Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 25 maja 2025 23:47
Data zakończenia: 26 maja 2025 00:11

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W zimowej odzieży wierzchniej używa się izolacji z

A. materiału

B. wkładu usztywniającego

C. włókniny

D. podszewki

Włóknina jest materiałem o doskonałych właściwościach izolacyjnych, dlatego jest szeroko stosowana jako ocieplenie w kurtkach zimowych. Włókniny są produkowane z włókien syntetycznych lub naturalnych, a ich struktura pozwala na zatrzymywanie powietrza, co przyczynia się do efektywności termicznej odzieży. Przykłady popularnych włóknin to poliester czy puch syntetyczny, które są lżejsze i bardziej odporne na wilgoć niż tradycyjne materiały ocieplające. Dzięki tym właściwościom kurki wykonane z włóknin są nie tylko ciepłe, ale także wygodne i elastyczne. Ponadto, w branży odzieżowej stosuje się standardy takie jak ISO 13934-1, które regulują testowanie wytrzymałości materiałów, co jest istotne dla zapewnienia jakości i trwałości odzieży zimowej. W praktyce, ocieplina z włókniny często znajduje zastosowanie w odzieży sportowej i outdoorowej, gdzie wytrzymałość i funkcjonalność są kluczowe. Korzystając z produktów z włóknin, konsumenci mogą być pewni, że wybierają nowoczesne rozwiązania, które łączą komfort, ciepło i mobilność.

Pytanie 2

Korzystając z usług punktu, klientka złożyła zamówienie na uszycie bluzki podstawowej z jednolitej tkaniny o szerokości 90 cm. Zmierzono jej wymiary: długość bluzki – 65 cm, długość rękawa – 60 cm, obwód klatki piersiowej – 88 cm. Ile tkaniny będzie potrzebne do realizacji tego zamówienia?

A. 137 cm

B. 275 cm

C. 125 cm

D. 209 cm

Wybierając odpowiedzi 137 cm, 275 cm lub 125 cm, można napotkać na różne nieporozumienia dotyczące obliczeń zużycia tkaniny. W przypadku 137 cm, wrażenie, że wystarczy tak mało materiału, może wynikać z ignorowania długości rękawa i potrzeby zapasu na szwy. Nawet przy krótkim rękawie, długość 65 cm bluzki wymaga znacznie więcej materiału niż sugeruje ta odpowiedź. Warto zauważyć, że przy tkaninach o szerokości 90 cm, założenie, że wystarczy 137 cm, prowadzi do ryzyka, że materiał nie pokryje całkowitych wymiarów wymaganych do uszycia bluzki. Z kolei wybór 275 cm jest absurdalnie przeszacowany, co może sugerować nadmierne zapotrzebowanie, niemające uzasadnienia w rzeczywistych wymiarach. W kontekście produkcji odzieży, nadmiar tkaniny nie tylko generuje dodatkowe koszty, ale także wpływa na efektywność procesu produkcyjnego. Natomiast 125 cm nie uwzględnia długości rękawa, co jest typowym błędem, ponieważ każdy z elementów bluzki musi być odpowiednio długi, aby zapewnić komfort i estetykę. Dlatego ważne jest, aby przy obliczeniach zużycia tkaniny nie pomijać kluczowych wymiarów oraz rezerw materiałowych, co jest istotne w praktyce krawieckiej.

Pytanie 3

Kształt spódnicy podstawowej dopasowanej w talii za pomocą zaszewek uzyskuje się poprzez modelowanie

A. żurnalowe

B. konstrukcyjne

C. wtórne

D. konfekcyjne

Odpowiedź "konstrukcyjne" jest poprawna, ponieważ formę spódnicy podstawowej dopasowanej w talii uzyskuje się za pomocą technik konstrukcyjnych, które obejmują modelowanie wykrójów i wprowadzanie odpowiednich zaszewek. Techniki te są kluczowe w procesie tworzenia odzieży, ponieważ umożliwiają precyzyjne dopasowanie do sylwetki, co jest niezbędne dla wygody noszenia oraz estetyki. W praktyce, projektując spódnicę, konstruktor zaczyna od podstawowego wykroju, a następnie dodaje zaszewki, które kształtują materiał w taki sposób, aby podkreślał talię i formę ciała. Dobre praktyki w branży odzieżowej zalecają wykorzystanie odpowiednich miar i technik krawieckich, aby zminimalizować błędy w dopasowaniu. Ponadto, stosując techniki konstrukcyjne, można łatwo dostosować fason do różnych rozmiarów i sylwetek, co jest kluczowe w produkcji konfekcji. Umożliwia to również wprowadzenie innowacji w projektowaniu, takich jak tworzenie odzieży wielofunkcyjnej czy dostosowanej do różnych okazji.

Pytanie 4

Jakie są określenia błędów, które pojawiają się podczas szycia i wpływają na jakość wyprodukowanego odzieżowego produktu?

A. Materiałowe

B. Konfekcyjne

C. Wykroju

D. Funkcjonalne

Wybierając inne odpowiedzi, można wpaść w pułapki związane z terminologią oraz koncepcjami jakości wyrobów odzieżowych. Odpowiedzi takie jak błędy użytkowe, surowcowe czy wykrojów, dotyczą różnych aspektów produkcji odzieży, jednak nie są związane bezpośrednio z jakością szycia. Błędy użytkowe zazwyczaj odnoszą się do problemów wynikających z niewłaściwego użytkowania odzieży przez konsumentów, co nie ma wpływu na proces szycia. Surowcowe błędy związane są z jakością materiałów używanych do produkcji, ale również nie wpływają bezpośrednio na techniki szycia, mimo że mogą przyczynić się do ogólnej jakości wyrobu. Z kolei błędy wykrojów dotyczą niewłaściwego przygotowania wykroju, co z kolei może prowadzić do konfekcyjnych błędów, ale nie jest ich synonimem. W procesie produkcji kluczowe jest zrozumienie, jak każdy etap wpływa na ostateczny produkt. Niekiedy błędne zrozumienie definicji tych terminów prowadzi do mylnych wniosków co do jakości i procedur, które powinny być wdrożone w celu ich eliminacji. W związku z tym, zrozumienie różnicy między tymi kategoriami błędów jest niezbędne dla poprawnego oceniania procesu szycia i jakości wyrobów odzieżowych.

Pytanie 5

Jakie włókna są najczęściej mieszane w produkcji tkanin przeznaczonych na garniturowe spodnie?

A. Poliesterowe z wełną

B. Poliakrylonitrylowe z lnem

C. Argon z wiskozą

D. Torlenu z bawełną

Poliesterowe tkaniny w połączeniu z wełną są powszechnie stosowane do produkcji spodni garniturowych ze względu na swoje wyjątkowe właściwości. Poliester zapewnia trwałość, odporność na zagniecenia oraz łatwość w pielęgnacji, co jest niezwykle istotne w kontekście odzieży formalnej. Wełna natomiast dodaje tkaninie naturalnych właściwości, takich jak oddychalność i termoregulacja, co zapewnia komfort noszenia w różnych warunkach atmosferycznych. Połączenie tych dwóch włókien tworzy materiał, który nie tylko dobrze wygląda, ale jest też funkcjonalny i praktyczny. Tkaniny z tej mieszanki są często wykorzystywane w modzie męskiej, a także w garniturach na specjalne okazje, ponieważ ich elegancki wygląd oraz właściwości użytkowe odpowiadają wymaganiom współczesnych standardów odzieżowych. Warto zaznaczyć, że przy produkcji takich tkanin często korzysta się z nowoczesnych technologii, które zwiększają ich odporność na plamy oraz ułatwiają pranie, co czyni je jeszcze bardziej atrakcyjnymi dla konsumentów.

Pytanie 6

Jakiego wymiaru kontrolnego powinno się użyć przy figurze z nieprawidłową postawą ciała, aby odpowiednio dostosować formę przodu damskiej bluzki do sylwetki?

A. PcPl

B. SvXpTp

C. XlXl

D. SyTy

Odpowiedź SvXpTp jest poprawna, ponieważ ten wymiar kontrolny dotyczy szerokości klatki piersiowej oraz jej proporcji do długości rękawów, co ma kluczowe znaczenie w kontekście dopasowania bluzki do sylwetki z wadami postawy. W przypadku wad postawy, takich jak skolioza czy lordoza, kluczowe jest, aby projektowanie odzieży uwzględniało te zmiany w anatomii ciała. Odpowiednie pomiary pomagają w uzyskaniu właściwego dopasowania, zapewniając komfort noszenia oraz estetykę. Ustalając właściwe proporcje, możemy poprawić funkcjonalność odzieży, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży odzieżowej. W praktyce, często wymagane jest wykonanie korekt w wymiarach, takich jak zmniejszenie obwodu bluzki czy wydłużenie rękawów, aby zminimalizować skutki nieprawidłowej postawy. Zastosowanie tego wymiaru kontrolnego pozwala na lepsze dostosowanie odzieży do indywidualnych potrzeb klienta, co jest coraz bardziej istotne w branży mody.

Pytanie 7

Zadania związane z poszerzeniem zbyt wąskiej spódnicy na linii bioder obejmują rozprucie szwów bocznych oraz

A. powiększenie spódnicy na linii kolan oraz jej wydłużenie

B. zwężenie spódnicy na linii kolan oraz jej skrócenie

C. poszerzenie spódnicy na linii bioder oraz zszycie szwów bocznych

D. zwężenie spódnicy na linii bioder oraz w talii

Poszerzenie spódnicy na linii bioder oraz zszycie szwów bocznych to kluczowe działania w procesie przeróbki zbyt wąskiej spódnicy. W pierwszej kolejności, rozprucie szwów bocznych umożliwia uzyskanie dodatkowego materiału, co pozwala na odpowiednie poszerzenie spódnicy w newralgicznej części, gdzie najczęściej występują problemy z dopasowaniem. Po dokonaniu poszerzenia, niezbędne jest zszycie szwów bocznych, co zapewnia trwałość oraz estetykę wykończenia. W praktyce, takie podejście pozwala na zachowanie oryginalnego kroju i proporcji spódnicy, co jest zgodne z dobrymi praktykami krawieckimi. Warto również zauważyć, że odpowiednie poszerzenie na linii bioder wpływa na komfort noszenia, a także na ogólny wygląd sylwetki, co jest istotne w kontekście mody. Pamiętajmy o tym, że każdy projekt krawiecki powinien być dostosowany do indywidualnych wymagań klienta, co w tym przypadku oznacza także uwzględnienie jakości materiałów oraz technik szycia, które zapewnią długotrwałość przeróbki.

Pytanie 8

Przyczyną zniszczenia nitek tkaniny podczas szycia bluzki damskiej z naturalnego jedwabiu jest

A. błędne umiejscowienie igły

B. zbyt mocny docisk stopki

C. niedostateczne naprężenie nici

D. nieprawidłowe ustawienie chwytacza

Wybór za małego naprężenia nici, nieprawidłowego założenia igły lub złego ustawienia chwytacza jako przyczyn uszkodzenia nitek materiału nie uwzględnia kluczowych aspektów związanych z techniką szycia i właściwościami tkanin. Zbyt małe naprężenie nici może prowadzić do problemów z równomiernym prowadzeniem nici, co skutkuje ich splątaniem lub marszczeniem. Jednakże to nie jest bezpośrednią przyczyną uszkodzenia nitek. Kluczowe jest, że odpowiednia kontrola naprężenia nici jest istotna, ale w kontekście jedwabiu, jego delikatna struktura wymaga przede wszystkim odpowiedniego docisku stopki, a nie tylko regulacji napięcia. Z kolei błędne założenie igły może prowadzić do nieprawidłowego przechodzenia nici przez tkaninę, a w skrajnych przypadkach może to prowadzić do uszkodzenia igły, co stwarza ryzyko zranienia użytkownika. Złe ustawienie chwytacza może powodować problemy z zaciąganiem nici, ale również nie jest to bezpośrednia przyczyna uszkodzenia nitek materiału. W praktyce, te błędne założenia mogą prowadzić do frustracji w trakcie szycia, ale kluczowym elementem, który realnie wpływa na uszkodzenie delikatnych materiałów jest właśnie nadmierny docisk stopki. Warto pamiętać, że umiejętność dostosowania ustawień maszyny do specyfiki szytego materiału jest fundamentalna w kontekście produkcji odzieży wysokiej jakości.

Pytanie 9

Co może być powodem uszkodzeń oczek podczas łączenia elementów damskiej bluzki wykonanej z cienkiej dzianiny bawełnianej na maszynie overlock?

A. Niewłaściwie zamocowana igła.

B. Błędnie nawleczone nici.

C. Nieodpowiednie napięcie nitek igieł.

D. Źle dobrane ostrze igły.

Złe naprężenie nitek igieł, niewłaściwe ostrze igły i źle nawleczone nici to częste problemy przy szyciu, które mogą prowadzić do zniszczenia oczek. Mimo to, jeśli szyjesz cienkie dzianiny, najważniejsza jest odpowiednia igła. Tak, niewłaściwe naprężenie nitek może powodować kłopoty z szwem, ale nie ma wpływu na uszkodzenia oczek w dzianinach, które przeważnie są elastyczne i mniej podatne na uszkodzenia przy odpowiednim naprężeniu. A gdy nici są źle nawleczone, to mogą się plątać albo zrywać, co może wydawać się podobne do uszkodzenia oczek, ale tak naprawdę nie jest tego bezpośrednią przyczyną. Co do źle założonej igły, to może ona prowadzić do nieprawidłowych szwów, ale to ostrze jest kluczowe przy cienkich dzianinach, więc warto skupić się na tym. Praktyka i zrozumienie, jak różne rzeczy wpływają na szycie, są kluczowe, żeby osiągnąć fajne rezultaty, dlatego przy delikatnych materiałach trzeba zwracać uwagę na każdy szczegół.

Pytanie 10

Jakiego rodzaju materiał krawiecki należy użyć do wykończenia wewnętrznej strony damskiego żakietu?

A. Kamel

B. Podszewkę

C. Włókninę

D. Watolinę

Podszewka jest kluczowym elementem wykończenia od wewnętrznej strony żakietu damskiego, gdyż pełni nie tylko funkcję estetyczną, ale także praktyczną. Stosowanie podszewki w żakietach pozwala na uzyskanie gładkiej i eleganckiej wewnętrznej powierzchni, co znacząco wpływa na komfort noszenia. Dodatkowo, podszewka chroni wierzchnie materiały przed uszkodzeniami, a także poprawia właściwości cieplne odzieży. W przypadku żakietów z materiałów delikatnych, takich jak wełna czy jedwab, zastosowanie podszewki jest wręcz niezbędne, aby uniknąć podrażnień skóry oraz zapewnić lepsze dopasowanie. Ponadto, różne typy podszewki, takie jak satynowe czy poliestrowe, mogą być wykorzystywane w zależności od rodzaju odzieży i pożądanych efektów wizualnych. Przy projektowaniu i szyciu żakietów, stosowanie podszewki jest uznawane za standard w branży, co podkreśla jej znaczenie w kontekście jakości i wykonania odzieży.

Pytanie 11

Aby właściwie przygotować wykroje odzieżowe na tkaninie rodzaju sztruks, formy powinny być ułożone

A. w dwóch kierunkach przy zachowaniu nitki prostej, nie wprowadzać naddatków na szwy i podwinięcia

B. w dwóch kierunkach, z dopuszczalnym odchyleniem od nitki osnowy, dodać do form naddatki na szwy i podwinięcia

C. w jednym kierunku, z dopuszczalnym odchyleniem od nitki osnowy, nie wprowadzać naddatków na szwy i podwinięcia

D. w jednym kierunku przy zachowaniu nitki prostej, dodać do form naddatki na szwy i podwinięcia

W każdej z niepoprawnych koncepcji występują istotne błędy, które mogą prowadzić do problemów w procesie szycia. Układanie form w dwóch kierunkach, jak sugerują niektóre odpowiedzi, ignoruje istotę struktury tkaniny sztruksowej, co może skutkować nieestetycznym wyglądem gotowego produktu. Taki sposób ułożenia form może spowodować, że włosie tkaniny będzie miało różny kierunek, co w efekcie wpłynie na wygląd i jakość odzieży. Ponadto, brak naddatków na szwy i podwinięcia jest poważnym błędem, ponieważ naddatki są niezbędne dla zapewnienia odpowiedniego wykończenia oraz komfortu noszenia odzieży. Bez nich, krawędzie mogą się strzępić, a odzież może stracić na trwałości. Kolejnym typowym błędem jest niedocenianie znaczenia nitki prostej, co może prowadzić do problemów montażowych i deformacji odzieży podczas jej użytkowania. Każdy element wykroju powinien być precyzyjnie zaplanowany, aby uniknąć niepożądanych efektów wizualnych oraz mechanicznych, co jest kluczowe w profesjonalnym rzemiośle krawieckim. Właściwe podejście do układania wykrojów ma fundamentalne znaczenie dla jakości i estetyki gotowych wyrobów odzieżowych.

Pytanie 12

Jakiego typu kontrola odbywa się bezpośrednio po złączeniu wykrojów?

A. Kontrola wstępna

B. Kontrola jakości produktów

C. Kontrola wykrojów

D. Kontrola międzyoperacyjna

Wybór innych rodzajów kontroli jako odpowiedzi na to pytanie wskazuje na potrzebę zrozumienia różnicy między poszczególnymi rodzajami ocen jakości w procesie produkcji. Kontrola wykrojów, mimo iż ważna, odbywa się na etapie wcześniejszym i koncentruje się na weryfikacji samych wykrojów przed ich użyciem w produkcji. To oznacza, że kontroluje się, czy wykroje są zgodne z wymaganiami specyfikacji, co jest kluczowe, ale nie dotyczy sytuacji po ich połączeniu. Kontrola jakości produktów to proces, który zazwyczaj dokonuje się na zakończenie cyklu produkcyjnego, gdzie ocenia się gotowy wyrób w kontekście spełnienia norm jakościowych. Z kolei kontrola wstępna odnosi się do weryfikacji elementów przed rozpoczęciem produkcji, co również nie odpowiada sytuacji opisanej w pytaniu. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest pomylenie momentów przeprowadzania kontroli oraz ich celów. Chociaż wszystkie wymienione rodzaje kontroli są istotne w zarządzaniu jakością, to kluczowe jest rozróżnienie ich zastosowania oraz czasu realizacji, aby skutecznie dbać o jakość na każdym etapie produkcji.

Pytanie 13

Zmiana bluzy dresowej polega na jej skróceniu oraz wykończeniu rękawów ściągaczami. Jaka będzie całkowita cena usługi, jeżeli cena jednego gotowego ściągacza wynosi 8,00 zł, a koszt robocizny wynosi 30,00 zł?

A. 62,00 zł

B. 46,00 zł

C. 38,00 zł

D. 30,00 zł

Poprawna odpowiedź wynika z prawidłowego zsumowania kosztów związanych z przeróbką bluzy dresowej. Cena jednego ściągacza wynosi 8 zł, a ponieważ mamy do czynienia z dwiema rękawami, całkowity koszt ściągaczy wynosi 2 x 8 zł = 16 zł. Koszt robocizny, oszacowany na 30 zł, należy dodać do kosztu materiałów. W efekcie całkowity koszt usługi wynosi 16 zł (ściągacze) + 30 zł (robocizna) = 46 zł. Te obliczenia ilustrują typowy proces wyceny usług krawieckich, w którym uwzględnia się zarówno materiały, jak i czas pracy specjalisty. W praktyce, w branży krawieckiej jest to standardowe podejście do kalkulacji kosztów, które pomaga w ustaleniu rozsądnych cen oraz zapewnia, że wszystkie wydatki związane z realizacją usługi są pokryte. Tego typu kalkulacje są istotne nie tylko dla estetyki odzieży, ale również dla rentowności działalności krawieckiej.

Pytanie 14

Aby pozbyć się fałd poprzecznych z tyłu bluzki pod kołnierzem, należy odpruć kołnierz oraz

A. odciąć krawędź podkroju kołnierza

B. ściąć tył wzdłuż linii podkroju szyi i barków

C. wszyć go, zwiększając szerokość szwu

D. wszyć go, zmniejszając szerokość szwu

Odpowiedzi sugerujące ścięcie krawędzi podkroju kołnierza, wszycie go z większą lub mniejszą szerokością szwu, czy też ścięcie krawędzi tyłu bluzki w sposób inny niż wzdłuż linii podkroju szyi i barków, opierają się na niewłaściwym zrozumieniu konstrukcji odzieży oraz chybionych założeniach odnośnie do problemu fałd poprzecznych. W przypadku ścięcia krawędzi podkroju kołnierza, można doprowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń materiału, co w konsekwencji może powodować błędne dopasowanie bluzki w obrębie kołnierza. Z kolei wszycie kołnierza z większą szerokością szwu nie usuwa nadmiaru materiału w tylnej części bluzki, co może zwiększyć ryzyko wystąpienia fałd, a także wpłynąć negatywnie na estetykę i komfort noszenia. Zmniejszenie szerokości szwu również nie jest właściwym rozwiązaniem, ponieważ w przypadku nadmiaru materiału nie rozwiązuje to problemu, a jedynie może spowodować dodatkowe problemy z układem materiału. Te błędne koncepcje opierają się na braku zrozumienia mechaniki dopasowania odzieży oraz roli, jaką odgrywają linie cięcia i konstrukcyjne właściwości materiału. W praktyce, każda zmiana w konstrukcji odzieży powinna być przemyślana i oparta na dokładnych pomiarach oraz analizie proporcji, co jest kluczowe dla uzyskania właściwego dopasowania i komfortu noszenia.

Pytanie 15

Jaki symbol reprezentuje wymiar ciała mierzony w pionie od punktu karku do punktu tylnej części talii?

A. SySvXp

B. SyTy

C. SvXpTp

D. SySvXpTp

Wybierając inne symbole, takie jak SvXpTp czy SySvXp, można łatwo wprowadzić się w błąd co do definicji wymiarów antropometrycznych. Na przykład SvXpTp sugeruje różne punkty pomiarowe, które nie dotyczą wymiaru od karku do talii. Symbol S tu może odnosić się do czegoś innego, co kompletnie mija się z celem. Z kolei SySvXp łączy różne punkty, co nie ma sensu w kontekście tego zadania, bo chodzi tylko o jeden konkretny wymiar - od karku do tylnej talii. Wybór SyTy jest tu logiczny i zgodny z tym, co jest praktykowane w pomiarach. Inne odpowiedzi są zbyt skomplikowane i wprowadzają zamieszanie. Zrozumienie, które punkty są ważne przy pomiarach ciała, jest kluczowe, żeby uniknąć błędów, szczególnie w modzie, ergonomii czy medycynie. Fajnie jest używać prostych, jasnych terminów, żeby lepiej się komunikować i rozumieć kwestie związane z antropometrią.

Pytanie 16

Jakie symbole wskazują na wymiary ciała potrzebne do stworzenia form spódnicy-spodni na podstawie form przedniej i tylnej podstawowej spódnicy?

A. ZTv, ot, obt

B. ot, ZUo, ZKo

C. ot, obt, TU

D. ZWo, ou, obt

Wybór innych opcji nie jest zgodny z wymaganiami dotyczącymi tworzenia form spódnicy-spodni. Na przykład, odpowiedzi zawierające symbol 'ZTv' są niewłaściwe, ponieważ ten wymiar odnosi się do wzrostu, a nie jest kluczowy przy projektowaniu odzieży dolnej, gdzie najważniejszymi parametrami są obwody. W podobny sposób, 'ZUo' i 'ZKo' również nie są standardowymi wymiarami wykorzystywanymi w tym kontekście. 'ZUo' mógłby sugerować inne wymiary, ale w rzeczywistości nie są one istotne dla dopasowania spódnic czy spodni. Z kolei 'ZWo' oraz 'ou' także nie odnoszą się do kluczowych wymiarów potrzebnych do wykonania form; mogą one dotyczyć innych aspektów odzieży, ale nie są istotne w kontekście tej konkretnej pracy. Prawidłowe określenie wymiarów ciała, takich jak talii, bioder i długości tułowia, jest kluczowe, aby uniknąć typowych błędów, takich jak nieodpowiednie dopasowanie lub niewygoda noszenia. Ignorowanie właściwych wymiarów często prowadzi do problemów z jakością końcowego produktu oraz niezadowolenia klientów.

Pytanie 17

Jakie wymiary krawieckie są konieczne do uszycia spódnicy kloszowej?

A. Obwód talii oraz długość spódnicy

B. Obwód talii oraz wysokość talii

C. Obwód bioder oraz długość spódnicy

D. Obwód bioder oraz wysokość kolana

Obwód talii i długość spódnicy to kluczowe pomiary niezbędne do skonstruowania spódnicy kloszowej. Obwód talii pozwala na odpowiednie dopasowanie spódnicy w pasie, co jest istotne dla wygody noszenia oraz estetyki. Długość spódnicy określa, jak długa będzie gotowa spódnica, co wpływa na jej styl i przeznaczenie. Przykładowo, spódnica kloszowa może mieć różne długości, od mini po maxi, a każda długość wymaga dostosowania materiału oraz kroju. W praktyce, zmierzenie obwodu talii powinno się odbywać na poziomie, gdzie talia jest najwęższa, a długość spódnicy należy mierzyć od górnej krawędzi pasa do pożądanej długości. W kontekście standardów szycia, ważne jest również zaplanowanie zapasu materiału, aby spódnica mogła swobodnie się poruszać i dobrze układać. Właściwe przygotowanie takich pomiarów jest fundamentem do osiągnięcia wysokiej jakości efektu końcowego.

Pytanie 18

Brokat stanowi tkaninę żakardową

A. z owocem włosowym

B. drapana z obu stron

C. splatająca przędzę metalową

D. pokryta pętelkami

Tkaniny, które nie są przetykane przędzą metalową, nie mogą być klasyfikowane jako brokat. Przykłady takich błędnych koncepcji obejmują tkaniny z okrywą włosową, które charakteryzują się włóknami wypukłymi lub puszystymi, ale nie zawierają przędzy metalowej. Użycie włosia w tkaninach ma swoje zastosowanie w produkcji odzieży, jednak nie nadaje im charakterystycznego blasku brokatu. Kolejnym błędnym rozumowaniem jest błędna interpretacja tkanin pokrytych pętelkami, które są typowe dla materiałów takich jak frotte lub niektóre rodzaje tkanin żakardowych, ale nie oddają one wizualnych i estetycznych cech brokatu. Drapanie dwustronne, jako technika wykończeniowa, ma zastosowanie w różnych tkaninach, ale nie definiuje specyfiki brokatu. Kluczowym błędem jest mylenie różnych technik tkackich oraz wykończeniowych z właściwościami samej tkaniny. Zrozumienie, w jaki sposób różne procesy wpływają na ostateczny wygląd i zastosowanie tkaniny, jest niezbędne w branży tekstylnej. Właściwe rozróżnienie tkanin wpływa na decyzje zakupowe oraz jakość finalnych produktów, co jest kluczowe dla zarówno projektantów, jak i producentów.

Pytanie 19

Jaką metodę obróbki parowej można wykorzystać do eliminacji wyświecenia szwów w ubraniach?

A. Odprasowanie

B. Dekatyzowanie

C. Zgniecenie

D. Naparowanie

Naparowanie to proces, który polega na stosowaniu pary wodnej do usuwania wyświecenia szwów w odzieży. W trakcie naparowania, włókna tkaniny są nawilżane, co pozwala im przywrócić pierwotny kształt oraz elastyczność. Dzięki temu szwy odzyskują swój pierwotny wygląd, a odzież zyskuje estetyczny wygląd. Naparowanie jest szczególnie przydatne w przypadku tkanin naturalnych, takich jak bawełna czy wełna, które mają tendencję do zniekształcania się pod wpływem użytkowania. W praktyce, proces ten można zrealizować za pomocą specjalnych pras do naparowania lub urządzeń parowych, które wygenerują odpowiednią ilość pary. W branży odzieżowej stosowanie naparowania jest uważane za standardową metodę obróbki, co zwiększa jakość finalnych produktów. Warto również zaznaczyć, że naparowanie może być stosowane jako element końcowej obróbki odzieży, co wpływa na ich walory estetyczne oraz trwałość.

Pytanie 20

Gdzie znajduje zastosowanie zamek kryty jako zapięcie?

A. w sukience popołudniowej

B. w bluzie dresowej

C. w spodniach roboczych

D. w cienkiej kurtce

Zamek kryty, znany również jako zamek błyskawiczny, znajduje zastosowanie przede wszystkim w odzieży, która wymaga estetycznego i funkcjonalnego zapięcia. Sukienki popołudniowe zazwyczaj łączą w sobie elegancję i wygodę, co czyni je idealnym miejscem do zastosowania zamków krytych. Tego rodzaju zamek jest ukryty wewnątrz szwu, dzięki czemu nie rzuca się w oczy i nie zaburza linii odzieży, co jest kluczowe w przypadku eleganckich sukienek. Dodatkowo, zamek kryty jest bardziej subtelny niż zamek zewnętrzny, co wpisuje się w estetykę formalnych ubrań. Przykładem zastosowania mogą być sukienki wieczorowe, w których zamek kryty nie tylko pełni funkcję praktyczną, ale również wpływa na ogólny wygląd całości. W branży mody, stosowanie zamków krytych w tego typu odzieży jest zgodne z wysokimi standardami jakości, które kładą nacisk na detale oraz wykończenie, co jest kluczowe dla postrzeganego prestiżu produktu.

Pytanie 21

Aby uniknąć przerywania nici górnej podczas szycia na stębnówce, należy między innymi

A. używać nici o odpowiedniej grubości i wytrzymałości

B. nie polerować elementów roboczych maszyny

C. zwiększyć nacisk sprężynki kompensacyjnej

D. przewlekać nić przez prowadniki w sposób dowolny

Stosowanie nici o odpowiedniej wytrzymałości i grubości jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego działania maszyny szyjącej, zwłaszcza podczas szycia na stębnówce. Nici, które są zbyt cienkie mogą łatwo pękać pod wpływem napięcia i obciążenia, co prowadzi do zrywania się górnej nici. Z kolei zbyt grube nici mogą nie mieścić się w uchwycie igły lub mogą powodować uszkodzenia materiału. W praktyce, dobór odpowiednich nici zależy od rodzaju materiału, który jest szyty oraz od wymagań projektu. W przypadku materiałów ciężkich, takich jak denim, zaleca się używanie grubych, wytrzymałych nici, natomiast do cienkich tkanin, takich jak jedwab, odpowiednie będą nici cienkie. Warto również zwrócić uwagę na producentów nici, którzy często oferują specyfikacje dotyczące ich zastosowania, co może być pomocne w doborze. Standardy branżowe, takie jak ISO 4916, określają parametry jakości nici i ich zastosowanie w różnych technikach szycia, co dodatkowo ułatwia dokonanie właściwego wyboru.

Pytanie 22

W skład wyposażenia stębnówki nie wchodzi

A. lamownik

B. zwijacz

C. podkładka teflonowa

D. linijka magnetyczna

Podkładka teflonowa to element, który nie jest częścią standardowego oprzyrządowania stębnówki. Stębnówki, znane również jako maszyny do szycia stębnowego, są używane w przemyśle tekstylnym do zszywania materiałów wzdłuż krawędzi lub w szwach. W skład ich oprzyrządowania wchodzą elementy, takie jak lamownik, który umożliwia estetyczne wykończanie krawędzi tkanin, zwijacz, który ułatwia zarządzanie nitką podczas szycia, oraz linijka magnetyczna, która pozwala na precyzyjne prowadzenie materiału. W przypadku podkładki teflonowej, choć jest to przydatny element w innych kontekstach szycia, służy głównie do pracy z trudnymi do szycia materiałami, takimi jak skóra czy materiały syntetyczne, gdzie zapobiega przyklejaniu się tkaniny do stopki. Zastosowanie podkładki teflonowej jest więc specyficzne i nie jest standardowym wyposażeniem stębnówki, co czyni ją odpowiedzią poprawną.

Pytanie 23

Zbyt niski nacisk stopki skutkuje nieprawidłowościami występującymi podczas szycia, które polegają na

A. nieprawidłowym przesuwie materiału

B. zrywaniu nici górnej

C. łamaniu igły

D. zrywaniu nitki dolnej

Kiedy stopka nie dociska wystarczająco mocno materiału, to może być duży problem podczas szycia. Wiesz, że stopka ma za zadanie trzymać materiał na miejscu i sprawić, żeby przesuwał się równo? Jak nie jest wystarczająco dociskana, to materiał może chaotycznie się przesuwać. Może się wtedy pojawić dużo fałd czy zagnieceń, a szwy przestają wyglądać estetycznie. Weźmy na przykład szycie jedwabiu – tam musisz mieć idealny docisk, bo inaczej materiał zacznie się przesuwać gdzie chce, a to nie jest fajne. Warto też pamiętać, że różne techniki szycia, takie jak quilting czy szycie dzianin, mogą wymagać innego podejścia do tego ustawienia. Dobrą praktyką jest testowanie maszyny przed rozpoczęciem nowego projektu, żeby upewnić się, że szycie będzie na wysokim poziomie.

Pytanie 24

W procesie modelowania formy przodu bluzki podstawowej, konstrukcyjną zaszewkę piersiową można umiejscowić w dowolnym punkcie na liniach konturowych, co zależy od

A. szkicu bluzki

B. zdobień i detali

C. modelu, fasonu bluzki

D. charakterystyki materiału

Mówiąc szczerze, wybór zaszewki piersiowej to nie jest tylko kwestia materiału czy detali. I choć to fakt, że materiał może wpływać na to, jak bluzka się układa, to jednak fason jest tu najważniejszy. Nawet jeśli użyjemy super drogiego materiału, to źle umieszczona zaszewka może zepsuć cały efekt. A przeznaczenie bluzki? To też jest ważne, ale nie powinno przesądzać o lokalizacji zaszewki. Detale mogą być ładne, ale nie powinny być najważniejsze. Czasem zapominamy o tym, jak kluczowe jest, żeby to dobrze dopasować do sylwetki. Bez zrozumienia związku między fasonem a zaszewką, trudno osiągnąć ładny efekt na końcu.

Pytanie 25

Na stanowisku weryfikacji jakości gotowych produktów odzieżowych powinny znaleźć się między innymi

A. narzędzia i akcesoria krawieckie

B. dokumentacja techniczna i zatwierdzony model

C. taśmy miarowe i zlecenie produkcyjne

D. manekin i zamówienie

Niektóre z wymienionych odpowiedzi, mimo że mogą wydawać się istotne na stanowisku kontroli jakości, nie są kluczowe w kontekście zapewnienia odpowiednich standardów jakościowych. Manekin i zamówienie, choć mogą być użyteczne w procesie projektowania oraz produkcji, nie stanowią podstawowych narzędzi potrzebnych do oceny jakości gotowych wyrobów. Manekin jest bardziej narzędziem do prezentacji i prób, a nie formalnego badania jakości, co w kontekście kontroli może prowadzić do powierzchownej oceny. Narzędzia i przybory do szycia są niezbędne w procesie produkcji, ale nie są one elementem kontroli jakości, gdzie wymagane są bardziej obiektywne i systematyczne metody oceny. Taśmy pomiarowe i zlecenia produkcyjne również nie pełnią roli kluczowych narzędzi w procesie kontroli jakości. Pomiar i dokumentacja zamówień są ważne, ale nie są wystarczające do zapewnienia, że finalny produkt spełnia oczekiwania. Typowym błędem myślowym jest mylenie narzędzi produkcyjnych z narzędziami kontrolnymi. Rola kontroli jakości polega na działaniach mających na celu weryfikację i zatwierdzenie, a nie tylko na pomiarach czy testach. Dlatego istotne jest, aby na stanowisku kontroli jakości znajdowały się dokumenty i modele, które jednoznacznie określają standardy oraz wymagania, co zapewnia spójność i wysoką jakość wyrobów.

Pytanie 26

Na jakość finalnego produktu odzieżowego nie oddziałują

A. wymiary indywidualnych części odzieży

B. szerokość użytych materiałów

C. standard materiałów oraz akcesoriów krawieckich

D. spojenia elementów konstrukcyjnych

Analizując błędne odpowiedzi, warto zauważyć, że połączenia części konstrukcyjnych odgrywają kluczową rolę w ogólnej jakości wyrobu odzieżowego. To one zapewniają stabilność i wytrzymałość odzieży, co jest szczególnie istotne w kontekście noszenia i użytkowania. Jeśli połączenia są słabe, może to prowadzić do szybkiego zużycia, rozrywania czy deformacji, co jest niedopuszczalne w wysokiej jakości produkcie. Z drugiej strony, jakość materiałów i dodatków krawieckich również znacząco wpływa na finalny efekt. Wysokiej jakości tkaniny charakteryzują się lepszymi właściwościami mechanicznymi, co przekłada się na komfort noszenia oraz estetykę. Ostateczne wymiary poszczególnych elementów odzieży również mają fundamentalne znaczenie. Niewłaściwe wymiary mogą prowadzić do nieprawidłowego dopasowania, co w konsekwencji wpływa na użytkowanie i ogólną satysfakcję klienta. Dobrze scalone elementy o właściwych wymiarach stanowią podstawę sukcesu w produkcie odzieżowym, a wszelkie odchylenia mogą skutkować negatywnym odbiorem przez odbiorców. Dlatego zrozumienie wpływu tych wszystkich czynników na jakość gotowego wyrobu jest kluczowe dla każdego producenta odzieży, który chce zaspokoić oczekiwania rynku oraz zapewnić długoterminową satysfakcję klientów.

Pytanie 27

Górna nić łamie się przy szyciu na maszynie stębnowej, ponieważ

A. nić górna tworzy pętelki pod zszywaną warstwą materiałów

B. naprężenie górnej nici jest zbyt duże

C. bębenek jest źle nawleczony

D. docisk stopki na płytce jest zbyt mały

Naprężenie nici górnej jest kluczowym czynnikiem wpływającym na prawidłowe działanie maszyny do szycia. Zbyt duże naprężenie może prowadzić do zerwania nici, ponieważ powoduje nadmierny opór, gdy nić przechodzi przez oczka igły oraz przez materiał. W praktyce, odpowiednie ustawienie naprężenia nici górnej powinno wynikać z rodzaju materiału, który jest szyty. Na przykład, dla cienkich tkanin, takich jak jedwab czy bawełna, naprężenie powinno być mniejsze, podczas gdy dla grubych materiałów, takich jak dżins czy płótno, można zwiększyć naprężenie. Warto również regularnie sprawdzać stan maszyny, upewniając się, że bębenek jest prawidłowo nawleczony oraz że igła nie jest uszkodzona, co również może wpływać na jakość szycia. Dobrą praktyką jest przeprowadzanie testu szycia na kawałku materiału przed rozpoczęciem właściwego projektu, co pozwoli na ewentualne dostosowanie parametrów maszyny, w tym naprężenia nici górnej. Zapewnienie prawidłowego naprężenia nici jest zgodne z ogólnymi standardami branżowymi dotyczącymi szycia i pozwala na uzyskanie trwałych i estetycznych szwów.

Pytanie 28

Aby przeprowadzić w zakładzie usługowym przeróbkę zleconą przez klienta, która polega na dopasowaniu sztucznego futra, konieczne są

A. wymiary klienta

B. katalogi i żurnale mody

C. formy przodu i tyłu futra

D. rysunek modelu futra

Przeróbka sztucznego futra to niestety nie taka prosta sprawa. Najważniejsze jest, żeby mieć dokładne wymiary klienta. To klucz do tego, żeby odzież dobrze leżała i była wygodna. Musisz zmierzyć różne obwody, jak klatka piersiowa, talia czy biodra, ale też długość rękawów i nogawek. A jak dobrze zmierzysz, to gotowy produkt będzie idealnie przylegał do sylwetki. W branży odzieżowej zbieranie takich wymiarów to norma i bez tego ciężko coś zdziałać. Czasami warto też zrobić próbne elementy, jak muszki czy różne aplikacje, żeby zobaczyć, czy materiał i styl są w porządku. Pamiętaj również, żeby dobrze dokumentować te pomiary, bo to przyda się na przyszłość przy wszelkich poprawkach. To podejście naprawdę może zdziałać cuda w każdej przeróbce. Standardy w branży mówią, że warto korzystać z dokładnych matryc i technik kroju, żeby zminimalizować ryzyko błędów.

Pytanie 29

Jakie działania należy podjąć w trakcie przygotowania bluzki podstawowej do pierwszego pomiaru?

A. Sfastrygować zaszewki, szwy modelowe i konstrukcyjne, ramiona oraz prawy rękaw

B. Dodać naddatki na szwy i podwinięcia, zszyć zaszewki, ramiona oraz lewy rękaw

C. Zszyć zaszewki, szwy modelowe i konstrukcyjne, sfastrygować ramiona i prawy rękaw

D. Skopiować zaszewki, połączyć szwy modelowe i konstrukcyjne, sfastrygować lewy rękaw

Wszystkie inne odpowiedzi zawierają istotne błędy w podejściu do procesu przygotowania bluzki podstawowej. Na przykład skopiowanie zaszewków i zszycie szwów modelowych oraz konstrukcyjnych, jak sugeruje pierwsza odpowiedź, nie uwzględnia kluczowego etapu, jakim jest sfastrygowanie. Skopiowanie zaszewków może prowadzić do nieodpowiedniego ich umiejscowienia w kontekście sylwetki. Ponadto, zszywanie elementów bez wstępnego sfastrygowania uniemożliwia wprowadzenie ewentualnych korekt, co jest niezbędne w przypadku odzieży szytej na miarę. Z kolei w odpowiedzi wskazującej na dodawanie naddatków na szwy, nie uwzględnia się istotności sfastrygowania, co może skutkować brakiem możliwości dostosowania kształtu w późniejszym etapie. Błąd polegający na pominięciu sfastrygowania zaszewków i rękawów w kontekście konstrukcji bluzki prowadzi do ograniczenia możliwości modyfikacji kształtu i rozmiaru odzieży. Dlatego tak ważne jest, aby każdy krok w procesie szycia był przemyślany i zgodny z najlepszymi praktykami, które kładą nacisk na możliwość dostosowania i korekcji w oparciu o rzeczywiste wymiary i proporcje ciała. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla osiągnięcia profesjonalnych efektów w szyciu odzieży.

Pytanie 30

Aby zapiąć bawełniany fartuch, który jest przeznaczony do prania mechanicznego w wysokich temperaturach, należy wykorzystać guziki

A. szklane

B. drewniane

C. poliestrowe

D. skórzane

Guziki poliestrowe są idealnym wyborem do zapinania bawełnianych fartuchów przeznaczonych do prania mechanicznego w wysokich temperaturach. Poliester to materiał syntetyczny, który charakteryzuje się wysoką odpornością na działanie wysokich temperatur oraz chemikaliów, co czyni go bardziej odpowiednim niż inne materiały. W przypadku fartuchów, które często wymagają intensywnego czyszczenia, guziki poliestrowe nie tylko zachowują swoje właściwości, ale również są łatwe w utrzymaniu czystości. W praktyce oznacza to, że nie odbarwiają się i nie deformują pod wpływem prania, co jest kluczowe w zastosowaniach profesjonalnych, takich jak gastronomia czy medycyna. Dobre praktyki branżowe sugerują stosowanie materiałów odpornych na działanie wysokiej temperatury, co potwierdza wybór guzików poliestrowych. Ponadto, guziki te są dostępne w różnych kształtach i kolorach, co pozwala na dostosowanie ich do estetyki fartucha oraz funkcjonalności użytkowania.

Pytanie 31

Elementy konstrukcyjne bluzki wykonanej z dzianiny powinny być łączone ściegiem

A. łańcuszkowym prostym

B. stębnowym prostym

C. łańcuszkowym niewidocznym

D. stębnowym zygzakowym

Ścieg stębnowy prosty nie jest odpowiedni do łączenia elementów dzianiny, ponieważ nie zapewnia wystarczającej elastyczności, co może prowadzić do pękania szwów w miejscach narażonych na rozciąganie. Materiały dzianinowe mają charakterystyczną strukturę, która wymaga zastosowania ściegów elastycznych, a stębnowy prosty, mimo że jest popularny w szyciu tkanin, nie spełnia tych wymogów. Podobnie, ścieg stębnowy zygzakowy, choć lepiej radzi sobie w kwestii elastyczności, nie jest optymalnym wyborem dla dzianin, gdyż może nie wyglądać estetycznie na widocznych szwach. Łańcuszkowy niewidoczny, z kolei, jest stosowany głównie w sytuacjach, gdy szwy mają być ukryte, co nie jest praktyczne dla komponentów, które podlegają rozciąganiu lub ruchom, jak to ma miejsce w bluzkach. Wybór niewłaściwego ściegu często wynika z braku zrozumienia specyfiki materiału oraz jego zachowań, co może prowadzić do trwałych uszkodzeń odzieży. Kluczowe jest zatem, aby przy projektowaniu i szyciu odzieży z dzianiny, bazować na zrozumieniu materiałów oraz odpowiednich technik szycia, co zapewni długotrwałość oraz estetykę wykonania.

Pytanie 32

Jedwabną bluzkę powinno się prasować od wewnętrznej strony:

A. na mokro, w temperaturze 150 °C

B. na sucho, w temperaturze 180 °C

C. na mokro, w temperaturze 110 °C

D. na sucho, w temperaturze 140 °C

Prasowanie bluzek z jedwabiu naturalnego w sposób opisany w innych odpowiedziach, takich jak na mokro w wyższej temperaturze, jest niezalecane. Wysoka temperatura, jak 150 °C, może prowadzić do uszkodzenia lub stopienia włókien jedwabnych, co skutkuje nieestetycznymi plamami lub zniekształceniem tkaniny. Prasowanie na mokro również wprowadza dodatkową wilgoć, co w przypadku jedwabiu nie jest korzystne, gdyż może prowadzić do nieodwracalnych deformacji. Ponadto, prasowanie na sucho w temperaturze 180 °C naraża materiał na ryzyko przypalenia, co jest szczególnie niebezpieczne w przypadku cienkich i delikatnych tkanin. Często błędne decyzje dotyczące prasowania wynikają z niepełnego zrozumienia właściwości materiałów oraz braku konsultacji z informacjami dotyczącymi pielęgnacji odzieży. Użytkownicy powinni pamiętać, że każda tkanina ma swoje specyficzne wymagania dotyczące pielęgnacji, które powinny być przestrzegane, aby zachować jej jakość i estetykę. Dlatego zawsze warto zapoznać się z metkami oraz przetestować techniki na próbce materiału przed przystąpieniem do prasowania.

Pytanie 33

Urządzenie przedstawione na rysunku wykorzystuje się w procesie

A. przygotowywania materiałów do rozkroju

B. cięcia komponentów

C. końcowej obróbki parowo-cieplnej wyrobu

D. łączenia elementów w szwalni

Odpowiedź dotycząca końcowej obróbki parowo-cieplnej wyrobu jest prawidłowa, ponieważ proces ten ma kluczowe znaczenie w przemyśle tekstylnym oraz odzieżowym. Końcowa obróbka parowo-cieplna polega na zastosowaniu odpowiednich parametrów temperatury i wilgotności, co prowadzi do poprawy jakości wyrobu gotowego, eliminacji zagnieceń oraz nadania pożądanego kształtu i struktury tkaninom. Przykładem może być wykorzystanie pary wodnej do rozluźnienia włókien materiału, co pozwala na łatwiejsze formowanie produktu. Ważne jest, aby proces ten był zgodny z normami jakościowymi, takimi jak ISO 9001, które wskazują na konieczność przeprowadzania obróbki w sposób, który zapewni powtarzalność i wysoką jakość wyrobów. Warto również podkreślić, że dobrą praktyką jest przeprowadzanie testów jakości materiałów po obróbce, co pozwala na bieżąco monitorować efektywność stosowanych metod oraz wprowadzać ewentualne korekty technologiczne.

Pytanie 34

Wyznacz ilość materiału o szerokości 160 cm potrzebnego na produkcję spodni o długości 80 cm dla klienta z obwodem bioder równym 100 cm?

A. 108 cm

B. 88 cm

C. 80 cm

D. 100 cm

Odpowiedź 88 cm jest prawidłowa, ponieważ przy obliczaniu zużycia materiału na spodnie kluczowe jest uwzględnienie zarówno długości nogawki, jak i obwodu bioder. Przy szerokości materiału wynoszącej 160 cm, obliczenia można przeprowadzić w następujący sposób: dla obwodu bioder 100 cm potrzebujemy 1,5-2 krotności tego obwodu, aby zapewnić odpowiednią przestrzeń na szwy i dopasowanie. Ogólnie przyjmuje się, że na jedną nogawkę potrzeba około 0,5 obwodu bioder. Dlatego dla pary spodni, które mają długość 80 cm, łączna długość materiału wynosi 2 * 50 cm (co daje 100 cm) plus dodatkowe 8 cm na szwy i obszycia, co daje łącznie 88 cm. W branży mody i krawiectwa zawsze zaleca się dodanie zapasu na szwy, co jest zgodne z dobrymi praktykami produkcyjnymi. W związku z tym, użytkownicy muszą pamiętać, aby dostosować wymiary do indywidualnych potrzeb klienta, co również odzwierciedla standardy w przemyśle odzieżowym.

Pytanie 35

Wybierając materiał na suknię dla osoby wysokiej i szczupłej, należy dążyć do wizualnego poszerzenia i skrócenia figury. Taki efekt można osiągnąć, stosując tkaniny o

A. podłużnych prążkach

B. drobnych motywach kwiatowych

C. poprzecznych paskach

D. wzorach w rozmyciu

Rozmyte wzory, drobne kwiaty oraz podłużne prążki nie są odpowiednimi wyborami dla wysokości i szczupłości sylwetki, jeśli celem jest optyczne poszerzenie oraz skrócenie figury. Rozmyte wzory mogą wprowadzać chaos w odbiorze wizualnym, nie dając wyraźnego efektu, który można byłoby osiągnąć za pomocą bardziej wyrazistych elementów. Tego typu nadruki często prowadzą do zniekształcenia proporcji i nie wspierają zamierzonego efektu. Drobne kwiaty, chociaż uznawane za romantyczne i eleganckie, również nie poszerzają sylwetki — w rzeczywistości mogą jeszcze bardziej uwydatniać szczupłe kształty, co nie jest pożądanym efektem w tym przypadku. Podłużne prążki, choć mogą wydawać się na pierwszy rzut oka atrakcyjne, działają całkowicie odwrotnie niż poprzeczne. Optycznie wydłużają sylwetkę, co w przypadku osób wysokich może prowadzić do niekorzystnego wrażenia "chudości". W związku z tym, projektanci mody powinni kierować się zasadą, że wzory i tkaniny muszą być dobierane do sylwetki w taki sposób, aby harmonizować i korygować jej cechy, a nie je podkreślać w sposób, który może być niekorzystny. Dobrą praktyką jest zawsze konsultowanie się z aktualnymi standardami w modzie oraz trendami, które pomagają w dobieraniu odpowiednich materiałów do danej figury.

Pytanie 36

Aby zmierzyć wysokość krocza w krawiectwie miarowym, stosuje się

A. taśmę centymetrową i tablicę pomiarową

B. antropometr i linijkę o długości 50 cm

C. tablicę pomiarową oraz antropometr

D. taśmę centymetrową oraz linijkę o długości 50 cm

Ta odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ do pomiaru wysokości krocza w krawiectwie miarowym najczęściej wykorzystuje się taśmę centymetrową oraz linijkę długości 50 cm. Taśma centymetrowa jest elastycznym narzędziem pomiarowym, które umożliwia dokładne i wygodne odczytywanie wymiarów. Wysokość krocza to jedna z kluczowych miar stosowanych w krawiectwie, szczególnie przy tworzeniu spodni oraz odzieży dopasowanej, co wymaga precyzyjnego pomiaru ciała. Użycie linijki długości 50 cm pozwala na dodatkowe zdefiniowanie pomiaru oraz zapewnia stabilność, co jest istotne w kontekście dokładności. Zgodnie z normami branżowymi, pomiary należy przeprowadzać w odzieży dopasowanej oraz na boso, co zwiększa ich trafność. W praktyce, dobrze wykonany pomiar wysokości krocza wpływa na ostateczny komfort noszenia odzieży oraz jej estetykę, dlatego tak ważne jest stosowanie odpowiednich narzędzi pomiarowych.

Pytanie 37

Kołnierz typu be-be jest projektowany na podstawie

A. formy przodu

B. formy tyłu

C. wykreślnego kąta prostego

D. form przodu i tyłu

Kołnierz leżący be-be, znany również jako kołnierz krawiecki, jest istotnym elementem konstrukcji odzieży, który uwzględnia zarówno formę przodu, jak i tyłu odzieży. W procesie modelowania kołnierza niezwykle istotne jest, aby uwzględnić zarówno kontur szyi, jak i kształt ramion, co jest kluczowe dla prawidłowego dopasowania odzieży. Przykładowo, w przypadku bluzek i koszul, kołnierz musi być skonstruowany w taki sposób, aby optymalnie przylegał do szyi, jednocześnie pozwalając na wygodę użytkowania. Standardy branżowe, takie jak ISO 3346 dotyczące specyfikacji odzieży, podkreślają znaczenie precyzyjnego modelowania kołnierzy, co wpływa na estetykę i funkcjonalność końcowego produktu. Dobrze zaprojektowany kołnierz z uwzględnieniem formy przodu i tyłu nie tylko poprawia komfort noszenia, ale także dodaje elegancji i profesjonalizmu w wyglądzie odzieży.

Pytanie 38

Przy tworzeniu szablonów należy określić dodatki na szwy oraz podwinięcia. Wartość tych dodatków jest uzależniona od

A. przeznaczenia odzieży oraz aktualnych trendów w modzie

B. rodzaju materiału i metody łączenia elementów

C. rodzaju odzieży i typu figury

D. rodzaju figury oraz materiału

Wybór dodatków na szwy i podwinięcia jest mega ważny, bo jak się pomylisz, to możesz mieć spore problemy ze strukturą ubrania. Nie można twierdzić, że dodatki zależą tylko od typu odzieży czy sylwetki, bo to nie tak działa. Każdy materiał różni się nie tylko kolorem, ale też właściwościami mechanicznymi, co ma ogromny wpływ na szycie. Na przykład, w przypadku materiałów rozciągliwych, jak jersey, trzeba dobrać odpowiednie dodatki, żeby szwy były elastyczne, co jest ważne dla komfortu. Z drugiej strony sztywne tkaniny potrzebują innych szerokości dodatków, żeby konstrukcja była solidna. I pamiętaj, że sposób łączenia elementów, np. przez overlock, wymaga innych dodatków niż zwykłe szwy. Ignorowanie tych rzeczy prowadzi do typowych błędów, jak złe dopasowanie dodatków, co powoduje problemy z zamykaniem szwów czy deformacjami. Dużo osób nie bierze tego pod uwagę, a powinny, żeby ich projekty były naprawdę dobre.

Pytanie 39

Jakiego typu układ szablonów powinno się wykorzystać do stworzenia wykrojów dla damskiej kurtki z wełnianego flauszu?

A. Sekcyjny, dwukierunkowy

B. Asymetryczny, dwukierunkowy

C. Jednokierunkowy, pojedynczy

D. Łączony, symetryczny

Wybór innych układów szablonów, takich jak sekcyjny, dwukierunkowy, asymetryczny, dwukierunkowy oraz łączony, symetryczny, wiąże się z pewnymi błędami myślowymi i nieodpowiednim podejściem do produkcji odzieży z wełnianego flauszu. Układ sekcyjny, choć może być użyteczny w innych kontekstach, nie jest optymalny w przypadku jednolitych materiałów, które wymagają spójności. Dodatkowo, dwukierunkowy układ wprowadza zamieszanie w kontekście kierunku wzoru i struktury tkaniny, co może prowadzić do nieestetycznych efektów końcowych. Asymetryczność w przypadku materiałów takich jak flausz, charakteryzujących się specyficzną teksturą, może zaburzyć naturalny wygląd odzieży, a także wpłynąć na komfort noszenia, co jest kluczowe dla użytkowników. W kontekście dobrych praktyk branżowych, zaleca się unikanie takich układów w produkcji odzieży, gdyż mogą one prowadzić do zwiększonej ilości odpadów oraz problemów jakościowych. Zrozumienie struktury materiału i jego zachowania w procesie produkcji jest niezbędne, aby uniknąć problemów, takich jak krzywe szycia czy nierówne wykończenia, które mogą zniweczyć całe starania projektanta. Dlatego kluczowe jest, aby układ szablonów był dostosowany do specyfiki materiału, co w przypadku flauszu wymaga zastosowania podejścia jednokierunkowego i pojedynczego.

Pytanie 40

Modyfikacja żakietu z podszewką polega na dostosowaniu go do kształtu sylwetki oraz wymianie 10 guzików na nowe (4 duże i 10 małych na rękawach). Cena dużego guzika wynosi 1,20 zł, a małego 0,80 zł, koszt pracy oszacowano na 35,00 zł. Jaka będzie całkowita cena za zrealizowanie tej usługi?

A. 37,80 zł

B. 36,20 zł

C. 47,80 zł

D. 35,20 zł

Aby obliczyć całkowity koszt przeróbki żakietu, należy uwzględnić zarówno koszty materiałów, jak i robocizny. W przypadku wymiany guzików, mamy do czynienia z 4 dużymi guzikami w cenie 1,20 zł każdy oraz 10 małymi guzikami w cenie 0,80 zł każdy. Koszt guzików dużych wynosi 4 * 1,20 zł = 4,80 zł, natomiast koszt guzików małych to 10 * 0,80 zł = 8,00 zł. Zatem łączny koszt guzików wynosi 4,80 zł + 8,00 zł = 12,80 zł. Dodając do tego koszt robocizny, który wynosi 35,00 zł, otrzymujemy całkowity koszt usługi: 12,80 zł + 35,00 zł = 47,80 zł. Taki sposób kalkulacji jest zgodny z dobrymi praktykami w zakresie wyceny usług krawieckich, gdzie wszystkie elementy kosztowe są dokładnie analizowane i sumowane, co pozwala na dokładne określenie ceny finalnej. Warto również zauważyć, że odpowiednia wycena zlecenia jest kluczowym elementem w prowadzeniu efektywnego biznesu w branży odzieżowej, ponieważ pozwala to na utrzymanie płynności finansowej oraz satysfakcji klientów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej