Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 5 maja 2025 13:49
Data zakończenia: 5 maja 2025 14:05

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Podczas uruchamiania komputera wyświetla się komunikat CMOS checksum error press F1 to continue press DEL to setup. Naciśnięcie klawisza DEL spowoduje

A. wejście do ustawień BIOS-u komputera

B. przejście do ustawień systemu Windows

C. usunięcie pliku konfiguracyjnego

D. wymazanie danych z pamięci CMOS

Wciśnięcie klawisza DEL podczas uruchamiania komputera umożliwia użytkownikowi dostęp do ustawień BIOS-u (ang. Basic Input/Output System). BIOS to oprogramowanie niskiego poziomu, które jest odpowiedzialne za inicjalizację sprzętu oraz ładowanie systemu operacyjnego. W przypadku pojawienia się komunikatu 'CMOS checksum error' wskazuje to na problem z pamięcią CMOS, która przechowuje ustawienia konfiguracyjne BIOS-u, takie jak datę i godzinę, czy też kolejność bootowania. Wchodząc do BIOS-u, użytkownik może sprawdzić ustawienia, zresetować je do domyślnych lub dostosować je według własnych potrzeb. Przykładem może być zmiana ustawienia rozruchu, co jest niezbędne, aby komputer mógł uruchomić odpowiedni system operacyjny. Znajomość obsługi BIOS-u jest kluczowa dla rozwiązywania problemów z komputerem oraz optymalizacji jego działania, co w praktyce przekłada się na lepszą wydajność i stabilność systemu.

Pytanie 2

Licencja na Office 365 PL Personal (na 1 stanowisko, subskrypcja na 1 rok) ESD jest przypisana do

A. wyłącznie jednego użytkownika, na jednym komputerze, jednym tablecie i jednym telefonie, tylko do celów niekomercyjnych

B. dowolnej liczby użytkowników, tylko na jednym komputerze do celów komercyjnych oraz niekomercyjnych

C. wyłącznie jednego użytkownika na jednym komputerze i jednym urządzeniu mobilnym do użytku komercyjnego i niekomercyjnego

D. dowolnej liczby użytkowników, tylko na jednym komputerze do celów komercyjnych

Odpowiedzi sugerujące, że licencja Office 365 PL Personal może być przypisana do dowolnej liczby użytkowników lub komercyjnych zastosowań, opierają się na błędnym zrozumieniu zasad licencjonowania oprogramowania. Licencje na oprogramowanie są projektowane z myślą o określonych grupach użytkowników oraz specyficznych scenariuszach użycia. W przypadku Office 365 PL Personal, licencja ta jest ściśle przypisana do jednego użytkownika, co oznacza, że tylko ta osoba ma prawo do korzystania z oprogramowania i jego funkcji na przypisanych urządzeniach. Twierdzenie, że można używać go do celów komercyjnych, jest również nieprawidłowe, ponieważ licencje osobiste są przeznaczone wyłącznie do użytku niekomercyjnego. W praktyce oznacza to, że użytkownicy, którzy zainstalowaliby Office na wielu urządzeniach lub wykorzystywali go w ramach działalności gospodarczej, naruszaliby warunki umowy licencyjnej, co może prowadzić do konsekwencji prawnych i utraty dostępu do usług. Zrozumienie zasad licencjonowania jest kluczowe nie tylko dla przestrzegania prawa, ale także dla zapewnienia, że korzystamy z oprogramowania w zgodzie z jego przeznaczeniem, co jest standardem w branży IT.

Pytanie 3

Który z parametrów w poleceniu ipconfig w systemie Windows służy do odnawiania konfiguracji adresów IP?

A. /renew

B. /flushdns

C. /displaydns

D. /release

Parametr /renew w poleceniu ipconfig w systemie Windows jest używany do odnawiania adresu IP przypisanego do urządzenia w sieci. Umożliwia to klientowi DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) ponowne uzyskanie adresu IP oraz innych konfiguracji sieciowych od serwera DHCP. W praktyce, gdy komputer jest podłączony do sieci lokalnej i potrzebuje nowego adresu IP, na przykład po zmianie lokalizacji w sieci lub po upływie czasu ważności aktualnego adresu, użycie polecenia 'ipconfig /renew' pozwala na szybkie i efektywne odświeżenie ustawień. W kontekście standardów branżowych, regularne odnawianie adresów IP za pomocą DHCP jest powszechnie stosowaną praktyką, która zapewnia optymalizację wykorzystania dostępnych adresów IP oraz ułatwia zarządzanie siecią. Ważne jest, aby administratorzy sieci byli świadomi, że czasami może być konieczne ręczne odnowienie adresu IP, co można zrealizować właśnie tym poleceniem, zwłaszcza w sytuacjach, gdy występują problemy z połączeniem lub konieczne jest przydzielenie nowego adresu z puli DHCP.

Pytanie 4

W komputerach stacjonarnych zamontowane są karty sieciowe Ethernet 10/100/1000 z gniazdem RJ45. Jakie medium transmisyjne powinno się zastosować w celu zbudowania sieci komputerowej zapewniającej najwyższą przepustowość?

A. Kabel UTP kategorii 5

B. Światłowód jednomodowy

C. Światłowód wielomodowy

D. Kabel UTP kategorii 5e

Kabel UTP kategorii 5e to najlepszy wybór dla stacji roboczych wyposażonych w karty sieciowe Ethernet 10/100/1000, ponieważ obsługuje przepustowość do 1 Gbps na długości do 100 metrów. W porównaniu do jego poprzednika, kategorii 5, kabel 5e zapewnia lepszą ochronę przed zakłóceniami elektromagnetycznymi oraz wyższą jakość sygnału, co jest kluczowe w środowiskach o wysokim natężeniu ruchu sieciowego. Przykład zastosowania to biura, gdzie wiele urządzeń łączy się z siecią lokalną. Warto również zwrócić uwagę, że zgodność z normą TIA/EIA-568-B sprawia, iż kable kategorii 5e są szeroko stosowane w nowoczesnych instalacjach sieciowych. W przypadku budowy sieci w firmie, użycie tego typu kabli zapewnia stabilność i wydajność, co przekłada się na lepszą obsługę aplikacji wymagających dużych prędkości transmisji, takich jak wideokonferencje czy transfer dużych plików.

Pytanie 5

Do eliminowania plików lub folderów w systemie Linux używa się polecenia

A. ls

B. cat

C. rm

D. tar

Polecenie 'rm' w systemie Linux służy do usuwania plików oraz katalogów. Jest to jedno z podstawowych narzędzi w zarządzaniu systemem plików i jego użycie jest niezbędne w codziennej pracy administratorów i użytkowników. Przy pomocy 'rm' można usunąć pojedyncze pliki, na przykład polecenie 'rm plik.txt' usunie plik o nazwie 'plik.txt'. Można również użyć opcji '-r', aby usunąć katalogi i ich zawartość rekurencyjnie, na przykład 'rm -r katalog' usunie katalog oraz wszystkie pliki i podkatalogi w nim zawarte. Istotne jest, aby korzystać z tego polecenia z ostrożnością, gdyż działania są nieodwracalne. Dobrym nawykiem jest stosowanie opcji '-i', która powoduje, że system pyta o potwierdzenie przed każdym usunięciem, co zmniejsza ryzyko przypadkowego skasowania ważnych danych. W praktyce, zarządzanie plikami i katalogami w systemie Linux wymaga znajomości takich poleceń jak 'rm', aby skutecznie utrzymywać porządek w systemie.

Pytanie 6

Elementem, który umożliwia wymianę informacji pomiędzy procesorem a magistralą PCI-E, jest

A. cache procesora

B. układ Super I/O

C. pamięć RAM

D. chipset

Chipset jest kluczowym elementem płyty głównej, który zarządza komunikacją między procesorem a innymi komponentami, w tym magistralą PCI-E. Jego zadaniem jest koordynacja transferu danych, co jest niezbędne do efektywnego działania systemu komputerowego. Chipset działa jako swoisty punkt pośredni, umożliwiając synchronizację i optymalizację przepływu informacji między procesorem, pamięcią RAM, a urządzeniami peryferyjnymi podłączonymi do magistrali PCI-E, takimi jak karty graficzne czy dyski SSD. W praktyce oznacza to, że dobrze zaprojektowany chipset może znacznie poprawić wydajność systemu, umożliwiając szybki i niezawodny transfer danych. Na przykład, w systemach z intensywnym przetwarzaniem grafiki, odpowiedni chipset pozwala na efektywne wykorzystanie możliwości nowoczesnych kart graficznych, co jest kluczowe dla zadań takich jak renderowanie 3D czy obróbka wideo. W branży IT standardem stało się projektowanie chipsetów, które wspierają najnowsze technologie komunikacyjne, takie jak PCIe 4.0 czy 5.0, co pozwala na jeszcze wyższe prędkości transferu danych.

Pytanie 7

Jaką prędkość przesyłu danych określa standard sieci Ethernet IEEE 802.3z?

A. 10 Mb/s

B. 100 Gb/s

C. 1 Gb/s

D. 100 Mb/s

Wybór innej prędkości, takiej jak 100 Mb/s, 100 Gb/s czy 10 Mb/s, pokazuje, że mogło tu dojść do jakiegoś nieporozumienia ze standardami Ethernet. Przykładowo, 100 Mb/s to Fast Ethernet, który był przed Gigabit Ethernetem i nie ma tej samej prędkości. Chociaż jeszcze gdzieś to można spotkać, to zdecydowanie nie spełnia dzisiejszych wymagań. Z drugiej strony 100 Gb/s odnosi się do 802.3ba, który jest nowszy i super szybki, ale nie ma nic wspólnego z 802.3z, które definiuje te 1 Gb/s. Przydzielenie tej wartości do 802.3z świadczy o jakimś nieporozumieniu w temacie rozwoju standardów Ethernet oraz ich różnorodnych zastosowań. A jeśli chodzi o 10 Mb/s, to jest to już jedna z najstarszych technologii Ethernet, która teraz praktycznie nie znajduje zastosowania komercyjnego. Wybór którejkolwiek z tych prędkości w odniesieniu do 802.3z jest więc technicznie niepoprawny. Wiedza o tych standardach oraz ich zastosowaniach jest naprawdę potrzebna, zwłaszcza dla inżynierów sieciowych i wszystkich w IT, żeby móc projektować nowoczesne i wydajne systemy komunikacyjne.

Pytanie 8

Jakie polecenie należy wykorzystać w systemie Windows, aby usunąć bufor nazw domenowych?

A. ipconfig /flushdns

B. ipconfig /setclassid

C. ipconfig /renew

D. ipconfig /release

Polecenie 'ipconfig /flushdns' jest używane do czyszczenia lokalnego bufora DNS w systemie Windows. Bufor ten przechowuje informacje o nazwach hostów oraz odpowiadających im adresach IP, co przyspiesza proces rozwiązywania nazw. Gdy wprowadzasz nowe rekordy DNS lub dokonałeś zmian w konfiguracji serwera DNS, może być konieczne, aby wyczyścić ten bufor, aby system mógł pobrać najnowsze informacje z serwera DNS. Przykładowo, jeśli strona internetowa zmieniła swój adres IP, a Twoje urządzenie nadal korzysta z przestarzałych informacji w buforze, możesz napotkać błędy przy próbie dostępu do niej. Regularne czyszczenie bufora DNS jest dobrym nawykiem, zwłaszcza w środowisku, gdzie często dokonuje się zmian w infrastrukturze sieciowej. W praktyce, administratorzy często wykorzystują to polecenie w celu rozwiązywania problemów z dostępem do stron internetowych lub aplikacji działających w sieci, które nie są w stanie połączyć się z odpowiednimi serwerami.

Pytanie 9

Jaką topologię fizyczną sieci komputerowej przedstawia załączony rysunek?

A. Siatka

B. Podwójny pierścień

C. Gwiazda rozszerzona

D. Magistrala

Topologia podwójnego pierścienia jest stosowana w sieciach komputerowych, gdzie dwa pierścienie zapewniają redundancję i większą niezawodność. W przypadku awarii jednego z pierścieni, dane mogą być przekazywane w przeciwnym kierunku, co minimalizuje ryzyko przerwania komunikacji. Technologie takie jak FDDI (Fiber Distributed Data Interface) często wykorzystują podwójny pierścień, aby zapewnić szybkie i niezawodne przesyłanie danych na duże odległości w sieciach korporacyjnych. W praktyce topologia ta jest szczególnie użyteczna w sieciach o znaczeniu krytycznym, takich jak sieci bankowe czy systemy kontroli ruchu lotniczego, gdzie ciągłość działania jest kluczowa. Zgodnie z standardami IEEE, taka konfiguracja zwiększa przepustowość i odporność na błędy, przy jednoczesnym zachowaniu prostoty zarządzania. Dzięki dwóm niezależnym ścieżkom komunikacyjnym topologia ta umożliwia inteligentne zarządzanie ruchem sieciowym i zapewnia dodatkową warstwę ochrony przed utratą danych.

Pytanie 10

Główny sposób zabezpieczania danych w sieciach komputerowych przed dostępem nieautoryzowanym to

A. tworzenie kopii zapasowych danych

B. używanie macierzy dyskowych

C. tworzenie sum kontrolnych plików

D. autoryzacja dostępu do zasobów serwera

Autoryzacja dostępu do zasobów serwera jest kluczowym mechanizmem ochrony danych w sieciach komputerowych, ponieważ zabezpiecza przed nieuprawnionym dostępem użytkowników do informacji i zasobów systemowych. Proces ten opiera się na identyfikacji użytkownika oraz przydzieleniu mu odpowiednich uprawnień, co umożliwia kontrolowanie, kto ma prawo do wykonania konkretnych operacji, takich jak odczyt, zapis czy modyfikacja danych. Przykładem zastosowania autoryzacji może być system zarządzania bazą danych, w którym administrator przypisuje różne poziomy dostępności na podstawie ról użytkowników. W praktyce wdrażanie autoryzacji może obejmować wykorzystanie takich protokołów jak LDAP (Lightweight Directory Access Protocol) lub Active Directory, które umożliwiają centralne zarządzanie użytkownikami oraz ich uprawnieniami. Dobre praktyki w tej dziedzinie zalecają stosowanie wielopoziomowej autoryzacji, aby zwiększyć bezpieczeństwo, na przykład poprzez łączenie haseł z tokenami lub biometrią.

Pytanie 11

Ile kolizji domenowych występuje w sieci przedstawionej na ilustracji?

A. 6

B. 5

C. 4

D. 1

Analizując odpowiedzi błędne warto zauważyć że jedna z powszechnych pomyłek polega na nieprawidłowym rozumieniu jak działają urządzenia sieciowe takie jak huby i switche. Hub traktuje wszystkie podłączone do niego urządzenia jako jedną domenę kolizyjną co oznacza że każde urządzenie do niego podłączone musi dzielić pasmo z innymi co prowadzi do potencjalnych kolizji. Dlatego w przypadku huba wszystkie urządzenia w jego zasięgu działają w jednej wspólnej domenie kolizyjnej. Z kolei switch ma zdolność tworzenia oddzielnych domen kolizyjnych dla każdego podłączonego urządzenia dzięki czemu każde z tych urządzeń może przesyłać dane niezależnie od innych. Stąd switch zapewnia trzy osobne domeny kolizyjne dla trzech komputerów do niego podłączonych. Częstym błędem jest także przypuszczenie że hub działa podobnie jak switch co jest niezgodne z rzeczywistością. W nowoczesnych sieciach stosowanie huba jest nieefektywne dlatego że jego architektura nie wspiera separacji domen kolizyjnych co jest standardem w przypadku switchy. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla projektowania wydajnych sieci spełniających współczesne standardy i praktyki branżowe. Tylko właściwe zrozumienie funkcji tych urządzeń pozwala na prawidłowe oszacowanie liczby domen kolizyjnych w sieci co jest fundamentem optymalizacji jej działania i unikania kolizji oraz strat danych w infrastrukturze sieciowej.

Pytanie 12

Aktywacja opcji OCR podczas ustawiania skanera umożliwia

A. podwyższenie jego rozdzielczości optycznej

B. wykorzystanie szerszej palety kolorów

C. zmianę głębi ostrości

D. przekształcenie zeskanowanego obrazu w edytowalny dokument tekstowy

Włączenie opcji OCR, czyli rozpoznawania tekstu na obrazach, podczas ustawiania skanera to świetna rzecz. Dzięki tej technologii zeskanowane dokumenty można łatwo edytować w programach, takich jak Word czy Google Docs. Wyobraź sobie, że skanujesz książkę i później możesz edytować tekst, a nie tylko go przeglądać. To się przydaje, szczególnie w biurach, gdzie często trzeba szybko przetwarzać dokumenty. Oczywiście, są też standardy jak ISO 19005, które mówią, jak najlepiej przechowywać i przetwarzać takie dokumenty. To pokazuje, jak bardzo ta technologia jest ważna w dzisiejszym zarządzaniu informacją.

Pytanie 13

Litera S w protokole FTPS oznacza zabezpieczenie danych podczas ich przesyłania poprzez

A. szyfrowanie

B. uwierzytelnianie

C. logowanie

D. autoryzację

Protokół FTPS (File Transfer Protocol Secure) to rozszerzenie standardowego protokołu FTP, które dodaje warstwę zabezpieczeń poprzez szyfrowanie przesyłanych danych. Litera 'S' oznacza, że wszystkie dane przesyłane pomiędzy klientem a serwerem są szyfrowane. Użycie szyfrowania chroni informacje przed nieautoryzowanym dostępem w trakcie transmisji, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa danych. W praktyce oznacza to, że nawet jeśli dane zostaną przechwycone przez złośliwego użytkownika, nie będą one czytelne bez odpowiedniego klucza szyfrującego. W branży IT stosuje się różne protokoły szyfrowania, takie jak SSL (Secure Sockets Layer) lub TLS (Transport Layer Security), które są powszechnie uznawane za standardy zabezpieczeń. Przy korzystaniu z FTPS, szczególnie w środowiskach, gdzie przesyłane są wrażliwe dane, jak dane osobowe czy informacje finansowe, szyfrowanie staje się niezbędnym elementem polityki bezpieczeństwa. Wdrożenie FTPS z odpowiednią konfiguracją szyfrowania jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ochrony danych, co czyni go godnym zaufania rozwiązaniem do bezpiecznej wymiany plików.

Pytanie 14

Liczba 22 umieszczona w adresie http://www.adres_serwera.pl:22 wskazuje na numer

A. sekwencyjny pakietu przesyłającego dane

B. aplikacji, do której wysyłane jest zapytanie

C. portu, innego niż standardowy numer dla danej usługi

D. PID procesu działającego na serwerze

Odpowiedź "portu, inny od standardowego numeru dla danej usługi" jest w porządku, bo liczba 22 w adresie URL naprawdę odnosi się do portu, na którym działa dana usługa. Jak mówimy o SSH, czyli Secure Shell, to port 22 to taki standardowy, z którego korzystamy do bezpiecznych połączeń zdalnych. W praktyce porty są mega ważne, bo pozwalają nam zidentyfikować usługi, które działają na serwerze. Każda usługa sieciowa, jak HTTP (port 80), HTTPS (port 443) czy FTP (port 21), ma swój przypisany port. Oczywiście można te same usługi odpalać na innych portach, żeby zwiększyć bezpieczeństwo lub uniknąć problemów. Na przykład, jak admin ustawi port SSH na 2222 zamiast 22, to użytkownicy muszą podać ten nowy port, gdy chcą się połączyć. To dobry sposób na zabezpieczenie systemu. Pamiętaj też, że porty są liczone od 0 do 65535, a porty od 0 do 1023 są zarezerwowane dla usług systemowych. Dlatego warto ogarnąć, jak działają porty, bo to klucz do bezpieczeństwa i efektywności sieci.

Pytanie 15

Okablowanie strukturalne klasyfikuje się jako część infrastruktury

A. terytorialnej

B. aktywnej

C. pasywnej

D. dalekosiężnej

Odpowiedzi określające okablowanie strukturalne jako część infrastruktury aktywnej, terytorialnej lub dalekosiężnej opierają się na mylnych założeniach dotyczących funkcji i charakterystyki tych elementów w systemach telekomunikacyjnych. Infrastruktura aktywna obejmuje urządzenia, które aktywnie przetwarzają i transmitują dane, takie jak routery czy przełączniki. W przeciwieństwie do tego, okablowanie strukturalne nie przetwarza sygnałów, lecz jedynie je przesyła, co klasyfikuje je jako część infrastruktury pasywnej. Z kolei infrastruktura terytorialna odnosi się do geograficznych aspektów budowy sieci, a nie do jej technicznych komponentów. W kontekście okablowania, pojęcie infrastruktury dalekosiężnej dotyczy sieci telekomunikacyjnych łączących różne lokalizacje, co również nie ma zastosowania do okablowania strukturalnego, które działa w obrębie jednego budynku czy kompleksu. Użytkownicy często mylą pojęcia związane z infrastrukturą sieciową, co prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że okablowanie strukturalne jako element infrastruktury pasywnej odgrywa fundamentalną rolę w zapewnieniu niezawodnej komunikacji, a jego projektowanie i instalacja muszą być zgodne z uznawanymi standardami branżowymi.

Pytanie 16

Który z podanych adresów IP jest adresem publicznym?

A. 172.168.0.16

B. 192.168.168.16

C. 10.99.15.16

D. 172.18.0.16

Adres IP 172.168.0.16 jest adresem publicznym, ponieważ nie należy do zarezerwowanych zakresów adresów prywatnych, które są definiowane w standardzie RFC 1918. Przypomnę, że adresy prywatne to 10.0.0.0 do 10.255.255.255, 172.16.0.0 do 172.31.255.255 oraz 192.168.0.0 do 192.168.255.255. Adres 172.168.0.16 znajduje się poza tym zakresem i jest dostępny w Internecie. Publiczne adresy IP są używane do identyfikacji urządzeń w sieci globalnej i są niezbędne w przypadku, gdy urządzenie musi być dostępne z zewnątrz, na przykład serwery internetowe, które wymagają unikalnego adresu w Internecie. W praktyce, organizacje często muszą zarezerwować publiczne adresy IP od dostawców usług internetowych (ISP), aby umożliwić dostęp do ich zasobów. Warto również zauważyć, że użycie publicznych adresów IP wiąże się z dodatkowymi obowiązkami, takimi jak odpowiednia konfiguracja zabezpieczeń, aby chronić urządzenia przed nieautoryzowanym dostępem.

Pytanie 17

Jak zapisuje się liczbę siedem w systemie ósemkowym?

A. 7(B)

B. 7(D)

C. 7(o)

D. 7(H)

Zapis liczby siedem w systemie ósemkowym to 7(o), co oznacza, że liczba ta jest przedstawiona w systemie pozycyjnym z podstawą 8. System ósemkowy używa cyfr od 0 do 7, a liczby w tym systemie są reprezentowane w sposób podobny do innych systemów pozycyjnych, takich jak dziesiętny (podstawa 10) czy binarny (podstawa 2). W praktyce, system ósemkowy znajduje zastosowanie w programowaniu i w systemach komputerowych, gdzie może być używany do reprezentacji danych w bardziej kompaktowy sposób. Przykładowo, w niektórych językach programowania, takich jak C czy Java, liczby ósemkowe zaczynają się od zera, co oznacza, że 07 to liczba siedem w systemie ósemkowym. Ponadto, użycie systemu ósemkowego może być korzystne w kontekście konwersji danych, gdzie każdy oktet (8-bitowa jednostka) może być reprezentowany jako liczba ósemkowa. Zrozumienie tego systemu jest kluczowe dla programistów i inżynierów zajmujących się systemami wbudowanymi oraz aplikacjami niskopoziomowymi.

Pytanie 18

Który z protokołów funkcjonuje w warstwie aplikacji modelu ISO/OSI, umożliwiając wymianę informacji kontrolnych między urządzeniami sieciowymi?

A. SMTP

B. DNS

C. POP3

D. SNMP

SNMP (Simple Network Management Protocol) to protokół, który działa w warstwie aplikacji modelu ISO/OSI i jest kluczowy dla zarządzania sieciami. Umożliwia wymianę informacji kontrolnych pomiędzy urządzeniami sieciowymi, takimi jak routery, przełączniki czy serwery. Protokół ten jest wykorzystywany do monitorowania i zarządzania sprzętem sieciowym, co pozwala administratorom na zbieranie danych o stanie urządzeń, wydajności, czy ewentualnych błędach. Przykładem zastosowania SNMP może być sytuacja, gdy zdalny serwer monitorujący zbiera informacje o obciążeniu CPU i ilości dostępnej pamięci RAM na urządzeniach w sieci. Dzięki SNMP administratorzy mogą szybko reagować na problemy, optymalizować konfiguracje oraz planować rozbudowę infrastruktury sieciowej. Standardy SNMP, takie jak SNMPv2 czy SNMPv3, wprowadzają dodatkowe funkcje, jak większe bezpieczeństwo i wydajność, co czyni ten protokół niezbędnym w zarządzaniu nowoczesnymi sieciami komputerowymi.

Pytanie 19

Aby system operacyjny mógł szybciej uzyskiwać dostęp do plików zapisanych na dysku twardym, konieczne jest wykonanie

A. defragmentacji dysku

B. partycjonowania dysku

C. szyfrowania dysku

D. fragmentacji dysku

Defragmentacja dysku to proces, który polega na reorganizacji danych na nośniku, aby były one przechowywane w sposób ciągły, co znacznie przyspiesza ich odczyt. W trakcie normalnego użytkowania komputer zapisuje i usuwa pliki, co prowadzi do fragmentacji – dane tego samego pliku są rozproszone po całym dysku, co wydłuża czas dostępu do nich. Poprawiając strukturyzację danych, defragmentacja umożliwia systemowi operacyjnemu szybsze lokalizowanie i ładowanie plików, co ma bezpośrednie przełożenie na wydajność systemu. Przykładem zastosowania defragmentacji jest regularne uruchamianie narzędzi systemowych, takich jak „Defragmentator dysków” w systemie Windows, co jest zalecane co kilka miesięcy, zwłaszcza na dyskach HDD. Warto również zauważyć, że nowoczesne dyski SSD nie wymagają defragmentacji, ponieważ działają na innej zasadzie, jednak dla tradycyjnych dysków twardych to podejście jest kluczowe. Zarządzanie fragmentacją powinno być częścią strategii optymalizacji wydajności systemu, zgodnie z najlepszymi praktykami w zarządzaniu infrastrukturą IT.

Pytanie 20

Jak skrót wskazuje na rozległą sieć komputerową, która obejmuje swoim zasięgiem miasto?

A. WAN

B. LAN

C. PAN

D. MAN

MAN (Metropolitan Area Network) to termin odnoszący się do dużej sieci komputerowej, która obejmuje zasięgiem całe miasto lub jego znaczną część. MAN łączy w sobie cechy zarówno lokalnych sieci komputerowych (LAN), jak i rozległych sieci (WAN), oferując połączenia o wyższej prędkości i większej przepustowości w porównaniu do WAN. Przykładowe zastosowania MAN obejmują sieci wykorzystywane przez uczelnie lub instytucje rządowe, które muszą połączyć różne budynki w obrębie jednego miasta. Standardy takie jak IEEE 802.3 oraz technologie takie jak Ethernet są często wykorzystywane w MAN, co pozwala na korzystanie z wysokiej jakości połączeń optycznych oraz kablowych. Dodatkowo, MAN może integrować różne usługi, takie jak VoIP, video conferencing oraz dostęp do internetu, co czyni go kluczowym elementem infrastruktury miejskiej. W miastach inteligentnych MAN może wspierać różne aplikacje, takie jak zarządzanie ruchem, monitorowanie jakości powietrza czy systemy bezpieczeństwa miejskiego.

Pytanie 21

W serwerach warto wykorzystywać dyski, które obsługują tryb Hot plugging, ponieważ

A. prędkość zapisu osiąga 250 MB/s.

B. pojemność dysku zwiększa się dzięki automatycznej kompresji danych.

C. możliwe jest podłączenie oraz odłączenie dysku przy włączonym zasilaniu serwera

D. czas odczytu wzrasta trzykrotnie w porównaniu z trybem Cable select.

Tryb hot plugging jest jedną z kluczowych funkcji w nowoczesnych serwerach, która pozwala na podłączanie i odłączanie dysków twardych bez konieczności wyłączania systemu. Oznacza to, że administratorzy mogą wprowadzać zmiany w konfiguracji pamięci masowej w czasie rzeczywistym, co znacząco zwiększa dostępność systemu oraz ułatwia zarządzanie zasobami. Przykładem zastosowania tej technologii jest sytuacja, gdy jeden z dysków w macierzy RAID ulegnie awarii. Administrator może wymienić uszkodzony dysk na nowy, nie przerywając pracy całego serwera, co jest niezwykle istotne w środowiskach krytycznych, gdzie czas przestoju musi być zminimalizowany. Ponadto, standardy takie jak SATA i SAS wprowadziły technologie hot swap, które są szeroko stosowane w przemyśle IT i stanowią dobrou praktykę w zarządzaniu sprzętem. Warto zauważyć, że hot plugging wspiera również elastyczne rozbudowywanie zasobów serwera, co jest nieocenione w kontekście rosnących potrzeb przechowywania danych w przedsiębiorstwach.

Pytanie 22

W systemie Linux plik posiada uprawnienia ustawione na 541. Właściciel ma możliwość pliku

A. jedynie wykonania.

B. odczytu i wykonania.

C. odczytu, zapisu oraz wykonania.

D. modyfikacji.

Odpowiedź, że właściciel może odczytać i wykonać plik, jest właściwa. Uprawnienia pliku w systemie Linux są reprezentowane w postaci liczby trójcy, gdzie każda cyfra odpowiada uprawnieniom dla właściciela, grupy i innych użytkowników. W tym przypadku liczba 541 oznacza, że właściciel ma uprawnienia do odczytu (4) i wykonania (1), ale nie ma uprawnień do zapisu (0). Uprawnienia do odczytu umożliwiają właścicielowi przeglądanie zawartości pliku, a uprawnienia do wykonania pozwalają na uruchomienie pliku, jeśli jest to skrypt lub program. W praktyce, dostęp do plików wymaga zrozumienia, jakie operacje można na nich przeprowadzać: odczyt to kluczowy aspekt, gdyż wiele aplikacji wymaga dostępu do danych, a wykonanie jest istotne w kontekście skryptów automatyzacyjnych. Przykładowo, skrypt bash może być uruchamiany przez właściciela, ale nie będzie mógł go edytować, co jest zgodne z założeniami bezpieczeństwa systemów wieloużytkowych. Dobrą praktyką jest zawsze sprawdzenie uprawnień przed próbą dostępu do pliku, co można osiągnąć za pomocą polecenia 'ls -l'.

Pytanie 23

Na jakich nośnikach pamięci masowej jednym z najczęstszych powodów uszkodzeń jest zniszczenie powierzchni?

A. W pamięci zewnętrznej Flash

B. W dyskach HDD

C. W dyskach SSD

D. W kartach pamięci SD

Dyski HDD (Hard Disk Drive) są nośnikami pamięci masowej, których konstrukcja opiera się na mechanicznym zapisie i odczycie danych przy użyciu wirujących talerzy pokrytych materiałem magnetycznym. Jedną z najczęstszych przyczyn uszkodzeń w dyskach HDD jest uszkodzenie powierzchni talerzy, które może być efektem fizycznych uderzeń, wstrząsów czy nieprawidłowego użytkowania. W przypadku dysków HDD, powierzchnia talerzy jest bardzo wrażliwa na zarysowania i inne uszkodzenia, co może prowadzić do utraty danych. Przykładem może być sytuacja, gdy użytkownik przenosi działający dysk HDD, co może spowodować przesunięcie głowic odczytujących i zapisujących, prowadząc do uszkodzenia powierzchni. W standardach i najlepszych praktykach branżowych zaleca się również regularne tworzenie kopii zapasowych danych z dysków HDD, aby zminimalizować skutki potencjalnych awarii. Zrozumienie działania dysków HDD i ich ograniczeń pozwala na lepsze wykorzystanie tej technologii w praktyce.

Pytanie 24

Który z parametrów w ustawieniach punktu dostępowego działa jako login używany podczas próby połączenia z punktem dostępowym w sieci bezprzewodowej?

A. Wireless Channel

B. Wireless Network Name

C. Channel Width

D. Transmission Rate

Wireless Network Name znany również jako SSID czyli Service Set Identifier odgrywa kluczową rolę w konfiguracji punktu dostępowego sieci bezprzewodowej. SSID to unikalna nazwa, która identyfikuje określoną sieć bezprzewodową wśród wielu innych w zasięgu użytkownika. Jest to pierwsze co widzi urządzenie próbujące połączyć się z siecią dlatego można go porównać do loginu w kontekście sieci bezprzewodowych. W praktyce użytkownik wybiera właściwy SSID z listy dostępnych sieci aby nawiązać połączenie. Jest to standardowa praktyka w konfiguracji sieci bezprzewodowych oparta na specyfikacjach IEEE 802.11. Dobre praktyki zarządzania sieciami zalecają nadanie unikalnej nazwy SSID unikanie domyślnych nazw oraz regularną aktualizację zabezpieczeń sieciowych. SSID może być ustawiony jako widoczny lub ukryty co wpływa na sposób w jaki urządzenia mogą go znaleźć. Ukrycie SSID może zwiększyć bezpieczeństwo ale nie jest ono jedynym środkiem ochrony. Większość routerów i punktów dostępowych pozwala na modyfikację SSID co jest jednym z podstawowych kroków podczas konfiguracji nowego urządzenia sieciowego.

Pytanie 25

Jakie polecenie w systemie Linux rozpoczyna weryfikację dysku oraz pozwala na usunięcie jego usterek?

A. fsck

B. lshw

C. mkfs

D. fdisk

Polecenie fsck (file system check) jest narzędziem w systemie Linux, które służy do sprawdzania integralności systemu plików na dysku oraz naprawy wszelkich wykrytych błędów. Użycie tego narzędzia jest kluczowe w przypadku, gdy system plików uległ uszkodzeniu, co może się zdarzyć na skutek nieprawidłowego wyłączenia systemu, błędów sprzętowych lub problemów z zasilaniem. fsck działa poprzez analizę struktury systemu plików i wykrywanie potencjalnych uszkodzeń, takich jak utracone lub uszkodzone bloki, błędne wskaźniki i inne nieprawidłowości. W przypadku wykrycia problemów, fsck podejmuje próby ich naprawy, co może obejmować usuwanie uszkodzonych plików lub naprawę tablicy alokacji. Przykładem zastosowania może być uruchomienie polecenia w trybie ratunkowym, co pozwala na przeprowadzenie diagnostyki bez uruchamiania pełnego systemu operacyjnego. Warto również pamiętać o wykonywaniu kopii zapasowych danych przed użyciem fsck, aby zminimalizować ryzyko utraty ważnych informacji.

Pytanie 26

Jakie polecenie powinien wydać root w systemie Ubuntu Linux, aby przeprowadzić aktualizację wszystkich pakietów (całego systemu) do najnowszej wersji z zainstalowaniem nowego jądra?

A. apt-get dist-upgrade

B. apt-get install nazwa_pakietu

C. apt-get update

D. apt-get upgrade

Polecenie 'apt-get dist-upgrade' jest właściwe do aktualizacji wszystkich pakietów systemowych w Ubuntu Linux, w tym aktualizacji jądra. Różni się ono od 'apt-get upgrade', który aktualizuje jedynie zainstalowane pakiety do najnowszych wersji, ale nie zmienia ich zależności ani nie instaluje nowych pakietów, które mogą być wymagane przez zaktualizowane wersje. 'Dist-upgrade' z kolei uwzględnia zmiany w zależnościach pakietów, co pozwala na pełną aktualizację systemu, w tym instalację nowych wersji jądra, jeśli są dostępne. Przykładowo, po dodaniu nowego repozytorium oprogramowania lub przy wprowadzeniu istotnych aktualizacji, 'dist-upgrade' zapewnia, że wszystkie zmiany są poprawnie uwzględnione. W praktyce, aby zaktualizować system, często stosuje się sekwencję poleceń: 'apt-get update' w celu pobrania listy dostępnych pakietów, a następnie 'apt-get dist-upgrade' w celu przeprowadzenia aktualizacji. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami administracji systemami Linux.

Pytanie 27

W przedsiębiorstwie zainstalowano pięć komputerów z adresami kart sieciowych zawartymi w tabeli. W związku z tym można wyróżnić

Adres IP	Maska
10.1.61.10	255.255.0.0
10.1.61.11	255.255.0.0
10.3.63.20	255.255.0.0
10.3.63.21	255.255.0.0
10.5.63.10	255.255.0.0

A. 3 podsieci

B. 1 sieć

C. 2 podsieci

D. 5 podsieci

Podział na podsieci to kluczowy element zarządzania sieciami komputerowymi, który pozwala na optymalizację przepływu danych i bezpieczeństwo. W przypadku przedstawionym w pytaniu mamy pięć adresów IP z przypisaną maską 255.255.0.0, co oznacza, że w sieci klasy B mamy 16-bitowy zakres identyfikujący sieć i 16-bitowy identyfikujący hosty. Adresy IP 10.1.61.10 i 10.1.61.11 należą do jednej podsieci 10.1.0.0/16, adresy 10.3.63.20 i 10.3.63.21 do innej podsieci 10.3.0.0/16, a adres 10.5.63.10 do trzeciej podsieci 10.5.0.0/16. W praktyce, zarządzając siecią, podział na podsieci może być użyty do separacji różnych działów firmy, co pozwala na precyzyjne zarządzanie ruchem sieciowym oraz zwiększenie bezpieczeństwa poprzez ograniczenie dostępu tylko do niektórych segmentów sieci. Standardy takie jak IPv4 i IPv6 w połączeniu z koncepcjami subnettingu umożliwiają wydajne alokowanie adresów IP, co jest kluczowe w dużych przedsiębiorstwach stosujących wewnętrzne sieci LAN.

Pytanie 28

Jaka jest równoważna forma 232 bajtów?

A. 1GiB

B. 2GB

C. 4GiB

D. 8GB

Odpowiedź 4GiB (gigabity) jest prawidłowa, ponieważ 232 bajty można przeliczyć na kilobajty, megabajty lub gigabajty, stosując odpowiednie konwersje. W świecie technologii komputerowej, bajty są podstawową jednostką informacji. 1 GiB to 1024^3 bajtów, czyli 1 073 741 824 bajtów. Z perspektywy konwersji, 232 bajty to tylko niewielka część jednego gigabajta. Mimo że może wydawać się, że 232 bajty to niewiele, ważne jest, aby zrozumieć, jak różne jednostki wpływają na sposób przechowywania i przesyłania danych. Na przykład, w kontekście sieci, przesyłanie danych w mniejszych jednostkach, takich jak bajty, jest powszechną praktyką, podczas gdy większe jednostki, jak GiB czy GB, używane są w kontekście pamięci masowej, gdzie ilość przechowywanych danych ma kluczowe znaczenie. Dobrą praktyką jest zawsze przeliczać jednostki, aby mieć pełną świadomość skali danych, co jest niezbędne w inżynierii oprogramowania i zarządzaniu zasobami systemowymi.

Pytanie 29

Na schemacie procesora rejestry mają za zadanie przechowywać adres do

A. zarządzania wykonywanym programem

B. kolejnej instrukcji programu

C. przechowywania argumentów obliczeń

D. wykonywania operacji arytmetycznych

W kontekście architektury procesora rejestry pełnią określone funkcje, które nie obejmują wykonywania działań arytmetycznych lecz przygotowanie do nich poprzez przechowywanie danych. Samo wykonywanie operacji arytmetycznych odbywa się w jednostce arytmetyczno-logicznej (ALU), która korzysta z danych zapisanych w rejestrach. Rejestry są także mylone z pamięcią operacyjną, co może prowadzić do błędnego przekonania, że służą do przechowywania adresu następnej instrukcji programu. W rzeczywistości za to zadanie odpowiada licznik rozkazów, który wskazuje na kolejną instrukcję do wykonania. Sterowanie wykonywanym programem natomiast jest rolą jednostki sterującej, która interpretuje instrukcje i kieruje przepływem danych między różnymi komponentami procesora. Typowe błędy myślowe wynikają z nieświadomości specyficznych ról poszczególnych elementów CPU. Zrozumienie, że rejestry są używane do przechowywania tymczasowych danych do obliczeń, jest kluczowe dla poprawnej interpretacji działania procesorów i ich efektywnego programowania. Rozróżnienie tych funkcji jest istotne nie tylko dla teoretycznego zrozumienia, ale także praktycznych zastosowań w optymalizacji kodu i projektowaniu sprzętu komputerowego.

Pytanie 30

Na diagramie przedstawiającym zasadę funkcjonowania monitora plazmowego numer 6 zaznaczono

A. elektrody wyświetlacza

B. powłokę dielektryczną

C. powłokę fosforową

D. elektrody adresujące

Elektrody adresujące w monitorze plazmowym są kluczowym elementem odpowiadającym za wyświetlanie obrazu. W technologii plazmowej, piksele obrazu są tworzone przez małe komórki zawierające gaz szlachetny, który pod wpływem napięcia elektrycznego przechodzi w stan plazmy. Elektrody adresujące, umieszczone za warstwą dielektryka, sterują tym procesem poprzez precyzyjne aplikowanie napięcia na odpowiednie komórki. To pozwala na selektywne wzbudzenie pikseli, co prowadzi do emisji światła w wyniku rekombinacji plazmy i pobudzenia warstwy fosforowej. W praktyce oznacza to, że elektrody adresujące pełnią rolę sterowników, które decydują o tym, które piksele mają być aktywne, a które nie. Technologia ta jest wykorzystywana w ekranach telewizyjnych oraz monitorach komputerowych, zapewniając wysoki kontrast i szeroką gamę kolorów. Dobre praktyki w projektowaniu i produkcji monitorów plazmowych wymagają precyzyjnego rozmieszczenia i wysokiej jakości materiałów użytych do skonstruowania elektrod, co bezpośrednio wpływa na jakość obrazu i trwałość urządzenia.

Pytanie 31

Który z adresów protokołu IP w wersji 4 jest poprawny pod względem struktury?

A. 192.21.140.16

B. 192.309.1.255

C. 192.0.FF.FF

D. 192.10.255.3A

Adres IP w wersji 4 (IPv4) składa się z czterech oktetów oddzielonych kropkami, a każdy oktet jest liczbą całkowitą w zakresie od 0 do 255. Odpowiedź 192.21.140.16 spełnia te kryteria, gdyż wszystkie cztery oktety są w odpowiednich granicach. Przykład ten jest typowym adresem przypisanym do urządzeń w sieci i jest używany w wielu lokalnych oraz globalnych konfiguracjach sieciowych. W praktyce adresy IPv4 są wykorzystywane do routingu pakietów danych w Internecie oraz w sieciach lokalnych. Zgodnie z protokołem Internetowym (RFC 791), ważne jest, aby adresy IP były poprawnie skonstruowane, aby zapewnić ich poprawne przesyłanie i odbieranie w sieci. Dodatkowo, w kontekście bezpieczeństwa i zarządzania siecią, administrowanie adresami IP wymaga ich prawidłowej struktury, co pozwala na skuteczne zarządzanie ruchem sieciowym oraz unikanie konfliktów adresowych.

Pytanie 32

Jakie są różnice pomiędzy poleceniem ps a poleceniem top w systemie Linux?

A. Polecenie ps umożliwia wyświetlenie uprawnień, z jakimi działa proces, co nie jest możliwe w przypadku top

B. Polecenie top pozwala na pokazanie PID procesu, a ps nie ma takiej opcji

C. Polecenie top pokazuje aktualnie funkcjonujące procesy w systemie, regularnie aktualizując informacje, podczas gdy ps tego nie robi

D. Polecenie ps nie przedstawia stopnia wykorzystania CPU, natomiast polecenie top oferuje tę funkcjonalność

Polecenie top jest narzędziem w systemie Linux, które umożliwia monitorowanie aktualnie działających procesów w czasie rzeczywistym, co oznacza, że informacje są regularnie odświeżane na ekranie. Dzięki temu użytkownicy mogą na bieżąco obserwować, jak różne procesy wykorzystują zasoby systemowe, takie jak CPU i pamięć. Zastosowanie polecenia top jest szczególnie przydatne podczas diagnozowania problemów ze wydajnością lub gdy zachodzi potrzeba identyfikacji procesów zajmujących zbyt dużo zasobów. W przeciwieństwie do tego, polecenie ps (process status) wyświetla statyczny stan procesów w momencie wywołania, co oznacza, że nie dostarcza informacji w czasie rzeczywistym. Użytkownicy mogą korzystać z ps do uzyskania szczegółowych informacji o procesach, ale muszą ponownie wywołać polecenie, aby uzyskać aktualne dane. W praktyce, administratorski sposób monitorowania aplikacji polega na używaniu top do ciągłego śledzenia, natomiast ps jest używane do analizowania konkretnych stanów procesów w chwili wykonania komendy.

Pytanie 33

Aby osiągnąć prędkość przesyłania danych 100 Mbps w sieci lokalnej, wykorzystano karty sieciowe działające w standardzie Fast Ethernet, kabel typu UTP o odpowiedniej kategorii oraz przełącznik (switch) zgodny z tym standardem. Taka sieć jest skonstruowana w topologii

A. BUS

B. STAR

C. IEEE

D. RING

Odpowiedź 'STAR' jest poprawna, ponieważ topologia gwiazdy (star) charakteryzuje się centralnym punktem, którym w tym przypadku jest switch. W topologii gwiazdy każdy komputer lub urządzenie sieciowe (np. karta sieciowa) jest bezpośrednio połączone z centralnym urządzeniem, co zapewnia dużą elastyczność i łatwość w zarządzaniu siecią. W momencie, gdy jedno z urządzeń ulegnie awarii, pozostałe elementy sieci mogą nadal funkcjonować, co jest kluczowe dla niezawodności. Praktycznym przykładem zastosowania topologii gwiazdy jest większość nowoczesnych sieci biurowych, gdzie urządzenia są podłączane do switcha, co umożliwia łatwe dodawanie i usuwanie komputerów bez wpływu na działanie całej sieci. Dodatkowo, w porównaniu do innych topologii, takich jak bus czy ring, topologia gwiazdy minimalizuje ryzyko kolizji danych i zwiększa ogólną przepustowość, co jest istotne w kontekście zastosowanej technologii Fast Ethernet, która obsługuje prędkości do 100 Mbps.

Pytanie 34

Jak wielu hostów można maksymalnie zaadresować w sieci lokalnej, mając do dyspozycji jeden blok adresów klasy C protokołu IPv4?

A. 255

B. 510

C. 254

D. 512

Odpowiedź 254 jest prawidłowa, ponieważ w klasie C adresów IPv4 mamy 256 możliwych adresów (od 0 do 255). Jednak dwa z tych adresów są zarezerwowane: jeden dla adresu sieci (adres, w którym wszystkie bity hosta są ustawione na 0) oraz jeden dla adresu rozgłoszeniowego (adres, w którym wszystkie bity hosta są ustawione na 1). Dlatego maksymalna liczba hostów, które można zaadresować w sieci lokalnej z wykorzystaniem tej klasy, wynosi 254. W praktyce oznacza to, że w typowej sieci lokalnej, takiej jak w biurze czy w domu, administratorzy mogą przydzielić adresy IP do 254 różnych urządzeń, takich jak komputery, drukarki, smartfony czy inne urządzenia IoT. Zgodnie z najlepszymi praktykami sieciowymi, zarządzanie adresacją IP w klasie C jest powszechnie stosowane w małych i średnich sieciach, co pozwala na efektywne wykorzystanie dostępnych zasobów adresowych. Dodatkowo, przy planowaniu sieci, warto uwzględnić rezerwacje adresów dla urządzeń serwisowych, co jeszcze bardziej podkreśla znaczenie dokładnego obliczania dostępnych adresów.

Pytanie 35

Jakie medium transmisyjne jest związane z adapterem przedstawionym na ilustracji?

A. Z przewodem UTP

B. Z przewodem koncentrycznym

C. Z przewodem FTP

D. Ze światłowodem

Adapter przedstawiony na rysunku to typowy złącze światłowodowe SC (Subscriber Connector) które jest stosowane w połączeniach światłowodowych. Światłowody są kluczowe w nowoczesnych sieciach telekomunikacyjnych ze względu na ich zdolność do przesyłania danych na bardzo duże odległości z minimalnym tłumieniem i bez zakłóceń elektromagnetycznych. Złącze SC jest popularne w aplikacjach sieciowych i telekomunikacyjnych ze względu na swoją prostą budowę i łatwość użycia. W przeciwieństwie do przewodów miedzianych światłowody wykorzystują włókna szklane do transmisji danych za pomocą światła co pozwala na znacznie większą przepustowość i szybkość transmisji. Złącza SC charakteryzują się mechanizmem push-pull co ułatwia szybkie łączenie i rozłączanie. Zastosowanie światłowodów obejmuje między innymi sieci szerokopasmowe centra danych oraz infrastrukturę telekomunikacyjną. Wybór odpowiedniego medium transmisyjnego jakim jest światłowód jest kluczowy dla zapewnienia niezawodności i wysokiej jakości usług sieciowych co jest standardem w nowoczesnych systemach komunikacyjnych.

Pytanie 36

W której fizycznej topologii awaria jednego komputera powoduje przerwanie pracy całej sieci?

A. Drzewa

B. Magistrali

C. Pierścienia

D. Siatki

Fizyczna topologia pierścienia charakteryzuje się tym, że urządzenia sieciowe są połączone w zamknięty obwód, co oznacza, że dane przesyłane są w jednym kierunku z jednego węzła do drugiego. Kluczowym aspektem tej topologii jest to, że każde urządzenie jest bezpośrednio połączone z dwoma innymi, tworząc zamknięty krąg. W przypadku uszkodzenia jednego z węzłów, sygnał nie ma możliwości dotarcia do pozostałych urządzeń, co prowadzi do zatrzymania całej sieci. W praktyce, aby zminimalizować ryzyko awarii, w systemach opartych na topologii pierścienia często stosuje się mechanizmy redundancji, takie jak podwójny pierścień lub inne technologie, które pozwalają na zrealizowanie alternatywnych tras przesyłania danych. Przykładowo, w sieciach token ring stosuje się token do zarządzania dostępem do medium, co dodatkowo zwiększa niezawodność tej topologii. Topologia pierścienia może być korzystna w zastosowaniach, gdzie stabilność i przewidywalność komunikacji są kluczowe, np. w sieciach lokalnych dla dużych organizacji.

Pytanie 37

Jaką funkcję pełni zarządzalny przełącznik, aby łączyć wiele połączeń fizycznych w jedno logiczne, co pozwala na zwiększenie przepustowości łącza?

A. Zarządzanie pasmem

B. Port trunk

C. Agregacja łączy

D. Port mirroring

Agregacja łączy, znana również jako link aggregation, to technika stosowana w sieciach komputerowych, która łączy kilka fizycznych interfejsów sieciowych w jedno logiczne połączenie. Dzięki temu można osiągnąć większą przepustowość oraz zwiększyć niezawodność połączeń. W praktyce, przełączniki zarządzalne posiadają funkcjonalność, która umożliwia skonfigurowanie zespołu portów w taki sposób, aby działały jako jeden port wirtualny. Przykładem zastosowania agregacji łączy jest środowisko serwerowe, gdzie wiele połączeń sieciowych łączy się z przełącznikiem w celu zwiększenia przepustowości dla aplikacji krytycznych dla biznesu. Agregacja łączy jest zgodna z standardem IEEE 802.3ad (LACP - Link Aggregation Control Protocol), który definiuje, jak porty mogą być łączone i zarządzane. Warto zauważyć, że stosowanie agregacji łączy nie tylko zwiększa wydajność, ale również wprowadza redundancję, co umożliwia automatyczne przełączanie się na inne połączenie w przypadku awarii jednego z nich.

Pytanie 38

Która z usług serwerowych oferuje automatyczne ustawienie parametrów sieciowych dla stacji roboczych?

A. DNS

B. NAT

C. DHCP

D. WINS

DHCP, czyli Dynamic Host Configuration Protocol, to protokół, który automatycznie konfiguruje parametry sieciowe dla stacji roboczych, takie jak adres IP, maska podsieci, brama domyślna oraz serwery DNS. Użycie DHCP w sieciach komputerowych znacznie upraszcza proces zarządzania adresami IP, eliminując konieczność ręcznej konfiguracji każdego urządzenia w sieci. Dzięki DHCP, administratorzy mogą łatwo zarządzać pulą dostępnych adresów IP oraz wprowadzać zmiany w konfiguracji sieci bez konieczności bezpośredniego dostępu do każdego urządzenia. Na przykład, w typowej sieci biurowej, gdy nowe urządzenia są podłączane do sieci, automatycznie otrzymują odpowiednie parametry konfiguracyjne, co pozwala na szybkie i efektywne włączenie ich do infrastruktury sieciowej. Zgodnie z najlepszymi praktykami, stosowanie DHCP jest zalecane w sieciach o dużej liczbie urządzeń, gdzie ręczna konfiguracja byłaby czasochłonna i podatna na błędy. Protokół DHCP jest również zgodny z różnymi standardami IETF, co zapewnia jego niezawodność i szeroką kompatybilność.

Pytanie 39

Pierwszym krokiem, który należy podjąć, aby chronić ruter przed nieautoryzowanym dostępem do jego panelu administracyjnego, jest

A. aktywacja filtrowania adresów MAC

B. zmiana domyślnej nazwy sieci (SSID) na unikalną

C. włączenie szyfrowania przy użyciu klucza WEP

D. zmiana loginu i hasła dla wbudowanego konta administratora

Dobra robota z tym pytaniem! Zmiana loginu i hasła dla konta administratora w ruterze to naprawdę ważny krok, żeby nie dać się złapać przez nieproszonych gości. Wiele ruterów przychodzi z domyślnymi hasłami, które wszyscy znają – to jak zostawić klucz pod wycieraczką, serio. Jak zmienisz te dane na coś trudniejszego, utrudniasz życie potencjalnym intruzom. Przykładowe hasło, takie jak `S3cur3P@ssw0rd!`, jest dużo lepsze niż coś prostego jak `admin` czy `123456`. A pamiętaj, żeby od czasu do czasu zmieniać te dane, żeby nie dać nikomu szans. To jest absolutnie kluczowe, żeby twoja sieć była bezpieczna. Wiesz, to nie tylko coś, co się zaleca, ale praktyka, która naprawdę się sprawdza.

Pytanie 40

Polecenie tar w systemie Linux służy do

A. archiwizacji danych

B. kompresji danych

C. wyszukiwania danych w pliku

D. porównywania danych z dwóch plików

Polecenie tar w systemie Linux jest głównie używane do archiwizacji danych. Umożliwia tworzenie jednego pliku zawierającego wiele innych plików i katalogów, co jest szczególnie przydatne w celu ich przechowywania lub przenoszenia. Podczas archiwizacji, tar nie tylko łączy pliki, ale także zachowuje ich strukturę katalogów oraz metadane, takie jak daty modyfikacji i uprawnienia. Przykładowe zastosowanie to tworzenie kopii zapasowych danych przed ich modyfikacją lub migracją. Aby stworzyć archiwum, użytkownik może użyć polecenia `tar -cvf archiwum.tar /ścieżka/do/katalogu`, co utworzy plik `archiwum.tar`, a następnie można go rozpakować za pomocą `tar -xvf archiwum.tar`. W praktyce, tar często współpracuje z narzędziami do kompresji, takimi jak gzip, co pozwala na zmniejszenie rozmiaru archiwum. W branży informatycznej archiwizacja danych jest kluczowym aspektem strategii zarządzania danymi, zapewniającym ich integrację i bezpieczeństwo.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej