Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 23 maja 2025 09:32
  • Data zakończenia: 23 maja 2025 09:42

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Wskaż właściwą sekwencję przechodzenia pokarmu przez cztery kolejne odcinki układu pokarmowego, podczas trawienia u kozy?

A. Księgi, żwacz, czepiec, trawieniec
B. Trawieniec, czepiec, księgi, żwacz
C. Żwacz, czepiec, księgi, trawieniec
D. Czepiec, żwacz, księgi, trawieniec
Propozycje kolejności przechodzenia pokarmu przez cztery komory żołądka kozy, które nie zaczynają od żwacza, wskazują na fundamentalne nieporozumienia dotyczące anatomii i fizjologii układu pokarmowego przeżuwaczy. Żwacz jest pierwszym i największym odcinkiem żołądka, który pełni kluczową rolę w fermentacji pokarmu. Ignorowanie tej komory, jak w przypadku odpowiedzi, które wymieniają czepiec jako pierwszy, prowadzi do błędnej interpretacji procesu trawienia. Czepiec, będący drugą komorą, faktycznie działa jako separator, ale nie jest miejscem inicjacji trawienia, co oznacza, że nie może być pierwszym etapem. Podobnie, umieszczanie ksiąg przed żwaczem powoduje dodatkowe zamieszanie, ponieważ księgi są odpowiedzialne głównie za absorpcję wody i nie mogą być pierwszym miejscem, w którym pokarm się znajduje. Ważne jest, aby zrozumieć, że przeżuwacze są przystosowane do efektywnego wykorzystania włókien roślinnych, co jest możliwe dzięki tej specyficznej sekwencji przetwarzania pokarmu. W praktyce, zrozumienie tej sekwencji jest niezbędne dla prowadzenia efektywnej hodowli, zapewnienia odpowiednich warunków żywieniowych oraz maksymalizacji produkcji wartościowych składników odżywczych, takich jak mleko i mięso.

Pytanie 2

W procesie transportu tlenu z płuc do tkanek oraz dwutlenku węgla z tkanek do płuc uczestniczą

A. erytrocyty
B. granulocyty
C. limfocyty
D. monocyty
Erytrocyty, czyli te czerwone krwinki, są mega ważne, bo transportują tlen z płuc do całego ciała, a także pomogają w przenoszeniu dwutlenku węgla z powrotem do płuc. Dzięki hemoglobinie, która w nich się znajduje, mogą wiązać tlen w płucach, gdzie jest go sporo. Jak już dostarczą tlen do komórek, to oddają go i komórki go wykorzystują do swoich procesów. W tym czasie w tkankach powstaje dwutlenek węgla, który znowu trzeba dostarczyć do płuc. Erytrocyty mogą transportować jakieś 20-25% tego gazu w formie związku z hemoglobiną, a reszta rozpuszcza się w osoczu. Ta wiedza jest super ważna w medycynie, zwłaszcza przy leczeniu chorób płuc czy badaniu stanu pacjentów. Na przykład, kiedy robimy diagnostykę w przypadku astmy czy POChP, to badanie gazów krwi tętniczej daje nam info o tym, jak dobrze erytrocyty działają w transporcie gazów. Obecne metody monitorowania poziomów tlenu i CO2 są naprawdę niezbędne, żeby dobrze terapeutycznie działać oraz ocenić, jak funkcjonuje układ oddechowy.

Pytanie 3

Zwierzęta, które zostały niedawno nabyte, powinny przejść kwarantannę przed dołączeniem do grupy, aby

A. oczyścić je po podróży.
B. potwierdzić, czy są zdrowe.
C. ocenić ich wygląd.
D. dostosować się do nowego otoczenia.
Kwarantanna nowo zakupionych zwierząt jest kluczowym procesem, który ma na celu zapewnienie, że nie wprowadzają one chorób do istniejącego stada. W trakcie kwarantanny zwierzęta są monitorowane pod kątem objawów chorobowych, co pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych infekcji, które mogłyby być niebezpieczne dla innych osobników. Przykłady zastosowania tej praktyki można znaleźć w hodowli bydła, gdzie wprowadzenie nowego zwierzęcia do stada bez wcześniejszej kwarantanny mogłoby doprowadzić do rozprzestrzenienia się chorób takich jak bruceloza czy wirusowe zapalenie wątroby. Zgodnie z wytycznymi National Animal Health Monitoring System (NAHMS) oraz standardami Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE), kwarantanna powinna trwać co najmniej 30 dni, w zależności od rodzaju zwierzęcia i znanych chorób w regionie. To podejście nie tylko chroni zdrowie stada, ale także wspomaga długoterminową wydajność i rentowność hodowli.

Pytanie 4

Do pasz energetycznych zalicza się

A. kiszonka z kukurydzy
B. mleko świeże
C. śruta lniana
D. siano łąkowe
W kontekście żywienia zwierząt gospodarskich termin "pasze treściwe" odnosi się do pasz, które mają wysoką wartość energetyczną i białkową, a ich głównym celem jest wspieranie wzrostu i produkcji. Siano łąkowe, mimo że jest istotnym składnikiem diety zwierząt, kwalifikuje się jako pasza objętościowa, a nie treściwa. Zawiera głównie błonnik, który wspiera trawienie, ale nie dostarcza wystarczającej ilości energii i białka w porównaniu do pasz treściwych. Mleko świeże również nie zalicza się do pasz treściwych, ponieważ jest ono płynem, który ma inne zastosowanie w żywieniu, przede wszystkim jako źródło składników odżywczych dla młodych zwierząt. Kiszonka z kukurydzy, chociaż jest bardziej energetyczna niż siano, również nie jest klasyfikowana jako pasza treściwa, a raczej jako pasza objętościowa, która dostarcza energii, ale nie w wystarczających ilościach białka, które są kluczowe dla zdrowia i efektywności produkcyjnej zwierząt. Rozumienie klasyfikacji pasz jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnej diety i wydajności zwierząt, dlatego ważne jest, aby dokładnie różnicować pomiędzy różnymi typami pasz oraz ich właściwościami odżywczymi.

Pytanie 5

Część przełyku, która jest poszerzona i służy do zbierania, rozmiękczania oraz transportu pokarmu, znajduje się

A. u owiec
B. u królików
C. u świń
D. u gęsi
Odpowiedź 'u gęsi' jest poprawna, ponieważ gęsi posiadają rozwiniętą część przełyku znaną jako żołądek przedżołądkowy, której zadaniem jest gromadzenie pokarmu. Ta struktura nie tylko umożliwia rozmiękczanie pokarmu, ale także przechowuje go przed dalszym trawieniem, co jest szczególnie istotne w przypadku pokarmów o większej twardości, takich jak ziarna czy trawa. Dzięki tej adaptacji, gęsi mogą efektywnie korzystać z zasobów pokarmowych dostępnych w ich naturalnym środowisku. Przykład praktyczny można zaobserwować podczas sezonu wegetacyjnego, kiedy gęsi zbierają się w miejscach bogatych w zioła i nasiona, skąd przechowują pokarm w swojej przełyku, co pozwala im na długotrwałe trawienie i lepsze wykorzystanie składników odżywczych. Taka budowa anatomiczna jest zgodna z zasadami etologii oraz biochemii żywienia zwierząt, które potwierdzają, że różne gatunki mają różnorodne adaptacje do sposobu odżywiania, co jest kluczowe dla ich przetrwania i rozwoju.

Pytanie 6

Gdzie występuje kość krucza?

A. u koni
B. u psów
C. u kur
D. u bydła
Kość krucza, znana także jako kość krucza ptasiej, występuje u kur i jest kluczowym elementem układu kostnego tych ptaków. Jest to specyficzna struktura, która pełni istotne funkcje związane z biomechaniką, umożliwiając ptakom efektywne poruszanie się oraz latanie. U kur, kość krucza jest szczególnie ważna w kontekście ich zdolności do skakania oraz poruszania skrzydłami. W praktyce, zrozumienie anatomii kości kruczej ma zastosowanie w hodowli kur, zwłaszcza w kontekście poprawy ich wydajności produkcyjnej oraz zdrowia. Dodatkowo, w badaniach naukowych i weterynaryjnych, kość krucza stanowi ważny punkt odniesienia w analizie rozwoju oraz ewolucji ptaków. W środowisku hodowlanym, znajomość anatomicznych aspektów kości kruczej pozwala na lepszą diagnostykę oraz leczenie schorzeń związanych z układem ruchu u kur.

Pytanie 7

Produkcja którego surowca pochodzenia zwierzęcego wykorzystuje programy świetlne?

A. jaj.
B. wełny.
C. mleka.
D. mięsa.
Programy świetlne w produkcji jaj mają kluczowe znaczenie dla stymulacji wydajności ptaków oraz poprawy jakości ich jaj. Użycie sztucznego oświetlenia pozwala na kontrolę cyklu świetlno-temperaturowego, co z kolei wpływa na hormonalną regulację produkcji jaj. Na przykład, większość kur niosek potrzebuje około 14-16 godzin światła dziennie, aby maksymalizować produkcję jaj. Umożliwia to zwiększenie ilości jaj składanych przez ptaki, co jest szczególnie ważne w intensywnych systemach hodowlanych. Standardy branżowe, takie jak te określone przez European Food Safety Authority (EFSA), zalecają, aby systemy oświetleniowe były dostosowane do naturalnych cykli, co sprzyja dobrostanowi zwierząt. Dobrze zaplanowane programy świetlne mogą także redukować stres u ptaków, co wpływa na ich zdrowie i ogólną wydajność w hodowli.

Pytanie 8

Właściciel jałówki otrzymuje dokument potwierdzający przeprowadzenie zabiegu sztucznego unasiennienia w postaci

A. I kopii
B. I i II kopii
C. II kopii
D. oryginału
Właściwą odpowiedzią jest otrzymanie oryginału zaświadczenia o wykonaniu zabiegu sztucznego unasienniania. Otrzymanie oryginału dokumentu jest kluczowe, ponieważ stanowi on oficjalne potwierdzenie przeprowadzonego zabiegu, które może być wymagane w różnorodnych sytuacjach, takich jak rejestracja zwierząt, uzyskanie dotacji czy prowadzenie dokumentacji hodowlanej. Oryginał zaświadczenia zawiera szczegółowe informacje, takie jak data zabiegu, dane identyfikacyjne jałówki oraz informacje o stosowanym nasieniu. W praktyce posiadacz jałówki powinien przechowywać ten dokument w bezpiecznym miejscu, aby móc w każdej chwili przedstawić go odpowiednim instytucjom, na przykład w przypadku kontroli weterynaryjnej lub audytu w gospodarstwie. Tego rodzaju dokumentacja jest kluczowa do zapewnienia przejrzystości i ścisłego przestrzegania przepisów prawnych dotyczących hodowli zwierząt oraz ich zdrowia.

Pytanie 9

Do wysokobiałkowych pasz zaliczają się

A. mączki zwierzęce i okopowe
B. kiszonki i marchew
C. śruty poekstrakcyjne oraz nasiona roślin strączkowych
D. zboża oraz wysłodki buraczane
Śruty poekstrakcyjne i nasiona roślin strączkowych są uznawane za pasze wysokobiałkowe, ponieważ dostarczają one znaczną ilość białka potrzebnego w diecie zwierząt. Śruty poekstrakcyjne, takie jak śruta sojowa czy rzepakowa, są produktem ubocznym procesu ekstrakcji oleju z nasion oleistych i charakteryzują się wysoką zawartością białka, często przekraczającą 40%. Nasiona roślin strączkowych, takie jak groch czy fasola, również są bogate w białko, co czyni je idealnym składnikiem w żywieniu zwierząt, szczególnie w dietach bydła, świń oraz drobiu. W praktyce, wykorzystanie pasz wysokobiałkowych jest kluczowe w przemysłowej produkcji mięsa, mleka i jaj, gdzie odpowiednia podaż białka wpływa na wzrost, wydajność oraz zdrowie zwierząt. Zgodnie z zaleceniami żywieniowymi, stosowanie tych pasz powinno być zrównoważone z innymi składnikami diety, aby zapewnić optymalne warunki do produkcji zwierzęcej oraz zdrowy rozwój organizmów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt.

Pytanie 10

W hodowli zwierząt w duchu ekologicznym nie wykorzystuje się

A. szczepionek, które nie są wymagane przez przepisy.
B. probiotyków.
C. leków opartych na homeopatii.
D. preparatów pochodzenia roślinnego.
W ekologicznym chowie zwierząt kluczowe jest przestrzeganie zasad zrównoważonego rozwoju oraz minimalizacja negatywnego wpływu na środowisko. Dlatego też, w tym systemie produkcji, nie stosuje się szczepionek, które nie są wymagane urzędowo. Oznacza to, że wszelkie działania związane z profilaktyką zdrowotną muszą być zgodne z obowiązującymi przepisami prawnymi oraz zasadami ochrony środowiska. Przykładem może być rezygnacja z podawania szczepionek, które nie są niezbędne dla zdrowia zwierząt, co pozwala na utrzymanie naturalnych procesów odpornościowych. W ekologicznych gospodarstwach preferuje się leczenie zwierząt przy użyciu naturalnych metod oraz preparatów, co jest zgodne z ideą minimalizacji interwencji medycznych. To podejście nie tylko wspiera zdrowie zwierząt, ale także przyczynia się do produkcji lepszej jakości produktów, które są bardziej przyjazne dla środowiska oraz konsumentów.

Pytanie 11

Profilaktyczne podawanie preparatu z żelazem prosiętom w wieku 2-4 dni ma na celu zapobieganie

A. kanibalizmowi
B. krzywicy
C. parakeratozie
D. anemii
Podanie preparatu z żelazem prosiętom w wieku 2-4 dni ma na celu zapobieganie anemii, co jest szczególnie istotne w przypadku ras świń, które mogą mieć zwiększone zapotrzebowanie na ten pierwiastek. Żelazo jest kluczowym elementem hemoglobiny, odpowiedzialnej za transport tlenu we krwi. Prosięta, po urodzeniu, posiadają ograniczone zapasy żelaza, które mogą szybko się wyczerpać, zwłaszcza w intensywnie hodowanych gospodarstwach, gdzie nie mają możliwości pobierania go z naturalnego źródła, jakim jest gleba. Wdrożenie profilaktycznego podawania żelaza jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się zdrowiem zwierząt, co potwierdza jego rolę w prewencji anemii, a tym samym w poprawie ogólnego stanu zdrowia i przyrostu masy ciała prosiąt. Przykładem zastosowania takiej praktyki jest szczepienie prosiąt oraz ich regularne monitorowanie pod kątem objawów anemii, takich jak bladość błon śluzowych czy osłabienie. Właściwe zarządzanie żywieniem w początkowej fazie życia prosiąt przyczynia się do lepszego rozwoju zwierząt oraz efektywności produkcji.

Pytanie 12

Wskaż rodzaj paszy, która ma najniższą zawartość białka w 1 kg.

A. Siano
B. Ziemniaki
C. Otręby
D. Zielonka
Otręby, siano i zielonka to pasze, które mają więcej białka niż ziemniaki, co czasami wprowadza w błąd odnośnie ich wartości odżywczej. Otręby, jako odpad z przemysłu zbożowego, mają białka 12-15%. To dobre źródło błonnika i minerałów, ale ważne, żeby patrzeć na całą dietę. Siano, czyli suszona trawa, ma białko w granicach 8-12%, więc też jest opcją dla zwierząt, zwłaszcza przeżuwaczy. Zielonka, jako świeża pasza, potrafi mieć nawet 15% białka, w zależności od rośliny i etapu wzrostu. Ludzie często mylą te pasze z ziemniakami, bo mają różne zastosowanie w żywieniu zwierząt. Kluczowe jest, żeby nie zakładać, że wszystkie pasze są równe pod względem jakości białka. Dlatego warto robić analizy składników odżywczych, by dostosować diety zwierząt do ich potrzeb. Niezrozumienie różnic w białku może prowadzić do problemów ze zdrowiem zwierząt.

Pytanie 13

Prawidłowe warunki rozmrażania słomki z nasieniem buhaja to

OdpowiedźTemperatura wody
[°C]
Czas rozmrażania
[sekunda]
A.15÷1720
B.25÷2730
C.35÷3740
D.45÷4760

A. D.
B. A.
C. C.
D. B.
Odpowiedź C jest prawidłowa, ponieważ prawidłowe warunki rozmrażania słomki z nasieniem buhaja są kluczowe dla utrzymania wysokiej jakości nasienia, co bezpośrednio wpływa na skuteczność inseminacji. Temperatura wody w zakresie 35-37°C jest optymalna, ponieważ zbyt niska temperatura może prowadzić do niepełnego rozmrożenia komórek, a zbyt wysoka może je uszkodzić. Czas rozmrażania wynoszący 40 sekund to standard stosowany w praktyce, który pozwala na osiągnięcie najlepszego rezultatu. W przypadku nieprzestrzegania tych warunków, nasienie może stracić swoją zdolność do zapłodnienia, co z kolei wpływa na wyniki hodowlane. Warto również zaznaczyć, że przy rozmrażaniu nasienia zaleca się korzystanie z wody o stabilnej temperaturze, a nie z gorącego źródła, co może prowadzić do nagłych zmian temperatury i negatywnie wpływać na jakość nasienia. Dobrze przeprowadzony proces rozmrażania to kluczowy element w inseminacji buhajów, który wymaga uwagi i precyzji.

Pytanie 14

Buhaje mające mniej niż 12 miesięcy życia powinny być prowadzone

A. w kagańcu oraz w obecności dwóch dorosłych osób
B. za pomocą tyczki o długości nie mniejszej niż 140 cm
C. na uwięzi i w towarzystwie drugiej osoby
D. za pomocą tyczki przymocowanej do kółka nosowego
Buhaje poniżej 12. miesiąca życia powinny być prowadzone na uwiązie i w obecności drugiej osoby ze względu na ich młody wiek i potencjalnie nieprzewidywalne zachowanie. Uwiązywanie zapewnia kontrolę nad zwierzęciem, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa zarówno dla zwierzęcia, jak i dla osób wokół. Obecność drugiej osoby to dodatkowe wsparcie w sytuacjach kryzysowych, co jest istotne, zwłaszcza w przypadku niepokojących sytuacji, które mogą wystąpić podczas prowadzenia młodego buhaja. Dobre praktyki w hodowli bydła wskazują, że młode zwierzęta powinny być traktowane z dużą ostrożnością i w sposób, który minimalizuje stres. Ponadto, interakcja z drugim opiekunem może pomóc w szkoleniu i socjalizacji zwierzęcia, co jest kluczowe na dalszych etapach jego życia. Na przykład, w sytuacji, gdy buhaj zaczyna wykazywać oznaki niepokoju lub agresji, obecność drugiego opiekuna może być istotna dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz prawidłowego zarządzania sytuacją.

Pytanie 15

Cechy prawidłowego wymięcia krowy to

A. zawieszenie sromowe i kształt miskowaty
B. zawieszenie sromowo-brzuszne i kształt kulisty
C. zawieszenie sromowo-brzuszne i kształt skrzynkowaty
D. zawieszenie brzuszne i kształt kulisty
Prawidłowe wymię krowy charakteryzuje zawieszenie sromowo-brzuszne oraz kształt skrzynkowaty. Zawieszenie sromowo-brzuszne oznacza, że wymię jest podparte tak, że jego dolna część jest nieznacznie uniesiona, co sprzyja prawidłowemu odpływowi mleka i zmniejsza ryzyko stanów zapalnych. Kształt skrzynkowaty jest preferowany, ponieważ pozwala na efektywne gromadzenie mleka oraz ułatwia dojenie ręczne lub mechaniczne. Wymiona o tym kształcie są bardziej wydajne, co jest istotne zarówno dla dobrostanu zwierząt, jak i dla ekonomiki produkcji mleka. W praktyce, zwierzęta z takimi wymionami wykazują lepsze wyniki w zakresie wydajności mlecznej oraz zdrowotności. Dobrą praktyką hodowlaną jest wybór buhajów, których potomstwo charakteryzuje się zadowalającymi cechami anatomicznymi wymion, co można monitorować przy użyciu standardów oceny zwierząt, takich jak wskaźniki cech pokarmowych i morfologicznych.

Pytanie 16

Gruczoł mlekowy złożony z 6-8 par grup sutkowych występuje

A. u kotki
B. u suki
C. u maciorki
D. u lochy
Gruczoł mlekowy u lochy składa się z 6-8 par zespołów sutkowych, co jest charakterystyczne dla tego gatunku. Struktura ta pozwala na produkcję mleka, które jest niezbędne dla odżywiania młodych. W praktyce, lochy są zwierzętami, które karmią swoje prosięta mlekiem, co jest kluczowe dla ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. Właściwe funkcjonowanie gruczołów mlekowych jest nie tylko istotne dla zdrowia prosiąt, ale również wpływa na wydajność hodowli. W standardach hodowlanych zwraca się szczególną uwagę na zdrowie gruczołów mlekowych, co obejmuje monitorowanie ich stanu oraz zapobieganie chorobom, takim jak mastitis. Dobre praktyki w zakresie żywienia loch i opieki nad nimi przyczyniają się do optymalizacji produkcji mleka, co jest kluczowe dla efektywności gospodarstw rolnych. Znajomość anatomii i fizjologii gruczołów mlekowych u loch jest niezbędna dla każdego hodowcy, aby zapewnić maksymalną wydajność i zdrowie zwierząt.

Pytanie 17

W fermentowanej masie do produkcji kwasu mlekowego w ilości zapewniającej prawidłowy proces fermentacji konieczna jest odpowiednia ilość

A. tłuszczy
B. węglowodanów
C. witamin
D. białka
Wybór witamin jako kluczowego składnika w procesie zakiszania jest nieodpowiedni, ponieważ witaminy nie są bezpośrednim źródłem energii dla bakterii mleczarskich. Chociaż witaminy są istotne dla zdrowia zwierząt i mogą wspierać ogólny metabolizm, nie mają roli w produkcji kwasu mlekowego, co jest kluczowe dla skutecznego procesu fermentacji. Podobnie, tłuszcze, mimo że są ważnym źródłem energii w diecie zwierząt, nie uczestniczą w fermentacji mlekowej w takim samym stopniu jak węglowodany. Ich obecność w masie zakiszanej może wręcz hamować proces fermentacji, ponieważ bakterie mleczarskie preferują fermentację glukozy i innych cukrów prostych. Białko, z kolei, jest istotnym makroskładnikiem, jednak nie jest bezpośrednio zaangażowane w produkcję kwasu mlekowego. Zbyt wysoka zawartość białka w zakiszanej masie może prowadzić do powstawania amoniaku, co jest niepożądane i może wpłynąć na jakość zakiszonego produktu. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do tych nieprawidłowych wniosków, często opierają się na mylnym przekonaniu, że wszystkie składniki odżywcze mają równą wagę w procesach fermentacyjnych, co jest dużym uproszczeniem. Rzeczywistość jest taka, że węglowodany są kluczowym czynnikiem determinującym efektywną fermentację w procesie zakiszania.

Pytanie 18

Średnia liczba loch w grupie technologicznej wynosi 240 sztuk. Czas ich pobytu w grupie przekracza 12 miesięcy. Jaką przelotowość będzie miała ta grupa?

A. 360 sztuk
B. 240 sztuk
C. 120 sztuk
D. 20 sztuk
Poprawna odpowiedź to 240 sztuk, co odpowiada stanowi średniorocznemu loch w grupie. Przelotowość odnosi się do liczby zwierząt, które są utrzymywane w stadzie przez cały rok, co w tym przypadku wynosi 240 sztuk. Oznacza to, że w ciągu roku nie zanotowano dużych wahań w liczbie loch w grupie. W praktyce, stabilność stada jest kluczowa dla zapewnienia efektywności produkcji oraz odpowiedniej jakości mięsa i mleka. Utrzymanie stałego stanu loch pozwala na lepsze planowanie żywienia, zdrowia zwierząt oraz zarządzania rozrodem, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli. Tego rodzaju wiedza jest istotna dla hodowców, ponieważ wpływa na rentowność gospodarstwa oraz jakość produktów zwierzęcych. Warto również zauważyć, że monitorowanie stanu średniorocznego stada jest elementem analizy efektywności produkcji, co pozwala na podejmowanie odpowiednich działań zarządzających w celu optymalizacji warunków hodowlanych.

Pytanie 19

Zabieg przycinania kiełków przeprowadza się

A. u jagniąt
B. u źrebiąt
C. u prosiąt
D. u cieląt
Zabieg skracania kiełków, znany również jako przycinanie lub obcinanie kiełków, jest zalecany szczególnie u prosiąt. Kiełki zębowe prosiąt mogą powodować szereg problemów zdrowotnych, zarówno dla zwierząt, jak i dla ich opiekunów. Długie kiełki mogą prowadzić do urazów wewnętrznych podczas ssania mleka, co potencjalnie może zagrażać ich życiu. Obcinanie kiełków należy wykonywać w odpowiednim wieku, zazwyczaj w ciągu kilku pierwszych dni życia prosięcia, aby zminimalizować stres i ryzyko powikłań. Przykładowo, w wielu gospodarstwach rolnych standardem stało się wykonywanie tego zabiegu w ciągu pierwszych 3-5 dni po porodzie, co pozwala na szybkie i bezproblemowe gojenie ran. Warto również zauważyć, że zabieg ten powinien być przeprowadzany przez wykwalifikowany personel, aby zapewnić bezpieczeństwo i dobrostan prosiąt oraz zgodność z normami weterynaryjnymi. Takie działania są zgodne z zasadami dobrego traktowania zwierząt i pomagają w zapobieganiu poważnym problemom zdrowotnym.

Pytanie 20

Dysponując kosiarką, prasą zwijającą oraz owijarką do bel, a przewidując ładną pogodę jedynie na dwa następne dni od momentu koszenia trawy, w jaki sposób powinno się zabezpieczyć trawę?

A. siana
B. kiszonki
C. suszu
D. sianokiszonki
Sianokiszonka to optymalna forma konserwacji trawy, szczególnie w warunkach, gdy przewidywana jest tylko krótka słoneczna pogoda. Proces wytwarzania sianokiszonki polega na zbiorze świeżo skoszonej trawy i natychmiastowym jej umieszczaniu w specjalnych balotach, które następnie są owinięte folią. Dzięki temu możliwe jest ograniczenie dostępu powietrza, co sprzyja procesowi fermentacji beztlenowej, a tym samym zapewnia zachowanie wartości odżywczych trawy. Sianokiszonka, w przeciwieństwie do siana, które wymaga dłuższego czasu suszenia i jest narażona na utratę składników odżywczych w wyniku działania promieni słonecznych oraz deszczu, lepiej zachowuje wilgoć i składniki pokarmowe. W praktyce, sianokiszonka jest szczególnie cenna w żywieniu zwierząt, ponieważ zawiera więcej białka i witamin. Poprawnie wykonany proces produkcji sianokiszonki może znacząco zwiększyć efektywność gospodarstw rolnych, co potwierdzają standardy dobrych praktyk w hodowli zwierząt.

Pytanie 21

Preparat zastępujący mleko dla cieląt stosuje się w ilości: 125 g preparatu na 1 litr pójła. Ile kilogramów tego preparatu należy zważyć, aby przygotować 20 litrów pójła?

A. 2,50 kg
B. 0,50 kg
C. 1,00 kg
D. 3,00 kg
Aby przygotować 20 litrów pójła z preparatu mlekozastępczego dla cieląt, należy obliczyć odpowiednią ilość preparatu na podstawie podanej dawki 125 g w 1 litrze. Obliczenia są następujące: w 20 litrach pójła potrzebujemy 20 x 125 g = 2500 g preparatu. Przekształcając to na kilogramy, otrzymujemy 2500 g = 2,5 kg. Stosowanie preparatów mlekozastępczych w hodowli bydła jest kluczowym elementem zapewnienia odpowiednich wartości pokarmowych dla młodych cieląt, które często nie mają dostępu do mleka matki. Właściwe przygotowanie pójła przyczynia się do zdrowego wzrostu i rozwoju cieląt, a także wpływa na ich przyszłą wydajność mleczną i mięsne. W praktyce, wiedza na temat dawek i ich obliczeń jest niezbędna, aby uniknąć błędów w żywieniu, które mogłyby prowadzić do problemów zdrowotnych u zwierząt oraz zwiększenia kosztów produkcji. Standardy żywienia cieląt zalecają również regularne monitorowanie ich przyrostów masy ciała w celu optymalizacji diety i zapewnienia ich zdrowia.

Pytanie 22

Najlepsze warunki dla przyjaznego zachowania zwierząt hodowlanych tworzy

A. zbilansowana dieta
B. opieka nad młodym
C. zapewnienie dobrostanu
D. określenie hierarchii w stadzie
Zapewnienie dobrostanu zwierząt gospodarskich jest kluczowym elementem ich przyjaznego zachowania. Dobrostan definiuje się jako stan, w którym zwierzęta żyją w warunkach sprzyjających ich zdrowiu, dobroci oraz ogólnym samopoczuciu. Obejmuje to aspekty takie jak dostęp do odpowiedniego pokarmu, wody, schronienia, a także możliwość wyrażania naturalnych zachowań. Przykłady dobrych praktyk obejmują tworzenie przestrzeni, w której zwierzęta mogą się swobodnie poruszać, a także zapewnienie im odpowiedniej opieki weterynaryjnej. Właściwe podejście do dobrostanu zwierząt sprzyja ich zrównoważonemu rozwojowi, co przekłada się na lepsze wyniki produkcyjne, np. w hodowli bydła mięsnego czy mlecznego, gdzie stres zwierząt może negatywnie wpływać na jakość mięsa i mleka. Ponadto, zgodność z normami dobrostanu, takimi jak te ustalone przez Organizację Narodów Zjednoczonych do Spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO), nie tylko promuje etyczne traktowanie zwierząt, ale także zwiększa zaufanie konsumentów do produktów pochodzenia zwierzęcego.

Pytanie 23

Wskaźnik proporcjonalności rozwoju przednich i tylnych ćwiartek wymienia u krowy ustala się na podstawie indeksu wymienia. Optymalne wymię powinno mieć ten wskaźnik na poziomie

A. 75%
B. 50%
C. 25%
D. 100%
Odpowiedź 50% jest uzasadniona, ponieważ idealne wymię krowy powinno charakteryzować się równomiernym rozwojem przednich i tylnych ćwiartek. Wskaźnik ten odzwierciedla proporcjonalność masy i objętości przednich i tylnych ćwiartek w stosunku do całkowitej masy wymienia. W przypadku krowy mlecznej, proporcjonalność ta jest kluczowa dla efektywności produkcji mleka oraz zdrowia zwierzęcia. Zgodnie z dobrymi praktykami w hodowli bydła mlecznego, wymię o wskaźniku 50% zapewnia optymalną równowagę, co przyczynia się do lepszego odprowadzania mleka i zmniejsza ryzyko wystąpienia problemów zdrowotnych, takich jak zapalenie wymienia. W praktyce, hodowcy mogą monitorować rozwój wymienia już w okresie cielęcia, co pozwala na odpowiednie selekcjonowanie zwierząt oraz zastosowanie właściwych praktyk żywieniowych i pielęgnacyjnych, które wpływają na rozwój wymienia. Zastosowanie standardów takich jak te opracowane przez organizacje zajmujące się zdrowiem zwierząt oraz produkcją mleka, pozwala na zapewnienie wysokiej jakości produktów oraz ich bezpieczeństwa.

Pytanie 24

Gdzie występuje żołądek wielokomorowy?

A. u owcy
B. u psa
C. u konia
D. u świni
Wiesz, że żołądek wielokomorowy to nie to samo, co mają inne zwierzęta, jak psy czy konie? Psy mają tylko jedną komorę w żołądku, bo są mięsożerne, więc trawią jedzenie szybciej. Konie natomiast też są roślinożerne, ale mają jednokomorowy żołądek i jedzą głównie trawę, więc ich układ pokarmowy jest trochę inny. Świnie, jako wszystkożerne, też mają jedną komorę, która pozwala im na jedzenie różnych rzeczy, ale nie tak skutecznie jak u przeżuwaczy. Myślenie, że każdy roślinożerny zwierzak musi mieć bardziej skomplikowany żołądek, prowadzi do nieporozumień co do ich diety. Dlatego warto zrozumieć różnice w tych układach pokarmowych, bo to ma wpływ na zdrowie i dietę zwierząt.

Pytanie 25

Kondensowane suplementy mineralne lub mineralno-witaminowe w formie tabletek, kapsułek lub ampułek, podawane krowom dożwaczowo za pomocą specjalnych pistoletów, to

A. inokulanty
B. prebiotyki
C. bolusy
D. detoksykanty
Prebiotyki to substancje, które nie są bezpośrednio związane z formą aplikacji dożwaczowej, ale raczej wpływają na rozwój korzystnej mikroflory jelitowej. Z tego powodu są one stosowane w paszach jako dodatki poprawiające trawienie i wchłanianie składników odżywczych. Odpowiednie stosowanie prebiotyków może pozytywnie wpływać na zdrowie krów, lecz nie zastępuje konieczności podawania bolusów w sytuacjach wymagających uzupełnienia braków mineralnych i witaminowych. Detoksykanty, z drugiej strony, mają na celu neutralizowanie toksyn w organizmach zwierząt, ale są one bardziej związane z reakcjami toksykologicznymi niż z rutynową suplementacją witamin i minerałów. Z kolei inokulanty to preparaty zawierające mikroorganizmy, które stosuje się w celu poprawy procesów fermentacyjnych w kiszonek, a nie jako suplement diety dożwaczowego podawania. Właściwe zrozumienie różnicy pomiędzy tymi pojęciami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami w hodowli bydła, ponieważ stosowanie niewłaściwych dodatków może prowadzić do nieefektywności w żywieniu oraz do problemów zdrowotnych zwierząt. W praktyce należy pamiętać, że bolusy odgrywają unikalną rolę w dostarczaniu skoncentrowanych składników odżywczych w sposób, który prebiotyki, detoksykanty czy inokulanty nie mogą zastąpić.

Pytanie 26

W oparciu o dane zamieszczone w tabeli oblicz, ile litrów EM Probiotyku potrzeba do jednorazowego opryskania pomieszczenia dla niosek o powierzchni 1 000 m2przy aplikacji raz na tydzień

PomieszczeniaEM ProbiotykWodaŁączna ilośćIlość aplikacji
1 m²10 ml40 ml50 mlCo 3 dni
1 m²25 ml75 ml100 ml1 x na tydzień
100 m²1 litr4 litry5 litrówCo 3 dni
100 m²2,5 litra7,5 litra10 litrów1 x na tydzień

A. 75 litrów
B. 40 litrów
C. 25 litrów
D. 10 litrów
Wydaje mi się, że wybór 40 litrów, 10 litrów lub 75 litrów może sugerować, że coś nie do końca jest jasne. Na przykład, jeśli wybrałeś 40 litrów, to może myślisz, że trzeba więcej, ale to prowadzi do marnowania preparatu. Z kolei 10 litrów to pewnie za mało, co sprawi, że nie pokryjesz powierzchni dobrze i efekt biostymulacji będzie kiepski. Dobrze jest mieć na uwadze proporcje zalecane przez producenta, bo to klucz do skuteczności. A 75 litrów to już przesada, bo nie tylko zmarnujesz produkt, ale może to też zaburzyć równowagę mikrobiologiczną. Generalnie, liczenie według zaleceń producenta naprawdę pomaga lepiej zarządzać tymi rzeczami.

Pytanie 27

Ile kręgów tworzy odcinek szyjny kręgosłupa u koni?

A. 11
B. 7
C. 5
D. 9
Odcinek szyjny kręgosłupa konia składa się z 7 kręgów, które są oznaczane jako C1 do C7. Kręgi te mają specyficzne formy i funkcje, które są dostosowane do ruchów i potrzeb konia. C1, znany jako atlas, łączy kręgosłup z czaszką, umożliwiając ruchy głowy, natomiast C2, zwany obrotnikiem, pozwala na rotację. Kręgi szyjne są stosunkowo lekkie i elastyczne, co pozwala na dużą swobodę ruchu. Znajomość struktury odcinka szyjnego jest kluczowa dla weterynarzy, hodowców i trenerów, ponieważ urazy w tym obszarze mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak kręgosłupowe uszkodzenia neurologiczne. W praktyce, regularne badania i diagnostyka, takie jak zdjęcia rentgenowskie czy ultrasonografia, są stosowane w celu monitorowania zdrowia kręgosłupa szyjnego wśród koni sportowych oraz roboczych, co ma na celu zapobieganie kontuzjom i optymalizację wydajności zwierząt.

Pytanie 28

Osoba odpowiedzialna za punkt kopulacyjny świń przechowuje

A. oryginał dokumentu potwierdzającego pokrycie przez 3 lata od daty dokonania zabiegu
B. kserokopię dokumentu potwierdzającego pokrycie przez 3 lata od daty dokonania zabiegu
C. oryginał dokumentu potwierdzającego pokrycie przez rok od daty dokonania zabiegu
D. kserokopię dokumentu potwierdzającego pokrycie przez rok od daty dokonania zabiegu
Wybór oryginału świadectwa pokrycia przez 3 lata od dnia wykonania zabiegu jest nieprawidłowy, ponieważ przekracza wymagany czas przechowywania dokumentacji. W praktyce, oryginały dokumentów powinny być zarządzane zgodnie z określonymi normami prawnymi oraz standardami branżowymi. Przechowywanie oryginału przez tak długi okres może prowadzić do nieefektywności w zarządzaniu dokumentacją, a także stwarzać ryzyko utraty lub uszkodzenia ważnych dokumentów. Z kolei przechowywanie kopii przez 3 lata jest również nadmiarowe; rok jest wystarczający do celu audytów i kontroli, które mogą się odbywać po zakończeniu sezonu rozrodczego. Ponadto, wybór przechowywania kopii świadectwa przez rok zamiast oryginału może wynikać z błędnego przekonania, że oryginały są bardziej wartościowe dla celów administracyjnych. W rzeczywistości, przepisy prawne nie nakładają obowiązku przechowywania oryginałów, a ich dostępność w formie kopii jest wystarczająca dla potrzeb związanych z dokumentacją hodowlaną. Kluczowe jest, aby przy podejmowaniu decyzji o zarządzaniu dokumentacją, kierować się aktualnymi regulacjami prawnymi oraz najlepszymi praktykami w branży, co przyczynia się do efektywności i przejrzystości całego procesu hodowlanego.

Pytanie 29

Anemia może być spowodowana brakiem w organizmie

A. potasu, żelaza, kobaltu
B. żelaza, miedzi, kobaltu
C. jodu, żelaza, kobaltu
D. wapnia, fosforu, żelaza
Pojęcie anemii jest często mylone z innymi schorzeniami i niedoborami, co prowadzi do wybierania nieprawidłowych odpowiedzi. W pierwszej niepoprawnej opcji wskazano wapń oraz fosfor. Choć są to składniki mineralne niezbędne dla organizmu, nie mają one bezpośredniego wpływu na produkcję czerwonych krwinek ani na poziom hemoglobiny. Wapń jest kluczowy dla zdrowia kości oraz prawidłowej pracy mięśni, natomiast fosfor pełni rolę w metabolizmie energetycznym, ale nie jest istotny w kontekście anemii. W drugiej opcji, skupiając się na miedzi i kobalcie, błędnie przypisano im rolę równą roli żelaza, co jest niewłaściwe, gdyż to właśnie żelazo jest podstawowym składnikiem hemoglobiny. Kobalt, obecny w witaminie B12, ma znaczenie w produkcji czerwonych krwinek, jednak sama witamina nie wystarcza do zaspokojenia potrzeb organizmu w kontekście anemii. Trzecia odpowiedź, wskazująca na jod, jest również mylna. Jod jest niezbędny głównie dla prawidłowego funkcjonowania tarczycy, co wpływa na metabolizm, ale nie ma bezpośredniego związku z anemią. Ostatnia opcja, sugerująca potas, jest jeszcze bardziej myląca, ponieważ wysoki poziom potasu jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego i mięśni, ale nie wpływa na produkcję czerwonych krwinek. Te błędne koncepcje często wynikają z braku zrozumienia roli poszczególnych minerałów w organizmie oraz ich wpływu na procesy hematopoetyczne.

Pytanie 30

Substancją przeciwutleniającą, stosowaną w karmach w celu zapobiegania jełczeniu tłuszczów, jest

A. witamina D
B. witamina C
C. witamina B
D. witamina A
Witamina C, znana również jako kwas askorbinowy, pełni ważną rolę jako antyoksydant w diecie zwierząt i jest powszechnie stosowana w paszach, aby hamować proces jełczenia tłuszczów. Jełczenie jest wynikiem utleniania tłuszczów, które prowadzi do powstania nieprzyjemnych zapachów oraz obniżenia wartości odżywczej paszy. Witamina C neutralizuje wolne rodniki, które są głównymi sprawcami tego procesu, co skutkuje dłuższą trwałością pasz i lepszą jakością pożywienia dla zwierząt. Przykładowo, w przemyśle paszowym, dodatki witaminy C mogą poprawić stabilność olejów roślinnych i tłuszczów rybnych, co jest kluczowe w produkcji pasz dla ryb oraz innych zwierząt hodowlanych. Praktyka stosowania witaminy C w paszach wspiera nie tylko jakość, ale również zdrowie zwierząt, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i dobrych praktyk w hodowli zwierząt.

Pytanie 31

W tuczarni wymagany poziom naturalnego oświetlenia określony przez stosunek powierzchni okien do powierzchni podłogi wynosi 1:30. Dla tuczarni o wymiarach 15 m x 30 m, powierzchnia okien powinna wynosić

A. 10 m2
B. 15 m2
C. 20 m2
D. 30 m2
Odpowiedzi 10 m2, 20 m2 i 30 m2 są niepoprawne, ponieważ nie uwzględniają odpowiedniego stosunku oszklonej powierzchni okien do powierzchni podłogi w tuczarni, który wynosi 1:30. W przypadku propozycji 10 m2 (czyli 1:45) nie spełnia się wymogów dotyczących minimalnego oświetlenia naturalnego, co może prowadzić do niewystarczającego naświetlenia wnętrza obiektu. Z drugiej strony, wybór 20 m2 (1:22,5) oraz 30 m2 (1:15) również przekracza normę, co może wiązać się z nadmiernym kosztem budowy oraz utrzymania, a także może powodować problemy z klimatyzacją i wentylacją. Wysoka powierzchnia okien może prowadzić do przegrzewania się wnętrza latem, co wpływa negatywnie na komfort zwierząt oraz ich zdrowie. Właściwe zrozumienie i zastosowanie norm dotyczących oświetlenia naturalnego jest kluczowe dla efektywnego zarządzania obiektami hodowlanymi. Zastosowanie niewłaściwego oświetlenia może prowadzić do obniżenia wydajności zwierząt, co w dłuższym okresie może skutkować stratami finansowymi dla hodowców. Dlatego też, przy projektowaniu tuczarni, niezbędne jest przestrzeganie standardów dotyczących światła dziennego, co zapewnia optymalne warunki dla zwierząt.

Pytanie 32

Szyjka macicy w kierunku doogonowym przekształca się w

A. srom
B. trzon macicy
C. rogi macicy
D. pochwę
Szyjka macicy, czyli cervix, jest strukturą anatomiczną, która znajduje się na dolnym końcu macicy. W kierunku doogonowym przechodzi w pochwę, co jest zgodne z anatomią żeńskiego układu rozrodczego. Pochwa, jako dolna część żeńskiego układu rozrodczego, odgrywa kluczową rolę w procesach takich jak współżycie seksualne, poród oraz menstruacja. Zrozumienie relacji między szyjką macicy a pochwą jest niezwykle istotne w kontekście szkoleń medycznych oraz praktyki ginekologicznej. Właściwe zrozumienie tej anatomii jest niezbędne do diagnozowania i leczenia wielu schorzeń, na przykład infekcji dróg rodnych czy nowotworów. Dobrą praktyką jest znajomość nie tylko lokalizacji, ale również funkcji tych struktur, co pozwala na bardziej świadome podejście do zdrowia reprodukcyjnego. W kontekście normalnej anatomii, szyjka macicy nie łączy się bezpośrednio z sromem, trzonem ani rogami macicy, co czyni pochwę jedyną prawidłową odpowiedzią.

Pytanie 33

Kto jest odpowiedzialny za wydanie duplikatu zaświadczenia unasienniania krowy w przypadku jego zgubienia?

A. podmiot, który wykonał zabieg unasienniania
B. osoba prowadząca księgę hodowlaną buhaja
C. podmiot, który dostarczył nasienie do przeprowadzenia zabiegu
D. osoba prowadząca księgę hodowlaną krowy
Wybór podmiotu, który dostarczył nasienie do wykonania zabiegu, jako odpowiedzi na pytanie jest nieprawidłowy, ponieważ ten podmiot nie ma wglądu w szczegóły dotyczące konkretnego zabiegu inseminacji, a tym samym nie jest odpowiedzialny za dokumentację związana z tym procesem. Nie prowadzi on dokumentacji dotyczącej wykonania zabiegu ani nie ma dostępu do informacji, które są kluczowe do wydania duplikatu zaświadczenia. Kolejną niewłaściwą odpowiedzią jest prowadzący księgę hodowlaną krowy, który odpowiedzialny jest za rejestrację oraz monitorowanie stanu zdrowia i pochodzenia zwierząt, ale nie jest bezpośrednio zaangażowany w sam proces inseminacji. Prowadzący księgę hodowlaną buhaja również nie ma kompetencji do wydawania takich duplikatów, ponieważ jego rola ogranicza się do dokumentacji związanej z danym buhajem, a nie z inseminacją krowy. Często spotykanym błędem myślowym jest utożsamianie różnych ról w procesie hodowli, co prowadzi do nieporozumień w kontekście odpowiedzialności za dokumentację. Właściwe zrozumienie, kto jest odpowiedzialny za dany element w procesie hodowli, jest kluczowe, by uniknąć problemów związanych z dokumentacją oraz zapewnić przejrzystość w zarządzaniu informacjami o zwierzętach.

Pytanie 34

Związki azotowe niebiałkowe są wykorzystywane w żywieniu

A. drób
B. świnie
C. bydło
D. konie
Wykorzystanie azotowych związków niebiałkowych w żywieniu zwierząt jest kwestią, która wymaga głębszej analizy, aby uniknąć błędnych wniosków. Na przykład, zastosowanie tych związków w żywieniu świń nie jest powszechne ani zalecane, ponieważ ich metabolizm różni się znacznie od metabolizmu bydła. Świnie, jako zwierzęta monogastryczne, potrzebują bardziej złożonych źródeł białka, a nadmiar azotowych związków niebiałkowych może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak toksyczność amoniaku. Podobnie, w przypadku koni, dieta powinna być zbilansowana w oparciu o źródła białka roślinnego, ponieważ ich układ pokarmowy nie jest przystosowany do efektywnego przetwarzania azotowych związków niebiałkowych. Drobiu również nie zaleca się suplementacji tymi związkami, ponieważ może to wpłynąć negatywnie na jakość mięsa oraz jaj, a także na zdrowie ptaków. Kluczowym błędem, który może prowadzić do mylnych przekonań, jest uproszczenie zasad żywienia zwierząt poprzez uniwersalne zastosowanie azotowych związków niebiałkowych. Każda grupa zwierząt ma swoje unikalne potrzeby żywieniowe, które powinny być brane pod uwagę przy formułowaniu diety. Dlatego ważne jest, aby kierować się sprawdzonymi standardami i praktykami hodowlanymi, dostosowując skład diety do specyfiki danego gatunku zwierząt.

Pytanie 35

Średni czas cyklu płciowego u loch wynosi

A. 17 dni
B. 28 dni
C. 21 dni
D. 25 dni
Inne odpowiedzi na to pytanie, takie jak 17 dni, 28 dni oraz 25 dni, są mylące i opierają się na nieprawidłowych założeniach dotyczących cyklu płciowego loch. Cykl trwający 17 dni jest zbyt krótki i nie uwzględnia pełnego rozwoju hormonalnego, który towarzyszy każdemu cyklowi rujowemu. Z kolei 28 dni oraz 25 dni są również błędne, ponieważ cykl płciowy loch nie przekracza 21 dni. Tego rodzaju nieporozumienia mogą wynikać z pomyłek w rozumieniu cyklicznego charakteru rui, gdzie niektórzy mogą mylnie przyjmować, że dłuższe cykle są normą. Takie błędy mogą prowadzić do niewłaściwego planowania kryć, co w efekcie wpływa na wydajność hodowli. Aby uniknąć takich nieporozumień, ważne jest, aby hodowcy byli dobrze poinformowani na temat biologii loch oraz standardów reprodukcji, co pozwoli im podejmować świadome decyzje. Właściwe zrozumienie cyklu płciowego jest kluczowe dla efektywnego zarządzania stadem oraz osiągania lepszych wyników w produkcji świń. Przyjęcie błędnych założeń może prowadzić do niepotrzebnych strat finansowych oraz obniżenia jakości stada.

Pytanie 36

Po przeprowadzeniu uboju gospodarczego tucznika przed jego sprzedażą, mięso musi być koniecznie zbadane na obecność

A. owsików.
B. salmonelli.
C. nicieni.
D. włośni.
Pomimo że odpowiedzi takie jak "nicienie", "salmonella" i "owsiki" mogą wydawać się sensowne, nie odnoszą się bezpośrednio do wymogów dotyczących badania mięsa tucznika przed sprzedażą. Nicienie są ogólnym terminem odnoszącym się do różnych robaków obłych, które mogą zarażać zwierzęta, ale nie stanowią one głównego zagrożenia w kontekście przetwórstwa mięsa wieprzowego. Z kolei salmonella, będąca bakterią odpowiedzialną za zatrucia pokarmowe, jest istotnym zagrożeniem, jednak nie jest wymagana przed sprzedażą mięsa tucznika, ponieważ konserwacja i odpowiednie gotowanie mięsa eliminują ryzyko jej obecności. Owsiki, z drugiej strony, są pasożytami, które najczęściej dotyczą ludzi, a nie zwierząt hodowlanych, co czyni tę odpowiedź nieadekwatną w kontekście mięsa wieprzowego. Właściwe zrozumienie przepisów dotyczących bezpieczeństwa żywności jest kluczowe; niestety, błędna interpretacja związana z innymi typami pasożytów, które nie są regulowane w kontekście uboju tucznika, może prowadzić do niepełnej oceny ryzyka. Dlatego istotne jest, aby skupiać się na konkretnej wiedzy dotyczącej zdrowia zwierząt i przepisów sanitarno-epidemiologicznych, co pozwoli uniknąć mylnych wniosków oraz zapewnić bezpieczeństwo żywności.

Pytanie 37

Oblicz spodziewaną datę rozpoczęcia następnej rui u klaczy, jeśli objawy ostatniej rui zanikły 6 marca, a jej czas trwania wynosił 6 dni?

A. 6 kwietnia
B. 31 marca
C. 24 marca
D. 15 marca
Aby obliczyć przewidywany termin rozpoczęcia kolejnej rui u klaczy, należy najpierw zrozumieć cykl rui. Ruja u klaczy trwa zazwyczaj od 5 do 7 dni. W tym przypadku ruja trwała 6 dni, co jest średnim okresem. Po zakończeniu rui klacz zazwyczaj przechodzi przez okres anestrusu (braku rui), który wynosi około 18-24 dni. Objawy ostatniej rui wygasły 6 marca, więc po 6 dniach rui, ostatni dzień rui przypada na 5 marca. Jeżeli dodamy do tego średni czas anestrusu wynoszący 18-24 dni, możemy oszacować, że przewidywany termin rozpoczęcia kolejnej rui z dużym prawdopodobieństwem przypada na 24 marca. W praktyce, takie obliczenia są istotne dla hodowców, którzy planują pokrycie klaczy i chcą maksymalizować wydajność reprodukcyjną. Zrozumienie cyklu rui jest kluczowe w hodowli koni, a precyzyjne prognozowanie terminów rui jest zgodne z najlepszymi praktykami w tej dziedzinie.

Pytanie 38

W ekologicznej hodowli cieląt jedyną akceptowaną paszą płynną jest

A. preparat mlekozastępczy
B. mleko pełne matki
C. mleko w proszku
D. mleko odtłuszczone
Mleko pełne matki jest jedyną dopuszczalną paszą płynną w ekologicznym odchowie cieląt, co wynika z założeń ekologicznej hodowli zwierząt. W tym systemie produkcji kładzie się szczególny nacisk na naturalne metody żywienia, a mleko matki dostarcza cielętom nie tylko niezbędne składniki odżywcze, ale także przeciwciała, które wspierają ich układ immunologiczny. Mleko matki zawiera idealne proporcje białka, tłuszczu oraz węglowodanów, co stanowi optymalne źródło energii dla rozwijających się cieląt. W praktyce, cielęta powinny być karmione mlekiem matki przez co najmniej pierwsze 8 tygodni życia, co jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt. Dzięki temu zapewniamy im zdrowy start oraz lepszy rozwój, co przekłada się na ich przyszłą wydajność i zdrowie. Wprowadzenie jakichkolwiek zamienników, takich jak mleko w proszku czy preparaty mlekozastępcze, może prowadzić do niedoborów pokarmowych i osłabienia odporności cieląt, co jest niewłaściwe w kontekście ekologicznej produkcji zwierzęcej.

Pytanie 39

Aby uniknąć pęknięcia krocza krowy podczas porodu, co należy zrobić?

A. przekłuć omocznię, gdy tylko stanie się widoczna w szparze sromu
B. dokładnie ucisnąć dłońmi krocze krowy
C. natłuścić krocze olejem parafinowym
D. ciągnąć cielaka w trakcie skurczów krowy
Dobra, wybór innych odpowiedzi pokazuje, że może nie do końca rozumiesz, jak to wszystko działa w mechanice porodu bydła i jak unikać uszkodzeń krocza. Ciągnięcie cielaka podczas parcia może wydawać się sensowne, ale w rzeczywistości to zwiększa ryzyko, że krocze się za bardzo rozciągnie i może pęknąć. Tego typu manewr to coś, co powinno się robić tylko w awaryjnych sytuacjach, a nie jako standardowa praktyka. Właśnie mocne uciskanie dłonią krocza jest lepszym rozwiązaniem, bo stabilizuje i wspiera mięśnie. Co do natłuszczenia krocza olejem parafinowym, może to i wygląda korzystnie, ale w praktyce nie wzmacnia struktury krocza, a tylko sprawia, że jest bardziej śliskie, co może prowadzić do większych komplikacji. Przekłucie omoczni jest techniką, którą stosuje się w niektórych sytuacjach, ale to nie jest standardowa praktyka w profilaktyce pęknięcia krocza. Tę metodę z reguły rezerwuje się na sytuacje, gdzie trzeba działać szybko.

Pytanie 40

Określ warunki, które należy spełnić, aby rozpocząć użytkowanie rozpłodowe dla loszki i knurka, uwzględniając ich wiek oraz masę ciała.

A. Loszka 10 miesięcy i 120-130 kg, knurek 10-12 miesięcy
B. Loszka 6 miesięcy i 80-90 kg, knurek 8-10 miesięcy
C. Loszka 8 miesięcy i 110-120 kg, knurek 6-8 miesięcy
D. Loszka 8 miesięcy i 110-120 kg, knurek 8-10 miesięcy
Odpowiedzi, które wskazują na loszki w wieku poniżej 8 miesięcy, są niezgodne z praktykami hodowlanymi, ponieważ przedwcześnie rozpoczęte użytkowanie rozpłodowe może prowadzić do nieprawidłowego rozwoju fizycznego loszek. Wiek 6 miesięcy dla loszki, jak w jednej z odpowiedzi, jest zdecydowanie zbyt wczesny, ponieważ w tym czasie zwierzęta są jeszcze w fazie intensywnego wzrostu, co może wpłynąć negatywnie na ich zdolność do rozrodu oraz zdrowie potomstwa. Ponadto, masa ciała 80-90 kg dla loszki poniżej 8 miesięcy nie spełnia wymagań zdrowotnych, co może prowadzić do komplikacji przy porodzie lub problemów z laktacją. W przypadku knurków, odpowiedzi sugerujące ich użytkowanie w wieku 6-8 miesięcy są nieodpowiednie z perspektywy biologicznej; knurek powinien osiągnąć co najmniej 8 miesięcy, aby zapewnić pełną dojrzałość i odpowiednią jakość nasienia. Warto wskazać, że w hodowli trzody chlewnej, standardowe wytyczne dotyczące wieku i masy ciała zwierząt rozpłodowych są kluczowe dla uzyskania zdrowego potomstwa oraz wysokiej wydajności produkcyjnej. Wiele hodowli stosuje konkretne protokoły dopuszczenia do krycia, które obejmują nie tylko wiek, ale także ocenę kondycji fizycznej zwierząt, co w rezultacie prowadzi do lepszej efektywności ekonomicznej produkcji mięsnej.