Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik programista
Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 09:00
Data zakończenia: 21 maja 2025 09:23

Egzamin niezdany

Wynik: 14/40 punktów (35,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Ile razy zostanie wykonana pętla napisana w języku PHP, przy założeniu, że zmienna kontrolna nie jest zmieniana w trakcie działania pętli? for $i = 0; $i <=10; $i+=2) { .... }

A. 10

B. 0

C. 5

D. 6

Wybór błędnych odpowiedzi wynika z nieprawidłowego zrozumienia działania pętli for oraz sposobu, w jaki zostają liczone iteracje. Odpowiedzi takie jak 0, 5 czy 10 są oparte na mylących założeniach. Na przykład, odpowiedzi 0 i 10 mogą sugerować, że pętla nie wykonuje żadnych iteracji lub, że wykonuje ich zbyt wiele, co jest sprzeczne z rzeczywistością. Pętla for, jak w tym przypadku, zaczyna od 0 i kończy na 10, a krok wynosi 2. Zmiana wartości $i przy każdym przejściu pętli jest kluczowym elementem do zrozumienia. Jeśli więc zmienna nie jest zmieniana, nie osiągnie ona wartości końcowej prawidłowo. Typowym błędem jest także myślenie o warunkach w sposób nieprecyzyjny; w tym wypadku warunek $i <= 10 jest spełniony dla wartości 10, co może mylić. W praktyce, programiści powinni zawsze dokładnie analizować zakres iteracji, aby uniknąć błędnych założeń. To zrozumienie jest fundamentalne, aby pisać wydajny i bezpieczny kod, stosując się do najlepszych praktyk programistycznych.

Pytanie 2

Aby skutecznie zrealizować algorytm wyznaczający największą z trzech podanych liczb a, b oraz c, wystarczy użyć

A. dwóch tablic

B. pięciu zmiennych

C. dwóch warunków

D. jednej pętli

Wybór innej odpowiedzi na to pytanie może wynikać z nieporozumienia dotyczącego efektywności algorytmów i ich implementacji. Odpowiedź sugerująca jedną pętlę wydaje się atrakcyjna, ale w rzeczywistości, aby znaleźć największą liczbę spośród trzech, nie potrzebujemy iteracji, gdyż liczby można porównać bez konieczności przeszukiwania. Dwie tablice są również zbędne, ponieważ do przechowywania liczb nie potrzebujemy dodatkowych struktur, skoro możemy operować na trzech zmiennych. Sugerowanie pięciu zmiennych jest jeszcze bardziej nieefektywne, ponieważ nie wymaga to dodatkowych miejsc w pamięci, a wręcz komplikowałoby algorytm bez potrzeby. Kluczowym błędem jest założenie, że skomplikowanie algorytmu wiąże się z jego efektywnością. W praktyce, prostota algorytmów często przekłada się na ich wydajność w rzeczywistych zastosowaniach. Użycie zbyt wielu zmiennych lub pętli może prowadzić do zwiększenia złożoności kodu, co obniża jego czytelność i utrudnia przyszłe utrzymanie. W kontekście dobrych praktyk programistycznych, należy zawsze dążyć do jak najprostszych rozwiązań, które wykonują zdefiniowane zadanie efektywnie, co w tym przypadku osiągamy za pomocą dwóch warunków.

Pytanie 3

W PHP zmienna typu float może przyjmować wartości

A. nieliczbowe.

B. jedynie całkowite.

C. logiczne.

D. zmiennoprzecinkowe.

Odpowiedź 'zmiennoprzecinkowe' jest poprawna, ponieważ w języku PHP zmienne typu float służą do przechowywania liczb rzeczywistych, które mogą mieć część dziesiętną. W PHP typ float jest bardzo przydatny w wielu zastosowaniach, takich jak obliczenia finansowe, naukowe czy inżynieryjne, gdzie dokładność pomiarów ma kluczowe znaczenie. Przykładem może być obliczanie wartości procentowych, średnich czy skomplikowanych operacji matematycznych, w których konieczne jest uwzględnienie wartości dziesiętnych. W praktyce, aby zadeklarować zmienną typu float, wystarczy przypisać jej wartość z częścią dziesiętną, na przykład: $cena = 19.99; Warto pamiętać, że w PHP zmienne typu float mogą być nieco niedokładne na skutek sposobu przechowywania liczb w pamięci komputera, co może prowadzić do błędów zaokrągleń, dlatego w krytycznych obliczeniach zaleca się stosowanie typów precyzyjnych lub bibliotek do obliczeń matematycznych.

Pytanie 4

W tabeli Recepta, kolumny Imie i Nazwisko odnoszą się do pacjenta, na którego wystawiona jest recepta. Jaką kwerendę należy wykorzystać, aby dla każdej recepty uzyskać datę jej wystawienia oraz imię i nazwisko lekarza, który ją wystawił?

A. SELECT Imie, DataWystawienia FROM Recepta JOIN Lekarz ON Recepta.Lekarz_id = Lekarz.id

B. SELECT Imie, Nazwisko, DataWystawienia FROM Recepta

C. SELECT Lekarz.Imie, Lekarz.Nazwisko, DataWystawienia FROM Recepta

D. SELECT Lekarz.Imie, Lekarz.Nazwisko, DataWystawienia FROM Recepta JOIN Lekarz ON Recepta.Lekarz_id = Lekarz.id

Wybór odpowiedzi numer 4 jest prawidłowy, ponieważ kwerenda ta skutecznie łączy tabelę Recepta z tabelą Lekarz poprzez klucz obcy Lekarz_id. W ten sposób możliwe jest uzyskanie imienia i nazwiska lekarza wystawiającego receptę oraz daty jej wystawienia. W SQL, operacja JOIN umożliwia łączenie danych z dwóch tabel na podstawie kolumn powiązanych, co jest fundamentalną zasadą w relacyjnych bazach danych. W tym przypadku klucz obcy Lekarz_id w tabeli Recepta odnosi się do klucza głównego id w tabeli Lekarz. Dzięki temu możemy pobrać informacje o lekarzu wystawiającym receptę, co jest powszechną praktyką w aplikacjach medycznych i systemach zarządzania informacją. Stosowanie JOIN jest kluczowe w projektowaniu efektywnych i skalowalnych baz danych, co pozwala na utrzymanie danych w uporządkowanej i znormalizowanej formie zgodnie z zasadami normalizacji baz danych. Taka struktura bazy danych umożliwia łatwe zarządzanie i aktualizowanie informacji oraz minimalizuje redundancję danych, co jest istotne dla zapewnienia spójności i integralności danych w systemie.

Pytanie 5

Aby poprawnie udokumentować poniższą linię kodu, trzeba po znakach // dodać komentarz: ```document.getElementById("napis").innerHTML = Date(); //```

A. błędne informacje

B. zmiana stylizacji atrybutu innerHTML

C. wyświetlenie tekstu "Date()" w elemencie o id = napis

D. wyświetlenie daty i czasu w elemencie o id = napis

Odpowiedzi takie jak 'wyświetlenie tekstu "Date()" w znaczniku o id = napis' oraz 'zmiana stylu atrybutu innerHTML' zawierają pewne nieporozumienia dotyczące działania JavaScript. Pierwsza z tych odpowiedzi sugeruje, że kod wyświetli tekst 'Date()', co jest błędne, ponieważ funkcja 'Date()' jest wywoływana, a nie traktowana jako tekst. W rezultacie, zamiast tego, otrzymujemy obiekt daty, który jest przetwarzany i konwertowany na ciąg tekstowy przedstawiający aktualną datę i czas. Ponadto, odpowiedź mówiąca o 'zmianie stylu atrybutu innerHTML' wprowadza w błąd, ponieważ 'innerHTML' nie jest używane do zmiany stylów CSS, ale do manipulacji zawartością HTML. Atrybut 'innerHTML' odpowiada za zawartość wewnętrzną elementu, a nie za jego stylizację. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych konkluzji obejmują mylenie funkcji, które zwracają wartości, z tekstami literalnymi oraz niepełne zrozumienie różnicy między manipulacją treścią a stylami CSS. Aby uniknąć tych nieporozumień, ważne jest, aby zawsze dokładnie analizować, co dany fragment kodu robi i jakie są jego skutki w kontekście całej aplikacji.

Pytanie 6

W języku JavaScript, deklaracja: ```var x=true;``` sprawia, że zmienna x ma typ

A. logiczy

B. numeryczny

C. łańcuch znaków

D. enumeracyjny

Odpowiedzi, które dotyczą typów danych jak ciągi znaków, liczby czy wyliczeniowe, są tutaj nietrafione. Na początek warto wspomnieć, że ciąg znaków w JavaScript to po prostu tekst, np. 'hello' lub '123'. To zupełnie co innego niż typ logiczny. Zmienna z wartością true to nie tekst, więc nie da się jej traktować jako ciągu znaków. Jeśli chodzi o typ liczbowy, to on dotyczy wartości takich jak 1, 2, 3 czy 3.14. Często można się pomylić, gdy wartości logiczne są brane pod uwagę w kontekście arytmetyki, co prowadzi do błędnych wniosków. Typ wyliczeniowy jest zazwyczaj używany w językach, które mają enumeracje, a w czystym JavaScript tego nie ma. Typ logiczny ma swoje unikalne zastosowania, szczególnie w tworzeniu warunków i decyzyjności w kodzie. Jak się nie zrozumie tych różnych typów, to można łatwo wpaść w pułapki logiczne, co jest dość powszechnym problemem, zwłaszcza u początkujących programistów. Dlatego ważne jest, by przy nauce programowania widzieć, jak różne typy danych mogą wpływać na kod i unikać uproszczeń, które mogą dać błędne rezultaty.

Pytanie 7

Który z wartości atrybutu background-attachment w CSS powinien być użyty, aby tło strony pozostało nieruchome w stosunku do okna przeglądarki?

A. Fixed

B. Inherit

C. Scroll

D. Local

Atrybut background-attachment w języku CSS służy do określenia, w jaki sposób tło elementu jest powiązane z przewijaniem okna przeglądarki. Wybór wartości 'fixed' sprawia, że tło jest nieruchome w stosunku do widoku przeglądarki, co oznacza, że podczas przewijania zawartości strony tło pozostaje na swoim miejscu. Przykładowo, jeśli ustawimy tło za pomocą 'background-attachment: fixed;' w naszym arkuszu stylów, efekt wizualny pozwoli na stworzenie głębi oraz wrażenia trójwymiarowości, co jest często wykorzystywane w projektach graficznych i stronach internetowych. Ta technika jest zgodna z standardami CSS, które umożliwiają deweloperom tworzenie atrakcyjnych interfejsów użytkownika. Ponadto, zastosowanie tła nieruchomego może wpłynąć na doświadczenia użytkownika, zwłaszcza w przypadku stron zawierających dużą ilość przewijanej treści. Warto również wspomnieć, że background-attachment: fixed; może być używane z innymi atrybutami, takimi jak background-image, background-size czy background-position, aby uzyskać jeszcze lepsze efekty wizualne.

Pytanie 8

W dokumencie HTML utworzono formularz wysyłający dane do skryptu formularz.php. Po naciśnięciu przycisku typu submit, przeglądarka przekierowuje nas do określonego adresu. Na podstawie podanego linku można wywnioskować, że dane do pliku formularz.php przesłano metodą

.../formularz.php?imie=Anna&nazwisko=Kowalska

A. COOKIE

B. GET

C. POST

D. SESSION

W kontekście przesyłania danych z formularza do pliku PHP metoda COOKIE nie jest bezpośrednio związana z formularzami HTML. Cookies to małe pliki przechowywane w przeglądarce użytkownika, służące do śledzenia sesji lub przechowywania danych użytkownika. Nie są one używane do bezpośredniego przesyłania danych formularza. Metoda POST, używana w formularzach HTML, wysyła dane jako treść żądania HTTP, co nie jest widoczne w adresie URL. POST jest preferowaną metodą dla przesyłania dużych ilości danych lub danych poufnych, ponieważ nie ogranicza ich ilości i lepiej zabezpiecza przed przypadkowym ujawnieniem. Metoda SESSION odnosi się do mechanizmu przechowywania danych o stanie użytkownika po stronie serwera, który umożliwia śledzenie sesji użytkownika między różnymi żądaniami HTTP. Dane sesji nie są bezpośrednio przesyłane przez formularze HTML, ale mogą być używane do przechowywania informacji po przesłaniu formularza. Często dochodzi do nieporozumień dotyczących tych metod, ponieważ każda z nich pełni inną funkcję w kontekście zarządzania danymi użytkownika w aplikacjach webowych. Kluczowym błędem jest założenie, że wszystkie wymienione metody mogą być używane wymiennie z formularzami HTML, co prowadzi do niepoprawnych wniosków w kontekście tego pytania.

Pytanie 9

Która z funkcji SQL nie wymaga żadnych argumentów?

A. now

B. len

C. year

D. upper

Wybór funkcji, które pobierają argumenty, jak 'len', 'upper' i 'year', wskazuje na brak zrozumienia różnic pomiędzy funkcjami w SQL. Funkcje takie jak 'len', która zwraca długość ciągu znaków, wymagają przynajmniej jednego argumentu - ciągu, którego długość ma być obliczona. Na przykład, użycie 'len(nazwa) zwróci ilość znaków w nazwie', co jest kluczowe w scenariuszach wymagających walidacji danych. Podobnie, 'upper' przekształca wszelkie litery w podanym ciągu na wielkie litery, co również wymaga argumentu, czyli tekstu do przetworzenia. W przypadku 'year', funkcja ta wydobywa rok z daty, co również implikuje konieczność podania argumentu w postaci daty. Wybierając funkcje, które wymagają argumentów, można nieświadomie skomplikować proces, co jest sprzeczne z zasadami efektywnego pisania kodu. Błędem jest także mylenie funkcji bezargumentowych z tymi, które działają na przekazanych wartościach, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania danymi w bazach. Zrozumienie, jak i kiedy używać różnych typów funkcji, jest kluczowe w procesie projektowania i zarządzania bazami danych, co podkreśla znaczenie znajomości standardów SQL oraz najlepszych praktyk w programowaniu.

Pytanie 10

Aby zaktualizować maksymalną długość kolumny imie w tabeli klienci do 30 znaków, należy zastosować w języku SQL poniższy kod

A. CHANGE TABLE klienci TO COLUMN imie SET CHAR(30);

B. ALTER TABLE klienci CHANGE imie TEXT;

C. ALTER TABLE klienci MODIFY COLUMN imie VARCHAR(30);

D. CHANGE TABLE klienci MODIFY imie CHAR(30);

Odpowiedź ALTER TABLE klienci MODIFY COLUMN imie VARCHAR(30) jest poprawna, ponieważ w SQL polecenie ALTER TABLE służy do modyfikacji struktury istniejącej tabeli. W tym przypadku zmieniamy długość pola 'imie' w tabeli 'klienci'. Typ danych VARCHAR (zmienna długość) jest odpowiedni dla pól, które mogą przechowywać tekst o różnej długości, a określenie 30 oznacza, że maksymalna długość tego pola będzie wynosić 30 znaków. Używanie VARCHAR zamiast CHAR jest dobrą praktyką w przypadku, gdy długość danych jest zmienna, co pozwala na oszczędność miejsca w bazie danych. Przykładowo, jeśli tabela przechowuje imiona, które w większości będą krótsze niż 30 znaków, zastosowanie VARCHAR skutkuje mniejszym zużyciem miejsca w porównaniu do CHAR, który zawsze rezerwuje tę samą ilość miejsca. Warto również pamiętać, że przy modyfikowaniu tabeli w SQL należy zachować ostrożność, aby uniknąć utraty danych, szczególnie jeśli zmieniamy typ danych lub długość pola już zawierającego dane.

Pytanie 11

Wskaż najefektywniejszą metodę wyczyszczenia wszystkich danych z tabeli adresy, nie wpływając na jej strukturę

A. DELETE TABLE adresy;

B. TRUNCATE TABLE adresy;

C. DELETE * FROM adresy;

D. DROP TABLE adresy;

Usunięcie wszystkich rekordów z tabeli adresy bez usuwania jej struktury można zrealizować na wiele sposobów, jednak nie wszystkie z nich są właściwe. DROP TABLE adresy; jest komendą, która usuwa całą tabelę wraz z jej strukturą oraz danymi, co jest całkowicie sprzeczne z założeniem pytania. Takie podejście może prowadzić do poważnych problemów w aplikacjach, które polegają na istnieniu tabeli, ponieważ po wykonaniu tej komendy tabela przestaje istnieć, co uniemożliwia dalsze operacje na niej. DELETE * FROM adresy; wydaje się być poprawną próbą usunięcia danych, ale składnia ta jest błędna, ponieważ w SQL nie używa się znaku „*” w kontekście polecenia DELETE. Poprawna składnia powinna być DELETE FROM adresy;, co z kolei prowadzi do przetwarzania każdego rekordu w tabeli i może być znacznie wolniejsze w przypadku dużych zbiorów danych. DELETE również nie resetuje identyfikatorów autoinkrementacyjnych, co może być niepożądanym efektem. Z kolei DELETE TABLE adresy; to niewłaściwe wyrażenie, ponieważ SQL nie rozpoznaje komendy DELETE TABLE. W rzeczywistości, by usunąć tabelę, musielibyśmy użyć DROP TABLE. Zasadniczo, błędne odpowiedzi wskazują na niepełne zrozumienie zasadności i syntaktyki SQL oraz różnic pomiędzy operacjami na danych. Warto zatem przywiązywać wagę do detali, aby unikać nieefektywnych i błędnych rozwiązań, szczególnie w pracy z bazami danych, gdzie każdy błąd może prowadzić do utraty cennych danych.

Pytanie 12

W zaprezentowanym fragmencie dokumentu HTML ustalono stylowanie CSS dla selektora klasy "menu", aby kolor tła tego elementu był zielony. Które z poniższych określeń stylu CSS odpowiada temu stylowaniu?

A. div.menu { background-color: green; }

B. div:menu { color: green; }

C. #menu { background-color: rgb(0,255,0); }

D. menu { background-color: rgb(0,255,0); }

Odpowiedź div.menu { background-color: green; } jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do selektora klasy w języku CSS. W HTML, atrybut class jest używany do przypisywania elementom jednej lub wielu klas, które mogą być następnie stylizowane w CSS. Selektor klasy jest definiowany przez poprzedzenie nazwy klasy kropką, co pozwala na stylizację wszystkich elementów używających tej klasy. W przypadku selektora div.menu, stylizacja dotyczy wszystkich elementów div z klasą menu. Użycie właściwości background-color z wartością green ustawia zielone tło dla zdefiniowanego elementu. Taki sposób definiowania stylów jest zgodny z dobrymi praktykami, które zalecają użycie klas do stylizacji wielokrotnego użytku w celu zwiększenia elastyczności i czytelności kodu. Ponadto używanie nazw klas i odpowiednich selektorów pozwala na łatwe zarządzanie stylistyką większych projektów, co jest kluczowe w rozwoju współczesnych stron internetowych. Warto zauważyć, że stosowanie klas zamiast identyfikatorów jest bardziej elastyczne, ponieważ jedna klasa może być przypisana do wielu elementów, podczas gdy identyfikator musi być unikalny w całym dokumencie.

Pytanie 13

Jakie jest oznaczenie typu stało-znakowego w SQL?

A. time

B. text

C. bool

D. char

Typy text, time oraz bool są niepoprawne w kontekście pytania o stało-znakowy typ danych w SQL. Typ text jest używany do przechowywania łańcuchów o zmiennej długości i jest zaprojektowany do przechowywania większej ilości tekstu, niż typ char. Oznacza to, że text może zawierać znacznie więcej danych, w zależności od implementacji systemu zarządzania bazą danych, jednak nie jest on typem stało-znakowym, co wyklucza go z omawianego pytania. Typ time, z drugiej strony, jest używany do przechowywania danych czasowych, które obejmują godziny, minuty, sekundy oraz, w niektórych przypadkach, ułamki sekundy. Nie ma on żadnego związku z przechowywaniem łańcuchów znaków, a jego zastosowanie jest całkowicie odmienne, koncentrując się na operacjach związanych z czasem. Typ bool jest kolejnym przykładem nieodpowiedniego wyboru. Służy on do przechowywania wartości logicznych, które mogą przyjmować jedynie dwie opcje: prawda (true) lub fałsz (false). Ten typ danych jest używany w kontekście warunków oraz decyzji logicznych, a nie do przechowywania tekstu. Dlatego też, w kontekście pytania o typ stało-znakowy, żaden z wymienionych typów poza char nie jest odpowiedni.

Pytanie 14

Kod w języku PHP przedstawia się następująco (patrz ramka): Zakładając, że zmienne: a, b, c mają wartości numeryczne, wynik warunku będzie skutkował wypisaniem liczby

A. nieparzystej.

B. największej.

C. parzystej.

D. najmniejszej.

Kod PHP używa instrukcji warunkowych if aby porównać wartości trzech zmiennych a b i c. Pierwsza instrukcja if sprawdza czy a jest większe od b i c. Jeśli tak to echo a wyświetla wartość a jako największą. Jeśli ten warunek nie jest spełniony sprawdzamy czy b jest większe od c za pomocą else if. Jeśli b jest rzeczywiście większe to echo b wyświetla wartość b. W przeciwnym razie instrukcja else zakłada że c jest największe i wyświetla echo c. To podejście jest powszechnie stosowane w programowaniu i opiera się na dobrej praktyce stopniowego eliminowania przypadków poprzez logiczne porównania. Znajomość takich konstrukcji jest kluczowa w codziennej pracy programisty umożliwiając tworzenie efektywnego i czytelnego kodu. Tego rodzaju struktura logiczna należy do podstawowych elementów algorytmiki w programowaniu proceduralnym i obiektowym. Rozumienie jak struktury kontrolne wpływają na przepływ programu jest podstawą efektywnego kodowania oraz rozwiązywania problemów poprzez algorytmy.

Pytanie 15

Jaką instrukcję algorytmu ilustruje graficzna prezentacja bloku na zamieszczonym rysunku?

A. Wykonaj podprogram sortowania tablicy t

B. Wypisz n

C. n ← n + 5

D. n > 20

Blok decyzyjny w diagramach przepływu jest kluczowym elementem algorytmów, ponieważ umożliwia podejmowanie decyzji na podstawie warunków logicznych. Reprezentowany jest przez romb i oznacza miejsce w algorytmie, gdzie następuje sprawdzenie warunku. W tym przypadku warunek to n > 20. Jeśli warunek zostanie spełniony, algorytm podąża jedną ścieżką, w przeciwnym razie inną. Jest to zgodne z praktykami programistycznymi, gdzie instrukcje warunkowe, takie jak if lub switch, kontrolują przepływ programu. Przykładowo, w systemach kontroli dostępu możemy użyć warunku n > 20 do sprawdzenia, czy użytkownik ma wystarczające uprawnienia, co jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa IT. W systemach czasu rzeczywistego, takich jak kontrola jakości w produkcji, warunki te zapewniają, że błędy są wykrywane i obsługiwane odpowiednio, co jest kluczowe dla utrzymania standardów jakości. Wiedza o blokach decyzyjnych jest podstawą dla efektywnego projektowania algorytmów, co ma zastosowanie w szerokim zakresie technologii informatycznych, od baz danych po aplikacje mobilne.

Pytanie 16

W ramce przedstawiono kod JavaScript z błędem logicznym. Program powinien wypisywać informację, czy liczby są sobie równe czy nie, lecz nie wykonuje tego. Wskaż odpowiedź, która dotyczy błędu.

var x = 5;
 var y = 3;
 if (x = y)     document.getElementById("demo").innerHTML = 'zmienne są równe';
 else         document.getElementById("demo").innerHTML = 'zmienne się różnią';

A. Instrukcje wewnątrz sekcji if oraz else powinny być zamienione miejscami.

B. Przed klauzulą else nie powinno być średnika.

C. Nieprawidłowo zadeklarowano zmienne.

D. W klauzuli if występuje przypisanie zamiast porównania.

Gratulacje! Poprawnie zauważyłeś, że w klauzuli if występuje przypisanie zamiast porównania. W JavaScript, operatorem przypisania jest pojedynczy znak równości (=), natomiast operatorem porównania jest podwójny (==) lub potrójny znak równości (===). W przypadku prezentowanego kodu, zamiast porównać wartości zmiennych x i y, wartość zmiennej y jest przypisywana do zmiennej x, co prowadzi do błędu logicznego. Jest to typowy błąd, który często występuje, szczególnie u początkujących programistów. W praktyce, aby nie pomylić operatorów, warto zawsze umieszczać wartość stałą po lewej stronie operatora porównania - wtedy próba przypisania wartości stałej zwróci błąd kompilacji. Dodatkowo, niektóre narzędzia do analizy statycznej kodu, takie jak ESLint, mogą pomóc w wykrywaniu tego typu błędów.

Pytanie 17

Witryna internetowa zawiera poziome menu w formie listy punktowanej. Aby elementy tej listy mogły być wyświetlane w jednej linii, należy przypisać selektorowi li właściwość

A. outline

B. position

C. display

D. text-align

Wybór opcji 'outline' jako właściwości do ustawienia dla selektora 'li' w kontekście wyświetlania elementów listy w jednej linii jest błędny, ponieważ 'outline' dotyczy jedynie rysowania konturów wokół elementu, nie wpływa natomiast na ich układ. Przykładowo, 'outline' jest często używane w celu poprawy dostępności elementów interaktywnych, takich jak przyciski, ale nie ma żadnego wpływu na ich położenie w dokumencie. Z kolei 'position' jest używane do określenia sposobu pozycjonowania elementów, co również nie wpływa na ich wyświetlanie w jednej linii. Choć 'position: relative;' lub 'absolute;' mogą zmienić sposób, w jaki elementy są rozmieszczone w stosunku do siebie, to jednak nie jest to odpowiednie narzędzie do uzyskania efektu poziomego menu. Natomiast 'text-align' jest właściwością, która ustala sposób wyrównania tekstu wewnątrz bloku, ale również nie dotyczy samego wyświetlania elementów listy. Używanie takich podejść może prowadzić do nieporozumień i błędów w projektach, gdzie kluczowe jest zrozumienie, że różne właściwości CSS mają swoje specyficzne zastosowania i nie mogą być zamieniane. Zrozumienie tego aspektu jest kluczowe dla prawidłowego tworzenia układów w stronach internetowych i unikania typowych błędów w stylizacji.

Pytanie 18

Wskaż zapis stylu CSS formatujący punktor list numerowanych na wielkie cyfry rzymskie, a list punktowanych na kwadraty.

A. ol { list-style-type: upper-alpha; }
   ul { list-style-type: disc; }

B. ol { list-style-type: square; }
   ul { list-style-type: upper-roman; }

C. ol { list-style-type: disc; }
   ul { list-style-type: upper-alpha; }

D. ol { list-style-type: upper-roman; }
   ul { list-style-type: square; }

A. D.

B. A.

C. B.

D. C.

Niestety, twoja odpowiedź nie jest prawidłowa. Wydaje się, że mogło wystąpić pewne nieporozumienie w zakresie formatowania list w CSS. Właściwość, której prawdopodobnie nie zrozumiałeś to list-style-type. Jest to kluczowa właściwość do definiowania wyglądu punktora list. W tym konkretnym pytaniu, dla listy numerowanej (ol) powinniśmy użyć wartości 'upper-roman', która odpowiada wielkim cyfrom rzymskim. Dla listy punktowanej (ul) powinniśmy użyć wartości 'square', co daje efekt punktów w formie kwadratów. Pamiętaj, że zrozumienie i umiejętność manipulowania różnymi właściwościami CSS jest kluczem do tworzenia atrakcyjnych i funkcjonalnych stron internetowych. Spróbuj ponownie, kiedy tylko będziesz gotowy!

Pytanie 19

Jaką złożoność obliczeniową posiada algorytm znajdowania elementu w nieposortowanej jednowymiarowej tablicy?

A. liniową, O(n)

B. silnia, O(n!)

C. kwadratową, O(n2)

D. stałą, O(1)

Wybierając odpowiedzi niepoprawne, można natknąć się na różne złożoności obliczeniowe, które nie odnoszą się do algorytmu wyszukiwania elementu w nieposortowanej tablicy. Złożoność kwadratowa, O(n2), dotyczy algorytmów, które muszą porównywać każdy element z każdym innym, co najczęściej występuje w algorytmach sortujących, takich jak sortowanie bąbelkowe, gdzie liczba porównań rośnie wraz z kwadratem liczby elementów. Z kolei złożoność silni, O(n!), występuje w kontekście problemów kombinatorycznych, takich jak generowanie permutacji, co oznacza, że liczba operacji wzrasta niezwykle szybko w miarę zwiększania się liczby elementów, ale nie jest odpowiednia dla prostych algorytmów wyszukiwania. Złożoność stała, O(1), sugeruje, że operacja zajmuje tę samą ilość czasu niezależnie od rozmiaru danych, co w przypadku wyszukiwania w nieposortowanej tablicy nie jest możliwe, ponieważ musimy przejrzeć co najmniej jeden element. Te błędne odpowiedzi wynikają z nieporozumień na temat działania algorytmów w kontekście różnych struktur danych oraz z mylnego utożsamiania złożoności z ich zastosowaniem. Zrozumienie różnicy między tymi złożonościami jest kluczowe dla efektywnego projektowania algorytmów oraz oceny ich wydajności w różnych scenariuszach.

Pytanie 20

Rozmycie Gaussa, wygładzanie oraz szum RGB to funkcje wykorzystywane w programach do obróbki

A. grafiki wektorowej

B. grafiki rastrowej

C. dźwięku w formacie MIDI

D. ścieżki dźwiękowej

Wybór odpowiedzi dotyczącej grafiki wektorowej jest nietrafiony, ponieważ grafika wektorowa opiera się na matematycznych formułach do reprezentacji kształtów i nie korzysta bezpośrednio z pikseli, co czyni takie techniki jak rozmycie Gaussa i wygładzanie nieodpowiednimi. W grafice wektorowej, edytowanie obiektów polega na manipulacji ścieżkami, punktami kontrolnymi oraz krzywymi Béziera, co różni się diametralnie od obróbki obrazów rastrowych. Z kolei odpowiedzi odnoszące się do ścieżki dźwiękowej oraz dźwięku w formacie MIDI są całkowicie nieadekwatne, ponieważ dotyczą one innej dziedziny — dźwięku i audio. Rozmycie Gaussa i inne techniki związane z obróbką obrazów są związane z wizualizacją i przetwarzaniem obrazów, co nie ma zastosowania w kontekście dźwięku. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, często obejmują mylenie różnych typów mediów oraz nieznajomość podstawowych różnic między grafiką rastrową a wektorową oraz dźwiękiem. Ważne jest, aby uczniowie zdawali sobie sprawę z tych różnic oraz rozumieli, jak różne technologie są stosowane w praktyce, aby uniknąć pomyłek w przyszłości.

Pytanie 21

Selektor CSS a:link {color:red} użyty w kaskadowych arkuszach stylów określa

A. identyfikator

B. pseudoklasę

C. pseudoelement

D. klasę

Odpowiedź, którą wybrałeś, to pseudoklasa. W CSS jest to typowa sprawa, bo selektor a:link to właśnie przykład użycia pseudoklas. Dzięki nim możesz stylizować różne elementy na podstawie ich stanu lub tego, jak się zachowują w dokumencie. Na przykład, selektor a:link definiuje styl dla linków, które jeszcze nie zostały odwiedzone - więc jeśli ktoś kliknął na link, zmienia się jego wygląd. Używając pseudoklas, możesz znacznie poprawić estetykę stron i sprawić, że będą bardziej przyjazne dla użytkowników. Pomyśl o takich pseudoklasach jak :hover, co zmienia styl, gdy najedziemy kursorem, albo :active, która wprowadza zmiany podczas klikania. To naprawdę dobra technika, żeby nadać stronom fajny, dynamiczny charakter. Rozumienie pseudoklas to istotna sprawa w web designie, a to, co się zgadza z tym, co mówi W3C, to dodatkowy atut.

Pytanie 22

Czy możliwa jest przedstawiona transformacja obrazu rastrowego dzięki funkcji?

A. zmniejszenie liczby kolorów

B. odcienie szarości

C. barwienie

D. ustawienia jasności i kontrastu

Redukcja kolorów polega na zmniejszeniu liczby kolorów w obrazie, co jest często stosowane w celu optymalizacji plików graficznych do użytku w Internecie. Zasadniczo polega to na kompresji palety kolorów, aby zmniejszyć rozmiar pliku przy jednoczesnym zachowaniu możliwie najlepszej jakości obrazu. Desaturacja natomiast odnosi się do zmniejszenia intensywności kolorów w obrazie, co skutkuje przekształceniem go w obraz czarno-biały lub w odcieniach szarości. Jest to technika używana do tworzenia stylowych efektów monochromatycznych lub do uzyskania klasycznego wyglądu fotografii. Zmiana jasności i kontrastu wpływa na ogólną luminancję obrazu oraz różnicę między najjaśniejszymi i najciemniejszymi fragmentami. Jest to przydatne w przypadku korekty zdjęć, aby wyeksponować detale lub poprawić czytelność obrazu. Typowym błędem jest mylenie tych technik z barwieniem, ponieważ każda z nich ma inne zastosowanie i wpływ na obraz. W przypadku przedstawionej transformacji kluczowe było użycie barwienia, które w sposób bezpośredni zmieniło kolory w obrazie na wybraną jednolitą barwę, co nie może być osiągnięte poprzez zastosowanie desaturacji, redukcji kolorów ani korekty jasności i kontrastu. Zrozumienie różnic między tymi technikami jest istotne dla efektywnego wykorzystania ich w pracy z grafiką komputerową, szczególnie w kontekście projektowania i edycji wizualnej, gdzie precyzja w doborze i modyfikacji kolorów jest kluczowa dla osiągnięcia zamierzonych efektów artystycznych i technicznych.

Pytanie 23

W CSS określono styl paragrafu, który nada mu następujące właściwości:

background-color: red;
color: blue;
margin: 40px;

A. tło czerwone, kolor tekstu niebieski, marginesy zewnętrzne na poziomie 40 px

B. tło niebieskie, kolor tekstu czerwony, marginesy zewnętrzne na poziomie 40 px

C. tło czerwone, kolor tekstu niebieski, marginesy wewnętrzne na poziomie 40 px

D. tło niebieskie, kolor tekstu czerwony, marginesy wewnętrzne na poziomie 40 px

Poprawna odpowiedź wskazuje na tło czerwone, kolor tekstu niebieski oraz marginesy zewnętrzne ustawione na 40 px. W deklaracji CSS, przypisanie 'background-color: red;' skutkuje czerwonym tłem dla elementu, co jest zgodne z zasadami oznaczania kolorów w CSS, które pozwalają na zastosowanie nazw kolorów, kodów hex czy rgb. 'color: blue;' ustawia kolor tekstu na niebieski, co pozwala na lepszą czytelność tekstu na czerwonym tle. Z kolei 'margin: 40px;' definiuje marginesy zewnętrzne, co oznacza, że odległość od innych elementów na stronie wynosi 40 px. Takie praktyki są zgodne z dobrymi standardami projektowania, które sugerują stosowanie kontrastujących kolorów dla poprawy dostępności oraz przestrzeni między elementami dla lepszej struktury layoutu. Warto pamiętać, że marginesy zewnętrzne różnią się od marginesów wewnętrznych (padding), co często jest źródłem nieporozumień.

Pytanie 24

Tworzenie struktury logicznej strony internetowej polega na

A. stworzonym zestawie grafik dla strony

B. umiejscowieniu elementów w wyznaczonych lokalizacjach witryny

C. określeniu adresów URL dla podstron serwisu

D. określeniu zawartości witryny

Wiesz, wiele osób myli projektowanie witryny z robieniem grafik czy pisaniem treści. Całkiem to zrozumiałe, bo jest sporo różnych rzeczy związanych z tworzeniem stron. Jasne, grafiki są istotne, ale to nie wszystko, na czym się skupiamy, bo sama estetyka nie wystarczy, żeby strona była funkcjonalna. No i ustalanie adresów URL dla podstron też jest ważne, ale bardziej dotyczy struktury strony niż samego układu. Definiowanie treści to jedno, ale najważniejsze jest to, jak je prezentujemy. Często ludzie myślą, że układ i treść to to samo, a w rzeczywistości układ to to, jak treści są ułożone i jakie działania ułatwiają. Żeby dobrze zaprojektować stronę, trzeba spojrzeć na całość i zrozumieć, jakie funkcje ma spełniać, nie tylko skupiać się na pojedynczych grafikach czy tekstach. W moim odczuciu kluczowe jest, żeby myśleć o interakcji użytkownika z witryną - to wymaga umiejętności projektowania i analizy, by stworzyć efektywny interfejs.

Pytanie 25

Definicja obiektu została zapisana w języku JavaScript jako var osoba={imie:"Anna", nazwisko:"Kowalska", rok_urodzenia:1985}; Jak można odwołać się do właściwości nazwisko?

A. osoba.nazwisko

B. osoba[1]

C. osoba[2]

D. osoba::nazwisko

Wszystkie inne odpowiedzi są niepoprawne z różnych powodów technicznych. Pierwsza z nich, osoba[1], opiera się na indeksowaniu tablicy, co jest błędne w kontekście obiektów. W JavaScript obiekty nie mają indeksów; zamiast tego są zorganizowane w pary klucz-wartość, gdzie klucze są nazwami właściwości. Próba uzyskania dostępu do właściwości przez indeksowanie zwróci undefined, ponieważ obiekt nie ma takiego klucza. Kolejna niepoprawna odpowiedź, osoba[2], jest analogicznie błędna, ponieważ odnosi się do drugiego elementu, co również nie ma zastosowania w obiektach. Obiekty w JavaScript nie są tablicami i nie można do nich odwoływać się w sposób, który sugeruje, że mają one numerowane właściwości. Ostatnia odpowiedź, osoba::nazwisko, jest syntaktycznie niepoprawna w JavaScript. Notacja z podwójnymi dwukropkami nie jest stosowana w języku, a niepoprawne użycie operatorów prowadzi do błędów wykonania. W JavaScript poprawny jest tylko dostęp przez notację kropkową lub nawiasową, ponieważ język nie wspiera takiej składni. Te pomyłki mogą wynikać z nieporozumienia w zakresie struktur danych w JavaScript oraz ich właściwego dostępu.

Pytanie 26

Wskaż, który z poniższych jest poprawnym zapisem zmiennej w języku JavaScript.

A. let variableName = 10;

B. const var-name = 10;

C. var $name@ = 10;

D. var 2nameVar = 10;

W JavaScript istnieje kilka zasad dotyczących nazywania zmiennych, które są kluczowe dla poprawnego działania kodu. Zmienna nie może zaczynać się od cyfry, co jest błędem w przypadku zapisu var 2nameVar = 10;. Numer na początku nazwy zmiennej jest zabroniony, ponieważ może prowadzić do niejednoznaczności w rozumieniu kodu przez interpreter. Z kolei const var-name = 10; jest błędny z powodu użycia znaku minus, który nie jest dozwolony w nazwach zmiennych. Znak minus jest interpretowany jako operator, co powoduje, że taki zapis jest nieprawidłowy. Kolejna niepoprawna opcja to var $name@ = 10;. Chociaż znak dolara jest dozwolony w nazwach zmiennych, to znak @ już nie. Użycie niedozwolonych znaków w nazwach zmiennych jest częstym błędem początkujących programistów, którzy nie są zaznajomieni z pełnym zakresem dozwolonych symboli. Moim zdaniem, zrozumienie tych zasad jest kluczowe, aby uniknąć typowych pułapek w programowaniu. Dodatkowo, stosowanie się do standardowych konwencji nazewnictwa, takich jak camelCase, poprawia czytelność i zrozumiałość kodu, co jest istotne w pracy zespołowej i podczas utrzymania większych projektów. Warto pamiętać, że przestrzeganie dobrych praktyk programistycznych nie tylko zapobiega błędom, ale również ułatwia rozwój i testowanie aplikacji.

Pytanie 27

Wskaż zapytanie, w którym dane zostały uporządkowane.

A. SELECT imie, nazwisko FROM mieszkancy WHERE wiek > 18 ORDER BY wiek;

B. SELECT DISTINCT produkt, cena FROM artykuly;

C. SELECT AVG(ocena) FROM uczniowie WHERE klasa = 2;

D. SELECT nazwisko FROM firma WHERE pensja > 2000 LIMIT 10;

Odpowiedź SELECT imie, nazwisko FROM mieszkancy WHERE wiek > 18 ORDER BY wiek jest poprawna, ponieważ zawiera klauzulę ORDER BY, która jest używana do sortowania wyników zapytania w SQL. W tym przypadku, dane są sortowane według wieku mieszkańców, co pozwala na łatwe zrozumienie rozkładu wiekowego w tej grupie. Klauzula ORDER BY jest standardowym elementem SQL, który może sortować wyniki w porządku rosnącym (ASC) lub malejącym (DESC). Przykładowe zastosowanie to raporty, w których użytkownik chce zobaczyć dane uporządkowane według konkretnego kryterium, np. wiek, cena, data. Dobre praktyki sugerują, aby zawsze jasno definiować, które kolumny mają być używane do sortowania, a także zrozumieć, że sortowanie wpływa na wydajność zapytań, zwłaszcza przy dużych zbiorach danych. W przypadku bardziej złożonych zapytań można także łączyć klauzulę ORDER BY z innymi klauzulami, takimi jak GROUP BY, co zwiększa elastyczność w analizie danych.

Pytanie 28

Jaki styl CSS umożliwia ustawienie wyrównania tekstu do prawej strony?

tekst

Wszystkie pozostałe odpowiedzi zawierają błędne podejścia do stylizacji tekstu. W pierwszym przypadku, użycie 'align' jest nieprawidłowe, ponieważ nie jest to uznawana właściwość CSS; w HTML, wyrównanie tekstu było obsługiwane przez atrybut 'align', ale jest już przestarzałe. Innym błędem jest zastosowanie 'positon', które zapewne miało odnosić się do 'position', lecz ta właściwość służy do określenia sposobu pozycjonowania elementów na stronie, a nie do wyrównania tekstu. 'font' z kolei odnosi się do stylów czcionek, takich jak rodzaj, rozmiar i styl, ale nie ma wpływu na wyrównanie tekstu. Te błędne odpowiedzi ukazują typowe nieporozumienia dotyczące właściwości CSS oraz ich zastosowań. Kluczowe jest zrozumienie, że każda właściwość CSS ma swoje specyficzne zastosowanie, a ich nieprawidłowe użycie prowadzi do nieoczekiwanych rezultatów na stronie. Aby uniknąć takich błędów, warto zapoznać się ze standardami CSS oraz dokumentacją, co pomoże w lepszym zrozumieniu i zastosowaniu odpowiednich właściwości do stylizacji tekstu. W praktyce, korzystanie z odpowiednich właściwości CSS nie tylko poprawia wygląd strony, ale również wpływa na jej dostępność i użyteczność.

Pytanie 29

W poleceniu CREATE TABLE zastosowanie klauzuli PRIMARY KEY przy definiowaniu kolumny tabeli spowoduje, że ta kolumna stanie się

A. kluczem podstawowym

B. indeksem unikalnym

C. indeksem klucza

D. kluczem obcym

Odpowiedzi, które zostały podane jako alternatywne do klucza podstawowego, opierają się na niewłaściwym zrozumieniu zasad definiowania relacji w bazach danych. Indeks klucza to struktura, która wspomaga wyszukiwanie rekordów w tabeli, ale sama w sobie nie zapewnia unikalności, która jest kluczowa dla klucza podstawowego. Indeks unikalny także pozwala na szybkie wyszukiwanie, ale jego głównym celem jest zapewnienie, że wartości w danej kolumnie są unikalne, co nie zawsze jest związane z identyfikacją rekordu w sposób jednoznaczny. Klucz obcy z kolei to mechanizm, który łączy dwie tabele, zapewniając, że wartość w kolumnie klucza obcego w jednej tabeli odpowiada wartości w kluczu podstawowym innej tabeli. To jest fundamentalne dla relacji w bazach danych, ale nie ma związku z samodzielnym definiowaniem unikalnego identyfikatora rekordu. Często popełnianym błędem jest mylenie klucza podstawowego z innymi typami kluczy, co prowadzi do nieprawidłowego projektowania bazy danych. Właściwe zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe dla zapewnienia integralności danych i efektywności operacji na bazie, a ich ignorowanie może prowadzić do poważnych problemów w zarządzaniu danymi.

Pytanie 30

Jaką integralność określa przytoczona definicja?

A. Referencyjną

B. Semantyczną

C. Statyczną

D. Encji

Integralność encji odnosi się do unikalności danych w tabeli poprzez klucze główne. Jest to fundamentalna koncepcja w relacyjnych bazach danych polegająca na tym że każda encja czyli rekord w tabeli musi być jednoznacznie identyfikowalna. Klucz główny zapewnia tę unikalność co jest niezależne od relacji między tabelami opisywanych przez integralność referencyjną. Pojęcie integralności statycznej odnosi się do stanu danych który nie zmienia się w czasie co nie jest bezpośrednio związane z relacjami pomiędzy tabelami. Integralność statyczna może odnosić się do historycznych danych lub archiwów gdzie dane muszą pozostać niezmienne po ich zarejestrowaniu. Podczas gdy integralność referencyjna dotyczy dynamicznych relacji między różnymi zestawami danych integralność statyczna wiąże się z zachowaniem niezmienności danych w obrębie pojedynczego zbioru. Integralność semantyczna odnosi się natomiast do znaczenia i logiki biznesowej danych. Chodzi o zapewnienie że dane w bazie są zgodne z regułami i założeniami biznesowymi. Na przykład data urodzenia nie może być późniejsza niż data zatrudnienia. Chociaż integralność semantyczna jest ważna dla poprawności danych z punktu widzenia aplikacji biznesowej nie opisuje ona relacji między tabelami w taki sposób jak integralność referencyjna. Właściwe rozumienie tych różnych koncepcji jest kluczowe dla projektowania i utrzymania spójnych i niezawodnych systemów baz danych.

Pytanie 31

Aby udostępnić aplikację PHP w sieci, konieczne jest przesłanie jej plików źródłowych na serwer z wykorzystaniem protokołu

A. NNTP

B. HTTP

C. SMTP

D. FTP

HTTP, czyli Hypertext Transfer Protocol, jest protokołem stosowanym głównie do przesyłania danych w sieci WWW, ale nie jest przeznaczony do transferu plików na serwer w kontekście przesyłania aplikacji PHP. HTTP umożliwia wymianę dokumentów HTML oraz zasobów takich jak obrazy czy style CSS, ale nie posiada funkcji zarządzania plikami w sposób, w jaki robi to FTP. SMTP, czyli Simple Mail Transfer Protocol, jest protokołem stworzonym do przesyłania wiadomości e-mail, a jego funkcjonalność nie ma zastosowania w kontekście przesyłania plików na serwer. SMTP zajmuje się jedynie przesyłaniem e-maili pomiędzy serwerami pocztowymi i nie obsługuje transferu plików, co czyni go zupełnie nieadekwatnym w tym przypadku. NNTP, czyli Network News Transfer Protocol, jest protokołem przeznaczonym do przesyłania wiadomości na grupy dyskusyjne w sieci Usenet. Choć pozwala na dystrybucję wiadomości, nie jest używany do transferu plików do serwerów internetowych. W związku z tym, ani HTTP, ani SMTP, ani NNTP nie mogą być skutecznymi narzędziami do zamieszczania aplikacji PHP w Internecie, co czyni FTP jedynym odpowiednim wyborem w tym kontekście.

Pytanie 32

W jakim standardzie języka hipertekstowego wprowadzono do składni znaczniki sekcji

A. HTML4

B. XHTML 2.0

C. HTML5

D. XHTML1.0

HTML5 wprowadził nowe znaczniki semantyczne, takie jak

Pytanie 33

W MSSQL Server rola dbcreator, która jest predefiniowana, umożliwia użytkownikowi

A. zarządzanie plikami na dysku

B. wykonywanie każdej operacji na serwerze i posiadanie prawa własności każdej bazy

C. tworzenie, modyfikowanie, usuwanie i odzyskiwanie bazy danych

D. zarządzanie bezpieczeństwem systemu

Zarządzanie plikami na dysku nie jest funkcjonalnością przypisaną roli dbcreator w SQL Server. Użytkownicy z tą rolą nie mają bezpośrednich uprawnień do zarządzania systemem plików na serwerze, co oznacza, że nie mogą modyfikować, przenosić ani usuwać plików bazy danych bez użycia odpowiednich zabezpieczeń. Rola dbcreator koncentruje się wyłącznie na operacjach związanych z bazami danych. Ponadto, zarządzanie bezpieczeństwem systemu również wykracza poza kompetencje roli dbcreator. Użytkownicy, którzy chcą zarządzać dostępem i bezpieczeństwem baz danych, powinni mieć przypisane role takie jak securityadmin, które pozwalają na kontrolowanie uprawnień i ról użytkowników. W kontekście prawa do wykonywania każdej operacji na serwerze i posiadania prawa własności każdej bazy danych, taka funkcjonalność przynależy do roli sysadmin, która ma pełne uprawnienia do wszystkich zasobów w SQL Server. Rola dbcreator jest ograniczona do operacji związanych z bazami danych, co czyni ją mniej potężną w porównaniu do sysadmin, ale bardziej bezpieczną w kontekście zarządzania uprawnieniami w środowisku produkcyjnym.

Pytanie 34

Zawarty w ramce fragment kodu w języku JavaScript

A. przypisze do zmiennej s fragment tekstu ze zmiennej t o długości określonej przez zmienną length

B. przypisze zmiennej s długość tekstu ze zmiennej t

C. przypisze do zmiennej s zmienną t

D. wyświetli długość tekstu ze zmiennej t

Zrozumienie funkcji length w kontekście JavaScript jest kluczowe dla rozróżnienia poprawnych i błędnych interpretacji kodu. W przypadku zadania, omówienie różnych interpretacji kodu wskazuje na kilka typowych nieporozumień. Jednym z nich jest przypisanie zmiennej s zmiennej t. Takie działanie wymagałoby użycia operatora przypisania bezpośrednio z jedną zmienną, a nie wywołania metody na niej. Kolejnym nieporozumieniem jest wyświetlenie długości napisu ze zmiennej t. Wyświetlanie wartości w JavaScript wymaga zastosowania np. console.log(), a sam zapis t.length jedynie odczytuje długość łańcucha. Innym błędnym podejściem jest przypisanie fragmentu napisu ze zmiennej t, o określonej przez zmienną length długości. Operator length w kontekście łańcucha znaków zwraca jego całkowitą długość, a nie jego fragment. Aby wyodrębnić część tekstu, należałoby użyć metod takich jak slice() czy substring(). Typowym błędem jest również założenie, że length działa jak funkcja przycinająca tekst, co może wynikać z niewłaściwego zrozumienia dokumentacji lub braku praktyki. Każda z tych błędnych odpowiedzi wskazuje na potrzebę głębszego zapoznania się z podstawowymi metodami manipulacji tekstem w JavaScript i ich praktycznym zastosowaniem w różnych kontekstach programistycznych, co jest istotnym krokiem w kierunku profesjonalnego programowania.

Pytanie 35

Jakie informacje można uzyskać na temat normalizacji tej tabeli?

A. Tabela znajduje się w pierwszej postaci normalnej

B. Tabela nie jest znormalizowana

C. Tabela jest w drugiej postaci normalnej

D. Tabela znajduje się w trzeciej postaci normalnej

Tabela przedstawiona w pytaniu nie spełnia wymogów żadnej z trzech podstawowych postaci normalnych co oznacza że nie jest znormalizowana. Pierwsza postać normalna wymaga aby wszystkie wartości w tabeli były atomowe co oznacza że kolumna Adres powinna być podzielona na kilka kolumn takich jak ulica miasto i kod pocztowy. Druga postać normalna wymaga że wszystkie atrybuty niekluczowe muszą być deterministycznie zależne od całego klucza głównego co w tym przypadku nie ma zastosowania ponieważ tabela zawiera tylko dwa atrybuty i brak jest klucza złożonego. Trzecia postać normalna eliminuje wszelkie przejściowe zależności funkcyjne pomiędzy atrybutami niekluczowymi co również nie ma zastosowania w tej prostej strukturze. Typowe błędy myślowe prowadzące do niewłaściwych wniosków mogą obejmować niepełne zrozumienie zasad atomowości danych oraz błędne założenie że nieskomplikowana struktura tabeli automatycznie spełnia zasady normalizacji. Dlatego kluczowe jest aby dokładnie rozumieć i identyfikować zależności między danymi oraz jak te zależności wpływają na integralność i efektywność bazy danych co jest szczególnie istotne w dużych systemach gdzie dane są intensywnie modyfikowane i wykorzystywane przez wiele aplikacji jednocześnie. Właściwa normalizacja pozwala na optymalizację czasu dostępu do danych oraz minimalizację redundancji co jest uznawane za dobrą praktykę w branży projektowania baz danych. W kontekście projektowania systemów informatycznych poprawna normalizacja jest nieodłącznym elementem cyklu życia projektu zapewniającym że struktura danych jest odporna na zmiany w wymaganiach użytkowników oraz skalowalna w przypadku wzrostu ilości danych do obsługi przez system. Dlatego zrozumienie i prawidłowe stosowanie zasad normalizacji jest kluczowe dla przyszłych profesjonalistów w dziedzinie IT którzy będą odpowiedzialni za projektowanie i utrzymanie złożonych systemów bazodanowych.

Pytanie 36

W CSS, aby zastosować efekt przekreślenia, a także podkreślenia dolnego lub górnego w tekście, należy użyć

A. text-transform

B. text-indent

C. text-decoration

D. text-align

Wybór innych odpowiedzi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące zastosowania poszczególnych właściwości CSS w kontekście formatowania tekstu. 'text-align' dotyczy wyrównania tekstu w obrębie kontenera, co oznacza, że definiuje, jak tekst jest rozmieszczany w poziomie, na przykład do lewej, prawej lub do środka. Nie ma on wpływu na dekorację tekstu, co czyni go nieadekwatnym do zadania. Z kolei 'text-transform' służy do zmiany wielkości liter w tekście, co obejmuje operacje takie jak zamiana na wielkie litery czy małe litery. Chociaż jest to istotna właściwość w kontekście stylizacji tekstu, nie ma związku z efektami dekoracyjnymi, jakimi są przekreślenie czy podkreślenie. Z kolei 'text-indent' kontroluje wcięcie tekstu na początku akapitu, ale nie modyfikuje jego dekoracji w żaden sposób. Typowym błędem jest mylenie tych właściwości, co może prowadzić do nieefektywnego stylizowania stron internetowych i wprowadzać w błąd w kontekście pożądanych efektów wizualnych. Istotne jest zrozumienie, że każda z tych właściwości ma swoją specyfikę i zastosowanie, które należy dobierać zgodnie z zamierzonym efektem wizualnym oraz standardami projektowania stron internetowych. Używanie niewłaściwych właściwości może prowadzić do chaosu w stylizacji, co zdecydowanie należy unikać w profesjonalnym podejściu do tworzenia stron.

Pytanie 37

$x = mysql_query('SELECT * FROM mieszkanci'); if (!$x) echo "??????????????????????????????"; W podanym kodzie PHP, w miejscu znaków zapytania powinien wyświetlić się komunikat:

A. Nieprawidłowa nazwa bazy danych

B. Zapytania zakończono sukcesem

C. Złe hasło do bazy danych

D. Błąd w trakcie przetwarzania zapytania

Wybór niepoprawnej odpowiedzi na pytanie dotyczące komunikatu o błędzie może prowadzić do nieporozumień w kontekście działania kodu PHP. Odpowiedź wskazująca na 'Zapytania przetworzono pomyślnie' jest błędna, ponieważ jeśli mysql_query zwraca false, oznacza to, że zapytanie nie zostało wykonane poprawnie, a więc nie może być mowy o jego pomyślnym przetworzeniu. Jeżeli chodzi o 'Nieprawidłowa nazwa bazy', to również nie jest to prawidłowe stwierdzenie, ponieważ problem może wystąpić z innymi przyczynami, takimi jak błędna składnia zapytania. W przypadku, gdy nazwa bazy jest nieprawidłowa, zazwyczaj pojawia się inny rodzaj błędu. Wreszcie, 'Nieprawidłowe hasło do bazy danych' to kolejna niepoprawna odpowiedź; błąd autoryzacji związany z hasłem do bazy danych zazwyczaj skutkuje problemem z połączeniem, co nie jest bezpośrednio związane z zapytaniem SQL. Dlatego ważne jest, aby rozumieć, że problemy z połączeniem i błędy w zapytaniach SQL są różnymi kwestiami, które wymagają różnych podejść do diagnozowania oraz rozwiązywania.

Pytanie 38

Jakim poleceniem SQL można zlikwidować z tabeli artykuly wiersze, które zawierają słowo "sto" w dowolnej lokalizacji pola tresc?

A. DELETE FROM artykuly WHERE tresc LIKE "%sto%"

B. DELETE * FROM artykuly WHERE tresc LIKE "%sto%"

C. DELETE FROM artykuly WHERE tresc = "%sto%"

D. DELETE * FROM artykuly WHERE tresc = "%sto%"

Wybór odpowiedzi "DELETE * FROM artykuly WHERE tresc = '%sto%';" jest po prostu zły z paru powodów. Po pierwsze, w SQL nie używamy znaku '*' przy DELETE. Jak chcemy usunąć wiersze, to piszemy tylko "DELETE FROM nazwa_tabeli". To '*' sugeruje, że chcesz usunąć jakieś konkretne kolumny, a to w SQL się nie sprawdzi. Druga sprawa to operator '=' zamiast 'LIKE'. '=' używamy do porównania wartości, nie do wyszukiwania wzorców, a tu właśnie szukamy wystąpienia słowa 'sto' w dłuższym tekście. Dlatego operator LIKE z wildcardami jest tu konieczny, by znaleźć i usunąć te wiersze, które mają 'sto' gdziekolwiek. Często ludzie mylą te operatory w SQL, co prowadzi do problemów i nieefektywnego wyszukiwania.

Pytanie 39

Formularze do zarządzania bazami danych są tworzone w celu

A. wyszukiwania rekordów spełniających określone kryteria

B. generowania raportów z danych

C. łatwiejszego wprowadzania, edytowania oraz usuwania danych

D. tworzenia powiązań w relacyjnych bazach danych

Formularze do obsługi baz danych są kluczowym narzędziem, które umożliwia użytkownikom łatwe wprowadzanie, edytowanie i usuwanie danych w sposób zorganizowany i efektywny. Głównym celem formularzy jest zapewnienie przyjaznego interfejsu, który upraszcza interakcję z bazą danych, eliminując potrzebę bezpośredniego wprowadzania poleceń SQL czy pracy z tabelami w surowej formie. Dzięki formularzom użytkownicy mogą szybko wprowadzać dane do bazy, a także modyfikować istniejące rekordy, co jest szczególnie istotne w codziennym zarządzaniu danymi. Przykładem zastosowania formularzy jest system CRM, gdzie zespół sprzedażowy może w prosty sposób dodawać nowe informacje o klientach czy aktualizować dane kontaktowe. Dobre praktyki w projektowaniu formularzy obejmują zapewnienie walidacji danych, co pozwala na uniknięcie błędów podczas wprowadzania, oraz stosowanie odpowiednich typów pól, takich jak daty, numery czy listy rozwijane, które zwiększają użyteczność formularza. W skrócie, formularze są nieodłącznym elementem efektywnego zarządzania danymi i poprawiają wydajność pracy z bazami danych.

Pytanie 40

Jaki styl CSS umożliwi ustawienie tekstu do prawej strony?

tekst

Właściwe wyrównanie tekstu do prawej strony w CSS można osiągnąć za pomocą właściwości 'text-align'. Używając deklaracji 'text-align: right', umożliwiamy umiejscowienie zawartości elementu blokowego, takiego jak

, w taki sposób, aby tekst był wyrównany do prawej krawędzi kontenera. Przykładowo, stosując

Tekst wyrównany do prawej

, uzyskujemy efekt, w którym cały tekst w obrębie akapitu zostaje przesunięty do prawej strony. Warto również zaznaczyć, że 'text-align' jest zgodne z W3C CSS Specifications, co oznacza, że jest standardową właściwością CSS uznawaną przez większość przeglądarek. W praktyce, stosowanie 'text-align' jest nie tylko ograniczone do akapitów, ale może być używane także w innych elementach, takich jak nagłówki, divy i inne bloki, co czyni go bardzo wszechstronnym narzędziem w stylizacji stron internetowych. Dodatkowo, właściwość ta jest fundamentalna w kontekście responsywnego projektowania stron, gdzie dopasowanie tekstu do różnych układów jest kluczowe dla odbioru treści.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej