Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 20 maja 2025 00:36
  • Data zakończenia: 20 maja 2025 00:50

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Osoba jest nieprzytomna, oddycha i ma wyczuwalne tętno. Jakie działania należy podjąć przy udzielaniu jej pierwszej pomocy?

A. Przeprowadzić resuscytację krążeniowo-oddechową
B. Wykonać sztuczne oddychanie
C. Ułożyć w pozycji bocznej bezpiecznej
D. Podać szklankę zimnego napoju
Ułożenie osoby nieprzytomnej, ale oddychającej i mającej wyczuwalne tętno w pozycji bezpiecznej, jest kluczowym krokiem w udzielaniu pierwszej pomocy. Pozycja ta ma na celu zabezpieczenie dróg oddechowych oraz minimalizację ryzyka aspiracji, co jest niezwykle ważne w przypadku utraty przytomności. W tej pozycji, osoba leży na boku, co pozwala na swobodne oddychanie i zapobiega zablokowaniu dróg oddechowych przez ich ewentualne wymioty lub inne ciała obce. Ważne jest, aby podczas układania osoby w tej pozycji, odpowiednio stabilizować jej głowę i szyję, co może zapobiec urazom kręgosłupa w przypadku, gdyby doszło do upadku. Zgodnie z wytycznymi Europejskiej Rady Resuscytacji, postępowanie w przypadku osób nieprzytomnych, lecz oddychających, powinno obejmować także regularne monitorowanie ich stanu, co oznacza, że należy kontrolować oddech i tętno, a w razie zmian, być gotowym do podjęcia dalszych działań, takich jak resuscytacja krążeniowo-oddechowa. Przykład zastosowania tej wiedzy ma miejsce w sytuacjach nagłych, takich jak omdlenia, gdzie szybkie i prawidłowe działanie może być kluczowe dla dalszego zdrowia poszkodowanego.

Pytanie 2

Dostosowanie mieszkań jest kluczowe dla osób

A. dorosłych, z nadwagą
B. używających wózków inwalidzkich
C. młodych, z nadmierną aktywnością
D. cierpiących na anoreksję
Adaptacja obiektów mieszkalnych jest kluczowym elementem zapewnienia komfortu i bezpieczeństwa osobom poruszającym się na wózkach inwalidzkich. Osoby te często napotykają na szereg barier architektonicznych, które mogą utrudniać lub wręcz uniemożliwiać samodzielne funkcjonowanie w przestrzeni mieszkalnej. Dlatego tak istotne jest, aby przestrzeń była dostosowana do ich potrzeb, co obejmuje m.in. szerokie drzwi, brak progów, odpowiednią wysokość mebli oraz dostępność łazienki i kuchni. Przykłady dobrych praktyk obejmują instalację uchwytów w łazienkach, dostosowanie wysokości umywalek i kabin prysznicowych oraz zastosowanie systemów automatyzacji budynków, które mogą ułatwić codzienne czynności. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi dostępności budynków, które są częścią norm krajowych i międzynarodowych, adaptacja przestrzeni mieszkalnych jest konieczna, aby zapewnić równy dostęp do wszystkich pomieszczeń oraz zwiększyć niezależność osób z niepełnosprawnościami.

Pytanie 3

Kluczowym punktem nadzoru w procesie przygotowywania potraw, które są poddawane obróbce termicznej i serwowane na ciepło, jest

A. czas i temperatura - parametry procesów cieplnych
B. dzielenie porcji
C. przyjmowanie surowców z magazynów
D. przygotowanie wstępne
Czas i temperatura są kluczowymi parametrami w procesach obróbki cieplnej żywności, szczególnie w kontekście zapewnienia bezpieczeństwa oraz jakości potraw. Prawidłowe ustawienie tych dwóch wskaźników pozwala na skuteczne eliminowanie patogenów, co jest szczególnie istotne w przypadku żywności poddawanej obróbce cieplnej. Na przykład, mięso powinno być gotowane w odpowiednich warunkach, aby osiągnąć temperaturę wewnętrzną co najmniej 75°C, co zapewnia zniszczenie bakterii, takich jak Salmonella czy E. coli. W praktyce, zastosowanie termometrów oraz systemów monitorowania temperatury w kuchni profesjonalnej jest niezmiernie ważne, aby zapewnić, że potrawy są przygotowywane zgodnie z standardami sanitarno-epidemiologicznymi. Przestrzeganie określonych czasów obróbczych jest równie istotne, ponieważ zbyt krótka obróbka może prowadzić do niedogotowania, co zwiększa ryzyko wystąpienia chorób przenoszonych przez żywność. Właściwe zarządzanie czasem i temperaturą podnosi również jakość potraw, poprawiając ich teksturę i smak, co jest kluczowe dla satysfakcji gości restauracyjnych.

Pytanie 4

Jaką metodę należy wybrać do aseptycznego pakowania i utrwalania płynnych produktów?

A. Sterylizacja
B. Podgrzewanie
C. Wsypanie cukru
D. Zamrażanie
Sterylizacja to mega ważny proces, gdy mówimy o pakowaniu płynów w aseptycznych warunkach. Chodzi o to, żeby pozbyć się wszelkich mikroorganizmów, jak bakterie czy wirusy, które mogą być w produkcie lub opakowaniu. Jeśli chodzi o jedzenie, to są różne sposoby na sterylizację, jak na przykład gorąca woda w autoklawie albo użycie chemikaliów. Przykłady to konserwy, pasteryzowane soki czy inne płyny, które muszą być wolne od patogenów. W branży spożywczej i farmaceutycznej musimy trzymać się norm, jak ISO 13485 czy HACCP, żeby nasze produkty były bezpieczne. Sterylizacja nie tylko przedłuża trwałość, ale także poprawia jakość, więc to jest fundament dobrego podejścia do produkcji.

Pytanie 5

Który z poniższych napojów nie jest fermentowanym produktem mlecznym?

A. jogurt
B. kumys
C. bawarka
D. kefir
Kefir, jogurt oraz kumys to produkty, które powstają w wyniku fermentacji mleka, co jest istotnym procesem biologicznym, w którym mikroorganizmy, takie jak bakterie kwasu mlekowego i drożdże, przekształcają laktozę w kwasy, gazy i inne substancje. Kefir jest bogaty w probiotyki, co przyczynia się do poprawy zdrowia układu pokarmowego. Jogurt, podobnie jak kefir, jest produktem fermentowanym, który zawiera żywe kultury bakterii, co sprawia, że jest korzystny dla flory bakteryjnej jelit. Kumys, zrobiony z mleka klaczy, również jest fermentowany, a jego unikalny skład biochemiczny oraz kwasowość nadają mu charakterystyczny smak i właściwości zdrowotne. Mylenie tych produktów z bawarką, która jest jedynie mieszanką kawy i mleka, prowadzi do nieporozumień dotyczących ich właściwości odżywczych oraz prozdrowotnych. Warto zwracać uwagę na procesy, które wpływają na jakość i właściwości produktów spożywczych, aby podejmować świadome decyzje żywieniowe. Zrozumienie różnic między napojami fermentowanymi a innymi produktami mlecznymi pozwala na lepsze dopasowanie diety do indywidualnych potrzeb zdrowotnych.

Pytanie 6

Na podstawie zamieszczonego sposobu wykonania należy sporządzić

Sposób wykonania
  • Połącz rozgrzany tłuszcz z mąką w proporcji 1:1.
  • Ogrzewaj mieszaninę do utraty zapachu surowej mąki, bez zmiany wyraźnej koloru.

A. zawiesinę z mąki.
B. podprawę zacieraną.
C. zasmażkę II stopnia.
D. zasmażkę I stopnia.
Zasmażka I stopnia jest kluczowym elementem w kuchni, wykorzystywanym często jako baza do sosów czy zup. Jej przygotowanie polega na połączeniu równych części mąki i tłuszczu, które są następnie podgrzewane na małym ogniu do momentu, aż mąka przestanie pachnieć surowo, ale nie zmieni znacząco koloru. Taki sposób obróbki termicznej pozwala na uzyskanie gładkiej konsystencji, która idealnie wiąże składniki w potrawach. W praktyce, zasmażka I stopnia znajduje zastosowanie w wielu klasycznych recepturach, takich jak zupa pomidorowa czy sos beszamelowy. Zasadniczo, jest to technika, która - stosowana w odpowiednich proporcjach - pozwala na kontrolowanie gęstości oraz smaku potraw, co jest zgodne z dobrymi praktykami kulinarnymi. Wiedza o różnicach między zasmażką I a II stopnia, która charakteryzuje się bardziej intensywnym kolorze i smaku, może być pomocna w dostosowywaniu potraw do indywidualnych preferencji smakowych.

Pytanie 7

Do sporządzenia którego wyrobu należy wykorzystać wszystkie surowce wymienione w załączonym normatywie?

Surowce i półproduktyNormatyw
Mąka pszenna300 g
Mleko200 ml
Drożdże20 g
Cukier30 g
Jaja2 szt.
Sól1 g
Olej250 ml
Cukier puder30 g

A. Placka z kruszonką.
B. Pączków.
C. Racuszków.
D. Babki drożdżowej.
Wybór pączków, placka z kruszonką lub babki drożdżowej może wydawać się kuszący, jednak w rzeczywistości te ciasta nie wymagają wszystkich surowców z normatywu. Przygotowanie pączków na ogół nie obejmuje stosowania cukru pudru, jako że jego obecność jest z reguły nieobligatoryjna w tym kontekście. Pączki są zazwyczaj smażone w głębokim tłuszczu i wypełniane konfiturą lub kremem, co czyni je innym rodzajem wyrobu niż racuszki. Z kolei placek z kruszonką bazuje na prostszej strukturze, często pomijając składniki, które są kluczowe w przypadku racuszków. Babka drożdżowa, choć również smaczna, wymaga innych proporcji składników, takich jak drożdże, które nie są elementem potrzebnym do racuszków. Takie niepoprawne wybory mogą prowadzić do mylnych wniosków dotyczących procesu produkcji i różnic w technikach wypieku. Zrozumienie, które składniki są kluczowe dla danego wyrobu, jest fundamentalne w kontekście piekarstwa i cukiernictwa, a błędne podejście może skutkować nie tylko nieodpowiednim smakiem, ale również nieprawidłową teksturą i wyglądem końcowego produktu.

Pytanie 8

W pomieszczeniu o wilgotności 50÷65% powinno się przechowywać

A. cykorię
B. ziemniaki
C. jabłka
D. soczewicę
Soczewica jest rośliną strączkową, której optymalne warunki przechowywania wymagają wilgotności na poziomie 50-65%. W takich warunkach soczewica zachowuje swoje właściwości odżywcze, smakowe oraz teksturę. Przechowywanie w odpowiedniej wilgotności zapobiega również rozwojowi pleśni i bakterii, co jest kluczowe dla jakości produktu. W praktyce, soczewicę można przechowywać w szczelnych pojemnikach lub workach, które minimalizują kontakt z powietrzem, co dodatkowo zabezpiecza ją przed nadmierną wilgocią. Zastosowanie odpowiednich standardów przechowywania, jak HACCP (Hazard Analysis Critical Control Point), pozwala na systematyczne monitorowanie warunków magazynowych, co jest niezbędne w branży spożywczej. Warto zauważyć, że soczewica jest nie tylko źródłem białka, ale również błonnika, co czyni ją produkt warty uwagi w diecie wegetariańskiej i wegańskiej, a jej wszechstronność w kuchni sprawia, że można ją stosować w wielu potrawach, od zup po sałatki.

Pytanie 9

Wymień podstawowe wyposażenie bufetu winiarni.

A. Ochładzacz do napojów, lada bufetowa, automatyczny korkociąg, regały
B. Aparatura do nalewania piwa, ochładzacz do napojów, shaker
C. Małe roboty, miksery, lada bufetowa, regały
D. Automatyczny korkociąg, regały, aparatura do nalewania piwa
Wybór odpowiedzi zawierających elementy takie jak aparatura do nalewania piwa, miksery czy małe roboty, jest nieadekwatny do kontekstu winiarni. Winiarnia koncentruje się na winach, co oznacza, że kluczowe jest wyposażenie, które umożliwia ich odpowiednie serwowanie oraz przechowywanie. Aparatura do nalewania piwa, mimo że jest popularna w pubach i barach, nie znajduje zastosowania w kontekście winiarni, gdzie celem jest dostarczenie gościom unikatowych doświadczeń związanych z winami. Miksery i małe roboty są narzędziami stosowanymi głównie w koktajl-barach, a winiarnie powinny skupić się na prostym podawaniu win, by nie zakłócać ich naturalnego smaku. W rezultacie, stosowanie takich urządzeń w winiarni może prowadzić do niewłaściwego traktowania trunków, co odbije się na jakości obsługi. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie urządzenia do serwowania napojów mogą być stosowane zamiennie, co nie uwzględnia specyfiki danej branży. W kontekście winiarni kluczowe jest zrozumienie, że wyposażenie powinno być dostosowane do charakterystyki serwowanego produktu, a nie do ogólnych trendów gastronomicznych.

Pytanie 10

Jakiej potrawy nie powinno się serwować na półmisku platerowym?

A. Rolady serowej
B. Jaj nadziewanych
C. Schabu pieczonego
D. Terriny drobiowej
Jaja nadziewane to taka potrawa, którą lepiej nie serwować na dużych półmiskach. Zastanawiając się nad tym, można zauważyć, że ich delikatna konsystencja łatwo ulega uszkodzeniu, gdy próbujemy je przenieść czy nałożyć. Widać, że wygląd jest tutaj kluczowy, bo jaja mają być nie tylko smaczne, ale i ładne. Na tych dużych talerzach jest ryzyko, że mogą się zsuwać czy zbytnio stykać, co psuje cały efekt. Z mojego doświadczenia wynika, że w restauracjach i cateringach lepiej unikać takich potraw na półmiskach serwisowych. Warto postawić na dania, które można estetycznie podać i które zachowają swoją strukturę. W końcu dobre praktyki kulinarne mówią, że potrawy powinny pasować do formy serwowania, a z jajami nadziewanymi to może być wyzwanie.

Pytanie 11

Który zestaw cech jest charakterystyczny dla śmietanki?

Zestaw cechBarwaSmakKonsystencjaZawartość tłuszczu w %
Ibiałakwaśny, orzeźwiającypłynna, gęsta0 ÷ 4
IIkremowasłodkipłynna12 ÷ 36
IIIkremowalekko kwaśnygęsta, zawiesista12 ÷ 20
IVbiałałagodnie kwaśnygalaretowata10 ÷ 20

A. III
B. IV
C. II
D. I
Wybór innych zestawów cech może prowadzić do nieporozumień dotyczących właściwości śmietanki. Często mylnie przyjmuje się, że śmietanka to produkt o niskiej zawartości tłuszczu, co jest nieprawidłowe i niezgodne z definicją tego produktu. Śmietanka, w przeciwieństwie do mleka, charakteryzuje się znaczną zawartością tłuszczu, co wpływa na jej konsystencję oraz smak. Zestawy cech, które nie spełniają kryteriów zawartości tłuszczu w przedziale od 12 do 36%, wprowadzą w błąd i mogą skutkować nieodpowiednim doborem składników w kuchni. Ponadto, śmietanka różni się od innych produktów mlecznych, takich jak jogurt czy maślanka, które mają odmienny skład i właściwości organoleptyczne. Błędy myślowe mogą wynikać z uproszczonego postrzegania kategorii produktów mlecznych oraz ich właściwości. W praktyce, aby prawidłowo stosować śmietankę, warto zrozumieć, jak jej zawartość tłuszczu wpływa na właściwości kulinarne, a także jak może być wykorzystywana w różnych przepisach. Niewłaściwe zrozumienie tych różnic może prowadzić do nieefektywnych rezultatów w kuchni oraz niezadowolenia z finalnych potraw.

Pytanie 12

Jaką wartość energetyczną ma 100 g filetów z dorsza podanych po grecku, w przypadku gdy zawierają 11 g białka, 11 g tłuszczu oraz 5 g węglowodanów?

A. 108 kcal
B. 243 kcal
C. 188 kcal
D. 163 kcal
Wartość energetyczna 100 g filetów z dorsza po grecku wynosi 163 kcal, co można obliczyć na podstawie zawartości makroskładników: białka, tłuszczu i węglowodanów. Białko dostarcza około 4 kcal na gram, tłuszcz 9 kcal na gram, a węglowodany również 4 kcal na gram. Obliczenia przedstawiają się następująco: (11 g białka * 4 kcal/g) + (11 g tłuszczu * 9 kcal/g) + (5 g węglowodanów * 4 kcal/g) = 44 kcal + 99 kcal + 20 kcal = 163 kcal. To podejście jest standardem w obliczaniu wartości energetycznej żywności, powszechnie stosowanym w dietetyce i żywieniu. Wiedza na temat wartości kalorycznej produktów spożywczych jest kluczowa dla osób dbających o zdrową dietę, zwłaszcza w kontekście kontrolowania masy ciała oraz bilansowania energii w diecie. Przykładowo, osoby odchudzające się powinny zwracać uwagę na kaloryczność poszczególnych składników, aby utrzymać deficyt kaloryczny, a z kolei sportowcy potrzebują odpowiedniej ilości energii do regeneracji i wysiłku.

Pytanie 13

Subtelny smak kapusty włoskiej osiąga się poprzez jej gotowanie

A. z masłem
B. z olejem
C. z cukrem
D. z mlekiem
Odpowiedzi "z masłem", "z cukrem" i "z olejem" nie są najlepszym wyborem, jeśli chodzi o uzyskanie delikatnego smaku kapusty włoskiej. Gotowanie z masłem, choć popularne, może dać zbyt intensywny i ciężki smak, który często przysłania naturalny aromat kapusty. Masło, będąc tłuszczem, może zdominować smak warzywa i negatywnie wpływać na jego konsystencję. Cukier, dodany do potrawy, może wydawać się sposobem na zbalansowanie goryczki, ale tak naprawdę może wprowadzić niechcianą słodycz, co nie jest typowe dla tradycyjnych przepisów. Użycie oleju, zwłaszcza roślinnego, to też nie najlepsze rozwiązanie, ponieważ wprowadza do potrawy tłuszcz, co nie sprzyja delikatności kapusty. Często błędnie myślimy, że silne smaki tłuszczy czy słodkości mogą podkreślić delikatność warzyw, a w rzeczywistości mogą ją przytłoczyć. Powinno się bardziej skupić na naturalnych cechach warzyw, a mleko jako delikatny dodatek naprawdę pozwala cieszyć się subtelnością kapusty.

Pytanie 14

Podaj przykład funkcjonalnego umeblowania balkonu lub tarasu w domu podczas lata?

A. Stoliki, krzesła, sofa, fotele obite materiałem
B. Stoliki, krzesła, sofa, fotele wykonane z tworzyw sztucznych lub wikliny
C. Stoliki, krzesła, hamak, fotele obite materiałem
D. Stoliki, krzesła, hamak, fotele wykonane z tworzyw sztucznych lub wikliny
Wybór niewłaściwego wyposażenia balkonu, jak 'Stoliki, krzesła, sofa, fotele tapicerowane' czy 'Stoliki, krzesła, hamak, fotele tapicerowane', nie jest najlepszym pomysłem na lato. Meble tapicerowane, chociaż są komfortowe, to na zewnątrz się nie sprawdzają. Materiał często nie wytrzymuje wilgoci i słońca, dlatego szybko się psują. Poza tym, tapicerka wymaga sporo czyszczenia, co jest kłopotliwe, zwłaszcza gdy meble są na zewnątrz. Inna sprawa to brak hamaka w zestawie z fotelami tapicerowanymi – hamak jest super do relaksu, ale z takimi fotelami może to wyglądać niezbyt dobrze. Wybierając meble na balkon, trzeba pamiętać, żeby były z materiałów odpornych na pogodę i łatwe do schowania, jak przyjdzie deszcz. Nieodpowiedni wybór mebli może sporo kosztować w dłuższej perspektywie, co na początku często się lekceważy w planowaniu balkonu.

Pytanie 15

Do czego używa się Steamery?

A. do gotowania w wodzie
B. do smażenia w zanurzeniu
C. do gotowania na parze
D. do smażenia bez tłuszczu
Gotowanie na parze to jedna z najzdrowszych metod przygotowywania potraw, a steamery są specjalnie zaprojektowane do tego celu. Umożliwiają one delikatne gotowanie żywności, zachowując przy tym ich wartości odżywcze, kolory oraz teksturę. W przeciwieństwie do innych metod, takich jak smażenie czy gotowanie w wodzie, gotowanie na parze minimalizuje utratę witamin i minerałów, co jest kluczowe dla zdrowej diety. Przykładem zastosowania steamera może być przygotowanie warzyw, ryb czy pierogów, które dzięki parze stają się miękkie i soczyste. W praktyce, steamery są często wykorzystywane w restauracjach oraz gospodarstwach domowych, gdzie znaczenie ma zdrowe odżywianie. Dodatkowo, w branży kulinarnej standardy sanitarno-epidemiologiczne wskazują na efektywność gotowania na parze w eliminacji bakterii, co podnosi poziom bezpieczeństwa żywności. Warto pamiętać, że podczas gotowania na parze, żywność nie styka się bezpośrednio z wodą, co zapobiega rozpuszczaniu się składników odżywczych, czyniąc tę metodę niezwykle efektywną.

Pytanie 16

Podczas namaczania ziaren fasoli w chłodnej wodzie skrobia obecna w fasoli ulega

A. dekstrynizacji
B. retrogradacji
C. pęcznieniu
D. pirolizie
Pęcznienie ziaren fasoli podczas moczenia w zimnej wodzie to proces fizyczny, w którym woda wnikając do wnętrza ziaren, powoduje ich zwiększenie objętości. Woda powoduje rozluźnienie struktury skrobi w komórkach, co jest kluczowe dla późniejszych procesów kulinarnych, takich jak gotowanie czy pieczenie. Pęcznienie jest istotne, ponieważ umożliwia łatwiejsze i szybsze gotowanie, a także wpływa na teksturę i smak potraw. W praktyce, przygotowanie fasoli do dalszego gotowania poprzez moczenie jest standardową procedurą, która poprawia przyswajalność składników odżywczych oraz redukuje czas gotowania. W kontekście standardów kulinarnych, stosowanie moczenia jest zalecane w dietetyce, ponieważ poprawia strawność fasoli oraz zmniejsza związki antyodżywcze, na przykład inhibitory proteaz. Dodatkowo, pęcznienie wpływa na właściwości fizykochemiczne, co jest istotne w procesach technologicznych przetwórstwa spożywczego.

Pytanie 17

Aby przygotować farsz do kołdunów, należy wykorzystać mięso

A. wieprzowe
B. wołowe
C. cielęce
D. drobiowe
Zastosowanie wieprzowego mięsa do farszu kołdunów jest nieodpowiednie, ponieważ wieprzowina ma inny profil smakowy i właściwości, które mogą wpłynąć na ostateczną jakość potrawy. Wieprzowina, choć może być soczysta, często zawiera więcej tłuszczu, co sprawia, że farsz może być zbyt ciężki i tłusty. W kontekście tradycyjnych receptur kołdunów, użycie wieprzowiny nie jest zgodne z zaleceniami kulinarnymi, które preferują bardziej neutralne i delikatne smaki, jakie daje wołowina. Z kolei cielęcina, będąca mięsem młodych zwierząt, może być zbyt delikatna i mało wyrazista w smaku. Farsz z cielęciny może nie spełniać oczekiwań związanych z intensywnością smaku, jakie typowe są dla tradycyjnych kołdunów. W przypadku drobiowego mięsa, choć jest to mięso chude, jego smak i tekstura znacznie różnią się od wołowiny, co prowadzi do utraty charakterystycznego smaku potrawy. Użycie drobiu może wprowadzić także niepożądane zmiany w konsystencji farszu, przez co danie może być mniej apetyczne. Wnioskując, wybór odpowiedniego mięsa do farszu jest kluczowy dla zachowania autentyczności i jakości potrawy, a błędne decyzje dotyczące składników mogą prowadzić do rozczarowania w smaku i tekście końcowego dania.

Pytanie 18

Czym jest koncentrat mleczny?

A. mleko instant
B. maślanka
C. mleko zsiadłe
D. kefir
Mleko instant, jako koncentrat mleczny, różni się zasadniczo od pozostałych wymienionych produktów, takich jak maślanka, kefir oraz mleko zsiadłe, które są fermentowanymi wariantami mleka. Maślanka jest produktem ubocznym produkcji masła i zawiera mniej tłuszczu, a jego fermentacja prowadzi do powstania charakterystycznych kultury bakterii, co nadaje jej specyficzny smak i konsystencję. Kefir, podobnie jak maślanka, jest wynikiem fermentacji, w tym przypadku za pomocą grzybów kefirowych, które działają na mleko, wprowadzając unikalne probiotyczne właściwości. Mleko zsiadłe natomiast jest produktem fermentacji mleka przez naturalne kultury bakterii kwasu mlekowego, co prowadzi do koagulacji białek mleka i uzyskania charakterystycznej, lekko kwaśnej konsystencji. Te produkty, pomimo że również mają swoje miejsce w diecie i kuchni, nie są klasyfikowane jako koncentraty mleczne, ponieważ nie przechodzą procesu odparowania wody, co jest kluczowe dla definicji mleka instant. Zrozumienie różnic między tymi produktami jest istotne, ponieważ może wpłynąć na wybór odpowiedniego składnika w danym kontekście kulinarnym lub dietetycznym, a także na zrozumienie ich właściwości odżywczych i zastosowań.

Pytanie 19

W przedstawionym systemie technologicznym, w miejscu oznaczonym znakiem zapytania, należy zaplanować

System technologiczny sporządzania potraw mięsnych
Dostawa mięsaMagazynowanie w chłodni?Gotowanie, smażenie, pieczenie, duszenieSchładzanie, odgrzewanieWydawanie potraw

A. obróbkę cieplną.
B. porcjowanie wyrobu.
C. obróbkę wstępną.
D. zamrażanie surowca.
Obróbka wstępna jest kluczowym etapem przygotowania surowców w technologii kulinarnej, zwłaszcza w procesie sporządzania potraw mięsnych. Po magazynowaniu w chłodni, mięso wymaga szczegółowego przygotowania, które wykracza poza zwykłe rozmrożenie. Proces ten obejmuje szereg czynności, takich jak mycie, czyszczenie, krojenie oraz usuwanie niepożądanych części. Te działania mają na celu nie tylko poprawienie jakości surowca, ale również zapewnienie bezpieczeństwa żywności. Standardy HACCP podkreślają znaczenie obróbki wstępnej w minimalizowaniu ryzyka mikrobiologicznego. Na przykład, rozmrażanie mięsa powinno odbywać się w kontrolowanej temperaturze, aby zapobiec rozwojowi bakterii. Dodatkowo, odpowiednie krojenie mięsa umożliwia równomierne gotowanie, co jest fundamentalne w osiąganiu pożądanej tekstury i smaku potrawy. Właściwe przeprowadzenie obróbki wstępnej przekłada się na efektywność dalszych metod obróbczych, takich jak gotowanie, pieczenie czy smażenie, co jest kluczowe w profesjonalnej gastronomii.

Pytanie 20

Co należy zrobić w pierwszej kolejności, gdy kucharz skaleczy się w rękę?

A. powiadomić pogotowie ratunkowe
B. doraźnie zabezpieczyć ranę
C. podać lek przeciwbólowy
D. unieruchomić rękę
Doraźne zabezpieczenie rany jest kluczowym pierwszym krokiem w przypadku skaleczenia, zwłaszcza w środowisku kuchennym, gdzie ryzyko infekcji i dalszego uszkodzenia tkanek jest znaczne. Po pierwsze, należy opłukać ranę pod bieżącą wodą, aby usunąć zanieczyszczenia, a następnie nałożyć na nią czysty opatrunek, co pozwoli na minimalizację kontaktu z bakteriami. W sytuacji, gdy krwawienie jest intensywne, warto zastosować ucisk, aby zatrzymać krwawienie, a jeśli to konieczne, można również unieść ranioną kończynę. Przestrzeganie zasad pierwszej pomocy, takich jak te zawarte w wytycznych American Heart Association, podkreśla wagę natychmiastowego działania w przypadku urazów. Zabezpieczenie rany zmniejsza ryzyko zakażeń, co jest szczególnie istotne w kontekście zdrowia i bezpieczeństwa zarówno kucharza, jak i konsumentów. Warto również zwrócić uwagę na regularne szkolenia pracowników w zakresie pierwszej pomocy, aby umieli szybko reagować w sytuacjach awaryjnych.

Pytanie 21

Który z produktów jest niedozwolony podczas przygotowywania posiłków dla osoby z cukrzycą?

A. Dżem truskawkowy
B. Chudy twaróg
C. Olej słonecznikowy
D. Polędwica wieprzowa
Dżem truskawkowy jest produktem, który zawiera znaczną ilość cukru, co czyni go nieodpowiednim dla osób na diecie cukrzycowej. Osoby z cukrzycą muszą ściśle monitorować spożycie węglowodanów, szczególnie tych prostych, które szybko podnoszą poziom glukozy we krwi. Dżemy, w tym dżem truskawkowy, często są słodzone dodatkowymi cukrami, co zwiększa ich kaloryczność i indeks glikemiczny. Zamiast dżemu, lepiej stosować świeże owoce lub niskosłodzone przetwory, które mają korzystniejszy wpływ na poziom cukru we krwi. W praktyce, w kuchni osoby z cukrzycą można wykorzystywać także substytuty cukru, które nie wpływają na poziom glukozy i mogą być używane do przygotowania deserów. Standardy żywieniowe dla diabetyków wskazują na unikanie produktów z wysoką zawartością cukru, a także na konieczność konsultacji z dietetykiem w celu opracowania indywidualnego planu żywieniowego. Wiedza o składzie żywności oraz umiejętność czytania etykiet jest kluczowa w zarządzaniu dietą cukrzycową.

Pytanie 22

Kasza jaglana, ze względu na swój skład chemiczny, klasyfikowana jest jako jeden z rodzajów środków żywnościowych?

A. tłuszczowych
B. witaminowo - mineralnych
C. białkowych
D. węglowodanowych
Kasza jaglana jest klasyfikowana jako produkt węglowodanowy, ponieważ zawiera znaczną ilość skrobi, która jest głównym źródłem energii w diecie. Skład chemiczny kaszy jaglanej wykazuje, że około 70% jej masy stanowią węglowodany, co czyni ją doskonałym źródłem paliwa dla organizmu. Dodatkowo, kasza jaglana jest bogata w błonnik, co wspomaga trawienie oraz wpływa na regulację poziomu cukru we krwi. Warto również zauważyć, że kasza ta jest naturalnie bezglutenowa, co czyni ją idealnym wyborem dla osób z celiakią lub nietolerancją glutenu. Kasza jaglana może być wykorzystywana w różnych formach kulinarnych, od dań głównych po sałatki i desery, co czyni ją bardzo wszechstronnym składnikiem w kuchni. Włączenie kaszy jaglanej do diety może przyczynić się do zrównoważonego odżywiania i dostarczenia organizmowi niezbędnych składników odżywczych. W kontekście standardów żywieniowych, zaleca się uwzględnienie węglowodanów pełnoziarnistych, takich jak kasza jaglana, w regularnej diecie, co w pełni potwierdza jej rolę jako środka żywnościowego węglowodanowego.

Pytanie 23

Jaką zupę powinno się zagęścić za pomocą żółtka?

A. Zupę szczawiową
B. Krupnik ryżowy
C. Barszcz ukraiński
D. Krem pieczarkowy
Zupa szczawiowa, znana ze swojego wyrazistego, kwaskowatego smaku, nie wymaga zagęszczania żółtkiem, ponieważ jej konsystencja opiera się na naturalnych właściwościach szczawiu, który jest składnikiem wyjściowym. Zupa ta jest zazwyczaj przygotowywana na bazie bulionu, często z dodatkiem śmietany, która wprowadza kremowość, ale nie żółtka. Zagęszczanie zupy szczawiowej żółtkiem mogłoby przytłoczyć jej świeżość, co jest istotne w kontekście kompozycji smakowych. Krupnik ryżowy, zupa na bazie bulionu z dodatkiem ryżu, również nie wymaga użycia żółtka. W przypadku krupniku, jego gęstość uzyskuje się poprzez gotowanie ryżu, który wchłania płyn, co jest zgodne z tradycyjnymi metodami gotowania. Barszcz ukraiński, z kolei, jest gęstą zupą warzywną, w której skład wchodzi burak oraz różnorodne warzywa. Jego struktura jest rezultatem długiego gotowania, a nie dodatku żółtka. Użycie żółtka w barszczu może prowadzić do niepożądanej zmiany smaku i konsystencji. Typowe błędy myślowe w tym kontekście obejmują nadmierne uogólnianie zastosowania żółtka jako środka zagęszczającego we wszystkich zupach, co nie uwzględnia różnorodności technik kulinarnych i składników wykorzystywanych w różnych przepisach.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 25

Beszamel stanowi sos

A. gorący pochodzący z kuchni francuskiej
B. gorący pochodzący z kuchni śródziemnomorskiej
C. zimny pochodzący z kuchni hiszpańskiej
D. zimny pochodzący z kuchni włoskiej
Beszamel to klasyczny sos, który wypłynął z kuchni francuskiej. To taki podstawowy sos, czasem nazywany białym, robiony na bazie masła, mąki i mleka. Tworzy się go poprzez zrobienie roux, czyli połączenie równych części masła i mąki, które potem trochę się gotuje, aż zacznie pachnieć, a potem powoli dodajemy mleko. Dzięki temu mamy gładką, kremową konsystencję. Beszamel to kluczowy składnik wielu dań, jak lasagna, moussaka czy gratin, a także świetna baza dla innych sosów, jak sos mornay. Wiedza o tym sosie to naprawdę ważna rzecz dla kucharzy, bo umiejętność jego zrobienia to fundament w nauce gotowania. Warto też dodać przyprawy, na przykład gałkę muszkatołową, bo to naprawdę podkreśla smak i dodaje aromatu. Poznanie technik związanych z beszamelem to krok w stronę zdobycia lepszych umiejętności kulinarnych, które są niezbędne w profesjonalnej gastronomii.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 27

Jakie składniki znajdują się w 100 g mleka?

A. 4,6% laktozy oraz 30% wody
B. 5,2% białka oraz 8,4% tłuszczu
C. 3,2% białka oraz 3,4% tłuszczu
D. 9,9% laktozy oraz 80% wody
Odpowiedź '3,2% białka i 3,4% tłuszczu' jest prawidłowa, ponieważ skład chemiczny mleka jest ściśle określony i znormalizowany w literaturze naukowej. Mleko jest złożonym płynem odżywczym, które zawiera około 3,2% białka, co czyni je doskonałym źródłem tego makroskładnika w diecie. Białka te, głównie kazeiny i białka serwatkowe, są niezbędne dla wzrostu i regeneracji tkanek. Oprócz tego, mleko zawiera również około 3,4% tłuszczu, który jest źródłem energii i dostarcza niezbędnych kwasów tłuszczowych. Z perspektywy praktycznej, wiedza o składzie mleka jest kluczowa w wielu branżach, w tym w przemyśle spożywczym, gdzie standardy jakości i wartości odżywczej muszą być ściśle przestrzegane. Na przykład, wytwórcy produktów mlecznych muszą znać skład chemiczny mleka, aby właściwie formułować swoje produkty, takie jak jogurty czy sery. Dodatkowo, znajomość składu mleka ma znaczenie w dietetyce, gdzie białka i tłuszcze są analizowane w kontekście zbilansowanej diety.

Pytanie 28

Jakie ryzyko może wyniknąć z konsumowania kiełbasy z mięsa dzika, które nie zostało przebadane przez weterynarza?

A. Zakażenie pałeczkami Salmonella
B. Zatrucie pestycydami
C. Zatrucie jadem kiełbasianym
D. Zarażenie włośniami
Zatrucie pestycydami nie jest związane z konsumpcją mięsa dzików, gdyż pestycydy to substancje chemiczne stosowane w rolnictwie do zwalczania szkodników i chwastów. Chociaż mogą one przedostawać się do organizmów zwierząt, ich obecność w mięsie dzików nie jest głównym zagrożeniem, a bardziej dotyczy produktów rolnych. Zakażenie pałeczkami Salmonella, choć występuje w produktach mięsnych, nie jest specyficzne dla mięsa dzików, a wynika z niewłaściwej obróbki lub przechowywania mięsa, co jest problemem o szerszym zasięgu. Zatrucie jadem kiełbasianym również nie odnosi się do mięsa dzika w tym kontekście, ponieważ jest to toksyna produkowana przez bakterie Clostridium botulinum, związana raczej z niewłaściwie przechowywaną żywnością, a nie bezpośrednio z mięsem dzików. Takie błędne wnioski mogą wynikać z niepełnej wiedzy o zagrożeniach związanych z żywnością i braku świadomości, jakie konkretne patogeny są związane z danym rodzajem mięsa. Wiedza o specyficznych zagrożeniach oraz przestrzeganie standardów bezpieczeństwa żywności są kluczowe dla zrozumienia ryzyk związanych z konsumpcją surowców pochodzących z dzikich zwierząt.

Pytanie 29

Jakie warzywa powinny być uznawane za owocowe?

A. Bakłażan i patison
B. Endywia oraz cieciorka
C. Karczoch oraz ogórek
D. Jarmuż oraz brukselka
Bakłażan i patison to warzywa, które klasyfikowane są jako owoce w botanice, ponieważ rozwijają się z kwiatów roślin i zawierają nasiona. W praktyce kuchennej, te warzywa mają wszechstronne zastosowanie; bakłażan może być grillowany, pieczony czy duszony, a patison często używa się w zupach, sałatkach czy jako dodatek do dań głównych. Zrozumienie klasyfikacji warzyw i owoców jest istotne dla dietetyków i szefów kuchni, ponieważ wpływa na właściwe komponowanie posiłków oraz zalecenia dietetyczne. W kontekście ogólnych zasad żywieniowych, owocowe warzywa, takie jak bakłażan i patison, dostarczają cennych składników odżywczych, witamin oraz błonnika, co wspomaga zdrową dietę. Warto także zauważyć, że różne standardy klasyfikacji roślin mogą wpływać na nasze rozumienie tej kategorii, ale w większości przypadków w praktyce kulinarnej, bakłażan i patison są uznawane za owocowe warzywa.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 31

Ile gramów węglowodanów należy zjeść, aby uzyskać 400 kcal energii?

A. 40 g
B. 80 g
C. 60 g
D. 100 g
Aby obliczyć, ile węglowodanów należy spożyć, aby dostarczyć organizmowi 400 kcal energii, należy znać wartość energetyczną węglowodanów. Węglowodany dostarczają 4 kcal energii na każdy gram. Dlatego by uzyskać 400 kcal, należy podzielić tę wartość przez 4 kcal/g, co daje 100 g węglowodanów. Taki sposób obliczeń jest standardem w dietetyce i żywieniu, co jest istotne w planowaniu diety oraz w ocenie podaży makroskładników w codziennym żywieniu. Przykładowo, osoba, która trenuje regularnie, powinna dostarczać odpowiednią ilość węglowodanów, by zasilić organizm energią do prowadzenia aktywności fizycznej. W praktyce, węglowodany można znaleźć w różnych produktach, takich jak ryż, makaron, pieczywo czy owoce. Właściwe zrozumienie ilości potrzebnych węglowodanów jest kluczowe dla osób planujących dietę, szczególnie sportowców oraz tych, którzy chcą zredukować masę ciała, a jednocześnie utrzymać odpowiedni poziom energii.

Pytanie 32

Aby przygotować omlet biszkoptowy, oprócz jajek, masła i soli, co jeszcze powinno być użyte?

A. mąka
B. napój mleczny
C. szynka
D. ciepła woda
Mąka jest kluczowym składnikiem omletu biszkoptowego, ponieważ odpowiada za nadanie odpowiedniej struktury i konsystencji dania. W przeciwieństwie do tradycyjnego omletu, który składa się głównie z jajek i minimalnej ilości składników, omlet biszkoptowy wymaga dodania mąki, aby uzyskać lekką, puszystą teksturę. Podczas przygotowywania omletu biszkoptowego, mąka pełni rolę stabilizatora, który pozwala na zatrzymanie powietrza w masie jajecznej, co jest kluczowe dla osiągnięcia efektu biszkoptowego. W dobrych praktykach kulinarnych, ważne jest, aby używać mąki o odpowiedniej jakości, na przykład mąki pszennej lub mąki tortowej, co wpłynie na ostateczny efekt smakowy i wizualny dania. Dodatkowo, mieszanie mąki z jajkami powinno być wykonane delikatnie, aby nie zniszczyć struktury powietrza w masie, co może prowadzić do twardszego omletu. Warto również pamiętać o proporcjach - zbyt mało mąki spowoduje, że omlet nie będzie miał odpowiedniej struktury, podczas gdy jej nadmiar może skutkować ciężkim, nieapetycznym daniem.

Pytanie 33

Do wyprodukowania 5 porcji klopsików wieprzowych wykorzystano łącznie 1050 g składników. Straty w masie w trakcie obróbki termicznej wyniosły 30%. Jaką masę ma jedna porcja potrawy gotowej do wydania?

A. 210 g
B. 315 g
C. 147 g
D. 112 g
Kiedy mamy do obliczenia masę klopsików wieprzowych gotowych do sprzedaży, zaczynamy od całkowitej masy składników, które użyliśmy. W tym przypadku to 1050 g. Pamiętajmy, że straty masy przy gotowaniu wynoszą 30%, więc po obróbce zostaje nam tylko 70% tej masy. Żeby to obliczyć, wystarczy pomnożyć 1050 g przez 0,7, co nam daje 735 g. Potem, żeby dostać masę jednej porcji, dzielimy to przez liczbę porcji, czyli 5. Wychodzi nam 735 g podzielone przez 5, co daje 147 g. To pokazuje, jak ważne jest, żeby uwzględniać straty w trakcie gotowania, bo to standard w kuchni. Dobre obliczenia są kluczowe dla zarządzania kosztami i jakości dań w restauracjach czy cateringu.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 36

Najwięcej tłuszczu znajduje się w mięsie

A. kury
B. indyka
C. kaczki
D. gęsi
Mięso gęsi jest znane z wyższej zawartości tłuszczu w porównaniu do innych rodzajów mięsa drobiowego. Gęsi często są hodowane w sposób, który naturalnie sprzyja gromadzeniu tłuszczu, co przyczynia się do charakterystycznego smaku i tekstury tego mięsa. Wartości odżywcze gęsi wskazują, że w 100g mięsa gęsiego znajduje się od 15 do 30g tłuszczu, co czyni je jednym z najbardziej tłustych rodzajów drobiu. W kontekście kulinarnym, tłuszcz gęsi jest ceniony za swoje właściwości, na przykład doskonale nadaje się do smażenia oraz jako składnik do przygotowywania sosów i marynat. Dlatego osoby zainteresowane kuchnią mogą eksperymentować z tym mięsem, wykorzystując jego bogaty smak w różnych potrawach. Ponadto, w wielu regionach gęś jest tradycyjnie serwowana podczas świąt i specjalnych okazji, co podkreśla jej wartość kulinarną i odżywczą.

Pytanie 37

Siekaną polędwicę wołową, która ma być użyta do befsztyku tatarskiego, powinno się przechowywać w warunkach chłodniczych maksymalnie

A. 2 godziny
B. 2 dni
C. 8 godzin
D. 1 dzień
Przechowywanie siekanej polędwicy wołowej jako surowego mięsa ma swoje specyficzne wymagania, które są często mylone. Odpowiedzi sugerujące, że polędwicę można przechowywać przez jeden dzień, osiem godzin lub dwa dni, są niezgodne z zasadami bezpieczeństwa żywności. Surowe mięso, niezależnie od jego rodzaju, jest szczególnie podatne na kontaminację bakteryjną po upływie krótkiego czasu w temperaturze pokojowej. Temperatura pokojowa sprzyja rozwojowi bakterii, a po dwóch godzinach mięso zaczyna stawać się niebezpieczne do spożycia. Przykład błędnego myślenia to założenie, że mięso, które wygląda i pachnie dobrze, jest bezpieczne do spożycia. Takie podejście ignoruje fakt, że wiele patogenów nie wpływa na wygląd czy zapach żywności, a ich obecność może być niebezpieczna dla zdrowia. Przepisy dotyczące przechowywania żywności, w tym te oparte na HACCP, jednoznacznie wskazują na konieczność szybkiego spożycia surowego mięsa lub jego przechowywania w odpowiednio niskich temperaturach do momentu jego obróbki. Dlatego istotne jest, aby stosować się do zasad dotyczących czasu przechowywania surowych produktów mięsnych, co ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa konsumentów.

Pytanie 38

Potrawę stworzoną w systemie cook-chill po podgrzaniu do co najmniej 70°C należy zaserwować do spożycia w ciągu

A. 5 min
B. 9 min
C. 15 min
D. 25 min
Odpowiedź "5 min" jest poprawna, ponieważ zgodnie z wytycznymi dotyczącymi systemu cook-chill, potrawy, które zostały podgrzane do temperatury minimum 70°C, powinny być wydane do konsumpcji w jak najkrótszym czasie. Praktyka ta ma na celu zminimalizowanie ryzyka rozwoju bakterii i zapewnienie bezpieczeństwa żywności. Zgodnie z obowiązującymi normami, w tym z rozporządzeniem w sprawie wymagań dotyczących bezpieczeństwa żywności, niezależnie od metody podgrzewania, potrawy powinny być spożywane bezpośrednio po ich przygotowaniu lub w ciągu 5 minut od momentu osiągnięcia odpowiedniej temperatury. Przykładem zastosowania tej zasady może być restauracja, która wykorzystuje system cook-chill do przygotowywania potraw. Po podgrzaniu potrawy do wymaganej temperatury, personel kuchenny musi natychmiast zaserwować danie klientowi, aby zapewnić jego świeżość i bezpieczeństwo. Ważne jest również, aby personel gastronomiczny był odpowiednio przeszkolony w zakresie zasad higieny i bezpieczeństwa żywności, co pomaga w utrzymaniu standardów jakości i zdrowia w lokalu gastronomicznym.

Pytanie 39

W jakiej grupie mieszczą się jedynie surowce z kategorii produktów tłuszczowych?

A. Masło, słonina, śmietana
B. Łój, margaryna, smalec
C. Słonina, jaja, soja
D. Boczek, margaryna, kukurydza
Odpowiedź 'Łój, margaryna, smalec' jest poprawna, ponieważ wszystkie te produkty są tłuszczami pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego, które stosowane są w kuchni oraz w przemyśle spożywczym. Łój jest tłuszczem zwierzęcym pozyskiwanym z bydła, margaryna to tłuszcz roślinny, a smalec to tłuszcz wieprzowy. Te substancje odgrywają kluczową rolę w wielu procesach kulinarnych, takich jak smażenie, pieczenie czy jako składniki potraw. Użycie tłuszczu w kuchni nie tylko wpływa na smak potraw, ale także na ich konsystencję i wartości odżywcze. Zgodnie z normami branżowymi, tłuszcze powinny być przechowywane w odpowiednich warunkach, aby zachowały swoje właściwości organoleptyczne. Warto również zwrócić uwagę na aspekty zdrowotne związane z ich spożywaniem, w tym na rodzaj kwasów tłuszczowych, które mogą wpływać na cholesterol oraz zdrowie serca. Dlatego też, zrozumienie różnorodności tłuszczów i ich zastosowania jest kluczowe w dietetyce i kulinariach.

Pytanie 40

Jaką mąkę należy wykorzystać do przygotowania sosu beszamelowego?

A. Pszenną-typ 2000
B. Żytnią-typ 1850
C. Pszenną-typ 500
D. Żytnią-typ 580
Wybór mąki pszennej typ 500 do przygotowania sosu beszamelowego jest uzasadniony jej właściwościami technologicznymi. Mąka ta charakteryzuje się średnią zawartością białka, co zapewnia odpowiednią strukturę i elastyczność sosu. Przy produkcji beszamelu mąka ma za zadanie zagęszczenie sosu, a mąka typu 500, dzięki optymalnej zawartości glutenu, tworzy stabilną emulsję, co jest kluczowe dla uzyskania gładkiej konsystencji. Użycie mąki o niższej zawartości białka, jak typ 2000, prowadziłoby do uzyskania sosu o większej gęstości i mniejszej elastyczności, co jest niepożądane w klasycznym przepisie na beszamel. Mąka żytnia, na przykład typ 1850 czy 580, ma znacznie inną strukturę białek i może wprowadzać intensywniejszy, niepożądany smak, a także nie zapewnia odpowiedniego efektu zagęszczenia, przez co sos mógłby mieć gruboziarnistą konsystencję. W praktyce, sos beszamelowy jest bazą do wielu dań, a jego jakość w dużej mierze zależy od doboru odpowiednich składników, w tym mąki.