Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik elektryk
  • Kwalifikacja: ELE.02 - Montaż, uruchamianie i konserwacja instalacji, maszyn i urządzeń elektrycznych
  • Data rozpoczęcia: 25 maja 2025 22:59
  • Data zakończenia: 25 maja 2025 23:09

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Przeglądy instalacji elektrycznej w budynkach mieszkalnych powinny być przeprowadzane nie rzadziej niż co

A. 5 lat
B. 2 lata
C. 1 rok
D. 10 lat
Przeglądy mieszkaniowej instalacji elektrycznej należy wykonywać nie rzadziej niż co 5 lat, zgodnie z obowiązującymi normami i przepisami prawa, w tym z ustawą Prawo budowlane oraz normami PN-IEC 60364. Regularne przeglądy są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa użytkowania instalacji elektrycznych oraz zapobiegania pożarom i porażeniom prądem. W ramach takiego przeglądu oceniana jest nie tylko stan techniczny przewodów i osprzętu elektrycznego, ale także zgodność z aktualnymi przepisami. Przykład: jeśli w ciągu 5 lat nie zrealizujesz przeglądu, możesz być narażony na ryzyko awarii instalacji, co może prowadzić do poważnych konsekwencji. Dobrą praktyką jest dokumentowanie wykonanych przeglądów oraz przechowywanie protokołów w celu ułatwienia ewentualnych kontroli oraz zapewnienia, że instalacja jest w dobrym stanie przez cały okres jej użytkowania.

Pytanie 2

Które z poniższych oznaczeń dotyczy wyłącznika silnikowego?

A. SM 25-40
B. Z-MS-16/3
C. Ex9BP-N 4P C10
D. FRCdM-63/4/03
Oznaczenie Z-MS-16/3 odnosi się do wyłącznika silnikowego, który jest kluczowym elementem w instalacjach elektrycznych zasilających silniki. Wyłączniki silnikowe są zaprojektowane, aby zabezpieczać silniki przed przeciążeniem, zwarciem oraz innymi nieprawidłowościami w pracy. Z-MS-16/3 to przykład wyłącznika, który może być stosowany w instalacjach przemysłowych, gdzie ochrona silników jest niezbędna dla zapewnienia ciągłości pracy oraz bezpieczeństwa. Wyłączniki te działają na zasadzie automatycznego wyłączenia zasilania w przypadku wykrycia nieprawidłowego prądu, co zapobiega uszkodzeniom zarówno silnika, jak i samej instalacji elektrycznej. W praktyce, ich zastosowanie jest szczególnie istotne w aplikacjach takich jak pompy, wentylatory, kompresory czy maszyny robocze. Przykładowo, w przypadku silnika napędzającego dużą maszynę, zastosowanie Z-MS-16/3 pozwala na szybkie odłączenie zasilania, co minimalizuje ryzyko kosztownych awarii i przestojów. Ponadto, wyłączniki te powinny być zgodne z normami IEC 60947-4-1, co zapewnia ich wysoką jakość oraz niezawodność.

Pytanie 3

Jaką proporcję strumienia świetlnego kieruje się w dół w oprawie oświetleniowej klasy V?

A. 90 ÷ 100%
B. 60 ÷ 90%
C. 0 ÷ 10%
D. 40 ÷ 60%
Odpowiedzi wskazujące na wyższe wartości strumienia świetlnego, takie jak 40 ÷ 60%, 60 ÷ 90% oraz 90 ÷ 100%, koncentrują się na nieprawidłowych założeniach dotyczących funkcji opraw V klasy. Te klasy oprawy oświetleniowej są zaprojektowane w taki sposób, aby dostarczać minimalną ilość światła w kierunku podłogi, co jest sprzeczne z ideą intensywnego oświetlenia. Błędne założenie, że oprawy V klasy mogą emitować znaczną ilość światła w dół, wynika z nieporozumienia dotyczącego ich zastosowań oraz sposobu działania. W praktyce, oprawy te powinny być wykorzystywane w takich miejscach, gdzie kontrola nad oświetleniem jest kluczowa, a intensywne oświetlenie w dół mogłoby powodować olśnienie lub zwiększać zużycie energii. Należy również zwrócić uwagę na to, że istnieją standardy dotyczące odpowiedniego oświetlenia w budynkach, które jednoznacznie określają dopuszczalne wartości strumienia świetlnego w zależności od jego zastosowania. Stosowanie opraw z niewłaściwą klasą efektywności może prowadzić do niekorzystnych warunków pracy, a także do naruszenia przepisów dotyczących ochrony środowiska oraz efektywności energetycznej. Dlatego tak ważne jest, aby projektanci oświetlenia oraz użytkownicy byli świadomi różnic między klasami opraw, aby uniknąć błędnych decyzji projektowych.

Pytanie 4

Który kolor izolacji przewodu w instalacjach elektrycznych jest przypisany do przewodu neutralnego?

A. Niebieski
B. Żółty
C. Czerwony
D. Zielony
Kolor niebieski jest zastrzeżony dla przewodu neutralnego w instalacjach elektrycznych, zgodnie z międzynarodowymi standardami, takimi jak IEC 60446. Przewód neutralny pełni kluczową rolę w systemach elektrycznych, ponieważ służy do zamykania obwodu i umożliwia przepływ prądu z powrotem do źródła. Użycie koloru niebieskiego dla przewodów neutralnych pozwala na ich łatwe zidentyfikowanie, co jest istotne w kontekście bezpieczeństwa oraz efektywności pracy elektryków. W praktyce, podczas instalacji systemów elektrycznych, korzystanie z ustalonych kolorów przewodów ma na celu minimalizację ryzyka błędów przy podłączaniu urządzeń, co jest kluczowe dla zapewnienia ich prawidłowego funkcjonowania oraz ochrony przed porażeniem prądem. Dodatkowo, w przypadku konserwacji lub naprawy, wyraźne oznaczenie przewodów neutralnych znacząco ułatwia pracę elektryków, co podkreśla znaczenie standardyzacji w branży elektrycznej.

Pytanie 5

Który z podanych odbiorników energii elektrycznej charakteryzuje się najkorzystniejszym współczynnikiem mocy w aspekcie ekonomicznym?

A. Silnik uniwersalny
B. Silnik asynchroniczny
C. Piec oporowy
D. Wzbudnik indukcyjny
Piec oporowy jest odbiornikiem energii elektrycznej, który charakteryzuje się bardzo wysokim współczynnikiem mocy wynoszącym blisko 1. Oznacza to, że prawie cała energia elektryczna jest przekształcana w ciepło, co czyni go bardzo efektywnym urządzeniem w zastosowaniach grzewczych. W praktyce, piece oporowe są powszechnie wykorzystywane w domach i przemysłu do ogrzewania pomieszczeń, wody oraz w procesach technologicznych wymagających precyzyjnego i kontrolowanego źródła ciepła. Dzięki ich wysokiej efektywności energetycznej, użytkownicy mogą znacząco obniżyć koszty eksploatacyjne. Ponadto, ich działanie jest zgodne z normami efektywności energetycznej, co wpływa na zmniejszenie negatywnego wpływu na środowisko. Warto zwrócić uwagę, że stosowanie pieców oporowych powinno być dostosowane do konkretnego zastosowania, co może wymagać analizy kosztów oraz rozwoju systemów automatyzacji, aby maksymalnie wykorzystać ich potencjał.

Pytanie 6

Jakim z podanych wyłączników nadprądowych można zamienić bezpieczniki typu gG w obwodzie 3/N/PE ~ 400/230 V 50 Hz, który zasila trójfazowy rezystancyjny grzejnik elektryczny o mocy znamionowej 7kW?

A. S192B16
B. S193B16
C. S194B10
D. S193B10
Wybór niewłaściwego wyłącznika nadprądowego do obwodu zasilającego może być wynikiem kilku błędnych rozważań. Na przykład, jeśli ktoś zdecyduje się na S194B10, musi pamiętać, że ten model jest przeznaczony do zasilania jednofazowego, co czyni go nieodpowiednim w kontekście obwodu trójfazowego. Problemy pojawiają się, gdy nie uwzględnia się specyfiki obwodu, w którym ma pracować dany wyłącznik. Użycie wyłącznika, który nie jest przystosowany do pracy z obciążeniem trójfazowym, może prowadzić do jego przedwczesnego zadziałania lub braku reakcji w razie przeciążenia. Kolejną nieprzemyślaną decyzją może być wybór modelu S192B16, który, choć ma odpowiednią wartość prądową, nie jest przeznaczony do zastosowań trójfazowych. W kontekście instalacji elektrycznych niezwykle istotne jest, aby urządzenia zabezpieczające były dostosowane do specyfikacji i norm obowiązujących w danej instalacji. Warto zwrócić uwagę na wymagania dotyczące kategorii prądowej i liczby faz, aby uniknąć poważnych problemów z użytkowaniem urządzeń elektrycznych. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do wyboru niewłaściwych komponentów, co w praktyce może skutkować awariami, a nawet zagrożeniem dla bezpieczeństwa. Właściwy dobór wyłącznika nadprądowego powinien być zawsze oparty na obliczeniach i analizach zgodnych z zasadami bezpieczeństwa oraz normami prawnymi, co podkreśla znaczenie wiedzy i doświadczenia w tej dziedzinie.

Pytanie 7

W jakiego rodzaju instalacjach elektrycznych typowe jest stosowanie przewodów w karbowanych rurkach?

A. Podtynkowych
B. Napowietrznych
C. Nadtynkowych
D. Wtynkowych
Rozważając odpowiedzi, które nie są poprawne, można zauważyć, że układanie przewodów w rurkach karbowanych nie jest praktykowane w instalacjach natynkowych. W tego typu instalacjach przewody są często umieszczane na powierzchni ścian, co nie tylko obniża estetykę, ale również naraża je na uszkodzenia mechaniczne. Rurki karbowane pełnią funkcję ochronną, a ich stosowanie w instalacjach natynkowych jest zbędne, ponieważ przewody nie są ukryte w ścianach. Kolejny błąd myślowy dotyczy odpowiedzi odnośnie instalacji wtynkowych. Termin ten jest często mylony z podtynkowymi, jednak wtynkowe oznacza, że przewody są osadzone w elementach budowlanych, co nie wymaga dodatkowej ochrony, jaką zapewniają rurki karbowane. Wreszcie, instalacje napowietrzne również nie wymagają użycia rur karbowanych. Przewody w takich instalacjach są zwykle zawieszone na słupach i nie są narażone na te same warunki, co przewody w ścianach. Dlatego stosowanie rur karbowanych w tych przypadkach byłoby niepraktyczne i nieefektywne. W każdym przypadku, ignorowanie odpowiednich norm i praktyk dotyczących instalacji elektrycznych może prowadzić do problemów z bezpieczeństwem oraz niezawodnością, dlatego zrozumienie różnic pomiędzy typami instalacji jest kluczowe dla właściwego podejścia do tematu.

Pytanie 8

Wkładka topikowa przedstawiona na ilustracji przeznaczona jest do zabezpieczenia chronionego przewodu przed skutkami

Ilustracja do pytania
A. wyłącznie zwarć jedynie w obwodach prądu przemiennego.
B. zwarć i przeciążeń w obwodach prądu stałego i przemiennego.
C. zwarć i przeciążeń jedynie w obwodach prądu przemiennego.
D. wyłącznie zwarć w obwodach prądu stałego i przemiennego.
Wkładka topikowa, której użycie pokazano na ilustracji, jest kluczowym elementem zabezpieczenia obwodów elektrycznych przed niebezpiecznymi sytuacjami, takimi jak zwarcia i przeciążenia. Odpowiedź wskazująca na jej zdolność do pracy zarówno w obwodach prądu stałego, jak i przemiennego jest prawidłowa, ponieważ wkładki te są projektowane z myślą o szerokim zastosowaniu w różnych systemach elektrycznych. W praktyce oznacza to, że wkładki mogą być stosowane w instalacjach domowych, przemysłowych oraz w urządzeniach elektronicznych, gdzie ochrona przed nadmiernym prądem jest kluczowa. W przypadku wykrycia zbyt wysokiego natężenia prądu, wkładka topikowa przerywa obwód, co zapobiega uszkodzeniom urządzeń i pożarom. Zgodnie z normami dotyczącymi ochrony obwodów, takimi jak IEC 60269, wkładki topikowe powinny być dobierane odpowiednio do charakterystyki zabezpieczanego obwodu, co podkreśla znaczenie ich właściwego doboru i zastosowania w praktyce.

Pytanie 9

Jakie urządzenia powinny być zastosowane do wykonania pomiaru rezystancji w sposób techniczny?

A. omomierza i amperomierza
B. omomierza oraz woltomierza
C. watomierza oraz woltomierza
D. woltomierza i amperomierza
Podczas analizy błędnych odpowiedzi warto zauważyć, że pomiar rezystancji nie może być prawidłowo przeprowadzony wyłącznie za pomocą omomierza i woltomierza, ani tym bardziej wykorzystując watomierz. Omomierz jest narzędziem specjalistycznym przeznaczonym do bezpośredniego pomiaru rezystancji, jednak nie jest on wystarczający, aby uzyskać dokładne wyniki w przypadku bardziej skomplikowanych układów elektrycznych, gdzie istotne są zarówno napięcie, jak i prąd. Z kolei amperomierz sam w sobie nie mierzy rezystancji, lecz natężenie prądu, co w praktyce nie pozwala na bezpośrednie określenie wartości rezystancji bez znajomości napięcia. Wykorzystanie watomierza, który mierzy moc, również nie ma zastosowania w kontekście pomiarów rezystancji, ponieważ nie umożliwia obliczenia wartości R. Typowym błędem myślowym jest przeświadczenie, że jakiekolwiek urządzenie pomiarowe związane z elektrycznością może być użyteczne do pomiaru rezystancji, co jest mylnym rozumieniem zasady działania tych narzędzi. Aby uzyskać prawidłowe wyniki, niezbędne jest zrozumienie podstawowych zasad dotyczących relacji między napięciem, prądem i rezystancją oraz znajomość odpowiednich narzędzi do ich pomiaru.

Pytanie 10

Jaki parametr trójfazowego gniazda wtyczkowego jest określany symbolem IP20?

A. Minimalny przekrój przewodów podłączonych do zacisków
B. Klasę ochronności przed porażeniem energią elektryczną
C. Najwyższą temperaturę otoczenia podczas eksploatacji
D. Stopień zabezpieczenia przed dostępem ciał stałych oraz wody
Symbol IP20 mówi nam o tym, jak dobrze urządzenia elektryczne są chronione przed różnymi rzeczami, jak np. kurz i woda. W praktyce oznacza to, że urządzenie jest ok, jeśli chodzi o duże obiekty (czyli te, które mają więcej niż 12,5 mm), ale niestety nie ma żadnej ochrony przed wodą. To jest ważne, zwłaszcza gdy myślimy o tym, gdzie te urządzenia będą używane. Na przykład gniazdka w biurze – nie jesteśmy tam narażeni na wodę, ale dobrze, że są zbudowane tak, żeby nikt nie mógł łatwo zajrzeć do środka. Fajnie, że istnieją standardy IEC 60529, bo dzięki nim można lepiej dobierać urządzenia do konkretnych miejsc, zwłaszcza tam, gdzie bezpieczeństwo elektryczne to mega ważna sprawa.

Pytanie 11

Na rysunku przedstawiono schemat układu sterowania oświetleniem oraz diagram działania zastosowanego przekaźnika. Który opis działania układu jest prawidłowy?

A.B.
SekwencjaEfekt działania układuSekwencjaEfekt działania układu
0Zgaszone są obie żarówki0Zgaszone są obie żarówki
1Świeci tylko żarówka R11Świeci tylko żarówka R1
2Świeci tylko żarówka R22Świeci tylko żarówka R2
3Świeci tylko żarówka R13Świeci tylko żarówka R1
4Zgaszone są obie żarówki4Świecą obie żarówki
C.D.
SekwencjaEfekt działania układuSekwencjaEfekt działania układu
0Zgaszone są obie żarówki0Świecą obie żarówki
1Świeci tylko żarówka R11Świeci tylko żarówka R1
2Świeci tylko żarówka R22Świeci tylko żarówka R2
3Świecą obie żarówki3Zgaszone są obie żarówki
4Zgaszone są obie żarówki4Świecą obie żarówki

Ilustracja do pytania
A. A.
B. C.
C. D.
D. B.
Odpowiedź C. jest prawidłowa, ponieważ dokładnie odzwierciedla działanie układu sterowania oświetleniem przedstawionego na rysunku oraz diagramu działania przekaźnika. W sekwencji 0, gdy żadne z styków nie są aktywne, obie żarówki pozostają zgaszone. Następnie w sekwencji 1, aktywacja styku 1-2 powoduje świecenie żarówki R1, co pokazuje zastosowanie przekaźników w prostych układach sterujących. W sekwencji 2, aktywacja styku 3-4 skutkuje załączeniem żarówki R2, co ilustruje możliwość niezależnego sterowania różnymi źródłami światła. W sekwencji 3, w której oba styki są aktywne, zarówno R1, jak i R2 świecą, co pokazuje, jak można zintegrować różne obwody w jednym układzie. Na koniec, w sekwencji 4, układ wraca do stanu początkowego, co jest typowym zachowaniem w układach sterujących, gdzie ważna jest możliwość cyklicznego powracania do stanu zerowego. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w automatyzacji i sterowaniu, umożliwiając efektywne zarządzanie oświetleniem w różnych aplikacjach.

Pytanie 12

Elektronarzędzie przedstawione na rysunku jest stosowane przy wykonywaniu instalacji elektrycznej

Ilustracja do pytania
A. prowadzonej w tynku.
B. prefabrykowanej.
C. natynkowej.
D. podtynkowej.
Wybór opcji dotyczącej instalacji natynkowej, prowadzonej w tynku lub prefabrykowanej może wynikać z błędnych założeń dotyczących charakterystyki tych typów instalacji. Instalacje natynkowe polegają na montażu przewodów na powierzchni ściany, co jest niezgodne z funkcją urządzenia przedstawionego na rysunku. Frezarka do rowków, jaką widać, służy do tworzenia bruzd, co jest typowe dla instalacji podtynkowej, a nie natynkowej. Wybór opcji prowadzonej w tynku także jest mylny, ponieważ odnosi się do sytuacji, gdzie kable są umieszczane w tynkach, ale nie w bruzdach, co również wymaga innego podejścia technologicznego. Prefabrykowane instalacje natomiast obejmują z góry przygotowane elementy, które są montowane w całości, co nie ma związku z używaniem narzędzi do frezowania. Kluczowym błędem myślowym jest zrozumienie, że każda z tych opcji ma inne zastosowania, a ich wybór oparty jest na konkretnych wymaganiach konstrukcyjnych. Zrozumienie różnic między tymi typami instalacji jest niezbędne do właściwego podejścia do prac elektrycznych i zapewnienia bezpieczeństwa oraz funkcjonalności w budownictwie.

Pytanie 13

Metodą oceny efektywności połączeń wyrównawczych powinien być pomiar napięć

A. rażeniowych
B. dotykowych
C. skutecznych
D. krokowych
Mówiąc o napięciach dotykowych, rażeniowych czy krokowych, chociaż są istotne z punktu widzenia bezpieczeństwa, niekoniecznie są najlepszym sposobem na ocenę efektywności połączeń wyrównawczych. Napięcia dotykowe to te, które można poczuć, gdy dotykamy czegoś przewodzącego, ale to nie mówi nam zbyt wiele o tym, jak skutecznie działają połączenia wyrównawcze. Z napięciami rażeniowymi jest podobnie – one dotyczą kontaktu z niebezpiecznym przewodnikiem, ale także nie oceniają efektywności samego połączenia. Napięcia krokowe, które mogą wystąpić podczas awarii, mają większe znaczenie dla oceny ryzyka dla ludzi w pobliżu, ale znów nie dostarczają informacji o samych połączeniach. Dlatego poleganie na tych pomiarach może prowadzić do błędnych wniosków, bo nie biorą one pod uwagę całego rozkładu napięć w instalacji, a to w końcu może być mylące. Ważne jest, by rozróżniać kwestie bezpieczeństwa od skuteczności systemu ochrony. Prawdziwe pomiary napięć skutecznych dają nam ważne informacje, które pomagają upewnić się, że instalacja elektryczna spełnia normy, takie jak PN-IEC 60364, które mocno akcentują bezpieczeństwo oraz prawidłowe działanie systemów ochronnych.

Pytanie 14

Jaką maksymalną wartość impedancji pętli zwarcia powinien mieć obwód o napięciu 230/400 V, aby wyłącznik instalacyjny nadprądowy C10 mógł skutecznie zapewnić ochronę przed porażeniem?

A. 7,7 Ω
B. 0,4 Ω
C. 2,3 Ω
D. 4,6 Ω
Wiesz co, jeśli chodzi o maksymalną wartość impedancji pętli zwarcia dla obwodu 230/400 V z wyłącznikiem nadprądowym C10, to wynosi ona 2,3 Ω. To wyliczenie oparłem na normie PN-IEC 60364, która w sumie mówi, jakie powinny być zasady dotyczące ochrony elektrycznej. Wyłącznik C10, który działa przy prądzie 10 A, musi zadziałać szybko, kiedy pojawi się zwarcie, a do tego potrzebna jest niska impedancja pętli. W skrócie, żeby zapewnić bezpieczeństwo, trzeba pilnować, żeby ta impedancja nie była wyższa niż 2,3 Ω. Dzięki temu wyłącznik zadziała w krótkim czasie, co daje lepszą ochronę. Jakby impedancja była wyższa, to wyłącznik może działać wolniej, a to już tworzy ryzyko dla ludzi. Dlatego ważne jest, żeby regularnie mierzyć impedancję pętli zwarcia i trzymać to w ryzach.

Pytanie 15

Aby zrealizować połączenie przewodów z żyłami jednodrutowymi przy użyciu złączki WAGO, co powinno się zastosować?

A. cęgi do zdejmowania izolacji oraz zaciskarkę końcówek
B. cęgi do zdejmowania izolacji oraz wkrętak
C. nóż monterski
D. prasę hydrauliczną
Podejście, które sugeruje użycie prasy hydraulicznej w przypadku łączenia przewodów z żyłami jednodrutowymi za pomocą złączek typu WAGO, jest mylne. Prasa hydrauliczna jest narzędziem stosowanym głównie do zaciskania końcówek przewodów, co w kontekście złączek WAGO nie ma zastosowania, ponieważ te złącza działają na zasadzie sprężystego zacisku mechanicznego, a nie na zasadzie spawania czy zaciskania. W przypadku użycia noża monterskiego, mylenie tej czynności z użyciem prasy hydraulicznej może wynikać z nieznajomości podstawowych zasad montażu instalacji elektrycznych. Nóż monterski jest narzędziem, które doskonale nadaje się do precyzyjnego usuwania izolacji, co jest kluczowe dla uzyskania dobrego połączenia. Cążki do zdejmowania izolacji i wkrętaki również nie są optymalnymi narzędziami w tym kontekście, ponieważ ich zastosowanie nie zabezpiecza połączenia w optymalny sposób, co może prowadzić do trudności w zapewnieniu dobrego kontaktu elektrycznego. W przypadku zastosowania cęgów do zdejmowania izolacji, istnieje ryzyko uszkodzenia przewodu, co obniża jakość połączenia. Dobre praktyki w branży elektrycznej wymagają użycia odpowiednich narzędzi dla określonego rodzaju złączeń i połączeń, co podkreśla znaczenie znajomości technologii i narzędzi dostępnych na rynku.

Pytanie 16

Jaką minimalną wartość prądu powinno mieć wykonanie pomiaru ciągłości elektrycznej przewodów ochronnych w głównych i dodatkowych połączeniach wyrównawczych oraz przewodów czynnych w przypadku obwodów odbiorczych typu pierścieniowego?

A. 150 mA
B. 100 mA
C. 200 mA
D. 500 mA
Udzielenie odpowiedzi innej niż 200 mA może prowadzić do nieprawidłowej oceny stanu ciągłości przewodów ochronnych. Wartości takie jak 100 mA, 150 mA czy 500 mA nie są wystarczające lub nieadekwatne do przeprowadzenia rzetelnych pomiarów w kontekście ochrony przeciwporażeniowej. Wybór niższej wartości prądu, jak 100 mA, może skutkować sytuacją, w której nie zostaną wykryte niewielkie przerwy w ciągłości przewodu, co z kolei stwarza poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa użytkowników. Z kolei wartość 150 mA, mimo że może wydawać się bardziej sensowna, wciąż nie spełnia wymagań dotyczących dokładności pomiarów, co może prowadzić do fałszywych odczytów. Zwiększenie prądu do 500 mA, choć teoretycznie może wydawać się korzystne, może w rzeczywistości prowadzić do uszkodzenia delikatnych elementów instalacji, a także może doprowadzić do niebezpiecznych sytuacji, takich jak przegrzanie przewodów. Kluczowe jest zrozumienie, że odpowiednie wartości prądu pomiarowego mają na celu nie tylko wykrycie ewentualnych usterek, ale także zapewnienie, że instalacja działa w sposób bezpieczny i niezawodny. Właściwe rozumienie norm oraz ich stosowanie jest niezbędne w praktyce inżynierskiej.

Pytanie 17

Która z poniższych zasad nie jest zawsze obligatoryjna w trakcie serwisowania i konserwacji instalacji elektrycznych o napięciu do 1 kV?

A. Pod napięciem wolno wymieniać tylko bezpieczniki lub żarówki (świetlówki) w nienaruszonej oprawie
B. Każde prace remontowe powinny być prowadzone po odłączeniu napięcia
C. Wszelkie prace można wykonywać jedynie w obecności osoby asekurującej
D. Pomiary i próby można realizować bez wyłączania napięcia, o ile zastosuje się odpowiednie środki ochrony
Odpowiedź wskazująca, że wszelkie prace można wykonywać tylko w obecności osoby asekurującej, jest poprawna, ponieważ nie jest to zasada bezwzględnie obowiązująca w przypadku instalacji elektrycznych o napięciu znamionowym do 1 kV. Prace konserwacyjne i naprawcze mogą być wykonywane samodzielnie, pod warunkiem, że zastosowane zostaną odpowiednie środki zabezpieczające, takie jak stosowanie narzędzi izolowanych, odzieży ochronnej i przestrzeganie procedur bezpieczeństwa. Rola osoby asekurującej staje się kluczowa w bardziej niebezpiecznych warunkach, na przykład podczas pracy na wysokości, ale dla prostych prac w obrębie instalacji, nie jest to wymóg. W praktyce, przy zachowaniu ostrożności i zastosowaniu właściwych środków, technicy mogą wykonywać podstawowe naprawy, takie jak wymiana bezpieczników czy żarówek, bez nadzoru innej osoby, co przyspiesza procesy naprawcze i zwiększa efektywność pracy. Ważne jest, aby przed przystąpieniem do jakichkolwiek prac upewnić się, że zna się zasady BHP oraz normy PN-IEC 60364 dotyczące instalacji elektrycznych. Właściwe podejście do bezpieczeństwa i eksploatacji instalacji elektrycznych ma kluczowe znaczenie dla minimalizacji ryzyka wypadków.

Pytanie 18

Poślizg silnika indukcyjnego osiągnie wartość 1, gdy

A. wirnik silnika będzie w bezruchu.
B. silnik zostanie zasilony prądem przeciwnym.
C. silnik znajdzie się w stanie jałowym.
D. wirnik silnika zostanie dogoniony.
Zrozumienie zasad działania silników indukcyjnych jest kluczowe dla efektywnej ich eksploatacji, dlatego warto przyjrzeć się błędnym koncepcjom, które mogą prowadzić do mylnych wniosków. W przypadku, gdy wirnik silnika zostaje dopędzony, oznacza to, że jego prędkość zbliża się do prędkości synchronizacyjnej, co prowadzi do zmniejszenia poślizgu, a nie do uzyskania wartości równej 1. Takie zjawisko występuje w silnikach, które są zasilane zmiennym prądem i wymagają odpowiedniego momentu obrotowego, aby zrównoważyć obciążenie. Z kolei pozostawienie silnika na biegu jałowym skutkuje poślizgiem mniejszym niż 1, ponieważ wirnik wciąż kręci się, choć bez obciążenia. Zasilanie silnika przeciwprądem to sytuacja, w której występuje odwrócenie kierunku prądu w uzwojeniach, co skutkuje przeciwnym działaniem momentu obrotowego, ale nie powoduje poślizgu równego 1 w klasycznym sensie. Typowym błędem myślowym jest zrozumienie poślizgu jako czegoś, co można kontrolować niezależnie od fizycznych parametrów pracy silnika. W rzeczywistości poślizg jest wskaźnikiem funkcjonowania silnika i jest ściśle powiązany z jego obciążeniem oraz dynamiką pracy. Wiedza na temat poślizgu jest zatem fundamentalna dla inżynierów i techników zajmujących się automatyką i energetyką.

Pytanie 19

Aby zrealizować instalację zasilającą dla urządzeń, które potrzebują do działania napięcia AC 230V, w rurkach podtynkowych w pomieszczeniu, gdzie temperatura osiąga 100 °C, należy zastosować przewody oznaczone symbolem

A. DYc 150
B. DY 700
C. DY 100
D. DYc 750
Odpowiedzi oznaczone jako DYc 150, DY 700 oraz DY 100 nie są odpowiednimi wyborami do warunków opisanych w pytaniu. Przewody DYc 150, mimo że są elastyczne, nie są przystosowane do pracy w wysokich temperaturach, ponieważ ich maksymalna temperatura pracy jest znacznie poniżej 100°C. Wybranie ich do instalacji w takim środowisku może prowadzić do ich uszkodzeń, co wiąże się z ryzykiem awarii elektrycznej. Odpowiedź DY 700 oznacza przewody, które nie są przystosowane do wysokotemperaturowych warunków, co czyni je nieskutecznymi w zastosowaniach, w których temperatura otoczenia przekracza 70°C. Przewody te mają ograniczenia w zakresie wytrzymałości na ciepło, co może skutkować ich degradacją w dłuższej perspektywie. Ostatnia z proponowanych odpowiedzi, DY 100, również nie jest odpowiednia, ponieważ przewody te są zaprojektowane do niskotemperaturowych aplikacji i nie spełniają wymagań dla instalacji w pomieszczeniach o temperaturze 100°C. Wybór niewłaściwych przewodów może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym zwiększonego ryzyka pożaru oraz przerw w zasilaniu. Właściwym podejściem jest zawsze dobór materiałów, które są zgodne z wymogami projektowymi i normami branżowymi, co zapewnia bezpieczeństwo i niezawodność systemu elektrycznego.

Pytanie 20

Podczas montażu instalacji elektrycznej w pomieszczeniach wilgotnych, należy zastosować gniazda wtykowe o minimalnym stopniu ochrony

A. IP20
B. IP55
C. IP33
D. IP44
Podczas instalacji elektrycznej w pomieszczeniach wilgotnych niezwykle istotne jest zapewnienie odpowiedniego poziomu ochrony przed wilgocią i kurzem, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa użytkowników. Stopień ochrony IP44 wskazuje, że urządzenie jest zabezpieczone przed ciałami obcymi większymi niż 1 mm oraz przed wodą bryzgającą z dowolnego kierunku. Dlatego właśnie IP44 jest minimalnym wymogiem w wilgotnych pomieszczeniach, takich jak łazienki czy kuchnie. W praktyce oznacza to, że gniazda i wtyczki muszą być odpowiednio uszczelnione, aby zapobiec wnikaniu wilgoci, co mogłoby prowadzić do zwarcia i awarii systemu elektrycznego. Zastosowanie IP44 to standard branżowy, który zapewnia bezpieczeństwo użytkowników oraz długotrwałe działanie instalacji elektrycznej. Moim zdaniem, znajomość tych norm to absolutna podstawa dla każdego elektryka, który chce wykonywać swoją pracę zgodnie z obowiązującymi przepisami i zapewnić komfort oraz bezpieczeństwo użytkownikom.

Pytanie 21

Aby podłączyć metalowe rury gazowe do uziemionej instalacji ochronnej w budynku jednorodzinnym, konieczne jest

A. zainstalowanie wstawki izolacyjnej na przyłączu gazowym w odległości co najmniej 10 m od obiektu
B. zamontowanie odpowiedniej wstawki izolacyjnej pomiędzy miejscem przyłączenia przewodu wyrównawczego a miejscem wprowadzenia rurociągu do obiektu
C. nałożenie na rurę gazową przyłączeniową otuliny izolacyjnej na długości co najmniej 15 m od obiektu
D. bezpośrednie podłączenie rur gazowych do systemu połączeń wyrównawczych
Zainstalowanie wstawki izolacyjnej na przyłączu gazowym w odległości co najmniej 10 m od budynku jest podejściem, które nie uwzględnia specyfiki instalacji gazowych i ich interakcji z innymi systemami budowlanymi. Przede wszystkim, odległość 10 m nie ma uzasadnienia w kontekście ochrony przed porażeniem prądem elektrycznym, ponieważ izolacja powinna być stosowana bezpośrednio w miejscu, gdzie istnieje ryzyko pojawienia się napięcia na rurach gazowych. Instalowanie wstawki izolacyjnej zbyt daleko od punktu przyłączenia może prowadzić do niekontrolowanego przewodzenia prądu do systemu gazowego, co stwarza poważne zagrożenie. Przyłączenie bezpośrednio rur gazowych do systemu połączeń wyrównawczych jest również błędnym podejściem, ponieważ metalowe rury gazowe są przewodnikami prądu i ich bezpośrednie połączenie z systemem mogą prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, takich jak korozja elektrochemiczna, co osłabia integralność strukturalną rur. Podobnie, zakładanie otuliny izolacyjnej na rurę gazową bez odpowiedniej wstawki izolacyjnej również nie zapewnia koniecznej ochrony, ponieważ sama otulina nie jest wystarczająca do eliminacji ryzyka przewodzenia prądu. W kontekście bezpieczeństwa instalacji gazowych, kluczowe jest przestrzeganie aktualnych norm i standardów, które podkreślają znaczenie właściwych praktyk w zakresie podłączeń i izolacji.

Pytanie 22

Który z wymienionych elementów chroni nakrętki przed poluzowaniem?

A. Podkładka dystansowa
B. Podkładka sprężysta
C. Tuleja kołnierzowa
D. Tuleja redukcyjna
Podkładka sprężysta, znana również jako podkładka naciskowa, to element konstrukcyjny stosowany w wielu zastosowaniach inżynieryjnych, którego głównym celem jest zapewnienie odpowiedniego docisku oraz zabezpieczenie połączeń gwintowych przed luzowaniem. Działa ona poprzez wytworzenie siły sprężystej, która przeciwdziała odkręcaniu się nakrętek, co jest szczególnie istotne w aplikacjach narażonych na wibracje. W praktyce, podkładki sprężyste są powszechnie stosowane w motoryzacji, budownictwie, a także w produkcji maszyn. Zgodnie z normami DIN, takich jak DIN 127 i DIN 137, podkładki te powinny być odpowiednio dobrane do zastosowań, co wpływa na ich efektywność w zapobieganiu luzowaniu. Należy również zwrócić uwagę na materiał, z którego podkładki są wykonane. Na przykład, podkładki ze stali nierdzewnej są odporne na korozję i sprawdzają się w trudnych warunkach atmosferycznych, co znacząco przedłuża żywotność połączenia. Użycie podkładek sprężystych jest wskazane w przypadku połączeń, gdzie występują zmienne obciążenia i wstrząsy, co czyni je niezastąpionymi w nowoczesnej inżynierii.

Pytanie 23

Prace przeprowadzane pod napięciem w instalacji domowej wymagają użycia narzędzi izolowanych o minimalnym poziomie napięcia izolacji

A. 1000 V
B. 250 V
C. 500 V
D. 120 V
Wybór wartości 500 V jako minimalnego napięcia izolacji dla narzędzi używanych w pracach pod napięciem w instalacjach mieszkaniowych jest zgodny z normami bezpieczeństwa, które nakładają wymogi dotyczące odpowiedniego poziomu izolacji. Narzędzia izolowane o napięciu 500 V są powszechnie stosowane w branży elektrycznej, aby zapewnić bezpieczeństwo podczas wykonywania czynności konserwacyjnych lub naprawczych. Takie narzędzia są zaprojektowane w taki sposób, aby minimalizować ryzyko porażenia prądem elektrycznym, a ich izolacja powinna być testowana w odpowiednich warunkach. Przykłady takich narzędzi to wkrętaki, szczypce czy kombinerki, które mają oznaczenia jakościowe i są produkowane zgodnie z międzynarodowymi standardami, takimi jak IEC 60900, które definiują wymagania dla narzędzi izolowanych. Użycie narzędzi o odpowiedniej izolacji nie tylko chroni technika, ale także zapewnia, że prace są wykonywane zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa elektrycznego.

Pytanie 24

Jaką maksymalną rezystancję uziemienia należy zastosować dla odbiornika w sieci TT, aby wyłącznik różnicowoprądowy o prądzie różnicowym 300 mA zapewniał skuteczną ochronę przed porażeniem w przypadku uszkodzenia izolacji, przy założeniu, że dopuszczalne napięcie dotykowe wynosi 50 V?

A. 166,7 Ω
B. 1,3 Ω
C. 6,0 Ω
D. 766,7 Ω
Wybór wartości różnych rezystancji uziemienia, takich jak 766,7 Ω, 6,0 Ω czy 1,3 Ω, wskazuje na nieporozumienie dotyczące zasadności obliczeń i norm bezpieczeństwa związanych z instalacjami elektrycznymi. Wartość 766,7 Ω jest zbyt wysoka, co oznacza, że w przypadku uszkodzenia izolacji, prąd różnicowy nie zostanie skutecznie odłączony, co stwarza ryzyko porażenia. Z kolei 6,0 Ω i 1,3 Ω są nieadekwatne w kontekście wymaganej maksymalnej rezystancji dla wyłącznika różnicowoprądowego o tak dużym prądzie różnicowym. W praktyce, zbyt niska rezystancja może prowadzić do nieprawidłowego działania systemu ochrony i fałszywych wyzwalań, co jest nie do przyjęcia w instalacjach elektrycznych. Właściwe zrozumienie tego zagadnienia wymaga znajomości wzorów na obliczanie rezystancji uziemienia oraz znajomości zależności między napięciem dotykowym, prądem różnicowym i rezystancją. Każda z tych wartości odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa instalacji, a ich niewłaściwe dobieranie może prowadzić do nr. 1 zagrożeń w elektryczności, jakim jest porażenie prądem. Wartości rezystancji powinny być starannie dobierane zgodnie z zaleceniami norm, a ich zrozumienie jest niezbędne dla każdego inżyniera zajmującego się projektowaniem i wdrażaniem instalacji elektrycznych.

Pytanie 25

Jakie jest wymagane napięcie testowe przy pomiarze rezystancji izolacji obwodów w instalacjach elektrycznych 230/400 V?

A. 1000 V
B. 500V
C. 750V
D. 250V
Wymagane napięcie probiercze przy badaniu rezystancji izolacji obwodów w instalacjach elektrycznych 230/400 V wynosi 500 V. Taki poziom napięcia jest zgodny z normami określonymi w dokumentach takich jak PN-EN 61557-2, które regulują przeprowadzanie badań izolacji. Stosowanie napięcia 500 V jest efektywne w testowaniu izolacji, gdyż pozwala na uzyskanie rzetelnych wyników, przy jednoczesnym minimalizowaniu ryzyka uszkodzenia izolacji. Praktyczne zastosowanie tego napięcia jest szczególnie widoczne w instalacjach o napięciu roboczym 230/400 V, gdzie niskie napięcie mogłoby nie ujawnić potencjalnych problemów, a zbyt wysokie mogłoby prowadzić do uszkodzeń lub fałszywych odczytów. Regularne testy rezystancji izolacji przy użyciu odpowiednich napięć są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i niezawodności instalacji elektrycznych, co wynika z praktyk branżowych oraz przepisów BHP.

Pytanie 26

Który z podanych łączników elektrycznych jest przeznaczony do układu niezależnego sterowania światłem z przynajmniej 3 różnych lokalizacji?

A. Świecznikowy
B. Krzyżowy
C. Jednobiegunowy
D. Dwubiegunowy
Odpowiedź 'Krzyżowy' jest poprawna, ponieważ łącznik krzyżowy jest kluczowym elementem w instalacjach elektrycznych, które wymagają sterowania oświetleniem z wielu miejsc. Umożliwia on połączenie trzech lub więcej punktów sterujących, co znacznie zwiększa elastyczność w zarządzaniu oświetleniem w większych pomieszczeniach lub w korytarzach. Przykładem zastosowania łącznika krzyżowego może być sytuacja, w której światło w długim korytarzu jest kontrolowane zarówno na początku, w środku, jak i na końcu. W połączeniu z łącznikami schodowymi, które umożliwiają sterowanie z dwóch miejsc, łącznik krzyżowy wprowadza dodatkowy poziom kontroli, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w instalacjach elektrycznych. Zgodnie z normami PN-IEC 60669-1, stosowanie łączników krzyżowych jest rekomendowane w celu zapewnienia wygodnego i funkcjonalnego dostępu do systemu oświetlenia, co zwiększa komfort użytkowania oraz efektywność energetyczną.

Pytanie 27

Elementem końcowym sieci zasilającej, a także punktem początkowym instalacji elektrycznej budynku jest

A. złącze
B. przyłącze
C. wewnętrzna linia zasilająca
D. rozdzielnica główna
Wybór odpowiedzi związanej z wewnętrzną linią zasilającą, złączem lub rozdzielnicą główną wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące struktury sieci elektroenergetycznej. Wewnętrzna linia zasilająca odnosi się do instalacji, która rozprowadza energię wewnątrz budynku, ale nie jest jej początkiem ani końcowym elementem zewnętrznej sieci zasilającej. Jej działanie jest uzależnione od prawidłowego funkcjonowania przyłącza, które dostarcza energię do budynku. Złącze natomiast jest punktem, w którym energia elektryczna z sieci zewnętrznej łączy się z instalacją budynku, ale nie stanowi ono końca sieci zasilającej. Rozdzielnica główna, mimo że kluczowa w zarządzaniu dystrybucją energii wewnątrz budynku, również nie jest początkiem instalacji elektrycznej, lecz raczej punktem rozdzielającym energię na poszczególne obwody. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie tych elementów z przyłączem, co może prowadzić do nieporozumień w projektowaniu oraz wykonawstwie instalacji elektrycznych. Aby uniknąć takich błędów, warto zaznajomić się z pełną strukturą instalacji, co przyczynia się do poprawnej analizy i realizacji projektów elektrycznych.

Pytanie 28

W jaki sposób realizowana jest ochrona przed porażeniem elektrycznym poprzez dotyk pośredni w oprawie oświetleniowej drugiej klasy ochronności działającej w sieci TN-S?

A. Zasilanie z transformatora izolacyjnego
B. Użycie napięcia zasilania o zmniejszonej wartości
C. Połączenie obudowy z przewodem ochronnym sieci
D. Zastosowanie podwójnej warstwy izolacji
W kontekście ochrony przed dotykiem pośrednim, wiele podejść może wydawać się atrakcyjnych, jednak nie są one wystarczające do zapewnienia właściwego poziomu bezpieczeństwa. Zastosowanie napięcia zasilającego o obniżonej wartości, choć teoretycznie może zredukować ryzyko porażenia, nie eliminuje go całkowicie, ponieważ w przypadku awarii izolacji nadal może wystąpić ryzyko niebezpiecznego napięcia. Zasilanie z transformatora separacyjnego również nie stanowi pełnej odpowiedzi na problem, gdyż chociaż transformator ten ogranicza ryzyko porażenia, to nie jest to rozwiązanie wystarczające w przypadku urządzeń, które nie są dostatecznie izolowane. Połączenie obudowy z przewodem ochronnym sieci jest bardziej charakterystyczne dla urządzeń klasy I, gdzie niezbędne jest uziemienie, natomiast w oprawach klasy II, które są projektowane bez przewodu ochronnego, takie podejście jest nieadekwatne. Te nieprawidłowe koncepcje często wynikają z braku zrozumienia zasad klasyfikacji sprzętu elektrycznego oraz norm bezpieczeństwa, takich jak IEC 61140, które jasno definiują wymagania dotyczące ochrony przeciwporażeniowej. Właściwe zrozumienie i zastosowanie zasad dotyczących izolacji oraz konstrukcji sprzętu jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa użytkowników, co jest często pomijane w praktycznych zastosowaniach.

Pytanie 29

Którą wielkość fizyczną można zmierzyć przyrządem pokazanym na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. Natężenie oświetlenia.
B. Temperaturę barwową światła.
C. Luminancję.
D. Światłość.
Poprawna odpowiedź to natężenie oświetlenia, które jest mierzonym parametrem przez luksomierz, przyrząd specjalistyczny zaprojektowany do oceny ilości światła padającego na określoną powierzchnię. Natężenie oświetlenia wyrażane jest w luksach (lx), co odnosi się do strumienia świetlnego padającego na powierzchnię jednego metra kwadratowego. W praktyce, luksomierze są używane w wielu dziedzinach, takich jak architektura, fotografia czy ergonomia, aby zapewnić odpowiednie warunki oświetleniowe, które wpływają na komfort oraz efektywność pracy. Na przykład, w biurach często normy dotyczące natężenia oświetlenia wynoszą od 300 do 500 luksów, co jest wystarczające do prowadzenia typowych prac biurowych. Użycie luksomierzy pozwala na optymalizację warunków oświetleniowych, co jest istotne dla zdrowia i wydajności pracowników. To narzędzie jest również kluczowe w budownictwie ekologicznym, gdzie odpowiednie oświetlenie wpływa na oszczędność energii.

Pytanie 30

Na którą z wymienionych przyczyn, występującą w obwodzie odbiorczym instalacji elektrycznej, musi reagować wyłącznik różnicowoprądowy poprzez samoczynne wyłączenie?

A. Przepięcie
B. Upływ prądu
C. Przeciążenie
D. Zwarcie międzyfazowe
Wyłącznik różnicowoprądowy (RCD) ma na celu ochronę ludzi przed porażeniem prądem elektrycznym oraz zabezpieczenie instalacji elektrycznej przed skutkami upływu prądu. Upływ prądu to sytuacja, w której część prądu roboczego nie wraca do źródła zasilania, lecz przepływa przez inne drogi, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. RCD działa na zasadzie monitorowania różnicy prądów pomiędzy przewodem fazowym a przewodem neutralnym. Gdy ta różnica przekroczy ustalony poziom (zazwyczaj 30 mA w instalacjach domowych), RCD natychmiast odłącza zasilanie. Praktycznym zastosowaniem RCD jest instalacja w łazienkach i kuchniach, gdzie istnieje wysokie ryzyko kontaktu z wodą. Warto również podkreślić, że zgodnie z normami PN-IEC 61008, stosowanie RCD jest obowiązkowe w miejscach narażonych na porażenie prądem, co podkreśla znaczenie ich montażu w nowoczesnych instalacjach elektrycznych.

Pytanie 31

Jaką rolę pełnią uzwojenia pomocnicze w silniku prądu stałego?

A. Obniżają rezystancję obwodu twornika
B. Usuwają niekorzystne efekty wynikające z działania twornika
C. Generują napięcie remanentu
D. Przeciwdziałają rozbieganiu się silnika w przypadku spadku obciążenia
Uzwojenia pomocnicze w silniku prądu stałego to naprawdę ważny temat, bo mają spory wpływ na to, jak ten silnik działa. Kiedy silnik jest w ruchu, to nieuniknione są pewne zjawiska, jak efekt rozbiegowy czy spadek momentu obrotowego. Uzwojenia pomocnicze, poprzez swoje połączenia, pomagają w stabilizacji tego momentu obrotowego i wpływają na ogólną wydajność silnika. W praktyce widać to na przykład w elektromagnesach czy w napędach maszyn przemysłowych, gdzie te uzwojenia zwiększają stabilność pracy silnika. Co więcej, ich zastosowanie pomaga w poprawie charakterystyk silnika, gdy obciążenie się zmienia, co jest naprawdę istotne w inżynierii elektrycznej. Warto też zwrócić uwagę na to, że dobrze zaprojektowane uzwojenia pomocnicze mogą zmniejszyć wahania prądu i wydłużyć żywotność silnika. Zgodność z normami IEC i IEEE przy ich implementacji jest kluczowa, żeby silnik działał na optymalnym poziomie i był niezawodny przez długi czas.

Pytanie 32

W oprawie oświetleniowej należy wymienić uszkodzony kondensator o danych 9 µF/230 VAC/50 Hz. Dobierz dwa kondensatory spośród dostępnych i określ sposób ich połączenia w celu wymiany uszkodzonego.

Dostępne kondensatory:
10 μF/100 VAC/50 Hz
18 μF/100 VAC/50 Hz
2,0 μF/230 VAC/50 Hz
4,0 μF/230 VAC/50 Hz
4,5 μF/230 VAC/50 Hz

A. 18 µF i połączyć szeregowo.
B. 18 µF i połączyć równolegle.
C. 4,5 µF i połączyć równolegle.
D. 4,5 µF i połączyć szeregowo.
Twoja odpowiedź jest poprawna, ponieważ połączenie równoległe dwóch kondensatorów o pojemności 4,5 µF tworzy łączną pojemność równą 9 µF, co jest dokładnie wymagane do zastąpienia uszkodzonego kondensatora. W praktyce, w przypadku układów elektrycznych, zachowanie odpowiedniej pojemności jest kluczowe dla stabilności działania urządzenia. Połączenie równoległe jest również zgodne z dobrymi praktykami projektowania układów elektronicznych, gdyż pozwala na zwiększenie pojemności, podczas gdy napięcie pracy kondensatorów musi być zgodne z wymaganiami sieci, w tym przypadku 230 VAC. Wybierając kondensatory, zwróć uwagę na ich maksymalne napięcie pracy oraz pojemność. Takie podejście zapewnia nie tylko bezpieczeństwo, ale także długotrwałe i niezawodne działanie zasilanych układów. Upewnij się, że nowo zastosowane kondensatory są odpowiednio zabezpieczone przed przeciążeniem, co może znacząco wpłynąć na ich żywotność.

Pytanie 33

Jakie materiały są wykorzystywane do izolacji żył przewodów elektrycznych?

A. Polwinit i guma
B. Mika i silikon
C. Silikon i guma
D. Polwinit i mika
Polwinit, czyli PVC, oraz guma to dwa naprawdę ważne materiały, które używa się do izolacji żył w przewodach elektrycznych. Dają one gwarancję, że wszystko będzie działać bezpiecznie i przez długi czas. Polwinit jest znany ze swojej odporności na różne chemikalia i wysokie temperatury, dlatego często znajdziesz go w kablach niskiego i średniego napięcia. Ma fajne właściwości mechaniczne i elektryczne, na przykład niską przewodność elektryczną, co czyni go super materiałem do izolacji. Guma natomiast jest elastyczna i świetnie sprawdza się tam, gdzie przewody muszą się poruszać lub być zginane. To ważne w sytuacjach, gdzie są narażone na wibracje. Normy IEC 60227 i IEC 60502 pokazują, jak ważne jest korzystanie z odpowiednich materiałów, żeby zapewnić bezpieczeństwo i niezawodność instalacji elektrycznych. Polwinitowe i gumowe izolacje są używane w wielu miejscach – od domów po przemysł, a nawet w motoryzacji. Dobrze wiedzieć, że odporność tych materiałów na różne czynniki może naprawdę wpłynąć na bezpieczeństwo całego systemu elektrycznego.

Pytanie 34

Którym zestawem przyrządów pomiarowych można w przypadku braku watomierza wyznaczyć moc czynną pobieraną przez silnik elektryczny zasilany z instalacji jednofazowej?

Amperomierz
Częstościomierz
Waromierz
Amperomierz
Częstościomierz
Woltomierz
Omomierz
Waromierz
Woltomierz
Amperomierz
Waromierz
Woltomierz
ABCD

A. C.
B. D.
C. A.
D. B.
Odpowiedź D jest prawidłowa, ponieważ zestaw przyrządów składający się z amperomierza i woltomierza jest wystarczający do pomiaru mocy czynnej silnika elektrycznego zasilanego z instalacji jednofazowej. W obwodach jednofazowych moc czynna obliczana jest na podstawie wzoru P = U * I * cos(φ), gdzie U to napięcie, I to natężenie prądu, a cos(φ) to współczynnik mocy. Amperomierz umożliwia pomiar natężenia prądu, natomiast woltomierz pozwala na pomiar napięcia. Znajomość wartości obu tych parametrów pozwala na obliczenie mocy czynnej silnika. Przykładowo, jeśli zmierzymy napięcie w obwodzie jako 230 V i natężenie prądu jako 10 A, a współczynnik mocy ustalimy na 0,8, moc czynna wyniesie P = 230 * 10 * 0,8 = 1840 W. Taka metoda jest zgodna z praktykami stosowanymi w elektrotechnice i jest szeroko akceptowana w branży.

Pytanie 35

Podaj rodzaj i miejsce uszkodzenia w trójfazowym silniku indukcyjnym o uzwojeniach połączonych w gwiazdę, jeżeli wyniki pomiarów rezystancji jego uzwojeń przedstawione są w tabeli.

Rezystancja między zaciskamiWartość
U - V20,0 Ω
V - W15,0 Ω
W - U15,0 Ω

A. Zwarcie międzyzwojowe w fazie W
B. Przerwa w uzwojeniu fazy W
C. Przerwa w uzwojeniu fazy V
D. Zwarcie międzyzwojowe w fazie V
Odpowiedź "Zwarcie międzyzwojowe w fazie W" jest prawidłowa, ponieważ analiza wyników pomiarów rezystancji uzwojeń trójfazowego silnika indukcyjnego wskazuje na istotne różnice w wartościach rezystancji, które są kluczowym wskaźnikiem stanu uzwojeń. W przypadku uzwojenia W, wartość rezystancji wynosi 5,0 Ω, co jest znacznie niższe od wartości uzwojeń U i V, które wynoszą odpowiednio 20,0 Ω i 15,0 Ω. Taka różnica wskazuje na wystąpienie zwarcia międzyzwojowego. W praktyce, gdy rezystancja jednego z uzwojeń jest znacznie niższa, oznacza to, że w tym uzwojeniu doszło do nieprawidłowości, która prowadzi do utraty właściwości izolacyjnych. W przypadku silników indukcyjnych, regularne monitorowanie rezystancji uzwojeń jest kluczowe dla wczesnego wykrywania uszkodzeń, co pozwala na zapobieganie poważniejszym awariom. Standardy branżowe, takie jak IEC 60034, podkreślają znaczenie regularnych przeglądów oraz testów, by zapewnić niezawodność i efektywność pracy urządzeń elektrycznych. Dodatkowo, znajomość typowych uszkodzeń, takich jak zwarcia międzyzwojowe, jest niezbędna dla techników w celu szybkiej diagnozy i naprawy silników elektrycznych.

Pytanie 36

Zgodnie z PN-IEC 60364-4-41:2000, maksymalny dozwolony czas wyłączenia w systemach typu TN przy napięciu zasilania 230 V wynosi

A. 0,1 s
B. 0,2 s
C. 0,8 s
D. 0,4 s
Wielu specjalistów może mieć trudności z ustaleniem prawidłowego maksymalnego czasu wyłączenia w układach sieci typu TN, co prowadzi do wyboru nieodpowiednich odpowiedzi. Na przykład, wybór 0,1 s jako maksymalnego czasu wyłączenia może wynikać z nieporozumienia dotyczącego typowych wartości stosowanych w różnych instalacjach elektrycznych. W rzeczywistości, czas ten jest zbyt krótki, by mógł być stosowany w standardowych warunkach użytkowych. Zbyt szybkie wyłączenie może nie pozwolić na prawidłowe działanie urządzeń zabezpieczających, co z kolei naraża na ryzyko zarówno użytkowników, jak i same instalacje. Z kolei 0,2 s oraz 0,8 s również są błędnymi wartościami, ponieważ nie odpowiadają wymaganiom normy, która została opracowana na podstawie analiz ryzyka i doświadczeń w zakresie ochrony przed porażeniem prądem elektrycznym. Czas 0,2 s może prowadzić do sytuacji, w których niebezpieczne napięcie utrzymuje się zbyt długo, a 0,8 s nie zapewnia wystarczającej ochrony. W praktyce, wartością 0,4 s uznano kompromis pomiędzy efektywnością działania zabezpieczeń a bezpieczeństwem użytkowników, co czyni tę wiedzę kluczową dla osób zajmujących się projektowaniem i nadzorem nad instalacjami elektrycznymi.

Pytanie 37

W jaki sposób można zweryfikować funkcjonowanie wyłącznika różnicowoprądowego?

A. Zmieniając ustawienie dźwigni "ON-OFF"
B. Sprawdzając napięcie oraz prąd wyłącznika
C. Tworząc zwarcie w obwodzie zabezpieczonym
D. Naciskając przycisk "TEST"
Wyłącznik różnicowoprądowy (RCD) jest kluczowym elementem systemów zabezpieczeń elektrycznych, który chroni przed porażeniem prądem elektrycznym oraz pożarami spowodowanymi prądami upływowymi. Aby sprawdzić jego działanie, należy wcisnąć przycisk 'TEST', co symuluje warunki, w których RCD powinien zareagować na różnicę między prądem wpływającym a wypływającym. Działanie tego przycisku uruchamia mechanizm w RCD, który odłącza zasilanie, jeżeli wykryje jakiekolwiek nieprawidłowości. Zgodnie z normą PN-EN 61008-1, regularne testowanie RCD jest zalecane, co najmniej raz na miesiąc, aby zapewnić ich prawidłowe funkcjonowanie. Przykładem zastosowania takiego testowania może być mieszkanie, w którym w przypadku uszkodzenia izolacji w przewodzie, RCD powinien wyłączyć obwód, zanim doprowadzi to do porażenia prądem. Regularne testowanie RCD, poprzez naciśnięcie przycisku 'TEST', upewnia użytkowników, że ich systemy zabezpieczeń są w pełni sprawne i gotowe do ochrony przed zagrożeniami.

Pytanie 38

W instalacjach elektrycznych w budynkach mieszkalnych o napięciu 230 V nie wolno używać opraw oświetleniowych zrealizowanych w klasie ochrony

A. III
B. I
C. II
D. 0
Wybór klasy ochronności I, II lub III dla opraw oświetleniowych w instalacjach o napięciu 230 V jest nieodpowiedni ze względu na różnice w poziomie zabezpieczeń, które oferują poszczególne klasy. Klasa I obejmuje urządzenia, które mają zabezpieczenie w postaci uziemienia, co może stwarzać mylne wrażenie większego bezpieczeństwa w porównaniu do klasy 0. W rzeczywistości jednak, jeśli nie jest zastosowane odpowiednie uziemienie, urządzenie klasy I może być równie niebezpieczne, zwłaszcza w przypadku uszkodzeń. Z kolei klasa II zapewnia dodatkową izolację, co czyni ją bardziej odpowiednią dla instalacji domowych. Klasa III jest z kolei przeznaczona dla urządzeń niskonapięciowych, co nie jest zgodne z wymaganiami dla standardowych opraw oświetleniowych w mieszkaniach, gdzie napięcie wynosi 230 V. Błędem myślowym jest zakładanie, że klasy z większym poziomem zabezpieczeń mogą być stosowane w sytuacjach, gdzie nie jest to zalecane. Właściwe zrozumienie klas ochrony i ich zastosowań jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa instalacji elektrycznych, a ich niewłaściwe dobieranie może prowadzić do poważnych wypadków oraz uszkodzeń sprzętu. Dlatego tak ważne jest, aby zawsze przestrzegać standardów oraz zasad bezpieczeństwa określonych w normach elektrycznych.

Pytanie 39

Do jakiej kategorii urządzeń elektrycznych należą linie napowietrzne i kablowe?

A. Wytwórczych
B. Odbiorczych
C. Pomocniczych
D. Przesyłowych
Linie napowietrzne i kablowe zaliczają się do grupy urządzeń przesyłowych, ponieważ ich główną funkcją jest transport energii elektrycznej na znaczną odległość, co jest kluczowe dla zasilania odbiorców końcowych oraz dla stabilności systemu energetycznego. Przesył energii elektrycznej odbywa się z wykorzystaniem linii napowietrznych, które są powszechnie stosowane w terenach wiejskich oraz w obszarach, gdzie nie ma potrzeby zakupu droższych kabli. Dobre praktyki w zakresie przesyłu energii elektrycznej zakładają minimalizację strat, które mogą występować w trakcie transportu, co jest istotne dla efektywności energetycznej. Przykładowo, zastosowanie linii wysokiego napięcia pozwala na przesyłanie dużych mocy przy mniejszych stratach. W kontekście standardów, linie przesyłowe powinny spełniać normy określone przez Międzynarodową Komisję Elektrotechniczną (IEC) oraz krajowe regulacje dotyczące jakości i bezpieczeństwa. W praktyce oznacza to, że projektując systemy przesyłowe, inżynierowie muszą uwzględniać nie tylko parametry techniczne, ale również aspekt ochrony środowiska oraz wpływ na otoczenie.

Pytanie 40

Którym z kluczy nie da się skręcić stojana silnika elektrycznego śrubami jak przedstawiona na ilustracji?

Ilustracja do pytania
A. Imbusowym.
B. Płaskim.
C. Oczkowym.
D. Nasadowym.
Odpowiedź "imbusowym" jest poprawna, ponieważ klucz imbusowy jest przeznaczony do stosowania ze śrubami, które mają gniazdo sześciokątne wewnętrzne. W przypadku przedstawionym na ilustracji mamy do czynienia z klasyczną śrubą o sześciokątnej główce, co oznacza, że do jej dokręcenia można zastosować inne rodzaje kluczy, takie jak klucz nasadowy, oczkowy lub płaski. Każdy z tych kluczy posiada odpowiedni kształt, który umożliwia odpowiednie dopasowanie do główki śruby, co zapewnia efektywne przenoszenie momentu obrotowego. Klucz nasadowy jest powszechnie używany w mechanice, ponieważ jego konstrukcja pozwala na łatwe dokręcanie oraz odkręcanie śrub w trudnodostępnych miejscach. Klucz oczkowy z kolei umożliwia precyzyjne dokręcanie w ciasnych przestrzeniach, a klucz płaski jest podstawowym narzędziem w warsztatach mechanicznych. Wiedza na temat właściwego doboru narzędzi jest kluczowa dla zapewnienia efektywności i bezpieczeństwa pracy w każdej aplikacji mechanicznej.