Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 20 maja 2025 09:06
Data zakończenia: 20 maja 2025 09:45

Egzamin niezdany

Wynik: 11/40 punktów (27,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaki metryczny rozmiar powinna mieć igła przeznaczona do szycia damskich bluzek z batystu?

A. 100

B. 90

C. 110

D. 70

Igła metryczna 70 to naprawdę dobry wybór do szycia bluzek z batystu. Ten materiał jest bardzo delikatny, więc potrzebujesz narzędzia, które nie uszkodzi włókien. Igły o cieńszej średnicy, jak ta, mają węższe ostrze, co zmniejsza ryzyko, że materiał się rozciągnie lub przypadkiem pęknie. Moim zdaniem, użycie igły 90 lub 100 w tym przypadku to spory błąd. Podczas szycia bluzek warto też pomyśleć o nici; najlepszym rozwiązaniem jest cieńsza nić, bo wtedy z igłą 70 wszystko współpracuje lepiej. A jeszcze jedno, warto szyć na mniejszych prędkościach, żeby nie narobić sobie problemów z pęknięciami lub zaciągnięciami – to naprawdę się przydaje w praktyce.

Pytanie 2

Aby zapiąć bawełniany fartuch, który jest przeznaczony do prania mechanicznego w wysokich temperaturach, należy wykorzystać guziki

A. szklane

B. poliestrowe

C. skórzane

D. drewniane

Wybór guzików do zapinania fartucha bawełnianego wymaga zrozumienia właściwości materiałów, z których są one wykonane. Guziki skórzane, choć estetyczne, są nieodpowiednie do intensywnego użytkowania w kontekście prania w wysokich temperaturach. Skóra jest materiałem organicznym, który może ulegać deformacji i zniszczeniu pod wpływem wilgoci oraz wysokich temperatur, co czyni je mało trwałym rozwiązaniem w środowisku wymagającym częstego czyszczenia. Podobnie, guziki drewniane mogą wydawać się atrakcyjne wizualnie, ale ich odporność na działanie wody i detergentów jest znacznie ograniczona, co prowadzi do ich pękania i zniszczenia w wyniku procesu prania. Dodatkowo, guziki szklane, mimo że eleganckie, są kruchymi elementami, które mogą łatwo ulec stłuczeniu, co w kontekście pracy w kuchni czy laboratorium stanowi poważne zagrożenie. Wybór odpowiedniego materiału do guzików powinien opierać się na analizie ich właściwości fizycznych oraz chemicznych, a także na wymaganiach dotyczących użytkowania. Niestety, pomijanie tych istotnych czynników prowadzi do błędnych decyzji, które mogą negatywnie wpłynąć na funkcjonalność i bezpieczeństwo odzieży roboczej.

Pytanie 3

Do produkcji jakiego elementu odzieży powinno się wykorzystać podszewki: kolanówkę oraz kieszeniówkę?

A. Marynarki bawełnianej

B. Spodni wełnianych

C. Spódnicy elanobawełnianej

D. Żakietu lnianego

Wybór spodni wełnianych jako odpowiedzi na to pytanie jest prawidłowy, ponieważ podszewki, takie jak kolanówka i kieszeniówka, są kluczowymi elementami konstrukcyjnymi tego typu odzieży. Kolanówka stosowana jest w wełnianych spodniach, aby wzmocnić obszar kolan, co jest istotne w kontekście wytrzymałości i komfortu użytkownika, zwłaszcza w przypadku spodni noszonych w warunkach, które wymagają większej mobilności. Kieszeniówka, z kolei, jest używana do wykończenia kieszeni, co zapewnia estetyczny wygląd oraz funkcjonalność. Przy projektowaniu spodni wełnianych często uwzględnia się również ich podszewkę, co jest standardową praktyką w branży odzieżowej. Użycie wysokiej jakości tkanin i odpowiednich podszewkowych materiałów, takich jak poliester czy bawełna, pomoże w zachowaniu struktury i kształtu spodni na dłużej. Dobrze dobrana podszewka nie tylko poprawia komfort noszenia, ale także wpływa na ogólną estetykę produktu. W przypadku spodni wełnianych, odpowiednie wykończenie strefy kolan i kieszeni jest kluczem do ich funkcjonalności oraz trwałości, co jest zgodne z zaleceniami i standardami w branży odzieżowej.

Pytanie 4

W warunkach domowych, w przypadku wełnianych spodni, których metka jest nieczytelna, należy prasować je żelazkiem ustawionym na maksymalną temperaturę

A. 120°C

B. 150°C

C. 180°C

D. 110°C

Wybór zbyt wysokiej temperatury prasowania dla spodni wełnianych, takiej jak 150°C, 180°C czy 120°C, może prowadzić do poważnych uszkodzeń tkaniny. Wełna to materiał, który ma naturalną zdolność do rozciągania się i kurczenia. Wysokie temperatury powodują denaturację białek obecnych w wełnie, co skutkuje nieodwracalnym skurczeniem tkaniny oraz zmianami w jej strukturze. Prasowanie w temperaturze 150°C i wyższej jest nie tylko ryzykowne, ale również nieefektywne, ponieważ może zniszczyć delikatne włókna, prowadząc do nieestetycznych zniekształceń i trudności w dalszej pielęgnacji. Ponadto, wiele osób myli pojęcie wysokiej temperatury z efektywnym prasowaniem, co jest błędne. Kluczem do sukcesu w prasowaniu tkanin wełnianych jest umiejętne zarządzanie temperaturą oraz czasem kontaktu żelazka z materiałem. Warto również pamiętać o różnych rodzajach wełny i ich właściwościach, a także o tym, że jakość prasowania w dużej mierze zależy od zastosowania odpowiednich technik, takich jak użycie pary lub ściereczek ochronnych. Ignorowanie tych zasad prowadzi do nieodwracalnych szkód w wełnianych ubraniach i poważnych problemów z ich późniejszą konserwacją.

Pytanie 5

Aby pozbyć się śladów szwów oraz załamań, które powstały podczas przeróbki odzieży, należy wykończyć wyrób

A. zaprasować

B. odprasować

C. sprasować

D. zdekatyzować

Wybór odpowiedzi 'zaprasować' nie jest właściwy w kontekście usuwania śladów szwów i załamań. Technika zaprasowywania polega na zastosowaniu wysokiej temperatury, często w połączeniu z wilgocią, aby nadać tkaninie trwały kształt lub strukturalne wykończenie. Pomimo że proces ten może być użyteczny na etapie produkcji, nie jest odpowiedni do finalnego wykończenia odzieży po przeróbkach, ponieważ jego celem jest utrwalenie kształtu, a nie usunięcie zagnieceń. Z kolei odpowiedź 'zdekatyzować' odnosi się do procesu eliminacji resztek chemicznych lub stabilizacji tkanin, co ma na celu zapobieganie kurczeniu się materiału. Jest to istotny krok przed szyciem, jednak nie dotyczy usuwania załamań. Wybór 'sprasować' również wprowadza w błąd, ponieważ może być mylony z ogólnym pojęciem prasowania, które nie precyzuje technik i celów, a tym samym nie odnosi się do konkretnego problemu związane z usuwaniem śladów szwów. W praktyce, podczas przeróbek odzieżowych, kluczowe jest zrozumienie różnicy między tymi technikami, aby poprawnie zastosować odpowiednie metody, które zapewnią nie tylko estetykę, ale także funkcjonalność odzieży. Wybór niewłaściwej techniki może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń materiału lub nieestetycznego wyglądu finalnego wyrobu.

Pytanie 6

Jaką ilość materiału bawełnianego o szerokości 150 cm będzie potrzebował krawiec do uszycia damskich spodni rybaczek o długości 80,0 cm, dla osoby o obwodzie bioder 96,0 cm?

A. 176 cm

B. 88 cm

C. 80 cm

D. 160 cm

Odpowiedzi 80 cm, 160 cm i 176 cm są błędne z paru powodów. Jak wybierzesz 80 cm, to może wyglądać na to, że to wystarczająca długość dla spodni o długości 80 cm. Ale nie bierzesz pod uwagę zapasów materiału na szwy i podłożenie, co jest kluczowe. Typowy zapas na szwy to jakieś 1-1,5 cm na stronę, więc w przypadku nóg spodni to może być dodatkowe 4-6 cm. Z kolei 160 cm to za dużo, bo powoduje marnowanie materiału i wyższe koszty. No i nadmiar tkaniny bywa niewygodny, więc nie ma sensu. Odpowiedź 176 cm jest jeszcze gorsza z tej samej przyczyny - robi jeszcze większe straty w materiale. Problem w tym, że nie rozumiesz zasad doboru tkaniny i źle liczysz, co powinno opierać się na dokładnych pomiarach i specyfice kroju. Jak szyjesz spodenki rybaczki, trzeba wszystko przemyśleć i zastosować zasady optymalizacji, co jest ważne w produkcji.

Pytanie 7

Jaki typ kołnierza jest formowany na podstawie podkroju szyi z przodu?

A. Koszulowy

B. Marynarski

C. Szalowy

D. Okrągły "be-be"

Kołnierz koszulowy jest jednym z najpopularniejszych rodzajów kołnierzy, jednak jego modelowanie nie opiera się na podkroju szyi przodu. Kluczowe dla jego konstrukcji są specyficzne wymiary oraz kształt, który zazwyczaj wymaga precyzyjnego określenia rozmiaru kołnierza oraz szerokości jego klap. Większość osób utożsamia kołnierz koszulowy z klasyczną koszulą, co prowadzi do błędnych wniosków o jego wszechstronności. Z drugiej strony, kołnierz marynarski, zazwyczaj używany w strojach żeglarskich, ma zupełnie inną konstrukcję, która nie bazuje na podkroju szyi przodu, lecz na wyraźnym odcięciu kształtu i specyficznej formie, co sprawia, że nie ma zastosowania w kontekście pytania. Kołnierz okrągły „be-be”, który charakteryzuje się prostym, okrągłym kształtem, również nie jest modelowany bezpośrednio na podstawie podkroju szyi przodu, ponieważ jego forma jest niezależna od kształtu szyi, co może utrudniać komfort noszenia w przypadku osób o nietypowej budowie ciała. W każdym z tych przypadków, projektowanie kołnierzy wymaga zrozumienia anatomii oraz właściwego dopasowania do sylwetki, co jest kluczowe dla końcowego efektu wizualnego i funkcjonalności odzieży. Często projektanci popełniają błąd, sądząc, że każdy rodzaj kołnierza można zastosować w dowolnej odzieży, co prowadzi do niewłaściwego dopasowania i braku estetyki.

Pytanie 8

Jakie materiały termoizolacyjne można wykorzystać w przypadku płaszcza wykonanego z wełny?

A. watolina

B. wypełnienie organiczne

C. puch sztuczny

D. polar

Watolina jest materiałem, który doskonale sprawdza się jako wkład termoizolacyjny w odzieży, w tym w płaszczach z tkaniny wełnianej. Jej główną zaletą jest zdolność do zatrzymywania ciepła i efektywnego izolowania od zimna, co czyni ją idealnym rozwiązaniem na zimowe okrycia wierzchnie. Watolina, będąca produktem z włókien sztucznych, jest lekka, elastyczna oraz odporna na działanie wilgoci, co wpływa na komfort użytkowania. W praktyce, płaszcze z wkładem z watoliny są często stosowane w odzieży outdoorowej i sportowej, zapewniając nie tylko ciepło, ale także dużą swobodę ruchów. W branży tekstylnej watolina jest powszechnie wykorzystana w produkcji odzieży zimowej oraz w akcesoriach, jak rękawice czy czapki. Jej użycie w płaszczach z tkaniny wełnianej jest zgodne z najlepszymi praktykami, które kładą nacisk na efektywność termoizolacyjną, co z kolei poprawia komfort użytkownika i chroni przed negatywnym wpływem niskich temperatur.

Pytanie 9

Jakie narzędzie krojcze powinno się zastosować do podziału materiału o wysokości 160 mm na części?

A. Prasę do wykrawania

B. Maszynę krojczą taśmową

C. Krajarkę przenośną ręczną

D. Nożyce krawieckie

Wybór niewłaściwego narzędzia do rozkroju nakładu o wysokości 160 mm może prowadzić do wielu problemów w zakresie efektywności oraz jakości wykonywanych prac. Maszyna krojcza taśmowa, mimo że jest używana do cięcia większych serii materiałów, nie jest odpowiednia dla mniejszych projektów ze względu na swoje rozmiary i złożoność obsługi. Użycie tej maszyny wymaga również stałego zasilania oraz przygotowania odpowiednich ustawień, co w przypadku jednorazowego cięcia może być czasochłonne. Prasa do wykrawania może być skuteczna w przypadku cięcia kształtów, ale nie nadaje się do cięcia prostych sekcji materiałów o nieregularnych wymiarach, a jej użycie wiąże się z koniecznością posiadania odpowiednich wykrojników, co podnosi koszty i zmienia złożoność procesu. Warto również zauważyć, że nożyce krawieckie, chociaż są narzędziem manualnym, mogą nie zapewnić wystarczającej precyzji oraz powtarzalności w cięciu, co jest kluczowe w produkcji. Często są stosowane w sytuacjach, gdy materiał jest cienki, ale w przypadku grubszych tkanin, mogą prowadzić do efektu „strzępienia” czy nieestetycznych krawędzi. Wniosek jest taki, że kluczowym jest dobranie narzędzi do specyficznych warunków pracy oraz charakterystyki materiału, aby uniknąć problemów związanych z jakością oraz efektywnością produkcji.

Pytanie 10

Jakie dodatkowe czynniki, oprócz rozmiarów klienta i kroju odzieży, mają istotny wpływ na ilość materiału wykorzystywanego w produkcji na miarę?

A. Szerokość materiału

B. Umiejętności pracownika

C. Oczekiwania klienta

D. Użyte dodatki krawieckie

Kwalifikacje pracownika, wymagania klienta oraz zastosowane dodatki krawieckie są istotnymi elementami w procesie produkcji odzieży, jednak nie mają one bezpośredniego wpływu na ilość materiału niezbędnego do wykonania odzieży. Kwalifikacje pracownika, choć mogą wpływać na jakość wykonania i efektywność produkcji, nie determinują optymalizacji zużycia materiału. Bardzo dobrze wykwalifikowany pracownik może nie mieć wpływu na to, ile materiału jest potrzebne, jeśli nie zostanie uwzględniona szerokość tkaniny. Wymagania klienta również są istotne, ale koncentrują się głównie na preferencjach estetycznych i funkcjonalnych, a nie technicznych aspektach produkcji. Z kolei zastosowane dodatki krawieckie, takie jak guziki czy suwaki, wpływają na finalny wygląd odzieży, ale nie są czynnikiem decydującym o ilości materiału. Typowym błędem myślowym jest założenie, że czynniki te są w stanie samodzielnie wpłynąć na efektywność produkcji. W rzeczywistości optymalne wykorzystanie materiału wymaga przemyślanej analizy i uwzględnienia szerokości materiału, co jest kluczowe dla ograniczenia kosztów i odpadów, a także dla zrównoważonego rozwoju w przemyśle odzieżowym.

Pytanie 11

Aby zrealizować marszczenie dekoltu w damskiej bluzce, trzeba przenieść zaszewkę piersiową na linię

A. boku

B. ramienia

C. łopatek

D. podkroju szyi

Przeniesienie zaszewki piersiowej na linię łopatki, ramienia lub boku jest nieprawidłowe i nie odpowiada charakterystyce krawieckiej bluzek damskich. Przesunięcie zaszewki w kierunku łopatki nie przyczyni się do poprawy kształtu dekoltu, ponieważ ten obszar nie wpływa bezpośrednio na ułożenie tkaniny wokół szyi i biustu. Tego rodzaju zmiany mogą prowadzić do nieprawidłowego dopasowania bluzki, co skutkuje niewłaściwym układaniem się materiału i niezadowalającym efektem wizualnym. Przesunięcie zaszewki na linię ramienia może również prowadzić do zniekształcenia sylwetki, zwłaszcza w przypadku bluzek o określonym kroju, gdzie kluczowe jest, aby zaszewki były umiejscowione w odpowiednich punktach, które podkreślają naturalne krzywizny ciała. Podobnie, przesunięcie zaszewki na bok odwraca uwagę od dekoltu, co sprawia, że cała konstrukcja odzieży traci swoje pierwotne założenia. Tego typu podejścia mogą wynikać z błędnych założeń dotyczących kroju i stylizacji, prowadząc do powstawania odzieży, która nie jest funkcjonalna ani estetyczna. W kontekście standardów krawieckich, istotne jest, aby zaszewki były stosowane w miejscach, które zapewniają komfort oraz optymalne dopasowanie, co czyni marszczenie dekoltu kluczowym elementem procesu szycia.

Pytanie 12

Jaką długość ma spódnica do kolan, jeżeli wysokość talii wynosi 103,5 cm, a wysokość kolan 46,0 cm?

A. 50,0 cm

B. 67,5 cm

C. 57,5 cm

D. 46,0 cm

Wybierając niepoprawne odpowiedzi, można zauważyć pewne błędy myślowe, które prowadzą do błędnych obliczeń lub interpretacji. Odpowiedź 50,0 cm może wydawać się kusząca, ponieważ różnica między wysokością talii a wysokością kolan jest niewielka, jednak jest to niewłaściwe podejście, ponieważ tego rodzaju spódnica nie sięgałaby do kolan, a wręcz byłaby zbyt krótka. Z kolei odpowiedź 46,0 cm nie uwzględnia faktu, że długość spódnicy powinna być większa niż wysokość kolan, co jest kluczowe w kontekście długości spódnicy sięgającej kolan. Odpowiedź 67,5 cm jest zupełnie nieadekwatna, ponieważ dodaje nadmiar długości, co sprawia, że spódnica mogłaby być zbyt długa, przez co traci swój zamierzony styl. Ważne jest, aby zrozumieć, że długość spódnicy dokonywana jest na podstawie dokładnych pomiarów i uwzględnia ergonomię oraz estetykę. Właściwe podejście do określenia długości odzieży wymaga znajomości indywidualnych wymiarów, a także zasad proporcji, co jest kluczowe w branży mody i odzieżowej. Brak uwzględnienia tych zasad prowadzi do błędnych wniosków, które mogą rzutować na praktyki projektowe oraz postrzeganie stylu.

Pytanie 13

Oblicz szerokość zaszewki bocznej w podstawowej spódnicy dla klientki z wymiarami: obwód pasa = 72,0 cm, obwód bioder = 96,0 cm?

A. 4 cm

B. 8 cm

C. 6 cm

D. 2 cm

Wybierając inne wartości szerokości zaszewki, można natknąć się na kilka powszechnych błędów, które często wynikają z niewłaściwego zrozumienia zasad konstrukcji odzieżowej. Odpowiedzi takie jak 2 cm, 4 cm czy 8 cm nie uwzględniają istotnych proporcji między obwodami pasa a bioderami. Na przykład, szerokość 2 cm jest zbyt mała dla tego zakresu wymiarów i może nie zapewnić odpowiedniego wsparcia, co prowadzi do braku dopasowania i niewłaściwego ułożenia spódnicy. Z drugiej strony, 8 cm jest zbyt szerokie, co może powodować nadmiar materiału w okolicy talii, tworząc nieestetyczne fałdy i zwiększając ryzyko dyskomfortu podczas noszenia. Kluczowe w konstrukcji zaszewek jest zrozumienie, że ich szerokość powinna być dostosowana do różnicy pomiędzy wymiarami, co pozwala na uzyskanie zharmonizowanego kształtu. Dobrą praktyką jest stosowanie zasady, w której zaszewka powinna wynosić około 10% różnicy między wymiarami, aby zapewnić optymalne dopasowanie. Dlatego ważne jest, by w każdym przypadku brać pod uwagę indywidualne wymiary i zasady konstrukcji, aby osiągnąć zamierzony efekt estetyczny oraz funkcjonalny.

Pytanie 14

Jak należy ocenić jakość wykonania usługi skrócenia spódnicy z koła?

A. rozłożoną płasko na stole

B. na sylwetce klientki

C. na wieszaku

D. na manekinie

Ocenę jakości wykonania usługi skrócenia spódnicy z koła należy przeprowadzić na sylwetce klientki, ponieważ to właśnie na niej finalnie usługa będzie miała zastosowanie. Analiza dopasowania, wygody oraz estetyki ubrania wymaga bezpośredniego przymierzenia, co pozwala na bieżąco korygować wszelkie niedoskonałości, takie jak długość, krój i układ materiału. W praktyce, ocenianie spódnicy na sylwetce klientki umożliwia także uwzględnienie indywidualnych cech figury, takich jak proporcje ciała, co jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnego efektu końcowego. Standardy branżowe podkreślają znaczenie bezpośredniego przymierzenia odzieży, co wpływa na zadowolenie klienta oraz jakość wykonania usługi. Warto również pamiętać, że w przypadku spódnicy z koła istotne jest, aby materiał swobodnie opadał, co można najlepiej ocenić na sylwetce, a nie na manekinie czy wieszaku, gdzie nie uwzględnia się dynamiki ruchu i naturalnych krągłości ciała.

Pytanie 15

Podczas szycia na maszynie do szycia zrywa się górna nić. Możliwe przyczyny tej usterki mogą obejmować na przykład

A. wygięcie igły

B. zbyt głęboko umiejscowiony transporter

C. niedostateczna siła docisku stopki

D. zbyt duże napięcie nici

Zbyt duże naprężenie nici to jedna z najczęstszych przyczyn zrywania górnej nitki podczas szycia na maszynie stębnowej. W przypadku, gdy naprężenie jest zbyt wysokie, nić jest poddawana nadmiernej sile, co prowadzi do jej łamania. Optymalne naprężenie nici powinno być dostosowane do rodzaju materiału oraz grubości nici. Na przykład, dla cienkich tkanin, takich jak jedwab czy satyna, zaleca się niższe naprężenie, aby zapobiec uszkodzeniom materiału. W praktyce, warto regularnie kontrolować naprężenie nici, a także używać regulatora naprężenia, który jest integralną częścią maszyn stębnowych. Dobrą praktyką jest przeprowadzanie próbnych szycia przed rozpoczęciem właściwego projektu, co pozwoli na wyregulowanie wszystkich parametrów i uniknięcie problemów z zrywaniem nici.

Pytanie 16

Przyczyną zaplatania nitek w materiałach podczas szycia szwów montażowych w sukience uszytej z jedwabnej satyny jest

A. niedostatecznie ostre ostrze chwytacza

B. uszkodzone ostrze igły

C. nieodpowiedni dobór nici

D. niewłaściwe ustawienie chwytacza

Złe ustawienie chwytacza oraz zbite ostrze chwytacza są często wskazywane jako potencjalne przyczyny problemów z szyciem, jednak w przypadku zaciągania nitek w tkaninie ich wpływ jest mniejszy. Zły chwytacz może rzeczywiście wpłynąć na sposób, w jaki nitka jest podawana do szycia, ale problem ten raczej nie objawia się bezpośrednio w postaci zaciągania nitek w tkaninie. Z kolei zbite ostrze chwytacza, które nie prawidłowo prowadzi nitkę, ma tendencję do powodowania przetarć i pęknięć, a nie zaciągania. Niewłaściwy dobór nici do tkaniny również nie jest głównym źródłem problemu. Choć użycie niewłaściwych nici może prowadzić do ich łamania lub niepoprawnego szycia, to jednak nie wpływa to bezpośrednio na zaciąganie samych nitek w materiale. Wybór nici powinien być zgodny z typem tkaniny oraz jej właściwościami mechanicznymi. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich konkluzji, to nadmierne uproszczenie problematyki szycia, które jest skomplikowanym procesem wymagającym zrozumienia zarówno jakości materiałów, jak i narzędzi. Zamiast skupić się na aspektach technicznych igły, osoby mogą błędnie przypisywać winę innym elementom maszyny do szycia, co nie prowadzi do skutecznego rozwiązania problemu.

Pytanie 17

Jaką metodę obróbki parowej można wykorzystać do eliminacji wyświecenia szwów w ubraniach?

A. Zgniecenie

B. Dekatyzowanie

C. Naparowanie

D. Odprasowanie

Sprasowanie, odprasowanie i dekatyzowanie to techniki, które mogą być stosowane w obróbce tkanin, jednak każda z nich ma inny cel i mechanizm działania. Sprasowanie polega na użyciu nacisku i wysokiej temperatury do wygładzania tkanin, ale nie jest tak skuteczne w usuwaniu wyświecenia szwów, ponieważ nie oddziałuje bezpośrednio na włókna tkaniny w sposób, który pozwala im wrócić do ich pierwotnego stanu. Podobnie, odprasowanie jest zazwyczaj stosowane do eliminacji zagnieceń, a nie do regeneracji struktury tkaniny. Użycie tej metody może nawet pogorszyć sytuację, powodując trwałe odkształcenia w obszarach, gdzie materiał już stracił swoją elastyczność. Dekatyzowanie z kolei to proces, który polega na obróbce tkanin przed szyciem, by zapobiec ich kurczeniu się po pierwszym praniu, ale nie jest ono odpowiednie do usuwania wyświecenia. Typowe błędy myślowe przy wyborze niepoprawnych odpowiedzi mogą wynikać z mylenia celów tych operacji oraz z braku zrozumienia, jak poszczególne techniki wpływają na tkaniny. Ważne jest, by znać właściwe zastosowania dla każdej z metod oraz ich ograniczenia, aby zapewnić wysoką jakość wyrobów odzieżowych.

Pytanie 18

Jaki jest koszt usługi polegającej na poszerzeniu spódnicy na podszewce wraz z wymianą zamka?

Lp.	Rodzaj usługi	Cena usługi [zł]
1.	poszerzenie spódnicy bez podszewki	20,00
2.	poszerzenie spódnicy z podszewką	35,00
3.	skrócenie spódnicy maszynowo	15,00
4.	skrócenie spódnicy ręcznie	20,00
5.	wymiana podszewki	25,00
6.	wymiana zamka	15,00
7.	zwężenie spódnicy bez podszewki	15,00
8.	zwężenie spódnicy z podszewką	25,00

A. 35,00 zł

B. 50,00 zł

C. 40,00 zł

D. 20,00 zł

Koszty usług krawieckich, takich jak poszerzenie spódnicy czy wymiana zamka, są często przedmiotem nieporozumień, co prowadzi do błędnych odpowiedzi. Możliwe, że wybrana odpowiedź była wynikiem błędnego zrozumienia kosztów poszczególnych usług. Na przykład, jeśli osoba myśli, że poszerzenie spódnicy kosztuje mniej niż 35,00 zł, może to wynikać z nieaktualnych informacji lub nieprawidłowego przeliczenia. Często klienci nie zdają sobie sprawy, że usługi krawieckie wiążą się z różnymi kosztami materiałów oraz robocizny, co może wpływać na ostateczną cenę. Z kolei wybór odpowiedzi, która jest znacznie niższa, może wynikać z nieprawidłowych przypuszczeń co do kosztów materiałów lub z chęci zaoszczędzenia. Istotne jest, aby klienci byli świadomi, że każdy element usługi, w tym podszewka i zamek, ma swoją wartość, i to na podstawie tych wartości ustalane są ceny. Niezrozumienie tych zasad prowadzi do błędnych kalkulacji i wyboru nieprawidłowych odpowiedzi. Ważne jest, aby przed podjęciem decyzji dokładnie zapoznać się z cennikiem i zrozumieć, jakie usługi są wliczone w cenę, co jest kluczowe dla właściwego zarządzania swoimi oczekiwaniami finansowymi w zakresie usług krawieckich.

Pytanie 19

Podczas eksploatacji zauważono nieprawidłowy chód maszyny szwalniczej, którego jedną z przyczyn może być

A. zbyt wysokie naprężenie nitki górnej

B. nadmierny docisk stopki

C. zbyt luźny pas napędowy

D. za mocno naciągnięty pas napędowy

Wybór opcji dotyczącej zbyt luźnego pasa napędowego, zbyt dużego docisku stopki oraz zbyt dużego naprężenia nitki górnej jest często wynikiem niepełnego zrozumienia wpływu poszczególnych elementów na działanie maszyny szwalniczej. Za luźny pas napędowy zazwyczaj prowadzi do poślizgu, co może skutkować nieregularnym działaniem i utratą precyzji w szyciu. W praktyce jednak, taki stan jest mniej prawdopodobną przyczyną ciężkiego chodu maszyny w porównaniu do zbyt mocno naciągniętego pasa, który powoduje nadmierne obciążenie. Zbyt duży docisk stopki może prowadzić do nieprawidłowego prowadzenia materiału, ale nie jest to bezpośrednia przyczyna ciężkiego chodu, a raczej objaw złej regulacji, który można zminimalizować przez odpowiednią kalibrację. Z kolei zbyt duże naprężenie nitki górnej, chociaż wpływa na jakość szycia, nie ma bezpośredniego związku z ciężkim chodem maszyny. W rzeczywistości, ciężki chód jest związany z mechanicznymi aspektami działania maszyny, takimi jak napięcie pasa napędowego. Prawidłowe zrozumienie wpływu tych parametrów jest kluczowe dla efektywnego użytkowania urządzeń szwalniczych oraz dla zapobiegania ich awariom.

Pytanie 20

Tkanina wykonana z bawełny, tkaną na krosnach żakardowych w splotach atłasowym i satynowym, wykorzystywana do produkcji obrusów, to

A. madera

B. adamaszek

C. batyst

D. popelina

Odpowiedzi takie jak 'popelina', 'madera' czy 'batyst' są nie na miejscu, bo pewnie nie do końca rozumiesz, jak te tkaniny się różnią. Popelina to lekki materiał bawełniany, często wykorzystywany do odzieży. Jest gładka i ma prosty splot, więc nie nadaje się na eleganckie obrusy. Madera to z kolei grubsza tkanina, która może pasować do niektórych obrusów, ale nie ma takich wzorów jak adamaszek. Batyst to z kolei ultra lekki materiał, głównie do dziecięcej odzieży, ale ze względu na swoją delikatność nie sprawdzi się jako obrus, bo łatwo się brudzi i uszkadza. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z mylenia terminów w branży tekstylnej oraz małej wiedzy o specyfikacjach tkanin. Ważne, żeby zrozumieć, że różne tkaniny mają różne właściwości i zastosowania, co jest kluczowe w produkcji i wyborze materiałów.

Pytanie 21

Aby wykonać wykroje podstawowe spódnicy z jednolitym materiałem wełnianym typu flausz, formy powinny być umieszczone na tkaninie, z uwzględnieniem lokalizacji linii środka przodu i tyłu wzdłuż nitki

A. osnowy, w jednym kierunku

B. wątku, w jednym kierunku

C. wątku, w dwóch kierunkach

D. osnowy, w dwóch kierunkach

Odpowiedzi wskazujące na 'wątku, w dwóch kierunkach' oraz 'osnowy, w dwóch kierunkach' są niepoprawne, ponieważ nie uwzględniają podstawowych zasad konstrukcji odzieży. Wątki to z kolei poziome włókna, które wpływają na elastyczność tkaniny, ale ich nieprawidłowe użycie w kontekście układania wykrojów może prowadzić do problemów z trwałością i estetyką odzieży. Układanie wykrojów w dwóch kierunkach w stosunku do wątku może skutkować zniekształceniami, które będą trudne do naprawienia. Ponadto, wybór osnowy w dwóch kierunkach nie tylko podważa stabilność spódnicy, ale może również prowadzić do niejednolitego naciągu tkaniny, co zagraża możliwości układania wykroju w sposób zapewniający optymalne dopasowanie. Powoduje to, że odzież może się nieestetycznie układać na sylwetce. Kluczowym aspektem w szyciu jest ścisłe przestrzeganie zasad układania wykrojów, które są rozwinięte w standardach branżowych. Zrozumienie różnicy pomiędzy osnową a wątkiem oraz ich właściwe wykorzystanie jest niezbędne w celu osiągnięcia wysokiej jakości wykonania odzieży. W praktyce, nieświadomość tych zasad może prowadzić do znacznych błędów, które będą kosztowne zarówno czasowo, jak i finansowo, w procesie produkcji odzieży.

Pytanie 22

Na rozmiar dodatku konstrukcyjnego (luzu) w obwodzie klatki piersiowej (opx) dla dobrze dopasowanej bluzki z tkaniny, która zachowuje swoje wymiary, wpływa przede wszystkim,

A. grubość warstw odzieżowych znajdujących się pod bluzką

B. dodatek technologiczny

C. grubość warstw zewnętrznych

D. dodatek funkcjonalny

Grubość materiałów zewnętrznych oraz tego, co mamy pod bluzką, ma znaczenie dla naszego komfortu, ale nie wpływa na to, jak duży powinien być dodatek konstrukcyjny w obwodzie klatki piersiowej. Grube materiały mogą ograniczać ruchy, ale nie decydują o luzie w bluzce. Jeśli materiał jest zbyt gruby, może się zbiegać i wtedy bluzka nie leży dobrze, ale to nie jest główny powód. Z kolei to, co mamy pod bluzką, też jest ważne, ale bardziej w kwestii ciepła i komfortu, a nie samej konstrukcji. Dodatek technologiczny jest istotny, ale nie zmienia luzu w obwodzie klatki piersiowej. Technologia, której używamy w produkcji, wpływa na materiały, ale nie zastąpi przemyślanej konstrukcji. Wiele osób myśli, że wszystkie te rzeczy mają kluczowe znaczenie, a przecież najważniejsze jest dobre dopasowanie, które zaczyna się od dodatku funkcjonalnego. Ważne, żeby rozumieć, jak różne elementy wpływają na konstrukcję ubrań, bo to pomaga projektantom i producentom tworzyć ciuchy, które są jednocześnie ładne i wygodne.

Pytanie 23

Jaką metodę stopniowania powinno się wykorzystać do stworzenia szablonów spódnicy podstawowej w rozmiarach 164/64/88 oraz 164/72/96 na podstawie wzoru tej spódnicy w rozmiarze 164/68/92?

A. Proporcjonalno-obliczeniową według obwodów przy stałym wzroście

B. Grupową

C. Proporcjonalno-obliczeniową według wzrostów przy stałym obwodzie

D. Promieniową

Wybór metody promieniowej jest niewłaściwy w kontekście sporządzania szablonów spódnicy, ponieważ ta metoda koncentruje się na zmianach promieniowych w kształcie odzieży bez uwzględniania różnic w obwodach. Technika ta jest bardziej odpowiednia do projektowania elementów odzieży o bardziej złożonych kształtach, takich jak kołnierze czy rękawy, gdzie zmiany w rozmiarze są bardziej dynamiczne i nieproporcjonalne. W przypadku stopniowania szablonów spódnicy, aby dostosować je do różnych obwodów w talii i biodrach, niezbędne jest wykorzystanie podejścia zakładającego proporcjonalne zmiany obwodów, co pozwala na uzyskanie lepszego dopasowania. Metoda proporcjonalno-obliczeniowa według wzrostów przy stałym obwodzie także nie jest odpowiednia, ponieważ nie odpowiada na potrzebę dostosowania obwodów, co jest kluczowe dla komfortu noszenia. Użycie podejścia grupowego również nie przynosi oczekiwanych rezultatów, gdyż skupia się na tworzeniu odzieży dla grupy ludzi z określonymi średnimi wymiarami, co nie uwzględnia indywidualnych różnic i wymagań. Powszechny błąd to zakładanie, że zmiany w wymiarach wzrostu wystarczą do odpowiedniego dopasowania, podczas gdy obwody odgrywają kluczową rolę w ergonomii odzieży. Dlatego istotne jest zastosowanie metodologii odpowiedniej do konkretnego kontekstu, co pozwoli uniknąć problemów z niedopasowaniem i dyskomfortem noszenia.

Pytanie 24

Jakie urządzenie wykorzystuje się do ostatecznego prasowania żakietów?

A. Manekin do prasowania

B. Zestaw prasowalniczy

C. Prasa formująca

D. Generator pary

Agregat prasowalniczy, wytwornica pary oraz prasa formująca to urządzenia, które mają swoje specyficzne zastosowania w procesie prasowania, ale nie są najbardziej odpowiednie do końcowego prasowania żakietu. Często mylone są z manekinem prasowalniczym, co prowadzi do nieporozumień. Agregat prasowalniczy jest zazwyczaj używany w procesach przemysłowych do efektywnego wytwarzania pary i zapewnienia jej odpowiedniego ciśnienia, co jest przydatne w różnych etapach produkcji odzieży, ale nie zastępuje manekina, który formuje i wygładza tkaninę. Wytwornica pary dostarcza parę wodną, co jest potrzebne podczas prasowania, lecz nie umożliwia uzyskania pożądanej formy odzieży, jak robi to manekin. Prasa formująca, z kolei, może być używana do formowania większych elementów odzieży, lecz nie jest w stanie zastąpić precyzyjnego i dokładnego procesu, który zapewnia manekin. Na etapie końcowym, kiedy żakiet jest już uszyty, kluczowe jest użycie narzędzia, które nie tylko zastosuje parę, ale także uformuje tkaninę w odpowiedni sposób, co jest kluczowe dla jej estetyki i jakości. Stosowanie niewłaściwych metod może prowadzić do uszkodzeń tkanin oraz obniżenia jakości finalnego produktu.

Pytanie 25

Jaka będzie cena usługi, polegającej na zmianie kształtu dekoltu — z okrągłego na karo w sukni wieczorowej, według przedstawionego cennika ?

Lp.	Wyszczególnienie usługi	Cena usługi
1.	Poszerzenie lub zwężenie wyrobu.	15 zł
2.	Skrócenie lub wydłużenie długości wyrobu, rękawa.	10 zł
3.	Wszycie elementów dekoracyjnych	20zł
4.	Zmiany fasonu elementu wyrobu.	40 zł

A. 15 zł

B. 40 zł

C. 20 zł

D. 10 zł

Odpowiedź 40 zł jest poprawna, ponieważ zgodnie z cennikiem, zmiana fasonu elementu wyrobu, takiego jak kształt dekoltu, kosztuje 40 zł. Zmiana dekoltu z okrągłego na karo to typowa modyfikacja, która wymaga precyzyjnego wykonania i umiejętności krawieckich. W praktyce oznacza to nie tylko przekształcenie kształtu, ale także konieczność dostosowania wykroju oraz odpowiedniego wykończenia krawędzi, aby zachować estetykę i funkcjonalność sukni wieczorowej. Tego rodzaju usługi są powszechne w branży odzieżowej, gdzie klienci często poszukują indywidualnych modyfikacji swoich ubrań. Dobrą praktyką jest również konsultacja z krawcem przed dokonaniem zmian, aby upewnić się, że zaproponowane rozwiązanie wpisuje się w ogólny styl i charakter sukni. Zrozumienie procesu zmian fasonu może pomóc przyszłym klientom w lepszym podejmowaniu decyzji dotyczących ich odzieży i stylu.

Pytanie 26

Maszynę specjalistyczną typu ryglówka można wykorzystać, między innymi, do

A. naszywania dekoracyjnych taśm

B. wykańczania krawędzi w dżinsach

C. łączenia wykrojów przy użyciu ściegu płaskiego

D. przyszywania ramiączek w damskiej bieliźnie

Maszyna ryglówka, czyli taka do szycia z ryglowym ściegiem, to coś, co naprawdę przydaje się w przemyśle odzieżowym. Jej największa zaleta to stworzenie mocnego i elastycznego połączenia tkanin. To jest super ważne, szczególnie w bieliźnie damskiej, gdzie trzeba zadbać nie tylko o ładny wygląd, ale też o to, żeby wszystko dobrze trzymało się razem. Na przykład, przyszywanie ramiączek wymaga, żeby ścieg był solidny i jednocześnie wygodny, bo chcesz, aby ramiączka były tam, gdzie powinny, a przy tym było komfortowo. W praktyce ryglówki idealnie nadają się do szycia elastycznych materiałów jak lycra czy mikrofibra, więc to narzędzie jest wręcz niezbędne w produkcji bielizny. Dzięki temu, że ryglówki tworzą płaskie i estetyczne szwy, użytkownicy mogą cieszyć się nie tylko wygodą, ale też ładnym wyglądem odzieży. W branży jest to standard, że ryglówki są stosowane w bieliźnie damskiej, bo łączą funkcjonalność z estetyką, co jest bardzo istotne.

Pytanie 27

Jaki symbol oznacza pomiar krawiecki długości pleców?

A. PcPl

B. SyTy

C. SvTv

D. RvNv

Wybór innych symboli jak SvTv, SyTy czy RvNv to trochę wpadka z rozumieniem standardów pomiarowych w krawiectwie. SvTv często myli się z pomiarem obwodu szyi albo innym wymiarem, co nie ma nic wspólnego z długością pleców. SyTy sugeruje pomiar w talii, a to też nie pasuje do tematu długości pleców. RvNv za to może być traktowane jako pomiar wysokości ramienia, co znowu nie dotyczy pleców. Takie błędne wybory mogą prowadzić do tego, że ubranie będzie źle dopasowane, a to wpływa na komfort noszenia i ogólny wygląd. W krawiectwie ważne jest, by wiedzieć, jakie konkretnie wymiary są potrzebne do stworzenia odzieży i jak różne symbole się do nich odnoszą. Użycie złych oznaczeń to ryzyko błędów w produkcji i problemów z wymiarami, a to w końcu wpływa na końcowy efekt i zadowolenie klienta. Dlatego warto znać definicje i standardy branżowe, które wyjaśniają, co te symbole właściwie oznaczają.

Pytanie 28

Jaką metodę klejenia należy zastosować do połączenia przodu męskiej marynarki wykonanej z tkaniny zasadniczej z klejowym wkładem laminującym?

A. Wkładów sztywnikowych

B. Małych wklejek

C. Wielkopowierzchniowego klejenia

D. Tymczasowych złączy klejowych

Wybór techniki obróbki klejowej przy łączeniu przodu marynarki z tkaniny zasadniczej z klejowym wkładem laminującym jest kluczowy dla wytrzymałości i estetyki finalnego produktu. Techniki takie jak wkłady sztywnikowe, małe wklejki oraz tymczasowe złącza klejowe, choć mają swoje zastosowania, nie są odpowiednie w tym przypadku. Wkłady sztywnikowe, które zazwyczaj stosuje się w kontekście usztywniania elementów odzieży, nie oferują wymaganej powierzchni klejenia, co może prowadzić do osłabienia całej konstrukcji. Z kolei małe wklejki, które są używane do precyzyjnych połączeń, nie są wystarczająco skuteczne przy dużych powierzchniach, gdzie wymagana jest większa siła spajania. Takie podejście może prowadzić do nierównomiernego rozkładu obciążenia, co z czasem skutkuje odklejaniem się elementów. Tymczasowe złącza klejowe z kolei, jak sama nazwa wskazuje, są zaprojektowane do krótkotrwałego użytku i nie zapewniają trwałości, co jest niezbędne w odzieży, która jest poddawana regularnemu użytkowaniu i praniu. W kontekście produkcji odzieży, wybór niewłaściwej metody klejenia może prowadzić do poważnych problemów jakościowych, a także wpływać na bezpieczeństwo użytkownika. Dlatego kluczowe jest, aby stosować techniki zatwierdzone przez standardy branżowe, które zapewniają nie tylko estetykę, ale i trwałość połączeń.

Pytanie 29

Aby rozpocząć produkcję wykrojów do odzieży w warunkach przemysłowych, konieczne są

A. szablony części produktów

B. formy elementów wzorów

C. rysunki techniczne produktów

D. rysunki układów szablonów

Rysunki techniczne i szablony odzieży są ważne w produkcji, ale same w sobie nie wystarczą do uruchomienia produkcji wykrojów na dużą skalę. Te rysunki dają nam informacje o tym, jak ma wyglądać odzież, ale nie mówią, jak je układać na tkaninie. A to jest bardzo ważne, zwłaszcza w produkcji masowej, gdzie każdy centymetr tkaniny się liczy. Szablony są potrzebne do wycinania części odzieży, ale ich użycie bez dobrego planu układu może prowadzić do dużych strat materiałowych. Formy wzorów też wymagają precyzyjnego określenia, jak powinny być ułożone, aby cięcie było efektywne. Wiele firm niestety polega na intuicji, zamiast korzystać z rysunków układów szablonów, co często kończy się marnowaniem materiałów i brakiem efektywności. Dlatego warto zrozumieć, że rysunki układów szablonów to klucz do dobrego planowania w produkcji odzieży.

Pytanie 30

Aby poprawnie przygotować układ kroju na tkaninie z okrywą włosową, szablony powinny być umieszczone

A. w jednym kierunku; zaznaczona na szablonach nitka prosta musi być ustawiona równolegle do nitek osnowy

B. w jednym kierunku; dozwolone są odchylenia od nitki prostej

C. w dwóch kierunkach; dozwolone są odchylenia od nitki prostej

D. w dwóch kierunkach, zaznaczona na szablonach nitka prosta musi być ustawiona równolegle do nitek osnowy

Ułożenie szablonów w dwóch kierunkach, jak sugerują niektóre odpowiedzi, może prowadzić do wielu problemów konstrukcyjnych i estetycznych. Tkaniny z okrywą włosową, takie jak wełna, mają określony kierunek, w którym układają się włosy, co bezpośrednio wpływa na wygląd i właściwości materiału. Zaniedbanie tego aspektu może skutkować różnorodnymi efektami wizualnymi, takimi jak niejednolite odcienie materiału, co jest szczególnie widoczne na odzieży. Przykładowo, jeżeli szablon zostanie ułożony w dwóch kierunkach, może to spowodować, że część odzieży będzie wyglądała inaczej pod względem koloru czy faktury, co jest niepożądane w kontekście profesjonalnego szycia. Ułożenie nitki prostej w kierunku przeciwnym do nitek osnowy jest także błędem, który prowadzi do osłabienia struktury szycia, a w konsekwencji może prowadzić do rozrywania szwów oraz deformacji odzieży w trakcie użytkowania. Użycie odchyleń od nitki prostej zwiększa ryzyko wad konstrukcyjnych, które mogą być trudne do naprawienia. Poprawne podejście powinno opierać się na starannym analizowaniu kierunku nitek na każdym etapie produkcji, co jest zgodne z zaleceniami technicznymi i praktykami branżowymi.

Pytanie 31

Fałdy poziome na przedniej części spódnicy na wysokości bioder pojawiają się, kiedy spódnica jest

A. za szeroka na linii bioder oraz talii

B. za wąska na linii talii oraz dolnej części

C. za szeroka na linii bioder lub ma zbyt mały podkrój na linii talii

D. za wąska na linii bioder lub ma niewystarczający podkrój na linii talii

Istnieje wiele powszechnych nieporozumień dotyczących przyczyn powstawania fałd w spódnicach, co może prowadzić do błędnych wniosków. Odpowiedzi sugerujące, że fałdy pojawiają się, gdy spódnica jest zbyt szeroka na linii bioder i talii, opierają się na błędnym założeniu, że to nadmiar materiału powoduje zagięcia. W rzeczywistości, zbyt szeroka spódnica może zwisać luźno, co w wielu przypadkach nie prowadzi do powstawania fałd, ale może powodować inne problemy, takie jak brak sylwetki czy nieestetyczny kształt. Podobnie, opcje wskazujące na to, że fałdy pojawiają się tylko z powodu małego podkroju na linii talii lub szerokości bioder, nie uwzględniają faktu, że zarówno nadmiar, jak i niedobór materiału w różnych miejscach mogą wpływać na ogólny wygląd i kształt odzieży. Ważne jest, aby zrozumieć, że idealne dopasowanie w odzieży nie polega tylko na ścisłym przyleganiu w jednym miejscu, ale na zachowaniu proporcji i równowagi w całej sylwetce. Dobre praktyki krawieckie sugerują, że każda odzież powinna być tworzona z uwzględnieniem ruchu i anatomii ciała, co oznacza, że nadmiar lub niedobór materiału na różnych poziomach ciała ma kluczowe znaczenie. Używanie standardowych miar oraz technik dopasowywania może znacznie pomóc w uniknięciu nieestetycznych fałd i problemów z komfortem noszenia. Właściwe kroje, które uwzględniają indywidualne kształty ciała, są kluczowe dla uniknięcia takich błędów.

Pytanie 32

Do ocieplania wykorzystuje się materiał termoizolacyjny w postaci watoliny

A. kombinezonów narciarskich do sportów zimowych

B. odzieży specjalistycznej dla uczestników wypraw górskich

C. tradycyjnych, wełnianych płaszczy zimowych

D. kurtek dla dzieci do użytku rekreacyjnego

Materiał termoizolacyjny, taki jak watolina, nie jest optymalnym wyborem dla sportowych kombinezonów narciarskich, rekreacyjnych kurtek dziecięcych ani odzieży specjalnej dla członków wypraw wysokogórskich. W przypadku kombinezonów narciarskich, kluczowe jest zastosowanie materiałów, które nie tylko zapewniają izolację termiczną, ale również umożliwiają swobodny ruch oraz odprowadzanie wilgoci. Watolina, mimo że jest ciepła, może nie spełniać wymagań dotyczących oddychalności, co prowadzi do dyskomfortu w trakcie intensywnej aktywności fizycznej. W odniesieniu do kurtek dziecięcych, konieczne jest uwzględnienie nie tylko ciepła, ale również trwałości materiału oraz odporności na uszkodzenia. Watolina, choć jest lekka, może być mniej odporna na działanie czynników zewnętrznych, co czyni ją mniej odpowiednią dla aktywności dzieci. W kontekście odzieży wysokogórskiej, materiały takie jak poliester lub nylon z warstwą izolacyjną są preferowane ze względu na ich właściwości wodoodporne i wiatroszczelne, co jest kluczowe w ekstremalnych warunkach. Wybór odpowiednich materiałów do każdego rodzaju odzieży powinien być zgodny z zaleceniami producentów oraz przyjętymi standardami, aby zapewnić maksymalny komfort, bezpieczeństwo i funkcjonalność. W związku z tym, błędne jest myślenie, że watolina może być uniwersalnym rozwiązaniem dla wszelkiego rodzaju odzieży zimowej, ponieważ wymogi dotyczące izolacji i ochrony różnią się w zależności od specyfiki zastosowania.

Pytanie 33

Jaką maszynę do szycia trzeba użyć do przymocowania listewek kieszeniowych?

A. Kroszety

B. Podszywarkę

C. Fastrygówkę

D. Ryglówkę

Ryglówka to maszyna szwalnicza, która jest idealna do mocowania listewek kieszeniowych ze względu na swoje właściwości związane z szyciem wielowarstwowymi materiałami oraz zapewnieniem dużej wytrzymałości szwów. Jest wyposażona w mechanizm, który umożliwia wykonanie mocnych i trwałych szwów, co jest kluczowe w przypadku elementów narażonych na duże obciążenia, takich jak kieszenie. W praktyce, ryglówki są często wykorzystywane w przemyśle odzieżowym do szycia spodni, kurtek oraz innych wyrobów, gdzie mocowanie kieszeni musi być solidne. Dobre praktyki w branży sugerują, że zastosowanie ryglówki w takich przypadkach jest standardem, który zapewnia nie tylko estetykę, ale również funkcjonalność gotowego wyrobu. Przykładem zastosowania ryglówki może być produkcja spodni dżinsowych, gdzie kieszenie są intensywnie użytkowane, co wymaga zastosowania maszyn zapewniających odpowiednią trwałość szwów.

Pytanie 34

Aby zlikwidować pętelkowanie na wierzchu tkaniny w szwie stębnowym, co należy zrobić?

A. podnieść napięcie nici górnej

B. obniżyć napięcie nici górnej

C. dostosować transporter

D. zmienić igłę

Wymiana igły nie rozwiązuje problemu pętelkowania, ponieważ przyczyną tego zjawiska jest niewłaściwe napięcie nici, a nie uszkodzona igła. Odpowiedni dobór igły jest istotny, jednak jej wymiana w przypadku pętelkowania nie przyczyni się do poprawy jakości szwu. Wyregulowanie transportera może wpłynąć na równomierność przesuwania materiału, ale nie koryguje napięcia nici, które jest kluczowe dla właściwego działania ściegów. Zwiększenie naprężenia nici górnej w rzeczywistości przyczyni się do pogłębienia problemu, gdyż prowadzi do jeszcze większego pętelkowania. To podejście opiera się na błędnym założeniu, że większe napięcie poprawi jakość szwu; w rzeczywistości może to prowadzić do uszkodzenia materiału i utraty estetyki. Często zdarza się, że osoby zajmujące się szyciem popełniają błąd myślowy, polegający na przekonaniu, że jeśli jeden aspekt szwu nie działa jak należy, to należy go wzmocnić lub wymienić. W kontekście pętelkowania kluczowe jest zrozumienie, że podstawowym czynnikiem jest odpowiednie napięcie nici, które powinno być dostosowane do specyfiki używanego materiału oraz technologii szycia.

Pytanie 35

Zaparzaczka stanowi kluczowy element w wyposażeniu, między innymi, domowego miejsca pracy

A. krojenia ręcznego

B. szycia maszynowego

C. szycia ręcznego

D. prasowania ręcznego

Zaparzaczka, znana również jako żelazko parowe lub stacja parowa, jest kluczowym narzędziem w procesie prasowania. Jej głównym zadaniem jest wygładzanie tkanin poprzez zastosowanie pary wodnej, co pozwala na usunięcie zagnieceń oraz poprawę wyglądu odzieży. Prasowanie przy użyciu zaparzaczki nie tylko ułatwia proces pielęgnacji ubrań, ale także wpływa na ich trwałość, ponieważ odpowiednio wyprasowane materiały dłużej zachowują swoje właściwości. W kontekście domowego stanowiska prasowania, zaparzaczka jest jednym z podstawowych elementów, który umożliwia skuteczną obróbkę różnych rodzajów tkanin, od bawełny po syntetyki. W praktyce, stosowanie zaparzaczki pozwala na szybsze i bardziej efektywne prasowanie, co jest istotne dla osób dbających o estetykę swoich ubrań. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie doboru odpowiednich temperatur oraz technik prasowania w zależności od rodzaju materiału, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 36

Aby zmniejszyć spódnicę z rozmiaru 170/74/100 do rozmiaru 170/70/96, należy

A. poszerzyć boki łącznie o 2 cm

B. poszerzyć boki łącznie o 3 cm

C. zwęzić boki łącznie o 1 cm

D. zwęzić boki łącznie o 4 cm

Zmniejszenie spódnicy z rozmiaru 170/74/100 na rozmiar 170/70/96 wymaga zwężenia boków o w sumie 4 cm, co wynika z analizy różnic w obwodach. W przypadku rozmiaru 170/74/100 obwód w pasie wynosi 74 cm, a w przypadku 170/70/96 wynosi 70 cm, co oznacza różnicę 4 cm. Podobnie, obwód w biodrach zmniejsza się z 100 cm do 96 cm, co również wymaga zwężenia. Dobrą praktyką w krawiectwie jest wykonanie pomiarów na manekinie lub na kliencie przed przystąpieniem do cięcia materiału, co pozwala na dokładną ocenę, ile materiału należy usunąć. Należy również pamiętać, aby do zwężenia podchodzić równomiernie, aby zachować odpowiedni kształt spódnicy, co jest kluczowe dla zachowania estetyki i komfortu noszenia. Poprawne dostosowanie wymaga nie tylko technicznych umiejętności, ale także wyczucia proporcji, co jest istotne w krawiectwie.

Pytanie 37

Jakie jest przeznaczenie operacji sprasowania w procesie produkcji odzieży?

A. Zmniejszenia grubości komponentów

B. Eliminacji połysku z tkaniny

C. Skrócenia długości krawędzi komponentów

D. Usunięcia oznak szwów

Usuwanie połysku z tkaniny, likwidacja śladów szwów czy zmniejszanie długości brzegów to nie do końca dobrze zrozumiane aspekty prasowania w kontekście produkcji odzieży. Jeśli chodzi o połysk, to często jest on związany z materiałem, a nie grubością, więc prasowanie raczej go nie zlikwiduje. Moim zdaniem, sprasowanie może poprawić wygląd, ale nie sprawi, że połysk zniknie. Poza tym, myślenie, że sprasowanie usuwa ślady szwów, to też błąd. Szwów nie da się usunąć przez prasowanie, bo są one częścią konstrukcji ubrania, a ich widoczność można zmniejszyć jedynie dzięki odpowiednim technikom szycia i niciom. Co do długości brzegów, prasowanie jedynie je wygładza, ale ich długość nie zmienia. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do problemów w produkcji i finalnym wyglądzie ubrań, co jest niezgodne z dobrymi praktykami w branży odzieżowej.

Pytanie 38

Przyczyną zniszczenia nitek tkaniny podczas szycia bluzki damskiej z naturalnego jedwabiu jest

A. błędne umiejscowienie igły

B. zbyt mocny docisk stopki

C. niedostateczne naprężenie nici

D. nieprawidłowe ustawienie chwytacza

Wybór za małego naprężenia nici, nieprawidłowego założenia igły lub złego ustawienia chwytacza jako przyczyn uszkodzenia nitek materiału nie uwzględnia kluczowych aspektów związanych z techniką szycia i właściwościami tkanin. Zbyt małe naprężenie nici może prowadzić do problemów z równomiernym prowadzeniem nici, co skutkuje ich splątaniem lub marszczeniem. Jednakże to nie jest bezpośrednią przyczyną uszkodzenia nitek. Kluczowe jest, że odpowiednia kontrola naprężenia nici jest istotna, ale w kontekście jedwabiu, jego delikatna struktura wymaga przede wszystkim odpowiedniego docisku stopki, a nie tylko regulacji napięcia. Z kolei błędne założenie igły może prowadzić do nieprawidłowego przechodzenia nici przez tkaninę, a w skrajnych przypadkach może to prowadzić do uszkodzenia igły, co stwarza ryzyko zranienia użytkownika. Złe ustawienie chwytacza może powodować problemy z zaciąganiem nici, ale również nie jest to bezpośrednia przyczyna uszkodzenia nitek materiału. W praktyce, te błędne założenia mogą prowadzić do frustracji w trakcie szycia, ale kluczowym elementem, który realnie wpływa na uszkodzenie delikatnych materiałów jest właśnie nadmierny docisk stopki. Warto pamiętać, że umiejętność dostosowania ustawień maszyny do specyfiki szytego materiału jest fundamentalna w kontekście produkcji odzieży wysokiej jakości.

Pytanie 39

Jak należy przeprowadzić pomiar krawiecki, aby uzyskać wymiar ciała oznaczony symbolem RvRv?

A. W poziomie pomiędzy ramionami od strony tylnej

B. W poziomie pomiędzy punktami pachowymi przednim i tylnym

C. W pionie od punktu ramiennego do bocznego punktu rylcowego

D. W pionie od bocznego punktu szyjnego do brodawkowego

Pomiar krawiecki jest techniką wymagającą precyzyjnych i odpowiednich metod, aby uzyskać właściwe wyniki. Niestety, koncepcje zawarte w niepoprawnych odpowiedziach często opierają się na nieprawidłowym zrozumieniu anatomii i wymagań dotyczących pomiarów. Wykonywanie pomiaru w kierunku poziomym pomiędzy punktami pachowymi nie uwzględnia specyfiki budowy ciała, co może prowadzić do niedokładnych rezultatów, szczególnie w przypadku osób o różnorodnej sylwetce. Użycie punktów pachowych do określenia wymiaru RvRv jest niewłaściwe, ponieważ te punkty nie dają pełnego obrazu geometrii ramion. Podobnie, pomiar w kierunku pionowym od punktu szyjnego bocznego do punktu brodawkowego związany jest z innymi wymiarami, które nie są zgodne z wymaganiami dla RvRv. To podejście mogłoby być użyteczne w innych kontekstach, ale nie w tym konkretnym przypadku. Analogicznie, pomiar od punktu ramiennego do punktu rylcowego bocznego również nie jest odpowiedni, ponieważ koncentruje się na zupełnie innych częściach ciała, co może prowadzić do błędnych wniosków na temat potrzebnych wymiarów. Typowym błędem myślowym w takich sytuacjach jest skupienie się na punktach, które są nieistotne w kontekście konkretnego wymiaru, co skutkuje nieprawidłowym dopasowaniem odzieży.

Pytanie 40

Jakiego materiału odzieżowego powinno się użyć do stworzenia kurtki sportowo-rekreacyjnej, która zapewnia wysoką wodoodporność i wiatroszczelność?

A. Tkaninę Gore-Tex.

B. Kodurę.

C. Ortalion.

D. Materiał softshellowy.

Tkanina Gore-Tex to materiał, który łączy wyjątkowe właściwości wodoodporne i wiatroszczelne z doskonałą oddychalnością. Dzięki zastosowaniu membrany PTFE (politetrafluoroetylenu), Gore-Tex blokuje dostęp wody z zewnątrz, jednocześnie umożliwiając odprowadzanie wilgoci z wnętrza na zewnątrz. To czyni go idealnym wyborem na kurtki sportowo-rekreacyjne, które wymagają ochrony przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Przykładowo, odzież wykonana z Gore-Tex jest powszechnie stosowana wśród entuzjastów turystyki górskiej oraz sportów wodnych, gdzie skuteczna ochrona przed deszczem i wiatrem jest kluczowa. Ponadto, tkaniny Gore-Tex spełniają międzynarodowe standardy dotyczące ochrony przed wodą, zapewniając użytkownikowi pewność, że materiał nie zawiedzie w trudnych warunkach. Warto również zauważyć, że wiele renomowanych marek odzieżowych wykorzystuje Gore-Tex w swoich produktach, co potwierdza jego wysoką jakość i niezawodność.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej