Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 8 maja 2025 11:07
Data zakończenia: 8 maja 2025 11:13

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Co oznacza znak korektorski <——->?

A. eliminację spacjowania

B. rozspacjowanie

C. usunięcie kursywy

D. dodatkową interlinię

Znak korektorski <——> oznacza rozspacjowanie, co jest istotnym elementem w edytorstwie tekstów. Rozspacjowanie to proces usunięcia nadmiarowego spacji, który pozwala na poprawienie czytelności tekstu oraz jego estetyki. W praktyce, w kontekście korekty, rozspacjowanie może obejmować zarówno usuwanie pojedynczych, jak i podwójnych spacji pomiędzy wyrazami. Zastosowanie tego znaku korektorskiego jest szczególnie ważne w publikacjach, które muszą spełniać określone standardy typograficzne, jak na przykład zasady stosowane w wydaniach książkowych czy w czasopismach. Przykładowo, w przypadku tekstu akademickiego, przestrzeganie właściwej interlinii i spacji może znacząco wpłynąć na jego postrzeganie przez czytelników. Zrozumienie roli rozspacjowania w procesie edytorskim jest kluczowe, aby tworzyć teksty, które są zarówno estetyczne, jak i profesjonalne, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 2

Układ użytków na arkuszu drukarskim to

A. lokalizacja

B. dopasowanie

C. impozycja

D. rastryzacja

Impozycja to proces, który polega na rozmieszczaniu użytków graficznych na arkuszu drukarskim w taki sposób, aby maksymalnie wykorzystać przestrzeń i zminimalizować straty materiału. W praktyce oznacza to, że projektant lub operator maszyny drukarskiej musi uwzględnić różne czynniki, takie jak rozmiar finalnego produktu, rodzaj i gramatura papieru, a także technologię druku. Dobre praktyki w impozycji obejmują stosowanie programów graficznych, które pozwalają na wizualizację i optymalizację układu użytków. Przykładem zastosowania impozycji może być przygotowanie arkusza z różnymi formatami etykiet, gdzie każda etykieta jest zaprojektowana tak, aby jak najlepiej pasowała do reszty układu. W branży stosuje się także standardy, takie jak ISO 12647, które regulują proces druku, w tym impozycję, aby zapewnić wysoką jakość i spójność kolorystyczną wydruków. Właściwa impozycja wpływa na efektywność produkcji oraz na koszty, dlatego jest kluczowym etapem w procesie graficznym.

Pytanie 3

Włókna w papierowej etykiecie, która ma być przyklejana do butelki, powinny być ustawione w

A. ukośnym w stosunku do wysokości etykiety

B. dowolnym kierunku w odniesieniu do wysokości etykiety

C. równoległym do wysokości etykiety

D. prostopadłym do wysokości etykiety

Kierunek włókien w papierowej etykiecie, który jest dowolny, może prowadzić do wielu problemów związanych z aplikacją oraz trwałością. Taki wybór może skutkować osłabieniem etykiety, co jest szczególnie niekorzystne w przypadku butelek narażonych na zmiany temperatury lub wilgotność. Orientacja włókien ma kluczowe znaczenie dla wytrzymałości papieru; włókna papierowe są bardziej wytrzymałe w kierunku ich ułożenia. Wybór kierunku prostopadłego do wysokości etykiety wprowadza dodatkowe napięcia i może prowadzić do łatwego zrywania się etykiety podczas aplikacji. Ukośne ułożenie włókien z kolei może powodować trudności w precyzyjnym nałożeniu etykiety na butelkę, prowadząc do jej odkształceń i problemów z estetyką. W praktyce takie błędne podejście często wynika z braku zrozumienia właściwości materiałów używanych w produkcji etykiet, co jest kluczowe w kontekście zastosowań przemysłowych. Warto pamiętać, że dobrą praktyką jest stosowanie się do zasad jakości oraz standardów branżowych, takich jak normy ISO, które jasno definiują wymogi dotyczące orientacji materiałów opakowaniowych. Ostatecznie, wybór niewłaściwego kierunku włókien może prowadzić do obniżenia jakości produktu finalnego, co jest nie do zaakceptowania w konkurencyjnym środowisku rynkowym. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości etykiet i zadowolenia klientów.

Pytanie 4

Jaką metodą można zadrukować klawiaturę komputerową?

A. tampondrukową

B. fleksograficzną

C. typograficzną

D. offsetową

Offsetowa, typograficzna i fleksograficzna to techniki druku, które mają swoje specyficzne zastosowania, ale nie są odpowiednie do zadrukowywania klawiatur komputerowych. Offset to technika, która opiera się na przenoszeniu farby z metalowej płyty na gumową matrycę, a następnie na podłoże. Jest to proces kosztowny i czasochłonny, który najlepiej sprawdza się w przypadku dużych nakładów druku na płaskich powierzchniach, takich jak papier. W przypadku klawiatur, gdzie powierzchnie są często wypukłe i złożone, offset nie zapewnia odpowiedniej jakości druku i przyczepności farby. Typografia to kolejna metoda, która polega na przenoszeniu farby z form drukarskich na papier. Nie jest to technika odpowiednia dla klawiatur, gdyż wymaga zastosowania form typograficznych, co w przypadku zadrukowywania małych elementów klawiatury byłoby niepraktyczne. Fleksografia natomiast wykorzystuje elastyczne matryce, które pozwalają na druk na różnych materiałach, ale standardowo stosuje się ją w przemyśle opakowaniowym, a nie w produkcji elektronicznej. W kontekście klawiatur liczy się nie tylko estetyka, ale i trwałość nadruku, co najlepiej zapewnia tampondruk. Dlatego wybór odpowiedniej technologii druku jest kluczowy dla zapewnienia wysokiej jakości i długowieczności produktów elektronicznych.

Pytanie 5

Określ techniczny zapis kolorów ulotki, która jest zadrukowana z jednej strony w różnorodnych barwach oraz złotym kolorem, a z drugiej w kolorze czarnym i srebrnym?

A. 5 + 2

B. 4 + 3

C. 4 + 2

D. 5 + 3

Odpowiedź 5 + 2 jest poprawna, ponieważ oznacza, że ulotka ma zadrukowaną jedną stronę w pięciu kolorach wielobarwnych oraz dodatkowo kolor złoty, co jest istotne w kontekście druku fleksograficznego lub offsetowego, gdzie kolor złoty dodaje wartości estetycznej i wyróżniającej. W przypadku drugiej strony ulotki, mamy zadruk w dwóch kolorach: czarnym i srebrnym. Użycie koloru srebrnego w połączeniu z czarnym daje efekt elegancji i nowoczesności, co jest często stosowane w materiałach promocyjnych. Stosowanie bogatej kolorystyki w druku wymaga umiejętności odpowiedniego dobierania kolorów, dbania o ich zgodność z systemami kolorów, takimi jak CMYK czy Pantone. Przykładem zastosowania takiej kolorystyki mogą być ulotki promujące luksusowe produkty, które wymagają podkreślenia estetyki poprzez użycie metalicznych kolorów oraz pełnych kolorów, co zwiększa ich atrakcyjność na rynku.

Pytanie 6

Na koszt przeprowadzenia procesu drukowania nakładu opakowań nie wpływa

A. kolorystyka towaru

B. forma wykończenia

C. metoda drukowania

D. gramatura materiału drukarskiego

Wybór technologii drukowania jest kluczowy dla jakości i efektywności procesu produkcji opakowań, a jego wpływ na koszty jest znaczący. Różne technologie, takie jak offset, fleksografia czy cyfrowy druk, mają odmienne wymagania dotyczące przygotowania produkcji oraz eksploatacji sprzętu. Na przykład druk offsetowy może być bardziej kosztowny w przypadku niskich nakładów, ponieważ wymaga przygotowania matryc, co podnosi koszty. Z kolei fleksografia jest bardziej efektywna przy wyższych nakładach, jednak jej zalety mogą być zdominowane przez wymagania dotyczące materiałów i farb. Kolorystyka produktu również odgrywa istotną rolę. Druk w pełnym kolorze wymaga użycia większej liczby farb, co zwiększa koszty, zarówno materiałowe, jak i robocizny, ze względu na potrzeby odpowiedniego ustawienia maszyn. Gramatura podłoża drukowego ma znaczenie w kontekście kosztów, ponieważ grubsze podłoża są zazwyczaj droższe i wymagają innego podejścia do druku, co wpływa na cenę finalnego produktu. Błędne wnioskowanie, że sposób wykończenia nie wpływa na koszt produkcji, może prowadzić do niedoszacowania wydatków na materiały dodatkowe, takie jak laminacja, tłoczenie czy uszlachetnienia, które mogą znacząco podnieść całkowity koszt realizacji zamówienia. Zrozumienie wszystkich tych aspektów jest niezbędne dla osiągnięcia efektywności kosztowej oraz optymalizacji procesów w branży produkcji opakowań.

Pytanie 7

Ile egzemplarzy form drukowych trzeba przygotować do druku wielobarwnego folderu reklamowego dwustronnego, stosując technikę druku z obracaniem arkusza?

A. 8

B. 10

C. 6

D. 2

Wybór 6, 2 lub 10 form drukowych do wydruku dwustronnego folderu reklamowego wskazuje na niepełne zrozumienie procesu drukowania w kontekście druku wielobarwnego i odwracania arkusza. W przypadku odpowiedzi 6, można zauważyć, że zakłada się jedną formę dla każdej strony, co jest nieadekwatne, ponieważ każda strona wymaga odrębnej formy dla kolorów, zwłaszcza w technice CMYK, gdzie każdy kolor wymaga osobnej formy. Odpowiedź 2 jest jeszcze bardziej myląca, ponieważ sugeruje, że wystarczy tylko jedna forma na stronę, co nie uwzględnia różnorodności kolorów, a tym samym jakości druku. Z kolei odpowiedź 10 zupełnie nie odnosi się do standardowych praktyk w branży, ponieważ liczba form powinna być ściśle związana z ilością kolorów i stron, a nie być nadmiarowa. Wydrukowanie folderu często wymaga starannego planowania, które obejmuje nie tylko ilość form, ale także ich przygotowanie zgodnie z zasadami druku offsetowego, które zaleca przygotowanie form z uwzględnieniem wszystkich kolorów oraz stron, co w efekcie prowadzi do optymalizacji kosztów i jakości finalnego produktu. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe, aby uniknąć błędów, które mogą prowadzić do nieefektywnego wykorzystania materiałów oraz zwiększenia kosztów produkcji.

Pytanie 8

Jaki jest koszt przygotowania form drukarskich CtP do zadrukowania arkuszy w schemacie kolorystycznym 4 + 1, jeśli cena jednej formy wynosi 40 zł?

A. 80 zł

B. 160 zł

C. 40 zł

D. 200 zł

Koszt wykonania form drukowych CtP do zadrukowania arkuszy w kolorystyce 4 + 1 wynosi 200 zł, ponieważ w procesie druku offsetowego wykorzystuje się zazwyczaj pięć form (cztery kolory plus dodatkowy kolor, często stosowany jako kolor specjalny lub czarny). Każda forma kosztuje 40 zł, co po pomnożeniu przez pięć daje 200 zł. Warto zwrócić uwagę, że technologia CtP (Computer to Plate) jest standardem w nowoczesnym druku, umożliwiającym uzyskanie wysokiej jakości i precyzyjnego odwzorowania kolorów. Przykładem zastosowania tej technologii może być produkcja broszur, plakatów czy katalogów, gdzie kluczowa jest jakość kolorów oraz detali. Stosowanie form CtP w druku pozwala na znaczne przyspieszenie procesu produkcji i ograniczenie błędów, co wpływa na efektywność kosztową oraz czasową realizacji zlecenia.

Pytanie 9

Jakie są wymiary obwoluty dla książki formatu A5 z grzbietem o szerokości 30 mm, jeżeli obwoluta ma skrzydełka o szerokości 35 mm i nie zawiera spadów drukarskich?

A. 248 x 297 mm

B. 148 x 210 mm

C. 402 x 216 mm

D. 396 x 210 mm

Wybór niewłaściwych wymiarów obwoluty może wynikać z kilku powszechnych błędów myślowych. Na przykład, odpowiedzi takie jak 402 x 216 mm czy 248 x 297 mm nie uwzględniają rzeczywistych wymagań formatu A5 oraz specyfikacji dotyczących szerokości grzbietu. Format A5 to standardowe wymiary 148 x 210 mm, co oznacza, że wymiary obwoluty powinny być odpowiednio dostosowane do formatu książki oraz dodatkowych elementów, takich jak szerokości skrzydełek i grzbietu. W przypadku 402 mm, wynik może sugerować błędne dodanie zbyt dużej ilości zewnętrznych wymiarów, co prowadzi do znacznego przekroczenia rzeczywistych wymiarów książki. Podobnie, 248 x 297 mm to wymiary formatu A4 i wyraźnie nie pasują do formatu A5, co jest kolejnym przykładem pomyłki związanej z pomieszaniem różnych standardów. Ostatecznie, wiele osób może mieć trudności z precyzyjnym zrozumieniem, jak szerokości skrzydełek i grzbietu wpływają na całkowite wymiary obwoluty, co jest kluczowe dla właściwego przygotowania materiałów do druku. W praktyce, brak uwzględnienia tych wymiarów może prowadzić do poważnych problemów podczas produkcji, takich jak niewłaściwe dopasowanie obwoluty do książki, co w rezultacie wpływa na jej estetykę oraz funkcjonalność. Dostosowanie wymiarów obwoluty do konkretnych wymagań drukarskich jest podstawową umiejętnością, którą każdy projektant powinien opanować, by skutecznie realizować zlecenia związane z produkcją materiałów drukowanych.

Pytanie 10

Oblicz koszt przygotowania form drukarskich potrzebnych do produkcji akcydensów w kolorze 2 + 0, jeśli cena wykonania jednej formy wynosi 35 zł.

A. 105 zł

B. 70 zł

C. 35 zł

D. 140 zł

Odpowiedzi, które wskazują koszty 35 zł, 105 zł lub 140 zł, opierają się na mylnych założeniach dotyczących ilości wymaganych form drukowych oraz ich kosztów. Przyjęcie kosztu 35 zł jako całkowitego wydatku prowadzi do błędnego wniosku, ponieważ nie uwzględnia faktu, że w przypadku kolorystyki 2 + 0 są potrzebne dwie różne formy. Ponadto, wybór odpowiedzi 105 zł może sugerować, że osoba oblicza koszt w oparciu o większą liczbę form lub inny rodzaj kolorystyki, co jest nieadekwatne do podanych wymagań. Z kolei odpowiedź 140 zł wskazuje na zrozumienie, że koszt mógłby wzrosnąć w przypadku dodania dodatkowych kolorów, ale to także nie jest właściwe w kontekście tego pytania, ponieważ 2 + 0 jednoznacznie określa tylko dwie formy. Typowym błędem myślowym jest mylenie kosztu jednostkowego z całkowitym kosztem produkcji, co prowadzi do nieprawidłowych obliczeń. W druku, kluczowe jest, aby każdorazowo analizować zapotrzebowanie na formy w zależności od wymagań kolorystycznych projektu.

Pytanie 11

Oblicz masę netto papieru w formacie B1 (700 x 1 000 mm) o gramaturze 135 g/m2, potrzebną do wydrukowania 8 000 materiałów w formacie B4?

A. 98,6 kg

B. 92,5 kg

C. 96,4 kg

D. 94,5 kg

Analizując dostępne odpowiedzi, można zauważyć, że błędy w obliczeniach wynikają z nieprawidłowego oszacowania powierzchni papieru oraz zastosowania nieadekwatnych jednostek miary. Niektóre odpowiedzi mogły wynikać z mylnego przeliczenia gramatury na masę bez uwzględnienia całkowitej powierzchni wymaganej do druku. Warto również zauważyć, że niepoprawne oszacowania mogą wynikać z pomyłek w założeniach dotyczących ilości drukowanych arkuszy. Często spotyka się sytuacje, w których użytkownicy pomijają istotne elementy, takie jak różnice w formatach papieru, co prowadzi do nieprawidłowych wyników. Kluczowym błędem jest także niewłaściwe przeliczenie masy papieru, gdzie pomija się podstawowe zasady dotyczące przeliczeń jednostek. W praktyce branżowej ważne jest, aby dokładnie znać wymiary papieru oraz jego gramaturę, gdyż pozwala to na poprawne oszacowanie kosztów i potrzebnych materiałów. Zastosowanie odpowiednich wzorów matematycznych do obliczeń jest fundamentem do uzyskania prawidłowych wyników, a ich zrozumienie jest niezbędne do efektywnego zarządzania procesami druku.

Pytanie 12

Jaką liniaturę rastra powinno się zastosować do druku wielobarwnych magazynów o najwyższych standardach jakościowych?

A. 500 lpi

B. 60 lpi

C. 200 lpi

D. 1200 lpi

Odpowiedź 200 lpi (linie na cal) jest właściwa dla druku wielobarwnych czasopism o najwyższych wymaganiach jakościowych. Wysoka liniatura rastra, jak 200 lpi, pozwala na uzyskanie lepszej jakości obrazu przez zwiększenie rozdzielczości i gęstości punktów rastra. Takie podejście jest kluczowe, gdyż w druku wielobarwnym ważne jest precyzyjne odwzorowanie kolorów oraz detali. Użycie 200 lpi sprawia, że punkty rastra są na tyle małe, że przy odpowiednim skalowaniu stają się niewidoczne gołym okiem, co prowadzi do uzyskania płynnych przejść tonalnych i ostrości detali. Przykłady zastosowania to druki w czasopismach modowych, artystycznych lub technicznych, gdzie jakość wizualna jest kluczowa. Ponadto, zgodność z normami takimi jak ISO 12647-2 daje pewność, że uzyskany efekt będzie stabilny i powtarzalny, co jest niezbędne w produkcji komercyjnej. W praktyce, korzystanie z 200 lpi jest standardem w branży, co potwierdzają zarówno drukarnie, jak i projektanci graficzni.

Pytanie 13

Czym zajmuje się system produkcji CIP3 w branży poligraficznej?

A. komputerowe przygotowanie materiałów do druku

B. zarządzanie obiegiem treści stron internetowych klientów

C. kalibracja kolorów monitorów grafików w sieci

D. przepływ informacji dotyczącej drukowanej pracy z naświetlarki bezpośrednio do maszyny drukującej

CIP3 (Century Interoperability Protocol Version 3) to standard, który umożliwia automatyzację procesu produkcji druku poprzez bezpośredni przepływ informacji między naświetlarką a maszyną drukującą. Dzięki temu rozwiązaniu, wszystkie istotne dane dotyczące specyfikacji druku, takie jak ustawienia kolorów, typ papieru oraz parametry naświetlania, mogą być automatycznie przesyłane do maszyny drukującej, co znacząco zwiększa efektywność oraz redukuje ryzyko błędów ludzkich. Przykładowo, jeśli naświetlarka zmienia parametry naświetlania dla konkretnej pracy, informacje te są natychmiastowo przekazywane do maszyny drukującej, co pozwala na bieżąco dostosowywanie procesu produkcyjnego. W praktyce, implementacja CIP3 w drukarni prowadzi do skrócenia czasu przetwarzania zleceń oraz poprawy jakości wydruków, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak automatyzacja procesów produkcyjnych i standaryzacja procedur.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

W jaki sposób zmieni się koszt jednostkowy produkcji katalogów na maszynie rotograwiury, jeśli nakład zostanie zwiększony o 15%?

A. pozostanie taki sam z powodu stosunkowo niewielkiej zmiany wzrostu nakładu

B. zmniejszy się, z uwagi na wzrost nakładu drukowanego z tych samych form drukowych

C. wzrośnie w wyniku konieczności zapłaty za nadgodziny pracy drukarza

D. wzrośnie proporcjonalnie do zwiększenia nakładu

Pojęcie wzrostu kosztu jednostkowego przy zwiększonym nakładzie wydaje się intuicyjne, ale w kontekście druku rotograwirowego jest to błędne rozumowanie. Zwiększenie nakładu nie prowadzi automatycznie do wzrostu kosztów jednostkowych, ponieważ wiele kosztów produkcji jest stałych. W przypadku rotograwiury, kluczowym aspektem jest to, że maszyny te są projektowane do pracy z dużymi nakładami, co pozwala na maksymalne wykorzystanie zasobów. Pojęcia takie jak nadgodziny pracy drukarza czy proporcjonalny wzrost kosztów są mylące, ponieważ w praktyce większa produkcja nie zawsze wiąże się z dodatkowymi kosztami robocizny. W rzeczywistości, może się zdarzyć, że w przypadku zwiększonego nakładu, produkcja odbywa się w szybszym tempie, co przekłada się na niższe koszty jednostkowe. Typowe błędy myślowe obejmują założenie, że każdy wzrost produkcji automatycznie zwiększa koszty lub że wszystkie aspekty produkcji są zmienne. Wprowadzenie do kalkulacji stałych kosztów produkcji oraz zrozumienie, jak różne systemy produkcyjne oddziałują na koszty, jest istotne dla prawidłowego podejmowania decyzji w obszarze druku.

Pytanie 17

Jakie zastosowanie ma program PuzzleFlow?

A. automatycznej impozycji

B. przetwarzania grafiki wektorowej

C. przetwarzania grafiki bitmapowej

D. przetwarzania zdjęć

PuzzleFlow to program dedykowany automatycznej impozycji, który pozwala na efektywne przygotowanie i organizację materiałów do druku. Automatyczna impozycja to kluczowy proces w branży poligraficznej, który polega na odpowiednim rozmieszczeniu stron na arkuszu papieru, co wpływa na ostateczną jakość druku oraz ekonomię produkcji. Dzięki zastosowaniu tego narzędzia, użytkownicy mogą zaoszczędzić czas i zminimalizować błędy, które mogą wystąpić podczas ręcznego układania stron. Na przykład, w przypadku publikacji książek lub magazynów, automatyzacja tego procesu przyspiesza produkcję i umożliwia zmniejszenie kosztów druku. Dodatkowo, PuzzleFlow wspiera różne standardy branżowe, takie jak PDF/X, co zapewnia wysoką jakość i zgodność z wymaganiami druku. Zastosowanie programów do automatycznej impozycji staje się standardem w nowoczesnym druku cyfrowym i offsetowym, co czyni je niezbędnym narzędziem dla profesjonalnych drukarni.

Pytanie 18

W trakcie realizacji wysokiej jakości druku na podłożach powlekanych, wartość liniatury rastra na formie drukowej powinna wynosić

A. 900 lpi

B. 100 lpi

C. 170 lpi

D. 600 lpi

Odpowiedź 170 lpi (line per inch) jest prawidłowa, ponieważ jest to optymalna liniatura rastra dla wysokiej jakości druku na podłożach powlekanych. Wysoka jakość druku wymaga precyzyjnego odwzorowania detali, co jest możliwe dzięki zastosowaniu właściwej liniatury. Liniatura 170 lpi zapewnia równowagę między szczegółowością a możliwością uzyskania gładkich przejść tonalnych, co jest kluczowe przy druku obrazów i kolorów na papierze powlekanym. W praktyce, drukarze często korzystają z tej wartości, aby osiągnąć najlepsze efekty wizualne, zarówno w druku offsetowym, jak i cyfrowym. Ponadto, dobór właściwej liniatury powinien być zgodny z typem podłoża oraz rodzajem atramentu, co wpływa na końcowy efekt wizualny i trwałość druku. W przypadku druku na papierach o wysokiej gładkości, stosowanie wyższej liniatury, jak 170 lpi, jest standardem w branży i praktyką zalecaną przez producentów materiałów drukarskich.

Pytanie 19

Czynnikami pozwalającymi na bezpośrednią modyfikację kształtu obiektów wektorowych są

A. warstwy oraz grupy ścieżek

B. kontur i ścieżki przycinania

C. wypełnienia oraz grupy ścieżek

D. punkty kontrolne i ścieżki

Punkty kontrolne i ścieżki są kluczowymi elementami umożliwiającymi bezpośrednią edycję kształtu obiektów wektorowych. Punkty kontrolne, znane również jako węzły, są specyficznymi punktami na ścieżce, które definiują jej kształt. Użytkownicy mogą przesuwać te punkty, aby zmieniać kontur obiektu, co jest niezwykle przydatne w grafice wektorowej, gdzie precyzyjne dostosowanie kształtów jest kluczowe. Ścieżki, z kolei, to linie łączące te punkty, które mogą być prostymi odcinkami lub krzywymi. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży graficznej, które rekomendują korzystanie z narzędzi wektorowych dla ich elastyczności i możliwości edycyjnych. Na przykład, w programach takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, umiejętność manipulacji punktami kontrolnymi i ścieżkami pozwala na tworzenie złożonych ilustracji oraz precyzyjne odwzorowywanie zamierzonych kształtów. Zrozumienie, jak działają te elementy, jest podstawą efektywnej pracy z grafiką wektorową, a ich zastosowanie jest niezbędne w projektowaniu logo, ikon czy wszelkiego rodzaju ilustracji, które wymagają wysokiej jakości i skalowalności bez utraty detali.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Jaką długość drutu introligatorskiego należy przygotować do produkcji 6 000 broszur zszywanych przy użyciu trzech zszywek o długości 20 mm?

A. 600 m

B. 120 m

C. 360 m

D. 240 m

Jak wybierzesz złą ilość drutu, to można się łatwo pomylić w obliczeniach. Na przykład, odpowiedzi jak 600 m, 240 m czy 120 m to najczęściej wynik błędnych kalkulacji albo pominięcia istotnych danych. Przy 600 m ktoś mógł myśleć, że potrzebuje więcej materiału niż to, co faktycznie jest potrzebne. A z kolei 240 m czy 120 m to może sugerować, że uwzględniono za mało zszywek lub za krótki ich rozmiar, co pokazuje, że coś poszło nie tak. W introligatorstwie trzeba też zrozumieć, że każda zszywka to nie tylko długość drutu, ale też, jak ułożymy materiały, co może wpłynąć na całkowite zużycie. Takie błędy to po prostu typowe nieporozumienia przy prostych obliczeniach – czasem nie zwraca się uwagi na każdy detal. Dlatego warto dokładnie sprawdzać, co jest potrzebne w każdym projekcie i stosować standardowe metody liczenia oraz uczyć się dobrych praktyk w tej branży.

Pytanie 22

Jaką metodą można zadrukować powierzchnię kuli?

A. fleksograficzną

B. tampodrukową

C. offsetową

D. rotograwiurową

Offsetowa technika druku polega na przenoszeniu obrazu z matrycy na podłoże za pomocą cylindra, co czyni ją nieodpowiednią do zadrukowywania trójwymiarowych obiektów. Przeznaczona jest głównie do druku płaskiego, takich jak ulotki, książki czy opakowania. W związku z tym, zadruk kuli w ten sposób nie tylko byłby trudny, ale również mógłby prowadzić do wielu defektów, takich jak nierównomierne pokrycie farbą. Fleksografia to kolejna technika, która jest bardziej odpowiednia dla druku na materiałach elastycznych, takich jak folie czy tektura, jednak również koncentruje się na powierzchniach płaskich. Jej zastosowanie w kontekście kuli byłoby niepraktyczne, ponieważ wymaga cienkowarstwowego nałożenia farby, co w przypadku zaokrąglonych powierzchni może być nieefektywne. Rotograwiura, z kolei, jest techniką charakteryzująca się wysoką jakością druku, lecz głównie stosowaną w druku masowym, np. w produkcji opakowań. Jej potrzeba stosowania płaskich, dużych powierzchni sprawia, że nie nadaje się do kuli. Typowym błędem jest niewłaściwe zrozumienie możliwości technik druku, co prowadzi do wyboru metod nieodpowiednich dla specyfiki zadrukowywanych obiektów. W branży druku istnieją clearly defined best practices, które podkreślają znaczenie doboru techniki do charakterystyki zadrukowywanego przedmiotu.

Pytanie 23

W jaki sposób zmieni się koszt jednostkowy drukowania plakatu metodą offsetową, jeśli nakład zostanie podwojony?

A. Trudno to oszacować

B. Nie ulegnie zmianie

C. Zminimalizuje się

D. Zwiększy się

Odpowiedź, która mówi, że koszt jednostkowy rośnie przy większym nakładzie, jest trochę na bakier. W druku offsetowym mamy do czynienia z kosztami stałymi i zmiennymi. Koszty stałe, takie jak przygotowanie matryc, są jednorazowe i nic się nie zmienia przy większym nakładzie. Koszty zmienne to materiały, jak papier i tusz, które rosną z każdą nową sztuką. Jak zwiększamy nakład, koszty stałe są dzielone na większą liczbę sztuk, a to obniża koszt jednostkowy. Przykład: przy 100 sztuk koszt może wynosić 15 zł, a przy 200 sztuk spadnie do 10 zł. Niektórzy mogą myśleć o dodatkowych kosztach, jak transport, ale to zazwyczaj nie są duże kwoty w kontekście całości. Dlatego w druku offsetowym, większy nakład obniża koszt jednostkowy, co jest zgodne z tym, jak działa ta branża.

Pytanie 24

Obustronnie zadrukowany arkusz w formacie A2 w pełnym kolorze oznacza się

A. C3+2

B. 2+2

C. 1+1

D. 4+4

Wybór odpowiedzi, która nie jest poprawna, często wynika z nieporozumień dotyczących terminologii używanej w branży poligraficznej. Zrozumienie oznaczeń dotyczących druku jest kluczowe dla właściwego interpretowania wymagań klienta oraz specyfikacji projektów. Oznaczenie 1+1 sugeruje jednostronny zadruk, co nie spełnia kryteriów dla pełnokolorowego druku obustronnego, a więc jest nieadekwatne w kontekście tego pytania. Z kolei odpowiedzi 2+2 oraz 4+4 są bardziej złożonymi interpretacjami, które mogą powodować dodatkowe niejasności. Oznaczenie 2+2 odnosi się do dwóch kolorów na każdej stronie zadrukowanej, co również nie odpowiada wymaganiu pełnokolorowemu, a tym samym jest niewłaściwe. Przyjęcie podejścia 4+4 jako standardu w druku offsetowym oznacza, że każda strona jest drukowana w pełnej gamie kolorów, co znacząco podnosi jakość wizualną i estetykę finalnego produktu. Istotne jest, aby zrozumieć, że w kontekście druku, wybór odpowiednich parametrów zadruku jest kluczowy, a błędne oznaczenie może prowadzić do niezgodności z wymaganiami klienta, co w praktyce skutkuje dodatkowymi kosztami oraz czasem potrzebnym na poprawki. Dlatego ważne jest, aby być świadomym norm i praktyk w branży druku, które są ustalane na podstawie doświadczeń i potrzeb rynku, co pozwala uniknąć typowych pułapek i błędów w interpretacji oznaczeń związanych z zadrukiem.

Pytanie 25

Ile arkuszy RA2 (430 x 610 mm) powinno się zamówić, aby wydrukować 1 000 sztuk ulotek formatu A4, przy naddatku technologicznym wynoszącym 10%?

A. 250 arkuszy

B. 200 arkuszy

C. 300 arkuszy

D. 275 arkuszy

Prawidłowe obliczenie liczby arkuszy papieru potrzebnych do produkcji ulotek wymaga precyzyjnego podejścia i zrozumienia, jak różne parametry wpływają na końcowy produkt. Wiele osób może błędnie założyć, że wystarczy podzielić liczbę ulotek przez liczbę ulotek, które można wydrukować na jednym arkuszu, ignorując konieczność uwzględnienia naddatku technologicznego. Nieprecyzyjne obliczenia mogą prowadzić do zamówienia zbyt małej ilości materiału, co w efekcie opóźnia produkcję i zwiększa koszty. Inna popularna nieprawidłowość polega na założeniu, że przy naddatku technologicznym wystarczy dodać jego procent do pierwotnej liczby arkuszy, nie biorąc pod uwagę, że ten dodatkowy materiał również musi być rozliczony na arkusze RA2. W związku z tym, obliczając liczbę arkuszy do zamówienia, warto zwrócić uwagę na to, że naddatek technologiczny należy dodać do całkowitej liczby wymaganych arkuszy, a nie tylko tych, które są potrzebne do wydrukowania ulotek. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć całościowy proces produkcji, co pozwoli uniknąć typowych błędów myślowych i pomyłek w obliczeniach. Kluczowe jest też uznanie, że w branży poligraficznej istnieją standardy i najlepsze praktyki, które powinny być stosowane w celu zapewnienia efektywności i optymalizacji procesów, co bezpośrednio przekłada się na jakość końcowego produktu.

Pytanie 26

Przygotowano 500 wydruków w formacie B1 do foliowania. Jaką powierzchnię folii należy zarezerwować na jednostronne pokrycie tych wydruków?

A. 350 m2

B. 20 m2

C. 1 000 m2

D. 50 m2

Odpowiedzi 50 m2, 1 000 m2 oraz 20 m2 opierają się na błędnych założeniach dotyczących wymiarów i obliczeń. Przy odpowiedzi 50 m2, można zauważyć, że osoba odpowiadająca myli się w rozumieniu wymiarów formatu B1. Powierzchnia jednostkowa wydruku została zaniżona, co prowadzi do drastycznego niedoszacowania całkowitej powierzchni folii potrzebnej do pokrycia 500 wydruków. Przy 1 000 m2 odpowiedź ta opiera się na założeniu, że każdy wydruk zajmuje znacznie większą powierzchnię, co jest niezgodne z rzeczywistością, ponieważ nie uwzględnia prawidłowych wymiarów formatu B1 i efektywności wykorzystania materiału. Odpowiedź 20 m2 jest skrajnym przykładem niedoszacowania, które może wynikać z błędnego przeliczenia jednostek lub nieznajomości standardowych formatów papieru. W kontekście branży poligraficznej, kluczowe jest zrozumienie, jak ważne jest precyzyjne obliczanie potrzebnych materiałów. Niewłaściwe oszacowania mogą prowadzić do nieefektywności w produkcji, zwiększonych kosztów oraz problemów z terminowością realizacji zleceń. Zrozumienie koncepcji takich jak powierzchnia jednostkowa oraz umiejętność pracy z formatami papieru są niezbędne dla każdego specjalisty w tej dziedzinie, aby uniknąć typowych błędów myślowych oraz osiągnąć satysfakcjonujące wyniki w pracy.

Pytanie 27

Jakie są wymiary netto ulotki, jeśli przy spadach o wysokości 3 mm z każdej krawędzi, wymiary brutto wynoszą 154x216 mm?

A. 148x210 mm

B. 148x213 mm

C. 151x210 mm

D. 151 x 213 mm

Odpowiedź 148x210 mm jest poprawna, ponieważ aby obliczyć wymiary netto ulotki, należy od wymiarów brutto 154x216 mm odjąć spady wynoszące 3 mm z każdej strony. Spady to dodatkowe marginesy, które są dodawane do wymiarów projektu, aby zapewnić, że kolor lub grafika sięgają krawędzi gotowego produktu po jego przycięciu. Obliczenia wyglądają następująco: 154 mm - 2 * 3 mm = 148 mm (szerokość) oraz 216 mm - 2 * 3 mm = 210 mm (wysokość). W praktyce, ten typ obliczeń jest kluczowy w procesie druku, gdzie precyzja wymiarów jest niezbędna do uzyskania estetycznego i profesjonalnego wyglądu finalnego produktu. W branży poligraficznej standardy te są powszechnie stosowane, co zapewnia jednolitość i wysoką jakość wydruków. Ponadto, znajomość wymiarów netto jest istotna dla projektantów, którzy muszą upewnić się, że wszystkie elementy graficzne znajdują się w odpowiednich granicach, aby uniknąć ich przycięcia podczas produkcji.

Pytanie 28

Podaj koszt stworzenia form drukowych niezbędnych do wydruku akcydensów w zestawieniu kolorystycznym 3 + 1, jeśli wykonanie jednej formy wiąże się z opłatą 35 zł.

A. 140 zł

B. 115 zł

C. 105 zł

D. 125 zł

Odpowiedź 140 zł jest jak najbardziej trafna! W tej kolorystyce 3 + 1 potrzebujemy czterech form drukowych. Trzy z nich to kolory podstawowe: cyan, magenta i yellow, a czwarta forma to czarny. Koszt każdej formy to 35 zł, więc liczymy: 4 formy razy 35 zł za formę, co daje nam 140 zł. W branży poligraficznej znajomość kosztów przygotowania form jest mega istotna, bo wpływa na to, ile zarobimy na różnych projektach. Przy planowaniu budżetu drukarnie muszą też brać pod uwagę dodatkowe wydatki, jak na przykład stworzenie matryc, co może zmienić ostateczną cenę usługi. Dobrze jest więc dokładnie wszystko oszacować, żeby nie wpaść w pułapkę ukrytych kosztów i zdążyć z ofertą przed konkurencją.

Pytanie 29

Jakie są koszty związane z przygotowaniem form drukarskich potrzebnych do wykonania jednokolorowego wkładu książkowego o objętości 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, jeśli koszt przygotowania jednej formy wynosi 30,00 zł?

A. 630,00 zł

B. 660,00 zł

C. 600,00 zł

D. 540,00 zł

W przypadku błędnych odpowiedzi na pytanie o koszt wykonania form drukowych, można zauważyć kilka powszechnych nieporozumień. Jednym z typowych błędów jest przesadna liczba form, która mogłaby sugerować, że przygotowanie większej ilości form jest konieczne dla jednego projektu. W rzeczywistości, dla książki o 160 stronach w formacie A5, wystarczą jedynie dwie formy - jedna dla okładki, a druga dla wnętrza. Nie należy mylić liczby stron z liczbą form, ponieważ każda forma wykonana jest w celu przygotowania konkretnego elementu projektu. Innym problemem może być założenie, że koszt jednostkowy formy może się różnić w zależności od ich zastosowania, co nie jest prawdą w kontekście standardowych zleceń. Koszt 30,00 zł za formę pozostaje stały, niezależnie od liczby stron czy formatu. Dodatkowo, niektórzy mogą nie uwzględniać faktu, że w przypadku produkcji o większych nakładach, oszczędności mogą być osiągane przez negocjacje cen z dostawcami. To wszystko pokazuje, jak ważne jest posiadanie rzetelnej wiedzy na temat procesów poligraficznych oraz umiejętności poprawnego kalkulowania kosztów, co jest kluczowe dla sukcesu w branży wydawniczej.

Pytanie 30

Jakie są wymiary formatu A6?

A. 176 x 250 mm

B. 148 x 210 mm

C. 210 x 297 mm

D. 105 x 148 mm

Odpowiedź 105 x 148 mm jest zgodna z definicją formatu A6, który jest częścią międzynarodowego systemu formatów papieru ISO 216. Format A6 jest połową formatu A5, a A5 jest połową formatu A4, co oznacza, że każdorazowe dzielenie formatu na pół prowadzi do kolejnych rozmiarów w serii A. Przyjmuje się, że standardowe formaty papieru A są powszechnie stosowane w druku oraz biurach na całym świecie, co ułatwia ich zastosowanie w różnych projektach. Format A6 jest często używany do produkcji pocztówek, broszur oraz małych książek, co czyni go praktycznym wyborem w branży wydawniczej. Jego popularność wynika z optymalnych proporcji względem wielkości, co umożliwia efektywne wykorzystanie papieru w druku oraz łatwe przechowywanie. Dzięki takiej standaryzacji użytkownicy mogą mieć pewność, że każdy arkusz A6 będzie pasował do odpowiednich kopert i innych materiałów biurowych. Dodatkowo, stosowanie standardowych formatów sprzyja bardziej ekologicznym praktykom, ponieważ pozwala na minimalizację odpadów papierowych.

Pytanie 31

Zgodnie z zasadami układu tekstu w publikacjach, jako ostatnie znaki wiersza nie powinny się pojawiać

A. wiszących spójników

B. znaku wielokropka

C. przeniesień sylab

D. znaku przeniesienia

Wybierając odpowiedzi, takie jak 'znak wielokropka', 'znak przeniesienia' czy 'przeniesienia sylab', można natknąć się na powszechne nieporozumienia związane z zasadami składu tekstu. Znak wielokropka, choć może być użyty do wskazania niedopowiedzenia lub kontynuacji, nie stanowi elementu, którego należy unikać na końcu linii. Właściwe użycie wielokropka jest uregulowane przez zasady typograficzne, które pozwalają na jego zastosowanie w odpowiednich kontekstach, więc pozostawienie go na końcu wiersza nie jest błędem. Z kolei znak przeniesienia, zazwyczaj używany do wskazania, że wyraz nie mieści się w danym wierszu, jest technicznym rozwiązaniem, które powinno być zastosowane zgodnie z zasadami pisowni. Wiele osób myli przeniesienia sylab z wiszącymi spójnikami, nie dostrzegając, że przenoszenie sylab odbywa się zgodnie z precyzyjnymi regułami gramatycznymi i ortograficznymi. W praktyce, umieszczanie przeniesień na końcu wiersza jest akceptowalne, o ile są one zgodne z regułami sylabizacji. Często występującym błędem jest także nieprawidłowe rozumienie podstaw składu tekstu, co prowadzi do niepoprawnych wniosków i wyborów w kontekście typografii.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

Ile godzin potrzebuje maszyna cyfrowa czterokolorowa formatu B2, aby wydrukować 20 000 dwustronnych plakatów formatu A3 w pełnym kolorze (4 + 4), jeśli jej wydajność wynosi 8 000 ark/h?

A. 1,5 h

B. 3,0 h

C. 2,5 h

D. 2,0 h

Odpowiedź 2,5 h jest poprawna, ponieważ wydajność maszyny wynosząca 8000 arkuszy na godzinę oznacza, że w ciągu 1 godziny maszyna jest w stanie wydrukować 8000 pojedynczych arkuszy. Aby obliczyć liczbę dwustronnych plakatów formatu A3, musimy podzielić 20 000 przez 2, co daje 10 000 arkuszy. Następnie, dzieląc 10 000 arkuszy przez wydajność 8000 arkuszy na godzinę, otrzymujemy 1,25 godziny. Jednak plakat A3 jest drukowany w trybie 4 + 4, co oznacza, że wymaga on dwóch przejść drukarskich (jedno na każdą stronę). Zatem musimy pomnożyć czas przez 2, co prowadzi nas do 2,5 godziny. W praktyce, w branży druku cyfrowego, efektywne zarządzanie czasem produkcji jest kluczowe dla spełniania wymagań klientów, a dokładne obliczenia takie jak to pomagają w planowaniu harmonogramu produkcji oraz zarządzaniu zasobami. Dodatkowo, standardy takie jak ISO 12647 dotyczące procesu druku mogą być przydatne w ocenie jakości wydruku i jego efektywności.

Pytanie 34

Jaką liczbę arkuszy papieru w formacie SRA3 należy wykorzystać do wydrukowania 100 kalendarzy planszowych formatu A4, przy uwzględnieniu 20% naddatku technologicznego?

A. 50 arkuszy

B. 120 arkuszy

C. 60 arkuszy

D. 100 arkuszy

Wybór błędnych odpowiedzi często opiera się na nieprawidłowych założeniach dotyczących wymagań powierzchniowych oraz naddatku technologicznego. Na przykład, odpowiedzi takie jak 50, 120 czy 100 arkuszy nie uwzględniają rzeczywistego zapotrzebowania na papier, które jest oparte na precyzyjnych obliczeniach powierzchni. Przy 100 kalendarzach formatu A4, całkowita powierzchnia to 6,237 m², a po dodaniu 20% naddatku technologicznego otrzymujemy 7,4844 m². Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z błędnego obliczenia naddatku lub niewłaściwego zrozumienia wymiarów arkuszy SRA3. Na przykład, jeśli ktoś zignoruje naddatek technologiczny i obliczy jedynie powierzchnię potrzebną do produkcji bez uwzględnienia strat materiałowych, może dojść do wniosku, że 50 arkuszy wystarczy, co jest niezgodne z rzeczywistością. Również rozważanie 120 lub 100 arkuszy, które mogą wydawać się nadmiarowe, wskazuje na brak zrozumienia, jak efektywnie wykorzystać papier w procesie druku. W praktyce, dobrą praktyką jest zawsze zaokrąglanie do pełnych arkuszy, dlatego obliczenia powinny uwzględniać zarówno wymagania produkcyjne, jak i optymalizację kosztów. Niewłaściwe podejście do obliczeń powierzchni oraz naddatku technologicznego prowadzi do nieefektywnego wykorzystania materiałów, co jest kluczowe w branży poligraficznej, gdzie oszczędność surowców zwiększa rentowność produkcji.

Pytanie 35

Jaką kwotę będzie kosztować wydruk jednej teczki, jeśli drukowanie 1 000 teczek A4 kosztuje 3 000 zł brutto?

A. 10 zł

B. 3 zł

C. 6 zł

D. 9 zł

Cena jednostkowa teczki obliczana jest poprzez podzielenie całkowitego kosztu produkcji przez liczbę teczek. W tym przypadku, całkowity koszt wynosi 3000 zł, a liczba teczek to 1000. Zatem, 3000 zł / 1000 teczek = 3 zł za teczkę. Takie obliczenia są typowe w branży druku, gdzie koszt jednostkowy jest kluczowym wskaźnikiem efektywności ekonomicznej produkcji. Znajomość kosztów jednostkowych pozwala firmom lepiej planować budżety, ustalać ceny sprzedaży oraz oceniać rentowność różnych projektów. W praktyce, analiza kosztów jednostkowych jest istotnym elementem zarządzania finansowego i może mieć duże znaczenie podczas podejmowania decyzji o inwestycjach lub kosztach operacyjnych. Warto również zwrócić uwagę na zmienność kosztów, które mogą się różnić w zależności od użytych materiałów, technologii produkcji, a także skali produkcji. Dlatego znajomość i umiejętność obliczania kosztów jednostkowych jest kluczowa dla każdej organizacji zajmującej się produkcją.

Pytanie 36

Która barwa przedstawiona na ilustracji odpowiada składowi kolorystycznemu: C0 M30 Y100 K0?

A. A.

B. D.

C. B.

D. C.

Wybór innej opcji niż D może wynikać z nieporozumienia dotyczącego wartości składowych w przestrzeni kolorystycznej CMYK. Często mylone są proporcje składowych, co prowadzi do błędnych wniosków o końcowym odcieniu koloru. Na przykład, niektórzy mogą sądzić, że wyższe wartości Magenta mogą wywołać bardziej intensywne odcienie czerwonego, co jest tylko częściowo prawdą, ale w kontekście składu C0 M30 Y100 K0, to nie wystarczy. Dominacja żółtego w tym przypadku jest kluczowa, a brak składowej Cyan oraz Black prowadzi do jasnego, ciepłego koloru, a nie do chłodnego odcienia. Takie pomyłki mogą prowadzić do istotnych błędów w projektach graficznych, gdzie dobór koloru ma bezpośredni wpływ na odbiór wizualny. Zrozumienie, że różne kombinacje kolorów mogą dawać różne efekty jest fundamentalne w grafice komputerowej oraz druku, dlatego warto przemyśleć, jakie wartości kolorystyczne są używane i jak wpływają na ostateczny efekt. Rekomenduję dokładne zapoznanie się z teorią koloru oraz praktycznymi zastosowaniami w branży kreatywnej, aby uniknąć takich nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 37

Stworzenie zdjęcia panoramicznego z kilku cyfrowych fotografii wymaga użycia polecenia w Adobe Photoshop, które określa się jako

A. scalaniem do HDR Pro

B. korekcją obiektywu

C. photomerge

D. stykówką

Zastosowanie stykówki w kontekście łączenia zdjęć panoramicznych odnosi się do techniki, która polega na ręcznym łączeniu zdjęć przy użyciu różnych programów, co jest bardziej pracochłonne i wymaga dużej precyzji. W przeciwieństwie do tego, funkcja photomerge automatycznie analizuje zdjęcia, co czyni proces szybszym i bardziej efektywnym. Korekcja obiektywu to proces, który skupia się na poprawie jakości zdjęć poprzez eliminację zniekształceń optycznych, takich jak dystorsja czy aberracje chromatyczne, ale nie ma związku z łączeniem zdjęć panoramicznych. Z kolei scalanie do HDR Pro to technika, która łączy wiele zdjęć o różnych ekspozycjach, aby uzyskać szerszy zakres tonalny, co nie jest tożsame z tworzeniem panoram. Często mylnie zakłada się, że techniki te są zamienne, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich zastosowania. Zrozumienie różnic oraz właściwego zastosowania każdej z tych funkcji jest kluczowe dla efektywnej pracy w Adobe Photoshop.

Pytanie 38

Jakie równanie wykorzystuje się do przybliżonego przeliczania miar typograficznych na metryczne?

A. liczba punktów = 3/9 x ilość milimetrów

B. liczba punktów = 3/8 x ilość milimetrów

C. liczba punktów = 9/3 x ilość milimetrów

D. liczba punktów = 8/3 x ilość milimetrów

Odpowiedzi, które podają nieprawidłowe zależności, opierają się na błędnym zrozumieniu konwersji między jednostkami miary. Można zauważyć, że każda z tych odpowiedzi zawiera błędny stosunek, co prowadzi do niepoprawnych przeliczeń. Przykładowo, odpowiedź "liczba punktów = 8/3 x ilość milimetrów" sugeruje, że jeden punkt odpowiada znacznie większej wartości w milimetrach niż to jest w rzeczywistości. To prowadzi do znacznych nieścisłości w wymiarach typograficznych, które są kluczowe w projektach graficznych. W rzeczywistości, takie mylenie jednostek może skutkować nieodpowiednią wielkością czcionki, co z kolei wpływa na czytelność tekstu. Typowym błędem myślowym jest przyjmowanie, że jednostki miary są całkowicie wymienne bez uwzględnienia ich rzeczywistych proporcji. Tego rodzaju pomyłki mogą się pojawić, gdy projektanci nie mają wystarczającej wiedzy o standardach typograficznych, co może prowadzić do nieefektywnej pracy lub konieczności poprawek w drukowanych materiałach. Aby uniknąć tych problemów, ważne jest, aby projektanci byli świadomi właściwych konwersji i potrafili stosować je w praktyce, co zwiększa jakość i profesjonalizm ich pracy.

Pytanie 39

Czwarta strona 'czwórki tytułowej', określana jako redakcyjna, może zawierać:

A. nazwę wydawcy, informację o prawach autorskich, dane dotyczące materiałów ilustracyjnych

B. informację o podstawie tłumaczenia, nazwiska współautorów dzieła, podtytuł utworu

C. ostrzeżenie o prawach autorskich, dane o serii książkowej, tytuł utworu

D. nazwiska tłumaczy, symbol serii wydawniczej, opis bibliograficzny CIP

Czwarta strona 'czwórki tytułowej' jest kluczowym elementem publikacji, na której znajdują się istotne informacje dla czytelników oraz instytucji zajmujących się dystrybucją książek. Zawiera ona nazwę wydawcy, co jest istotne dla identyfikacji źródła publikacji oraz dla budowania zaufania wśród odbiorców. Nota copyright stanowi ochronę prawną dla autora i wydawcy, informując o prawie do reprodukcji i dystrybucji dzieła. Informacja o materiałach ikonograficznych jest istotna dla użytkowników, którzy mogą potrzebować wiedzieć, z jakich źródeł korzystano przy tworzeniu ilustracji lub grafik w książce. Przykładem zastosowania tych informacji jest sytuacja, w której bibliotekarz może potrzebować skontaktować się z wydawcą w celu uzyskania dodatkowych kopii lub informacji o prawach autorskich. Wszystkie te elementy są zgodne z normami branżowymi, takimi jak standardy ISBN, które regulują kwestie związane z identyfikacją książek oraz ich prawami autorskimi, co wpływa na transparentność i profesjonalizm w obiegu wydawniczym.

Pytanie 40

Jakie aplikacje są wykorzystywane do stworzenia wektorowego logo w systemie identyfikacji wizualnej przedsiębiorstwa?

A. Inkscape, CorelDraw

B. Inkscape, Lightroom

C. Illustrator, AfterEffects

D. CorelDraw, Premiere

Wybór odpowiedzi, który zawiera programy takie jak Lightroom, Premiere czy AfterEffects, jest błędny z kilku powodów. Lightroom to aplikacja głównie przeznaczona do edycji zdjęć i zarządzania obrazami rastrowymi, a nie do tworzenia grafiki wektorowej. Jego funkcje są skierowane na poprawę jakości zdjęć, organizację bibliotek zdjęciowych oraz ich kalibrację kolorystyczną, co nie ma zastosowania w kontekście projektowania logo. Premiere to oprogramowanie do montażu wideo, służące do edycji filmów, a nie do tworzenia grafik. Z tego powodu, jego funkcjonalności są całkowicie niezwiązane z potrzebami projektantów logo. Z kolei AfterEffects, znany z animacji i efektów wizualnych w filmach oraz projektach multimedialnych, również nie jest narzędziem do projektowania wektorowego. Użycie tych aplikacji w kontekście identyfikacji wizualnej firmy prowadzi do nieporozumień dotyczących właściwych narzędzi graficznych. Kluczowym błędem jest mylenie różnych typów oprogramowania i ich zastosowań. Właściwe wybory powinny koncentrować się na programach, które umożliwiają pracę z grafiką wektorową, co jest niezbędne do tworzenia profesjonalnych i skalowalnych projektów logo.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej