Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 8 maja 2025 10:23
Data zakończenia: 8 maja 2025 11:03

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaki typ nawierzchni będzie najodpowiedniejszy na aleję spacerową w parku osiedlowym?

A. Trawnik

B. Kostka brukowa

C. Kostka z kamienia polnego

D. Płyty betonowe ażurowe

Kostka brukowa to naprawdę świetny wybór na nawierzchnię w parku osiedlowym. Jest estetyczna i praktyczna, co widać, gdy się na nią spojrzy. Bardzo trwała i odporna na różne warunki pogodowe, więc może służyć przez długo bez większych napraw. Można ją znaleźć w wielu kolorach i wzorach, co fajnie współgra z otoczeniem parku. Przy codziennych spacerach mieszkańców zapewnia dobrą przyczepność, a to ważne dla bezpieczeństwa. Pod względem technicznym, normy PN-EN 1338 potwierdzają, że ma dobre właściwości, jak odporność na ściskanie i zginanie. Oprócz tego układanie kostki w różne wzory może sprawić, że park będzie jeszcze bardziej atrakcyjny i przyjemny dla ludzi. Moim zdaniem, to super zwraca uwagę na estetykę miejsca.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Która z wymienionych roślin nie należy do rodziny sosnowatych?

A. świerk pospolity

B. jodła jednobarwna

C. modrzew europejski

D. cis pospolity

Wybór odpowiedzi, które wskazują na inne gatunki, takie jak jodła jednobarwna, świerk pospolity i modrzew europejski, może wynikać z niepełnego zrozumienia klasyfikacji botanicznej oraz przynależności tych drzew do rodziny sosnowatych. Jodła jednobarwna (Abies concolor) jest częścią rodziny sosnowatych, a jej charakterystyczne cechy, takie jak stożkowaty kształt i miękkie, iglaste liście, czynią ją popularnym drzewem ozdobnym. Świerk pospolity (Picea abies) jest również przedstawicielem rodziny sosnowatych, znanym ze swojego stożkowatego kształtu i szyszek, które są używane w materiałach budowlanych oraz w przemyśle papierniczym. Modrzew europejski (Larix decidua) to kolejny członek rodziny sosnowatych, który wyróżnia się tym, że jest iglastym drzewem z liśćmi opadającymi na zimę, co jest rzadkością wśród iglaków. Niezrozumienie klasyfikacji rodziny roślin może prowadzić do błędnych konkluzji, dlatego istotne jest zaznajomienie się z podstawami systematyki botanicznej, aby prawidłowo identyfikować różne gatunki i ich przynależność do rodzin. Typowe błędy myślowe polegają na myleniu cech morfologicznych z przynależnością systematyczną, co może skutkować niepoprawnymi odpowiedziami w kontekście systematyki roślin.

Pytanie 5

Kwietnik o okrągłym rzucie, wznoszący się ku centralnej części ponad otaczającym go terenem, powinien być obsadzany

A. z wnętrza na zewnątrz

B. z lewej do prawej

C. z zewnątrz do wnętrza

D. z prawej do lewej

Odpowiedzi, które mówią o obsadzaniu kwietnika od zewnątrz do środka, czy to z lewej do prawej, czy z prawej do lewej, są po prostu nietrafione. Gdy sadzimy od zewnątrz, to rośliny w środku będą miały trudniej, bo są trudniejsze do podlewania i pielęgnacji. Takie podejście też może sprawić, że rośliny na zewnątrz będą miały mniej światła, co nie jest dobre dla ich wzrostu. W przypadku podniesionych kwietników, ważne jest, żeby te w środku były wyższe, bo wtedy wszystko wygląda lepiej. A jak ktoś sadzi w linii poziomej, to zapomina, że rośliny potrzebują przestrzeni i mają swoje naturalne sposoby wzrostu. Często mylimy się myśląc, że wszystkie rośliny muszą być równomiernie rozmieszczone, a to nie uwzględnia ich potrzeb. Dobre projektowanie kwietników wymaga zrozumienia, jak rośliny rosną i jak ze sobą współpracują, a to jest klucz do stworzenia ładnej kompozycji w ogrodzie.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Nadzór kierownictwa oraz zespołu nad przebiegiem budowy i jej zgodnością z planem umożliwia

A. harmonogram

B. kosztorys

C. dziennik budowy

D. księga obmiaru

Harmonogram jest kluczowym narzędziem w zarządzaniu projektami budowlanymi, które pozwala na kontrolowanie postępu prac oraz zapewnienie ich zgodności z przyjętym planem. Umożliwia on zaplanowanie poszczególnych etapów budowy, przypisanie odpowiednich zasobów oraz wyznaczenie terminów ich realizacji. Dzięki harmonogramowi kierownictwo oraz załoga mogą na bieżąco monitorować, czy prace są realizowane zgodnie z zaplanowanym kalendarzem, co pozwala na wczesne wykrywanie ewentualnych opóźnień i podejmowanie działań naprawczych. Przykładem zastosowania harmonogramu jest wykorzystanie metody PERT lub GANTT, które wizualizują łańcuchy działań oraz ich czas trwania. Standardy PMBOK (Project Management Body of Knowledge) podkreślają znaczenie harmonogramowania jako kluczowego elementu zarządzania projektami, co czyni go niezbędnym narzędziem dla każdego kierownika budowy.

Pytanie 8

Jakie rośliny można polecić do obsadzenia niewielkich rond miejskich?

A. różaneczniki (Rhododendron sp.)

B. magnolie (Magnolia sp.)

C. laurowiśnie (Prunus laurocerasus)

D. róże okrywowe (Rosa sp.)

Róże okrywowe (Rosa sp.) to doskonały wybór do obsadzenia małych rond wielkomiejskich ze względu na ich estetykę, łatwość w pielęgnacji oraz zdolność do adaptacji w różnych warunkach środowiskowych. Róże te charakteryzują się niskim wzrostem i rozłożystym pokrojem, co sprawia, że idealnie nadają się do tworzenia niskich żywopłotów oraz efektywnych kompozycji na rabatach. Ponadto, róże okrywowe są odporne na choroby i szkodniki, co znacząco zmniejsza potrzebę stosowania chemikaliów, wpisując się w trend zrównoważonego ogrodnictwa. Przykłady zastosowań obejmują obsadzanie obrzeży ścieżek, where their vibrant colors can enhance the visual appeal of urban spaces. Warto również wspomnieć o ich zdolności do kwitnienia przez długi okres, co przyciąga owady zapylające i wspiera bioróżnorodność w miastach. Róże okrywowe są zgodne z dobrymi praktykami projektowania krajobrazu, które promują użycie lokalnych i odpornych gatunków roślin, a ich pielęgnacja jest stosunkowo prosta, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla miejskich przestrzeni zielonych.

Pytanie 9

Jaką materiałową warstwę drenującą zastosujemy przy projektowaniu ogrodu na płaskim dachu?

A. gliny

B. klińca

C. keramzytu

D. otoczaków

Otoczki, klińce i glina to materiały, które nie spełniają wymogów efektywnego drenażu na dachach płaskich. Otoczaki, mimo że mogą być używane w innych zastosowaniach budowlanych, mają ograniczone właściwości drenażowe w kontekście dachu. Ich gęstość i kształt mogą przyczynić się do powstawania zatorów wodnych, co jest niepożądane w systemach drenażowych. Klińce, czyli gruz kamienny, są zazwyczaj stosowane jako materiał fundamentowy lub w konstrukcjach drogowych, ale ich struktura nie zapewnia odpowiedniego odprowadzania wody w kontekście dachów. Wypełnienie przestrzeni między nimi może prowadzić do kumulacji wody, co zagraża integralności budynku. Glina, z kolei, jest materiałem, który zatrzymuje wodę, a jej zastosowanie jako warstwy drenującej jest wręcz przeciwwskazane. Glina potrafi zatrzymywać wodę zamiast ją odprowadzać, co może prowadzić do problemów z wilgocią i obciążeniem konstrukcyjnym. Zrozumienie właściwości tych materiałów i ich interakcji z wodą jest kluczowe w projektowaniu budynków. Często błędnie zakłada się, że jakikolwiek materiał sypki może pełnić funkcję drenażową, co prowadzi do złych praktyk w budownictwie, a tym samym do kosztownych napraw i uszkodzeń w przyszłości.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Obszary, w których wśród roślinności gromadzą się elementy kultury, sztuki i architektury ludowej z różnych miejsc, to

A. parki etnograficzne

B. ogrody botaniczne

C. ogrody zoologiczne

D. parki zabytkowe

Ogrody botaniczne, ogrody zoologiczne oraz parki zabytkowe, choć również mają swoje znaczenie w kontekście kultury i edukacji, nie są odpowiednie w kontekście pytania o obiekty kultury ludowej. Ogrody botaniczne przede wszystkim koncentrują się na kolekcjonowaniu i prezentacji roślin oraz ich różnorodności, co ma na celu edukację w zakresie botaniki i ochrony środowiska. To miejsca, gdzie można nauczyć się o gatunkach roślinnych, ich siedliskach oraz znaczeniu w ekosystemie, nie zaś o obiektach kultury ludowej. Podobnie ogrody zoologiczne mają na celu ochronę i zachowanie dzikich zwierząt, a ich rola edukacyjna skupia się na zoologii i ochronie gatunków, a nie na architekturze i sztuce ludowej. Z kolei parki zabytkowe, choć mogą obejmować elementy kulturowe, zazwyczaj koncentrują się na ochronie i zachowaniu historycznych miejsc i obiektów architektonicznych, a nie na prezentacji całego przekroju kultury ludowej jak w przypadku parków etnograficznych. Te błędne odpowiedzi mogą prowadzić do mylnego postrzegania znaczenia poszczególnych typów parków i ogrodów w kontekście kultury lokalnej, co podkreśla znaczenie zrozumienia różnorodności funkcji, jakie pełnią te miejsca w zakresie edukacji i ochrony dziedzictwa.

Pytanie 13

W ogrodzie nie powinno się projektować głębokiego oczka wodnego z kaskadą

A. domowym.

B. botanicznym.

C. przedszkolnym.

D. przyklasztornym

Głębokie oczko wodne z kaskadą nie jest odpowiednie do projektowania w ogrodzie przedszkolnym z kilku powodów. Przede wszystkim, takie zbiorniki wodne wymagają odpowiedniej głębokości i konstrukcji, co może stwarzać ryzyko zagrożeń dla małych dzieci. Dzieci w wieku przedszkolnym są naturalnie ciekawe i mogą nie zdawać sobie sprawy z niebezpieczeństw związanych z głęboką wodą. Z tego powodu projektowanie takich elementów w przestrzeni przedszkolnej nie jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa. W przestrzeni przedszkolnej lepiej sprawdzają się płytkie zbiorniki, które mogą pełnić funkcje edukacyjne oraz dawać możliwość zabawy bez ryzyka utonięcia. Stosowanie naturalnych materiałów i roślinności wokół zbiornika może stymulować rozwój sensoryczny i poznawczy dzieci, a także zapewniać im bliski kontakt z naturą. Zgodnie z zaleceniami dotyczącymi projektowania przestrzeni edukacyjnych, bezpieczeństwo i dostępność są kluczowe, co potwierdzają liczne badania dotyczące wpływu środowiska na rozwój dzieci.

Pytanie 14

Szersza odległość sadzenia roślin w kwietniku sprawia wrażenie

A. zwiększenia obszaru kwietnika

B. wydłużenia obszaru kwietnika

C. skrócenia obszaru kwietnika

D. zmniejszenia obszaru kwietnika

Odpowiedzi sugerujące skrócenie lub zmniejszenie powierzchni kwietnika są mylne, ponieważ nie uwzględniają, jak percepcja przestrzeni działa w kontekście ogrodnictwa i architektury krajobrazu. Kiedy rośliny są sadzone blisko siebie, efekt wizualny może prowadzić do wrażenia zatłoczenia, co sprawia, że kwietnik wydaje się mniejszy. Zatem twierdzenie, że większa rozstawa sadzenia prowadzi do zmniejszenia czy skrócenia powierzchni, jest sprzeczne z zasadami projektowania ogrodów. W rzeczywistości, bliskie sadzenie roślin często prowadzi do nadmiernego zagęszczenia, co ogranicza przestrzeń i utrudnia wzrost roślin. Dodatkowo, podejście to prowadzi do typowego błędu myślowego, w którym postrzeganie wizualne nie jest zharmonizowane z realnym ulokowaniem przestrzeni. Ogrodnicy i projektanci przestrzeni muszą brać pod uwagę nie tylko liczbę roślin, ale także ich ułożenie, aby osiągnąć pożądany efekt estetyczny. Właściwe rozplanowanie rozstwy roślin nie tylko wpływa na postrzeganą powierzchnię, ale również na zdrowie roślin, co jest kluczowe dla każdego projektu ogrodowego.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Ile roślin jest potrzebnych do nasadzenia kwietnika sezonowego o powierzchni 10 m², jeśli mają być to rośliny begonii bulwiastej sadzone w rozstawie 20 cm x 20 cm?

A. 440 sztuk

B. 250 sztuk

C. 120 sztuk

D. 160 sztuk

Żeby policzyć, ile roślin potrzebujesz do obsadzenia kwietnika o powierzchni 10 m², musisz najpierw ustalić, w jakiej odległości posadzisz rośliny. W przypadku begonii bulwiastej, mamy rozstaw 20 cm x 20 cm, co znaczy, że jedna roślina zajmuje 0,04 m². Licząc to, dzielimy 10 m² przez 0,04 m² i wychodzi nam 250 sztuk. To jest w pełni zgodne z ogólnymi zasadami sadzenia, które mówią, że rośliny powinny mieć odpowiednią przestrzeń do wzrostu, żeby dobrze się rozwijać i ładnie wyglądać. Pamiętaj, że warto też spojrzeć na inne rzeczy, jak rodzaj gleby czy nasłonecznienie, bo to też ma wpływ na to, jak gęsto możemy posadzić rośliny. Ale w normalnych warunkach, 250 roślin to będzie dobra liczba. Ustawienie odpowiednich odstępów to klucz do zdrowych roślin i ich rozwoju.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Jakie dodatkowe elementy można spotkać na ścieżce ekologiczno-przyrodniczej w parku podmiejskim?

A. trejaże

B. kosze na śmieci

C. bindaże

D. murki kwiatowe

Kosze na śmieci są kluczowym elementem infrastruktury ścieżek ekologiczno-przyrodniczych w parkach podmiejskich, ponieważ promują odpowiedzialne zachowania wśród odwiedzających oraz wpływają na estetykę i czystość przestrzeni. Dbanie o porządek w takich miejscach jest niezbędne dla ochrony przyrody i zachowania lokalnych ekosystemów. Wprowadzając odpowiednie pojemniki na odpady, można ograniczyć zanieczyszczenie środowiska oraz minimalizować ryzyko wystąpienia niebezpiecznych sytuacji, takich jak pożary. Standardy dotyczące wyposażenia parków podmiejskich, takie jak te opracowane przez Polskie Towarzystwo Ochrony Przyrody, zalecają umieszczanie koszy na śmieci w regularnych odstępach, aby były łatwo dostępne dla wszystkich użytkowników. Przykłady dobrych praktyk obejmują stosowanie koszy wielomateriałowych, które umożliwiają segregację odpadów, co jest zgodne z obowiązującymi normami ekologicznymi oraz programami recyklingowymi. Ponadto, kosze powinny być regularnie opróżniane, co zapobiega ich przepełnianiu i dalszemu zanieczyszczaniu terenu.

Pytanie 19

Jaką metodę sadzenia zaleca się do założenia wąskiego, bardzo zwartego żywopłotu z cisu pospolitego (Taxus baccata)?

A. W trójkę, w rowach

B. Jednorzędowo, w dołach

C. W trójkę, w dołach

D. Jednorzędowo, w rowach

Sadzenie cisu pospolitego (Taxus baccata) w sposób jednorzędowy, w rowach, jest najbardziej efektywną metodą dla uzyskania zwartego i gęstego żywopłotu. Ta technika pozwala na odpowiednie rozłożenie roślin, co sprzyja ich zdrowemu wzrostowi oraz lepszemu rozwojowi korzeni. Rowy zapewniają odpowiednie warunki do osadzania roślin, poprawiając drenaż gleby i umożliwiając lepszą penetrację wody oraz składników odżywczych. Przy takiej formie sadzenia, rośliny nie tylko mają wystarczająco miejsca na wzrost, ale również tworzą zwarte ściany, co jest pożądane w przypadku żywopłotu. Ponadto, jednorzędowe sadzenie ułatwia pielęgnację, na przykład przycinanie i nawożenie. W praktyce, zaleca się zachowanie odstępów od 50 do 100 cm między roślinami, co pozwala na ich równomierny rozwój. Stosowanie tej metody jest zgodne z zaleceniami wielu ekspertów w dziedzinie ogrodnictwa oraz standardami nawadniania i pielęgnacji roślin ozdobnych, co potwierdza jej skuteczność.

Pytanie 20

Jakie rodzaje roślin można zalecić do zakupu żywopłotów obwódkowych?

A. Bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens) oraz lawenda wąskolistna (Lavandula angustifolia)

B. Mahonia pospolita (Mahonia aąuifolium) oraz pęcherznica kalinolistna (Physocarpus opulifolius)

C. Karagana syberyjska (Caragana arborescens) oraz pigwowiec okazały (Chaenomeles speciosa)

D. Dereń jadalny (Cornus mas) oraz berberys Thunberga (Berberis Thunbergii)

Bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens) oraz lawenda wąskolistna (Lavandula angustifolia) to doskonałe rośliny na żywopłoty obwódkowe, które charakteryzują się nie tylko estetyką, ale również funkcjonalnością. Bukszpan jest rośliną zimozieloną, tworzącą gęste, niskie żywopłoty, które mogą być formowane w różnorodne kształty, co czyni go idealnym do stylowych ogrodów. Dodatkowo, bukszpan dobrze znosi przycinanie i może być stosowany do tworzenia eleganckich obwódek. Lawenda natomiast, oprócz walorów ozdobnych, ma właściwości aromatyczne i repelentne, co czyni ją atrakcyjnym wyborem dla ogrodów naturalnych. Oba gatunki są odporne na różne warunki atmosferyczne, co sprawia, że są łatwe w uprawie. Korzystając z tych roślin w projektowaniu ogrodów, można wprowadzić zarówno harmonię wizualną, jak i poprawić mikroklimat tego miejsca, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w architekturze krajobrazu.

Pytanie 21

Do pielęgnacji trawnika dywanowego oraz pól golfowych należy zastosować kosiarki

A. rotacyjnych

B. bijakowych

C. bębnowych

D. listwowych

Kosiarki rotacyjne, choć popularne, nie są odpowiednie do koszenia trawnika dywanowego i pól golfowych. Działają na zasadzie wirującego ostrza, które może powodować szarpanie trawy zamiast jej równego cięcia. Tego typu kosiarki są bardziej odpowiednie do cięcia grubszej i gęstszej trawy, gdzie estetyka nie jest tak kluczowa. W przypadku pielęgnacji trawnika dywanowego, nierówności w cięciu mogą prowadzić do osłabienia trawy oraz jej nieestetycznego wyglądu. Dodatkowo, kosiarki bijakowe, które są stosowane głównie do koszenia zarośli i trawy wysokiej, również nie spełniają wymagań związanych z precyzyjnym cięciem. Wykorzystują one mechanizm młotkowy, co powoduje, że trawa jest łamana, a nie cięta, co z kolei wpływa negatywnie na jej dalszy rozwój. Kosiarki listwowe, choć precyzyjne, są zazwyczaj używane w zastosowaniach przemysłowych i nie są przeznaczone do tak delikatnych powierzchni, jak trawniki dywanowe. Użytkownicy mogą mylnie uważać, że wszystkie te kosiarki mogą być stosowane zamiennie, jednak różnice w ich mechanizmach działania prowadzą do odmiennych efektów koszenia, co jest szczególnie ważne w kontekście zachowania wysokich standardów pielęgnacji trawnika.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Która z roślin iglastych jest rekomendowana do zakupu w celu stworzenia formowanych żywopłotów, które osiągają wysokość większą niż 2,0 m?

A. Sosna górska (Pinus mugo)

B. Żywotnik zachodni (Thuja occidentalis)

C. Świerk serbski (Picea omorika)

D. Jodła pospolita (Abies alba)

Wybór niepoprawnych roślin iglastych do formowanych żywopłotów często wynika z niepełnego zrozumienia ich właściwości oraz wymagań uprawowych. Świerk serbski (Picea omorika), mimo że ceniony za swój estetyczny wygląd, nie nadaje się do formowania wysokich żywopłotów, gdyż ma tendencję do luźnego wzrostu i nie znosi dobrze cięcia. Efektem tego może być niekontrolowany kształt, a także mniejsza trwałość żywopłotu. Podobnie, sosna górska (Pinus mugo) charakteryzuje się niskim wzrostem i krzewiastym pokrojem, co czyni ją nieodpowiednią do tworzenia wysokich żywopłotów, a jej rozłożysty charakter utrudnia formowanie. Jodła pospolita (Abies alba) jest również nieodpowiednia do tego celu ze względu na małą odporność na cięcie oraz tendencję do osłabienia po intensywnym przycinaniu. Wybierając rośliny do żywopłotów, należy zwrócić uwagę na ich zdolność do regeneracji po cięciu oraz ich naturalny pokrój. Często popełnianym błędem jest kierowanie się jedynie estetyką bez uwzględnienia praktycznych aspektów uprawy oraz potrzeb danego gatunku, co prowadzi do niezadowalających efektów końcowych. Właściwy dobór roślin do żywopłotów powinien opierać się na znajomości ich biologii oraz właściwości, co pozwoli uniknąć rozczarowań w przyszłości.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Jakiego narzędzia używa się do sadzenia rozsad roślin jednorocznych?

A. Szpadlem ostrym

B. Szpadlem prostym

C. Łopatką

D. Łopatą

Sadzenie rozsad roślin jednorocznych za pomocą łopaty, szpadla ostrym czy prostym nie jest rekomendowane, ponieważ te narzędzia nie są dostosowane do precyzyjnych prac ogrodniczych związanych z młodymi roślinami. Łopata, choć użyteczna przy większych pracach ziemnych, jest zbyt duża i nieporęczna, co może prowadzić do nadmiernego uszkadzania korzeni oraz pobliskich roślin. Narzędzia te są przeznaczone do cięższych zadań, takich jak kopanie czy przekopywanie gleby, co w przypadku sadzenia rozsad jest z reguły zbędne i szkodliwe. Niepoprawne podejście do wyboru narzędzi może wynikać z błędnego przekonania, że większe narzędzia są bardziej efektywne. W rzeczywistości, przy sadzeniu rozsad kluczowa jest precyzja i delikatność, czego nie zapewniają większe narzędzia. Szpadel ostry, choć może być użyty do wykopywania ziemi, może powodować uszkodzenia korzeni młodych roślin, co z kolei prowadzi do ich osłabienia i zwiększa ryzyko obumarcia. Z kolei szpadel prosty, choć poręczniejszy, również nie jest idealnym narzędziem do tego celu, gdyż brakuje mu finezji wymaganej przy pracy z delikatnymi sadzonkami. Dla uzyskania najlepszych rezultatów w ogrodnictwie, istotne jest zastosowanie narzędzi odpowiednich do specyficznych zadań, co jest często niedoceniane przez początkujących ogrodników.

Pytanie 27

Do roślin cebulowych, które kwitną w ogrodach na początku wiosny, zalicza się

A. pierwiosnek ząbkowany (Primula denticulata)

B. szachownica cesarska (Fritillaria impeńalis)

C. szafran wiosenny (Crocus vernus)

D. mieczyk ogrodowy (Gladiolus hybridus)

Mieczyk ogrodowy (Gladiolus hybridus) to roślina, która kwitnie latem, a nie wczesną wiosną. Jest to cebulowa roślina ozdobna, która wymaga wyższych temperatur do wzrostu i rozwoju, co sprawia, że jest niewłaściwym wyborem w kontekście pytania o rośliny kwitnące na początku wiosny. W przypadku szachownicy cesarskiej (Fritillaria imperialis), jest to roślina cebulowa, która kwitnie wiosną, jednak jej okres kwitnienia zaczyna się zazwyczaj później niż u szafranu, co czyni ją mniej odpowiednią w kontekście wczesnowiosennych kwiatów ogrodowych. Również pierwiosnek ząbkowany (Primula denticulata) to roślina, która kwitnie wczesną wiosną, ale jest to roślina wieloletnia, a pytanie dotyczyło roślin cebulowych. Typowym błędem w podejściu do tego pytania jest mylenie roślin cebulowych z innymi rodzajami roślin, co podkreśla znaczenie dokładnego zrozumienia klasyfikacji botanicznej. Kluczowe jest, aby przy wyborze roślin do ogrodu kierować się nie tylko ich porą kwitnienia, ale również ich biologicznymi potrzebami oraz sposobem rozmnażania. To pozwala uniknąć frustracji związanej z nieodpowiednim dobra roślin w ogrodzie.

Pytanie 28

Jakiego typu tereny zielone obejmują pracownicze ogrody działkowe?

A. Specjalnego przeznaczenia

B. Botaniczne

C. Dydaktyczne

D. Naukowo-badawcze

Odpowiedzi wskazujące na tereny dydaktyczne, botaniczne czy naukowo-badawcze są nieprawidłowe, ponieważ ogrody działkowe nie spełniają kryteriów tych kategorii. Tereny dydaktyczne obejmują przestrzenie, które są specjalnie zaprojektowane do prowadzenia zajęć edukacyjnych, na przykład w kontekście ogrodnictwa lub biologii, z wyraźnym naciskiem na naukę i kształcenie. W przypadku ogrodów działkowych, głównym celem jest nie tyle edukacja, co rekreacja i uprawa roślin dla własnych potrzeb. Tereny botaniczne natomiast są zorganizowane w sposób profesjonalny, skupiając się na kolekcjonowaniu i badaniu roślin, co jest zgoła innym podejściem niż praktyka działkowa. Z kolei tereny naukowo-badawcze są przeznaczone do prowadzenia badań naukowych i eksperymentów, a nie do osobistych upraw. Wybieranie tych kategorii może wynikać z nieporozumienia co do funkcji ogrodów działkowych, które są przede wszystkim miejscami rekreacji i spotkań społecznych, a nie formalnych instytucji edukacyjnych czy badawczych. Dlatego ważne jest, aby dokładnie zrozumieć rolę, jaką odgrywają ogrody działkowe w społeczności, oraz ich związek z zielenią miejską i zdrowym stylem życia.

Pytanie 29

Różę okrywową w wyborze A, przeznaczoną do sprzedaży w doniczce, należy oznakować

A. wyb. A, BOT, P

B. wyb. A, OKR, P

C. wyb. A, POL, Bb

D. wyb. A, OKR, C

Odpowiedź 'wyb. A, OKR, P' jest poprawna, ponieważ oznaczanie róż okrywowych w doniczkach zgodnie z kodem OKR (okrywowe) oraz P (przygotowane do sprzedaży) jest zgodne z przyjętymi standardami branżowymi. Róże okrywowe to rośliny, które charakteryzują się niskim wzrostem oraz dużą odpornością na niekorzystne warunki atmosferyczne, co czyni je idealnymi do uprawy w pojemnikach. W oznaczeniach, wyb. A wskazuje na typ odmiany, zaś okr oraz P precyzują, że roślina ta jest gotowa do sprzedaży w formie doniczkowej. Przykładem praktycznego zastosowania tego oznaczenia może być sprzedaż róż okrywowych w szkółkach, gdzie klienci oczekują klarownej informacji o rodzaju rośliny oraz jej gotowości do zakupu. Użycie standardowych oznaczeń wspiera nie tylko zrozumienie oferty przez klientów, ale również ułatwia identyfikację roślin w magazynach oraz podczas dystrybucji, co jest kluczowe dla efektywności operacyjnej w branży ogrodniczej.

Pytanie 30

Jaki zabieg agrotechniczny powinien być przeprowadzony, aby zmniejszyć zasadowy odczyn gleby przeznaczonej do uprawy roślin preferujących kwasne środowisko?

A. Nawożenie gleby nawozem fosforowym

B. Nawożenie podłoża nawozem wapniowym

C. Wprowadzenie ziemi kompostowej do gleby

D. Dodanie torfu wysokiego do gleby

Nawożenie gleby nawozem wapniowym to podejście, które w rzeczywistości zwiększa zasadowość gleby, co jest sprzeczne z wymaganiami roślin kwasolubnych. Węglan wapnia, który jest głównym składnikiem tego typu nawozów, ma działanie alkalizujące i podnosi pH gleby, co prowadzi do nieodpowiednich warunków dla roślin preferujących kwaśne środowisko. Dodanie do gleby ziemi kompostowej, choć korzystne dla poprawy struktury gleby i wzbogacenia jej w składniki odżywcze, nie ma znaczącego wpływu na obniżenie pH, gdyż kompost zazwyczaj nie jest wystarczająco kwaśny, aby znacząco zmienić odczyn gleby w kierunku kwasowym. Nawożenie gleby nawozem fosforowym również nie przynosi oczekiwanych rezultatów w kontekście obniżania odczynu gleby; chociaż fosfor jest niezbędny dla wzrostu roślin, nie wpływa on na pH gleby w sposób, który byłby korzystny dla roślin kwasolubnych. Typowym błędem w tym kontekście jest zakładanie, że wszystkie składniki odżywcze mają podobny wpływ na pH gleby, co prowadzi do nieefektywnych praktyk uprawowych. Zrozumienie interakcji między różnymi składnikami glebowymi oraz ich wpływu na pH jest kluczowe dla skutecznego zarządzania glebą i poprawy wzrostu roślin. Dlatego ważne jest, aby przed podjęciem decyzji o nawożeniu gleby zawsze przeprowadzać odpowiednie analizy oraz dostosowywać metody do specyficznych potrzeb uprawianych roślin.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

Jakie gatunki roślin są w Polsce objęte całkowitą ochroną gatunkową?

A. Cis pospolity (Taxus baccata), barwinek pospolity (Vinca minor)

B. Dereń jadalny (Cornus mas), bluszcz pospolity (Hedera helix)

C. Dąb szypułkowy (Quercus robur), lipa drobnolistna (Tilia cordata)

D. Bez czarny (Sambucus nigra), perukowiec podolski (Cotinus coggygria)

Wybór bez czarnego (Sambucus nigra), perukowca podolskiego (Cotinus coggygria), derenia jadalnego (Cornus mas) czy bluszczu pospolitego (Hedera helix) jako gatunków objętych ochroną nie jest uzasadniony. Bez czarny, mimo że jest cennym gatunkiem ze względu na swoje właściwości prozdrowotne i przystosowanie do różnych warunków, nie jest objęty ścisłą ochroną w Polsce, a jego uprawa jest powszechnie akceptowana. Podobnie, perukowiec podolski, będący rośliną ozdobną, nie podlega takim restrykcjom, co może prowadzić do błędnych przekonań o jego ochronie. Dereń jadalny oraz bluszcz pospolity również są popularne w polskich ogrodach i nie są objęte ścisłą ochroną. Często błędne interpretacje występują w związku z myleniem gatunków chronionych z tymi, które są rzadkie lub pożądane w uprawach. Ważne jest zrozumienie, że ścisła ochrona dotyczy głównie gatunków zagrożonych wyginięciem lub mających kluczowe znaczenie dla ekosystemów, a nie wszystkich roślin o walorach estetycznych czy użytkowych. Edukacja w zakresie ochrony gatunków i znajomości przepisów prawnych jest kluczowa, aby uniknąć takich nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 34

Który z nawozów organicznych charakteryzuje się najwyższą zawartością azotu?

A. Kompost

B. Obornik

C. Kora mielona

D. Torf wysoki

Obornik to naprawdę mocny gracz wśród nawozów organicznych, bo ma dużo azotu, a to jest mega ważne dla roślin. W zależności od tego, jak go przechowujemy, zawartość azotu w oborniku może wynosić od 0,5% do nawet 3%. Azot to kluczowa sprawa, jeśli chodzi o wzrost roślin, bo pomaga w produkcji białek i chlorofilu, co z kolei przyspiesza fotosyntezę. Jak dodasz obornik do gleby, poprawiasz nie tylko jej zawartość azotu, ale też strukturę. Dzięki temu gleba lepiej trzyma wodę i rośliny mogą łatwiej przyswajać składniki odżywcze. Na przykład, jak dasz obornik przed siewem, to możesz liczyć na większe plony zbóż, bo rośliny korzystają z azotu na początku swojego wzrostu. Fajnym pomysłem jest też kompostowanie obornika, bo to zmniejsza choroby i podnosi dostępność składników pokarmowych. Pamiętaj tylko, żeby nie przesadzić z ilością obornika i dobrze zaplanować czas jego aplikacji, bo inaczej azot może się wypłukać z gleby, co nie jest zdrowe dla wód gruntowych.

Pytanie 35

Która roślina posiada zdrewniałą część nadziemną?

A. werbena ogrodowa (Verbena hybrida)

B. paciorecznik ogrodowy (Canna generalis)

C. perukowiec podolski (Cotinus coggygria)

D. ostróżka ogrodowa (Delfinium ajacis)

Perukowiec podolski (Cotinus coggygria) jest rośliną wieloletnią o zdrewniałej części nadziemnej, co czyni ją krzewem, a nie rośliną zielną. Zdrewniałe łodygi tej rośliny są charakterystyczne dla wielu krzewów i drzew, co pozwala im przetrwać trudne warunki atmosferyczne. Perukowiec podolski wyróżnia się pięknym kwitnieniem w postaci puszystych kwiatostanów, które pojawiają się latem i mogą być używane do dekoracji ogrodów. Roślina ta jest także ceniona w architekturze krajobrazu za swoje walory estetyczne, zwłaszcza w nasadzeniach grupowych oraz jako element tła. Ważne jest, aby perukowiec podolski był sadzony w miejscach nasłonecznionych, co wpływa na jego prawidłowy rozwój i intensywność kwitnienia. Dobrze znosi przycinanie, co daje możliwość formowania krzewów w różnych kształtach, a także stymuluje ich młody wzrost oraz obfitsze kwitnienie. Użycie tej rośliny w ogrodach wpisuje się w standardy ekologiczne, ponieważ przyciąga owady zapylające, co wspiera bioróżnorodność. Znajomość właściwości perukowca podolskiego jest kluczowa dla ogrodników i projektantów krajobrazu, aby zastosować go w odpowiednich warunkach.

Pytanie 36

Aby uzyskać odpowiednią gęstość u roślin, które zostały zbyt blisko wysiane do ziemi, należy przeprowadzić zabieg tuż po ich wschodach

A. pikowania

B. eliminowania

C. przerywania

D. uszczykiwania

Kiedy rośliny są zbyt gęsto wysiane, można pomyśleć o różnych metodach, ale nie każda jest dobra. Pikowanie, czyli przesadzanie młodych roślin dla większych odstępów, sprawdza się głównie z roślinami, które były wysiane w doniczkach. Dla roślin siewnych, pikowanie może być zbyt inwazyjne, bo można uszkodzić korzenie, a to na pewno nie jest dobre dla ich wzrostu. Uszczykiwanie to z kolei usuwanie końców pędów, by rośliny lepiej się rozkrzewiały, ale to nie działa, gdy chcemy zmniejszyć ich liczbę. Całkowite usunięcie roślin to też niezbyt mądra opcja, bo ryzykujemy utratę potencjału. W praktyce, używanie metod bez zrozumienia równowagi między ilością a jakością roślin w ogóle nie sprzyja efektywnym plonom. Znajomość tych różnic i umiejętność używania ich w odpowiednich sytuacjach to klucz do sukcesu w uprawach.

Pytanie 37

Mszyce, które zagrażają krzewom oraz drzewom iglastym, to jakiego rodzaju owady?

A. opuchlaki

B. ochojniki

C. miniarki

D. zmieniki

Ochojniki to grupa owadów z rodziny mszyc, które są znane z atakowania krzewów i drzew iglastych, w tym popularnych gatunków takich jak sosny czy świerki. Charakteryzują się specyficzną budową ciała i sposobem życia, co sprawia, że stają się szkodnikami w wielu ekosystemach leśnych i ogrodach. Posiadają zdolność do tworzenia koloni na roślinach, co prowadzi do ich osłabienia, a w skrajnych przypadkach do obumierania. Zwalczanie ochojników powinno być przeprowadzane zgodnie z zasadami integrowanej ochrony roślin, która łączy metody chemiczne, biologiczne oraz agrotechniczne. Przykładem skutecznej praktyki jest wykorzystanie naturalnych wrogów ochojników, takich jak biedronki czy pasożytnicze osy, które mogą pomóc w kontrolowaniu ich populacji. Warto również regularnie monitorować rośliny, aby wczesne wykrywanie infestacji umożliwiło szybsze działania zapobiegawcze.

Pytanie 38

Najskuteczniejszym sposobem nawadniania roślin znajdujących się w szkółkach, w pojemnikach o pojemności przekraczającej 25 litrów, jest nawadnianie

A. podsiąkowe

B. zalewowe

C. deszczowniane

D. kropelkowe

Zalewowe nawadnianie, mimo że może wydawać się prostym rozwiązaniem, wiąże się z wieloma wadami. System ten polega na zalewaniu roślin wodą, co prowadzi do nadmiernego nawodnienia i może sprzyjać rozwojowi chorób grzybowych oraz problemom z gnicie korzeni. Ponadto, nadmiar wody nie jest efektywnie wchłaniany przez rośliny, co czyni ten sposób nawadniania nieekonomicznym. Deszczowniane metody nawadniania, polegające na rozpylaniu wody w formie kropli, również nie są optymalne w przypadku roślin w pojemnikach o większej pojemności. Tego typu nawadnianie nie tylko prowadzi do dużych strat wody na skutek parowania, ale również nie dostarcza wody bezpośrednio do strefy korzeniowej, co może powodować niejednorodne nawodnienie. Z kolei nawadnianie podsiąkowe, które bazuje na wykorzystaniu podłoża do transportu wody, ma swoje ograniczenia, zwłaszcza w kontekście równomiernego rozkładu wilgoci, co jest kluczowe dla zdrowego wzrostu roślin. Wybór mniej efektywnych metod nawadniania najczęściej wynika z braku wiedzy na temat nowoczesnych technik i narzędzi dostępnych w ogrodnictwie, co prowadzi do marnotrawstwa zasobów i niskiej efektywności produkcji roślinnej.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Wykorzystanie jakiego narzędzia do spulchniania ziemi pozwala na pozostawienie jej w trakcie zimy w stanie tzw. "ostrej skiby"?

A. Glebogryzarki ogrodowej

B. Kultywatora ręcznego

C. Pługa lemieszowego

D. Brony talerzowej

Wybór narzędzi do spulchniania gleby to mega ważna sprawa w rolnictwie. Jak się wybierze niewłaściwe narzędzia, to można nie tylko nie uzyskać dobrych efektów, ale wręcz zaszkodzić glebie. Na przykład, kultywator ręczny przyda się w małych ogrodach, ale nie poradzi sobie z głębokim oraniem, co jest istotne, by uzyskać tę ostrą skibę. Takie narzędzia tylko przerywają górną warstwę i mogą prowadzić do zbicia gleby zamiast jej spulchnienia. Użycie brony talerzowej też nie jest najlepszym pomysłem, bo ta metoda tylko rozprowadza glebę, nie obracając jej głęboko, a to nie sprzyja tworzeniu ostrej skiby. Glebo-gryzarka może być pomocna w przygotowywaniu gleby, ale nie zostawi jej w stanie, który można nazwać ostrą skibą. Kluczowe jest to, żeby zrozumieć, że różne narzędzia mają swoje specyficzne zastosowania, a wybór powinien być dostosowany do celów upraw i typu gleby. Ignorowanie tego może prowadzić do problemów z efektywnością upraw i kondycją gleby.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej