Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 12:51
  • Data zakończenia: 22 maja 2025 13:06

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Koncepcyjny projekt parku o powierzchni 5 ha powinien być opracowany w skali

A. 1:10
B. 1:5000
C. 1:100
D. 1:500
No, skala 1:500 to świetny wybór, szczególnie przy projektach dużych przestrzeni jak parki. To znaczy, że 1 jednostka na rysunku to aż 500 jednostek w rzeczywistości. Przy powierzchni 5 ha, rysunek w tej skali miałby zaledwie 100 m², co przekłada się na 10 na 10 metrów. To całkiem sporo miejsca, więc można sobie fajnie rozplanować szczegóły, jak alejki czy gdzie posadzić rośliny. W architekturze krajobrazu to naprawdę przydaje się, bo pozwala zachować proporcje i uwzględnić detale. No i w polskich normach, jak norma PN-ISO 128, to jest standard, czyli dobrze jest to stosować, bo potem łatwiej się dogadać z klientami i innymi osobami zaangażowanymi w projekt.

Pytanie 2

W piaskownicach piasek powinien być wymieniany

A. raz w roku
B. raz w miesiącu
C. co pięć lat
D. co tydzień
Wymiana piasku w piaskownicach raz w roku jest zalecana, ponieważ zapewnia to odpowiednią jakość i bezpieczeństwo materiału do zabawy dla dzieci. Z czasem piasek może stać się zanieczyszczony, zawierać szkodliwe substancje, a także ulegać degradacji pod wpływem warunków atmosferycznych. Wymiana piasku co roku pozwala na usunięcie zanieczyszczeń, bakterii oraz wszelkich innych szkodliwych elementów, które mogłyby stanowić zagrożenie dla zdrowia dzieci. Praktycznym przykładem może być sytuacja, w której w piaskownicy gromadzą się resztki organiczne, jak liście czy inne odpady naturalne, które mogą sprzyjać rozwojowi pleśni i bakterii. Rekomendacje dotyczące utrzymania piaskownic są zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się bezpieczeństwem dzieci, które podkreślają znaczenie czystości i higieny w przestrzeniach zabaw. Regularne przeglądy i konserwacja piaskownic, w tym wymiana piasku, to kluczowe praktyki w zapewnieniu zdrowego środowiska do zabawy.

Pytanie 3

Jak roślinność wpływa na klimat?

A. zwiększaniu zawartości tlenu w powietrzu w wyniku fotosyntezy
B. redukcji hałasu
C. działaniu bakteriobójczemu substancji fitoncydowych
D. odnawianiu terenów uszkodzonych
Roślinność odgrywa kluczową rolę w procesie fotosyntezy, który polega na przekształcaniu dwutlenku węgla i wody w glukozę, przy jednoczesnym wydzielaniu tlenu. To zjawisko ma ogromne znaczenie dla utrzymania równowagi ekologicznej na Ziemi, ponieważ tlen jest niezbędny do życia dla większości organizmów. W praktyce, lasy tropikalne i inne ekosystemy roślinne pełnią funkcję "płuc Ziemi", a ich ochrona jest kluczowa w kontekście walki ze zmianami klimatycznymi. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest tworzenie terenów zielonych w miastach, co przyczynia się do poprawy jakości powietrza oraz zdrowia mieszkańców. Zgodnie z międzynarodowymi standardami zrównoważonego rozwoju, zwiększanie powierzchni zieleni w przestrzeni miejskiej jest jedną z najlepszych praktyk w urbanistyce, co przekłada się na długofalowe korzyści zarówno dla ludzi, jak i środowiska.

Pytanie 4

Podstawową planszę projektu osiedlowego należy sporządzić w skali

A. 1 : 500
B. 1 : 10 000
C. 1 : 50
D. 1 : 10
Wiesz, skala to naprawdę ważna rzecz w projektowaniu, a wybór odpowiedniej jest kluczowy, żeby dobrze odwzorować teren i całą infrastrukturę. Skala 1:50 to nie najlepszy wybór, bo to raczej duża skala, która nadaje się bardziej do szczegółowych projektów budowlanych, jak na przykład budynki. A w projekcie parku osiedlowego niepotrzebne są aż takie detale. Z kolei 1:10 to już w ogóle nie pasuje, bo to za blisko i robi z tego makietę, a wtedy ciężko zobaczyć, jak park wpasowuje się w otoczenie. Ta skala ogranicza możliwości ukazania całego osiedla oraz jego interakcji z resztą. No a skala 1:10 000 to już w ogóle przesada, bo jest zbyt mała, detale się zacierają, a projekt nie ukazuje prawdziwej jakości przestrzeni. W projektowaniu przestrzeni publicznych ważne, żeby skala była dopasowana do funkcji, jaką ma spełniać dany obiekt. Zły wybór skali może prowadzić do problemów, a w konsekwencji problemy z realizacją projektu i jego późniejszym użytkowaniem.

Pytanie 5

Jakie rośliny można by polecić do użycia jako rośliny okrywowe w miejscu cienistym, osłoniętym przez korony drzew?

A. barwinek pospolity (Vinca minor), bluszcz pospolity (Hedera helix)
B. jałowiec płożący (Juniperus horizontalis), wrzos pospolity (Calluna vulgaris)
C. macierzanka piaskowa (Thymus serpyllum), karmnik ościsty (Sagina subulata)
D. płomyk szydlasty (Phlox subulata), goździk kropkowany (Dianthus deltoides)
Wybór jałowca płożącego (Juniperus horizontalis) i wrzosu pospolitego (Calluna vulgaris) jako roślin okrywowych na stanowisku zacienionym jest błędny ze względu na ich preferencje dotyczące światła. Jałowiec płożący najlepiej rozwija się w pełnym słońcu lub w półcieniu, a nadmierny cień może prowadzić do osłabienia jego wzrostu oraz do problemów z grzybami, co znacząco wpływa na jego zdrowotność i walory estetyczne. Wrzos pospolity również preferuje dobrze nasłonecznione stanowiska i może mieć trudności z rozwinięciem się w cieniu, gdzie rośliny te mogą stawać się podatne na choroby i szkodniki. Z kolei płomyk szydlasty (Phlox subulata) oraz goździk kropkowany (Dianthus deltoides) również nie są odpowiednie do zacienionych warunków, ponieważ preferują pełne słońce, co oznacza, że w zacienieniu ich rozwój będzie ograniczony. Macierzanka piaskowa (Thymus serpyllum) oraz karmnik ościsty (Sagina subulata) także nie są idealnymi roślinami do takich warunków, ponieważ wymagają słońca oraz dobrze przepuszczalnej gleby. Wybierając rośliny do ogrodów zacienionych, należy kierować się ich naturalnymi preferencjami, aby zapewnić im optymalne warunki do wzrostu oraz uniknąć problemów zdrowotnych, które mogą wyniknąć z niewłaściwego doboru roślin. Ważne jest, aby dostosowywać wybór roślin do warunków rozwojowych ich naturalnych siedlisk, co pozwoli na stworzenie trwałych i estetycznych kompozycji ogrodowych.

Pytanie 6

Okładzinę kamienną schodów zewnętrznych o dużym natężeniu ruchu należy wykonać z płyt

A. marmurowych
B. granitowych
C. piaskowcowych
D. trawertynowych
Granit jest materiałem o wysokiej twardości i odporności na ścieranie, co czyni go doskonałym wyborem do okładzin schodów terenowych, zwłaszcza w miejscach o intensywnym użytkowaniu. Dzięki swojej gęstości granit jest również odporny na działanie czynników atmosferycznych oraz chemikaliów, co zapewnia długotrwałą estetykę i funkcjonalność. W praktyce, schody wykończone granitem utrzymują swoje właściwości przez wiele lat, co jest kluczowe w przestrzeniach publicznych oraz przy budynkach użyteczności publicznej, gdzie wymagana jest wysoka trwałość. Standardy branżowe, takie jak normy PN-EN 12057, wskazują na konieczność stosowania odpowiednich materiałów, które zapewnią bezpieczeństwo i komfort użytkowania. Granitowe schody mogą być również łatwo pielęgnowane i czyszczone, co dodatkowo zwiększa ich atrakcyjność w intensywnie użytkowanych lokalizacjach.

Pytanie 7

Która z bylin charakteryzuje się omszonymi liśćmi?

A. czyściec wełnisty (Stachys byzantina)
B. konwalia majowa (Convallaria majalis)
C. floks szydlasty (Phlox subulata)
D. omieg kaukaski (Doronicum caucasicum)
Czyściec wełnisty, znany też jako Stachys byzantina, to taka roślina, która naprawdę rzuca się w oczy dzięki swoim omszonym liściom. Te liście mają gęsty, szary meszek, co nie tylko wygląda ciekawie, ale też sprawia, że roślina lepiej znosi trudne warunki, jak susza czy zimno. W ogrodzie sprawdzają się super, bo rozrastają się i można je używać jako rośliny okrywowej. Dodatkowo przyciągają owady zapylające, co jest fajne dla całego ekosystemu. Dla początkujących ogrodników to wręcz idealna roślina, bo jest wytrzymała i nie wymaga dużej uwagi — wystarczy, że ma dobrą glebę i trochę słońca.

Pytanie 8

Obwód pnia drzewa powinien być mierzony na wysokości

A. 140 cm
B. 110 cm
C. 120 cm
D. 130 cm
Pomiar pierśnicy pnia drzewa na wysokości 130 cm jest zgodny z ogólnie przyjętymi standardami w arborystyce i leśnictwie. Pierśnica, czyli obwód pnia zmierzony na wysokości 130 cm nad powierzchnią ziemi, jest istotnym wskaźnikiem zdrowia oraz wzrostu drzewa. Zgodnie z normami, ta wysokość została wybrana ze względu na to, iż jest to miejsce, w którym pień jest najbardziej typowy dla danego gatunku i nie ma wpływu na rozgałęzienia korony. Pomiar w tej lokalizacji pozwala specjalistom na dokładne określenie biomasy, wzrostu oraz kondycji drzewa, co jest kluczowe w zarządzaniu zasobami leśnymi. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest ocena wartości drewna w leśnictwie, gdzie dokładne pomiary większości pni przyczyniają się do optymalizacji pozyskania surowca. Ponadto, wyniki te są wykorzystywane w badaniach ekologicznych i przy ocenie wpływu na lokalne siedliska. Zrozumienie tego standardu jest fundamentalne dla każdego, kto pracuje w dziedzinie leśnictwa lub arborystyki.

Pytanie 9

Cechą morfologiczną, którą można zaobserwować, jest łuszcząca się kora?

A. dębu szypułkowego (Quercus robur)
B. klonu jesionolistnego (Acer negundo)
C. platana klonolistnego (Platanus acerifolia)
D. buka zwyczajnego (Fagus sylvatica)
Platan klonolistny (Platanus acerifolia) charakteryzuje się łuszczącą się korą, co jest istotną cechą morfologiczną tego gatunku. Kora młodych drzew jest gładka, ale z wiekiem zaczyna się łuszczyć, odsłaniając jasne, gładkie warstwy. Zjawisko to jest adaptacyjne i związane z cyklem życia rośliny, gdzie łuszczenie się kory pomaga w usuwaniu martwych komórek, co z kolei zwiększa efektywność wymiany gazowej oraz wzmacnia ochronę przed szkodnikami. Platan klonolistny jest często stosowany w urbanistyce jako drzewo alejowe, ze względu na swoje właściwości estetyczne oraz zdolność do przystosowania się do trudnych warunków miejskich. W kontekście ochrony przyrody oraz standardów sadzenia drzew miejskich, platan prezentuje wysoką odporność na zanieczyszczenia, co czyni go preferowanym gatunkiem w projektach związanych z zielenią miejską.

Pytanie 10

Poprawa struktury i właściwości fizyko-chemicznych gleby, przed założeniem dywanowego kwietnika, realizowana jest przez

A. przekopanie gleby na głębokość 40 - 50 cm
B. przekopanie i zmieszanie wierzchniej warstwy gleby z nawozami organicznymi
C. użycie wału wgłębnego po rozsypaniu nawozów mineralnych
D. rozsypanie nawozów mineralnych, rozbicie brył oraz wyrównanie terenu
Rozsypanie nawozów mineralnych i wyrównanie powierzchni to za mało, żeby dobrze przygotować glebę pod kwietnik dywanowy. Owszem, nawozy mineralne dostarczają składników odżywczych, ale nie poprawiają struktury gleby jak organiczne. Może się zdarzyć, że ich stosowanie bez wcześniejszego przygotowania gleby doprowadzi do różnych problemów, jak na przykład zasolenie. A przekopywanie gleby na 40-50 cm, chociaż brzmi dobrze, to nie zawsze jest to konieczne. W delikatnych ekosystemach to może być nawet szkodliwe, bo zrywa naturalne warstwy gleby i może prowadzić do erozji. Zastosowanie wału po rozsypaniu nawozów też nie jest najlepszym pomysłem, bo nie wspiera naturalnych procesów w glebie. Trzeba pamiętać, że w ogrodnictwie ważna jest równowaga ekologiczna; więc lepiej dodawać organiczne substancje, które pomagają zachować zdrowie i różnorodność gleby, zamiast polegać tylko na mineralnych nawozach.

Pytanie 11

Aby usunąć chlorozy na liściach roślin, konieczne jest zastosowanie nawożenia

A. fosforowego
B. azotowego
C. wapniowego
D. magnezowego
Wybór nawozów wapniowych, fosforowych lub magnezowych nie jest właściwy w kontekście likwidacji chlorozy. Wapń jest niezbędny dla struktury komórkowej roślin, jednak nie ma bezpośredniego wpływu na syntezę chlorofilu. Jego niedobór może powodować inne objawy, takie jak zniekształcenia liści czy osłabienie systemu korzeniowego, lecz nie rozwiązuje problemu chlorozy spowodowanej brakiem azotu. Nawozy fosforowe wspomagają rozwój korzeni i zwiększają odporność roślin na choroby, ale nie przyczyniają się do poprawy barwy liści, a jedynie mogą wspierać ich ogólny wzrost. Z kolei magnez jest istotnym składnikiem chlorofilu i jego niedobór również może prowadzić do chlorozy, jednak w takiej sytuacji kluczowym działaniem jest najpierw dostarczenie azotu, aby roślina mogła odbudować równowagę w procesach metabolicznych. Właściwe zrozumienie roli poszczególnych makroelementów jest kluczowe dla skutecznego nawożenia. Często mylnie zakłada się, że inne składniki odżywcze mogą zastąpić niedobór azotu lub że ich dodanie rozwiąże problem. Takie błędne przekonania mogą prowadzić do niewłaściwego zarządzania nawożeniem oraz nieefektywnego wykorzystania zasobów, co z kolei wpływa na wydajność upraw oraz ich jakość.

Pytanie 12

W wykazie inwentaryzacyjnym tworzonym w trakcie przeprowadzania ogólnych badań drzewostanu zamieszczane są nazwy rodzajowe oraz gatunkowe drzew, powierzchnia, którą zajmują, rozstaw, liczba drzew oraz

A. obwody pni drzew
B. średnice koron drzew
C. wysokości drzew
D. informacje dotyczące kondycji zdrowotnej drzew
Wybór odpowiedzi dotyczącej obwodów pni drzew, wysokości drzew lub średnic koron jest błędny, ponieważ te parametry, choć istotne w różnych kontekstach, nie są kluczowe w ramach inwentaryzacji ogólnej drzewostanu. Obwód pnia i wysokość drzew to pomiary fizyczne, które mogą być użyteczne dla oceny wartości drewna, ale nie dają pełnego obrazu kondycji drzew ani nie uwzględniają potencjalnych zagrożeń zdrowotnych. Z kolei średnice koron, choć mogą wskazywać na rozwój drzewa, nie dostarczają informacji o jego stanie zdrowotnym. Istnieje powszechne nieporozumienie, że koncentrowanie się tylko na wymiarach drzewowych pozwoli na pełną ocenę jakości drzewostanu. W rzeczywistości, stan zdrowotny jest determinowany przez wiele czynników, takich jak obecność szkodników, chorób oraz warunki środowiskowe, które nie są bezpośrednio widoczne w podstawowych pomiarach. Zatem skupienie się jedynie na wymiarach fizycznych może prowadzić do błędnych wniosków i nieefektywnego zarządzania zasobami leśnymi. Dlatego w inwentaryzacji drzewostanu kluczowe jest uwzględnienie uwag o stanie zdrowotnym drzew, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze zarządzania lasami.

Pytanie 13

Różany ogród stanowi typowy komponent ogrodu

A. jordanowskiego
B. sadowniczego
C. szkolnego
D. botanicznego
Ogród różany jest istotnym elementem ogrodu botanicznego, który jest zaprojektowany w celu prezentacji różnorodności roślin oraz ich ekologicznych i estetycznych wartości. Ogrody botaniczne mają na celu nie tylko edukację odwiedzających, ale także prowadzenie badań naukowych oraz ochronę gatunków roślin. Ogród różany, jako specjalistyczna sekcja w ogrodzie botanicznym, skupia się na różnorodności róż, które są jednymi z najpopularniejszych roślin ozdobnych. Przykłady zastosowania ogrodów różanych obejmują organizację wydarzeń kulturalnych, wystaw kwiatowych oraz programów edukacyjnych dotyczących pielęgnacji i uprawy róż. W ogrodzie botanicznym różnorodność gatunków, ich klasyfikacja oraz dokumentacja są zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak kodeksy etyczne w ogrodnictwie i ochronie środowiska. Ponadto ogrody botaniczne często prowadzą działania w zakresie ochrony zagrożonych gatunków, co czyni je nie tylko miejscami estetycznymi, ale również ważnymi ośrodkami naukowymi.

Pytanie 14

Przykładem przestrzeni zielonej, która jest klasyfikowana jako teren zieleni otwartej, jest

A. cmentarz
B. ośrodek wypoczynkowy
C. bulwar
D. ogród zoologiczny
Bulwar to przestrzeń publiczna przeznaczona do rekreacji, wypoczynku oraz spacerów, zazwyczaj zlokalizowana wzdłuż wód, takich jak rzeki czy jeziora. Stanowi przykład terenu zieleni otwartej, który jest dostępny dla społeczności i sprzyja integracji, a także poprawia jakość życia mieszkańców. W kontekście planowania urbanistycznego bulwary są często projektowane w celu zwiększenia atrakcyjności przestrzeni miejskiej, a ich projektowanie opiera się na zasadach zrównoważonego rozwoju oraz uwzględnia estetykę, ochronę przyrody oraz potrzeby użytkowników. W praktyce, bulwary są wyposażone w elementy małej architektury, takie jak ławki, oświetlenie, ścieżki do spacerów i aktywności fizycznej, co przyciąga mieszkańców oraz turystów. Przykłady dobrze zaprojektowanych bulwarów można znaleźć w wielu miastach na całym świecie, gdzie pełnią one funkcję miejsc spotkań, rekreacji i wydarzeń kulturalnych, co potwierdza ich rolę w urbanistyce i architekturze krajobrazu.

Pytanie 15

W krajobrazie najwyżej cenione są walory przyrodnicze

A. kulturowym harmonijnym
B. pierwotnym
C. kulturowym dysharmonijnym
D. naturalnym
Wybór odpowiedzi dotyczących krajobrazów kulturowych, zarówno dysharmonijnych, jak i harmonijnych, jest błędem, ponieważ te typy krajobrazów są w dużej mierze kształtowane przez działalność człowieka, co często prowadzi do degradacji naturalnych walorów przyrodniczych. Krajobraz kulturowy dysharmonijny to taki, w którym elementy naturalne i sztuczne są ze sobą w konflikcie, co negatywnie wpływa na wartość estetyczną i funkcjonalną przestrzeni. Przykłady obejmują obszary mocno zurbanizowane, gdzie naturalne siedliska zostały zniszczone. Z kolei krajobraz kulturowy harmonijny, mimo że lepiej zintegrowany z naturą, również nie może równać się z pierwotnym krajobrazem pod względem bioróżnorodności i zachowania naturalnych procesów ekologicznych. Krajobrazy pierwotne, niewątpliwie, oferują najcenniejsze walory przyrodnicze, ponieważ obejmują oryginalne i nietknięte przez człowieka środowiska, które są kluczowe dla zachowania różnorodności biologicznej. Ostatecznie, wybór krajobrazu pierwotnego jako odpowiedzi podkreśla potrzebę ochrony i zachowania obszarów o niskim poziomie antropopresji, co jest zgodne z aktualnymi standardami ochrony środowiska oraz zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 16

Jakie rośliny można zalecić do obsadzenia ekstensywnego zielonego dachu?

A. rozchodnik ostry (Sedum acre), rojnik murowy (Sempervivum tectorum)
B. sosna pospolita (Pinus sylvestris), bez lilak (Syringa vulgaris)
C. modrzew europejski (Larix decidua), dereń biały (Cornus alba)
D. brzoza brodawkowata (Betula pendula), grusza pospolita (Pyrus communis)
Wybór modrzewia europejskiego (Larix decidua) i derenia białego (Cornus alba) do obsadzenia zielonego dachu jest niewłaściwy z kilku powodów. Modrzew europejski to drzewo iglaste, które rośnie w bardziej złożonych warunkach glebowych i potrzebuje większej ilości wody oraz przestrzeni do rozwoju korzeni, co czyni go nieodpowiednim do ograniczonej przestrzeni ekstensywnego dachu. Dodatkowo, modrzew nie jest rośliną odporną na ekstremalne warunki, jakie panują na dachach, gdzie występują silne wiatry i ograniczona dostępność wody. Z kolei dereń biały, jako krzew, wymaga więcej wilgoci i nie znosi suszy, co także czyni go złym wyborem do warunków ekstensywnego dachu. W przypadku zielonych dachów, preferowane są rośliny sukulentowe, które potrafią przechowywać wodę i są dostosowane do stresujących warunków. Wybierając niewłaściwe gatunki, można doprowadzić do niedoborów wody, co w efekcie prowadzi do ich obumierania. Typowe błędy myślowe to nadmierne poleganie na estetyce roślin, a nie na ich zdolności do przetrwania w trudnych warunkach. Niezrozumienie ekologicznych potrzeb roślin oraz ich interakcji z otoczeniem w kontekście zielonych dachów jest kluczowym czynnikiem, który prowadzi do niepoprawnych wyborów w projektowaniu przestrzeni zielonych.

Pytanie 17

Wykorzystanie pnączy na obiektach architektonicznych skutkuje między innymi

A. zmniejszeniem optycznym
B. wyróżnieniem prostych linii
C. zwiększeniem optycznym
D. złagodzeniem prostych linii
Pnącza na budynkach pełnią nie tylko funkcję estetyczną, ale również praktyczną. Wybierając pnącza do aranżacji przestrzeni, można skutecznie łagodzić ostre linie architektury, co jest szczególnie ważne w przypadku nowoczesnych, minimalistycznych projektów. Takie rośliny, jak bluszcz czy wiciokrzew, mają zdolność do zasłaniania surowych powierzchni elewacji, co wpływa na odbiór budynku, sprawiając, że staje się on bardziej przyjazny i organiczny. Pnącza mogą również poprawiać mikroklimat, wpływając na izolację termiczną i akustyczną budynków, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zrównoważonym budownictwie. Warto zwrócić uwagę na standardy zielonych dachów i ścian, które zalecają wykorzystanie roślin do tworzenia harmonijnych przestrzeni. Tego typu zabiegi nie tylko poprawiają estetykę budynków, ale również przyczyniają się do ochrony środowiska poprzez zwiększenie bioróżnorodności i poprawę jakości powietrza.

Pytanie 18

Jakie materiały należy zastosować, aby poprawić jakość gleby o zwartej strukturze?

A. rozdrobnionej gliny
B. kompostu ogrodniczego
C. gleby ilastej
D. piasku gruboziarnistego
Pokruszona glina, mimo że jest materiałem mineralnym, nie rozwiązuje problemu ścisłej struktury gleby. Wprowadzenie pokruszonej gliny do gleby gliniastej może prowadzić do dalszego zagęszczenia gleby, ponieważ gliny mają tendencję do kurczenia się i zbrylania. Gruboziarnisty piasek, z drugiej strony, może wydawać się kuszącą opcją, ale wprowadzenie go w nadmiarze do gleby gliniastej może utrudnić jej właściwe zatrzymywanie wody oraz prowadzić do problemów z drenażem. Gleba ilasta nie ma sensu w kontekście poprawy struktury gleby gliniastej, ponieważ wprowadzenie dodatkowej gleby ilastej pogłębi problem. Zrozumienie struktury gleby i odpowiednich materiałów organicznych jest kluczowe dla skutecznego użyźniania. Praktyki ogrodnicze oparte na naukowych podstawach zalecają stosowanie kompostu, który nie tylko wspiera strukturę gleby, ale także jej żyzność, co jest niezbędne dla zdrowego wzrostu roślin. Często mylnie sądzi się, że dodanie innych rodzajów gleb czy materiałów mineralnych może przynieść poprawę, jednak w rzeczywistości może to prowadzić do dalszych degradacji gleby, zamiast jej regeneracji.

Pytanie 19

Jakie materiały budowlane wykorzystuje się do konstrukcji budek lęgowych dla ptaków?

A. Piasek, żwir, kamienie
B. Wiklinę, drewno
C. Beton, cegłę, pręty zbrojeniowe
D. Trylinkę, kostkę betonową, płyty kamienne
Wybór wikliny i drewna jako materiałów do budowy budek lęgowych dla ptaków jest uzasadniony ich naturalnymi właściwościami, które sprzyjają zarówno bezpieczeństwu, jak i komfortowi ptaków. Drewno, będące materiałem organicznym, ma doskonałe właściwości izolacyjne, co chroni jaja i młode ptaki przed ekstremalnymi warunkami atmosferycznymi. Wiklina z kolei jest elastycznym surowcem, który można łatwo formować i dopasowywać do różnych kształtów budek, co pozwala na tworzenie estetycznych i funkcjonalnych konstrukcji. Dodatkowo, użycie naturalnych materiałów, takich jak drewno i wiklina, wpisuje się w standardy ekologiczne zalecane w ochronie przyrody oraz w dbałości o lokalne gatunki ptaków. Warto zwrócić uwagę na to, że drewno powinno pochodzić z odnawialnych źródeł oraz być odpowiednio przetworzone, aby uniknąć zastosowania chemikaliów, które mogłyby zaszkodzić ptakom. Przykładem dobrych praktyk jest budowa budek z drewna sosnowego, które jest dostępne, tanie i odpowiednie do użytku zewnętrznego, a także zapewnia dobre właściwości termiczne. Używanie naturalnych materiałów nie tylko wspiera dobrostan ptaków, ale również sprzyja ich zachowaniu w lokalnych ekosystemach.

Pytanie 20

Nie powinno się sadzić roślin z nagim systemem korzeniowym

A. róż rabatowych
B. roślin wodnych
C. roślin iglastych
D. krzewów owocowych
Sadzenie roślin iglastych bez korzeni to raczej kiepski pomysł. Te roślinki mają swoje wymagania jeśli chodzi o glebę i wilgotność, a bez korzeni może być im ciężko. Na przykład sosny czy świerki potrzebują stabilnych warunków, a przy nagich sadzonkach to może być trudne do osiągnięcia. Mają one głębokie korzenie, więc jak sadzimy je bez systemu korzeniowego, to mogą mieć problem z aklimatyzacją i często po prostu umierają. Warto w takich przypadkach korzystać z sadzonek w pojemnikach albo takich z korzeniami, bo to im pomaga lepiej się zaadoptować i rosnąć. Przykładem może być sadzenie w pojemnikach, co ułatwia przenoszenie roślin i mniej je uszkadza podczas przesadzania. Zmniejsza to stres i daje większą szansę na przetrwanie.

Pytanie 21

Jak nazywa się choroba grzybowa roślin, której rozwój ułatwia ograniczona wentylacja pomieszczeń oraz zbyt duża wilgotność powietrza?

A. szara pleśń
B. plamistość liści
C. zgnilizna twardzikowa
D. guzowatość korzeni
Szara pleśń, znana jako Botrytis cinerea, to powszechna choroba grzybowa, która rozwija się w warunkach wysokiej wilgotności i słabego wietrzenia pomieszczeń. Grzyb ten atakuje wiele roślin, w tym owoce, warzywa oraz rośliny ozdobne. Jego obecność objawia się charakterystycznym szarym nalotem, który pokrywa zainfekowane części roślin. W praktyce, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia szarej pleśni, zaleca się zapewnienie odpowiedniej cyrkulacji powietrza oraz unikanie nadmiernego podlewania. Stosowanie fungicydów oraz eliminacja zainfekowanych roślin w początkowych stadiach infekcji to istotne kroki w zwalczaniu tej choroby. Dobre praktyki obejmują również regularne monitorowanie wilgotności w pomieszczeniach, co pozwala na szybką reakcję w przypadku pojawienia się objawów chorobowych. Zgodnie z normami ochrony roślin, kluczowe jest również przestrzeganie zasad płodozmianu oraz eliminacja resztek roślinnych, które mogą być źródłem infekcji.

Pytanie 22

Która z podanych roślin wyróżnia się najszybszym wzrostem?

A. Rozchodnik okazały (Sedum spectabile)
B. Miskant chiński (Miscanthus sinensis)
C. Liliowiec ogrodowy (Hemerocallis hybrida)
D. Lawenda wąskolistna (Lavandula angustifolia)
Wybór Lawendy wąskolistnej (Lavandula angustifolia), Liliowca ogrodowego (Hemerocallis hybrida) lub Rozchodnika okazałego (Sedum spectabile) jako rośliny o najsilniejszym wzroście jest błędny, ponieważ każda z wymienionych roślin ma inne właściwości i tempa wzrostu. Lawenda wąskolistna to roślina, która preferuje suche i słoneczne stanowiska, osiągająca wysokość zazwyczaj do 1 metra. Choć jest to piękna roślina o aromatycznych kwiatach, jej wzrost jest znacznie wolniejszy niż w przypadku miskanta chińskiego. Liliowiec ogrodowy z kolei, choć jest rośliną wieloletnią, osiąga średnio wysokość do 90 cm i charakteryzuje się wyraźnie ograniczonym tempem wzrostu, co sprawia, że nie mogą konkurować z miskantem. Rozchodnik okazały, będący sukulentem, również rośnie w wolniejszym tempie i preferuje ubogie gleby, co ogranicza jego wysokość do około 60 cm. Typowym błędem jest skupienie się na walorach estetycznych tych roślin, a nie na ich rzeczywistych możliwościach wzrostu. Miskant chiński wyróżnia się nie tylko szybkością wzrostu, ale także odpornością na niekorzystne warunki, co czyni go bardziej funkcjonalnym w zastosowaniach ogrodowych i krajobrazowych.

Pytanie 23

Drzewo charakteryzujące się luźną koroną, cienkimi i elastycznymi pędami, bardzo cienkimi, miękkimi igłami o długości 5-5-12 cm, rozłożonymi luźno na pędzie, zebranymi w grupki po 5 sztuk, oraz wydłużonymi, zazwyczaj wygiętymi szyszkami o długości 10-5-15 cm, to

A. sosna pospolita (Pinus sylvestris)
B. sosna limba (Pinus cembra)
C. sosna wejmutka (Pinus strobus)
D. sosna czarna (Pinus nigra)
Sosna wejmutka, znana również jako Pinus strobus, to drzewo, które naprawdę wyróżnia się wśród innych sosnowych. Jej korony są dość luźne, a pędy cienkie i giętkie, co sprawia, że prezentuje się inaczej niż większość sosen, które pewnie znasz. Jeśli chodzi o igły, są one miękkie i mogą mieć od 5 do nawet 12 centymetrów długości. Ciekawostką jest, że rosną w wiązkach po pięć, co jest typowe dla tego gatunku. Co do szyszek, to sosna wejmutka ma dłuższe i często wygięte szyszki, które mierzą od 10 do 15 cm. Wiesz, używanie sosny wejmutki w ogrodnictwie i leśnictwie jest naprawdę szerokie. Drewno z tego drzewa świetnie nadaje się do produkcji mebli albo budowy. A poza tym, jest często stosowana w parkach ze względu na ładny wygląd i przydatność w tworzeniu naturalnych osłon. Moim zdaniem, sosna ta ma także sporo do zaoferowania, jeśli chodzi o poprawę jakości gleby i wspieranie bioróżnorodności, co jest super ważne dla ekosystemu.

Pytanie 24

Jak obecność lasów wpływa na temperaturę powietrza?

A. Zimą, temperatura powietrza w lesie jest niższa niż temperatura na terenie otwartym
B. Latem, temperatura powietrza w lesie oraz na otwartych terenach jest na zbliżonym poziomie
C. Latem, temperatura powietrza w lesie osiąga wyższe wartości niż temperatura na otwartym terenie
D. Zimą, temperatura powietrza w lesie jest wyższa od temperatury na terenie otwartym
Temperatura powietrza w lesie w zimie jest zazwyczaj wyższa niż na terenie otwartym, co jest wynikiem kilku zjawisk fizycznych i ekologicznych. Drzewa i inne rośliny w lesie działają jako naturalne izolatory, zatrzymując ciepło w nocy i chroniąc grunt przed intensywnym wychłodzeniem. W zimie, gdy dni są krótsze, a słońce niżej na horyzoncie, lasy mogą ograniczać ekspozycję na wiatr, co również wpływa na wyższe temperatury powietrza. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest projektowanie terenów zielonych w miastach, gdzie umiejscowienie parków i lasów miejskich może wpłynąć na mikroklimat, zmniejszając zapotrzebowanie na ogrzewanie budynków. Badania wskazują, że obecność drzew może obniżyć koszty energii poprzez zmniejszenie strat ciepła. Ponadto, zrozumienie tego zjawiska jest kluczowe dla strategii adaptacyjnych w kontekście zmian klimatycznych, gdzie lasy mogą odgrywać istotną rolę w zarządzaniu ciepłem w miastach i na terenach wiejskich.

Pytanie 25

Jaką kategorię środków ochrony roślin powinno się wykorzystać do zwalczania chorób grzybowych?

A. Akarycydy
B. Fungicydy
C. Moluskocydy
D. Herbicydy
Fungicydy to grupa środków ochrony roślin, która jest specjalnie zaprojektowana do zwalczania chorób grzybowych. Grzyby patogenne są jednymi z najczęstszych przyczyn strat w uprawach rolniczych, dlatego ich kontrola jest kluczowa dla uzyskania wysokich plonów. Fungicydy działają na różne etapy rozwoju grzybów - mogą hamować ich wzrost, zniszczyć zarodniki lub uniemożliwić infekcję roślin. Przykłady zastosowania fungicydów obejmują opryski na zboża w celu zwalczania chorób takich jak mączniak prawdziwy czy rdza. Stosowanie fungicydów powinno być oparte na monitoringu stanu zdrowia roślin oraz prognozowaniu wystąpienia chorób, co pozwala na zastosowanie ich w odpowiednim czasie i w odpowiednich dawkach. Istotne jest również przestrzeganie zaleceń producentów oraz zasad ochrony środowiska.

Pytanie 26

Ile podpór jest potrzebnych do ustabilizowania pnia rośliny drzewiastej sadzonej z tzw. odsłoniętym korzeniem?

A. 2
B. 3
C. 4
D. 1
Chociaż zastosowanie dwóch albo czterech palików do stabilizacji pnia drzew wydaje się sensowne, w rzeczywistości nie do końca się sprawdza. Dwa paliki mogą nie wystarczyć, bo drzewo może być zbyt niestabilne i przy mocnym wietrze może się przewrócić. Co do czterech palików, to może być za dużo wsparcia, przez co roślina traci naturalny ruch, który pomaga jej w rozwoju. Zbyt duża stabilizacja sprawia, że korzenie nie mają szans dobrze się uformować, a to w przyszłości może prowadzić do problemów. Często ludzie myślą, że wystarczy wsadzić paliki blisko pnia, ale to nie działa. Kluczowe jest, aby paliki były w odpowiedniej odległości od pnia, bo tylko wtedy będą efektywne. W praktyce warto też wybrać paliki o dobrej grubości i długości, które dobrze wkopane w ziemię zapewnią stabilność, nawet jak pogoda się pogorszy. Dlatego ważne, żeby zawsze sprawdzać sprawdzone normy i praktyki, żeby uniknąć kłopotów w przyszłości.

Pytanie 27

Aby pozbyć się uschniętych oraz zaatakowanych przez patogeny konarów drzewa, powinno się przeprowadzić cięcia

A. sanitarne
B. prześwietlające
C. odmładzające
D. formujące
Cięcia formujące, odmładzające oraz prześwietlające mają odmienne cele i zastosowania, które nie są odpowiednie w przypadku usuwania suchych i porażonych przez patogeny gałęzi. Cięcia formujące mają na celu kształtowanie korony młodych drzew, co jest istotne w kontekście ich estetyki oraz ergonomii. Umożliwiają one uzyskanie pożądanej formy drzewa, ale nie mają na celu eliminacji chorych lub martwych elementów. Z kolei cięcia odmładzające są stosowane w przypadku starszych drzew, mając na celu pobudzenie ich do wzrostu przez usunięcie najstarszych gałęzi, co może być korzystne dla zdrowia rośliny, ale nie odnosi się bezpośrednio do kwestii sanitarno-zdrowotnych. Cięcia prześwietlające, choć mogą poprawić przepływ powietrza i dostęp światła, są również skierowane na poprawę estetyki oraz struktury korony, a nie na eliminację patogenów czy martwych elementów. Wybór niewłaściwego rodzaju cięcia może prowadzić do pogorszenia stanu zdrowia drzewa, wprowadzając dodatkowy stres lub nieprawidłowe zmiany w jego strukturze. Dlatego istotne jest zrozumienie różnic między tymi technikami oraz ich odpowiednie stosowanie w praktyce arborystycznej, aby zapewnić prawidłowy rozwój i ochronę drzew.

Pytanie 28

Fundusze uzyskiwane z opłat za korzystanie ze środowiska są wykorzystywane na

A. ochronę terenów zielonych w miastach
B. zapobieganie zanieczyszczeniu powietrza
C. ochronę i zwiększanie wartości tego środowiska
D. zakładanie stref chronionego krajobrazu
Pomimo że odpowiedzi dotyczą ochrony powietrza, zieleni w miastach oraz tworzenia stref chronionego krajobrazu, kluczowym problemem jest zrozumienie, że te działania są częścią szerszej koncepcji ochrony środowiska, a same w sobie nie wyczerpują celu, na jaki przeznaczane są środki uzyskiwane z opłat. Odpowiedź sugerująca, iż priorytetem jest ochrona powietrza, może prowadzić do mylenia celów krótkoterminowych z długoterminowymi korzyściami środowiskowymi. Ochrona powietrza jest z pewnością istotna, ale nie wyczerpuje pełnego zakresu działań, które mają na celu podnoszenie wartości całego środowiska, które obejmuje również jakość wody, gleby oraz bioróżnorodności. Z kolei odpowiedzi dotyczące ochrony zieleni w miastach oraz tworzenia stref chronionego krajobrazu mogą wprowadzać w błąd, sugerując, że ochrona lokalnych zasobów jest wystarczająca, podczas gdy kluczowe jest podejście systemowe, które uwzględnia integrację wszystkich elementów ekosystemu. W kontekście zrównoważonego rozwoju, istotne jest zrozumienie, że każdy projekt ochrony środowiska powinien dążyć do holistycznego podejścia, które łączy różne aspekty ochrony i rozwoju, a nie skupia się na jednym elemencie.

Pytanie 29

Jakiego typu nawozów nie powinno się używać w okresie jesieni przy uprawie drzew i krzewów ozdobnych?

A. Potasowych
B. Wapniowych
C. Azotowych
D. Magnezowych
Azotowe nawozy są nieodpowiednie do stosowania jesienią w uprawie krzewów i drzew ozdobnych, ponieważ ich wysoka zawartość azotu stymuluje wzrost i rozwój roślin, co w porze jesiennej jest niepożądane. W trakcie jesieni rośliny powinny przygotowywać się do spoczynku zimowego, a nawożenie azotem może spowodować opóźnienie tego procesu, prowadząc do osłabienia roślin i ich większej podatności na mrozy. Przykładem dobrego praktyki jest używanie nawozów potasowych i magnezowych w tym okresie, które wspierają odporność roślin na zimowe warunki, poprawiając ich kondycję i przeżywalność. Stosowanie nawozów azotowych w tym czasie może również prowadzić do zwiększenia wrażliwości na choroby oraz szkodniki, co jest sprzeczne z zasadami zdrowego zarządzania uprawami. Dlatego w praktyce ogrodniczej zaleca się unikanie nawożenia azotem jesienią, a zamiast tego skupienie się na innych składnikach, które wspierają przygotowanie roślin do zimy.

Pytanie 30

Kompozycja, w której na jednej osi znajdują się: zespół dziedzińców wprowadzających, pałac oraz salon ogrodowy (tzw. entre cour et jardin), spotykana jest w ogrodach

A. średniowiecznych
B. renesansowych
C. sentymentalnych
D. barokowych
Wybór odpowiedzi sentymentalnych jako poprawnej jest mylny, ponieważ ten styl ogrodowy nie odnosi się do układów kompozycyjnych typowych dla epok barokowych. Ogrody sentymentalne, które powstały w XVIII wieku, charakteryzują się bardziej naturalistycznym podejściem, z akcentem na emocje i osobiste doznania. W przeciwieństwie do rygorystycznej symetrii baroku, ogrody te zazwyczaj nie mają wyraźnie zdefiniowanych osi kompozycyjnych, a ich kształt jest bardziej swobodny i organiczny. Z kolei odpowiedź renesansowe, nawiązująca do ogrodów z okresu XV i XVI wieku, również jest niewłaściwa. Renesansowe ogrody kładły nacisk na harmonię i proporcje, a ich układy były bardziej geometryczne, jednak nie zawierały układów kompozycyjnych między dziedzińcami, pałacem a ogrodem w takim sensie, jak w baroku. Wybór średniowiecznych ogrodów jako odpowiedzi jest również błędny, ponieważ w tym okresie dominowały ogrody klasztorne, które były zorganizowane w oparciu o funkcjonalność, a nie estetykę przestrzenną. W średniowieczu ogrody były zazwyczaj zamkniętymi przestrzeniami przeznaczonymi na uprawy ziół i warzyw, a ich kompozycja różniła się od późniejszych stylów. Typowe pomyłki przy wyborze niepoprawnych odpowiedzi wynikają z braku zrozumienia specyficznych charakterystyk i kontekstów epok historycznych oraz ich wpływu na projektowanie ogrodów.

Pytanie 31

W specyfikacji symbolem P10 należy oznaczyć roślinę, która jest dostępna w sprzedaży w pojemniku

A. kwadratowym o pojemności 10 l
B. okrągłym o średnicy 10 cm
C. kwadratowym o boku długości 10 cm
D. okrągłym o pojemności 10 l
No więc, jeśli mówimy o symbolu P10, to rzeczywiście chodzi tu o rośliny w kwadratowych pojemnikach o boku 10 cm. To oznaczenie w branży ogrodniczej jest ważne, bo sprzedawcy i hodowcy mogą dzięki temu szybko się zorientować, jakiej wielkości rośliny oferują. Dzięki temu wiadomo, czy roślina ma odpowiednią przestrzeń dla korzeni, a to kluczowe dla jej zdrowia i wzrostu. Czasami przy zakupach takiej rośliny ważne jest, żeby mieć te informacje jasno przedstawione, bo klienci oczekują łatwego porównania i wiedzy co kupują. Na przykład w centrach ogrodniczych często stosuje się takie oznaczenia, żeby klienci mogli szybko znaleźć to, czego potrzebują.

Pytanie 32

Aby zneutralizować kwasowość gleby w ogrodzie, co kilka lat powinno się stosować nawożenie

A. torfem
B. kompostem
C. kizerytem
D. dolomitem
Stosowanie kompostu, kizerytu i torfu do odkwaszania gleby to niezbyt trafne podejście w przypadku gleb z niskim pH. Kompost jest na pewno wartościowy, bo to naturalny nawóz, ale nie za bardzo podnosi pH gleby. Jego główną zaletą jest to, że poprawia strukturę gleby i dostarcza składników odżywczych. Kizeryt, który zawiera siarczan potasu, może dostarczyć potasu, ale nie alkalizuje gleby. No a torf... on jest kwaśny i może jeszcze bardziej obniży pH, co na pewno nie jest tym, czego potrzebują gleby z nadmiarem kwasów. Często mylimy nawozy organiczne z ich zdolnością do zmiany pH gleby, a to duży błąd. W ogrodnictwie dobrze jest regularnie badać glebę i dopasowywać nawożenie do jej potrzeb. To pozwala lepiej zarządzać zasobami i dbać o zdrowie roślin. Pamiętajmy, że podejście do nawożenia powinno uwzględniać specyfikę gleby oraz wymagania roślin, a nie tylko polegać na wrzucaniu organicznych materiałów bez zastanowienia.

Pytanie 33

Obszar bagienny zbiornika wodnego stanowi odpowiednie miejsce dla

A. dębu szypułkowego (Quercus robur) i cyprysika nutkajskiego (Chamaecyparis nootkatensis)
B. jesionu pensylwańskiego (Fraxinus pennsylvanica) i jodły jednobarwnej (Abies concolor)
C. olszy czarnej (Alnus glutinosa) i metasekwoi chińskiej (Metasequoia glyptostroboides)
D. brzozy brodawkowatej (Betula pendula) i modrzewia europejskiego (Larix decidua)
Zarówno jesion pensylwański, jodła jednobarwna, dąb szypułkowy, jak i brzoza brodawkowata to gatunki drzew, które nie są typowo związane ze strefami bagiennymi. Jesion pensylwański (Fraxinus pennsylvanica) oraz jodła jednobarwna (Abies concolor) preferują bardziej suche, górzyste lub nizinne tereny i nie są dostosowane do długotrwałego zalewania wodą, co czyni je mniej odpowiednimi dla stref bagiennych. Dąb szypułkowy (Quercus robur) również nie jest typowym przedstawicielem roślinności bagiennej, mimo że może występować w ich pobliżu, to zazwyczaj preferuje glebę o niższej wilgotności. Natomiast brzoza brodawkowata (Betula pendula) jest znana z preferencji do gleb dobrze drenowanych. Typowe błędy myślowe w tym kontekście polegają na utożsamieniu wilgotnych siedlisk z jakimikolwiek drzewami, co może prowadzić do mylnego wniosku o ich zdolności do życia w warunkach bagiennych. Zrozumienie specyficznych wymagań ekologicznych poszczególnych gatunków roślin jest kluczowe w kontekście planowania ochrony środowiska oraz projektowania przestrzeni zielonych. W odniesieniu do standardów ochrony środowiska i bioróżnorodności, właściwe dobieranie gatunków roślinnych do konkretnych biotopów jest kluczowe dla sukcesu działań restauracyjnych i ochronnych.

Pytanie 34

Jakie rośliny są uprawiane w celu tworzenia suchych aranżacji?

A. Miesiącznica roczna (Lunatia annua), alternantera powabna (Alternanthera fieoidea)
B. Szafirek drobnokwiatowy (Muscari botryoides), ostróżka ogrodowa (Delphinium ycitltorum)
C. Liliowiec ogrodowy (Hemerocallis xhybrida), gęsiówka kaukaska (Arabis caucasica)
D. Miechunka rozdęta (Physalis alkekengi), zatrwian szerokolistny (Limonium latifolhim)
Odpowiedzi wskazujące na liliowiec ogrodowy, gęsiówkę kaukaską, szafirek drobnokwiatowy oraz ostróżkę ogrodową, jak również miesiącznicę roczną oraz alternanterę powabną, są błędne w kontekście stosowania w suchych kompozycjach. Liliowiec ogrodowy i gęsiówka kaukaska są roślinami, które nie zachowują formy i koloru po wyschnięciu, a ich liście i kwiaty szybko więdną, co czyni je mało przydatnymi w suchej florystyce. Szafirek drobnokwiatowy oraz ostróżka ogrodowa, mimo że mogą być piękne świeże, również nie nadają się do długotrwałego użytku w kompozycjach, gdyż ich struktura jest zbyt delikatna, by przetrwać proces suszenia. Miesiącznica roczna i alternantera powabna to rośliny, które preferują wilgotne środowisko i mają znikome możliwości wykorzystania w suchych bukietach. Zrozumienie specyfiki roślin oraz ich właściwości jest kluczowe dla wykonania udanych kompozycji florystycznych, dlatego ważne jest, aby wybierać rośliny, które idealnie nadają się do suchych aranżacji, jak miechunka i zatrwian.

Pytanie 35

Kto ma obowiązek zgłoszenia wypadku przy pracy?

A. bezpośredni przełożony osoby poszkodowanej
B. każdy pracownik, który dostrzegł takie zdarzenie
C. tylko osoba poszkodowana
D. technik BHP
Obowiązek zgłoszenia wypadku przy pracy rzeczywiście spoczywa na każdym pracowniku, który zauważył takie zdarzenie. Zgodnie z przepisami prawa pracy, wszyscy pracownicy mają obowiązek nie tylko dbać o swoje bezpieczeństwo, ale również o bezpieczeństwo innych. W sytuacji, gdy dojdzie do wypadku, każdy świadek zdarzenia powinien niezwłocznie zgłosić ten fakt swojemu przełożonemu lub osobie odpowiedzialnej za bezpieczeństwo w pracy. Przejrzystość i szybkość reakcji są kluczowe, aby można było podjąć odpowiednie kroki w celu zminimalizowania skutków wypadku oraz, jeśli to możliwe, zapobiec podobnym incydentom w przyszłości. W praktyce oznacza to, że osoby, które zauważają potencjalne zagrożenia lub incydenty, powinny być szkolone i zachęcane do aktywnego zgłaszania problemów. Warto również pamiętać, że w niektórych organizacjach mogą istnieć określone procedury dotyczące zgłaszania wypadków, które powinny być znane wszystkim pracownikom, co może dodatkowo zwiększyć bezpieczeństwo pracy.

Pytanie 36

Drzewa liściaste o odsłoniętym systemie korzeniowym należy sadzić jedynie

A. jesienią, zanim ich pędy zdrewnieją
B. wiosną, przed pojawieniem się pierwszych oznak wegetacji
C. latem, w szczytowym okresie wegetacji
D. późną wiosną, po zaobserwowaniu wyraźnych oznak wegetacji
Sadzenie drzew liściastych z odsłoniętym systemem korzeniowym wiosną, zanim wystąpią pierwsze oznaki wegetacji, jest zgodne z najlepszymi praktykami ogrodniczymi. W tym okresie rośliny są w stanie spoczynku, co minimalizuje stres związany z przeszczepem. Korzenie mają szansę na adaptację do nowego podłoża, a gleba jest odpowiednio wilgotna po zimowych opadach. Przykładem zastosowania tej praktyki jest sadzenie dębów lub lip, które lepiej się ukorzeniają, gdy są sadzone wczesną wiosną. Dodatkowo, wczesne sadzenie pozwala roślinom na lepsze wykorzystanie dostępnej wody i składników odżywczych przed rozpoczęciem intensywnego wzrostu, co sprzyja ich zdrowiu i rozwojowi. Zgodnie z zaleceniami specjalistów z zakresu dendrologii, unikanie sadzenia w późną wiosnę lub latem, kiedy to rośliny mogą być już w fazie aktywnego wzrostu, minimalizuje ryzyko uszkodzenia korzeni oraz zapewnia lepsze warunki dla nowych sadzonek.

Pytanie 37

Zranienie się narzędziem skażonym nawozem organicznym może prowadzić do zakażenia

A. bakterią salmonelli
B. bakterią koli
C. laseczką tężca
D. laseczką wąglika
Odpowiedź wskazująca na laseczkę tężca jako przyczynę zakażenia w przypadku skaleczenia narzędziem zanieczyszczonym nawozem organicznym jest prawidłowa. Laseczka tężca (Clostridium tetani) jest beztlenową bakterią, która występuje w glebie oraz w odchodach zwierząt, w tym w nawozach organicznych. Gdy skóra ulega uszkodzeniu, bakterie mogą dostać się do organizmu, a ich toksyny powodują tężec, poważną chorobę neurologiczną. Praktyczne przykłady zastosowania tej wiedzy obejmują konieczność szczepień przeciw tężcowi, które są standardem w profilaktyce zdrowotnej. Osoby pracujące w ogrodnictwie, rolnictwie czy budownictwie powinny regularnie kontrolować stan szczepień, a w przypadku skaleczeń i ran natychmiast konsultować się z lekarzem. Ponadto, dobrym praktykom zapobiegawczym jest używanie odpowiednich zabezpieczeń, takich jak rękawice ochronne, które zmniejszają ryzyko kontaktu z zanieczyszczonymi narzędziami. Świadomość zagrożeń związanych z tężcem powinna być częścią szkoleń BHP w miejscach pracy.

Pytanie 38

Który sposób działania jest najbardziej skuteczny w zwalczaniu chwastów w uprawie roślin dekoracyjnych?

A. Cykliczne ręczne usuwanie młodych chwastów
B. Rozłożenie na powierzchni gleby maty izolacyjnej
C. Nałożenie na glebę 10-centymetrowej warstwy żwiru
D. Sezonowe stosowanie oprysków z herbicydami
Rozłożenie na powierzchni gleby maty izolacyjnej to jedna z najskuteczniejszych metod zwalczania chwastów w uprawach roślin ozdobnych. Mata izolacyjna, wykonana z materiałów takich jak agrowłóknina, tworzy barierę, która ogranicza dostęp światła do chwastów, co sprawia, że ich kiełkowanie i rozwój są znacznie ograniczone. Praktyczne zastosowanie tej metody obejmuje przygotowanie gleby poprzez jej oczyszczenie z istniejących chwastów, a następnie rozłożenie maty, która nie tylko chroni przed chwastami, ale również pomaga w utrzymaniu wilgotności gleby oraz stabilizuje temperaturę podłoża. Dobre praktyki wskazują, że mata powinna być odpowiednio przymocowana, aby uniknąć jej przesuwania przez wiatr lub opady deszczu. Dodatkowo, stosując maty izolacyjne, można zredukować potrzebę stosowania herbicydów, co przyczynia się do bardziej zrównoważonego podejścia w uprawach, co jest zgodne z rosnącymi standardami ekologicznymi w ogrodnictwie.

Pytanie 39

Szkodniki, które mają aparat gębowy typu kłująco - ssącego, a ich masowe żerowanie na młodych pędach wierzchołkowych roślin ozdobnych prowadzi do zwijania i deformacji pędów, to

A. chrząszcze
B. gąsienice motyli
C. mszyce
D. nicienie
Mszyce to owady z rodziny Aphididae, które charakteryzują się aparatem gębowym przystosowanym do kłucia i ssania soków roślinnych. Ich gromadne żerowanie na młodych wierzchołkowych pędach roślin ozdobnych prowadzi do widocznych deformacji, takich jak zwijanie i zniekształcanie pędów. Działanie mszyc może skutkować osłabieniem rośliny, co w konsekwencji może prowadzić do ich obumierania, zwłaszcza w przypadku silnych infestacji. W praktyce ogrodniczej istotne jest monitorowanie populacji mszyc oraz stosowanie środków ochrony roślin, takich jak insektycydy czy metody biologiczne, np. wprowadzenie naturalnych wrogów mszyc, jak biedronki. Dobrym standardem jest również regularne przeszukiwanie roślin na obecność tych szkodników, co pozwala na szybką interwencję i minimalizację strat. Warto dodać, że mszyce mogą być także wektorami chorób wirusowych, co czyni je jeszcze bardziej niebezpiecznymi dla zdrowia roślin.

Pytanie 40

Która z wymienionych form architektonicznych w zielonych przestrzeniach jest efektywną kompozycją tylko w ogrodach botanicznych lub w regionach górskich?

A. Ogród skalny
B. Wgłębnik
C. Alpinarium
D. Oranżeria
Ogród skalny, oranżeria oraz wgłębnik są to formy architektoniczne, które, mimo że mogą być interesujące, nie są odpowiednie dla opisanego kontekstu górskiego. Ogród skalny, chociaż często wykorzystuje elementy naturalne, został zaprojektowany głównie w celu ukazania różnych rodzajów skał i roślinności, które mogą niekoniecznie odzwierciedlać autentyczne warunki górskie. Z tego powodu, ogrody skalne mogą być bardziej odpowiednie dla płaskich terenów, gdzie można swobodnie manipulować układem skał i roślin. Oranżeria, z kolei, to przestrzeń zaprojektowana do hodowli roślin tropikalnych i subtropikalnych, co czyni ją zupełnie nieodpowiednią do górskich ekosystemów, które wymagają specyficznych warunków klimatycznych. Jej funkcja polega na ochronie roślin przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi, co jest w sprzeczności z ideą alpinarium. Wgłębnik, jako forma architektoniczna, ma na celu tworzenie mikroklimatu, jednak nie oddaje wyzwań, jakie niesie ze sobą górskie środowisko. Ważne jest, aby zrozumieć, że wybór odpowiedniego typu aranżacji terenów zieleni powinien być uzależniony od lokalnych warunków oraz potrzeb bioróżnorodności, co często prowadzi do nieporozumień i błędnych wniosków w zakresie projektowania zieleni. Właściwe podejście do architektury ogrodowej powinno opierać się na solidnym zrozumieniu funkcji, jakie pełnią określone formy w kontekście ekosystemów, aby zapewnić ich długotrwałą funkcjonalność i estetykę.