Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 25 maja 2025 08:36
  • Data zakończenia: 25 maja 2025 09:00

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Przedsiębiorca podpisał umowę z osobą fizyczną, która nie prowadzi działalności gospodarczej, na stworzenie programu komputerowego dostosowanego do potrzeb biznesowych zamawiającego. Odbiór dzieła ma nastąpić do 31.01.2019 r. Jakiego typu umowę zawarł przedsiębiorca (zamawiający) z wykonawcą?

A. Umowę o dzieło
B. Umowę zlecenia
C. Umowę agencyjną
D. Umowę o pracę
Umowa o dzieło jest odpowiednim rodzajem umowy w tym przypadku, ponieważ dotyczy wykonania konkretnego rezultatu, jakim jest program komputerowy dostosowany do specyfiki działalności gospodarczej zamawiającego. Zgodnie z art. 627 Kodeksu cywilnego, umowa o dzieło polega na zobowiązaniu się przez wykonawcę do wykonania dzieła, a zamawiający zobowiązuje się do zapłaty wynagrodzenia za to dzieło. W praktyce oznacza to, że wykonawca jest odpowiedzialny za rezultat swojej pracy, a zamawiający ma prawo ocenić, czy dzieło spełnia jego oczekiwania i wymogi. Ponadto, umowa o dzieło może zawierać szczegółowe ustalenia dotyczące specyfikacji technicznej, terminu realizacji oraz płatności, co jest istotne w kontekście programowania. Przykładem zastosowania umowy o dzieło jest sytuacja, gdy firma zleca freelancerowi stworzenie aplikacji mobilnej, gdzie wykonawca odpowiada za finalny produkt.

Pytanie 2

Zarządzanie rozwojem organizacji w dłuższym okresie, ukierunkowane na wykorzystanie możliwości i minimalizowanie ryzyk związanych z otoczeniem, to

A. planowanie taktyczne
B. zarządzanie strategiczne
C. zarządzanie taktyczne
D. planowanie operacyjne
Planowanie operacyjne, taktyczne oraz zarządzanie taktyczne to podejścia, które koncentrują się na krótkoterminowych celach i działaniach, co sprawia, że nie są one odpowiednie w kontekście długofalowego kierowania rozwojem jednostki. Planowanie operacyjne dotyczy szczegółowego rozplanowania zasobów i działań na poziomie operacyjnym, co ma na celu realizację codziennych zadań organizacji. Przykładem może być harmonogram produkcji w fabryce, który skupia się na bieżących potrzebach i terminach. Z kolei planowanie taktyczne to proces, który obejmuje średnioterminowe cele i działania, mające na celu wdrażanie strategii wytyczonych przez zarządzanie strategiczne, ale nie podejmuje się w nim długoterminowego spojrzenia na otoczenie rynkowe. Zarządzanie taktyczne natomiast odnosi się do podejmowania decyzji w określonych ramach czasowych, często w odpowiedzi na konkretne sytuacje, co również nie uwzględnia całościowej wizji rozwoju jednostki. W praktyce, mylenie tych pojęć z zarządzaniem strategicznym prowadzi do ograniczonego zrozumienia długofalowych trendów rynkowych oraz potencjalnych zagrożeń, co może skutkować niewłaściwym alokowaniem zasobów oraz brakiem przygotowania na zmiany w otoczeniu biznesowym. Takie podejście często skutkuje tym, że organizacja skupia się na doraźnych problemach, zaniedbując długoterminowe cele oraz rozwój, co jest kluczowe w dynamicznie zmieniającym się świecie biznesu.

Pytanie 3

W sytuacji rozwiązania umowy o pracę z pracownikiem, pracodawca jest zobowiązany do przygotowania deklaracji ZUS ZWUA oraz zgłoszenia wyrejestrowania z ubezpieczeń w ciągu

A. 7 dni od momentu złożenia przez pracownika wypowiedzenia
B. 14 dni od dnia zakończenia umowy o pracę
C. 14 dni od chwili złożenia przez pracownika wypowiedzenia
D. 7 dni od dnia zakończenia umowy o pracę
Odpowiedź "7 dni od daty ustania stosunku pracy" jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami prawa pracy, pracodawca ma obowiązek zgłosić wyrejestrowanie pracownika z ubezpieczeń społecznych w ciągu 7 dni od daty, w której stosunek pracy ustał. W praktyce oznacza to, że jeśli pracownik został zwolniony lub złożył wypowiedzenie, pracodawca musi dopełnić formalności związanych z jego wyrejestrowaniem z ubezpieczeń w tym krótkim terminie. Zgłoszenie to dokonuje się poprzez złożenie deklaracji ZUS ZWUA. Termin ten jest kluczowy, ponieważ nieprzestrzeganie go może skutkować konsekwencjami finansowymi dla pracodawcy, w tym karami za opóźnienia. Dobre praktyki w zakresie zarządzania kadrami sugerują wprowadzenie systemów przypominających o zbliżających się terminach, aby uniknąć pomyłek. Dodatkowo, znajomość zasad dotyczących zgłaszania ubezpieczeń jest niezbędna, aby zapewnić płynność w obiegu informacji i odpowiednią ochronę oskładkowanego pracownika.

Pytanie 4

Pracownik wykonał 160 godzin pracy w dni robocze oraz dodatkowo 10 godzin w dni świąteczne, za które przysługuje dodatek wynoszący 100%. Stawka godzinowa ustalona na podstawie osobistego zaszeregowania to 10 zł. Oblicz wynagrodzenie pracownika za obecny miesiąc?

A. 1 800 zł
B. 1 610 zł
C. 1 760 zł
D. 1 810 zł
Aby obliczyć wynagrodzenie pracownika, należy uwzględnić zarówno godziny przepracowane w dni robocze, jak i te, które zostały przepracowane w dni świąteczne z odpowiednim dodatkiem. W tym przypadku pracownik przepracował 160 godzin w dni robocze oraz 10 godzin w dni świąteczne. Stawka godzinowa wynosi 10 zł. Wynagrodzenie za godziny robocze obliczamy mnożąc liczbę przepracowanych godzin przez stawkę: 160 godzin * 10 zł = 1600 zł. Następnie dla godzin w dni świąteczne, które wynoszą 10 godzin, należy dodać 100% dodatku, co oznacza, że stawka za te godziny wynosi 20 zł (10 zł + 10 zł). Zatem wynagrodzenie za godziny świąteczne wynosi: 10 godzin * 20 zł = 200 zł. Łączne wynagrodzenie pracownika za miesiąc wynosi: 1600 zł + 200 zł = 1800 zł. To podejście jest zgodne z praktykami wynagradzania w wielu organizacjach, które stosują dodatkowe stawki za pracę w dni świąteczne, zapewniając pracownikom odpowiednią rekompensatę za dodatkowy wysiłek.

Pytanie 5

Kto przyznaje numer identyfikacyjny REGON?

A. Kasa Skarbowa.
B. Urząd Statystyczny.
C. Gmina.
D. Powiatowy Urząd Pracy.
Numer identyfikacyjny REGON, czyli Rejestr Gospodarki Narodowej, jest nadawany przez Urząd Statystyczny. REGON jest unikalnym identyfikatorem, który służy do klasyfikacji przedsiębiorstw oraz innych jednostek organizacyjnych. Jest to istotne narzędzie do prowadzenia statystyk oraz analiz gospodarczych w Polsce. Przykładowo, każda firma, która rozpoczyna działalność gospodarczą, musi uzyskać numer REGON, aby mogła być zarejestrowana w systemie statystycznym kraju. Dzięki temu możliwe jest monitorowanie struktury gospodarki oraz prowadzenie badań dotyczących rozwoju różnych sektorów. REGON jest również wykorzystywany przez różne instytucje publiczne, w tym banki, przy składaniu wniosków o kredyty, czy dotacje. Warto dodać, że numery REGON są regularnie aktualizowane, aby odpowiadały rzeczywistości rynkowej oraz zmianom w strukturze przedsiębiorstw.

Pytanie 6

Wynagrodzenie brutto pracownika obejmuje podstawową płacę w wysokości 2 000,00 zł oraz prowizję równą 3% przychodów ze sprzedaży. Oblicz, o ile wzrosło wynagrodzenie brutto pracownika w maju w porównaniu do kwietnia, jeżeli przychód ze sprzedaży za kwiecień wyniósł 10 000,00 zł, a za maj 14 000,00 zł.

A. 420,00 zł
B. 120,00 zł
C. 2 420,00 zł
D. 2 300,00 zł
Wynagrodzenie brutto pracownika składa się z płacy zasadniczej oraz prowizji od przychodów ze sprzedaży. W analizowanym przypadku, płaca zasadnicza wynosi 2000,00 zł. Prowizja to 3% przychodów ze sprzedaży, co oznacza, że w kwietniu przychód wyniósł 10 000,00 zł, co daje prowizję w kwocie 300,00 zł (3% z 10 000,00 zł). W związku z tym, wynagrodzenie brutto w kwietniu wyniosło 2300,00 zł (2000,00 zł + 300,00 zł). W maju przychód wyniósł 14 000,00 zł, co daje prowizję w wysokości 420,00 zł (3% z 14 000,00 zł). W związku z tym wynagrodzenie brutto w maju wyniosło 2420,00 zł (2000,00 zł + 420,00 zł). Różnica między wynagrodzeniem brutto w maju a w kwietniu wynosi 120,00 zł (2420,00 zł - 2300,00 zł). Zrozumienie mechanizmu obliczania wynagrodzeń, w tym prowizji, ma kluczowe znaczenie w zarządzaniu zasobami ludzkimi oraz w procesach sprzedażowych, gdzie wynagrodzenia są często uzależnione od wyników finansowych. Warto również pamiętać o znaczeniu dokładnych obliczeń, które mogą wpływać na motywację pracowników oraz ich wydajność.

Pytanie 7

Jakie dobrowolne potrącenie z listy płac wymaga zgody pracownika?

A. zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych
B. składka na rzecz związków zawodowych
C. składka na ubezpieczenie zdrowotne
D. potrącenie na podstawie tytułu egzekucyjnego
Wszystkie inne odpowiedzi na to pytanie dotyczą potrąceń, które nie wymagają zgody pracownika, co czyni je niewłaściwymi. Zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych jest obowiązkowym potrąceniem, które pracodawca musi zrealizować zgodnie z przepisami prawa podatkowego. Podobnie, składka na ubezpieczenie zdrowotne jest obligatoryjna, a jej wysokość oraz sposób pobierania są ściśle regulowane przez przepisy ustawy o ubezpieczeniach zdrowotnych. Potrącenie na podstawie tytułu egzekucyjnego również nie wymaga zgody pracownika, ponieważ jest związane z postępowaniem egzekucyjnym, które ma na celu zaspokojenie roszczeń wierzycieli. Typowym błędem myślowym jest mylenie dobrowolnych i obowiązkowych potrąceń; wiele osób sądzi, że wszystkie potrącenia z wynagrodzenia wymagają zgody pracownika, co jest nieprawdziwe. Kluczowe jest zrozumienie, że przepisy prawa pracy oraz ustawy regulujące konkretne rodzaje potrąceń wskazują, które z nich są dobrowolne, a które obligatoryjne. Właściwe rozróżnienie tych kategorii jest niezbędne dla prawidłowego zarządzania wynagrodzeniami oraz dla ochrony praw pracowników.

Pytanie 8

Przyjmując za podstawę porównań rok poprzedni ustal, w którym roku dynamika wzrostu minimalnego wynagrodzenia za pracę była największa?

Wysokość minimalnego wynagrodzenia (w zł)
2011 r.2012 r.2013 r.2014 r.2015 r.
1 386,001 500,001 600,001 680,001 750,00

A. W 2013 roku.
B. W 2012 roku.
C. W 2015 roku.
D. W 2014 roku.
W 2012 roku dynamika wzrostu minimalnego wynagrodzenia za pracę była najwyższa, osiągając wartość około 8,22%. Ta informacja jest kluczowa dla analizy polityki zatrudnienia i kondycji rynku pracy w danym okresie. Wzrost wynagrodzenia minimalnego wpływa na szereg aspektów ekonomicznych, takich jak siła nabywcza obywateli, poziom ubóstwa oraz konkurencyjność krajowej gospodarki. Dobre praktyki wskazują, że zrozumienie dynamiki wzrostu wynagrodzeń jest istotne dla podejmowania decyzji przez przedsiębiorstwa, a także dla formułowania polityki socjalnej przez rząd. Przykładowo, przedsiębiorstwa mogą dostosowywać swoje strategie wynagrodzeń w celu przyciągnięcia lepszych pracowników lub zapewnienia zachowań retencyjnych. Dodatkowo, wzrost wynagrodzenia minimalnego może prowadzić do większego wzrostu konsumpcji, co ma pozytywny wpływ na całą gospodarkę.

Pytanie 9

Koszt nabycia towaru wynosi 200 zł, zaś jego cena sprzedaży to 250 zł. Marża obliczana na podstawie ceny zakupu wynosi

A. 50%
B. 75%
C. 25%
D. 20%
Marża to ważny wskaźnik w zarządzaniu finansami w firmach. Jak liczymy marżę? Jeśli kupimy coś za 200 zł i sprzedamy za 250 zł, to marża od ceny zakupu wynosi 25%. Liczy się to tak: (cena sprzedaży minus cena zakupu) dzielimy przez cenę zakupu i mnożymy przez 100%. W naszym przypadku wychodzi to (250 zł - 200 zł) / 200 zł * 100%, co daje 25%. Ta wartość marży mówi nam, ile zyskujemy na towarze, ale też jak dobrze mamy ustaloną strategię cenową. W praktyce, wiele firm ustala marżę jako procent od ceny zakupu, co ułatwia dostosowywanie cen do różnych warunków na rynku. Warto zrozumieć, jak marża wpływa na zyski, ponieważ to pomaga firmom podejmować lepsze decyzje w kwestii sprzedaży czy promocji produktów.

Pytanie 10

Korzystając z danych zamieszczonych w tabeli, oblicz przeciętny miesięczny stan zapasów towarów w III kwartale 2018 r. metodą średniej arytmetycznej.

Stan zapasów towarów w magazynie hurtowni na ostatni dzień każdego miesiąca 2018 roku
MiesiącIIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXII
Ilość w kg800794590700750800756770730700675695

A. 750 kg
B. 700 kg
C. 730 kg
D. 752 kg
Poprawna odpowiedź, czyli 752 kg, wynika z zastosowania metody średniej arytmetycznej do obliczenia przeciętnego miesięcznego stanu zapasów towarów w III kwartale 2018 roku. Aby obliczyć tę wartość, należy zsumować stany zapasów na koniec każdego miesiąca w kwartale i podzielić wynik przez liczbę miesięcy, co w tym przypadku wynosi 3. Suma stanów zapasów wynosi 2256 kg, a po podzieleniu przez 3 otrzymujemy 752 kg. Tego rodzaju obliczenia są istotne w zarządzaniu zapasami, gdyż pozwalają na lepsze prognozowanie potrzeb magazynowych oraz optymalizację kosztów związanych z utrzymywaniem zapasów. Utrzymywanie odpowiedniego poziomu zapasów jest kluczowe dla efektywności operacyjnej przedsiębiorstwa oraz satysfakcji klienta, co zostało potwierdzone w wielu studiach przypadków w branży logistycznej. Metoda średniej arytmetycznej jest jedną z najczęściej stosowanych technik w analizie danych, zapewniając prostotę i przejrzystość w raportowaniu.

Pytanie 11

Osoba pracująca na stanowisku komputerowym z monitorem nie ma możliwości

A. wyposażenia swojego miejsca pracy w podnóżek
B. samodzielnego naprawiania sprzętu komputerowego
C. uzyskania zwrotu za zakup okularów do korekcji wzroku
D. pięciominutowej przerwy po każdej godzinie pracy
Samowolne naprawianie urządzeń komputerowych przez pracownika zatrudnionego na stanowisku komputerowym z monitorem ekranowym jest niezgodne z zasadami BHP oraz polityką bezpieczeństwa w firmach. Pracownicy nie mają uprawnień do podejmowania działań naprawczych, ponieważ mogą nie posiadać odpowiednich kwalifikacji ani doświadczenia, co może prowadzić do uszkodzenia sprzętu lub zagrożenia bezpieczeństwa. Zgodnie z przepisami prawa pracy, naprawy i konserwacje sprzętu powinny być wykonywane przez wykwalifikowanych techników, aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie urządzeń oraz zminimalizować ryzyko wypadków. W praktyce, zlecenie naprawy wyspecjalizowanej firmie lub technikowi posiadającemu odpowiednie certyfikaty, jest najlepszym rozwiązaniem, które chroni zarówno pracownika, jak i pracodawcę. Dobrą praktyką jest również posiadanie odpowiednich procedur dotyczących zgłaszania usterek oraz dokumentowania wykonanych napraw, co zwiększa efektywność zarządzania zasobami IT.

Pytanie 12

Aby ustalić tempo zmian w poziomie sprzedaży towarów w firmie w latach 2007 - 2010, konieczne jest obliczenie wskaźnika

A. struktury
B. dynamiki
C. korelacji
D. natężenia
Poprawna odpowiedź to wskaźnik dynamiki, który jest kluczowym narzędziem w analizie zmian w poziomie sprzedaży produktów w określonym okresie. Wskaźnik ten pozwala na określenie tempa wzrostu lub spadku sprzedaży, co jest niezbędne do oceny efektywności działań marketingowych oraz prognozowania przyszłych wyników. W praktyce, obliczając wskaźnik dynamiki, porównujemy wartości sprzedaży w różnych latach, co umożliwia nam dostrzeżenie trendów i wzorców. Na przykład, jeśli w roku 2007 sprzedaż wynosiła 100 000 zł, a w roku 2010 wzrosła do 150 000 zł, obliczając wskaźnik dynamiki, uzyskujemy wynik 150%, co oznacza, że sprzedaż wzrosła o 50% w analizowanym okresie. Użycie tego wskaźnika jest zgodne ze standardami analizy finansowej i jest szeroko stosowane w różnych branżach, aby podejmować świadome decyzje strategiczne.

Pytanie 13

Plan miesięcznego zaopatrzenia w materiały dla działu produkcyjnego to plan

A. operacyjny
B. zmianowy
C. taktyczny
D. strategiczny
Kiedy rozważamy inne rodzaje planów, takie jak plany zmianowe, strategiczne czy taktyczne, można zauważyć, że różnią się one znacząco od planu operacyjnego. Plany zmianowe koncentrują się na organizacji pracy w ramach różnych zmian produkcyjnych, co ma na celu optymalizację wykorzystania zasobów ludzkich i maszynowych. Odpowiedzi sugerujące plany zmianowe mogą wynikać z błędnego założenia, że zaopatrzenie materiałowe można jedynie dostosować do harmonogramu zmian, co pomija szerszy kontekst planowania operacyjnego. Plany strategiczne dotyczą długofalowych celów organizacji i zazwyczaj obejmują okresy dłuższe niż rok. Oparte są na analizie rynku, konkurencji oraz długoterminowych trendów w branży. W związku z tym, sugerowanie, że miesięczny plan zaopatrzenia jest planem strategicznym, jest mylnym ujęciem, bowiem strategiczne decyzje dotyczą bardziej ogólnych kierunków rozwoju firmy niż codziennych operacji. Plany taktyczne, z drugiej strony, zajmują się wdrażaniem krótkoterminowych działań w celu realizacji celów strategicznych. Mogą one obejmować konkretne projekty i inicjatywy, ale w kontekście zaopatrzenia materiałowego, bezpośrednio odnoszą się do długoterminowych strategii firmy, a nie do miesięcznych, operacyjnych potrzeb. Dlatego zrozumienie różnic między tymi rodzajami planowania jest kluczowe dla skutecznego zarządzania procesami produkcyjnymi i logistycznymi.

Pytanie 14

W tabeli przedstawiono koszty poniesione na wyprodukowanie 700 sztuk wyrobów gotowych oraz 600 sztuk produktów niezakończonych przerobionych w 50%. Jednostkowy koszt sprzedaży wyrobów gotowych wynosi

Pozycje kalkulacyjnePoniesione koszty (w zł)
Materiały bezpośrednie28 000,00
Płace bezpośrednie15 000,00
Koszty wydziałowe4 000,00
Koszty zarządu2 000,00

A. 47,00 zł
B. 49,00 zł
C. 32,00 zł
D. 43,00 zł
Jednostkowy koszt sprzedaży wyrobów gotowych, wynoszący 49,00 zł, jest poprawny, ponieważ jego obliczenie opiera się na dokładnym zestawieniu całkowitych kosztów produkcji oraz ilości wyprodukowanych jednostek. W pierwszym kroku sumujemy wszystkie koszty związane z produkcją, uzyskując łączną kwotę 49 000 zł. Następnie obliczamy ekwiwalentną liczbę jednostek produkcyjnych, która obejmuje zarówno wyroby gotowe, jak i produkty niezakończone. W tym przypadku mamy 700 sztuk wyrobów gotowych oraz 300 sztuk produktów niezakończonych (600 sztuk * 50%). W rezultacie otrzymujemy 1000 jednostek do podziału kosztów. Dzieląc całkowity koszt produkcji przez liczbę jednostek, uzyskujemy jednostkowy koszt sprzedaży wynoszący 49,00 zł. Tego rodzaju obliczenia są fundamentalne dla analizy kosztów w przedsiębiorstwie, co pozwala na podejmowanie świadomych decyzji dotyczących cen i rentowności. Umiejętność poprawnego obliczania jednostkowych kosztów sprzedaży jest istotna w kontekście zarządzania finansami i optymalizacji procesów produkcyjnych.

Pytanie 15

Osoba zajmująca się księgowością korzysta z komputera z włączonym monitorem. Po każdej godzinie pracy powinna mieć możliwość zrobienia przerwy, która jest wliczana do czasu pracy i wynosi co najmniej

A. 10 minut
B. 5 minut
C. 15 minut
D. 20 minut
Odpowiedź 5 minut jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi organizacji czasu pracy, pracownicy, którzy wykonują zadania wymagające długotrwałego skupienia, takie jak praca przy komputerze, mają prawo do regularnych przerw. Ustawa Kodeks pracy w Polsce stanowi, że po każdej godzinie pracy przy monitorze, pracownik powinien mieć prawo do przerwy, która wynosi przynajmniej 5 minut. Takie przerwy mają na celu nie tylko odpoczynek, ale także zapobieganie zmęczeniu wzroku i obciążeniu kręgosłupa. W praktyce, wdrażanie takiego systemu przerw w środowisku biurowym przyczynia się do zwiększenia efektywności pracy, poprawy samopoczucia pracowników oraz może zmniejszać liczbę dni chorobowych. Firmy, które stosują się do tych przepisów, często zauważają, że ich pracownicy są bardziej skoncentrowani i mniej narażeni na dolegliwości zdrowotne związane z długotrwałym siedzeniem przy komputerze. Dodatkowo, regularne przerwy pomagają w utrzymaniu wysokiego poziomu motywacji oraz redukują stres związany z pracą.

Pytanie 16

Przykładem finansowego rynku jest

A. rynek nieruchomości
B. rynek paliwowy
C. rynek pracy
D. rynek kapitałowy
Rynek nieruchomości, rynek paliwowy oraz rynek pracy to obszary, które często mylnie klasyfikowane są jako rynki finansowe. Rynek nieruchomości obejmuje transakcje związane z zakupem i sprzedażą nieruchomości, gdzie głównym przedmiotem obrotu są aktywa rzeczowe, a nie instrumenty finansowe. Mimo że można inwestować w nieruchomości jako formę lokaty kapitału, nie jest to rynek finansowy w sensie klasycznym, który koncentruje się na papierach wartościowych. Z kolei rynek paliwowy dotyczy handlu surowcami energetycznymi, takimi jak ropa naftowa czy gaz, co również nie wpisuje się w definicję rynku finansowego, gdzie dominują instrumenty finansowe, a nie fizyczne towary. Rynek pracy zaś dotyczy obrotu pracownikami i usługami, co jest zupełnie odrębną dziedziną, nie mającą związku z instrumentami finansowymi. Typowym błędem myślowym jest zatem mylenie różnych typów rynków oraz brak rozróżnienia między instrumentami finansowymi a aktywami rzeczowymi. Aby poprawnie identyfikować rynki finansowe, należy zwrócić uwagę na to, że są one definiowane przez obieg kapitału i obrotu instrumentami, które mają wartość finansową, a nie materialną.

Pytanie 17

Osoby fizyczne, które zamierzają prowadzić działalność w formie spółki, składają wniosek o wpis do CEIDG.

A. partnerskiej
B. cywilnej
C. jawnej
D. komandytowej
Wybór niewłaściwej formy działalności gospodarczej, jak spółka jawna, komandytowa lub partnerska, ma swoje konsekwencje. Spółka jawna charakteryzuje się tym, że wszyscy wspólnicy są solidarnie odpowiedzialni za zobowiązania spółki, co może prowadzić do sytuacji, gdzie jeden wspólnik ponosi ciężar długów wszystkich. Rejestracja spółki jawnej wymaga nieco bardziej skomplikowanej procedury, w tym umowy spółki, co nie jest konieczne w przypadku spółki cywilnej. Spółki komandytowe i partnerskie są również bardziej złożone, wymagają od wspólników większej odpowiedzialności i różnią się między sobą strukturą i sposobem zarządzania. Przykładowo, w spółce komandytowej istnieje podział na komplementariuszy, którzy odpowiadają całym swoim majątkiem, oraz komandytariuszy, którzy ograniczają swoją odpowiedzialność do wysokości wniesionego wkładu. To sprawia, że decyzja o wyborze formy działalności powinna być przemyślana, a nie opierać się na błędnym założeniu, że każda forma współpracy jest odpowiednia. Typowe błędy myślowe to zbytnie uproszczenie złożoności odpowiedzialności oraz konsekwencji wynikających z wybranej formy prawnej, co może prowadzić do nieodwracalnych skutków finansowych. Dlatego kluczowe jest, aby przed podjęciem decyzji konsultować się z ekspertami oraz dokładnie analizować wszystkie aspekty dotyczące prowadzenia działalności w danej formie.

Pytanie 18

Rodzaj spółki, w której wspólnicy ponoszą odpowiedzialność przed wierzycielami tylko do wysokości wniesionych wkładów, to spółka

A. partnerska
B. z ograniczoną odpowiedzialnością
C. jawna
D. cywilna
Współwłaściciele spółek partnerskich, cywilnych oraz jawnych ponoszą pełną osobistą odpowiedzialność za długi i zobowiązania, co stanowi zasadniczą różnicę w porównaniu do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. W spółce partnerskiej, która jest często stosowana w zawodach regulowanych, takich jak prawnicy czy lekarze, partnerzy odpowiadają za zobowiązania spółki w sposób solidarny, co oznacza, że każdy z nich może być pociągnięty do odpowiedzialności za całość długów. W przypadku spółki cywilnej, nie jest to odrębna jednostka prawna, co oznacza, że wspólnicy są osobiście odpowiedzialni za zobowiązania związane z działalnością spółki, co może prowadzić do ryzyka dla ich prywatnego majątku. Z kolei spółka jawna, chociaż również oferuje możliwość współpracy w ramach wspólnego przedsięwzięcia, nie chroni osobistego majątku właścicieli, co jest istotnym czynnikiem ryzyka w działalności gospodarczej. Przy wyborze odpowiedniej formy prawnej przedsiębiorcy często popełniają błąd, nie doceniając znaczenia ograniczonej odpowiedzialności, co może prowadzić do niekorzystnych konsekwencji finansowych w przypadku problemów mających miejsce w działalności spółki.

Pytanie 19

Właścicielka firmy krawieckiej otrzymała rachunek za wykorzystaną energię elektryczną. W podatkowej ewidencji przychodów i rozchodów rachunek ten zostanie ujęty w pozycji

A. pozostałe wydatki
B. zakup towarów handlowych i materiałów
C. koszty uboczne zakupu
D. wartość sprzedanych produktów i usług
Wybór odpowiedzi 'pozostałe wydatki' jest właściwy, ponieważ koszt energii elektrycznej nie jest bezpośrednio związany z produkcją towarów ani usług, lecz stanowi koszt ogólny związany z działalnością zakładu. W podatkowej księdze przychodów i rozchodów wydatki na energię elektryczną klasyfikowane są jako koszty operacyjne. To z kolei oznacza, że są one częścią ogólnych wydatków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, które nie są przypisane do konkretnego towaru ani usługi. Przykład praktyczny: jeśli zakład krawiecki ponosi wydatki na energię elektryczną w związku z działaniem maszyn krawieckich, te koszty należy ująć jako pozostałe wydatki. W kontekście standardów księgowych, takie podejście wspiera zgodność z zasadami rachunkowości, które wymagają od przedsiębiorstw rzetelnego ujmowania wszystkich kosztów, co ma znaczenie dla analizy rentowności i efektywności operacyjnej przedsiębiorstwa.

Pytanie 20

Osoba zatrudniona, która od kilku lat spędza osiem godzin dziennie przed komputerem, zauważyła pogorszenie wzroku. Pracodawca pokryje koszt zakupu okularów, pod warunkiem że badanie okulistyczne zostanie wykonane

A. w szpitalu.
B. przez lekarza medycyny pracy.
C. w poradni okulistycznej.
D. u dowolnego specjalisty okulisty.
Odpowiedź 'przez lekarza medycyny pracy' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami prawa pracy, pracodawca ma obowiązek zapewnienia pracownikom dostępu do odpowiednich badań lekarskich, które są niezbędne do oceny stanu zdrowia w kontekście wykonywanych zadań. Lekarz medycyny pracy ma specjalistyczną wiedzę na temat wpływu warunków pracy na zdrowie pracowników oraz odpowiednich norm dotyczących oceny ich zdolności do pracy. W przypadku problemów ze wzrokiem, lekarz medycyny pracy może skierować pracownika na badania okulistyczne oraz ocenić, czy dolegliwości są związane z charakterem wykonywanej pracy. Przykładem takiej sytuacji może być sytuacja, w której pracownik spędza długie godziny przed komputerem, co naraża go na problemy ze wzrokiem. W oparciu o wyniki takich badań, pracodawca może podjąć decyzję o sfinansowaniu zakupu okularów, co jest zgodne z zasadami dbałości o zdrowie pracowników i ich bezpieczeństwo w miejscu pracy. Tego typu działania nie tylko wspierają zdrowie pracowników, ale również mogą przyczyniać się do zwiększenia ich wydajności oraz zadowolenia z pracy.

Pytanie 21

W Hurtowni Artykułów Biurowych Rysik sp. z o.o. wykryto braki w ilości 10 tonerów po 70 zł/szt. oraz 6 ryz papieru ksero po 10 zł/ryzę. Pracownik przyjął do wiadomości niedobór i zgodził się na jego pokrycie. Oblicz kwotę, którą pracownik ma uiścić, wiedząc, że hurtownia stosuje marżę 20% na cenę zakupu.

A. 912 zł
B. 700 zł
C. 760 zł
D. 840 zł
Aby obliczyć całkowity niedobór, trzeba najpierw ustalić wartość brakujących tonerów i papieru. 10 tonerów po 70 zł/szt. daje kwotę 700 zł (10 x 70 zł). Następnie, 6 ryz papieru ksero po 10 zł/szt. to dodatkowe 60 zł (6 x 10 zł). Zatem całkowity koszt niedoboru bez marży wynosi 760 zł (700 zł + 60 zł). Hurtownia stosuje marżę w wysokości 20%. Marża ta oznacza, że trzeba do ceny zakupu dodać 20% wartości. Obliczając marżę: 20% z 760 zł to 152 zł (760 zł x 0,20). Zatem całkowity koszt, który pracownik musi pokryć, wynosi 912 zł (760 zł + 152 zł). Takie obliczenia są kluczowe w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa, a umiejętność ich wykonania jest zgodna z dobrymi praktykami w zakresie gospodarki magazynowej i kontroli kosztów.

Pytanie 22

Jakie elementy wchodzą w skład aktywów obrotowych?

A. krótkoterminowe aktywa finansowe, wartość firmy, należności krótkoterminowe
B. inwestycje krótkoterminowe, środki trwałe, krótkoterminowe kredyty bankowe
C. zapasy, wartości niematerialne i prawne, należności krótkoterminowe
D. zapasy, należności krótkoterminowe, inwestycje krótkoterminowe
Wybór błędnych odpowiedzi często wynika z niepełnego zrozumienia klasyfikacji aktywów w bilansie. Wiele osób myli aktywa obrotowe z innymi kategoriami aktywów, takimi jak wartości niematerialne i prawne czy środki trwałe. Wartości niematerialne i prawne, takie jak patenty czy znaki towarowe, są klasyfikowane jako aktywa trwałe, ponieważ nie są przeznaczone do szybkiego przekształcenia w gotówkę. Podobnie, środki trwałe, takie jak maszyny czy budynki, również nie są aktywami obrotowymi, ponieważ ich cykl życia i użyteczności znacznie przekracza rok obrotowy. Dlatego też, w odpowiedziach, które zawierają te elementy, występuje zasadniczy błąd w klasyfikacji. Krótkoterminowe aktywa finansowe są bliskie aktywom obrotowym, ale ich użycie w kontekście wartości firm lub połączeń z innymi kategoriami, takimi jak kredyty bankowe, wprowadza dodatkową nieścisłość. Pojęcie aktywów powinno uwzględniać ich charakterystykę operacyjną oraz praktyczne aspekty zarządzania nimi. Właściwe zrozumienie i klasyfikacja aktywów obrotowych jest kluczowe dla analizy finansowej oraz oceny efektywności operacyjnej przedsiębiorstwa, co powinno być brane pod uwagę w kontekście strategii zarządzania finansami.

Pytanie 23

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, w którym roku sprzedaż była najbardziej opłacalna.

Wyszczególnienie2009 rok2010 rok2011 rok2012 rok
Przychody ze sprzedaży90 000,0095 000,0060 000,00105 000,00
Zysk netto15 000,0010 000,0012 000,0015 000,00

A. 2012
B. 2010
C. 2011
D. 2009
Wybór roku 2010, 2009 lub 2012 jako najbardziej opłacalnego jest błędny, ponieważ opiera się na nieodpowiednim zrozumieniu analizy finansowej. Kluczowym wskaźnikiem, który służy do oceny opłacalności, jest stosunek zysku netto do przychodów ze sprzedaży. Użytkownicy, którzy wybrali te lata, mogli skupić się wyłącznie na wartościach przychodów lub zysku, nie analizując ich wzajemnych relacji. Przykładowo, rok 2012 mógł mieć najwyższe przychody, ale niskie zyski netto w rezultacie nieprowizyjnych kosztów, co prowadzi do błędnych wniosków o opłacalności. Wyciąganie wniosków jedynie na podstawie samych wartości przychodów lub zysków jest powszechnym błędem myślowym, który może prowadzić do niewłaściwych decyzji biznesowych. Wartością kluczową jest nie tylko osiąganie wysokich przychodów, ale przede wszystkim efektywne zarządzanie kosztami, co w końcowym rozrachunku wpływa na zysk netto. Oprócz tego, nie uwzględnienie kontekstu rynkowego, kosztów operacyjnych oraz struktury sprzedaży może wpłynąć na zrozumienie, dlaczego dany rok był mniej opłacalny. Takie błędne podejście do analizy opłacalności może prowadzić do złych strategii rozwoju, które mogą negatywnie wpłynąć na długoterminowy wzrost firmy.

Pytanie 24

Przy zatrudnieniu 4 sprzedawców i 2 kasjerów, całkowita wartość sprzedaży w sklepie w zeszłym miesiącu wyniosła 540 000 zł. Wylicz miesięczną efektywność pracy przypadającą na jednego pracownika?

A. 90 000 zł
B. 22 500 zł
C. 7 500 zł
D. 11 250 zł
Miesięczna wydajność pracy przypadająca na jednego pracownika oblicza się, dzieląc całkowitą wartość sprzedaży przez liczbę pracowników. W naszym przypadku mamy 4 sprzedawców i 2 kasjerów, co daje łącznie 6 pracowników. Wartość sprzedaży wyniosła 540 000 zł, więc obliczenia wyglądają następująco: 540 000 zł / 6 pracowników = 90 000 zł. Taka analiza jest kluczowa w kontekście efektywności pracy zespołu. W praktyce, wiedza o wydajności jest niezbędna do podejmowania decyzji dotyczących alokacji zasobów, planowania zatrudnienia oraz oceny wyników finansowych. Wartości takie mogą być także porównywane z innymi okresami lub z konkurencją, aby ocenić, czy zespół działa na poziomie branżowym. Utrzymanie wysokiej wydajności pracy jest istotne dla wzrostu zysków oraz poprawy satysfakcji klientów, dlatego przedsiębiorstwa często monitorują te wskaźniki i dążą do ich optymalizacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania personelem i efektywnością operacyjną.

Pytanie 25

Pierwszym krokiem w procesie planowania jest

A. ustalenie procedury realizacji działań
B. analiza aktualnej sytuacji
C. przygotowanie harmonogramu realizacji zadań
D. określenie celów
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące procesu planowania. Ustalenie procedury postępowania wykonawczego, choć istotne, nie może być pierwszym krokiem, ponieważ wymaga już zdefiniowanych celów, które określają, co i w jakim kierunku ma być realizowane. Bez jasnych celów, wszelkie procedury mogą okazać się nieefektywne, ponieważ nie będą miały precyzyjnego punktu odniesienia. Ocena bieżącej sytuacji jest ważnym krokiem, ale również wymaga wcześniej zdefiniowanych celów, aby wiedzieć, jakie aspekty sytuacji są istotne do analizy. Opracowanie harmonogramu wykonania zadań to krok, który powinien nastąpić po określeniu celów, jako że harmonogram jest narzędziem do realizacji tych celów, a nie ich wyznaczania. Typowym błędem jest mylenie etapów planowania z faktyczną realizacją; każdy etap ma swoją logiczną sekwencję, a pominięcie kluczowego kroku, jakim jest określenie celów, może prowadzić do chaotycznego podejścia i niepowodzenia. Właściwe planowanie wymaga zrozumienia celu jako osi, wokół której kręci się cały proces, dlatego ważne jest, aby na etapie planowania odpowiednio określić, co chcemy osiągnąć, zanim przystąpimy do działań operacyjnych.

Pytanie 26

Zatwierdzone roczne bilansowanie finansowe jest przechowywane

A. po wykonaniu mikrofilmu
B. obowiązkowo w formie oryginalnej
C. po sporządzeniu kserokopii
D. po zapisaniu na nośnikach optycznych (laserowych)
Zatwierdzone roczne sprawozdanie finansowe powinno być przechowywane w oryginalnej postaci, co jest zgodne z wymaganiami prawnymi oraz standardami rachunkowości. Oryginalne dokumenty finansowe pełnią kluczową rolę w procesach audytowych oraz kontrolnych, ponieważ stanowią wiarygodne źródło informacji o sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Przechowywanie ich w oryginalnej formie zapewnia ich autentyczność i integralność, co jest niezbędne w przypadku ewentualnych kontroli skarbowych lub audytów. Dobrą praktyką jest zastosowanie odpowiednich metod archiwizacji, takich jak zakładanie teczek, które trzymają dokumenty w sposób uporządkowany, co ułatwia ich odnalezienie w przyszłości. Dodatkowo, zgodnie z ustawą o rachunkowości, przedsiębiorstwa są zobowiązane do przechowywania dokumentacji przez okres minimum pięciu lat, co podkreśla znaczenie odpowiedniego zarządzania dokumentacją finansową. W przypadku ewentualnego sporu prawnego oryginały dokumentów mogą być kluczowe dla potwierdzenia faktów.

Pytanie 27

Pan Jacek Miłek zamierza w przyszłym roku sfinansować wyjazd do Chin dla trzech menedżerów swojego przedsiębiorstwa jako nagrodę za zdobycie tytułu Firma z Przyszłością 2013. Szacowany koszt tej wyprawy wynosi 22 000 zł. Aby uzyskać fundusze na ten wyjazd, postanowił założyć lokatę w banku na okres jednego roku. Oprocentowanie lokat terminowych wynosi 10% rocznie. Aby osiągnąć wymaganą kwotę, powinien wpłacić na lokatę sumę w wysokości

A. 20 000 zł
B. 22 000 zł
C. 16 000 zł
D. 18 000 zł
Aby obliczyć kwotę, którą pan Jacek Miłek powinien wpłacić na lokatę, należy wykorzystać wzór na przyszłą wartość kapitału na podstawie oprocentowania. Przy oprocentowaniu 10% rocznie, kwota, którą chcemy uzyskać w przyszłości (22 000 zł), to suma kapitału (C) oraz odsetek. Wzór, którego używamy, to: FV = C * (1 + r), gdzie FV to przyszła wartość, C to kapitał, a r to oprocentowanie. Przekształcając wzór, otrzymujemy: C = FV / (1 + r). Wstawiając znane wartości, otrzymujemy C = 22000 / (1 + 0.10) = 22000 / 1.10 = 20000 zł. Oznacza to, że aby uzyskać 22 000 zł po roku przy 10% oprocentowaniu, pan Jacek musi wpłacić 20 000 zł. To podejście jest zgodne z dobrą praktyką finansową, gdzie dokładnie analizuje się przyszłe potrzeby kapitałowe, biorąc pod uwagę odsetki, co jest kluczowe w planowaniu finansowym firmy.

Pytanie 28

Do obowiązków naczelnika urzędu celno-skarbowego należy między innymi

A. ustalanie należności celnych i podatkowych związanych z importem i eksportem towarów
B. nadzór nad zamówieniami publicznymi jednostek samorządu terytorialnego
C. zarządzanie zobowiązaniami Skarbu Państwa wynikającymi z wyemitowanych papierów wartościowych
D. opracowywanie, wdrażanie oraz kontrola realizacji budżetu państwowego
Odpowiedzi wskazujące na opracowywanie, wykonywanie i kontrolowanie realizacji budżetu państwa, obsługę zobowiązań Skarbu Państwa z tytułu wyemitowanych papierów wartościowych oraz kontrolę zamówień publicznych jednostek samorządu terytorialnego nie są zgodne z zadaniami naczelnika urzędu celno-skarbowego. Opracowywanie budżetu państwa jest kompetencją innych organów administracji, takich jak Ministerstwo Finansów, które odpowiada za planowanie i wykonanie budżetu. Obsługa zobowiązań z tytułu papierów wartościowych leży w gestii instytucji finansowych i odpowiednich departamentów, które zajmują się rynkiem kapitałowym. Kontrola zamówień publicznych dotyczy przetargów i umów zawieranych przez jednostki samorządu terytorialnego, co również nie wchodzi w zakres obowiązków naczelnika urzędów celno-skarbowych. Typowe błędy myślowe w tym kontekście obejmują nieporozumienia dotyczące zakresu odpowiedzialności różnych instytucji oraz mylenie kompetencji jednostek odpowiedzialnych za finansowanie publiczne z zadaniami związanymi z kontrolą obrotu towarami. Wiedza o tym, jakie są konkretne obowiązki naczelnika urzędu celno-skarbowego, pozwala lepiej zrozumieć, jak funkcjonuje system celny i podatkowy w Polsce oraz jakie są jego kluczowe elementy.

Pytanie 29

Korzystając z zamieszczonego zestawienia oblicz, ile wyniesie wartość wydanych z magazynu kremów do rąk BIO na podstawie Wz 1/12/2018, jeśli hurtownia do wyceny rozchodu towarów stosuje metodę FIFO.

Zestawienie zmian w stanie magazynowym kremów do rąk BIO w hurtowni kosmetyków
DataDowódIlośćCena jednostkowaWartość
01.12.2018 r.Pz 1/12/201870 szt.14,00 zł/szt.980,00 zł
05.12.2018 r.Pz 2/12/201850 szt.16,00 zł/szt.800,00 zł
12.12.2018 r.Pz 3/12/201860 szt.15,00 zł/szt.900,00 zł
19.12.2018 r.Wz 1/12/201890 szt.??

A. 1 260,00 zł
B. 1 300,00 zł
C. 1 380,00 zł
D. 1 350,00 zł
Wybór odpowiedzi 1 300,00 zł jest prawidłowy, ponieważ wartość wydanych kremów do rąk BIO została obliczona zgodnie z metodą FIFO (First In, First Out), co oznacza, że najpierw sprzedawane są najstarsze zapasy. W analizowanym przypadku pierwsze 70 sztuk zostało zakupionych po cenie 14,00 zł za sztukę, co daje łączną wartość 980,00 zł. Następnie do rozchodu wchodzą kolejne 20 sztuk, które kosztowały 16,00 zł za sztukę, co daje dodatkowe 320,00 zł. Suma tych dwóch wartości wynosi 1 300,00 zł. Metoda FIFO jest szczególnie użyteczna w kontekście zarządzania zapasami, gdzie ważne jest, aby najstarsze towary były sprzedawane jako pierwsze, co jest zgodne z zasadą minimalizacji strat związanych z przeterminowaniem towaru. Dzięki zrozumieniu tej metody, można skuteczniej zarządzać zapasami i unikać strat finansowych. Przykładem zastosowania tej metody może być branża spożywcza, gdzie termin ważności produktów ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 30

Która z poniższych operacji gospodarczych spowoduje jednoczesne zmiany w aktywach oraz pasywach?

A. Spłata zobowiązania wekslowego gotówką z kasy
B. Nabycie obligacji za środki z rachunku bankowego
C. Wpływ należności od odbiorcy na rachunek bankowy
D. Udzielenie długoterminowej pożyczki kontrahentowi
Zakup obligacji ze środków na rachunku bankowym nie wywołuje jednoczesnych zmian w aktywach i pasywach. W tej operacji aktywa faktycznie zmieniają się, ponieważ środki na rachunku bankowym (aktywa) są wykorzystywane do zakupu obligacji (aktywa), co nie prowadzi do zmiany w pasywach. W rezultacie, bilans pozostaje zrównoważony, ale nie występuje zmiana w zobowiązaniach przedsiębiorstwa. Udzielenie kontrahentowi pożyczki długoterminowej także nie skutkuje jednoczesnymi zmianami w pasywach i aktywach, ponieważ w momencie udzielenia pożyczki, przedsiębiorstwo zwiększa swoje należności (aktywa), ale nie ma wpływu na zobowiązania. W takim przypadku pasywa pozostają niezmienione, co oznacza, że skutki operacji są ograniczone do zmiany w aktywach. Wpływ należności od odbiorcy na rachunek bankowy również nie generuje jednoczesnych zmian, ponieważ zwiększa aktywa w postaci gotówki na rachunku bankowym, a jednocześnie redukuje należności (również aktywa), bez wpływu na pasywa. Wszelkie operacje, które nie wywołują równoczesnych zmian w obu stronach bilansu, prowadzą do niepełnego obrazu finansowego i mogą wprowadzać w błąd w kontekście analizy stanu finansów przedsiębiorstwa. Kluczowym błędem w tych koncepcjach jest ignorowanie zasady podwójnego wpisu, która jest fundamentalna w rachunkowości, oraz nie zrozumienie, że każda operacja powinna wpływać na co najmniej dwa konta w bilansie, zapewniając tym samym pełny obraz aktywów i pasywów.

Pytanie 31

Firma nabyła dwuletnie obligacje Skarbu Państwa. W bilansie spółki ich wartość zostanie przedstawiona w kategorii

A. zobowiązań krótkoterminowych
B. inwestycji długoterminowych
C. zobowiązań długoterminowych
D. inwestycji krótkoterminowych
Obligacje Skarbu Państwa, które zostały zakupione przez spółkę, klasyfikowane są jako inwestycje długoterminowe, ponieważ ich termin wykupu przekracza rok. W bilansie firmy, inwestycje długoterminowe obejmują aktywa, które są trzymane przez dłuższy okres, co jest zgodne z definicją podawaną w Międzynarodowych Standardach Sprawozdawczości Finansowej (MSSF). Przykładem praktycznym może być sytuacja, w której spółka nabywa obligacje na kwotę 1 miliona złotych z terminem wykupu na 2 lata. Taka inwestycja nie tylko przyczynia się do zwiększenia aktywów bilansowych, ale także może generować dodatkowe przychody z tytułu odsetek. W dłuższej perspektywie, posiadanie obligacji jako elementu portfela długoterminowego może poprawić stabilność finansową spółki, zwłaszcza w kontekście zmienności rynku. Długoterminowe inwestycje obligacyjne są atrakcyjne także ze względu na mniejsze ryzyko w porównaniu do inwestycji krótkoterminowych, co czyni je wartościowym elementem strategii zarządzania aktywami.

Pytanie 32

Iwona Lotos otrzymuje wynagrodzenie, które jest uzależnione od liczby godzin, jakie przepracowała w danym miesiącu. Pani Iwona wynagradzana jest według systemu

A. czasowo-premiowego
B. czasowego
C. akordowego
D. prowizyjnego
Odpowiedź 'czasowy' jest prawidłowa, ponieważ wynagrodzenie pani Iwony Lotos jest ustalane na podstawie liczby przepracowanych godzin w danym miesiącu. System wynagrodzenia czasowego polega na tym, że pracownik otrzymuje stałą stawkę za każdą godzinę pracy, co oznacza, że jego wynagrodzenie jest bezpośrednio związane z czasem, który poświęca na wykonywanie swoich obowiązków. Przykładem zastosowania tego systemu może być praca w biurze, gdzie pracownicy są wynagradzani zgodnie z ilością godzin przepracowanych w danym miesiącu. Taki model wynagradzania jest powszechnie stosowany w wielu branżach i sprzyja stabilności finansowej pracowników, dając im pewność co do wysokości wynagrodzenia, pod warunkiem, że przepracują ustaloną liczbę godzin. Ponadto, system czasowy ułatwia planowanie budżetu zarówno dla pracodawców, jak i pracowników, co wpisuje się w najlepsze praktyki zarządzania zasobami ludzkimi.

Pytanie 33

Księgowa, pracując na komputerze z aktywnym monitorem, ma prawo do przerwy wliczanej do czasu pracy po każdej godzinie pracy, która powinna wynosić co najmniej

A. 15 minut
B. 10 minut
C. 20 minut
D. 5 minut
Odpowiedź, że przerwa powinna trwać 5 minut, jest jak najbardziej trafna. Wiesz, zgodnie z tym, co mówią przepisy prawa pracy i zasady zdrowego siedzenia przy komputerze, warto robić krótkie przerwy. To naprawdę pomaga utrzymać dobrą kondycję i wydajność. Krótkie przerwy, tak jak te 5 minut po godzinie pracy, mogą zmniejszyć zmęczenie, poprawić koncentrację i dać chwilę wytchnienia. Można tu przywołać technikę Pomodoro - 25 minut pracy, a potem 5 minut przerwy. Taki sposób pracy możne znacznie pomóc w regeneracji, zwłaszcza gdy spędza się dużo czasu przed ekranem. Różne organizacje zajmujące się zdrowiem i bezpieczeństwem w pracy też podkreślają, jak ważne są te przerwy dla dobrego samopoczucia pracowników.

Pytanie 34

W tabeli zaprezentowano poziom wskaźnika bieżącej płynności w Przedsiębiorstwie Produkcyjno-Handlowym. Najlepszą zdolność do wywiązywania się z bieżących zobowiązań przedsiębiorstwo odnotowało w roku

Poziom wskaźnika bieżącej płynności osiągnięty
w latach 2008 – 2011 przez Przedsiębiorstwo
Handlowo - Usługowe
RokWskaźnik
bieżącej
płynności
20081,00
20091,10
20102,00
20110,90

A. 2009
B. 2010
C. 2011
D. 2008
Wskaźnik bieżącej płynności jest kluczowym wskaźnikiem finansowym, który pozwala ocenić zdolność przedsiębiorstwa do regulowania bieżących zobowiązań. W roku 2010 przedsiębiorstwo osiągnęło najwyższy poziom tego wskaźnika, wynoszący 2,00. Oznacza to, że na każdą jednostkę zobowiązań krótkoterminowych przypadały dwie jednostki aktywów obrotowych, co wskazuje na bardzo dobrą kondycję finansową. Praktycznie, przedsiębiorstwo w takiej sytuacji jest w stanie łatwo pokryć wszystkie swoje zobowiązania, co buduje zaufanie wśród kredytodawców oraz klientów. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, wskaźnik bieżącej płynności powinien wynosić co najmniej 1,5, aby zapewnić stabilność finansową. Dopuszczalne są różnice w zależności od sektora, jednak wyniki na poziomie 2,00 są zdecydowanie pozytywne i świadczą o dobrym zarządzaniu finansami. Przedsiębiorstwa powinny regularnie monitorować ten wskaźnik, aby w porę reagować na potencjalne trudności finansowe i podejmować odpowiednie decyzje strategiczne.

Pytanie 35

Wskaźnik, który pozwala na obliczenie relacji pomiędzy wartością analizowanego zjawiska w określonym czasie a wartością tego samego zjawiska w innym czasie, przyjętym jako punkt odniesienia do porównań, to

A. dynamiki
B. płynności
C. struktury
D. zadłużenia
Wskaźnik dynamiki jest kluczowym narzędziem stosowanym w analizie zjawisk gospodarczych i społecznych, które pozwala na ocenę zmian zachodzących w danym okresie w porównaniu do wcześniej ustalonego okresu bazowego. Oblicza się go, dzieląc wartość zjawiska w bieżącym okresie przez wartość tego samego zjawiska w okresie podstawowym, a następnie mnożąc przez 100, co daje procentowy wskaźnik zmiany. Na przykład, jeśli w 2020 roku sprzedaż wyniosła 100 000 zł, a w 2021 roku wzrosła do 120 000 zł, wskaźnik dynamiki sprzedaży za 2021 rok wynosi 120%. W praktyce wskaźnik ten jest często stosowany w raportach finansowych, budżetowaniu oraz prognozowaniu, co pomaga menedżerom podejmować świadome decyzje oparte na analizie trendów. Ponadto, zgodnie z najlepszymi praktykami w analityce danych, regularne monitorowanie wskaźników dynamiki pozwala na szybsze reagowanie na zmiany rynkowe oraz na efektywniejsze zarządzanie zasobami.

Pytanie 36

Jan Nowak, prowadzący indywidualną działalność gospodarczą bez zatrudnionych pracowników, miał obowiązek uiszczenia składek na ubezpieczenia społeczne do ZUS za listopad 2018 r. najpóźniej do

A. 17 grudnia 2018 r. (poniedziałek)
B. 20 grudnia 2018 r. (czwartek)
C. 10 grudnia 2018 r. (poniedziałek)
D. 15 listopada 2018 r. (czwartek)
Wybór daty 20 grudnia 2018 r. jako terminu płatności składek na ubezpieczenia społeczne to nietrafiony strzał, bo to po terminie. Przepisy mówią, że przedsiębiorcy muszą zapłacić do 10. dnia miesiąca po tym, którego składki dotyczą. A jak chodzi o daty 15 i 17 grudnia 2018 r., też są nietrafione, bo nie zgadzają się z regulacjami. Często błędne wybory wynikają z niewiedzy o przepisach płatności składek lub pomyłkami z innymi zobowiązaniami podatkowymi, które mają inne terminy. Na przykład, podatnicy VAT mają swój plan płatności, co może prowadzić do zamieszania. Ważne, żeby przedsiębiorcy ogarniali te różnice, bo znajomość terminów i skutków nieterminowych płatności jest kluczowa dla zachowania stabilności finansowej i prawnej ich biznesu.

Pytanie 37

Osoba pracująca w biurze wykonuje swoje obowiązki, siedząc przy stole, który nie jest dostosowany do jej wysokości. Długotrwałe przebywanie w takich warunkach powoduje, że jest ona szczególnie narażona na

A. zaburzenia w układzie oddechowym
B. zmiany w narządach słuchu
C. zaburzenia w układzie nerwowym
D. zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa
Pracownik wykonujący pracę biurową w niewłaściwie dostosowanym miejscu pracy, zwłaszcza przy stole, który nie odpowiada jego wzrostowi, może doświadczać wielu negatywnych skutków zdrowotnych. Najczęściej występującą dolegliwością są zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa. Długotrwałe siedzenie w niewłaściwej pozycji, jak na przykład przygarbienie lub zbyt wysokie lub niskie krzesło, prowadzi do przeciążeń i osłabienia mięśni stabilizujących kręgosłup. Przykładem mogą być bóle pleców, które są jedną z najczęstszych przyczyn nieobecności w pracy. W kontekście ergonomii, pracodawcy powinni stosować zasady dostosowywania stanowiska do indywidualnych potrzeb pracownika, co obejmuje regulację wysokości krzesła oraz biurka, a także zapewnienie odpowiednich akcesoriów, takich jak podnóżki czy poduszki lędźwiowe. Dobre praktyki ergonomiczne przyczyniają się do zmniejszenia ryzyka wystąpienia schorzeń kręgosłupa oraz poprawy komfortu pracy, co w efekcie wpływa na wydajność i satysfakcję pracowników.

Pytanie 38

Spółka akcyjna dokonała emisji własnych akcji. Jakie konsekwencje ta operacja przyniesie?

A. w aktywach i pasywach bilansu zwiększając całkowitą sumę bilansową
B. w aktywach i pasywach bilansu zmniejszając całkowitą sumę bilansową
C. w aktywach bilansu nie zmieniając całkowitej sumy bilansowej
D. w pasywach bilansu nie zmieniając całkowitej sumy bilansowej
Zrozumienie wpływu emisji akcji na bilans spółki jest kluczowe dla oceny jej kondycji finansowej. Niektóre z koncepcji przedstawionych w niepoprawnych odpowiedziach mogą prowadzić do mylnych wniosków. Na przykład, stwierdzenie, że emisja akcji nie zmienia sumy bilansowej, opiera się na błędnym założeniu, że zmiany w aktywach i pasywach mogą mieć neutralny wpływ na całkowity bilans. Emitując akcje, spółka pozyskuje kapitał, co prowadzi do wzrostu aktywów, ponieważ przychody z emisji są często w formie gotówki lub innych wartościowych aktywów. Z drugiej strony, zmiana ta wpływa również na pasywa, gdyż wzrasta kapitał własny. Innym błędnym podejściem jest twierdzenie, że taka operacja zmniejsza sumę bilansową. W rzeczywistości, jeśli spółka emituje akcje, zwiększa swoje zasoby, co wpływa na poprawę sytuacji finansowej i potencjalne możliwości rozwoju. Kluczową kwestią jest zrozumienie, że bilans zawsze musi być zrównoważony; każda zmiana w aktywach ma swoje odwzorowanie w pasywach lub w kapitale własnym, co jest zgodne z zasadą podwójnego zapisu. W kontekście dobrych praktyk, należy pamiętać o odpowiednim ujawnieniu informacji dotyczących emisji akcji w sprawozdaniach finansowych, co sprzyja transparentności i rzetelności przedstawianych danych.

Pytanie 39

Która z poniższych metod archiwizacji dokumentów jest najbardziej efektywna pod względem oszczędności miejsca?

A. Składowanie w kartonowych pudełkach
B. Przechowywanie w teczkach segregatorowych
C. Digitalizacja dokumentów
D. Kserowanie dokumentów
Kserowanie dokumentów jako metoda archiwizacji nie jest efektywna z punktu widzenia oszczędności miejsca. Każdy skserowany dokument to kolejna kartka papieru, którą trzeba gdzieś przechować. Choć może pomóc w tworzeniu kopii zapasowych, nie rozwiązuje problemu zajmowanej przestrzeni. Przechowywanie w teczkach segregatorowych jest tradycyjną metodą, ale wymaga dużej ilości miejsca, zwłaszcza jeśli dokumentacja jest obszerna. Teczki i segregatory zajmują miejsce na regałach, a ich liczba rośnie wraz z ilością dokumentów. To rozwiązanie jest również mniej efektywne pod względem czasu potrzebnego na odnalezienie konkretnego dokumentu. Składowanie w kartonowych pudełkach, choć może być nieco bardziej kompaktowe, nadal wymaga fizycznej przestrzeni, a dostęp do dokumentów bywa utrudniony. Pudełka mogą się zniszczyć, a dokumenty wewnątrz mogą ulec uszkodzeniu w wyniku wilgoci czy innych czynników środowiskowych. Wszystkie te metody, choć mają swoje zastosowania, nie mogą konkurować z digitalizacją pod względem oszczędności miejsca i efektywności pracy. Często myślimy, że fizyczne kopie są bardziej dostępne, ale w rzeczywistości utrzymanie porządku i szybki dostęp do nich może być wyzwaniem. Digitalizacja to przyszłościowe podejście, które pozwala firmom na lepszą organizację i wykorzystanie przestrzeni.

Pytanie 40

Hurtownia żywności zatrudnia 1 000 pracowników, w tym 300 mężczyzn. Jaki procent całkowitej liczby zatrudnionych reprezentują kobiety?

A. 84%
B. 30%
C. 36%
D. 70%
Obliczając, ile kobiet pracuje w hurtowni artykułów spożywczych, najpierw musimy znać całkowitą liczbę zatrudnionych. Mamy 1000 pracowników, z czego 300 to mężczyźni. Czyli, żeby policzyć, ile jest kobiet, musimy od 1000 odjąć 300. To daje nam 700 kobiet. Żeby obliczyć, jaki to jest procent, możemy użyć prostego wzoru: (liczba kobiet / całkowita liczba pracowników) * 100%. Kiedy podstawimy nasze liczby, wychodzi (700 / 1000) * 100%, co daje 70%. To pokazuje, jak ważne jest nie tylko robienie obliczeń, ale i zrozumienie, jak wygląda struktura zatrudnienia. W firmach, wiedza o tym, jak różnią się proporcje między płciami, jest istotna, bo pozwala lepiej zarządzać zespołem i dbać o różnorodność. W końcu, tworzenie równego środowiska pracy może przynieść same korzyści!