Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 12 marca 2025 12:47
Data zakończenia: 12 marca 2025 13:02

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką potrawę można przygotować, wykorzystując wszystkie podane surowce?

Normatyw surowcowy na 5 porcji
kurczęta patroszone	1750 g	sól	10 g
woda	1500 cm³	masło	30 g
marchew	100 g	mąka	30 g
pietruszka	50 g	żółtko (1 szt.)	20 g
seler	50 g	masło	20 g
cebula	50 g	zielona pietruszka

A. Kurczęta w rosole.

B. Potrawka z kurcząt.

C. Kurczęta po polsku.

D. Paprykarz z kurcząt.

Potrawka z kurcząt jest idealnym przykładem dania, które można przygotować z użyciem dostarczonych składników, takich jak masło, mąka, żółtko, warzywa oraz kurczak. Zastosowanie masła i mąki w tym przepisie pozwala na przygotowanie zasmażki, która jest kluczowym elementem w procesie zagęszczania potrawki, co jest zgodne z zasadami kulinarnymi. Żółtko może służyć jako dodatkowy składnik do wzbogacenia smaku i tekstury sosu. W potrawkach często wykorzystuje się również różnorodne warzywa, co podkreśla ich uniwersalność oraz zdrowotne walory. Warto zwrócić uwagę, że przygotowanie potrawki z kurcząt jest zgodne z dobrą praktyką kulinarną, która podkreśla znaczenie zastosowania świeżych składników i technik, takich jak duszenie czy smażenie, co przyczynia się do uzyskania intensywnego smaku. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce kulinarnej może być organizacja warsztatów kulinarnych, na których uczestnicy uczą się przygotowywać potrawki, co wspiera rozwój umiejętności kulinarnych i promuje zdrowe gotowanie.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Siekaną polędwicę wołową, która ma być użyta do befsztyku tatarskiego, powinno się przechowywać w warunkach chłodniczych maksymalnie

A. 8 godzin

B. 2 dni

C. 2 godziny

D. 1 dzień

Przechowywanie siekanej polędwicy wołowej jako surowego mięsa ma swoje specyficzne wymagania, które są często mylone. Odpowiedzi sugerujące, że polędwicę można przechowywać przez jeden dzień, osiem godzin lub dwa dni, są niezgodne z zasadami bezpieczeństwa żywności. Surowe mięso, niezależnie od jego rodzaju, jest szczególnie podatne na kontaminację bakteryjną po upływie krótkiego czasu w temperaturze pokojowej. Temperatura pokojowa sprzyja rozwojowi bakterii, a po dwóch godzinach mięso zaczyna stawać się niebezpieczne do spożycia. Przykład błędnego myślenia to założenie, że mięso, które wygląda i pachnie dobrze, jest bezpieczne do spożycia. Takie podejście ignoruje fakt, że wiele patogenów nie wpływa na wygląd czy zapach żywności, a ich obecność może być niebezpieczna dla zdrowia. Przepisy dotyczące przechowywania żywności, w tym te oparte na HACCP, jednoznacznie wskazują na konieczność szybkiego spożycia surowego mięsa lub jego przechowywania w odpowiednio niskich temperaturach do momentu jego obróbki. Dlatego istotne jest, aby stosować się do zasad dotyczących czasu przechowywania surowych produktów mięsnych, co ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa konsumentów.

Pytanie 4

Jak powinno się podać zupę szczawiową?

A. z ugotowanym jajem

B. z lanymi kluskami

C. z kaszą manną

D. z nitkami makaronu

Zupa szczawiowa, charakteryzująca się wyrazistym smakiem i specyficznym aromatem, jest tradycyjnie podawana z ugotowanym jajem. To połączenie ma zarówno walory smakowe, jak i wartości odżywcze. Ugotowane jajo dostarcza białka oraz zdrowych kwasów tłuszczowych, co czyni danie bardziej sycącym i zrównoważonym. W kontekście kulinarnym, jajko w zupie nie tylko wzbogaca jej smak, ale także wprowadza dodatkową teksturę. Jest to zgodne z zasadami kuchni polskiej, gdzie połączenie jajka z zupami jest uznawane za klasyczne. Podawanie zupy szczawiowej z jajkiem jest również praktykowane w wielu regionach, co świadczy o jej popularności i akceptacji w tradycji kulinarnej. Z perspektywy zdrowotnej, szczaw jest bogaty w witaminę C oraz minerały, a połączenie go z jajkiem wspiera wchłanianie składników odżywczych.

Pytanie 5

Jaką bazę wykorzystuje się do przygotowania sosu tatarskiego?

A. wywaru.

B. majonezu.

C. serek jogurtowy.

D. kremówki.

Sos tatarski jest klasycznym sosem, którego podstawowym składnikiem jest majonez. Jego przygotowanie opiera się na połączeniu majonezu z dodatkami takimi jak ogórki, cebula, kapary czy zioła, co nadaje mu charakterystyczny smak i konsystencję. Majonez, jako emulsja, zapewnia odpowiednią gładkość i lekkość sosu, co czyni go doskonałym uzupełnieniem wielu potraw, takich jak ryby, mięsa czy sałatki. W gastronomii ważne jest, aby stosować majonez wysokiej jakości, co wpływa na ostateczny efekt smakowy. Przykładem zastosowania sosu tatarskiego może być serwowanie go z smażonymi rybami lub jako dip do surowych warzyw. Dobrą praktyką w przygotowywaniu sosów jest również umiejętność balansowania smaków, co można osiągnąć przez odpowiednie dobranie dodatków. Ponadto, sos tatarski często bywa modyfikowany, co pokazuje jego wszechstronność w różnych kuchniach świata. Warto również pamiętać, że sos tatarski może być podawany w różnych formach - od gładkiego po bardziej chunky, w zależności od preferencji bądź wymagań dania.

Pytanie 6

Pokrywanie potraw mąką pszenną to

A. zamrażanie

B. zaprawianie

C. oprószanie

D. zabielanie

Oprószanie to technika kulinarna polegająca na delikatnym posypywaniu potraw mąką pszenną, co ma na celu zagęszczenie sosów, zup lub innych potraw. Jest to proces, który pozwala na uzyskanie odpowiedniej konsystencji dania bez jego przeładowania mąką. Oprószanie mąką pszenną jest często stosowane w kuchni profesjonalnej, szczególnie przy przygotowywaniu sosów, gdzie kontrola gęstości jest kluczowa. Aby prawidłowo oprószyć danie, mąkę należy równomiernie rozsypać z odległości kilku centymetrów, pozwalając, aby drobinki mąki wchodziły w kontakt z cieczą, co skutkuje jednorodnym zagęszczeniem. Dobrą praktyką jest używanie mąki przesianej, co eliminuje grudki i zapewnia lepszy efekt końcowy. Warto również pamiętać, że oprószanie mąką pszenną może być stosowane w połączeniu z innymi technikami, takimi jak deglasowanie, co pozwala na uzyskanie bogatszego smaku potrawy.

Pytanie 7

Do kategorii magazynów niezwiązanych z żywnością należy zaliczyć magazyn

A. produktów suchych

B. napojów gazowanych

C. zasobów

D. kiszonek

Odpowiedź "zasobów" jest prawidłowa, ponieważ magazyny nieżywnościowe obejmują różne rodzaje magazynów, które przechowują materiały, które nie są związane z żywnością. Magazyn zasobów to miejsce, gdzie składowane są różnego rodzaju materiały budowlane, narzędzia, części zamienne czy surowce wykorzystywane w produkcji. W praktyce, odpowiednie zarządzanie takimi magazynami jest kluczowe dla efektywności procesów logistycznych. Przykładem może być magazyn, który gromadzi komponenty do produkcji, gdzie odpowiednia organizacja przestrzeni, systemy identyfikacji i inwentaryzacji są kluczowe dla szybkiego dostępu do zasobów. Dobre praktyki w tym obszarze obejmują m.in. wykorzystanie systemów zarządzania magazynem (WMS), które wspierają optymalizację przestrzeni oraz procesów związanych z przyjęciem i wydaniem towarów. W standardach branżowych, takich jak ISO 9001, zwraca się uwagę na znaczenie efektywnego zarządzania zasobami, co przekłada się na jakość i efektywność operacji biznesowych.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Potrawą, która nie jest wskazana dla osób stosujących dietę lekkostrawną, jest

A. kasza manna

B. marchewka oprószana

C. placek węgierski

D. rosół jarski

Można się czasem zgubić w tym, co jest dobre dla diety lekko strawnej. Wydaje się, że kasza manna, marchewka gotowana i rosół jarski to takie niewinne potrawy, a w rzeczywistości są super dla osób, które mają kłopoty z trawieniem. Kasza manna, choć to produkt z pszenicy, tak naprawdę jest łatwa w strawieniu i dostarcza sporo cennych składników. Marchewka na parze? Mega opcja, bo jest pełna błonnika, witamin i minerałów, a do tego lekka. Rosół jarski, w sumie to nic innego jak warzywa gotowane w wodzie, też jest łatwy do strawienia. Chociaż czasem myślimy, że potrawy z mąką są gorsze, to nie do końca prawda. Ważne, żeby wiedzieć, że dieta lekko strawna to nie rezygnacja z dobrych składników, tylko umiejętność dobrania ich do potrzeb organizmu.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Aby przygotować 30 porcji kotletów panierowanych, które składają się z 800 g filetów drobiowych na 5 porcji, 2 jaj (100 g), 50 g mąki oraz 120 g bułki tartej, ile składników należy użyć:

A. 7200 g filetów, 18 jaj, 450 g mąki, 1080 g bułki tartej

B. 4800 g filetów, 12 jaj, 300 g mąki, 720 g bułki tartej

C. 2400 g filetów, 6 jaj, 150 g mąki, 360 g bułki tartej

D. 5500 g filetów, 10 jaj, 200 g mąki, 400 g bułki tartej

Ta odpowiedź jest całkiem dobra. Obliczenia są zrobione tak, jak powinny, bo bierzesz pod uwagę, że trzeba zwiększyć ilości składników według oryginalnego przepisu. Wiesz, w przepisie na 5 porcji kotletów mamy 800 g drobiu, 2 jajka, 50 g mąki i 120 g bułki tartej. Jak chcesz zrobić 30 porcji, to musisz to podzielić: 30 podzielić na 5 to 6. Więc teraz mnożysz wszystko przez 6: 800 g razy 6 to 4800 g drobiu, 2 jaja razy 6 to 12, 50 g razy 6 to 300 g mąki i 120 g razy 6 to 720 g bułki tartej. Takie podejście jest naprawdę istotne w kuchni, szczególnie jak przygotowuje się jedzenie dla większej grupy. Zachowanie proporcji to klucz do smaku i tekstury potraw. Wiesz, dobrze znać takie obliczenia, bo w gastronomii zarządzanie składnikami to duża sprawa, żeby nie tracić czasu i pieniędzy.

Pytanie 12

Jaką czynność wstępnej obróbki powinno się realizować w przygotowalni czystej w zakładzie gastronomicznym?

A. Ścieranie warzyw na surówkę

B. Oczkowanie obranych ziemniaków

C. Mycie pieczarek

D. Płukanie warzyw

Odpowiedź "Ścieranie warzyw na surówkę" jest poprawna, ponieważ stanowi istotny element obróbki wstępnej w gastronomii, który ma na celu przygotowanie składników do dalszej obróbki. Ścieranie warzyw umożliwia ich szybsze przetwarzanie oraz przygotowanie do serwowania, co jest szczególnie ważne w kontekście przygotowywania sałatek i surówek. W gastronomii kluczowe jest również zachowanie odpowiednich standardów higieny, co oznacza, że wszelkie czynności powinny być wykonywane w strefach czystych. Przykładem zastosowania tej techniki może być przygotowanie surówki z marchewki, gdzie ścieranie na drobnej tarce pozwala na uzyskanie odpowiedniej struktury i smaku. Dodatkowo, zgodnie z zasadami systemu HACCP, każdy etap obróbki musi być nadzorowany i dokumentowany, co pozwala na zachowanie wysokiej jakości potraw oraz minimalizację ryzyka zanieczyszczenia. Praktyki te są zgodne z branżowymi standardami, które kładą nacisk na efektywność i bezpieczeństwo w procesach kulinarnych.

Pytanie 13

Aby przygotować 7 porcji polędwicy flambirowanej, wykorzystano 350 ml koniaku. Ile koniaku będzie potrzebne do zrobienia 21 porcji polędwicy flambirowanej?

A. 0,150 l

B. 1,05 l

C. 1,50 l

D. 0,105 l

Podczas analizy odpowiedzi, które nie są poprawne, warto zauważyć, że wiele z nich wynika z błędnych obliczeń lub nieprawidłowego rozumienia proporcji. Na przykład, jeśli ktoś wybrał 1,50 l, mogło to wynikać z pomylenia jednostek miary lub z błędnego założenia, że ilość koniaku wzrasta w prostszej proporcji. W rzeczywistości, dla 21 porcji, prawidłowe przeliczenie wymaga zastosowania właściwego mnożnika, który w tym przypadku wynosi 3 (ponieważ 21 to 3 razy 7). Inne odpowiedzi, takie jak 0,150 l czy 0,105 l, mogą być wynikiem zamiany jednostek lub mylnego obliczenia ilości koniaku potrzebnego na jedną porcję. Takie pomyłki często wynikają z nieprawidłowego podejścia do podziału całości na części. Kluczowym aspektem w nauce kulinarnej jest zrozumienie, jak proporcje wpływają na jakość i bezpieczeństwo przygotowywanych potraw. Niepoprawne obliczenia mogą prowadzić do nieadekwatnej ilości składników, co może wpłynąć na smak i konsystencję potrawy. W gastronomii szczególnie istotne jest przestrzeganie zasad i dobrych praktyk, które pomagają w optymalizacji wyników kulinarnych, a także w zapewnieniu bezpieczeństwa w trakcie gotowania, zwłaszcza w przypadku używania ognia.

Pytanie 14

Oto propozycja menu na elegancką kolację: zupa kremowa z borowików, halibut po kapitańsku, pieczone ziemniaki oraz bukiet surówek. Wybierz zimną przystawkę z mięsa, która pasowałaby do tego menu.

A. Befsztyk po angielsku

B. Boeuf Strogonow

C. Grillowana polędwica na grzance

D. Pasztet z zająca z żurawiną

Pasztet z zająca z żurawiną to naprawdę świetny wybór na zimną przekąskę. Fajnie się komponuje z całą resztą menu na uroczystość. To danie łączy w sobie mocny smak mięsa i słodycz żurawiny, co razem daje super efekt. Takie zimne przystawki powinny być lekkie, żeby goście mogli na spokojnie spróbować różnych smaków, a ten pasztet idealnie się w to wpasowuje. Przy jego przygotowaniu używa się różnych technik, jak duszenie i blendowanie, co sprawia, że danie wygląda naprawdę profesjonalnie. Żurawina nie tylko dodaje smaku, ale też wprowadza coś zdrowego i mającego inną konsystencję. Wybierając pasztet, dbamy o to, żeby było ładnie i różnorodnie, a to jest naprawdę ważne w dobrym gotowaniu. Taki pomysł na menu jest w zgodzie z nowoczesnymi trendami kulinarnymi, gdzie ważne jest, żeby smaki się ze sobą harmonizowały, a potrawy ładnie się prezentowały.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Warzywa bogate w karoten powinny być gotowane w niewielkiej ilości wody z dodatkiem

A. cukru

B. mleka

C. masła

D. kwasku

Wybór innych odpowiedzi, takich jak cukier, kwasek czy mleko, nie przynosi korzyści w kontekście gotowania warzyw zawierających karoten. Cukier, choć może poprawić smak, nie ma żadnego wpływu na przyswajalność karotenoidów, a jego nadmiar w diecie prowadzi do problemów zdrowotnych, takich jak otyłość czy cukrzyca. Właściwe przetwarzanie warzyw powinno koncentrować się na ich wartościach odżywczych, a nie na dodawaniu cukru. Kwasek, stosowany w celu nadania potrawom kwasowości, również nie wspomaga wchłaniania karotenoidów, a może wręcz ograniczać ich biodostępność, gdyż kwasowość środowiska nie jest optymalna dla rozpuszczalnych w tłuszczach składników odżywczych. Mleko, mimo że zawiera tłuszcz, może nie być najlepszym rozwiązaniem do gotowania warzyw ze względu na swoje właściwości smakowe i teksturalne, które mogą nie współgrać z niektórymi warzywami, a także może prowadzić do niepożądanych reakcji chemicznych w trakcie gotowania. Dlatego kluczowe jest zrozumienie roli tłuszczu w diecie i jego wpływu na biodostępność niektórych składników odżywczych, co powinno kierować naszymi wyborami kulinarnymi.

Pytanie 17

Ile wynosi koszt zakupu surowców potrzebnych do produkcji jednej porcji zupy kurpiowskiej, ustalony na podstawie normatywu surowcowego na 4 porcje?

Normatyw surowcowy żupy kurpiowskiej na 4 porcje
Surowiec	Ilość [kg]	Cena 1kg [zł]	Koszt zakupu [zł]
Kapusta	0,5	4,0	2,0
Marchew	0,2	3,0	0,6
Cebula	0,1	3,0	0,3
Tłuszcz	0,1	3,0	0,3
Mąka	0,1	2,0	0,2
Przecier pomidorowy	0,1	6,0	0,6

A. 3,0 zł

B. 2,0 zł

C. 1,5 zł

D. 1,0 zł

Poprawna odpowiedź wynosi 1,0 zł, co wynika z właściwego zastosowania reguły obliczania kosztów surowców na podstawie normatywu. Koszt zakupu surowców na cztery porcje zupy kurpiowskiej wynosi 4,0 zł. Aby uzyskać koszt na jedną porcję, należy tę sumę podzielić przez 4, co daje nam 1,0 zł. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w branży gastronomicznej, gdzie precyzyjne kalkulacje kosztów są niezbędne do ustalania cen potraw oraz kontrolowania budżetów. W praktyce, często stosuje się arkusze kalkulacyjne do dokładnego śledzenia kosztów surowców, co pozwala na szybkie reagowanie na zmiany cen rynkowych. Dobrą praktyką jest również regularne aktualizowanie normatywów surowcowych, by mieć pewność, że podejmowane decyzje finansowe są oparte na aktualnych danych rynkowych. Takie podejście nie tylko zwiększa efektywność operacyjną, ale również przyczynia się do zdrowego zarządzania finansami w przedsiębiorstwie gastronomicznym.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Jakiego rodzaju tłuszcz należy używać do smażenia zanurzeniowego?

A. olej sojowy

B. smalec

C. fryturę

D. oliwę z oliwek

Nie polecam oliwy z oliwek do smażenia zanurzeniowego, bo ma stosunkowo niską temperaturę dymienia, która waha się między 160 a 190°C. Gdy smażymy w oleju, temperatura często przekracza 180°C, a oliwa może się szybko palić, co psuje smak i zapach, a do tego powstają szkodliwe substancje. Olej sojowy wydaje się być praktycznym wyborem, ale też nie jest najlepszy do smażenia zanurzeniowego, bo zawiera dużo wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, które w wysokiej temperaturze mogą się utleniać i to wpływa negatywnie na jakości smażenia. Smalec, który kiedyś często wykorzystywano w domowych kuchniach, też nie jest najlepszym wyborem, bo jego smak i konsystencja mogą nie przypaść do gustu nowoczesnym wymaganiom kulinarnym. Niektórzy klienci mogą także unikać tłuszczów zwierzęcych. W gastronomii ważne jest, by używać odpowiednich tłuszczów, które zapewnią wysoką jakość potraw i bezpieczeństwo żywności. Dlatego zrozumienie właściwości tłuszczów i ich odpowiedni dobór do technik kulinarnych to podstawa dla każdego kucharza.

Pytanie 20

Podczas namaczania ziaren fasoli w chłodnej wodzie skrobia obecna w fasoli ulega

A. retrogradacji

B. pirolizie

C. pęcznieniu

D. dekstrynizacji

Pęcznienie ziaren fasoli podczas moczenia w zimnej wodzie to proces fizyczny, w którym woda wnikając do wnętrza ziaren, powoduje ich zwiększenie objętości. Woda powoduje rozluźnienie struktury skrobi w komórkach, co jest kluczowe dla późniejszych procesów kulinarnych, takich jak gotowanie czy pieczenie. Pęcznienie jest istotne, ponieważ umożliwia łatwiejsze i szybsze gotowanie, a także wpływa na teksturę i smak potraw. W praktyce, przygotowanie fasoli do dalszego gotowania poprzez moczenie jest standardową procedurą, która poprawia przyswajalność składników odżywczych oraz redukuje czas gotowania. W kontekście standardów kulinarnych, stosowanie moczenia jest zalecane w dietetyce, ponieważ poprawia strawność fasoli oraz zmniejsza związki antyodżywcze, na przykład inhibitory proteaz. Dodatkowo, pęcznienie wpływa na właściwości fizykochemiczne, co jest istotne w procesach technologicznych przetwórstwa spożywczego.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Aby zapewnić optymalne warunki przechowywania warzyw strączkowych, w magazynie powinny być zachowane następujące warunki

	Temperatura	Wilgotność względna
A.	0÷4°C	ok. 60%
B.	0÷4°C	ok. 95%
C.	10÷14°C	ok. 60%
D.	10÷14°C	ok. 95%

A. A.

B. C.

C. B.

D. D.

Przechowywanie warzyw strączkowych w niewłaściwych warunkach może prowadzić do ich degradacji i utraty wartości odżywczych. Odpowiedzi, które sugerują temperatury w zakresie 0-4°C, mogą wydawać się atrakcyjne, jednak są one zbyt niskie dla warzyw strączkowych. W takich warunkach, rośliny te mogą doświadczać uszkodzeń komórkowych na skutek zamrażania, co prowadzi do utraty tekstury i smaku. Ponadto, niska temperatura hamuje procesy metaboliczne i może wydłużyć czas przechowywania, lecz nie wpływa na zachowanie jakości. Wysoka wilgotność, jak w przypadku 95%, również jest niebezpieczna, ponieważ sprzyja rozwojowi pleśni i bakterii, co jest nieakceptowalne w standardach przechowywania żywności. To może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, w których konsumpcja takich produktów naraża zdrowie. Zrozumienie wpływu temperatury i wilgotności na procesy biologiczne jest kluczowe dla każdej osoby zajmującej się przechowywaniem produktów spożywczych. Dlatego istotne jest, aby stosować się do norm i najlepszych praktyk w branży, aby zapewnić bezpieczeństwo i jakość żywności.

Pytanie 23

Zakup 15 kg świeżej ryby kosztuje 144 zł. W trakcie jej oczyszczania i filetowania powstaje 6 kg odpadów poprodukcyjnych. Jaką wartość ma koszt jednostkowy 1 kg filetów rybnych?

A. 22 zł

B. 24 zł

C. 15 zł

D. 16 zł

Wybór niepoprawnej odpowiedzi wskazuje na nieścisłości w zrozumieniu, jak oblicza się koszt jednostkowy produktów. Osoby, które wskazały kwoty takie jak 24 zł, 15 zł czy 22 zł, mogą mieć błędne założenia dotyczące całkowitych kosztów lub ilości uzyskanych filetów. Na przykład, wybór 24 zł może wynikać z myślenia, że koszt ryby powinien być podzielony przez większą ilość filetów, co nie uwzględnia strat związanych z odpadami. Inna powszechna omyłka to zakładanie, że wszystkie kilogramy świeżej ryby są wykorzystane, co jest niezgodne z rzeczywistością produkcyjną, gdzie odpady są nieuniknione. Koszt jednostkowy powinien być obliczany na podstawie rzeczywistej ilości produktu końcowego, a nie na podstawie całkowitego ciężaru surowca. W przemyśle spożywczym, a zwłaszcza w branży rybnej, znajomość efektywności przetwarzania surowców oraz umiejętność kalkulacji kosztów są kluczowe dla utrzymania konkurencyjności i rentowności. Dlatego, aby uniknąć typowych błędów myślowych, ważne jest, aby zawsze brać pod uwagę zyski i straty podczas obliczania kosztów produkcji.

Pytanie 24

Na podstawie danych w tabeli wskaż optymalne warunki przechowywania pasztetu drobiowego.

Środki spożywcze	Temperatura (w °C )	Wilgotność (w %)
A. Koncentraty, produkty zbożowe	10 ÷ 14	~ 60
B. Wyroby garmażeryjne, przetwory mleczne	0 ÷ 4	~ 60
C. Warzywa korzeniowe, ziemniaki	6 ÷ 10	~ 90
D. Ryby, mięso, drób	0 ÷ 3	~ 80

A. B.

B. C.

C. D.

D. A.

Jeśli chodzi o przechowywanie pasztetu drobiowego, to najlepsza temperatura to między 0 a 4°C. I wilgotność powinna być koło 60%. Te parametry są zgodne z tym, co mówi się o przechowywaniu jedzenia, a szczególnie wyrobów mięsnych. Kiedy trzymasz pasztet w tych warunkach, zmniejszasz ryzyko rozwoju różnych bakterii, które mogą być w mięsie. W praktyce oznacza to, że najlepiej trzymać pasztet w lodówkach, które potrafią utrzymać te odpowiednie warunki. Gdybyś trzymał pasztet w temperaturze pokojowej, to ryzykujesz, że się zepsuje, a to może prowadzić do zatrucia. Oprócz tego, wilgotność na poziomie 60% jest ważna, bo jeśli będzie zbyt wysoka, to mogą się pojawić pleśnie, a zbyt niska sprawi, że pasztet wyschnie. Dlatego naprawdę warto stosować się do tych zasad, żeby nie tylko zadbać o bezpieczeństwo, ale też żeby pasztet był smaczny i dobrej jakości.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Jaką kwotę trzeba zapłacić za jedną lampkę wina o pojemności 150 ml, jeśli cena butelki 0,7 litra wynosi 70 zł?

A. 43 zł

B. 15 zł

C. 26 zł

D. 16 zł

Aby obliczyć koszt jednej lampki wina o pojemności 150 ml, musimy najpierw ustalić, ile lampki znajduje się w jednej butelce o pojemności 0,7 litra (700 ml). Dzielimy 700 ml przez 150 ml, co daje około 4,67, co oznacza, że w jednej butelce mieści się 4 lampki. Następnie, dzielimy cenę butelki (70 zł) przez liczbę lampek (4,67), co prowadzi nas do wyniku 15 zł za lampkę (70 zł / 4,67 ≈ 15 zł). Znajomość takich obliczeń jest bardzo przydatna, zwłaszcza w gastronomii i branży winiarskiej, gdzie precyzyjne ustalanie cen jest kluczowe dla marży zysku. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują również uwzględnianie kosztów dodatkowych, takich jak serwis czy podanie wina, co może wpłynąć na ostateczną cenę dla klienta. Warto również pamiętać o potrzebie analizy kosztów przy zakupie większych ilości wina, co może prowadzić do lepszych ofert i oszczędności.

Pytanie 27

Pomieszczenie, w którym realizowana jest ekspedycja gotowych dań, nie powinno znajdować się obok

A. zmywalni naczyń

B. sali konsumenckiej

C. kuchni właściwej

D. przygotowalni czystej

Zmywalnia naczyń nie powinna znajdować się w pobliżu ekspedycji gotowych potraw ze względu na ryzyko kontaminacji krzyżowej. Przepisy sanitarno-epidemiologiczne, takie jak te określone w rozporządzeniu o ogólnych zasadach higieny, wskazują na konieczność separacji przestrzeni, w których odbywa się przygotowywanie i podawanie żywności od obszarów, gdzie odbywa się mycie naczyń. Zmywalnia jest miejscem, gdzie gromadzą się resztki jedzenia i zanieczyszczenia, co może prowadzić do przenikania bakterii do gotowych potraw. Praktyczne zastosowanie tej zasady można zaobserwować w restauracjach, które przestrzegają standardów HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), gdzie kluczowe jest minimalizowanie ryzyka dla zdrowia konsumentów. Dodatkowo, odpowiednie rozmieszczenie pomieszczeń w kuchni profesjonalnej sprzyja efektywności pracy, ogranicza czas przemieszczania się personelu oraz podnosi ogólną jakość świadczonych usług gastronomicznych.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Jaką mąkę należy wykorzystać do przygotowania sosu beszamelowego?

A. Żytnią-typ 580

B. Pszenną-typ 2000

C. Żytnią-typ 1850

D. Pszenną-typ 500

Wybór mąki pszennej typ 500 do przygotowania sosu beszamelowego jest uzasadniony jej właściwościami technologicznymi. Mąka ta charakteryzuje się średnią zawartością białka, co zapewnia odpowiednią strukturę i elastyczność sosu. Przy produkcji beszamelu mąka ma za zadanie zagęszczenie sosu, a mąka typu 500, dzięki optymalnej zawartości glutenu, tworzy stabilną emulsję, co jest kluczowe dla uzyskania gładkiej konsystencji. Użycie mąki o niższej zawartości białka, jak typ 2000, prowadziłoby do uzyskania sosu o większej gęstości i mniejszej elastyczności, co jest niepożądane w klasycznym przepisie na beszamel. Mąka żytnia, na przykład typ 1850 czy 580, ma znacznie inną strukturę białek i może wprowadzać intensywniejszy, niepożądany smak, a także nie zapewnia odpowiedniego efektu zagęszczenia, przez co sos mógłby mieć gruboziarnistą konsystencję. W praktyce, sos beszamelowy jest bazą do wielu dań, a jego jakość w dużej mierze zależy od doboru odpowiednich składników, w tym mąki.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Korzystając z danych w tabeli wskaż, w którym przetworze owocowym nastąpił największy ubytek witaminy C, jeżeli 100 g świeżych truskawek zawiera 62 mg witaminy C.

	Artykuł spożywczy (100 g)	Zawartość wit. C (w mg)
A.	Konfitura truskawkowa	9
B.	Syrop truskawkowy	16
C.	Truskawki w puszce	30
D.	Truskawki mrożone	60

A. B.

B. A.

C. C.

D. D.

Odpowiedź A jest poprawna, ponieważ konfitura truskawkowa rzeczywiście wykazuje największy ubytek witaminy C w porównaniu do świeżych truskawek. W świeżych truskawkach zawartość witaminy C wynosi 62 mg na 100 g, podczas gdy w konfiturze truskawkowej spadek ten wynosi 53 mg, co oznacza, że w produkcie przetworzonym zostało zaledwie 9 mg tej cennej witaminy. Ubytek ten jest znaczący, ponieważ witamina C jest kluczowym składnikiem odżywczym, który wspiera układ odpornościowy, przyspiesza proces gojenia ran oraz działa jako antyoksydant. Zrozumienie różnic w zawartości witamin między produktami świeżymi a przetworzonymi jest istotne nie tylko dla konsumentów, ale również dla producentów żywności, którzy powinni dążyć do minimalizacji strat wartości odżywczych w swoich produktach. Dobrze jest również pamiętać, że procesy takie jak gotowanie, pasteryzacja czy długoterminowe przechowywanie mogą wpływać na zawartość witamin, dlatego przemyślane podejście do obróbki owoców jest kluczowe w zachowaniu ich wartości odżywczych.

Pytanie 32

Jakie warzywa powinny być uznawane za owocowe?

A. Bakłażan i patison

B. Karczoch oraz ogórek

C. Endywia oraz cieciorka

D. Jarmuż oraz brukselka

Endywia i cieciorka nie są klasyfikowane jako owoce. Endywia to liściasta roślina, która jest używana głównie w sałatkach i nie spełnia wymogów botaniki do klasyfikacji jako owoc. Cieciorka, z kolei, to roślina strączkowa, a jej nasiona, chociaż odżywcze, są częścią rośliny, ale nie mają struktury owocu. Karczoch to kwiatostan rośliny, który również nie mieści się w definicji owoców, a ogórek, choć często traktowany jako warzywo w kuchni, jest w rzeczywistości owocem, co może prowadzić do nieporozumień. Jarmuż i brukselka to warzywa liściaste oraz pąki, które również nie są zaliczane do owoców. Pojęcia owoców i warzyw różnią się w zależności od kontekstu kulinarnego i botanicznego, co bywa mylące. Kluczowym błędem myślowym jest utożsamianie warzyw z owocami tylko na podstawie ich zastosowania w kuchni, co prowadzi do nieprecyzyjnych klasyfikacji. Warto zatem poznać botaniczne definicje, aby lepiej zrozumieć, jakie rośliny kwalifikują się do danej kategorii i dlaczego to ma znaczenie w kontekście zdrowego odżywiania oraz przygotowywania posiłków.

Pytanie 33

W obszarze czystym w lokalu gastronomicznym powinno się realizować

A. ustawianie naczyń na półkach

B. porcjowanie gotowych dań

C. przygotowanie wstępne składników

D. segregowanie czystych naczyń

W strefie czystej nie powinno się wykonywać układania naczyń na regałach, ponieważ ten proces może wprowadzać ryzyko zanieczyszczenia. Naczynia, mimo że są czyste, mogą być narażone na kontakt z zanieczyszczonymi powierzchniami, co może prowadzić do kontaminacji żywności. Obróbka wstępna surowców również nie jest odpowiednia w tej strefie, ponieważ wymaga zastosowania surowców, które mogą być brudne lub nieprzetworzone. Tego typu działania powinny odbywać się w strefie brudnej, gdzie surowce są przygotowywane do dalszej obróbki. Sortowanie czystych naczyń, mimo że może wydawać się niezbędne, również jest niewłaściwe w kontekście strefy czystej, ponieważ wiąże się z ryzykiem przenoszenia zanieczyszczeń z jednego naczynia na drugie, co narusza zasady bezpieczeństwa żywności. Dlatego tak ważne jest, aby rozróżniać różne strefy w zakładzie gastronomicznym i stosować odpowiednie procedury w każdej z nich. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla zachowania higieny oraz jakości serwowanych potraw, co bezpośrednio wpływa na zdrowie konsumentów oraz reputację lokalu gastronomicznego.

Pytanie 34

Ile kilogramów mrożonych filetów rybnych trzeba wziąć z magazynu, aby przygotować 150 porcji dania o wadze 100 gramów każda, jeśli straty podczas obróbki cieplnej wynoszą 25%?

A. 20,00 kg

B. 18,75 kg

C. 11,25 kg

D. 15,00 kg

Aby przygotować 150 porcji potrawy o wadze 100 gramów każda, należy najpierw policzyć całkowitą wagę rybnych filetów, potrzebnych do tego celu. Całkowita waga potrawy wynosi 150 porcji x 100 gramów = 15 000 gramów, co odpowiada 15 kilogramom. Jednakże, ze względu na ubytki w czasie obróbki cieplnej wynoszące 25%, należy uwzględnić ten czynnik w obliczeniach. Ubytek 25% oznacza, że z każdej porcji zostaje tylko 75% jej wagi. Aby obliczyć, ile kilogramów surowca jest potrzebnych, możemy użyć wzoru: Waga surowca = Waga gotowego produktu / (1 - Ubytek). W naszym przypadku będzie to: 15 kg / (1 - 0,25) = 15 kg / 0,75 = 20 kg. Takie podejście do obliczeń jest zgodne z standardami branżowymi, które zalecają uwzględnianie strat podczas planowania ilości surowców w gastronomii. Przykładowo, podobne obliczenia są stosowane w cateringu, gdzie dokładne określenie potrzebnych ilości składników jest kluczowe dla minimalizacji strat oraz optymalizacji kosztów produkcji.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Nadzór nad temperaturą pieczonego mięsa ma na celu usunięcie ryzyk związanych z obecnością w produkcie

A. ciał obcych

B. drobnoustrojów

C. pestycydów

D. metali ciężkich

Monitorowanie temperatury pieczonego mięsa jest kluczowym elementem zapewnienia bezpieczeństwa żywności, szczególnie w kontekście eliminacji drobnoustrojów. W trakcie obróbki termicznej, odpowiednia temperatura wewnętrzna mięsa jest niezbędna, aby zabić potencjalnie niebezpieczne bakterie, takie jak Salmonella czy E. coli. Zgodnie z zaleceniami instytucji takich jak Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) oraz Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA), mięso powinno być gotowane do określonej temperatury, aby zapewnić, że wszystkie patogeny zostały skutecznie zneutralizowane. Na przykład, wieprzowina powinna być gotowana do minimum 71°C. Monitorowanie temperatury można przeprowadzać za pomocą termometrów kuchennych, co jest standardową praktyką w gastronomii oraz w domowych warunkach. Ponadto, odpowiednie przechowywanie i przygotowywanie mięsa, w tym unikanie krzyżowego skażenia, również przyczynia się do zminimalizowania ryzyka obecności drobnoustrojów. Dobre praktyki higieniczne w kuchni są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 37

Skuteczniejsze połączenie składników w drobiowej masie mielonej można uzyskać przez

A. tablerowanie

B. tranżerowanie

C. kupażowanie

D. garnirowanie

Tranżerowanie, garnirowanie oraz kupażowanie, mimo że są to procesy istotne w technologii żywności, nie są odpowiednie do poprawy związania składników drobiowej masy mielonej. Tranżerowanie to technika polegająca na krojeniu mięsa na kawałki, co nie sprzyja jego homogenizacji. W kontekście masy mielonej, tranżerowanie raczej rozdziela składniki niż je łączy, co prowadzi do powstawania niejednorodnych tekstur i spadku jakości produktu końcowego. Natomiast garnirowanie odnosi się do dekoracji potraw i nie ma bezpośredniego związku z procesem łączenia składników. Użycie tej metody w kontekście masy mielonej byłoby błędne, gdyż nie wpływa na jej konsystencję ani smak. Z kolei kupażowanie to proces łączenia różnych rodzajów mięs czy składników, ale niekoniecznie sprzyja on skutecznemu związywaniu ich w jednorodną masę. Często mylnie zakłada się, że kupażowanie samo w sobie poprawia jakość masy, jednak bez odpowiedniej techniki łączenia, jakim jest tablerowanie, efekty mogą być niezadowalające. W praktyce, brak zastosowania odpowiednich technik mieszania prowadzi do powstawania produktów o nierównej strukturze i obniżonej wartości sensorycznej.

Pytanie 38

Która kategoria obejmuje artykuły bogate w białko?

A. Masło, miód, ryż

B. Dorsz, jaja, soja

C. Dorsz, miód, ryż

D. Masło, jaja, soja

Odpowiedź 'Dorsz, jaja, soja' jest poprawna, ponieważ wszystkie wymienione produkty są znane z wysokiej zawartości białka, co czyni je wartościowym elementem diety. Dorsz to ryba, która nie tylko dostarcza białka, ale także jest źródłem kwasów tłuszczowych omega-3, które są korzystne dla zdrowia sercowo-naczyniowego. Jaja są jednym z najbardziej kompletnych źródeł białka, zawierającym wszystkie niezbędne aminokwasy, co czyni je idealnym składnikiem diety dla osób aktywnych fizycznie oraz sportowców. Soja, z kolei, jest doskonałym źródłem białka roślinnego, a jej wszechstronność w kuchni sprawia, że może być stosowana w wielu potrawach, zarówno w postaci tofu, jak i edamame. W kontekście dobrych praktyk żywieniowych, zaleca się, aby dieta zawierała odpowiednią ilość białka, szczególnie w przypadku osób dążących do budowy masy mięśniowej lub regeneracji po intensywnym wysiłku. Włączenie tych produktów do codziennych posiłków jest zatem korzystne dla zdrowia i wydolności organizmu.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Do metod konserwacji żywności za pomocą wysokich temperatur można zaliczyć

A. mrożenie i apertyzację

B. sterylizację i pasteryzację

C. liofilizację i peklowanie

D. suszenie i fermentację

Sterylizacja i pasteryzacja to dwie kluczowe metody utrwalania żywności wysokimi temperaturami, których podstawowym celem jest eliminacja mikroorganizmów oraz przedłużenie trwałości produktów spożywczych. Sterylizacja, zazwyczaj przeprowadzana w temperaturze powyżej 100°C, ma na celu zniszczenie wszystkich form życia mikrobiologicznego, w tym bakterii, wirusów oraz ich przetrwalników. Jest ona często stosowana w przemyśle spożywczym do konserwacji żywności w puszkach oraz do produkcji żywności gotowej do spożycia. Pasteryzacja, z kolei, to proces polegający na podgrzewaniu żywności do temperatury około 60-85°C przez określony czas, co pozwala na zredukowanie liczby mikroorganizmów patogennych, ale nie prowadzi do ich całkowitego zniszczenia. Ten proces jest szeroko stosowany w produkcji mleka, soków owocowych oraz przetworów owocowych. Obie metody są zgodne z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz międzynarodowymi standardami bezpieczeństwa żywności, co czyni je fundamentalnymi dla zapewnienia bezpieczeństwa konsumentów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej