Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik urządzeń i systemów energetyki odnawialnej
- Kwalifikacja: ELE.10 - Montaż i uruchamianie urządzeń i systemów energetyki odnawialnej
- Data rozpoczęcia: 11 kwietnia 2025 10:19
- Data zakończenia: 11 kwietnia 2025 10:31
Egzamin niezdany
Wynik: 17/40 punktów (42,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Na placu budowy nie można przenosić kolektorów słonecznych
A. łapiąc za obudowę kolektora
B. w układzie pionowym
C. w układzie poziomym
D. za króćce przyłączeniowe
Często pojawiające się błędne podejścia do przenoszenia kolektorów słonecznych wynikają z braku zrozumienia ich konstrukcji oraz wrażliwości na uszkodzenia. Przenoszenie kolektorów w pozycji poziomej, choć wydaje się intuicyjne, może prowadzić do sytuacji, w której ciężar paneli wywiera zbyt duży nacisk na ich mocowania, co w dłuższej perspektywie może spowodować ich odkształcenie lub uszkodzenie. W przypadku chwycenia kolektora za obudowę, istnieje wysokie ryzyko, że silne chwytanie może uszkodzić delikatną powierzchnię lub mechanizmy wewnętrzne, co prowadzi do obniżenia ich efektywności. Niezrozumienie zasadności przenoszenia w pozycji pionowej może prowadzić do mylnego przekonania, że zapewnia to lepszą stabilność. W rzeczywistości jednak przenoszenie ich w tej pozycji jest ryzykowne, ponieważ może prowadzić do nagłych ruchów i wstrząsów, co jest niebezpieczne dla ich integralności. W kontekście standardów bezpieczeństwa, niewłaściwe przenoszenie kolektorów nie tylko narusza zasady ich transportu, ale również może skutkować poważnymi uszkodzeniami oraz dodatkowymi kosztami związanymi z ich naprawą lub wymianą. Właściwe techniki przenoszenia są zatem kluczowe dla zachowania efektywności i trwałości systemów solarnych.
Pytanie 3
Wskaż gaz, który powinien być wykorzystywany do przewozu biomasy w formie pyłu?
A. Ziemny
B. Inertny
C. Błotny
D. Węglowy
Wybór gazu do transportu biomasy w postaci pyłu jest kluczowy, a odpowiedzi "Węglowy", "Ziemny" oraz "Błotny" są nieprawidłowe z kilku powodów. Gaz węglowy, będący często synonymem dla gazu ziemnego, może zawierać związki chemiczne, które reagują z biomateriałami, co stwarza ryzyko zapłonu. W przypadku biomasy, która jest organicznym materiałem łatwopalnym, obecność gazu węglowego może być niebezpieczna, zwłaszcza w zamkniętych systemach transportowych. Z kolei gaz ziemny jest złożonym węglowodorem, który również może prowadzić do niekontrolowanych reakcji chemicznych. Odpowiedzi "Błotny" i "Ziemny" wydają się w ogóle nie odnosić do standardów transportowych w kontekście biomasy. Gazy te nie są zwykle używane w przemyśle i mogą pozostawać w sferze nieprecyzyjnych terminów. W rzeczywistości, dla efektywnego transportu biomasy w postaci pyłu, kluczowe jest zastosowanie gazów neutralnych, które nie wchodzą w reakcje chemiczne z transportowanym materiałem. W przeciwnym razie, istnieje ryzyko nieprzewidywalnych reakcji, które mogą prowadzić do poważnych zagrożeń, w tym do pożarów. W przemyśle energetycznym oraz chemicznym, wybór odpowiednich mediów transportowych powinien być oparty na solidnych podstawach naukowych oraz przemysłowych standardach bezpieczeństwa.
Pytanie 4
Możliwość ogrzewania oraz chłodzenia przy użyciu jednego urządzenia jest efektem zastosowania
A. ogniwa wodorowego
B. próżniowego kolektora słonecznego
C. rewersyjnej pompy ciepła
D. ogniwa fotowoltaicznego typu CIGS
Ogniwa fotowoltaiczne typu CIGS, ogniwa wodorowe oraz próżniowe kolektory słoneczne to technologie, które służą do pozyskiwania energii, ale nie są przeznaczone do aktywnego ogrzewania i chłodzenia powietrza w budynkach. Ogniwa fotowoltaiczne CIGS, które są cienkowarstwowymi ogniwami słonecznymi, przekształcają energię słoneczną w energię elektryczną. O ile ta energia może być wykorzystana do zasilania różnych systemów grzewczych lub chłodniczych, same ogniwa nie posiadają funkcji bezpośredniego ogrzewania lub chłodzenia. Z kolei ogniwa wodorowe mają na celu generowanie energii elektrycznej poprzez reakcję wodoru z tlenem, a ich zastosowanie w kontekście ogrzewania lub chłodzenia wymaga skomplikowanych systemów, które nie są typowe dla domowych rozwiązań HVAC. Próźniowe kolektory słoneczne, z drugiej strony, są skuteczne w pozyskiwaniu energii cieplnej do podgrzewania wody, ale nie są przystosowane do aktywnego chłodzenia. Typowym błędem myślowym jest mylenie źródeł energii z systemami grzewczymi lub chłodniczymi, co prowadzi do przekonania, że każda technologia słoneczna lub odnawialna ma możliwość bezpośredniego regulowania temperatury w pomieszczeniach. W rzeczywistości, odpowiednie systemy HVAC, takie jak rewersyjne pompy ciepła, są projektowane z myślą o efektywności energetycznej i zminimalizowaniu kosztów eksploatacyjnych, co nie dotyczy wymienionych technologii.
Pytanie 5
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 6
Podaj aktualną wartość współczynnika przewodzenia ciepła dla zewnętrznej ściany pomieszczenia, gdzie temperatura wynosi 20°C, zgodnie z rozporządzeniem dotyczącym warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki oraz ich lokalizacja?
A. Min. 0,25 W/m2K
B. Maks. 0,25 W/m2K
C. Maks. 0,5 W/m2K
D. Min. 0,3 W/m2K
Wartości współczynnika przenikania ciepła dla ścian zewnętrznych mają kluczowe znaczenie w kontekście efektywności energetycznej budynków. Odpowiedzi, które sugerują inne wartości, mogą prowadzić do poważnych konsekwencji w projektowaniu i budowie obiektów. Na przykład stwierdzenie, że minimalna wartość wynosi 0,25 W/m2K, jest mylące, ponieważ odnosi się do maksymalnej dozwolonej wartości według obowiązujących przepisów. Przyjęcie błędnego założenia, jak np. 0,5 W/m2K, może skutkować zastosowaniem nieefektywnych materiałów izolacyjnych, co prowadzi do znacznych strat ciepła. Ponadto, projektowanie budynków z tak dużym współczynnikiem przenikania ciepła zwiększa zapotrzebowanie na energię do ogrzewania, co nie tylko podnosi koszty eksploatacji, ale także negatywnie wpływa na środowisko. W dłuższej perspektywie, ignorowanie zasad dotyczących efektywności energetycznej może skutkować koniecznością przeprowadzania kosztownych modernizacji budynków, aby spełnić aktualne normy. Kluczowe jest zatem zrozumienie, że każdy budynek powinien być projektowany z myślą o zastosowaniu nowoczesnych rozwiązań technologicznych, które nie tylko spełniają normy, ale także przyczyniają się do obniżenia kosztów eksploatacyjnych i ochrony zasobów naturalnych.
Pytanie 7
Do prac związanych z konserwacją układu solarnego nie wlicza się
A. wymiany czynnika grzewczego w obiegu solarnym.
B. zweryfikowania i ewentualnego uzupełnienia czynnika w obiegu solarnym.
C. czyszczenia zbiornika.
D. sprawdzenia stanu izolacji rur w obiegu solarnym.
Czynności konserwacji obiegu solarnego obejmują różnorodne działania, mające na celu zapewnienie ciągłości i efektywności działania całego systemu. Kontrola stanu izolacji rur obiegu solarnego jest kluczowa, ponieważ dobrze izolowane rury minimalizują straty ciepła, co bezpośrednio wpływa na efektywność energetyczną systemu. Niezbędne jest regularne sprawdzanie izolacji, aby uniknąć niepotrzebnych strat energii, które mogą prowadzić do wyższych kosztów eksploatacji. Sprawdzenie i ewentualne uzupełnienie czynnika w obiegu solarnym to również istotny element konserwacji. Czynnik roboczy w obiegu solarnym musi być utrzymywany na odpowiednim poziomie, aby zapewnić efektywne przekazywanie ciepła z kolektorów do zasobnika. Niedobór czynnika może prowadzić do obniżenia wydajności, a w skrajnych przypadkach do uszkodzenia układu. Wymiana czynnika grzewczego, choć mniej typowa, może być również konieczna w przypadku degradacji lub zanieczyszczenia czynnika, co wpływa na właściwe funkcjonowanie systemu. Błędem jest myślenie, że te działania są zbędne lub nie mają wpływu na efektywność całego systemu solarnego. Ignorowanie ich może prowadzić do kosztownych awarii oraz zmniejszenia efektywności energetycznej instalacji.
Pytanie 8
Jak powinny być przechowywane rury miedziane?
A. w pomieszczeniach bez dostępu do powietrza
B. w czystych i suchych pomieszczeniach
C. pod zadaszeniem na drewnianym podeście
D. na otwartym terenie budowy bez ochrony
Magazynowanie rur miedzianych w pomieszczeniach czystych i suchych jest kluczowe dla ochrony ich właściwości fizycznych oraz chemicznych. Miedź, jako materiał, jest podatna na korozję, zwłaszcza w obecności wilgoci i zanieczyszczeń. Utrzymywanie rur w suchym środowisku zapobiega osadzaniu się wilgoci na ich powierzchni, co mogłoby prowadzić do korozji pittingowej. Ponadto, czyste pomieszczenia minimalizują ryzyko zanieczyszczenia rur pyłem, brudem czy substancjami chemicznymi, które mogą wpłynąć na ich trwałość i integralność. W praktyce, dla projektów budowlanych, zaleca się stosowanie specjalistycznych magazynek, które zapewniają odpowiednią wentylację i ochronę przed szkodliwymi czynnikami. Dobre praktyki branżowe również sugerują regularne kontrole stanu magazynowanych materiałów, aby w porę zauważyć i eliminować ewentualne zagrożenia dla ich jakości. Tego typu procedury są zgodne z normami ISO 9001, które podkreślają znaczenie zarządzania jakością w przechowywaniu materiałów budowlanych.
Pytanie 9
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 10
Jak należy podłączyć instalację solarną do wymiennika ciepła?
A. do dolnej wężownicy wymiennika
B. równolegle do górnej i dolnej wężownicy wymiennika
C. do górnej wężownicy wymiennika
D. szeregowo do górnej i dolnej wężownicy wymiennika
Podłączenie instalacji solarnej do górnej wężownicy wymiennika ciepła to zły pomysł, bo może prowadzić do wielu problemów z efektywnością systemu. Górna wężownica zazwyczaj odbiera już podgrzaną wodę z dolnej części, więc woda w górnej ma wyższą temperaturę, co sprawia, że ciepła woda z kolektorów może mieć trudności z jej dogrzaniem. Jeśli jeszcze równolegle podłączysz dwa węże, to może być bałagan z rozdzielaniem strumienia ciepła. Poza tym, taka konfiguracja może powodować stagnację ciepłej wody w górnej części wymiennika. Z mojego doświadczenia wynika, że niechciane straty energii to coś, czego można uniknąć, dlatego warto wiedzieć, jak prawidłowo podłączyć te wężownice, aby móc maksymalnie wykorzystać energię słoneczną.
Pytanie 11
Koszt materiałów do instalacji paneli słonecznych w domu jednorodzinnym wynosi 9 000 zł. Aby zamontować system na płaskim dachu, potrzeba 16 godzin pracy dwóch wykwalifikowanych pracowników, których stawka za godzinę wynosi 25,00 zł. Firma instalacyjna dolicza narzut na materiały w wysokości 20%. Jaki jest łączny koszt zamontowania systemu solarnego?
A. 11 600 zł
B. 12 600 zł
C. 10 800 zł
D. 9 800 zł
W przypadku błędnych odpowiedzi, najczęściej pojawiają się nieporozumienia związane z obliczeniami kosztów materiałów oraz pracy. Często myli się pojęcie narzutu, który w tym przypadku wynosi 20%. Niektóre osoby mogą pomylić obliczenia i przyjąć, że narzut jest obliczany od całkowitych kosztów, a nie tylko od kosztów materiałów, co prowadzi do zawyżenia tych wydatków. Kolejnym typowym błędem jest nieuwzględnienie kosztu pracy w całkowitym rachunku. Pracownicy są kluczowym elementem kosztów montażu, a ich wynagrodzenie należy brać pod uwagę w całkowitym koszcie instalacji. Inny problem to zbyt niski lub zbyt wysoki koszt roboczogodziny, co może wynikać z nieaktualnych stawek rynkowych w branży. Ważne jest, aby przed przystąpieniem do obliczeń zaktualizować informacje dotyczące stawek wynagrodzeń i narzutów w firmach instalacyjnych. Aby uniknąć tych pułapek, warto korzystać z dokładnych danych oraz standardów branżowych, które zalecają dokładne kalkulacje wycen w oparciu o rzeczywiste koszty materiałów i wynagrodzeń.
Pytanie 12
Aby uzyskać optymalną wydajność instalacji słonecznej do podgrzewania wody w basenie w trakcie lata, kolektory powinny być ustawione pod kątem względem poziomu
A. 45o
B. 60o
C. 90o
D. 30o
Ustawienie kolektorów słonecznych pod kątem 30 stopni jest optymalne do maksymalizacji efektywności w sezonie letnim, zwłaszcza w krajach o umiarkowanym klimacie. Kąt ten zapewnia, że kolektory są skierowane bardziej bezpośrednio w stronę słońca, co zwiększa ich zdolność do absorbowania promieniowania słonecznego. Pod kątem 30 stopni kolektory są w stanie osiągnąć wyższą wydajność, zwłaszcza gdy słońce jest wysoko na niebie w letnich miesiącach. Praktyczne zastosowanie tego kąta można zobaczyć w wielu nowoczesnych instalacjach, które stosują go jako standard, co potwierdzają badania dotyczące wydajności energetycznej. Warto również zauważyć, że dostosowanie kąta do lokalnych warunków geograficznych oraz pory roku jest kluczowe dla uzyskania maksymalnych korzyści. Zgodnie z normami branżowymi, dobrze zainstalowane systemy solarne powinny być projektowane z myślą o optymalizacji kąta nachylenia, co w efekcie prowadzi do zwiększenia oszczędności energii i redukcji kosztów eksploatacyjnych.
Pytanie 13
W systemie grzewczym jednowalentnym występuje
A. pompa ciepła oraz kocioł olejowy
B. pompa ciepła oraz kocioł gazowy
C. pompa ciepła, kocioł gazowy oraz grzałka elektryczna
D. wyłącznie pompa ciepła
Wybór odpowiedzi sugerujących obecność dodatkowych źródeł ciepła w monowalentnym systemie grzewczym jest nieprawidłowy, ponieważ definicja monowalentnego systemu wyklucza możliwość użycia więcej niż jednego źródła ciepła. Zasada działania takiego systemu opiera się na dostarczeniu ciepła z jednego, głównego źródła, co w praktyce oznacza, że pompa ciepła, jako samodzielne urządzenie, jest wystarczająca do zaspokojenia potrzeb grzewczych danego obiektu. Wybór odpowiedzi obejmujących kocioł olejowy, gazowy czy grzałkę elektryczną sugeruje pomylenie koncepcji systemów monowalentnych z bivalentnymi, w których wykorzystywane są jednocześnie dwa lub więcej źródeł ciepła w zależności od warunków zewnętrznych, takich jak temperatura. W systemach bivalentnych często korzysta się z pompy ciepła jako podstawowego źródła, a dodatkowo włącza się inne źródła ciepła, kiedy zapotrzebowanie na ciepło wzrasta lub warunki nie pozwalają na efektywną pracę pompy. Taki sposób myślenia może prowadzić do nieefektywnego projektowania systemów grzewczych, które nie tylko zwiększają koszty eksploatacji, ale również wpływają negatywnie na środowisko, poprzez zwiększenie emisji spalin i wykorzystanie paliw kopalnych. Właściwe zrozumienie różnicy pomiędzy systemami monowalentnymi a bivalentnymi jest kluczowe dla efektywnego projektowania systemów grzewczych zgodnych z najlepszymi praktykami w branży.
Pytanie 14
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 15
Naturalną wentylacją nie jest
A. przewietrzanie
B. wentylacja grawitacyjna
C. wentylacja przeciwpożarowa
D. aeracja
Wentylacja przeciwpożarowa jest systemem, który ma na celu ochronę budynków przed skutkami pożarów, poprzez skuteczne usuwanie dymu i toksycznych gazów. Choć może wykorzystywać naturalne zjawiska, takie jak różnice ciśnień, jest to system zaprojektowany z myślą o bezpieczeństwie i wymaga zaawansowanej technologii oraz mechanizmów sterujących. W przeciwieństwie do wentylacji naturalnej, która opiera się na pasywnych mechanizmach, wentylacja przeciwpożarowa często wymaga aktywnego działania, aby zapewnić odpowiednią jakość powietrza i bezpieczeństwo w przypadku pożaru. Przykładem zastosowania wentylacji przeciwpożarowej są systemy w wysokich budynkach, gdzie kluczowe jest szybkie usunięcie dymu z korytarzy i klatek schodowych, co jest niezbędne dla ewakuacji osób z budynku oraz dla akcji ratunkowej. Obowiązujące normy budowlane oraz przepisy przeciwpożarowe, takie jak PN-EN 12101, szczegółowo regulują zasady projektowania i instalacji takich systemów, co czyni je koniecznym elementem każdego nowego projektu budowlanego.
Pytanie 16
Najkorzystniejszą strefą energetyczną pod względem wiatru jest województwo
A. lubelskie
B. małopolskie
C. dolnośląskie
D. pomorskie
Województwo pomorskie jest uznawane za najlepszą strefę energetyczną pod względem wiatru w Polsce z uwagi na korzystne warunki klimatyczne, które sprzyjają produkcji energii z wiatru. Region ten charakteryzuje się dużą średnią prędkością wiatru, co jest kluczowym czynnikiem dla efektywności farm wiatrowych. Zgodnie z normami branżowymi, instalacje wiatrowe powinny być lokowane w obszarach, gdzie średnie roczne prędkości wiatru wynoszą co najmniej 5 m/s, co w pomorskim jest często przekraczane. Przykłady udanych projektów wiatrowych w tym regionie, takie jak farmy wiatrowe na Bałtyku, potwierdzają opłacalność inwestycji w odnawialne źródła energii. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują przeprowadzenie dokładnych badań wiatrowych oraz analizę wpływu na środowisko, co jest niezbędne do uzyskania pozwolenia na budowę. W rezultacie, pomorskie staje się liderem w produkcji energii wiatrowej, co przyczynia się do osiągania celów związanych z zrównoważonym rozwojem i redukcją emisji CO2.
Pytanie 17
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 18
Zgodnie z regulacjami Prawa Zamówień Publicznych, oferent składa propozycję na realizację robót budowlanych w trybie
A. przetargu
B. dialogu konkurencyjnego
C. zapytania o cenę
D. negocjacji
Wybór trybu przetargu na wykonanie robót budowlanych jest zgodny z Prawem Zamówień Publicznych, które stanowi fundament dla przejrzystości i konkurencyjności w procesach zakupowych w Polsce. Przetarg jest najczęściej stosowaną procedurą, która zapewnia równe szanse dla wszystkich wykonawców, a także umożliwia zamawiającemu uzyskanie najlepszej oferty, zarówno pod względem ceny, jak i jakości. W praktyce, przetargi mogą być przeprowadzane w formie przetargu nieograniczonego, co oznacza, że każdy zainteresowany wykonawca ma prawo złożyć ofertę, lub przetargu ograniczonego, gdzie zaprasza się jedynie wybrane podmioty. To standardowe podejście w branży budowlanej jest zgodne z najlepszymi praktykami i regulacjami, co sprawia, że jest powszechnie stosowane w projektach publicznych oraz dużych inwestycjach. Ponadto, przetargi są objęte szczegółowymi regulacjami, które chronią przed korupcją oraz nieprawidłowościami, co dodatkowo podkreśla ich ważność w zarządzaniu zamówieniami publicznymi.
Pytanie 19
Diody bypass w systemie fotowoltaicznym zazwyczaj są instalowane
A. na końcu rzędu paneli
B. w skrzynce przyłączeniowej panelu fotowoltaicznego
C. pomiędzy dwoma panelami w stringu
D. między łańcuchem paneli a akumulatorem
Montaż diod bypass w instalacji fotowoltaicznej na końcu łańcucha paneli nie jest zalecany, ponieważ w przypadku zaciemnienia lub uszkodzenia jednego z ogniw, cały łańcuch może zostać poważnie obciążony, co prowadzi do znacznych strat w generacji energii. Umieszczanie ich pomiędzy dwoma panelami w stringu także nie zabezpiecza przed stratami, gdyż ogranicza działanie diod do lokalnego obszaru, co może nie wystarczyć w przypadku szerszych problemów w całym łańcuchu. Kolejnym błędnym podejściem jest montowanie diod pomiędzy łańcuchem paneli a akumulatorem; diody bypass nie są przeznaczone do zarządzania przepływem energii między tymi elementami, ale raczej do ochrony pojedynczych ogniw w obrębie panelu. Kluczowym celem diod bypass jest minimalizacja strat mocy na poziomie paneli, co osiąga się przez ich umiejscowienie w puszce przyłączeniowej, a nie w innych lokalizacjach. Nieprawidłowe umiejscowienie diod bypass może prowadzić do mylnego przekonania o ich efektywności oraz do obniżenia całkowitej wydajności systemu fotowoltaicznego, co w dłuższej perspektywie wpływa na rentowność inwestycji i trwałość instalacji.
Pytanie 20
Jakie informacje mają kluczowe znaczenie przy przygotowywaniu oferty na instalację pompy ciepła w budynku jednorodzinnym?
A. Lokalizacja instalacji, koszt zakupu sprzętu i materiałów
B. Rodzaje instalowanych urządzeń, stawka za montaż oraz ilości potrzebnych materiałów
C. Czas potrzebny na montaż, liczba roboczogodzin pracowników
D. Ilość i wynagrodzenie zatrudnionych pracowników, wydatki wykonawcy i planowany zysk oraz termin realizacji
Patrząc na podane odpowiedzi, widać, że skupiły się na rzeczach, które nie są kluczowe w ofercie na montaż pompy ciepła. Miejsce instalacji niby ważne dla logistyki, ale to nie jest to, co powinno dominować. Cena zakupów urządzeń jest istotna, ale bez wiedzy o konkretnych urządzeniach, klient nie zrozumie całej oferty. Czas montażu i liczba roboczogodzin mogą być ważne, ale bez konkretów o urządzeniach i ich cenach, to wszystko traci sens. Liczba pracowników i ich wynagrodzenie to też coś, ale to nie najważniejsza rzecz w ofercie. Musisz pamiętać, że właściwe oferty powinny mieć na celu przede wszystkim techniczne aspekty instalacji i transparentność finansową. Ignorując te kluczowe rzeczy, można wyjść z błędnymi wnioskami, co może całkowicie zniekształcić zapotrzebowanie projektu i oczekiwania klienta.
Pytanie 21
W trakcie przeglądu technicznego komponentu chłodniczego w pompie ciepła nie wykonuje się analizy
A. szczelności w obiegu roboczym
B. parametrów cieczy roboczej
C. ciśnienia wejściowego w naczyniu wzbiorczym
D. stanu przewodów rurowych i połączeń
Odpowiedź, że przegląd techniczny części chłodniczej pompy ciepła nie obejmuje kontroli ciśnienia wejściowego w naczyniu wzbiorczym, jest prawidłowa. Podczas standardowych przeglądów technicznych skupiamy się na elementach, które mają bezpośredni wpływ na wydajność i bezpieczeństwo systemu chłodzenia. Kontrola szczelności w obiegu roboczym jest kluczowa, ponieważ nieszczelności mogą prowadzić do utraty czynnika chłodniczego, co bezpośrednio wpływa na efektywność pracy pompy ciepła. Stan przewodów rurowych i połączeń również wymaga szczególnej uwagi, gdyż ich uszkodzenia mogą skutkować wyciekami lub ograniczeniem przepływu czynnika. Parametry cieczy roboczej, takie jak temperatura i ciśnienie czynnika, są krytyczne dla prawidłowego działania układu. Naczynie wzbiorcze natomiast działa na zasadzie kompensacji ciśnienia w systemie hydraulicznym, co oznacza, że jego ciśnienie nie jest bezpośrednio związane z efektywnością pracy części chłodniczej. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowej eksploatacji i konserwacji pomp ciepła.
Pytanie 22
Do zasilania jednofazowej jednostki zewnętrznej pompy ciepła typu split powinno się użyć przewodu
A. dwużyłowego
B. trzyżyłowego
C. pięciożyłowego
D. czterożyłowego
Jednofazowa jednostka zewnętrzna pompy ciepła typu split wymaga do swojego zasilania przewodu trzyżyłowego, ponieważ taki przewód zapewnia nie tylko zasilanie, ale również odpowiednie uziemienie. W skład przewodu trzyżyłowego wchodzą trzy żyły: jedna fazowa, jedna neutralna oraz jedna ochronna (uziemiająca). Uziemienie jest kluczowe dla bezpieczeństwa użytkowników oraz ochrony urządzenia przed uszkodzeniami spowodowanymi przepięciami czy awariami. Przewody trzyżyłowe są powszechnie stosowane w instalacjach elektrycznych zasilających urządzenia o większej mocy. W praktyce, zastosowanie przewodu trzyżyłowego w instalacji zasilającej pompę ciepła jest zgodne z normami oraz przepisami, co zapewnia zgodność z wymaganiami bezpieczeństwa. Dobrą praktyką jest również regularne sprawdzanie stanu przewodów oraz ich odpowiednie zabezpieczenie, aby zminimalizować ryzyko uszkodzeń. Warto również pamiętać, że instalacja elektryczna powinna być wykonana przez wykwalifikowanego specjalistę, co jest kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa i wydajności systemu.
Pytanie 23
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 24
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 25
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 26
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 27
Gdzie w systemie grzewczym z kotłem posiadającym automatyczny podajnik paliwa powinno się zainstalować zabezpieczenie przed zbyt niskim poziomem wody?
A. Na zasilaniu, 10 cm pod najwyższą częścią kotła
B. Na zasilaniu, 10 cm ponad najwyższą częścią kotła
C. Na powrocie, 10 cm ponad najwyższą częścią kotła
D. Na powrocie, 10 cm pod najwyższą częścią kotła
Zamontowanie zabezpieczenia przed niskim poziomem wody w niewłaściwych miejscach, takich jak na powrocie 10 cm powyżej lub poniżej najwyższej części kotła, może prowadzić do poważnych problemów operacyjnych. Przede wszystkim zabezpieczenie umieszczone na powrocie nie będzie skutecznie monitorować poziomu wody, co jest kluczowe w systemach z automatycznym podajnikiem paliwa. Powrót to miejsce, gdzie woda wraca z obiegu grzewczego, i takie umiejscowienie nie gwarantuje, że kotłownia zawsze będzie miała odpowiednią ilość wody. Z tego powodu, może dojść do sytuacji, w której kocioł, mimo że na powrocie jest woda, działa na sucho, ponieważ pompa nie jest w stanie dostarczyć jej wystarczającej ilości z zasilania. Ponadto, umiejscowienie zabezpieczenia na zasilaniu, 10 cm poniżej najwyższej części kotła, również stwarza ryzyko, gdyż kocioł może działać w sytuacji, gdy poziom wody spadnie poniżej bezpiecznego marginesu. W takich przypadkach, woda w kotle nie jest wystarczająco chłodzona, co prowadzi do przegrzewania się urządzenia i potencjalnych uszkodzeń. Dlatego ważne jest, aby stosować się do zaleceń producentów i norm branżowych, które jasno wskazują, że zabezpieczenie powinno być montowane na zasilaniu, aby efektywnie kontrolować poziom wody i zapewnić optymalną pracę całego systemu grzewczego.
Pytanie 28
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 29
Materiał o najwyższym współczynniku absorpcji spośród wymienionych to
A. blacha aluminiowa
B. czarna farba
C. blacha miedziana
D. czarny chrom
Czarny chrom to naprawdę ciekawy materiał, bo ma super wysoką zdolność do pochłaniania światła. Dlatego świetnie sprawdza się wszędzie tam, gdzie potrzebujemy zminimalizować odbicie. Jak pomyślisz o optyce, to czarny chrom często trafia do filtrów optycznych czy różnych części aparatów fotograficznych. W porównaniu do czarnej farby, która też jest dobra, czarny chrom radzi sobie znacznie lepiej, jeśli chodzi o efektywność absorpcji. To dlatego w przemyśle często sięga się po czarny chrom, zwłaszcza w projektach, które wymagają precyzyjnego działania. W instrumentach naukowych i technologicznych jego jakość i działanie są naprawdę kluczowe.
Pytanie 30
Ośmiu paneli fotowoltaicznych o maksymalnej mocy P=250 Wp i napięciu U=12 V zostało połączonych równolegle. Instalacja ta cechuje się następującymi parametrami
A. P=250 Wp, U=12 V
B. P=250 Wp, U=96 V
C. P=2 000 Wp, U=12 V
D. P=2 000 Wp, U=96 V
W analizowanych odpowiedziach pojawiają się błędne założenia dotyczące działania układów fotowoltaicznych i zasadniczo połączeń równoległych. Przede wszystkim, połączenie równoległe paneli wpływa na moc systemu, a nie na napięcie. Odpowiedzi wskazujące na napięcie 96 V są całkowicie błędne, ponieważ w przypadku paneli o napięciu 12 V, nawet w połączeniu szeregowym, maksymalne napięcie nie osiągnie wartości wyższej niż suma napięć poszczególnych paneli. Tego typu błędy wynikają często z nieporozumienia dotyczącego podstawowych zasad łączenia elementów w systemach elektrycznych. Zastosowanie paneli o zbyt wysokim napięciu mogłoby prowadzić do uszkodzenia urządzeń zasilanych przez instalację, co jest sprzeczne z normami bezpieczeństwa. Kolejnym typowym błędem jest niewłaściwe zrozumienie działania mocy w układzie równoległym, gdzie sumuje się jedynie moc, a nie napięcie. Dlatego ważne jest, aby przy projektowaniu systemów fotowoltaicznych przestrzegać zasad szeregowego i równoległego łączenia paneli zgodnie z normami branżowymi, aby zapewnić ich efektywność i bezpieczeństwo. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla każdego inżyniera czy technika zajmującego się instalacjami odnawialnych źródeł energii.
Pytanie 31
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 32
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 33
Aby zobrazować za pomocą symboli graficznych ogólny przebieg oraz wyposażenie instalacji grzewczej podczas jej funkcjonowania, należy skorzystać z rysunku
A. aksonometrycznego
B. szczegółowego
C. zasadniczego
D. schematycznego
Odpowiedzi, które wskazują na rysunek szczegółowy, zasadniczy lub aksonometryczny, nie są właściwe w kontekście omawianego pytania. Rysunek szczegółowy koncentruje się na precyzyjnym przedstawieniu konkretnych elementów instalacji, takich jak wymiary, materiały i detale konstrukcyjne. Jest to podejście cenne w dokumentacji wykonawczej, jednak w przypadku wizualizacji ogólnego przebiegu i wyposażenia instalacji grzewczej nie dostarcza informacji, które są niezbędne do zrozumienia funkcjonalności systemu jako całości. Rysunek zasadniczy, z kolei, często odnosi się do ogólnej koncepcji projektu, ale może nie mieć wystarczającego poziomu szczegółowości, aby skutecznie zobrazować złożoność systemów grzewczych. Aksonometria, jako technika rysunkowa, oferuje trójwymiarowy obraz, który może być użyteczny w prezentacjach, lecz nie zawsze jasno przedstawia wszystkie istotne połączenia i funkcje poszczególnych elementów systemu. W praktyce, stosowanie niewłaściwych typów rysunków może prowadzić do nieporozumień w zespole projektowym oraz problemów w późniejszej eksploatacji i serwisowaniu instalacji. Zrozumienie odpowiedniego zastosowania każdego z tych typów rysunków jest kluczowe dla efektywnej komunikacji oraz poprawnej realizacji projektów inżynieryjnych.
Pytanie 34
Pompa ciepła przez 20 dni dostarczała do domu jednorodzinnego energię równą 2 040 kWh. Jaki jest wskaźnik efektywności energetycznej, jeśli średnia moc pobrana wynosi 2,5 kW?
A. 4,08
B. 40,80
C. 1,70
D. 17,00
Czasem zdarza się, że pojawiają się błędy w obliczeniach wskaźnika efektywności energetycznej pompy ciepła. Jak ktoś nie rozumie, jak właściwie obliczać COP, to może skończyć z błędnymi wynikami. Na przykład, jeśli ktoś myśli, że wystarczy podzielić dostarczoną energię przez moc pompy i zapomni o czasie, to może dojść do złych wniosków. Często myli się też jednostki energii z mocą, co może wprowadzić w błąd. Ktoś może pomylić kWh z kW, a to już problem. Żeby dobrze ocenić efektywność energetyczną, trzeba zawsze znać całkowity czas pracy i moc systemu. Warto też mieć na uwadze rzeczywiste warunki, w jakich pompa pracuje, jak temperatura zewnętrzna, bo to wszystko wpływa na efektywność. W tym pytaniu kluczem jest zrozumienie, że moc pompy ciepła (2,5 kW) przez 20 dni równa się 1 200 kWh zużycia energii, co jest istotne, żeby dobrze obliczyć COP.
Pytanie 35
Masa jednego opakowania rur miedzianych, które są przeznaczone do budowy instalacji i składowane w kręgach bez wewnętrznego rdzenia (szpuli), nie powinna być większa niż
A. 30 kg
B. 25 kg
C. 40 kg
D. 50 kg
Odpowiedź 50 kg jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z normami branżowymi dotyczącymi przechowywania i transportu rur miedzianych, masa jednego opakowania nie powinna przekraczać tej wartości. Rury miedziane, stosowane w instalacjach wodociągowych i grzewczych, są produktem, który wymaga odpowiedniego zabezpieczenia podczas transportu, aby uniknąć uszkodzeń mechanicznych. Standardowe praktyki w branży budowlanej oraz regulacje dotyczące materiałów budowlanych nakładają ograniczenia na maksymalną masę opakowania, co ma na celu zwiększenie bezpieczeństwa w transporcie oraz ułatwienie manipulacji przez pracowników. Przykładowo, przekroczenie masy 50 kg może prowadzić do trudności w przenoszeniu rur, co zwiększa ryzyko kontuzji. Stosowanie standardowych opakowań o masie 50 kg jest powszechną praktyką wśród producentów rur, co również podkreśla ich dbałość o ergonomię pracy oraz bezpieczeństwo. Warto również zaznaczyć, że w przypadku większych opakowań, transport i składowanie rur wiąże się z dodatkowymi obciążeniami technicznymi dla pojazdów transportowych, co może naruszać przepisy dotyczące transportu drogowego.
Pytanie 36
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 37
Jaką minimalną powierzchnię działki należy posiadać do zainstalowania poziomego wymiennika gruntowego w glebie gliniastej, który będzie źródłem energii niskotemperaturowej dla pompy ciepła o mocy grzewczej wynoszącej 10 kW?
A. od 60 m2 do 100 m2
B. od 10 m2 do 20 m2
C. od 400 m2 do 600 m2
D. od 2000 m2 do 3000 m2
Odpowiedzi sugerujące mniejsze powierzchnie, takie jak od 60 m2 do 100 m2, od 10 m2 do 20 m2 czy od 2000 m2 do 3000 m2, nie biorą pod uwagę istotnych czynników wpływających na efektywność wymiennika gruntowego. Odpowiedzi te mogą wynikać z błędnego założenia, że mniejsza powierzchnia może wystarczyć do uzyskania pożądanej mocy grzewczej. W przypadku gruntów gliniastych, ich niska przewodność cieplna oznacza, że wymiennik musi mieć znaczną powierzchnię, aby skutecznie przekazywać ciepło. Odpowiedź zakładająca powierzenie tylko 10 m2 do 20 m2 jest zupełnie nieadekwatna, gdyż taka powierzchnia nie jest w stanie dostarczyć wystarczającej ilości energii cieplnej dla pompy ciepła o mocy 10 kW. Ponadto, odpowiedzi sugerujące dużą powierzchnię od 2000 m2 do 3000 m2 mogą prowadzić do niepotrzebnych wydatków i nieefektywności w projektowaniu systemów, gdyż nie ma uzasadnienia technicznego dla tak dużej powierzchni w kontekście podanych wymagań. Właściwe zaprojektowanie wymiennika gruntowego powinno opierać się na analizie lokalnych warunków gruntowych, przewidywanej mocy grzewczej oraz zaleceniach technicznych, co pozwoli na optymalizację kosztów oraz efektywności energetycznej systemu. Dlatego kluczowe jest, aby przed przystąpieniem do budowy wymiennika gruntowego zasięgnąć porady specjalisty i przeprowadzić szczegółowe badania gruntu.
Pytanie 38
Jakie cechy posiada słoma jako biopaliwo?
A. niska kaloryczność wynosząca około 15 MJ/kg
B. wysoka odporność na wilgoć
C. znaczna emisja CO2 do atmosfery podczas spalania
D. duża kaloryczność wynosząca około 25 MJ/kg
Słoma jako biopaliwo wykazuje niską kaloryczność, oscylującą wokół 15 MJ/kg, co czyni ją mniej efektywnym źródłem energii w porównaniu do innych biopaliw, takich jak drewno czy pelet, które mogą osiągać wartość do 25 MJ/kg. To ograniczenie kaloryczności sprawia, że jej użycie w instalacjach energetycznych wymaga dostosowania technologii spalania oraz efektywnego zarządzania surowcem. Przykładowo, w piecach przemysłowych z odpowiednimi systemami odzysku ciepła, słoma może być wykorzystana w procesach produkcyjnych, takich jak suszenie czy ogrzewanie w zakładach przetwórstwa rolno-spożywczego. Zgodnie z normami dotyczącymi biopaliw, kluczowe jest także uwzględnienie aspektów ekologicznych, takich jak zmniejszenie emisji CO2 w porównaniu do paliw kopalnych, co czyni słomę atrakcyjnym rozwiązaniem w kontekście zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. W praktyce, wybór słomy jako paliwa powinien być poprzedzony szczegółową analizą lokalnych warunków oraz dostępności surowca, co jest zgodne z dobrą praktyką branżową.
Pytanie 39
Jakie narzędzia są potrzebne do montażu instalacji w systemie PEX skręcanym?
A. kalibrator do rur z fazownikiem, obcinak do rur oraz zaciskarka
B. kalibrator do rur z fazownikiem, obcinak do rur oraz zestaw kluczy płaskich
C. obcinak do rur, gratownik i zestaw kluczy płaskich
D. obcinak do rur, gratownik oraz zaciskarka
Jak nie uwzględnisz kalibratora do rur z fazownikiem, obcinaka i kluczy płaskich, to mogą wystąpić spore problemy. Kalibrator to istotne narzędzie, które pomaga formować rurę przed połączeniem, co jest konieczne w systemach PEX, żeby całość działała jak trzeba. Jak go brakuje, to ryzyko nieszczelności strasznie rośnie, co w efekcie może spowodować poważne kłopoty z instalacją. Obcinak też jest ważny, bo pozwala na czyste cięcia, a jego brak sprawia, że końce rur mogą być nierówne, co utrudnia montaż. Klucze płaskie są przydatne, ale same nie dadzą rady, żeby wszystko działało bez zgrzytów. Wybieranie gratowników to też niezbyt mądra decyzja, bo one nie spełniają wymagań dotyczących precyzyjnych połączeń. Dlatego warto wiedzieć, jak każde narzędzie pełni swoją rolę, żeby uniknąć błędów, które mogą prowadzić do drobnych napraw i problemów z wydajnością.
Pytanie 40
Przy opracowywaniu kosztorysu, należy wskazać, gdzie powinny być zainstalowane kolektory słoneczne. Które z poniższych miejsc jest niewłaściwe dla ich montażu?
A. Na gruncie pod kątem 45º na południe
B. Na dachu płaskim pod kątem 45º na południe
C. Na dachu skośnym pod kątem 45º na południe
D. Na dachu skośnym pod kątem 45º na północ
Wybór umiejscowienia kolektorów słonecznych na dachu skośnym pod kątem 45º na północ jest błędny, ponieważ to ustawienie znacząco ogranicza pozyskiwanie energii słonecznej. W Polsce, gdzie położenie geograficzne wpływa na dostępność promieniowania słonecznego, kierunek północny jest najgorzej nasłonecznionym miejscem. Kolektory słoneczne są zaprojektowane tak, aby maksymalizować absorbcję promieni słonecznych, a ich efektywność maleje, gdy są skierowane w stronę, która otrzymuje najmniej światła. Często spotykanym błędem jest przekonanie, że lokalizacja kolektorów na północ nie wpływa znacząco na ich wydajność, co jest niezgodne z rzeczywistością. Użytkownicy mogą nie dostrzegać, że nawet niewielkie różnice w kącie nachylenia czy kierunku ustawienia mają ogromny wpływ na ilość energii, którą kolektory mogą wygenerować. W przypadku montażu na dachu skośnym, najlepsze wyniki osiąga się przy kącie nachylenia wynoszącym około 30º-45º w kierunku południowym. Stosowanie się do norm, takich jak normy EN 12975, pokazuje, jak istotne jest przestrzeganie najlepszych praktyk montażowych, co w praktyce przekłada się na lepsze wyniki energetyczne i niższe koszty eksploatacji. Dlatego odpowiednie umiejscowienie kolektorów jest kluczowe dla ich efektywności i długowieczności. Zrozumienie tych zasad jest fundamentalne dla każdej prawidłowo zaprojektowanej instalacji solarnych systemów grzewczych.