Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik programista
  • Kwalifikacja: INF.04 - Projektowanie, programowanie i testowanie aplikacji
  • Data rozpoczęcia: 8 stycznia 2025 18:21
  • Data zakończenia: 8 stycznia 2025 18:38

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Zalecenia standardu WCAG 2.0 dotyczące percepcji koncentrują się na

A. umożliwieniu interakcji między komponentami użytkownika za pomocą klawiatury
B. zapewnieniu odpowiedniej ilości czasu na przeczytanie i zrozumienie treści
C. prezentacji elementów interfejsu użytkownika
D. zrozumieniu i wiarygodności prezentowanych treści na stronie
Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi odnosi się do zrozumienia i rzetelności w dostarczonych treściach na stronie, co jest ważnym aspektem, ale nie dotyczy bezpośrednio percepcji komponentów interfejsu użytkownika. Zrozumienie treści jest związane z czytelnością tekstu oraz jego strukturalną formą, co nie jest bezpośrednio związane z interfejsem. Kolejna niepoprawna odpowiedź, dotycząca zapewnienia wystarczającej ilości czasu na przeczytanie i przetworzenie treści, odnosi się bardziej do zasad dostępności dotyczących czasu, które są istotne dla użytkowników z różnymi zdolnościami przetwarzania informacji, ale nie dotyczą samej percepcji komponentów interfejsu. Ostatnia odpowiedź, dotycząca zapewnienia interakcji pomiędzy komponentami użytkownika przy użyciu klawiatury, również nie odnosi się bezpośrednio do percepcji, a bardziej do interakcji użytkownika z systemem. Choć interakcja jest istotna, kluczowe jest zrozumienie, że percepcja skupia się na sposobie, w jaki użytkownicy dostrzegają i interpretują te komponenty, a nie na ich interakcji. Dlatego też, te odpowiedzi, choć dotyczą ważnych kwestii dostępności, nie są zgodne z istotą pytania.

Pytanie 2

Na podstawie zamieszczonego fragmentu kodu można stwierdzić, że element o nazwie rysunek jest

Ilustracja do pytania
A. obiektem
B. metodą w klasie
C. konstruktorem
D. polem w klasie
Zobacz, 'rysunek' w tym kodzie to metoda klasy. Skąd to wiem? Po tym, że mamy nawiasy. Metody klasy są super przydatne, bo pozwalają na robienie różnych rzeczy z obiektami albo zwracanie wyników na zewnątrz.

Pytanie 3

Jakie informacje mogą być zapisywane w cookies przeglądarki?

A. Prywatne dane użytkownika, na przykład hasła
B. Kod źródłowy aplikacji internetowej
C. Preferencje użytkownika, takie jak język lub styl strony
D. Dane przechowywane w systemie baz danych
Preferencje użytkownika, takie jak język strony, motyw kolorystyczny lub preferencje dotyczące układu, są typowymi danymi przechowywanymi w ciasteczkach przeglądarki. Mechanizm ciasteczek pozwala na personalizację doświadczenia użytkownika i jest szeroko stosowany w aplikacjach webowych w celu dostosowania interfejsu do indywidualnych potrzeb. Cookies umożliwiają także zapamiętywanie sesji użytkownika, co pozwala uniknąć konieczności wielokrotnego logowania. Informacje te są przechowywane lokalnie w przeglądarce użytkownika i mogą być odczytywane przez aplikację podczas każdej wizyty. Stosowanie ciasteczek zgodnie z przepisami, takimi jak RODO (GDPR), wymaga informowania użytkownika o ich przeznaczeniu oraz uzyskiwania jego zgody na ich przechowywanie, co zapewnia transparentność i zgodność z prawem.

Pytanie 4

Które z poniższych twierdzeń najlepiej charakteryzuje metodę wirtualną?

A. Metoda, która może być przesłonięta w klasie dziedziczącej
B. Metoda, która działa wyłącznie dla statycznych pól danej klasy
C. Metoda, która może być wywoływana tylko przez klasę nadrzędną
D. Metoda, która jest zawsze stosowana w konstruktorach danej klasy
Metoda, która może być wywoływana tylko przez klasę bazową to raczej metoda prywatna lub chroniona, a nie wirtualna. Metody statyczne są związane z klasą, a nie z konkretnymi obiektami, więc nie można ich tak po prostu nadpisać w klasie pochodnej. A tak w ogóle, metody w konstruktorach zazwyczaj nie są wirtualne, bo wywołanie metod wirtualnych w konstruktorze może prowadzić do dziwnych rzeczy – w konstruktorze klasy bazowej składowe klasy pochodnej jeszcze nie są gotowe.

Pytanie 5

Jaki jest podstawowy cel przystosowania aplikacji do publikacji w sklepie mobilnym?

A. Dostosowanie aplikacji do wymogów platformy oraz regulacji sklepu
B. Zapewnienie, że aplikacja działa jedynie w trybie offline
C. Zmniejszenie rozmiaru aplikacji poniżej 10 MB
D. Dostosowanie kodu aplikacji w celu zwiększenia jej wydajności
Dostosowanie aplikacji do wymagań platformy i przepisów sklepu mobilnego (np. Google Play lub App Store) to kluczowy krok w procesie publikacji aplikacji. Sklepy mobilne wymagają, aby aplikacje spełniały określone standardy dotyczące bezpieczeństwa, dostępności, wydajności oraz zgodności z wytycznymi interfejsu użytkownika. Proces ten obejmuje testowanie aplikacji pod kątem stabilności, optymalizację grafik i ikon, a także dostosowanie opisów i metadanych aplikacji, co zwiększa jej widoczność i atrakcyjność dla użytkowników. Przestrzeganie wytycznych App Store lub Google Play jest niezbędne, aby aplikacja mogła zostać zatwierdzona i udostępniona do pobrania.

Pytanie 6

Jaki rodzaj testów można scharakteryzować przedstawionym opisem?

Ilustracja do pytania
A. testy jednostkowe
B. testy zgodności
C. testy funkcjonalne
D. testy wydajnościowe
Testy funkcjonalne (functional testing) oceniają, czy aplikacja działa zgodnie z założeniami, testując jej poszczególne funkcjonalności. Są kluczowym etapem w procesie testowania oprogramowania, ponieważ potwierdzają poprawność implementacji.

Pytanie 7

Który z wymienionych elementów NIE stanowi części instrukcji dla użytkownika programu?

A. Opis metody instalacji aplikacji
B. Rozwiązywanie problemów związanych z użytkowaniem aplikacji
C. Opis testów jednostkowych
D. Instrukcje dotyczące obsługi poszczególnych funkcji aplikacji
Opis testów jednostkowych to element dokumentacji technicznej, który koncentruje się na jakości kodu i poprawności działania poszczególnych komponentów aplikacji, ale nie jest częścią instrukcji użytkownika końcowego. Instrukcje obsługi aplikacji skupiają się na funkcjonalności z punktu widzenia użytkownika, a nie na szczegółach testowania. Rozwiązywanie problemów z obsługą aplikacji często znajduje się w instrukcji użytkownika jako sekcja FAQ, jednak sama procedura testów jednostkowych jest skierowana głównie do deweloperów i zespołów QA.

Pytanie 8

W środowisku IDE przeznaczonym do tworzenia aplikacji okienkowych zdefiniowano okno Form1. Aby wprowadzić zmiany w ustawieniach, w kolejności: tytuł okna na górnym pasku, standardowy kursor na strzałkę oraz kolor tła okna, należy dostosować następujące pola w oknie Properties:

Ilustracja do pytania
A. (Name), Cursor, BackgroundImage
B. (Name), UseWaitCursor, BackgroundImage
C. Text, UseWaitCursor, BackColor
D. Text, Cursor, BackColor
Jak chcesz zmienić nazwę okna, kursor czy kolor tła w IDE, to trzeba popracować nad polami, czyli 'Text' (to jest nazwa), 'Cursor' (czyli kursor) i 'BackColor' (to kolor tła). Te ustawienia są kluczowe, bo dzięki nim możesz nadać swojemu oknu wygląd, który ci odpowiada, albo taki, który pasuje do wymagań projektu.

Pytanie 9

Który z wymienionych dokumentów jest najczęściej stosowany w zarządzaniu pracą zespołu Scrum?

A. Diagram Gantta
B. Lista zasobów ludzkich
C. Specyfikacja techniczna
D. Product backlog
Diagram Gantta jest fajnym narzędziem do pokazywania harmonogramu, ale nie ma go w zarządzaniu backlogiem. Specyfikacja techniczna to co innego – tam są szczegóły implementacyjne, a nie priorytety funkcji. Lista zasobów ludzkich to temat o zarządzaniu personelem, a nie o zadaniach i priorytetach w Scrumie. Więc tu bardziej musisz uważać na to, co do czego pasuje.

Pytanie 10

Które z wymienionych stwierdzeń najtrafniej charakteryzuje WPF?

A. Framework przeznaczony do budowy aplikacji stacjonarnych w systemie Windows
B. Biblioteka do obróbki danych w Pythonie
C. Framework umożliwiający zarządzanie urządzeniami IoT
D. Framework przeznaczony do budowy aplikacji internetowych
No dobra, WPF to framework, którego używamy, żeby robić aplikacje na Windowsa. Jest częścią platformy .NET i super się nadaje do tworzenia ładnych interfejsów z użyciem XAML, co jest takim językiem, który pozwala na zaprojektowanie interfejsu. Dzięki WPF możemy korzystać z fajnych animacji i ogólnie mieć niezłe wizualizacje. W dodatku, wspiera model MVVM, co ułatwia rozdzielenie logiki aplikacji od tego, co widzi użytkownik. Także w wielu firmach, gdzie potrzebna jest zaawansowana grafika, WPF jest chętnie wykorzystywane.

Pytanie 11

Użycie modyfikatora abstract w definicji metody w klasie wskazuje, że

A. trzeba zaimplementować tę metodę w tej klasie
B. klasy pochodne nie mogą implementować tej metody
C. klasa ta stanowi podstawę dla innych klas
D. dziedziczenie po tej klasie jest niedozwolone
Modyfikator 'abstract' w definicji klasy oznacza, że klasa ta jest bazowa dla innych klas i nie można jej instancjonować bezpośrednio. Taka klasa zawiera co najmniej jedną metodę abstrakcyjną, którą muszą zaimplementować klasy pochodne.

Pytanie 12

Liczba A4 w zapisie heksadecymalnym ma odpowiadający jej zapis binarny

A. 10100100
B. 1011100
C. 10100010
D. 1010100
Liczba A4 w systemie heksadecymalnym to 10100100 w systemie binarnym. Przekształcanie z systemu szesnastkowego na binarny polega na zamianie każdej cyfry na 4-bitowy odpowiednik.

Pytanie 13

Jakie zasady stosuje programowanie obiektowe?

A. Rozwiązywanie problemów poprzez modelowanie ich przy pomocy klas i obiektów
B. Podział kodu na funkcje i procedury
C. Zastosowanie wyłącznie algorytmów heurystycznych
D. Tworzenie aplikacji z wykorzystaniem relacyjnych baz danych
Programowanie obiektowe polega na rozwiązywaniu problemów poprzez modelowanie ich za pomocą klas i obiektów. Klasy definiują strukturę i zachowanie obiektów, które są instancjami tych klas. Obiekty przechowują stan (dane) w polach i realizują funkcjonalność poprzez metody. Programowanie obiektowe pozwala na odwzorowanie rzeczywistych systemów, dziedziczenie cech, polimorfizm oraz hermetyzację danych, co prowadzi do bardziej modułowego i skalowalnego kodu. Przykłady języków obiektowych to C++, Java i Python.

Pytanie 14

Jaki framework umożliwia tworzenie interaktywnych interfejsów użytkownika w języku TypeScript?

A. ASP.NET Core
B. jQuery
C. Angular
D. Django
Angular to popularny framework oparty na TypeScript, który umożliwia tworzenie dynamicznych i rozbudowanych interfejsów użytkownika. Jest rozwijany przez Google i używany do budowy aplikacji typu Single Page Applications (SPA), które cechują się płynnością działania i interaktywnością. Angular oferuje bogaty ekosystem narzędzi wspierających programistów, takich jak Angular CLI, który pozwala na szybkie generowanie komponentów, serwisów i modułów. Wsparcie dla TypeScript oznacza, że Angular pozwala na wykorzystywanie typów, interfejsów oraz zaawansowanych narzędzi do refaktoryzacji kodu, co przekłada się na większą czytelność i bezpieczeństwo aplikacji. Dzięki modularnej architekturze Angular wspiera tworzenie aplikacji, które są łatwe w utrzymaniu i skalowaniu. Jego dwukierunkowe wiązanie danych (two-way data binding) oraz możliwość dynamicznej aktualizacji widoków czynią go jednym z liderów na rynku frameworków frontendowych.

Pytanie 15

Wskaż typy numeryczne o stałej precyzji

A. long long, long double
B. int, short, long
C. bool char, string
D. float, double
Typy stałoprzecinkowe, takie jak int, short i long, przechowują liczby całkowite bez części ułamkowej. Są to podstawowe typy danych w wielu językach programowania, używane do przechowywania liczb całkowitych różnej wielkości.

Pytanie 16

Jakie jest poprawne określenie interfejsu (szablonu klasy) w języku Java?

Ilustracja do pytania
A. Definicja 1
B. Definicja 3
C. Definicja 2
D. Definicja 4
W języku Java interfejs określa zbiór abstrakcyjnych metod, które klasa implementująca musi zaimplementować. Poprawna definicja interfejsu nie zawiera zmiennych instancji ani konstruktorów, co jest błędem w pierwszej definicji. Interfejsy służą do deklarowania metod, które są automatycznie publiczne i abstrakcyjne. W czwartej definicji, interfejs IMyInterface zawiera dwie metody mth1 i mth2 bez implementacji, co jest zgodne z zasadami Javy. Metody w interfejsie nie mają ciał, co wskazuje, że są przeznaczone do implementacji w klasie, która zadeklaruje się jako implementująca ten interfejs. Interfejsy są kluczowe dla polimorfizmu w Javie, pozwalając na tworzenie kodu, który może pracować z obiektami różnych klas w jednolity sposób, o ile klasy te implementują wspólny interfejs. Zastosowanie interfejsów zwiększa spójność i elastyczność kodu, umożliwiając łatwe dodawanie nowych funkcjonalności bez ingerencji w istniejącą strukturę kodu. Interfejsy są także wykorzystywane do tworzenia klasycznych wzorców projektowych jak Adapter, Strategia czy Obserwator, co jest dobrą praktyką w programowaniu obiektowym.

Pytanie 17

Jakie są różnice pomiędzy środowiskiem RAD a klasycznym IDE w kontekście aplikacji webowych?

A. RAD koncentruje się wyłącznie na budowie frontendu aplikacji
B. RAD nie wspiera żadnych języków backendowych
C. RAD funkcjonuje tylko w systemach Windows
D. RAD umożliwia szybsze prototypowanie i rozwój aplikacji dzięki narzędziom wizualnym
Rapid Application Development (RAD) to metodologia, która koncentruje się na szybkim prototypowaniu i iteracyjnym tworzeniu aplikacji. Dzięki narzędziom wizualnym RAD umożliwia programistom i projektantom szybkie budowanie interfejsów użytkownika oraz testowanie funkcjonalności aplikacji na wczesnym etapie rozwoju. RAD skraca czas potrzebny na dostarczenie gotowego produktu, co czyni go idealnym rozwiązaniem w dynamicznie zmieniających się projektach webowych. Narzędzia RAD umożliwiają także automatyczne generowanie kodu, co znacznie przyspiesza proces programowania.

Pytanie 18

Który z wymienionych mechanizmów pozwala na monitorowanie stanu użytkownika w trakcie sesji w aplikacji internetowej?

A. CSS Selectors
B. Sesje (Sessions)
C. HTML Forms
D. HTTP Headers
Sesje (sessions) to mechanizm wykorzystywany w aplikacjach webowych do śledzenia stanu użytkownika podczas sesji przeglądania. Sesje umożliwiają przechowywanie danych użytkownika na serwerze przez określony czas i identyfikowanie go za pomocą unikalnego identyfikatora (session ID), który jest zwykle przechowywany w ciasteczkach. Mechanizm sesji pozwala na implementację logowania, koszyków zakupowych oraz innych funkcji, które wymagają zachowania stanu między żądaniami HTTP. Sesje są kluczowe dla aplikacji wymagających autoryzacji i autentykacji, ponieważ umożliwiają śledzenie działań użytkownika bez konieczności wielokrotnego logowania. Zastosowanie sesji w aplikacjach zwiększa bezpieczeństwo i poprawia komfort użytkowania, a także umożliwia personalizację treści w czasie rzeczywistym.

Pytanie 19

Kompilator może wygenerować błąd "incompatible types", gdy

A. funkcja zwraca typ void, a w momencie wywołania nie jest przypisana do żadnej zmiennej
B. do zmiennej typu int przypisano wartość 243
C. w trakcie deklaracji zmiennej wystąpił błąd, zastosowano nieistniejący typ
D. funkcja oczekuje całkowitej jako argumentu, a została wywołana z napisem jako parametrem
Błąd 'incompatible types' to dość powszechny problem, kiedy przypisujesz coś do zmiennej, ale typ się nie zgadza. Na przykład, jeśli próbujesz wstawić tekst do miejsca, gdzie oczekiwana jest liczba całkowita, to właśnie wtedy pojawia się ten błąd. W językach jak Java, gdzie typy są mocno zdefiniowane, musisz uważać na takie rzeczy.

Pytanie 20

Jaką rolę pełni instrukcja throw w języku C++?

A. Inicjuje nowy wyjątek podczas działania aplikacji
B. Ogranicza zasięg zmiennych w bloku try
C. Przerywa działanie programu, gdy wystąpi wyjątek
D. Zgłasza wyjątek, który można przechwycić za pomocą bloku catch
Tworzenie nowego wyjątku to nieco inne zastosowanie – 'throw' zgłasza wyjątek, ale jego utworzenie odbywa się wcześniej (np. przez wywołanie 'new Exception()'). Kończenie działania programu to skutek nieprzechwyconego wyjątku, ale samo 'throw' nie kończy programu – pozwala na jego kontynuację, jeśli wyjątek zostanie przechwycony. Ograniczenie zakresu zmiennych w bloku 'try' nie jest funkcją instrukcji 'throw' – to raczej wynik działania samego bloku 'try', który wprowadza ograniczony zakres zmiennych do czasu obsługi wyjątku.

Pytanie 21

Jak zrealizować definiowanie własnego wyjątku w języku C++?

A. Wykorzystać blok try z pustym blokiem catch
B. Automatycznie wywołać funkcję throw
C. Utworzyć klasę, która dziedziczy po std::exception
D. Skorzystać z domyślnej metody obsługi błędów
Aby zdefiniować własny wyjątek w języku C++, należy stworzyć klasę dziedziczącą po standardowej klasie 'std::exception' lub jednej z jej pochodnych. Klasa ta może zawierać własne metody i pola, dostosowując obsługę błędów do specyficznych potrzeb aplikacji. Dziedziczenie z 'std::exception' umożliwia korzystanie z funkcji takich jak 'what()', która zwraca opis błędu. Dzięki temu programista może precyzyjnie określić typ i przyczynę wyjątku, co prowadzi do bardziej czytelnego i łatwiejszego w utrzymaniu kodu. Tworzenie własnych wyjątków jest szczególnie przydatne w dużych projektach, gdzie występuje potrzeba kategoryzacji i obsługi różnych typów błędów w zależności od ich źródła.

Pytanie 22

Jaką strukturę danych obrazuje zamieszczony kod w języku C#?

Ilustracja do pytania
A. listę
B. stos
C. tablicę jednowymiarową
D. tablicę dwuwymiarową
Kod w języku C# reprezentuje tablicę dwuwymiarową, która jest deklarowana za pomocą podwójnych nawiasów kwadratowych. Tablica taka pozwala na przechowywanie danych w formie macierzy.

Pytanie 23

Który z wymienionych mechanizmów umożliwia ograniczenie dostępu do wybranych sekcji aplikacji webowej?

A. Formularze dynamiczne
B. Pliki CSS statyczne
C. System logowania i kontroli dostępu
D. Mechanizm renderowania treści
System logowania i kontroli dostępu to kluczowy mechanizm, który pozwala na ograniczenie dostępu do niektórych części aplikacji webowej. Logowanie umożliwia uwierzytelnienie użytkowników i przypisanie im odpowiednich ról, co definiuje poziom dostępu do zasobów. Dzięki mechanizmom autoryzacji możliwe jest kontrolowanie, które funkcje lub sekcje aplikacji są dostępne dla poszczególnych użytkowników. Kontrola dostępu może być realizowana za pomocą tokenów JWT (JSON Web Token), sesji lub kluczy API, co zapewnia dodatkowe warstwy zabezpieczeń. Wdrożenie takich systemów jest nieodzowne w aplikacjach webowych oferujących różne poziomy funkcjonalności, takich jak panele administracyjne, portale użytkowników czy aplikacje bankowe. Odpowiednie zarządzanie uprawnieniami jest fundamentem bezpieczeństwa aplikacji.

Pytanie 24

Z podanej definicji pola licznik można wywnioskować, iż

Ilustracja do pytania
A. bieżąca wartość pola jest wspólna dla wszystkich instancji klasy i nie może być zmieniana
B. pole jest związane z określoną instancją klasy i jego wartość jest unikalna tylko dla tej instancji
C. pole nie może być zmieniane w kodzie klasy
D. bieżąca wartość pola jest wspólna dla wszystkich instancji klasy
Pole charakterystyczne dla jednej instancji klasy oznacza, że jest to pole niestatyczne (instancyjne). Jeśli pole nie może być modyfikowane, jest oznaczone jako final (w Java) lub const (w C#), co nie jest równoznaczne z polem statycznym. Brak możliwości modyfikacji nie oznacza współdzielenia wartości przez wszystkie instancje klasy.

Pytanie 25

W zaprezentowanym fragmencie kodu występuje błąd logiczny. Na czym on polega?

Ilustracja do pytania
A. niewłaściwym warunku pętli, co powoduje, że pętla nigdy się nie wykona
B. nieprawidłowym warunku pętli, który sprawia, że pętla jest nieskończona
C. braku zainicjowania zmiennej x, co powoduje, że zmienna nie ma wartości początkowej
D. niepoprawnym użyciu funkcji cout, co skutkuje tym, że zmienna jest wczytywana w pętli
Nieprawidłowy warunek pętli powoduje, że staje się ona nieskończona, co jest częstym problemem w programowaniu. W tym przypadku warunek while(x != 0 || x != 5) jest zawsze prawdziwy, ponieważ dla każdej wartości x, która nie jest jednocześnie równa 0 i 5, pętla nigdy się nie zakończy. To logiczny błąd, ponieważ zmienna x nigdy nie osiągnie stanu, w którym oba warunki będą jednocześnie fałszywe. W praktyce powinno się stosować warunki logiczne, które mogą stać się fałszywe dla jakiegoś stanu zmiennych, co pozwala pętli zakończyć działanie. Częstym wzorcem jest użycie operatora && zamiast ||, aby sprawdzić, czy zmienna osiągnęła konkretny zakres wartości. W ten sposób można zagwarantować, że program nie wejdzie w nieskończoną pętlę. Tego typu błędy są często wykrywane podczas testowania i debugowania kodu, a ich unikanie jest kluczowe w zapewnieniu poprawnego działania aplikacji. Dobre praktyki obejmują dokładne przemyślenie warunków pętli i testowanie ich w różnych scenariuszach.

Pytanie 26

Fragment kodu w języku JavaScript to

Ilustracja do pytania
A. prototyp interfejsu
B. definicja funkcji strzałkowej
C. prototyp metody klasy
D. definicja zmiennej typu tablicowego
Kod w JavaScript opisuje definicję funkcji strzałkowej, która jest nowoczesnym i bardziej zwięzłym sposobem definiowania funkcji. Funkcje strzałkowe mają też specyficzne zachowanie w kontekście 'this', co czyni je często preferowanymi przy pracy z obiektami i metodami callback.

Pytanie 27

Która z wymienionych właściwości odnosi się do klasy pochodnej?

A. Jest automatycznie usuwana po zakończeniu działania programu
B. Nie ma możliwości dodawania nowych metod
C. Dziedziczy atrybuty i metody z klasy bazowej
D. Nie może być zastosowana w strukturze dziedziczenia
Stwierdzenie, że klasa pochodna nie może dodawać nowych metod, jest błędne – klasy pochodne mogą dodawać nowe metody, które rozszerzają funkcjonalność klasy bazowej. Automatyczne usuwanie klasy po zakończeniu programu dotyczy obiektów klasy, a nie samej klasy – za usuwanie obiektów odpowiada destruktor. Klasa, która nie może być używana w hierarchii dziedziczenia, to klasa oznaczona jako 'final' (w C++) lub 'sealed' (w C#), ale standardowe klasy pochodne nie mają tego ograniczenia, chyba że zostanie to jawnie zadeklarowane.

Pytanie 28

Jakie jest podstawowe zadanie konstruktora w klasie?

A. Inicjalizacja obiektu w momencie jego tworzenia
B. Nadanie wartości polom obiektu po jego zniszczeniu
C. Usuwanie instancji obiektów
D. Wprowadzenie nowej metody do już istniejącej klasy
Usuwanie obiektów to zadanie destruktora, a nie konstruktora. Destruktor zwalnia zasoby i wykonuje czyszczenie po zakończeniu działania obiektu. Przypisywanie wartości do pól po zniszczeniu obiektu jest niemożliwe, ponieważ obiekt przestaje istnieć. Dodawanie nowych metod do klasy odbywa się przez definiowanie funkcji członkowskich, ale nie jest to zadanie konstruktora. Konstruktor nie służy do tworzenia nowych funkcji – jego rolą jest wyłącznie inicjalizacja pól obiektu podczas jego tworzenia.

Pytanie 29

Który z wymienionych składników wchodzi w skład podstawowego wyposażenia środowiska IDE?

A. Kompilator, serwer webowy, system kontroli wersji
B. Kompilator, edytor kodu, debugger
C. Edytor graficzny, przeglądarka kodu, narzędzia analityczne
D. Edytor tekstowy, przeglądarka internetowa, translator
Edytor tekstowy, przeglądarka internetowa i translator nie są integralnymi komponentami środowiska IDE. Chociaż edytor tekstowy może być używany do pisania kodu, brakuje mu zaawansowanych funkcji dostępnych w edytorach IDE, takich jak podpowiedzi składniowe, automatyczne uzupełnianie kodu czy narzędzia do debugowania. Kompilator, serwer webowy i system kontroli wersji są ważne w środowisku webowym, ale nie wszystkie aplikacje desktopowe wymagają serwera webowego. Edytor graficzny i narzędzia analityczne mogą wspierać rozwój interfejsu, ale nie są to podstawowe narzędzia każdego IDE.

Pytanie 30

Jakie informacje zawiera zestaw instrukcji (ISA) danego procesora?

A. Typy danych, które są trzymane w pamięci
B. Układ połączeń między procesorem a innymi elementami
C. Instrukcje, które procesor jest w stanie wykonać
D. Metodę obsługi pamięci podręcznej
Rodzaje danych, które są trzymane w pamięci, nie są bezpośrednio powiązane z zestawem instrukcji procesora. ISA skupia się bardziej na tym, co procesor może zrobić, a nie na tym, jak dane są zorganizowane w pamięci. Przechowywanie danych to bardziej kwestia zarządzania pamięcią, a nie samej architektury instrukcji. A jeśli chodzi o pamięć podręczną, to już całkiem inna sprawa, bo to dotyczy tego, jak przechowujemy i uzyskujemy dostęp do danych. W tym przypadku mówi się o algorytmach i strategiach, które działają w architekturze procesora, ale nie są częścią zestawu instrukcji. I jeszcze schemat połączeń między procesorem a innymi częściami komputera też nie wchodzi w skład ISA. To już dotyczy całej architektury systemu i tego, jak różne elementy, jak pamięć czy urządzenia wejścia/wyjścia, współpracują ze sobą. Wszystko to jest istotne dla działania systemu komputerowego, ale nie definiuje zestawu instrukcji, który jest kluczowy, żeby procesor mógł przetwarzać dane i robić obliczenia.

Pytanie 31

Która z wymienionych właściwości najlepiej charakteryzuje biblioteki dynamiczne?

A. Są statycznie dołączane do pliku wykonywalnego
B. Są ładowane podczas kompilacji
C. Są ładowane w trakcie działania aplikacji
D. Zawierają kod źródłowy aplikacji
Biblioteki dynamiczne, znane też jako DLL w Windows czy SO w Unix/Linux, ładują się do pamięci, gdy program działa. To super, bo dzięki temu aplikacja nie marnuje zasobów, a jak zajdzie potrzeba, to może z nich korzystać. Można też aktualizować te biblioteki bez potrzeby rekompilacji całego programu – to duża wygoda. Dzięki dynamicznemu ładowaniu kod może być współdzielony przez różne aplikacje, a to zmniejsza rozmiar plików i sprawia, że łatwiej się tym wszystkim zarządza.

Pytanie 32

Jaką właściwość ma sieć synchroniczna?

A. Przekazywanie danych zachodzi w sposób niesystematyczny
B. Transmisja danych odbywa się w wyznaczonych interwałach czasowych
C. Gwarantuje większą elastyczność w przesyłaniu danych
D. Nie jest konieczna synchronizacja zegarów
Sieć synchroniczna charakteryzuje się tym, że transmisja danych odbywa się w ustalonych odstępach czasu, co oznacza, że wszystkie urządzenia w sieci są zsynchronizowane do jednego zegara. Taki sposób przesyłania danych pozwala na precyzyjne określenie momentu, w którym dane są wysyłane i odbierane, co redukuje opóźnienia i błędy w komunikacji. Przykładem sieci synchronicznej jest system TDM (Time Division Multiplexing), który dzieli czas na różne sloty, przydzielając każdy slot konkretnemu użytkownikowi lub urządzeniu. Dzięki temu każdy uczestnik sieci ma gwarancję, że w swoim czasie dostanie dostęp do medium transmisyjnego. Standardy takie jak SONET (Synchronous Optical Network) i SDH (Synchronous Digital Hierarchy) są przykładami technologii, które wykorzystują synchronizację do efektywnego przesyłania danych na dużych odległościach. Takie podejście jest powszechnie stosowane w telekomunikacji, gdzie wysoka wydajność i niezawodność transmisji są kluczowe dla jakości usług.

Pytanie 33

W zamieszczonym fragmencie kodu Java wskaż nazwę zmiennej, która może przechować wartość 'T'

int zm1;
float zm2;
char zm3;
boolean zm4;

A. zm1
B. zm2
C. zm3
D. zm4
W przedstawionym kodzie zmienna 'zm3' jest zdolna przechowywać wartość 'T', co sugeruje, że jest to typ znakowy (char) lub string o odpowiedniej długości. To standardowa praktyka przy przechowywaniu pojedynczych znaków w języku Java.

Pytanie 34

Jakie aspekty powinny być brane pod uwagę przy tworzeniu zestawów danych?

A. Narzędzia do analizy błędów
B. Metoda alokacji pamięci dla danych
C. Typ zastosowanego kompilatora
D. Ilość linii kodu programu
Sposób alokacji pamięci dla danych to kluczowy element projektowania zestawów danych, ponieważ wpływa na wydajność i efektywność programu. Dynamiczna alokacja pamięci pozwala na tworzenie struktur, których rozmiar jest zmienny i dostosowuje się w trakcie działania aplikacji. Dzięki temu programiści mogą optymalnie zarządzać zasobami systemowymi, unikając marnowania pamięci lub jej niedoboru. Wybór odpowiedniej metody alokacji, np. stosowanie wskaźników, dynamicznych tablic lub struktur danych takich jak lista czy mapa, pozwala na budowanie bardziej skalowalnych i elastycznych aplikacji.

Pytanie 35

Które z wymienionych opcji wspiera osoby niewidome w korzystaniu z witryn internetowych?

A. Ograniczenie liczby grafik na stronie
B. Umożliwienie modyfikacji czcionki
C. Zmiana rozdzielczości ekranu
D. Implementacja czytnika ekranu (screen reader)
Dodanie czytnika ekranu (screen reader) jest kluczowym rozwiązaniem, które znacząco ułatwia osobom niewidomym i słabowidzącym korzystanie z serwisów internetowych. Czytniki ekranu to oprogramowanie przekształcające tekst na stronie internetowej na mowę, co pozwala użytkownikom na interakcję z treścią dostępną w internecie. Technologia ta opiera się na standardach dostępności, takich jak WCAG (Web Content Accessibility Guidelines), które zalecają projektowanie stron przyjaznych dla osób z różnymi niepełnosprawnościami. Przykładem działania czytnika ekranu może być program JAWS, który umożliwia użytkownikom nawigację po stronach internetowych poprzez komendy klawiaturowe oraz odczytywanie treści na głos. Dzięki czytnikom ekranu, osoby niewidome mają możliwość dostępu do informacji, komunikacji oraz interakcji w sieci, co wpisuje się w ideę cyfrowej inkluzji i równości szans. Wprowadzenie czytnika ekranu na stronie internetowej to nie tylko techniczne wsparcie, ale również wyraz odpowiedzialności społecznej, mający na celu zapewnienie, że wszyscy użytkownicy mają równe prawo do korzystania z zasobów w sieci.

Pytanie 36

Która z poniższych informacji o pojęciu obiekt jest prawdziwa?

A. obiekt oraz klasa są identyczne
B. obiekt jest instancją klasy
C. obiekt pozwala na zdefiniowanie klasy
D. obiekt to typ złożony
Obiekt to instancja klasy, co oznacza, że klasa działa jako szablon lub plan, a obiekt jest jej konkretnym przykładem. W programowaniu obiektowym klasa definiuje właściwości i metody, które mogą być wykorzystywane przez obiekty. Obiekty są podstawą manipulacji danymi i interakcji w aplikacjach obiektowych, co umożliwia enkapsulację, dziedziczenie i polimorfizm. Każdy obiekt ma swoją unikalną tożsamość, stan i zachowanie, co pozwala na modelowanie rzeczywistych bytów w kodzie.

Pytanie 37

Jakie oprogramowanie służy jako przykład programu do komunikacji audio-wideo?

A. Notion
B. Google Drive
C. Slack
D. Microsoft Teams
Microsoft Teams to naprawdę fajne narzędzie do komunikacji. Łączy w sobie czat, wideo i audio, więc wszystko masz w jednym miejscu. Zostało stworzone przez Microsoft, żeby ułatwić współpracę w zespołach. To idealne, gdy trzeba prowadzić spotkania online z kilkoma osobami. Myślę, że to super rozwiązanie dla firm, które pracują zdalnie. Dzięki WebRTC jakość transmisji audio i wideo jest naprawdę wysoka. Można w nim organizować spotkania, webinary, a nawet stworzyć przestrzeń dla zespołów projektowych, gdzie można dzielić się plikami i prowadzić dyskusje. A jak jeszcze połączysz go z innymi aplikacjami Microsoft 365, jak OneNote czy SharePoint, to masz pełny zestaw do zarządzania projektami. Dobrze też, że Microsoft Teams dba o ochronę danych osobowych, więc jest bezpieczny dla różnych organizacji.

Pytanie 38

Wskaż kod, który jest funkcjonalnie równy zaprezentowanemu

Ilustracja do pytania
A. Kod 1
B. Kod 2
C. Kod 3
D. Kod 4
Kod 2 jest funkcjonalnie równorzędny do przedstawionego. Zawiera te same operacje i instrukcje, co zapewnia identyczne wyniki dla tych samych danych wejściowych.

Pytanie 39

Jakie elementy powinny być ujęte w dokumentacji programu?

A. Zestawienie błędów zidentyfikowanych w trakcie testów
B. Szczegóły dotyczące konfiguracji serwera
C. Strategia marketingowa aplikacji
D. Opis funkcji, klas i zmiennych w kodzie
Opis funkcji, klas i zmiennych w kodzie to kluczowy element dokumentacji programu. Tego rodzaju dokumentacja pozwala na lepsze zrozumienie struktury aplikacji, jej logiki biznesowej oraz wzajemnych zależności pomiędzy poszczególnymi komponentami. Dokumentacja techniczna obejmuje szczegółowe informacje na temat implementacji, interfejsów API, schematów baz danych oraz sposobów integracji z innymi systemami. Dzięki niej programiści mogą szybciej wdrażać się w projekt, a błędy i niejasności są minimalizowane. Kompleksowa dokumentacja zawiera także przykłady użycia poszczególnych funkcji, co dodatkowo ułatwia rozwój i rozbudowę aplikacji. W dobrze prowadzonym projekcie dokumentacja kodu jest na bieżąco aktualizowana, co zwiększa jego przejrzystość i wspiera proces refaktoryzacji.

Pytanie 40

W standardzie dokumentacji testów oprogramowania IEEE 829-1998 opisany jest dokument, który zawiera dane o tym, jakie przypadki testowe były wykorzystane, przez kogo i czy zakończyły się sukcesem. Co to jest?

A. Raport Podsumowujący Testy
B. Dziennik Testów
C. Specyfikacja Procedury Testowej
D. Plan Testów
Test Plan to dokument opisujący strategię i zakres testów, ale nie zawiera bieżących logów z wykonania testów. Test Procedure Specification definiuje kroki wykonania testów, ale nie przechowuje informacji o ich wynikach. Test Summary Report to podsumowanie testów, ale powstaje po ich zakończeniu, a nie w trakcie wykonywania.