Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.05 - Drukowanie cyfrowe i obróbka druków
Data rozpoczęcia: 8 maja 2025 13:20
Data zakończenia: 8 maja 2025 13:28

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby przygotować plakaty do 4 dwustronnych potykaczy formatu A2, konieczne jest wykonanie

A. szesnastu plakatów o wymiarach 500 x 700 mm

B. dwóch wydruków o wymiarach 594 x 841 mm

C. ośmiu plakatów o wymiarach 420 x 594 mm

D. ośmiu plakatów o wymiarach 700 x 1000 mm

Odpowiedzi, które wskazują na inne wymiary plakatów, mogą być mylące, ponieważ nie uwzględniają one zasadniczej kwestii związanej z formatem A2. W przypadku wyboru ośmiu plakatów o wymiarach 700 x 1000 mm, nie tylko nie pasują one do standardowego rozmiaru A2, ale także stają się zbyt dużą i niepraktyczną opcją dla potykaczy, które są zaprojektowane do mniejszych formatów. Zastosowanie plakatów o takich wymiarach wymagałoby zmiany projektu potykaczy, co mogłoby zwiększyć koszty produkcji i transportu. Z kolei wybór szesnastu plakatów o wymiarach 500 x 700 mm również jest niepoprawny, gdyż na potykaczu A2 nie można pomieścić dwóch plakatów o takich wymiarach - to prowadzi do marnotrawstwa materiału i potencjalnego bałaganu w prezentacji. Dodatkowo, podanie dwóch wydruków o wymiarach 594 x 841 mm odnosi się do formatu A1, co jest znowu błędne w kontekście wymagań dotyczących potykaczy A2. W kontekście projektowania graficznego i druku, znajomość formatów i ich zastosowań jest niezwykle istotna, aby uniknąć nieefektywności i błędów w produkcji. Często błędy takie wynikają z niepełnej wiedzy o standardach drukarskich, co pozwala na to, aby osoby projektujące materiały reklamowe musiały brać pod uwagę nie tylko estetykę, ale także funkcjonalność i praktyczność przedstawianych treści.

Pytanie 2

Rozdzielczość grafiki 72 dpi jest wystarczająca do wydruku banera o powierzchni

A. 10 m2

B. 1 m2

C. 200 m2

D. 16 m2

Rozdzielczość 72 dpi (punktów na cal) jest typowym standardem dla grafiki przeznaczonej do wyświetlania na ekranach, jednak wartości te są wystarczające do druku dużych formatów, takich jak banery, dzięki odpowiedniemu podejściu do skali i odległości widzenia. W przypadku banerów o powierzchni 200 m2, które zazwyczaj są umieszczane na dużych wysokościach lub w dużych odległościach od widza, szczegóły nie muszą być tak wyraźne, jak w przypadku druku materiałów przeznaczonych do bezpośredniego oglądania z bliska. Standardowo, dla materiałów przeznaczonych do druku, zaleca się rozdzielczość 300 dpi, jednak dla banerów, które będą widoczne z daleka, 72 dpi jest wystarczające. Przykładem mogą być reklamy na bilbordach, które są projektowane z myślą o oglądaniu z odległości, co pozwala na zastosowanie niższej rozdzielczości. W praktyce oznacza to, że dla banera o powierzchni 200 m2 projekt może być przygotowany z wykorzystaniem grafik o rozdzielczości 72 dpi bez utraty jakości wizualnej, co prowadzi do oszczędności w procesie produkcji.

Pytanie 3

Która z poniższych metod nie zalicza się do drukowania cyfrowego?

A. tampondruk

B. magnetografia

C. ink-jet

D. elkografia

Wszystkie pozostałe wymienione metody druku, czyli ink-jet, magnetografia i elkografia, są klasyfikowane jako techniki druku cyfrowego. Ink-jet to jedna z najpopularniejszych metod, w której tusz jest precyzyjnie aplikowany na powierzchnię docelową w formie kropli, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości wydruków z wieloma kolorami oraz szczegółami. Technologia ta jest szeroko stosowana w druku fotografii oraz materiałów marketingowych, a także w produkcji etykiet i opakowań. Magnetografia, z kolei, wykorzystuje magnetyczne właściwości tuszu do generowania obrazu, co umożliwia szybkie i efektywne drukowanie na dużych formatach, co znajduje zastosowanie w druku komercyjnym i przemysłowym. Elkografia, znana również jako druk elektroniczny, opiera się na zasadzie tworzenia obrazu za pomocą elektronów, co pozwala na uzyskanie niezwykle dokładnych i żywych kolorów. Wszelkie błędne koncepcje, które mogą prowadzić do mylenia tych technik z tampondrukiem, często wynikają z niepełnego zrozumienia różnic między analogowymi a cyfrowymi metodami druku. To, co różni te podejścia, to zastosowanie technologii: metody cyfrowe pozwalają na bezpośrednią obróbkę danych graficznych, co znacząco wpływa na prędkość produkcji oraz koszty przy niskich nakładach. Przykładowo, w przypadku zamówień na unikalne projekty, techniki cyfrowe oferują przewagę, ponieważ eliminują potrzeby tworzenia kosztownych form drukarskich, które są nieodłączne dla tradycyjnych metod, takich jak tampondruk.

Pytanie 4

Jaką przestrzeń barw powinno się wykorzystać przy przygotowywaniu plików do druku wielkoformatowego?

A. LAB

B. RGB

C. CMYK

D. sRGB

Odpowiedź CMYK to dokładnie to, czego szukałeś, bo to standardowy model kolorów w druku. CMYK, czyli Cyan, Magenta, Yellow i Black, działa na zasadzie subtraktywnego mieszania kolorów. Chodzi o to, że kolory powstają przez odejmowanie światła od białego tła. Jak pracujesz z wielkimi wydrukami, jak plakaty czy reklamy, to naprawdę ważne, żeby kolory jak najlepiej oddawały to, co widzisz na ekranie. Używanie RGB (Red, Green, Blue) do druku to spory błąd, bo to model addytywny i w efekcie kolory mogą wyjść zupełnie inaczej, niż byś chciał. Przed oddaniem plików do druku najlepiej zamienić je z RGB na CMYK. Dzięki temu kolory będą wyglądać lepiej i unikniesz niespodzianek przy wydruku. Warto korzystać z profesjonalnych programów jak Adobe Photoshop czy Illustrator, które dają dobrą kontrolę nad kolorami w trybie CMYK, co znacznie ułatwia życie graficznemu.

Pytanie 5

Na urządzeniach do druku wielkoformatowego nie da się zadrukować materiału w formie

A. folii samoprzylepnej

B. kształtek PVC

C. banneru odblaskowego

D. płótna canvas

Wybór płótna canvas, folii samoprzylepnej lub banneru odblaskowego jako odpowiedzi na pytanie o materiały do druku wielkoformatowego może prowadzić do nieporozumień dotyczących właściwości i zastosowania tych podłoży. Płótno canvas, znane ze swojej teksturowanej powierzchni, jest często stosowane w druku artystycznym, reklamowym oraz w wystroju wnętrz. Jego porowatość pozwala na doskonałe wchłanianie atramentu, co skutkuje wyraźnymi i żywymi kolorami. Folie samoprzylepne są wszechstronnie wykorzystywane w reklamie, ponieważ łatwo przylegają do różnych powierzchni i są dostępne w różnych wariantach, od matowych do błyszczących. Banner odblaskowy to idealne rozwiązanie do zastosowań zewnętrznych, ponieważ jego zdolność do odbicia światła sprawia, że jest widoczny zarówno w dzień, jak i w nocy. Istotne jest zrozumienie, że wszystkie te podłoża są projektowane z myślą o zastosowaniach druku wielkoformatowego i charakteryzują się zdolnością do przyjmowania atramentu w sposób, który zapewnia wysoką jakość wydruku. Pomylenie ich z kształtkami PVC, które nie są przystosowane do standardowego druku wielkoformatowego, prowadzi do błędnych wniosków dotyczących ich zastosowania. Kształtki PVC, mając gładką i sztywną powierzchnię, wymagają specjalistycznych rozwiązań drukarskich, takich jak druk UV, co odróżnia je od bardziej elastycznych materiałów, które można swobodnie zadrukować tradycyjnymi metodami. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego wykorzystania technologii druku w praktyce.

Pytanie 6

Aby otrzymać składki o formacie A5, należy podzielić arkusz papieru SRA3

A. 3 razy, prostopadle

B. 4 razy, równolegle

C. 2 razy, prostopadle

D. 2 razy, równolegle

Wybór innych odpowiedzi, takich jak 3-krotnie, prostopadle, 4-krotnie, równolegle czy nawet 2-krotnie, równolegle, wskazuje na niepełne zrozumienie zasad dotyczących podziału arkuszy papieru. Zgięcie arkusza SRA3 w sposób zaproponowany w odpowiedzi 3-krotnie prostopadle prowadziłoby do stworzenia zbyt małych kawałków, które nie odpowiadają wymaganym wymiarom A5. W rzeczywistości, za pierwszym razem zgięcie skutkuje utworzeniem formatu A4, a kolejne zgięcie musi być wykonane prostopadle, aby uzyskać dwa równe arkusze A5. Wybór 4-krotnego zgięcia równolegle, z kolei, prowadziłby do nieodpowiednich wymiarów, co jest sprzeczne z podstawowymi zasadami efektywnego cięcia w poligrafii. Błędne podejścia mogą wynikać z nieporozumień dotyczących orientacji arkusza papieru oraz z braku wiedzy na temat standardów formatu A5, który jest częścią międzynarodowego systemu ISO. Warto podkreślić, że każdy proces zginania czy cięcia powinien być starannie zaplanowany, aby uniknąć marnotrawstwa materiałów i osiągnąć optymalne efekty produkcyjne. Tylko przez właściwe zrozumienie tych zasad można efektywnie wykorzystać zasoby i zapewnić wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 7

Którego z wymienionych materiałów używa się z acetonem do uzyskania gładkiej powierzchni po druku?

A. PLA

B. PETG

C. ABS

D. Nylon

Wybór innych materiałów, jak PLA czy PETG, nie ma nic wspólnego z acetonem i ich wygładzaniem. PLA jest na bazie skrobi, więc nie reaguje z acetonem. Kiedy użyjesz acetonu na PLA, możesz zepsuć model, bo to nie działa na ten plastik. PETG też nie reaguje z acetonem i w zasadzie nie zmienisz nic w jego powierzchni. Nylon to znowu inna historia, bo jest super mocny, ale też nie za bardzo reaguje z acetonem. Jak spróbujesz go wygładzić acetonem, to możesz uszkodzić strukturę i wtedy model będzie słabszy. Często myślimy, że wszystkie materiały można tak przerabiać, ale każdy z nich ma swoje zasady. Dlatego dobrze jest wiedzieć, jak działają materiały, zanim zaczniemy je obrabiać, żeby nie zepsuć wydruków.

Pytanie 8

Substancją chemiczną przeznaczoną do obróbki wydruków 3D, której celem jest uzyskanie połysku, wygładzenie powierzchni bez ryzyka skurczu materiału oraz zapobieganie zagrożeniu pożarowemu jest

A. aceton

B. woda utleniona

C. alkohol

D. żywica epoksydowa

Alkohol, mimo iż jest substancją łatwo dostępną, nie jest odpowiednim środkiem do nadawania połysku czy wygładzania powierzchni wydruków 3D. Jego działanie polega głównie na odtłuszczaniu, co może być przydatne na etapie przygotowania powierzchni, jednak nie przynosi efektu wykończenia, którego szuka się w procesie obróbki. Co więcej, alkohol nie ma właściwości chemicznych pozwalających na trwałe łączenie z tworzywem, co jest kluczowe w przypadku długoterminowej ochrony wydruków. Aceton, chociaż często stosowany do wygładzania powierzchni wydruków z filamentów styrenowych, takich jak ABS, niesie ze sobą ryzyko skurczu materiału oraz odkształceń, co może negatywnie wpłynąć na geometrię modelu. Dodatkowo, stosowanie acetonu wiąże się z zagrożeniem pożarowym, gdyż jest substancją łatwopalną. Woda utleniona również nie jest właściwym wyborem, ponieważ jej działanie dezynfekujące i utleniające nie jest skoncentrowane na poprawie estetyki czy wytrzymałości wydruków. Użycie tej substancji może prowadzić do uszkodzenia powierzchni oraz utraty detali. Również czasami błędnie zakłada się, że substancje łatwo dostępne w domowych warunkach mogą pełnić funkcję profesjonalnych środków do obróbki materiałów 3D, co jest niezgodne z zaleceniami branżowymi i może prowadzić do niezadowalających efektów końcowych.

Pytanie 9

Długotrwałe pozostawienie plotera bez zasilania może prowadzić do

A. nadmiernego zużycia solwentu

B. przegrzania silnika plotera

C. zawilgocenia wstęgi papieru

D. zatkania dysz drukujących

Odpowiedź dotycząca zatkania dysz drukujących jest prawidłowa, ponieważ długotrwałe pozostawienie plotera bez zasilania może prowadzić do zaschnięcia tuszu w dyszach. Tusz, szczególnie w urządzeniach wykorzystujących technologię inkjet, jest substancją, która po pewnym czasie zaczyna gęstnieć, co utrudnia jego późniejsze wykorzystanie. W momencie, gdy ploter jest wyłączony, nie dochodzi do żadnej cyrkulacji tuszu ani jego podgrzewania, co sprzyja powstawaniu osadów i blokad w dyszach. Aby zminimalizować ryzyko zatkania, zaleca się regularne uruchamianie plotera, nawet w przypadku braku zaplanowanych zadań drukowania, oraz korzystanie z programów czyszczących dysze. Warto również zwrócić uwagę na jakość używanego tuszu i jego daty ważności, ponieważ starsze tusze są bardziej podatne na wysychanie. Dobre praktyki nakazują również przechowywanie tuszy w odpowiednich warunkach, co może znacznie przyczynić się do ich dłuższej trwałości oraz efektywności pracy całego urządzenia.

Pytanie 10

Jakie działania prowadzą do uzyskania broszur z błyszczącą okładką oraz zwiększoną odpornością na uszkodzenia mechaniczne?

A. foliowanie

B. gumowanie

C. złamywanie

D. bigowanie

Foliowanie to super sprawa, bo pokrywa materiał folią, co sprawia, że jest on dużo bardziej odporny na różne uszkodzenia, a do tego ładnie błyszczy. W praktyce używamy foliowania głównie w broszurach, katalogach czy ulotkach – takim druku, co wymaga lepszej ochrony. Dzięki folii materiały stają się mniej podatne na zarysowania, wilgoć czy brud, co znaczy, że dłużej zachowują estetykę i można je dłużej używać. W poligrafii foliowanie to jedna z lepszych rzeczy, zwłaszcza gdy robimy reklamy, które muszą dobrze wyglądać i wytrzymać różne warunki. Ważne jest, żeby dobrać odpowiednią folię – matową albo błyszczącą – w zależności od tego, co chcemy osiągnąć i co potrzebuje klient. Również to, że foliowanie można robić ręcznie albo maszynowo, wpływa na to, jak efektywnie idzie produkcja.

Pytanie 11

Jakie techniki są wykorzystywane do finalizacji kart wizytowych?

A. Krojenie, laminowanie

B. Bindowanie, foliowanie

C. Złocenie, kompletowanie

D. Krojenie, szycie

Wybór odpowiednich operacji wykończeniowych dla kart wizytowych jest kluczowy dla ich funkcjonalności oraz estetyki. Odpowiedzi, które nie uwzględniają krojenia i laminowania, wskazują na brak zrozumienia najważniejszych procesów produkcyjnych. Szycie, jako metoda łączenia materiałów, jest rzadko stosowane w kontekście kart wizytowych, które najczęściej wymagają prostego wykończenia, a nie skomplikowanej obróbki. Bindowanie, które z kolei odnosi się do łączenia większej liczby stron w jedną publikację, a nie do pojedynczych kart, również nie ma zastosowania w tym przypadku. Foliowanie jest bliskie laminowaniu, jednak różni się od niego technologią i typem używanych materiałów. Złocenie, choć to efektowna technika dekoracyjna, zazwyczaj jest stosowane w kontekście bardziej luksusowych materiałów, a nie standardnych wizytówek. Warto zwrócić uwagę, że wybór niewłaściwych technik wykończeniowych może prowadzić do obniżenia jakości wizytówki, co z kolei wpłynie na postrzeganie marki przez klientów. Należy mieć na uwadze, że estetyka i trwałość kart wizytowych są kluczowe w budowaniu pozytywnego wrażenia, dlatego ważne jest stosowanie uznanych metod, takich jak laminowanie i precyzyjne krojenie.

Pytanie 12

Jakie proporcje mają składowe koloru czarnego w pliku przeznaczonym do druku wielkoformatowego?

A. C=100%, M=100%, Y=100% i K=100%

B. C=50%, M=50%, Y=50% i K=100%

C. C=0%, M=0%, Y=0% i K=100%

D. C=50%, M=0%, Y=100% i K=100%

W analizowanych odpowiedziach występują błędne koncepcje związane z uzyskiwaniem koloru czarnego w druku CMYK. Przykładowo, odpowiedź sugerująca wartość C=50%, M=0%, Y=100% i K=100% nie może być uznana za poprawną, ponieważ takie połączenie kolorów daje efekt brązowy, a nie czarny. Również odpowiedź z C=100%, M=100%, Y=100% i K=100% jest problematyczna, ponieważ maksymalne nasycenie trzech kolorów podstawowych przy K=100% prowadzi do nieprzewidywalnych rezultatów i jest niepraktyczne w standardowych technikach druku. Ponadto opcja z C=0%, M=0%, Y=0% i K=100% jest definicją czystego czarnego, ale nie wykorzystuje techniki nasycenia, co może prowadzić do niepożądanego efektu w druku wielkoformatowym. Kluczowym błędem jest zrozumienie, że w druku wielkoformatowym czysta czerń nie wystarczy - konieczne jest dodanie kolorów bazowych dla uzyskania głębokości i wnikliwości obrazu. Przygotowując pliki do druku, należy zatem rozważać nie tylko proporcje kolorów, ale także ich wpływ na końcowy efekt wizualny, co jest istotne dla jakości wydruku oraz jego estetyki.

Pytanie 13

Aby wydrukować jeden egzemplarz plakatu w formacie A1 na folii samoprzylepnej, należy użyć

A. drukarki laserowej

B. drukarki termosublimacyjnej

C. plotera solwentowego

D. maszyny offsetowej heatsetowej

Drukarka laserowa, choć popularna w biurach do druku dokumentów, nie jest odpowiednia do druku na foliach samoprzylepnych. Tusz używany w drukarkach laserowych oparty jest na proszku, który nie przylega dobrze do gładkich powierzchni folii, co może prowadzić do blaknięcia i łuszczenia się druku. Drukarki termosublimacyjne, z drugiej strony, są przeznaczone głównie do druku na specjalnych podłożach, takich jak tkaniny lub materiały pokryte powłoką, a ich zastosowanie w druku folii samoprzylepnej jest ograniczone. Offsetowe maszyny heatsetowe są z kolei stosowane w druku wysokiej jakości na papierze, a proces druku offsetowego nie jest dostosowany do materiałów takich jak folia samoprzylepna. Typowe błędy myślowe w tym kontekście obejmują postrzeganie wszystkich technologii druku jako zamienników, co prowadzi do nieodpowiednich wyborów technologicznych. Ważne jest zrozumienie, że odpowiednie urządzenie do konkretnego materiału ma kluczowe znaczenie dla jakości i trwałości finalnego produktu.

Pytanie 14

Który z poniższych formatów plików nie jest używany w cyfrowych materiałach do druku wielkoformatowego?

A. PDF

B. WMA

C. TIFF

D. JPG

WMA (Windows Media Audio) to format plików dźwiękowych, który nie jest stosowany w materiałach cyfrowych do drukowania wielkoformatowego. Drukowanie wielkoformatowe wymaga typów plików, które zawierają dane graficzne, a nie audio. Typowe formaty plików do druku, takie jak PDF, TIFF i JPG, są zoptymalizowane pod kątem jakości obrazu oraz możliwości edycji i przetwarzania graficznego. Na przykład, PDF jest powszechnie używany dzięki swojej zdolności do zachowania układu i jakości kolorów, niezależnie od urządzenia, na którym jest otwierany. TIFF jest preferowany w sytuacjach wymagających wysokiej jakości obrazu, ponieważ obsługuje bezstratną kompresję. JPG, z drugiej strony, jest formatem rastrowym, który jest często wykorzystywany w reklamie i projektowaniu graficznym, ze względu na dobrą jakość z niewielką wielkością pliku. W związku z tym, stosowanie formatu WMA w kontekście druku wielkoformatowego nie ma sensu, a jego obecność w tej kategorii może prowadzić do nieporozumień dotyczących właściwych formatów plików do drukowania.

Pytanie 15

Jakie środki ochrony osobistej powinien stosować operator cyfrowej maszyny drukującej atramentami utwardzanymi promieniowaniem UV?

A. Obuwie z noskami i ochraniacze słuchu

B. Fartuch ochronny oraz obuwie z antypoślizgową podeszwą

C. Okulary i rękawice ochronne

D. Maskę przeciwpyłową oraz kask

Wybór innych środków ochrony indywidualnej, takich jak maski przeciwpyłowe, kaski, obuwie z noskami czy fartuchy ochronne, nie uwzględnia specyficznych zagrożeń związanych z pracą przy cyfrowych maszynach drukujących atramentami UV. Maski przeciwpyłowe są stosowane do ochrony dróg oddechowych przed cząstkami stałymi, ale nie chronią przed toksycznymi oparami chemicznymi, które mogą być obecne podczas procesów drukowania. Kaski są zazwyczaj używane w kontekście ochrony głowy w miejscach, gdzie istnieje ryzyko urazów od upadających przedmiotów, co nie ma zastosowania w środowisku pracy operatora maszyny drukującej. Obuwie z noskami oraz ochraniacze słuchu mogą być przydatne w innych kontekstach przemysłowych, jednak w przypadku druku UV kluczowe jest zabezpieczenie oczu i rąk przed chemikaliami i promieniowaniem, co sprawia, że te środki są niewłaściwie dobrane. Fartuch ochronny, mimo że może zapewnić pewien poziom ochrony, nie zastąpi specjalistycznych rękawic, które chronią przed bezpośrednim kontaktem z niebezpiecznymi substancjami. Właściwe postrzeganie zagrożeń i dobór odpowiednich środków ochrony indywidualnej jest kluczowy dla zapewnienia bezpieczeństwa w miejscu pracy.

Pytanie 16

Zestaw metod lub aplikacji używanych do identyfikacji znaków i całych tekstów na wydrukowanych dokumentach określa się skrótem

A. PDF

B. CTP

C. OCR

D. CMS

PDF (Portable Document Format) jest formatem plików, który jest używany do przedstawiania dokumentów w sposób niezależny od aplikacji, sprzętu i systemu operacyjnego. To podejście koncentruje się na zachowaniu układu dokumentu, a nie na rozpoznawaniu tekstu. PDF nie jest technologią przetwarzania tekstu, ale raczej sposobem na przechowywanie i wyświetlanie dokumentów, co może prowadzić do mylnych wniosków na temat jego zastosowań w kontekście rozpoznawania znaków. CTP (Computer-to-Plate) to kolejna technologia, która odnosi się do drukowania, gdzie obrazy są przenoszone bezpośrednio na płyty drukarskie, co z kolei nie ma nic wspólnego z samodzielnym rozpoznawaniem tekstu w dokumentach. CMS (Content Management System) to system zarządzania treścią, który umożliwia tworzenie i modyfikację cyfrowych treści. Choć ma wiele zastosowań w obszarze zarządzania informacją, nie dotyczy bezpośrednio procesu przetwarzania wydrukowanych dokumentów ani rozpoznawania tekstu. Typowe błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami polegają na myleniu technologii przetwarzania dokumentów z formatami plików lub systemami zarządzania treścią, co może skutkować nieporozumieniami dotyczącymi funkcji i zastosowania każdej z tych technologii.

Pytanie 17

Blejtram to platforma służąca do wystawiania, na której prezentuje się

A. cyfrowe reklamy

B. flagi

C. fototapety

D. płócienne obrazy

Blejtram to specjalistyczny system wystawienniczy, który służy do eksponowania płóciennych obrazów, zwłaszcza tych malowanych ręcznie. Struktura blejtramu składa się z ramy, najczęściej wykonanej z drewna, na którą naciąga się materiał płócienny. W ten sposób obrazy uzyskują odpowiednią sztywność i stabilność, a także estetyczny wygląd, co jest kluczowe w kontekście wystaw artystycznych. Użycie blejtramów jest standardem w branży sztuki i wystawiennictwa, ponieważ umożliwia artystom prezentację ich dzieł w profesjonalny sposób. Przykłady zastosowania blejtramów można znaleźć nie tylko w galeriach, ale również w domach prywatnych, gdzie stanowią one popularny sposób na dekorację wnętrz. Warto dodać, że odpowiedni dobór materiałów oraz technik naciągania płótna na blejtram jest istotną kwestią, która wpływa na trwałość i estetykę finalnego dzieła.

Pytanie 18

Długotrwałe pozostawienie plotera bez zasilania po zakończeniu druku może prowadzić do

A. rozjaśnienia podłoża

B. zatykania dysz drukujących

C. nadmiernego rozrzedzenia tuszu

D. przechłodzenia silnika

Zatkanie dysz drukujących jest powszechnym problemem, który może wystąpić, gdy ploter pozostaje odłączony od zasilania przez dłuższy czas po zakończeniu druku. Tusz, który nie jest używany, ma tendencję do wysychania i gęstnienia w dyszach, co prowadzi do ich zatykania. Aby zwalczyć ten problem, istotne jest regularne użytkowanie urządzenia oraz stosowanie odpowiednich procedur konserwacyjnych, takich jak automatyczne czyszczenie dysz, które jest standardową funkcją w większości nowoczesnych ploterów. Zaleca się również przechowywanie tuszu w odpowiednich warunkach, aby zminimalizować ryzyko jego krystalizacji i zatykania dysz. Zgodnie z wytycznymi producentów, najlepiej jest uruchomić ploter przynajmniej raz w tygodniu, nawet jeśli nie jest to konieczne, aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie dysz. Przykłady zastosowania obejmują regularne testowanie jakości druku oraz wykonywanie przeglądów urządzeń, co może znacznie wydłużyć ich żywotność i poprawić jakość wydruków.

Pytanie 19

Jaka jest średnica filamentu, który najczęściej stosuje się w technologii FDM?

A. 2,25 mm

B. 1,75 mm

C. 4,75 mm

D. 3,50 mm

Średnica filamentu, który najczęściej używa się w technologii FDM, to 1,75 mm. To już stało się takim standardem w druku 3D, że większość drukarek i filamentów jest do tego dopasowana. Filamenty o średnicy 1,75 mm są fajne, bo lepiej kontroluje się ich przepływ przez dysze, co pozwala na osiągnięcie większej precyzji podczas drukowania. Mniejsza średnica sprawia, że filament jest lżejszy, dzięki czemu podawanie go w drukarce jest prostsze i zmniejsza ryzyko zatorów. Ludzie korzystają z tego rozmiaru, bo jest dostępny w różnych materiałach, jak PLA, ABS czy PETG, więc można go dostosować do wielu projektów. Dodatkowo, sporo osób w społeczności drukarskiej dzieli się swoimi doświadczeniami i robi różne badania, co tylko utwierdza, że 1,75 mm jest najlepszym wyborem w branży. To wszystko daje znać, że warto go używać w nowych projektach i innowacjach.

Pytanie 20

Jakie kroki należy kolejno podjąć w celu przygotowania plotera do działania?

A. Sprawdzić czystość pojemników na papier, zweryfikować poziom atramentów, uruchomić zasilanie urządzenia

B. Wymienić atramenty po zakończeniu pracy, ocenić kolorystykę druku, skontrolować uziemienie urządzenia

C. Sprawdzić stan atramentów, załadować materiał do druku, ustawić parametry druku

D. Sprawdzić poziom tonerów, ocenić gramaturę materiału drukowego, odłączyć spektrofotometr

Odpowiedź zweryfikowana jako poprawna bazuje na kluczowych krokach, które należy podjąć, aby przygotować ploter do pracy. Sprawdzenie poziomu atramentów jest niezbędne, aby upewnić się, że urządzenie ma wystarczającą ilość materiału eksploatacyjnego do realizacji zlecenia. Zbyt niski poziom atramentu może prowadzić do przerw w druku oraz problemów z jakością wydruku, co jest sprzeczne z zasadami efektywnej produkcji. Następnie, załadowanie podłoża drukowego jest kluczowe, ponieważ odpowiedni dobór podłoża wpływa na jakość końcowego produktu oraz jego trwałość. Ustawienie parametrów druku, takich jak rozdzielczość, typ podłoża oraz kolory, jest ostatnim krokiem, który zapewnia optymalne wyniki. Przestrzeganie tych kroków wpisuje się w standardy branżowe, które zakładają przygotowanie urządzenia na każdym etapie produkcji. Użytkownicy powinni regularnie dbać o te czynności, aby uniknąć awarii oraz zapewnić wysoką jakość druku.

Pytanie 21

Produkcja fototapety wymaga przeprowadzenia następujących operacji technologicznych:

A. drukowania dużego formatu, oczkowania, zawijania krawędzi

B. rastrowania, przygotowania formatu drukarskiego, krojenia

C. przygotowania formatu drukarskiego, drukowania offsetowego, laminowania

D. drukowania na maszynie wielkoformatowej, krojenia

Wybór innych odpowiedzi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące procesu produkcji fototapet. Na przykład, drukowanie wielkoformatowe, oczkowanie i zawijanie brzegów, choć są to operacje, które mogą mieć zastosowanie w innych kontekstach, nie odpowiadają one w pełni specyfice produkcji fototapet. Oczkowanie i zawijanie brzegów są typowo stosowane w produkcji banerów i innych reklam zewnętrznych, które wymagają dodatkowej obróbki końcowej, ale nie są kluczowe dla samego procesu wykonania fototapet. Drukowanie offsetowe, przygotowanie formy drukowej oraz laminowanie, zawarte w innych odpowiedziach, również nie są typowymi krokami w produkcji fototapet. Druk offsetowy jest bardziej skomplikowanym procesem, który jest powszechnie stosowany w produkcji mniejszych nakładów na materiałach papierowych, a nie na wielkoformatowych aplikacjach ściennych. Laminowanie, mimo że może poprawić trwałość wydruku, nie jest konieczne w każdym przypadku i nie wchodzi w skład podstawowych operacji produkcyjnych fototapet. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków często obejmują mylenie różnych procesów druku z ich specyfiką oraz ignorowanie unikalnych wymagań związanych z danym produktem. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego dopasowania technologii do konkretnych zastosowań i wymagań klienta.

Pytanie 22

Reklamowe nadruki na pojazdach wykonuje się za pomocą technologii druku z atramentami

A. UV

B. solwentowych

C. lateksowych

D. mildsolwentowych

Podejścia do atramentów mildsolwentowych, lateksowych albo UV w kontekście nadruków na autach są w sumie nie za ciekawe i mogą prowadzić do różnych problemów. Atramenty mildsolwentowe, mimo że są bardziej ekologiczne, nie dają takiej samej trwałości i odporności na czynniki zewnętrzne jak te solwentowe. Dlatego tak naprawdę nie poleca się ich do druku na samochodach, które są narażone na trudne warunki atmosferyczne. Lateksowe atramenty, choć przyjazne dla środowiska i proste w użyciu, mają gorszą odporność na działanie UV i mogą nie wytrzymać długo w trudnych warunkach, co czyni je mniej praktycznymi w dłuższej perspektywie. Z kolei atramenty UV, które utwardzają się pod wpływem promieni UV, da się stosować czasem, ale ich użycie w druku na autach nie jest powszechne przez koszty i technologie. Ostatecznie, wybór odpowiednich atramentów powinien być przemyślany pod kątem ich właściwości fizycznych i przeznaczenia, co często umyka w codziennych decyzjach drukarskich.

Pytanie 23

W jakiej przestrzeni kolorów powinny być tworzone materiały cyfrowe przeznaczone do druku cyfrowego?

A. sRGB

B. CMYK

C. LAB

D. HSB

Odpowiedź CMYK jest prawidłowa, ponieważ ta przestrzeń barwna jest standardem używanym w druku, szczególnie w druku cyfrowym i offsetowym. CMYK, czyli Cyan, Magenta, Yellow i Key (Black), opisuje sposób, w jaki kolory są tworzone poprzez mieszanie tych czterech atramentów. Przygotowując materiały do druku, kluczowe jest, aby kolory w pliku były zdefiniowane w przestrzeni CMYK, ponieważ większość drukarek przetwarza kolory w ten sposób. Drukując z przestrzeni RGB (np. sRGB), co jest standardem dla wyświetlaczy, mogą wystąpić niezgodności kolorów, ponieważ RGB opiera się na mieszaniu światła, a nie atramentów. W praktyce, jeśli przygotowujesz plik do druku, zawsze warto sprawdzić profil kolorów w programie graficznym, dostosowując go do przestrzeni CMYK. Dobrą praktyką jest również wykonanie próbnego wydruku, aby upewnić się, że kolory na papierze odpowiadają tym widocznym na ekranie.

Pytanie 24

Filamentem nazywamy

A. "żyłkę" materiału termoplastycznego.

B. żywicę epoksydową.

C. granulat termoplastu.

D. sproszkowany termoplast.

Odpowiedź 'żyłka' materiału termoplastycznego jest prawidłowa, ponieważ filament jest formą materiału stosowanego w procesach druku 3D, który zazwyczaj ma postać cienkiego włókna. Filamenty wykonane z materiałów termoplastycznych, takich jak PLA (kwas polilaktyczny) czy ABS (akrylonitryl-butadien-styren), są powszechnie używane w druku 3D. W procesie tym filament jest podgrzewany, co pozwala na jego uplastycznienie, a następnie wytłaczany przez dyszę drukarki 3D, gdzie stygnąc formuje pożądany kształt. Dzięki różnorodności dostępnych filamentów, użytkownicy mogą dostosować właściwości wydruków do swoich potrzeb, na przykład wykorzystując filamenty wzmacniane włóknem węglowym dla zwiększonej wytrzymałości. W kontekście standardów branżowych, stosowanie wysokiej jakości filamentów zgodnych z normami ISO dla materiałów do druku 3D zapewnia optymalne właściwości mechaniczne i estetyczne wydruków. Zrozumienie właściwości filamentów oraz ich zastosowań jest kluczowe dla uzyskania satysfakcjonujących rezultatów w druku 3D.

Pytanie 25

Jakie działania są związane z cyfrowym drukowaniem plakatów i mają miejsce przed tym procesem?

A. Instalacja oprogramowania, kalibracja skanera, aklimatyzowanie papieru.

B. Przygotowanie plików graficznych, kontrola tonerów, załadowanie odpowiedniego podłoża.

C. Czyszczenie głowicy drukującej, skanowanie dokumentów, poziomowanie urządzenia.

D. Restart stacji roboczej, przycinanie papieru do właściwego formatu, nakładanie farby na wałki.

Wiele z wymienionych czynności w błędnych odpowiedziach jest niedostatecznie powiązanych z rzeczywistymi wymaganiami procesu cyfrowego drukowania plakatów. Restart stacji roboczej, choć może być przydatny w przypadku problemów z oprogramowaniem, nie jest bezpośrednio związany z przygotowaniem do druku. Krojenie papieru do formatu również nie jest kluczowym etapem dla cyfrowego druku, ponieważ wiele nowoczesnych maszyn drukarskich jest w stanie obsługiwać różne formaty bez potrzeby wcześniejszego krojenia. Nakładanie farby na wałki dotyczy bardziej tradycyjnych metod druku, takich jak offset, a nie cyfrowego, w którym tonery są stosowane bezpośrednio na podłożu. Czyszczenie głowicy drukującej oraz skanowanie oryginałów są ważnymi czynnościami w kontekście konserwacji i przygotowania urządzeń, ale nie są one bezpośrednio związane z przygotowaniem plików do druku. Poziomowanie maszyny może być istotne w kontekście ustawień technicznych, ale nie jest to proces przeddrukowy, który wpływa na jakość finalnego plakatu. Instalacja oprogramowania oraz kalibracja skanera są działaniami, które mają miejsce przed rozpoczęciem pracy i są mniej istotne w kontekście konkretnego procesu przygotowania do druku. Klimatyzowanie papieru, choć może być praktyką w niektórych warunkach, nie jest standardowym krokiem wymaganym w każdym przypadku. Poprawne podejście do cyfrowego druku wymaga zastosowania odpowiednich procedur, które są zgodne z branżowymi standardami, a wiele z wymienionych czynności nie spełnia tych kryteriów.

Pytanie 26

Jaki format graficzny powstaje jako rezultat automatycznej impozycji użytków na arkuszach?

A. PDF

B. TIFF

C. CDR

D. NEF

PDF (Portable Document Format) jest formatem plików, który został stworzony przez firmę Adobe i jest powszechnie stosowany w branży poligraficznej oraz graficznej. Po wykonaniu automatycznej impozycji użytków na arkuszach, uzyskuje się plik PDF, który zawiera wszystkie niezbędne informacje potrzebne do druku, w tym tekst, obrazy, kolory oraz warstwy. PDF pozwala na zachowanie spójności i jakości dokumentów niezależnie od urządzenia czy systemu operacyjnego, co czyni go idealnym formatem do przesyłania materiałów do druku. W praktyce, wykorzystując PDF, drukarnie mogą łatwo wprowadzać zmiany, takie jak dodawanie znaków cięcia czy marginesów, co jest niezwykle istotne w procesie produkcji. Format ten jest zgodny z wieloma standardami branżowymi, takimi jak PDF/X, który jest specjalnie zaprojektowany do użycia w druku, zapewniając, że wszystkie niezbędne dane są zawarte w pliku. Stosowanie PDF w automatycznej impozycji ułatwia również wymianę plików pomiędzy różnymi systemami, co jest kluczowe w złożonych projektach graficznych.

Pytanie 27

W dyszach drukujących piezoelektrycznych ciecz atramentowa jest wyrzucana przez

A. odkształcenie kryształów

B. wypchnięcie przez tłoczek

C. podniesienie temperatury

D. ciśnienie gazu

Wybór odpowiedzi związanych z wzrostem temperatury, wypchaniem tłoczkiem i ciśnieniem gazu jest błędny z kilku powodów. Wzrost temperatury, choć może wpływać na właściwości fizyczne atramentu, nie jest zasadniczym mechanizmem wyzwalającym proces wystrzeliwania. W dyszach piezoelektrycznych otwarcie i zamknięcie szczelin z atramentem jest realizowane przez mechaniczne odkształcenie kryształków, a nie przez podgrzewanie atramentu, co może prowadzić do jego przegrzania i zmiany właściwości. Ponadto, wypchnięcie tłoczkiem jest charakterystyczne dla dysz opartych na mechanizmie tłokowym, gdzie atrament jest przesuwany w wyniku ruchu tłoka, co jest zupełnie innym podejściem. W przypadku technologii piezoelektrycznej, nie mamy do czynienia z klasycznym tłokiem, a raczej z dynamicznym przekształceniem energii elektrycznej w mechaniczną. Ostatnia koncepcja, dotycząca ciśnienia gazu, również nie ma zastosowania w piezoelektrycznych dyszach drukujących, gdzie ciśnienie jest generowane przez deformację kryształów, a nie przez zewnętrzne źródło gazu. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe dla prawidłowego działania drukarek, a także dla rozwoju nowych, bardziej zaawansowanych technologii druku.

Pytanie 28

Które zasobniki tonerów w urządzeniu do druku cyfrowego mogą wymagać uzupełnienia po wydrukowaniu obszaru o pełnym stopniu pokrycia powierzchni (apli) z wartościami C0 M20 Y0 K80?

A. Purpurowy, żółty

B. Zielononiebieski, czarny

C. Purpurowy, czarny

D. Zielononiebieski, żółty

Wybrana odpowiedź jest poprawna, ponieważ w opisie podano wartości składowych CMYK: C0 M20 Y0 K80, co oznacza, że używana będzie niewielka ilość koloru cyjan (C), 20% purpurowego (M), brak koloru żółtego (Y) oraz 80% czarnego (K). Z tego wynika, że podczas drukowania dominujące będą kolory purpurowy i czarny. W przypadku pełnego pokrycia powierzchni, toner purpurowy oraz czarny będą zużywane w największym stopniu. W praktyce, takie zrozumienie pozwala na efektywne zarządzanie materiałami eksploatacyjnymi w procesie druku, co jest kluczowe w branży drukarskiej, gdzie kontrola kosztów i zasobów ma fundamentalne znaczenie. Warto również pamiętać, że regularne monitorowanie poziomu tonerów i ich wymiana w odpowiednich momentach zgodnie z zaleceniami producentów sprzętu, przyczynia się do optymalizacji wydajności maszyn oraz jakości wydruków, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania materiałami eksploatacyjnymi.

Pytanie 29

Na co głównie wpływa czas trwania wydruku 3D?

A. szybkości schładzania

B. precyzji wydruku

C. prędkości ekstruzji pierwszej warstwy

D. temperatury procesu drukowania

Czas trwania druku 3D nie jest bezpośrednio uzależniony od temperatury drukowania, prędkości chłodzenia czy prędkości ekstruzji pierwszej warstwy w taki sposób, jak może się wydawać na pierwszy rzut oka. Temperatura drukowania wpływa na płynność materiału i przyczepność warstw, ale nie jest czynnikiem, który bezpośrednio wpływa na czas produkcji. W rzeczywistości, zbyt wysoka lub zbyt niska temperatura mogą prowadzić do problemów z jakością druku, co w rezultacie może wymagać dodatkowych poprawek, co wydłuża czas realizacji. Prędkość chłodzenia ma znaczenie w kontekście stabilności wydruku, zwłaszcza w technologii FDM, ale nie wpływa na całkowity czas trwania druku. Zbyt szybkie chłodzenie może powodować deformacje, co wymaga powtórnego drukowania. Prędkość ekstruzji pierwszej warstwy ma znaczenie dla przyczepności modelu do stołu roboczego, ale nie jest kluczowa dla całkowitego czasu druku. Właściwe dobranie tych parametrów jest istotne, jednak nie są one głównymi czynnikami decydującymi o czasie druku. Źle zrozumiane powiązania między tymi zmiennymi mogą prowadzić do suboptymalnych ustawień, co z kolei może skutkować wydłużeniem czasu produkcji z powodu konieczności wprowadzania poprawek czy ponownego drukowania.

Pytanie 30

Do druku na sprzęcie cyfrowym nie powinno się używać papieru o gramaturze

A. powyżej 350 g/m2

B. 160–200 g/m2

C. poniżej 100 g/m2

D. 110–150 g/m2

Wybór rodzaju papieru do druku cyfrowego jest kluczowym elementem zapewniającym wysoką jakość końcowego produktu. Niestety, nieporozumienia dotyczące gramatury papieru mogą prowadzić do różnorodnych problemów technicznych. W przypadku papieru o gramaturze 160-200 g/m2, należy zaznaczyć, że jest to zakres, który wielu producentów maszyn cyfrowych akceptuje, ale nie jest on maksymalnym limitem. Użycie papieru w tym zakresie jest stosunkowo powszechne, ale przekroczenie gramatury 350 g/m2 może spowodować problemy z podawaniem papieru. W przypadku gramatury 110-150 g/m2, taki papier jest często stosowany do druków o dużej objętości, jak broszury czy katalogi, co może być mylące, ponieważ ich zastosowanie nie jest odpowiednie dla potężniejszych zastosowań. Papier poniżej 100 g/m2, chociaż może wydawać się idealnym rozwiązaniem dla prostych wydruków, wiąże się z ryzykiem przejrzystości i braku odpowiedniej jakości, szczególnie w przypadku druku dwustronnego. W praktyce, wybór nieodpowiedniego papieru może prowadzić do niskiej jakości nadruku, zacięć, a także uszkodzeń sprzętu. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jakie materiały są najbardziej odpowiednie do konkretnej maszyny i rodzaju projektu, aby uniknąć typowych błędów wynikających z nieprawidłowego doboru gramatury papieru.

Pytanie 31

Najlepszym sposobem na prezentację druku o wymiarach 85 x 200 cm jest

A. gablota szklana B0

B. antyframeB1

C. roll-up

D. projektor

Wybór projektora jako metody prezentacji materiałów w formacie 85 x 200 cm jest nieodpowiedni z kilku powodów. Przede wszystkim, projektory wymagają odpowiedniego tła do wyświetlania obrazu, co może być trudne w wielu lokalizacjach. Również, jakość obrazu jest silnie uzależniona od warunków oświetleniowych, co może prowadzić do problemów z widocznością. W przypadku roll-upu, jego fizyczna forma zapewnia, że treść jest zawsze czytelna, niezależnie od oświetlenia. Antyramy, mimo że mogą służyć do prezentacji druków, są mało mobilne i ograniczają możliwość interakcji z odbiorcami. Gablota przeszklona B0 z kolei, choć elegancka, nie jest praktyczna w kontekście wydarzeń, które wymagają częstej zmiany materiałów. Często pojawia się także błędne myślenie, że duże formaty wymagają dużych nośników. W rzeczywistości, jakość prezentacji nie leży w rozmiarze, ale w formie oraz sposobie dotarcia do widza. Roll-upy są przeznaczone do tego, by przyciągać wzrok i są bardziej efektywne w komunikacji niż inne formy, które mogą być bardziej statyczne.

Pytanie 32

Jakim akronimem określa się zbiór metod stosowanych do identyfikacji całych tekstów w pliku bitmapowym?

A. PDF

B. CMS

C. CtP

D. OCR

Wybór odpowiedzi PDF, CMS czy CtP jest błędny, ponieważ te akronimy odnoszą się do zupełnie innych technologii, które nie są związane z rozpoznawaniem tekstu w obrazach. PDF (Portable Document Format) to format plików stworzony przez firmę Adobe, który jest używany do prezentacji dokumentów w sposób niezależny od urządzenia. Mimo że pliki PDF mogą zawierać tekst i obrazy, nie są one technologią do ich rozpoznawania. Kolejny termin, CMS (Content Management System), odnosi się do systemów zarządzania treścią, które umożliwiają tworzenie, edytowanie i publikowanie treści internetowych, ale nie mają nic wspólnego z analizą tekstów w formie wizualnej. CtP (Computer-to-Plate) natomiast, to proces w druku, w którym cyfrowe obrazy są przenoszone bezpośrednio na płytę drukarską, co również nie dotyczy rozpoznawania tekstu. Wybierając te odpowiedzi, można popełnić błąd myślowy, myśląc, że te technologie mają związek z rozpoznawaniem tekstu, podczas gdy każda z nich służy innemu celowi w kontekście przetwarzania i prezentacji informacji. Kluczowe jest zrozumienie, że technologia OCR jest specyficznie zaprojektowana do rozpoznawania i konwertowania tekstu z obrazów, co odróżnia ją od innych narzędzi i systemów.

Pytanie 33

Na co głównie wpływa czas realizacji druku 3D w technologii FDM?

A. wysokości warstwy druku

B. współczynnika skurczu materiału

C. temperatury platformy roboczej

D. efektywności chłodzenia

Czas wykonania wydruku w technologii FDM nie jest bezpośrednio zależny od temperatury stołu roboczego, skuteczności chłodzenia ani współczynnika skurczu materiału, co może prowadzić do błędnych wniosków. Temperatura stołu roboczego, choć istotna dla jakości przyczepności pierwszej warstwy i zapobiegania deformacjom, nie wpływa znacząco na czas druku. Ustawienie właściwej temperatury może przyspieszyć proces, ale nie zmienia zasadniczo czasu trwania wydruku, ponieważ nie wpływa na liczbę warstw ani szybkość ekstrudera. Skuteczność chłodzenia jest równie ważna, zwłaszcza dla materiałów wrażliwych na ciepło, ale również nie wpływa na całkowity czas druku. Chłodzenie ma na celu stabilizację wydruku i zapewnienie jakości, a nie przyspieszenie procesu. Współczynnik skurczu materiału z kolei dotyczy zmiany objętości materiału podczas schładzania. Choć może wpływać na precyzję wymiarową i detali, nie jest czynnikiem decydującym o czasie wydruku. Zrozumienie, że te parametry wspierają jakość i efektywność produkcji, ale nie są bezpośrednio związane z czasem trwania druku, jest kluczowe dla optymalizacji procesu wytwarzania w technologii FDM.

Pytanie 34

Podaj sekwencję etapów druku elektrofotograficznego?

A. Naświetlanie, utrwalanie, nanoszenie tonera, przenoszenie tonera na podłoże

B. Naświetlanie, utrwalanie, nanoszenie tonera, przenoszenie tonera na podłoże, ładowanie

C. Naświetlanie, nanoszenie tonera, ładowanie, przenoszenie tonera na podłoże, utrwalanie

D. Naświetlanie, nanoszenie tonera, przenoszenie tonera na podłoże, utrwalanie

Poprawna odpowiedź to naświetlanie, nanoszenie tonera, przenoszenie tonera na podłoże, utrwalanie. W procesie druku elektrofotograficznego zaczynamy od naświetlania, gdzie obraz jest tworzony na bębnie światłoczułym przy użyciu lasera lub lampy. Następnie, toner, który jest naładowany elektrostatycznie, jest nanoszony na naświetlony obszar bębna. Po tym następuje przenoszenie tonera na podłoże, czyli papier, gdzie toner przylega do naładowanych obszarów. Ostatnim krokiem jest utrwalanie, które polega na zastosowaniu ciepła i ciśnienia do trwałego przyklejenia tonera do papieru. Ten proces jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży druku, co zapewnia wysoką jakość wydruku oraz efektywność. Warto zauważyć, że każda z tych faz jest kluczowa dla uzyskania optymalnych rezultatów, zarówno w zastosowaniach biurowych, jak i w profesjonalnym druku komercyjnym, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali jest niezbędne.

Pytanie 35

Jakie procesy technologiczne są związane z końcowym opracowaniem zadrukowanych papierowych kopert?

A. Nadkrawanie, składanie, zgrzewanie

B. Przekrawanie, bindowanie, klejenie

C. Wykrawanie, bigowanie, klejenie

D. Okrawanie, złamywanie, zszywanie

Wybór odpowiedzi dotyczących przekrawania, bindowania czy zgrzewania wykazuje pewne nieporozumienia w temacie procesów technologicznych przy wykończeniu kopert. Przekrawanie, chociaż może być związane z cięciem papieru, to przeważnie oznacza dzielenie arkuszy na mniejsze kawałki, a nie robienie kopert. Bindowanie to proces łączenia wielu arkuszy w książki, co zupełnie nie pasuje do tematu kopert. Zgrzewanie to technika stosowana w materiałach termoplastycznych i nie ma sensu w kontekście produkcji papierowych kopert, gdzie trzeba korzystać z bardziej tradycyjnych metod. Nadkrawanie też często jest mylone z wykrawaniem, ale to nie to samo – nadkrawanie to obcinanie nadmiaru materiału dla dokładniejszych wymiarów, co w przypadku kopert nie jest konieczne. Składanie wiąże się z bigowaniem, ale nie można tego traktować jako odrębnej operacji. Ważne jest, żeby jasno zrozumieć, jak te procesy działają i jakie mają zastosowanie w branży, by móc tworzyć wysokiej jakości wyroby.

Pytanie 36

Jaką jednostkę długości wykorzystuje się przy pomiarach rysunków technicznych maszynowych?

A. centymetr

B. milimetr

C. metr

D. cal

Milimetr jest jednostką długości, która jest powszechnie stosowana w rysunkach technicznych, szczególnie w kontekście projektowania maszyn. Jego zastosowanie wynika z dużej precyzji, jaką oferuje w inżynierii mechanicznej i budowlanej. Rysunki techniczne często wymagają dokładności rzędu milimetrów, co czyni tę jednostkę idealną do przedstawiania wymiarów elementów maszyn i konstrukcji. Na przykład, w projektowaniu części maszyn, takich jak wały, łożyska czy koła zębate, błędy rzędu kilku milimetrów mogą prowadzić do nieskuteczności działania maszyny. Ponadto, w standardach takich jak ISO (Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna), milimetry są preferowaną jednostką dla wielu norm rysunków technicznych. Dzięki temu, komunikacja pomiędzy inżynierami i producentami staje się bardziej jednolita i jasna, co znacząco ułatwia procesy wytwórcze.

Pytanie 37

Jakie podłoże drukarskie jest najbardziej odpowiednie do ekspozycji z oświetleniem od tyłu?

A. Backlit

B. Papier

C. Blacha

D. Płótno

Podłoże drukowe typu Backlit jest specjalnie zaprojektowane do ekspozycji z podświetleniem od tyłu, co czyni je optymalnym wyborem w takich zastosowaniach. Materiał ten charakteryzuje się wysoką przepuszczalnością światła, co pozwala na uzyskanie intensywnych i żywych kolorów, gdy jest podświetlany. W praktyce oznacza to, że grafiki i zdjęcia prezentują się efektownie, przyciągając uwagę widza. Backlit często stosuje się w reklamach świetlnych, banerach oraz wyświetlaczach w przestrzeniach publicznych, takich jak centra handlowe czy stacje metra. Dobre praktyki branżowe sugerują, że do druku na takim podłożu należy używać specjalnych tuszy pigmentowych, które nie tylko zapewniają wysoką jakość obrazu, ale także odporność na blaknięcie. Wykorzystanie podłoża Backlit staje się istotne w kontekście marketingu wizualnego, gdzie efektywna komunikacja wizualna jest kluczowa dla przyciągnięcia klientów. Dodatkowo, standardy jakości druku, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie odpowiednich materiałów w osiąganiu zamierzonych efektów wizualnych.

Pytanie 38

Jaki dodatkowy element na wydruku cyfrowym jest używany do pomiaru koloru za pomocą spektrofotometru?

A. Punktura formatowa

B. Paser koloru

C. Informacja o stronie

D. Pasek kontrolny

Wydaje się, że odpowiedzi takie jak paser koloru, punktura formatowa czy informacja o stronie mogą być mylone z rzeczywistym zastosowaniem paska kontrolnego, jednakże każda z nich ma swoje specyficzne funkcje, które nie obejmują pomiaru barwy spektrofotometrem. Paser koloru to narzędzie nakładające akcent na konkretne kolory w kontekście drukowania, ale nie jest to rozwiązanie, które umożliwia obiektywną analizę całej palety barw, jak robi to pasek kontrolny. Punktura formatowa jest zaś wykorzystywana do oznaczania miejsca, w którym powinno nastąpić przycinanie wydruku, co nie ma żadnego związku z pomiarem kolorów. Informacja o stronie może przydać się do organizacji i identyfikacji stron w większych projektach, ale również nie ma zastosowania w kontekście pomiarów kolorystycznych. Typowym błędem jest zatem mylenie tych elementów z kontrolą jakości barwy, co może prowadzić do nieprawidłowych praktyk w procesach produkcji druku. Właściwe zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości wydruków oraz zgodności z obowiązującymi standardami branżowymi.

Pytanie 39

Jakie wymiary należy uzyskać, przycinając arkusze papieru SRA3, gdy do dyspozycji jest drukarka z maksymalnym obszarem zadruku w formacie A3?

A. 320 x 450 mm

B. 210 x 297 mm

C. 450 x 500 mm

D. 297 x 420 mm

Wybór innych wymiarów nie jest zgodny z wymaganiami dotyczącymi obszaru zadruku, co może prowadzić do poważnych problemów w procesie produkcji. Wymiary 210 x 297 mm odpowiadają formatowi A4, który jest mniejszy od A3 i w związku z tym nie będzie skuteczny w druku materiałów, które mają być w formacie A3. Taki błąd może wynikać z nieporozumienia dotyczącego standardów papieru oraz ich zastosowań. Wymiary 320 x 450 mm odnoszą się do formatu SRA3, który nie jest bezpośrednio akceptowany przez drukarki A3 bez wcześniejszego przycięcia. Z kolei wymiary 450 x 500 mm są całkowicie nieprawidłowe i nie odpowiadają żadnemu standardowemu formatowi papieru, co może wskazywać na brak wiedzy o standardach ISO 216 i ich zastosowaniach w branży drukarskiej. Zrozumienie różnicy między formatami jest kluczowe, ponieważ błędne przygotowanie dokumentów do druku może prowadzić do ich odrzucenia lub nieprawidłowego wydruku. W końcowym efekcie, każdy przypadek błędnego przycięcia arkuszy może skutkować zwiększonymi kosztami produkcji i opóźnieniami w realizacji projektów, co jest niepożądane w każdej działalności drukarskiej.

Pytanie 40

Jedną z metod realizacji personalizacji druków jest

A. wydrukowanie na drukach numeru ISBN

B. wykonanie na drukach tłoczeń logo

C. lakierowanie jednostronne

D. wydrukowanie na drukach indywidualnych kodów QR

Wykonanie na drukach tłoczeń logo, lakierowanie jednostronne oraz wydrukowanie numeru ISBN są technikami, które w rzeczywistości nie prowadzą do efektywnej personalizacji druków. Tłoczenie logo jest techniką stosowaną głównie w celu podniesienia estetyki produktu i nadania mu prestiżowego wyglądu, jednak nie dostarcza unikalnych informacji dotyczących odbiorcy, co jest kluczowe w personalizacji. Natomiast lakierowanie jednostronne jest procesem wykańczania, który ma na celu ochronę druku oraz nadanie mu połysku, co również nie zmienia treści lub kontekstu informacji zawartych na druku. Wydrukowanie numeru ISBN, który identyfikuje wydania książek, przyczynia się do klasyfikacji i katalogowania publikacji, ale nie jest formą personalizacji, ponieważ nie odnosi się do indywidualnych preferencji czy potrzeb użytkowników. Te podejścia mogą być mylone z personalizacją ze względu na ich zastosowanie w produkcji druków, jednak nie realizują one celu bezpośredniego dostosowania treści do odbiorcy. Pomoc w zrozumieniu różnicy między estetyką a personalizacją jest kluczowa, aby uniknąć błędnych wniosków dotyczących metod dostosowania produktów do potrzeb klientów. W praktyce, personalizacja wymaga bardziej zaawansowanych technik, które bezpośrednio angażują odbiorcę w interakcję z produktem.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej