Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.05 - Drukowanie cyfrowe i obróbka druków
Data rozpoczęcia: 16 maja 2025 08:26
Data zakończenia: 16 maja 2025 08:46

Egzamin zdany!

Wynik: 34/40 punktów (85,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie podłoże powinno być użyte do druku reklamy wielkoformatowej zakrywającej remontowany obiekt?

A. Papier blueback

B. Siatkę mesh

C. Folię backlit

D. Płótno canvas

Siatka mesh jest idealnym materiałem do wydruków reklamowych na budynkach, szczególnie w kontekście zasłaniania remontowanych obiektów. Jej struktura perforowana pozwala na swobodny przepływ powietrza, co minimalizuje ryzyko uszkodzeń spowodowanych wiatrem. Zastosowanie siatki mesh w takich sytuacjach jest zgodne z dobrymi praktykami w branży reklamy wielkopowierzchniowej, gdzie istotne jest nie tylko estetyczne wykonanie, ale również funkcjonalność. Dodatkowo, siatki mesh są często wykorzystywane na dużych powierzchniach, co pozwala na efektywne wykorzystanie przestrzeni i zwrócenie uwagi przechodniów. Warto również zauważyć, że siatki te są odporne na działanie warunków atmosferycznych, co sprawia, że reklama zachowuje swoją jakość przez dłuższy czas. Przykładem zastosowania siatki mesh mogą być różne projekty budowlane w miastach, gdzie zasłaniają one nieestetyczne miejsca i jednocześnie promują markę lub wydarzenie. W praktyce, użycie siatki mesh na budynkach staje się standardem, a jej zalety są doceniane przez wielu specjalistów w dziedzinie reklamy.

Pytanie 2

Jakie wartości powinny mieć spady w przypadku plakatu A3 drukowanego cyfrowo, jeżeli zawiera on tło?

A. 1*3m

B. 2*5 mm

C. 0,5*1 mm

D. 2,5*5,5 cm

Odpowiedź 2*5 mm jest poprawna, ponieważ spady w druku cyfrowym, zwłaszcza w przypadku plakatów, mają kluczowe znaczenie dla zapewnienia, że kolor tła lub grafika docinają się do krawędzi po przycięciu. Standardowe spady wynoszą zazwyczaj 3 mm, jednak w niektórych sytuacjach, takich jak druki z tłem, preferowane są nieco większe wartości, aby uniknąć białych krawędzi na gotowym produkcie. W przypadku plakatu A3, zastosowanie spadów 2*5 mm jest również zgodne z praktykami drukarskimi, które przewidują dodatkowe marginesy na wypadek niedokładności w cięciu. Dzięki temu zyskujemy pewność, że cały projekt będzie wyglądał estetycznie i profesjonalnie. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami branżowymi, które sugerują, aby projekty graficzne zawsze uwzględniały odpowiednie spady, co jest niezbędne do uzyskania wysokiej jakości druku. Dobrą praktyką jest również testowanie różnych spadów w zależności od specyfiki pracy, co pozwala na lepsze dostosowanie projektu do wymagań konkretnego zlecenia.

Pytanie 3

Każdy rysunek techniczny, niezależnie od jego formatu, powinien mieć obramowanie wykonane linią

A. punktową w odległości 3 mm od brzegu arkusza

B. kreskową w odległości 10 mm od brzegu arkusza

C. dwupunktową w odległości 7 mm od brzegu arkusza

D. ciągłą w odległości 5 mm od brzegu arkusza

Odpowiedź 'ciągłą w odległości 5 mm od krawędzi arkusza' jest na pewno trafna. Dlaczego? Bo w technicznym rysunku trzeba przestrzegać pewnych zasad, a obramowanie rysunku jest jedną z nich. To nie tylko ładnie wygląda, ale też chroni rysunek przed zniszczeniem. Linia ciągła w takiej odległości jest w sumie standardem, co sprawia, że dokumentacja jest bardziej przejrzysta. Przykład? W projektach inżynieryjnych, gdzie rysunki dzieli się pomiędzy różne zespoły, taka staranność ma spore znaczenie. Widać wtedy, że dbasz o szczegóły, a to zawsze działa na plus. Moim zdaniem, dobry rysunek to taki, który jest nie tylko ładny, ale przede wszystkim łatwy do zrozumienia.

Pytanie 4

Z wykorzystaniem urządzeń do druku wielkoformatowego nie jest możliwe zrealizowanie nadruku

A. banerów

B. tapet

C. długopisów

D. roll-up’ów

Urządzenia do druku wielkoformatowego specjalizują się w zadrukowywaniu dużych powierzchni przy użyciu technologii, które są dostosowane do różnorodnych materiałów, takich jak banery, tapety czy roll-up’y. Zadruk długopisów nie jest możliwy z uwagi na ich mały rozmiar i specyfikę materiału, z którego są wykonane. Proces druku wielkoformatowego opiera się na technikach, które są projektowane do pracy z powierzchniami o dużych wymiarach, a nie z małymi, precyzyjnymi obiektami. W praktyce, drukowanie na długopisach wymagałoby zastosowania technologii inkjet w bardzo precyzyjny sposób, co nie jest typowe dla standardowych urządzeń wielkoformatowych. Zamiast tego, do zadrukowywania długopisów powszechnie wykorzystuje się metody sitodruku lub tampodruku, które są bardziej odpowiednie dla małych przedmiotów.

Pytanie 5

Oznaczenie kolorów w druku 2+2 wskazuje, że realizowane odbitki reprodukcyjne będą drukowane

A. jednostronnie w czterech kolorach

B. dwustronnie, jednym kolorem z każdej strony

C. dwustronnie, dwoma kolorami z każdej strony

D. jednostronnie w dwóch kolorach

Odpowiedź dwustronnie, dwoma kolorami z każdej strony jest prawidłowa, ponieważ oznaczenie kolorystyki drukowania 2+2 odnosi się do techniki druku, która zakłada zastosowanie dwóch kolorów na każdej z dwóch stron papieru. W praktyce oznacza to, że każda strona dokumentu będzie zadrukowana dwoma różnymi kolorami, co pozwala na uzyskanie bardziej złożonych i estetycznych efektów wizualnych. Przykładem zastosowania tej techniki może być produkcja materiałów reklamowych, takich jak ulotki czy broszury, gdzie różnorodność kolorów przyciąga uwagę i zwiększa czytelność informacji. W kontekście standardów branżowych, stosowanie podwójnej kolorystyki jest zgodne z wytycznymi ISO dotyczącymi jakości druku, które podkreślają znaczenie color matching i precyzyjnego odwzorowania barw. Zrozumienie tego oznaczenia jest istotne dla projektantów graficznych i specjalistów ds. druku, którzy muszą podejmować świadome decyzje dotyczące kolorystyki i technik druku, aby osiągnąć zamierzony efekt wizualny.

Pytanie 6

Jaką czynność końcową w obróbce wizytówek należy wykonać po ich wydrukowaniu na sprzęcie cyfrowym?

A. Klejenie.

B. Zginanie.

C. Krojenie.

D. Łamanie.

Krojenie to kluczowy etap wykończania wizytówek po ich wydrukowaniu na maszynie cyfrowej. Po zakończeniu procesu druku, arkusze powinny zostać odpowiednio przycięte do właściwego formatu, co pozwala na uzyskanie ostatecznego wymiaru wizytówki. W drukarstwie cyfrowym, gdzie często stosuje się techniki takie jak druk na dużych arkuszach, krojenie jest niezbędne do przekształcenia większych formatów w gotowe produkty. Standardowo, wizytówki mają wymiary 90x50 mm, a ich precyzyjne krojenie jest kluczowe dla estetyki i funkcjonalności. Dobre praktyki sugerują, aby używać maszyn krojących, które zapewniają wysoką dokładność, co zmniejsza ryzyko odchyleń od zamierzonego rozmiaru. Nieprawidłowe krojenie może prowadzić do nieregularnych krawędzi, co ma negatywny wpływ na postrzeganą jakość produktu. Ponadto, krojenie może być realizowane w różnych technikach, na przykład z zastosowaniem nożyka rotacyjnego lub gilotyny, co pozwala na dostosowanie metody do specyfiki zamówienia oraz materiałów użytych do druku.

Pytanie 7

Ile netto arkuszy papieru samoprzylepnego w formacie SRA3 jest potrzebne do wydrukowania 1 000 naklejek w formacie A6?

A. 150 arkuszy

B. 195 arkuszy

C. 175 arkuszy

D. 125 arkuszy

Odpowiedź o 125 arkuszach jest dobra, bo przy liczeniu papieru samoprzylepnego SRA3 dla 1000 naklejek A6 musimy wziąć pod uwagę, jak duże są arkusze i jak układamy naklejki. Format A6 to 105 mm na 148 mm, a SRA3 to 320 mm na 450 mm. Jak liczymy, ile naklejek wejdzie na SRA3, to wychodzi, że wzdłuż krótszego boku wejdzie 3 A6, a wzdłuż dłuższego też 3, więc razem 9 naklejek na arkusz. Jak mamy 1000 naklejek, to potrzebujemy około 111 arkuszy, bo 1000 dzielone przez 9 to około 111. Ale nie zapominajmy, że przy cięciu są straty, więc w praktyce lepiej wziąć więcej arkuszy. W druku zazwyczaj dodaje się 10-15% materiału, co oznacza, że potrzebujemy około 125 arkuszy. Takie podejście niweluje ryzyko, że zabraknie nam papieru przy produkcji i pokrywa błędy, które mogą się zdarzyć w trakcie drukowania.

Pytanie 8

Jaką liczbę arkuszy w formacie SRA3 trzeba przygotować do wydrukowania 270 sztuk voucherów o wymiarach netto 140 x 100 mm?

A. 30 arkuszy

B. 10 arkuszy

C. 100 arkuszy

D. 200 arkuszy

Aby obliczyć liczbę arkuszy SRA3 potrzebnych do wydrukowania 270 voucherów o wymiarach 140 x 100 mm, najpierw ustalamy, ile voucherów zmieści się na jednym arkuszu SRA3. Format SRA3 ma wymiary 320 x 450 mm. Przyjmując, że na arkuszu SRA3 możemy ułożyć vouchery w orientacji poziomej, możemy zmieścić 2 vouchery wzdłuż krótszego boku (320 mm) i 4 wzdłuż dłuższego boku (450 mm). W ten sposób, na jednym arkuszu SRA3 zmieści się 8 voucherów (2 x 4). Następnie dzielimy całkowitą liczbę voucherów (270) przez liczbę voucherów mieszczących się na jednym arkuszu (8). Dzielenie 270 przez 8 daje nam 33,75, co oznacza, że potrzebujemy 34 arkuszy, aby wydrukować 270 voucherów. W rzeczywistości jednak, w przypadku produkcji, należy uwzględnić straty i możliwe błędy w druku, dlatego w praktyce warto zaokrąglić tę liczbę do najbliższego pełnego arkusza, co daje nam 30 arkuszy SRA3. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, gdzie zawsze uwzględnia się dodatkowe materiały na ewentualne błędy.

Pytanie 9

Ile dodatkowych arkuszy trzeba przygotować, gdy naddatek na obróbkę końcową wydruków cyfrowych wynosi 8%, a zamówienie to 150 egzemplarzy?

A. 16 sztuk

B. 20 sztuk

C. 10 sztuk

D. 12 sztuk

Aby obliczyć, ile arkuszy należy dodatkowo przygotować na naddatek podczas obróbki wykończeniowej wydruków cyfrowych, należy najpierw obliczyć wartość naddatku. W tym przypadku naddatek wynosi 8% od nakładu 150 egzemplarzy. Obliczamy to, mnożąc 150 przez 0,08, co daje 12. To oznacza, że dla zachowania standardów jakości i uniknięcia strat podczas procesu wykończenia, należy przygotować dodatkowo 12 arkuszy. W praktyce, w branży poligraficznej standardowe podejście do naddatków jest kluczowe, ponieważ pozwala na zredukowanie ryzyka niepowodzenia w produkcji. Naddatek na obróbkę wykończeniową jest powszechnie stosowany w celu zapewnienia, że wszystkie zamówione egzemplarze w końcu spełniają wymagania jakościowe i są wolne od wad. Warto zaznaczyć, że w sytuacjach, gdzie ilość zleceń jest wyższa, takie kalkulacje pomagają w lepszym zarządzaniu zasobami i czasem produkcji.

Pytanie 10

Zrealizowanie oprawy 80-stronicowego sprawozdania w formacie A4 z cyfrowych wydruków o rozmiarze 297 x 420 mm wymaga

A. wykrojenia i sklejenia kartek

B. sprasowania arkuszy i skaszerowania kartek

C. złamania i skalandrowania arkuszy

D. przecięcia arkuszy i zbindowania kartek

Odpowiedź 'przekrojenia arkuszy i zbindowania kartek' jest poprawna, ponieważ odnosi się do kluczowych etapów procesu produkcji oprawianego sprawozdania. Przekrojenie arkuszy polega na odpowiednim docięciu papieru do wymaganego formatu, co w tym przypadku jest niezbędne dla zachowania standardowych wymiarów A4 (210 x 297 mm). Następnie, po docięciu, karty muszą być zbindowane, co oznacza połączenie arkuszy w jedną całość. Istnieje wiele technik bindowania, takich jak bindowanie spiralne, klejone, czy metalowe. Wybór metody bindowania zależy od wymagań estetycznych i funkcjonalnych projektu. Zastosowanie profesjonalnych technik w produkcji materiałów drukowanych zapewnia nie tylko ich trwałość, ale także estetyczny wygląd, co jest szczególnie ważne w przypadku sprawozdań, które często są prezentowane klientom czy na konferencjach. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie precyzyjnego wykonania każdego etapu produkcji, co gwarantuje wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 11

Ile sztuk o wymiarach brutto 136 x 186 mm można umieścić na arkuszu w formacie SRA3?

A. 2

B. 8

C. 1

D. 4

Odpowiedź 4 jest poprawna, ponieważ na arkuszu formatu SRA3, który ma wymiary 320 x 450 mm, możemy zmieścić do 4 użytków o wymiarach brutto 136 x 186 mm. Aby to obliczyć, należy sprawdzić, jak można ustawić użytki na arkuszu. Rozważając układ w poziomie, dwa użytki mieszczą się na szerokości 320 mm (2 x 136 mm = 272 mm), co pozostawia 48 mm wolnego miejsca. W pionie zmieści się jeden użytki (186 mm), a pozostałe 264 mm w pionie umożliwiają umieszczenie dwóch użytków. W ten sposób otrzymujemy 2 użytki w poziomie i 2 w pionie, co daje łącznie 4 użytki. Takie obliczenia są kluczowe w druku, gdzie optymalne wykorzystanie materiału jest istotne dla kosztów produkcji oraz efektywności. Dobrą praktyką w przemyśle poligraficznym jest również projektowanie z uwzględnieniem dostosowań, takich jak spady i marginesy, co jest kluczowe przy cięciu arkuszy.

Pytanie 12

W przypadku drukowania na cyfrowej maszynie nie należy używać papieru o gramaturze

A. 160-200 g/m2

B. 110-150 g/m2

C. powyżej 350 g/m2

D. poniżej 100 g/m2

Odpowiedź, że do drukowania na maszynach cyfrowych nie powinno się używać papieru cięższego niż 350 g/m2, jest całkiem trafna. Te maszyny są zaprojektowane z myślą o określonych parametrach papieru, które pozwalają na uzyskanie jak najlepszej jakości druku. Jeśli wybierzemy za gruby papier, to mogą wystąpić różne problemy, jak na przykład zacięcia czy uszkodzenia mechanizmu drukującego. Szczególnie w maszynach, które pracują na tonerze, grubsze papiery często nie przechodzą przez odpowiednie części. Standardy, takie jak ISO 216, określają najlepsze gramatury w zależności od technologii druku. Dlatego stosowanie papieru o gramaturze powyżej 350 g/m2 w druku cyfrowym to nie tylko obniżenie jakości, ale też większe koszty związane z naprawami i przestojami.

Pytanie 13

Plików, które nie nadają się do wielkoformatowego druku, nie można wykorzystać

A. JPEG

B. MPEG

C. TIFF

D. PDF

Odpowiedź MPEG jest poprawna, ponieważ format ten jest przeznaczony do kompresji i odtwarzania materiałów wideo, a nie do drukowania. W kontekście wydruków wielkoformatowych kluczowe jest używanie formatów, które zachowują jakość grafiki i szczegółowości obrazu. JPEG i TIFF to formaty rastrowe, które umożliwiają wydruki z wysoką jakością. TIFF, na przykład, jest często wykorzystywany w druku ze względu na możliwość przechowywania obrazów bez strat jakości, co jest istotne w przypadku profesjonalnych zdjęć oraz grafiki wymagającej dużej rozdzielczości. PDF to z kolei wszechstronny format, który może zawierać zarówno obrazy, jak i tekst, co czyni go idealnym do zastosowań w wielu dziedzinach, w tym w projektowaniu graficznym i druku. Użycie formatu MPEG w kontekście wydruków wielkoformatowych jest nieadekwatne, ponieważ nie jest on przystosowany do generowania statycznych obrazów wymagających wysokiej rozdzielczości.

Pytanie 14

Jakim akronimem określa się zbiór metod stosowanych do identyfikacji całych tekstów w pliku bitmapowym?

A. OCR

B. PDF

C. CMS

D. CtP

Odpowiedź OCR (Optical Character Recognition) jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do zestawu technologii umożliwiających rozpoznawanie tekstu w plikach bitmapowych, takich jak skany dokumentów. Technika ta przekształca obrazy zawierające tekst w dane tekstowe, które mogą być edytowane, przeszukiwane czy analizowane. Przykładem zastosowania OCR jest digitalizacja archiwów, gdzie setki fizycznych dokumentów są skanowane, a następnie przy użyciu OCR przekształcane na formaty elektroniczne, co pozwala na łatwiejsze przeszukiwanie i zarządzanie danymi. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują stosowanie wysokiej jakości skanów, odpowiednie ustawienie kontrastu oraz wykorzystanie zaawansowanych algorytmów przetwarzania obrazu. W przemyśle, OCR jest szeroko stosowane w automatyzacji procesów biznesowych, takich jak przetwarzanie faktur czy zautomatyzowane wprowadzanie danych, co znacząco zwiększa efektywność operacyjną.

Pytanie 15

Do druku cyfrowego nie używa się plików

A. TIFF

B. PDF

C. JPG

D. AVI

Odpowiedź AVI jest prawidłowa, ponieważ format ten jest dedykowany do przechowywania danych wideo, a druk cyfrowy wymaga plików, które zawierają informacje rastrowe lub wektory. W kontekście druku cyfrowego najczęściej używa się formatów takich jak TIFF, JPG czy PDF, które są zoptymalizowane do obsługi grafiki i tekstu. TIFF (Tagged Image File Format) jest popularnym formatem w druku ze względu na swoją zdolność do zachowania wysokiej jakości obrazu bez strat kompresji. JPG (Joint Photographic Experts Group) jest powszechnie stosowanym formatem do zdjęć, który stosuje kompresję stratną, co czyni go mniej odpowiednim do druku wysokiej jakości. PDF (Portable Document Format) jest standardem do wymiany dokumentów, który doskonale nadaje się do druku, ponieważ zachowuje układ, czcionki oraz grafiki w sposób niezależny od oprogramowania czy sprzętu. W druku cyfrowym kluczowe jest stosowanie odpowiednich formatów, aby zapewnić najwyższą jakość i precyzję wydruków, a AVI, będący formatem wideo, nie spełnia tych kryteriów, co czyni go nieodpowiednim wyborem dla tego celu.

Pytanie 16

Jakie proporcje mają składowe koloru czarnego w pliku przeznaczonym do druku wielkoformatowego?

A. C=100%, M=100%, Y=100% i K=100%

B. C=50%, M=0%, Y=100% i K=100%

C. C=0%, M=0%, Y=0% i K=100%

D. C=50%, M=50%, Y=50% i K=100%

W analizowanych odpowiedziach występują błędne koncepcje związane z uzyskiwaniem koloru czarnego w druku CMYK. Przykładowo, odpowiedź sugerująca wartość C=50%, M=0%, Y=100% i K=100% nie może być uznana za poprawną, ponieważ takie połączenie kolorów daje efekt brązowy, a nie czarny. Również odpowiedź z C=100%, M=100%, Y=100% i K=100% jest problematyczna, ponieważ maksymalne nasycenie trzech kolorów podstawowych przy K=100% prowadzi do nieprzewidywalnych rezultatów i jest niepraktyczne w standardowych technikach druku. Ponadto opcja z C=0%, M=0%, Y=0% i K=100% jest definicją czystego czarnego, ale nie wykorzystuje techniki nasycenia, co może prowadzić do niepożądanego efektu w druku wielkoformatowym. Kluczowym błędem jest zrozumienie, że w druku wielkoformatowym czysta czerń nie wystarczy - konieczne jest dodanie kolorów bazowych dla uzyskania głębokości i wnikliwości obrazu. Przygotowując pliki do druku, należy zatem rozważać nie tylko proporcje kolorów, ale także ich wpływ na końcowy efekt wizualny, co jest istotne dla jakości wydruku oraz jego estetyki.

Pytanie 17

Jakie podłoże drukarskie jest najbardziej odpowiednie do ekspozycji z oświetleniem od tyłu?

A. Backlit

B. Blacha

C. Płótno

D. Papier

Podłoże drukowe typu Backlit jest specjalnie zaprojektowane do ekspozycji z podświetleniem od tyłu, co czyni je optymalnym wyborem w takich zastosowaniach. Materiał ten charakteryzuje się wysoką przepuszczalnością światła, co pozwala na uzyskanie intensywnych i żywych kolorów, gdy jest podświetlany. W praktyce oznacza to, że grafiki i zdjęcia prezentują się efektownie, przyciągając uwagę widza. Backlit często stosuje się w reklamach świetlnych, banerach oraz wyświetlaczach w przestrzeniach publicznych, takich jak centra handlowe czy stacje metra. Dobre praktyki branżowe sugerują, że do druku na takim podłożu należy używać specjalnych tuszy pigmentowych, które nie tylko zapewniają wysoką jakość obrazu, ale także odporność na blaknięcie. Wykorzystanie podłoża Backlit staje się istotne w kontekście marketingu wizualnego, gdzie efektywna komunikacja wizualna jest kluczowa dla przyciągnięcia klientów. Dodatkowo, standardy jakości druku, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie odpowiednich materiałów w osiąganiu zamierzonych efektów wizualnych.

Pytanie 18

Program, który można wykorzystać do wstępnej oceny poprawności plików PDF to

A. Dreamweaver

B. Acrobat

C. Fireworks

D. Brigde

Program Adobe Acrobat jest jednym z najpopularniejszych narzędzi do pracy z plikami PDF i jest uznawany za standard w branży. Umożliwia nie tylko tworzenie i edytowanie dokumentów PDF, ale także przeprowadzanie wstępnej weryfikacji ich poprawności. W procesie tym można zweryfikować, czy dokument spełnia określone standardy, takie jak PDF/A, co jest istotne w kontekście archiwizacji dokumentów. Przykładowo, podczas przygotowywania dokumentów do publikacji, można użyć Acrobat do sprawdzenia, czy wszystkie czcionki zostały osadzone, a obrazy są w odpowiedniej rozdzielczości. Ponadto, Acrobat oferuje narzędzia do analizy i przeszukiwania treści, co pozwala na skuteczną weryfikację zawartości dokumentów przed ich udostępnieniem. Dobre praktyki wskazują, że regularne korzystanie z takich narzędzi zwiększa jakość dokumentacji i minimalizuje ryzyko błędów przy publikacji.

Pytanie 19

Jak nazywa się proces dopracowywania elementów po drukowaniu w technologii 3D?

A. post-processing

B. scaling

C. cleaning

D. slicing

Post-processing, czyli proces wykańczania detali po wydruku 3D, jest kluczowym etapem w produkcji przyrostowej. Obejmuje on różnorodne techniki, które mają na celu poprawę wyglądu, dokładności wymiarów oraz właściwości mechanicznych wydrukowanych elementów. Do najczęściej stosowanych metod post-processingu należy szlifowanie, malowanie, nawilżanie oraz usuwanie podpór. Te procedury są niezwykle istotne, aby zapewnić, że produkt końcowy spełnia oczekiwania jakościowe oraz normy przemysłowe. Na przykład, w przemyśle motoryzacyjnym detale często poddawane są obróbce chemicznej, aby uzyskać gładką powierzchnię, co jest istotne dla estetyki i aerodynamiki pojazdów. Dobrym przykładem zastosowania post-processingu jest produkcja prototypów, gdzie kluczowe jest uzyskanie wysokiej precyzji i estetyki, co wpływa na dalszy rozwój produktu. Standardy branżowe, takie jak ISO 9001, podkreślają znaczenie zapewnienia jakości na każdym etapie produkcji, w tym również podczas post-processingu, co dodatkowo zwiększa znaczenie tego procesu w kontekście przemysłowym.

Pytanie 20

Aby chronić druki licencyjne przed szkodliwym wpływem wilgoci oraz mechanicznymi uszkodzeniami, należy wykonać operację

A. laminowania

B. oprawiania

C. grawerowania

D. kalandrowania

Laminowanie to proces, który polega na pokrywaniu powierzchni materiałów, takich jak papier czy karton, specjalną folią ochronną. Dzięki temu druki licencyjne są zabezpieczone przed szkodliwym działaniem wilgoci oraz uszkodzeniami mechanicznymi. Laminowanie zwiększa trwałość dokumentów, co jest szczególnie istotne w przypadku materiałów, które są często używane lub narażone na działanie różnych czynników zewnętrznych. Przykładem zastosowania laminowania mogą być karty identyfikacyjne, certyfikaty czy plakaty, które dzięki temu zabiegowi zachowują swoją estetykę i funkcjonalność na dłużej. W branży poligraficznej laminowanie jest standardem, który pozwala na wydłużenie żywotności produktów i poprawę ich prezentacji. Warto również zwrócić uwagę na różne typy laminatów, takie jak matowe i błyszczące, które mogą wpływać na ostateczny wygląd wydruku oraz jego odbiór przez użytkownika.

Pytanie 21

Jak ocenia się jakość druku 3D?

A. przy użyciu pH-metrii

B. dzięki kolorymetrii

C. w sposób wizualny

D. za pomocą spektrofotometrii

Odpowiedź wizualnie jest prawidłowa, ponieważ ocena jakości wydruku 3D odbywa się głównie na podstawie analizy wizualnej finalnego produktu. Kluczowe aspekty, takie jak gładkość powierzchni, wyraźność detali oraz ogólna estetyka, są łatwiejsze do oceny wzrokowej. W praktyce, operatorzy i inżynierowie często polegają na wizualnych inspekcjach, aby wykryć wady, takie jak niewłaściwe wymiary, nieprawidłowe łączenia warstw czy zniekształcenia geometryczne. Dobre praktyki w dziedzinie druku 3D zalecają także porównanie wydrukowanych elementów z projektami CAD, aby upewnić się, że spełniają one wymagane specyfikacje. Ponadto, wizualna ocena jakości jest często wspierana przez narzędzia do skanowania 3D, które pozwalają na dokładniejszą analizę w przypadku bardziej skomplikowanych modeli. Warto zaznaczyć, że standardy takie jak ISO 9001 podkreślają znaczenie zapewnienia jakości i kontroli wizualnej w procesach produkcyjnych, co czyni tę metodę nie tylko praktyczną, ale i zgodną z normami branżowymi.

Pytanie 22

Aby zrealizować oprawę zeszytową, kluczowym urządzeniem do łączenia wkładu z okładką jest

A. laminator

B. spiralówka

C. agregat klejący

D. zszywarka drutem

Zszywarka drutem jest kluczowym urządzeniem w procesie oprawy zeszytowej, ponieważ umożliwia trwałe połączenie wkładu i okładki w sposób estetyczny oraz funkcjonalny. Wykorzystanie zszywarki zapewnia stabilność i odporność na uszkodzenia mechaniczne, co jest istotne w kontekście długotrwałego użytkowania zeszytów. Standardowe zszywki stosowane w tego typu urządzeniach są zaprojektowane tak, aby wniknąć w papier i połączyć kilka arkuszy w jedną całość, co jest niezwykle ważne w kontekście produkcji materiałów edukacyjnych czy biurowych. Przykładem zastosowania zszywarki drutem mogą być szkolne zeszyty ćwiczeń, które muszą wytrzymać intensywne użytkowanie przez uczniów. Dobre praktyki nakazują także stosowanie zszywek o odpowiedniej grubości i długości w zależności od liczby arkuszy, co wpływa na jakość wykonania. Zszywanie jest również metodą przyjazną dla środowiska, ponieważ nie wymaga użycia dodatkowych materiałów, jak klej, co jest istotnym atutem w dobie rosnącej świadomości ekologicznej.

Pytanie 23

Jaką metodę wykańczania wykorzystuje się w procesie wytwarzania znaczków pocztowych?

A. Laminowanie

B. Perforowanie

C. Złamywanie

D. Nadkrawanie

Perforowanie to proces polegający na wycinaniu otworów w materiale, co jest kluczowym krokiem w produkcji znaczków pocztowych. Dzięki tej metodzie, znaczki mogą być łatwo oddzielane od arkusza, co zwiększa ich funkcjonalność i praktyczność użytkowania. W praktyce perforacja pozwala na precyzyjne określenie linii, wzdłuż których znaczki będą oddzielane, co jest istotne, aby zapewnić ich estetykę oraz integralność. Zastosowanie perforacji w produkcji znaczków pocztowych jest zgodne z obowiązującymi standardami branżowymi, które wymagają, aby znaczki były łatwe do oddzielania i jednocześnie utrzymywały odpowiednią jakość. Dodatkowo, perforacja zapewnia, że znaczki są dostosowane do wymagań samoprzylepnych, co czyni je bardziej funkcjonalnymi w codziennym użytku. Warto również zauważyć, że proces ten jest stosowany w wielu innych obszarach druku, takich jak produkcja biletów i kuponów, gdzie łatwe oddzielanie elementów jest równie istotne.

Pytanie 24

W jakiej postaci należy przekazać klientowi wydruki przeznaczone do ekspozycji w systemie roll-up?

A. Zrolowanej

B. Zbigowanej

C. Kaszerowanej

D. Złożonej

Wydruki przeznaczone do prezentacji w systemie roll-up powinny być dostarczane w formie zrolowanej. Taki sposób pakowania jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży reklamowej i wystawienniczej, ponieważ zrolowane materiały są mniej narażone na uszkodzenia mechaniczne podczas transportu. Wydruki te, wykonane na odpowiednim podłożu, powinny posiadać odpowiednią gramaturę i jakość druku, aby zapewnić ich estetyczny wygląd po rozwinięciu. Zrolowanie pozwala również na łatwe i wygodne przenoszenie, co jest kluczowe podczas transportu na różne wydarzenia czy targi. Dodatkowo, stosując tę metodę, minimalizujemy ryzyko powstawania zagnieceń czy fałd, które mogłyby negatywnie wpłynąć na prezentację materiału. Warto pamiętać, że roll-upy są przeznaczone do wielokrotnego użytku, dlatego ich odpowiedni transport i przechowywanie są niezbędne, aby maksymalizować ich żywotność i efektywność wizualną.

Pytanie 25

Proces przygotowywania wydruków w formacie wielkoformatowym w postaci brytów do połączenia w jedną całość polega na

A. składaniu w kostkę zadrukowaną stroną do wewnątrz

B. składaniu w kostkę zadrukowaną stroną na zewnątrz

C. zwijaniu w rulon zadrukowaną stroną na zewnątrz

D. zwijaniu w rulon zadrukowaną stroną do wewnątrz

Składanie wydruków wielkoformatowych w kostkę z zadrukowaną stroną skierowaną do środka jest uznawane za najlepszą praktykę w tej dziedzinie, ponieważ zapewnia ochronę delikatnych zadrukowanych powierzchni przed uszkodzeniami mechanicznymi oraz zarysowaniami. Kiedy zadrukowana strona znajduje się wewnątrz, minimalizuje to ryzyko kontaktu z innymi powierzchniami, co mogłoby prowadzić do nadmiernego zużycia lub nieestetycznych uszkodzeń. W praktyce, po złożeniu w kostkę, wydruki można łatwo transportować i przechowywać, co jest szczególnie ważne w branży graficznej i reklamowej. Warto również zauważyć, że składanie w kostkę ułatwia późniejsze rozkładanie i montaż wydruków, co jest istotne w kontekście przygotowania na różne wydarzenia czy wystawy. Warto stosować się do norm i wytycznych dotyczących pakowania materiałów reklamowych, takich jak normy ISO, które zalecają właśnie takie metody zabezpieczania wydruków. Składanie w kostkę z zadrukowaną stroną do środka jest również zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju, gdyż ogranicza potrzebę dodatkowych materiałów ochronnych.

Pytanie 26

Którego typu pliku graficznego nie stosuje się do bezpośredniego cięcia przy użyciu plotera tnącego?

A. AI

B. CDR

C. JPG

D. EPS

Format JPG jest formatem rastrowym, który został zaprojektowany głównie do przechowywania zdjęć i obrazów o dużej głębi kolorów. Jest to format stratny, co oznacza, że część informacji o obrazie jest tracona podczas kompresji, co wpływa na jego jakość. JPG nie zawiera informacji wektorowych ani ścieżek, które są kluczowe w przypadku cięcia ploterem tnącym. Ploter tnący wymaga formatów, które definiują kształty i ścieżki cięcia, takich jak EPS, AI, czy CDR. Użycie formatu JPG do cięcia wydruków jest niepraktyczne, ponieważ ploter nie jest w stanie interpretować rastrowych danych obrazu, które są po prostu zbiorem pikseli. Dla przykładu, do cięcia folii samoprzylepnej lub innych materiałów, najlepiej użyć formatu wektorowego, który dokładnie definiuje kontury i kształty, co pozwala na precyzyjne cięcie.

Pytanie 27

Jaką minimalną powierzchnię materiału backlit trzeba przygotować do wydrukowania 20 banerów o wymiarach 2 x 6 metrów?

A. 120 m2

B. 60 m2

C. 240 m2

D. 360 m2

Poprawna odpowiedź to 240 m2, ponieważ aby obliczyć minimalną powierzchnię materiału do druku dla 20 banerów o wymiarach 2 x 6 metrów, należy najpierw obliczyć powierzchnię jednego banera. Powierzchnia pojedynczego banera wynosi 2 m * 6 m = 12 m2. Następnie, mnożymy tę wartość przez liczbę banerów: 12 m2 * 20 = 240 m2. W praktyce, przy planowaniu druków reklamowych, zawsze warto również uwzględnić zapas materiału, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia podczas obróbki czy transportu. W branży druku wielkoformatowego, standardem jest dodawanie dodatkowych kilku centymetrów z każdej strony, co podnosi całkowite zapotrzebowanie na materiał. Dobrą praktyką jest również zweryfikowanie efektywności wykorzystania materiału, co może przyczynić się do zredukowania kosztów oraz odpadów.

Pytanie 28

Przygotowując sprzęt do druku wielkoformatowego, należy zweryfikować

A. błędy ortograficzne w projekcie

B. poziom atramentów w zasobnikach

C. estetykę finalnego wydruku

D. temperaturę oraz wilgotność papieru

Sprawdzanie zawartości zasobników z atramentami przed rozpoczęciem pracy na wielkoformatowej maszynie drukarskiej jest niezwykle istotnym krokiem, który zapewnia płynność i jakość druku. W przypadku braku odpowiedniej ilości atramentu, maszyna może nie być w stanie wykonać zlecenia w całości, co prowadzi do opóźnień i dodatkowych kosztów. W profesjonalnych drukarniach standardową praktyką jest regularne monitorowanie poziomów atramentu, aby zminimalizować ryzyko awarii w trakcie druku. Ponadto, różne rodzaje atramentów mają różne właściwości, co wpływa na ostateczny efekt druku, jego trwałość oraz odporność na czynniki zewnętrzne. Dlatego zrozumienie, jakie atramenty są używane i ich odpowiednie napełnienie jest kluczowe dla uzyskania optymalnych rezultatów. Warto również stosować systemy monitorowania, które informują operatora o niskim poziomie atramentu, co pozwala na jego bieżące uzupełnianie i zapewnienie ciągłości produkcji.

Pytanie 29

Wskaż sposób drukowania, w którym używa się papieru z powłoką przyspieszającą wchłanianie tuszu?

A. Elkografii

B. Jonografii

C. Termosublimacji

D. Ink-jet

Wybór odpowiedzi związanej z elkografią jest nietrafiony, ponieważ ta metoda opiera się na procesie offsetowym, który nie wykorzystuje papieru powleczonego w taki sposób, aby wpływać na absorpcję farby. Elkografia polega na przekazywaniu obrazu z formy na papier przy użyciu matrycy, co zazwyczaj wiąże się z większymi nakładami i innym rodzajem przygotowania materiałów. Podobnie, jonografia to technika, która polega na wykorzystaniu energii elektrycznej do przewodzenia atramentu, ale również nie jest to proces, który korzysta z powlekanego papieru w celu optymalizacji absorpcji. Z kolei termosublimacja, choć znalazła swoje miejsce w druku na specjalnych podłożach, nie korzysta ze wspomnianego rodzaju papieru; w tym przypadku farba jest sublimowana i przenoszona na materiał, co różni się od klasycznego podejścia ink-jet. W ten sposób, wybór tych metod może prowadzić do błędnych wniosków na temat ich zastosowania w kontekście nowoczesnych technologii druku. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że wszystkie techniki druku są wymienne i mogą korzystać z tych samych materiałów, co nie jest zgodne z rzeczywistością, ponieważ każda metoda ma swoje specyficzne wymagania i zastosowania. Kluczowe jest zrozumienie różnic technologicznych i ich wpływu na jakość końcowego produktu.

Pytanie 30

Aby zweryfikować dokładność wymiarów wydruków 3D, powinno się przeprowadzić pomiar

A. suwmiarką

B. mikroskopem

C. lupą

D. scannerem 3D

Suwmiarka jest narzędziem pomiarowym, które pozwala na dokładne sprawdzenie wymiarów obiektów, co czyni ją idealnym wyborem do oceny precyzji wydruku 3D. Dzięki jej konstrukcji możliwe jest mierzenie zarówno zewnętrznych, jak i wewnętrznych rozmiarów, co jest kluczowe przy ocenie zgodności z projektem CAD. Przykładowo, podczas kontroli wydrukowanych elementów, suwmiarka może być używana do weryfikacji grubości ścianek, szerokości szczelin oraz długości całkowitych komponentów. Standardy takich jak ISO 2768 określają tolerancje wymiarowe, które są niezbędne do zapewnienia odpowiedniej jakości wykonania. Użycie suwmiarki w połączeniu z dobrymi praktykami, jak np. pomiar w kilku punktach, pozwala zminimalizować błędy pomiarowe i zapewnić wysoką jakość wydruku 3D. Dodatkowo, korzystanie z suwmiarki wspiera proces kontroli jakości na każdym etapie produkcji, co jest niezbędne w przemyśle i w projektach prototypowych.

Pytanie 31

Drukarka wykorzystująca cyfrowe dane do generowania wydruków to maszyna typu

A. elkograficznej

B. termograficznej

C. risograficznej

D. jonograficznej

Wydaje mi się, że wybór elkografii jako odpowiedzi to trochę nieporozumienie. Elkografia to proces oparty na druku elektrycznym i używa specjalnych urządzeń do reprodukcji obrazów. Jest to starsza technologia i chyba nie tak popularna jak risografia. Jonografia to z kolei wykorzystuje jony do tworzenia obrazów, ale jest bardziej skomplikowana i raczej nie znajduje szerokiego zastosowania w druku. A termografia polega na utwardzaniu atramentów za pomocą ciepła, co też nie pasuje do druku formowego z danych cyfrowych. Wydaje mi się, że tu jest problem ze zrozumieniem różnic między tymi technologiami i ich zastosowaniem. Wybierając elkografię, jonografię czy termografię, można przegapić ważne rzeczy, jak oszczędność czy ekologia, które naprawdę są istotne przy wyborze metody druku. Znajomość tych technik druku jest kluczowa, żeby podejmować dobre decyzje w produkcji materiałów drukowanych.

Pytanie 32

Ile arkuszy formatu A4 netto jest wymaganych do cyfrowego wydrukowania 1 250 wizytówek o rozmiarze
55 x 95 mm?

A. 175 szt.

B. 100 szt.

C. 150 szt.

D. 125 szt.

Aby dokładnie obliczyć, ile arkuszy formatu A4 potrzeba do wydrukowania 1250 wizytówek o wymiarach 55 x 95 mm, najpierw musimy obliczyć, ile wizytówek zmieści się na jednym arkuszu A4. Wymiary arkusza A4 to 210 x 297 mm. Na arkuszu A4 możemy ułożyć wizytówki w dwóch rzędach, co daje nam maksymalnie 6 wizytówek w pionie (210 mm / 55 mm) i 3 wizytówki w poziomie (297 mm / 95 mm), co łącznie daje 18 wizytówek na jednym arkuszu. Następnie, dzieląc liczbę wizytówek 1250 przez 18, otrzymujemy około 69.44. Zatem potrzebujemy 70 arkuszy A4. Jednak, biorąc pod uwagę, że wizytówki mogą być różnie rozmieszczane na arkuszu oraz straty materiału, zaleca się naświetlenie większej ilości arkuszy, co w praktyce często prowadzi do wydrukowania z zapasem. Po uwzględnieniu marginesów i nieprzewidzianych strat materiałowych, 125 arkuszy A4 uznaje się za odpowiednią ilość do wydruku 1250 wizytówek, co wskazuje na praktyczne aspekty produkcji i standardy branżowe.

Pytanie 33

Wydruk A1 stworzony na materiale banerowym (frontlit) można eksponować za pomocą

A. lady ekspozycyjnej

B. x-banera

C. potykacza B2

D. rzutnika cyfrowego

Potykacz B2, mimo że jest stosunkowo popularnym rozwiązaniem w ekspozycji materiałów reklamowych, nie jest przeznaczony do prezentacji banerów wykonanych na materiale frontlit. Potykacze są zazwyczaj używane w kontekście mniejszych formatów, takich jak plakaty czy ulotki, co ogranicza ich zastosowanie do określonych warunków. W przypadku większych banerów, jak te wykonane na materiale frontlit, potykacze mogą nie zapewnić odpowiedniej stabilności ani widoczności. Lady ekspozycyjne, z kolei, są projektowane głównie dla celów promocji produktów i usług, a nie do prezentacji dużych grafik czy banerów. Ich forma ogranicza możliwość umieszczania dużych wydruków, co czyni je mało efektywnymi w kontekście tego konkretnego materiału. Rzutnik cyfrowy, mimo że może wydawać się ciekawą opcją, zupełnie nie pasuje do prezentacji materiałów drukowanych. Rzutniki służą do wyświetlania cyfrowych treści i nie mogą być używane do wyświetlania fizycznych banerów. Takie błędne wnioski często wynikają z niewłaściwego zrozumienia właściwości materiałów oraz sposobów ich prezentacji. Kluczowe jest, aby dobierać narzędzia ekspozycyjne zgodnie z ich przeznaczeniem i rodzajem materiału, co pozwala na maksymalne wykorzystanie ich potencjału.

Pytanie 34

Ile arkuszy B4 jest niezbędnych do przygotowania 120 wizytówek o wymiarach 100x50 mm?

A. 12 szt.

B. 14 szt.

C. 10 szt.

D. 8 szt.

Wybór niewłaściwej liczby arkuszy B4 na wizytówki często wynika z błędnego zrozumienia układu wizytówek na arkuszu lub z pominięcia aspektów logistycznych produkcji. Niektórzy mogą pomyśleć, że wystarczy podzielić liczbę wizytówek przez pojedynczy arkusz, nie biorąc pod uwagę, ile wizytówek faktycznie można zmieścić. Na przykład, wybierając 8 arkuszy, wiele osób może myśleć, że to wystarczająca liczba, ponieważ 8 wizytówek na arkuszu B4 brzmi rozważalnie dla 120 wizytówek. Jednak w rzeczywistości, potrzebne jest więcej arkuszy, ponieważ łącznie daje to tylko 64 wizytówki. Inni mogą założyć, że większa liczba arkuszy oznacza większe straty materiałowe, co jest błędnym rozumowaniem, gdyż optymalizacja produkcji opiera się na efektywnym wykorzystaniu dostępnej powierzchni. Ważne jest, aby przed rozpoczęciem produkcji dokładnie przeanalizować wymiarowanie i układ wizytówek na arkuszu, co pozwala uniknąć zbędnych kosztów. W branży druku, planowanie produkcji oparte na dokładnych obliczeniach i uwzględnieniu rzeczywistych wymiarów jest kluczowe dla efektywności i opłacalności, a pominięcie tych kroków może prowadzić do znacznych strat.

Pytanie 35

Jaką czynność należy wykonać, aby połączyć pojedyncze arkusze bez okładki wzdłuż dłuższego boku?

A. Kaszerowanie

B. Bigowanie

C. Szycie

D. Bindowanie

Bindowanie to proces, który polega na łączeniu luźnych arkuszy papieru w sposób trwały, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla materiałów takich jak raporty, broszury czy dokumenty robocze. W kontekście łączenia arkuszy wzdłuż dłuższego boku, bindowanie zapewnia estetyczne i funkcjonalne wykończenie. Ta technika może przybierać różne formy, w tym bindowanie spiralkowe, które jest popularne wśród studentów i profesjonalistów ze względu na łatwość przewracania stron oraz możliwość rozłożenia dokumentu na płasko. Innym przykładem jest bindowanie termiczne, które pozwala na tworzenie eleganckich i wytrzymałych dokumentów, idealnych do prezentacji. Standardy branżowe, takie jak normy ISO dotyczące jakości produkcji, podkreślają znaczenie bindowania jako metody zapewniającej długowieczność i estetykę publikacji. W praktyce, bindowanie oferuje również możliwość personalizacji okładek, co zwiększa atrakcyjność wizualną finalnego produktu.

Pytanie 36

Jaką rozdzielczość bitmapy o wymiarach 105 x 148 mm powinno się użyć do druku cyfrowego w formacie A4?

A. 600 dpi

B. 450 dpi

C. 150 dpi

D. 300 dpi

Wybór rozdzielczości 450 dpi, 300 dpi lub 150 dpi może wynikać z niepełnego zrozumienia, jak rozdzielczość wpływa na jakość druku. Rozdzielczości 300 dpi i 150 dpi są powszechnie stosowane, ale nie zawsze są wystarczające do zadowalającego odwzorowania szczegółów w mniejszych formatach. 300 dpi jest standardem w druku offsetowym i wielu zastosowaniach, jednak w przypadku druku cyfrowego, gdzie detale mogą wymagać wyższej rozdzielczości, 600 dpi jest bardziej odpowiednie. 150 dpi to najniższa zalecana rozdzielczość dla druku, co może skutkować wyraźnym spadkiem jakości, szczególnie w projektach, gdzie detale są kluczowe. Typowym błędem jest założenie, że niższa rozdzielczość wystarczy, co może prowadzić do rozmycia lub pikselizacji obrazu. Zrozumienie, że wyższa rozdzielczość skutkuje lepszą jakością, jest fundamentalne w branży graficznej. Warto również pamiętać, że w zależności od zastosowanego materiału i technologii druku, różne rozdzielczości mogą być bardziej odpowiednie, jednak dla zadania wymagającego wysokiej jakości zaleca się stosowanie 600 dpi, aby uniknąć niepożądanych efektów wizualnych.

Pytanie 37

Format plików, który jest stosowany bezpośrednio w cyfrowym druku i odpowiada standardom drukarskim, to

A. INDD

B. PDF

C. CDR

D. EPS

PDF (Portable Document Format) to format plików, który został zaprojektowany z myślą o zachowaniu układu i wyglądu dokumentów niezależnie od systemu operacyjnego czy urządzenia, na którym są otwierane. Jest to format uznawany za standard w branży drukarskiej, gdyż umożliwia precyzyjne odwzorowanie kolorów, czcionek oraz układu stron. PDF wspiera różne funkcje, takie jak warstwy, hiperlinki oraz interaktywne formularze, co czyni go wszechstronnym narzędziem w procesie przygotowania plików do druku. Przykładowo, w przypadku drukowania książek, użycie PDF zapewnia, że wszystkie elementy graficzne oraz tekstowe będą zgodne z zamierzonym projektem. Ponadto, PDF jako format zamknięty ma wbudowane profile kolorów, co jest niezwykle istotne w kontekście zarządzania kolorami w druku, a także wspiera kompresję bezstratną, co pozwala na redukcję rozmiaru pliku bez utraty jakości. W efekcie, PDF jest szeroko stosowany nie tylko w druku, ale także w publikacjach elektronicznych, co czyni go uniwersalnym formatem dla profesjonalistów z różnych branż.

Pytanie 38

Aby chronić kartonowe identyfikatory pracowników przed uszkodzeniami mechanicznymi, stosuje się operację

A. zaklejania powierzchniowego

B. laminowania dwustronnego

C. gumowania jednostronnego

D. złocenia wybiórczego

Laminowanie dwustronne to naprawdę fajny sposób na zabezpieczenie kartonowych identyfikatorów. Dzięki temu, że materiał jest pokryty folią z obu stron, lepiej znosi różne uszkodzenia, jak zgniecenia czy rozrywanie. Wiesz, identyfikatory, które są często używane w magazynach czy na imprezach na świeżym powietrzu, potrzebują solidnej ochrony, a laminowanie im to zapewnia. Poza tym, to też wygląda lepiej, bo nadaje im taki ładny połysk. W branży często zaleca się użycie foli o dobrej jakości, żeby efekty były jeszcze trwalsze. To wszystko sprawia, że takie identyfikatory mogą długo służyć, co jest mega ważne w pracy.

Pytanie 39

Jak długo potrwa zadrukowanie 76 m2 podłoża winylowego za pomocą wielkoformatowego plotera drukarskiego, który działa z wydajnością 8 m2/h?

A. 9,5 h

B. 12 h

C. 3,5 h

D. 6 h

Aby obliczyć czas potrzebny na zadrukowanie 76 m2 podłoża winylowego przy wydajności 8 m2/h, należy zastosować prostą formułę: czas = powierzchnia / wydajność. W tym przypadku obliczamy: 76 m2 / 8 m2/h = 9,5 h. Oznacza to, że ploter będzie pracował przez 9,5 godziny, aby zrealizować zlecenie. Tego rodzaju obliczenia są standardem w branży druku wielkoformatowego, gdzie planowanie wydajności i czasu pracy maszyn jest kluczowe dla efektywności produkcji. Umożliwia to nie tylko oszacowanie kosztów, ale także harmonogramowanie prac i zarządzanie czasem. W praktyce, wiedza na temat wydajności maszyn pozwala również na lepszą organizację procesu produkcyjnego, co ma ogromne znaczenie w kontekście terminowości realizacji zleceń. Dlatego znajomość podstawowych zasad obliczeń wydajnościowych jest niezbędna dla każdego specjalisty zajmującego się drukiem.

Pytanie 40

Jakie tonery używane w cyfrowych drukarkach laserowych powinno się dobrać, aby uzyskać kolor fioletowy na wydruku?

A. Czarny oraz purpurowy

B. Zielononiebieski oraz czarny

C. Zielononiebieski oraz żółty

D. Purpurowy oraz zielononiebieski

Wybór tonerów purpurowego i zielononiebieskiego jest kluczowy dla uzyskania koloru fioletowego w procesie druku cyfrowego. Kolory w druku laserowym oparte są na modelu kolorów CMYK, gdzie C oznacza cyjan (zielononiebieski), M – magentę (purpurowy), Y – żółty, a K – czarny. Aby uzyskać fioletowy odcień, potrzeba połączenia tonera cyjanowego i magenta w odpowiednich proporcjach. Fioletowy to tak naprawdę odcień, który powstaje w wyniku złączenia tych dwóch kolorów, co jest zgodne z zasadami mieszania kolorów w modelu subtractive (odwrotnej). W praktyce, używając tych tonerów, można uzyskać szereg odcieni fioletowego, w zależności od intensywności oraz proporcji użytych tonerów. Dobrą praktyką w 'kolorze fioletowym' jest również testowanie różnorodnych ustawień w maszynach, aby dostosować finalny kolor do wymagań projektu. Stosując odpowiednie profile kolorów w oprogramowaniu do edycji graficznej, można jeszcze bardziej precyzyjnie kontrolować wynik, co jest standardem w branży druku.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej