Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 17:02
  • Data zakończenia: 21 maja 2025 17:21

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jak długo w maksymalnym czasie można przechowywać przygotowane potrawy schłodzone do temperatury 3°C w ciągu 90 minut?

A. 7 dni
B. 3 dni
C. 9 dni
D. 5 dni
Odpowiedzi 7 dni, 3 dni i 9 dni na pierwszy rzut oka mogą wydawać się sensowne, jednak każda z nich opiera się na błędnych założeniach dotyczących bezpieczeństwa żywności. Przechowywanie potraw chłodzonych przez 7 dni przekracza zalecany czas, co stwarza ryzyko rozwoju chorobotwórczych mikroorganizmów. W praktyce, dłuższy czas przechowywania może prowadzić do pogorszenia jakości żywności oraz zwiększać ryzyko zatrucia pokarmowego, co jest nieakceptowalne w gastronomii. Z kolei odpowiedź 3 dni, choć bliższa prawidłowej, nadal jest zbyt krótka w odniesieniu do standardów przechowywania potraw schłodzonych. Potrawy powinny być użytkowane w ciągu maksymalnie 5 dni, co pozwala na zachowanie ich organoleptycznych i odżywczych właściwości. Ostatnia sugestia, 9 dni, jest również znaczącym nadużyciem, które może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Edukacja i przestrzeganie wytycznych dotyczących przechowywania żywności są kluczowe w każdym zakładzie gastronomicznym, dlatego istotne jest, aby personel był dobrze poinformowany o zasadach bezpieczeństwa żywności, aby uniknąć typowych błędów w tej dziedzinie. Bezpieczeństwo żywności powinno być najwyższym priorytetem, a przestrzeganie odpowiednich standardów jest kluczowe dla ochrony zdrowia konsumentów oraz utrzymania reputacji zakładów gastronomicznych.

Pytanie 2

Minimalna temperatura, która powinna być mierzona przez 2 minuty wewnątrz pieczonego schabu, nie może być niższa niż

A. 60°C
B. 65°C
C. 75°C
D. 70°C
Temperatura 75°C to taka granica, której warto trzymać się, przygotowując wieprzowinę. Dzięki osiągnięciu tej temperatury przez przynajmniej dwie minuty, możemy być pewni, że pozbędziemy się groźnych bakterii, jak Salmonella czy Trichinella. Z mojego doświadczenia, warto zaopatrzyć się w termometr do mięsa, bo to naprawdę ułatwia życie i można dokładnie zmierzyć temperaturę. Amerykański Departament Rolnictwa (USDA) mówi, że wieprzowina powinna być gotowana do 145°F, co daje około 63°C. Ale jeśli chcesz mieć pewność co do bezpieczeństwa i smaku, lepiej mieć 75°C. Przestrzeganie tych zasad poprawia nie tylko bezpieczeństwo jedzenia, ale też jego smak i teksturę, eliminując ryzyko chorób przenoszonych przez żywność.

Pytanie 3

W restauracji miejsce dla kelnerów powinno znajdować się pomiędzy

A. salą dla gości, zmywalnią naczyń stołowych i kuchnią.
B. zmywalnią naczyń kuchennych oraz salą dla gości.
C. przygotowalnią, salą dla gości i zmywalnią naczyń.
D. kuchnią, przygotowalnią oraz salą dla gości.
Miejsca, w których powinny znajdować się elementy takie jak rozdzielnia kelnerska, mają istotny wpływ na efektywność operacyjną zakładu gastronomicznego. Odpowiedzi zaproponowane w innych opcjach mogą prowadzić do nieporozumień. Na przykład, usytuowanie rozdzielni pomiędzy przygotowalnią a salą konsumencką nie uwzględnia kluczowego połączenia z kuchnią oraz zmywalnią naczyń stołowych. Takie rozmieszczenie może spowodować, że kelnerzy będą mieli dłuższy dystans do pokonania, co negatywnie wpłynie na czas realizacji zamówień. Podobnie, umiejscowienie rozdzielni względem zmywalni naczyń kuchennych może prowadzić do powstawania niepotrzebnych zatorów w obszarze roboczym, co obniża efektywność całego procesu obsługi. Ważnym aspektem jest także ergonomia pracy — jeśli rozdzielnia jest źle umiejscowiona, kelnerzy mogą doświadczać niepotrzebnego zmęczenia, co podnosi ryzyko błędów podczas serwisu. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że każda przestrzeń przeznaczona do obsługi może być równie dobrze wykorzystana do innych celów, co nie jest zgodne z zasadami efektywnej organizacji pracy w gastronomii. Aby zrozumieć te zasady, warto zapoznać się z normami oraz dobrymi praktykami, które podkreślają znaczenie przemyślanej logistyki w zakładach gastronomicznych.

Pytanie 4

W lokalu gastronomicznym do czynności uznawanych za brudne wlicza się

A. krojenie warzyw
B. podawanie surówki
C. przygotowywanie surówki
D. mycie warzyw
Czyszczenie warzyw jest kluczowym etapem w procesie przygotowywania dań w zakładach gastronomicznych. Ta czynność ma na celu usunięcie zanieczyszczeń, resztek ziemi oraz potencjalnie niebezpiecznych pestycydów czy mikroorganizmów, które mogą znajdować się na powierzchni surowców. W praktyce, czyszczenie warzyw powinno być przeprowadzane zgodnie z ustalonymi standardami sanitarnymi, które gwarantują bezpieczeństwo żywności. Na przykład, przed przystąpieniem do obróbki warzyw, należy je dokładnie umyć pod bieżącą wodą, a w przypadku warzyw korzeniowych, takich jak marchew czy buraki, warto użyć szczotki. Dobrą praktyką jest także moczenie warzyw w wodzie z dodatkiem środka dezynfekującego, co dodatkowo podnosi poziom bezpieczeństwa. W odpowiednich warunkach czyszczenie warzyw zmniejsza ryzyko kontaminacji krzyżowej i przyczynia się do lepszej jakości serwowanych potraw, co jest szczególnie istotne w kontekście zdrowia konsumentów oraz reputacji zakładu gastronomicznego.

Pytanie 5

Aby uniknąć niekorzystnych zmian podczas przygotowywania surówki, warzywa powinny być

A. pokrojone i doprawione tuż przed podaniem
B. pokrojone, doprawione i przechowywane w lodówce
C. pokrojone po umyciu i przykryte
D. dokładnie umyte i umieszczone w zimnej wodzie
Podejścia zaproponowane w niepoprawnych odpowiedziach mogą prowadzić do niekorzystnych zmian w warzywach oraz obniżenia jakości surówek. Oczyszczanie i moczenie warzyw w zimnej wodzie, mimo że są to praktyki stosowane w kuchni, mogą powodować utratę cennych składników odżywczych, takich jak witaminy rozpuszczalne w wodzie. Ponadto, długotrwałe moczenie może sprzyjać namnażaniu się bakterii, co stanowi zagrożenie dla zdrowia. Drugie podejście, sugerujące rozdrobnienie po opłukaniu i przykrycie, także nie jest optymalne. Przykrycie nie powstrzyma procesu utleniania, a pokrojone warzywa mogą szybko tracić swoje walory smakowe i teksturalne. W przypadku surówek, kluczowe jest, aby zachować świeżość składników, co wymaga ich właściwego przygotowania. Natomiast przechowywanie surówki w chłodni po doprawieniu może prowadzić do zmiany struktury i smaku, zwłaszcza w przypadku warzyw, które szybko tracą chrupkość. Ostatecznie, najważniejszym błędem jest myślenie, że preparacja surówki może odbywać się z wyprzedzeniem bez konsekwencji dla jakości, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami kulinarnymi, które nakładają nacisk na świeżość i odpowiednią obróbkę składników.

Pytanie 6

Do sporządzenia którego wyrobu kulinarnego należy wykorzystać wszystkie surowce wymienione w zamieszczonym normatywie?

Nazwa surowcaJednostka miaryIlość
Mąkag300
Mlekoml300
Wodaml250 - 300
Jajaszt.2
Sóldo smaku
Słonina/olej do smażeniag20

A. Kołduny.
B. Knedle.
C. Naleśniki.
D. Omlety.
Naleśniki to jedna z podstawowych potraw kulinarnych, która wymaga zastosowania wszystkich składników wymienionych w normatywie. Przygotowanie ciasta na naleśniki obejmuje połączenie mąki, mleka, wody, jaj, soli oraz tłuszczu do smażenia. Mąka pełni funkcję strukturalną, dodając objętości ciastu, podczas gdy mleko i woda wpływają na konsystencję i smak. Jaja działają jako naturalny emulgator, co sprawia, że masa jest bardziej jednorodna i elastyczna. Tłuszcz jest kluczowy podczas smażenia, ponieważ zapobiega przywieraniu naleśników do patelni, a także wpływa na ich złoty kolor i chrupkość. W odróżnieniu od innych wymienionych potraw, takich jak omlety, które opierają się głównie na jajach i często nie wymagają dodatku wody, czy kołduny i knedle, które mają swoje własne specyficzne składniki, naleśniki mają unikalną recepturę, która wymaga tych wszystkich elementów. Dzięki tej wiedzy możesz skutecznie przygotowywać nie tylko tradycyjne naleśniki, ale również ich różnorodne wariacje, co czyni tę potrawę niezwykle wszechstronną.

Pytanie 7

Płuczko-obieraczka to mechaniczne urządzenie, które ułatwia wstępną obróbkę zabrudzonych warzyw

A. ziemniaków i selerów
B. marchewki i kalarepy
C. rzepy i cebuli
D. porów i pietruszki
Płuczko-obieraczka to urządzenie mechaniczne, które ma na celu ułatwienie obróbki wstępnej warzyw, szczególnie tych, które mają skórkę, jak ziemniaki i selery. Proces płukania oraz obierania warzyw poprawia ich estetykę oraz jakość, co jest istotne w branży gastronomicznej. Płuczko-obieraczki działają na zasadzie mechanicznego tarcia i obiegu wody, co pozwala na skuteczne usunięcie zabrudzeń i nadmiaru skórki. Zastosowanie tego urządzenia jest szczególnie ważne w dużych kuchniach, restauracjach oraz zakładach przetwórstwa, gdzie ilość obrabianych warzyw jest znaczna. Użycie płuczek obieraczek zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi wpływa na redukcję czasu pracy, co przekłada się na większą efektywność i oszczędność. Warto również zwrócić uwagę na normy sanitarno-epidemiologiczne, które wymagają odpowiedniej obróbki warzyw przed ich serwowaniem, co czyni te urządzenia niezbędnym elementem wyposażenia każdej kuchni profesjonalnej.

Pytanie 8

Jakie potrawy są typowe dla regionu Podhala?

A. Mączne oraz baranina z dodatkiem kiszonej kapusty
B. Z ryb oraz tłustych zup z zasmażkami na słoninie
C. Z ziemniaków oraz pierogi z różnorodnymi farszami
D. Z drobiu oraz zupy mleczne i owocowe
Odpowiedź dotycząca potraw charakterystycznych dla regionu podhalańskiego jest prawidłowa, ponieważ kuchnia tego obszaru opiera się na tradycjach góralskich, które kładą duży nacisk na wykorzystanie lokalnych składników. Mączne potrawy, takie jak pierogi, kluski czy placki, są integralną częścią diety mieszkańców Podhala. Dodatkowo, baranina, szczególnie w postaci gulaszu czy pieczeni, jest popularnym daniem, a kiszona kapusta stanowi ważny element, który dodaje smaku oraz wartości odżywczych. Przykładem może być 'bryndza', ser wytwarzany z owczego mleka, który często towarzyszy potrawom. Ponadto, potrawy te są zgodne z zasadami zdrowego żywienia, promującymi spożycie produktów lokalnych i sezonowych, co podkreśla ich autentyczność. Tego typu kuchnia jest nie tylko smaczna, ale także odzwierciedla dziedzictwo kulturowe regionu, co czyni ją istotnym elementem turystyki gastronomicznej na Podhalu.

Pytanie 9

W najbardziej sprzyjających warunkach chłodniczych, co powinno być przechowywane najkrócej?

A. śliwki
B. maliny
C. borówki
D. czereśnie
Maliny to dość delikatne owoce, które potrzebują specjalnych warunków, żeby długo zachować świeżość i jakość. Jak się je dobrze schłodzi, w temp. od 0 do 2°C, mogą leżeć około 5-7 dni. Ale uwaga, są bardzo wrażliwe na wszelkie uszkodzenia oraz na różne mikroskopijne robaczki, dlatego ważne, żeby odpowiednio je pakować i przewozić. Najlepiej używać opakowań wentylowanych, bo to pozwala na krążenie powietrza i zmniejsza ryzyko pleśni czy gnicia. I pamiętaj, maliny powinny być zbierane, kiedy są w pełni dojrzałe, bo to wpływa na ich smak. Jak dobrze się zarządza chłodzeniem, to maliny można transportować na długie odległości, co jest mega istotne w międzynarodowym handlu, gdzie świeżość ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 10

Ciasto, które nabrzmiewa pod wpływem pary wodnej i po upieczeniu ma lekką, suchą strukturę oraz jest puste w środku, to ciasto

A. ptysiowe
B. drożdżowe
C. biszkoptowe
D. półkruche
Ciasto ptysiowe to wyrób cukierniczy, który zawiera dużą ilość wody w cieście, co sprawia, że podczas pieczenia następuje jego spulchnienie. Kiedy ciasto jest poddawane wysokiej temperaturze, woda odparowuje, a powstała para wodna wypełnia struktury ciasta, tworząc charakterystyczne puste wnętrze. Dzięki tej właściwości, ptysiowe ciasto jest lekkie i chrupiące, co czyni je idealnym materiałem do wypieku słodkości takich jak eklery czy profiteroles. Warto zaznaczyć, że w procesie przygotowania ciasta ptysiowego kluczowe jest zachowanie odpowiednich proporcji składników, aby zapewnić właściwą teksturę i smak. Ponadto, techniki takie jak odpowiednie ubijanie jajek i kontrola temperatury pieczenia są niezbędne, aby uzyskać idealny efekt. Prawidłowe wykonanie ciasta ptysiowego może być również miarą umiejętności cukiernika, ponieważ wymaga precyzji i doświadczenia w pracy z różnymi składnikami.

Pytanie 11

Na podstawie danych z tabeli ustal zawartość węglowodanów w śniadaniu ucznia.

LpNazwa produktuIlość na 1 porcję śniadania ucznia [g]Zawartość węglowodanów w 100 g produktu [g]
1.Mleko2504
2.Bułka pszenna10060
3.Ser topiony502
4.Pomidor504

A. 83 g
B. 70 g
C. 73 g
D. 80 g
Poprawna odpowiedź, czyli 73 g, została uzyskana poprzez prawidłowe obliczenie całkowitej zawartości węglowodanów w śniadaniu ucznia. Kluczowym krokiem było zsumowanie wartości węglowodanów dla każdego składnika posiłku, zgodnie z zasadą, że ilość węglowodanów w danym produkcie jest zależna od jego masy. Ustalając zawartość węglowodanów, należy kierować się dobrymi praktykami żywieniowymi, które promują dokładne śledzenie wartości odżywczych spożywanych pokarmów. W kontekście zdrowego żywienia, ważne jest, aby uczniowie mieli świadomość, ile węglowodanów dostarczają swojemu organizmowi, ponieważ węglowodany stanowią podstawowe źródło energii. Zrozumienie tej zależności pozwala na lepsze planowanie posiłków, co jest szczególnie istotne w przypadku dzieci i młodzieży, które potrzebują odpowiedniego wsparcia energetycznego do nauki i aktywności fizycznej. Przykładowo, uczniowie przygotowujący się do egzaminów powinni unikać posiłków o niskiej wartości węglowodanowej, co może prowadzić do spadku wydolności i koncentracji.

Pytanie 12

Do tłuszczów pochodzenia zwierzęcego można zaliczyć

A. margarynę oraz łój
B. oliwę oraz słoninę
C. masło i sadło
D. smalec oraz olej
Masło i sadło to naprawdę ważne tłuszcze w naszej diecie. Masło, które robimy z mleka krowiego, ma sporo naturalnych tłuszczów nasyconych oraz witamin, jak A, D, E i K. A sadło to tłuszcz z wieprzowiny, który świetnie nadaje się do smażenia czy pieczenia, a także jest składnikiem wielu tradycyjnych potraw. Oba produkty są w diecie na bazie naturalnych składników, które są cenione nie tylko za smak, ale też wartości odżywcze. Warto pamiętać, że zarówno masło, jak i sadło muszą spełniać surowe normy jakości, jak te ustalone przez Unię Europejską, dotyczące żywności zwierzęcej. Według mnie, znajomość takich źródeł tłuszczu jest bardzo ważna dla dietetyków i kucharzy, żeby mogły tworzyć zdrowe plany żywieniowe.

Pytanie 13

Jakie przyprawy powinno się używać do doprawienia sosu beszamelowego?

A. papryką słodką
B. chili
C. curry
D. gałką muszkatołową
Sos beszamelowy, znany również jako biały sos, to jeden z podstawowych sosów w kuchni francuskiej, często wykorzystywany jako baza do wielu potraw, takich jak lasagne czy gratin. Kluczowym składnikiem, który nadaje mu charakterystyczny smak, jest gałka muszkatołowa. Dodanie jej do sosu podkreśla jego kremowość i sprawia, że smak staje się bardziej wyrafinowany. W praktyce kulinarnej, gałka muszkatołowa powinna być stosowana z umiarem, ponieważ jej intensywny aromat może zdominować inne smaki. Przykładowo, w przepisach standardowych zaleca się dodanie szczypty gałki muszkatołowej do 1 litra sosu, co pozwala na osiągnięcie harmonijnego smaku. Zastosowanie gałki muszkatołowej w sosie beszamelowym jest zgodne z zasadami klasycznej kuchni francuskiej, gdzie aromaty przypraw są starannie dobierane, aby tworzyć zbalansowane kompozycje smakowe. Warto również wspomnieć, że gałka muszkatołowa jest często używana w innych sosach, takich jak sos Mornay (beszamel z serem), co potwierdza jej wszechstronność i znaczenie w kuchni.

Pytanie 14

Gdzie można znaleźć chlorofil?

A. w marchwi
B. w brokule
C. w bakłażanie
D. w dyni
Chlorofil to fajny zielony pigment, który odgrywa mega ważną rolę w fotosyntezie. Dzięki niemu rośliny mogą zamieniać światło słoneczne na energię chemiczną. W brokule i innych zielonych warzywach, chlorofil wypada naprawdę dobrze, bo wchłania odpowiednie długości fal światła. To wspiera produkcję tlenu i glukozy, co jest super dla naszego zdrowia. Moim zdaniem, to właśnie dzięki chlorofilowi brokuł ma także różne zdrowotne właściwości, takie jak działanie przeciwutleniające i wspieranie układu odpornościowego. Co ciekawe, chlorofil działa jako naturalny detoksykator, który pomaga w usuwaniu toksyn z organizmu. W kuchni często gotuje się brokuł na parze, co pozwala mu zachować swoje wartości odżywcze, w tym chlorofil. Warto więc dodawać go do sałatek czy dań głównych, żeby zwiększyć spożycie zdrowych składników odżywczych.

Pytanie 15

W restauracji do serwowania dużych porcji dań głównych przez kelnera wykorzystuje się

A. półmiski, łyżki i widelce
B. kokilki oraz wazy
C. salaterki i sosjerki
D. salaterki, noże i widelce
Niepoprawne odpowiedzi odnoszą się do nieodpowiednich narzędzi oraz koncepcji związanych z serwowaniem dań w restauracjach. Kokilki i wazy są używane głównie do podawania zup, deserów lub małych porcji, a nie do serwowania dań głównych. Użycie tych naczyń w kontekście wieloporcjowym nie jest zgodne z standardami serwowania potraw, które wymagają większych porcji i odpowiednich naczyń. Salaterki i sosjerki, chociaż służą do podawania sałat i sosów, nie są wystarczające do serwowania dań głównych, co ogranicza ich zastosowanie w tym kontekście. Noże i widelce, chociaż są niezbędnymi narzędziami do spożywania jedzenia, nie obejmują aspektu prezentacji potraw, co jest kluczowe w gastronomii. Typowym błędem myślowym jest skupienie się wyłącznie na narzędziach do spożywania jedzenia bez uwzględnienia kontekstu serwowania. W branży gastronomicznej kluczowe jest zrozumienie, że każda potrawa wymaga odpowiednich naczyń i narzędzi, co przyczynia się do lepszego doświadczenia kulinarnego gości.

Pytanie 16

Do przygotowania ciasta biszkoptowego należy użyć podstawowych składników: jaja, mąka oraz cukier w proporcjach 2 kg : 1 kg : 1 kg. Ile jajek trzeba mieć, aby zrobić ciasto z 1 kg mąki, przy założeniu, że jedno jajo ma wagę 50 gramów?

A. 50 sztuk
B. 20 sztuk
C. 40 sztuk
D. 30 sztuk
Aby przygotować ciasto biszkoptowe w proporcji 2 kg jaj, 1 kg mąki i 1 kg cukru, stosunek składników jest kluczowy. Przyjmując, że do 1 kg mąki potrzebujemy 2 kg jaj, obliczamy, że na każdy kilogram mąki przypada 2 jajka. Jedno jajo waży 50 gramów, co oznacza, że 2 kg jaj to 40 jajek (2 kg / 0,05 kg/jajko = 40 jajek). Zatem do 1 kg mąki potrzebujemy 40 jajek. Taka proporcja jest zgodna z dobrymi praktykami piekarskimi, gdzie zachowanie właściwych proporcji składników jest kluczowe dla uzyskania pożądanej tekstury ciasta. W praktyce, wiedza ta jest istotna dla cukierników, ponieważ jakość ciasta biszkoptowego w dużej mierze zależy od dokładności składników. Prawidłowe zmierzenie ilości jajek, cukru i mąki wpływa na lekkość i puszystość biszkoptu, które są jego charakterystycznymi cechami.

Pytanie 17

Jakie przyprawy są niewskazane w diecie lekkostrawnej?

A. Koperku i kminku
B. Cytryny oraz wanilii
C. Cynamonu oraz anyżku
D. Musztardy i chrzanu
Cytryny, wanilia, koperek, kminek, cynamon i anyżek to przyprawy i dodatki, które w większości mogą być stosowane w diecie lekkostrawnej, chociaż ich efekty mogą różnić się w zależności od indywidualnych tolerancji. Cytryny, mimo że są kwasowe, mogą w umiarkowanych ilościach wspierać trawienie, a wanilia dodaje aromatu, nie wpływając negatywnie na żołądek. Koper i kminek są znane z działania wspomagającego trawienie i łagodzenia wzdęć, co czyni je korzystnymi w diecie lekkostrawnej. Cynamon i anyżek również mogą być używane w małych ilościach jako aromatyzatory, a ich działanie na układ pokarmowy jest zazwyczaj pozytywne. Typowym błędem jest mylenie przypraw z potencjalnymi drażniącymi właściwościami z ich rzeczywistym wpływem na organizm. Wiele osób ma tendencję do kategoryzowania przypraw jako 'dobre' lub 'złe', zamiast analizować ich rzeczywiste działanie w kontekście diety i zdrowia. Warto pamiętać, że każdy organizm jest inny, a tolerancja na konkretne przyprawy może się różnić. Wprowadzenie przypraw do diety powinno być przemyślane, a ich wybór oparty na osobistych doświadczeniach oraz ewentualnych dolegliwościach, co wymaga większej elastyczności i zrozumienia indywidualnych potrzeb diety.

Pytanie 18

Bliny w tradycyjny sposób powinny być przyrządzane z mąki

A. jaglanej
B. ryżowej
C. kukurydzianej
D. gryczanej
Bliny tradycyjne mają swoje miejsce w kuchni słowiańskiej i głównym składnikiem jest mąka gryczana. Ta mąka jest bezglutenowa, więc super się nadaje dla tych, którzy nie mogą jeść glutenu. Ma taki orzechowy posmak, który idealnie pasuje do różnych dodatków, jak twaróg, śmietana czy różne farsze. Kiedy robisz bliny z mąki gryczanej, ciasto ma fajną konsystencję – dobrze się smaży i tworzy chrupiącą skórkę, ale w środku zostaje miękkie i elastyczne. Co ważne, bliny gryczane nie tylko smakują dobrze, ale są też bogate w błonnik, białko i minerały. To zgodne z ideą zdrowej kuchni, bo opierają się na naturalnych składnikach. W zależności od regionu, bliny można podawać na różne sposoby, co czyni je uniwersalnym daniem, które nadaje się zarówno na śniadanie, jak i na danie główne. Można je też wykorzystać jako bazę do innych dań, co pokazuje, jak bardzo są wszechstronne w nowoczesnej kuchni.

Pytanie 19

Jak długo można przechowywać potrawy gorące w bemarze?

A. 90 minut
B. 150 minut
C. 120 minut
D. 60 minut
Dopuszczalny czas przechowywania dań gorących w bemarze wynosi 120 minut. Ta informacja opiera się na przepisach dotyczących bezpieczeństwa żywności, które mają na celu zminimalizowanie ryzyka rozwoju bakterii patogennych oraz utrzymanie jakości serwowanych potraw. Przechowywanie żywności w temperaturze powyżej 60°C jest kluczowe, ponieważ w tej strefie bakterie nie mają odpowiednich warunków do wzrostu. W przypadku bemarów, które są powszechnie wykorzystywane w gastronomii, ważne jest, aby regularnie monitorować temperaturę oraz czas przechowywania dań. W praktyce oznacza to, że dania powinny być serwowane na bieżąco, a te niezużyte w ciągu 120 minut powinny być usunięte lub poddane ponownemu podgrzaniu. Wspierając te działania, restauracje mogą stosować systemy kontroli temperatury i czasu, co przyczynia się do lepszej jakości usług oraz bezpieczeństwa konsumentów.

Pytanie 20

Rokfor klasyfikowany jest jako ser

A. miękki pleśniowy
B. kwasowy
C. twardy podpuszczkowy
D. solankowy
Rokfor, mimo że często mylony z innymi rodzajami serów, należy do grupy serów miękkich pleśniowych, a nie kwasowych, solankowych czy twardych podpuszczkowych. Sery kwasowe to te, które powstają głównie w wyniku fermentacji mleka z dodatkiem bakterii kwasu mlekowego, co prowadzi do ich kwaśnego smaku, natomiast rokfor ma wyraźny, intensywny smak z nutą pleśni, wynikającą z użycia specjalnych kultur. Z kolei sery solankowe, jak feta, są solone w procesie produkcji, co nadaje im specyficzny aromat i teksturę, co również nie ma miejsca w przypadku rokforu. Jeśli chodzi o sery twarde podpuszczkowe, takie jak parmezan, to są one produkowane z użyciem podpuszczki, co powoduje inny proces dojrzewania oraz teksturę, która jest znacznie różna od miękkich serów pleśniowych. Typowe błędy myślowe prowadzące do niepoprawnych wniosków to mylenie klasyfikacji serów na podstawie ich smaku, konsystencji czy sposobu podawania. W rzeczywistości, klasyfikacja serów polega na ich składzie, procesie produkcji oraz stosowanych kulturach, co stanowi fundamentalną wiedzę dla każdego, kto zajmuje się serowarstwem lub gastronomią.

Pytanie 21

Kwaszenie to technika konserwacji żywności polegająca na

A. samorzutnym rozwoju bakterii produkujących kwas masłowy
B. samorzutnym rozwoju bakterii produkujących kwas mlekowy
C. dodaniu kwasu askorbinowego w celu konserwacji produktu
D. dodaniu kwasu octowego w celu konserwacji produktu
Kwaszenie to proces technologiczny, który polega na naturalnym rozwoju bakterii kwasu mlekowego, co prowadzi do zakwaszenia produktu. Bakterie te, takie jak Lactobacillus, fermentują cukry zawarte w surowcach, prowadząc do produkcji kwasu mlekowego. Proces ten nie tylko zwiększa trwałość produktów spożywczych, ale także poprawia ich walory smakowe i wartości odżywcze. Przykładem zastosowania kwaszenia jest produkcja kapusty kiszonej, ogórków kiszonych oraz jogurtów, gdzie obecność kwasu mlekowego działa jako konserwant i ogranicza rozwój patogenów. Kwaszenie jest uznawane za jedną z najstarszych metod konserwacji żywności, a jej stosowanie opiera się na dobrych praktykach higienicznych oraz kontrolowaniu warunków fermentacji, takich jak temperatura i czas. Zgodnie z normami jakości, proces ten powinien odbywać się w warunkach sprzyjających rozwojowi pożądanych kultur bakterii, co zapewnia bezpieczeństwo i stabilność produktu.

Pytanie 22

Zatrucie salmonellą, spowodowane niewłaściwą obróbką wstępną, może wystąpić po spożyciu

A. kiszonego ogórka
B. ryby konserwowej w occie
C. sernika na zimno
D. kompotu ze truskawek
Sernik na zimno, będący deserem często przygotowywanym z wykorzystaniem serka śmietankowego, może stwarzać ryzyko zatrucia salmonellą, jeżeli nie jest odpowiednio przygotowany. Kluczowym elementem jest użycie surowych jajek, które mogą zawierać bakterie salmonelli. W przypadku nieodpowiedniej obróbki wstępnej, takiej jak niewłaściwe przechowywanie lub niedostateczne schłodzenie, bakterie mogą się namnażać i prowadzić do zakażenia po spożyciu. Właściwe praktyki obejmują mycie rąk, używanie świeżych i nieuszkodzonych jajek oraz przechowywanie sernika w odpowiedniej temperaturze. Standardy bezpieczeństwa żywności, takie jak HACCP, zalecają kontrolę krytycznych punktów, aby zminimalizować ryzyko zatrucia. Warto również stosować się do lokalnych przepisów dotyczących przygotowywania potraw, aby zapewnić najwyższe standardy higieny. Poznanie potencjalnych zagrożeń związanych z przygotowaniem potraw, takich jak sernik na zimno, a także ich eliminacja, jest kluczowe w zapewnieniu bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 23

Kucharz powinien serwować deser gotowany na parze

A. w pucharku
B. na talerzyku
C. na półmisku
D. w filiżance
Serwowanie deseru gotowanego w kąpieli wodnej na talerzyku, półmisku lub w pucharku może wydawać się na pierwszy rzut oka atrakcyjną opcją, jednak w praktyce niesie ze sobą istotne ograniczenia. Talerzyk, mimo że powszechnie używany w kuchni, nie sprzyja odpowiedniej prezentacji tego typu deserów. Desery gotowane w kąpieli wodnej zazwyczaj mają delikatną i kremową konsystencję, która nie tylko wymaga staranności w podaniu, ale także odpowiedniego naczynia, które umożliwi ich estetyczne ukazanie. Talerzyk oferuje zbyt dużą powierzchnię, co może prowadzić do rozlania się deseru i utraty jego walorów wizualnych. Półmisek, z kolei, jest przeznaczony do serwowania większych porcji lub potraw, co również jest nieodpowiednie dla wyrafinowanego deseru. Ostatnia z propozycji, pucharek, nie zawsze jest idealnym rozwiązaniem, ponieważ często jest używany do deserów, które wymagają większej objętości, takich jak lody czy sałatki owocowe. Desery gotowane w kąpieli wodnej powinny być podawane w naczyniach, które podkreślają ich lekką i elegancką naturę. Ogólnie rzecz biorąc, wybór odpowiedniego naczynia ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia najlepszego doświadczenia kulinarnego, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branży gastronomicznej.

Pytanie 24

Jaką metodę obróbki cieplnej wykorzystuje się do przygotowywania klasycznych pyz ziemniaczanych?

A. Gotowanie w wodzie
B. Smażenie beztłuszczowe
C. Parzenie na parze
D. Smażenie zanurzeniowe
Gotowanie w wodzie jest tradycyjną techniką obróbki cieplnej stosowaną do sporządzania pyz ziemniaczanych. W tej metodzie, ziemniaki, które są kluczowym składnikiem pyz, są najpierw gotowane, a następnie przetwarzane w formie ciasta, do którego często dodaje się mąkę. Gotowanie w wodzie pozwala na równomierne podgrzewanie, co skutkuje uzyskaniem odpowiedniej konsystencji ciasta, które po uformowaniu w kształt pyz, ponownie gotuje się w wodzie. Ta technika nie tylko zapewnia zachowanie naturalnego smaku ziemniaków, ale również ich wartości odżywczych, co jest istotne z perspektywy zdrowotnej. Dobre praktyki kulinarne sugerują, aby podczas gotowania dodać do wody odrobinę soli, co podkreśli smak potrawy. Równocześnie, gotowanie w wodzie jest metodą, która minimalizuje straty składników odżywczych, w przeciwieństwie do smażenia, które może prowadzić do utleniania i degradacji witamin. Ta technika jest szeroko stosowana nie tylko w polskiej kuchni, ale również w wielu innych tradycjach kulinarnych, gdzie pyzy, kluski czy inne produkty mączne są przygotowywane na bazie gotowanych ziemniaków.

Pytanie 25

Na podstawie danych w tabeli wskaż środek spożywczy, który zawiera najwięcej węglowodanów.

Skład chemiczny 100 g różnych rodzajów kasz
Lp.Rodzaj kaszyBiałko (g)Skrobia (g)Błonnik (g)Popiół (g)Tłuszcz (g)
1.manna8,774,02,50,31,0
2.jaglana10,555,03,21,03,5
3.pęczak8,468,25,41,12,0
4.gryczana12,660,55,92,01,9

A. 3
B. 1
C. 2
D. 4
Odpowiedź 1 jest prawidłowa, ponieważ kasza manna zawiera najwięcej skrobi spośród podanych opcji. Skrobia jest najważniejszym źródłem węglowodanów w diecie, a jej zawartość w różnych rodzajach kasz może się znacznie różnić. Spożywanie produktów bogatych w skrobię, takich jak kasza manna, może być korzystne w kontekście diety zbilansowanej pod względem makroskładników. Wartość energetyczna skrobi sprawia, że jest ona istotnym elementem w diecie osób aktywnych fizycznie, ponieważ dostarcza energii niezbędnej do wykonywania codziennych czynności oraz treningów. Dobrą praktyką jest uwzględnienie w diecie różnych źródeł węglowodanów, co pozwala na lepsze zaspokojenie potrzeb energetycznych organizmu i wspomaga regenerację po wysiłku. Ponadto, zrozumienie różnic w zawartości skrobi między produktami spożywczymi może pomóc w podejmowaniu świadomych decyzji żywieniowych, aby dostosować dietę do indywidualnych potrzeb. W przypadku osób z problemami w metabolizmie węglowodanów, jak cukrzyca, znajomość tych informacji jest kluczowa dla zarządzania poziomem glukozy we krwi.

Pytanie 26

Co należy zrobić w przypadku udzielania pierwszej pomocy osobie, która straciła przytomność?

A. przeprowadzić sztuczne oddychanie
B. podawać poszkodowanemu chłodny napój
C. położyć głowę na poduszce
D. ustawić ciało w taki sposób, aby głowa znalazła się poniżej serca
Ułożenie poszkodowanego w pozycji, w której głowa znajduje się poniżej serca, jest kluczowym działaniem w przypadku omdlenia. Takie ustawienie ciała sprzyja powrotnemu przepływowi krwi do mózgu, co jest niezbędne do przywrócenia świadomości i normalizacji funkcji życiowych. W praktyce, można to osiągnąć poprzez położenie poszkodowanego na plecach z uniesionymi nogami, co ułatwia krążenie. Takie podejście znajduje potwierdzenie w wytycznych organizacji zajmujących się zdrowiem, takich jak Europejska Rada Resuscytacji (ERC), która rekomenduje odpowiednie ułożenie ciała w przypadku omdlenia. Warto również monitorować stan poszkodowanego i w razie potrzeby wykonać resuscytację krążeniowo-oddechową, jeśli nie odzyskuje przytomności. W sytuacjach zagrożenia warto również wezwać pomoc medyczną, aby zapewnić dalsze wsparcie.

Pytanie 27

Do składników ciasta biszkoptowego należą jaja, mąka oraz

A. proszek do pieczenia
B. proszek do pieczenia i mleko
C. cukier i mleko
D. cukier
Cukier jest istotnym składnikiem ciasta biszkoptowego, ponieważ pełni funkcje nie tylko słodzące, ale także strukturalne i technologiczne. W procesie pieczenia cukier ma kluczowe znaczenie w reakcji Maillarda, co wpływa na kolor i smak ciasta. Ponadto, podczas ubijania jajek z cukrem, powstają pęcherzyki powietrza, które nadają biszkoptowi lekkość i puszystość. W praktyce, stosowanie odpowiednich proporcji cukru do jajek i mąki jest kluczowe dla osiągnięcia pożądanej konsystencji i smaku. Standardy branżowe podkreślają, że dobry biszkopt powinien być delikatny, a cukier jest jednym z kluczowych elementów, które na to wpływają. Warto również wspomnieć o technikach, takich jak ubijanie białek na sztywno, które w połączeniu z cukrem, pozwala uzyskać jeszcze lepszą strukturę ciasta. Warto stosować sprawdzone przepisy oraz techniki, aby osiągnąć optymalne rezultaty w wypiekach biszkoptowych.

Pytanie 28

Która substancja wprowadzona do żywności pełni rolę konserwanta?

A. Lecytyna
B. Benzoesan sodu
C. Aspartam
D. Glutaminian sodu
Benzoesan sodu to sól sodowa kwasu benzoesowego, uznawana za skuteczny środek konserwujący stosowany w przemyśle spożywczym. Jego główną funkcją jest zapobieganie rozwojowi drobnoustrojów, w tym bakterii i pleśni, co pozwala na wydłużenie trwałości produktów spożywczych. Benzoesan sodu działa najlepiej w środowisku kwaśnym, dlatego często stosuje się go w napojach gazowanych, dżemach, sokach owocowych oraz konserwach. Zgodnie z regulacjami Unii Europejskiej, jego użycie jest ściśle kontrolowane, a maksymalne dopuszczalne stężenie wynosi 0,1 g na litr. W praktyce, dodawanie benzoesanu sodu do żywności jest zgodne z zasadami HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), co zapewnia bezpieczeństwo i jakość produktów. Warto również zauważyć, że nadmierne spożycie benzoesanu sodu może prowadzić do reakcji alergicznych u niektórych osób, dlatego świadomość jego obecności w żywności jest kluczowa dla konsumentów.

Pytanie 29

Który surowiec występuje w miejscu znaku zapytania w zamieszczonym wykazie surowców niezbędnych do sporządzenia sosu holenderskiego?

Wykaz surowców
żółtka
?
ocet winny
sok z cytryny
sól, pieprz biały

A. Masło klarowane.
B. Wywar jarski.
C. Oliwa z oliwek.
D. Śmietanka kremowa.
Masło klarowane to taki podstawowy składnik sosu holenderskiego. Właściwie to bez niego ten sos by nie miał sensu. Robi się go z żółtek jajek i właśnie masła klarowanego, które daje nie tylko tłuszcz, ale też ten charakterystyczny smak. Warto wiedzieć, że masło klarowane jest lepsze od zwykłego, bo nie ma w sobie wody ani stałych substancji, więc sos wychodzi bardzo gładki. W kuchni używa się go nie tylko do sosów, ale też do smażenia, bo świetnie znosi wysokie temperatury. I pamiętaj, że zgodnie z tradycją, sos holenderski zawsze powinien być robiony na bazie masła klarowanego – to naprawdę ważne w kuchni francuskiej i też w wielu nowoczesnych przepisach na klasyczne dania.

Pytanie 30

Jakiej potrawy nie powinno się serwować na półmisku platerowym?

A. Terriny drobiowej
B. Schabu pieczonego
C. Rolady serowej
D. Jaj nadziewanych
Jaja nadziewane to taka potrawa, którą lepiej nie serwować na dużych półmiskach. Zastanawiając się nad tym, można zauważyć, że ich delikatna konsystencja łatwo ulega uszkodzeniu, gdy próbujemy je przenieść czy nałożyć. Widać, że wygląd jest tutaj kluczowy, bo jaja mają być nie tylko smaczne, ale i ładne. Na tych dużych talerzach jest ryzyko, że mogą się zsuwać czy zbytnio stykać, co psuje cały efekt. Z mojego doświadczenia wynika, że w restauracjach i cateringach lepiej unikać takich potraw na półmiskach serwisowych. Warto postawić na dania, które można estetycznie podać i które zachowają swoją strukturę. W końcu dobre praktyki kulinarne mówią, że potrawy powinny pasować do formy serwowania, a z jajami nadziewanymi to może być wyzwanie.

Pytanie 31

W jakiej potrawie z marchwi zachodzą zmiany w karotenie, które zwiększają jego przyswajalność do produkcji witaminy A?

A. Surówka z marchwi i chrzanu z dodatkiem śmietany
B. Surowa marchew z sosem jogurtowym
C. Marchew gotowana w wodzie
D. Marchew duszona z masłem
Przygotowanie marchwi na surowo, jak w przypadku surówki z dipem jogurtowym, ogranicza przyswajanie karotenu, ponieważ karoten jest słabo rozpuszczalny w wodzie i wymaga obecności tłuszczu do skutecznej absorpcji. Surowa marchew zawiera karoten, ale jego biodostępność jest niska z uwagi na brak tłuszczu, co prowadzi do nieoptymalnego wykorzystania tego składnika. Podobnie marchew gotowana w wodzie również nie wspiera efektywnego wchłaniania karotenu, gdyż większość substancji odżywczych w procesie gotowania może przechodzić do wody. W przypadku surówki z marchwi i chrzanu ze śmietaną, choć śmietana dostarcza tłuszczu, połączenie tych składników może nie być tak skuteczne jak duszenie, gdyż surowa forma marchwi nie ułatwia wydobycia karotenu. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że surowe warzywa zawsze są zdrowsze, co nie zawsze znajduje potwierdzenie w kontekście przyswajalności niektórych składników. Warto pamiętać, że odpowiednie przygotowanie warzyw ma kluczowe znaczenie dla ich wartości odżywczej i korzyści zdrowotnych.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 33

Jakie są surowce o długotrwałym charakterze?

A. szparagi, smalec, sól
B. ryż, jaja, fasola
C. kasza, soczewica, mąka
D. makaron, brukselka, mleko
Kasza, soczewica i mąka to przykłady surowców trwałych, które charakteryzują się długim okresem przydatności do spożycia oraz stabilnością w przechowywaniu. Surowce trwałe są podstawą wielu diety i mogą być wykorzystywane w różnych potrawach, co czyni je cennym składnikiem kuchni. Kasza, na przykład, jest bogata w błonnik i składniki odżywcze, a jej różnorodność (np. kasza gryczana, jęczmienna) pozwala na szerokie zastosowanie w posiłkach. Soczewica jest źródłem białka roślinnego i idealnie nadaje się do dań wegetariańskich, a mąka jest podstawowym składnikiem w piekarstwie i cukiernictwie, co pokazuje jej uniwersalność. W przemyśle spożywczym surowce trwałe są często preferowane ze względu na stabilność, co pozwala na dłuższe przechowywanie i planowanie produkcji. Zgodnie z normami HACCP, zarządzanie jakością tych surowców jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności, co podkreśla znaczenie ich prawidłowego doboru i przechowywania.

Pytanie 34

Jakie danie można przygotować, stosując technikę smażenia w głębokim tłuszczu?

A. jabłek w cieście
B. placków ziemniaczanych
C. eskalopek cielęcych
D. kotletów de volaille
Zastosowanie techniki smażenia w głębokim tłuszczu do przygotowania kotletów de volaille jest odpowiednie ze względu na charakterystykę tego dania. Kotlety de volaille to mięso z kurczaka, zawierające w środku masło lub farsz, które zapobiega ich wysuszeniu podczas obróbki termicznej. Smażenie w głębokim tłuszczu zapewnia równomierne i szybkie podgrzewanie, co jest kluczowe dla uzyskania soczystości mięsa. Dzięki temu procesowi, zewnętrzna warstwa panierki nabiera chrupkości, a wnętrze pozostaje delikatne i aromatyczne. W praktyce, przed umieszczeniem kotletów w gorącym tłuszczu, zaleca się ich dokładne obtoczenie w jajku i bułce tartej, co dodatkowo wzmacnia efekt chrupkości. Warto również pamiętać, że temperatura smażenia powinna wynosić około 175-180°C, co jest zgodne z branżowymi standardami, aby uniknąć wchłonięcia nadmiernej ilości tłuszczu. Jest to technika często stosowana w profesjonalnych kuchniach, gdzie jakość i prezentacja dania są kluczowe.

Pytanie 35

Hotele, które w dłuższym okresie świadczą usługi gastronomiczne, dążą do tego, aby na podstawie analizy portfelowej te usługi klasyfikowały się do grupy produktów nazywanych

A. znakami zapytania
B. wschodzącymi gwiazdami
C. dojnymi krowami
D. psami
Odpowiedź "dojne krowy" odnosi się do produktów, które generują stabilny i długotrwały zysk dla danego przedsiębiorstwa. W kontekście hoteli, usługi żywieniowe, które są regularnie wykorzystywane przez gości, mogą być postrzegane jako źródło stałych przychodów. Analiza portfelowa, w tym macierz BCG, klasyfikuje usługi lub produkty na podstawie ich udziału w rynku oraz tempa wzrostu. Usługi żywieniowe, które cieszą się dużym zainteresowaniem i są dobrze rozwinięte, ale nie wymagają intensywnego wsparcia marketingowego, będą klasyfikowane jako "dojne krowy". Przykładem mogą być restauracje hotelowe, które oferują stałe menu i mają lojalnych klientów, co pozwala na przewidywalność przychodów. W branży hotelowej, kluczowe jest zrozumienie, które usługi są w stanie zapewnić stabilny zysk, co umożliwia lepsze planowanie finansowe i inwestycje w rozwój innych obszarów.

Pytanie 36

Aromatyczne substancje Maillarda pojawiają się w mięsie podczas

A. peklowania
B. wędzenia
C. smażenia
D. bejcowania
Aromatyczne związki Maillarda, które są odpowiedzialne za rozwój charakterystycznych smaków i aromatów w mięsie, powstają głównie podczas procesu smażenia. W momencie, gdy mięso jest poddawane działaniu wysokiej temperatury, zachodzi reakcja Maillarda, w której aminokwasy i cukry redukujące reagują, tworząc złożone związki chemiczne. Proces ten jest niezwykle ważny w gastronomii, ponieważ pozwala na uzyskanie intensywnego smaku oraz atrakcyjnej, złocistej skórki na powierzchni mięsa. Przykładem może być smażenie steków, gdzie odpowiednia technika i temperatura przyczyniają się do powstania posmaków, które są cenione przez smakoszy. Dobrą praktyką w kuchni jest osiągnięcie odpowiedniej temperatury na patelni przed dodaniem mięsa, co minimalizuje ryzyko przyklejania się do powierzchni oraz pozwala na lepsze rozwinięcie aromatów. Warto również pamiętać, że smażenie w odpowiednim tłuszczu (np. oleju o wysokiej temperaturze dymienia) wspiera proces Maillarda, co przyczynia się do powstania jeszcze bardziej złożonych i interesujących smaków.

Pytanie 37

Nie można używać naczyń do podgrzewania potraw w kuchenkach mikrofalowych

A. z porcelany
B. ze szkła odpornego na wysoką temperaturę
C. ze stali nierdzewnej
D. z cienkowarstwowego szkła
Naczynia ze stali nierdzewnej nie są zalecane do użycia w kuchenkach mikrofalowych, ponieważ materiał ten może powodować iskrzenie. Stal nierdzewna jest metalem, który nie jest przezroczysty dla fal mikrofalowych. W rezultacie, fale te nie mogą dotrzeć do żywności, co skutkuje jej brakiem efektywnego podgrzewania. W praktyce, używanie naczyń metalowych w mikrofalówkach jest niebezpieczne, ponieważ może prowadzić do uszkodzenia urządzenia oraz pożaru. Dobre praktyki w kuchni mikrofalowej sugerują stosowanie naczyń wykonanych z materiałów, które są bezpieczne i odpowiednie do tego rodzaju ogrzewania, takich jak szkło żaroodporne czy odpowiednia porcelana. Wybierając naczynia, warto zwracać uwagę na oznaczenia producenta, które wskazują, czy dany produkt nadaje się do mikrofalówki, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności gotowania.

Pytanie 38

Jak można uniknąć negatywnych efektów przy rozmrażaniu rybnych filetów w dużych blokach?

A. umieszczając w zimnej wodzie
B. umieszczając w ciepłej wodzie
C. w temperaturze otoczenia
D. w warunkach chłodniczych
Wybór metod rozmrażania rybnych filetów w temperaturze pokojowej lub z wykorzystaniem zimnej czy ciepłej wody są obarczone istotnymi ryzykami zdrowotnymi i jakościowymi. Rozmrażanie w temperaturze pokojowej prowadzi do zbyt szybkiego wzrostu temperatury na powierzchni mięsa, co sprzyja rozwojowi niebezpiecznych bakterii, takich jak Salmonella czy Listeria. Nawet jeśli wnętrze produktu pozostaje zimne, to zewnętrzna warstwa mięsa może osiągnąć temperaturę sprzyjającą namnażaniu się patogenów. Z kolei rozmrażanie w zimnej wodzie, choć może wydawać się szybszą alternatywą, również nie jest idealnym rozwiązaniem. Choć skutecznie obniża temperaturę zewnętrzną, nie zapewnia równomiernego rozmrażania, co może prowadzić do częściowego gotowania niektórych fragmentów mięsa. Co więcej, umieszczanie ryb w ciepłej wodzie jest szczególnie niebezpieczne, ponieważ generuje jeszcze wyższe ryzyko namnażania się bakterii. W każdym przypadku, stosowanie niewłaściwych metod rozmrażania może prowadzić do przemiany chemicznej i strukturalnej białek w mięsie, co wpływa na jego smak, teksturę i wartości odżywcze. Dlatego kluczowe jest stosowanie odpowiednich praktyk, aby zapewnić nie tylko bezpieczeństwo, lecz także jakość spożywanego produktu.

Pytanie 39

Gdzie można znaleźć fitoncydy?

A. w pigwie i w jabłkach
B. w cebuli i w czosnku
C. w dyni i w porzeczkach
D. w marchwi i w dyni
Cebula i czosnek są znane ze swojej wysokiej zawartości fitoncydów, czyli substancji chemicznych, które wykazują działanie przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe oraz przeciwgrzybiczne. Fitoncydy pomagają roślinom w obronie przed patogenami oraz szkodnikami, co czyni je niezwykle cennymi w kontekście zdrowotnym. Przykładowo, czosnek zawiera allicynę, która nie tylko nadaje mu charakterystyczny zapach, ale także działa jako naturalny antybiotyk. Stosowanie cebuli i czosnku w codziennej diecie może przyczynić się do wzmocnienia układu odpornościowego, a także zmniejszenia ryzyka wielu chorób. W praktyce, regularne spożywanie tych warzyw może wspierać profilaktykę chorób serca i nowotworów, co jest zgodne z zaleceniami wielu instytucji zdrowotnych. Zrozumienie roli fitoncydów w zdrowiu ludzi podkreśla znaczenie wprowadzenia tych produktów do diety zgodnie z aktualnymi standardami zdrowego żywienia.

Pytanie 40

Beszamel stanowi sos

A. gorący pochodzący z kuchni francuskiej
B. zimny pochodzący z kuchni hiszpańskiej
C. zimny pochodzący z kuchni włoskiej
D. gorący pochodzący z kuchni śródziemnomorskiej
Beszamel to klasyczny sos, który wypłynął z kuchni francuskiej. To taki podstawowy sos, czasem nazywany białym, robiony na bazie masła, mąki i mleka. Tworzy się go poprzez zrobienie roux, czyli połączenie równych części masła i mąki, które potem trochę się gotuje, aż zacznie pachnieć, a potem powoli dodajemy mleko. Dzięki temu mamy gładką, kremową konsystencję. Beszamel to kluczowy składnik wielu dań, jak lasagna, moussaka czy gratin, a także świetna baza dla innych sosów, jak sos mornay. Wiedza o tym sosie to naprawdę ważna rzecz dla kucharzy, bo umiejętność jego zrobienia to fundament w nauce gotowania. Warto też dodać przyprawy, na przykład gałkę muszkatołową, bo to naprawdę podkreśla smak i dodaje aromatu. Poznanie technik związanych z beszamelem to krok w stronę zdobycia lepszych umiejętności kulinarnych, które są niezbędne w profesjonalnej gastronomii.