Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 24 marca 2025 09:34
Data zakończenia: 24 marca 2025 09:56

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Który symbol przedstawia przełącznik?

A. Rys. B

B. Rys. C

C. Rys. D

D. Rys. A

Symbol przedstawiony na Rys. D oznacza przełącznik w kontekście sieci komputerowej. Przełącznik to urządzenie sieciowe, które działa na poziomie warstwy 2 modelu OSI. Jego głównym zadaniem jest łączenie segmentów sieci i kierowanie pakietów danych do odpowiednich urządzeń końcowych na podstawie adresów MAC. Dzięki temu przełączniki zwiększają efektywność i wydajność sieci, kierując ruch tylko do portów, do których jest to potrzebne, a nie do wszystkich jak ma to miejsce w przypadku koncentratorów. Jest to istotne w kontekście skalowalności i bezpieczeństwa, gdyż zmniejsza niepotrzebny ruch i kolizje. Przełączniki są często wykorzystywane w dużych organizacjach do budowy lokalnych sieci komputerowych (LAN). Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, przełączniki są kluczowymi elementami w architekturze sieciowej, które wspierają zarządzanie pasmem i zapewniają nieprzerwaną komunikację. Dodatkowo mogą wspierać funkcje takie jak VLAN, co umożliwia logiczne podzielenie sieci na mniejsze segmenty dla lepszego zarządzania.

Pytanie 2

Monitor CRT jest podłączany do karty graficznej przy użyciu złącza

A. PCMCIA

B. BNC

C. D-SUB

D. D-USB

Odpowiedź D-SUB jest prawidłowa, ponieważ to właśnie to złącze było standardowym interfejsem do łączenia monitorów CRT z kartami graficznymi. D-SUB, często nazywane VGA (Video Graphics Array), było powszechnie stosowane w komputerach osobistych i innych urządzeniach elektronicznych od lat 80-tych. Złącze to składa się z 15 pinów i pozwala na przesyłanie zarówno sygnałów wideo analogowych, jak i sygnałów synchronizacyjnych. W praktyce, złącze D-SUB umożliwia łatwe podłączenie monitora do karty graficznej, a jego konstrukcja zapewnia stabilne połączenie. Ponadto, złącza D-SUB są kompatybilne z wieloma różnymi rozdzielczościami, co sprawia, że są uniwersalne. W kontekście dobrych praktyk branżowych, użycie złączy D-SUB w monitorach CRT było zgodne z ówczesnymi standardami, co ułatwiało wymianę sprzętu oraz integrację z innymi urządzeniami. Warto również zaznaczyć, że rozwój technologii wideo doprowadził do stworzenia nowszych standardów, jednak D-SUB pozostaje istotnym elementem historii złączy wideo.

Pytanie 3

Aby komputer stacjonarny mógł współdziałać z urządzeniami używającymi złącz pokazanych na ilustracji, konieczne jest wyposażenie go w interfejs

A. DVI-A

B. Display Port

C. HDMI

D. Fire Wire

Fire Wire, znany też jako IEEE 1394, to interfejs, który głównie przesyła dane między komputerami a różnymi urządzeniami, jak kamery cyfrowe. Jednak nie jest to złącze do przesyłania wideo do monitorów. HDMI, czyli High-Definition Multimedia Interface, to z kolei standard, który często wykorzystuje się do przesyłania dźwięku i obrazu, ale głównie do systemów rozrywkowych w domach, telewizorów i projektorów. Choć HDMI jest popularne, w środowiskach profesjonalnych często wolą Display Port, bo ma lepsze parametry, jeśli chodzi o rozdzielczość i odświeżanie. DVI-A to z kolei analogowy typ złącza DVI, używany w starszych monitorach CRT, ale nie nadaje się do nowoczesnych sprzętów, które potrzebują dobrej jakości obrazu. Wybór złego złącza wynika często z nieporozumień na temat specyfikacji technicznych, co może prowadzić do problemów z kompatybilnością i gorszej jakości obrazu. Dlatego ważne jest, by dobrze dobrać interfejs, na przykład Display Port, żeby mieć pewność, że wszystko działa jak należy w profesjonalnych zastosowaniach multimedialnych.

Pytanie 4

Jakie urządzenie należy wykorzystać do zestawienia komputerów w sieci przewodowej o strukturze gwiazdy?

A. przełącznik (switch)

B. router

C. punkt dostępowy

D. regenerator

Punkt dostępowy, choć istotny w kontekście sieci bezprzewodowych, nie jest odpowiednim urządzeniem do budowy przewodowej sieci w topologii gwiazdy. Działa głównie na poziomie warstwy łącza danych i jest używany do łączenia urządzeń bezprzewodowych z siecią przewodową, co oznacza, że jego zastosowanie ogranicza się do scenariuszy, w których urządzenia korzystają z Wi-Fi. Jeśli mówimy o topologii gwiazdy, punkt dostępowy nie jest w stanie efektywnie zarządzać komunikacją pomiędzy wieloma urządzeniami przewodowymi. Router z kolei, mimo że pełni kluczową rolę w zarządzaniu ruchem między różnymi sieciami, nie jest konieczny w lokalnej sieci przewodowej, gdzie głównym celem jest połączenie komputerów. Router jest zazwyczaj używany do łączenia lokalnej sieci z Internetem, a jego rola w architekturze topologii gwiazdy jest ograniczona. Nieprawidłowym podejściem jest także wskazywanie regeneratora. To urządzenie jest stosowane do wzmacniania sygnału w sieciach, ale nie służy do połączeń pomiędzy urządzeniami w topologii gwiazdy. Regenerator działa na poziomie fizycznym i jest wykorzystywany tam, gdzie sygnał zostaje osłabiony na skutek dużych odległości lub licznych przeszkód. W przypadku budowy sieci przewodowej kluczowe jest zrozumienie, że dla efektywnej i sprawnej komunikacji pomiędzy urządzeniami w topologii gwiazdy niezbędny jest przełącznik, który zarządza tymi połączeniami w sposób inteligentny i zoptymalizowany.

Pytanie 5

Bez zgody właściciela praw autorskich do oprogramowania jego legalny użytkownik, zgodnie z ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych, co może zrobić?

A. nie ma możliwości wykonania żadnej kopii programu

B. może wykonać dowolną ilość kopii programu na swój użytek

C. może dystrybuować program

D. może stworzyć jedną kopię, jeśli jest to konieczne do korzystania z programu

Odpowiedź, że użytkownik może wykonać jedną kopię programu komputerowego, jeśli jest to niezbędne do korzystania z niego, jest zgodna z przepisami prawa autorskiego. Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych w Polsce pozwala na wykonanie kopii programu w sytuacji, gdy jest to konieczne do jego używania. Przykładowo, jeśli użytkownik zainstalował program na swoim komputerze, a potrzebuje wykonać kopię zapasową, aby zapewnić sobie możliwość przywrócenia programu w razie awarii, to jest to dozwolone. Ważne jest jednak, aby podkreślić, że taka kopia nie może być używana w sposób, który narusza prawa autorskie, np. nie można jej sprzedawać ani przekazywać innym osobom. W branży oprogramowania przestrzeganie tych zasad jest kluczowe dla ochrony praw twórców i utrzymania uczciwej konkurencji na rynku. Dodatkowo, praktyki takie jak korzystanie z licencji oprogramowania, które precyzują zasady użytkowania, są standardem, który powinien być przestrzegany przez użytkowników wszelkich programów komputerowych.

Pytanie 6

Na przedstawionym panelu tylnym płyty głównej znajdują się między innymi następujące interfejsy:

A. 2 x USB 3.0; 2 x USB 2.0, 1.1; 2 x DP, 1 x DVI

B. 2 x PS2; 1 x RJ45; 6 x USB 2.0, 1.1

C. 2 x USB 3.0; 4 x USB 2.0, 1.1; 1 x D-SUB

D. 2 x HDMI, 1 x D-SUB, 1 x RJ-11, 6 x USB 2.0

Odpowiedź 2 jest prawidłowa, ponieważ przedstawiony panel tylny płyty głównej zawiera 2 porty USB 3.0, 4 porty USB 2.0 lub 1.1 oraz 1 port D-SUB. Porty USB 3.0, oznaczone zazwyczaj niebieskim środkiem, oferują wyższą przepustowość danych, co jest istotne przy podłączaniu zewnętrznych dysków twardych czy innych urządzeń wymagających szybkiego transferu danych. Porty USB 2.0, mimo niższej szybkości, są wciąż szeroko stosowane do podłączania klawiatur, myszy, czy drukarek. Port D-SUB, znany również jako VGA, jest analogowym złączem używanym do łączenia monitorów i projektorów, co jest przydatne w środowiskach biurowych i edukacyjnych, gdzie starsze monitory mogą być wciąż w użyciu. Dzięki tym interfejsom płyta główna zapewnia szeroką kompatybilność z różnorodnymi urządzeniami peryferyjnymi, co jest zgodne z dobrymi praktykami zapewniającymi elastyczność i wygodę użytkowania sprzętu komputerowego. Warto pamiętać, że wybór portów wpływa na możliwości rozbudowy i dostosowania komputera do specyficznych potrzeb użytkownika, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach zawodowych.

Pytanie 7

Czym jest NAS?

A. dynamiczny protokół przydzielania adresów DNS

B. technologia pozwalająca na podłączenie zasobów dyskowych do sieci komputerowej

C. protokół używany do tworzenia połączenia VPN

D. serwer do synchronizacji czasu

Widzę, że jest kilka nieporozumień odnośnie technologii NAS. Po pierwsze, nazywanie NAS dynamicznym protokołem przyznawania adresów DNS to spory błąd. DNS, czyli Domain Name System, zajmuje się tłumaczeniem nazw domen na adresy IP, a to nie ma nic wspólnego z przechowywaniem danych. Kolejna sprawa to pomylenie NAS z serwerem synchronizacji czasu. Czas w sieciach najczęściej synchronizuje się dzięki protokołowi NTP, a nie przez technologię przechowywania danych. Czasem ludzie myślą, że NAS może zestawiać połączenie VPN, ale to też nie jest prawda. VPN to coś zupełnie innego, co zapewnia bezpieczne połączenia w Internecie. Nieporozumienia w tej kwestii biorą się z mylenia różnorodnych protokołów i technologii. Ważne, żeby zrozumieć, że NAS to architektura, która umożliwia współdzielenie przestrzeni dyskowej w sieci. Jeśli tego nie zrozumiesz, możesz podjąć złe decyzje przy wyborze rozwiązań IT.

Pytanie 8

Najskuteczniejszym sposobem na codzienną archiwizację pojedynczego pliku o objętości 4,8 GB, na jednym komputerze bez dostępu do sieci, jest

A. zastosowaniem pamięci USB z systemem plików FAT

B. zastosowaniem pamięci USB z systemem plików NTFS

C. spakowaniem i umieszczeniem w lokalizacji sieciowej

D. nagraniem na płytę DVD-5 w formacie ISO

Nagranie pliku na płytę DVD-5 w standardzie ISO nie jest efektywnym rozwiązaniem, ponieważ płyty DVD-5 mają limit pojemności 4,7 GB, co oznacza, że nie są w stanie pomieścić pliku o rozmiarze 4,8 GB. Użytkownicy mogą napotkać problemy z końcem przestrzeni na płycie, co skutkuje koniecznością podziału pliku, co zwiększa złożoność procesu archiwizacji. Użycie pamięci USB z systemem plików FAT również nie jest zalecane, ponieważ FAT32 ma ten sam limit rozmiaru pliku wynoszący 4 GB, co uniemożliwia archiwizację dużych plików bez ich podziału. To ograniczenie jest często niedoceniane przez użytkowników, którzy mogą zakładać, że FAT32 wystarczy do ich potrzeb, jednak w praktyce zmusza to do dodatkowych kroków, co może prowadzić do utraty danych czy złożoności zarządzania plikami. Spakowanie pliku i przechowanie go w lokalizacji sieciowej jest błędem, ponieważ zgodność z siecią nie ma zastosowania w tym kontekście, gdzie dostęp do sieci nie jest możliwy. Przechowywanie danych w lokalizacji sieciowej wymaga odpowiednich uprawnień i infrastruktury, co jest niemożliwe w przypadku braku dostępu do sieci. W związku z tym, wiele z tych rozwiązań jest niewłaściwych, gdyż nie uwzględniają one ograniczeń technologicznych oraz praktycznych zastosowań w rzeczywistych scenariuszach archiwizacji.

Pytanie 9

Obniżenie ilości jedynek w masce pozwala na zaadresowanie

A. większej liczby sieci i mniejszej liczby urządzeń

B. mniejszej liczby sieci i większej liczby urządzeń

C. większej liczby sieci i większej liczby urządzeń

D. mniejszej liczby sieci i mniejszej liczby urządzeń

Rozumienie, jak modyfikacja maski podsieci wpływa na liczbę dostępnych adresów IP, jest bardzo istotne. Kiedy zwiększamy liczbę jedynek w masce, to w rzeczywistości ograniczamy liczbę dostępnych adresów w sieci, co sprawia, że możemy obsłużyć tylko kilka urządzeń. Niektórzy mogą myśleć, że więcej jedynek=więcej sieci, ale tak nie jest. Mniejsza liczba jedynek w masce to większa liczba adresów dla konkretnej podsieci, ale nie zwiększa liczby sieci. Na przykład w masce /24 mamy 256 adresów, ale już w masce /25 (255.255.255.128), która ma więcej jedynek, liczba dostępnych adresów dla urządzeń spada, co może być frustracją w dużych sieciach. Doświadczeni administratorzy dobrze znają te zasady i stosują subnetting zgodnie z potrzebami swojej sieci, bo nieprzemyślane zmiany mogą narobić niezłych kłopotów.

Pytanie 10

W celu konserwacji elementów z łożyskami oraz ślizgami w urządzeniach peryferyjnych wykorzystuje się

A. sprężone powietrze

B. smar syntetyczny

C. tetrową szmatkę

D. powłokę grafitową

Smar syntetyczny jest optymalnym rozwiązaniem do konserwacji elementów łożyskowanych oraz ślizgowych w urządzeniach peryferyjnych ze względu na swoje wyjątkowe właściwości tribologiczne. Charakteryzuje się niskim współczynnikiem tarcia, wysoką odpornością na ścinanie oraz stabilnością termiczną, co sprawia, że jest idealny do zastosowań w warunkach wysokotemperaturowych i dużych obciążeń. Przykładowo, w silnikach elektrycznych lub napędach mechanicznych, smar syntetyczny zmniejsza zużycie elementów ściernych, co wydłuża żywotność urządzeń. Zgodnie z normą ISO 6743, smary syntetyczne są klasyfikowane według różnych wymagań aplikacyjnych, co pozwala na dobór odpowiedniego produktu do specyficznych warunków pracy. Użycie smaru syntetycznego jest również zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie utrzymania ruchu, co przyczynia się do zwiększenia efektywności energetycznej oraz zmniejszenia kosztów operacyjnych.

Pytanie 11

Jakie polecenie w systemie Linux jest używane do planowania zadań?

A. taskschd

B. top

C. shred

D. cron

Polecenie 'cron' w systemie Linux jest narzędziem służącym do harmonogramowania zadań, co oznacza, że umożliwia automatyczne uruchamianie skryptów lub programów w określonych interwałach czasowych. Jest to niezwykle przydatne w administracji systemami, gdzie rutynowe zadania, takie jak tworzenie kopii zapasowych, aktualizacje oprogramowania czy monitorowanie systemu, muszą być wykonywane regularnie. 'Cron' opiera się na plikach konfiguracyjnych, które określają, kiedy i co ma być wykonywane. Użytkownicy mogą dodawać swoje zadania do pliku crontab, który jest specyficzny dla danego użytkownika. Przykład użycia to dodanie zadania, które co godzinę wykonuje skrypt bash: '0 * * * * /path/to/script.sh'. W ten sposób administratorzy mogą zaoszczędzić czas i zminimalizować ryzyko błędów ludzkich poprzez automatyzację powtarzalnych zadań. Dobrą praktyką jest także używanie 'cron' w połączeniu z logowaniem, aby mieć pełen obraz na temat wykonań zadań oraz ich potencjalnych problemów.

Pytanie 12

Ile wyniesie całkowity koszt wymiany karty sieciowej w komputerze, jeżeli cena karty to 40 zł, czas pracy serwisanta wyniesie 90 minut, a koszt każdej rozpoczętej roboczogodziny to 60 zł?

A. 160 zł

B. 130 zł

C. 200 zł

D. 40 zł

Koszt wymiany karty sieciowej można pomylić, gdyż nie uwzględnia się wszystkich elementów składających się na ostateczną cenę. Odpowiedzi, które oscylują wokół kwot 40 zł, 130 zł czy 200 zł, nie przywiązują odpowiedniej wagi do kalkulacji czasu pracy technika oraz jego wpływu na całkowity koszt usługi. Na przykład, wybierając 40 zł, można pomylić się, sądząc, że wystarczy tylko zakupić nową kartę. W rzeczywistości jednak usługa wymiany wymaga czasu, co powinno być wzięte pod uwagę. W przypadku odpowiedzi 130 zł, błąd polega na niewłaściwym oszacowaniu czasu robocizny, gdzie nie uwzględniono pełnych dwóch godzin pracy technika, co jest standardem przy takich operacjach. Wreszcie, odpowiedź 200 zł wynika z nadmiernego zaokrąglenia lub błędnego policzenia czasu pracy, co jest typowym błędem w ocenie kosztów. Doświadczeni technicy serwisowi zawsze podchodzą do wyceny w sposób systematyczny, uwzględniając zarówno koszty materiałów, jak i czasu pracy, co jest kluczowe dla rzetelnego zarządzania finansami w obszarze IT.

Pytanie 13

Termin gorącego podłączenia (hot-plug) wskazuje, że podłączane urządzenie działa

A. kontrolowane przez temperaturę

B. sprawne po zainstalowaniu odpowiednich sterowników

C. poprawnie od razu po podłączeniu, bez potrzeby wyłączania czy restartowania systemu

D. zgodne z komputerem

Wprowadzenie do zagadnienia gorącego podłączania urządzeń często wiąże się z nieporozumieniami, które mogą prowadzić do błędnych wniosków. Odpowiedź sugerująca, że urządzenie staje się sprawne po zainstalowaniu właściwych sterowników, myli istotę gorącego podłączania z procesem instalacji oprogramowania. Chociaż niektóre urządzenia rzeczywiście wymagają zainstalowania sterowników, gorące podłączanie koncentruje się na natychmiastowej dostępności sprzętu po podłączeniu, nie wpływając na wymagania dotyczące oprogramowania. Kolejny błąd dotyczy myślenia, że kompatybilność sprzętu z komputerem odnosi się do gorącego podłączania. Choć urządzenie musi być zgodne z systemem operacyjnym oraz interfejsem, gorące podłączanie nie zapewnia automatycznej kompatybilności, a podłączenie niekompatybilnego urządzenia może prowadzić do awarii systemu. Ponadto twierdzenie, że gorące podłączenie jest sterowane temperaturą, jest zupełnie mylne; technika ta nie ma związku z temperaturą pracy urządzenia. W rzeczywistości gorące podłączanie odnosi się do możliwości interakcji sprzętu z systemem bez przerywania jego działania. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sprzętem komputerowym w praktyce.

Pytanie 14

Jakie urządzenie powinno być użyte do łączenia komputerów w strukturze gwiazdy?

A. Switch

B. Repetytor

C. Transceiver

D. Bridge

Zastosowanie repeatera, transceivera lub bridge'a w topologii gwiazdy jest niewłaściwe z kilku powodów. Repeater, choć może zwiększyć zasięg sygnału w sieci, nie ma zdolności do inteligentnego przekazywania ramek, co oznacza, że nie filtruje ani nie kieruje ruchu do odpowiednich adresów MAC. W sieci opartej na topologii gwiazdy, gdzie wiele urządzeń komunikuje się ze sobą, to brak selektywności w przekazywaniu danych może prowadzić do zatorów oraz kolizji, co negatywnie wpływa na wydajność. Transceiver, który jest interfejsem między różnymi typami mediów transmisyjnych, również nie jest odpowiednim rozwiązaniem, ponieważ jego główną funkcją jest konwersja sygnałów, a nie zarządzanie ruchem danych w sieci. Ponadto, bridge, działający na warstwie drugiej modelu OSI, mógłby technicznie łączyć segmenty sieci, ale w kontekście topologii gwiazdy nie oferuje takich zalet jak switch. Bridge nie rozpoznaje adresów MAC w tak zaawansowany sposób jak switch, co znacznie ogranicza efektywność zarządzania ruchem w sieci. W praktyce, najczęściej popełnianym błędem jest mylenie funkcji tych urządzeń i ich możliwości w kontekście projektowania architektury sieci. Dlatego zrozumienie różnic między nimi jest kluczowe dla prawidłowej konfiguracji i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 15

Który z protokołów nie działa w warstwie aplikacji modelu ISO/OSI?

A. IP

B. DNS

C. FTP

D. HTTP

Protokół IP (Internet Protocol) funkcjonuje w warstwie sieciowej modelu ISO/OSI, a nie w warstwie aplikacji. Warstwa aplikacji jest odpowiedzialna za interakcję z aplikacjami użytkownika oraz za przesyłanie danych, co realizują protokoły takie jak FTP (File Transfer Protocol), DNS (Domain Name System) oraz HTTP (HyperText Transfer Protocol). IP natomiast zajmuje się routowaniem pakietów danych pomiędzy urządzeniami w sieci, co jest kluczowe dla efektywnej wymiany informacji. W praktyce, protokół IP jest fundamentem działania Internetu, umożliwiając komunikację między różnymi sieciami oraz urządzeniami. Standardy takie jak IPv4 i IPv6 definiują sposób adresowania i przesyłania danych, co jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania usług sieciowych. Znajomość tych protokołów oraz ich umiejscowienia w modelu OSI pozwala na lepsze zrozumienie, jak różne technologie współdziałają w kreowaniu złożonych systemów sieciowych.

Pytanie 16

Jaki protokół stosują komputery, aby informować router o zamiarze dołączenia do lub opuszczenia konkretnej grupy multicastowej?

A. DHCP

B. TCP/IP

C. IGMP

D. UDP

Protokół TCP/IP, jako zestaw protokołów, stanowi podstawę komunikacji w Internecie, ale nie jest skoncentrowany na zarządzaniu grupami rozgłoszeniowymi. Zawiera różne protokoły, takie jak TCP i IP, które są odpowiedzialne za transport i adresowanie danych, ale nie oferuje mechanizmu do obsługi multicastu. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) służy do automatycznej konfiguracji adresów IP w sieci, co jest istotne dla przydzielania dynamicznych adresów, lecz nie ma związku z zarządzaniem uczestnictwem w grupach rozgłoszeniowych. UDP (User Datagram Protocol) jest protokołem transportowym, który umożliwia przesyłanie datagramów bez zapewnienia niezawodności, co czyni go odpowiednim do transmisji multimedialnych, ale nie reguluje on, jak urządzenia przyłączają się do grup multicastowych. Typowym błędem jest mylenie ról tych protokołów; TCP/IP i UDP dotyczą transportu danych, a DHCP zarządza adresowaniem, podczas gdy IGMP jest dedykowany do zarządzania grupami multicastowymi. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i zarządzania sieciami, zwłaszcza w kontekście rosnących potrzeb na efektywne przesyłanie danych w różnych aplikacjach sieciowych.

Pytanie 17

Jak wygląda układ przewodów w złączu RJ45 zgodnie z kolejnością połączeń T568A?

A. Biało-pomarańczowy Pomarańczowy Biało-zielony Niebieski Biało-niebieski Zielony Biało-brązowy Brązowy

B. Biało-zielony Zielony Biało-pomarańczowy Niebieski Biało-niebieski Pomarańczowy Biało-brązowy Brązowy

C. Biało-brązowy Brązowy Biało-pomarańczowy Pomarańczowy Biało-zielony Niebieski Biało-niebieski Zielony

D. Biało-niebieski Niebieski Biało-brązowy Brązowy Biało-zielony Zielony Biało-pomarańczowy Pomarańczowy

Sekwencja T568A dla wtyków RJ45 to jeden z tych dwóch standardów, które mamy w sieciach. Dobrze się znać na kolejności przewodów, bo to naprawdę ważne. W T568A mamy: biało-zielony, zielony, biało-pomarańczowy, niebieski, biało-niebieski, pomarańczowy, biało-brązowy i brązowy. Ta sekwencja jest istotna, bo zapewnia, że wszystko działa jak należy. Słyszałem, że w domowych sieciach czy w firmach, gdzie się stosuje różne urządzenia jak routery i switche, ten standard jest dość popularny. Jak się przestrzega takich norm, to można uzyskać lepszą jakość przesyłu danych i uniknąć zakłóceń elektromagnetycznych, co jest super ważne w sieciach Ethernet. Poznanie i używanie takich standardów jak T568A na pewno poprawia wydajność systemów teleinformatycznych, więc warto się tym zainteresować.

Pytanie 18

Liczby 1001 i 100 w wierszu pliku /etc/passwd reprezentują

A. identyfikator użytkownika i grupy w systemie

B. numer koloru tekstu oraz numer koloru tła w terminalu

C. liczbę dni od ostatniej zmiany hasła i liczbę dni do wygaśnięcia hasła

D. liczbę pomyślnych oraz niepomyślnych prób logowania

Liczby 1001 i 100 w wierszu pliku /etc/passwd rzeczywiście oznaczają identyfikator użytkownika (UID) oraz identyfikator grupy (GID) w systemie operacyjnym Linux. UID to unikalny numer przypisany do każdego użytkownika, który pozwala systemowi na identyfikację użytkownika i zarządzanie jego uprawnieniami. GID natomiast jest identyfikatorem grupy, do której należy użytkownik. Przykładowo, jeśli użytkownik Jan Kowalski ma UID równy 1001, oznacza to, że jest to jeden z pierwszych użytkowników utworzonych w systemie, ponieważ systemowy UID dla pierwszego użytkownika to zazwyczaj 1000. Ponadto, GID określa grupę, której prawa dostępu są dziedziczone przez użytkownika. Stosowanie unikalnych identyfikatorów jest dobrą praktyką w zarządzaniu systemami operacyjnymi, gdyż zapewnia to bezpieczeństwo oraz właściwe przypisanie uprawnień, co jest kluczowe w środowiskach wieloużytkownikowych. Warto również zauważyć, że plik /etc/passwd jest standardowym plikiem konfiguracyjnym w systemach Unix/Linux, który zawiera informacje o użytkownikach systemowych.

Pytanie 19

Na podstawie oznaczenia pamięci DDR3 PC3-16000 można określić, że ta pamięć

A. ma przepustowość 160 GB/s

B. pracuje z częstotliwością 16000 MHz

C. ma przepustowość 16 GB/s

D. pracuje z częstotliwością 160 MHz

Oznaczenie pamięci DDR3 PC3-16000 wskazuje na jej przepustowość, która wynosi 16 GB/s. Wartość 16000 w tym kontekście odnosi się do efektywnej przepustowości pamięci, co jest wyrażone w megabajtach na sekundę (MB/s). Aby to przeliczyć na gigabajty, dzielimy przez 1000, co daje nam 16 GB/s. Taka przepustowość jest kluczowa w zastosowaniach wymagających dużych prędkości przesyłu danych, jak w przypadku gier komputerowych, obróbki wideo czy pracy w środowiskach wirtualnych. Zastosowanie pamięci DDR3 PC3-16000 optymalizuje wydajność systemów, w których wiele procesów zachodzi jednocześnie, co jest standardem w nowoczesnych komputerach. Warto również zauważyć, że DDR3 jest standardem pamięci, który był powszechnie stosowany w komputerach od około 2007 roku, a jego rozwój doprowadził do znacznych popraw w wydajności w porównaniu do wcześniejszych generacji, co czyni go preferowanym wyborem w wielu zastosowaniach do dzisiaj.

Pytanie 20

W dwóch sąsiadujących pomieszczeniach pewnej firmy występują znaczne zakłócenia elektromagnetyczne. Aby zapewnić maksymalną przepustowość w istniejącej sieci LAN, jakie medium transmisyjne powinno być użyte?

A. skrętka nieekranowana

B. kabel telefoniczny

C. kabel światłowodowy

D. fale elektromagnetyczne w zakresie podczerwieni

Kabel światłowodowy to naprawdę świetny wybór, gdy mamy do czynienia z mocnymi zakłóceniami elektromagnetycznymi. Dlaczego? Bo używa światła do przesyłania danych, co sprawia, że te zakłócenia elektryczne nie mają na nie wpływu. W przeciwieństwie do kabli miedzianych, światłowody są odporne na różne interferencje, co daje nam stabilność i wysoką prędkość przesyłania. Na przykład w dużych biurach czy instytucjach, gdzie niezawodność przesyłu danych jest kluczowa, światłowody sprawdzają się doskonale. Warto też wiedzieć o standardach takich jak OM3 czy OM4 dla kabli wielomodowych oraz OS1 i OS2 dla jednomodowych, bo to one definiują, jak dobrze możemy przesyłać sygnał na długich dystansach, nie tracąc jakości. I pamiętaj, żeby używać sprzętu, który jest przystosowany do światłowodów, bo to zwiększa efektywność całej sieci.

Pytanie 21

Jaką czynność konserwacyjną należy wykonywać przy użytkowaniu skanera płaskiego?

A. systematyczne czyszczenie szyby skanera oraz płyty dociskowej

B. czyszczenie dysz kartridża

C. podłączenie urządzenia do listwy przepięciowej

D. uruchomienie automatycznego pobierania zalecanych sterowników do urządzenia

Regularne czyszczenie szyby skanera oraz płyty dociskowej jest kluczowym elementem konserwacji skanera płaskiego. Utrzymanie czystości tych powierzchni ma bezpośredni wpływ na jakość skanowanych obrazów. Zanieczyszczenia, takie jak kurz, odciski palców czy smugi, mogą prowadzić do powstawania artefaktów w skanach, co znacznie obniża ich użyteczność, zwłaszcza w zastosowaniach profesjonalnych, takich jak archiwizacja dokumentów czy skanowanie zdjęć. Zgodnie z zaleceniami producentów, czyszczenie powinno być przeprowadzane regularnie, w zależności od intensywności użytkowania skanera. Praktyka ta nie tylko poprawia jakość pracy, ale również wydłuża żywotność urządzenia. Warto stosować dedykowane środki czyszczące oraz miękkie ściereczki, aby uniknąć zarysowań i uszkodzeń. Ponadto, regularna konserwacja zgodna z dobrymi praktykami branżowymi, takimi jak przegląd i czyszczenie komponentów, może pomóc w identyfikacji potencjalnych problemów na wczesnym etapie, co zapobiega poważniejszym awariom.

Pytanie 22

Który element pasywny sieci powinien być użyty do połączenia okablowania ze wszystkich gniazd abonenckich z panelem krosowniczym umieszczonym w szafie rack?

A. Adapter LAN

B. Organizer kabli

C. Przepust szczotkowy

D. Kabel połączeniowy

Wybór niewłaściwego elementu do podłączenia okablowania w infrastrukturze sieciowej może prowadzić do wielu problemów, które negatywnie wpływają na funkcjonalność całego systemu. Adapter LAN jest urządzeniem, które służy głównie do konwersji różnych typów połączeń sieciowych, ale nie rozwiązuje problemu organizacji kabli w szafie rackowej. Użycie adapterów może wprowadzać dodatkowe punkty awarii i komplikować proces konserwacji, co nie jest zgodne z praktykami polecanymi w standardach branżowych. Z kolei kabel połączeniowy, choć istotny w sieci, nie spełnia roli organizera, a jego niewłaściwe prowadzenie może skutkować splątaniem i trudnościami w identyfikacji poszczególnych linii. Przepust szczotkowy, będący elementem do zarządzania kablami, służy głównie do przeprowadzania kabli przez otwory w obudowach, ale nie pełni funkcji organizera w kontekście porządku kablowego w szafach rackowych. W branży IT kluczowe jest, aby zarządzanie kablami odbywało się w sposób systematyczny, co pozwala na łatwiejsze wykrywanie problemów oraz ich szybsze rozwiązywanie. Stosowanie niewłaściwych elementów do organizacji kabli prowadzi do zwiększonego ryzyka awarii i utrudnia przyszłą rozbudowę oraz utrzymanie systemu, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 23

Rekord startowy dysku twardego w komputerze to

A. MBR

B. BOOT

C. PT

D. FAT

Główny rekord rozruchowy dysku twardego, znany jako MBR (Master Boot Record), jest kluczowym elementem w procesie uruchamiania systemu operacyjnego. MBR znajduje się na pierwszym sektorze dysku twardego i zawiera nie tylko kod rozruchowy, ale także tablicę partycji, która wskazuje, jak na dysku są zorganizowane partycje. Dzięki MBR system operacyjny może zidentyfikować, która partycja jest aktywna i zainicjować jej uruchomienie. W praktyce, podczas instalacji systemu operacyjnego, MBR jest tworzony automatycznie, a jego właściwe skonfigurowanie jest kluczowe dla stabilności i bezpieczeństwa systemu. Dobre praktyki wymagają regularnego tworzenia kopii zapasowych MBR, szczególnie przed przeprowadzaniem jakichkolwiek operacji, które mogą wpłynąć na strukturę partycji. Ponadto, MBR jest ograniczony do obsługi dysków o pojemności do 2 TB oraz maksymalnie czterech partycji podstawowych, co może być ograniczeniem w przypadku nowoczesnych dysków twardych, dlatego w wielu przypadkach stosuje się nowocześniejszy standard GPT (GUID Partition Table).

Pytanie 24

Jakie typy połączeń z Internetem mogą być współdzielone w sieci lokalnej?

A. Tylko tzw. szybkie połączenia, czyli te powyżej 64 kb/s

B. Wszystkie połączenia oprócz analogowych modemów

C. Połączenie o prędkości przesyłu co najmniej 56 kb/s

D. Wszystkie rodzaje połączeń

Wszystkie rodzaje połączeń z Internetem mogą być udostępniane w sieci lokalnej, co oznacza, że niezależnie od rodzaju technologii dostępu do Internetu, można ją współdzielić z innymi użytkownikami w ramach lokalnej sieci. Przykładem mogą być połączenia DSL, kablowe, światłowodowe, a także mobilne połączenia LTE czy 5G. W praktyce, routery sieciowe są w stanie obsługiwać różne typy połączeń i umożliwiają ich udostępnianie. To podejście jest zgodne z normami branżowymi, które wskazują na elastyczność w projektowaniu rozwiązań sieciowych. Warto również zauważyć, że niezależnie od szybkości transmisji, kluczowym czynnikiem jest stabilność i jakość połączenia, co ma wpływ na doświadczenia użytkowników. Dzięki odpowiedniej konfiguracji routera, możliwe jest nie tylko udostępnianie połączenia, ale także zarządzanie priorytetami ruchu sieciowego, co jest szczególnie ważne w biurach i domach, gdzie wiele urządzeń korzysta z Internetu jednocześnie.

Pytanie 25

PoE to norma

A. uziemienia urządzeń w sieciach LAN

B. zasilania aktywnych urządzeń przez sieć LAN

C. zasilania aktywnych urządzeń przez sieć WAN

D. zasilania aktywnych urządzeń przez sieć WLAN

PoE, czyli Power over Ethernet, to standard, który umożliwia zasilanie urządzeń aktywnych w sieciach LAN (Local Area Network) za pośrednictwem istniejącej infrastruktury kablowej Ethernet. Dzięki PoE, urządzenia takie jak kamery IP, telefony VoIP czy punkty dostępu bezprzewodowego mogą być zasilane bezpośrednio przez kabel Ethernet, eliminując potrzebę stosowania oddzielnych kabli zasilających. Takie podejście nie tylko upraszcza instalację, ale również zwiększa elastyczność w rozmieszczaniu urządzeń, co jest kluczowe w dynamicznie zmieniających się środowiskach biurowych. Standard PoE opiera się na normach IEEE 802.3af, 802.3at, oraz 802.3bt, które określają maksymalne napięcie i moc, jaką można przesyłać przez kabel. Praktyczne zastosowania PoE obejmują instalacje w inteligentnych budynkach, gdzie zasilanie i dane są przesyłane w jednym kablu, co znacząco redukuje koszty instalacyjne i zwiększa efektywność systemów zarządzających. Warto również zwrócić uwagę na rozwój technologii PoE+, która pozwala na przesył większej mocy, co jest istotne w kontekście nowoczesnych urządzeń wymagających większego zasilania.

Pytanie 26

Bęben światłoczuły stanowi kluczowy element w funkcjonowaniu drukarki

A. sublimacyjnej

B. laserowej

C. igłowej

D. atramentowej

Bęben światłoczuły to naprawdę ważny element w drukarkach laserowych. Bez niego nie byłoby mowy o przenoszeniu obrazu na papier. Generalnie działa to tak, że bęben jest naładowany, a potem laser naświetla odpowiednie miejsca. Te naświetlone obszary tracą ładunek, przez co przyciągają toner, który potem ląduje na papierze. To wszystko ma ogromne znaczenie w biurach, gdzie liczy się jakość druku i koszt. W profesjonalnych drukarkach trwałość bębna przekłada się na to, jak dobrze drukarka działa. Warto też pamiętać, że są standardy, jak ISO/IEC 24712, które mówią o tym, jak ważna jest jakość obrazu i materiałów. To pokazuje, jak kluczowy jest bęben światłoczuły.

Pytanie 27

Jakie narzędzie powinno być użyte do uzyskania rezultatów testu POST dla komponentów płyty głównej?

A. C

B. A

C. B

D. D

Odpowiedzi A, C i D to narzędzia, które nie pomagają w diagnozowaniu testu POST. Na przykład, odpowiedź A to odsysacz do cyny. Działa on przy usuwaniu nadmiaru cyny w lutowaniu, co jest ważne w naprawach, ale na pewno nie ma z tym nic wspólnego w kontekście POST. Myślę, że czasem ludzie mylą narzędzia i uważają, że każde, które jest elektroniczne, może mieć takie zastosowanie. Opcja C to tester zasilacza, który sprawdza napięcia w zasilaczach komputerowych. To ważne narzędzie, ale jego działanie ogranicza się do sprawdzania zasilania, a nie diagnozowania płyt głównych. A co do opcji D, to jest lutownica, która służy do lutowania komponentów. To znowu podstawowe narzędzie, ale nie ma tu nic do diagnozy POST. Często można spotkać się z tym, że ludzie przypisują narzędziom zbyt wiele funkcji, nie rozumiejąc ich specyfiki. Rozumienie działania narzędzi jest mega ważne, żeby dobrze je wykorzystać w diagnostyce i naprawach. Właściwe przypisanie funkcji narzędzi do ich zastosowań to klucz do szybkiego i skutecznego rozwiązywania problemów sprzętowych.

Pytanie 28

Rysunek ilustruje sposób działania drukarki

A. igłowej

B. laserowej

C. atramentowej

D. sublimacyjnej

Drukarka sublimacyjna działa na zasadzie podgrzewania specjalnego tuszu do momentu, w którym przechodzi on ze stanu stałego w gaz, a następnie osadza się na nośniku. Proces ten jest często stosowany do drukowania zdjęć na specjalnym papierze lub tkaninach i charakteryzuje się płynnymi przejściami kolorów oraz trwałością. Jednak nie pasuje do przedstawionego schematu, który bardziej przypomina proces termiczny inkjet. Z kolei drukarki laserowe wykorzystują bęben światłoczuły i toner, który jest przyciągany do naładowanego statycznie bębna. Toner jest następnie wygrzewany na papierze, co kompletnie różni się od mechanizmu przedstawionego na ilustracji. Drukarki igłowe, znane ze swojej mechanicznej prostoty, używają zestawu igieł, które uderzają w taśmę barwiącą, transferując tusz na papier, co ma zastosowanie głównie przy drukowaniu dokumentów wielowarstwowych jak faktury. Błędne podejście sugeruje mylenie zjawisk termicznych i mechanicznych, które odgrywają kluczową rolę w tych technologiach. Każda z tych drukarek ma specyficzne zastosowania i mechanizmy działania, które różnią się od procesu pokazanego na obrazku, typowego dla drukarek atramentowych.

Pytanie 29

Ustawienia przedstawione na diagramie dotyczą

A. karty sieciowej

B. modemu

C. drukarki

D. skanera

Karty sieciowe, drukarki i skanery nie wykorzystują portów COM do komunikacji, co jest kluczowym elementem w rozpoznaniu poprawnej odpowiedzi dotyczącej modemów. Karty sieciowe operują zazwyczaj w warstwie sieciowej modelu OSI, korzystając z protokołów takich jak Ethernet, które nie wymagają portów szeregowych COM, lecz raczej interfejsów typu RJ-45 dla połączeń kablowych. Drukarki, szczególnie nowoczesne, łączą się głównie przez USB, Ethernet lub bezprzewodowo, a starsze modele mogą korzystać z portów równoległych, co różni się od portów szeregowych. Skanery także w większości przypadków używają interfejsów USB lub bezprzewodowych. Typowym błędem może być mylenie interfejsów komunikacyjnych, co prowadzi do błędnych wniosków o sposobie połączenia urządzenia. Porty COM są historycznie związane z starszymi technologiami komunikacji, takimi jak modemy, które wykorzystują transmisję szeregową zgodną z protokołami UART. Współczesne urządzenia peryferyjne zazwyczaj nie wymagają takich interfejsów, co czyni ich użycie w kontekście networkingu lub druku nieadekwatnym. Zrozumienie specyfiki każdego typu urządzenia i jego standardowych metod komunikacji jest kluczowe dla poprawnego rozpoznawania i konfiguracji sprzętu w środowiskach IT. Praktyczna wiedza na temat właściwego przypisywania urządzeń do odpowiednich portów i protokołów pozwala uniknąć podstawowych błędów konfiguracyjnych oraz zapewnia optymalną wydajność i zgodność systemów komunikacyjnych i peryferyjnych w sieciach komputerowych. Właściwa identyfikacja i konfiguracja takich ustawień jest istotna dla efektywnego zarządzania infrastrukturą IT, gdzie wiedza o zastosowaniach portów szeregowych jest nieocenionym narzędziem w arsenale specjalisty IT.

Pytanie 30

Aby przekształcić serwer w kontroler domeny w systemach Windows Server, konieczne jest użycie komendy

A. dcpromo

B. winnt32

C. dcgpofix

D. regsvr32

Polecenie 'dcpromo' jest standardowym narzędziem używanym w systemach Windows Server do promocji serwera do roli kontrolera domeny. Umożliwia ono utworzenie nowej domeny lub dołączenie do istniejącej, co jest kluczowe dla zarządzania użytkownikami i zasobami w sieci. W praktyce, uruchamiając 'dcpromo', administratorzy mogą skonfigurować wiele istotnych parametrów, takich jak ustawienia replikacji, wybór typu kontrolera domeny (np. podstawowy lub dodatkowy) oraz integrację z Active Directory. W branży IT, zgodnie z najlepszymi praktykami, promocja serwera do roli kontrolera domeny powinna być przeprowadzana w planowany sposób, z uwzględnieniem odpowiednich kopii zapasowych i audytu, aby zminimalizować ryzyko utraty danych oraz zapewnić bezpieczeństwo infrastruktury. Dcpromo przeprowadza również weryfikację, czy sprzęt i oprogramowanie spełniają minimalne wymagania do pracy z Active Directory, co jest istotnym krokiem w procesie wdrożeniowym.

Pytanie 31

Jakiego protokołu używa polecenie ping?

A. FTP

B. RDP

C. ICMP

D. LDAP

Protokół ICMP (Internet Control Message Protocol) jest kluczowym elementem zestawu protokołów internetowych, który służy do przesyłania komunikatów o błędach oraz informacji diagnostycznych. W przypadku polecenia ping, ICMP jest wykorzystywany do wysyłania pakietów echo request do określonego hosta oraz odbierania pakietów echo reply, co pozwala na ocenę dostępności i czasów odpowiedzi urządzenia w sieci. Ping jest powszechnie stosowany w diagnostyce sieci, aby sprawdzić, czy dany adres IP jest osiągalny oraz jakie są czasy opóźnień w transmisji danych. Dzięki ICMP administratorzy sieci mogą szybko identyfikować problemy z łącznością i optymalizować konfigurację sieci. W dobrych praktykach sieciowych zaleca się regularne monitorowanie dostępności kluczowych urządzeń za pomocą narzędzi opartych na ICMP, co pozwala na utrzymanie wysokiej wydajności i dostępności usług. Zrozumienie działania protokołu ICMP jest istotne dla każdego specjalisty IT, ponieważ pozwala na skuteczne zarządzanie infrastrukturą sieciową oraz identyfikowanie potencjalnych zagrożeń związanych z bezpieczeństwem.

Pytanie 32

Jakie polecenie należy zastosować, aby zamontować pierwszą partycję logiczną dysku primary slave w systemie Linux?

A. mount /dev/hda4 /mnt/hdd

B. mount /dev/hda2 /mnt/hdd

C. mount /dev/hdb3 /mnt/hdd

D. mount /dev/hdb5 /mnt/hdd

Wybór jakiejkolwiek innej odpowiedzi prowadzi do błędnego wskazania partycji, co jest kluczowe w kontekście zarządzania systemem plików w Linuxie. Odpowiedź 'mount /dev/hdb3 /mnt/hdd' sugeruje, że użytkownik próbowałby zamontować trzecią partycję na tym samym dysku, co nie byłoby odpowiednie w kontekście pytania o pierwszą partycję logiczną. Podobnie, 'mount /dev/hda2 /mnt/hdd' odnosi się do drugiej partycji na pierwszym dysku 'primary master', co także nie jest zgodne z kontekstem pytania. Odpowiedź 'mount /dev/hda4 /mnt/hdd' również nie jest prawidłowa, ponieważ wskazuje na czwartą partycję na tym samym dysku, co może prowadzić do nieporozumień przy organizowaniu przestrzeni dyskowej. Typowe błędy to mylenie partycji fizycznych z logicznymi oraz nieznajomość konwencji nazewnictwa w systemach Linux. Ważne jest, aby przed montowaniem partycji zapoznać się z ich strukturą oraz zrozumieć, jak system plików jest zorganizowany. W praktyce, niepoprawny wybór partycji może prowadzić do utraty danych lub problemów z dostępem do plików, dlatego kluczowe jest stosowanie się do zasad i norm dotyczących zarządzania dyskami oraz partycjami w systemie Linux. Zrozumienie tych zasad jest niezbędne dla efektywnego administrowania systemem operacyjnym.

Pytanie 33

Program o nazwie dd, którego przykład użycia przedstawiono w systemie Linux, umożliwia

A. ustawianie konfiguracji interfejsu karty sieciowej

B. zmianę systemu plików z ext3 na ext4

C. utworzenie dowiązania symbolicznego do pliku Linux.iso w katalogu

D. stworzenie obrazu nośnika danych

Program dd w systemie Linux służy do kopiowania i konwersji danych na niskim poziomie co czyni go idealnym narzędziem do tworzenia obrazów nośników danych Takie obrazy to dokładne kopie całych nośników jak dyski twarde czy pendrive'y w formie plików ISO lub innych formatów Przykład dd if=/dev/sdb of=/home/uzytkownik/Linux.iso przedstawia sytuację gdzie program tworzy obraz ISO z zawartości nośnika sdb Jest to przydatne w tworzeniu kopii zapasowych systemów operacyjnych lub danych ponieważ zachowuje strukturę i wszystkie dane dokładnie jak na oryginalnym nośniku W kontekście dobrych praktyk warto pamiętać że dd jest potężnym narzędziem ale również niebezpiecznym jeśli użyte niewłaściwie Może nadpisać dane bez ostrzeżenia dlatego zaleca się ostrożność i dokładne sprawdzenie poleceń przed ich uruchomieniem Tworzenie obrazów za pomocą dd jest standardem w branży IT szczególnie w administracji systemami ponieważ umożliwia szybkie przywracanie systemów z obrazów kopii zapasowych

Pytanie 34

Jakie urządzenie służy do pomiaru wartości mocy zużywanej przez komputerowy zestaw?

A. omomierz

B. watomierz

C. anemometr

D. dozymetr

Wybór watomierza jako urządzenia do pomiaru mocy pobieranej przez zestaw komputerowy jest jak najbardziej prawidłowy. Watomierz jest narzędziem, które umożliwia pomiar mocy elektrycznej, wyrażanej w watach (W). To bardzo istotne podczas oceny wydajności energetycznej sprzętu komputerowego, szczególnie w kontekście optymalizacji zużycia energii oraz w analizie kosztów eksploatacyjnych. Przykładowo, podczas testów porównawczych różnych komponentów komputerowych, takich jak karty graficzne czy procesory, watomierz pozwala na monitorowanie rzeczywistego poboru mocy w trakcie obciążenia, co jest kluczowe dla oceny ich efektywności. W obiektach komercyjnych i przemysłowych stosowanie watomierzy do analizy poboru mocy urządzeń komputerowych jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i optymalizacji kosztów. Takie pomiary mogą pomóc w identyfikacji sprzętu, który zużywa nadmierną ilość energii, co pozwala na podjęcie działań mających na celu zwiększenie efektywności energetycznej. Warto również zauważyć, że nowoczesne watomierze często oferują funkcje monitorowania zdalnego oraz analizy danych, co dodatkowo zwiększa ich użyteczność w kontekście zarządzania zasobami energetycznymi.

Pytanie 35

Jakie narzędzie powinno się wykorzystać w systemie Windows, aby uzyskać informacje o problemach z systemem?

A. Zasady grupy

B. Harmonogram zadań

C. Foldery udostępnione

D. Podgląd zdarzeń

Zasady grupy, Foldery udostępnione i Harmonogram zadań to narzędzia o różnych funkcjonalnościach, które są często mylone z Podglądem zdarzeń. Zasady grupy służą do zarządzania politykami bezpieczeństwa i konfiguracją środowiska użytkowników w sieci, a więc ich zastosowanie jest bardziej związane z administracją i kontrolą dostępu niż z monitorowaniem problemów systemowych. Foldery udostępnione natomiast dotyczą współdzielenia zasobów i plików w sieci, co nie ma związku z analizowaniem zdarzeń systemowych. Harmonogram zadań jest narzędziem do automatyzacji uruchamiania programów lub skryptów w ustalonym czasie, co również nie dostarcza informacji o problemach systemowych. Myślenie, że któreś z tych narzędzi może zastąpić Podgląd zdarzeń, prowadzi do nieefektywnego rozwiązywania problemów i opóźnień w diagnostyce. Kluczowym błędem jest ignorowanie roli Podglądu zdarzeń jako centralnego punktu monitorowania, co jest niezbędne w każdej strategii zarządzania IT. Niewłaściwy dobór narzędzi do diagnostyki może prowadzić do pomijania krytycznych informacji, co w dłuższej perspektywie może skutkować poważniejszymi awariami systemu i większymi stratami dla organizacji.

Pytanie 36

Nie wykorzystuje się do zdalnego kierowania stacjami roboczymi

A. program Wireshark

B. pulpit zdalny

C. program Team Viewer

D. program Ultra VNC

Pulpit zdalny, program Ultra VNC i TeamViewer to popularne narzędzia do zdalnego zarządzania, które umożliwiają użytkownikom zdalny dostęp do komputerów i zarządzanie nimi w czasie rzeczywistym. Pulpit zdalny, wbudowany w systemy Windows, pozwala na bezpieczne połączenie z innymi komputerami w sieci lokalnej lub przez Internet, umożliwiając pełny dostęp do interfejsu użytkownika. Ultra VNC, jako oprogramowanie open-source, oferuje funkcje zdalnego dostępu oraz możliwość udostępniania ekranu. TeamViewer jest również czołowym rozwiązaniem, które nie tylko umożliwia dostęp do komputera, ale także współpracę z innymi użytkownikami w czasie rzeczywistym oraz transfer plików. Można by pomyśleć, że te wszystkie programy pełnią podobne funkcje, jednak ich różnice polegają na poziomie bezpieczeństwa, łatwości użytkowania oraz dostępności w różnych systemach operacyjnych. Pomijając wszelkie inne aspekty, kluczowym błędem jest mylenie funkcjonalności tych narzędzi z programem Wireshark, który nie tylko nie umożliwia zdalnego dostępu, ale służy do zupełnie innych celów, takich jak przechwytywanie i analiza danych sieciowych. Takie nieporozumienie może prowadzić do nieefektywnego zarządzania zasobami IT, a także do błędnych decyzji w zakresie bezpieczeństwa sieci, co z kolei może narazić organizację na poważne zagrożenia. Konsekwentne przydzielanie ról narzędziom zgodnie z ich przeznaczeniem jest kluczowe w zarządzaniu IT.

Pytanie 37

Protokołem umożliwiającym bezpołączeniowe przesyłanie datagramów jest

A. ARP

B. TCP

C. UDP

D. IP

Wybór IP, TCP lub ARP jako protokołu do bezpołączeniowego dostarczania datagramów wykazuje pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i charakterystyki tych protokołów. IP (Internet Protocol) jest protokołem warstwy sieciowej, który odpowiada za adresowanie i routing pakietów w sieci, ale nie jest protokołem transportowym. Nie zapewnia on bezpośredniej komunikacji pomiędzy aplikacjami ani zarządzania tranzytem danych, co czyni go niewłaściwym wyborem w kontekście dostarczania datagramów. TCP, mimo że jest protokołem bezpołączeniowym, oferuje pełne zarządzanie połączeniami, co obejmuje mechanizmy kontroli błędów i retransmisji, co wprowadza dodatkowe opóźnienia i narzuty, przez co nie jest odpowiedni do sytuacji, gdzie kluczowe jest szybkie dostarczanie danych. ARP (Address Resolution Protocol) działa na warstwie łącza danych i ma na celu mapowanie adresów IP na adresy MAC, co również nie ma związku z dostarczaniem datagramów na poziomie transportowym. Zrozumienie specyfiki tych protokołów jest kluczowe, aby uniknąć błędnych wniosków i zastosować odpowiednie technologie w odpowiednich kontekstach, co jest podstawą skutecznej komunikacji sieciowej. Podczas wyboru protokołu, ważne jest rozważenie wymagań aplikacji oraz charakterystyki przesyłanych danych, aby dostosować odpowiednią metodę komunikacji.

Pytanie 38

Jakie narzędzie powinno być użyte do zbadania wyników testu POST dla modułów na płycie głównej?

A. Rys. D

B. Rys. A

C. Rys. B

D. Rys. C

Narzędzia przedstawione na pozostałych ilustracjach nie są przeznaczone do testowania wyników POST dla modułów płyty głównej. Rysunek A przedstawia narzędzie do odsysania cyny, które jest używane w procesach lutowania. Jest to niezbędne w naprawach elektroniki, w szczególności przy wymianie elementów przylutowanych do płyty głównej, lecz nie ma zastosowania w diagnostyce POST. Rysunek C to miernik napięcia zasilacza komputerowego. Służy do sprawdzania prawidłowości napięć dostarczanych przez zasilacz do systemu, co jest kluczowe dla zapewnienia stabilnego działania komputera, ale nie jest związane z testami POST. Rysunek D przedstawia stację lutowniczą, której używa się do lutowania elementów elektronicznych. Jest niezbędna przy naprawach sprzętu komputerowego, takich jak wymiana uszkodzonych gniazd czy kondensatorów na płycie głównej, lecz podobnie jak narzędzie z rysunku A, nie ma bezpośredniego związku z diagnozowaniem błędów POST. Wybór tych narzędzi wskazuje na typowe błędne rozumienie, że wszystkie technologie związane z elektroniką mają podobne zastosowania. Kluczowe jest zrozumienie specyfiki każdego narzędzia i jego właściwych zastosowań, co pozwala na efektywną pracę i diagnozowanie problemów w środowisku komputerowym. Właściwe narzędzie do testu POST pozwala na szybką i dokładną identyfikację błędów, co jest kluczowe dla szybkiej naprawy i minimalizacji przestojów systemu.

Pytanie 39

Aby podnieść wydajność komputera w grach, karta graficzna Sapphire Radeon R9 FURY OC, 4GB HBM (4096 Bit), HDMI, DVI, 3xDP została wzbogacona o technologię

A. CrossFireX

B. Stream

C. SLI

D. CUDA

SLI (Scalable Link Interface) to technologia opracowana przez firmę NVIDIA, która pozwala na łączenie wielu kart graficznych w celu zwiększenia wydajności. Chociaż SLI jest podobne do CrossFireX, to jest specyficzne dla kart graficznych NVIDIA, co oznacza, że nie ma zastosowania w przypadku karty AMD, jak Sapphire Radeon R9 FURY OC. Stream to technologia wspierająca równoległe przetwarzanie danych, ale nie odnosi się bezpośrednio do wydajności gier. Wspiera ona procesory graficzne w wykonywaniu obliczeń, jednak nie jest dedykowana wielokartowym konfiguracjom jak CrossFireX. CUDA (Compute Unified Device Architecture) to również technologia stworzona przez NVIDIĘ, która pozwala deweloperom wykorzystywać moc obliczeniową kart graficznych NVIDIA do różnych zastosowań obliczeniowych, ale nie jest to technologie związana z wieloma kartami. Typowym błędem jest mylenie tych technologii, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących ich zastosowania. Ważne jest, aby zrozumieć, że wybór technologii zależy od producenta karty graficznej i jej przeznaczenia, a ich funkcje są dostosowane do specyficznych potrzeb użytkowników. Aby osiągnąć optymalną wydajność, należy zatem wybierać technologie zgodne z posiadanymi komponentami sprzętowymi, a także monitorować ich wsparcie w grach oraz aplikacjach.

Pytanie 40

Po dokonaniu eksportu klucza HKCU stworzona zostanie kopia rejestru zawierająca dane o konfiguracji

A. aktualnie zalogowanego użytkownika

B. sprzętu komputera dla wszystkich użytkowników systemu

C. wszystkich aktywnie ładowanych profili użytkowników systemu

D. procedurach uruchamiających system operacyjny

Podane odpowiedzi odzwierciedlają powszechne nieporozumienia dotyczące struktury rejestru systemu Windows oraz funkcji poszczególnych kluczy. Odpowiedzi sugerujące, że eksport klucza HKCU dotyczy wszystkich aktywnie ładowanych profili użytkowników, są błędne, ponieważ klucz HKCU jest ograniczony do ustawień aktualnie zalogowanego użytkownika. Rejestr Windows jest podzielony na różne sekcje, a HKCU jest dedykowany tylko jednemu profilowi. Ponadto twierdzenie o przeszukiwaniu sprzętowych ustawień komputera dla wszystkich użytkowników jest mylne, ponieważ te informacje są przechowywane w kluczu HKEY_LOCAL_MACHINE, który dotyczy globalnych ustawień systemu, a nie indywidualnych użytkowników. Procedury uruchamiające system operacyjny również nie są powiązane z HKCU, a ich zarządzanie odbywa się w kluczach takich jak HKEY_LOCAL_MACHINE\SOFTWARE\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Run. Typowym błędem myślowym jest łączenie różnych koncepcji związanych z rejestrem, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy klucz rejestru ma swoje specyficzne przeznaczenie i zasięg, a ich niepoprawne interpretowanie może prowadzić do błędnych wniosków i problemów z konfiguracją systemu. Zrozumienie struktury rejestru oraz ograniczeń poszczególnych kluczy jest niezbędne do efektywnego zarządzania systemem Windows oraz jego administracji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej