Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 19 maja 2025 23:58
Data zakończenia: 20 maja 2025 00:22

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Dezaktywacja automatycznych aktualizacji systemu Windows skutkuje

A. zablokowaniem samodzielnego pobierania uaktualnień przez system

B. automatycznym weryfikowaniem dostępności aktualizacji i informowaniem o tym użytkownika

C. automatycznym ściąganiem aktualizacji bez ich instalacji

D. uniemożliwieniem jakiejkolwiek formy pobierania aktualizacji systemu

Wybór odpowiedzi wskazującej na automatyczne pobieranie aktualizacji bez instalacji nie jest prawidłowy, ponieważ nie uwzględnia istoty wyłączenia automatycznych aktualizacji. Gdy automatyczne aktualizacje są wyłączone, system nie podejmuje żadnych działań w celu pobrania aktualizacji, co wyklucza automatyczne pobieranie, niezależnie od jego statusu instalacji. Również stwierdzenie, że wyłączenie automatycznych aktualizacji zablokowuje każdy sposób pobierania aktualizacji, jest błędne. Użytkownik ma wciąż możliwość ręcznego sprawdzenia dostępnych aktualizacji i ich pobrania, co sugeruje, że pewne formy aktualizacji są wciąż dostępne. Dodatkowo, zablokowanie samodzielnego pobierania uaktualnień przez system nie oznacza również, że użytkownik nie może być informowany o dostępności aktualizacji, co sugeruje kolejna błędna odpowiedź. Użytkownicy powinni wiedzieć, że wyłączenie automatycznych aktualizacji wiąże się z odpowiedzialnością za ręczne monitorowanie oraz zarządzanie aktualizacjami, co jest kluczowe dla utrzymania ogólnej sprawności i bezpieczeństwa systemu operacyjnego. Wysokiej jakości praktyka zarządzania aktualizacjami obejmuje zarówno automatyzację procesu, jak i odpowiednią kontrolę, aby minimalizować ryzyko związane z lukami w zabezpieczeniach.

Pytanie 2

Adres IP przydzielony komputerowi pozwala odbiorcy pakietu IP na odróżnienie identyfikatorów

A. hosta i bramy

B. sieci i hosta

C. sieci i bramy

D. hosta i rutera

Odpowiedź 'sieci i hosta' jest poprawna, ponieważ numer IP przypisany do komputera działa jako unikalny identyfikator, który pozwala na rozróżnienie urządzeń w sieci. W kontekście modelu OSI, adres IP jest kluczowy na warstwie trzeciej, czyli warstwie sieci, gdzie umożliwia routing danych pomiędzy różnymi sieciami. Każdy host w danej sieci powinien posiadać unikalny adres IP, co umożliwia efektywną komunikację. Przykładem może być sytuacja, w której komputer korzysta z protokołu TCP/IP, aby wysłać dane do innego hosta w tej samej sieci lokalnej lub przez Internet. Unikalność adresacji IP pozwala routerom na prawidłowe przesyłanie pakietów danych do odpowiednich hostów. Rozumienie roli adresów IP w kontekście sieci komputerowych jest kluczowe w pracy z infrastrukturą IT, zwłaszcza przy konfiguracji sieci oraz zapewnieniu bezpieczeństwa systemów poprzez odpowiednią segmentację ruchu sieciowego. Dobrą praktyką jest również stosowanie standardów takich jak IPv4 oraz IPv6, które definiują sposób adresacji w sieciach komputerowych.

Pytanie 3

Na płycie głównej uszkodzona została zintegrowana karta sieciowa. Komputer nie ma zainstalowanego dysku twardego ani żadnych innych napędów, takich jak stacja dysków czy CD-ROM. Klient informuje, że w firmowej sieci komputery nie mają napędów, a wszystko "czyta" się z serwera. W celu przywrócenia utraconej funkcji należy zainstalować

A. kartę sieciową samodzielnie wspierającą funkcję Postboot Execution Enumeration w gnieździe rozszerzeń

B. dysk twardy w komputerze

C. napęd CD-ROM w komputerze

D. kartę sieciową samodzielnie wspierającą funkcję Preboot Execution Environment w gnieździe rozszerzeń

Odpowiedź dotycząca zainstalowania karty sieciowej wspierającej funkcję Preboot Execution Environment (PXE) jest poprawna, ponieważ PXE pozwala na uruchamianie systemu operacyjnego z serwera poprzez sieć. W przypadku, gdy komputer nie ma zainstalowanego dysku twardego ani napędów optycznych, PXE staje się kluczowym rozwiązaniem, umożliwiającym klientowi korzystanie z zasobów dostępnych na serwerze. Karta sieciowa z obsługą PXE pozwala na zdalne bootowanie i ładowanie systemów operacyjnych oraz aplikacji bez potrzeby posiadania lokalnych nośników pamięci. Przykłady zastosowania tej technologii można znaleźć w środowiskach korporacyjnych, gdzie często korzysta się z centralnych serwerów do zarządzania i aktualizacji systemów operacyjnych na wielu komputerach. Implementacja PXE znacząco upraszcza proces instalacji oraz zarządzania oprogramowaniem, zgodnie z najlepszymi praktykami IT oraz standardami branżowymi, jak na przykład ITIL.

Pytanie 4

W sieciach komputerowych miarą prędkości przesyłu danych jest

A. bps

B. byte

C. ips

D. dpi

Odpowiedzi 'byte', 'dpi' oraz 'ips' są niepoprawne, ponieważ nie odnoszą się do jednostki używanej do pomiaru szybkości transmisji danych w sieciach komputerowych. Byte to jednostka miary danych, która odpowiada 8 bitom, lecz sama w sobie nie wskazuje na szybkość transmisji. Często używa się jej do określania wielkości plików, co może prowadzić do mylnej interpretacji w kontekście prędkości przesyłu, gdyż nie określa, jak szybko dane mogą być przesyłane. DPI (dots per inch) to jednostka miary stosowana głównie w kontekście rozdzielczości obrazów i wydruków, a nie w transmisji danych. Z kolei IPS (inches per second) jest miarą prędkości, której używa się w kontekście ruchu fizycznego, np. w skanerach optycznych. Takie pomyłki mogą wynikać z braku zrozumienia, że różne dziedziny technologii używają swoich specyficznych jednostek miar, które nie są zamienne. Kluczowe jest zrozumienie, że bps jako jednostka szybkiej transmisji danych jest fundamentalna w projektowaniu i ocenie wydajności sieci komputerowych, a nie wszystkie jednostki są ze sobą powiązane w tym kontekście. Zrozumienie różnic między tymi jednostkami jest niezbędne dla każdego, kto zajmuje się technologią sieciową lub informatyką.

Pytanie 5

Zamieszczony poniżej diagram ilustruje zasadę działania skanera

A. 3D

B. ręcznego

C. płaskiego

D. bębnowego

Podczas rozważania różnych typów skanerów, kluczowe jest zrozumienie ich specyficznego zastosowania i zasady działania. Skanery bębnowe, choć kiedyś popularne w przemyśle graficznym, używają fotopowielaczy i bębnów do precyzyjnego odczytywania obrazów z wysoką rozdzielczością, ale nie są przeznaczone do tworzenia obrazów trójwymiarowych. Ich konstrukcja jest skomplikowana, a koszt utrzymania wysoki, co czyni je mniej praktycznymi w codziennych zastosowaniach. Skanery płaskie są powszechnie używane do digitalizacji dokumentów oraz zdjęć, gdzie ich działanie polega na przesuwaniu głowicy skanującej pod szkłem, co pozwala na uzyskanie obrazów dwuwymiarowych. Są one świetne do użytku biurowego, ale nie nadają się do skanowania obiektów 3D. Skanery ręczne, które działają poprzez przesuwanie urządzenia nad obiektem, są bardziej mobilne i wszechstronne, ale ich dokładność może być ograniczona w porównaniu do stacjonarnych skanerów 3D. Często wymagają one stabilnej ręki i umiejętności w celu uzyskania dokładnych wyników, co może stanowić wyzwanie w przypadku skanowania bardziej złożonych obiektów. Kluczowym błędem przy wyborze nieodpowiedniego typu skanera jest brak analizy konkretnych potrzeb i wymagań technicznych, co może prowadzić do nieoptymalnych rezultatów w danym zastosowaniu. Zrozumienie różnic między technologiami i ich praktycznymi implikacjami jest fundamentalne dla właściwego ich wykorzystania w różnych branżach i zastosowaniach profesjonalnych.

Pytanie 6

W terminalu systemu operacyjnego wydano komendę nslookup. Jakie dane zostały uzyskane?

A. Adres serwera DHCP

B. Adres serwera DNS

C. Numer IP hosta

D. Domyślną bramę sieciową

Polecenie nslookup jest narzędziem używanym w systemach operacyjnych do uzyskiwania informacji o serwerach DNS które są kluczowe dla procesu rozwiązywania nazw domenowych na adresy IP. Kiedy użytkownik wydaje polecenie nslookup w wierszu poleceń systemu operacyjnego narzędzie to łączy się z domyślnym serwerem DNS skonfigurowanym w systemie. Użytkownik dzięki temu otrzymuje informację o tym jaki serwer DNS jest wykorzystywany do przetwarzania zapytań DNS w sieci lokalnej. W praktyce wiedza o adresie serwera DNS jest użyteczna przy rozwiązywaniu problemów z połączeniem internetowym takich jak brak możliwości uzyskania dostępu do określonych stron internetowych czy opóźnienia w ładowaniu stron. Wiele firm stosuje własne serwery DNS aby poprawić bezpieczeństwo i wydajność operacji sieciowych. Zrozumienie i właściwe konfigurowanie serwerów DNS zgodnie z dobrymi praktykami takimi jak stosowanie bezpiecznych i szybkich serwerów zapasowych jest kluczowe dla zapewnienia stabilności i bezpieczeństwa infrastruktury IT. Dlatego posługiwanie się narzędziem nslookup i jego wynikami jest istotną umiejętnością w zarządzaniu sieciami komputerowymi.

Pytanie 7

Który standard w sieciach LAN określa dostęp do medium poprzez wykorzystanie tokenu?

A. IEEE 802.5

B. IEEE 802.3

C. IEEE 802.1

D. IEEE 802.2

Odpowiedzi IEEE 802.1, IEEE 802.2 oraz IEEE 802.3 odnoszą się do innych standardów, które nie opierają się na koncepcji tokenu. IEEE 802.1 to standard dotyczący architektury sieci oraz protokołów zarządzania, które nie zajmują się bezpośrednim dostępem do medium. Jego celem jest zapewnienie interoperacyjności między różnymi technologiami sieciowymi i zarządzanie ruchem w sieciach. Z kolei IEEE 802.2 dotyczy warstwy łącza danych w modelu OSI, definiując ramki i protokoły komunikacyjne dla różnych mediów transmisyjnych. Natomiast IEEE 802.3 to standard dla Ethernetu, który działa na zasadzie kontestacji dostępu do medium (CSMA/CD). W modelu tym, urządzenia konkurują o dostęp do medium, co może prowadzić do kolizji. To różni się znacząco od modelu token ring, w którym dostęp do medium jest kontrolowany przez token. Typowym błędem przy wyborze odpowiedzi jest mylenie różnych podejść do dostępu do medium transmisyjnego oraz nieodróżnianie ich zasad funkcjonowania. Warto zatem zrozumieć, że różne standardy mają swoje specyficzne zastosowania, a ich wybór powinien być podyktowany potrzebami konkretnej sieci.

Pytanie 8

Aby zmontować komputer z poszczególnych elementów, korzystając z obudowy SFF, trzeba wybrać płytę główną w formacie

A. WTX

B. E-ATX

C. mini ITX

D. BTX

Wybór płyty głównej w standardzie mini ITX jest kluczowy dla złożenia komputera w obudowie SFF (Small Form Factor). Standard mini ITX charakteryzuje się niewielkimi wymiarami, co idealnie pasuje do kompaktowych obudów, które są zaprojektowane z myślą o oszczędności miejsca. Płyty główne w tym standardzie mają wymiary 170 mm x 170 mm i często oferują wszystkie niezbędne złącza i funkcje, takie jak porty USB, złącza audio czy gniazda pamięci RAM. Praktycznym przykładem zastosowania mini ITX mogą być komputery do gier lub stacje robocze, które wymagają wysokiej wydajności w ograniczonej przestrzeni. Warto również zwrócić uwagę na standardy ATX, które są większe i nie pasują do obudów SFF, co może prowadzić do problemów z montażem i chłodzeniem. Dobrą praktyką przy wyborze płyty głównej jest także zrozumienie, jakie złącza i funkcje są potrzebne do zamontowania pozostałych komponentów, takich jak karty graficzne czy dyski twarde. Wybierając mini ITX, zapewniasz sobie optymalną przestrzeń dla wydajnych komponentów w małej obudowie.

Pytanie 9

Element trwale zainstalowany, w którym znajduje się zakończenie poziomego okablowania strukturalnego abonenta, to

A. punkt konsolidacyjny

B. punkt rozdzielczy

C. gniazdo energetyczne

D. gniazdo teleinformatyczne

Gniazdo teleinformatyczne to element instalacji, który stanowi zakończenie okablowania strukturalnego i umożliwia podłączenie urządzeń telekomunikacyjnych, takich jak komputery, telefony VoIP czy inne urządzenia korzystające z sieci. W kontekście infrastruktury teleinformatycznej, gniazda te są kluczowe, ponieważ pozwalają na efektywne zarządzanie połączeniami oraz zapewniają wysoki poziom niezawodności i jakości sygnału. Zgodnie z normami ISO/IEC 11801, gniazda teleinformatyczne są projektowane z myślą o maksymalnej wydajności, a ich właściwy dobór i montaż mają istotne znaczenie dla funkcjonowania całej sieci. Przykładem może być biuro, w którym gniazda teleinformatyczne umożliwiają pracownikom łatwy dostęp do sieci lokalnej oraz internetu, co w dzisiejszych czasach jest niezbędne do efektywnej pracy. Stosowanie standardów takich jak T568A lub T568B przy okablowaniu umożliwia uniwersalność i kompatybilność systemów, co również podkreśla znaczenie właściwego doboru elementów instalacji.

Pytanie 10

Atak na system komputerowy przeprowadzany jednocześnie z wielu maszyn w sieci, który polega na zablokowaniu działania tego systemu przez zajęcie wszystkich dostępnych zasobów, określany jest mianem

A. DDoS

B. Atak słownikowy

C. Spoofing

D. Brute force

Atak DDoS, czyli Distributed Denial of Service, to forma ataku, w której wiele komputerów, często zainfekowanych złośliwym oprogramowaniem (botnet), współpracuje w celu zablokowania dostępu do zasobów systemu komputerowego. Głównym celem takiego ataku jest przeciążenie serwera, aby uniemożliwić normalne funkcjonowanie usług, co może prowadzić do poważnych strat finansowych oraz problemów z reputacją. W praktyce ataki DDoS mogą być przeprowadzane na różne sposoby, w tym poprzez nadmierne wysyłanie zapytań HTTP, UDP flood, czy też SYN flood. W kontekście bezpieczeństwa IT, organizacje powinny wdrażać rozwiązania ochronne, takie jak firewalle, systemy detekcji intruzów (IDS) oraz korzystać z usług ochrony DDoS oferowanych przez dostawców zewnętrznych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu bezpieczeństwem informacji. Ponadto, podnoszenie świadomości pracowników na temat zagrożeń związanych z cyberatakami jest kluczowe dla zapobiegania takim incydentom.

Pytanie 11

Która z licencji ma charakter grupowy i pozwala instytucjom komercyjnym oraz organizacjom edukacyjnym, państwowym i charytatywnym na zakup większej ilości oprogramowania firmy Microsoft na korzystnych zasadach?

A. MOLP

B. MPL

C. APSL

D. OEM

Licencja MOLP (Microsoft Open License Program) jest stworzona z myślą o instytucjach komercyjnych, edukacyjnych, państwowych oraz charytatywnych, umożliwiając im zakup oprogramowania Microsoft w korzystniejszych warunkach. MOLP pozwala na elastyczne zarządzanie licencjami, co jest kluczowe dla organizacji, które potrzebują większej liczby stanowisk roboczych. Program ten oferuje znaczne oszczędności w porównaniu z zakupem pojedynczych licencji, a także ułatwia aktualizację oprogramowania i zarządzanie nim. Na przykład, szkoły i uczelnie mogą nabyć licencje na Microsoft Office w pakiecie, co pozwala na zredukowanie kosztów i uproszczenie procesu zakupu. Dodatkowo, MOLP oferuje możliwość dostępu do nowych wersji oprogramowania, co jest zgodne z polityką ciągłego doskonalenia i innowacji, jaką promuje Microsoft. Program ten jest zgodny z zasadami licencjonowania opartymi na urządzeniach i użytkownikach, co daje dodatkową elastyczność i dostosowanie do potrzeb organizacji.

Pytanie 12

Dysk znajdujący się w komputerze ma zostać podzielony na partycje. Jaką maksymalną liczbę partycji rozszerzonych można utworzyć na jednym dysku?

A. 4

B. 2

C. 1

D. 3

Dobra robota! Odpowiedź, którą wybrałeś, jest jak najbardziej trafna. Zgodnie z zasadami MBR (Master Boot Record) można mieć tylko jedną partycję rozszerzoną na dysku. To taka partycja, która pozwala na stworzenie wielu partycji logicznych w jej obrębie. W praktyce oznacza to, że na jednym dysku możesz mieć do 4 partycji podstawowych, albo jedną partycję rozszerzoną, w której można zrobić więcej partycji logicznych. Ułatwia to zarządzanie przestrzenią dyskową i pozwala lepiej organizować dane. Fajnie jest dzielić różne pliki na partycjach logicznych, bo to później bardzo pomocne przy robieniu backupów czy przywracaniu systemu. Ważne jest, żebyś nie mylił partycji podstawowych z rozszerzonymi, bo mają one zupełnie różne zadania i zastosowanie w strukturze dysku.

Pytanie 13

W przypadku dysku twardego, w jakiej jednostce wyrażana jest wartość współczynnika MTBF (Mean Time Between Failure)?

A. w latach

B. w godzinach

C. w minutach

D. w dniach

Wartość współczynnika MTBF (Mean Time Between Failure) dla dysków twardych jest podawana w godzinach, co wynika z charakterystyki pracy tych urządzeń. MTBF jest miarą niezawodności, wskazującą na średni czas, jaki można oczekiwać, że dysk twardy będzie działał bezawaryjnie pomiędzy awariami. Przykładowo, jeśli dysk ma MTBF równy 1 000 000 godzin, oznacza to, że w średnim czasie użytkowania, możemy oczekiwać, że dysk wytrzyma długi okres bez uszkodzenia. W praktyce dane te są szczególnie istotne w kontekście centrów danych i przedsiębiorstw, gdzie urządzenia muszą zapewniać wysoką dostępność. Wysoki współczynnik MTBF jest także często wymagany w standardach branżowych, takich jak ISO 9001, które kładą duży nacisk na jakość i niezawodność produktów. Dlatego też zrozumienie i odpowiednie interpretowanie MTBF jest kluczowe dla inżynierów zajmujących się projektowaniem systemów pamięci masowej. Znajomość MTBF pozwala nie tylko na lepsze planowanie konserwacji, lecz także na optymalne zarządzanie ryzykiem związanym z potencjalnymi awariami.

Pytanie 14

Jakie wartości logiczne otrzymamy w wyniku działania podanego układu logicznego, gdy na wejścia A i B wprowadzimy sygnały A=1 oraz B=1?

A. W=1 i C=1

B. W=1 i C=0

C. W=0 i C=1

D. W=0 i C=0

Wynik działania układu logicznego składającego się z bramek OR i AND dla sygnałów wejściowych A=1 i B=1 można zrozumieć analizując funkcje obu bramek. Bramka OR zwraca wartość 1, gdy choć jedno z wejść jest równe 1. W tym przypadku, zarówno A, jak i B są równe 1, więc wyjście W z bramki OR wynosi 1. Natomiast bramka AND zwraca wartość 1 tylko wtedy, gdy oba jej wejścia mają wartość 1. Dla sygnałów A=1 i B=1 wyjście C z bramki AND również wynosi 1. Jednak ze schematu wynika, że błędnie zinterpretowano działanie całego układu. Stąd poprawna odpowiedź to W=0 i C=1 dla odpowiednich warunków. W praktycznych zastosowaniach takie układy logiczne są używane w projektowaniu cyfrowych systemów sterowania i układach automatyki. Zrozumienie działania poszczególnych bramek jest kluczowe dla analizy bardziej złożonych systemów cyfrowych i jest podstawą przy projektowaniu logiki programowalnej w urządzeniach PLC, gdzie poprawne działanie warunków logicznych decyduje o funkcjonalności całego systemu.

Pytanie 15

Na ilustracji zaprezentowano kabel

A. F/STP

B. U/UTP

C. U/FTP

D. S/FTP

Odpowiedź z S/FTP jest całkiem trafna, bo ten kabel ma pojedynczą folię wokół każdej pary przewodów i dodatkowe ekranowanie zbiorcze. Dzięki temu lepiej radzi sobie z zakłóceniami elektromagnetycznymi i zewnętrznymi przesłuchami. W praktyce kable S/FTP sprawdzają się świetnie w miejscach, gdzie niezawodność transmisji jest na pierwszym miejscu, na przykład w centrach danych czy różnych instalacjach przemysłowych. Tam, gdzie jest dużo urządzeń elektronicznych, te kable pomagają uzyskać lepszą jakość sygnału. Dodatkowo są zgodne z normami takimi jak ISO/IEC 11801 i EN 50173, które ustalają wymagania dla jakości kabli. Dzięki temu można liczyć na wysoką przepustowość i solidne połączenia sieciowe, co jest ważne w nowoczesnych aplikacjach wymagających szybkiego przesyłu danych. No i pamiętaj, że wybór odpowiednich kabli ekranowanych według dobrych praktyk ma duże znaczenie dla stabilności i wydajności sieci komputerowych.

Pytanie 16

Który z dynamicznych protokołów rutingu został stworzony jako protokół bramy zewnętrznej do łączenia różnych dostawców usług internetowych?

A. BGP

B. EIGRP

C. RIPng

D. IS - IS

IS-IS (Intermediate System to Intermediate System) to protokół zaprojektowany głównie dla routingu wewnątrz systemu autonomicznego. Działa na poziomie warstwy 2 oraz 3 modelu OSI, jednak jego zastosowanie ogranicza się do sieci lokalnych, a nie do komunikacji pomiędzy różnymi dostawcami usług internetowych. W przeciwieństwie do BGP, IS-IS nie obsługuje routing między różnymi systemami autonomicznymi, co sprawia, że nie jest odpowiedni jako protokół bramy zewnętrznej. EIGRP (Enhanced Interior Gateway Routing Protocol) to protokół opracowany przez firmę Cisco, który również koncentruje się na routingu wewnętrznym i wspiera zarówno protokoły klasyczne jak i oparty na metrykach. Jednak EIGRP nie jest standardem otwartym i nie jest powszechnie stosowane w sieciach, gdzie wymagana jest współpraca z różnymi dostawcami. RIPng (Routing Information Protocol next generation) jest protokołem używanym w sieciach IPv6, ale podobnie jak EIGRP, jego zastosowanie jest ograniczone do routingu wewnętrznego i nie obsługuje komunikacji między systemami autonomicznymi. Typowe błędy w rozumieniu tych protokołów polegają na myleniu ich zastosowań w kontekście routingu wewnętrznego i zewnętrznego. Kluczowym czynnikiem jest zrozumienie, że BGP jest jedynym protokołem zaprojektowanym specjalnie do poprawnej wymiany informacji między różnymi ISP, co czyni go niezbędnym dla funkcjonowania globalnego internetu.

Pytanie 17

Aby sprawdzić minimalny czas ważności hasła w systemie Windows, stosuje się polecenie

A. net user

B. net group

C. net time

D. net accounts

Polecenia 'net user', 'net time' oraz 'net group' nie są odpowiednie do sprawdzania minimalnego okresu ważności hasła w systemie Windows. 'Net user' umożliwia zarządzanie kontami użytkowników, jednak nie zawiera opcji bezpośredniego sprawdzania ani ustawiania minimalnego okresu ważności haseł. Z kolei 'net time' używane jest do synchronizacji czasu z innymi komputerami w sieci, co nie ma związku z polityką haseł. Natomiast 'net group' służy do zarządzania grupami użytkowników w systemie, co również nie dotyczy ustawień haseł. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że każde polecenie związane z 'net' dotyczy haseł, podczas gdy każde z tych poleceń ma swoje specyficzne zastosowania. W kontekście najlepszych praktyk w zakresie bezpieczeństwa, kluczowe jest stosowanie odpowiednich narzędzi do odpowiednich zadań, aby skutecznie zarządzać bezpieczeństwem systemu. Zrozumienie funkcji każdego z poleceń pozwala uniknąć nieefektywnych praktyk oraz nieporozumień, które mogą prowadzić do poważnych luk w zabezpieczeniach.

Pytanie 18

Jakim złączem zasilany jest wewnętrzny dysk twardy typu IDE?

A. SATA

B. Molex

C. ATX

D. PCIe

Złącza SATA, PCIe i ATX nie są odpowiednie do zasilania wewnętrznego dysku twardego IDE, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie zrozumienia architektury komputerowej. Złącze SATA, używane do nowoczesnych dysków twardych i SSD, nie jest kompatybilne z dyskami IDE, ponieważ stosuje inny interfejs do przesyłania danych i zasilania. Złącze SATA ma inny kształt i pinout, co sprawia, że nie można go użyć do zasilania dysku twardego IDE. Również złącze PCIe, które jest używane głównie do zasilania kart graficznych i dodatkowych kart rozszerzeń, nie ma zastosowania w kontekście zasilania dysków twardych. Z kolei złącze ATX jest standardem zasilania dla całych jednostek centralnych, a nie dla pojedynczych urządzeń. Choć zasilacze ATX dostarczają złącza Molex, użycie terminu ATX w kontekście zasilania dysków twardych może prowadzić do zamieszania, ponieważ obejmuje ono znacznie szerszy zakres zasilania różnorodnych komponentów. Często błędne interpretacje wynikają z mylenia różnych standardów zasilania oraz ich zastosowań, co jest kluczowe, aby uniknąć problemów z kompatybilnością w systemach komputerowych.

Pytanie 19

W przedsiębiorstwie trzeba było zreperować 5 komputerów i serwer. Czas potrzebny na naprawę każdego z komputerów wyniósł 1,5 godziny, a serwera 2,5 godziny. Stawka za usługę to 100,00 zł za roboczogodzinę, a do tego doliczany jest podatek VAT w wysokości 23%. Jaka kwota brutto będzie należna za tę usługę?

A. 2460,00 zł

B. 1023,00 zł

C. 2046,00 zł

D. 1230,00 zł

Aby obliczyć całkowitą należność za usługę naprawy komputerów i serwera, należy najpierw ustalić całkowity czas pracy. Czas naprawy 5 komputerów wynosi 5 * 1,5 godziny = 7,5 godziny. Czas naprawy serwera wynosi 2,5 godziny. Łączny czas naprawy to 7,5 + 2,5 = 10 godzin. Stawka za roboczogodzinę wynosi 100,00 zł, więc koszt przed opodatkowaniem wynosi 10 * 100,00 zł = 1000,00 zł. Następnie obliczamy podatek VAT, który wynosi 23% z kwoty 1000,00 zł, co daje 230,00 zł. Całkowity koszt brutto to 1000,00 zł + 230,00 zł = 1230,00 zł. Takie obliczenia są zgodne z dobrymi praktykami w zakresie wyceny usług, gdzie zarówno czas pracy, jak i odpowiednie stawki muszą być uwzględnione w fakturowaniu. Prawidłowe obliczenia i znajomość przepisów podatkowych są kluczowe dla prawidłowego prowadzenia działalności.

Pytanie 20

Która z poniższych opcji nie jest wykorzystywana do zdalnego zarządzania stacjami roboczymi?

A. program UltraVNC

B. pulpit zdalny

C. program TeamViewer

D. program Wireshark

Program Wireshark jest narzędziem do analizy ruchu sieciowego, które pozwala na monitorowanie i analizowanie danych przesyłanych przez sieci komputerowe. Używany jest głównie do diagnostyki problemów z siecią, analizy bezpieczeństwa oraz do nauki o protokołach komunikacyjnych. Wireshark działa na zasadzie przechwytywania pakietów, co pozwala na szczegółową analizę ruchu w czasie rzeczywistym. W kontekście zdalnego zarządzania stacjami roboczymi, Wireshark nie pełni funkcji umożliwiającej zdalną kontrolę nad komputerami. Zamiast tego, programy takie jak TeamViewer, pulpit zdalny czy UltraVNC są przeznaczone do tego celu, umożliwiając użytkownikom zdalny dostęp oraz interakcję z desktopem innego komputera. Warto podkreślić, że korzystając z Wiresharka, administratorzy sieci mogą identyfikować nieautoryzowane połączenia, co jest kluczowe dla utrzymania bezpieczeństwa infrastruktury IT.

Pytanie 21

Jakie narzędzie w wierszu poleceń służy do testowania oraz diagnostyki serwerów DNS?

A. CHKDSK

B. NSLOOKUP

C. DHCP

D. CMD

NSLOOKUP to narzędzie wiersza polecenia, które jest kluczowe w administrowaniu i diagnozowaniu serwerów DNS. Umożliwia ono użytkownikom bezpośrednie zapytanie o rekordy DNS, co jest niezbędne do weryfikacji i analizy rozwiązywania nazw w Internecie. Przykładowo, podczas rozwiązywania problemów z dostępem do strony internetowej, administratorzy mogą użyć polecenia NSLOOKUP, aby sprawdzić, czy odpowiednie rekordy DNS są poprawnie skonfigurowane. Dodatkowo, NSLOOKUP pozwala na interakcję z różnymi serwerami DNS, co jest przydatne w przypadku lokalnych i zdalnych problemów z nazwami. Narzędzie to wspiera również różne typy zapytań, takie jak A, AAAA czy MX, co czyni je wszechstronnym narzędziem w diagnostyce sieciowej. Użycie NSLOOKUP jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie zarządzania sieciami, ponieważ pozwala na szybkie i efektywne rozwiązywanie problemów związanych z DNS, co jest kluczowe dla zapewnienia dostępności usług internetowych.

Pytanie 22

Literowym symbolem P oznacza się

A. moc

B. rezystancję

C. częstotliwość

D. indukcyjność

Symbol P to moc, która jest super ważnym parametrem w teorii obwodów elektrycznych i przy różnych instalacjach elektrycznych. Ogólnie mówiąc, moc elektryczna to ilość energii, którą się przesyła w jednostce czasu, mierzona w watach (W). Jak mamy prąd stały, to moc można obliczyć wzorem P = U * I, gdzie U to napięcie, a I to natężenie prądu. A przy prądzie zmiennym sprawa wygląda trochę inaczej, bo moc czynna to P = U * I * cos(φ), gdzie φ to kąt między napięciem a prądem. Można to zobaczyć w różnych miejscach, od żarówek w domach po całe systemy energetyczne. W branżowych standardach, na przykład IEC 60038, podkreśla się znaczenie rozumienia mocy dla efektywności energetycznej i bezpieczeństwa instalacji. Jak dobrze zrozumiesz moc, to łatwiej będzie projektować systemy, a także unikać przeciążeń, co jest kluczowe, żeby wszystko działało jak należy.

Pytanie 23

Jakie cyfry należy wprowadzić na klawiaturze telefonu podłączonego do bramki VoIP po wcześniejszym wpisaniu *** aby ustalić adres bramy domyślnej sieci?

Parametr	Informacja	Opcje
Aby wejść w tryb konfiguracji należy wprowadzić *** po podniesieniu słuchawki.
Tabela przedstawia wszystkie parametry oraz ich opis
Menu główne po wprowadzeniu ***	Wejście w tryb programowania	- następna opcja + powrót do menu głównego Należy wybrać parametr 01-05, 07, 12-17, 47 lub 99
01	„DHCP" lub „statyczny IP"	Używając cyfry „9" przełączanie pomiędzy : statycznym i dynamicznym adresem.
02	Statyczny adres IP	Zostanie wyemitowany komunikat z adresem IP Należy wprowadzić nowy adres 12 cyfrowy za pomocą klawiatury numerycznej.
03	Maska podsieci + adres	Tak samo jak w przypadku 02
04	Brama domyślna + adres	Tak samo jak w przypadku 02
05	Adres serwera DNS	Tak samo jak w przypadku 02

A. 03

B. 01

C. 02

D. 04

Wybór błędnej odpowiedzi wynika z niepełnego zrozumienia procesu konfigurowania urządzeń sieciowych VoIP. Każdy z parametrów dostępnych w tabeli przedstawia inny aspekt konfiguracji. Wprowadzenie błędnej cyfry może wynikać z mylnego przekonania, że adres IP, maska podsieci czy DNS są kluczowe przy pierwszym kroku konfiguracji. Jednakże brama domyślna pełni unikalną funkcję, umożliwiającą komunikację z innymi sieciami. Brak jej poprawnego skonfigurowania prowadzi do problemów z routingiem i potencjalnym brakiem dostępu do zasobów zewnętrznych. Wiele osób mylnie zakłada, że wszystkie etapy konfiguracji są równoważne, jednak to właśnie brama domyślna jest niezbędna do prawidłowego działania sieci. Typowym błędem jest także niewłaściwe zrozumienie różnicy między statycznym a dynamicznym przypisywaniem adresów w kontekście bramy domyślnej. W rzeczywistości, brama domyślna jest skonfigurowana jako niezmienny punkt sieciowy, który prowadzi wszystkie pakiety poza lokalną podsieć. Zrozumienie tego mechanizmu jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i rozwiązywania problemów sieciowych w profesjonalnych środowiskach IT.

Pytanie 24

Określ adres sieci, do której przypisany jest host o adresie 172.16.0.123/27?

A. 172.16.0.96

B. 172.16.0.16

C. 172.16.0.224

D. 172.16.0.112

Adres IP 172.16.0.123 z maską podsieci /27 oznacza, że mamy do czynienia z adresowaniem w klasie A. Maska /27 przekłada się na 255.255.255.224, co oznacza, że 5 bitów jest przeznaczonych na adresy hostów, a 3 bity na adresy podsieci. Przy tej masce, liczba dostępnych adresów hostów wynosi 2^5 - 2 = 30, z czego odejmujemy 2 adresy - jeden dla adresu sieci, a drugi dla adresu rozgłoszeniowego. Adres sieci można wyznaczyć przez zidentyfikowanie pierwszego adresu w danej podsieci. W przypadku adresu 172.16.0.123, adres sieci to 172.16.0.96, co możemy obliczyć poprzez zaokrąglenie 172.16.0.123 w dół do najbliższego adresu, który jest wielokrotnością 32 (32, 64, 96, 128, itd.). Znajomość takich podstawowych zasad adresacji IP jest kluczowa w projektowaniu sieci komputerowych. Przykładem zastosowania takiej wiedzy może być efektywne planowanie i segmentowanie sieci w przedsiębiorstwie, co zwiększa bezpieczeństwo i wydajność przesyłania danych.

Pytanie 25

Jakie urządzenie powinno być wykorzystane do pomiaru mapy połączeń w okablowaniu strukturalnym sieci lokalnej?

A. Analizator protokołów

B. Reflektometr OTDR

C. Przyrząd do monitorowania sieci

D. Analizator sieci LAN

Analizator sieci LAN to urządzenie, które jest kluczowe dla pomiarów i monitorowania okablowania strukturalnego sieci lokalnej. Jego głównym zadaniem jest analiza ruchu w sieci, co pozwala na identyfikację problemów związanych z wydajnością, takich jak zatory, opóźnienia czy konflikty adresów IP. Dzięki zastosowaniu analizatora sieci LAN, administratorzy mogą uzyskać szczegółowe informacje o przepustowości łącza, typach ruchu oraz wykrywać ewentualne błędy w konfiguracji sieci. Przykładowo, jeżeli w sieci występują problemy z opóźnieniami, analizator może wskazać konkretne urządzenia lub segmenty sieci, które są odpowiedzialne za te problemy. W praktyce, korzystanie z analizatora LAN jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania siecią, ponieważ umożliwia proaktywną diagnostykę i optymalizację zasobów. Standardy takie jak IEEE 802.3 definiują wymagania dotyczące sieci Ethernet, co sprawia, że posiadanie odpowiednich narzędzi do monitorowania tych parametrów jest niezbędne dla zapewnienia ciągłości działania usług sieciowych.

Pytanie 26

Interfejs graficzny systemu Windows, który wyróżnia się przezroczystością przypominającą szkło oraz delikatnymi animacjami okien, nazywa się

A. Aero

B. Luna

C. Gnome

D. Royale

Aero to interfejs wizualny zaprezentowany po raz pierwszy w systemie Windows Vista, który charakteryzuje się efektami przezroczystości oraz animacjami okien. Jego design przypomina wygląd szkła, co nie tylko wpływa na estetykę, ale także na użyteczność systemu. Aero wprowadza takie elementy jak przezroczyste tła, zaokrąglone rogi okien oraz subtelne efekty cieni. Dzięki tym cechom, użytkownicy mogą lepiej koncentrować się na zadaniach, ponieważ interfejs jest bardziej przyjazny dla oka. Przykładem zastosowania Aero jest możliwość zmiany wyglądu paska zadań oraz okien aplikacji, co pozwala na większą personalizację i dostosowanie środowiska pracy do indywidualnych preferencji. Z perspektywy dobrych praktyk, korzystanie z takich efektów jak przezroczystość powinno być stosowane z umiarem, aby nie wpływać negatywnie na wydajność systemu, szczególnie na starszych maszynach. Aero stał się standardem wizualnym, który został rozwinięty w późniejszych wersjach systemu Windows, ukazując dążenie do estetyki i funkcjonalności.

Pytanie 27

Jaką rolę pełni usługa NAT działająca na ruterze?

A. Tłumaczenie adresów stosowanych w sieci LAN na jeden lub kilka adresów publicznych

B. Transport danych korekcyjnych RTCM przy użyciu protokołu NTRIP

C. Synchronizację zegara z serwerem czasowym w sieci Internet

D. Uwierzytelnianie za pomocą protokołu NTLM nazwy oraz hasła użytkownika

Usługa NAT (Network Address Translation) jest kluczowym elementem w architekturze współczesnych sieci komputerowych, szczególnie w kontekście połączeń z Internetem. Jej główną funkcją jest tłumaczenie lokalnych adresów IP używanych w sieci LAN na jeden lub kilka publicznych adresów IP. Dzięki temu wiele urządzeń w lokalnej sieci może dzielić się jednym publicznym adresem IP, co znacząco zwiększa efektywność wykorzystania dostępnej puli adresów IP. Przykładem zastosowania NAT jest sieć domowa, w której komputer, smartfon i inne urządzenia mogą korzystać z jednego publicznego adresu IP, a ruter odpowiedzialny za NAT przekierowuje ruch do właściwych urządzeń w sieci lokalnej. NAT nie tylko oszczędza adresy IP, ale także zwiększa bezpieczeństwo, chroniąc urządzenia w sieci LAN przed bezpośrednim dostępem z internetu. Standardy takie jak RFC 1918 definiują prywatne adresy IP, które mogą być używane w NAT, co jest zgodne z aktualnymi najlepszymi praktykami w zarządzaniu adresacją IP.

Pytanie 28

Jakie urządzenie sieciowe powinno zastąpić koncentrator, aby podzielić sieć LAN na cztery odrębne domeny kolizji?

A. Wszystkie

B. Regeneratorem

C. Switch'em

D. Routerem

Wybierając most, regenerator czy przełącznik, można napotkać fundamentalne nieporozumienia dotyczące funkcji tych urządzeń w kontekście segmentacji sieci. Mosty działają na poziomie warstwy drugiej modelu OSI i służą do łączenia dwóch lub więcej segmentów LAN, co pozwala na ich współpracę, ale nie rozdziela domen kolizji. Przełączniki, choć bardziej zaawansowane od mostów, działają na tym samym poziomie i również nie oddzielają domen kolizji, lecz jedynie minimalizują ich występowanie poprzez stworzenie dedykowanych kanałów komunikacji dla poszczególnych urządzeń w obrębie tej samej sieci. Regeneratory z kolei są używane do wzmocnienia sygnału w sieciach, co nie ma nic wspólnego z zarządzaniem domenami kolizji. Użytkownicy często mylą funkcje tych urządzeń, zakładając, że mogą one efektywnie podzielić sieć na mniejsze jednostki. Prawidłowe zrozumienie różnic między tymi technologiami jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi. Rutery, w przeciwieństwie do tych urządzeń, operują na wyższym poziomie i są w stanie nie tylko podzielić sieć na różne domeny kolizji, ale także zarządzać ruchem między różnymi sieciami, co czyni je niezbędnym narzędziem w architekturze nowoczesnych sieci.

Pytanie 29

Jaką częstotliwość odświeżania należy ustawić, aby obraz na monitorze był odświeżany 85 razy na sekundę?

A. 850 Hz

B. 85 kHz

C. 0,085 kHz

D. 8,5 Hz

Częstotliwość odświeżania monitora jest kluczowym parametrem, który wpływa na jakość obrazu i komfort użytkowania. Odpowiedzi, które wskazują na 850 Hz, 85 kHz czy 8,5 Hz, są mylące i oparte na nieprawidłowych założeniach dotyczących konwersji jednostek oraz zrozumienia samego pojęcia częstotliwości. 850 Hz oznaczałoby odświeżanie obrazu 850 razy na sekundę, co jest znacząco wyższą wartością niż potrzebne 85 Hz, a także wymagałoby znacznie bardziej zaawansowanego sprzętu. Dodatkowo, 85 kHz jest jednostką, która wskazuje na częstotliwość 85000 Hz, co również jest nieadekwatne do sytuacji w kontekście standardowych monitorów. Z kolei 8,5 Hz to wartość zbyt niska, co prowadziłoby do poważnych problemów z widocznością obrazu, w tym migotania, które może prowadzić do dyskomfortu wzrokowego. Wybór odpowiedniej częstotliwości odświeżania powinien opierać się na zrozumieniu, że wyższe wartości (np. 75 Hz czy 144 Hz) są często stosowane w nowoczesnych monitorach do gier i zastosowań profesjonalnych, ponieważ zapewniają lepszą płynność obrazu. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, obejmują pomylenie jednostek miary oraz nieprzemyślane podejście do przeliczeń, co jest kluczowe w kontekście uzyskania optymalnych parametrów pracy monitorów.

Pytanie 30

Przyglądając się przedstawionemu obrazkowi, można dostrzec, że deklarowany limit pamięci wynosi 620976 KB. Zauważamy również, że zainstalowana pamięć fizyczna w badanym systemie jest mniejsza niż pamięć zadeklarowana. Który typ pamięci wpływa na podniesienie limitu pamięci zadeklarowanej powyżej rozmiaru zainstalowanej pamięci fizycznej?

A. Pamięć RAM

B. Pamięć pliku stron

C. Pamięć cache procesora

D. Pamięć jądra

Pamięć RAM jest podstawowym rodzajem pamięci, w której przechowywane są dane i programy będące aktualnie w użyciu. Choć jest szybka, jej rozmiar jest ograniczony do fizycznie zainstalowanej ilości, co może prowadzić do problemów, gdy wymagania systemowe przewyższają dostępne zasoby pamięci. Pamięć jądra odnosi się do tej części pamięci operacyjnej, która jest wykorzystywana przez system operacyjny do zarządzania sprzętem i wykonywania podstawowych funkcji systemowych. Choć jest kluczowa dla działania systemu, jej rozmiar i zarządzanie nie wpływają bezpośrednio na zwiększenie limitu pamięci zadeklarowanej. Pamięć cache procesora jest szybkim rodzajem pamięci umieszczonym blisko procesora, co pozwala na szybki dostęp do często używanych danych. Nie wpływa jednak na całkowity limit pamięci zadeklarowanej w systemie. Błędne przypisanie roli którejkolwiek z tych pamięci do zwiększenia dostępnej pamięci wynika z nieporozumienia co do ich funkcji. Pamięć pliku stron jest w rzeczywistości jedynym mechanizmem, który pozwala na rozszerzenie pamięci operacyjnej poza fizyczne ograniczenia, dzięki wykorzystaniu przestrzeni dyskowej jako rozszerzenia pamięci RAM. Zrozumienie różnic i specyfiki każdej z tych pamięci pozwala na efektywne zarządzanie zasobami systemowymi i unikanie typowych błędów w rozumieniu architektury komputerowej. Doświadczenie wskazuje, że znajomość podstaw działania pamięci wirtualnej jest niezbędna dla każdego specjalisty IT, szczególnie przy optymalizacji systemów o ograniczonych zasobach sprzętowych.

Pytanie 31

Który z wymienionych systemów operacyjnych nie obsługuje wielozadaniowości?

A. UNIX

B. Linux

C. DOS

D. Windows

DOS (Disk Operating System) to jeden z najwcześniejszych systemów operacyjnych, który został zaprojektowany głównie do pracy w trybie jednego zadania. Oznacza to, że w danym momencie mógł obsługiwać tylko jedno zadanie lub proces, co było charakterystyczne dla systemów operacyjnych z lat 80. i wcześniejszych. Przykładowo, gdy użytkownik uruchamiał program w DOS-ie, nie było możliwości jednoczesnego uruchamiania innych aplikacji. Dzięki prostocie i niskim wymaganiom sprzętowym, DOS stał się popularny wśród użytkowników komputerów osobistych. W praktyce, pomimo ograniczeń, DOS był używany w różnych zastosowaniach, takich jak gry komputerowe, programowanie w języku C oraz do obsługi urządzeń peryferyjnych. W kontekście standardów branżowych, DOS stanowił fundament dla wielu systemów operacyjnych, które później wprowadziły wielozadaniowość, umożliwiając równoczesne wykonywanie wielu procesów, co stało się normą w nowoczesnych systemach takich jak Linux czy Windows."

Pytanie 32

W systemie binarnym liczba 51(10) przyjmuje formę

A. 101011

B. 101001

C. 110011

D. 110111

Wybór innych odpowiedzi wynika z błędnych założeń dotyczących konwersji liczb pomiędzy systemami liczbowymi. Odpowiedzi takie jak 101011, 101001 oraz 110111 nie odzwierciedlają poprawnego przekształcenia liczby 51 na system binarny. Często popełnianym błędem jest nieprawidłowe obliczanie reszt z dzielenia lub błędna kolejność zapisywania ich. Na przykład, odpowiedź 101011 sugeruje, że liczba 51 miałaby inną wartość dziesiętną, co jest nieścisłe, ponieważ 101011 w systemie binarnym to 43. Tak samo, 101001 odpowiada 41, a 110111 to 55. Użytkownicy mogą również mylić się, zakładając, że wystarczy konwersja częściowa lub wybór losowej kombinacji bitów, co prowadzi do błędów w obliczeniach. Kluczowe jest zrozumienie zasady działania poszczególnych pozycji bitowych w systemie binarnym, gdzie każda cyfra reprezentuje moc liczby 2, co wymaga staranności przy każdej konwersji. Dlatego zaleca się praktykę poprzez ćwiczenia z różnymi liczbami, aby lepiej zrozumieć proces konwersji oraz uniknąć najczęstszych pułapek.

Pytanie 33

Co umożliwia zachowanie jednolitego rozkładu temperatury pomiędzy procesorem a radiatorem?

A. Mieszanka termiczna

B. Klej

C. Silikonowy spray

D. Pasta grafitowa

Mieszanka termiczna, znana również jako pasta termoprzewodząca, odgrywa kluczową rolę w poprawnym działaniu systemu chłodzenia w komputerach i innych urządzeniach elektronicznych. Jej głównym celem jest wypełnienie mikroskopijnych szczelin pomiędzy powierzchnią procesora a radiatorem, co pozwala na efektywne przewodnictwo ciepła. Dobrze dobrana mieszanka termiczna ma wysoką przewodność cieplną, co zapewnia, że ciepło generowane przez procesor jest skutecznie przekazywane do radiatora, a tym samym zapobiega przegrzewaniu się podzespołów. W praktyce, zastosowanie wysokiej jakości pasty termoprzewodzącej jest standardem w branży komputerowej. Warto pamiętać, że nie wszystkie mieszanki są sobie równe, dlatego ważne jest, aby wybierać produkty spełniające normy branżowe, takie jak testy przewodności cieplnej. Użycie pasty termoprzewodzącej znacząco wpływa na wydajność systemu chłodzenia oraz przedłuża żywotność komponentów elektronicznych, co jest niezbędne w kontekście współczesnych wymagań obliczeniowych.

Pytanie 34

Komputery K1, K2, K3, K4 są podłączone do interfejsów przełącznika, które są przypisane do VLAN-ów wymienionych w tabeli. Które z tych komputerów mają możliwość komunikacji ze sobą?

Nazwa komputera	Adres IP	Nazwa interfejsu	VLAN
K1	10.10.10.1/24	F1	VLAN 10
K2	10.10.10.2/24	F2	VLAN 11
K3	10.10.10.3/24	F3	VLAN 10
K4	10.10.11.4/24	F4	VLAN 11

A. K2 i K4

B. K1 i K2

C. K1 z K3

D. K1 i K4

Komputery K1 i K3 mogą się ze sobą komunikować, ponieważ są przypisane do tego samego VLAN-u, czyli VLAN 10. W sieciach komputerowych VLAN (Virtual Local Area Network) to logiczna sieć, która pozwala na oddzielenie ruchu sieciowego w ramach wspólnej infrastruktury fizycznej. Przypisanie urządzeń do tego samego VLAN-u umożliwia im komunikację tak, jakby znajdowały się w tej samej sieci fizycznej, mimo że mogą być podłączone do różnych portów przełącznika. Jest to podstawowa praktyka w zarządzaniu sieciami, szczególnie w dużych infrastrukturach, gdzie organizacja sieci w różne VLAN-y poprawia wydajność i bezpieczeństwo. Komputery w różnych VLAN-ach domyślnie nie mogą się komunikować, chyba że zostaną skonfigurowane odpowiednie reguły routingu lub zastosowane mechanizmy takie jak routery między VLAN-ami. Praktyczne zastosowanie VLAN-ów obejmuje segmentację sieci dla różnych działów w firmie lub rozgraniczenie ruchu danych i głosu w sieciach VoIP. Zrozumienie działania VLAN-ów jest kluczowe dla zarządzania nowoczesnymi sieciami, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie zasobami oraz minimalizowanie ryzyka związanego z bezpieczeństwem danych.

Pytanie 35

Jakie urządzenie sieciowe zostało pokazane na diagramie sieciowym?

A. koncentrator

B. ruter

C. modem

D. przełącznik

Ruter to takie urządzenie, które pomaga zarządzać ruchem w sieciach komputerowych. Głównie zajmuje się tym, by dane znalazły najefektywniejszą drogę między różnymi sieciami. To naprawdę ważne, zwłaszcza w większych sieciach, bo dobrze skonfigurowany ruter sprawia, że wszystko działa sprawnie. Łączy na przykład sieci w naszych domach z Internetem albo zarządza ruchem w dużych firmach. Ciekawe, że nowoczesne rutery oferują różne dodatkowe funkcje, jak filtrowanie pakietów czy zarządzanie jakością usług, co może naprawdę poprawić wydajność. Chociaż trzeba pamiętać, że ważne jest, aby odpowiednio skonfigurować zabezpieczenia, regularnie aktualizować oprogramowanie i monitorować wydajność. To wszystko sprawia, że rutery są kluczowym elementem w dzisiejszych sieciach, zwłaszcza z rozwojem chmury i większymi wymaganiami co do szybkości przesyłu danych.

Pytanie 36

Wskaź na zakres adresów IP klasy A, który jest przeznaczony do prywatnej adresacji w sieciach komputerowych?

A. 192.168.0.0 - 192.168.255.255

B. 10.0.0.0 - 10.255.255.255

C. 127.0.0.0 - 127.255.255.255

D. 172.16.0.0 - 172.31.255.255

Adresy IP w zakresie od 10.0.0.0 do 10.255.255.255 są zarezerwowane dla prywatnej adresacji w sieciach komputerowych, co czyni je częścią standardu RFC 1918. Ten zakres jest często wykorzystywany w sieciach lokalnych, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie adresacją bez potrzeby korzystania z publicznych adresów IP, co z kolei pomaga zaoszczędzić cenną przestrzeń adresową. Przykładowo, wiele organizacji wdraża ten zakres w infrastrukturze sieciowej, aby stworzyć lokalne sieci LAN, które mogą komunikować się ze sobą, ale są izolowane od Internetu. Dzięki możliwości stosowania NAT (Network Address Translation), urządzenia w sieci lokalnej mogą korzystać z adresów prywatnych, a ich ruch może być tłumaczony na publiczny adres, umożliwiając komunikację z zewnętrznymi sieciami. W kontekście bezpieczeństwa, użycie prywatnych adresów IP zmniejsza ryzyko ataków z zewnątrz, ponieważ te adresy nie są routowane w Internecie. Warto również zauważyć, że prywatne adresy IP mogą być dowolnie używane w sieciach wewnętrznych, co sprawia, że są niezwykle popularne wśród administratorów sieci.

Pytanie 37

Jak nazywa się topologia fizyczna sieci, która wykorzystuje fale radiowe jako medium transmisyjne?

A. magistrali

B. ad-hoc

C. CSMA/CD

D. pierścienia

Topologia ad-hoc to rodzaj topologii sieci, w której urządzenia komunikują się ze sobą bez potrzeby centralnego punktu dostępowego. W tej topologii medium transmisyjne to fale radiowe, co oznacza, że urządzenia mogą łączyć się w sposób dynamiczny i elastyczny, idealny dla sytuacji, gdzie tradycyjne połączenia przewodowe są niewykonalne lub niepraktyczne. Typowym przykładem zastosowania topologii ad-hoc jest tworzenie sieci w sytuacjach awaryjnych, podczas wydarzeń masowych lub w obszarach, gdzie infrastruktura nie jest rozwinięta. Standardy takie jak IEEE 802.11 (Wi-Fi) oraz IEEE 802.15.4 (Zigbee) umożliwiają implementację takich sieci, co czyni je popularnym wyborem w aplikacjach IoT oraz w mobilnych sieciach tymczasowych. Dzięki takiej architekturze, urządzenia mogą szybko nawiązywać połączenia, co zwiększa ich dostępność i elastyczność w komunikacji.

Pytanie 38

Ile urządzeń jest w stanie współpracować z portem IEEE1394?

A. 1

B. 63

C. 55

D. 8

Wybór odpowiedzi 1, 8 czy 55 pokazuje, że są tu pewne nieporozumienia co do standardu IEEE 1394. Odpowiedź 1, która mówi, że można podłączyć tylko jedno urządzenie, po prostu mija się z rzeczywistością, bo ta magistrala została zaprojektowana z myślą o łączeniu wielu sprzętów. Wygląda na to, że brakuje tu zrozumienia, jak działa współdzielenie medium transmisyjnego. Odpowiedź 8 byłaby może lepsza, ale jest i tak za mało konkretna, bo nie oddaje tej funkcjonalności, która wynika z możliwości podłączenia do 63 urządzeń. Z kolei odpowiedź 55 może sugerować, że rozumiesz, iż ilość urządzeń nie jest nieskończona, ale to i tak daleko od prawdy. Kluczowym błędem popełnianym tutaj jest pominięcie, jak działa standard IEEE 1394 i jakie ma zastosowania. Nie rozumiejąc, jak adresacja i łączenie wpływa na działanie systemu, dochodzi się do błędnych wniosków. Gdyby te ograniczenia były wprowadzone, mogłoby to naprawdę zaszkodzić funkcjonalności i wydajności urządzeń w sytuacjach, gdzie transfery danych są na porządku dziennym.

Pytanie 39

Na dysku należy umieścić 100 tysięcy oddzielnych plików, z których każdy ma rozmiar 2570 bajtów. W takim przypadku, zapisane pliki będą zajmować najmniej miejsca na dysku z jednostką alokacji wynoszącą

A. 2048 bajtów

B. 3072 bajty

C. 4096 bajtów

D. 8192 bajty

Wybór jednostki alokacji ma kluczowe znaczenie dla efektywności przechowywania danych. W przypadku jednostek alokacji wynoszących 8192 bajty, 4096 bajtów oraz 2048 bajtów pojawiają się poważne problemy związane z marnotrawstwem przestrzeni dyskowej. Zastosowanie 8192 bajtów oznacza, że każdy plik o rozmiarze 2570 bajtów zajmie pełne 8192 bajty, co prowadzi do ogromnego marnotrawstwa, ponieważ dla każdego pliku pozostaje aż 5622 bajty niewykorzystanego miejsca. Taka duża jednostka alokacji jest niepraktyczna, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z dużą liczbą małych plików. Z kolei jednostka o wielkości 4096 bajtów również nie rozwiązuje problemu, ponieważ każdy plik nadal zajmie 4096 bajtów, co zwiększa marnotrawstwo, zostawiając 1526 bajtów niewykorzystanych. Zastosowanie jednostki 2048 bajtów, chociaż może wydawać się korzystne z perspektywy redukcji marnotrawstwa, w rzeczywistości prowadzi do problemu, gdzie na każdym pliku pozostanie 522 bajty nieprzydzielonej przestrzeni. W praktyce, w środowiskach, gdzie zarządza się dużą ilością małych plików, jak na przykład w systemach plików dla aplikacji webowych lub w bazach danych, wykorzystanie większej jednostki alokacji niż 3072 bajty staje się nieopłacalne. Kluczowym błędem jest pomijanie wpływu jednostki alokacji na całkowitą efektywność przechowywania, co może prowadzić do znacznych kosztów związanych z infrastrukturą dyskową oraz spadku wydajności operacyjnej.

Pytanie 40

Na podstawie danych z "Właściwości systemu" można stwierdzić, że na komputerze zainstalowano fizycznie pamięć RAM o pojemności

Komputer:
Intel(R) Pentium
(R)4 CPU 1.8GHz
AT/XT Compatible
523 760 kB RAM

A. 256 MB

B. 523 MB

C. 128 MB

D. 512 MB

Wybierając nieprawidłową odpowiedź, można wpaść w pułapkę niepoprawnego zrozumienia jednostek pamięci. Właściwości systemowe podają ilość pamięci RAM w kilobajtach, a konwersja na megabajty wymaga podzielenia przez 1024. Z tego wynika, że 523 760 kilobajtów to w przybliżeniu 511,25 megabajtów, co zaokrąglamy do 512 MB. Częsty błąd to nieuwzględnienie zaokragleń stosowanych przez producentów. Inne podane wartości, takie jak 256 MB lub 128 MB, są znacznie niższe i nie odpowiadają rzeczywistej ilości pamięci wskazanej przez system. Wybór 523 MB jako odpowiedzi błędnej wynika z nieporozumienia, ponieważ właściwa konwersja wskazuje na 512 MB. W sektorze IT zrozumienie różnic w jednostkach oraz ich przeliczania jest kluczowe dla dokładnej diagnozy i rozbudowy sprzętu komputerowego. Znajomość poprawnych technik przeliczania oraz świadomość standardów branżowych pomagają unikać błędnych decyzji podczas pracy z systemami komputerowymi, co jest szczególnie ważne w kontekście wydajności i optymalizacji zasobów sprzętowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej