Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik rachunkowości
  • Kwalifikacja: EKA.07 - Prowadzenie rachunkowości
  • Data rozpoczęcia: 25 kwietnia 2025 12:54
  • Data zakończenia: 25 kwietnia 2025 13:24

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Za długi zaciągnięte przez firmę, odpowiadają wobec wierzycieli swoim majątkiem osobistym.

A. udziałowcy firmy z .o.o.
B. komandytariusze w spółce komandytowej.
C. akcjonariusze spółki akcyjnej.
D. wspólnicy spółki jawnej.
Wspólnicy spółki jawnej odpowiadają za zobowiązania zaciągnięte przez spółkę całym swoim majątkiem osobistym. Wynika to z charakterystyki spółki jawnej, która jest formą działalności gospodarczej, w której wspólnicy prowadzą wspólnie sprawy spółki i ponoszą nieograniczoną odpowiedzialność za jej zobowiązania. Oznacza to, że wierzyciele mogą dochodzić roszczeń zarówno z majątku spółki, jak i z majątku osobistego wspólników. Przykładem praktycznym jest sytuacja, w której spółka jawna zaciąga kredyt, a w przypadku braku spłaty wierzyciel może zająć osobiste nieruchomości wspólników. Odpowiedzialność ta podkreśla znaczenie staranności w zarządzaniu finansami spółki i konieczność dokładnej analizy ryzyka przed podjęciem decyzji o zaangażowaniu się w spółkę jawna. Takie zjawisko jest zgodne z zasadami odpowiedzialności cywilnej oraz regulacjami Kodeksu spółek handlowych.

Pytanie 2

Zgodnie z regulacjami ustawy o rachunkowości, poprawkę można wprowadzić poprzez skreślenie błędnej treści lub kwoty, z zachowaniem czytelności przekreślonych wyrazów lub cyfr, oraz wpisanie poprawnej treści, daty poprawki i złożenie podpisu osoby upoważnionej

A. RW dokument magazynowy
B. KP asygnatę kasową
C. fakturę
D. wyciąg bankowy
Niepoprawne odpowiedzi dotyczą innych typów dokumentów, które nie podlegają tym samym zasadom dotyczącym poprawek w oparciu o ustawę o rachunkowości. Asygnata kasowa (KP) jest dokumentem związanym z operacjami kasowymi, gdzie jakiekolwiek błędy wymagają zazwyczaj sporządzenia nowego dokumentu lub korekty w systemie kasowym, a nie skreśleń, co wpływa na przejrzystość transakcji. Z kolei wyciąg bankowy to zestawienie operacji bankowych, które są na stałe rejestrowane przez bank, a wszelkie błędy powinny być zgłaszane bezpośrednio do instytucji finansowej, a nie poprawiane przez osoby trzecie. W przypadku faktur, przepisy dotyczące VAT oraz fakturowania wymagają, aby błędy były korygowane za pomocą faktur korygujących, które są odrębnymi dokumentami, co zapewnia zgodność i przejrzystość w obrocie gospodarczym. Błędne myślenie związane z tymi odpowiedziami często wynika z nieznajomości specyficznych regulacji dotyczących każdego z tych dokumentów oraz ich zastosowania w praktyce, przez co można mylnie przyjąć, że tak samo jak w dokumentacji magazynowej można dokonywać poprawek w innych formularzach. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla prawidłowego prowadzenia dokumentacji w każdej organizacji, co wpływa na jej prawidłowe funkcjonowanie oraz zgodność z obowiązującymi przepisami.

Pytanie 3

Do kategorii przychodów finansowych firmy wlicza się

A. wartość przyjętego aportu w formie majątkowego prawa autorskiego
B. przychody ze sprzedaży papierów wartościowych
C. otrzymane dotacje, subwencje oraz dopłaty
D. dochody ze sprzedaży aktywów trwałych
Przychody ze sprzedaży papierów wartościowych są klasyfikowane jako przychody finansowe przedsiębiorstwa, ponieważ odnoszą się do transakcji obrotu instrumentami finansowymi, które generują zyski dla przedsiębiorstw. Przykładem mogą być przychody uzyskane z sprzedaży akcji lub obligacji, które zostały wcześniej nabyte. W praktyce, jeśli przedsiębiorstwo kupuje papiery wartościowe z zamiarem ich odsprzedaży w przyszłości, uzyskuje przychody finansowe w momencie ich sprzedaży. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR), takie przychody muszą być ujmowane w rachunku zysków i strat, co jasno odzwierciedla wyniki finansowe przedsiębiorstwa. Ponadto, przychody ze sprzedaży papierów wartościowych mogą podlegać opodatkowaniu, co należy uwzględnić w bieżącej strategii finansowej firmy. Zrozumienie klasyfikacji przychodów jest kluczowe dla prawidłowego prowadzenia księgowości oraz raportowania finansowego.

Pytanie 4

Czym jest koszt stały?

A. wydatki związane z zużyciem energii technologicznej.
B. zużycie materiałów wykorzystywanych w procesie produkcyjnym.
C. wynagrodzenie dla pracowników zaangażowanych w produkcję.
D. amortyzacja pojazdu ciężarowego.
Wybór wynagrodzenia pracowników bezpośrednio produkcyjnych jako kosztu stałego jest błędny, ponieważ wynagrodzenia te są zmienne i uzależnione od poziomu produkcji. W miarę zwiększania się produkcji, rośnie również liczba godzin pracy oraz związane z tym wynagrodzenia, co sprawia, że nie są one stałe. Kolejny błędny wybór to koszt zużycia energii technologicznej, który również zmienia się w zależności od intensywności produkcji. Wysoka produkcja wymaga większej ilości energii, co czyni ten koszt zmiennym. Zużycie materiałów bezpośrednio produkcyjnych to kolejny przykład kosztu zmiennego, który jest ściśle związany z ilością wytwarzanych produktów. W praktyce, niektóre organizacje mylą te kategorie kosztów, co prowadzi do nieefektywnego zarządzania budżetem i nieprawidłowej oceny rentowności. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że koszty stałe nie zmieniają się w krótkim okresie czasu i są niezależne od poziomu produkcji, co pozwala na lepsze planowanie finansów w firmie. Właściwe klasyfikowanie kosztów jest fundamentem analizy finansowej i podejmowania strategicznych decyzji, a jego zrozumienie jest kluczowe dla menedżerów i finansistów w każdej branży.

Pytanie 5

Czym jest dokument księgowy?

A. faktura korygująca
B. zamówienie od klienta
C. umowa o pracę
D. polecenie przelewu
Faktura korygująca to podstawowy papier w księgowości, który używamy, żeby naprawić błędy w już wystawionych fakturach. Jest naprawdę potrzebna, gdy trzeba poprawić coś, jak na przykład złą cenę towaru czy błędną ilość sprzedanych rzeczy. Bez tego łatwo można namieszać w rozliczeniach podatkowych. Prawo mówi, że każda poprawiona faktura musi mieć swoją fakturę korygującą, co zapewnia przejrzystość finansową dla sprzedawcy i kupującego. W praktyce, każdy przedsiębiorca powinien dobrze to ogarniać i dbać o to, żeby wszystkie zmiany były odpowiednio zapisane i archiwizowane. To bardzo ułatwia kontrole i sprawia, że wszystko jest zgodne z przepisami. Przy okazji, lepsze relacje z klientami też się utrzymuje dzięki przejrzystości działań.

Pytanie 6

Papiery wartościowe oraz środki pieniężne powinny być poddawane inwentaryzacji

A. na koniec roku obrotowego
B. na zakończenie roku kalendarzowego
C. cztery razy w roku
D. raz w ciągu roku
Inwentaryzacja aktywów pieniężnych i papierów wartościowych powinna być robiona na koniec roku obrotowego, a nie na koniec roku kalendarzowego, co jest dosyć powszechnym błędem w finansach. Rok obrotowy i kalendarzowy mogą się różnić przez politykę rachunkowości firmy. Więc robić inwentaryzację ,raz w roku' to może być nieodpowiednie, bo czasami nie uwzględnia to specyfiki firmy. Z drugiej strony, inwentaryzacja co kwartał to może być za często dla wielu firm, co marnuje zasoby. Niektóre firmy mogą chcieć częstsze inwentaryzacje, ale nie jest to normą i powinno być uzasadnione. Błędem jest też myślenie, że inwentaryzacja to tylko sprawdzanie braków czy nadmiarów aktywów. W rzeczywistości chodzi o to, żeby mieć dokładny obraz sytuacji finansowej, co jest kluczowe dla podejmowania dobrych decyzji i wiarygodności raportów finansowych.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 8

Działanie gospodarza spowoduje zmiany jedynie w pasywach bilansu, nie modyfikując całkowitej sumy bilansowej, jeśli

A. jeden element aktywów zwiększy się o pewną kwotę, natomiast inny element aktywów obniży się o tę samą kwotę
B. jeden element aktywów obniży się o określoną kwotę, a jednocześnie jeden element pasywów zmniejszy się o tę samą kwotę
C. jeden element pasywów wzrośnie o pewną kwotę, natomiast inny element pasywów obniży się o tę samą kwotę
D. jeden element aktywów wzrośnie o pewną kwotę, a jednocześnie jeden element pasywów zwiększy się o tę samą kwotę
Błędne odpowiedzi często wynikają z niepełnego zrozumienia zasady równowagi bilansu oraz sposobów, w jakie zmiany w aktywach i pasywach wpływają na ogólny stan finansowy przedsiębiorstwa. W przypadku pierwszej opcji, zmniejszenie składnika aktywów i jednoczesne zmniejszenie pasywów o tę samą kwotę narusza zasadę, że zmiany w aktywach i pasywach powinny być skorelowane, aby utrzymać równowagę bilansową. Zmniejszenie aktywów bez kompensacji w pasywach prowadzi do dezintegracji bilansu. Druga koncepcja, która sugeruje, że zwiększenie jednego składnika pasywów, a równocześnie zmniejszenie drugiego składnika pasywów nie wpłynie na ogólną sumę bilansową, jest poprawna, ale jej niepoprawna interpretacja w kontekście odpowiedzi oznacza, że nie pokazuje ona, w jaki sposób zmiany w składnikach pasywów wpływają na ogólny bilans. Ostatecznie, ostatnia opcja, dotycząca zmian w aktywach, również nie spełnia wymogów dotyczących utrzymania równowagi w bilansie. Zwiększenie jednego składnika aktywów w połączeniu ze zmniejszeniem innego składnika aktywów nie wpływa na pasywa, co czyni bilans niewłaściwym i niekompletnym. Ważne jest, aby zrozumieć, że każda transakcja powinna być analizowana w kontekście całej struktury bilansu, aby zrozumieć jej rzeczywiste konsekwencje i zapewnić, że bilans pozostaje w równowadze.

Pytanie 9

Konto, które działa na zasadzie, że po stronie Ct rejestrujemy początkowy stan oraz wszystkie jego wzrosty, a po stronie Dt wszelkie zmiany obniżające stan składników bilansu, to konto

A. aktywnych.
B. syntetycznych.
C. pasywnych.
D. analitycznych.
Odpowiedź 'pasywne' jest poprawna, ponieważ konta pasywne służą do ewidencji źródeł finansowania oraz zobowiązań przedsiębiorstwa. Na kontach tych zapisujemy stan początkowy oraz wszelkie zwiększenia po stronie Ct, co odzwierciedla wzrost zobowiązań lub kapitałów własnych, natomiast po stronie Dt dokonujemy zapisów zmniejszeń, co odpowiada spłacie zobowiązań. Przykładem konta pasywnego może być konto 'Kapitał podstawowy', które zwiększa się w momencie dokapitalizowania firmy przez właścicieli. W praktyce, konta pasywne są kluczowe w bilansie, gdyż umożliwiają analizę struktury finansowania przedsiębiorstwa, co jest istotne dla inwestorów oraz analityków finansowych. W standardach rachunkowości, takich jak Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), klasyfikacja kont jako aktywnych lub pasywnych jest podstawą do prawidłowego sporządzania sprawozdań finansowych, co wpływa na przejrzystość i rzetelność informacji finansowych dostarczanych interesariuszom.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 11

W piekarni wartość zapasów i kapitałów obcych, według podanych w tabeli wybranych stanów składników aktywów i źródeł ich pochodzenia (w zł), wynosi:

1.Mąka do wypieku27 000,00
2.Nieopłacone faktury za dostawę mąki15 600,00
3.Oprogramowanie komputerów2 000,00
4.Zadłużenie wobec banku4 300,00
5.Naliczone, a niewypłacone, wynagrodzenia wobec pracowników3 600,00
6.Należne kwoty do otrzymania z tytułu sprzedaży pieczywa28 400,00
7.Niepodzielony zysk z lat ubiegłych42 100,00
8.Pieczywo wytworzone dla supermarketu Ola8 200,00

A. zapasy 27 000,00 zł, kapitały obce 19 900,00 zł
B. zapasy 65 600,00 zł, kapitały obce 94 000,00 zł
C. zapasy 35 200,00 zł, kapitały obce 23 500,00 zł
D. zapasy 63 600,00 zł, kapitały obce 65 600,00 zł
Wartość zapasów w piekarni oblicza się poprzez dokładne zsumowanie składników aktywów, które są przeznaczone na sprzedaż lub produkcję, takich jak mąka i pieczywo. W tym przypadku, odpowiedź 35 200,00 zł jest prawidłowa, ponieważ uwzględnia wszystkie istotne zapasy. Kapitały obce, z kolei, to zobowiązania finansowe, które piekarnia ma wobec swoich dostawców i innych wierzycieli, a w tym przypadku wynosiły 23 500,00 zł. Obliczenie obu wartości jest kluczowe dla analizy płynności finansowej firmy oraz jej zdolności do pokrywania bieżących wydatków. Dobrą praktyką w zarządzaniu finansami jest regularne audytowanie zapasów i zobowiązań, co pozwala na lepsze prognozowanie oraz planowanie finansowe. Utrzymanie odpowiednich poziomów zapasów przy jednoczesnym zarządzaniu zobowiązaniami wpływa na rentowność przedsiębiorstwa oraz jego reputację w branży.

Pytanie 12

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oblicz koszt wytworzenia zlecenia nr 1, jeżeli koszty wydziałowe są rozliczane proporcjonalnie do płac bezpośrednich.

Tabela kalkulacyjna
Pozycje kalkulacyjne kosztówKoszty
ogółem
w zł
Koszty przypadające na:
Zlecenie nr 1
w zł
Zlecenie nr 2
w zł
Materiały bezpośrednie30 000,0020 000,0010 000,00
Płace bezpośrednie20 000,0015 000,005 000,00
Koszty wydziałowe5 000,00
Koszt wytworzenia produkcji55 000,00

A. 38 750,00 zł
B. 15 000,00 zł
C. 16 250,00 zł
D. 35 000,00 zł
Poprawna odpowiedź to 38 750,00 zł, co wynika z dokładnych obliczeń kosztów wytworzenia zlecenia nr 1. W pierwszej kolejności należy zsumować koszty bezpośrednie, które w tym przypadku wynoszą 35 000,00 zł. Następnie, do kosztów bezpośrednich należy dodać koszty wydziałowe, które są rozliczane proporcjonalnie do płac bezpośrednich. Całkowite koszty wydziałowe wynoszą 5 000,00 zł, a proporcjonalny udział zlecenia nr 1, który obliczamy na podstawie jego udziału w płacach, wynosi 3 750,00 zł. Suma tych dwóch wartości daje całkowity koszt wytworzenia zlecenia nr 1, czyli 38 750,00 zł. W praktyce, umiejętność precyzyjnego obliczania kosztów wytworzenia jest kluczowa w zarządzaniu finansami przedsiębiorstw, a także w podejmowaniu decyzji dotyczących wyceny produktów i usług. Standardy branżowe, takie jak IFRS, wymagają dokładnego ujmowania kosztów, co jest niezbędne do zapewnienia rzetelności informacji finansowych.

Pytanie 13

Hurtownia, która jest czynnym podatnikiem VAT, zapisuje fakturę za sprzedane towary na koncie Przychody ze sprzedaży towarów po stronie

A. kredytowej w kwocie netto
B. debetowej w kwocie netto
C. debetowej w kwocie brutto
D. kredytowej w kwocie brutto
Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ faktura za sprzedane towary hurtownia, będąc czynnym podatnikiem VAT, jest ujmowana na koncie 'Przychody ze sprzedaży towarów' po stronie kredytowej w wartości netto. Wynika to z zasad rachunkowości, które nakazują rozliczanie przychodów w momencie ich realizacji. Ujmowanie przychodów po stronie kredytowej oznacza wzrost aktywów, co jest zgodne z zasadą podwójnego zapisu. Wartość netto oznacza, że przychód wykazywany jest bez VAT, co jest istotne dla podatników VAT, którzy muszą oddzielnie rozliczać podatek od sprzedaży. W praktyce, przy księgowaniu sprzedaży hurtownia powinna również pamiętać o konieczności wystawienia faktury VAT, która odzwierciedla zarówno wartość brutto, jak i netto, a także kwotę VAT. Dobre praktyki w rachunkowości sugerują, aby przychody były ujmowane na odpowiednich kontach zgodnie z ich charakterem, co ułatwia późniejsze analizy finansowe i sprawozdawczość.

Pytanie 14

Jakie są zasady działania kont aktywów?

A. saldo końcowe po stronie Dt konta
B. saldo początkowe po stronie Dt konta
C. ograniczenie stanu początkowego po stronie Dt konta
D. powiększenie stanu początkowego po stronie Ct konta
Wybór innych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego podstawowych zasad prowadzenia księgowości. Zwiększenie stanu początkowego po stronie Ct konta oznaczałoby zmniejszenie aktywów, co jest sprzeczne z ich naturą. Konta aktywów są z definicji związane z ich przyrostem po stronie debetowej. Z kolei saldo początkowe po stronie Dt konta jest nieodłącznie związane z wartościami aktywów, które nie mogą być zredukowane w taki sposób. Inną nieprawidłową koncepcją jest stwierdzenie, że zmniejszenie stanu początkowego po stronie Dt konta prowadzi do wzrostu aktywów, co jest również błędne, ponieważ zmniejszanie stanu po stronie debetowej powinno dotyczyć tylko pasywów. Ostatnia odpowiedź, sugerująca saldo końcowe po stronie Dt, również jest nieprawidłowa, ponieważ saldo końcowe po stronie Dt nie jest tożsame z przyrostem aktywów. Saldo końcowe to wartość pozostała po wszystkich transakcjach, a nie bezpośredni wskaźnik na temat przyrostu aktywów. Zrozumienie tzw. podwójnej księgowości, w której każdy debet ma swój odpowiednik w kredycie, jest kluczowe dla poprawnej interpretacji funkcjonowania kont aktywów i zapobiegania błędnym wnioskom.

Pytanie 15

Zasada ograniczonego zaufania stosowana w trakcie inwentaryzacji obejmuje

A. zapewnienie braku możliwości wprowadzenia zmian w stanie ewidencjonowanego przedmiotu podczas inwentaryzacji
B. ujawnienie konkretnego składnika aktywów w dokumentacji inwentaryzacyjnej przez osobę upoważnioną
C. dokładne określenie rzeczywistego stanu składników inwentaryzowanych poprzez identyfikację nazwy, symbolu, ceny i ilości w naturalnych jednostkach
D. monitorowanie osób odpowiedzialnych materialnie, zwłaszcza tych z krótkim stażem pracy i brakiem doświadczenia w rozliczaniu powierzonego mienia
Nieprawidłowe koncepcje związane z innymi odpowiedziami mogą prowadzić do poważnych nieporozumień w zakresie przeprowadzania inwentaryzacji. Wykazanie danego składnika zasobów majątkowych w dokumentacji przez upoważnionego pracownika nie jest wystarczającym zabezpieczeniem, gdyż brak kontroli nad osobami odpowiedzialnymi za mienie może skutkować błędami lub nadużyciami. Dokumentacja sama w sobie nie eliminuje ryzyka, dlatego kluczowe jest odpowiednie nadzorowanie osób, które mają dostęp do mienia. Na przykład, jeśli pracownik jest jedyną osobą zajmującą się inwentaryzacją, a nie ma dodatkowych mechanizmów kontroli, to może to prowadzić do oszustw. Ustalenie stanu faktycznego składników inwentaryzowanych poprzez proces identyfikacji to istotny element, jednak nie może być jedynym krokiem. Jeśli nie zostaną wprowadzone odpowiednie kontrole nad osobami odpowiedzialnymi za mienie, to nawet precyzyjna identyfikacja zasobów nie zminimalizuje ryzyka błędów. Uniemożliwienie zmian w stanie przedmiotu ewidencji podczas inwentaryzacji jest istotne, ale sama ta zasada nie wystarczy, aby zapewnić rzetelność inwentaryzacji. W praktyce, podejście to może prowadzić do ignorowania innych kluczowych aspektów zarządzania mieniem, takich jak odpowiednie przeszkolenie pracowników oraz wprowadzenie systemów wsparcia dla osób odpowiedzialnych za mienie.

Pytanie 16

Operacja gospodarcza "WB - wykup weksla własnego" klasyfikuje się jako

A. aktywna
B. aktywno-pasywna zwiększająca
C. aktywno-pasywna zmniejszająca
D. pasywna
Operacja gospodarcza "WB - wykup weksla własnego" jest klasyfikowana jako operacja aktywno-pasywna zmniejszająca, ponieważ dotyczy redukcji zobowiązań jednostki. Weksel własny jest dokumentem, który potwierdza zobowiązanie do zapłaty określonej kwoty. W momencie wykupu, przedsiębiorstwo spłaca swoje zobowiązanie, co prowadzi do zmniejszenia zarówno aktywów, jak i pasywów w bilansie. Przykładowo, jeśli firma posiada weksel na kwotę 10 000 zł, to jego wykup skutkuje zmniejszeniem gotówki (aktywa) oraz zobowiązań (pasywa) o tę samą kwotę. Takie działania są zgodne z zasadami rachunkowości, które nakładają obowiązek prawidłowego ujmowania aktywów i pasywów. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie wykupów weksli, aby zapewnić płynność finansową firmy oraz utrzymanie odpowiedniego poziomu zobowiązań, co może mieć kluczowe znaczenie dla stabilności finansowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 17

Podstawą rejestrowania transakcji gospodarczej w księgach handlowych według ustawy o rachunkowości jest

A. dowód księgowy
B. instrukcja obiegu dokumentów
C. plan kont
D. sprawozdanie finansowe
Dowód księgowy jest kluczowym elementem w procesie księgowania operacji gospodarczych. Zgodnie z ustawą o rachunkowości, każdy zapis w księgach handlowych musi być poparty odpowiednim dokumentem, który potwierdza dokonanie transakcji. Dowód księgowy może przybierać różne formy, takie jak faktury, rachunki, umowy, czy zestawienia bankowe. Dokumenty te nie tylko zapewniają podstawę do dokonania zapisu, ale także umożliwiają weryfikację i audyt operacji. Praktyczne zastosowanie dowodów księgowych w codziennej pracy księgowego polega na ich starannym zbieraniu, przechowywaniu oraz analizowaniu w celu zapewnienia rzetelności i zgodności z przepisami prawa. Dodatkowo, w kontekście standardów rachunkowości, dowody księgowe muszą być odpowiednio klasyfikowane i chronione przed utratą, co jest zgodne z zasadami dobrej praktyki zarządzania dokumentacją. Właściwe zrozumienie roli dowodów księgowych jest niezbędne dla efektywnego prowadzenia księgowości oraz zapewnienia transparentności finansowej w organizacji.

Pytanie 18

Określ, jakie wydatki w bieżącym miesiącu poniesie jednostka gospodarcza na eksploatację obrabiarki, jeżeli:

- wartość początkowa wynosi 9 000 zł
- amortyzacja to 105 zł
- koszt usługi remontowej wynosi 120 zł

A. 225 zł
B. 105 zł
C. 9 225 zł
D. 125 zł
Odpowiedzi 125 zł, 9 225 zł i 105 zł prezentują różne błędne interpretacje kosztów eksploatacji obrabiarki. Odpowiedź 125 zł może wynikać z niepełnego ujęcia wydatków. Nie uwzględnia ona kosztów związanych z usługą remontową, co jest kluczowe w kontekście całkowitych kosztów eksploatacji. Odpowiedź 9 225 zł błędnie interpretuje wartość początkową obrabiarki jako koszt eksploatacji. Należy pamiętać, że wartość początkowa jest kwotą, która nie ma bezpośredniego wpływu na bieżące koszty operacyjne, lecz jest bazą do obliczeń amortyzacyjnych, a więc nie powinna być dodawana do bieżących wydatków. Ostatecznie, odpowiedź 105 zł to jedynie kwota amortyzacji, która również nie oddaje całości kosztów związanych z eksploatacją, ignorując konieczność uwzględnienia wydatków na konserwację. Te błędne odpowiedzi ilustrują typowe pomyłki polegające na mieszaniu różnych kategorii kosztów oraz braku uwagi na pełne ujęcie wydatków operacyjnych, co jest kluczowe w analizie finansowej jednostki gospodarczej.

Pytanie 19

W dniu 15.02.2017 r. firma nabyła i wprowadziła do użytkowania środek trwały o wartości początkowej 7 000,00 zł. Jednostka stosuje metodę liniową amortyzacji na podstawie przepisów podatkowych. Jaką kwotę amortyzacji środka trwałego należy obliczyć za rok 2017, jeśli stawka amortyzacji wynosi 30%?

A. 175,00 zł
B. 583,00 zł
C. 1 750,00 zł
D. 2 100,00 zł
Wybór innych odpowiedzi, takich jak 583,00 zł, 175,00 zł lub 2 100,00 zł, wynika z nieporozumień dotyczących zasad amortyzacji oraz obliczeń związanych z czasem użytkowania środka trwałego. Warto zacząć od zrozumienia, że metoda liniowa amortyzacji polega na równomiernym rozkładaniu kosztów środka trwałego na cały okres jego użyteczności. Pierwszy błąd, który często występuje, to obliczenie pełnej amortyzacji za rok bez uwzględnienia, że środek trwały został przyjęty do użytkowania w połowie miesiąca lutego, co oznacza, że w roku 2017 nie był wykorzystywany przez pełne 12 miesięcy. W konsekwencji, przy obliczaniu amortyzacji za rok, należy uwzględnić tylko te miesiące, w których środek był używany. Na przykład, jeśli ktoś oblicza amortyzację jako 2 100,00 zł bez proporcjonalnego uwzględnienia okresu użytkowania, to dojście do błędnej wartości jest nieuniknione. Z kolei wybór wartości 583,00 zł wskazuje na nieprawidłowe zrozumienie, jak przeliczać stawkę procentową w kontekście amortyzacji, co może prowadzić do znacznych błędów w księgowości. Obliczenia amortyzacji powinny być starannie przemyślane i dokładnie weryfikowane, aby odzwierciedlały rzeczywistą wartość utraty wartości aktywów. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami w każdej organizacji.

Pytanie 20

Podczas inwentaryzacji ustalono różnice inwentaryzacyjne towarów wynoszące:
- brakująca musztarda SAREPSKA 50 szt. w cenie 2,00 zł/szt.
- nadwyżka musztardy FRANCUSKA 40 szt. w cenie 3,00 zł/szt.
Kierownik podjął decyzję o zrównoważeniu braków musztardy SAREPSKA z nadwyżką musztardy FRANCUSKA. Oblicz wartość tej kompensaty, stosując zasadę niższej ceny i mniejszej ilości.

A. 120,00 zł
B. 150,00 zł
C. 100,00 zł
D. 80,00 zł
Poprawna odpowiedź to 80,00 zł, wynikająca z zastosowania zasady niższej ceny i mniejszej ilości w przypadku kompensacji różnic inwentaryzacyjnych. W analizowanym przypadku mamy niedobór musztardy SAREPSKA, który wynosi 50 sztuk po 2,00 zł za sztukę, oraz nadwyżkę musztardy FRANCUSKA, która wynosi 40 sztuk po 3,00 zł za sztukę. Aby obliczyć wartość kompensaty, musimy wziąć pod uwagę niższą cenę oraz mniejszą ilość dostępnych produktów. W tym przypadku niższą ceną jest cena musztardy SAREPSKA (2,00 zł/szt.), a mniejsza ilość to 40 sztuk (musztardy FRANCUSKA). Dlatego wartość kompensaty obliczamy jako: 40 sztuk x 2,00 zł/szt. = 80,00 zł. Zastosowanie tej metody pozwala na właściwe zarządzanie inwentaryzacją i efektywne gospodarowanie zasobami, co jest zgodne z dobrą praktyką w zarządzaniu zapasami. Warto pamiętać, że zasada ta jest istotna nie tylko w kontekście inwentaryzacji, ale również w codziennej praktyce handlowej i zarządzania finansami. Przykładem zastosowania tej zasady może być sytuacja, w której przedsiębiorstwo musi podejmować decyzje dotyczące przyjęcia lub zwrotu towarów w związku z różnicami inwentaryzacyjnymi, co wpływa na jego rentowność.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 22

Jakie znaczenie ma saldo konta Wynik finansowy na zakończenie roku obrotowego?

A. zysk netto
B. zysk brutto
C. strata
D. zyski nadzwyczajne
Wybór zysku brutto jako odpowiedzi pokazuje, że może jest jakieś nieporozumienie w podstawowych pojęciach dotyczących rachunkowości. Zysk brutto to tak naprawdę przychody ze sprzedaży minus koszty sprzedaży, a to nie uwzględnia wszystkich wydatków, jak koszty administracyjne czy podatki. W praktyce, zysk brutto nie jest najlepszym wskaźnikiem efektywności finansowej firmy, bo nie pokazuje jej prawdziwej rentowności. Strata to już w ogóle inna bajka, bo oznacza, że wydatki przewyższają przychody, co jest zdecydowanie złym sygnałem. A jeśli chodzi o zyski nadzwyczajne, to one dotyczą sytuacji jednorazowych, więc to też nie to. Kluczowe jest to, żeby zrozumieć, że zysk netto, będący ostatecznym wynikiem finansowym, pokazuje, jak firma umie generować wartość dla swoich właścicieli. Ignorowanie tego prowadzi do błędnych wniosków o finansach firmy. Warto naprawdę zrozumieć, co oznaczają te pojęcia, bo mają spory wpływ na decyzje strategiczne.

Pytanie 23

Które konta w żadnym wypadku nie pokazują sald na początek roku finansowego?

A. Bilansowe
B. Analityczne
C. Wynikowe
D. Pozabilansowe
Konta wynikowe, które odpowiadają za ewidencję przychodów i kosztów, nie wykazują sald na początek roku obrotowego, ponieważ są zamykane na koniec każdego okresu rozrachunkowego. Po zamknięciu roku obrotowego, salda kont wynikowych są przenoszone na konto zysków i strat, co skutkuje brakiem otwarcia salda na nowy rok. W praktyce oznacza to, że konta te są używane do bieżącego monitorowania wyników finansowych przedsiębiorstwa, a ich saldo na koniec roku obrotowego jest zerowe. Przykładem kont wynikowych mogą być konta przychodów ze sprzedaży, kosztów operacyjnych oraz różnorodne konta dotyczące wydatków. W wielu organizacjach stosuje się standardy rachunkowości, takie jak MSSF, które podkreślają znaczenie dokładności w ewidencji przychodów i kosztów, co jest kluczowe dla rzetelnego przedstawienia sytuacji finansowej firmy. Warto zatem pamiętać, że konta wynikowe pełnią kluczową rolę w analizie efektywności finansowej przedsiębiorstwa, a ich struktura jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie rachunkowości.

Pytanie 24

W tabeli przedstawiono wyniki inwentaryzacji w przedsiębiorstwie handlowym. Na podstawie danych w tabeli ustal wartość różnic inwentaryzacyjnych.

L.p.Nazwa towaruCenaStan według
spisu z naturyzapisów księgowych
1.Koszula męska45 zł20 szt.21 szt.
2.Bluzka damska50 zł15 szt.14 szt.
3.Spódnica60 zł17 szt.15 szt.

A. Niedobór koszul 45 zł, niedobór bluzek 50 zł, nadwyżka spódnic 120 zł
B. Niedobór koszul 45 zł, nadwyżka bluzek 50 zł, niedobór spódnic 60 zł
C. Nadwyżka koszul 45 zł, niedobór bluzek 50 zł, nadwyżka spódnic 60 zł
D. Niedobór koszul 45 zł, nadwyżka bluzek 50 zł, nadwyżka spódnic 120 zł
Poprawna odpowiedź wskazuje, że w przedsiębiorstwie wystąpił niedobór koszul w wysokości 45 zł, nadwyżka bluzek wynosząca 50 zł oraz nadwyżka spódnic, która wynosi 120 zł. Aby dokonać rzetelnej analizy inwentaryzacyjnej, kluczowe jest porównanie stanu faktycznego z zapisami w księgach rachunkowych. Ustalając różnice inwentaryzacyjne, używamy metody polegającej na obliczeniu różnic między stanem rzeczywistym a stanem zapisanym, co pozwala na precyzyjne określenie wartości strat i nadwyżek. W przypadku wykrycia różnic, ich klasyfikacja jako niedobór czy nadwyżka jest kluczowa dla dalszych działań, takich jak korekty księgowe. Dobrą praktyką w zarządzaniu inwentaryzacją jest regularne przeprowadzanie inwentaryzacji, co umożliwia szybką identyfikację problemów oraz optymalizację stanów magazynowych. Warto również zaznaczyć, że właściwe zarządzanie różnicami inwentaryzacyjnymi ma ogromne znaczenie dla zachowania płynności finansowej przedsiębiorstwa oraz jego reputacji na rynku.

Pytanie 25

Podstawą ewidencji w księgach pomocniczych jest zasada rejestrowania

A. korygującego
B. powtórzonego
C. syntetycznego
D. podwójnego
Mówiąc, że ewidencja na kontach ksiąg pomocniczych polega na zapisie korygującym, podwójnym czy syntetycznym, można trochę pomylić, bo to nie oddaje, jak to naprawdę działa w księgowości. Zasada zapisu korygującego jest o poprawianiu wcześniejszych błędów, co jest inna sprawą niż po prostu rejestrowanie transakcji. Księgi pomocnicze służą do zbierania szczegółowych informacji, które wspierają konta syntetyczne, a nie do ich poprawiania. Zapis podwójny, chociaż ważny w księgowości, dotyczy ogólnej zasady, gdzie każda transakcja jest księgowana na dwóch kontach, ale to nie jest bezpośrednio związane z funkcją ksiąg pomocniczych. W ewidencji pomocniczej kluczowe jest, żeby każda operacja była skorelowana z odpowiednim kontem syntetycznym, a nie tylko spełniała zasady podwójnego zapisu. A zasada syntetyczna to bardziej o łączeniu danych w raporty niż o śledzeniu transakcji, co jest ważnym celem ksiąg pomocniczych. Dobrze jest zrozumieć te różnice, bo to pomaga w zarządzaniu dokumentami finansowymi i unika błędów w ewidencji.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 27

Konto, które nie ma salda początkowego i na którym zwiększenia księgowane są po stronie Wn, a zmniejszenia po stronie Ma oraz saldo tego konta przenosi się na koniec roku obrotowego na wynik finansowy, to konto

A. kosztów
B. przychodów
C. pasywów
D. aktywów
Odpowiedź, że konto kosztów jest prawidłowa, ponieważ konta kosztów w księgowości nie posiadają salda początkowego. Wn (debet) konta kosztów odzwierciedla zwiększenia, co oznacza, że każda poniesiona kwota kosztu wpływa na wzrost wartości tego konta. Natomiast Ma (credit) konta kosztów wskazuje na zmniejszenia, co może mieć miejsce w przypadku, gdy koszty są rozliczane lub przenoszone na inne konta. Na koniec roku obrotowego saldo konta kosztów jest przenoszone na wynik finansowy, co jest zgodne z zasadami rachunkowości i pozwala na właściwą prezentację wyników finansowych firmy. W praktyce, konta kosztów pomagają firmom śledzić i zarządzać wydatkami, co jest kluczowe dla analizy rentowności. Na przykład, przedsiębiorstwa mogą segregować koszty według ich rodzaju, co ułatwia monitorowanie i optymalizację wydatków. Dobre praktyki w zakresie księgowości zalecają regularną kontrolę i analizę kosztów, aby podejmować świadome decyzje zarządcze.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 29

W tabeli zamieszczono wyniki inwentaryzacji przeprowadzonej w hurtowni owoców. Ustal na podstawie danych w tabeli wartość różnic inwentaryzacyjnych.

L.p.Nazwa towaruCena jednostkowaStan według:
Spisu z naturyZapisów księgowych
1.Cytryny2,50 zł/kg700 kg1 000 kg
2.Mandarynki3,00 zł/kg800 kg850 kg
3.Pomarańcze4,00 zł/kg900 kg890 kg

A. Nadwyżka cytryn 750 zł, niedobór mandarynek 150 zł, niedobór pomarańczy 40 zł.
B. Niedobór cytryn 750 zł, nadwyżka mandarynek 150 zł, nadwyżka pomarańczy 40 zł.
C. Niedobór cytryn 750 zł, niedobór mandarynek 350 zł, nadwyżka pomarańczy 40 zł.
D. Nadwyżka cytryn 750 zł, nadwyżka mandarynek 150 zł, niedobór pomarańczy 40 zł.
W przedstawionych odpowiedziach można zauważyć pewne powszechne błędy myślowe, które prowadzą do nieprawidłowych wniosków. Wiele osób ma tendencję do mylenia nadwyżek z niedoborami, co może wynikać z pośpiechu lub braku dokładnego zrozumienia pojęć związanych z inwentaryzacją. Na przykład, w propozycjach, które wskazują niedobory cytryn w kwocie 750 zł, autorzy nie uwzględniają rzeczywistego stanu magazynowego, który wykazuje nadwyżkę. Tego rodzaju nieprawidłowości mogą prowadzić do błędnych decyzji finansowych oraz operacyjnych w hurtowni. Ponadto, w przypadku mandarynek, błędne obliczenia ujawniają, że nie uwzględniono rzeczywistej różnicy między stanem ewidencyjnym a faktycznym. Takie niedopatrzenia mogą wpłynąć na raporty finansowe oraz zarządzanie zapasami. Dobrą praktyką jest regularne szkolenie personelu w zakresie metod inwentaryzacji oraz analizy różnic, aby unikać podobnych nieporozumień. Niezrozumienie podstawowych zasad zarządzania zapasami oraz błędna interpretacja danych mogą prowadzić do znacznych strat finansowych, dlatego kluczowe jest posiadanie rzetelnych procedur oraz standardów kontroli jakości w każdym przedsiębiorstwie.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 31

Jak długo powinny być przechowywane dokumenty inwentaryzacyjne w firmie?

A. przez okres 5 lat
B. przez okres 1 roku
C. do momentu sporządzenia następnych dokumentów inwentaryzacyjnych
D. do dnia, w którym zostanie sporządzone sprawozdanie finansowe
Dokumenty inwentaryzacyjne powinny być przechowywane przez okres 5 lat, co wynika z przepisów prawa oraz dobrych praktyk w zarządzaniu dokumentacją. Umożliwia to przedsiębiorstwom zapewnienie pełnej przejrzystości oraz dostępności danych dotyczących stanu majątku. Przechowywanie tych dokumentów przez pięć lat pozwala na ewentualne kontrole zewnętrzne, które mogą być przeprowadzane przez organy podatkowe lub audytorów. Przykładowo, w przypadku badania sprawozdań finansowych, posiadanie aktualnych dokumentów inwentaryzacyjnych jest niezbędne do potwierdzenia wartości aktywów. Warto także pamiętać, że zgodnie z obowiązującymi przepisami, takie jak Ustawa o rachunkowości, przedsiębiorstwa są zobowiązane do archiwizowania dokumentów finansowych przez określony czas. W praktyce, wiele firm stosuje systemy elektronicznego przechowywania dokumentów, co ułatwia ich archiwizację i szybki dostęp w razie potrzeby.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 33

Firma zaciągnęła pożyczkę na wybudowanie hali produkcyjnej. Po zakończeniu tego projektu i wprowadzeniu środka trwałego do użycia, odsetki od pożyczki, naliczane co miesiąc, powinny być księgowane na konto

A. Koszty ogólnego zarządu
B. Pozostałe koszty operacyjne
C. Środki trwałe
D. Koszty finansowe
Wybór innych opcji, takich jak środki trwałe, koszty ogólnego zarządu lub pozostałe koszty operacyjne, nie odpowiada zasadom klasyfikacji kosztów w rachunkowości. Ujęcie odsetek w ciężar konta "Środki trwałe" jest błędne, ponieważ skupia się na inwestycji, a nie na kosztach związanych z finansowaniem. Środki trwałe to aktywa, które są wykorzystywane przez jednostkę przez dłuższy czas i ich wartość nie obejmuje kosztów pozyskania finansowania. Koszty ogólnego zarządu, które obejmują wydatki niezbędne do zarządzania i prowadzenia działalności operacyjnej, również nie uwzględniają odsetek od kredytów, ponieważ te są specyficzne dla finansowania danej inwestycji. Natomiast pozostałe koszty operacyjne obejmują różne wydatki, które nie są bezpośrednio związane z działalnością produkcyjną, co także nie obejmuje odsetek. Typowym błędem w rozumieniu tych kategorii jest mylenie kosztów operacyjnych z kosztami finansowymi oraz brak zrozumienia, że odsetki są kosztem generowanym przez korzystanie z kapitału obcego. Aby prawidłowo zarządzać kosztami i optymalizować wyniki finansowe, istotne jest, aby jednostki gospodarcze właściwie klasyfikowały swoje wydatki i stosowały się do obowiązujących regulacji rachunkowych.

Pytanie 34

Firma dysponuje maszyną produkcyjną, której wartość początkowa, zgodnie z ewidencją, wynosi 40 000,00 zł, a umorzenie do dnia bilansowego osiągnęło 28 000,00 zł. Z uwagi na zmiany w technologii produkcji firma planuje sprzedaż tej maszyny na początku kolejnego roku obrotowego. Rzeczoznawca oszacował, że wartość rynkowa maszyny wynosi 5 000,00 zł, co wskazuje, że wartość bilansowa przewyższa możliwą do uzyskania cenę sprzedaży netto. W związku z tym firma postanowiła przeprowadzić odpis aktualizujący wartość maszyny. Oblicz, jaka będzie kwota tego odpisu na dzień bilansowy.

A. 35 000,00 zł
B. 12 000,00 zł
C. 40 000,00 zł
D. 7 000,00 zł
Odpowiedzi, które wskazują na kwoty 40 000,00 zł, 12 000,00 zł i 35 000,00 zł, są wynikiem nieporozumień dotyczących sposobu obliczania odpisów aktualizujących oraz wartości bilansowej aktywów. Kwota 40 000,00 zł to pierwotna wartość początkowa maszyny, a nie wartość do uzyskania ze sprzedaży. Użycie tej kwoty w kontekście odpisu aktualizującego jest błędne, ponieważ nie uwzględnia aktualizacji wartości aktywów na podstawie ich aktualnej wartości rynkowej. Odpowiedź 12 000,00 zł odnosi się do wartości bilansowej, ale nie jest to kwota odpisu, a właściwie stanowiąca różnicę między wartością początkową a umorzeniem. Wartość bilansowa maszyny wynosi 12 000,00 zł, jednak istotne jest, aby porównać ją z wartością rynkową, a nie traktować jej jako kwoty do odpisu. Kwota 35 000,00 zł wydaje się być wynikiem niepoprawnego odejmowania lub błędnych założeń o umorzeniu, które już zostało uwzględnione w obliczeniach. Kluczowe w tym kontekście jest zrozumienie, że odpis aktualizujący ma na celu dostosowanie wartości bilansowej aktywów do ich wartości rynkowej, co w tym przypadku wskazuje na konieczność odnotowania rzeczywistej wartości maszyny wynoszącej 5 000,00 zł. Ignorowanie tej zasady prowadzi do zniekształcenia danych finansowych przedsiębiorstwa, co jest sprzeczne z zasadami rachunkowości i może wpływać na decyzje inwestycyjne oraz prawidłowe zarządzanie majątkiem firmy.

Pytanie 35

Jakiej kary pracodawca nie może zastosować?

A. Fizycznej
B. Upomnienia
C. Pieniężnej
D. Nagany
Pracodawca nie ma prawa do stosowania kary fizycznej wobec pracowników. Kary fizyczne są nie tylko nieetyczne, ale również sprzeczne z obowiązującymi przepisami prawa pracy oraz kodeksem pracy. W polskim prawodawstwie, wszelkie formy karania pracowników powinny odbywać się w sposób zgodny z zasadami poszanowania godności osobistej oraz praw pracowniczych. Przykładowo, w sytuacji, gdy pracownik narusza regulamin pracy, pracodawca może zastosować kary takie jak nagana czy upomnienie, które są zgodne z przepisami. Dobrą praktyką w zarządzaniu zasobami ludzkimi jest stosowanie systemu ocen pracowniczych oraz konstruktywnej krytyki, co pozwala na poprawę wydajności bez konieczności sięgania po kary. Warto również zwrócić uwagę na politykę antydyskryminacyjną i przeciwdziałanie mobbingowi, co jest kluczowe w tworzeniu zdrowego środowiska pracy.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 37

Do kosztów stałych w firmie wlicza się

A. zużycie energii w procesie technologicznym
B. wynagrodzenie pracowników pracujących bezpośrednio w produkcji
C. wynagrodzenie pracowników działu administracji
D. zużycie materiałów bezpośrednio
Zrozumienie różnicy pomiędzy kosztami stałymi a zmiennymi jest kluczowe dla analizy finansowej przedsiębiorstwa. Wynagrodzenie pracowników bezpośrednio-produkcyjnych oraz zużycie materiałów bezpośrednich to wydatki, które rosną lub maleją w zależności od poziomu produkcji. Koszty te są klasyfikowane jako zmienne, ponieważ ich wysokość jest ściśle związana z ilością wyprodukowanych dóbr. W praktyce oznacza to, że w sytuacji zwiększonej produkcji, przedsiębiorstwo musi ponosić większe wydatki na wynagrodzenia związane z pracą bezpośrednią oraz na surowce. Podobnie, zużycie energii technologicznej jest również zmienną, ponieważ w miarę wzrostu produkcji, wzrasta zapotrzebowanie na energię, co prowadzi do wyższych kosztów. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych wydatków z kosztami stałymi, co może prowadzić do nieprawidłowych analiz rentowności i nieefektywnego zarządzania budżetem. Koszty stałe, takie jak wynagrodzenie pracowników administracji, są ponoszone niezależnie od działalności operacyjnej, co czyni je bardziej przewidywalnymi, ale również mniej elastycznymi w kontekście dostosowywania się do zmieniających się warunków rynkowych. Ostatecznie, prawidłowe rozróżnienie tych kategorii kosztów jest istotne dla strategicznego planowania i podejmowania decyzji w firmie.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 39

Weksle własne z terminem wykupu do trzech miesięcy klasyfikowane są jako

A. należności krótkoterminowe
B. zobowiązania krótkoterminowe
C. zobowiązania długoterminowe
D. należności długoterminowe
Weksle własne, które mają termin wykupu do 3 miesięcy, są traktowane jako zobowiązania krótkoterminowe, bo ich spłata nie przekracza 12 miesięcy. Oznacza to, że firma musi szybko uregulować te zobowiązania, co z kolei wpływa na jej płynność finansową. Z tego, co wiem, klasyfikacja zobowiązań krótkoterminowych jest zgodna z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF). Wskazują one, że krótkoterminowe to te, które trzeba spłacić w ciągu roku. Na przykład, jeśli firma wystawia weksel jako zabezpieczenie na krótki okres, to może poprawić swoją płynność. Warto też pamiętać, że właściwe klasyfikowanie tych zobowiązań wpływa na analizę finansową firmy i jej decyzje inwestycyjne. Dlatego dobrze jest znać różnice w terminologii rachunkowości.

Pytanie 40

Kto wydaje zarządzenie dotyczące przeprowadzenia inwentaryzacji?

A. kierownik jednostki
B. kasjer
C. główny księgowy
D. pracownik magazynu
Kierownik jednostki jest odpowiedzialny za koordynowanie i zarządzanie działalnością całej jednostki organizacyjnej, co obejmuje również przeprowadzanie inwentaryzacji. Inwentaryzacja to proces polegający na szczegółowym sprawdzeniu stanu posiadanych zasobów, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania i zarządzania gospodarką magazynową. Kierownik jednostki podejmuje decyzje w kwestii przeprowadzania inwentaryzacji, określa jej zakres, ustala harmonogram oraz nadzoruje cały proces. Z punktu widzenia dobrych praktyk, przeprowadzenie inwentaryzacji powinno być zaplanowane na regularnych zasadach, co pozwala na bieżące monitorowanie stanu zapasów i eliminowanie nieprawidłowości. Dodatkowo, kierownik powinien zapewnić odpowiednie szkolenie personelu uczestniczącego w inwentaryzacji, aby zapewnić jej rzetelność i dokładność. Wspierając zarządzanie ryzykiem, inwentaryzacja pozwala na identyfikację strat, kradzieży lub błędów w dokumentacji, co jest niezbędne dla utrzymania transparentności finansowej jednostki.