Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 19 marca 2025 07:20
Data zakończenia: 19 marca 2025 07:35

Egzamin niezdany

Wynik: 7/40 punktów (17,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Do wygładzania szwów w dresowej bluzie używa się maszyny

A. renderówkę

B. stębnówkę

C. ryglówkę

D. pikówkę

Stębnówka, ryglówka oraz pikówka to maszyny, które mają swoje unikalne zastosowania w przemyśle odzieżowym, lecz nie służą do rozpłaszczania szwów. Stębnówka jest przede wszystkim używana do szycia pojedynczych warstw materiału wzdłuż krawędzi, co czyni ją idealną do wykonywania prostych szwów, ale nie ma funkcji wygładzania krawędzi. Źle użyta jako alternatywa do renderówki, stębnówka może prowadzić do zgrubień w miejscach szwów, co negatywnie wpłynie na komfort noszenia odzieży. Ryglówka, z kolei, jest maszyną, która używa podwójnego ściegu, co czyni ją skuteczną w zabezpieczaniu szwów przed pruciem, ale również nie rozwiązuje problemu wizualnego i dotykowego wykończenia krawędzi. Pikówka, natomiast, jest specjalistycznym urządzeniem, które służy do tworzenia pikowań i dekoracyjnych efektów na tkaninach, co również nie ma związku z rozpłaszczaniem szwów. Wybór niewłaściwej maszyny do danego procesu może prowadzić do wielu problemów, takich jak nierówne szwy, zgrubienia w miejscach łączenia materiałów, a także do obniżenia ogólnej jakości wyrobu. Kluczowe jest zrozumienie specyfiki każdej maszyny oraz jej przeznaczenia, aby móc efektywnie wykorzystać je w procesie produkcji odzieży.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Aby wydłużyć zbyt krótkie nogawki w klasycznych spodniach damskich, można je przedłużyć poprzez doszycie do końców

A. frędzli

B. lamówek

C. falban

D. mankietów

Mankiety to elementy krawieckie, które są doszywane na dolnej części nogawek spodni, co pozwala na ich wydłużenie. W kontekście klasycznych spodni damskich mankiety pełnią nie tylko funkcję estetyczną, ale również praktyczną, zapewniając większy komfort użytkowania oraz poprawiając dopasowanie do sylwetki. Przykładowo, mankiety mogą być wykonane z tego samego materiału co spodnie, co pozwala na zachowanie jednolitego wyglądu, lub z materiału kontrastowego, co może dodać charakteru całej stylizacji. W krawiectwie, stosowanie mankietów jako metody wydłużania nogawek jest zgodne z dobrymi praktykami, zwłaszcza gdy spodnie są zbyt krótkie w stosunku do proporcji ciała. Dodatkowo, mankiety mogą być wykończone na różne sposoby: od prostego zszycia po bardziej skomplikowane techniki, takie jak podwinięcie i przeszycie, co wpływa na ostateczny efekt wizualny i trwałość wykończenia. Warto również zaznaczyć, że mankiety w klasycznych spodniach mogą być stosowane w różnych stylizacjach, od formalnych po casualowe, co czyni je uniwersalnym rozwiązaniem w szafie każdej kobiety.

Pytanie 4

Aby poprawnie przygotować układ kroju na tkaninie z okrywą włosową, szablony powinny być umieszczone

A. w dwóch kierunkach; dozwolone są odchylenia od nitki prostej

B. w jednym kierunku; dozwolone są odchylenia od nitki prostej

C. w dwóch kierunkach, zaznaczona na szablonach nitka prosta musi być ustawiona równolegle do nitek osnowy

D. w jednym kierunku; zaznaczona na szablonach nitka prosta musi być ustawiona równolegle do nitek osnowy

Ułożenie szablonów w dwóch kierunkach, jak sugerują niektóre odpowiedzi, może prowadzić do wielu problemów konstrukcyjnych i estetycznych. Tkaniny z okrywą włosową, takie jak wełna, mają określony kierunek, w którym układają się włosy, co bezpośrednio wpływa na wygląd i właściwości materiału. Zaniedbanie tego aspektu może skutkować różnorodnymi efektami wizualnymi, takimi jak niejednolite odcienie materiału, co jest szczególnie widoczne na odzieży. Przykładowo, jeżeli szablon zostanie ułożony w dwóch kierunkach, może to spowodować, że część odzieży będzie wyglądała inaczej pod względem koloru czy faktury, co jest niepożądane w kontekście profesjonalnego szycia. Ułożenie nitki prostej w kierunku przeciwnym do nitek osnowy jest także błędem, który prowadzi do osłabienia struktury szycia, a w konsekwencji może prowadzić do rozrywania szwów oraz deformacji odzieży w trakcie użytkowania. Użycie odchyleń od nitki prostej zwiększa ryzyko wad konstrukcyjnych, które mogą być trudne do naprawienia. Poprawne podejście powinno opierać się na starannym analizowaniu kierunku nitek na każdym etapie produkcji, co jest zgodne z zaleceniami technicznymi i praktykami branżowymi.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Górna nić łamie się przy szyciu na maszynie stębnowej, ponieważ

A. nić górna tworzy pętelki pod zszywaną warstwą materiałów

B. naprężenie górnej nici jest zbyt duże

C. docisk stopki na płytce jest zbyt mały

D. bębenek jest źle nawleczony

Naprężenie nici górnej jest kluczowym czynnikiem wpływającym na prawidłowe działanie maszyny do szycia. Zbyt duże naprężenie może prowadzić do zerwania nici, ponieważ powoduje nadmierny opór, gdy nić przechodzi przez oczka igły oraz przez materiał. W praktyce, odpowiednie ustawienie naprężenia nici górnej powinno wynikać z rodzaju materiału, który jest szyty. Na przykład, dla cienkich tkanin, takich jak jedwab czy bawełna, naprężenie powinno być mniejsze, podczas gdy dla grubych materiałów, takich jak dżins czy płótno, można zwiększyć naprężenie. Warto również regularnie sprawdzać stan maszyny, upewniając się, że bębenek jest prawidłowo nawleczony oraz że igła nie jest uszkodzona, co również może wpływać na jakość szycia. Dobrą praktyką jest przeprowadzanie testu szycia na kawałku materiału przed rozpoczęciem właściwego projektu, co pozwoli na ewentualne dostosowanie parametrów maszyny, w tym naprężenia nici górnej. Zapewnienie prawidłowego naprężenia nici jest zgodne z ogólnymi standardami branżowymi dotyczącymi szycia i pozwala na uzyskanie trwałych i estetycznych szwów.

Pytanie 7

W odzieży typu body dla dzieci wykorzystuje się zapięcia w postaci

A. guzików z 2 dziurkami

B. haftków

C. nap

D. zamka krytego

Zastosowanie guzika z 2 dziurkami w odzieży dziecięcej nie jest najlepszym wyborem, ponieważ guziki są znacznie trudniejsze do zapinania i rozpinania w porównaniu do nap. Dzieci mogą z łatwością zsunąć się z miejsca, co może prowadzić do frustracji zarówno dla nich, jak i dla rodziców. Guziki mogą też stwarzać ryzyko zadławienia, jeśli odpadną, co jest szczególnie niebezpieczne dla małych dzieci. Haftki, mimo że są stosunkowo łatwe w użyciu, nie zapewniają takiego poziomu wygody i praktyczności, jak napy. W przypadku bodów dziecięcych, gdzie częste przewijanie jest koniecznością, haftki mogą być niewystarczające i niepraktyczne. Ponadto, zamek kryty, choć estetyczny i wygodny w użyciu dla dorosłych, może być trudny do obsługi dla małych dzieci i rodziców, którzy muszą szybko przebrać malucha. Zamek może również powodować podrażnienia delikatnej skóry dziecka, co czyni go mniej odpowiednim do odzieży dziecięcej. Wybór odpowiednich zapięć powinien zawsze opierać się na komfortcie i bezpieczeństwie, co w przypadku bodów dziecięcych najlepiej zapewniają napy.

Pytanie 8

Szablon podstawowy to model, w którym uwzględniono elementy dodatkowe?

A. na szwy i podwinięcia

B. na wielowarstwowość

C. konstrukcyjne

D. technologiczne

Szablon podstawowy uwzględniający dodatki na szwy i podwinięcia jest kluczowym elementem w projektowaniu odzieży. Oznacza to, że w procesie tworzenia szablonów, specjaliści muszą mieć na uwadze dodatkowe warstwy materiału, które są niezbędne do wykończenia krawędzi oraz do właściwego połączenia poszczególnych części odzieży. Praktycznym przykładem jest szablon koszuli, który powinien uwzględniać dodatki na mankiety, kołnierz oraz podwinięcia u dołu. Dobrze przygotowany szablon z tymi dodatkami zapewnia, że po uszyciu odzież będzie miała odpowiednią formę oraz estetykę. W branży mody, standardy takie jak ISO 13688:2013 podkreślają znaczenie dokładnego pomiaru i precyzyjnego przygotowania szablonów, co przekłada się na jakość końcowego produktu. Dlatego uwzględnienie dodatków na szwy i podwinięcia w szablonach jest niezbędnym krokiem w procesie produkcji odzieży, który wpływa na jej funkcjonalność i wygląd.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Obwód klatki piersiowej przez piersi oznaczany jest symbolem

A. XcXc

B. opx

C. obt

D. XlXl

Odpowiedzi 'obt', 'XlXl' oraz 'XcXc' są nieprawidłowe, ponieważ nie odpowiadają standardowym oznaczeniom stosowanym w zawodach medycznych. Odpowiedź 'obt' sugeruje, że może to być skrót od 'obwód' - jednak nie jest to powszechnie uznawany termin w kontekście klatki piersiowej. W rzeczywistości, symbolika w medycynie opiera się na ustalonych konwencjach, które mają na celu zapewnienie jednoznaczności i ułatwienie komunikacji między specjalistami. Odpowiedzi takie jak 'XlXl' i 'XcXc' nie mają żadnego uznania w literaturze medycznej i mogą być mylące. Używanie nieprawidłowych terminów może prowadzić do poważnych nieporozumień w kontekście diagnozowania i leczenia. Na przykład, w kontekście dokumentacji pacjentów, niewłaściwe oznaczenie obwodu klatki piersiowej może skutkować błędnymi informacjami na temat stanu ich zdrowia, co z kolei może wpływać na podejmowane decyzje terapeutyczne. Dobrą praktyką w medycynie jest stosowanie uznawanych skrótów i terminologii, aby uniknąć błędów w komunikacji i zapewnić wysoką jakość opieki nad pacjentem. Dlatego ważne jest, aby zawsze korzystać z poprawnych oznaczeń i być świadomym konwencji obowiązujących w danym obszarze. Zachęcamy do zapoznania się z literaturą medyczną w celu lepszego zrozumienia tych koncepcji.

Pytanie 11

Podczas obliczania normy zużycia materiału gładkiego niezbędnego do uszycia odzieży w zakładzie krawieckim, należy uwzględnić na szwy i podwinięcia dodatek w wysokości około

A. 5% wyliczonej długości materiału

B. 20% wyliczonej długości materiału

C. 15% wyliczonej długości materiału

D. 10% wyliczonej długości materiału

Niepoprawne odpowiedzi, takie jak 15%, 5% czy 20% obliczonej długości materiału, mogą wynikać z niepełnego zrozumienia zasad obliczania norm zużycia materiału. Wybierając 15%, można zakładać, że krawiec przewiduje znacznie większe zapotrzebowanie na materiał, co prowadzi do nadmiernych strat i zwiększenia kosztów produkcji. Z kolei 5% w kontekście bardziej skomplikowanych konstrukcji odzieżowych może okazać się niewystarczające, co skutkuje problemami podczas szycia, takimi jak niewłaściwe dopasowanie czy trudności w wykonaniu detali. Z kolei wybór 20% jest przesadny, co może powodować nieefektywność w gospodarowaniu materiałami oraz prowadzić do wysokich kosztów produkcji. Warto zwrócić uwagę, że praktyka w branży odzieżowej, oparta na dokładnych pomiarach i analizy, skłania się ku wartościom, które minimalizują odpady, a 10% jest odzwierciedleniem najlepszych praktyk w tej dziedzinie. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wyboru niewłaściwej wartości, to nadmierne uproszczenie procesu obliczeń lub niewłaściwe oszacowanie złożoności projektu, co podkreśla konieczność staranności i przemyślenia każdego aspektu produkcji odzieży.

Pytanie 12

Jaką tkaninę należy wybrać na letnią męską koszulę?

A. Flanelę

B. Welwet

C. Etaminę

D. Popelinę

Etamina, jako materiał o luźnej strukturze i wyraźnym splocie, nie jest najlepszym wyborem na letnią koszulę męską. Chociaż jest lekka, jej charakterystyka sprawia, że nie zapewnia takiego komfortu noszenia jak popelina. Głównym powodem jest to, że etamina jest bardziej przeznaczona do zastosowań dekoracyjnych, takich jak firany czy zasłony, niż do odzieży użytkowej. Flanela to materiał stworzony do cieplejszych warunków atmosferycznych, jego grubość i właściwości izolacyjne sprawiają, że jest to tkanina odpowiednia na chłodniejsze pory roku. Flanela, często wykonana z wełny lub bawełny, zatrzymuje ciepło, co jest przeciwieństwem tego, czego potrzeba latem. Welwet, z kolei, to tkanina o bogatej fakturze, która także nie nadaje się na letnie koszule z powodu swojej grubości i mniej przewiewnej struktury. Jak widać, wybór odpowiedniej tkaniny na letnią koszulę opiera się na zrozumieniu właściwości materiałów i ich zastosowaniach, a powszechne mylenie tych tkanin prowadzi do niewłaściwego doboru ubrań, co wpływa na komfort i funkcyjność odzieży. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe w projektowaniu odzieży, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży mody.

Pytanie 13

Podczas szycia męskich spodni typu dżinsy zastosowano ścieg zygzakowy do

A. łączenia szwu w rejonie siedzenia

B. przestębnowania brzegów kieszeni naszywanych

C. wykończenia wewnętrznych szwów

D. mocowania wsparć na pasku

Wybór innych odpowiedzi wskazuje na niepełne zrozumienie roli, jaką odgrywa ścieg zygzakowy w szyciu spodni dżinsowych. Na przykład, wykończenie szwów wewnętrznych najczęściej odbywa się poprzez zastosowanie ściegu overlock, który zapewnia estetyczne i trwałe zabezpieczenie krawędzi materiału przed strzępieniem. Ten rodzaj wykończenia jest kluczowy dla trwałości odzieży, ale nie jest właściwym zastosowaniem dla ściegu zygzakowego. Z kolei przestębnowanie obrębów kieszeni nakładanych zwykle wiąże się z użyciem ściegu prostego, który daje czysty i estetyczny wygląd. Ścieg zygzakowy, chociaż elastyczny, nie jest preferowany w tych obszarach, gdyż może nie dawać pożądanego efektu wizualnego. Ponadto, łączenie szwu siedzeniowego również wymaga dużej precyzji, gdzie lepszym rozwiązaniem są mocne ściegi proste, które zapewniają stabilność. W rezultacie, mylenie zastosowań różnych technik szycia prowadzi do niewłaściwego wyboru szwów, co może wpłynąć na ogólną jakość i trwałość wykonania odzieży. Kluczowym elementem w procesie szycia jest zrozumienie, które techniki najlepiej pasują do konkretnego miejsca i funkcji, co jest niezbędne dla uzyskania wysokiej jakości efektów końcowych.

Pytanie 14

Ocenianie jakości dokonanej przeróbki sukni damskiej zazwyczaj następuje w momencie, gdy klientka odbiera suknię, a przed jej odebraniem

A. rozkłada suknię na stole, przygląda się i ocenia jakość wykonanej przeróbki w odniesieniu do wcześniej ustalonych wymagań

B. rozkłada suknię na stole, przygląda się jej, ocenia jakość oraz zakres wykonania przeróbki w porównaniu do stanu sukni sprzed przeróbki

C. nakłada suknię i, przeglądając się w lustrze, porównuje wykonanie przeróbki z ustalonym zakresem oraz ocenia jakość jej realizacji

D. nakłada suknię i, przeglądając się w lustrze, prosi wykonawcę przeróbki o ocenę swojego wyglądu

Odpowiedź wskazująca na nakładanie sukni i ocenę jej w lustrze jest prawidłowa, ponieważ kluczowym elementem kontroli jakości przeróbki odzieży jest subiektywna ocena klientki w rzeczywistym kontekście użytkowania. Zastosowanie lustra umożliwia dokładne dostrzeżenie ewentualnych niedoskonałości, które mogą być niewidoczne przy oglądaniu sukni na stole. Klientka ma możliwość oceny, czy przeróbka odpowiada jej indywidualnym wymaganiom oraz oczekiwaniom, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Właściwa ocena jakości przeróbki obejmuje między innymi sprawdzenie, czy zmiany zostały wykonane zgodnie z wcześniej uzgodnionymi detalami, na przykład długością, szerokością czy dopasowaniem do sylwetki. Użycie lustra pozwala również na ocenę komfortu noszenia, co jest kluczowe dla satysfakcji klienta. W ten sposób proces odbioru staje się interaktywny, a klientka może wyrazić swoje zadowolenie lub wprowadzić dodatkowe uwagi. Takie podejście zapewnia, że usługa przeróbki odzieży jest zgodna z wymaganiami klienta oraz standardami jakości w branży modowej.

Pytanie 15

Jaką temperaturę prasowania należy ustawić przy wyprasowaniu damskiej spódnicy z tkaniny wełnianej, jeśli na etykiecie producent umieścił symbol żelazka z dwoma kropkami?

A. 110°C

B. 150°C

C. 120°C

D. 200°C

Jak wybierzesz temperaturę poniżej 150°C, na przykład 120°C lub 110°C, to możesz mieć problem z pielęgnacją odzieży. Wydaje się, że 120°C jest bezpieczna dla delikatnych tkanin, ale wełna potrzebuje nieco wyższej temperatury, żeby dobrze usunąć zagniecenia. Z kolei 110°C to już na pewno za mało, bo może nie wygładzi tkaniny jak trzeba. Z drugiej strony, temperatura 200°C jest totalnie za wysoka dla wełny i może ją spalić, co prowadzi do trwałych uszkodzeń. Ważne jest, żeby pamiętać, że każdy materiał ma swoje zasady prasowania i ignorowanie ich może skończyć się źle. Prasowanie wełny w niższej temperaturze może być po prostu niewystarczające, bo nie rozluźni struktury materiału. Dlatego warto mieć na uwadze symbole na metkach i dostosowywać temperaturę, żeby nie było przykrych niespodzianek i zachować jakość tkanin.

Pytanie 16

Wyznacz miesięczne wynagrodzenie netto szwaczki, która pracowała 24 dni po 8 godzin dziennie, jeśli cena normo-minuty w zakładzie wynosi netto 0,20 zł.

A. 2420,00 zł

B. 1920,00 zł

C. 1152,00 zł

D. 2304,00 zł

Przy analizie niepoprawnych odpowiedzi warto zwrócić uwagę na typowe błędy w rozumieniu obliczeń wynagrodzenia. Jednym z powszechnych nieporozumień jest niewłaściwe ustalanie godzin pracy. Na przykład, błędne odpowiedzi mogą wynikać z pomnożenia liczby dni pracy przez stawkę netto bez uwzględnienia liczby przepracowanych godzin. Niektórzy mogą mylić normo-minuty z wynagrodzeniem godzinnym, co prowadzi do nieprawidłowych obliczeń. Zrozumienie, że wynagrodzenie powinno być przeliczone z normo-minut na godziny, jest kluczowe. Inna powszechna pomyłka polega na przeoczeniu faktu, że stawka netto odnosi się do wartości za minutę, a nie godzinę, co może znacznie zaniżyć wynik końcowy. Dodatkowo, pomijanie przeliczenia jednostek (minuty na godziny) jest istotnym błędem, który może prowadzić do zawyżonych lub zaniżonych wartości wynagrodzenia. Ważne jest, aby pracownicy i pracodawcy mieli jasność co do sposobu obliczania wynagrodzenia, a także, aby stosowali sprawdzone metody obliczeniowe, które są zgodne z normami branżowymi. Zrozumienie tych zasad jest fundamentalne dla prawidłowego określenia wynagrodzenia oraz zapobiegania nieporozumieniom w przyszłości.

Pytanie 17

Aby zwęzić klasyczne męskie spodnie z materiału wełnianego na wysokości pasa o 3 cm, należy

A. skrócić pasek, a nadmiar spodni naddać

B. zwęzić spodnie razem z paskiem w miejscu szwu siedzeniowego

C. zwęzić spodnie w szwach bocznych i skrócić pasek

D. pogłębić zaszewki z tyłu oraz skrócić pasek

Wszystkie pozostałe odpowiedzi sugerują nieprawidłowe metody zwężania spodni, które mogą prowadzić do nieestetycznych rezultatów. Pogłębianie zaszewek w tyle oraz skracanie paska może spowodować, że spodnie nie będą dobrze osadzone w okolicy pasa, co może prowadzić do ich nieestetycznego wyglądu lub niewłaściwego dopasowania. To podejście pomija fakt, że zaszewki są używane do formowania kształtu odzieży na ciele, a ich pogłębianie może jedynie ograniczyć swobodę ruchów. Zwężanie spodni tylko w szwach bocznych, a następnie skrócenie paska, również nie jest zalecane, ponieważ może prowadzić do asymetrii w dopasowaniu, co jest wysoce niepożądane w każdym typie odzieży, szczególnie w formalnych. Sugerowanie skracania paska i dodawania nadmiaru materiału do spodni jest także błędne, ponieważ prowadzi do nadmiernego materiału w okolicy pasa, co z kolei negatywnie wpływa na estetykę spodni oraz komfort ich noszenia. Pracując nad przeróbkami, bardzo ważne jest, by unikać dodawania materiału tam, gdzie to nie jest potrzebne, ponieważ może to prowadzić do problemów z ułożeniem się materiału i stworzyć niepożądane fałdy. W każdej z tych niepoprawnych koncepcji brakuje uwzględnienia kluczowej zasady, jaką jest zachowanie harmoni i proporcji w odzieży, co jest fundamentalne w profesjonalnym szyciu.

Pytanie 18

Jaka jest norma zużycia tkaniny jedwabnej o szerokości 90 cm, którą należy wykorzystać do uszycia prostej sukienki o długości 80 cm dla szczupłej klientki, z krótkim rękawem o długości 30 cm?

A. 190 cm

B. 110 cm

C. 210 cm

D. 120 cm

Zrozumienie norm zużycia tkaniny jest kluczowe w krawiectwie, a błędne odpowiedzi w tym teście mogą wynikać z kilku powszechnych nieporozumień. Na przykład, odpowiedzi takie jak 120 cm czy 110 cm pomijają istotne aspekty, takie jak długość rękawów i niezbędne zapasy na szwy. Zbyt niski wynik może sugerować, że nie uwzględniono szerokości materiału oraz odpowiednich zapasów, co prowadzi do niepełnej analizy potrzebnej ilości tkaniny. Z kolei odpowiedzi 190 cm i 210 cm mogą wskazywać na niepoprawną interpretację zapasów na szwy oraz układ tkaniny na wykroju. Kluczowe jest, aby w obliczeniach uwzględnić również marginesy na wykończenia, które są standardową praktyką. Dlatego, przy obliczaniu wymaganej ilości materiału, zaleca się stosowanie sprawdzonych norm i standardów krawieckich, co zwiększa precyzję oraz jakość ostatecznego wyrobu. Nieprawidłowe podejście do tego zagadnienia może prowadzić do znacznych strat materiałowych oraz niezadowolenia klientek z gotowego produktu.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

W jakim celu nanosi się punkty montażowe na wykrój rękawa oraz na wykroje przodu i tyłu?

A. Wyznaczania nitki osnowy na rękawie oraz przodzie i tyle

B. Oznaczenia dodatku konstrukcyjnego na rękawie oraz przodzie i tyłu

C. Oznaczenia krawędzi i narożników rękawa oraz przodu i tyłu

D. Prawidłowego połączenia rękawa z przodem i tyłem

Zaznaczanie dodatku konstrukcyjnego na rękawie, przodzie i tyle oraz oznaczanie krawędzi i naroża rękawa, przodu i tyłu to koncepcje, które nie oddają rzeczywistego celu punktów montażowych. Dodatek konstrukcyjny, choć istotny w szyciu, nie jest bezpośrednio powiązany z precyzyjnym łączeniem poszczególnych elementów odzieży. Zazwyczaj dodatki konstrukcyjne są istotne dla określenia miejsca, w którym następuje szycie, ale nie mają one bezpośredniego wpływu na dopasowanie, które jest kluczowe dla funkcji montażu. Podobnie, zaznaczanie krawędzi i naroży, choć przydatne w kontekście ogólnej orientacji w wykroju, nie spełnia roli punktów montażowych, które mają za zadanie zapewnić prawidłową alignację poszczególnych części odzieży. Wyznaczanie nitki osnowy na rękawie oraz przodzie i tyle jest inną techniką, która odnosi się do kierunku tkania i stabilności materiału, ale nie ma bezpośredniego wpływu na proces montażu. Rozumienie tych pojęć jest kluczowe, aby unikać typowych błędów myślowych, które mogą prowadzić do niewłaściwego szycia, wpływając na ogólną jakość i estetykę odzieży. W praktyce, każdy etap produkcji odzieży powinien być oznaczony zgodnie z zaleceniami, aby zapewnić, że wszystkie elementy współpracują ze sobą w sposób harmonijny, co jest kluczowe dla uzyskania efektywnego i estetycznie zrealizowanego wyrobu.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Jaki wymiar ciała uzyskuje się, gdy dokonuje się pomiaru na sylwetce kobiety od siódmego kręgu szyjnego do tylnego punktu talii?

A. SyTy

B. SySvXp

C. SySvXpTp

D. XpXp

Wybór odpowiedzi niepoprawnych wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące pomiarów antropometrycznych i ich zastosowań. Odpowiedzi takie jak XpXp, SySvXp i SySvXpTp wydają się sugerować inne wymiary lub kombinacje wymiarów, które nie odpowiadają rzeczywistym pomiarom od siódmego kręgu szyjnego do tylnej talii. XpXp nie odnosi się do żadnego standardowego pomiaru, co może prowadzić do dezorientacji. SySvXp sugeruje, że uwzględnione są dodatkowe punkty pomiarowe, jednak nie są one zgodne z normami, które definiują konkretne wymiary ciała. SySvXpTp dodaje do tego dodatkowy wymiar, ale również nie jest oparty na rzeczywistych standardach pomiarowych. Typowe błędy myślowe przy wyborze tych odpowiedzi mogą wynikać z nadinterpretacji definicji wymiarów ciała oraz braku zrozumienia ich praktycznego zastosowania. W rzeczywistości, aby uzyskać miarodajne wyniki w projektowaniu odzieży, konieczne jest dokładne zrozumienie, które wymiary mają znaczenie i w jaki sposób powinny być stosowane w praktyce. Niepoprawne odpowiedzi mogą prowadzić do zastosowań, które nie uwzględniają indywidualnych cech sylwetki, co w konsekwencji może wpływać na jakość i komfort gotowych produktów.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Jaką najwyższą temperaturę prasowania należy ustawić do wygładzenia sukni damskiej uszytej z elany?

A. 150°C

B. 200°C

C. 90°C

D. 110°C

Wybór nieodpowiedniej temperatury prasowania może poważnie wpłynąć na wygląd oraz trwałość odzieży wykonanej z elany. Przykładowo, temperatura 110°C jest niewystarczająca do skutecznego wyprasowania tkaniny, co może prowadzić do utrzymania zagnieceń oraz ogólnego zaniedbanego wyglądu. Użytkownicy często mylą elanę z innymi materiałami, takimi jak bawełna, które mogą wymagać innego podejścia do prasowania. Prasowanie w temperaturze 90°C również nie rozwiązuje problemu, ponieważ jest zbyt niska, aby uzyskać pożądany efekt wygładzenia, a dodatkowo może prowadzić do nieefektywnego i frustrującego procesu prasowania. Z kolei 200°C jest zdecydowanie zbyt wysoką temperaturą, która może spalić lub stopić włókna elany, co nie tylko zrujnuje odzież, ale także może zagrażać bezpieczeństwu użytkownika, jeżeli materiał zacznie wydzielać szkodliwe substancje. Kluczowe w procesie prasowania jest zrozumienie właściwości używanej tkaniny oraz dostosowanie warunków prasowania do jej specyfiki, co jest fundamentem dobrych praktyk w pielęgnacji odzieży.

Pytanie 26

Po zakończeniu szycia na maszynie do szycia nić można odciąć od szwu, kiedy

A. igła znajduje się w górnym położeniu, a stopka jest uniesiona

B. igła i stopka są w pozycji opuszczonej

C. igła i podciągacz nici znajdują się w dolnej pozycji

D. naprężacz talerzykowy jest zaciśnięty

Ignorowanie faktu, że igła powinna być w górnym położeniu, a stopka podniesiona, prowadzi do nieefektywnego i potencjalnie ryzykownego procesu szycia. Kiedy igła i stopka są opuszczone, istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że materiał będzie nadal naciągnięty, co może prowadzić do uszkodzenia szwu, a także do trudności w wyjmowaniu tkaniny z maszyny. W przypadku, gdy igła znajduje się w dolnym położeniu, może ona wbić się w materiał, co nie tylko stwarza ryzyko uszkodzenia igły, ale również może spowodować, że materiał nieodwracalnie straci na jakości. Zaciśnięty naprężacz talerzykowy, wskazujący na silne napięcie nici, także nie jest odpowiedni w momencie odcinania nici, ponieważ może prowadzić do ich szarpania, a w efekcie problemów z równym i estetycznym wyglądem szwu. W rzeczywistości, techniki szycia wymagają precyzyjnego i ostrożnego podejścia do obsługi maszyny, a zaniedbanie tych zasad może prowadzić do frustracji oraz dodatkowych kosztów związanych z naprawą lub wymianą uszkodzonych elementów. Warto zatem przestrzegać standardów dotyczących bezpieczeństwa i efektywności w szyciu, aby uniknąć tych typowych błędów myślowych, które mogą zakłócić proces twórczy i prowadzić do niepożądanych rezultatów.

Pytanie 27

Kontrolę jakości wykrojów realizuje się poprzez zestawienie wykrojonych elementów konstrukcyjnych odzieży z

A. wymiarami określonymi w dokumentacji technologicznej odzieży

B. kształtami elementów konstrukcyjnych wyrobu

C. wymiarami podanymi w dokumentacji technicznej odzieży

D. szablonami wzorcowymi elementów konstrukcyjnych produktu

W przypadku kontroli jakości wykrojów, odpowiedzi opierające się na dokumentacji technicznej oraz technologicznej nie oddają pełnego obrazu praktyki. Dokumentacja techniczna wyrobu odzieżowego zawiera ogólne informacje oraz specyfikacje, ale nie zawsze precyzuje szczegóły dotyczące kształtu i wymiarów poszczególnych elementów. W praktyce, dokumentacja technologiczna może zawierać procesy produkcyjne, ale nie jest bezpośrednim narzędziem do kontroli jakości wykrojów. Należy zauważyć, że formy części konstrukcyjnych wyrobu mogą być jedynie ogólnymi modelami, które nie uwzględniają szczegółowych wymagań dotyczących każdej konkretnej sztuki odzieży. Błędem jest zakładanie, że dokumentacja sama w sobie wystarczy do oceny jakości; rzeczywiste porównanie z fizycznym wzorcem, jakim są szablony, daje znacznie lepsze rezultaty w zakresie kontroli jakości. Posiadanie szablonów wzorcowych umożliwia także łatwiejsze wykrywanie błędów w produkcie, co jest kluczowe dla utrzymania wysokiego poziomu jakości w branży odzieżowej. Używanie jedynie wymiarów z dokumentacji może prowadzić do błędnych wniosków, ponieważ nie uwzględnia to fizycznych różnic, które mogą się pojawić w trakcie produkcji. Efektem tego może być zwiększenie liczby wadliwych produktów oraz niezadowolenie klientów.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Jakiej operacji technologicznej nie da się zrealizować na maszynie specjalistycznej z mechanizmem zygzakowym?

A. Naszycia aplikacji na elemencie odzieży

B. Przyszycia zamka błyskawicznego

C. Wykończenia brzegu wyrobu

D. Zamocowania kieszeni nakładanej

Wykończenie brzegu wyrobu, naszycie aplikacji na elemencie odzieży oraz zamocowanie kieszeni nakładanej to operacje, które teoretycznie można realizować na maszynie wyposażonej w mechanizm zygzaka. To mylenie ich funkcji z przyszyciem zamka błyskawicznego może prowadzić do nieporozumień. Każda z wymienionych operacji wykorzystuje charakterystyczny ruch maszyny, aby osiągnąć pożądany efekt estetyczny i funkcjonalny. Przykładowo, wykończenie brzegu wyrobu przy użyciu zygzakowego ściegu pozwala na zabezpieczenie krawędzi materiału przed strzępieniem, co jest kluczowe w produkcji odzieży. Naszywanie aplikacji z kolei korzysta z ruchu zygzaka do precyzyjnego umiejscowienia dekoracyjnych elementów, co sprzyja kreatywności w projektowaniu. Zamocowanie kieszeni nakładanej również odbywa się na maszynach z zygzakiem, umożliwiając szybkie i skuteczne wykonanie tego elementu. Często błędnie zakłada się, że każda operacja wymaga tego samego typu maszyny, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystywania dostępnych narzędzi. W rzeczywistości każda z tych operacji ma swoje specyficzne wymagania, a zrozumienie różnic w ich realizacji jest kluczowe dla prawidłowego procesu produkcji odzieży.

Pytanie 31

Jaki metryczny rozmiar powinna mieć igła przeznaczona do szycia damskich bluzek z batystu?

A. 70

B. 100

C. 110

D. 90

Wybór igły metrycznej 100, 90 czy 110 do szycia bluzek z batystu to kiepski pomysł. Te igły są za grube i mogą bez problemu uszkodzić delikatny materiał. Jak użyjesz większej igły, to robią się szersze dziury, co psuje całą bluzkę i może wyglądać nieestetycznie. Batyst to cienka, zwiewna tkanina i szycie musi być precyzyjne. Każda mała wada w strukturze materiału może się od razu rzucić w oczy. Dodatkowo, zbyt duża igła może sprawić, że szwy będą się źle układały i mogą pękać. Często ludzie myślą, że większa igła to lepszy wybór, ale to wcale nie jest prawda. Użycie odpowiedniej igły to klucz do sukcesu w szyciu delikatnych tkanin, więc dobrze jest dobrać narzędzia do materiału.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

Jaki układ szablonów powinien być użyty dla podszewki spódnicy damskiej w dwóch rozmiarach?

A. Jednokierunkowy

B. Wielokierunkowy

C. Dwukierunkowy

D. Pojedynczy

Odpowiedź "dwukierunkowy" jest prawidłowa, ponieważ w kontekście szycia odzieży, szczególnie spódnic damskich, układ szablonów ma kluczowe znaczenie dla efektywności produkcji oraz dopasowania produktu końcowego. W przypadku podszewki do spódnicy w dwóch rozmiarach, szablon dwukierunkowy pozwala na wykorzystanie jednego szablonu do szycia elementów w różnych rozmiarach, co znacznie upraszcza proces produkcji. Przykładowo, zmieniając tylko niektóre wymiary na szablonie, można uzyskać różne rozmiary podszewki, co jest bardziej efektywne niż tworzenie dwóch osobnych szablonów. Standardy branżowe, takie jak ISO 12945, wskazują na potrzebę optymalizacji procesów produkcyjnych, co właśnie umożliwia zastosowanie układów dwukierunkowych. Taka strategia nie tylko oszczędza czas, ale również minimalizuje odpady materiałowe, co jest istotne w zrównoważonym rozwoju przemysłu tekstylnego.

Pytanie 34

Optymalna temperatura żelazka do prasowania tkanin wykonanych z naturalnego jedwabiu wynosi

A. 180÷220°C

B. 140÷160°C

C. 280÷300°C

D. 115÷140°C

Zgadywanie temperatury prasowania jedwabiu to trudna sprawa. Wyższe wartości, jak 180 czy nawet 280°C, to zupełna pomyłka. Jedwab jest niezwykle delikatny i reaguje na wysokie temperatury jak szalony. Prasowanie w takim cieple może trwale zniszczyć materiał, np. stopić włókna, co sprawi, że ubranie będzie wyglądać tragicznie. W przypadku 180°C jedwab już zaczyna tracić swoją strukturę i szybko się deformuje. Z kolei zbyt niska temperatura, jak 115°C, też nie jest super, bo czasem nie wystarcza do wyprasowania zagnieceń. Najlepiej trzymać się przedziału 140 do 160°C, tak jak to pokazują różne badania dotyczące prasowania. Wiesz, że znajomość tych zasad jest mega ważna, jeśli chcesz, żeby Twoje ubrania wyglądały dobrze i były trwałe.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

Co powoduje powstawanie nieregularnego ściegu stębnowego podczas szycia na maszynie?

A. Pozostałości nici górnej w chwytaczu

B. Uszkodzona dziura w płytce ściegowej

C. Nieodpowiednie zamocowanie igły w uchwycie

D. Błędny transport materiału

Uszkodzony otwór w płytce ściegowej oraz źle zamocowana igła w uchwycie to kłopoty, które mogą się zdarzyć podczas szycia. Ale nie wpływają one bezpośrednio na to, czy ścieg jest regularny, jeśli chodzi o transport materiału. Rzeczywiście, uszkodzenia w płytce mogą sprawić, że igła nie wchodzi gładko w materiał, co prowadzi do zacięć, ale niekoniecznie do nieregularnych ściegów. Z kolei, źle zamocowana igła może pogarszać jakość szycia, ale częściej powoduje łamanie nici czy uszkadzanie materiału, a nie właśnie nieregularność ściegów. Często użytkownicy koncentrują się na takich zewnętrznych rzeczach, a zapominają o tym, jak ważny jest sam mechanizm transportu materiału. Zrozumienie, jak to działa i jak grubość materiału wpływa na ustawienia maszyny, to klucz do udanego szycia. W praktyce, każdy szyjący powinien zwracać uwagę na wszystko – stan maszyny, rodzaj materiału i techniki, jakie stosuje, żeby uniknąć błędów i mieć dobre ściegi.

Pytanie 38

Dostosowanie bluzki do figury na wysokości talii będzie wymagało dodania zaszewek

A. od boku z przodu

B. pionowych z przodu i z tyłu

C. od linii ramion z przodu

D. barkowych z tyłu

Widzę, że odpowiedź nie wyszła najlepiej i są tu kilka rzeczy do poprawy w myśleniu o zaszewkach. Na przykład, zaszewki od linii ramienia w przodzie nie są najlepszym pomysłem, jeśli chcemy dopasować się do talii. W sumie, mogą robić marszczenia, co wygląda nieestetycznie. Zaszewki od boku w przodzie też nie są idealne, bo nie podkreślają sylwetki w odpowiedni sposób. Powinno się je robić w miejscach, gdzie naprawdę działają, żeby nie deformować materiału. Co do zaszewek barkowych w tyle, one mogą być przydatne, ale nie pomogą w linii talii, a to jest kluczowe w tym zadaniu. Pamiętaj, że dobre dopasowanie odzieży wymaga zrozumienia, jak działa nasza sylwetka oraz znajomości technik krawieckich. Najlepsze efekty osiąga się, umiejętnie łącząc zaszewki, co daje fajny efekt wizualny i większy komfort noszenia.

Pytanie 39

Aby skrócić długie spodnie do linii kolan, konieczne jest pobranie miary

A. ZKo

B. ZTv

C. ZWo

D. ZUo

Wybór ZKo jako poprawnej odpowiedzi odnosi się do właściwego miejsca pomiaru dla skracania długich spodni. Skracając spodnie do linii kolana, kluczowym krokiem jest dokładne zmierzenie długości nogawki od stanu do pożądanego miejsca, w tym przypadku kolana. ZKo oznacza pomiar wykonany z kolana, co pozwala na precyzyjne dostosowanie długości spodni w zależności od indywidualnych potrzeb użytkownika. Przykładowo, w branży krawieckiej, dobrą praktyką jest zawsze mierzenie na osobie, dla której ubranie jest szyte, ponieważ różnice w proporcjach ciała mogą wpływać na ostateczny efekt. Ponadto, stosując standardy krawieckie, takie jak miara krawiecka, należy uwzględnić ewentualne zgięcia w nogawce podczas pomiaru, co dodatkowo podkreśla znaczenie prawidłowego wykonania pomiaru. Dzięki temu użytkownik otrzyma idealnie dopasowane spodnie, które nie tylko będą estetycznie wyglądać, ale również zapewnią komfort noszenia. Zastosowanie tego podejścia jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie krawiectwa, co może przyczynić się do zadowolenia klienta oraz redukcji ewentualnych poprawek.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej