Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 25 kwietnia 2025 12:30
Data zakończenia: 25 kwietnia 2025 12:52

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Ciasto, które nabrzmiewa pod wpływem pary wodnej i po upieczeniu ma lekką, suchą strukturę oraz jest puste w środku, to ciasto

A. ptysiowe

B. drożdżowe

C. półkruche

D. biszkoptowe

Ciasto ptysiowe to wyrób cukierniczy, który zawiera dużą ilość wody w cieście, co sprawia, że podczas pieczenia następuje jego spulchnienie. Kiedy ciasto jest poddawane wysokiej temperaturze, woda odparowuje, a powstała para wodna wypełnia struktury ciasta, tworząc charakterystyczne puste wnętrze. Dzięki tej właściwości, ptysiowe ciasto jest lekkie i chrupiące, co czyni je idealnym materiałem do wypieku słodkości takich jak eklery czy profiteroles. Warto zaznaczyć, że w procesie przygotowania ciasta ptysiowego kluczowe jest zachowanie odpowiednich proporcji składników, aby zapewnić właściwą teksturę i smak. Ponadto, techniki takie jak odpowiednie ubijanie jajek i kontrola temperatury pieczenia są niezbędne, aby uzyskać idealny efekt. Prawidłowe wykonanie ciasta ptysiowego może być również miarą umiejętności cukiernika, ponieważ wymaga precyzji i doświadczenia w pracy z różnymi składnikami.

Pytanie 2

Skuteczniejsze połączenie składników w drobiowej masie mielonej można uzyskać przez

A. garnirowanie

B. tablerowanie

C. tranżerowanie

D. kupażowanie

Tranżerowanie, garnirowanie oraz kupażowanie, mimo że są to procesy istotne w technologii żywności, nie są odpowiednie do poprawy związania składników drobiowej masy mielonej. Tranżerowanie to technika polegająca na krojeniu mięsa na kawałki, co nie sprzyja jego homogenizacji. W kontekście masy mielonej, tranżerowanie raczej rozdziela składniki niż je łączy, co prowadzi do powstawania niejednorodnych tekstur i spadku jakości produktu końcowego. Natomiast garnirowanie odnosi się do dekoracji potraw i nie ma bezpośredniego związku z procesem łączenia składników. Użycie tej metody w kontekście masy mielonej byłoby błędne, gdyż nie wpływa na jej konsystencję ani smak. Z kolei kupażowanie to proces łączenia różnych rodzajów mięs czy składników, ale niekoniecznie sprzyja on skutecznemu związywaniu ich w jednorodną masę. Często mylnie zakłada się, że kupażowanie samo w sobie poprawia jakość masy, jednak bez odpowiedniej techniki łączenia, jakim jest tablerowanie, efekty mogą być niezadowalające. W praktyce, brak zastosowania odpowiednich technik mieszania prowadzi do powstawania produktów o nierównej strukturze i obniżonej wartości sensorycznej.

Pytanie 3

Aby całkowicie zlikwidować mikroorganizmy w żywności poddawanej utrwalaniu, konieczne jest zastosowanie

A. kiszenia

B. sterylizacji

C. chłodzenia

D. pasteryzacji

Sterylizacja to właściwie proces, który ma na celu zlikwidowanie wszystkich mikroorganizmów, jak bakterie, wirusy, grzyby i ich przetrwalniki. W przemyśle spożywczym jest to mega ważny etap, zwłaszcza w przypadku żywności, która ma długi termin przydatności, na przykład konserwy. W skrócie, podczas sterylizacji żywność poddaje się wysokiej temperaturze przez określony czas, co skutkuje zniknięciem drobnoustrojów, które mogłyby spowodować psucie się jedzenia lub choroby. Przykład? Konserwy w puszkach, gdzie używa się specjalnych urządzeń, żeby osiągnąć odpowiednią temperaturę i ciśnienie. Są też różne standardy dotyczące sterylizacji, takie jak te od Codex Alimentarius, które zapewniają bezpieczeństwo i jakość żywności. Warto też pamiętać, że sterylizacja to nie to samo co pasteryzacja. Ta ostatnia, chociaż też skuteczna, nie zabija wszystkich mikroorganizmów, tylko większość, co w wielu przypadkach wystarcza, ale w sytuacjach wymagających pełnej aseptyki - to bywa za mało.

Pytanie 4

Jaką metodę obróbki cieplnej powinno się zastosować przy przygotowywaniu potrawy mięsnej?

A. Duszenie

B. Gotowanie

C. Grillowanie

D. Smażenie

Duszenie, smażenie i grillowanie to techniki obróbki termicznej, które różnią się znacznie od gotowania, zarówno pod względem technologicznym, jak i wpływu na cechy organoleptyczne mięsa. Duszenie polega na długotrwałym gotowaniu w niewielkiej ilości płynu, co może prowadzić do intensywnego wydobycia aromatów z mięsa, ale nie zapewnia takiej samej konsystencji i delikatności, jak gotowanie w dużej objętości płynu. Smażenie natomiast, choć popularne, często wiąże się z utratą wilgotności mięsa, a wysoka temperatura może prowadzić do wysuszenia i zniekształcenia smaku. Grillowanie, z drugiej strony, nadaje potrawom charakterystyczny aromat wędzenia, ale wymaga precyzyjnego zarządzania temperaturą, aby uniknąć przegotowania i przypalenia zewnętrznej warstwy mięsa, co może skutkować twardością wewnętrznej części. W praktyce, te techniki mogą być stosowane w kombinacji, jednak w kontekście przygotowywania sztuki mięsa, gotowanie zostaje uznane za najbardziej efektywne i korzystne dla zachowania struktury oraz smakowitości produktu. Warto zrozumieć, że dobór odpowiedniej techniki obróbki wpływa nie tylko na smak, ale również na wartość odżywczą i bezpieczeństwo spożycia, co jest kluczowe w profesjonalnej gastronomii.

Pytanie 5

Która z dań jest typowa dla kuchni włoskiej?

A. Spaghetti bolognese

B. Ratatouille

C. Boeuf strogonow

D. Gazpacho

Spaghetti bolognese to klasyczna potrawa z Włoch, pochodzi konkretnie z regionu Emilia-Romania, a właściwie z Bolonii. To danie, które łączy makaron spaghetti z pysznym sosem mięsnym. Sos ten zazwyczaj robi się z mielonego mięsa, pomidorów, cebuli, marchwi i wielu przypraw, co sprawia, że ma niesamowity smak. Warto wiedzieć, że spaghetti bolognese jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych dań włoskiej kuchni na świecie. Moim zdaniem, każdy, kto chce dobrze poznać kuchnię włoską, powinien umieć to danie przyrządzić. Przygotowując je, dobrze jest używać świeżych składników i na przykład dusić sos długo, żeby wydobyć pełnię smaku. Często podaje się je z tartym parmezanem, co też jest zgodne z tradycją Włoch. Myślę, że to danie jest świetną inspiracją dla tych, którzy szukają prostych, ale efektownych potraw na rodzinne obiady czy różne przyjęcia.

Pytanie 6

Aby przygotować sos beszamelowy, oprócz masła, konieczne jest użycie

A. śmietany i sera

B. mąki i mleka

C. jaj i śmietanki

D. wina i żółtek

Sos beszamelowy, znany również jako sos białym, jest jednym z podstawowych sosów w kuchni francuskiej i stanowi bazę dla wielu innych sosów oraz potraw. Do jego przygotowania niezbędne są masło, mąka oraz mleko. Masło jest używane do przygotowania zasmażki, do której następnie dodaje się mąkę. W wyniku tego procesu powstaje roux, który jest kluczowym składnikiem, nadającym sosowi odpowiednią konsystencję i gładkość. Następnie, po kilku minutach smażenia, do roux dodaje się mleko, które należy wlewać powoli, jednocześnie intensywnie mieszając, aby uniknąć powstawania grudek. Po zagotowaniu sosu i uzyskaniu pożądanej gęstości, można go doprawić solą, pieprzem oraz szczyptą gałki muszkatołowej, co podkreśla jego smak. Beszamel jest szeroko stosowany w różnych daniach, takich jak lasagne, musaki czy jako sos do warzyw i ryb. Wiedza o przygotowywaniu sosu beszamelowego jest istotna dla każdego kucharza, dlatego jego poprawne wykonanie opiera się na standardach kulinarnych i technikach, które są fundamentem gotowania.

Pytanie 7

Jaką cenę sprzedażową dla jednej butelki wina ustali punkt gastronomiczny, jeśli jej cena w detalu wynosi 35 zł, a marża wynosi 50%?

A. 62,50 zł

B. 52,50 zł

C. 87,50 zł

D. 70,00 zł

Widziałem, że przy błędnych odpowiedziach sporo osób myli się w obliczeniach dotyczących marży i ceny sprzedaży. Na przykład odpowiedzi jak 70 zł czy 62,50 zł wskazują, że mogło być jakieś nieporozumienie z marżą. Często myli się marżę z narzutem, co prowadzi do błędnych wyników. Marża oblicza się na podstawie ceny sprzedaży, a nie kosztu zakupu. Musisz zrozumieć, że ta marża 50% odnosi się do ceny detalicznej, a nie do tego, ile płacisz za butelkę. W przypadku 70 zł mogło być tak, że ktoś źle dodał 50% do ceny detalicznej, przez co wyszła za wysoka cena. Natomiast w przypadku 62,50 zł, obliczenia mogły być robione na złych założeniach co do marży. Tak czy inaczej, w gastronomii trzeba dobrze ustalać ceny, żeby pokryć koszty, ale nie odstraszyć klientów. Zbyt wysokie ceny mogą ich zniechęcić, a zbyt niskie nie pokryją wydatków. Więc znajomość kalkulacji cen jest naprawdę istotna dla sukcesu w branży gastronomicznej.

Pytanie 8

Gdzie powinny być przechowywane jaja w zakładzie gastronomicznym?

A. w magazynie nabiału

B. w magazynie podręcznym

C. w wydzielonej lodówce

D. w magazynie produktów suchych

Przechowywanie jaj w magazynie produktów suchych, magazynie podręcznym lub magazynie nabiału jest podejściem niewłaściwym z punktu widzenia zasad higieny i bezpieczeństwa żywności. Magazyn produktów suchych nie jest dostosowany do utrzymywania odpowiedniej temperatury i wilgotności, co sprzyja psuciu się jaj. Wysoka temperatura może przyspieszyć rozwój bakterii, co jest niebezpieczne dla zdrowia ludzi. Z kolei magazyn podręczny, często używany do przechowywania produktów tymczasowych, nie zapewnia stabilnych warunków chłodniczych. Jaja wymagają stałej temperatury, aby zminimalizować ryzyko zakażeń bakteryjnych. Magazyn nabiału, mimo iż posiada funkcję chłodzenia, nie jest optymalny, ponieważ jaja i nabiał powinny być przechowywane oddzielnie, aby zapobiec zanieczyszczeniu krzyżowemu. Tego typu błędne podejście do przechowywania produktów może wynikać z niepełnej wiedzy na temat wymagań dotyczących bezpieczeństwa żywności, co jest kluczowe w gastronomii. Dlatego ważne jest, aby pracownicy zakładów gastronomicznych byli odpowiednio szkoleni i świadomi wymagań w zakresie przechowywania różnych rodzajów żywności.

Pytanie 9

Jaki rodzaj mąki jest najlepszy do przygotowywania makaronu domowej roboty?

A. Mąka kukurydziana

B. Mąka ryżowa

C. Mąka semolina

D. Mąka ziemniaczana

Chociaż mąka ryżowa, kukurydziana i ziemniaczana mają swoje zastosowania w kuchni, nie są odpowiednie do przygotowywania tradycyjnego makaronu z kilku powodów. Mąka ryżowa jest często używana w kuchni azjatyckiej, zwłaszcza do wyrobu makaronów bezglutenowych. Jednak ze względu na niską zawartość białka i brak glutenu, nie nadaje się do tworzenia sprężystej struktury typowej dla makaronów pszenicznych. Może być stosowana jako alternatywa dla osób na diecie bezglutenowej, ale jej właściwości różnią się znacznie od semoliny. Mąka kukurydziana, choć popularna w kuchni meksykańskiej do wyrobu tortilli, ma również niską zawartość glutenu, co sprawia, że ciasto z niej wykonane jest mniej elastyczne i trudniejsze do formowania w makaron. Jej zastosowanie w makaronie również skutkuje odmienną teksturą i smakiem. Z kolei mąka ziemniaczana to skrobia, która jest świetnym zagęstnikiem, ale nie nadaje się do tworzenia strukturalnej bazy makaronu. Jej użycie w makaronach jest ograniczone do roli dodatku, który może poprawić lepkość ciasta, ale nie zastąpi semoliny. Wybór odpowiedniej mąki to kluczowy element w kulinarnym świecie, który wpływa na końcowy efekt dania, dlatego warto trzymać się sprawdzonych receptur i składników.

Pytanie 10

Jakie urządzenie pozwala na skrócenie czasu przygotowywania potraw?

A. Bemar

B. Cyrkulator zanurzeniowy

C. Salamander

D. Kocioł warzelny

Salamander to urządzenie wykorzystywane głównie do zapiekania potraw oraz ich podgrzewania. Jego funkcjonalność skupia się na intensywnym podgrzewaniu z góry, co sprawia, że jest idealny do wykończenia potraw lub nadawania im apetycznego wyglądu przed podaniem. Nie jest to jednak urządzenie, które skraca czas gotowania, ponieważ nie jest przeznaczone do długoterminowego gotowania potraw, a jedynie do ich finalizacji. Cyrkulator zanurzeniowy, znany również jako sous-vide, umożliwia gotowanie w wodzie w stałej temperaturze, co jest korzystne w kontekście uzyskiwania specyficznych tekstur i smaków, ale proces ten jest czasochłonny i nie skraca czasu gotowania w porównaniu do tradycyjnych metod. Bemar, z kolei, służy do utrzymywania potraw w odpowiedniej temperaturze, co jest kluczowe w kontekście serwowania dań w restauracjach, ale również nie wpływa na przyspieszenie procesu gotowania. Typowe błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami polegają na pomieszaniu funkcji różnych urządzeń kuchennych. Użytkownicy mogą mylnie przypisywać właściwości skracające czas gotowania urządzeniom, które w rzeczywistości mają inne zastosowania, co zaprzecza ich prawdziwej funkcjonalności. Podczas korzystania z różnych technologii w kuchni, niezwykle ważne jest zrozumienie specyfikacji i przeznaczenia określonych urządzeń, aby efektywnie zarządzać czasem oraz jakością przygotowywanych potraw.

Pytanie 11

Ciasta parzone uzyskują swoją objętość dzięki działaniu

A. piany z białek

B. pary wodnej

C. sody oczyszczonej

D. proszku do pieczenia

Soda oczyszczona, piana z białek oraz proszek do pieczenia to składniki, które mogą być używane do spulchniania ciast, jednak mechanizmy ich działania różnią się od tego, co zachodzi w przypadku ciast parzonych. Soda oczyszczona to związek chemiczny, który w reakcji z kwasami uwalnia dwutlenek węgla, co powoduje wzrost objętości ciasta. Choć efekty są podobne, to soda nie jest stosowana w ciastach parzonych, ponieważ proces ich przygotowania opiera się na wykorzystaniu pary wodnej, a nie reakcji chemicznych. Piana z białek, z kolei, jest stosowana w wielu ciastach do nadania im lekkości poprzez wprowadzanie powietrza do masy, jednak nie jest to technika charakterystyczna dla ciast parzonych. Z kolei proszek do pieczenia jest mieszanką, która również wytwarza dwutlenek węgla, ale w kontekście ciast parzonych nie jest odpowiednim wyborem, ponieważ wymaga innych warunków przygotowania. Typowym błędem jest mylenie różnych metod spulchniania ciast i stosowanie ich zamiennie bez zrozumienia, jak działają poszczególne składniki. Warto zatem zwrócić uwagę na specyfikę każdej metody, aby uzyskać pożądane efekty końcowe w pieczeniu.

Pytanie 12

W magazynie konieczne są warunki temperaturowe od +15 °C do +18 °C oraz wilgotność względna w zakresie od 56% do 60%

A. warzyw korzeniowych

B. produktów suchych

C. kiszonek

D. jaj

Temperatura od +15 °C do +18 °C oraz wilgotność względna od 56% do 60% są optymalne dla przechowywania produktów suchych, takich jak zboża, makarony czy ryż. Utrzymanie odpowiednich warunków przechowywania jest kluczowe dla zachowania jakości i trwałości tych produktów. W zbyt wysokiej temperaturze i wilgotności może dochodzić do rozwoju pleśni oraz insektów, co prowadzi do strat ekonomicznych oraz obniżenia jakości. Standardy przechowywania żywności, takie jak HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), zalecają kontrolę temperatury i wilgotności w magazynach, aby zapewnić bezpieczeństwo żywności. Na przykład, w magazynach zbożowych często stosuje się systemy monitorowania klimatu, które automatycznie regulują warunki, aby zapobiegać psuciu się towarów. Ważne jest również, aby produkty były przechowywane w odpowiednich opakowaniach, które chronią je przed wilgocią oraz zanieczyszczeniami.

Pytanie 13

Masa przygotowywana z mąki, wody bądź mleka, z minimalnym dodatkiem jaj, odznaczająca się najwyższą twardością, to masa

A. zacierkowe

B. biszkoptowe

C. francuskie

D. pierogowe

Ciasto zacierkowe jest rodzajem ciasta, które wyróżnia się twardością i gęstością. Zawiera ono mąkę, wodę lub mleko oraz minimalną ilość jaj, co sprawia, że jego struktura jest bardziej zwarta niż w przypadku innych typów ciast. Przykłady zastosowania ciasta zacierkowego obejmują przygotowywanie klusek, które są często gotowane w wodzie lub rosole, a także w różnorodnych potrawach zapiekanych. W kuchni polskiej zacierki są często stosowane do zup, gdzie pełnią rolę dodatku, a ich właściwości teksturalne sprawiają, że znakomicie wchłaniają smak potrawy. Warto dodać, że ciasto zacierkowe jest zgodne z zasadami tradycyjnego gotowania, a jego przygotowanie nie wymaga skomplikowanych procesów technologicznych. Standardy kulinarne podkreślają, jak ważne jest właściwe dobranie proporcji składników, aby uzyskać pożądaną konsystencję, co jest kluczowe w przypadku tego rodzaju ciasta.

Pytanie 14

Który z podanych surowców powinien być przechowywany w najniższej temperaturze?

A. Drób

B. Oliwa

C. Mąka

D. Owoce

Drób należy przechowywać w najniższej temperaturze ze względu na jego podatność na rozwój bakterii, takich jak Salmonella i Campylobacter, które mogą prowadzić do poważnych zatruć pokarmowych. Zgodnie z zaleceniami organów zdrowia publicznego, mięso drobiowe powinno być przechowywane w temperaturze poniżej 4°C, aby zminimalizować ryzyko kontaminacji. Przechowywanie drobiu w tej temperaturze powinno być również wspierane przez odpowiednie praktyki higieniczne, takie jak oddzielne przechowywanie surowego mięsa od innych produktów spożywczych, aby uniknąć krzyżowego zanieczyszczenia. Przykłady właściwego przechowywania obejmują umieszczanie drobiu w dolnej części lodówki oraz używanie szczelnych pojemników, które ograniczają kontakt z powietrzem, a tym samym spowalniają proces psucia. Poza tym, odpowiednia obróbka termiczna (gotowanie w temperaturze powyżej 75°C) również jest kluczowa, ponieważ zabija bakterie i zapewnia bezpieczeństwo konsumpcji.

Pytanie 15

Do roślin warzywnych z jadalnymi ogonkami liściowymi możemy zaliczyć

A. rabarbar

B. fenkuł

C. kukurydzę

D. szparagi

Rabarbar, czyli Rheum rhabarbarum, to roślina, której ogonki liściowe są jadalne i naprawdę chętnie wykorzystywane w kuchni. Ma taki wyraźny, kwaskowaty smak, który świetnie pasuje do różnych potraw, jak kompoty, ciasta czy dżemy. Poza tym, rabarbar ma sporo wartości odżywczych, jak witaminy C i K, a także błonnik. Uprawa rabarbaru jest całkiem prosta, dlatego dużo osób decyduje się na niego w swoich ogródkach. Można go zbierać od wczesnej wiosny do lata, ale pamiętaj, że liście są trujące, więc najlepiej używać tylko ogonków. Warto znać te zasady, żeby dobrze przygotować rabarbar do jedzenia. Używanie go w kuchni nie tylko wzbogaca smak potraw, ale także dostarcza nam naprawdę cennych składników odżywczych, a to jest zgodne z zasadami zdrowego odżywiania.

Pytanie 16

Jakie urządzenie powinno być używane do pomiaru wilgotności w magazynie surowców?

A. piknometr

B. manometr

C. barometr

D. higrometr

Higrometr to specjalistyczne urządzenie wykorzystywane do pomiaru wilgotności powietrza, co czyni go kluczowym narzędziem w zarządzaniu magazynami surowców. Właściwy poziom wilgotności jest niezbędny, aby zapewnić optymalne warunki przechowywania materiałów, zwłaszcza tych wrażliwych na wilgoć, takich jak drewno, zboża czy niektóre chemikalia. Higrometry działają na zasadzie różnych technologii, w tym pomiaru rezystancji, zmian objętości lub poprzez pomiar temperatury punktu rosy. Przykładowo, w przemyśle spożywczym, kontrola wilgotności przy użyciu higrometru jest kluczowa dla zapobiegania rozwojowi pleśni i bakterii, co może prowadzić do zepsucia towarów. Zgodnie z normami ISO, regularne monitorowanie i kalibracja higrometrów są zalecane, aby zapewnić dokładność pomiarów. Dobre praktyki sugerują również, aby higrometry były umieszczane w różnych lokalizacjach magazynu, co pozwala na uzyskanie pełniejszego obrazu warunków panujących w całym obszarze składowania.

Pytanie 17

Wzrost objętości fasoli podczas namaczania w wodzie jest rezultatem zjawiska

A. osmozy

B. ekstrakcji

C. kleikowania

D. koagulacji

Odpowiedź "osmoza" jest prawidłowa, ponieważ proces moczenia fasoli w wodzie polega na wchłanianiu wody przez ziarna fasoli, co prowadzi do ich zwiększenia objętości. Osmoza to zjawisko, w którym woda przemieszcza się przez półprzepuszczalną błonę z obszaru o niższym stężeniu substancji rozpuszczonych do obszaru o wyższym stężeniu, aż do osiągnięcia równowagi. W przypadku fasoli, woda przenika do wnętrza komórek poprzez ich błony komórkowe, co powoduje pęcznienie ziarna i aktywację enzymów, które wspierają dalszy proces kiełkowania. Praktyczne zastosowanie tego zjawiska można zaobserwować w kuchni, gdzie moczenie fasoli przed gotowaniem nie tylko przyspiesza czas gotowania, ale także poprawia jej smak i strawność. W branży gastronomicznej i dietetycznej moczenie roślin strączkowych stało się standardem, co wspiera zdrowe praktyki żywieniowe oraz efektywne przygotowanie posiłków.

Pytanie 18

Procesy, które należy wykonać w trakcie przygotowywania surówki, to obróbka czysta obejmująca

A. płukanie i sortowanie

B. mycie i oczyszczanie

C. sortowanie i oczyszczanie

D. mieszanie i rozdrabnianie

Mieszanie i rozdrabnianie są kluczowymi procesami obróbki czystej podczas sporządzania surówki, ponieważ mają na celu przygotowanie składników do dalszej obróbki oraz konsumpcji. Mieszanie polega na równomiernym rozprowadzeniu składników, co zapewnia jednorodność smaku i tekstury potrawy. Przykładowo, w surówkach często łączy się różne warzywa, takie jak marchew, kapusta czy papryka, co umożliwia uzyskanie zrównoważonego profilu smakowego. Z kolei rozdrabnianie, które może obejmować krojenie, tarcie czy siekanie, pozwala na zwiększenie powierzchni kontaktu składników, co sprzyja lepszemu przyswajaniu składników odżywczych oraz intensyfikacji aromatów. Zgodnie z zaleceniami gastronomicznymi, obróbka czysta powinna być wykonywana z należytą starannością, aby zapewnić wysoką jakość potrawy oraz bezpieczeństwo żywności. Prawidłowe wykonanie tych procesów może również wpłynąć na estetykę dania, co jest istotne w kontekście prezentacji kulinarnej.

Pytanie 19

Która kombinacja dań spełnia zasady tworzenia jadłospisów?

A. Zupa pomidorowa z makaronem, potrawka z kurczaka, kluski francuskie, sałata zielona

B. Zupa pomidorowa z ryżem, cielęcina duszona, kluski francuskie, sałata zielona

C. Zupa pomidorowa z makaronem, cielęcina duszona, ryż na sypko, pomidory z cebulą

D. Zupa pomidorowa z ryżem, potrawka z kurczaka, ryż na sypko, pomidory z cebulą

Zestaw obiadowy składający się z zupy pomidorowej z ryżem, cielęciny duszonej, klusek francuskich oraz sałaty zielonej jest zgodny z zasadami planowania jadłospisów, ponieważ zapewnia zrównoważoną ilość składników odżywczych, które są niezbędne dla zdrowia. Użycie ryżu jako dodatku do zupy oraz cielęciny, która dostarcza białka, pozwala na osiągnięcie równowagi pomiędzy węglowodanami, białkiem i błonnikiem. Kluski francuskie, jako źródło węglowodanów, sprawiają, że posiłek staje się sycący i energetyzujący. Sałata zielona dostarcza witamin i minerałów, a także błonnika, co jest kluczowe w diecie. W kontekście standardów żywieniowych, taki zestaw posiłków odzwierciedla zasady piramidy żywieniowej, promującej różnorodność oraz odpowiednie proporcje makroskładników. Przykładowo, w praktyce kucharskiej, łączenie zup z dodatkami bogatymi w węglowodany jest zalecane, aby posiłek był bardziej sycący i odżywczy. Dla osób planujących posiłki, istotne jest dążenie do harmonijnego połączenia smaków i wartości odżywczych, co w tym przypadku zostało osiągnięte.

Pytanie 20

Do podgrzewania produktów należy używać

A. bemaru

B. szybkowaru

C. salamander

D. patelni

Patelnia, bemar i szybkowar to rzeczywiście ciekawe urządzenia kuchenne, ale nie nadają się do zapiekania. Patelnie są super do smażenia czy duszenia, ale nie osiągniesz na nich efektu zapiekania z charakterystyczną chrupiącą skórką, bo brakuje im górnego źródła ciepła. Bemar służy do podgrzewania potraw w wodzie, więc zapiekanie odpada, bo to działa jak gotowanie. A szybkowar to w ogóle inna bajka, bo gotuje pod ciśnieniem, co też nie daje suchego ciepła potrzebnego do zapiekania. W kuchni ważne jest, by wiedzieć, jak różne sprzęty działają, żeby dobrze je wykorzystać i nie marnować jedzenia.

Pytanie 21

Zjawisko wiązania wody za pomocą pektyn to

A. klarowanie

B. macerowanie

C. żelowanie

D. zagęszczanie

Zagęszczanie to proces, który odnosi się do zwiększenia gęstości płynnych substancji, jednak nie jest to tożsame z żelowaniem. W przypadku zagęszczania często używa się innych substancji, takich jak skrobia lub gumy, które nie mają właściwości żelujących jak pektyny. Macerowanie jest procesem polegającym na namaczaniu owoców w płynach, co prowadzi do ich zmiękczenia, ale nie do tworzenia żeli. Chociaż oba procesy mogą współistnieć w produkcji przetworów owocowych, to nie są one bezpośrednio związane z wiązaniem wody przez pektyny. Klarowanie z kolei odnosi się do usuwania zanieczyszczeń i osadów z cieczy, co jest procesem stosowanym w produkcji soków czy win, ale nie dotyczy wiązania wody w kontekście pektyn. Typowym błędem jest mylenie tych pojęć, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat właściwości składników i ich zastosowania w przemyśle spożywczym. Zrozumienie różnic między tymi procesami jest kluczowe dlaświadczenia o ich zastosowaniach i wpływie na jakość finalnych produktów.

Pytanie 22

Ziarno prosa przekształca się w kaszę

A. manna

B. pęczak

C. jaglaną

D. kuskus

Kasza jaglana, uzyskiwana z ziarna prosa, jest jednym z najstarszych produktów zbożowych w historii ludzkości. Proso, z którego wytwarzana jest kasza jaglana, jest cennym źródłem składników odżywczych, zawierającym wysokiej jakości białko, błonnik oraz minerały, takie jak magnez, fosfor i żelazo. Kasza jaglana jest szczególnie ceniona w diecie wegetariańskiej i wegańskiej ze względu na swoje właściwości odżywcze oraz łatwość w przygotowaniu. W kuchni można ją stosować na wiele sposobów: jako dodatek do potraw mięsnych, składnik sałatek, a także jako bazę do dań głównych, takich jak zapiekanki czy placki. Z uwagi na to, że kasza jaglana nie zawiera glutenu, stanowi doskonałą alternatywę dla osób z nadwrażliwością na gluten. Współczesne trendy kulinarne promują jej wykorzystanie w zdrowym odżywianiu, a także w dietach detoksykacyjnych, co potwierdza jej znaczenie w branży żywieniowej i gastronomicznej.

Pytanie 23

Proces przygotowywania masy mięsnej mielonej to

A. flambirowanie

B. trybowanie

C. tablerowanie

D. tranżerowanie

Flambirowanie to proces, który polega na zapaleniu alkoholu, aby dodać potrawie smaku i aromatu. Nie ma jednak związku z wytwarzaniem masy mięsnej, ponieważ nie dotyczy przetwarzania mięsa, lecz jedynie jego końcowego przygotowania. To technika, która ma na celu efekt wizualny oraz wzbogacenie smaku potrawy, ale nie wpływa na strukturę masy mięsnej. Z kolei trybowanie odnosi się do czynności związanych z przygotowaniem mięsa do dalszej obróbki, polegającej na usuwaniu kości, skóry lub tłuszczu, co również nie jest związane z tworzeniem jednorodnej masy. Tranżerowanie natomiast to proces krojenia mięsa na kawałki, który również nie ma nic wspólnego z formowaniem masy mięsnej, a bardziej dotyczy podziału gotowego produktu na porcje. Typowym błędem jest mylenie tych terminów, ponieważ każdy z nich odnosi się do innego etapu obróbki mięsa. Właściwe zrozumienie tych procesów jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wyrobów mięsnych oraz zapewnienia bezpieczeństwa żywności. Wiedza o tych różnicach pozwala na lepsze zarządzanie procesem produkcji oraz spełnianie oczekiwań rynkowych.

Pytanie 24

W zakładzie gastronomicznym magazyny żywności powinny być wyposażone

A. w komory chłodnicze i zamrażalnicze

B. w stoły chłodnicze i mroźnicze

C. w witryny chłodnicze

D. w schładziarki szokowe

Komory chłodnicze i zamrażalnicze są kluczowymi elementami wyposażenia magazynów środków spożywczych w zakładach gastronomicznych, ponieważ zapewniają odpowiednie warunki przechowywania produktów spożywczych. Prawidłowe przechowywanie żywności jest istotne dla zachowania jej świeżości oraz jakości, co bezpośrednio wpływa na bezpieczeństwo żywności. Komory chłodnicze służą do przechowywania produktów wymagających niskiej temperatury, takich jak mięsa, ryby, nabiał i warzywa. Z kolei komory zamrażalnicze umożliwiają długoterminowe przechowywanie żywności poprzez jej zamrażanie, co pozwala na zachowanie wartości odżywczych oraz ograniczenie rozwoju mikroorganizmów. Standardy HACCP i normy sanitarno-epidemiologiczne wymuszają na gastronomach odpowiednie procedury przechowywania żywności, co czyni komory chłodnicze i zamrażalnicze niezbędnym wyposażeniem każdej kuchni profesjonalnej. Przykładem ich zastosowania może być restauracja, która w regularnych odstępach czasu przyjmuje dostawy świeżych produktów, a ich przemieszczanie i przechowywanie w odpowiednich warunkach jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości serwowanych potraw.

Pytanie 25

Jakie naczynie jest odpowiednie do pieczenia sufletu?

A. Rawierka

B. Kociołek wykonany z żeliwa

C. Salaterka ze szkła

D. Kokilka

Wybór niewłaściwych naczyń do zapiekania sufletów może prowadzić do niezadowalających rezultatów. Żeliwne kociołki, mimo że doskonale przewodzą ciepło, są zbyt ciężkie i nieodpowiednie do delikatnych dań, takich jak suflet, który wymaga precyzyjnego kontrolowania temperatury oraz równomiernego rozkładu ciepła. Użycie szklanej salaterki może wprowadzać problemy z pieczeniem, ponieważ szkło może szybko się nagrzewać, co prowadzi do nierównomiernego pieczenia. W efekcie suflet może się nie podnieść lub nawet przypalić na brzegach, podczas gdy środek pozostanie niedopieczony. Rawierka, będąca naczyniem przeznaczonym głównie do serwowania, również nie nadaje się do pieczenia sufletów. Jej płaski kształt sprawia, że masa sufletowa nie ma wystarczającej przestrzeni, aby rosnąć, co skutkuje nieestetycznym i zbitym efektem końcowym. Kluczowym błędem jest więc mylenie naczyń przeznaczonych do pieczenia i serwowania, co w kontekście przygotowywania sufletów może być szczególnie problematyczne, gdyż wpływa na teksturę i smak dania. Warto zwrócić uwagę na odpowiednie zastosowanie naczyń zgodnie z ich przeznaczeniem, aby osiągnąć pożądane rezultaty kulinarne.

Pytanie 26

Podaj maksymalny czas, przez jaki tłuste ryby mogą być przechowywane w zamrażarce w temperaturze -18 st.C?

A. 4 miesiące

B. 30 dni

C. 12 miesięcy

D. 18 miesięcy

Przechowywanie tłustych ryb w zamrażarce to kluczowa sprawa, a wybierając złe odpowiedzi, można narazić się na kiepską jakość ryb. Na przykład, jeśli zaznaczasz 1 miesiąc, to jest to za krótko, chociaż dla ryb chudych może to być okej. Z kolei 12 czy 18 miesięcy? To jest zdecydowanie za długo. Jak długo trzymasz ryby, wpływa na ich smak i nawet konsystencję, a po 4 miesiącach zaczynają tracić swoje fajne cechy. Warto też wiedzieć, że niektóre ryby mają więcej tłuszczu, więc są bardziej narażone na pogorszenie. Lepiej się trzymać sprawdzonych informacji o tym, jak długo można przechowywać ryby, chociażby takich, jakie podają różne organizacje zajmujące się bezpieczeństwem żywności. To naprawdę pomaga w zapewnieniu, że twoje jedzenie będzie świeże i bezpieczne.

Pytanie 27

Jakiego rodzaju nóż jest najbardziej odpowiedni do filetowania ryb?

A. Nóż do chleba

B. Nóż do sera

C. Nóż do filetowania

D. Nóż do mięsa

Nóż do filetowania to specjalistyczne narzędzie kuchenne, które zostało zaprojektowane z myślą o precyzyjnym oddzielaniu mięsa ryby od jej szkieletu oraz skóry. Charakteryzuje się długą, wąską i elastyczną klingą, co pozwala na dokładne prowadzenie ostrza wzdłuż kręgosłupa ryby czy pod jej skórą. Elastyczność ostrza jest kluczowa, ponieważ umożliwia ono łatwe manewrowanie, co jest niezbędne przy filetowaniu. W branży gastronomicznej, posługiwanie się odpowiednim nożem jest nie tylko kwestią efektywności, ale również standardem jakości pracy. Profesjonalni kucharze doceniają, jak odpowiednie narzędzie może wpływać na jakość przygotowywanych dań oraz na szybkość pracy w kuchni. Nóż do filetowania to nieodzowny element wyposażenia każdej profesjonalnej kuchni, gdzie serwowane są dania rybne. Używając tego narzędzia, można uzyskać idealnie gładkie i równomierne filety, co jest szczególnie ważne przy serwowaniu potraw wysokiej jakości.

Pytanie 28

W trakcie prowadzenia resuscytacji krążeniowo-oddechowej, czynności dotyczące masażu serca oraz sztucznego oddychania powinny być realizowane z jaką częstotliwością?

A. 40 ucisków mostka, 4 wdmuchnięcia powietrza do płuc

B. 40 ucisków mostka, 3 wdmuchnięcia powietrza do płuc

C. 30 ucisków mostka, 3 wdmuchnięcia powietrza do płuc

D. 30 ucisków mostka, 2 wdmuchnięcia powietrza do płuc

To świetnie, że wskazałeś 30 ucisków mostka i 2 wdmuchnięcia powietrza. To, co podałeś, jest zgodne z obecnymi wytycznymi RKO, które są opracowywane przez takie organizacje jak ERC i AHA. Proporcja 30 na 2 to standard, który naprawdę ma sens, bo 30 ucisków powinno się robić w tempie 100-120 na minutę. Taki rytm mocno poprawia przepływ krwi do serca i mózgu, co jest mega ważne, gdy ktoś ma zatrzymanie krążenia. Wdmuchnięcia też muszą być odpowiednie, żeby dobrze wentylować płuca, co z kolei dostarcza tlen do krwi. Przykładem dobrego zastosowania tej wiedzy jest sytuacja, gdy ktoś, widząc wypadek, zaczyna RKO zanim przyjadą ratownicy – to naprawdę może uratować życie! Pamiętaj, że dla dzieci są inne proporcje, bo trzeba dostosować to do ich anatomii, ale dla dorosłych ta reguła 30:2 jest naprawdę kluczowa.

Pytanie 29

Jakie produkty zaliczamy do pochodnych zwierzęcych?

A. mleko, słonina, mąka

B. jajko, tłuszcz roślinny, śmietana

C. słonina, sól, kawior

D. śmietana, żelatyna, mięso

Odpowiedź 'śmietana, żelatyna, mięso' jest prawidłowa, ponieważ wszystkie te produkty pochodzą z zwierząt. Śmietana to produkt mleczny, uzyskiwany z mleka krowiego lub innych gatunków, a więc jest to jednoznaczny przykład produktu pochodzenia zwierzęcego. Żelatyna natomiast jest substancją pozyskiwaną z kości, skóry i tkanki łącznej zwierząt, co czyni ją również produktem zwierzęcym. Mięso to bezpośredni przykład tkanki mięśniowej zwierząt, która jest szeroko wykorzystywana w kuchni na całym świecie. Praktyczne zastosowanie tych produktów jest niezwykle ważne w kontekście gastronomii i przemysłu spożywczego. Wytyczne dotyczące stosowania produktów pochodzenia zwierzęcego powinny opierać się na wysokich standardach jakości i bezpieczeństwa żywności, a także uwzględniać aspekty etyczne, takie jak dobrostan zwierząt. Użycie tych produktów w potrawach może znacznie wzbogacić ich smak oraz wartość odżywczą, co przekłada się na zadowolenie konsumentów oraz większe zainteresowanie daniami opartymi na naturalnych składnikach.

Pytanie 30

Z 1 kg mięsa wołowego, 80 g tłuszczu oraz soli przygotowano 6 porcji pieczeni wołowej w stylu angielskim. Ile porcji uda się wykonać z 6500 g wołowiny?

A. 39 porcji

B. 65 porcji

C. 36 porcji

D. 108 porcji

Odpowiedź 39 porcji jest poprawna, gdyż obliczenia opierają się na proporcjonalności składników użytych do przygotowania pieczeni wołowej. Z 1 kg wołowiny przygotowano 6 porcji, co oznacza, że na jedną porcję przypada około 166,67 g wołowiny. W przypadku 6500 g wołowiny, należy podzielić tę wartość przez 166,67 g, co daje 39 porcji. Takie podejście jest zgodne z praktycznymi standardami w gastronomii, gdzie kluczowe jest zachowanie odpowiednich proporcji składników, aby zapewnić jednolitą jakość potrawy. Wiedza ta jest istotna dla kucharzy, którzy planują duże przyjęcia lub catering, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie surowcami oraz maksymalizację wydajności. Użycie takich obliczeń w kuchni pozwala również uniknąć marnotrawstwa, co jest zgodne z ideą zrównoważonego rozwoju w gastronomii, promując optymalne wykorzystanie dostępnych zasobów.

Pytanie 31

W jakiej sekwencji powinny zostać przygotowane składniki do panierowania kotletów?

A. Jajo, mąka, mięso, bułka tarta

B. Mięso, mąka, jajo, bułka tarta

C. Bułka tarta, jajo, mąka, mięso

D. Mąka, jajo, bułka tarta, mięso

Nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z nieporozumienia dotyczącego procesu panierowania. W pierwszej z błędnych opcji, zaczynając od jaja, nie tworzymy odpowiedniej bazy dla mąki, co sprawia, że panierka nie przylega do mięsa. Jajko ma za zadanie połączyć mąkę i bułkę tartą, a jego wcześniejsze użycie nie pozwala na efektywne osuszenie mięsa. W kolejnej propozycji, rozpoczynając od mąki, a następnie przechodząc do bułki tartej, pomijamy kluczowy element - jajo, które jest niezbędne do właściwego związania wszystkich składników. W sytuacji, gdy bułka tarta jest pierwsza, mięso nie będzie miało odpowiedniej ochrony, co skutkuje jej odpadaniem podczas smażenia i obniżeniem jakości końcowego dania. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, to brak zrozumienia funkcji poszczególnych składników w procesie panierowania oraz niedocenianie roli, jaką odgrywa kolejność ich stosowania. Dobre praktyki kulinarne jednoznacznie wskazują na znaczenie odpowiedniej sekwencji, co przekłada się na teksturę i smak potrawy. Dlatego kluczowe jest, aby stosować się do sprawdzonych metod, aby uniknąć niepożądanych rezultatów.

Pytanie 32

Jak dokonuje się połączenia składników ciasta francuskiego?

A. mieszanie

B. wałkowanie

C. ubijanie

D. zarabianie

Zarabianie, ubijanie i mieszanie to techniki, które nie znajdują zastosowania w łączeniu składników ciasta francuskiego. Zarabianie odnosi się do procesu łączenia mąki z płynami, co ma miejsce na początku przygotowywania ciasta, natomiast w przypadku ciasta francuskiego najważniejszym etapem jest wałkowanie, które zapewnia pożądane właściwości strukturalne. Ubijanie, które polega na wprowadzaniu powietrza do składników, jest stosowane w kontekście wypieków takich jak bezy czy biszkopty, gdzie struktura powinna być lekka i puszysta, co w przypadku ciasta francuskiego nie jest celem. Mieszanie, z drugiej strony, jest techniką, która łączy składniki, ale nie daje efektu warstwowego, charakterystycznego dla ciasta francuskiego. Użycie tych technik w kontekście ciasta francuskiego może prowadzić do nieodpowiedniej tekstury, co często skutkuje końcowym produktem o niskiej jakości. Kluczowe dla sukcesu jest zrozumienie różnic między tymi technikami a wałkowaniem, które ma na celu utworzenie cienkich warstw ciasta, a nie ich mieszanie czy ubijanie. Tak więc, niezrozumienie tych podstawowych różnic może prowadzić do nieudanych eksperymentów w kuchni.

Pytanie 33

W pszennej mące obecne są białka:

A. gliadyna, kolagen

B. glutenina, mioglobina

C. glutenina, elastyna

D. gliadyna, glutenina

Wybór białek, które nie występują w mące pszennej, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące ich roli i obecności w składnikach. Na przykład, elastyna i kolagen to białka, które są związane głównie z tkankami zwierzęcymi, a nie z mąką pszenną. Są one odpowiedzialne za elastyczność oraz wytrzymałość tkanek, takich jak skóra czy ścięgna, a ich obecność w mące jest całkowicie nieuzasadniona. Mioglobina, z kolei, to białko mięśniowe, które pełni rolę w przechowywaniu tlenu w mięśniach i również nie znajduje się w mące pszennej. Niezrozumienie różnicy między białkami roślinnymi a zwierzęcymi może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących właściwości składników używanych w piekarnictwie. Białka te mają różne struktury i funkcje, co jest kluczowe dla zrozumienia, jak mąka oddziałuje podczas procesu wyrabiania ciasta. Zastosowanie mąki zawierającej białka takie jak glutenina i gliadyna jest fundamentalne dla uzyskania odpowiedniej konsystencji i smaku wypieków. Wiedza o rodzajach białek oraz ich roli w technologii żywności jest niezbędna dla każdego, kto chce profesjonalnie zajmować się pieczeniem lub przetwarzaniem zbóż.

Pytanie 34

W trakcie opieki nad pacjentem w domu nie powinno się

A. sugerować pacjentowi stosowania odpowiedniej diety

B. zapewniać pacjentowi odpowiednią ilość płynów

C. przegrzewać pacjenta

D. zmieniać pacjentowi bielizny osobistej oraz pościeli

Przegrzewanie chorego jest działaniem, które należy unikać podczas pielęgnacji, ponieważ może prowadzić do pogorszenia stanu zdrowia pacjenta. W sytuacjach, gdy chory ma podwyższoną temperaturę ciała, nadmierne ogrzewanie może przyczynić się do zwiększenia dyskomfortu, odwodnienia oraz osłabienia organizmu. W praktyce pielęgniarskiej, zgodnie z wytycznymi dotyczącymi opieki nad chorymi, istotne jest zapewnienie pacjentowi optymalnego komfortu termicznego. Oznacza to, że należy dbać o to, aby pomieszczenie, w którym przebywa chory, było odpowiednio wentylowane, a odpowiednia odzież nie powodowała nadmiernego przegrzewania. Przykładowo, zamiast stosować grube koce, lepiej jest użyć lekkich narzut lub regulować temperaturę w pomieszczeniu. Warto również monitorować temperaturę ciała pacjenta, aby odpowiednio reagować na wszelkie zmiany, co jest standardem w opiece nad chorymi.

Pytanie 35

Osoba z działu ekspedycji, która zraniła się w palec i kontynuuje wydawanie potraw, stwarza ryzyko

A. fizyczne

B. chemiczne

C. toksyczne

D. mikrobiologiczne

Odpowiedź 'mikrobiologiczne' jest prawidłowa, ponieważ skaleczenie pracownika ekspedycji w palec może prowadzić do wprowadzenia patogenów, takich jak bakterie czy wirusy, do żywności. W branży gastronomicznej, zgodnie z wytycznymi HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), kluczowe jest minimalizowanie ryzyka zakażeń mikrobiologicznych. Wydawanie potraw przez osobę z raną na dłoni nie tylko zagraża zdrowiu konsumentów, ale również może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych dla przedsiębiorstwa. Przykładem może być zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu A, które przenosi się przez kontakt z zanieczyszczoną żywnością. W praktyce, każda osoba pracująca w kuchni powinna być świadoma zasad higieny osobistej i natychmiast zgłaszać wszelkie skaleczenia, a następnie na czas leczenia zrezygnować z kontaktu z żywnością, aby uniknąć ryzyka zakażeń. Poprawne postępowanie w takich sytuacjach jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności i ochrony zdrowia publicznego.

Pytanie 36

Mięso powinno być badane pod kątem obecności włośni

A. z wieprzowiny

B. z drobiu

C. z baraniny

D. z wołowiny

Wybór wieprzowego mięsa jako odpowiedzi na pytanie o badanie na obecność włośni jest poprawny, ponieważ mięso wieprzowe jest najczęściej związane z występowaniem tego pasożyta. Włośnie (Trichinella spiralis) to małe nicienie, które mogą powodować chorobę znaną jako trichinoza, przenoszoną głównie poprzez spożycie surowego lub niedogotowanego mięsa wieprzowego. Właściwe badania mięsa wieprzowego na obecność włośni są szczególnie istotne w kontekście ochrony zdrowia publicznego. Zgodnie z normami Unii Europejskiej, producenci mięsa wieprzowego są zobowiązani do przeprowadzania badań w kierunku włośni, aby zapewnić, że mięso oferowane konsumentom jest wolne od tego pasożyta. Przykładem dobrych praktyk jest systematyczne monitorowanie ferm trzody chlewnej oraz wdrażanie programów kontroli sanitarno-epidemiologicznej, które pozwalają na minimalizację ryzyka zakażeń przez włośnie.

Pytanie 37

Czy pracodawca ma obowiązek zapewnić pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które otrzymały

A. niezbędny certyfikat oznaczenia bezpieczeństwa oraz deklarację zgodności

B. niezbędny certyfikat oznaczenia bezpieczeństwa lub deklarację zgodności

C. deklarację zgodności

D. niezbędny certyfikat oznaczenia bezpieczeństwa

Pracodawca ma obowiązek zapewnienia pracownikom środków ochrony indywidualnej (ŚOI), które spełniają określone normy bezpieczeństwa. Odpowiedź wskazująca na konieczność posiadania zarówno wymaganego certyfikatu na znak bezpieczeństwa, jak i deklaracji zgodności jest prawidłowa, ponieważ oba dokumenty stanowią potwierdzenie, że produkt został przetestowany i spełnia wymagane normy. Certyfikat na znak bezpieczeństwa, wydawany przez akredytowane jednostki notyfikowane, jest dowodem, że dany produkt został oceniony pod kątem jego bezpieczeństwa i jakości. Z kolei deklaracja zgodności to oświadczenie producenta, że wyrób spełnia wszystkie odpowiednie wymagania prawa unijnego. W praktyce oznacza to, że pracodawca musi dbać o to, aby dostarczane ŚOI były nie tylko funkcjonalne, ale także posiadały niezbędne dokumenty, które poświadczają ich bezpieczeństwo i skuteczność w warunkach pracy. Przykładowo, jeśli firma budowlana dostarcza kaski ochronne, musi zadbać, aby były one zgodne z normą EN 397 oraz posiadały odpowiednie certyfikaty, co zapewnia ich użytkownikom ochronę przed urazami głowy.

Pytanie 38

W trakcie przygotowywania produktów z ciasta drożdżowego, gluten obecny w mące pszennej wpływa na

A. powiększenie objętości oraz trwałości ciasta

B. liczbę cząsteczek skrobi podczas wyrabiania ciasta

C. liczbę pęcherzyków powietrza w wyrobach cukierniczych

D. spoistość i ciągliwość ciasta

Niektóre odpowiedzi mówiące, że gluten zwiększa objętość i trwałość ciasta, mogą wprowadzać w błąd co do jego roli w całym tym procesie. Gluten rzeczywiście pomaga zwiększyć objętość ciasta przez tworzenie struktury, ale jego główna rola to zapewnienie spoistości i ciągliwości, a nie bezpośrednie powiększanie objętości. Co do stwierdzenia, że gluten zwiększa ilość skrobi w ciasto – to też nie jest prawda, bo gluten i skrobia mają różne zadania. Gluten odpowiada za elastyczność, a skrobia dostarcza energii i struktury. Jeszcze jedno, mogę zauważyć, że niektórzy myślą, że gluten wpływa na ilość powietrza w ciastkach, a to tak nie działa. To fermentacja drożdży i proces mieszania są odpowiedzialne za wprowadzenie powietrza do ciasta. Ostatecznie ważne jest, żeby wiedzieć, że gluten nie jest jedynym czynnikiem mającym wpływ na końcowy produkt, a jego rola w pieczeniu jest ściśle związana z tworzeniem struktury oraz zatrzymywaniem gazów, co powoduje odpowiednią objętość i konsystencję ciasta.

Pytanie 39

Które ciasto wyrabiane w naczyniu należy sporządzić na podstawie zamieszczonego normatywu surowcowego?

Mąka (g)	Jaja (szt)	Woda (cm³)	Masło (g)
380	3	270	65

A. Półfrancuskie.

B. Francuskie.

C. Naleśnikowe.

D. Lane.

Ciasto półfrancuskie to zaawansowany typ ciasta, który łączy cechy ciasta drożdżowego z dodatkiem tłuszczu, co nadaje mu wyjątkową teksturę i smak. W przepisie normatywnym, który omawiamy, masło jest kluczowym składnikiem, co jednoznacznie wskazuje na to, że mamy do czynienia z ciastem półfrancuskim. W przeciwieństwie do ciasta francuskiego, które wymaga znacznie większych ilości masła oraz skomplikowanej techniki wałkowania w celu uzyskania wielowarstwowości, ciasto półfrancuskie jest bardziej przystępne w przygotowaniu, co czyni je idealnym dla mniej doświadczonych piekarzy. Dodatkowo, w ciastach półfrancuskich tekstura jest mniej intensywna, co sprawia, że idealnie nadają się do wypieków takich jak rogale i inne wyroby cukiernicze. Zrozumienie różnic między tymi typami ciast jest istotne nie tylko w kontekście kulinarnym, ale także w celu przestrzegania norm i regulacji dotyczących produkcji żywności, co jest niezbędne dla zapewnienia jakości i bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 40

Befsztyk powinien być przygotowywany

A. z ligawy

B. z polędwicy wołowej

C. z antrykotu

D. z polędwicy wieprzowej

Befsztyk, jako klasyczne danie mięsne, najczęściej przygotowuje się z polędwicy wołowej, co wynika z jej wyjątkowych właściwości smakowych i teksturalnych. Polędwica wołowa jest jednym z najdelikatniejszych i najsmaczniejszych kawałków mięsa, charakteryzującym się niską zawartością tłuszczu oraz doskonałą kruchością, co czyni ją idealną do smażenia na wysokiej temperaturze. Przygotowując befsztyk, należy pamiętać o technikach takich jak marynowanie, które wpływa na poprawę smaku i miękkości mięsa. Dobrze jest również pozwolić mięsu odpocząć po smażeniu, aby soki miały czas na równomierne rozmieszczenie, co zwiększa soczystość dania. W branży gastronomicznej standardy dotyczące befsztyków często wskazują na konieczność używania wysokiej jakości polędwicy wołowej, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiednich walorów smakowych. Dla przykładu, renomowane restauracje często wybierają polędwicę z certyfikowanych hodowli, co zapewnia nie tylko doskonały smak, ale także zgodność z normami etycznymi.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej