Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 28 kwietnia 2025 08:56
Data zakończenia: 28 kwietnia 2025 09:07

Egzamin niezdany

Wynik: 10/40 punktów (25,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie zdanie charakteryzuje SSH Secure Shell?

A. Sesje SSH powodują wysłanie zwykłego tekstu, niezaszyfrowanych danych

B. Protokół do pracy zdalnej na odległym komputerze, który nie zapewnia kodowania transmisji

C. Bezpieczny protokół terminalowy oferujący usługi szyfrowania połączenia

D. Sesje SSH nie umożliwiają stwierdzenia, czy punkty końcowe są autentyczne

Niektóre pomysły zawarte w alternatywnych odpowiedziach mogą wprowadzać w błąd i mogą prowadzić do złego zrozumienia funkcji protokołu SSH. Na przykład, twierdzenie, że protokół nie zapewnia szyfrowania transmisji, jest nieprawdziwe, ponieważ jednym z kluczowych celów SSH jest właśnie ochrona danych przed nieautoryzowanym dostępem poprzez szyfrowanie. Protokół ten wykorzystuje silne metody szyfrowania, co oznacza, że dane przesyłane między klientem a serwerem są chronione przed podsłuchiwaniem i manipulacją. Innym błędnym stwierdzeniem jest to, że sesje SSH przesyłają niezaszyfrowane dane. W rzeczywistości, każda sesja SSH jest zabezpieczona, co jest kluczowym elementem jego działania. Również nieprawdziwe jest stwierdzenie, że sesje SSH nie umożliwiają weryfikacji autentyczności punktów końcowych. Protokół SSH implementuje mechanizmy weryfikacji, takie jak klucze publiczne, które pozwalają na potwierdzenie tożsamości serwera i klienta. Te błędne przekonania mogą wynikać z niezrozumienia podstawowych zasad działania protokołu SSH oraz roli, jaką odgrywa w zabezpieczaniu komunikacji w sieciach komputerowych. W związku z tym kluczowe jest, aby zrozumieć, że SSH nie tylko zapewnia zdalny dostęp, ale także chroni poufność i integralność danych, co jest fundamentalne w dzisiejszym świecie technologii informacyjnych.

Pytanie 2

Jakie polecenie w systemie Linux jest używane do planowania zadań?

A. shred

B. top

C. cron

D. taskschd

Wybór 'top' jako narzędzia do harmonogramowania zadań w systemie Linux jest błędny, ponieważ 'top' jest aplikacją służącą do monitorowania procesów działających w systemie w czasie rzeczywistym. Umożliwia ona użytkownikom obserwację zużycia CPU, pamięci oraz innych zasobów przez uruchomione procesy, jednak nie ma zdolności do automatycznego uruchamiania zadań w określonym czasie. Oznacza to, że choć 'top' może być użyteczny w diagnostyce i monitorowaniu, nie jest narzędziem do harmonogramowania jak 'cron'. Ponadto, użycie 'shred' jako narzędzia do harmonogramowania zadań również jest mylące. 'Shred' to program służący do bezpiecznego usuwania plików, co oznacza, że jego funkcjonalność nie dotyczy harmonogramowania zadań, lecz raczej ochrony prywatności danych poprzez ich nadpisywanie. Wreszcie, 'taskschd' to narzędzie specyficzne dla systemów operacyjnych Windows i nie ma zastosowania w kontekście systemu Linux. Typowym błędem jest mylenie funkcji narzędzi związanych z zarządzaniem systemem, co prowadzi do niewłaściwych wniosków o ich zastosowaniach. Właściwe zrozumienie ról i funkcji narzędzi dostępnych w systemie operacyjnym jest kluczowe dla efektywnej administracji oraz automatyzacji zadań.

Pytanie 3

Symbol umieszczony na obudowie komputera stacjonarnego informuje o zagrożeniu przed

A. możliwym zagrożeniem radiacyjnym

B. porażeniem prądem elektrycznym

C. promieniowaniem niejonizującym

D. możliwym urazem mechanicznym

Symbol przedstawiony na obudowie komputera to powszechnie stosowany znak ostrzegawczy przed porażeniem prądem elektrycznym Składa się z żółtego trójkąta z czarną obwódką oraz czarną błyskawicą w środku Ten symbol informuje użytkownika o potencjalnym ryzyku związanym z kontaktem z nieosłoniętymi przewodami lub urządzeniami elektrycznymi mogącymi znajdować się pod niebezpiecznym napięciem Znak ten jest szeroko stosowany w różnych gałęziach przemysłu gdzie istnieje możliwość porażenia prądem szczególnie w miejscach o dużym natężeniu energii elektrycznej Przestrzeganie oznaczeń jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa w miejscach pracy oraz w domach Zgodnie z międzynarodowymi normami i standardami takimi jak ISO 7010 czy ANSI Z535.4 stosowanie tego rodzaju symboli jest wymagane do informowania o zagrożeniach elektrycznych Praktyczne zastosowanie znaku obejmuje nie tylko sprzęt komputerowy ale także rozdzielnie elektryczne oraz inne urządzenia przemysłowe gdzie występuje ryzyko kontaktu z prądem Elektryczność mimo swoich korzyści stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia i życia dlatego znajomość i rozumienie takich symboli jest kluczowe w codziennym użytkowaniu urządzeń elektrycznych i elektronicznych

Pytanie 4

Usługa, która odpowiada za przekształcanie nazw domenowych na adresy IP, to

A. SMTP

B. DHCP

C. SNMP

D. DNS

Odpowiedzi DHCP, SMTP oraz SNMP są związane z innymi aspektami funkcjonowania sieci i nie odpowiadają na pytanie dotyczące translacji nazw domenowych na adresy IP. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest protokołem służącym do automatycznej konfiguracji urządzeń w sieci lokalnej. Jego głównym zadaniem jest przydzielanie adresów IP urządzeniom, co odbywa się na podstawie ich unikalnych identyfikatorów sprzętowych. Choć DHCP jest kluczowe w konfiguracji sieci, nie zajmuje się translacją nazw domenowych. SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) to protokół komunikacyjny używany do wysyłania wiadomości e-mail. Jego rola w infrastrukturze internetowej jest istotna, lecz nie dotyczy on tłumaczenia nazw na adresy IP. Wreszcie SNMP (Simple Network Management Protocol) jest protokołem zarządzania sieciami, umożliwiającym monitorowanie i zarządzanie urządzeniami sieciowymi. Pomimo, że wszystkie te protokoły są fundamentalne dla działania sieci, koncentrują się na innych zadaniach, takich jak przydzielanie adresów, zarządzanie wiadomościami e-mail czy monitorowanie stanu urządzeń. Typowym błędem przy wyborze niewłaściwej odpowiedzi jest mylenie roli różnych protokołów w zakresie ich funkcji sieciowych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowej diagnozy problemów sieciowych i efektywnego zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 5

Która z usług serwerowych oferuje automatyczne ustawienie parametrów sieciowych dla stacji roboczych?

A. NAT

B. DHCP

C. DNS

D. WINS

NAT, czyli Network Address Translation, to technologia służąca do mapowania adresów IP w ramach sieci, co pozwala na ukrycie struktury wewnętrznej sieci przed światem zewnętrznym. NAT działa na poziomie warstwy sieciowej modelu OSI, ale jego głównym celem jest zarządzanie adresowaniem oraz umożliwienie wielu urządzeniom korzystania z jednego publicznego adresu IP. Nie ma on jednak żadnych funkcji związanych z automatyczną konfiguracją parametrów sieciowych, przez co nie może być uznawany za rozwiązanie do tego celu. DNS, czyli Domain Name System, to system, który tłumaczy nazwy domenowe na adresy IP, umożliwiając użytkownikom dostęp do zasobów internetowych za pomocą łatwych do zapamiętania nazw. Chociaż jest to kluczowy element infrastruktury sieciowej, również nie zajmuje się automatyzowaniem konfiguracji parametrów sieciowych. WINS, czyli Windows Internet Name Service, to usługa służąca do rozwiązywania nazw NetBIOS w sieciach TCP/IP. WINS jest specyficzny dla systemów Windows i również nie pełni roli w kontekście automatycznej konfiguracji parametrów sieciowych. Podsumowując, błędny wybór odpowiedzi wynika z nieporozumienia dotyczącego funkcji poszczególnych technologii sieciowych oraz ich zastosowania w praktyce. Każda z wymienionych usług pełni inną rolę w infrastrukturze sieciowej, a zrozumienie ich funkcji jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania siecią.

Pytanie 6

Jak nazywa się topologia fizyczna, w której każdy węzeł łączy się bezpośrednio ze wszystkimi innymi węzłami?

A. pojedynczego pierścienia

B. siatki

C. hierarchiczna

D. gwiazdy rozszerzonej

Wybór topologii pojedynczego pierścienia sugeruje, że każdy węzeł łączy się z dwoma innymi węzłami, tworząc zamknięty obwód. Choć taka struktura może być stosunkowo prosta do zbudowania i może być atrakcyjna ze względu na niskie koszty materiałowe, to nie oferuje ona zalet niezawodności, które są charakterystyczne dla topologii siatki. Jeśli jeden węzeł lub łącze ulegnie awarii, cała sieć może przestać działać, co czyni ją podatną na awarie. Przykładami zastosowania topologii pierścieniowej mogą być mniejsze sieci lokalne, ale w przypadku większych systemów nie zaleca się jej stosowania ze względu na wspomniane ograniczenia. Topologia gwiazdy rozszerzonej polega na centralnym węźle, do którego podłączane są inne węzły, co oznacza, że awaria centralnego węzła może również prowadzić do przerwania komunikacji w całej sieci. Hierarchiczna topologia natomiast, w której węzły są zorganizowane w strukturę drzewa, także nie zapewnia pełnej sieciowej redundancji, co czyni ją mniej stabilną w porównaniu do połączeń w topologii siatki. W praktyce, wykorzystując topologie, ważne jest, aby zrozumieć ich ograniczenia i dostosować je do specyfikacji oraz potrzeb konkretnej organizacji, aby zapewnić maksymalną efektywność oraz bezpieczeństwo systemu sieciowego.

Pytanie 7

Czym charakteryzuje się atak typu hijacking na serwerze sieciowym?

A. gromadzeniem danych na temat atakowanej sieci oraz poszukiwaniem słabości w infrastrukturze

B. przejęciem kontroli nad połączeniem pomiędzy komunikującymi się urządzeniami

C. przeciążeniem aplikacji oferującej konkretne informacje

D. łamaniem mechanizmów zabezpieczających przed nieautoryzowanym dostępem do programów

Rozważając inne odpowiedzi, warto zauważyć, że zbieranie informacji na temat atakowanej sieci i szukanie luk w sieci to technika bardziej związana z prowadzonymi badaniami nad bezpieczeństwem, a nie bezpośrednio z atakiem hijacking. Z kolei łamanie zabezpieczeń przed niedozwolonym użytkowaniem programów odnosi się do ataków związanych z naruszeniem licencji lub wykorzystaniem oprogramowania w sposób niezgodny z jego przeznaczeniem, co również nie jest charakterystyczne dla hijackingu. Przeciążenie aplikacji udostępniającej określone dane to zjawisko związane z atakami typu DoS (Denial of Service), które mają na celu uniemożliwienie dostępu do usług, ale nie dotyczą przejęcia kontroli nad połączeniem. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych rodzajów ataków oraz ich specyfiki. W kontekście bezpieczeństwa IT ważne jest, aby zrozumieć, że różne techniki mają odmienne cele i metody działania, co wpływa na dobór odpowiednich środków ochrony. Zastosowanie właściwych zabezpieczeń i zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego zarządzania ryzykiem w przestrzeni cyfrowej.

Pytanie 8

Interfejs UDMA to typ interfejsu

A. szeregowy, który służy do transferu danych między pamięcią RAM a dyskami twardymi

B. równoległy, który został zastąpiony przez interfejs SATA

C. szeregowy, stosowany do łączenia urządzeń wejściowych

D. równoległy, używany m.in. do połączenia kina domowego z komputerem

Wybór odpowiedzi, która opisuje interfejs UDMA jako szeregowy, używany do podłączania urządzeń wejścia, jest błędny z kilku powodów. Interfejs UDMA jest technologią równoległą, co oznacza, że wykorzystuje wiele linii danych do jednoczesnej transmisji informacji, co znacznie zwiększa przepustowość w porównaniu do interfejsów szeregowych, które przesyłają dane bit po bicie. Stąd pierwsza niepoprawna koncepcja związana z tą odpowiedzią to mylenie typów interfejsów. Ponadto, UDMA nie jest używany do podłączania urządzeń wejścia, lecz raczej do komunikacji z pamięcią masową, jak dyski twarde. W odniesieniu do drugiej nieprawidłowej odpowiedzi, UDMA nie został całkowicie zastąpiony przez SATA, lecz raczej ewoluował wraz z postępem technologii. Mimo że SATA jest obecnie preferowanym standardem transferu danych do dysków twardych ze względu na swoje zalety, wciąż istnieje wiele sprzętu, który wykorzystuje UDMA. Niezrozumienie tych aspektów może prowadzić do błędnych wniosków przy projektowaniu lub modernizacji systemów komputerowych, dlatego ważne jest, aby dokładnie zrozumieć różnice między tymi technologiami oraz ich odpowiednie zastosowania. Ostatecznie, wybór odpowiedniego interfejsu powinien być oparty na aktualnych potrzebach wydajnościowych i kompatybilności z istniejącym sprzętem.

Pytanie 9

W dokumentacji powykonawczej dotyczącej fizycznej i logicznej struktury sieci lokalnej powinien znajdować się

A. wstępny kosztorys materiałów oraz robocizny

B. harmonogram prac realizacyjnych

C. umowa pomiędzy zlecającym a wykonawcą

D. schemat sieci z wyznaczonymi punktami dystrybucji i gniazdami

Harmonogram prac wykonawczych, umowa zlecającego pracę z wykonawcą oraz wstępny kosztorys materiałów i robocizny to istotne dokumenty w kontekście realizacji projektu budowy sieci lokalnej, ale nie są one częścią dokumentacji powykonawczej dotyczącej fizycznej i logicznej struktury sieci. Harmonogram prac ma na celu określenie czasu realizacji poszczególnych etapów projektu, co jest ważne dla zarządzania projektem, lecz nie dostarcza informacji o infrastrukturze sieci. Umowa zlecającego z wykonawcą jest kluczowym dokumentem dotyczących zasad współpracy, jednak nie odnosi się bezpośrednio do struktury samej sieci ani jej funkcjonalności. Wstępny kosztorys jest użyteczny w planowaniu budżetu, ale nie ma związku z układem i organizacją elementów sieciowych. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że dokumenty administracyjne są równoważne z dokumentacją techniczną. W rzeczywistości, skuteczna dokumentacja powykonawcza musi zawierać szczegółowe schematy oraz opisy układu i konfiguracji komponentów sieciowych, co jest niezbędne do zapewnienia jej sprawności i przyszłej rozbudowy. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla każdego, kto pracuje w branży IT i zajmuje się projektowaniem oraz wdrażaniem sieci lokalnych.

Pytanie 10

W systemie Linux komenda cd ~ umożliwia

A. odnalezienie znaku ~ w zapisanych danych

B. przejście do katalogu domowego użytkownika

C. stworzenie katalogu /~

D. przejście do folderu głównego

Wszystkie pozostałe odpowiedzi są nieprawidłowe i opierają się na błędnych założeniach dotyczących działania polecenia 'cd ~'. Twierdzenie, że 'cd ~' tworzy katalog '/~', jest całkowicie nieporozumieniem. W rzeczywistości polecenie 'cd' (change directory) nie ma funkcji tworzenia katalogów; jego głównym zadaniem jest zmiana bieżącego katalogu roboczego na podany w argumentach. Podobnie, stwierdzenie, że polecenie to przenosi użytkownika do katalogu głównego, jest mylące. Katalog główny, reprezentowany przez '/', jest odrębnym pojęciem w systemie plików, a 'cd ~' odnosi się wyłącznie do katalogu domowego aktualnie zalogowanego użytkownika. Próba zrozumienia tego polecenia jako wyszukiwania znaku '~' w zapisanych danych jest także błędna. Symbol '~' nie jest traktowany jako tekst do wyszukiwania, lecz jako specyficzny skrót w kontekście powłoki systemu Linux. Typowe błędy myślowe mogą wynikać z nieznajomości podstawowych koncepcji struktury systemu plików w Linuxie oraz domyślnych zachowań powłoki. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że polecenia w Linuxie są często kontekstowe i mają przypisane specyficzne znaczenie, które mogą różnić się od oczekiwań użytkownika, co podkreśla znaczenie znajomości dokumentacji oraz praktyki w codziennej pracy z systemem.

Pytanie 11

W podejściu archiwizacji danych określanym jako Dziadek – Ojciec – Syn na poziomie Dziadek wykonuje się kopię danych na koniec

A. roku

B. miesiąca

C. dnia

D. tygodnia

Wybór odpowiedzi związanych z rokiem, dniem lub tygodniem wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące strategii archiwizacji danych. Archiwizacja na poziomie Dziadek, który często obejmuje dłuższy okres przechowywania danych, nie może być ograniczona do krótkich interwałów czasowych, takich jak dzień czy tydzień. Często myśląc o archiwizacji, można pomylić aspekty dotyczące częstotliwości tworzenia kopii zapasowych z długością przechowywania danych. Na przykład, archiwizacja danych co tydzień może prowadzić do zbyt częstego nadpisywania informacji, co w kontekście długoterminowego przechowywania może być niewystarczające. Z kolei archiwizacja roczna, choć może wydawać się solidną praktyką, nie zapewnia odpowiedniej elastyczności w odpowiedzi na zmieniające się potrzeby firmy czy ryzyka utraty danych. Takie podejścia mogą również prowadzić do nieaktualnych informacji, które nie są na bieżąco odzwierciedlane w archiwum. Warto zauważyć, że wiele organizacji korzysta z zasady „3-2-1” w odniesieniu do kopii zapasowych: trzy kopie danych, na dwóch różnych nośnikach, z jedną kopią przechowywaną offline. Oznacza to, że archiwizacja miesięczna jest bardziej odpowiednia w kontekście strategii Dziadek, a inne odpowiedzi mogą prowadzić do braku efektywności w obszarze zarządzania danymi.

Pytanie 12

Podczas konserwacji i czyszczenia drukarki laserowej, która jest odłączona od zasilania, pracownik serwisu komputerowego może zastosować jako środek ochrony indywidualnej

A. ściereczkę do usuwania zanieczyszczeń

B. komputerowy odkurzacz ręczny

C. rękawiczki ochronne

D. element kotwiczący

Rękawiczki ochronne są kluczowym elementem środków ochrony indywidualnej podczas pracy z urządzeniami elektronicznymi, takimi jak drukarki laserowe. Ich stosowanie nie tylko zapewnia ochronę przed kontaktem z zabrudzeniami, takimi jak pył tonera, ale również minimalizuje ryzyko uszkodzeń delikatnych komponentów sprzętu. Podczas konserwacji, serwisant powinien nosić rękawiczki, aby uniknąć zanieczyszczeń, które mogą wpływać na jakość druku oraz funkcjonalność urządzenia. Oprócz tego, rękawiczki chronią skórę przed potencjalnymi substancjami chemicznymi, które mogą być obecne w materiałach eksploatacyjnych lub czyszczących. Przykłady dobrych praktyk w tej dziedzinie to korzystanie z rękawiczek lateksowych lub nitrylowych, które są odporne na substancje chemiczne oraz oferują dobrą chwytność, co jest istotne podczas manipulacji drobnymi częściami. Pamiętaj, że każdy serwisant powinien przestrzegać procedur BHP oraz standardów ISO dotyczących bezpieczeństwa w miejscu pracy, co obejmuje odpowiednie stosowanie środków ochrony osobistej.

Pytanie 13

Ile warstw zawiera model ISO/OSI?

A. 5

B. 3

C. 9

D. 7

Zrozumienie modelu ISO/OSI jest fundamentalne dla efektywnej komunikacji w sieciach komputerowych. Istnieje błędne przekonanie, że model ten składa się z mniejszej liczby warstw, co prowadzi do zubożenia wiedzy na temat złożoności i struktury komunikacji sieciowej. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 3 lub 5 warstw nie tylko ignorują pełen zakres modelu, ale także wprowadzają w błąd co do roli, jaką pełnią poszczególne warstwy. Warstwy te są projektowane tak, aby aplikacje mogły komunikować się ze sobą niezależnie od technologii, co pozwala na elastyczne dostosowanie systemów do zmieniających się potrzeb. Ponadto, uproszczenia te prowadzą do niedoszacowania znaczenia warstw pośrednich, które zarządzają takimi procesami jak routing czy sesję komunikacyjną. Koncentracja na zbyt małej liczbie warstw może prowadzić do błędnych diagnoz problemów w sieciach, ponieważ technicy mogą nie rozumieć, jakie funkcje są przypisane każdej warstwie. Dlatego tak ważne jest, aby dokładnie poznać wszystkie aspekty modelu OSI, co ułatwia projektowanie, implementację oraz zarządzanie systemami sieciowymi i ich protokołami.

Pytanie 14

Na diagramie zaprezentowano strukturę

A. Magistrali

B. Siatki

C. Gwiazdy

D. Podwójnego pierścienia

Topologia gwiazdy, w której wszystkie urządzenia są podpięte do jednego centralnego punktu, jak hub czy switch, ma jedną dużą wadę - jeśli to centralne urządzenie się popsuje, to cała sieć pada. Jasne, jest łatwiejsza w ustawieniu i zarządzaniu, ale brakuje jej tego poziomu redundancji, który ma siatka. Z kolei topologia magistrali, gdzie wszystkie urządzenia łączą się do jednego medium, ma też swoje problemy z ograniczoną przepustowością i trudnościami w diagnozowaniu usterek. Jeszcze gorzej, im więcej urządzeń, tym większe ryzyko kolizji sygnału, co może spowodować problemy z wydajnością. Podwójny pierścień wygląda lepiej, bo ma dodatkową drogę awaryjną, ale przesyłanie danych wciąż jest sekwencyjne, a to sprawia, że może działać wolniej niż w pełnej siatce. Dodatkowo, konfiguracja pierścieni bywa bardziej skomplikowana, bo każde dodanie lub usunięcie węzła wymaga przynajmniej drobnej rekonfiguracji. Dlatego w nowoczesnych sieciach, moim zdaniem, topologia siatki wypada najlepiej, bo oferuje dużą elastyczność i niezawodność.

Pytanie 15

Jakie jest zastosowanie maty antystatycznej oraz opaski podczas instalacji komponentu?

A. polepszenia warunków higienicznych serwisanta

B. usunięcia zanieczyszczeń

C. neutralizacji ładunków elektrostatycznych

D. zwiększenia komfortu naprawy

Odpowiedzi sugerujące, że mata i opaska antystatyczna służą do ułatwienia naprawy, poprawy higieny serwisanta czy oczyszczenia zabrudzeń, wskazują na brak zrozumienia podstawowych funkcji tych narzędzi. Ułatwienie naprawy odnosi się do aspektów organizacyjnych i ergonomicznych, jednak nie mają one bezpośredniego związku z neutralizacją ładunków elektrostatycznych. Poprawa higieny serwisanta jest również błędnym podejściem, gdyż mata antystatyczna nie ma na celu ochrony osobistej w sensie zdrowotnym, a raczej technicznym. Co więcej, oczyszczanie zabrudzeń to całkowicie odrębna czynność, która nie ma związku z problematyką ładunków elektrostatycznych. Ładunki te powstają na skutek tarcia materiałów i mogą być niezwykle niebezpieczne dla elektroniki. Ignorowanie konieczności ochrony przed nimi może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń podzespołów, a w konsekwencji do nieprawidłowego działania urządzeń. Warto pamiętać, że stosowanie mat i opasek antystatycznych jest nie tylko zalecane, ale wręcz wymagane w wielu standardach branżowych, aby zapewnić bezpieczeństwo i niezawodność elektroniki.

Pytanie 16

Jaki zakres adresów IPv4 jest prawidłowo przypisany do danej klasy?

A. Poz. C

B. Poz. A

C. Poz. D

D. Poz. B

Wybór odpowiedzi A, C lub D odnosi się do nieprawidłowych zakresów adresów IPv4 przypisanych do niewłaściwych klas. Klasa A obejmuje adresy od 1.0.0.0 do 126.255.255.255, co oznacza, że posiada tylko 7 bitów identyfikatora sieci, co pozwala na obsługę bardzo dużych sieci, ale z ograniczoną liczbą dostępnych adresów hostów. Klasa C, z kolei, obejmuje zakres od 192.0.0.0 do 223.255.255.255, oferując 24 bity dla hostów, co jest idealne dla mniejszych sieci, które nie wymagają dużej liczby adresów. Klasa D, z adresami od 224.0.0.0 do 239.255.255.255, jest zarezerwowana dla multicastu, co oznacza, że nie jest używana do przypisywania adresów dla indywidualnych hostów ani dla standardowego routingu. Powszechnym błędem jest mylenie zakresów adresów oraz ich przeznaczenia, co może prowadzić do problemów z konfiguracją sieci i bezpieczeństwem. Właściwe zrozumienie klas adresów IPv4 i ich zastosowania jest niezbędne do efektywnego zarządzania sieciami, a także do unikania kolizji w przydzielaniu adresów IP oraz zapewnienia ich prawidłowego funkcjonowania w różnych kontekstach sieciowych.

Pytanie 17

Zastosowanie programu w różnych celach, badanie jego działania oraz wprowadzanie modyfikacji, a także możliwość publicznego udostępniania tych zmian, to charakterystyka licencji typu

A. ADWARE

B. MOLP

C. FREEWARE

D. GNU GPL

MOLP (Managed Online Licensing Programs) nie jest licencją open source; jest to typ licencji, która skupia się na zarządzaniu dostępem do oprogramowania w modelu subskrypcyjnym. Użytkownicy zazwyczaj nie mają prawa do modyfikacji ani rozpowszechniania programu, co sprzeciwia się zasadom otwartości i współpracy. ADWARE to model monetizacji oprogramowania, w którym użytkownik jest bombardowany reklamami, co nie ma nic wspólnego z licencjonowaniem w kontekście modyfikacji czy rozpowszechniania. Freeware natomiast odnosi się do oprogramowania, które jest dostępne bezpłatnie, ale niekoniecznie pozwala na modyfikacje czy dostęp do kodu źródłowego. Często użytkownicy mylą te terminy, co prowadzi do błędnych wniosków o prawach, jakie posiadają wobec oprogramowania. Pamiętaj, że otwarte licencje, takie jak GPL, nie tylko promują swobodę użytkowania, ale także odpowiedzialność za dzielenie się poprawkami i ulepszeniami, co nie jest cechą innych modeli licencyjnych, które ograniczają lub uniemożliwiają te działania. Dlatego ważne jest zrozumienie różnic między tymi licencjami oraz ich wpływu na rozwój oprogramowania i społeczności programistycznej.

Pytanie 18

Jakie urządzenie powinno się wykorzystać, aby rozszerzyć zasięg sieci bezprzewodowej w obiekcie?

A. Bezprzewodową kartę sieciową

B. Modem bezprzewodowy

C. Wzmacniacz sygnału

D. Przełącznik zarządzalny

Wzmacniacz sygnału to urządzenie zaprojektowane do zwiększania zasięgu sieci bezprzewodowej poprzez odbieranie, wzmacnianie i retransmisję sygnału. Dzięki temu możliwe jest pokrycie większego obszaru w budynku, co szczególnie przydaje się w dużych przestrzeniach, gdzie sygnał z routera może być osłabiony przez przeszkody takie jak ściany czy meble. W praktyce, wzmacniacz sygnału znajduje zastosowanie w biurach, mieszkaniach oraz obiektach komercyjnych, gdzie stabilne połączenie internetowe jest kluczowe dla funkcjonowania różnych aplikacji. Warto również zwrócić uwagę na standardy IEEE 802.11, które definiują wymagania dla sieci bezprzewodowych, w tym dla wzmacniaczy sygnału. Dobrą praktyką jest także umieszczanie wzmacniacza w centralnej części obszaru, aby maksymalizować efektywność jego działania. Dodatkowo, nowoczesne wzmacniacze często oferują funkcje automatycznego dostosowywania się do warunków sieci, co zwiększa ich efektywność oraz jakość dostarczanego sygnału.

Pytanie 19

Industry Standard Architecture to standard magistrali, który określa, że szerokość szyny danych wynosi:

A. 64 bitów

B. 32 bitów

C. 16 bitów

D. 128 bitów

Odpowiedzi, które wskazują na inne szerokości magistrali, jak 32 bity czy 64 bity, mogą być wynikiem pewnych nieporozumień o tym, jak rozwijały się architektury komputerowe. Wiele osób myśli, że nowsze technologie zawsze muszą mieć większe szerokości magistrali, a to nie zawsze jest prawda. Różne standardy architektoniczne są zaprojektowane pod konkretne potrzeby i wymagania. Na przykład 32 bity to już nowsze architektury x86, które zaczęły się pojawiać na początku lat 90. i dawały większą wydajność oraz możliwość pracy z większą ilością pamięci. Z kolei architektury 64-bitowe, które stały się normą w XXI wieku, radzą sobie z ogromnymi zbiorami danych, co jest super ważne w dzisiejszych czasach, gdy chodzi o obliczenia naukowe czy zarządzanie bazami danych. Ale te standardy nie pasują do kontekstu ISA, który opiera się na 16-bitowej szerokości magistrali. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do złych decyzji w projektach IT, co może mieć wpływ na wydajność i koszty systemu. Warto znać tło historyczne rozwoju architektur, żeby podejmować lepsze decyzje technologiczne.

Pytanie 20

W ramach zalecanych działań konserwacyjnych użytkownicy dysków SSD powinni unikać wykonywania

A. defragmentacji dysku

B. systematycznego sprawdzania dysku programem antywirusowym

C. czyszczenia wnętrza jednostki centralnej z kurzu

D. systematycznych kopii zapasowych danych

Systematyczne tworzenie kopii zapasowych danych jest kluczowym elementem strategii ochrony informacji, ponieważ minimalizuje ryzyko utraty danych. Użytkownicy SSD powinni regularnie wykonywać kopie zapasowe swoich danych, aby zabezpieczyć się przed różnymi zagrożeniami, takimi jak awarie sprzętu, ataki ransomware czy przypadkowe usunięcie plików. Z kolei czyszczenie wnętrza jednostki centralnej z kurzu jest niezbędne dla zapewnienia odpowiedniej wentylacji i chłodzenia komponentów komputerowych, co wpływa na długowieczność systemu. Zbierający się kurz może blokować wentylatory i prowadzić do przegrzewania się podzespołów, co z kolei może prowadzić do ich uszkodzenia. Również systematyczne sprawdzanie dysku programem antywirusowym jest ważne, aby wykryć i usunąć potencjalne zagrożenia, które mogą zainfekować system. Użytkownicy SSD powinni stosować skanery antywirusowe, aby zapewnić bezpieczeństwo swoich danych. Błędne jest przekonanie, że defragmentacja ma działanie poprawiające wydajność w przypadku dysków SSD, co wynika z niepełnego zrozumienia różnic między technologią HDD a SSD. W rzeczywistości, ignorowanie tych różnic w podejściu do konserwacji dysków prowadzi do działania, które mogą zaszkodzić urządzeniom pamięci flash, zamiast je wspierać.

Pytanie 21

Jaką kwotę będzie trzeba zapłacić za wymianę karty graficznej w komputerze, jeżeli jej koszt wynosi 250zł, czas wymiany to 80 minut, a każda rozpoczęta roboczogodzina to 50zł?

A. 400zł

B. 300zł

C. 250zł

D. 350zł

Niepoprawne podejścia do wyliczenia kosztów związanych z wymianą karty graficznej często wynikają z niepełnego zrozumienia zasad naliczania kosztów robocizny oraz pomijania istotnych elementów kalkulacyjnych. Odpowiedzi takie jak 250zł lub 300zł są przykładem błędnego myślenia, ponieważ koncentrują się jedynie na cenie karty graficznej lub na niepełnym wyliczeniu kosztów robocizny. Koszt 250zł odnosi się jedynie do zakupu karty, ignorując fakt, że wymiana wymaga dodatkowych kosztów pracy. Z kolei odpowiedź 300zł, choć bliższa prawidłowej, również nie uwzględnia pełnych kosztów robocizny, które w przypadku 80 minut pracy oznaczają, że praca została wyceniona na 1 godzinę. W kontekście standardów branżowych, dobrze praktykowane jest uwzględnianie pełnych jednostek roboczo-godzinnych, co w tym przypadku podnosi łączny koszt do 350zł. Ponadto, pominięcie zasad dotyczących rozliczania czasu pracy i pełnych jednostek roboczo-godzinnych jest powszechnym błędem, który może prowadzić do niedoszacowania kosztów serwisowych. Takie nieprawidłowości mogą znacząco wpływać na decyzje finansowe użytkowników oraz wizerunek profesjonalistów w branży IT.

Pytanie 22

Gdy komputer się uruchamia, na ekranie wyświetla się komunikat "CMOS checksum error press F1 to continue press DEL to setup". Naciśnięcie klawisza DEL spowoduje

A. usunięcie pliku konfiguracyjnego.

B. wyczyszczenie zawartości pamięci CMOS.

C. wejście do BIOS-u komputera.

D. przejście do ustawień systemu Windows.

Wciśnięcie klawisza DEL podczas pojawienia się komunikatu 'CMOS checksum error' pozwala na wejście do BIOS-u (Basic Input/Output System) komputera. BIOS jest oprogramowaniem niskiego poziomu, które zarządza sprzętem komputera i umożliwia konfigurację podstawowych ustawień systemowych. Gdy występuje błąd związany z checksumą CMOS, oznacza to, że dane przechowywane w pamięci CMOS są uszkodzone lub niepoprawne. Wchodząc do BIOS-u, użytkownik ma możliwość zresetowania ustawień lub dokonania niezbędnych zmian, co może być kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania systemu. Przykładem może być konieczność ustawienia daty i godziny, które mogły zostać zresetowane. Rekomendacje branżowe sugerują, aby regularnie sprawdzać ustawienia BIOS-u, zwłaszcza po wystąpieniu błędów, aby zapewnić stabilność i bezpieczeństwo systemu operacyjnego.

Pytanie 23

Zainstalowanie w komputerze przedstawionej karty pozwoli na

A. zwiększenie wydajności magistrali komunikacyjnej komputera

B. bezprzewodowe połączenie z siecią LAN z użyciem interfejsu BNC

C. podłączenie dodatkowego urządzenia peryferyjnego, takiego jak skaner lub ploter

D. rejestrację, przetwarzanie oraz odtwarzanie obrazu telewizyjnego

Niektóre z wymienionych funkcji nie są powiązane z możliwościami przedstawionej karty telewizyjnej. Karta telewizyjna nie służy do bezprzewodowego łączenia się z siecią LAN za pomocą interfejsu BNC ponieważ BNC jest typowo używany w starszych sieciach przewodowych a karta telewizyjna nie posiada funkcji sieciowych. Współczesne rozwiązania bezprzewodowe wykorzystują standardy takie jak Wi-Fi a nie BNC. Podłączenie dodatkowych urządzeń peryferyjnych takich jak skanery czy plotery wymaga interfejsów komunikacyjnych zewnętrznych lub wewnętrznych jak USB czy porty równoległe co nie jest funkcją karty telewizyjnej. Karta telewizyjna nie zwiększa przepustowości magistrali komunikacyjnej komputera. Funkcje związane ze zwiększaniem przepustowości dotyczą zazwyczaj komponentów takich jak procesor pamięć RAM czy karty sieciowe które mogą wspierać szybszą komunikację danych. Typowym błędem jest zakładanie że każdy złożony komponent komputera wpływa bezpośrednio na jego ogólną wydajność podczas gdy większość komponentów ma wyspecjalizowane zastosowania. Rozumienie specyfiki działania i zastosowania kart telewizyjnych ułatwia właściwe ich wykorzystanie w systemach komputerowych co jest istotne w pracy z multimediami.

Pytanie 24

Zaprezentowane właściwości karty sieciowej sugerują, że karta

Kod Producenta	WN-370USB
Interfejs	USB
Zgodność ze standardem	IEEE 802.11 b/g/n
Ilość wyjść	1 szt.
Zabezpieczenia	WEP 64/128, WPA, WPA2
Wymiary	49(L) x 26(W) x 10(H) mm

A. nie oferuje szyfrowania danych

B. działa w sieciach bezprzewodowych

C. działa w sieciach przewodowych z wykorzystaniem gniazda USB

D. działa w standardzie c

Odpowiedź sugerująca że karta pracuje w standardzie c jest błędna ponieważ standard c nie istnieje w kontekście sieci Wi-Fi. Standardy sieci bezprzewodowych określone przez IEEE to między innymi 802.11a b g n ac ax i inne. Każdy z tych standardów różni się prędkością przepustowością i zakresem częstotliwości. Pojęcie braku szyfrowania danych również jest niepoprawne ponieważ karta sieciowa w pytaniu obsługuje zabezpieczenia takie jak WEP WPA i WPA2 co oznacza że zapewnia różne poziomy szyfrowania chroniąc dane przed nieautoryzowanym dostępem. WEP jest najstarszą i najsłabszą formą zabezpieczenia jednak WPA i WPA2 oferują znacznie wyższy poziom bezpieczeństwa szczególnie WPA2 które jest powszechnie stosowane w nowoczesnych sieciach Wi-Fi. Stwierdzenie że karta pracuje w oparciu o gniazdo USB ale w sieciach przewodowych jest nieprawidłowe ponieważ karta jest zgodna ze standardami IEEE 802.11 które są wykorzystywane wyłącznie w sieciach bezprzewodowych. Sieci przewodowe zazwyczaj korzystają z innych standardów takich jak Ethernet opartych na kablach RJ-45. Częstym błędem jest mylenie interfejsu fizycznego USB z typem sieci w której urządzenie działa. USB służy do połączenia karty z komputerem ale sama transmisja danych odbywa się bezprzewodowo w tym przypadku w standardach Wi-Fi.

Pytanie 25

Interfejs SLI (ang. Scalable Link Interface) jest wykorzystywany do łączenia

A. karty graficznej z odbiornikiem TV

B. dwóch kart graficznych

C. czytnika kart z płytą główną

D. napędu Blu-ray z kartą dźwiękową

Wydaje się, że w niektórych odpowiedziach jest zamieszanie na temat tego, co robi SLI. Po pierwsze, łączenie czytnika kart z płytą główną to zupełnie inna sprawa, bo nie chodzi o synchronizację grafiki, tylko o przesyłanie danych. Podobnie napęd Blu-ray z kartą dźwiękową to coś całkiem innego niż SLI, bo te części mają różne funkcje w systemie. Łączenie karty graficznej z telewizorem też nie dotyczy SLI, gdyż telewizor nie przetwarza grafiki, tylko wyświetla obraz. Ważne jest, żeby zrozumieć, że SLI działa tylko z kartami graficznymi i ich współpracą, co pozwala na lepszą wydajność. Często błędnie myli się pojęcia przesyłu danych z obliczeniami, co prowadzi do tych niepoprawnych odpowiedzi. Wydaje mi się, że lepiej to zrozumiesz, jak jeszcze raz przeanalizujesz tę technologię.

Pytanie 26

Zamianę uszkodzonych kondensatorów w karcie graficznej umożliwi

A. klej cyjanoakrylowy

B. żywica epoksydowa

C. lutownica z cyną i kalafonią

D. wkrętak krzyżowy i opaska zaciskowa

Wymiana uszkodzonych kondensatorów w karcie graficznej wymaga użycia lutownicy z cyną i kalafonią, ponieważ te narzędzia oraz materiały są kluczowe w procesie lutowania. Lutownica pozwala na podgrzanie styków kondensatora, co umożliwia usunięcie starego elementu i przylutowanie nowego. Cyna, będąca stopem metali, ma odpowiednią temperaturę topnienia, co sprawia, że jest idealnym materiałem do lutowania w elektronice. Kalafonia, z kolei, działa jako topnik, który poprawia przyczepność lutu oraz zapobiega utlenianiu powierzchni lutowanych, co jest istotne dla zapewnienia mocnych i trwałych połączeń. Przykładem praktycznym zastosowania tych narzędzi jest serwisowanie kart graficznych, gdzie kondensatory często ulegają uszkodzeniu na skutek przeciążenia lub starzenia się. Standardy branżowe, takie jak IPC-A-610, podkreślają znaczenie wysokiej jakości lutowania w celu zapewnienia niezawodności urządzeń elektronicznych. Właściwe techniki lutowania nie tylko przedłużają żywotność komponentów, ale również poprawiają ogólną wydajność urządzenia. Dlatego znajomość obsługi lutownicy oraz umiejętność lutowania to niezbędne umiejętności w naprawach elektronicznych.

Pytanie 27

Liczba FAFC w systemie heksadecymalnym odpowiada wartości liczbowej

A. 1111101011111100 (2)

B. 1111101011011101 (2)

C. 175376 (8)

D. 64256(10)

Odpowiedzi niepoprawne wynikają z błędnego rozumienia konwersji między systemami liczbowymi. W przypadku pierwszej z błędnych odpowiedzi, 64256(10), konwersja z systemu heksadecymalnego na dziesiętny jest niepoprawna, ponieważ liczba FAFC w systemie heksadecymalnym to 64268 w systemie dziesiętnym, a nie 64256. Druga odpowiedź, 175376(8), wskazuje na system ósemkowy, co wprowadza jeszcze większe zamieszanie. Heksadecymalna liczba FAFC nie ma swojej reprezentacji w systemie ósemkowym, ponieważ systemy te są oparte na różnych podstawach. Z kolei liczby podane w systemie binarnym (1111101011011101 i 1111101011111100) również mogą wprowadzać w błąd. Chociaż jedna z nich jest bliska, to nie jest poprawna reprezentacja liczby FAFC. Głównym błędem w tych odpowiedziach jest nieuwzględnienie, jak różne systemy liczbowe konwertują się nawzajem. Często mylący jest również proces przeliczania między systemami, gdzie zapomnienie o odpowiednich podstawach (szesnastkowej, dziesiętnej, ósemkowej czy binarnej) prowadzi do niepoprawnych wniosków. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe, aby uniknąć podobnych pomyłek w przyszłości.

Pytanie 28

Jakim poleceniem w systemie Linux można ustalić trasę pakietu do celu?

A. netstat

B. traceroute

C. pathping

D. tracert

Pathping, netstat i tracert to różne narzędzia diagnostyczne, jednak każde z nich ma swoje specyficzne zastosowanie, które nie obejmuje pełnego śledzenia trasy pakietów w sposób, w jaki robi to 'traceroute'. Pathping, na przykład, łączy funkcjonalności polecenia 'ping' i 'traceroute', co pozwala na uzyskanie bardziej szczegółowych informacji o stanie łączności i utracie pakietów, ale nie jest przyjętym standardem we wszystkich dystrybucjach systemu Linux, co może prowadzić do nieefektywnej diagnostyki w tych środowiskach. Użycie 'netstat' pozwala na monitorowanie aktywnych połączeń sieciowych i statystyk dla protokołów, ale nie dostarcza informacji o trasie pakietów. Z kolei 'tracert' to odpowiednik 'traceroute' w systemie Windows, przez co nie jest dostępne w systemach Linux, co może prowadzić do błędnych wniosków przy porównywaniu poleceń między tymi dwoma systemami operacyjnymi. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że wszystkie narzędzia mają takie same funkcje. Kluczowe jest zrozumienie, że każde narzędzie ma swoje specyficzne zadania, a wybór odpowiedniego narzędzia do diagnostyki sieci powinien opierać się na jego funkcjonalności oraz kontekście, w jakim jest używane.

Pytanie 29

Który z wymienionych formatów płyt głównych charakteryzuje się najmniejszymi wymiarami?

A. Mini ITX

B. Mini ATX

C. Micro BTX

D. Flex ATX

Mini ITX to format płyty głównej zaprojektowany z myślą o minimalizacji rozmiarów, co czyni go jednym z najmniejszych standardów dostępnych na rynku. Jego wymiary wynoszą 170 x 170 mm, co pozwala na budowę kompaktowych komputerów, idealnych do zastosowań takich jak HTPC (Home Theater PC), komputery do gier w małych obudowach oraz urządzenia IoT. W standardzie Mini ITX liczba złącz oraz komponentów jest ograniczona, co wymusza na projektantach stosowanie innowacyjnych rozwiązań w zakresie chłodzenia oraz zarządzania energią. Ze względu na swoje rozmiary, płyty w tym formacie często są wykorzystywane w systemach wymagających niskiego poboru mocy, co jest istotne w kontekście ekologii i oszczędności energetycznej. Warto również zauważyć, że Mini ITX jest kompatybilny z wieloma komponentami, co pozwala na elastyczność w budowie systemu. Obecnie, wiele producentów oferuje obudowy skonstruowane specjalnie z myślą o płytach Mini ITX, co przyczynia się do ich rosnącej popularności wśród entuzjastów komputerowych.

Pytanie 30

Użytkownik napotyka trudności przy uruchamianiu systemu Windows. W celu rozwiązania tego problemu, skorzystał z narzędzia System Image Recovery, które

A. odzyskuje ustawienia systemowe, korzystając z kopii rejestru systemowego backup.reg

B. przywraca system używając punktów przywracania

C. przywraca system na podstawie kopii zapasowej

D. naprawia pliki rozruchowe, wykorzystując płytę Recovery

Odpowiedzi sugerujące, że narzędzie System Image Recovery odtwarza system z punktów przywracania, naprawia pliki startowe z użyciem płyty Recovery lub odzyskuje ustawienia systemu na podstawie kopii rejestru systemowego, są mylące i nieprawidłowe. Narzędzie to nie jest zaprojektowane do pracy z punktami przywracania, które są wykorzystywane przez funkcję Przywracania systemu, a nie przez System Image Recovery. Punkty przywracania zawierają zaledwie część systemu i są używane do przywracania systemu do wcześniejszego stanu, co różni się od przywracania z pełnego obrazu systemu. Odpowiedź mówiąca o naprawie plików startowych z płyty Recovery odnosi się do innego narzędzia, które ma na celu naprawę bootloadera lub innych kluczowych elementów rozruchowych, ale nie do pełnego przywracania systemu. Wreszcie, stwierdzenie dotyczące odzyskiwania ustawień systemu z kopii rejestru jest błędne, ponieważ rejestr systemowy nie jest bezpośrednio związany z narzędziem System Image Recovery. Tego typu nieporozumienia mogą wynikać z braku zrozumienia różnicy między przywracaniem systemu a naprawą systemu oraz z nieznajomości funkcji dostępnych w systemie Windows. Dlatego kluczowe jest, aby użytkownicy zapoznali się ze specyfiką i funkcjami poszczególnych narzędzi w celu skutecznego zarządzania systemem operacyjnym.

Pytanie 31

Wykonanie polecenia ```NET USER GRACZ * /ADD``` w wierszu poleceń systemu Windows spowoduje

A. wyświetlenie monitu o podanie hasła

B. utworzenie konta GRACZ z hasłem *

C. pokazanie komunikatu o błędnej składni polecenia

D. utworzenie konta GRACZ bez hasła oraz nadanie mu uprawnień administratora komputera

W analizie odpowiedzi, które zostały uznane za niepoprawne, można dostrzec kilka powszechnych nieporozumień. Po pierwsze, stwierdzenie o wyświetleniu komunikatu o niewłaściwej składni polecenia jest mylne, ponieważ składnia NET USER jest poprawna, a przy użyciu gwiazdki '*' system nie tylko akceptuje polecenie, ale również inicjuje proces żądania hasła. Kolejna nieprawidłowa koncepcja dotyczy przypisania konta GRACZ uprawnień administratora. W rzeczywistości, polecenie to domyślnie nie nadaje kontu żadnych dodatkowych uprawnień, a nowe konta użytkowników są tworzone jako standardowe konta, które nie mają uprawnień administracyjnych, chyba że wyraźnie wskazano inaczej. Ostatnia mylna odpowiedź sugeruje, że konto GRACZ może zostać dodane bez hasła, co jest niezgodne z polityką bezpieczeństwa systemu Windows. Tworzenie kont bez haseł stwarza poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa, dlatego system wymaga wprowadzenia hasła podczas tworzenia nowego konta. Często użytkownicy zaniedbują te zasady, co prowadzi do poważnych luk w zabezpieczeniach. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego zarządzania systemem i zapewnienia bezpieczeństwa danych.

Pytanie 32

Element oznaczony numerem 1 w schemacie blokowym procesora pełni funkcję

A. zapisywania rezultatu operacji

B. wykonywania operacji na liczbach zmiennoprzecinkowych

C. przechowywania dodatkowych danych dotyczących realizowanej operacji

D. przeprowadzania operacji na blokach informacji

Wśród podanych odpowiedzi niektóre dotyczą ważnych elementów procesora, ale nie odnoszą się bezpośrednio do funkcji FPU. Na przykład przechowywanie dodatkowych informacji o wykonywanej operacji może być związane z rejestrami flagowymi lub buforami, które kontrolują różne stany operacji. Te komponenty są kluczowe do zapewnienia precyzyjnego sterowania przepływem danych i operacji, ale nie są bezpośrednio związane z operacjami zmiennoprzecinkowymi. Wykonywanie operacji na blokach danych często odnosi się do ALU, które przetwarza operacje arytmetyczne i logiczne na liczbach całkowitych i może obsługiwać masowe operacje, jednak FPU jest wyspecjalizowane dla obliczeń zmiennoprzecinkowych, co odróżnia je od innych jednostek. Przechowywanie wyniku operacji zazwyczaj odbywa się w rejestrach ogólnego przeznaczenia lub specjalnych rejestrach wyników, które przechowują dane tymczasowo dla dalszego przetwarzania lub wyjścia, ale nie definiuje to funkcji FPU. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego rozróżnienia między rolami poszczególnych jednostek w architekturze procesora. FPU jest zatem dedykowane do wykonywania skomplikowanych obliczeń zmiennoprzecinkowych, podczas gdy inne jednostki pełnią swoje specyficzne role w ogólnym procesie przetwarzania danych w komputerze, co podkreśla znaczenie specjalizacji funkcjonalnej w architekturze komputerowej.

Pytanie 33

Polecenie df w systemie Linux umożliwia

A. określenie dostępnej przestrzeni na dysku

B. zarządzanie paczkami instalacyjnymi

C. wyświetlenie procesów o największym obciążeniu procesora

D. sprawdzenie spójności systemu plików

Polecenie df (disk free) w systemie Linux jest kluczowym narzędziem używanym do monitorowania dostępnej i wykorzystanej przestrzeni na systemach plików. Dzięki niemu użytkownicy mogą łatwo uzyskać informacje na temat dostępnego miejsca na dyskach, co jest niezwykle istotne w kontekście zarządzania zasobami systemowymi. W praktyce, polecenie df może być używane do identyfikacji, które systemy plików są bliskie pełnego zapełnienia, co może prowadzić do spadku wydajności lub nawet awarii aplikacji. Użytkownicy mogą także wykorzystać opcję -h, aby uzyskać dane w bardziej przystępny sposób, wyrażone w jednostkach takich jak MB lub GB. Dobrym podejściem jest regularne monitorowanie przestrzeni dyskowej, co pozwala na prewencyjne działania, takie jak usuwanie niepotrzebnych plików lub przenoszenie danych na inne nośniki. Przestrzeganie dobrych praktyk w zarządzaniu przestrzenią dyskową, takich jak tworzenie kopii zapasowych, jest również kluczowe dla zapewnienia integralności danych oraz stabilności systemu.

Pytanie 34

Komputer z BIOS-em firmy Award wyświetlił komunikat o treści Primary/Secondary master/slave hard disk fail. Co taki komunikat może sugerować w kontekście konieczności wymiany?

A. dysku twardego

B. klawiatury

C. karty graficznej

D. pamięci operacyjnej

Nieprawidłowe odpowiedzi sugerują problemy z innymi komponentami komputera, jednak każda z nich nie pasuje do kontekstu komunikatu o błędzie związanym z dyskiem twardym. Klawiatura, karta graficzna i pamięć operacyjna nie mają wpływu na rozpoznawanie dysków przez BIOS. Klawiatura jest odpowiedzialna za wprowadzanie danych, a jej awaria objawia się najczęściej brakiem możliwości interakcji z systemem, co nie jest związane z komunikatami o błędach dysku. Karta graficzna, z kolei, odpowiada za renderowanie obrazu na ekranie i jej uszkodzenie również nie wpływa na działanie dysków twardych. Problemy z pamięcią operacyjną mogą prowadzić do niestabilności systemu operacyjnego, lecz nie do błędów dotyczących dysków. Często błędne wnioski wynikają z nieznajomości struktury i funkcji komponentów komputerowych, co prowadzi do mylnych powiązań między objawami a przyczynami. Ważne jest, aby podczas diagnozowania problemów sprzętowych kierować się logiką i wiedzą techniczną, aby skutecznie identyfikować źródła problemów.

Pytanie 35

Która z wymienionych właściwości kabla koncentrycznego RG-58 sprawia, że nie jest on obecnie używany do tworzenia lokalnych sieci komputerowych?

A. Brak możliwości nabycia dodatkowych urządzeń sieciowych

B. Koszt narzędzi do instalacji i łączenia kabli

C. Maksymalna prędkość przesyłu danych 10 Mb/s

D. Maksymalna odległość między urządzeniami wynosząca 185 m

Rozważając inne odpowiedzi, warto zauważyć, że cena narzędzi do montażu i łączenia przewodów nie jest decydującym czynnikiem. W rzeczywistości, koszty instalacji mogą być zróżnicowane w zależności od wybranej technologii, ale nie powinny one wpływać na fundamentalne właściwości i możliwości kabla koncentrycznego. Często wybór technologii związany jest bardziej z wymaganiami prędkości i niezawodności niż z kosztami. Co więcej, maksymalna odległość pomiędzy stacjami wynosząca 185 m nie jest ograniczeniem, które wykluczyłoby RG-58 z użytku, ponieważ wiele zastosowań sieciowych mieści się w tym zakresie. W praktyce, jeśli kabel jest używany w odpowiednich warunkach, można go stosować w konfiguracjach, które mieszczą się w podanym zasięgu. Istotne jest również zrozumienie, że brak możliwości zakupu dodatkowych urządzeń sieciowych nie jest bezpośrednią cechą kabla, lecz raczej ograniczeniem infrastruktury. W rzeczywistości, na rynku dostępne są urządzenia wspierające różne typy kabli, w tym koncentryczne. Tym samym, argumenty oparte na kosztach narzędzi, maksymalnej odległości czy dostępności urządzeń są nieadekwatne i nie dotyczą zasadniczej natury ograniczeń kabla RG-58, którym jest niska prędkość transmisji danych.

Pytanie 36

Do akumulatora w jednostce ALU wprowadzono liczbę dziesiętną 253. Jak wygląda jej reprezentacja binarna?

A. 11111101

B. 11110111

C. 11111001

D. 11111011

W przypadku prób konwersji liczby dziesiętnej 253 na system binarny, niektóre z wybranych odpowiedzi mogą prowadzić do nieporozumień. Aby prawidłowo zrozumieć, dlaczego 11111001, 11111011 oraz 11110111 są błędnymi reprezentacjami, warto przyjrzeć się procesowi konwersji. Liczba dziesiętna 253 w binarnym systemie liczbowym składa się z 8 bitów, gdzie każdy bit reprezentuje potęgę liczby 2, począwszy od 2^0 aż do 2^7. Liczba 253 jest równa 128 + 64 + 32 + 16 + 8 + 4 + 1, co odpowiada binarnej reprezentacji 11111101. Wybór odpowiedzi 11111001 i 11111011 może wynikać z błędów w obliczeniach, takich jak niepoprawne dodanie potęg liczby 2 lub pominięcie pewnych bitów. Na przykład, 11111001 reprezentuje liczbę 121, co jest zdecydowanie zbyt małe, podczas gdy 11111011 odpowiada liczbie 187. Z kolei 11110111 odpowiada liczbie 247. Te typowe błędy myślowe, takie jak dezinformacja dotycząca potęg liczby 2 i ich sumowanie, mogą prowadzić do wybierania niewłaściwych odpowiedzi. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć fundamenty konwersji liczby oraz znać zasady, jakie rządzą systemem binarnym, aby uniknąć podobnych nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 37

Usługi na serwerze są konfigurowane za pomocą

A. panel sterowania

B. kontroler domeny

C. Active Directory

D. role i funkcje

W kontekście konfiguracji usług na serwerze, istnieją pewne powszechne nieporozumienia dotyczące roli Active Directory, panelu sterowania oraz kontrolera domeny. Active Directory to usługa katalogowa, która zarządza informacjami o zasobach w sieci, takich jak użytkownicy, komputery i grupy. Choć jest kluczowa dla operacji w sieciach opartych na systemach Windows, nie jest bezpośrednio odpowiedzialna za konfigurację usług samego serwera. Z kolei, panel sterowania, to interfejs graficzny używany w różnych systemach operacyjnych do zarządzania ustawieniami i aplikacjami, ale nie jest narzędziem przeznaczonym wyłącznie do konfiguracji serwera ani do przypisywania ról, co sprawia, że jego rola w tym kontekście jest ograniczona. Kontroler domeny to z kolei specyficzny serwer, który zarządza dostępem i bezpieczeństwem w domenie Active Directory, ale również nie jest bezpośrednio odpowiedzialny za konfigurację usług na serwerze. Kluczowe jest zrozumienie, że konfiguracja usług poprzez przypisanie ról i funkcji jest podstawowym zadaniem administratora systemów, które powinno być realizowane w zgodzie z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak zasada najmniejszych uprawnień i odpowiednie monitorowanie i dokumentacja każdej konfiguracji.

Pytanie 38

Urządzenie, które łączy różne segmenty sieci i przesyła ramki pomiędzy nimi, wybierając odpowiedni port, do którego są kierowane konkretne ramki, to

A. rejestrator

B. UPS

C. switch

D. hub

Przełącznik, czyli switch, to naprawdę ważne urządzenie w każdej sieci komputerowej. Działa jak taki sprytny kierownik, który decyduje, gdzie wysłać dane. Głównie używa adresów MAC, żeby przekazywać informacje między różnymi portami. Dzięki temu unika się kolizji danych, co jest mega istotne, zwłaszcza w lokalnych sieciach. Wyobraź sobie biuro, gdzie wszyscy mają komputery, drukarki i serwery w tej samej sieci. Przełącznik sprawia, że wiadomości z jednego komputera trafiają tylko do konkretnego odbiorcy, a nie do wszystkich na raz. Poza tym nowoczesne przełączniki potrafią obsługiwać różne standardy, jak VLAN, co pozwala na tworzenie wirtualnych segmentów w sieci. To zwiększa bezpieczeństwo i lepsze zarządzanie ruchem. A jak zastosujesz protokoły takie jak STP, to przełączniki mogą unikać problemów z pętlami, co jest ważne przy budowie sieci.

Pytanie 39

Przesyłanie danych przez router, które wiąże się ze zmianą adresów IP źródłowych lub docelowych, określa się skrótem

A. FTP

B. IANA

C. IIS

D. NAT

NAT, czyli Network Address Translation, to taka fajna technologia, która działa w routerach. Dzięki niej możemy zmieniać adresy IP w pakietach danych, co pozwala na przesyłanie ruchu sieciowego między różnymi sieciami. W sumie NAT jest naprawdę ważny dla internetu, zwłaszcza jeśli chodzi o ochronę prywatności i zarządzanie adresami IP. Weźmy na przykład sytuację, w której kilka urządzeń w domu korzysta z jednego publicznego adresu IP. To pozwala zaoszczędzić adresy IPv4. Działa to tak, że NAT tłumaczy adresy lokalne na publiczny, kiedy wysyłamy dane na zewnątrz, a potem robi odwrotnie, gdy przyjmuje dane z internetu. Są różne typy NAT, jak statyczny, który przypisuje jeden publiczny adres do jednego prywatnego, oraz dynamiczny, który korzysta z puli dostępnych adresów. Dzięki temu zarządzanie ruchem staje się łatwiejsze, a sieć jest bardziej bezpieczna, co zmniejsza ryzyko ataków z zewnątrz. Dlatego NAT jest naprawdę ważnym narzędziem w nowoczesnych sieciach komputerowych.

Pytanie 40

W jakiej logicznej topologii funkcjonuje sieć Ethernet?

A. siatkowej

B. rozgłaszania

C. pierścieniowej i liniowej

D. siatki i gwiazdy

Sieć Ethernet rzeczywiście działa głównie w topologii rozgłaszania. To oznacza, że kiedy jedno urządzenie wysyła dane, to wszystkie inne w sieci te dane odbierają. Później każde z nich decyduje, czy te dane są dla niego. Fajnie, bo taką komunikację można łatwo wdrożyć, a to działa super w małych i średnich sieciach. Na przykład w lokalnej sieci biurowej, gdzie masz sporo komputerów podłączonych do jednego switcha. Topologia rozgłaszania sprawia, że rozbudowa sieci jest prosta – wystarczy podłączyć nowe urządzenie, nie musimy przerabiać całej infrastruktury. Warto też dodać, że standard IEEE 802.3 definiuje Ethernet i opiera się na tej topologii, co sprawia, że jest wszędzie w nowoczesnych IT. Zrozumienie tego modelu jest naprawdę ważne, żeby dobrze projektować i zarządzać sieciami komputerowymi.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej