Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 20 maja 2025 11:49
  • Data zakończenia: 20 maja 2025 12:06

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Ustawienia wszystkich kont użytkowników na komputerze znajdują się w gałęzi rejestru oznaczonej akronimem

A. HKCR
B. HKCC
C. HKLM
D. HKU
Wybór HKCC, HKLM czy HKCR, mimo że związane z rejestrem Windows, nie dotyczą profili użytkowników. HKCC, to "HKEY_CURRENT_CONFIG" i tam są informacje o bieżącej konfiguracji sprzętowej, więc to nie ma wpływu na indywidualne ustawienia. Rozumienie tej gałęzi jest ważne przy monitorowaniu sprzętu, ale nie znajdziesz tam profili użytkowników. HKLM, czyli "HKEY_LOCAL_MACHINE", to dane o konfiguracji systemu oraz sprzętu, które są wspólne dla wszystkich, więc również nie dotyczy konkretnego konta. Rola HKLM w zarządzaniu systemem jest istotna, ale nie dla personalizacji. Z kolei HKCR, czyli "HKEY_CLASSES_ROOT", przechowuje informacje o typach plików i ich skojarzeniach, co też nie dotyczy użytkowników. Dlaczego tak się dzieje? Myślę, że można tu pomylić kontekst informacji w rejestrze i nie do końca zrozumieć, jak to działa. Dobra znajomość tych gałęzi rejestru jest kluczowa, żeby skutecznie zarządzać systemem Windows.

Pytanie 2

Układ cyfrowy wykonujący operację logiczną koniunkcji opiera się na bramce logicznej

A. OR
B. NOT
C. EX-OR
D. AND
Wybór bramki OR pewnie wynikał z mylnej koncepcji, że też działa logicznie, ale tak naprawdę to jest coś zupełnie innego niż AND. Bramkę OR charakteryzuje to, że wyjście jest wysokie, jeśli przynajmniej jeden sygnał wejściowy jest wysoki. No i w kontekście koniunkcji to nie pasuje. Z kolei bramka NOT, która neguje sygnał, również nie ma tu zastosowania w kontekście AND. A jeśli chodzi o bramkę EX-OR, to też nie jest dobry wybór, bo ona działa na zasadzie wykrywania różnicy między dwoma sygnałami, generując sygnał wysoki tylko wtedy, gdy tylko jeden z sygnałów jest wysoki. Przeważnie takie błędne decyzje wynikają z niepełnego zrozumienia jak te bramki działają w praktyce. Fajnie jest pamiętać, że każda bramka ma swoje własne zastosowanie, co jest podstawą do projektowania bardziej złożonych układów cyfrowych. Zrozumienie różnic między tymi bramkami jest naprawdę ważne w inżynierii i w codziennym życiu z elektroniką.

Pytanie 3

W cenniku usług informatycznych znajdują się poniższe wpisy. Jaki będzie koszt dojazdu serwisanta do klienta, który mieszka poza miastem, w odległości 15km od siedziby firmy?

Dojazd do klienta na terenie miasta – 25 zł netto
Dojazd do klienta poza miastem – 2 zł netto za każdy km odległości od siedziby firmy liczony w obie strony.

A. 25 zł + 2 zł za każdy km poza granicami miasta
B. 30 zł + VAT
C. 60 zł + VAT
D. 30 zł
Wybór odpowiedzi 60 zł + VAT jest prawidłowy, ponieważ kalkulacja kosztu dojazdu serwisanta poza miasto opiera się na warunkach przedstawionych w cenniku. Zgodnie z zapisami dojazd poza miasto kosztuje 2 zł netto za każdy kilometr liczony w obie strony. W tym przypadku klient mieszka 15 km od siedziby firmy co oznacza że serwisant pokona łącznie 30 km (15 km w jedną stronę i 15 km z powrotem). Koszt dojazdu wynosi zatem 30 km x 2 zł = 60 zł netto. Dodając do tego obowiązujący podatek VAT uzyskamy pełny koszt usługi. Takie podejście do kalkulacji kosztów jest standardem w branży usługowej co zapewnia przejrzystość i przewidywalność cen dla klientów. Zrozumienie tego mechanizmu cenowego jest kluczowe nie tylko dla serwisantów ale i dla klientów którzy chcą dokładnie rozplanować swoje wydatki na usługi komputerowe. Stosowanie jasnych zasad rozliczeń jest również dobrym przykładem budowania zaufania do firmy usługowej.

Pytanie 4

Jakie urządzenie w sieci lokalnej nie wydziela segmentów sieci komputerowej na kolizyjne domeny?

A. Przełącznik
B. Koncentrator
C. Router
D. Most
Koncentrator to urządzenie, które działa na warstwie fizycznej modelu OSI, co oznacza, że jego głównym zadaniem jest transmitowanie sygnałów elektrycznych lub optycznych pomiędzy podłączonymi urządzeniami w sieci lokalnej. W przeciwieństwie do innych urządzeń, takich jak mosty, przełączniki czy routery, koncentrator nie filtruje ani nie przechowuje danych, a jedynie przekazuje je do wszystkich portów. To oznacza, że nie dzieli obszaru sieci na domeny kolizyjne, co skutkuje tym, że wszystkie urządzenia podłączone do koncentratora dzielą tę samą domenę kolizyjną. Przykładem zastosowania koncentratora może być niewielka sieć lokalna, w której nie ma dużego ruchu danych, co sprawia, że prostota oraz niski koszt jego wdrożenia są atutami. W nowoczesnych sieciach lokalnych rzadko spotyka się koncentratory, ponieważ zastępują je przełączniki, które są bardziej efektywne i pozwalają na lepsze zarządzanie ruchem danych. Zaleca się korzystanie z przełączników w większych i bardziej złożonych infrastrukturach sieciowych, aby zminimalizować kolizje i poprawić wydajność sieci.

Pytanie 5

Gdy system operacyjny laptopa działa normalnie, na ekranie wyświetla się komunikat o konieczności sformatowania wewnętrznego dysku twardego. Może to sugerować

A. uszkodzoną pamięć RAM
B. niezainicjowany lub nieprzygotowany do pracy nośnik
C. błędy systemu operacyjnego spowodowane szkodliwym oprogramowaniem
D. przegrzewanie się procesora
Wybór odpowiedzi dotyczącej uszkodzonej pamięci RAM jest nieprawidłowy, ponieważ problemy z pamięcią RAM zazwyczaj nie prowadzą do komunikatów o konieczności formatowania dysku twardego. Uszkodzenia pamięci RAM mogą objawiać się w postaci niestabilności systemu, losowych zawieszeń lub błędów w aplikacjach, ale nie wpływają bezpośrednio na integralność nośnika danych. Przegrzewanie się procesora również nie jest bezpośrednio związane z pojawieniem się komunikatów o konieczności formatowania dysku. Chociaż przegrzewanie może prowadzić do awarii sprzętu, najczęściej objawia się spadkiem wydajności lub automatycznym wyłączaniem komputera w celu ochrony przed uszkodzeniem. Błędy systemu operacyjnego spowodowane szkodliwym oprogramowaniem mogą prowadzić do poważnych problemów z systemem, jednak nie skutkują zazwyczaj koniecznością formatowania dysku, a raczej spróbą przywrócenia systemu do stanu sprzed infekcji. Takie błędne wnioski wynikają często z mylnego utożsamiania różnych objawów awarii systemowych. Przy interpretacji komunikatów o błędach niezwykle ważne jest zrozumienie podstaw działania sprzętu i oprogramowania, co pozwala na skuteczniejsze diagnozowanie problemów oraz ich rozwiązanie zgodnie z najlepszymi praktykami zarządzania systemami komputerowymi.

Pytanie 6

Aby zmierzyć tłumienie światłowodowego łącza w dwóch zakresach długości fal 1310 nm i 1550 nm, należy zastosować

A. rejestratora cyfrowego
B. testera UTP
C. miernika mocy optycznej
D. reflektometr TDR
Reflektometr TDR (Time Domain Reflectometer) jest urządzeniem używanym do diagnostyki linii transmisyjnych, w tym kabli miedzianych, jednak nie jest odpowiedni do pomiarów w systemach światłowodowych. Działa na zasadzie wysyłania impulsu elektrycznego i analizy odbitych sygnałów, co pozwala na lokalizację usterek, ale nie jest w stanie zmierzyć tłumienia sygnału optycznego. W przypadku światłowodów, bardziej adekwatnym narzędziem byłby reflektometr OTDR (Optical Time Domain Reflectometer), który jest w stanie analizować sygnał optyczny. Rejestrator cyfrowy służy do zapisu danych, ale nie przeprowadza pomiarów mocy sygnału optycznego, przez co nie spełnia wymagań dotyczących testowania tłumienia. Tester UTP jest urządzeniem przeznaczonym do weryfikacji kabli miedzianych i nie ma zastosowania w pomiarach światłowodowych. Użytkownicy często popełniają błąd, myśląc, że narzędzia zaprojektowane do mediów miedzianych mogą być zastosowane w systemach światłowodowych, co kończy się nieprawidłowymi wynikami. Kluczowe jest zrozumienie specyfiki technologii światłowodowej oraz wybór odpowiednich narzędzi zgodnych z normami i dobrymi praktykami branżowymi, aby zapewnić prawidłowe pomiary i diagnostykę.

Pytanie 7

W jakim urządzeniu elektronicznym znajduje się układ RAMDAC?

A. w karcie graficznej
B. w zasilaczu
C. w procesorze
D. w karcie dźwiękowej
RAMDAC, czyli ten konwerter cyfrowo-analogowy, to naprawdę ważny element w kartach graficznych. Ta mała część ma za zadanie zamieniać sygnały cyfrowe z procesora graficznego na analogowe, które możemy zobaczyć na monitorze. Działa to w ten sposób, że bierze bitowe dane, które reprezentują obraz cyfrowy i przekształca je w napięcia analogowe, a potem wysyła je do wyświetlacza. Weźmy na przykład karty graficzne PCI Express – RAMDAC to kluczowy kawałek tej architektury, dzięki czemu obraz jest naprawdę dobrej jakości i płynny. Ciekawe, że RAMDAC w nowoczesnych kartach graficznych wspiera nie tylko standardowe monitory, ale również te super nowoczesne, jak 4K i VR. Z tego, co widzę, zrozumienie, jak działa RAMDAC, jest mega ważne dla wszystkich, którzy chcą dobrze projektować systemy wideo czy dla zapaleńców gier, którzy chcą mieć najlepszą jakość obrazu.

Pytanie 8

Wskaż złącze żeńskie o liczbie pinów 24 lub 29, które jest w stanie przesyłać skompresowany cyfrowy sygnał do monitora?

A. VGA
B. HDMI
C. DVI
D. RCA
DVI (Digital Visual Interface) jest standardem interfejsu służącym do przesyłania cyfrowych sygnałów wideo. Złącze DVI występuje w dwóch wersjach: DVI-D, które przesyła jedynie sygnał cyfrowy, oraz DVI-I, które obsługuje zarówno sygnał cyfrowy, jak i analogowy. DVI ma 24 piny w wersji DVI-D, co umożliwia przesyłanie sygnałów w wysokiej rozdzielczości, co jest istotne w kontekście nowoczesnych monitorów LCD oraz projektorów. W odróżnieniu od VGA, który przesyła sygnał analogowy, DVI zapewnia lepszą jakość obrazu oraz bardziej stabilne połączenie. W praktyce, DVI jest często stosowane w komputerach stacjonarnych oraz stacjach roboczych, gdzie wymagana jest wysoka jakość obrazu, na przykład w edytorach grafiki czy podczas pracy z aplikacjami CAD. Ponadto, DVI obsługuje różne formaty sygnału, co czyni go wszechstronnym rozwiązaniem dla różnych urządzeń wyświetlających. Warto również zauważyć, że DVI jest kompatybilne z HDMI, co umożliwia łatwe przejście na nowsze technologie bez utraty jakości obrazu.

Pytanie 9

Program wykorzystywany w wierszu poleceń systemu Windows do kompresji i dekompresji plików oraz katalogów to

A. DiskPart.exe
B. Compact.exe
C. CleanMgr.exe
D. Expand.exe
W kontekście zarządzania plikami i folderami w systemie Windows, ważne jest zrozumienie różnicy pomiędzy narzędziami wykorzystywanymi do kompresji oraz zarządzania dyskami. DiskPart.exe jest narzędziem do zarządzania partycjami dyskowymi, a jego funkcje koncentrują się na tworzeniu, usuwaniu, czy formatowaniu partycji, a nie na kompresji danych. Użytkownicy często mylą jego funkcjonalność z operacjami na plikach, co prowadzi do nieporozumień w zakresie zarządzania danymi. CleanMgr.exe, znany również jako Oczyszczanie dysku, służy do usuwania zbędnych plików systemowych oraz tymczasowych, aby zwolnić miejsce na dysku, ale nie zajmuje się bezpośrednią kompresją plików. Z kolei Expand.exe jest narzędziem przeznaczonym do dekompresji plików z archiwów systemowych, ale nie ma funkcji kompresji plików i folderów. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do niewłaściwego użycia narzędzi oraz frustracji związanej z niewłaściwym zarządzaniem danymi. Kluczowe jest, aby użytkownicy byli świadomi, jakie narzędzia służą do specificznych zadań, aby móc efektywnie zarządzać swoimi zasobami w systemie Windows.

Pytanie 10

Firma świadcząca usługi sprzątania potrzebuje drukować faktury tekstowe w czterech kopiach równocześnie, na papierze samokopiującym. Jaką drukarkę powinna wybrać?

A. Laserową
B. Termosublimacyjną
C. Igłową
D. Atramentową
Wybór drukarki, która nie jest igłowa, w kontekście drukowania faktur na papierze samokopiującym, prowadzi do szeregu problemów. Drukarki termosublimacyjne, podczas gdy oferują wysoką jakość wydruku, nie są przystosowane do zastosowań, w których konieczne jest jednoczesne uzyskanie wielu kopii. Proces termosublimacji polega na podgrzewaniu barwników, co skutkuje ich przenikaniem w strukturę papieru, jednak nie zapewnia to możliwości wydruku na kilku warstwach papieru samokopiującego. Podobnie, drukarki laserowe, które wykorzystują technologię toneru, również nie będą w stanie efektywnie drukować na papierze samokopiującym. W ich przypadku, toner nie przylega do papieru na tyle mocno, aby umożliwić przeniesienie obrazu na kolejne warstwy, co jest kluczowe w przypadku takich dokumentów jak faktury. Z kolei drukarki atramentowe, mimo że potrafią generować wysokiej jakości wydruki kolorowe, mogą być problematyczne, jeśli chodzi o koszt eksploatacji i czas schnięcia tuszu, co w przypadku samokopiujących arkuszy może prowadzić do rozmazywania się wydruków. W rezultacie, brak zrozumienia specyfiki potrzeb związanych z drukowaniem dokumentów może prowadzić do wyboru niewłaściwego urządzenia, co w dłuższej perspektywie może generować znaczne problemy organizacyjne oraz dodatkowe koszty.

Pytanie 11

Wykonanie polecenia fsck w systemie Linux będzie skutkować

A. znalezieniem pliku
B. zmianą uprawnień do pliku
C. weryfikacją integralności systemu plików
D. prezentacją parametrów plików
Wybór odpowiedzi związanych z odszukiwaniem plików, zmianą praw dostępu oraz wyświetlaniem parametrów plików jest związany z nieporozumieniem dotyczącym roli, jaką odgrywa narzędzie fsck w systemie Linux. Odszukiwanie plików jest zadaniem realizowanym przez polecenia takie jak 'find', które skanuje system plików w poszukiwaniu plików na podstawie określonych kryteriów, takich jak nazwa czy rozmiar. Zmiana praw dostępu do plików z kolei jest realizowana przez komendy takie jak 'chmod', które są używane do zarządzania uprawnieniami dostępu dla użytkowników i grup. Natomiast wyświetlanie parametrów plików można osiągnąć za pomocą 'ls' wraz z odpowiednimi opcjami, co pozwala na podgląd szczegółowych informacji o plikach, takich jak ich rozmiar czy data modyfikacji. Te funkcje są zupełnie odrębne od zadań, jakie pełni fsck, które koncentruje się na diagnostyce i naprawie systemu plików. Zrozumienie, że fsck nie odnosi się do operacji na plikach, ale skupia się na strukturze i integralności samego systemu plików, jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania systemem Linux. Użytkownicy często mylą te operacje, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących zdolności narzędzi administracyjnych w systemie.

Pytanie 12

Program antywirusowy oferowany przez Microsoft bezpłatnie dla posiadaczy legalnych wersji systemu operacyjnego Windows to

A. Microsoft Security Essentials
B. Windows Defender
C. Windows Antywirus
D. Microsoft Free Antywirus
Nie ma czegoś takiego jak Windows Antywirus od Microsoftu, więc wybór tej opcji nie jest dobry. Możliwe, że ludzie mylą to z innymi programami, które nie są ich własnością. Często zdarza się, że szukając zabezpieczeń, natykają się na nieoficjalne aplikacje, które mogą wydawać się ok, ale nie spełniają standardów branżowych. Teraz mamy Windows Defender, który jest już wbudowany w Windows 10 i 11, więc takie mylenie nazw może sprawiać problemy. Z kolei Microsoft Free Antywirus sugeruje, że jest jakaś inna darmowa wersja antywirusowa, co jest nieprawdą. To błędne wyobrażenie o dostępnych narzędziach może prowadzić do złych decyzji, a to może narażać na poważne problemy, jak infekcje. Lepiej korzystać z uznanych rozwiązań zabezpieczających, które są wspierane przez producentów systemów i przestrzegają aktualnych norm bezpieczeństwa, żeby mieć pewność, że nasze urządzenia są dobrze chronione.

Pytanie 13

Wtyczka zaprezentowana na fotografii stanowi element obwodu elektrycznego zasilającego

Ilustracja do pytania
A. stację dysków
B. procesor ATX12V
C. napędy CD
D. wewnętrzne dyski SATA
Przedstawiona na zdjęciu wtyczka to typowy złącze zasilania ATX12V stosowane w nowoczesnych komputerach osobistych. ATX12V jest kluczowym elementem niezbędnym do zasilania procesora, dostarczającym dodatkowe 12V niezbędne do jego poprawnego działania. Wtyczka ta jest zazwyczaj czteropinowa, jak na zdjęciu, i jest podłączana bezpośrednio z zasilacza do gniazda na płycie głównej obok procesora. Ten typ złącza jest standardem w branży komputerowej i jego zastosowanie jest istotne ze względu na rosnące zapotrzebowanie energetyczne nowoczesnych procesorów. Obecność takiego złącza pozwala na stabilną i efektywną pracę komputera, zwłaszcza w zadaniach wymagających dużej mocy obliczeniowej, jak gry komputerowe czy obróbka wideo. W praktyce, instalacja złącza ATX12V jest jednym z fundamentalnych kroków podczas montażu zestawu komputerowego, a jego poprawne podłączenie zapewnia niezawodność i trwałość systemu.

Pytanie 14

Jakie urządzenie pozwala na połączenie lokalnej sieci komputerowej z Internetem?

A. hub
B. driver
C. switch
D. router
Router jest urządzeniem, które pełni kluczową rolę w łączeniu lokalnej sieci komputerowej z Internetem. Jego podstawową funkcją jest kierowanie ruchu sieciowego pomiędzy różnymi sieciami, co oznacza, że potrafi wysyłać pakiety danych do odpowiednich adresów IP w Internecie. W praktyce, routery są wykorzystywane w domach i biurach do zapewnienia dostępu do Internetu dla wielu urządzeń jednocześnie, wykonując zadania takie jak NAT (Network Address Translation), które pozwala na ukrycie lokalnych adresów IP i zapewnienie większego bezpieczeństwa. Przykładowo, w domowej sieci router może łączyć smartfony, laptopy oraz urządzenia IoT, umożliwiając im wspólne korzystanie z jednego łącza internetowego. Z punktu widzenia dobrych praktyk, ważne jest, aby routery były odpowiednio konfigurowane, zabezpieczane silnymi hasłami i aktualizowane, aby zminimalizować ryzyko ataków z sieci zewnętrznych. Warto również zwrócić uwagę na różne typy routerów, jak routery przewodowe i bezprzewodowe, które dostosowują się do różnych potrzeb użytkowników.

Pytanie 15

Jakie złącze jest przypisane do kategorii 7?

A. ST
B. E2000
C. RJ45
D. TERA
Wybór E2000, RJ45 i ST jako odpowiedzi na pytanie dotyczące złącza kategorii 7 może prowadzić do nieporozumień, ponieważ każde z tych złączy ma swoje specyficzne zastosowania i nie odpowiada na wymagania kategorii 7. Złącze E2000, choć używane w aplikacjach optycznych, nie jest związane z kategorią 7, która koncentruje się na standardach transmisji miedzianych. RJ45 to popularne złącze dla standardu Ethernet, ale w kontekście kategorii 7, które obsługuje wyższe przepustowości i lepszą ochronę przed zakłóceniami, RJ45 nie wystarcza. Z kolei złącze ST, przeznaczone głównie do kabli światłowodowych, również nie spełnia wymagań technicznych kategorii 7. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie zastosowania złączy optycznych z miedzianymi, a także nieznajomość specyfikacji technicznych dotyczących przewodów i złączy. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi złączami oraz ich zastosowania w różnych standardach jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i wdrażania nowoczesnych sieci komputerowych.

Pytanie 16

Jakie stwierdzenie o routerach jest poprawne?

A. Podejmują decyzje o przesyłaniu danych na podstawie adresów MAC
B. Podejmują decyzje o przesyłaniu danych na podstawie adresów IP
C. Działają w warstwie łącza danych
D. Działają w warstwie transportu
Ruter to urządzenie sieciowe, które działa w warstwie trzeciej modelu OSI, czyli w warstwie sieci. Podejmuje decyzje o przesyłaniu danych na podstawie adresów IP, co pozwala na efektywne kierowanie pakietów między różnymi sieciami. Dzięki analizie adresów IP, ruter może określić najlepszą trasę dla przesyłanych danych, co jest kluczowe w złożonych sieciach, takich jak Internet. Przykład zastosowania to sytuacja, w której użytkownik wysyła e-mail do osoby w innej lokalizacji; ruter analizuje adres IP nadawcy i odbiorcy, a następnie decyduje, przez które węzły sieci przeprowadzić pakiety, aby dotarły do celu. Również w kontekście protokołów routingowych, takich jak RIP, OSPF czy BGP, ruter wykorzystuje informacje o adresach IP, aby zbudować tablicę routingu, co jest zgodne z dobrą praktyką w projektowaniu sieci. Zrozumienie tej funkcji routera jest kluczowe dla efektywnej konfiguracji i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 17

Zużyty sprzęt elektryczny lub elektroniczny, na którym znajduje się symbol zobrazowany na ilustracji, powinien być

Ilustracja do pytania
A. wrzucony do pojemników oznaczonych tym symbolem
B. wyrzucony do pojemników na odpady domowe
C. przekazany do punktu odbioru zużytej elektroniki
D. przekazany do miejsca skupu złomu
Symbol przedstawiony na rysunku oznacza, że urządzenia elektryczne i elektroniczne nie mogą być wyrzucone do zwykłych pojemników na odpady komunalne. To oznaczenie jest zgodne z dyrektywą WEEE (Waste Electrical and Electronic Equipment Directive) Unii Europejskiej, która reguluje sposób postępowania z zużytym sprzętem elektronicznym w celu ich bezpiecznej utylizacji i recyklingu. Przekazanie takiego sprzętu do punktu odbioru zużytej elektroniki jest zgodne z wymogami prawnymi i dobrymi praktykami, ponieważ punkty te są przygotowane do odpowiedniego przetwarzania takich odpadów. Zbierają one urządzenia w sposób bezpieczny dla środowiska, zapobiegając uwolnieniu szkodliwych substancji chemicznych, które mogą być obecne w takich urządzeniach, jak rtęć, ołów czy kadm. Recykling zużytego sprzętu elektronicznego pozwala także na odzyskiwanie cennych materiałów, takich jak złoto, srebro czy platyna, które są wykorzystywane w produkcji nowych urządzeń. Działanie to wspiera zrównoważony rozwój i ochronę zasobów naturalnych, co jest kluczowym celem gospodarki o obiegu zamkniętym.

Pytanie 18

Aby wymusić na użytkownikach lokalnych systemów z rodziny Windows Server regularną zmianę haseł oraz stosowanie haseł o odpowiedniej długości, które spełniają kryteria złożoności, należy ustawić

A. zasady haseł w lokalnych zasadach zabezpieczeń
B. parametry konta użytkownika w narzędziu zarządzania komputerem
C. zasady blokady konta w zasadach grupowych
D. konta użytkowników w Ustawieniach
Wybór opcji dotyczących zasad blokady konta w zasadach grup albo kont użytkowników w Panelu Sterowania jest nieodpowiedni, ponieważ te elementy nie są przeznaczone do zarządzania politykami haseł. Zasady blokady konta koncentrują się na działaniu kont użytkowników po przekroczeniu określonej liczby nieudanych prób logowania, co nie dotyczy bezpośrednio wymagań dotyczących haseł. Natomiast zarządzanie kontami użytkowników w Panelu Sterowania ogranicza się do podstawowej administracji, takiej jak tworzenie, usuwanie lub modyfikowanie kont, ale nie pozwala na skonfigurowanie wymogów dotyczących haseł. Z kolei właściwości konta użytkownika w zarządzaniu komputerem również nie obejmują takich funkcji. Te podejścia zapominają o kluczowym elemencie, jakim jest polityka haseł, która powinna być centralnie zarządzana. Wiele organizacji nie zdaje sobie sprawy, że niepełne zrozumienie struktury zabezpieczeń Windows Server prowadzi do luk w bezpieczeństwie. Właściwa konfiguracja zasad haseł jest nie tylko zalecana, ale wręcz wymagana w kontekście ochrony danych. Podejmowanie decyzji oparte na niepoprawnych informacjach może skutkować poważnymi konsekwencjami dla bezpieczeństwa całej infrastruktury IT.

Pytanie 19

Pamięć Intel® Smart Cache, która jest wbudowana w procesory o wielu rdzeniach, takie jak Intel® Core TM Duo, to pamięć

A. Cache L1 współdzielona przez wszystkie rdzenie
B. Cache L2 lub Cache L3, dzielona równo między rdzeniami
C. Cache L2 lub Cache L3, współdzielona przez wszystkie rdzenie
D. Cache L1 dzielona równo między rdzeniami
Intel® Smart Cache to zaawansowany system pamięci podręcznej, który jest wbudowany w wielordzeniowe procesory, takie jak Intel® Core™ Duo. Pamięć ta jest klasyfikowana jako Cache L2 lub Cache L3 i działa na zasadzie współdzielenia pomiędzy wszystkimi rdzeniami procesora. Ta architektura pozwala na zwiększenie wydajności, ponieważ rdzenie mają dostęp do wspólnego zbioru danych, co redukuje opóźnienia i zwiększa szybkość przetwarzania. W praktyce oznacza to, że gdy jeden rdzeń przetwarza dane, inny rdzeń również może z nich skorzystać, co jest kluczowe w aplikacjach wielowątkowych. Przykładem zastosowania jest przetwarzanie wielozadaniowe w systemach operacyjnych, gdzie różne procesy mogą korzystać z tej samej pamięci podręcznej, co pozwala na bardziej efektywne zarządzanie zasobami. Zgodnie z dobrymi praktykami w projektowaniu procesorów, współdzielenie pamięci cache między rdzeniami jest standardem w nowoczesnych architekturach, co umożliwia lepszą synchronizację i współpracę między rdzeniami.

Pytanie 20

Aby przywrócić dane, które zostały usunięte za pomocą kombinacji klawiszy Shift + Delete, co należy zrobić?

A. skorzystać z oprogramowania do odzyskiwania danych
B. odzyskać je z folderu plików tymczasowych
C. odzyskać je z systemowego kosza
D. użyć kombinacji klawiszy Shift+Insert
Odzyskiwanie danych usuniętych za pomocą kombinacji klawiszy Shift + Delete jest procesem, który wymaga zastosowania specjalistycznego oprogramowania do odzyskiwania danych. Gdy plik jest usuwany w ten sposób, nie trafia on do kosza systemowego, co sprawia, że standardowe metody przywracania nie są dostępne. Oprogramowanie do odzyskiwania danych działa na poziomie systemu plików, skanując dysk w poszukiwaniu fragmentów danych, które mogły pozostać po usunięciu. Przykłady popularnych programów to Recuva, EaseUS Data Recovery Wizard czy Stellar Data Recovery. Warto zaznaczyć, że skuteczność odzyskiwania danych może zależeć od wielu czynników, takich jak czas, jaki upłynął od usunięcia pliku, oraz intensywność użycia dysku po usunięciu. Jeżeli dane zostały nadpisane, ich odzyskanie może być niemożliwe. Dlatego ważne jest, aby regularnie tworzyć kopie zapasowe ważnych plików oraz korzystać z programów do monitorowania i zabezpieczania danych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania danymi.

Pytanie 21

Najwyższą prędkość transmisji danych w sieci bezprzewodowej zapewnia standard

A. 802.11b
B. 802.11n
C. 802.11a
D. 802.11g
Standard 802.11n, wprowadzony w 2009 roku, jest jedną z najważniejszych aktualizacji w rodzinie standardów Wi-Fi. Oferuje on maksymalną teoretyczną przepustowość do 600 Mbps, co czyni go znacznie szybszym niż wcześniejsze standardy, takie jak 802.11a, 802.11g czy 802.11b. W praktyce wykorzystuje technologię MIMO (Multiple Input Multiple Output), która pozwala na jednoczesne przesyłanie i odbieranie kilku strumieni danych, co zwiększa efektywność i niezawodność transmisji. Standard 802.11n jest szczególnie użyteczny w środowiskach o dużym natężeniu ruchu danych, takich jak biura, szkoły czy domy, gdzie wiele urządzeń korzysta z sieci jednocześnie. Jego wszechstronność sprawia, że jest odpowiedni do różnych zastosowań, od przesyłania strumieniowego wideo w wysokiej rozdzielczości po gry online, co przekłada się na lepsze doświadczenia użytkowników. Ponadto, standard ten wspiera także backward compatibility, co oznacza, że może współpracować z urządzeniami działającymi na wcześniejszych wersjach standardów.

Pytanie 22

Tworzenie zaszyfrowanych połączeń pomiędzy hostami przez publiczną sieć Internet, wykorzystywane w rozwiązaniach VPN (Virtual Private Network), to

A. trasowanie
B. tunelowanie
C. mapowanie
D. mostkowanie
Trasowanie, mapowanie i mostkowanie to techniki związane z zarządzaniem ruchem w sieciach komputerowych, ale nie są one odpowiednie dla opisanego kontekstu. Trasowanie odnosi się do procesu określania najlepszego ścieżki, jaką pakiety danych powinny podążać przez sieć. Jako strategia zarządzania ruchem, trasowanie nie zapewnia jednak bezpieczeństwa ani prywatności, co czyni je niewłaściwym rozwiązaniem do tworzenia zaszyfrowanych połączeń VPN. Mapowanie natomiast odnosi się do procesu przypisywania jednego zestawu wartości do innego, co jest użyteczne w kontekście baz danych lub geolokalizacji, ale nie ma zastosowania w kontekście zabezpieczania komunikacji sieciowej. Mostkowanie z kolei umożliwia połączenie dwóch segmentów sieci w celu zwiększenia rozmiarów sieci lokalnej, ale nie implementuje mechanizmów szyfrowania ani ochrony danych. W rzeczywistości te techniki mogą wprowadzać w błąd, sugerując, że zapewniają one bezpieczeństwo w komunikacji. Powszechnym błędem myślowym jest uznawanie trasowania za wystarczające dla ochrony danych, podczas gdy w rzeczywistości nie zapewnia ono żadnych zabezpieczeń przed podsłuchiwaniem lub atakami. Zrozumienie różnic między tymi technikami a tunelowaniem jest kluczowe dla skutecznej ochrony informacji przesyłanych w sieciach publicznych.

Pytanie 23

Jakie będą całkowite wydatki na materiały potrzebne do wyprodukowania 20 kabli połączeniowych typu patchcord o długości 1,5 m każdy, jeżeli koszt jednego metra kabla wynosi 1 zł, a wtyk to 50 gr?

A. 40 zł
B. 50 zł
C. 30 zł
D. 60 zł
Prawidłowe obliczenie kosztów materiałów dla kabli połączeniowych wymaga precyzyjnego uwzględnienia wszystkich składników. W przypadku podanych odpowiedzi, na przykład 30 zł, 40 zł, czy 60 zł, pojawia się problem z oszacowaniem rzeczywistych kosztów zakupu zarówno kabli, jak i wtyków. Koszt jednego metra kabla wynosi 1 zł, co oznacza, że dla długości 1,5 m konieczne jest obliczenie odpowiednio 1,5 m x 1 zł = 1,5 zł na jeden kabel. Dodając koszt wtyku, który wynosi 0,5 zł, otrzymujemy całkowity koszt wynoszący 2 zł na jeden kabel. Przy wykonywaniu 20 kabli, łączny koszt musi być wynikiem pomnożenia 2 zł przez 20, co daje 40 zł. Błędne odpowiedzi pojawiają się z powodu nieprawidłowego zrozumienia, jak obliczyć całkowity koszt na podstawie długości kabli oraz liczby wtyków. Wiele osób może błędnie przyjąć, że koszt wtyków lub długości kabli może być pominięty lub źle obliczony, co prowadzi do znacznych rozbieżności w końcowej kalkulacji. W praktycznych zastosowaniach, takich jak instalacje sieciowe, kluczowe jest zrozumienie, że takie obliczenia powinny być dokładnie przeanalizowane, aby uniknąć niepotrzebnych błędów i zapewnić efektywność budżetu. W branży telekomunikacyjnej i informatycznej, precyzyjne oszacowanie kosztów materiałów jest kluczowe dla sukcesu projektu, a wiedza na temat cen rynkowych oraz wymagań technicznych stanowi istotny element procesu decyzyjnego.

Pytanie 24

Dane z twardego dysku HDD, którego sterownik silnika SM jest uszkodzony, można odzyskać

A. przy użyciu programu do odzyskiwania danych, na przykład TestDisk
B. za pomocą polecenia fixmbr
C. poprzez wymianę silnika SM
D. dzięki wymianie płytki z elektroniką dysku na inną z tego samego modelu
Odzyskiwanie danych z dysku twardego HDD z uszkodzonym sterownikiem silnika SM wymaga zastosowania metod, które uwzględniają specyfikę uszkodzeń. Wymiana silnika SM, mimo że wydaje się logiczna, w praktyce jest bardzo trudna i często niemożliwa bez specjalistycznego sprzętu. Silnik SM jest zsynchronizowany z firmwarem dysku i wymiana go na inny, nawet tego samego modelu, może prowadzić do dalszych uszkodzeń lub całkowitej utraty danych. Podobnie, użycie polecenia fixmbr jest nieodpowiednie w tym kontekście, gdyż to narzędzie jest przeznaczone do naprawy struktur partycji w systemie Windows, a nie do odzyskiwania danych na poziomie fizycznym dysku. Posiadając uszkodzenie na poziomie elektroniki, nawet przy użyciu tego polecenia użytkownik nie jest w stanie odczytać danych, które są niedostępne z powodu problemów sprzętowych. Z kolei zewnętrzne programy do odzyskiwania danych, takie jak TestDisk, są skuteczne jedynie wtedy, gdy struktura plików lub partycji jest uszkodzona, a nie w przypadku uszkodzeń hardware'owych. Często prowadzi to do mylnego przekonania, że oprogramowanie może zdziałać cuda w przypadkach, gdzie wymagana jest interwencja serwisowa. Właściwe zrozumienie, kiedy należy stosować konkretne metody odzyskiwania danych, jest kluczowe w pracy z uszkodzonymi dyskami twardymi.

Pytanie 25

Wskaż nieprawidłowy sposób podziału dysków MBR na partycje?

A. 1 partycja podstawowa oraz 1 rozszerzona
B. 3 partycje podstawowe oraz 1 rozszerzona
C. 1 partycja podstawowa oraz 2 rozszerzone
D. 2 partycje podstawowe oraz 1 rozszerzona
Podział dysków MBR na partycje jest tematem złożonym, a wiele osób ma tendencję do nieprawidłowego rozumienia zasadniczych zasad tego systemu. Odpowiedź sugerująca utworzenie 1 partycji podstawowej i 1 rozszerzonej nie ma sensu, ponieważ w takim przypadku nie ma możliwości utworzenia dodatkowych partycji logicznych, które są kluczowe w rozwiązywaniu problemów z ograniczeniami podziału. Ponadto, koncepcja posiadania dwóch partycji rozszerzonych jest błędna, ponieważ standard MBR zezwala tylko na jedną partycję rozszerzoną, która sama w sobie może zawierać do 128 partycji logicznych. Użytkownicy często mylą terminologię i nie rozumieją, że partycje rozszerzone służą do przechowywania większej liczby partycji logicznych, co jest niezbędne w przypadku, gdy potrzebne są dodatkowe systemy operacyjne lub aplikacje. Podobnie, stwierdzenie o trzech partycjach podstawowych i jednej rozszerzonej jest mylone, ponieważ przy takim podziale istnieje jeszcze możliwość utworzenia jedynie jednej rozszerzonej, co ogranicza elastyczność. Zrozumienie tych podziałów jest kluczowe, aby uniknąć problemów z zarządzaniem danymi i systemami operacyjnymi, co często prowadzi do frustracji i błędów w konfiguracji. Edukacja na temat standardów MBR pomaga w zrozumieniu ograniczeń oraz optymalizacji struktury dysków, co jest niezbędne w każdym środowisku informatycznym.

Pytanie 26

W przedsiębiorstwie zainstalowano pięć komputerów z adresami kart sieciowych zawartymi w tabeli. W związku z tym można wyróżnić

Adres IPMaska
10.1.61.10255.255.0.0
10.1.61.11255.255.0.0
10.3.63.20255.255.0.0
10.3.63.21255.255.0.0
10.5.63.10255.255.0.0

A. 2 podsieci
B. 3 podsieci
C. 1 sieć
D. 5 podsieci
Zrozumienie liczby możliwych podsieci w danej konfiguracji wymaga analizy maski podsieci oraz klasy adresów IP. W przypadku maski 255.255.0.0 mamy do czynienia z siecią klasy B, gdzie pierwsze dwa oktety określają część sieciową, a pozostałe dwa oktety pozwalają na określenie hostów. Adresy przedstawione w pytaniu należą do zakresów różnych podsieci: 10.1.x.x, 10.3.x.x i 10.5.x.x, co wskazuje na trzy oddzielne podsieci. Błędnym podejściem jest myślenie, że każdy unikalny adres IP lub karta sieciowa automatycznie oznacza oddzielną podsieć. Często spotykanym błędem jest również założenie, że wszystkie adresy IP muszą tworzyć jedną dużą sieć, co neguje możliwości oferowane przez subnetting. Subnetting pozwala na efektywne zarządzanie dużymi zasobami adresowymi przez ich podział na mniejsze, bardziej zarządzalne segmenty, co jest szczególnie przydatne w środowiskach korporacyjnych i przy rozproszonych topologiach sieciowych. Ostatecznie, zrozumienie i poprawna interpretacja maski podsieci jest kluczowa dla właściwej klasyfikacji i organizacji sieci komputerowej, co przekłada się na wydajność i bezpieczeństwo operacyjne.

Pytanie 27

Wartość 101011101102 zapisana w systemie szesnastkowym to

A. AE6
B. A76
C. 576
D. 536
Wybór innych opcji jest wynikiem błędnego rozumienia podstaw konwersji liczby z jednego systemu liczbowego do innego. Odpowiedź AE6 sugeruje, że konwersja binarna do szesnastkowego została wykonana poprawnie, jednak przyczyna błędu leży w niewłaściwym podziale i ocenie grup bitów. Liczba 10101110110 zawiera 11 bitów, co, gdy podzielimy na grupy po cztery, daje zbyt mało pełnych grup. Odpowiedź 536, mimo że przedstawia liczbę, która mogłaby być wynikiem konwersji, nie jest zgodna z wartością binarną, ponieważ przeliczenie nie uwzględnia prawidłowej interpretacji wartości poszczególnych bitów. Dodatkowo, odpowiedź 576 może być mylona z innym systemem, ale praktyczne przeliczenie wymaga dokładnego przypisania wartości, co w tym przypadku nie zostało wykonane. Typowym błędem jest chęć szybkiego przeliczenia wartości bez uważnego podziału i analizy bitów, co prowadzi do niepoprawnych wyników. Dobrą praktyką jest zawsze weryfikowanie każdego kroku konwersji, aby uzyskać pełną pewność, że każda grupa została prawidłowo przeliczona oraz że końcowy wynik jest zgodny z oczekiwaniami. W kontekście programowania, umiejętność przeliczania systemów liczbowych jest niezbędna do efektywnego rozwiązywania problemów związanych z wydajnością i zarządzaniem pamięcią.

Pytanie 28

Przekształć liczbę dziesiętną 129(10) na reprezentację binarną.

A. 1000001(2)
B. 1000000001(2)
C. 100000001(2)
D. 10000001(2)
Odpowiedź 10000001(2) jest poprawna, ponieważ reprezentuje liczbę dziesiętną 129 w systemie binarnym. Aby dokonać konwersji, należy dzielić liczbę przez 2, zapisując reszty z dzielenia. Dzieląc 129 przez 2, otrzymujemy 64 z resztą 1. Kolejne dzielenie 64 przez 2 daje 32 z resztą 0, następnie 32 przez 2 daje 16 z resztą 0, 16 przez 2 daje 8 z resztą 0, 8 przez 2 daje 4 z resztą 0, 4 przez 2 daje 2 z resztą 0, a 2 przez 2 daje 1 z resztą 0. Ostatnie dzielenie 1 przez 2 daje 0 z resztą 1. Zapisując reszty od dołu do góry, otrzymujemy 10000001. W praktyce, konwersja ta jest użyteczna w programowaniu, gdzie często wykorzystuje się system binarny do reprezentowania danych oraz w elektronice cyfrowej, gdzie wykorzystuje się bity do kodowania informacji. Poznanie sposobu konwersji może pomóc w lepszym zrozumieniu działania algorytmów oraz architektur komputerowych, co jest niezbędne w takich dziedzinach jak informatyka czy inżynieria komputerowa.

Pytanie 29

Podczas procesu zamykania systemu operacyjnego na wyświetlaczu pojawił się błąd, znany jako bluescreen 0x000000F3 Bug Check 0xF3 DISORDERLY_SHUTDOWN - nieudane zakończenie pracy systemu, spowodowane brakiem pamięci. Co może sugerować ten błąd?

A. uszkodzenie partycji systemowej
B. niewystarczający rozmiar pamięci wirtualnej
C. przegrzanie procesora
D. uruchamianie zbyt wielu aplikacji przy starcie komputera
Błąd 0x000000F3, znany jako DISORDERLY_SHUTDOWN, wskazuje na problemy związane z brakiem pamięci podczas zamykania systemu operacyjnego. W kontekście tej odpowiedzi, niewystarczający rozmiar pamięci wirtualnej jest kluczowym czynnikiem, który może prowadzić do tego błędu. Pamięć wirtualna jest mechanizmem, który pozwala systemowi operacyjnemu na użycie przestrzeni dyskowej jako rozszerzenia pamięci RAM. Gdy dostępna pamięć RAM jest niewystarczająca do obsługi uruchomionych aplikacji i procesów, system operacyjny wykorzystuje pamięć wirtualną, aby zaspokoić te potrzeby. Jeśli jednak rozmiar pamięci wirtualnej jest zbyt mały, system może napotkać problemy z zamykaniem aplikacji i zwalnianiem zasobów, co prowadzi do błędów, takich jak ten opisany w pytaniu. Aby uniknąć takich sytuacji, zaleca się regularne monitorowanie użycia pamięci oraz dostosowywanie ustawień pamięci wirtualnej zgodnie z zaleceniami producenta systemu operacyjnego. Dobrym standardem jest zapewnienie, że pamięć wirtualna jest ustawiona na co najmniej 1,5 razy większą niż fizyczna pamięć RAM w systemie.

Pytanie 30

Jakie znaczenie mają zwory na dyskach z interfejsem IDE?

A. tempo obrotowe dysku
B. napięcie zasilające silnik
C. tryb działania dysku
D. typ interfejsu dysku
Udzielenie odpowiedzi, która odnosi się do rodzaju interfejsu dyskowego, prędkości obrotowej dysku lub napięcia zasilania silnika, może wynikać z mylnego zrozumienia funkcji zworek w systemach dyskowych. Rodzaj interfejsu dyskowego, jak IDE, SCSI czy SATA, jest określany przez fizyczne połączenie oraz protokół komunikacyjny, a nie przez ustawienia zworek. Dla przykładu, jeśli ktoś sądzi, że zworki mogą zmieniać charakterystykę interfejsu, to jest to nieporozumienie, ponieważ są one jedynie mechanizmem konfiguracyjnym w obrębie już ustalonego interfejsu. Z kolei prędkość obrotowa dysku, która jest mierzona w RPM (obrotach na minutę), zależy od konstrukcji silnika i technologii użytej w produkcji dysku, a nie od ustawienia zworek. Dodatkowo, napięcie zasilania silnika jest stałym parametrem, który również nie jest regulowany przez zworki, ale przez specyfikację zasilania. Użytkownicy mogą mylić te pojęcia z powodu niepełnej wiedzy na temat architektury komputerowej i funkcjonalności poszczególnych komponentów. Właściwe zrozumienie, jak zwory wpływają na konfigurację dysków i ich tryb pracy, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemami komputerowymi i unikania problemów z kompatybilnością oraz wydajnością.

Pytanie 31

Aplikacją systemu Windows, która umożliwia analizę wpływu różnych procesów i usług na wydajność CPU oraz oceny stopnia obciążenia pamięci i dysku, jest

A. cleanmgr
B. dcomcnfg
C. resmon
D. credwiz
Odpowiedź 'resmon' to strzał w dziesiątkę! To narzędzie Monitor zasobów w Windows jest naprawdę przydatne. Dzięki niemu możesz dokładnie sprawdzić, jak różne aplikacje wpływają na wydajność twojego komputera. Na przykład, gdy zauważysz, że system zaczyna wolniej działać, wystarczy otworzyć Monitor zasobów. To pozwoli ci zobaczyć, które programy zużywają najwięcej mocy procesora czy pamięci. Możesz wtedy podjąć decyzję, czy jakieś aplikacje zamknąć lub zoptymalizować ich działanie. Regularne korzystanie z tego narzędzia to dobra praktyka, żeby utrzymać komputer w dobrej formie. No i dodatkowo, wizualizacja zasobów w czasie rzeczywistym może być pomocna, gdy próbujesz znaleźć przyczynę problemu lub planować, co będziesz potrzebować w przyszłości.

Pytanie 32

W systemie Linux plik ma przypisane uprawnienia 765. Jakie działania może wykonać grupa związana z tym plikiem?

A. odczytać oraz zapisać
B. odczytać oraz wykonać
C. może jedynie odczytać
D. odczytać, zapisać i wykonać
Odpowiedź "odczytać i zapisać" jest prawidłowa, ponieważ w systemie Linux uprawnienia dla plików są przedstawiane w postaci trzech cyfr, z których każda z nich reprezentuje różne poziomy dostępu dla właściciela, grupy i innych użytkowników. W przypadku uprawnień 765, pierwsza cyfra (7) oznacza, że właściciel pliku ma pełne uprawnienia (odczyt, zapis, wykonanie), druga cyfra (6) wskazuje, że grupa ma uprawnienia do odczytu i zapisu, natomiast ostatnia cyfra (5) oznacza, że inni użytkownicy mają prawo do odczytu i wykonania. W związku z tym, dla grupy przypisanej do pliku, uprawnienia 6 oznaczają możliwość odczytu (4) oraz zapisu (2), co daje razem 6. Praktycznie, oznacza to, że członkowie grupy mogą edytować ten plik, co jest istotne w kontekście współpracy zespołowej oraz kontroli wersji. Warto także stosować dobre praktyki zarządzania uprawnieniami, aby zapewnić bezpieczeństwo i integralność danych, co jest kluczowe w zarządzaniu systemami operacyjnymi i serwerami.

Pytanie 33

Gdy użytkownik wykonuje w wierszu poleceń komendę ping www.onet.pl, otrzymuje komunikat: "Żądanie polecenia ping nie może znaleźć hosta www.onet.pl Sprawdź nazwę i ponów próbę". Z kolei, po wpisaniu w wierszu poleceń komendy ping 213.180.141.140 (adres IP serwera www.onet.pl), użytkownik otrzymuje odpowiedź z serwera. Jakie mogą być przyczyny tej sytuacji?

A. błędny adres IP hosta
B. błędny adres IP serwera DNS
C. błędnie skonfigurowana brama domyślna
D. błędnie ustawiona maska podsieci
Odpowiedź o niepoprawnym adresie IP serwera DNS jest prawidłowa, ponieważ to właśnie serwer DNS odpowiada za tłumaczenie nazw domen na odpowiednie adresy IP. Kiedy użytkownik wpisuje polecenie 'ping www.onet.pl', system operacyjny wysyła zapytanie do serwera DNS, aby uzyskać adres IP przypisany do tej nazwy. Jeśli serwer DNS nie może odnaleźć odpowiedniej informacji, użytkownik otrzymuje komunikat o błędzie, mówiący o tym, że host nie może zostać znaleziony. W takiej sytuacji, nawet jeśli adres IP serwera (213.180.141.140) jest poprawny i odpowiada, to brak możliwości przetłumaczenia nazwy domeny skutkuje brakiem odpowiedzi na polecenie ping. Warto zainwestować czas w skonfigurowanie stabilnych i niezawodnych serwerów DNS, takich jak Google Public DNS (8.8.8.8) lub Cloudflare DNS (1.1.1.1), co może znacznie poprawić dostępność usług sieciowych oraz zredukować czas odpowiedzi. Dobrą praktyką jest także regularne sprawdzanie i aktualizowanie konfiguracji DNS, aby zapewnić ciągłość działania systemów sieciowych.

Pytanie 34

Bęben działający na zasadzie reakcji fotochemicznych jest wykorzystywany w drukarkach

A. termosublimacyjnych
B. atramentowych
C. laserowych
D. igłowych
Wybór innych typów drukarek, takich jak termosublimacyjne, igłowe czy atramentowe, wskazuje na nieporozumienie dotyczące ich zasad działania. Drukarki termosublimacyjne wykorzystują proces sublimacji, w którym barwnik jest podgrzewany i przekształcany w gaz, a następnie osadzany na papierze. Nie używają one bębna światłoczułego, lecz specjalnych taśm barwiących. Drukarki igłowe opierają się na mechanizmie, w którym igły uderzają w taśmę barwiącą, co również nie ma związku z bębnem. Z kolei w drukarkach atramentowych stosowane są głowice drukujące, które nanoszą krople atramentu na papier, co znowu nie wymaga bębna światłoczułego. Często mylnie sądzimy, że wszystkie drukarki funkcjonują na podobnych zasadach, co prowadzi do błędnych wniosków. To ważne, aby zrozumieć, że różne technologie drukarskie mają zróżnicowane mechanizmy i komponenty, które wpływają na jakość, wydajność oraz zastosowanie w praktyce. Kluczowe jest zrozumienie, że bęben światłoczuły jest tylko jednym z wielu elementów stosowanych w technologii laserowej, a nie jest powszechnie używany w innych typach drukarek.

Pytanie 35

Jaką liczbę komórek pamięci można bezpośrednio zaadresować w 64-bitowym procesorze z 32-bitową szyną adresową?

A. 2 do potęgi 32
B. 32 do potęgi 2
C. 64 do potęgi 2
D. 2 do potęgi 64
W odpowiedziach, które nie są poprawne, można zauważyć pewne powszechne nieporozumienia dotyczące zasad działania pamięci i architektury komputerowej. Odpowiedź 64 do potęgi 2 sugeruje, że bierzemy pod uwagę liczbę adresów pamięci jako graficzną reprezentację w postaci binarnej, co jest błędnym podejściem. Każdy adres w pamięci odpowiada konkretnej lokalizacji, a nie wszystkim możliwym kombinacjom. Z kolei odpowiedź 2 do potęgi 64, choć teoretycznie odnosi się do architektury procesora 64-bitowego, nie ma zastosowania w kontekście 32-bitowej szyny adresowej, ponieważ ta ostatnia ogranicza rzeczywistą ilość adresowalnej pamięci. Podobnie, odpowiedź 32 do potęgi 2 wynika z błędnego założenia, że ilość adresów jest określona przez bitowość procesora, a nie przez szynę adresową. W rzeczywistości, procesor 64-bitowy przetwarza dane w większych blokach, ale szyna adresowa decyduje o ilości pamięci, do której ma dostęp. Typowe błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami obejmują mylenie pojęć architektury procesora z jej możliwościami adresowania pamięci oraz nieświadomość, że ilość dostępnej pamięci jest ściśle związana z parametrami sprzętowymi. W praktyce, dobrym podejściem jest zrozumienie, jak różne elementy architektury komputerowej współdziałają w zakresie adresowania pamięci.

Pytanie 36

Jakim parametrem definiuje się stopień zmniejszenia mocy sygnału w danej parze przewodów po przejściu przez cały tor kablowy?

A. przenik zbliżny
B. długość
C. tłumienie
D. przenik zdalny
Tłumienie jest kluczowym parametrem w telekomunikacji, który określa, o ile moc sygnału maleje podczas jego przejścia przez medium, takie jak przewody czy tor kablowy. W praktyce, tłumienie można opisać jako straty energii sygnału, które mogą wynikać z różnych czynników, takich jak opór, absorpcja materiału oraz zakłócenia elektromagnetyczne. Przykładowo, w instalacjach telekomunikacyjnych, takich jak światłowody lub kable miedziane, odpowiednie pomiary tłumienia są niezbędne do zapewnienia jakości sygnału. W branży telekomunikacyjnej standardy, takie jak ITU-T G.652 dla światłowodów, określają maksymalne poziomy tłumienia, aby gwarantować niezawodność transmisji. Zrozumienie tego parametru jest istotne dla projektowania sieci oraz doboru odpowiednich komponentów, co w efekcie przekłada się na lepszą jakość usług świadczonych użytkownikom.

Pytanie 37

Norma opisująca standard transmisji Gigabit Ethernet to

A. IEEE 802.3ab
B. IEEE 802.3u
C. IEEE 802.3i
D. IEEE 802.3x
Odpowiedzi IEEE 802.3i, IEEE 802.3u oraz IEEE 802.3x nie są odpowiednie w kontekście pytania o standard Gigabit Ethernet. Standard IEEE 802.3i definiuje 10BASE-T, co oznacza Ethernet o prędkości 10 Mbit/s, działający na skrętkach miedzianych, ale zdecydowanie nie spełnia wymagań dotyczących Gigabit Ethernet. Z kolei IEEE 802.3u dotyczy standardu Fast Ethernet, który operuje z prędkością 100 Mbit/s. Oznacza to, że obydwa te standardy są znacznie wolniejsze od Gigabit Ethernet i nie mogą być stosowane w aplikacjach wymagających szybszej transmisji danych. Z kolei standard IEEE 802.3x odnosi się do funkcji kontroli przepływu w Ethernet, co jest istotne do zarządzania przeciążeniem w sieciach, ale nie definiuje prędkości transmisji, jak w przypadku Gigabit Ethernet. Zrozumienie tych standardów jest istotne dla projektowania i zarządzania sieciami, jednak mylenie ich z IEEE 802.3ab prowadzi do błędnych wniosków o możliwościach i zastosowaniach. Kluczowe jest, aby zawsze odnosić się do specyfikacji danego standardu, aby prawidłowo określić jego zastosowanie i wydajność w kontekście infrastruktury sieciowej.

Pytanie 38

Jaki adres IP w systemie dziesiętnym odpowiada adresowi IP 10101010.00001111.10100000.11111100 zapisanemu w systemie binarnym?

A. 170.15.160.252
B. 171.14.159.252
C. 171.15.159.252
D. 170.14.160.252
Wybór błędnych odpowiedzi opiera się na nieprawidłowej interpretacji wartości binarnych lub ich konwersji na system dziesiętny. Często w takich sytuacjach można się spotkać z typowymi błędami, takimi jak zignorowanie sposobu, w jaki oblicza się wartość oktetów. Na przykład, niektóre odpowiedzi mogą sugerować, że błędnie zinterpretowano oktet 00001111 jako 14 zamiast 15, co prowadzi do nieprawidłowego wyniku. Ponadto, istnieje ryzyko pomylenia wartości oktetów, co może prowadzić do całkowicie innego adresu IP. Warto pamiętać, że każdy oktet w adresie IP reprezentuje wartość od 0 do 255 i powinien być przeliczany z uwzględnieniem podstawy 2. Błędy te są powszechne, zwłaszcza w przypadku osób, które nie są dobrze zaznajomione z systemami liczbowymi. Zrozumienie, jak przeliczać wartości binarne na dziesiętne, jest kluczowe w kontekście sieci komputerowych. Umożliwia to nie tylko poprawną konfigurację urządzeń, ale także zrozumienie, jak różne części sieci komunikują się ze sobą. Dlatego ważne jest, aby systematycznie ćwiczyć te umiejętności oraz odnosić się do standardów takich jak RFC 791, które definiuje internetowy protokół IP.

Pytanie 39

Jakie narzędzie służy do obserwacji zdarzeń w systemie Windows?

A. gpedit.msc
B. dfrg.msc
C. eventvwr.msc
D. tsmmc.msc
Odpowiedzi tsmmc.msc, gpedit.msc oraz dfrg.msc są błędne z kilku powodów. Tsmmc.msc odnosi się do narzędzia Microsoft Terminal Services Manager, które jest używane do zarządzania sesjami zdalnymi i nie ma związku z monitorowaniem zdarzeń. Gpedit.msc to edytor zasad grupy, który pozwala na zarządzanie politykami zabezpieczeń w systemie Windows, ale nie oferuje funkcji monitorowania zdarzeń. Dfrg.msc to narzędzie do defragmentacji dysków, które również nie ma związku z rejestrowaniem czy analizowaniem zdarzeń systemowych. Użytkownicy często mylą te narzędzia ze względu na ich techniczne nazewnictwo, co prowadzi do nieporozumień w kontekście ich zastosowania. Kluczowe jest, aby zrozumieć, które narzędzia odpowiadają za konkretne funkcje w systemie operacyjnym, co jest niezbędne w kontekście efektywnego zarządzania i zabezpieczania środowiska IT. Wiedza o tym, jakie narzędzia służą do monitorowania, a jakie do zarządzania lub konfiguracji, jest fundamentalna dla administratorów systemów, a jej brak może skutkować poważnymi lukami w bezpieczeństwie lub nieefektywnym zarządzaniem zasobami.

Pytanie 40

Aby zainstalować openSUSE oraz dostosować jego ustawienia, można skorzystać z narzędzia

A. YaST
B. Gedit
C. Brasero
D. Evolution
Gedit to edytor tekstu, który jest popularny w środowisku GNOME i służy przede wszystkim do tworzenia oraz edytowania plików tekstowych. Jego funkcje skupiają się na prostocie użytkowania i nie obejmują zaawansowanej konfiguracji systemów operacyjnych, co sprawia, że nie nadaje się do instalacji czy zarządzania openSUSE. Z kolei Brasero to aplikacja do nagrywania płyt CD/DVD, która nie ma żadnego powiązania z instalacją lub zarządzaniem systemem operacyjnym. Użycie Brasero w kontekście instalacji openSUSE jest mylnym podejściem, ponieważ ogranicza się do funkcji związanych z nośnikami optycznymi, a nie z administracją systemem. Evolution to klient pocztowy, który może być przydatny w zarządzaniu wiadomościami e-mail, ale również nie ma związku z instalacją openSUSE. Decyzja o użyciu tych narzędzi może wynikać z mylnego przekonania, że wszystkie aplikacje w systemie operacyjnym służą do jego zarządzania, co jest nieprawidłowe. Istotne jest, aby zrozumieć, że do konfiguracji i instalacji systemów operacyjnych należy korzystać z narzędzi stworzonych specjalnie w tym celu, takich jak YaST, które dostarczają niezbędnych możliwości oraz funkcji do efektywnej administracji.