Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 10 marca 2025 11:06
Data zakończenia: 10 marca 2025 11:19

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Urządzenie elektryczne lub elektroniczne, które zostało zużyte i posiada znak widoczny na ilustracji, powinno być

A. Wyrzucone do kontenerów na odpady komunalne

B. Przekazane do punktu skupującego złom

C. Wyrzucone do pojemników z tym oznaczeniem

D. Przekazane do miejsca odbioru zużytej elektroniki

Znak przekreślonego kosza na śmieci umieszczony na urządzeniach elektrycznych i elektronicznych oznacza, że nie wolno ich wyrzucać do zwykłych pojemników na odpady komunalne. Jest to zgodne z dyrektywą WEEE (Waste Electrical and Electronic Equipment Directive) obowiązującą w krajach Unii Europejskiej. Celem dyrektywy jest minimalizacja negatywnego wpływu e-odpadów na środowisko oraz promowanie ich recyklingu i odzysku. Zużyte urządzenia mogą zawierać substancje szkodliwe dla środowiska, takie jak ołów, rtęć czy kadm, które mogą przedostać się do gleby i wody. Oddawanie ich do punktów odbioru zużytej elektroniki gwarantuje, że zostaną odpowiednio przetworzone i poddane recyklingowi. Dzięki temu możliwe jest odzyskanie cennych surowców, takich jak metale szlachetne, i ograniczenie zużycia surowców pierwotnych. Oddawanie sprzętu do odpowiednich punktów jest także zgodne z zasadami gospodarki o obiegu zamkniętym, która dąży do minimalizacji odpadów i optymalizacji użycia zasobów.

Pytanie 2

Jakim poleceniem w systemie Linux można ustalić trasę pakietu do celu?

A. pathping

B. tracert

C. traceroute

D. netstat

Pathping, netstat i tracert to różne narzędzia diagnostyczne, jednak każde z nich ma swoje specyficzne zastosowanie, które nie obejmuje pełnego śledzenia trasy pakietów w sposób, w jaki robi to 'traceroute'. Pathping, na przykład, łączy funkcjonalności polecenia 'ping' i 'traceroute', co pozwala na uzyskanie bardziej szczegółowych informacji o stanie łączności i utracie pakietów, ale nie jest przyjętym standardem we wszystkich dystrybucjach systemu Linux, co może prowadzić do nieefektywnej diagnostyki w tych środowiskach. Użycie 'netstat' pozwala na monitorowanie aktywnych połączeń sieciowych i statystyk dla protokołów, ale nie dostarcza informacji o trasie pakietów. Z kolei 'tracert' to odpowiednik 'traceroute' w systemie Windows, przez co nie jest dostępne w systemach Linux, co może prowadzić do błędnych wniosków przy porównywaniu poleceń między tymi dwoma systemami operacyjnymi. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że wszystkie narzędzia mają takie same funkcje. Kluczowe jest zrozumienie, że każde narzędzie ma swoje specyficzne zadania, a wybór odpowiedniego narzędzia do diagnostyki sieci powinien opierać się na jego funkcjonalności oraz kontekście, w jakim jest używane.

Pytanie 3

Na ilustracji przedstawiono symbol urządzenia cyfrowego

A. kodera priorytetowego

B. multipleksera priorytetowego

C. dekodera priorytetowego

D. demultipleksera priorytetowego

Koder priorytetu to układ cyfrowy, który przekształca wiele sygnałów wejściowych w kodowany wynik na podstawie zdefiniowanej hierarchii priorytetów. Jest on używany tam, gdzie istnieje potrzeba obsługi wielu źródeł sygnałów, ale tylko jeden wynik może być przekazany dalej. Układ ten nadaje priorytet jednemu z aktywnych sygnałów wejściowych, ignorując inne, co jest niezwykle przydatne w systemach, gdzie wielozadaniowość wymaga selekcji najwyższego priorytetu. W praktyce koder priorytetu znajduje zastosowanie w systemach przerwań w komputerach, gdzie różne urządzenia mogą zgłaszać potrzebę obsługi, a układ selekcjonuje to o najwyższym priorytecie. Algorytmy kodowania priorytetowego są szeroko stosowane w zarządzaniu zasobami i optymalizacji przepływu danych, co czyni je kluczowym elementem w architekturach komputerowych. Standardy projektowe zalecają stosowanie takich koderów w systemach embedded, aby zapewnić skuteczne i szybkie przetwarzanie sygnałów przy minimalnym opóźnieniu, co jest istotne dla wbudowanych aplikacji czasu rzeczywistego.

Pytanie 4

Na ilustracji widoczne jest urządzenie służące do

A. zaciskania złącz BNC

B. instalacji okablowania w gniazdku sieciowym

C. usuwania izolacji z przewodów

D. zaciskania złącz RJ-45

Urządzenie przedstawione na rysunku to narzędzie do zdejmowania izolacji z kabli powszechnie używane w pracach elektrycznych i telekomunikacyjnych. Jego główną funkcją jest bezpieczne i precyzyjne usunięcie warstwy izolacyjnej z przewodów bez uszkodzenia ich wewnętrznej struktury. Urządzenia tego typu są niezbędne w sytuacjach, gdy wymagane jest przygotowanie kabla do połączenia elektrycznego lub montażu złącza. Przy korzystaniu z tych narzędzi przestrzega się standardów branżowych takich jak IEC 60352 dotyczących połączeń elektrycznych aby zapewnić bezpieczeństwo i funkcjonalność instalacji. Przykładem zastosowania może być przygotowanie przewodów do zaciskania złącz RJ-45 w sieciach komputerowych gdzie precyzyjne zdjęcie izolacji jest kluczowe dla zapewnienia poprawności działania sieci. Profesjonalne narzędzia do zdejmowania izolacji mogą być regulowane do różnych średnic przewodów co zwiększa ich uniwersalność w zastosowaniach zawodowych. Operatorzy tych narzędzi powinni być odpowiednio przeszkoleni aby zapewnić dokładność i bezpieczeństwo pracy z elektrycznością.

Pytanie 5

Która z licencji na oprogramowanie łączy je na stałe z nabytym komputerem i nie umożliwia transferu praw do korzystania z programu na inny komputer?

A. SINGLE

B. ADWARE

C. OEM

D. BOX

Wybór innych licencji, takich jak ADWARE, SINGLE czy BOX, może prowadzić do nieporozumień związanych z ich rzeczywistym zastosowaniem i ograniczeniami. Licencja ADWARE odnosi się do oprogramowania, które wyświetla reklamy podczas jego używania; nie ma ona związku z przypisaniem oprogramowania do konkretnego komputera. Użytkownik może instalować adware na różnych urządzeniach, co stwarza mylne wrażenie, że takie oprogramowanie jest związane z jednym urządzeniem. Licencja SINGLE, często mylona z terminem związanym z licencjami indywidualnymi, również nie obejmuje ograniczeń przenoszenia, co sprawia, że użytkownik może korzystać z niej na wielu komputerach, ale tylko na jednym aktywnym na raz. Z kolei licencja BOX to model sprzedaży oprogramowania, który zazwyczaj pozwala na przenoszenie na inne urządzenie, jeśli licencja jest aktywowana na nowym sprzęcie. Twierdzenie, że wszystkie te modele licencyjne wiążą oprogramowanie z konkretnym komputerem, może prowadzić do błędnych wniosków i nieefektywnego zarządzania licencjami w organizacjach. Kluczowe jest zrozumienie, że różne typy licencji mają swoje specyficzne zasady i warunki, które powinny być dokładnie analizowane przed podjęciem decyzji o zakupie, aby uniknąć problemów związanych z prawami użytkowania i ich ograniczeniami.

Pytanie 6

Jaką metodę stosuje się do dostępu do medium transmisyjnego z wykrywaniem kolizji w sieciach LAN?

A. IPX/SPX

B. WINS

C. NetBEUI

D. CSMA/CD

CSMA/CD (Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection) to metoda dostępu do medium transmisyjnego stosowana w tradycyjnych sieciach Ethernet. Działa na zasadzie detekcji kolizji, co oznacza, że urządzenia w sieci najpierw nasłuchują medium, aby sprawdzić, czy jest wolne, zanim rozpoczną transmisję danych. Jeśli dwa urządzenia spróbują nadać jednocześnie, dochodzi do kolizji. CSMA/CD wykrywa tę kolizję i inicjuje procedurę retransmisji, co znacząco zwiększa efektywność komunikacji w sieci. Przykładowo, w sieciach LAN opartych na technologii Ethernet, CSMA/CD pozwala na efektywne zarządzanie dostępem do wspólnego medium, co jest kluczowe w środowiskach z dużą liczbą użytkowników. Standard IEEE 802.3 definiuje CSMA/CD jako podstawowy mechanizm w Ethernet, co czyni go fundamentem nowoczesnej komunikacji sieciowej. Technologia ta jest powszechnie stosowana w różnych zastosowaniach, od biur po centra danych, zapewniając wyspecjalizowane i niezawodne połączenia.

Pytanie 7

Jakie narzędzie chroni komputer przed niechcianym oprogramowaniem pochodzącym z sieci?

A. Protokół SSL

B. Program sniffer

C. Protokół HTTPS

D. Program antywirusowy

Program antywirusowy jest kluczowym narzędziem w ochronie komputerów przed złośliwym oprogramowaniem, które często pochodzi z Internetu. Jego głównym zadaniem jest skanowanie, wykrywanie oraz usuwanie wirusów, robaków, trojanów i innych form malware'u. Dzięki wykorzystaniu sygnatur wirusów oraz technologii heurystycznych, programy antywirusowe są w stanie identyfikować nowe zagrożenia, co jest niezbędne w dzisiejszym szybko zmieniającym się środowisku cyfrowym. Przykładowo, wiele rozwiązań antywirusowych oferuje także zabezpieczenia w czasie rzeczywistym, co oznacza, że monitorują oni aktywność systemu i plików w momencie ich użycia, co znacząco zwiększa poziom ochrony. Rekomendowane jest regularne aktualizowanie bazy sygnatur, aby program mógł skutecznie rozpoznawać najnowsze zagrożenia. Ponadto, dobre praktyki zalecają użytkownikom korzystanie z dodatkowych warstw zabezpieczeń, takich jak zapory ogniowe, które współpracują z oprogramowaniem antywirusowym, tworząc kompleksowy system ochrony. Warto również pamiętać o regularnym wykonywaniu kopii zapasowych danych, co w przypadku infekcji pozwala na ich odzyskanie.

Pytanie 8

Który adres IP jest najwyższy w sieci 196.10.20.0/26?

A. 196.10.20.63

B. 192.10.20.1

C. 196.10.20.0

D. 196.10.20.64

Adres IP 196.10.20.63 jest największym adresem IP w podsieci 196.10.20.0/26, ponieważ podsieć ta ma 64 dostępne adresy (od 196.10.20.0 do 196.10.20.63). W tej konfiguracji 196.10.20.0 jest adresem sieci, a 196.10.20.63 to adres rozgłoszeniowy (broadcast), który jest używany do wysyłania wiadomości do wszystkich hostów w danej podsieci. W praktyce, największy adres IP, który można przypisać urządzeniom w tej podsieci, to 196.10.20.62, co oznacza, że 196.10.20.63 nie może być przypisany praktycznym hostom, ale pełni istotną rolę w komunikacji w sieci. Zrozumienie, jak wyznaczać adresy IP w ramach podsieci, oraz umiejętność identyfikacji adresów sieciowych i rozgłoszeniowych są kluczowe w zarządzaniu sieciami komputerowymi oraz w projektowaniu infrastruktury sieciowej zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi. Te umiejętności są niezbędne dla administratorów sieci i inżynierów, którzy muszą dbać o efektywne wykorzystanie dostępnych zasobów IP.

Pytanie 9

Które z poniższych poleceń systemu Windows generuje wynik przedstawiony na rysunku?

A. msconfig

B. tracert

C. ipconfig

D. netstat

Polecenie netstat w systemie Windows pozwala na wyświetlenie aktywnych połączeń sieciowych które są obecnie otwarte na komputerze. Umożliwia ono monitorowanie i diagnozowanie sieci poprzez pokazywanie aktualnego stanu połączeń TCP i UDP. Na załączonym obrazie widzimy wynik działania polecenia netstat które przedstawia listę aktualnych połączeń TCP z informacjami o lokalnym i zdalnym adresie oraz porcie jak również stanie połączenia. Takie dane są niezwykle użyteczne dla administratorów sieci i specjalistów IT gdyż pozwalają na śledzenie ruchu sieciowego oraz identyfikację potencjalnych problemów lub nieautoryzowanego dostępu. Dzięki netstat można również monitorować jakie aplikacje korzystają z konkretnych portów systemowych co jest kluczowe dla utrzymania bezpieczeństwa systemu. Netstat jest powszechnie stosowany w praktyce w celu diagnozowania problemów z siecią a także aby sprawdzić czy nie występują nieautoryzowane połączenia co jest standardem w dobrych praktykach zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 10

Który z poniższych zapisów reprezentuje adres strony internetowej oraz przypisany do niego port?

A. 100.168.0.1-AH1

B. 100.168.0.1-8080

C. 100.168.0.1:AH1

D. 100.168.0.1:8080

Odpowiedź 100.168.0.1:8080 jest poprawna, ponieważ jest to standardowy format zapisu adresu IP z przypisanym portem. W tym przypadku '100.168.0.1' jest adresem IP, który identyfikuje unikalne urządzenie w sieci, a ':8080' to zapis portu, na którym nasłuchuje server. Port 8080 jest często wykorzystywany do działań związanych z aplikacjami webowymi, zwłaszcza gdy standardowy port 80 jest już zajęty. Dzięki zastosowaniu odpowiedniego portu, możliwe jest jednoczesne uruchamianie wielu usług na tym samym adresie IP. W praktyce, zrozumienie tego zapisu jest kluczowe w kontekście administracji sieciami, gdzie często musimy łączyć się z różnymi serwisami działającymi na różnych portach. Poprawny zapis portu umożliwia nie tylko dostęp do danych, ale również pozwala na prawidłowe skonfigurowanie zapory sieciowej, co jest istotne w kontekście bezpieczeństwa. Używając standardów takich jak RFC 793, możemy lepiej zrozumieć funkcjonowanie protokołów komunikacyjnych, co przyczynia się do efektywnego zarządzania siecią.

Pytanie 11

Jakie jest ciało odpowiedzialne za publikację dokumentów RFC (Request For Comments), które określają zasady rozwoju Internetu?

A. ANSI (American National Standards Institute)

B. IETF (Internet Engineering Task Force)

C. ISO (International Organization for Standarization)

D. IEEE (The Institute of Electrical and Electronics Engineers)

IETF, czyli Internet Engineering Task Force, to kluczowa organizacja odpowiedzialna za rozwój i standardyzację protokołów internetowych. Dokumenty RFC (Request For Comments) publikowane przez IETF stanowią podstawę dla wielu technologii internetowych, takich jak HTTP, TCP/IP czy SMTP. W praktyce, standardy te są wykorzystywane przez twórców oprogramowania i inżynierów sieciowych do zapewnienia interoperacyjności między różnymi systemami oraz urządzeniami. Przykładem zastosowania dokumentów RFC jest protokół IPv6, który został opisany w RFC 2460 i jest kluczowy w kontekście rosnącej liczby urządzeń podłączonych do Internetu. IETF działa w oparciu o otwarte procesy, co oznacza, że każdy może uczestniczyć w dyskusjach i proponować nowe pomysły, co sprzyja innowacjom i adaptacji technologii. W kontekście organizacji zajmujących się standaryzacją, IETF wyróżnia się elastycznością i szybkością reakcji na zmieniające się potrzeby rynku, co czyni ją niezbędną w szybko rozwijającym się środowisku internetowym.

Pytanie 12

Która z cyfr w systemie dziesiętnym jest poprawną reprezentacją liczby 10111111 (2)?

A. 381 (10)

B. 191 (10)

C. 193 (10)

D. 382 (10)

Prawidłowa odpowiedź to 191 (10), co wynika z konwersji liczby binarnej 10111111 na system dziesiętny. Aby przeliczyć liczbę binarną na dziesiętną, należy pomnożyć każdą cyfrę przez 2 podniesione do potęgi odpowiadającej jej miejscu, zaczynając od zera z prawej strony. W przypadku 10111111 mamy: 1*2^7 + 0*2^6 + 1*2^5 + 1*2^4 + 1*2^3 + 1*2^2 + 1*2^1 + 1*2^0, co daje 128 + 0 + 32 + 16 + 8 + 4 + 2 + 1 = 191. Tego rodzaju konwersje są niezbędne w wielu dziedzinach, takich jak informatyka i elektronika cyfrowa, gdzie liczby binarne są powszechnie stosowane w obliczeniach komputerowych, protokołach komunikacyjnych oraz w programowaniu niskopoziomowym. Zrozumienie tych procesów jest kluczowe dla efektywnej pracy z systemami komputerowymi.

Pytanie 13

Które z poniższych wskazówek jest NIEWłaściwe w kontekście konserwacji skanera płaskiego?

A. Stosować do czyszczenia szyby aceton lub alkohol etylowy wylewając go bezpośrednio na szybę

B. Zachować ostrożność, aby w trakcie pracy nie porysować szklanej powierzchni tacy dokumentów

C. Kontrolować, czy na powierzchni tacy dokumentów osadził się kurz

D. Zachować ostrożność, aby podczas prac nie rozlać płynu na mechanizmy skanera oraz na elementy elektroniczne

Odpowiedź, że nie można używać acetonu ani alkoholu etylowego do czyszczenia szyby skanera, jest całkiem trafna. Te chemikalia mogą naprawdę uszkodzić powłokę optyczną, przez co szkło się matowieje, a jakość skanowanych obrazów spada. Najlepiej zamiast tego sięgnąć po środki czyszczące, które są dedykowane sprzętowi optycznemu. Warto wybrać te bez agresywnych rozpuszczalników. Do czyszczenia dobrze sprawdzają się miękkie ściereczki z mikrofibry, które skutecznie zbierają zanieczyszczenia i zmniejszają ryzyko zarysowań. To, moim zdaniem, nie tylko pozwala zachować sprzęt w dobrym stanie, ale także wpływa na jakość skanów, co ma znaczenie, gdy archiwizujemy dokumenty czy pracujemy w biurze. Regularne czyszczenie w odpowiedni sposób to klucz do długowieczności naszego sprzętu.

Pytanie 14

Do jakiego typu wtyków przeznaczona jest zaciskarka pokazana na ilustracji?

A. BNC

B. E2000

C. RJ45

D. SC/PC

Zrozumienie różnych rodzajów złącz i narzędzi do ich montażu to bardzo ważna sprawa w telekomunikacji i transmitowaniu danych. Zaciskarki do RJ45 nie są takie same jak te do BNC, bo RJ45 są dla kabli skrętkowych w sieciach komputerowych i powinny być zgodne z normami Ethernet (np. TIA/EIA-568). W złączach RJ45 mamy osiem przewodów, a zaciskarki są tak zrobione, że zaciskają wszystkie jednocześnie we wtyku. Z kolei złącza E2000 i SC/PC to światłowody, gdzie precyzyjny montaż jest niezbędny, żeby ograniczyć straty sygnału. Zaciskarki do światłowodów są specjalnie zaprojektowane, żeby dbać o delikatne włókna, a ich zarabianie musi być bardzo dokładne, co opisują normy takie jak ITU-T G.652. Jak użyjemy zaciskarki do BNC w kontekście światłowodów, to może skutkować niestabilnymi połączeniami i dużymi stratami sygnału. A użycie tej samej zaciskarki do RJ45 może spowodować, że połączenie elektryczne nie będzie dobre, co jest kluczowe dla transmisji danych. Ogólnie, ważne jest, aby dobrze rozumieć specyfikę różnych złączy i narzędzi, żeby systemy telekomunikacyjne działały niezawodnie i uniknąć typowych błędów, które mogą prowadzić do awarii i problemów z jakością sygnału.

Pytanie 15

Program Mozilla Firefox jest udostępniany na zasadach licencji

A. Liteware

B. MOLP

C. GNU MPL

D. OEM

Jakieś odpowiedzi wskazujące na inne typy licencji jak OEM, MOLP czy Liteware, to dosyć duże nieporozumienia, jeśli chodzi o zasady licencjonowania oprogramowania. Licencja OEM, czyli Original Equipment Manufacturer, jest zazwyczaj oferowana razem z urządzeniami i raczej nie pozwala na korzystanie z oprogramowania niezależnie. Takie licencje często są spotykane w komercyjnych produktach i nie umożliwiają ludziom modyfikacji kodu źródłowego. Z kolei MOLP, czyli Microsoft Open License Program, dotyczy głównie produktów Microsoftu, a nie takich jak Firefox. A Liteware to termin dotyczący programów, które mają jakieś ograniczone funkcje za darmo, by przekonać użytkowników do zakupu pełnej wersji. Te odpowiedzi pokazują typowe błędy w myśleniu, bo mylą różne modele licencjonowania. Ważne jest, żeby zrozumieć te różnice, żeby nie popełniać błędów. Licencje open source jak GNU MPL wspierają współpracę i rozwój, podczas gdy inne modele mogą być bardziej restrykcyjne, co ogranicza możliwości dla użytkowników i programistów. W kontekście oprogramowania, które ma być podstawą dla innowacji i dostosowywania, takie ograniczenia mogą naprawdę hamować rozwój technologii.

Pytanie 16

Jakim interfejsem można przesyłać dane między płyta główną, przedstawioną na ilustracji, a urządzeniem zewnętrznym, nie zasilając jednocześnie tego urządzenia przez ten interfejs?

A. PCIe

B. PCI

C. SATA

D. USB

Interfejs PCI jest starszą technologią służącą do podłączania kart rozszerzeń do płyty głównej. Nie jest używany do bezpośredniego podłączania zewnętrznych urządzeń peryferyjnych i co ważniejsze, sam w sobie nie prowadzi zasilania do zewnętrznych urządzeń. PCIe, czyli PCI Express, jest nowocześniejszym standardem służącym głównie do obsługi kart graficznych i innych kart rozszerzeń. Choć PCIe może przesyłać dane z dużą przepustowością, nie jest to typowy interfejs do łączenia zewnętrznych urządzeń peryferyjnych takich jak dyski zewnętrzne. USB, z kolei, jest najbardziej znamiennym interfejsem dla podłączania zewnętrznych urządzeń peryferyjnych, takich jak myszki, klawiatury, czy pamięci typu pendrive. Cechą charakterystyczną USB jest to że oprócz przesyłania danych, przesyła również zasilanie do podłączonego urządzenia, co czyni go nieodpowiednim zgodnie z treścią pytania które wyklucza interfejsy zasilające podłączone urządzenia. Myślenie, że PCI lub PCIe mogłyby pełnić rolę interfejsów do zewnętrznych urządzeń peryferyjnych tak jak USB jest błędne w kontekście praktycznego zastosowania i standardów branżowych które wyraźnie definiują ich role w architekturze komputerowej. Zrozumienie różnic w zastosowaniu i funkcjonalności tych interfejsów jest kluczowym elementem wiedzy o budowie i działaniu współczesnych systemów komputerowych co pozwala na ich efektywne wykorzystanie w praktycznych zastosowaniach IT.

Pytanie 17

Uruchomienie systemu Windows jest niemożliwe z powodu awarii oprogramowania. W celu przeprowadzenia jak najmniej inwazyjnej diagnostyki i usunięcia tej usterki, zaleca się

A. przeprowadzenie diagnostyki komponentów

B. wykonanie reinstalacji systemu Windows

C. przeprowadzenie wymiany komponentów

D. uruchomienie komputera w trybie awaryjnym

Uruchomienie komputera w trybie awaryjnym jest jedną z najskuteczniejszych metod diagnozowania problemów z systemem operacyjnym Windows, zwłaszcza w sytuacjach, gdy system nie uruchamia się poprawnie z powodu usterki programowej. Tryb awaryjny włącza system Windows w minimalnej konfiguracji, co oznacza, że załadowane są jedynie podstawowe sterowniki i usługi. Dzięki temu można zidentyfikować, czy problem wynika z konfliktów z oprogramowaniem lub niewłaściwych ustawień. Przykładowo, jeśli nowo zainstalowane oprogramowanie lub aktualizacja systemu spowodowały awarię, uruchomienie w trybie awaryjnym umożliwi odinstalowanie takich komponentów bez ryzyka uszkodzenia systemu. Dodatkowo, w tym trybie można wykonać skanowanie systemu w poszukiwaniu wirusów lub złośliwego oprogramowania, które mogłyby być przyczyną problemów. Warto również pamiętać, że standardy diagnostyki informatycznej sugerują stosowanie trybu awaryjnego jako pierwszego kroku w przypadku awarii, co czyni go istotnym narzędziem w arsenale każdego technika komputerowego.

Pytanie 18

Jakie są poszczególne elementy adresu globalnego IPv6 typu unicast pokazane na ilustracji?

IPv6
1	2	3
48 bitów	16 bitów	64 bity

A. 1 - identyfikator podsieci 2 - globalny prefiks 3 - identyfikator interfejsu

B. 1 - globalny prefiks 2 - identyfikator interfejsu 3 - identyfikator podsieci

C. 1 - globalny prefiks 2 - identyfikator podsieci 3 - identyfikator interfejsu

D. 1 - identyfikator interfejsu 2 - globalny prefiks 3 - identyfikator podsieci

Adres IPv6 unicast składa się z trzech głównych części: globalnego prefiksu identyfikatora podsieci oraz identyfikatora interfejsu. Globalny prefiks zajmuje 48 bitów i jest używany do określenia unikalności w skali globalnej podobnie do adresów IP w internecie. Identyfikator podsieci o długości 16 bitów umożliwia dalsze dzielenie sieci na mniejsze segmenty co jest istotne w zarządzaniu ruchem sieciowym i alokacji zasobów. Identyfikator interfejsu zajmujący 64 bity odpowiada za unikalne przypisanie adresu do konkretnego urządzenia w danej sieci. Taka struktura adresu IPv6 pozwala na ogromną skalowalność i elastyczność w projektowaniu sieci co jest kluczowe przy rosnącej liczbie urządzeń IoT i zapotrzebowaniu na większe pule adresowe. Standardy IPv6 zostały opracowane przez IETF i są opisane w RFC 4291 zapewniając zgodność i interoperacyjność pomiędzy różnymi dostawcami sprzętu i oprogramowania.

Pytanie 19

Który z podanych adresów należy do kategorii publicznych?

A. 192.168.255.1

B. 10.0.0.1

C. 172.31.0.1

D. 11.0.0.1

Adres 11.0.0.1 to jeden z tych adresów publicznych, które można znaleźć w Internecie. To znaczy, że można go używać do komunikacji z innymi urządzeniami, które są podłączone do sieci globalnej. Takie adresy są unikalne i przydzielane przez organizacje, jak IANA. To różni je od adresów prywatnych, które są zdefiniowane w standardzie RFC 1918, i tak naprawdę nie mogą być używane w Internecie. Na przykład, adresy w zakresach 10.0.0.0/8, 172.16.0.0/12 i 192.168.0.0/16 to prywatne numery, które są dostępne tylko w lokalnych sieciach. W sytuacjach, gdy urządzenie ma być widoczne z zewnątrz, jak na przykład serwery, potrzebuje właśnie publicznego adresu IP. Przykładowo, różne webserwisy czy aplikacje wymagają takich adresów, by mogły działać z klientami. W skrócie, jeśli chcesz, aby coś było dostępne w sieci, musisz mieć publiczny adres.

Pytanie 20

Podaj standard interfejsu wykorzystywanego do przewodowego łączenia dwóch urządzeń.

A. IEEE 1394

B. IEEE 802.15.1

C. WiMAX

D. IrDA

IEEE 1394, znany również jako FireWire, to standard interfejsu, który umożliwia przewodowe połączenie dwóch urządzeń. Charakteryzuje się dużą prędkością przesyłu danych, sięgającą do 400 Mb/s w przypadku wersji 1394a oraz do 800 Mb/s w wersji 1394b. Jest szeroko stosowany w różnych zastosowaniach, takich jak podłączanie kamer cyfrowych, zewnętrznych dysków twardych czy urządzeń audio-wideo. Standard ten jest szczególnie ceniony za swoją zdolność do podłączania wielu urządzeń w architekturze typu „daisy chain”, co pozwala na efektywne zarządzanie kablami i portami. W kontekście profesjonalnego wideo i muzyki, IEEE 1394 zapewnia niską latencję oraz wysoka przepustowość, co czyni go idealnym wyborem dla zastosowań wymagających wysokiej jakości transmisji. Dodatkowo, standard ten wspiera także zasilanie urządzeń, co eliminuje potrzebę użycia dodatkowych kabli zasilających. Warto podkreślić, że pomimo rosnącej popularności USB, IEEE 1394 nadal znajduje swoje miejsce w branżach, gdzie szybkość i niezawodność są kluczowe.

Pytanie 21

Jak wiele domen kolizyjnych oraz rozgłoszeniowych można dostrzec na schemacie?

A. 9 domen kolizyjnych oraz 1 domena rozgłoszeniowa

B. 1 domena kolizyjna i 9 domen rozgłoszeniowych

C. 9 domen kolizyjnych oraz 4 domeny rozgłoszeniowe

D. 4 domeny kolizyjne oraz 9 domen rozgłoszeniowych

Wiesz, dlaczego odpowiedzi są błędne? Wynika to z nieporozumienia, jak działają przełączniki i routery w sieci. Mówiąc o domenach kolizyjnych, mamy na myśli miejsca, gdzie pakiety mogą się zderzać. W sieciach z koncentratorami jest to powszechne, bo wszystko działa w jednym wspólnym segmencie. A przy przełącznikach kolizje są praktycznie wyeliminowane, bo każde połączenie to osobna domena kolizyjna. Dlatego stwierdzenie, że jest tylko jedna domena kolizyjna, jest błędne, szczególnie mając pod uwagę, że mamy kilka przełączników. Tak samo nie jest prawdziwe mówienie o wielu domenach rozgłoszeniowych, bo to routery je oddzielają. Każda strona routera tworzy własną domenę, więc nie można mieć tylu domen rozgłoszeniowych, co urządzeń w sieci. Zrozumienie tych zasad jest naprawdę ważne, żeby dobrze projektować sieci, umożliwić sprawne zarządzanie ruchem i unikać problemów z kolizjami i nadmiernym rozgłaszaniem pakietów. Warto się tym zainteresować, żeby zrozumieć, jak to wszystko działa.

Pytanie 22

Zmienną a wyświetl na 2 różne sposoby.

A. cout << "a = " << a; oraz cout << a;

B. console.log("a = " + a); oraz console.log(a);

C. System.out.println("a = " + a); oraz System.out.println(a);

D. printf("a = %d", a); oraz printf("%d", a);

Wybrałeś niepoprawną odpowiedź. W C++ najczęściej używanymi metodami wyświetlania są strumień cout oraz funkcja printf. Odpowiedź B pokazuje dwa sposoby wyświetlania z użyciem cout - z opisem (cout << "a = " << a;) oraz wyświetlenie samej wartości (cout << a;). Warto zapamiętać, że cout jest standardową metodą wyjścia w C++, podczas gdy odpowiedzi A, C i D odnoszą się do innych języków programowania (odpowiednio C, JavaScript i Java).

Pytanie 23

Wskaż standard protokołu wykorzystywanego do kablowego połączenia dwóch urządzeń

A. WiMAX

B. IrDA

C. IEEE 1394

D. IEEE 802.15.1

Słuchaj, IEEE 1394, znany bardziej jako FireWire, to taki standard, który pozwala na podłączenie dwóch urządzeń bez zbędnych komplikacji. Ma naprawdę szybki transfer danych, co sprawia, że świetnie się sprawdza, gdy trzeba przesyłać dużą ilość informacji, na przykład przy strumieniowym wideo czy w przypadku podpinania zewnętrznych dysków twardych. Fajna sprawa jest taka, że można podłączyć do niego kilka urządzeń na raz, więc można tworzyć całe łańcuchy bez dodatkowych koncentratorów. W filmie i muzyce, gdzie jakość ma znaczenie, FireWire to często wybór nr 1. Co więcej, obsługuje zarówno przesyłanie danych, jak i zasilanie, więc to naprawdę wszechstronny standard. Choć teraz USB jest bardziej popularne, to jednak FireWire nadal ma swoje miejsce, zwłaszcza tam, gdzie wydajność jest kluczowa. Dobrze jest znać ten standard, jeśli planujesz pracować w dziedzinach związanych z multimediami.

Pytanie 24

Wykonanie polecenia attrib +h +s +r przykład.txt w konsoli systemu Windows spowoduje

A. zapisanie ciągu znaków hsr do pliku przykład.txt

B. nadanie dla pliku przykład.txt atrybutów ukryty, skompresowany, tylko do odczytu

C. nadanie dla pliku przykład.txt atrybutów ukryty, systemowy, tylko do odczytu

D. zabezpieczenie pliku przykład.txt hasłem hsr

Wiesz, polecenie attrib +h +s +r w Windowsie to naprawdę ważna sprawa, jeśli chodzi o zarządzanie plikami. Jak używasz go na pliku przykład.txt, to oznacza, że plik dostaje atrybuty: ukryty (h), systemowy (s) i tylko do odczytu (r). Atrybut ukryty sprawia, że plik nie jest widoczny podczas przeglądania, co jest przydatne, gdy mamy do czynienia z plikami systemowymi czy danymi, które nie powinny być bez powodu zmieniane przez zwykłych użytkowników. Z kolei atrybut systemowy wskazuje, że plik jest potrzebny do działania systemu operacyjnego. A atrybut tylko do odczytu chroni plik przed przypadkowymi zmianami. Myślę, że sprawdza się to w przypadku plików konfiguracyjnych lub aplikacji, które lepiej zostawić w spokoju. Dobrze jest używać tych atrybutów dla ważnych plików, bo to serio zwiększa bezpieczeństwo i stabilność systemu. Pamiętaj jednak, że nadawanie atrybutów to nie to samo co zabezpieczanie plików przed dostępem, a jedynie ich lepsza organizacja w systemie plików.

Pytanie 25

Na rysunku można zobaczyć schemat topologii fizycznej, która jest kombinacją topologii

A. magistrali i gwiazdy

B. pierścienia i gwiazdy

C. siatki i gwiazdy

D. siatki i magistrali

Fizyczna topologia sieci oznacza sposób, w jaki urządzenia są fizycznie połączone w sieci komputerowej. Połączenie magistrali i gwiazdy to układ, w którym szereg urządzeń jest podłączonych do wspólnej magistrali, a jedno lub więcej spośród tych urządzeń może działać jako centrum gwiazdy, do którego podłączone są kolejne urządzenia. Typowym przykładem zastosowania takiej topologii jest sieć Ethernet 10Base2, gdzie magistrala łączy kilka urządzeń, a koncentrator lub przełącznik działa jako punkt centralny dla gwiazdy. Takie podejście łączy zalety obu topologii: prostotę i ekonomiczność magistrali oraz elastyczność i skalowalność gwiazdy. W praktyce oznacza to, że sieć może być łatwo rozbudowana poprzez dodanie nowych segmentów. Magistrala umożliwia ekonomiczne przesyłanie danych na dalsze odległości, podczas gdy gwiazda pozwala na lepszą izolację problemów w sieci, co jest zgodne ze standardami IEEE 802.3. Taki układ jest często wybierany w średnich firmach, gdzie wymagana jest ekonomiczna i efektywna komunikacja między urządzeniami, z możliwością łatwego dodawania nowych segmentów sieci. Ponadto, połączenie tych dwóch topologii zapewnia lepszą odporność na awarie, gdyż uszkodzenie jednego segmentu nie wpływa istotnie na całą sieć, co jest kluczowe dla zapewnienia ciągłości działania w wielu sektorach przemysłowych.

Pytanie 26

Internet Relay Chat (IRC) to protokół wykorzystywany do

A. transmisji dźwięku w sieci

B. prowadzenia konwersacji w konsoli tekstowej

C. przesyłania wiadomości e-mail

D. przesyłania listów do grup dyskusyjnych

Wybrana odpowiedź dotycząca e-maila jest złym wyborem, bo IRC nie jest do tego stworzony. Mówiąc prościej, protokół do e-maila, jak SMTP, służy do przesyłania wiadomości między serwerami pocztowymi i to jest coś zupełnie innego. Kolejna odpowiedź, która mówi o transmisji głosu, dotyczy protokołów jak VoIP, które są do rozmów głosowych, a IRC to tylko tekst, więc w ogóle się nie nadaje do takich rzeczy. Przesyłanie wiadomości w grupach dyskusyjnych z kolei związane jest z protokołami jak NNTP, które też nie mają nic wspólnego z IRC. Błędy w odpowiedziach można zrozumieć jako typowe zamieszanie związane z różnymi protokołami, które każdy mają swoje cele i zastosowania. Ważne jest, żeby zrozumieć, iż każdy protokół został zaprojektowany do konkretnych funkcji, a mieszanie ich ze sobą prowadzi do pomyłek. Żeby nie popełniać takich błędów w przyszłości, dobrze jest znać specyfikacje i praktyczne zastosowania protokołów.

Pytanie 27

Aby chronić systemy sieciowe przed atakami z zewnątrz, należy zastosować

A. serwera DHCP

B. menedżera połączeń

C. zapory sieciowej

D. protokołu SSH

Zapora sieciowa, znana również jako firewall, jest kluczowym elementem zabezpieczającym systemy sieciowe przed nieautoryzowanym dostępem i atakami z zewnątrz. Działa ona na granicy pomiędzy zaufaną siecią a siecią zewnętrzną, kontrolując ruch przychodzący i wychodzący na podstawie ustalonych reguł bezpieczeństwa. Przykładowo, organizacje mogą skonfigurować zapory sieciowe tak, aby zezwalały na określone rodzaje ruchu (np. protokoły HTTP/HTTPS) oraz blokowały inne (np. porty wykorzystywane przez złośliwe oprogramowanie). Ponadto, zapory mogą być używane do segmentacji sieci, co zwiększa bezpieczeństwo poprzez ograniczenie dostępu do krytycznych zasobów. Dobre praktyki wskazują również na regularne aktualizowanie reguł oraz monitorowanie logów zapory, aby szybko reagować na potencjalne zagrożenia. Korzystanie z zapór, zarówno sprzętowych, jak i programowych, jest zalecane w standardach takich jak ISO/IEC 27001 czy NIST Cybersecurity Framework, co podkreśla ich znaczenie w ochronie danych i zasobów informacyjnych.

Pytanie 28

W komputerach stacjonarnych zamontowane są karty sieciowe Ethernet 10/100/1000 z gniazdem RJ45. Jakie medium transmisyjne powinno się zastosować w celu zbudowania sieci komputerowej zapewniającej najwyższą przepustowość?

A. Kabel UTP kategorii 5e

B. Kabel UTP kategorii 5

C. Światłowód jednomodowy

D. Światłowód wielomodowy

Wybór kabla UTP kategorii 5 nie jest optymalnym rozwiązaniem dla budowy sieci komputerowej obsługującej karty sieciowe Ethernet 10/100/1000. Chociaż kabel ten może obsługiwać prędkości do 100 Mbps, jego ograniczenia w zakresie jakości sygnału i podatności na zakłócenia sprawiają, że nie jest wystarczająco wydajny dla nowoczesnych aplikacji, które wymagają prędkości do 1 Gbps. Użytkownicy często zakładają, że kable kategorii 5 będą wystarczające do codziennych zadań, jednak w praktyce mogą napotkać problemy z jakością połączenia, co prowadzi do spadków prędkości i utraty danych. Z kolei wybór światłowodu wielomodowego jest odpowiedni do transmisji na większe odległości i w środowiskach przemysłowych, ale jest zbyteczny w biurach, gdzie kabel UTP 5e wystarczy. Światłowód jednomodowy, choć oferuje najwyższe prędkości i zasięg, jest również kosztowny i nieopłacalny w małych sieciach lokalnych. Powszechnym błędem jest zakładanie, że droższe rozwiązania zawsze są najlepsze; w rzeczywistości, dla stacji roboczych, kabel UTP kategorii 5e zapewnia najbardziej zrównoważoną opcję pod względem kosztów i wydajności. Zrozumienie wymagań sieci oraz standardów branżowych, takich jak TIA/EIA-568, jest kluczowe dla podejmowania właściwych decyzji dotyczących infrastruktury sieciowej.

Pytanie 29

Zgłoszona awaria ekranu laptopa może być wynikiem

A. martwych pikseli

B. uszkodzenia taśmy łączącej matrycę z płytą główną

C. nieprawidłowego ustawienia rozdzielczości ekranu

D. uszkodzenia podświetlenia matrycy

Martwe piksele są zazwyczaj wynikiem problemów wewnętrznych w obrębie samej matrycy i objawiają się jako trwałe czarne lub kolorowe punkty na ekranie, które nie zmieniają się pomimo zmiany obrazu. Nie są one związane z kablami czy połączeniami. Uszkodzenie podświetlenia matrycy powoduje, że ekran jest słabo podświetlony lub całkowicie ciemny a nie wpływa na jakość wyświetlanego obrazu. Jest to problem związany z komponentami takimi jak diody LED lub inwerter w starszych modelach, który nie powoduje zniekształceń graficznych. Ustawienie złej rozdzielczości ekranu może prowadzić do nieostrości obrazu lub niewłaściwego skalowania elementów graficznych ale nie powoduje zniekształceń takich jak paski czy migotanie. Złe ustawienie zazwyczaj można naprawić poprzez dostosowanie ustawień w systemie operacyjnym bez potrzeby ingerencji w sprzęt. Tym, co łączy te nieprawidłowe odpowiedzi jest niewłaściwe zrozumienie przyczyn technicznych wyświetlanych zniekształceń. Poprawne rozpoznanie wskazuje na problem z przesyłaniem sygnału co jest kluczowe do prawidłowej diagnozy i naprawy problemów z wyświetlaczami.

Pytanie 30

W systemie Windows do przeprowadzania aktualizacji oraz przywracania sterowników sprzętowych należy wykorzystać narzędzie

A. wmimgmt.msc

B. fsmgmt.msc

C. certmgr.msc

D. devmgmt.msc

Certmgr.msc to przystawka, która służy do zarządzania certyfikatami w systemie Windows, a nie do instalacji lub przywracania sterowników. Certyfikaty są kluczowe w kontekście bezpieczeństwa sieci, ponieważ pomagają w weryfikacji tożsamości oraz szyfrowaniu danych. Wybór tej przystawki w kontekście zarządzania urządzeniami jest błędny, ponieważ nie ma ona związku z konfiguracją sprzętu. Z kolei fsmgmt.msc to narzędzie do zarządzania udostępnionymi folderami i dostępem do zasobów w sieci, co również nie ma zastosowania w kontekście sterowników. Użytkownicy mogą mylnie uznawać te narzędzia za przydatne w kontekście zarządzania hardwarem, co wynika z braku zrozumienia ich specyficznych funkcji w systemie. Często można spotkać się z przeświadczeniem, że wszelkie narzędzia dostępne w systemie Windows służą do zarządzania urządzeniami, jednak kluczowe jest zrozumienie, że każde z nich ma swoje wyraźnie zdefiniowane zastosowanie. Wreszcie, wmimgmt.msc to przystawka do zarządzania WMI (Windows Management Instrumentation), która służy do monitorowania i zarządzania systemami komputerowymi, ale nie ma bezpośredniego wpływu na sterowniki urządzeń. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że to narzędzie jest odpowiednie do administracji sterownikami, co prowadzi do nieefektywnego zarządzania komputerem i utrudnia rozwiązywanie problemów ze sprzętem. Zrozumienie właściwych zastosowań tych narzędzi jest kluczowe dla efektywnego zarządzania środowiskiem komputerowym.

Pytanie 31

Jaka usługa musi być aktywna na serwerze, aby stacja robocza mogła automatycznie otrzymywać adres IP?

A. DHCP

B. PROXY

C. WINS

D. DNS

Usługa DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest kluczowym elementem w zarządzaniu adresami IP w sieciach komputerowych. Jej głównym zadaniem jest automatyczne przydzielanie adresów IP oraz innych niezbędnych informacji konfiguracyjnych stacjom roboczym w sieci. Dzięki DHCP, urządzenia mogą uzyskiwać adresy IP bez konieczności ręcznego konfigurowania każdego z nich, co znacząco upraszcza zarządzanie dużymi sieciami. Proces ten odbywa się poprzez cztery podstawowe kroki: Discover, Offer, Request i Acknowledge. W praktyce, gdy stacja robocza łączy się z siecią, wysyła zapytanie DHCP Discover, a serwer DHCP odpowiada ofertą, która zawiera dostępny adres IP. Po akceptacji oferty przez stację roboczą, serwer przypisuje adres IP na określony czas. Przykładem zastosowania DHCP może być biuro z wieloma komputerami, gdzie administratorzy mogą łatwo zarządzać przydzielaniem adresów IP, co zminimalizuje ryzyko konfliktów adresów i uprości konfigurację.

Pytanie 32

Czym jest MFT w systemie plików NTFS?

A. główny rekord bootowania dysku

B. tablica partycji dysku twardego

C. główny plik indeksowy partycji

D. plik zawierający dane o poszczególnych plikach i folderach na danym woluminie

Wybór odpowiedzi, która wskazuje na główny rekord rozruchowy dysku, nie jest właściwy, ponieważ główny rekord rozruchowy to segment danych, który zawiera instrukcje dotyczące uruchamiania systemu operacyjnego. Zawiera on informacje pozwalające na załadowanie systemu operacyjnego z nośnika bootowalnego, a nie szczegóły dotyczące plików i folderów. Z kolei tablica partycji na dysku twardym to struktura, która definiuje, jak dysk jest podzielony na partycje, co również nie odpowiada funkcji MFT. Tablica ta zawiera informacje o lokalizacji partycji na dysku, ale nie ma bezpośredniego związku z zarządzaniem plikami. W odniesieniu do głównego pliku indeksowego partycji, stwierdzenie to jest mylące – chociaż MFT pełni funkcję indeksu dla plików, nie może być utożsamiane z jednym plikiem indeksowym. MFT jest znacznie bardziej złożonym i wszechstronnym mechanizmem, który obejmuje wiele rekordów, z których każdy reprezentuje pojedynczy plik lub folder. Typowe błędy w myśleniu, które mogą prowadzić do wyboru tych odpowiedzi, obejmują nieprawidłowe zrozumienie ról i struktur systemu plików, co podkreśla znaczenie gruntownej wiedzy o architekturze systemów plików oraz ich funkcjonowania. Aby dobrze zrozumieć NTFS, warto zapoznać się z jego dokumentacją oraz standardami branżowymi, które opisują jego działanie i zastosowanie w praktyce.

Pytanie 33

Do kategorii oprogramowania określanego jako malware (z ang. malicious software) nie zalicza się oprogramowanie typu:

A. exploit

B. scumware

C. keylogger

D. computer aided manufacturing

Wszystkie pozostałe odpowiedzi dotyczą różnych rodzajów malware, które mają na celu szkodzenie lub nieautoryzowane wykorzystanie systemów komputerowych. Exploit to technika wykorzystywana przez cyberprzestępców do atakowania luk w oprogramowaniu, co może prowadzić do nieautoryzowanego dostępu lub kradzieży danych. W kontekście bezpieczeństwa, exploit jest narzędziem, które może być używane w ramach ataków, aby zyskać kontrolę nad systemem. Keylogger to rodzaj malware, który rejestruje wprowadzone dane, takie jak hasła czy inne wrażliwe informacje. To z kolei stawia użytkowników w niebezpieczeństwie, gdyż ich dane mogą być wykorzystywane przez oszustów. Scumware to kategoria oprogramowania, która wyświetla niechciane reklamy lub zbiera informacje o użytkownikach bez ich zgody. Wszelkie te formy malware są skoncentrowane na szkodzeniu użytkownikom, co kontrastuje z funkcjonalnością oprogramowania CAM, które ma na celu wspieranie i ulepszanie procesów produkcyjnych. Zrozumienie różnic między tymi typami oprogramowania jest kluczowe dla efektywnego zarządzania bezpieczeństwem w organizacjach oraz dla ochrony danych osobowych i firmowych.

Pytanie 34

Katalog Nakładów Rzeczowych w projektowaniu sieci służy do

A. tworzenia schematów sieci

B. określenia wytycznych dla wykonawcy

C. kosztorysowania prac

D. przygotowywania pomiarów powykonawczych

Katalog Nakładów Rzeczowych jest kluczowym narzędziem w procesie kosztorysowania robót budowlanych, w tym projektowania sieci. Umożliwia on oszacowanie kosztów związanych z materiałami, pracą oraz innymi zasobami potrzebnymi do realizacji projektu. W praktyce, katalog ten dostarcza szczegółowych opisów poszczególnych elementów, ich jednostek miary oraz średnich cen, co pozwala na precyzyjne określenie budżetu przedsięwzięcia. Kosztorysowanie oparte na wiarygodnych danych z katalogu wspiera w podejmowaniu decyzji o alokacji środków oraz kontroli finansowej projektu. Na przykład, przy projektowaniu sieci wodociągowej, inżynierowie mogą skorzystać z katalogu, aby oszacować ilość rur, armatury oraz koszt robocizny, co jest niezbędne do przygotowania rzetelnego kosztorysu. Użycie katalogu nakładów rzecznych jest zgodne z obowiązującymi normami, takimi jak PN-ISO 9001, które podkreślają znaczenie zarządzania jakością i efektywności w planowaniu projektów.

Pytanie 35

Komputer posiada mysz bezprzewodową, ale kursor nie porusza się gładko, tylko "skacze" na ekranie. Możliwą przyczyną problemu z urządzeniem może być

A. brak zasilania.

B. wyczerpywanie się baterii zasilającej.

C. uszkodzenie prawego przycisku.

D. awaria mikroprzełącznika.

Wyczerpywanie się baterii zasilającej może być kluczowym czynnikiem wpływającym na nieprawidłowe działanie myszy bezprzewodowej. Gdy poziom naładowania baterii spada, sygnał wysyłany przez mysz do odbiornika staje się niestabilny, co prowadzi do 'skakania' kursora na ekranie. W takich sytuacjach warto zastosować baterie alkaliczne lub litowe, które charakteryzują się dłuższą żywotnością w porównaniu do standardowych baterii. Dobre praktyki obejmują regularne monitorowanie stanu naładowania baterii oraz wymianę ich w regularnych odstępach czasu, aby uniknąć takich problemów. Dodatkowo, korzystanie z energii słonecznej lub akumulatorów o dużej pojemności, które można ładować, to rozwiązania sprzyjające wydajności i zrównoważonemu rozwojowi. Warto także pamiętać, że niektóre modele myszy oferują funkcje oszczędzania energii, które mogą pomóc w przedłużeniu czasu pracy na jednym naładowaniu.

Pytanie 36

Komenda systemowa ipconfig pozwala na konfigurację

A. rejestru systemu

B. mapowania dysków sieciowych

C. interfejsów sieciowych

D. atrybutów uprawnień dostępu

Wybór odpowiedzi związanych z mapowaniem dysków sieciowych, atrybutami uprawnień dostępu oraz rejestrem systemu wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji polecenia ipconfig. Mapowanie dysków sieciowych jest procesem, który pozwala użytkownikom na przypisanie litery dysku do folderu udostępnionego w sieci, co jest realizowane przy użyciu innych poleceń, takich jak 'net use', a nie ipconfig. Atrybuty uprawnień dostępu są związane z systemem plików i zarządzaniem kontami użytkowników, co również leży poza zakresem działania ipconfig. Rejestr systemu jest natomiast bazą danych, w której Windows przechowuje ustawienia i opcje konfiguracyjne, a jego modyfikacja nie ma związku z sieciowymi aspektami konfiguracyjnymi dostępnymi przez ipconfig. Te nieporozumienia mogą wynikać z braku jasności co do zakresu działania poszczególnych narzędzi systemowych oraz ich zastosowań. Użytkownicy powinni zdawać sobie sprawę, że każde polecenie w systemie operacyjnym ma swoje specyficzne funkcje i zastosowania, a w przypadku zarządzania połączeniami sieciowymi, ipconfig jest jedynym właściwym wyborem.

Pytanie 37

Aby osiągnąć przepustowość wynoszącą 4 GB/s w obie strony, konieczne jest zainstalowanie w komputerze karty graficznej korzystającej z interfejsu

A. PCI-Express x 1 wersja 3.0

B. PCI-Express x 4 wersja 2.0

C. PCI-Express x 8 wersja 1.0

D. PCI-Express x 16 wersja 1.0

Wybór nieprawidłowego interfejsu PCI-Express wynika z nieporozumienia dotyczącego przepustowości oraz możliwości poszczególnych wersji. Na przykład, PCI-Express x1 wersja 3.0 oferuje 1 GB/s przepustowości w jedną stronę, co oznacza, że w obie strony nie osiągnie wymaganej wartości 4 GB/s. W przypadku PCI-Express x8 wersja 1.0, przepustowość wynosi tylko 2 GB/s w jedną stronę, a zatem również nie spełnia wymagania 4 GB/s. Jeszcze bardziej nieodpowiednia jest opcja PCI-Express x4 wersja 2.0, która dostarcza zaledwie 2 GB/s w obie strony, co całkowicie odbiega od wymagań. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z niepełnego zrozumienia, jak różne linie PCI-Express wpływają na całkowitą przepustowość. Kluczowe jest zrozumienie, że przepustowość jest iloczynem liczby linii i przepustowości na linię, co w kontekście wysokowydajnych zadań, takich jak obróbka grafiki czy przetwarzanie danych, jest krytyczne. Dlatego ważne jest, aby dokładnie analizować specyfikacje techniczne oraz być świadomym, które interfejsy są odpowiednie do danego zastosowania, aby uniknąć zawirowań w wydajności systemu.

Pytanie 38

Główny sposób zabezpieczania danych w sieciach komputerowych przed dostępem nieautoryzowanym to

A. autoryzacja dostępu do zasobów serwera

B. tworzenie sum kontrolnych plików

C. tworzenie kopii zapasowych danych

D. używanie macierzy dyskowych

Wykonywanie kopii danych, stosowanie macierzy dyskowych oraz generowanie sum kontrolnych plików to techniki, które mają swoje miejsce w zarządzaniu danymi, ale nie są podstawowymi mechanizmami ochrony przed nieuprawnionym dostępem. Kopie danych są niezwykle istotne w kontekście ochrony przed utratą informacji, jednak nie zabezpieczają one przed dostępem do tych danych przez osoby nieautoryzowane. W sytuacji, gdy dane są skradzione lub dostępne dla nieuprawnionych, kopie zapasowe nie będą w stanie zminimalizować skutków naruszenia. Również stosowanie macierzy dyskowych zwiększa dostępność danych i redundancję, ale nie zapobiega ich nieautoryzowanemu użyciu. Macierze te mogą być skonfigurowane w różnych trybach, takich jak RAID, co zabezpiecza przed utratą danych w przypadku awarii dysku, lecz nie chroni przed dostępem do danych przez nieautoryzowanych użytkowników. Generowanie sum kontrolnych plików, które służy do weryfikacji integralności danych, również nie ma na celu ochrony przed ich nieuprawnionym dostępem. Suma kontrolna pozwala wykryć przypadkowe uszkodzenia lub manipulacje danymi, ale nie zapobiega ich kradzieży czy modyfikacji przez osoby trzecie. W kontekście bezpieczeństwa informacji kluczowe jest zrozumienie, że różne mechanizmy mają różne cele i nie zastępują one autoryzacji, współdziałając z nią w ramach szerszej strategii ochrony danych.

Pytanie 39

Jakie jest adres rozgłoszeniowy sieci, w której funkcjonuje host z adresem IP 195.120.252.32 oraz maską podsieci 255.255.255.192?

A. 195.120.252.0

B. 195.120.252.255

C. 195.120.255.255

D. 195.120.252.63

Adresy 195.120.252.0 oraz 195.120.252.255 są powszechnie mylone z adresem rozgłoszeniowym, jednak mają one różne znaczenie w kontekście sieci komputerowych. Adres 195.120.252.0 to adres sieci, który identyfikuje daną podsieć i nie może być użyty do komunikacji z urządzeniami w tej sieci. Stosowanie go jako adresu rozgłoszeniowego jest błędne, ponieważ oznacza on początek zakresu adresów IP dostępnych w danej sieci. Z kolei adres 195.120.252.255 jest adresem rozgłoszeniowym dla sieci o masce 255.255.255.255, a nie 255.255.255.192. Posiadając maskę 255.255.255.192, rozmiar dostępnej podsieci zmienia się, co powoduje, że ostatni adres IP w tej konkretnej sieci to 195.120.252.63, a nie 195.120.252.255. Adres 195.120.255.255 jest adresem rozgłoszeniowym dla innej, szerszej sieci, nie mającej związku z obrazeniem 195.120.252.32 z maską 255.255.255.192. W kontekście adresowania IP, bardzo istotne jest zrozumienie relacji pomiędzy maską podsieci a przypisanym adresem, aby uniknąć nieporozumień, które mogą prowadzić do błędnej konfiguracji sieci. Prawidłowe zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe dla inżynierów sieciowych oraz administratorów, aby zapewnić efektywne i bezpieczne działanie sieci komputerowych.

Pytanie 40

Na ilustracji widoczny jest symbol graficzny

A. mostu

B. rutera

C. koncentratora

D. regeneratora

Symbol graficzny przedstawiony na rysunku to ikona rutera. Ruter jest urządzeniem sieciowym, które kieruje ruch danych w sieci komputerowej. Działa na warstwie trzeciej modelu OSI, co oznacza, że obsługuje adresowanie IP i trasowanie pakietów między różnymi sieciami. Ruter analizuje adresy IP w nagłówkach pakietów i używa tablic trasowania do określenia najlepszej ścieżki dla przesyłanego ruchu. Dzięki temu może łączyć różne sieci lokalne (LAN) i rozległe (WAN), umożliwiając efektywną transmisję danych. Praktyczne zastosowania ruterów obejmują zarówno sieci domowe, gdzie zarządzają ruchem między urządzeniami, jak i duże sieci korporacyjne, gdzie zapewniają redundancję i równoważenie obciążenia. Standardowe praktyki obejmują zabezpieczanie ruterów przed nieautoryzowanym dostępem poprzez użycie silnych haseł i szyfrowania. Ruter odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu stabilności i bezpieczeństwa sieci, co czyni go integralnym elementem infrastruktury IT w każdej nowoczesnej firmie.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej