Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik stylista
- Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
- Data rozpoczęcia: 10 marca 2025 11:02
- Data zakończenia: 10 marca 2025 11:29
Egzamin niezdany
Wynik: 18/40 punktów (45,0%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Podaj wymiary sukni damskiej, które są niezbędne do wyliczenia ilości materiału potrzebnego do jej uszycia?
A. Długość sukni, długość rękawa
B. Długość tylu sukni, długość przodu sukni
C. Długość sukni do linii talii, długość rękawa
D. Długość rękawa, szerokość sukni na linii bioder
Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że nie uwzględniają one wszystkich kluczowych wymiarów potrzebnych do dokładnego określenia zużycia materiału. Przykładowo, długość sukni do linii talii oraz długość rękawa nie dostarczają pełnych informacji. Długość sukni do linii talii jest przydatna tylko w kontekście określenia długości górnej części sukni, ale nie informuje o ilości materiału potrzebnego do dolnej partii, co jest kluczowe w przypadku sukni. Dodatkowo, parametr taki jak szerokość sukni na linii bioder, choć istotny, nie jest wystarczający do oszacowania zużycia materiału, gdyż nie uwzględnia długości. Długość tylu sukni oraz długość przodu sukni również są niewystarczające, gdyż te wymiary nie ukazują całości koncepcji, jaką prezentuje sukienka. Krawiectwo wymaga szczegółowej analizy, a zapotrzebowanie na materiał powinno być obliczane na podstawie pełnej sylwetki, co obejmuje zarówno długość, jak i szerokość w różnych punktach. Nieprawidłowe podejście do obliczeń wymiarów może prowadzić do niedoboru lub nadmiaru materiału, co w konsekwencji skutkuje stratami finansowymi oraz marnotrawstwem zasobów. W praktyce, każdy wymiar ma swoje miejsce i rolę, a ich ścisłe zrozumienie jest fundamentem efektywnego projektowania odzieży.
Pytanie 3
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 4
Jakie wymiary są konieczne do skrócenia i zwężenia nogawek spodni?
A. Obwód uda, szerokość nogawki na dole, długość spodni
B. Wzrost, obwód pasa, wysokość kolan
C. Obwód bioder, obwód pasa, długość spodni
D. Obwód bioder, wzrost, wysokość krocza
Wiele osób może pomyśleć, że obwód bioder, obwód pasa i długość spodni są wystarczającymi wymiarami do skrócenia i zwężenia dołu spodni. Jednakże, takie podejście nie uwzględnia specyfiki kształtu nóg oraz ich proporcji. Obwód bioder oraz pasa są istotne przy projektowaniu spodni, ale odnoszą się głównie do górnej części odzieży i nie wpływają na końcowy kształt nogawki. Długość spodni jest oczywiście istotna, ale nie wystarczy ona do właściwego dopasowania nogawki. Innym błędnym założeniem jest użycie wzrostu oraz wysokości krocza; te dwa wymiary są istotne, ale w kontekście całościowego dopasowania spodni, nie mają bezpośredniego wpływu na ich zwężenie na dole. Wzrost nie odzwierciedla proporcji nóg, a wysokość krocza nie uwzględnia różnic w obwodzie ud, co może prowadzić do nieestetycznych efektów końcowych. Niezrozumienie tych aspektów prowadzi do błędnych wniosków w procesie krawieckim, co w efekcie może skutkować brakiem satysfakcji z noszonych spodni oraz koniecznością ich dalszej przeróbki.
Pytanie 5
Jakie materiały tekstylne i izolacyjne powinny być wykorzystane do szycia damskiego płaszcza typu dyplomatka?
A. Popelina, włóknina puszysta
B. Flausz, watolina
C. < Kresz, laminat
D. Madera, futro syntetyczne
Odpowiedź "Flausz, watolina" jest całkiem trafna, bo te materiały naprawdę nadają się do szycia płaszczy damskich typu dyplomatka. Flausz jest taki mięciutki i ciepły, co świetnie sprawdza się w chłodniejsze dni. Dzięki temu płaszcze z niego są super wygodne. Poza tym ładnie wyglądają, a to ważne, gdy mówimy o odzieży wierzchniej. Watolina z kolei to idealne wypełnienie, bo dobrze izoluje ciepło. Leczy jak jest lekka, to nie obciąża, a jednocześnie super zatrzymuje ciepło ciała. Jak się to wszystko dobrze połączy, to można uzyskać naprawdę fajny produkt, który nie tylko ładnie wygląda, ale też chroni przed zimnem. Płaszcze na zimę z tych materiałów to świetny przykład, bo łączą w sobie styl i funkcjonalność.
Pytanie 6
Zmiana bluzy dresowej polega na jej skróceniu oraz wykończeniu rękawów ściągaczami. Jaka będzie całkowita cena usługi, jeżeli cena jednego gotowego ściągacza wynosi 8,00 zł, a koszt robocizny wynosi 30,00 zł?
A. 30,00 zł
B. 46,00 zł
C. 62,00 zł
D. 38,00 zł
Poprawna odpowiedź wynika z prawidłowego zsumowania kosztów związanych z przeróbką bluzy dresowej. Cena jednego ściągacza wynosi 8 zł, a ponieważ mamy do czynienia z dwiema rękawami, całkowity koszt ściągaczy wynosi 2 x 8 zł = 16 zł. Koszt robocizny, oszacowany na 30 zł, należy dodać do kosztu materiałów. W efekcie całkowity koszt usługi wynosi 16 zł (ściągacze) + 30 zł (robocizna) = 46 zł. Te obliczenia ilustrują typowy proces wyceny usług krawieckich, w którym uwzględnia się zarówno materiały, jak i czas pracy specjalisty. W praktyce, w branży krawieckiej jest to standardowe podejście do kalkulacji kosztów, które pomaga w ustaleniu rozsądnych cen oraz zapewnia, że wszystkie wydatki związane z realizacją usługi są pokryte. Tego typu kalkulacje są istotne nie tylko dla estetyki odzieży, ale również dla rentowności działalności krawieckiej.
Pytanie 7
Montaż części bluzki damskiej z tkaniny bawełnianej powinien być realizowany ściegiem maszynowym?
A. łańcuszkowym pokrywającym dwuigłowym czteronitkowym
B. łańcuszkowym prostym jednoigłowym jednonitkowym
C. stębnowym zygzakowym jednoigłowym dwunitkowym
D. stębnowym prostym jednoigłowym dwunitkowym
Wybór łańcuszkowego prostego jednoigłowego jednonitkowego jako ściegu do montażu elementów bluzki jest niewłaściwy z kilku powodów. Ścieg łańcuszkowy, choć stosunkowo elastyczny, nie zapewnia takiej samej wytrzymałości jak ścieg stębnowy, co może prowadzić do szybkiego uszkodzenia szwów pod wpływem napięcia materiału. W kontekście szycia odzieży, szczególnie z tkanin bawełnianych, jednym z kluczowych wymagań jest trwałość szwów, a łańcuszkowy prosty nie spełnia tych norm. Podobnie, stębnowy zygzakowy jednoigłowy dwunitkowy, mimo że oferuje pewną elastyczność, może nie być wystarczająco stabilny dla szwów prostych, które są narażone na przeciążenia podczas użytkowania. Z kolei łańcuszkowy pokrywający dwuigłowy czteronitkowy, choć daje bardzo estetyczny efekt, jest bardziej skomplikowany i nie zawsze praktyczny w kontekście prostych elementów bluzki. Wybór niewłaściwego ściegu może prowadzić do problemów z trwałością, co w dłuższej perspektywie wpływa na jakość odzieży. Ponadto, niektóre z tych ściegów wymagają bardziej zaawansowanych maszyn oraz technik szycia, co może być niepraktyczne w standardowym szyciu bluzek. Kluczowym błędem w rozumieniu tego zagadnienia jest często skupienie się na wyglądzie ściegów, zamiast na ich funkcjonalności oraz wytrzymałości, co jest decydujące dla jakości wykonania odzieży.
Pytanie 8
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 9
Ostateczna inspekcja wyrobu odzieżowego polega na weryfikacji
A. jakości materiałów odzieżowych poprzez porównanie ich właściwości z obowiązującymi normami.
B. jakości realizacji poszczególnych elementów odzieży przed ich montażem.
C. zgodności wykonania pojedynczych sztuk odzieży z zaakceptowanym modelem.
D. zgodności wykrojonych komponentów odzieży z wzorcami.
Odpowiedź dotycząca zgodności wykonania poszczególnych sztuk odzieży z zatwierdzonym modelem jest prawidłowa, ponieważ kontrola ostateczna wyrobu odzieżowego ma na celu zapewnienie, że każdy produkt spełnia określone standardy jakości oraz wymagania projektowe. W procesie produkcji odzieży istotne jest, aby wszystkie elementy były zgodne z zatwierdzonymi wzorami, co odnosi się do detali konstrukcyjnych, takich jak szwy, wykończenie, użyte materiały oraz ogólny wygląd. Przykładowo, w branży odzieżowej istnieją standardy jakości, takie jak ISO 9001, które podkreślają konieczność dokładnego spełnienia wymagań klienta oraz dostarczania produktów zgodnych z ustalonymi specyfikacjami. Kontrola zgodności wykonania może obejmować zarówno wizualne inspekcje, jak i testy funkcjonalne, co pozwala na eliminację ewentualnych defektów przed wprowadzeniem odzieży na rynek. Dzięki temu, marki mogą budować reputację jakości, co jest kluczowe w konkurencyjnej branży.
Pytanie 10
Całkowity koszt uszycia garsonki w punkcie usługowym wynosi 185,00 zł. Do jej produkcji wykorzystano 2,50 m wełny, której cena za metr to 30,00 zł. Jaką kwotę stanowią wydatki na dodatki krawieckie oraz wynagrodzenie za pracę?
A. 155,00 zł
B. 125,00 zł
C. 170,00 zł
D. 110,00 zł
Koszt dodatków krawieckich i robocizny, wynoszący 110,00 zł, można obliczyć, odejmując koszty tkaniny od całkowitych kosztów uszycia garsonki. Całkowity koszt uszycia wynosi 185,00 zł, a koszt tkaniny, przy cenie 30,00 zł za metr i zużyciu 2,50 m, wynosi 75,00 zł (30,00 zł/m * 2,50 m = 75,00 zł). Odejmując koszt tkaniny od całkowitych kosztów, otrzymujemy 185,00 zł - 75,00 zł = 110,00 zł. Taki sposób obliczeń jest zgodny z praktykami rachunkowości kosztów w branży krawieckiej, gdzie wszystkie elementy kosztowe są starannie monitorowane. Warto zaznaczyć, że prawidłowe ustalanie kosztów produkcji jest kluczowe dla rentowności działalności, a także dla ustalania cen sprzedaży. Przykładowo, w przypadku większej produkcji, znajomość kosztów tkanin i dodatków pozwala na bardziej efektywne planowanie zakupów i negocjacje z dostawcami, co w dłuższej perspektywie przekłada się na lepsze wyniki finansowe.
Pytanie 11
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 12
Do wszywania podszewki w damskim żakiecie powinna być używana maszyna
A. renderówkę
B. stębnówkę
C. fastrygówkę
D. pikówkę
Stębnówka, jako maszyna do szycia, jest kluczowym narzędziem w procesie wszywania podszewki w żakiecie damskim. Jej główna funkcjonalność polega na wykonywaniu prostych, mocnych szwów, co jest niezbędne do zapewnienia trwałości i estetyki wykończenia. Używanie stębnówki pozwala na precyzyjne łączenie materiałów, co jest szczególnie istotne w żakietach, gdzie podszewka musi być starannie wszyta, aby nie tworzyły się zniekształcenia czy marszczenia. Standardy branżowe wskazują, że dla odzieży o wysokiej jakości, która ma estetycznie wyglądać i dobrze leżeć, wykorzystanie maszyn stębnówkowych jest podstawą. Ponadto, stębnówki są dostosowane do różnych rodzajów tkanin, co umożliwia ich wszechstronne zastosowanie w krawiectwie. Dobre praktyki w szyciu sugerują, aby przed właściwym szyciem wykonać próbne szwy na skrawkach materiału, co pozwala na regulację ustawień maszyny i uniknięcie błędów w finalnym wyrobie.
Pytanie 13
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 14
Rękaw podstawowy, przykładowo do bluzki, tworzy się przy wykorzystaniu modelowania
A. przestrzenne
B. na podstawie siatki konstrukcyjnej
C. konfekcyjne
D. na podstawie formy konstrukcyjnej
Odpowiedź "na podstawie siatki konstrukcyjnej" jest prawidłowa, ponieważ siatka konstrukcyjna stanowi fundamentalny element w procesie modelowania form odzieży, w tym rękawów. Siatka konstrukcyjna to układ linii i punktów, który umożliwia projektantowi odwzorowanie proporcji i formy ciała. Dzięki zastosowaniu siatki konstrukcyjnej, możliwe jest precyzyjne określenie kształtu rękawa oraz jego dopasowania do sylwetki użytkownika. Przykładowo, w projektowaniu bluzek, siatka konstrukcyjna pozwala na stworzenie rękawa, który nie tylko dobrze leży, ale także jest wygodny w noszeniu. Dobre praktyki branżowe obejmują stosowanie siatek konstrukcyjnych w różnych rozmiarach i dla różnych typów sylwetek, co ułatwia dostosowanie odzieży do indywidualnych potrzeb. W efekcie, rękawy zaprojektowane na podstawie siatki konstrukcyjnej charakteryzują się lepszym dopasowaniem, a także estetycznym wyglądem, co jest kluczowe w procesie produkcji odzieży.
Pytanie 15
Jakiej technologicznej operacji nie można przeprowadzić na maszynie specjalistycznej, posiadającej mechanizm zygzakowy?
A. Zamocowania kieszeni naszywanej
B. Wykończenia krawędzi produktu
C. Przyszycia zamka błyskawicznego
D. Naszycia aplikacji na elemencie odzieżowym
Przyszycie zamka błyskawicznego na maszynie specjalnej z mechanizmem zygzakowym jest niewłaściwe, ponieważ ta operacja wymaga precyzyjnego i równomiernego stawiania szwów, co jest realizowane przez maszyny o stałym ściegu. Maszyny z mechanizmem zygzakowym, chociaż są wszechstronne i mogą wykonywać różne rodzaje ściegów, nie zapewniają stabilności potrzebnej do prawidłowego przyszycia zamka. Ponadto, zamki błyskawiczne najczęściej przyszywa się wzdłuż krawędzi, co wymaga idealnego dopasowania i braku rozciągania materiału. W standardowych praktykach szwalniczych używa się maszyn z mechanizmem prostym, które są bardziej odpowiednie do tej operacji, zapewniając odpowiednią kontrolę nad materiałem. Warto również zwrócić uwagę, że dla efektywnego przyszycia zamka często stosuje się specjalne stopki, które umożliwiają dokładne prowadzenie materiału przy zachowaniu jego odpowiedniej szerokości.
Pytanie 16
Klientka posiadająca wymiary 164/88/94 zamówiła u krawcowej uszycie krótkiego żakietu z materiału w asymetryczną kratę o szerokości 150 cm. O ile % maksymalnie powinna być zwiększona norma zużycia tego materiału?
A. 14 %
B. 8 %
C. 10 %
D. 12 %
Osoby wybierające inne wartości mogą opierać się na niekompletnych analizach wymagań materiałowych. Zwiększenie normy zużycia o 10% lub więcej może wynikać z błęd
Pytanie 17
W jaki sposób można naprawić wełnianą marynarkę, której rękaw jest przetarty na łokciu?
A. Naszyć łaty na łokciach
B. Zwęzić rękawy
C. Skrócić rękawy
D. Wykonać zaszewkę łokciową
Zwężanie rękawów to metoda, która często jest stosowana w przypadku, gdy rękawy są zbyt szerokie, lecz nie jest to właściwe podejście w przypadku przetarcia materiału. Zmiana rozmiaru rękawów nie rozwiązuje problemu uszkodzenia, które może prowadzić do dalszych osłabień struktury tkaniny. Zaszewka łokciowa, chociaż w teorii może wydawać się odpowiednim rozwiązaniem, nie jest standardową praktyką w przypadku przetarć, a jej zastosowanie mogłoby wprowadzić nieestetyczne zmiany w sylwetce marynarki. Skracanie rękawów w sytuacji, gdy materiał uległ przetarciu jest również niewłaściwym działaniem, ponieważ nie adresuje głównego problemu, a jedynie zmienia długość rękawa. Przede wszystkim, te podejścia mogą prowadzić do nieodwracalnych zmian w wyglądzie i funkcjonalności odzieży. Kluczowym błędem myślowym jest skupienie się na zmianie wymiarów zamiast na naprawie uszkodzeń. Rekomendowane podejście powinno koncentrować się na naprawie tkaniny w sposób, który zabezpieczy ją przed dalszym zużyciem, co jest istotne z perspektywy długofalowego użytkowania odzieży. Warto pamiętać, że naprawa odzieży, zamiast jej modyfikacja, jest bardziej zrównoważonym i praktycznym podejściem do zarządzania garderobą.
Pytanie 18
Jakie materiały najczęściej wykorzystuje się do usztywnienia paska w spódnicy?
A. taśmę elastyczną
B. taśmę tkaną
C. wkład klejowy z włókniteksu
D. kamel
Wkład klejowy z włókniteksu jest najczęściej stosowanym materiałem do usztywnienia pasków w spódnicach, ponieważ zapewnia nie tylko odpowiednią sztywność, ale także elastyczność oraz trwałość. Włóknitex to materiał, który łączy właściwości tkaniny oraz stabilizatora, co czyni go idealnym do zastosowań, gdzie wymagana jest precyzyjna kontrola kształtu. Dzięki swojej strukturze, wkład klejowy można łatwo przymocować do wewnętrznej strony paska, co pozwala utrzymać jego formę podczas noszenia. Stosowanie wkładów klejowych jest zgodne z najlepszymi praktykami w krawiectwie, szczególnie w szyciu odzieży damskiej, gdzie estetyka oraz funkcjonalność są kluczowe. Przykładowo, w spódnicach o różnych fasonach, takich jak ołówkowe czy rozkloszowane, wkład klejowy pomaga w zachowaniu ich fasonu, co jest istotne dla komfortu noszenia oraz wyglądu. Dodatkowo, wkład klejowy jest dostępny w różnych grubościach i sztywnościach, co pozwala na dostosowanie go do specyficznych potrzeb projektu. Wszystko to sprawia, że wkład klejowy z włókniteksu jest niezastąpionym elementem w procesie konstrukcji odzieży.
Pytanie 19
Zgodnie z przedstawionym rysunkiem instruktażowym wskaż metodę przyszycia rękawa do podkroju pachy?
A. Obszycie lamówką krawędzi główki i podkroju pachy oraz zszycie ich razem
B. Wszycie główki rękawa do podkroju pachy oraz obszycie krawędzi lamówką
C. Obrzucenie osobno krawędzi główki oraz podkroju pachy i zszycie ich razem
D. Wszycie główki rękawa do podkroju pachy oraz obrzucenie krawędzi wspólnie
Zastosowanie różnych metod wszywania rękawa do podkroju pachy, takich jak obracanie krawędzi lub zszywanie oddzielnych elementów, może prowadzić do niepożądanych efektów estetycznych i funkcjonalnych. Obrzucenie oddzielnie krawędzi główki rękawa oraz podkroju pachy, a następnie ich zszycie, może skutkować widocznymi szwami, które nie tylko szpecą projekt, ale mogą również powodować dyskomfort podczas noszenia odzieży. Tego typu podejście nie uwzględnia ważnych aspektów, takich jak odpowiednie dopasowanie oraz wsparcie strukturalne, które są kluczowe dla prawidłowego kształtu rękawa. Ponadto, technika ta może prowadzić do osłabienia krawędzi, co zwiększa ryzyko strzępienia i uszkodzeń materiału. Z kolei obrzucenie krawędzi i ich zszycie razem, bez zastosowania lamówki, może sprawić, że projekt stanie się mniej estetyczny. Warto również zauważyć, że niektóre metody wymagają znajomości konkretnego materiału oraz jego właściwości, co może prowadzić do błędów w wyborze odpowiednich narzędzi i technik. W praktyce, kluczowe jest, aby stosować sprawdzone metody, które zapewniają zarówno estetyczne, jak i funkcjonalne wykończenie odzieży, a także pamiętać o znaczeniu przygotowania i testowania rozwiązań przed realizacją projektu.
Pytanie 20
Jakie będzie przybliżone zapotrzebowanie na tkaninę o szerokości 90 cm, z której zakład krawiecki wykona damskie spodnie o długości 104 cm?
A. 115 cm
B. 210 cm
C. 230 cm
D. 104 cm
Przy obliczaniu zużycia tkaniny do uszycia spodni, można łatwo wpaść w pułapki związane z nieprawidłową kalkulacją długości wymaganej tkaniny. Na przykład, odpowiedzi takie jak 115 cm, 210 cm czy 104 cm odzwierciedlają podstawowe błędy, które nie uwzględniają całościowego obrazu potrzebnego materiału. Zakładając, że długość nogawki wynosi 104 cm, wiele osób może błędnie założyć, że tyle wystarczy, co jest mylące. Przy tkaninie o szerokości 90 cm, musimy nie tylko uwzględnić długość nogawki, ale także na szerokości tkaniny, aby zapewnić odpowiednie rozmieszczenie elementów wykroju. Nie można zapominać o tym, że zazwyczaj do uszycia spodni potrzebne są dwa kawałki tkaniny na nogawki oraz dodatkowy materiał na pas i inne detale. Dodatkowo, błędy w obliczeniach mogą wynikać z pominięcia zapasu na szwy oraz możliwości błędów podczas krojenia. Dlatego rzeczywiste wymagania dotyczące tkaniny są znacznie większe, a oszacowanie na poziomie 230 cm uwzględnia wszystkie te czynniki, co jest standardem w krawiectwie. Kluczowe jest zrozumienie, że właściwe obliczenie zużycia tkaniny to nie tylko kwestia długości, ale również obejmuje odpowiednią szerokość i dodatkowe zapasy, co zostaje często zignorowane w prostych kalkulacjach.
Pytanie 21
Podczas szycia na maszynie do szycia zrywa się górna nić. Możliwe przyczyny tej usterki mogą obejmować na przykład
A. wygięcie igły
B. zbyt duże napięcie nici
C. zbyt głęboko umiejscowiony transporter
D. niedostateczna siła docisku stopki
Zbyt duże naprężenie nici to jedna z najczęstszych przyczyn zrywania górnej nitki podczas szycia na maszynie stębnowej. W przypadku, gdy naprężenie jest zbyt wysokie, nić jest poddawana nadmiernej sile, co prowadzi do jej łamania. Optymalne naprężenie nici powinno być dostosowane do rodzaju materiału oraz grubości nici. Na przykład, dla cienkich tkanin, takich jak jedwab czy satyna, zaleca się niższe naprężenie, aby zapobiec uszkodzeniom materiału. W praktyce, warto regularnie kontrolować naprężenie nici, a także używać regulatora naprężenia, który jest integralną częścią maszyn stębnowych. Dobrą praktyką jest przeprowadzanie próbnych szycia przed rozpoczęciem właściwego projektu, co pozwoli na wyregulowanie wszystkich parametrów i uniknięcie problemów z zrywaniem nici.
Pytanie 22
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 23
Aby zrealizować marszczenie dekoltu w damskiej bluzce, trzeba przenieść zaszewkę piersiową na linię
A. łopatek
B. ramienia
C. boku
D. podkroju szyi
Odpowiedź "podkroju szyi" jest prawidłowa, ponieważ marszczenie dekoltu w bluzce damskiej polega na przemieszczeniu zaszewki piersiowej w kierunku podkroju szyi, co ma na celu uzyskanie odpowiedniego kształtu dekoltu oraz dopasowanie tkaniny do sylwetki. Przesunięcie zaszewki w tym obszarze pozwala na lepsze modelowanie linii szyi i ramion, a także wpływa na ogólną estetykę bluzki. W praktyce, podczas szycia bluzek, krawcowe często stosują tę technikę, aby uniknąć nadmiaru materiału w okolicy biustu, co może prowadzić do nieestetycznych marszczeń. Dobrą praktyką jest również wykorzystanie odpowiednich materiałów, które dobrze się układają, by uzyskane marszczenie miało pożądany efekt wizualny. Użycie zaszewek w tym miejscu poprawia komfort noszenia odzieży, a także jej funkcjonalność, szczególnie w przypadku bluzek o bardziej dopasowanym kroju.
Pytanie 24
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 25
Jakim urządzeniem wykonasz otwór w płaszczu z wełny?
A. dziurkarką odzieżową
B. dziurkarką bieliźnianą
C. stębnówką dwuigłową
D. stębnówką zygzakową
Dziurkarka odzieżowa to specjalistyczne urządzenie przeznaczone do wykonywania otworów w tkaninach, w tym w materiałach wełnianych. Otwory te są często niezbędne do zamocowania guzików, klamerek lub innych akcesoriów odzieżowych. W przypadku wełny, ważne jest, aby proces wykonania dziurki był precyzyjny, aby nie uszkodzić struktury tkaniny oraz zapewnić estetyczny wygląd gotowego wyrobu. Dobrze wykonana dziurka zapobiega strzępieniu się materiału i zwiększa trwałość odzieży. Dziurkarki odzieżowe są również skonstruowane tak, aby umożliwić regulację szerokości i długości otworu, co jest istotne w zależności od zastosowania. W praktyce, w branży odzieżowej zaleca się korzystanie z dziurkarek, które spełniają określone normy jakościowe i technologiczne, co zapewnia zgodność z aktualnymi trendami oraz wymaganiami rynkowymi. Przykładem zastosowania dziurki w płaszczu wełnianym może być montaż guzików, które muszą być w odpowiednich odległościach i z zachowaniem estetyki projektu.
Pytanie 26
Jakie materiały należy wykorzystać do usztywnienia kołnierza oraz mankietów w damskiej bluzce?
A. filc.
B. włosiankę.
C. włókniteks.
D. kamel.
Kamel, włosianka oraz filc, choć są materiałami używanymi w przemyśle odzieżowym, nie są odpowiednie do usztywnienia kołnierza i mankietów bluzek damskich z kilku powodów. Kamel, będący włóknem zwierzęcym, może być zbyt miękki i elastyczny, co nie pozwala na uzyskanie wymaganej struktury i trwałości. Ponadto, jego właściwości absorbujące wilgoć mogą wpłynąć negatywnie na kształt odzieży, szczególnie w przypadku intensywnego użytkowania. Włosianka, z kolei, jest materiałem o wyższej gramaturze, który w praktyce stosowany jest głównie w odzieży roboczej lub zimowej, gdzie dominuje potrzeba izolacji cieplnej. Nie nadaje się ona do delikatnych fasonów, które wymagają bardziej subtelnego wykończenia. Filc, będący materiałem o zwartej strukturze, często wykorzystywany jest w akcesoriach i dekoracjach, ale jego zastosowanie w odzieży może prowadzić do problemów z przewiewnością i komfortem noszenia. Takie podejście do wyboru materiałów może prowadzić do nieodpowiedniego dopasowania oraz obniżenia estetyki gotowego produktu. Wybierając materiały do usztywnienia, należy kierować się ich właściwościami technicznymi oraz zastosowaniem branżowym, aby osiągnąć optymalne rezultaty w projektowaniu odzieży.
Pytanie 27
Aby zmniejszyć zbyt wysoką talię w sukni damskiej, co należy zrobić?
A. rozwalić szew w talii i wszyć, np. taśmę dekoracyjną
B. rozszerzyć sukienkę w okolicy talii
C. doszyć plisę do dolnej części sukienki
D. dołączyć karczek do dolnej sekcji sukienki
Poszerzenie sukienki na linii talii, choć może wydawać się logiczne, w rzeczywistości nie rozwiązuje problemu za wysokiej talii. Taki zabieg często prowadzi do jeszcze większych trudności z uzyskaniem odpowiedniego fasonu, ponieważ zmienia proporcje całej sukni, co może wpłynąć na jej ogólny wygląd. Niewłaściwe podejście do poszerzenia może prowadzić do zniekształcenia sylwetki, co jest szczególnie problematyczne w przypadku odzieży damskiej, gdzie odpowiednie akcentowanie talii jest kluczowe dla uzyskania estetycznej figury. Z kolei doszycie plisy do linii dołu sukienki nie ma bezpośredniego związku z obniżeniem talii, ponieważ koncentruje się na dolnej części odzieży, co może jedynie zmieniać jej długość, a nie kształt figury w okolicy talii. Co więcej, doszycie karczka do dolnej części sukienki również nie rozwiązuje problemu, ponieważ karczek jest elementem konstrukcyjnym, który bardziej wpływa na górne partie odzieży. Typowym błędem w myśleniu jest skupianie się na poprawie dolnej części sukni, zamiast skupić się na zasadniczych kwestiach związanych z jej krojem i proporcjami. Doświadczeni krawcy wiedzą, że kluczowe jest zrozumienie, jak różne elementy odzieży wpływają na końcowy efekt i jak zmiany w jednej części mogą rzutować na całość.
Pytanie 28
Koszt usługi szycia damskiego żakietu na podszewce w zakładzie krawieckim wynosi 200,00 zł. Do wykonania żakietu wykorzystano 2,00 m tkaniny wełnianej po 80,00 zł za 1,00 m oraz 1,20 m podszewki w cenie 15,00 zł za 1 m. Jaka jest całkowita wartość kosztów bezpośrednich związanych z realizacją tej usługi, w tym koszty materiałów, dodatków oraz robocizny?
A. 378,00 zł
B. 298,00 zł
C. 295,00 zł
D. 380,00 zł
Wiesz, obliczanie kosztów przy robieniu żakietu to ważna sprawa i musisz upewnić się, że wszystko uwzględniasz. Jak ktoś wybiera złą odpowiedź, to zazwyczaj chodzi o błędy w rachunkach albo nie do końca zrozumienie, co liczyć w kosztach. Może niektóre osoby pomijają koszt robocizny, a to jest bardzo istotne! Wiadomo, że do kosztów bezpośrednich wlicza się materiały, ale wynagrodzenie krawca też jest kluczowe. Końcowy koszt to suma wydatków na tkaniny, dodatki i robociznę. Czasem źle zrozumiane jednostki pomiarowe mogą prowadzić do błędnych wyliczeń. Ważne jest, żeby mieć pojęcie o strukturze kosztów, bo to pomaga w lepszym zarządzaniu finansami i podejmowaniu świadomych decyzji co do cen usług. Dlatego warto analizować każdy element kosztów przed ich podsumowaniem.
Pytanie 29
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 30
W przypadku jednej pary spodni wykonanych ze sztruksu wykorzystuje się zestaw szablonów
A. dwukierunkowy łączony
B. jednokierunkowy pojedynczy
C. dwukierunkowy pojedynczy
D. jednokierunkowy łączony
Odpowiedź "jednokierunkowy pojedynczy" jest poprawna, ponieważ w procesie produkcji spodni ze sztruksu stosuje się układ szablonów, który umożliwia efektywne wykorzystanie materiału oraz zapewnia odpowiednią strukturę końcowego produktu. Układ jednokierunkowy oznacza, że szablony są rozmieszczone w taki sposób, aby włókna tkaniny były w jednym kierunku, co jest kluczowe dla zachowania jednorodności oraz estetyki samego wyrobu. Użycie układu pojedynczego wskazuje na to, że poszczególne części szablonu są tworzone z jednego kawałka materiału, co minimalizuje straty materiałowe oraz zapewnia lepszą jakość szycia. Przykładem praktycznym zastosowania tej techniki jest produkcja klasycznych spodni dżinsowych, gdzie układ jednokierunkowy pozwala na uzyskanie spójnego wyglądu oraz trwałości. W branży odzieżowej, zgodnie z normami ISO, takie podejście jest zalecane do osiągnięcia optymalnej wydajności oraz zminimalizowania odpadów, co również wpisuje się w filozofię zrównoważonego rozwoju.
Pytanie 31
Wskaż niezbędne pomiary krawieckie oznaczone symbolami do wykonania formy kamizelki damskiej.
A. SyTy, SySvXp, ZWo, SySvXpTp, opx, ot, obt, ou
B. ZWo, SyTy, SySvXp, SySvXpTp, opx, ot, os, obt
C. ZWo, SyTy, SySvXp, SySvXpTp, RvNv, os, obt
D. PcPl, XlXl, Zwo, ZUo, opx, ot, os, SySvXp, SyTy
Wybór niepoprawnych odpowiedzi wskazuje na brak zrozumienia kluczowych pomiarów niezbędnych do wykonania kamizelki damskiej. Wiele z wymienionych pomiarów w błędnych odpowiedziach, takich jak PcPl, XlXl, Zwo czy obt, nie jest powszechnie stosowanych w kontekście konstrukcji kamizelki. Przykładowo, PcPl to skrót, który nie odnosi się do standardowych pomiarów krawieckich, co może prowadzić do nieporozumień w procesie szycia. XlXl, podobnie, nie jest uznawanym pomiarem w branży. Z kolei nadmiar złożonych oznaczeń, jak SySvXpTp, może wprowadzać zamieszanie, jeśli nie są one prawidłowo zdefiniowane i zastosowane. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy pomiar ma swoją specyfikę i zastosowanie, a ich dobór powinien być przemyślany. Typowe błędy polegają na myleniu pomiarów lub ich niewłaściwej interpretacji, co prowadzi do źle dopasowanej odzieży. Rekomendowane jest, aby projektanci i krawcowe ściśle trzymali się standardowych pomiarów zatwierdzonych przez branżowe organizacje, co zapewnia wysoką jakość i zadowolenie klientów. Zrozumienie i umiejętność stosowania tych pomiarów jest kluczowa dla sukcesu w projektowaniu odzieży.
Pytanie 32
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 33
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 34
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 35
Który z wyrobów odzieżowych ma największą wartość dodatku konstrukcyjnego w obwodzie klatki piersiowej?
A. Bluzki
B. Żakietu
C. Sukni
D. Płaszcza
Wybór bluzek, żakietów lub sukni jako odzieży, dla której dodatek konstrukcyjny w obwodzie klatki piersiowej miałby najwyższą wartość, może wynikać z niepełnego zrozumienia konstrukcji odzieżowej oraz jej funkcji w kontekście różnych typów wyrobów. Bluzki zazwyczaj charakteryzują się prostszą konstrukcją i mniejszymi wymaganiami co do objętości w obwodzie klatki piersiowej, ponieważ często nie są przeznaczone do noszenia pod nimi innych warstw. Żakiety, choć mają bardziej skomplikowany krój, także nie wymagają tak dużego dodatku, jak płaszcze, ponieważ ich główną funkcją jest z reguły stanowić element formalnego ubioru, a nie odzieży wierzchniej. Suknie, z drugiej strony, mogą mieć różne kształty i stylizacje, ale również nie wymagają tak dużego luzu w obwodzie klatki piersiowej, jako że są często bardziej dopasowane. Typowym błędem myślowym przy rozważaniu tych opcji jest skupienie się jedynie na widocznej estetyce i pomijanie funkcjonalnych aspektów konstrukcyjnych, takich jak wygoda noszenia, warunki pogodowe oraz potrzeba swobody ruchów, które są kluczowe w przypadku odzieży wierzchniej, jak płaszcze. Dlatego zrozumienie kontekstu konstrukcji odzieżowej oraz jej funkcji jest niezbędne, by podjąć właściwe decyzje projektowe i konstrukcyjne.
Pytanie 36
Która z podanych przyczyn nie prowadzi do złamania igły podczas szycia?
A. Zbyt wysokie napięcie nitki górnej
B. Nieprawidłowe umiejscowienie bębenka w mechanizmie chwytacza
C. Niewłaściwe nawinięcie nitki dolnej na szpuleczkę bębenka
D. Zbyt cienka igła
Zbyt mocne napięcie nitki górnej oraz źle założony bębenek to jedne z najczęstszych powodów, dla których igły łamią się podczas szycia. Gdy napięcie jest za wysokie, igła może być nadmiernie obciążona i to prowadzi do jej złamania, gdy przechodzi przez tkaninę. Lepiej regularnie sprawdzać napięcie, żeby dopasować je do materiału. Złe założenie bębenka też może powodować problemy z podawaniem nitki, co skutkuje zacięciami i jeszcze większym obciążeniem igły. Ważne jest, żeby trzymać się instrukcji producenta przy montażu bębenka i przeprowadzać przeglądy maszyny. Zbyt cienka igła przy grubych materiałach może nie wytrzymać i złamać się. Zrozumienie zasad działania maszyn oraz ich konserwacji to klucz do uniknięcia problemów z łamaniem igieł i zapewnienia długiej pracy sprzętu.
Pytanie 37
Jaką metodę obróbki parowo-cieplnej należy zastosować, aby zniwelować połysk na powierzchni odzieży?
A. Przeparowanie
B. Odparowanie
C. Odprasowanie
D. Wprasowanie
Odparowanie to proces, który polega na usunięciu nadmiaru wilgoci z powierzchni materiału, co jest kluczowe w kontekście eliminacji połysku na wyrobach odzieżowych. W przemyśle tekstylnym, połysk często jest wynikiem niepożądanej wilgoci, która sprawia, że materiał wygląda na mokry lub błyszczący. Odparowanie można osiągnąć poprzez zastosowanie odpowiedniej temperatury oraz cyrkulacji powietrza, co sprzyja odprowadzeniu pary wodnej. Przykładem praktycznym może być proces suszenia ubrań po wypraniu, gdzie zastosowanie odpowiednich warunków wykonania pozwala na uzyskanie matowego wykończenia. W branży odzieżowej istnieją standardy zapewniające odpowiednie metody odparowania, które powinny być przestrzegane, aby uzyskać pożądany efekt estetyczny oraz zachować jakość materiału. Warto również wspomnieć, że odparowanie jest szeroko stosowane w różnych technologiach obróbczych, takich jak produkcja tkanin technicznych, gdzie eliminacja połysku ma kluczowe znaczenie dla funkcjonalności i trwałości odzieży.
Pytanie 38
Na rozmiar dodatku konstrukcyjnego (luzu) w obwodzie klatki piersiowej (opx) dla dobrze dopasowanej bluzki z tkaniny, która zachowuje swoje wymiary, wpływa przede wszystkim,
A. grubość warstw zewnętrznych
B. dodatek funkcjonalny
C. grubość warstw odzieżowych znajdujących się pod bluzką
D. dodatek technologiczny
Dodatek funkcjonalny w bluzkach to mega ważna sprawa, bo to on decyduje o tym, czy będzie nam wygodnie chodzić. Dzięki niemu możemy się swobodnie ruszać, a bluzka wciąż dobrze wygląda. Kiedy projektujemy bluzkę z tkaniny, która nie zmienia swojego rozmiaru, ten dodatek powinien być dostosowany do tego, z czego jest uszyta i jaką ma formę. Na przykład, jak robimy bluzkę z elastycznego materiału, to dajemy trochę więcej luzu, żeby można było robić różne ruchy. Z kolei przy twardszych tkaninach można już pomyśleć o mniejszym dodatku. Warto też pamiętać o tym, co lubi użytkownik i jaką ma sylwetkę. Dobre praktyki mówią, żeby dobrze przemyśleć ten dodatek na etapie projektowania, bo to wpływa na funkcjonalność i wygląd ciucha.
Pytanie 39
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 40
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.