Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 19 maja 2025 22:04
  • Data zakończenia: 19 maja 2025 22:36

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Pracownik przeprowadzając zabieg ochrony roślin w szklarni powinien być wyposażony w odzież roboczą oraz

A. kask i buty gumowe
B. fartuch ochronny i skórzane obuwie
C. gumowe rękawice i maskę ochronną
D. kask i rękawice ochronne
Odpowiedź "gumowe rękawice i maskę ochronną" jest właściwa, ponieważ przy wykonywaniu zabiegów ochrony roślin w szklarni, robotnik jest narażony na kontakt z substancjami chemicznymi, takimi jak pestycydy czy fungicydy. Gumowe rękawice zapewniają ochronę dłoni przed substancjami chemicznymi, minimalizując ryzyko ich wchłonięcia przez skórę. Ponadto, stosowanie maski ochronnej jest kluczowe dla ochrony dróg oddechowych przed wdychaniem szkodliwych oparów i pyłów, które mogą być obecne w powietrzu w trakcie aplikacji środków ochrony roślin. Zgodnie z normami BHP oraz standardami ochrony zdrowia, stosowanie odpowiednich środków ochrony indywidualnej (ŚOI) jest obowiązkowe w pracy z substancjami chemicznymi. Przykładem mogą być zalecenia zawarte w regulacjach krajowych i unijnych dotyczących stosowania agrochemikaliów, które podkreślają konieczność zapewnienia bezpieczeństwa pracownikom podczas wykonywania zabiegów w szklarni.

Pytanie 2

Na terenie, z którego usunięto chwasty, wyznaczono obszar o wymiarach 2 x 3 m do obsadzenia roślinami kwiatowymi. Jakie narzędzia i sprzęt są niezbędne do posadzenia tych roślin jednorocznych?

A. Widły, zagęszczarka, szpadel, wąż ogrodowy
B. Szpadel, grabie, łopatka, konewka
C. Glebogryzarka, wał strunowy, sadzarka, system nawadniający
D. Łopata, wał gładki, szufelka, wiadro
Wybrany zestaw narzędzi i sprzętu, czyli szpadel, grabie, łopatka oraz konewka, jest idealny do obsadzenia gruntu roślinami jednorocznymi na powierzchni 2 x 3 m. Szpadel jest kluczowy do przygotowania gleby poprzez wykopanie i spulchnienie podłoża, co umożliwia korzeniom roślin lepszy rozwój. Grabie będą przydatne do wyrównania powierzchni oraz usunięcia ewentualnych resztek organicznych lub kamieni, co jest istotne dla uzyskania zdrowego kwietnika. Łopatka pozwala na precyzyjne sadzenie małych roślin i rozsad, co jest ważne przy obsadzeniu różnorodnych gatunków roślin jednorocznych. Konewka natomiast jest niezbędna do nawadniania, co jest kluczowe dla zapewnienia odpowiednich warunków do wzrostu. Warto pamiętać, że odpowiednie przygotowanie gleby oraz właściwe nawadnianie to podstawowe zasady w uprawie roślin jednorocznych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w ogrodnictwie.

Pytanie 3

W obrębie ogrodu działkowego dla pracowników muszą być zainstalowane poniższe urządzenia:

A. zbiornik na wodę, wypożyczalnia sprzętu, miejsca do spania
B. punkt zbiórki odpadów, gabinet medyczny, park
C. system wodociągowy, scena koncertowa, plac zabaw dla dzieci
D. dostęp do wody, toalety, pomieszczenie gospodarcze
Twoja odpowiedź jest trafna! W ogrodzie działkowym musimy mieć podstawowe rzeczy, żeby wszystko dobrze działało. Woda to podstawa – bez niej rośliny nie przetrwają, a podlewanie to już zupełna podstawa. No i te sanitariaty – nie wyobrażam sobie, jak by to wyglądało bez nich, zwłaszcza w sezonie, gdy wszyscy spędzają dużo czasu na działkach. Magazyn na narzędzia to również mega przydatna sprawa, bo w końcu nie chcemy, żeby nasze sprzęty niszczały na deszczu, prawda? Ogólnie mówiąc, jak mamy te podstawowe rzeczy, to ogród jest bardziej funkcjonalny, ładniejszy i bezpieczniejszy. Zresztą, zauważyłem, że sporo ogrodów korzysta z systemów do zbierania deszczówki, co jest naprawdę fajne i przyjazne dla środowiska. Zgadzam się, że te elementy powinny być standardem, bo to korzystne dla wszystkich w okolicy.

Pytanie 4

Przykładem przestrzeni zielonej, która jest klasyfikowana jako teren zieleni otwartej, jest

A. ośrodek wypoczynkowy
B. ogród zoologiczny
C. bulwar
D. cmentarz
Bulwar to przestrzeń publiczna przeznaczona do rekreacji, wypoczynku oraz spacerów, zazwyczaj zlokalizowana wzdłuż wód, takich jak rzeki czy jeziora. Stanowi przykład terenu zieleni otwartej, który jest dostępny dla społeczności i sprzyja integracji, a także poprawia jakość życia mieszkańców. W kontekście planowania urbanistycznego bulwary są często projektowane w celu zwiększenia atrakcyjności przestrzeni miejskiej, a ich projektowanie opiera się na zasadach zrównoważonego rozwoju oraz uwzględnia estetykę, ochronę przyrody oraz potrzeby użytkowników. W praktyce, bulwary są wyposażone w elementy małej architektury, takie jak ławki, oświetlenie, ścieżki do spacerów i aktywności fizycznej, co przyciąga mieszkańców oraz turystów. Przykłady dobrze zaprojektowanych bulwarów można znaleźć w wielu miastach na całym świecie, gdzie pełnią one funkcję miejsc spotkań, rekreacji i wydarzeń kulturalnych, co potwierdza ich rolę w urbanistyce i architekturze krajobrazu.

Pytanie 5

Aby zwiększyć zdolność zatrzymywania wody w glebie piaszczystej, powinno się wprowadzić do niej

A. substrat torfowy
B. mielony dolomit
C. zmieloną korę
D. żwir gruboziarnisty
Mielona kora, gruboziarnisty żwir oraz mielony dolomit nie są odpowiednimi dodatkami do poprawy pojemności wodnej gleby piaszczystej, ponieważ każdy z tych materiałów pełni inną rolę w glebie. Mielona kora, choć może poprawiać strukturę i napowietrzanie gleby, nie ma zdolności zatrzymywania wody, co czyni ją mało skuteczną w kontekście zwiększania wilgotności w glebie piaszczystej. Z kolei gruboziarnisty żwir, ze względu na swoją dużą średnicę cząstek, działa wręcz odwrotnie, bowiem zwiększa drenaż, co może prowadzić do szybkiego odparowywania wody i pogłębiania problemu z jej dostępnością dla roślin. Mielony dolomit, będący źródłem wapnia i magnezu, ma zastosowanie w poprawie pH gleby, ale nie przyczynia się w znaczący sposób do zatrzymywania wody. Typowym błędem przy wyborze dodatków do gleby jest opieranie się na niepełnych informacjach o ich właściwościach. Należy pamiętać, że poprawa pojemności wodnej wymaga użycia materiałów, które mają zdolność do wiązania wody, co nie dotyczy wymienionych substancji. Dlatego tak ważne jest, aby przed podjęciem decyzji o modyfikacji gleby zasięgnąć wiedzy na temat jej właściwości i potrzeb roślin, aby uniknąć nieefektywnych rozwiązań w uprawach.

Pytanie 6

Materiał szkółkarski oznaczony symbolem bB, który musi czekać na transport dłużej niż 2 dni, powinien być zadołowany

A. w suchym piasku, w miejscu zacienionym
B. w wilgotnym piasku, w miejscu zacienionym
C. w suchym piasku, w miejscu nasłonecznionym
D. w wilgotnym piasku, w miejscu nasłonecznionym
Wybór odpowiedzi 'w wilgotnym piasku, w miejscu zacienionym' jest prawidłowy, ponieważ materiał szkółkarski oznaczony symbolem bB, który wymaga dłuższego czasu oczekiwania na transport, powinien być zadołowany w warunkach sprzyjających jego przetrwaniu. Wilgotny piasek zapewnia odpowiednią wilgotność, co jest kluczowe dla utrzymania zdrowia korzeni roślin. Zadołowanie materiału w suchym podłożu prowadzi do wysychania korzeni i poważnych uszkodzeń, co może wpłynąć na dalszy wzrost i kondycję roślin. Miejsce zacienione chroni materiał przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, które mogą powodować dodatkowy stres i odwodnienie roślin, szczególnie przy dłuższym czasie oczekiwania. Przykładem zastosowania tej praktyki jest zadołowanie drzew owocowych, które wymaga szczególnej dbałości o korzenie, aby przygotować je do dalszego transportu i sadzenia w odpowiednich warunkach. Warto również zwrócić uwagę na standardy dotyczące transportu i przechowywania materiału roślinnego, które podkreślają znaczenie utrzymania optymalnych warunków wilgotności i temperatury.

Pytanie 7

Na oczyszczonym obszarze o wymiarach 2,0 × 3,0 m przygotowano miejsce do obsadzenia roślinami kwiatowymi. Jakie narzędzia i sprzęt będą potrzebne do zasadzania tego terenu roślinami jednorocznymi?

A. Łopata, wał gładki, szufelka, wiadro
B. Glebogryzarka, wał strunowy, sadzarka, system nawadniający
C. Szpadel, grabie, łopatka, konewka
D. Widły, zagęszczarka, szpadel, wąż ogrodowy
Odpowiedź zawierająca szpadel, grabie, łopatkę i konewkę jest poprawna, ponieważ te narzędzia są kluczowe w procesie przygotowania terenu pod obsadzenie roślinami jednorocznymi. Szpadel służy do wykopania gleby i jej rozluźnienia, co jest istotne dla prawidłowego wzrostu roślin. Grabie pomagają w wyrównaniu powierzchni oraz usuwaniu resztek roślinnych, co sprzyja lepszemu wchłanianiu wody i składników odżywczych. Łopatka pozwala na precyzyjne formowanie dołków pod sadzonki, a konewka jest niezbędna do nawadniania nowo posadzonych roślin. Użycie tych narzędzi jest zgodne z zaleceniami w zakresie pielęgnacji ogrodów, które podkreślają znaczenie staranności w procesie sadzenia, co wpływa na końcowy efekt estetyczny oraz zdrowie roślin. Przykładowo, w przypadku kwietników jednorocznych, odpowiednie przygotowanie gleby i regularne nawadnianie przyczyniają się do bujnego kwitnienia i odporności na choroby.

Pytanie 8

W Katalogu Nakładów Rzeczowych nr 2-21, w tabeli 0324 nakłady robocizny na sadzenie 100 sztuk drzew bez zaprawy dołów o średnicy 0,5 m wynoszą 72,39 r-g. Jakie będą nakłady na posadzenie 20 sztuk takich drzew?

A. 7 239,0 r-g
B. 14,478 r-g
C. 0,7239 r-g
D. 1 447,8 r-g
Aby obliczyć nakład robocizny na posadzenie 20 sztuk drzew, należy skorzystać z proporcji. W Katalogu Nakładów Rzeczowych nr 2-21, w tablicy 0324, zapisano, że nakład robocizny na sadzenie 100 drzew wynosi 72,39 roboczogodzin. Zatem, aby obliczyć nakład na 20 drzew, możemy zastosować prostą regułę proporcji: (72,39 r-g / 100 drzew) * 20 drzew = 14,478 r-g. Tego rodzaju obliczenia są podstawowym elementem planowania prac w ogrodnictwie oraz leśnictwie, ponieważ pozwalają na optymalne zaplanowanie zasobów, a tym samym efektywne gospodarowanie czasem i kosztami. W praktyce, znajomość takich danych umożliwia lepsze przygotowanie się do realizacji zadań oraz minimalizację ryzyka przekroczenia budżetu na dany projekt. Warto również pamiętać, że podobne metody obliczeniowe są stosowane w innych dziedzinach, takich jak budownictwo czy inżynieria, co czyni je uniwersalnymi narzędziami w zarządzaniu projektami.

Pytanie 9

Do grupy roślin cebulowych należą

A. stokrotkę pospolitą (Bellis perennis)
B. żeniszek meksykański (Ageratum houstonianum)
C. narcyza zwyczajnego (Narcissus poeticus)
D. szałwię błyszczącą (Salvia splendens)
Narcyz zwyczajny (Narcissus poeticus) należy do roślin cebulowych, co oznacza, że rozwija się z cebuli, struktury podziemnej, która gromadzi substancje odżywcze. Cebule narcyzów pozwalają na regenerację rośliny co roku, co czyni je doskonałym wyborem dla ogrodników, którzy poszukują kwiatów łatwych w uprawie. Narcyzy kwitną wczesną wiosną, oferując piękne, intensywne kolory i aromaty, co czyni je popularnymi w ogrodach przydomowych oraz w nasadzeniach kompozycyjnych. Ponadto, ich cebule są odporne na zimno, co sprawia, że są idealnym wyborem do stref o zimnym klimacie. W kontekście dobrych praktyk ogrodniczych, narcyzy powinny być sadzone w miejscach dobrze nasłonecznionych, w glebie o dobrej przepuszczalności, co sprzyja ich zdrowemu wzrostowi. Warto również zaznaczyć, że niektóre gatunki narcyzów mają właściwości toksyczne, co należy uwzględnić podczas planowania przestrzeni ogrodowej, zwłaszcza w kontekście bezpieczeństwa dzieci i zwierząt domowych.

Pytanie 10

Aby umożliwić zwierzętom przemieszczanie się w obrębie tras szybkiego ruchu, powinny być zainstalowane

A. estakady drogowe.
B. przepusty.
C. budowle habitatowe.
D. jazy.
Wybór innych odpowiedzi, takich jak śluzy, estakady drogowe czy jazy, nie odpowiada na rzeczywiste potrzeby migracyjne zwierząt w kontekście tras szybkiego ruchu. Śluzy, będące stosunkowo małymi strukturami, nie są przeznaczone do umożliwienia migracji dzikich zwierząt, a ich funkcja jest zgoła inna i ogranicza się do regulacji przepływu wody, co sprawia, że ich zastosowanie w kontekście migracji fauny jest niewłaściwe. Estakady drogowe mogą z jednej strony umożliwiać przekraczanie terenu, ale nie dostarczają odpowiednich warunków do migracji zwierząt, takich jak naturalne schronienie czy dostęp do pokarmu i wody, co czyni je nieefektywnymi w tym zakresie. Jazy, jako budowle hydrotechniczne, również są skupione na kontrolowaniu przepływu wód, a nie na wspieraniu ruchu zwierząt, co ogranicza ich użyteczność w kontekście tworzenia korytarzy ekologicznych. Niezrozumienie tych aspektów może prowadzić do mylnych wniosków, gdzie złożoność problemu migracji zwierząt jest bagatelizowana, a efektywność ochrony środowiska nie jest brana pod uwagę. Kluczowe jest więc stosowanie się do sprawdzonych praktyk, które uwzględniają całokształt potrzeb ekologicznych i biologicznych, zamiast polegać na nieodpowiednich konstrukcjach, które nie spełniają swoich funkcji w ochronie bioróżnorodności.

Pytanie 11

Zbiór działań mających na celu przywrócenie historycznych wartości ogrodu zabytkowego z uwzględnieniem jego pierwotnej funkcji, formy oraz treści to

A. rewitalizacja
B. adaptacja
C. rewaloryzacja
D. modernizacja
Rewitalizacja to jakby przywracanie ogrodu do życia, tak żeby znów wyglądał ładnie i był użyteczny. W kontekście ogrodów zabytkowych to nie tylko naprawa starych elementów, ale też przywrócenie ich dawnych funkcji. Można na przykład organizować w takich ogrodach różne wydarzenia kulturalne czy edukacyjne. Fajnym przykładem rewitalizacji jest ogrodzenie ogrodu, które nie tylko chroni rośliny, ale też daje możliwość na różne społeczne akcje. W branży ochrony dziedzictwa kulturowego rewitalizacja powinna opierać się na zasadach takich jak autentyczność, współpraca z lokalną społecznością i dbałość o środowisko. Dobrze, żeby w rewitalizacji ogrodów zabytkowych brali udział architekci krajobrazu i specjaliści od konserwacji, bo dzięki temu można mieć pewność, że wszystko jest robione zgodnie z odpowiednimi wytycznymi i że zachowujemy wartość historyczną tych miejsc.

Pytanie 12

Jaką roślinę warto wybrać do bukietu z żółtych tulipanów, aby uzyskać kompozycję o kontrastowych barwach?

A. Goździki w kolorze różowym
B. Anturium w odcieniach zieleni
C. Gerbery w kolorze pomarańczowym
D. Irysy w kolorze fioletowym
Fioletowe irysy to doskonały wybór do bukietu z żółtymi tulipanami, ponieważ tworzą one kompozycję o wysokim kontraście kolorystycznym. Żółty i fioletowy to kolory komplementarne, co oznacza, że leżą naprzeciwko siebie na kole kolorów. Takie połączenie przyciąga wzrok i nadaje kompozycji głębię oraz dynamikę. W praktyce, zastosowanie fioletowych irysów w bukiecie z tulipanami może być wykorzystywane w różnych okolicznościach, takich jak wesela, urodziny czy inne uroczystości, gdzie istotny jest efekt wizualny. Dodatkowo, fioletowe irysy symbolizują mądrość i szlachetność, co dodaje wartości emocjonalnej do kompozycji. Profesjonalni florystycy często zalecają wykorzystanie kolorów komplementarnych, aby uzyskać atrakcyjne i harmonijne aranżacje kwiatowe, co opiera się na zasadach teorii kolorów. Takie praktyki są powszechnie stosowane w sztuce florystycznej, aby przyciągnąć uwagę i wzbudzić pozytywne emocje.

Pytanie 13

Zalecana odległość, w jakiej należy sadzić krzewy na żywopłot, powinna mieścić się w granicach

A. 0,2 - 0,5 m
B. 0,6 - 0,8 m
C. 1,0 - 1,5 m
D. 1,6 - 2,0 m
Odmienne odpowiedzi na pytanie o zalecaną odległość sadzenia krzewów do żywopłotów uformowanych sugerują błędne rozumienie podstawowych zasad sadzenia roślin. Odpowiedzi w zakresie 1,6 - 2,0 m, 0,6 - 0,8 m oraz 1,0 - 1,5 m wskazują na zbyt dużą odległość, co prowadzi do problemów z formowaniem zwartego i estetycznego żywopłotu. Przy takich odstępach rośliny nie będą w stanie się ze sobą zintegrować, co skutkuje tworzeniem nieestetycznych luk oraz ogranicza efektywność żywopłotu jako naturalnej bariery. W praktyce, zbyt duża przestrzeń pomiędzy krzewami może prowadzić do nadmiernego rozrostu chwastów, które będą konkurować o zasoby, takie jak woda i składniki odżywcze. Dodatkowo, żywopłoty pełnią ważną rolę w ochronie przed wiatrem i hałasem, a ich skuteczność jest znacznie ograniczona, gdy rośliny są sadzone w większych odstępach. Warto zauważyć, że standardy dotyczące sadzenia żywopłotów zalecają maksymalnie 0,5 m rozstawu, aby zapewnić ich zdrowy rozwój oraz odpowiednią funkcjonalność. Często spotykanym błędem jest również bagatelizowanie wymagań dotyczących przestrzeni, co wynika z braku zrozumienia biologicznych potrzeb roślin. Kluczowe jest, aby przy planowaniu żywopłotów kierować się sprawdzonymi zasadami agrotechniki.

Pytanie 14

Zasady regularności, symetrii oraz geometrycznego ukształtowania przestrzeni były fundamentem kompozycji ogrodów

A. barokowych
B. nostalgicznych
C. klasycystycznych
D. romantycznych
Odpowiedzi sentymentalnych, romantycznych oraz klasycystycznych wskazują na błędne zrozumienie kontekstu architektury ogrodowej i jej historycznych cech. Ogrody sentymentalne kładły nacisk na emocje i osobiste przeżycia, co nie jest zgodne z ideą regularności i symetrii, typowych dla ogrodów barokowych. W przeciwieństwie do tego, ogrody romantyczne dążyły do naśladowania naturalnych krajobrazów, co prowadziło do większej swobody w kształtowaniu przestrzeni, a nie do sztywnej, geometrycznej organizacji. Klasycyzm, choć również cenił sobie harmonię i porządek, wprowadzał inne zasady stylistyczne i estetyczne, które różniły się od intensywnej ornamentyki oraz teatralności baroku. W kontekście projektowania krajobrazu, błędem jest myślenie, że cechy takie jak regularność i symetria mogą być przypisane do tych stylów, gdyż każdy z nich ma swoją unikalną estetykę i cele. Dla praktyków architektury krajobrazu kluczowe jest zrozumienie tych różnic, aby skutecznie wykorzystać odpowiednie techniki projektowe w zależności od zamców i ich specyficznych potrzeb estetycznych.

Pytanie 15

Jakie gatunki roślin są wykorzystywane do obsadzeń w obwódkach?

A. Lobelia przylądkowa (Lobelia erinus), nemezja powabna (Nemesia strumosa), aksamitka wąskolistna (Tagetes tenuifolia)
B. Nasturcja większa (Tropaeolum majus), malwa różowa (Althaea rosea), żeniszek meksykański (Ageratum houstonianum)
C. Naparstnica purpurowa (Digitalis purpurea), cynia wytworna (Zinnia elegans), celozja grzebieniasta (Celosia argentea cristata)
D. Rącznik pospolity (Ricinus communis), bratek ogrodowy (Viola x wittrockiana), szałwia błyszcząca (Salvia splendens)
W analizowanych odpowiedziach występuje kilka nieścisłości dotyczących wyboru roślin do obsadzeń obwódkowych, które mogą wprowadzać w błąd. Naparstnica purpurowa, mimo że jest piękną rośliną, jest przede wszystkim rośliną dwuletnią, co oznacza, że nie nadaje się do stałych obwódek. Ponadto, cynia wytworna i celozja grzebieniasta to rośliny, które mogą być sadzone w ogrodach, ale ich zastosowanie w obwódkach nie jest tak powszechne i efektywne, jak w przypadku gatunków wybranych w poprawnej odpowiedzi. Rącznik pospolity, bratek ogrodowy i szałwia błyszcząca również nie spełniają wszystkich wymagań do obsadzeń obwódkowych. Rącznik pospolity rośnie na dużych wysokościach, co może ograniczać jego wykorzystanie w obwódkach, podczas gdy bratek ogrodowy często stosowany jest raczej jako roślina rabatowa, a nie obwódkowa. Szałwia błyszcząca, z kolei, ma tendencję do rozrastania się, co może prowadzić do zbytniego zdominowania przestrzeni. Wybierając rośliny do obwódek, kluczowe jest uwzględnienie ich wysokości, pokroju oraz czasu kwitnienia, co ma bezpośredni wpływ na estetykę całej kompozycji. Ponadto, wiele osób popełnia błąd, stawiając na jednorodność kolorystyczną zamiast różnorodności, co ogranicza wizualną atrakcyjność obwódek. W kontekście dobrych praktyk hortikulturnych, zaleca się również dbałość o kompatybilność roślin, co nie zostało w pełni uwzględnione w analizowanych odpowiedziach.

Pytanie 16

Jaką minimalną odległość należy zachować przy sadzeniu drzew od instalacji kanalizacyjnych, gazowych lub cieplnych?

A. 7,50 m
B. 5,00 m
C. 0,75 m
D. 2,00 m
Zgłoszone odpowiedzi, które sugerują krótsze odległości sadzenia drzew od przewodów kanalizacyjnych, gazowych lub ciepłowniczych, mogą wydawać się atrakcyjne, jednak prowadzą one do poważnych ryzyk i potencjalnych problemów. Sadzenie drzew w odległości 0,75 m od takich przewodów jest zdecydowanie niewystarczające. Korzenie drzew mogą rozrastać się w kierunku najbliższych źródeł wody, co w przypadku przewodów kanalizacyjnych może prowadzić do ich uszkodzenia, co z kolei skutkuje kosztownymi naprawami oraz zagrożeniami dla środowiska. Odpowiedź sugerująca 5,00 m jako minimalną odległość również jest niepoprawna, ponieważ jest to odległość zbyt duża, która w praktyce może ograniczać możliwości sadzenia drzew w terenach miejskich, prowadząc do nieefektywnego wykorzystania przestrzeni. W przypadku odpowiedzi 7,50 m, taka odległość jest często niepraktyczna i może zniechęcać do wprowadzania zieleni w miastach, gdzie przestrzeń jest ograniczona. W praktyce zaleca się kształtowanie przestrzeni zgodnie z lokalnymi regulacjami i warunkami, a także z uwzględnieniem specyfiki danego terenu. Właściwe planowanie przestrzenne i zachowanie rekomendowanych odległości są kluczowe dla minimalizacji ryzyka uszkodzeń infrastruktury oraz dla zrównoważonego rozwoju terenów zielonych.

Pytanie 17

Jakie narzędzia wykorzystuje się w terenie do wyznaczania punktów o określonej wysokości?

A. poziomnicę i linijkę
B. niwelator oraz łaty niwelacyjne
C. taśmę mierniczą oraz łaty niwelacyjne
D. węgielnicę oraz pochylnik
Używanie taśmy mierniczej i łat niwelacyjnych do wyznaczania punktów wysokościowych to nie najlepszy pomysł, bo taśma raczej służy do pomiarów liniowych, a nie wysokościowych. Może się sprawdzić do orientacyjnych pomiarów poziomych, ale nie da nam dokładności, której potrzebujemy do wyznaczania różnic wysokości. Węgielnica i pochylnik to narzędzia do kontrolowania kątów, a nie do pomiarów wysokości. Jak użyjemy ich do wyznaczania punktów wysokościowych, to możemy mieć błędne wyniki, bo nie pozwalają one na dokładne ustalenie poziomu odniesienia, co jest kluczowe w geodezji. Tak samo poziomnica i linijka – chociaż są lepsze do pomiarów poziomych, to też nie wystarczą do precyzyjnego wyznaczania różnic wysokości. Poziomnica potwierdzi tylko, że coś jest wypoziomowane, ale nie pomoże nam w ustaleniu wysokości w stosunku do poziomu odniesienia. Wszystkie te narzędzia mają swoje zastosowanie w budownictwie lub geodezji, ale do faktycznego niwelowania potrzebujemy niwelatora i łat, bo to one są przeznaczone do takich zadań i spełniają branżowe standardy pomiarów wysokości.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 19

Jaki nawóz mineralny jest zalecany do nawożenia gleby o pH 4,5 przy zakładaniu trawnika?

A. Ammonium nitrate
B. Ammonium sulfate
C. Dolomitic lime
D. Urea
Mielony dolomit jest najlepszym wyborem do nawożenia gleby o odczynie pH 4,5, ponieważ skutecznie podnosi pH gleby i dostarcza cennych składników odżywczych, takich jak wapń i magnez. Gleby kwaśne, z pH poniżej 5,0, mogą ograniczać dostępność wielu mikroelementów, co wpływa na zdrowie i rozwój roślin. Mielony dolomit, poprzez swoją alkalizującą właściwość, nie tylko neutralizuje kwasowość, ale także poprawia strukturę gleby, co sprzyja lepszemu rozwojowi systemu korzeniowego trawnika. W praktyce, stosując mielony dolomit, można osiągnąć optymalne warunki dla wzrostu roślin, co jest zgodne z dobrymi praktykami w ogrodnictwie. Zastosowanie dolomitu powinno być poprzedzone analizą gleby, aby określić odpowiednią dawkę, zazwyczaj wynoszącą od 1 do 2 kg na metr kwadratowy. Taki zabieg sprawia, że trawnik staje się nie tylko zdrowy, ale również bardziej odporny na choroby. Warto przeprowadzić ten proces na kilka tygodni przed siewem nasion trawy, aby składniki mogły wniknąć w glebę.

Pytanie 20

Który z wymienionych elementów siedliska korzystnie wpływa na rozwój roślin wrzosowatych?

A. Gleba lekka o kwaśnym pH
B. Intensywne nasłonecznienie
C. Obfite nawilżenie
D. Gleba urodzajna o zasadowym pH
Gleba lekka o kwaśnym odczynie jest kluczowym czynnikiem wpływającym na wzrost roślin wrzosowatych, gdyż te rośliny są przystosowane do specyficznych warunków siedliskowych. Wrzosowate, takie jak wrzos czy wrzośce, preferują pH gleby w zakresie od 4 do 5,5. Kwaśne podłoże sprzyja lepszemu przyswajaniu przez nie składników odżywczych, takich jak żelazo czy mangan, które są niezbędne do ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. Ponadto, gleba lekka zapewnia dobrą cyrkulację powietrza, co jest istotne dla korzeni roślin. W praktyce, uprawiając wrzosowate, ogrodnicy często świadomie dobierają odpowiednie podłoże, dodając torf lub kompost, co dodatkowo zwiększa kwasowość gleby. Zrozumienie tych preferencji siedliskowych pozwala na skuteczniejsze zarządzanie roślinnością w ogrodach, parkach oraz w naturalnych siedliskach, co wpisuje się w najlepsze praktyki w zakresie ochrony i uprawy roślin.

Pytanie 21

Czy długie, elastyczne łodygi oraz organy czepne tworzą

A. irga pozioma (Cotoneaster horizontalis) i barwinek pospolity (Vinca minor)
B. milin amerykański (Campsis radicans) i bluszcz pospolity (Hedera helix)
C. lawenda wąskolistna (Lavandula angustifolia) i kolcowój pospolity (Lycium barbarum)
D. mahonia rozłogowa (Mahonia repens) i dąbrówka rozłogowa (Ajuga reptans)
Milin amerykański (Campsis radicans) oraz bluszcz pospolity (Hedera helix) to rośliny, które charakteryzują się długimi, wiotkimi pędami oraz organami czepnymi, co jest istotnym elementem ich adaptacji do środowiska. Milin amerykański, znany z pięknych pomarańczowych kwiatów, wytwarza pnącza, które przyczepiają się do podpór, co pozwala mu na osiąganie znacznych wysokości w poszukiwaniu światła. Bluszcz pospolity jest również pnączem, które dzięki swoim korzonkom przyczepnym potrafi wspinać się po różnych powierzchniach, co sprawia, że jest popularnym wyborem w ogrodnictwie do pokrywania murów oraz jako roślina osłonowa. Obie te rośliny są często wykorzystywane w projektach architektury krajobrazu, gdzie ich zdolność do przystosowywania się i pokrywania przestrzeni czyni je niezwykle cennymi. Ponadto, w kontekście ochrony środowiska, pnącza mogą być wykorzystywane do poprawy jakości powietrza poprzez absorpcję zanieczyszczeń. Te rośliny są zatem nie tylko estetyczne, ale także funkcjonalne, co czyni je zgodnymi z dobrymi praktykami ogrodniczymi.

Pytanie 22

Aeratory, używane do pielęgnacji terenów zielonych, służą do

A. napowietrzania darni i usuwania mchu oraz chwastów z trawnika
B. ugniatania oraz poziomowania trawników
C. przycinania żywopłotów oraz formowania koron drzew i krzewów
D. czyszczenia ścieżek z liści oraz ściętej trawy
Aeratory są kluczowym narzędziem w pielęgnacji terenów zieleni, zwłaszcza w kontekście zdrowia trawnika. Ich główną funkcją jest napowietrzanie darni, co oznacza, że poprawiają one przepływ powietrza do korzeni roślin, co jest niezbędne dla ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. W procesie napowietrzania aeratory wycinają małe otwory w trawie, co sprzyja lepszemu wchłanianiu wody i składników odżywczych oraz redukuje kompaktację gleby. Usuwanie mchu i chwastów z trawnika jest również istotnym aspektem ich zastosowania, ponieważ te niepożądane elementy konkurują z trawą o zasoby, mogą prowadzić do osłabienia trawnika oraz zmniejszenia jego estetyki. Przykładowo, sezonowe stosowanie aeratorów wiosną lub jesienią zgodnie z zaleceniami dotyczącymi pielęgnacji trawnika pozwala na utrzymanie jego zdrowia oraz atrakcyjnego wyglądu. Warto również zauważyć, że regularne napowietrzanie jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania terenami zieleni, co wspiera zrównoważony rozwój ekosystemów ogrodowych.

Pytanie 23

Kiedy należy wykonać zabieg nawożenia pogłównego w rabacie bylinowej?

A. Po usunięciu rabaty
B. Przed zasadzeniem roślin na rabacie
C. W drugim roku po zasadzeniu roślin na rabacie
D. Zaraz po zasadzeniu roślin na rabacie
Zabieg nawożenia pogłównego rabaty bylinowej powinien być przeprowadzany w drugim roku po posadzeniu roślin, ponieważ to właśnie wtedy rośliny zaczynają efektywnie wykorzystywać składniki odżywcze z gleby i rozwijają swoje systemy korzeniowe. Podczas pierwszego roku rośliny koncentrują się na aklimatyzacji w nowym środowisku, co oznacza, że nawożenie w tym czasie może być mniej efektywne. W drugim roku natomiast, rośliny są już dobrze zakorzenione, a nawóz pomoże im w pełni wykorzystać swój potencjał wzrostu i rozwoju. Przykładowo, nawożenie azotowe w tym okresie może stymulować bujniejsze kwitnienie, co jest kluczowe dla estetyki rabaty. Dobre praktyki branżowe sugerują stosowanie nawozów o kontrolowanym uwalnianiu, aby dostarczyć składników odżywczych w sposób zrównoważony przez dłuższy czas. Warto również obserwować potrzeby roślin i dostosować nawożenie do ich specyficznych wymagań, co zwiększa efektywność zabiegów pielęgnacyjnych.

Pytanie 24

Na jakim etapie uprawy roślin w szkółce wykonuje się zabieg stratyfikacji?

A. Wzrostu i rozwoju nadziemnych części roślin
B. Przygotowania roślin do zimowego odpoczynku
C. Przygotowania nasion do siewu
D. Kiełkowania nasion oraz rozwoju siewek
Pojmowanie momentu, w którym stratyfikacja powinna być stosowana, może prowadzić do licznych nieporozumień. Na przykład, koncepcja przygotowywania roślin do spoczynku zimowego wydaje się logiczna, jednak jest to nieprawidłowe zrozumienie znaczenia tego zabiegu. Stratyfikacja nie jest procesem związanym z adaptacją roślin do zimy, lecz z przygotowaniem nasion do kiełkowania po okresie spoczynku. Innym mylnym podejściem jest postrzeganie stratyfikacji jako etapu wzrostu i rozwoju części nadziemnych roślin. W rzeczywistości, stratyfikacja odbywa się na poziomie nasion i jest kluczowa dla aktywacji ich zdolności kiełkowania, a nie dla wzrostu roślin już rozwiniętych. Również odpowiedź dotycząca kiełkowania nasion i rozwoju siewek jest myląca, ponieważ chociaż stratyfikacja ułatwia ten proces, jest wcześniejszym krokiem, który musi być wykonany przed rozpoczęciem kiełkowania. Zrozumienie, że stratyfikacja jest stosowana przed siewem, a nie w jego trakcie ani w czasie rozwoju roślin, jest kluczowe dla poprawnego zarządzania procesami uprawy. Prawidłowe podejście do tego tematu jest zgodne z najlepszymi praktykami, które uwzględniają potrzebę odpowiedniego przygotowania nasion w okulizacji ich naturalnych cykli rozwojowych.

Pytanie 25

Jaką metodę nawadniania powinno się wdrożyć w przypadku uprawy roślin w wielodoniczkach?

A. Bruzdową
B. Zalewową
C. Kroplową
D. Deszczownianą
Nawadnianie zalewowe to naprawdę świetna metoda, szczególnie kiedy chodzi o produkcję roślin w wielodoniczkach. Dzięki niej można równomiernie nawodnić całe podłoże, co jest super ważne dla zdrowego wzrostu roślin. A w tej metodzie, doniczki po prostu się stawia w wodzie, co pozwala im wchłaniać wilgoć jak tylko chcą. To z kolei zmniejsza ryzyko przesuszenia korzeni i sprawia, że woda zawsze jest dostępna, co jest kluczowe dla młodych roślin, które rosną. Z mojego doświadczenia, jeśli chodzi o uprawy roślin jednorocznych czy warzyw, to ta metoda sprawdza się znakomicie, bo wymagają one dużo wody. Weźmy na przykład pomidory – mając je w wielodoniczkach, nawadnianie zalewowe naprawdę może poprawić ich kondycję i plony. Dobrze też, że ta technika pozwala na oszczędne wykorzystanie wody, co jest całkiem zgodne z ideą zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 26

Jakie są rzeczywiste wymiary boków rabaty, jeśli na projekcie w skali 1:25 przedstawia ona rozmiary 8 cm x 14 cm?

A. 2,5 m x 3,0 m
B. 2,0 m x 3,0 m
C. 2,0 m x 3,5 m
D. 3,5 m x 2,5 m
Błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowego przeliczenia wymiarów z projektu na rzeczywiste. Większość z podanych odpowiedzi jest efektem pomyłki polegającej na niewłaściwym pomnożeniu wymiarów przez skalę. Na przykład w przypadku wymiarów 2,5 m x 3,0 m, przeliczenie nie jest zgodne z zasadami matematycznymi, ponieważ 2,5 m odpowiadałoby 10 cm w skali 1:25, a nie 8 cm, natomiast 3,0 m nie jest zgodne z wymiarem 14 cm. Również długość 3,5 m oraz 2,0 m zawarte w odpowiedzi 3,5 m x 2,5 m są wynikiem błędnego zakupu, ponieważ ich przeliczenie na wymiary z projektu również nie jest poprawne. Dodatkowo, błędne rozumienie skali może prowadzić do typowych pomyłek. Użytkownicy mogą pomylić jednostki miary, przeliczając z centymetrów na metry czy odwrotnie, co jest częstym błędem przy pracy z projektami. Ustalając odpowiednie wymiary, ważne jest, aby pamiętać, że każda zmiana skali wymaga dokładnych obliczeń, które muszą być zgodne z rzeczywistością, by projekt mógł być zrealizowany zgodnie z planem. W kontekście projektowania i budowy, niewłaściwe obliczenia mogą prowadzić do błędów w realizacji, co może mieć poważne konsekwencje finansowe oraz wpływać na funkcjonalność i estetykę przestrzeni.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 29

Do jednoczesnego wyrównania oraz spulchnienia gleby należy zastosować

A. bronę talerzową
B. wał ogrodowy
C. pług obracalny
D. glebogryzarkę ogrodową
Wał ogrodowy jest urządzeniem stosowanym głównie do ubijania i wyrównywania gleby, co oznacza, że jego funkcjonalność ogranicza się do zagęszczania powierzchni, a nie jej spulchnienia. Użycie wału nie przyczynia się do poprawy struktury gleby ani do jej napowietrzenia, co jest kluczowe dla zdrowego wzrostu roślin. Koncentracja na zagęszczaniu gleby może prowadzić do problemów z jej przepuszczalnością i dostępnością wody dla korzeni. Pług obracalny natomiast jest narzędziem przeznaczonym do głębokiego orania, które rozrywa glebę na znacznie większej głębokości, co jest bardziej odpowiednie do upraw rolnych na dużą skalę, ale nie spełnia wymagań związanych z równoczesnym wyrównaniem i spulchnieniem gleby w kontekście ogrodnictwa. Bronowanie glebą talerzową jest skuteczną metodą do rozbicia większych brył ziemi i wyrównania powierzchni, jednak nie jest to podejście kompleksowe, które jednocześnie spulchnia glebę. Te urządzenia mają swoje miejsce w pracach rolniczych, ale ich aplikacja jest ograniczona w kontekście zadań wymagających równoczesnego wyrównania i spulchnienia gleby. Na koniec, niektóre z tych typów maszyn mogą prowadzić do zagęszczenia gleby, co jest sprzeczne z celem przygotowania gleby dla upraw, dlatego ważne jest, aby dobierać sprzęt w zależności od konkretnego celu uprawy.

Pytanie 30

Przed zasadzeniem drzew i krzewów, glebę zbitą oraz słabo przepuszczalną należy rozluźnić na głębokość dwóch sztychów, co odpowiada około

A. 25 cm
B. 35 cm
C. 5 cm
D. 15 cm
Odpowiedzi 25 cm, 15 cm, czy 5 cm są totalnie nietrafione w tym kontekście. Jeśli wybierzesz 25 cm, to niby blisko, ale wciąż za mało, bo nie rozwiązuje problemu zbitej gleby. Gleby, które są zbyt twarde, naprawdę ograniczają rozwój korzeni i wchłanianie wody oraz składników odżywczych. Z kolei 15 cm to już zdecydowanie zbyt mało. Może potem będzie stagnacja wody i gorsza jakość gleby. Wydaje mi się, że nie do końca rozumiesz, co rośliny naprawdę potrzebują – one chcą głębszego dostępu do gleby. A co do 5 cm, to serio, to jest wręcz żart. Tak płytka gleba nie ma szans na utrzymanie wody, co jest kluczowe dla wzrostu roślin. Ignorowanie, jak ważna jest głębokość przekopywania, to typowy błąd, gdzie myślimy, że może wystarczy mniej pracy, żeby wszystko ładnie rosło. Żeby dobrze przygotować glebę, trzeba się trzymać zasad agrotechnicznych – przynajmniej 35 cm, żeby stworzyć dobre warunki dla roślin.

Pytanie 31

Wyznaczone w ogrodzie miejsce naśladujące naturalne warunki dla roślin górskich to

A. alpinarium
B. rosarium
C. ogródek skalny
D. arboretum
Alpinarium to specjalnie wydzielona przestrzeń w ogrodzie, która jest zaprojektowana w celu imitacji naturalnego środowiska roślin górskich. W alpinariach znajdują się rośliny typowe dla wyższych partii gór, które wymagają specyficznych warunków do wzrostu, takich jak odpowiednia ekspozycja na słońce, drenaż gleby oraz mikroklimat. Przykłady roślin, które można spotkać w alpinariach, to różne gatunki goryczki, tojeści, czy edelweiss. Alpinaria często są tworzone na terenach położonych na zboczach, co pozwala na naturalne odwzorowanie warunków rosnących w górach. Te ogrody nie tylko pełnią funkcję estetyczną, ale także edukacyjną, umożliwiając obserwację różnorodności roślinności górskiej. W kontekście dobrych praktyk w projektowaniu alpinarium istotne jest również zastosowanie materiałów naturalnych, takich jak kamienie, żwir oraz odpowiednio dobrana gleba, co zapewnia odpowiednie warunki dla wzrostu górskich roślin.

Pytanie 32

Zakładanie trawnika przy pomocy darni może być przeprowadzone

A. w porze wiosennej oraz jesiennej
B. jedynie w porze wiosennej
C. przez cały czas trwania sezonu wegetacyjnego
D. wyłącznie w porze jesiennej
Zakładanie trawników metodą układania darni w ciągu całego sezonu wegetacyjnego jest najefektywniejszym podejściem, ponieważ pozwala na wykorzystanie optymalnych warunków do wzrostu roślin. Wiosna i jesień to okresy, kiedy gleba jest wystarczająco wilgotna, a temperatura powietrza sprzyja ukorzenieniu się darni. Wiosną, kiedy dni stają się dłuższe, a temperatura rośnie, trawa zaczyna aktywnie rosnąć, co wspiera szybkie zakorzenienie. Z kolei jesień to czas, kiedy rośliny przygotowują się do zimy, a ukorzeniona darń ma czas na przystosowanie się do niższych temperatur. Dobre praktyki wskazują, że najlepiej unikać zakupu darni w okresach letnich, gdyż wysokie temperatury mogą prowadzić do stresu roślin. Przykładowo, w krajowych standardach zakupu i układania darni zaleca się, by darń była świeża, wilgotna i dobrze zapakowana, co zwiększa jej szanse na udane przyjęcie w nowym miejscu. Ponadto, warto regularnie nawadniać trawnik po układaniu, aby wspierać proces ukorzenienia przez pierwsze tygodnie po instalacji.

Pytanie 33

Ile roślin aksamitki wąskolistnej (Tagetes tenuifolia) jest potrzebnych do zasiania rabaty o wymiarach 0,5 × 2,0 m, przy założeniu, że w projekcie zastosowano rozstaw 0,25 × 0,25 m?

A. 8 sztuk
B. 16 sztuk
C. 12 sztuk
D. 4 sztuki
Żeby policzyć, ile sztuk aksamitki wąskolistnej potrzebujesz na rabatę o wymiarach 0,5 × 2,0 m przy rozstawie 0,25 × 0,25 m, na początku trzeba obliczyć powierzchnię rabaty. To proste: 0,5 m razy 2,0 m daje 1,0 m². Następnie, przy tym rozstawie, zajmujemy się powierzchnią, jaką zajmuje jedna roślina. Przy rozstawie 0,25 m na 0,25 m wychodzi, że jedna roślina ma 0,0625 m². Teraz dzielimy powierzchnię rabaty przez tę zajmowaną przez jedną roślinę: 1,0 m² dzielimy przez 0,0625 m² i dostajemy 16. Więc ogólnie do gęstej obsady warto posadzić 16 sztuk aksamitki wąskolistnej. Taki rozstaw sprawia, że rośliny mają wystarczająco miejsca na wzrost i są w dobrej kondycji, co zresztą jest zgodne z tym, co się zawsze mówi o sadzeniu roślin ozdobnych.

Pytanie 34

Na mapie terenowej, gdzie rzeczywista odległość 5 m odpowiada 2,5 cm, zastosowano skalę

A. 1:100
B. 1:200
C. 1:50
D. 1:20
Analizując pozostałe odpowiedzi, warto zauważyć, że błędne odpowiedzi mogą wynikać z niepełnego zrozumienia zasad działania skal. Na przykład, skala 1:50 sugeruje, że 1 cm na planie odpowiada 50 cm w rzeczywistości. Zatem 2,5 cm na planie odpowiadałoby 125 cm w rzeczywistości, co jest znacznie mniej niż 5 m. To częsty błąd, gdyż użytkownik może nie uwzględnić, że taka skala znacznie pomniejsza odległości. Skala 1:100 także jest niewłaściwa, ponieważ w tym przypadku 2,5 cm na planie odpowiadałoby 250 cm (2,5 m) w rzeczywistości, co również nie zgadza się z podaną odległością 5 m. Również skala 1:20 jest niepoprawna, gdyż 2,5 cm odpowiadałoby 50 cm w rzeczywistości, co jest zupełnie nieadekwatne do rzeczywistej odległości. Typowe błędy polegają na nieprzekształceniu jednostek oraz braku uwzględnienia, jak duża jest skala w stosunku do rzeczywistości. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jak obliczać przeliczenia i jakie są konsekwencje wyboru konkretnej skali dla odwzorowania wymiarów w projektach technicznych.

Pytanie 35

Jakiego rodzaju kruszywo używano do stworzenia wierzchniej warstwy nawierzchni ścieżek w klasycznym japońskim ogrodzie?

A. Drewno strugane.
B. Kruszywo ceglane.
C. Grys granitowy.
D. Pumeks przemysłowy.
Wybór gruzu ceglanego jako materiału do nawierzchni ścieżek w ogrodach japońskich jest nieodpowiedni z kilku powodów. Gruz ceglany, będący odpadkiem budowlanym, posiada właściwości, które nie spełniają wymogów estetycznych i funkcjonalnych takiego ogrodu. Przede wszystkim, cechuje się on dużą kruchością oraz nieregularną strukturą, co może prowadzić do nieprzyjemnych odczuć podczas chodzenia i obniżyć komfort użytkowania ścieżek. Dodatkowo, nie jest on odporny na działanie wilgoci, co może prowadzić do rozkładu i degradacji materiału w wyniku warunków atmosferycznych, a także sprzyjać pojawianiu się niepożądanych chwastów. Strugi drewniane, choć estetyczne, nie są odpowiednie do długoterminowego użytkowania w takich warunkach, gdyż drewno jest materiałem organicznym, które podlega naturalnej degradacji, a jego trwałość jest znacznie ograniczona. Pumeks hutniczy, z kolei, posiada lekką strukturę, ale jego zastosowanie w nawierzchniach ścieżek nie jest praktyczne ze względu na podatność na uszkodzenia mechaniczne i niewystarczającą nośność. W kontekście projektowania ogrodów japońskich, kluczowe jest stosowanie materiałów, które harmonizują z otoczeniem, są trwałe oraz funkcjonalne, co zdecydowanie wyklucza zarówno gruz ceglany, jak i inne błędne wybory.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 38

Dendrometria to dziedzina nauki

A. badająca systematykę drzew i krzewów
B. koncentrująca się na uprawie drzew
C. dotycząca pomiarów drzew
D. zajmująca się uprawą krzewów
Kiedy mówimy o drzewach, ważne, żeby wiedzieć, że dendrometria to nie to samo co uprawa krzewów czy ich klasyfikacja. Uprawa krzewów to zupełnie inne zagadnienie i dotyczy głównie pielęgnacji roślin w ogrodach, a nie pomiarów. A systematyka drzew i krzewów to inna bajka, bo chodzi tu o ich identyfikację i klasyfikację. Z drugiej strony, w dendrometrii mierzymy wysokość i objętość drzew, co jest kluczowe w leśnictwie. Jeśli pomylimy te dziedziny, to możemy nie zrozumieć, jak ważne są te pomiary dla ekosystemów leśnych. Dendrometria daje nam potrzebne informacje, które pomagają w ochronie lasów i zachowaniu bioróżnorodności. A tak na marginesie, sporo z metod używanych w dendrometrii opiera się na międzynarodowych standardach, jak ISO, co pokazuje, jak ważne są precyzyjne pomiary w tej pracy.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 40

Do zakupu krzewów liściastych powinno się wybierać lokalizacje

A. w cieniu i osłonięte od wiatru
B. w słońcu i dobrze wentylowane
C. w słońcu i osłonięte od wiatru
D. w cieniu i dobrze wentylowane
Wybór miejsca dla zadołowania krzewów liściastych jest kluczowy dla ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. Zacienione i osłonięte od wiatru lokalizacje sprzyjają zachowaniu odpowiedniej wilgotności gleby oraz ochronie przed szkodliwymi skutkami silnych podmuchów wiatru. W takich warunkach rośliny mają większe szanse na aklimatyzację do nowego środowiska, co jest szczególnie istotne po ich przesadzeniu. Przykładowo, krzewy takie jak hortensje czy azalie preferują miejsca, gdzie będą otrzymywały rozproszone światło słoneczne, co zapobiega poparzeniom liści i przyczynia się do ich bujnego wzrostu. Ponadto, osłonięcie od wiatru minimalizuje ryzyko uszkodzeń mechanicznych oraz utraty wody z gleby, co jest kluczowe w pierwszym etapie ich rozwoju. Zastosowanie tych praktyk jest zgodne z ogólnymi standardami sadzenia krzewów liściastych, które zalecają staranne dobieranie lokalizacji w celu maksymalizacji ich zdrowia i estetyki.