Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 25 maja 2025 23:27
  • Data zakończenia: 25 maja 2025 23:53

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Który program z zestawu Adobe umożliwia zautomatyzowane katalogowanie oraz zarządzanie zdjęciami?

A. Flash
B. Dreamweaver
C. Bridge
D. Media Encoder
Wybór odpowiedzi spośród programów takich jak Dreamweaver, Flash czy Media Encoder może prowadzić do nieporozumień dotyczących funkcji i zastosowań każdego z nich. Dreamweaver to narzędzie zaprojektowane do tworzenia i edytowania stron internetowych, w tym kodowania HTML, CSS oraz integracji z PHP. Jego głównym celem jest wsparcie w projektowaniu interfejsów oraz zarządzaniu treścią internetową, co nie ma związku z administrowaniem zdjęciami. Flash, z kolei, był wykorzystywany do tworzenia animacji oraz aplikacji internetowych, ale w kontekście zarządzania obrazami jest zupełnie nieadekwatny, a jego wsparcie technologiczne zostało zakończone. Media Encoder służy do konwersji plików multimedialnych oraz kodowania wideo, a jego funkcjonalności nie obejmują katalogowania zdjęć. Dlatego wybór tych programów do zadań związanych z organizowaniem fotografii jest błędny, ponieważ każdy z nich jest dedykowany innym zadaniom, co pokazuje, jak ważne jest rozumienie specyfiki każdego z narzędzi w kontekście ich przeznaczenia oraz funkcji. Właściwe podejście do wyboru narzędzia zależy od jego przeznaczenia, co jest kluczowe w pracy z mediami cyfrowymi.

Pytanie 2

W magazynie drukarni znajduje się 70 kg papieru w formacie B1 (700 x 1 000 mm) o gramaturze 100 g/m2. Ile arkuszy formatu B1 posiada drukarnia?

A. 1 400 arkuszy
B. 1 000 arkuszy
C. 1 200 arkuszy
D. 1 600 arkuszy
Obliczanie liczby arkuszy papieru w magazynie drukarni wymaga znajomości gramatury oraz wymiarów arkuszy. W przypadku papieru o gramaturze 100 g/m² oraz formacie B1 (700 x 1 000 mm), najpierw obliczamy powierzchnię jednego arkusza: 0,7 m * 1 m = 0,7 m². Następnie obliczamy masę jednego arkusza, korzystając z gramatury: 100 g/m² * 0,7 m² = 70 g na arkusz. Znamy również łączną masę papieru w magazynie, która wynosi 70 kg, co odpowiada 70 000 g. Aby obliczyć liczbę arkuszy, dzielimy całkowitą masę papieru przez masę jednego arkusza: 70 000 g / 70 g = 1 000 arkuszy. Takie obliczenia są kluczowe w branży poligraficznej, gdzie precyzyjna kalkulacja materiałów jest niezbędna dla efektywności produkcji oraz kontroli kosztów. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być planowanie zamówień papieru, które musi odpowiadać potrzebom produkcji bez generowania nadmiaru materiałów.

Pytanie 3

Ile punktów typograficznych ma 1 kwadrat?

A. 12 punktom
B. 24 punktom
C. 48 punktom
D. 84 punktom
W przypadku błędnych odpowiedzi można zauważyć typowe nieporozumienia dotyczące konwersji jednostek typograficznych. Odpowiedzi sugerujące, że 1 kwadrat odpowiada 24, 84 lub 12 punktom, wynikać mogą z nieprawidłowego zrozumienia pojęcia kwadratu w kontekście typograficznym. Często mylnie zakłada się, że różne jednostki miary są zamienne, co prowadzi do błędnych wniosków. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie punktów typograficznych z innymi jednostkami miary, co jest szczególnie istotne w kontekście projektowania graficznego. Warto zauważyć, że w typografii 1 kwadrat jest standardowo równy 48 punktom, a nie 24 czy 12, co oznacza, że rozmiar liter i przestrzeń między nimi muszą być starannie dobrane, aby zapewnić optymalną czytelność i estetykę. Stosowanie nieprawidłowych przeliczeń może prowadzić do problemów w druku, takich jak zbyt małe literki, które są trudne do odczytania, lub zbyt duże odstępy między wierszami, co może negatywnie wpłynąć na odbiór wizualny tekstu. Zrozumienie podstawowych zasad typografii jest kluczowe dla każdego, kto pracuje w obszarze projektowania graficznego, aby uniknąć takich pułapek i zapewnić wysoką jakość pracy.

Pytanie 4

Jak długo zajmie wydrukowanie 50 000 odbitek, jeśli wydajność maszyny drukującej to 10 000 odbitek na godzinę?

A. 3 h
B. 10 h
C. 2 h
D. 5 h
Aby obliczyć czas potrzebny do wydrukowania 50 000 odbitek przy wydajności maszyny drukującej wynoszącej 10 000 odbitek na godzinę, należy zastosować prostą formułę: czas = liczba odbitek / wydajność. W tym przypadku czas = 50 000 / 10 000, co daje 5 godzin. Taka kalkulacja jest kluczowa w branży poligraficznej, gdzie kontrola czasu produkcji ma istotne znaczenie dla efektywności operacyjnej. Przykładowo, w planowaniu produkcji, znajomość wydajności maszyn pozwala na lepsze zarządzanie harmonogramem i optymalizację procesów. Dodatkowo, zrozumienie tego procesu jest fundamentem w tworzeniu ofert dla klientów oraz w wycenie zleceń. Stosowanie tej metody obliczeń jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, gdzie precyzyjne prognozowanie czasów produkcji przekłada się na zadowolenie klientów oraz efektywne zarządzanie zasobami.

Pytanie 5

Jaką maszynę należy wykorzystać do produkcji 500 plakatów w formacie A3 w kolorystyce 4 + 0?

A. 2-kolorowej maszyny sitodrukowej
B. 4-kolorowej maszyny cyfrowej
C. 4-kolorowej maszyny rotograwiurowej
D. 8-kolorowej maszyny offsetowej
Wybór 4-kolorowej maszyny cyfrowej do wykonania 500 plakatów formatu A3 w kolorystyce 4 + 0 jest uzasadniony z kilku powodów. Maszyny cyfrowe doskonale sprawdzają się w produkcji małych i średnich nakładów, oferując dużą elastyczność i szybkość realizacji. W przypadku druku 4 + 0, co oznacza pełen kolor z przodu i brak koloru z tyłu, maszyna cyfrowa pozwala na stosunkowo tanią produkcję bez przebiegów przygotowawczych, takich jak matrice czy formy, co znacząco obniża koszty dla mniejszych nakładów. Dodatkowo, technologia druku cyfrowego umożliwia łatwe wprowadzanie zmian w projekcie, co jest nieocenione w przypadku ostatnich poprawek graficznych. Przykładowo, przy zamówieniu 500 plakatów, możemy wydrukować kilka wersji kolorystycznych lub różne projekty w tym samym nakładzie, co znacząco zwiększa wartość dodaną dla klienta. Warto również podkreślić, że nowoczesne maszyny cyfrowe oferują wysoką jakość druku, z możliwością uzyskania wyraźnych detali oraz intensywnych kolorów, co jest kluczowe w przypadku plakatów reklamowych.

Pytanie 6

Który format arkusza drukarskiego z dwustronnym zadrukiem odpowiada arkuszowi drukarskiemu z jednostronnym zadrukiem formatu B2?

A. B3
B. B2
C. B4
D. B5
Odpowiedź B3 jest prawidłowa, ponieważ układ dwustronnie zadrukowanego arkusza formatu B3 odpowiada jednostronnie zadrukowanemu arkuszowi formatu B2. W branży poligraficznej stosuje się standardowe formaty arkuszy, które są ustandaryzowane w normach ISO 12647. W kontekście zadrukowywania arkuszy, format B2 ma wymiary 500 x 707 mm, podczas gdy format B3, który jest większy, ma wymiary 353 x 500 mm. Przy zadrukowywaniu arkuszy, praktyka polega na tym, że dwa jednostronnie zadrukowane arkusze formatu B2 mogą być zadrukowane jako jeden dwustronny arkusz formatu B3. W przemyśle drukarskim znajomość standardów formatów arkuszy pozwala na optymalizację procesów produkcyjnych oraz oszczędność materiałów. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest przygotowywanie projektów graficznych, gdzie projektanci muszą uwzględnić odpowiednie formaty, aby efektywnie wykorzystać dostępny materiał drukarski.

Pytanie 7

Ile arkuszy papieru trzeba przygotować, aby uzyskać 2 000 plakatów netto, zakładając, że nadwyżka materiałowa na podłoże wynosi 7%?

A. 2 700
B. 2 140
C. 2 000
D. 1 070
Aby obliczyć liczbę arkuszy drukowych potrzebnych do uzyskania 2000 plakatów netto, musimy uwzględnić nadwyżkę materiałową wynoszącą 7%. Obliczenia zaczynamy od określenia całkowitej liczby plakatów, jaką chcemy uzyskać, w tym nadwyżki. Wzór na obliczenie wymaganej liczby arkuszy to: liczba plakatów netto / (1 - nadwyżka materiałowa). W naszym przypadku obliczenia wyglądają następująco: 2000 / (1 - 0,07) = 2000 / 0,93 = 2150,54. Oznacza to, że potrzebujemy 2151 arkuszy, a po zaokrągleniu do najbliższej liczby całkowitej otrzymujemy 2140 arkuszy, co jest odpowiedzią nr 2. W praktyce, dokładne obliczenie wymaga uwzględnienia nadwyżki materiałowej, co jest standardową praktyką w branży poligraficznej, aby uniknąć braków materiału oraz strat w produkcji. Takie podejście nie tylko zwiększa efektywność procesu drukowania, ale również zapewnia lepszą jakość końcowego produktu.

Pytanie 8

Jakie będą koszty przygotowania form drukowych wymaganych do wydania jednokolorowego wkładu książkowego liczącego 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, jeśli cena wykonania jednej formy wynosi 30,00 zł?

A. 600,00 zł
B. 300,00 zł
C. 540,00 zł
D. 480,00 zł
Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego oszacowania liczby form potrzebnych do wydruku książki. Odpowiedzi takie jak 300,00 zł, 480,00 zł czy 540,00 zł sugerują, że można by pomyśleć, iż wykonanie mniejszej liczby form jest wystarczające, co jest niezgodne z rzeczywistością. Wydruk książki o objętości 160 stron formatu A5 wymaga zazwyczaj znacznej liczby form, co wynika z potrzeby wydrukowania każdej strony. Niektóre osoby mogą sądzić, że koszt jednostkowy formy może obejmować więcej stron, ale w przypadku druku oprawnych książek, każdy arkusz zazwyczaj wymaga oddzielnej formy. Ponadto, w branży poligraficznej powszechnie obowiązuje zasada, że każda strona musi być odpowiednio przygotowana i zadrukowana, co wymusza przygotowanie odpowiednich form. Doświadczenie w branży pokazuje, że pomijanie takich detali w kalkulacjach kosztów może prowadzić do niedoszacowania całkowitych wydatków, co może wpływać na rentowność projektu. Ważne jest, aby dokładnie analizować potrzeby produkcyjne i stosować metodyki efektywności ekonomicznej w celu uzyskania dokładnych wyników oraz optymalizacji procesów produkcyjnych. Właściwe podejście do kosztów produkcji nie tylko wpływa na sukces finansowy, ale także na jakość i terminowość realizacji zamówień w branży poligraficznej.

Pytanie 9

Jakie są wymiary brutto foldera, gdy wymiary netto wynoszą A3, a spady wynoszą 3 mm z każdej strony?

A. 297 × 430 mm
B. 303 × 420 mm
C. 297 × 426 mm
D. 303 × 426 mm
Poprawna odpowiedź to 303 × 426 mm, ponieważ aby obliczyć format brutto, należy dodać do wymiarów formatu netto dodatkowe spady. Format netto A3 ma wymiary 297 × 420 mm. Przy zastosowaniu 3 mm spadów z każdej strony, należy dodać 6 mm do każdego wymiaru (3 mm z lewej i 3 mm z prawej strony). Dlatego długość wynosi 297 mm + 6 mm = 303 mm, a wysokość to 420 mm + 6 mm = 426 mm. Takie podejście jest zgodne z praktykami w druku, gdzie spady są niezbędne, aby uniknąć białych krawędzi na finalnym produkcie, szczególnie gdy projekt jest cięty na wymiar. Umożliwia to również dokładniejsze wykończenie krawędzi, co jest kluczowe w produkcji materiałów drukowanych. Dobrą praktyką jest zawsze uwzględnianie spadów w projektach graficznych, co jest szczególnie istotne w przypadku materiałów, które mają być intensywnie eksploatowane lub prezentowane w publicznych przestrzeniach.

Pytanie 10

Jaką czynność introligatorską należy wykonać w trakcie produkcji teczki reklamowej?

A. Kaszerowanie
B. Foliowanie
C. Wykrawanie
D. Złamywanie
Kaszerowanie, złamywanie i foliowanie to techniki używane w introligatorstwie, ale nie są one kluczowe przy produkcji teczki reklamowej. Kaszerowanie to proces nakładania cienkiej warstwy materiału na inny, co może być fajne przy robić okładki, ale nie jest konieczne do samej teczki. Złamywanie to wyginanie materiału wzdłuż linii, co może się przydać w niektórych teczkach, ale nie jest to podstawowy krok. Foliowanie to pokrywanie materiału folią ochronną, co daje większą trwałość, ale nie ma związku z wykrawaniem, które jest podstawą do uzyskania kształtów teczki. Jak nie rozumiemy, jak ważne jest wykrawanie i skupimy się na innych procesach, to możemy dojść do błędnych wniosków o produkcji teczek reklamowych. Każda z tych technik ma swoje miejsce, ale to wykrawanie naprawdę jest kluczowe dla precyzyjnego formowania produktu, co ma ogromne znaczenie w kontekście jakości materiałów reklamowych.

Pytanie 11

Jaki symbol odpowiada rozmiarowi gazety o wymiarach 353 × 500 mm?

A. A5
B. B4
C. B3
D. A4
Wybór formatu A5, A4 lub B4 nie jest poprawny w kontekście wymiarów 353 × 500 mm, co prowadzi do nieporozumień dotyczących standardów formatów papieru. Format A5, który ma wymiary 148 × 210 mm, odpowiada małym notatnikom i ulotkom, a jego zastosowanie w kontekście dużych publikacji, jak gazety, jest niewłaściwe. Z kolei format A4, o wymiarach 210 × 297 mm, jest najczęściej wykorzystywany w biurach do dokumentów i pism, lecz również nie spełnia wymogów dla przeciętnej gazety, która potrzebuje większej powierzchni do druku. Natomiast format B4, mający wymiary 250 × 353 mm, może być użyty w większych publikacjach, lecz nadal nie osiąga wymaganej szerokości dla gazety w formacie B3. Kluczowym błędem myślowym jest brak zrozumienia różnicy między formatami A i B, które są zdefiniowane przez międzynarodowe standardy ISO 216. Format B3 jest optymalny dla wydawnictw, które wymagają większej powierzchni druku, co ułatwia umieszczanie tekstów i grafik w sposób estetyczny i funkcjonalny. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego stosowania formatów w praktyce poligraficznej, co przekłada się na efektywność produkcji oraz jakość finalnego produktu.

Pytanie 12

Ile mniej więcej arkuszy o wymiarach 1 000 × 707 mm oraz gramaturze 200 g/m2 znajduje się w magazynie, jeżeli całkowita masa papieru wynosi 141 kg?

A. 1 000 arkuszy
B. 1 200 arkuszy
C. 1 300 arkuszy
D. 1 100 arkuszy
Aby obliczyć liczbę arkuszy papieru o wymiarach 1 000 × 707 mm i gramaturze 200 g/m² w magazynie, musimy najpierw obliczyć masę pojedynczego arkusza. Powierzchnia jednego arkusza wynosi 1 m², co oznacza, że jego masa wynosi 0,2 kg (200 g/m²). Teraz przeliczmy powierzchnię arkusza papieru: 1 000 mm × 707 mm = 0,707 m². Masa jednego arkusza wynosi wtedy 0,2 kg × 0,707 m² = 0,1414 kg. Jeśli całkowita masa papieru w magazynie to 141 kg, to możemy obliczyć liczbę arkuszy dzieląc masę całkowitą przez masę jednego arkusza: 141 kg / 0,1414 kg ≈ 1 000 arkuszy. Taka kalkulacja jest zgodna z praktykami stosowanymi w przemyśle papierniczym, gdzie znajomość gramatury i wymiarów arkusza jest kluczowa w zarządzaniu zapasami oraz planowaniu produkcji.

Pytanie 13

Na co wpływa wielkość wcięcia akapitowego?

A. liczby akapitów na stronie
B. stopnia pisma i szerokości kolumny
C. liczby łamów w kolumnie
D. kroju pisma oraz wysokości łamu
Poprawna odpowiedź, czyli stopień pisma i szerokość kolumny, ma kluczowe znaczenie dla określenia wielkości wcięcia akapitowego. Stopień pisma odnosi się do wielkości czcionki, co wpływa na czytelność tekstu. Większe czcionki wymagają często szerszych wcięć, aby zachować estetykę i przejrzystość dokumentu. Z kolei szerokość kolumny ma istotny wpływ na kompozycję tekstu. W szerszych kolumnach, aby nie przytłaczać czytelnika, wcięcia mogą być mniejsze, natomiast w węższych kolumnach mogą być większe, aby wyróżnić akapity. W praktyce, projektanci graficzni i typografowie stosują zasady typografii, takie jak zasady odległości i wcięć akapitowych, aby poprawić doświadczenia użytkownika. Dobrą praktyką jest także stosowanie wcięć w zgodzie z wytycznymi dotyczącymi dostępności, które zapewniają, że tekst jest nie tylko estetyczny, ale również łatwy do odczytania dla osób z różnymi potrzebami. W ten sposób, odpowiednie wcięcia akapitowe wspierają zarówno czytelność, jak i estetykę dokumentu.

Pytanie 14

Główne formaty, które mogą być wykorzystane do zapisu zeskanowanych obrazów, to

A. PCX, PDF, TIFF
B. PSD, PCX, PDF
C. JPG, TIFF, BMP
D. JPG, PCX, RAW
Wszystkie inne odpowiedzi zawierają formaty, które nie są standardowymi wyborami dla zeskanowanych obrazów. Na przykład, format PCX był popularny w przeszłości, ale obecnie jest rzadko stosowany, a jego praktyczność w kontekście skanowania obrazów jest ograniczona. PDF, choć często używany do dokumentów, nie jest formatem bezpośrednio związanym z obrazami, a jego głównym celem jest udostępnianie dokumentów w sposób niezależny od oprogramowania czy sprzętu. Format PSD, używany w programie Adobe Photoshop, jest przeznaczony do edycji i nie jest odpowiedni do archiwizacji lub skanowania, ponieważ jest to format roboczy, który może nie być kompatybilny z innymi aplikacjami. Użytkownicy często popełniają błąd, zakładając, że formaty bardziej złożone lub mniej znane są zawsze lepszym wyborem. Ważne jest, aby znać konkretne przypadki użycia dla każdego formatu i umieć rozróżniać ich właściwości. Dobór niewłaściwego formatu może prowadzić do utraty jakości, problemów z kompatybilnością oraz dodatkowych kosztów w przyszłości przy próbie konwersji plików do bardziej standardowych formatów. Wiedza o tym, jak różne formaty wpływają na jakość i rozmiar pliku, jest kluczowa dla każdego, kto pracuje z obrazami.

Pytanie 15

Układ użytków na arkuszu drukarskim to

A. pozycjonowanie
B. rasteryzacja
C. impozycja
D. pasowanie
Impozycja to kluczowy proces w druku, który polega na rozmieszczaniu użytków na arkuszu drukarskim w sposób optymalny, aby maksymalizować wykorzystanie materiału oraz zminimalizować straty. W praktyce impozycja obejmuje określenie układu grafik, tekstów i innych elementów na arkuszu, co ma kluczowe znaczenie dla efektywności produkcji. Przykładem zastosowania impozycji może być przygotowanie projektu książki, gdzie odpowiednie rozmieszczenie stron na arkuszu A1 (lub innym formacie) pozwala na uzyskanie gotowych arkuszy po złożeniu. Zastosowanie impozycji zgodnie z zasadami sztuki drukarskiej nie tylko zwiększa wydajność, ale także wpływa na jakość finalnego produktu, zapewniając, że wszystkie elementy są odpowiednio wyważone i estetyczne. Dobre praktyki w zakresie impozycji obejmują również używanie oprogramowania do impozycji, które automatycznie optymalizuje rozmieszczenie użytków, co przyspiesza proces produkcji i redukuje błędy. Zrozumienie impozycji jest niezbędne dla profesjonalistów w branży poligraficznej, ponieważ jest to fundament efektywnego i jakościowego druku.

Pytanie 16

Jakie składniki są kluczowe w pliku PDF przeznaczonym do druku cyfrowego?

A. Typ oprawy
B. Pasery
C. Dane dotyczące pliku
D. Znaczniki cięcia
Znaczniki cięcia są kluczowym elementem w przygotowywaniu plików PDF do druku cyfrowego, ponieważ determinują obszar, w którym końcowy dokument zostanie przycięty. Umożliwiają one drukarniom skoordynowanie procesu cięcia, zapewniając, że kluczowe elementy wizualne, takie jak tekst i grafika, nie znajdą się zbyt blisko krawędzi, co mogłoby prowadzić do nieestetycznego efektu. Zazwyczaj zaleca się, aby dodane znaczniki były umieszczone na zewnątrz obszaru, w którym znajduje się zawartość, co pozwala na dokładne i precyzyjne cięcie. W praktyce, podczas projektowania materiałów drukowanych, takich jak broszury czy plakaty, stosowanie znaczników cięcia zgodnych z normą ISO 12647 oraz innymi standardami branżowymi, jest niezbędne do osiągnięcia wysokiej jakości druku. Warto również pamiętać o dodaniu spadów, co pomaga uniknąć białych krawędzi na gotowych produktach, gdyby cięcie odbywało się nieco poza linią znaczników.

Pytanie 17

Jakiego wzoru używa się do szacowania przeliczenia jednostek metrycznych na typograficzne w systemie Didota?

A. Liczba punktów = 9/3 x liczba milimetrów
B. Liczba milimetrów = 3/8 x liczba punktów
C. Liczba punktów = 8/3 x liczba milimetrów
D. Liczba milimetrów = 3/9 x liczba punktów
Niestety, inne odpowiedzi są oparte na błędnych założeniach, jeśli chodzi o konwersje jednostek typograficznych na metryczne. Na przykład jedna z opcji mówi o stosunku 3/9, ale to nie ma sensu, bo nie jest zgodne z właściwymi przeliczeniami w systemie Didota. Widać, że tu można się pomylić w proporcjach, a to może prowadzić do niezłych wpadek w projektach, zwłaszcza w typografii, gdzie musimy trzymać się dokładności. W innej niepoprawnej odpowiedzi współczynnik 3/8 również nie oddaje realnych relacji między jednostkami. Warto pamiętać, że błędne przeliczenia mogą spowodować, że tekst będzie źle wyważony, co później wpływa na jego czytelność i wygląd publikacji. Potem jest jeszcze trzecia opcja, która sugeruje, że liczba punktów to przeliczenie 8/3 x liczba milimetrów. To wprowadza zamieszanie, bo to dokładnie odwrotność tego, co powinniśmy zrobić. Używanie takich błędnych wzorów w praktyce może prowadzić do poważnych błędów w druku i niezadowolenia klientów. Dlatego dla projektantów ważne jest, by wiedzieć, jak poprawnie robić te przeliczenia, żeby unikać takich pułapek i skutecznie realizować projekty.

Pytanie 18

Podczas obliczania wydatków na druk 1 000 egzemplarzy plakatów metodą offsetową, stwierdzono, że cena druku pojedynczego plakatu wynosi 5 zł. Jeśli liczba zamawianych egzemplarzy wzrośnie do 2 000, to koszt wyprodukowania jednego plakatu

A. wzrośnie
B. zmniejszy się z racji mniejszej liczby form drukowych
C. zostanie niezmieniony
D. spadnie z powodu podziału kosztów formy drukowej oraz czasu pracy maszyny na większy nakład
Dobra robota! Zwiększenie nakładu plakatów z 1 000 do 2 000 rzeczywiście prowadzi do obniżenia kosztów jednostkowych. To dlatego, że w druku offsetowym mamy pewne stałe koszty, takie jak przygotowanie formy czy praca maszyny, które nie zmieniają się z wielkością zamówienia. Jak zwiększamy nakład, to te koszty rozkładają się na więcej egzemplarzy, więc koszt jednostkowy spada. Weźmy na przykład ten koszt przygotowania formy, powiedzmy 1 000 zł — przy nakładzie 1 000 plakatów to wyjdzie 1 zł za sztukę, a przy 2 000 plakatów już tylko 0,50 zł. Generalnie, dla ludzi zajmujących się drukiem, większe zamówienia są korzystniejsze, bo to jest w sumie zasada ekonomii skali. Trzeba też pamiętać, że zarządzanie kosztami produkcji to kluczowy temat w poligrafii, bo każda firma chce być jak najwydajniejsza i jak najtańsza.

Pytanie 19

Jaką rozdzielczością powinno się zeskanować zdjęcie, przy założeniu, że podczas drukowania jego wymiary będą czterokrotnie większe?

A. 1 200 dpi
B. 2 400 dpi
C. 300 dpi
D. 600 dpi
Skanowanie fotografii z rozdzielczością 1200 dpi jest właściwym wyborem, gdy przewidujemy, że wymiary zdjęcia zwiększą się czterokrotnie podczas procesu drukowania. Rozdzielczość dpi (dots per inch) określa ilość punktów, które są używane do stworzenia obrazu w danym calu. Kiedy drukujemy obraz w większych wymiarach, musimy zadbać o to, aby jego jakość pozostała na odpowiednim poziomie. Przy zwiększeniu wymiarów czterokrotnie, jeżeli skan byłby realizowany w standardowej rozdzielczości 300 dpi, końcowy obraz miałby tylko 75 dpi, co jest niewystarczające dla uzyskania wysokiej jakości druku. Wybierając 1200 dpi, nie tylko zapewniamy sobie większą gęstość szczegółów w skanie, ale także przygotowujemy się na zachowanie ostrości i klarowności przy dużych formatach. Taka rozdzielczość jest powszechnie zalecana w przypadku skanów do druku artystycznego czy reprodukcji, gdzie każdy detal ma znaczenie. Przykładem może być drukowanie zdjęcia na płótnie, gdzie wysoka rozdzielczość zapewnia zachowanie detali i nasycenia kolorów.

Pytanie 20

Jaką ilość drutu itroligatorskiego należy przygotować do produkcji 1 000 broszur zszywanych dwiema zszywkami o długości 20 mm?

A. 60 m
B. 20 m
C. 40 m
D. 80 m
W przypadku błędnych odpowiedzi, często występują typowe nieporozumienia związane z jednostkami miary i ilościami. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 20 m lub 60 m mogły wynikać z błędnego zrozumienia proporcji oraz konwersji jednostek. Użytkownicy mogą pomylić długość drutu potrzebnego na jedną broszurę z całkowitą długością, co prowadzi do znacznych rozbieżności w obliczeniach. Odpowiedź 80 m z kolei może powstać w wyniku nadmiernego mnożenia, gdzie użytkownik może założyć, że każda broszura wymaga znacznie więcej materiału niż w rzeczywistości. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że każda zszywka ma określoną długość, a ich liczba jest związana bezpośrednio z liczbą broszur. Dlatego, przy obliczaniu zapotrzebowania na drut itroligatorski, niezwykle istotne jest zrozumienie, jak liczba zszywek i ich długość wpływają na całkowite zużycie materiału. Użytkownicy powinni zatem zwrócić uwagę na dokładność obliczeń i unikać uproszczeń, które mogą prowadzić do nieprawidłowych wniosków. Dobre praktyki w produkcji materiałów drukowanych wymagają staranności w planowaniu, co przekłada się na oszczędności i efektywność – kluczowe aspekty w branży drukarskiej.

Pytanie 21

Do wykonania 15 000 wielobarwnych ulotek reklamowych A4 złamywanych do A5 należy użyć następującego zestawu maszyn i urządzeń:

prooferstanowisko DTPstanowisko DTPskaner bębnowy
kopioramanaświetlarka CtPnaświetlarka CtPnaświetlarka CtF
2-kolorowa maszyna offsetowa zwojowa4-kolorowa arkuszowa maszyna offsetowa4-kolorowa maszyna sitodrukowa8-kolorowa maszyna rotograwiurowa
krajarka krążkowakrajarka jednonożowakrajarka trójnożowanożyce introligatorskie
złamywarka kasetowo-nożowazłamywarka kasetowabigówko-perforówkazłamywarka nożowa
A.B.C.D.

A. B.
B. D.
C. C.
D. A.
W odpowiedziach, które nie zostały wybrane, są jakieś spore błędy odnośnie tego, jakie maszyny są potrzebne do robienia ulotek. Na przykład odpowiedź A sugeruje użycie 2-kolorowej maszyny offsetowej, co bardzo ogranicza możliwości druku. To na pewno nie jest dobre, bo ulotki muszą wyglądać atrakcyjnie, a użycie tylko dwóch kolorów na pewno nie pomoże w tym. Odpowiedź C wskazuje na maszynę sitodrukową, która nie nadaje się do produkcji ulotek. Sitodruk jest fajny, ale głównie do materiałów tekstylnych, a nie do takich detali, jakie są potrzebne w ulotkach. Z kolei odpowiedź D ma maszynę 8-kolorową, ale korzysta z technologii rotograwiuru, co jest bardziej do dużych nakładów jak gazety czy opakowania. Nie za bardzo pasuje do ulotek, które muszą zmieniać format i mają mniejsze nakłady. Podsumowując, kluczowe błędy wynikają z tego, że nie wybrano odpowiednich technologii druku do zadania, co ostatecznie wpływa na jakość druku.

Pytanie 22

Klient złożył zamówienie na 20 000 ulotek w kolorystyce 4+4 oraz formacie A6. W specyfikacji zaznaczył, że ulotki mają być pakowane w zestawy po 250 sztuk. Ile zestawów z ulotkami zostanie dostarczonych do klienta?

A. 80
B. 60
C. 40
D. 20
Odpowiedź 80 jest poprawna, ponieważ obliczamy liczbę paczek, dzieląc całkowitą liczbę ulotek przez liczbę ulotek w jednej paczce. Klient zamówił 20 000 ulotek, a każda paczka zawiera 250 sztuk. Wykonując obliczenia: 20 000 ÷ 250 = 80. Oznacza to, że do klienta zostanie wysłanych dokładnie 80 paczek. W praktyce, taka procedura pakowania jest standardem w branży poligraficznej, co pozwala na efektywne zarządzanie zamówieniami oraz ich transportem. Warto również zauważyć, że stosowanie paczek o stałej liczbie ulotek ułatwia nie tylko logistykę, ale także kontrolę jakości, ponieważ mniejsze jednostki pakowe są łatwiejsze do monitorowania pod względem zgodności z zamówieniem. Dobrą praktyką jest również informowanie klientów o szczegółach dotyczących pakowania, co zwiększa ich zadowolenie oraz pozwala na sprawniejsze odbieranie przesyłek.

Pytanie 23

W jakim oprogramowaniu komputerowym nie jest możliwe stworzenie projektów graficznych do druku?

A. Impozycjoner
B. Corel Draw
C. Adobe Illustrator
D. Adobe InDesign
Odpowiedź 'Impozycjoner' jest prawidłowa, ponieważ Impozycjoner to program służący do układania stron w formacie odpowiednim do druku, a nie do projektowania materiałów graficznych. Jego główne funkcje obejmują przygotowanie plików do druku, łączenie różnych elementów w jeden dokument oraz optymalizację układu stron przed procesem drukowania. Przykładowo, w środowisku poligraficznym, Impozycjoner może być używany do zautomatyzowanego układania stron książek czy broszur, co jest istotne w kontekście produkcji masowej. Programy takie jak Corel Draw, Adobe InDesign czy Adobe Illustrator są dedykowane do projektowania graficznego, pozwalając na tworzenie i edytowanie elementów wizualnych, co jest kluczowe w kontekście przygotowywania materiałów graficznych do druku. W branży poligraficznej stosuje się te programy do projektowania logo, ulotek, plakatów oraz innych materiałów, które później są eksportowane do formatu obsługiwanego przez Impozycjonera.

Pytanie 24

Zgodnie z zasadami układu tekstu w publikacjach, jako ostatnie znaki wiersza nie powinny się pojawiać

A. znaku przeniesienia
B. przeniesień sylab
C. wiszących spójników
D. znaku wielokropka
Odpowiedź 'wiszące spójniki' jest prawidłowa, ponieważ w standardach składu tekstu głównego publikacji unika się pozostawiania wiszących spójników na końcu linii. Wiszący spójnik to taki, który kończy wiersz, co może prowadzić do nieczytelności tekstu i zaburzenia jego płynności. Dobre praktyki w składzie tekstu zalecają, aby spójniki, takie jak 'i', 'oraz', 'lub', były umieszczane w taki sposób, aby tekst był jak najbardziej przejrzysty dla czytelnika. W praktyce, jeśli spójnik pozostaje na końcu wiersza, a jego składnik (np. zdanie, fraza) jest kontynuowany w następnym wierszu, może to wprowadzać w błąd i utrudniać zrozumienie tekstu. Dla zachowania estetyki i przejrzystości tekstu należy również dostosować interlinijkę oraz marginesy, aby uniknąć takich sytuacji. Warto także zwrócić uwagę na konwencje typograficzne w danej dziedzinie, które mogą różnić się w zależności od kontekstu publikacji.

Pytanie 25

W trakcie przygotowań do drukowania broszury ośmiostronicowej, w etapie procesów wstępnych (prepress) dokonuje się

A. technicznej adiustacji, graficznej obróbki plików, łamania i impozycji
B. przygotowania pliku PDF, formy drukowej oraz łamania
C. graficznej obróbki plików, naświetlania płyty, impozycji oraz narzędzia drukarskiego
D. zalewkowania, technicznej adiustacji, barwnej korekty i narzędzia drukarskiego
Wybór odpowiedzi dotyczącej adiustacji technicznej, obróbki graficznej plików, łamania i impozycji jest właściwy, ponieważ te procesy są kluczowe w fazie przygotowawczej do druku. Adiustacja techniczna polega na dostosowywaniu parametrów technicznych, takich jak rozdzielczość, wielkość plików oraz ich właściwości kolorystyczne, co zapewnia odpowiednią jakość finalnego materiału. Obróbka graficzna plików obejmuje korekcję kolorów, retusz i przygotowanie bitmap, co jest niezbędne do uzyskania wizualnie atrakcyjnego produktu. Łamanie to proces układania treści na stronach, w tym określenie rozkładu tekstu i grafiki, co wpływa na estetykę i czytelność broszury. Impozycja to natomiast proces rozmieszczania stron na arkuszu papieru w taki sposób, aby po złożeniu broszury strony były ułożone w odpowiedniej kolejności. Przykładem zastosowania tych procesów jest tworzenie broszur reklamowych, gdzie estetyka i jasność komunikatu są kluczowe. Przestrzeganie dobrych praktyk w tych obszarach zapewnia wysoką jakość druku oraz zadowolenie klientów.

Pytanie 26

Które zdanie złożone jest poprawne według zasad składni tekstów?

A. Tak, zwiedzałem to miasto już 3-4 razy
B. Tak , zwiedzałem to miasto już 3- 4 razy
C. Tak ,zwiedzałem to miasto już 3 - 4 razy
D. Tak , zwiedzałem to miasto już 3 - 4 razy
Odpowiedź "Tak, zwiedzałem to miasto już 3-4 razy." jest poprawna, ponieważ zgodnie z zasadami poprawnego składu tekstów, zapisywanie liczb w formie złączonej, bez spacji, jest zgodne z normami. W przypadku liczb złożonych, takich jak "3-4", nie stosujemy spacji, co sprawia, że całość wygląda estetycznie i jest bardziej zrozumiała. W praktyce, pisząc teksty, szczególnie te formalne, ważne jest przestrzeganie zasad gramatyki i interpunkcji, aby komunikować się w sposób jasny i profesjonalny. Przykładowo, w dokumentach akademickich czy raportach biznesowych, poprawne formatowanie liczb i ich zapisu wpływa na odbiór treści oraz uznawane jest za oznakę staranności i dbałości o szczegóły. Warto również pamiętać, że w zależności od kontekstu, niektóre style pisania mogą wprowadzać dodatkowe zasady, ale w ogólnej praktyce standardem jest unikanie zbędnych spacji w przypadku złożonych zapisów liczbowych.

Pytanie 27

Podczas tworzenia projektu graficznego, który ma być użyty do naświetlania form drukowych offsetowych, stosuje się nadruk elementów

A. koloru czarnego
B. o co najmniej dwóch składowych kolorystycznych
C. przeznaczonych do lakierowania wybiórczego
D. wszystkich barw o nasyceniu koloru powyżej 50
Wybór odpowiedzi dotyczącej elementów przeznaczonych do lakierowania wybiórczego, wszystkich barw o nasyceniu koloru powyżej 50% lub o co najmniej dwóch składowych kolorystycznych nie jest zgodny z zasadami dotyczących przygotowania projektów do druku offsetowego. Lakierowanie wybiórcze to technika, która polega na nałożeniu lakieru tylko na wybrane obszary druku, co nie ma bezpośredniego związku z kolorami, które powinny być użyte w nadruku. W rzeczywistości, w projekcie do druku offsetowego, kluczowe jest, aby wszystkie elementy, które mają zostać naświetlone, były dobrze przemyślane pod kątem ich kolorystyki oraz krycia, a nie po prostu spełniały wymogi dotyczące nasycenia. Użycie barw o nasyceniu powyżej 50% może wprowadzać w błąd, ponieważ nie uwzględnia podstawowego faktu, że kolor czarny jest nie tylko najważniejszym kolorem do naświetlania, ale również kolorem, który łączy w sobie inne barwy. Dodatkowo, elementy o co najmniej dwóch składowych kolorystycznych mogą prowadzić do problemów z odwzorowaniem kolorów na etapie druku, co często skutkuje niespójnościami w finalnym produkcie. W praktyce, preparacja plików do druku wymaga dokładności i zrozumienia, jak różne kolory będą się ze sobą komponować w procesie druku, co podkreśla znaczenie użycia koloru czarnego jako podstawowego w projektowaniu graficznym.

Pytanie 28

Ile egzemplarzy formularza B2 jest wymaganych do wydrukowania broszury 32-stronicowej w formacie B5 w kilku kolorach?

A. 8 szt.
B. 4 szt.
C. 12 szt.
D. 16 szt.
Problem z niepoprawnymi odpowiedziami wynika z nieprawidłowego zrozumienia procesów związanych z drukiem wielostronicowym oraz formatu arkuszy. Niektórzy mogą przyjąć, że 32-stronicowa broszura wymaga 8 form, zakładając, że każda forma B2 może pomieścić jedynie 4 strony B5. Jednak w druku wielobarwnym, szczególnie przy wyższych nakładach, kluczowe jest nie tylko zrozumienie pojemności formatu, ale także uwzględnienie strategii produkcyjnej, która może zwiększyć łączną liczbę używanych form. Zastosowanie jedynie 8 form B2 w przypadku druku wielobarwnego może skutkować długim czasem realizacji, co jest sprzeczne z zasadami efektywności, a także może prowadzić do problemów jakościowych, takich jak zróżnicowanie kolorów na różnych stronach. Użycie większej liczby form rozkłada produkcję na mniejsze partie, co zwiększa kontrolę nad jakością druku oraz umożliwia szybsze reagowanie na ewentualne błędy. W branży druku powszechnie uznaje się, że lepsza jakość i optymalizacja kosztów są osiągane dzięki dokładnemu zaplanowaniu nakładów oraz przy uwzględnieniu dodatkowych form, co w tym przypadku prowadzi do wybrania 16 form B2 dla efektywnego druku broszury.

Pytanie 29

Jakie urządzenie jest używane do tworzenia profili kolorów ICC?

A. densytometr
B. spektrofotometr
C. spektograf
D. mikrometr
Mikrometr, spektograf i densytometr są narzędziami stosowanymi w różnych dziedzinach, ale nie nadają się do tworzenia profili barwnych ICC. Mikrometr jest precyzyjnym narzędziem pomiarowym używanym do mierzenia grubości lub średnicy obiektów, co nie ma zastosowania w kontekście pomiarów koloru. Spektograf, mimo że również analizuje fale świetlne, jest urządzeniem bardziej ukierunkowanym na analizę widma świetlnego i nie generuje profili kolorystycznych. Z kolei densytometr służy do mierzenia gęstości optycznej, co jest przydatne w kontrolowaniu jakości druku, ale nie dostarcza informacji o kolorze w sposób niezbędny do budowy profilu ICC. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych narzędzi pomiarowych z ich funkcjonalnością. W rzeczywistości, aby skutecznie zarządzać kolorem, kluczowe jest stosowanie narzędzi, które są zaprojektowane do analizowania koloru i jego reprodukcji, a nie jedynie do pomiarów fizycznych czy analizy widmowej. Aby skutecznie tworzyć profile ICC, ważne jest zrozumienie, że tylko spektrofotometry są w stanie dostarczyć odpowiednich danych o kolorze, które uwzględniają różne długości fal, co jest kluczowe w procesie kalibracji i zarządzania kolorem."

Pytanie 30

Ile barw separacyjnych należy przygotować do stworzenia form drukowych offsetowych w technologii CtF dla druku w kolorystyce 4+0?

A. Cztery separacje
B. Osiem separacji
C. Pięć separacji
D. Jedną separację
Wybranie innych opcji, takich jak pięć, jedna czy osiem separacji, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące procesu przygotowania form drukowych w technologii CtF. Nieprzygotowanie czterech separacji w systemie CMYK prowadzi do błędów w odwzorowaniu kolorów. Na przykład, wybór pięciu separacji może wynikać z błędnego założenia, że dodatkowa separacja jest potrzebna dla efektów specjalnych, co nie jest standardową praktyką w druku offsetowym przeznaczonym dla kolorystyki 4+0. Natomiast przygotowanie jednej separacji jest niewłaściwe, gdyż nie uwzględnia procesu, w którym każda barwa musi być odrębnie zrealizowana. Wreszcie, osiem separacji sugeruje błędne zrozumienie, które może wynikać z nadmiernej komplikacji procesu, jak w przypadku druku wielobarwnego, który nie ma zastosowania w tym kontekście. Kluczowe jest zrozumienie, że technologia offsetowa wymaga dokładnego przestrzegania standardów CMYK dla uzyskania optymalnych rezultatów, a każde odstępstwo od tej zasady prowadzi do nieprawidłowego odwzorowania kolorów, co może negatywnie wpłynąć na jakość finalnego produktu.

Pytanie 31

Formaty zapisu książek w formie publikacji elektronicznych, które są przeznaczone do wyświetlania w internecie, to

A. CDR, EPUB, HTML
B. PDF, EPUB, HTML
C. AI, EPUB, FLA
D. CSV, PSD, EPUB
Formaty PDF, EPUB i HTML to najczęściej wykorzystywane standardy do publikacji książek elektronicznych. PDF (Portable Document Format) jest szeroko stosowanym formatem, który zachowuje układ i wygląd dokumentu niezależnie od urządzenia, co sprawia, że jest idealny do publikacji, które wymagają dokładności wizualnej, takich jak e-booki z bogatą grafiką. EPUB (Electronic Publication) to format stworzony z myślą o e-bookach, który pozwala na elastyczne wyświetlanie treści na różnych urządzeniach. Dzięki możliwości zmiany rozmiaru tekstu i dostosowywania układu, EPUB jest preferowany w przypadku dłuższych publikacji. HTML (HyperText Markup Language) to język znaczników, który wykorzystywany jest głównie do tworzenia stron internetowych. Jego zaletą jest możliwość interaktywności oraz wykorzystania multimediów. Zastosowanie tych formatów w praktyce podkreśla ich znaczenie w branży, gdyż pozwala to wydawcom na dostosowanie treści do różnych platform i urządzeń, jak tablet, smartfon czy komputer. Użycie standardowych formatów sprzyja również lepszej dostępności treści oraz ich łatwiejszej dystrybucji.

Pytanie 32

Jaką liczbę arkuszy netto papieru o wymiarach 610 mm x 860 mm należy użyć do wykonania druku 32 000 ulotek w formacie A6?

A. 1000
B. 900
C. 2000
D. 500
Wybór niepoprawnych odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów myślowych, które często występują podczas obliczeń związanych z drukiem. Kluczowym błędem jest pominięcie analizy przestrzennej arkusza papieru. Użytkownicy mogą nie zrozumieć, jak obliczyć, ile ulotek formatu A6 zmieści się na arkuszu papieru 610 mm x 860 mm. Warto zwrócić uwagę, że bez dokładnego obliczenia, jak ulotki łączą się w ramach pełnego arkusza, łatwo jest przeoczyć istotne szczegóły, takie jak wymagania dla marginesów, które mogą ograniczyć liczbę ulotek. Ponadto, nie uwzględnianie strat materiałowych, które mogą wystąpić w procesie druku, jest błędem, który prowadzi do błędnych wniosków dotyczących potrzebnej liczby arkuszy. Straty mogą być spowodowane różnymi czynnikami, w tym błędami w druku, uszkodzeniami arkuszy, czy wymaganiami dotyczącymi cięcia. W praktyce, branża drukarska często przyjmuje współczynniki strat, aby zapewnić, że zamówienie będzie odpowiadało rzeczywistym potrzebom. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla efektywnego planowania produkcji i zminimalizowania kosztów oraz marnotrawstwa materiałów. Właściwe podejście wymaga także znajomości standardów branżowych i umiejętności przeliczania wymagań produkcyjnych na konkretne zapotrzebowanie materiałowe.

Pytanie 33

Interlinia to przestrzeń pomiędzy

A. sąsiednimi akapitami.
B. paginą a tekstem.
C. sąsiednimi wierszami.
D. następującymi po sobie literami.
W odpowiedziach, które nie odnoszą się do poprawnego pojęcia interlinii, pojawiają się pewne powszechne nieporozumienia. Na przykład, idea, że interlinia odnosi się do odległości między sąsiednimi akapitami, jest błędna. Akapity są zazwyczaj oddzielane innym typem przerwy, znaną jako odstęp akapitowy. Jest to odmienny aspekt formatowania tekstu, który ma na celu wyraźne oddzielanie różnych części treści, a nie samych wierszy. Kolejny błąd to myślenie, że interlinia dotyczy odległości między literami. To z kolei odnosi się do pojęcia kerningu, które dotyczy regulacji odstępów pomiędzy poszczególnymi znakami w tekście. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla właściwego formatowania dokumentów, ponieważ każdy z tych elementów ma swoje specyficzne funkcje i wpływa na czytelność oraz estetykę. Ignorując te zasady, można stworzyć dokumenty, które są nie tylko trudne do odczytania, ale także nieprofesjonalne. Przy projektowaniu tekstów warto pamiętać o spójności interlinii oraz odstępów, ponieważ wpływa to na odbiór treści przez czytelnika. Dobre praktyki typograficzne zasugerowałyby utrzymanie jednolitego stylu w całym dokumencie, co jest nie tylko estetyczne, ale także korzystne dla użytkowników.

Pytanie 34

Który z parametrów działania skanera wpływa na jakość oraz precyzję odwzorowania detali skanowanych obrazów?

A. Rozdzielczość optyczna
B. Szybkość skanowania
C. Rozdzielczość interpolowana
D. Zakres skanowania
Prędkość skanowania, obszar skanowania oraz rozdzielczość interpolowana to parametry, które, choć ważne, nie determinują jakości i dokładności odwzorowania szczegółów skanowanych obrazów w takim stopniu, jak rozdzielczość optyczna. Prędkość skanowania odnosi się do czasu potrzebnego na zeskanowanie dokumentu, co może być istotne w kontekście efektywności pracy, ale nie ma wpływu na to, jak szczegółowo obraz zostanie uchwycony. Użytkownicy często mylą prędkość z jakością, zakładając, że szybsze skanowanie automatycznie skutkuje lepszymi wynikami, co jest błędne. Obszar skanowania dotyczy fizycznego rozmiaru dokumentu, który można zeskanować, a nie jakości samego obrazu. Ostatecznie rozdzielczość interpolowana to technika, w której programy graficzne dodają dodatkowe piksele do zdjęcia w celu poprawy jakości. Jednakże, jest to tylko sztuczny sposób na poprawę obrazu, który nie zastąpi rzeczywistej zdolności skanera do uchwycenia szczegółów. Często użytkownicy mogą myśleć, że zwiększenie rozdzielczości interpolowanej poprawi jakość skanowania, ale w rzeczywistości wyniki mogą okazać się rozczarowujące, ponieważ nie są one oparte na prawdziwych danych optycznych. W efekcie, wszystkie te parametry, choć mogą mieć swoje zastosowanie, nie są głównymi determinantami jakości skanowania, co podkreśla znaczenie właściwego zrozumienia roli rozdzielczości optycznej w procesie skanowania.

Pytanie 35

Jaką masę ma 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700 x 1 000 mm oraz gramaturze 100 g/m2?

A. 70 kg
B. 95 kg
C. 50 kg
D. 35 kg
Aby obliczyć masę 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700 x 1 000 mm i gramaturze 100 g/m2, należy najpierw obliczyć powierzchnię jednego arkusza. Powierzchnia wynosi 0,7 m * 1,0 m = 0,7 m2. Następnie, wykorzystując gramaturę, można obliczyć masę jednego arkusza: 0,7 m2 * 100 g/m2 = 70 g. W przypadku 1 000 arkuszy, masa będzie wynosić 1 000 * 70 g = 70 000 g, co odpowiada 70 kg. To obliczenie jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi w obliczeniach dotyczących materiałów papierowych, które zazwyczaj wykorzystują gramaturę do określenia masy. W praktyce, wiedza ta jest niezwykle użyteczna dla osób pracujących w branży poligraficznej oraz w logistyce, gdzie precyzyjne obliczenia masy materiałów są kluczowe dla transportu oraz kosztów produkcji.

Pytanie 36

W systemie Didota, długość punktu typograficznego wynosi około

A. 0,367 mm
B. 0,376 mm
C. 0,673 mm
D. 0,676 mm
Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z niedokładnego zrozumienia miar typograficznych oraz ich zastosowania w praktyce. Na przykład, długość 0,367 mm wydaje się zbliżona do prawidłowej wartości, ale jest nieco niedoszacowana. Tego rodzaju błąd może wynikać z mylenia punktów typograficznych z innymi jednostkami miary, co jest częstym zagadnieniem wśród osób, które nie posiadają głębszej wiedzy w dziedzinie typografii. Odpowiedzi 0,676 mm oraz 0,673 mm są zdecydowanie za dużymi wartościami, co wskazuje na nieporozumienie co do skali stosowanej w typografii. W typografii, miary są bardzo precyzyjne, a nawet niewielkie różnice mogą znacząco wpłynąć na wizualną jakość dokumentu. Często zdarza się, że użytkownicy nie zwracają uwagi na zrozumienie, że systemy miar w typografii ściśle różnią się od ogólnych jednostek miary stosowanych w codziennym życiu. Dlatego tak ważne jest, aby dobrze poznać historyczne oraz techniczne aspekty typografii, aby uniknąć tego typu błędów. Warto również mieć na uwadze znaczenie standaryzacji w tej dziedzinie, co znacznie ułatwia pracę profesjonalnym projektantom, którzy muszą dostosować swoje projekty do określonych norm i standardów.

Pytanie 37

Według zasad typografii, na końcu wersetu nie powinno się umieszczać

A. "wiszących" spójników.
B. wielokropków.
C. znaków łamania.
D. dwukropków.
Na końcu wiersza nie należy umieszczać "wiszących" spójników, ponieważ wpływa to na czytelność i estetykę tekstu. Wiersz powinien kończyć się w sposób naturalny, a spójniki pozostawione na końcu mogą zakłócać płynność czytania, a także wprowadzać zamieszanie co do struktury zdania. Przykładem może być zdanie: "Kiedy przyjdzie wiosna, zacznę uprawiać ogród, a". Zostawienie spójnika "a" na końcu wiersza sugeruje, że zdanie nie jest zakończone, co może być mylące dla czytelnika. W dobrych praktykach edytorskich i literackich unika się takich konstrukcji, aby zapewnić klarowność i logiczny układ myśli. Ponadto, w typografii i składzie tekstu, istnieją zasady mówiące o tym, że każde zdanie powinno mieć swój koniec, co sprzyja lepszemu odbiorowi tekstu. Zatem, aby zachować profesjonalizm i zgodność z przyjętymi normami, zawsze należy dążyć do unikania umieszczania "wiszących" spójników na końcu wiersza.

Pytanie 38

Znak korektorski >——-< wskazuje, że w tekście należy zastosować

A. likwidację kursywy
B. likwidację spacjowania
C. rozspacjowanie
D. dodatkową interlinię
Znak korektorski >——-< jest stosowany w edytorstwie do wskazania, że w danym miejscu tekstu należy usunąć nadmiarowe spacjowanie. Usunięcie spacjowania ma kluczowe znaczenie dla poprawnego formatowania tekstu, zwłaszcza w kontekście typografii i publikacji. Nadmierne spacjowanie może prowadzić do dezorientacji czytelników oraz wpływać na estetykę i czytelność dokumentu. W praktyce, usuwanie niepotrzebnych spacji jest często stosowane w procesie redakcji tekstów, w tym w materiałach drukowanych, dokumentach elektronicznych oraz na stronach internetowych. Ważne jest, aby przestrzegać zasad typografii, które sugerują, że spacje powinny być używane umiejętnie, aby nie zaburzać płynności czytania. W tym kontekście, przestrzeganie standardów branżowych oraz wytycznych dotyczących edytorstwa przyczynia się do tworzenia bardziej profesjonalnych i estetycznych publikacji.

Pytanie 39

Jaką szacunkową rozdzielczość należy zastosować przy skanowaniu wielokolorowego oryginału o wysokości 10 cm, aby móc go wykorzystać jako tło dla pionowego plakatu w formacie B3?

A. 1 500 spi
B. 300 dpi
C. 500 lpi
D. 2 100 ppi
Wybór innych opcji jako odpowiedzi na to pytanie wskazuje na pewne nieporozumienia w kwestii rozdzielczości skanowania oraz standardów druku. Odpowiedź 500 lpi (linie na cal) odnosi się do rozdzielczości rastrowania, a nie do rozdzielczości skanowania, co może prowadzić do nieprawidłowych założeń. W praktyce, lpi jest miarą, która dotyczy jakości druku offsetowego i jest stosowana w kontekście rastra, nie zaś w kontekście zdjęć czy materiałów cyfrowych. Użycie 500 lpi w tego typu kontekście nie jest odpowiednie, ponieważ nie zapewni wystarczającej jakości do druku dużych plakatów. Odpowiedź 2100 ppi jest również myląca; chociaż wysoka rozdzielczość 2100 ppi sugeruje szczegółowość, jest ona znacznie przekraczająca potrzeby dla druku w formacie B3, co prowadzi do niepotrzebnego zwiększenia rozmiaru pliku oraz wydłużenia czasu obróbki. Takie podejście może również skutkować nieefektywnym wykorzystaniem pamięci i zasobów, a w przypadku druku może prowadzić do trudności w uzyskaniu odpowiedniej jakości wydruku. Ostatecznie wybór 300 dpi jako odpowiedzi, mimo że jest rozsądny, nie jest optymalnym rozwiązaniem dla profesjonalnych wydruków pełnokolorowych w formacie B3, gdzie szczegóły są kluczowe. Wydaje się, że niektórzy respondenci mogą mylić dpi z ppi, co jest częstym błędem. Warto podkreślić, że w kontekście profesjonalnej produkcji graficznej, kluczowe jest zrozumienie różnicy między tymi jednostkami oraz ich wpływu na jakość końcowego produktu.

Pytanie 40

Zidentyfikuj format plakatu o wymiarach 420 × 594 mm.

A. B1
B. A1
C. B2
D. A2
Odpowiedź A2 jest poprawna, ponieważ format A2 charakteryzuje się wymiarami 420 × 594 mm. Format ten należy do międzynarodowego systemu wymiarów papieru znanego jako ISO 216, który jest powszechnie stosowany w druku i projektowaniu graficznym. Wymiar A2, jako jeden z formatów z serii A, jest szeroko wykorzystywany w różnych dziedzinach, takich jak reklama, architektura czy sztuka. Przykładem zastosowania A2 może być tworzenie plakatów, które często wymagają dużej przestrzeni na graficzne przedstawienie treści. Warto zauważyć, że w serii A każdy kolejny format jest połową poprzedniego, co oznacza, że A2 jest dwa razy większy od A3, a jego charakterystyka sprawia, że idealnie nadaje się do wyrazistych i efektownych projektów graficznych. Zrozumienie standardów formatu A2 pozwala na lepsze planowanie i realizację projektów, które wymagają dużych rozmiarów druku.