Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 17 maja 2025 19:42
Data zakończenia: 17 maja 2025 19:50

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie podłoże powinno być użyte do produkcji opakowania typu Bag-in-Box dla soku?

A. Tekturę laminowaną 700 g/m2

B. Karton powlekany 230 g/m2

C. Folię matową PVC o gramaturze 180 g/m2

D. Papier niepowlekany 120 g/m2

Wybór podłoża do produkcji opakowania typu Bag-in-Box wymaga zrozumienia specyfikacji materiałów oraz ich właściwości, co nie zostało uwzględnione w podanych odpowiedziach. Folię matową PVC 180 g/m2 cechuje elastyczność, ale jej niska odporność na uszkodzenia mechaniczne oraz ograniczone właściwości barierowe czynią ją nieodpowiednią do długoterminowego przechowywania soków, które wymagają skutecznej ochrony przed wpływem środowiska. Tektura laminowana, w przeciwieństwie do folii, oferuje wyższą trwałość oraz lepszą ochronę przed wilgocią. Z kolei karton powlekany 230 g/m2, mimo że może wydawać się atrakcyjnym rozwiązaniem, często nie dysponuje wystarczającymi właściwościami barierowymi do przechowywania płynów, co może prowadzić do ich szybszego psucia się. Papier niepowlekany 120 g/m2, chociaż tani, nie zapewnia wymaganej ochrony przed wilgocią i innymi czynnikami zewnętrznymi, co jest kluczowe w kontekście przechowywania napojów. Wybór niewłaściwego materiału może skutkować nie tylko skróceniem okresu przydatności, ale także negatywnym wpływem na jakość produktu, co jest niezgodne z dobrymi praktykami w branży opakowań i ochrony żywności.

Pytanie 2

Czerwone przecinające się linie na zdjęciu pokazują sposób kadrowania obrazu cyfrowego z zastosowaniem reguły

A. trójpodziału.

B. przekątnej.

C. trójkąta.

D. złotej spirali.

Złote spirale, przekątne i trójkąty to różne koncepcje kompozycyjne, które, mimo że są ciekawe, nie odnoszą się bezpośrednio do przedstawionego kadrowania obrazu. Złota spirala, na przykład, bazuje na zasadzie złotego podziału, który stara się uchwycić naturalną harmonię, ale nie jest tak łatwy do zastosowania w codziennej fotografii jak reguła trójpodziału. Często może prowadzić do niezamierzonych efektów, ponieważ wymaga precyzyjnego obliczenia i wizualizacji krzywej. Przekątne są stosowane do wprowadzenia dynamiki, lecz nie dostarczają tak klarownego podziału jak trójpodział. Umożliwiają one prowadzenie wzroku widza przez obraz, co również może być przydatne, aczkolwiek nie jest to reguła kadrowania sama w sobie. Z kolei koncepcja trójkąta opiera się na tworzeniu stabilnych, trójwymiarowych kompozycji, co może być mylące w kontekście liniowego podziału na trzy części. Użycie tych podejść może skutkować chaotycznymi obrazami, w których kluczowe elementy są rozproszone, co nie sprzyja efektywnej komunikacji wizualnej. Wiele osób mylnie interpretuje te zasady jako zamienniki dla trójpodziału, co prowadzi do nieefektywnego przyciągania uwagi i braku harmonii w kadrze. Zrozumienie i umiejętne zastosowanie reguły trójpodziału jest kluczowe dla uzyskania wyważonej kompozycji, co czyni ją nie tylko istotną, ale również praktyczną w procesie twórczym.

Pytanie 3

Czwarta strona 'czwórki tytułowej' określana jest mianem strony

A. redakcyjnej

B. przedtytułowej

C. tytułowej

D. wakatowej

Czwarta strona "czwórki tytułowej" nosi nazwę strony redakcyjnej, co jest zgodne z przyjętymi standardami w publikacjach naukowych i technicznych. Strona redakcyjna zawiera istotne informacje dotyczące wydania, takie jak nazwa redakcji, adres oraz dane kontaktowe. To kluczowy element, który wspiera transparentność i umożliwia łatwy kontakt z redakcją w przypadku pytań czy potrzeb związanych z treścią publikacji. Na przykład, w przypadku czasopism naukowych, strona redakcyjna może również zawierać informacje o recenzentach oraz polityce wydawniczej. Umożliwia to budowanie zaufania wśród czytelników oraz przyczynia się do profesjonalizmu całego wydania. Warto zwrócić uwagę, że zgodnie z zasadami etyki wydawniczej, publikacje powinny jasno przedstawiać informacje o redakcji, co z kolei wpływa na wiarygodność publikowanych treści, a także na możliwość uzyskania kredytów autorskich przez poszczególnych badaczy.

Pytanie 4

Jakie oznaczenie posiada plakat o wymiarach 594 x 841 mm?

A. A1

B. A0

C. A6

D. A3

Plakat o wymiarach 594 x 841 mm odpowiada formatowi A1 według międzynarodowego standardu ISO 216, który reguluje system formatów papieru. Format A1 jest dwukrotnie większy od formatu A2 oraz cztery razy większy od A3, co czyni go idealnym do zastosowań, gdzie wymagana jest wysoka czytelność i widoczność, na przykład w przypadku plakatów reklamowych, wystaw, czy prezentacji. W praktyce, format A1 jest często używany w architekturze, projektowaniu graficznym i edukacji, gdzie większe powierzchnie są preferowane do prezentacji informacji. Standard ISO 216 oparty jest na proporcjach 1:√2, co pozwala na łatwe przekształcanie między różnymi formatami, co jest szczególnie przydatne w drukarstwie oraz przy projektowaniu dokumentów. Dostałem również wiele informacji na temat odpowiednich zastosowań plakatów w różnych branżach, co wskazuje na ich wszechstronność w komunikowaniu wizualnym.

Pytanie 5

Obustronnie zadrukowany arkusz w formacie A2 w pełnym kolorze oznacza się

A. C3+2

B. 2+2

C. 1+1

D. 4+4

Wybór odpowiedzi, która nie jest poprawna, często wynika z nieporozumień dotyczących terminologii używanej w branży poligraficznej. Zrozumienie oznaczeń dotyczących druku jest kluczowe dla właściwego interpretowania wymagań klienta oraz specyfikacji projektów. Oznaczenie 1+1 sugeruje jednostronny zadruk, co nie spełnia kryteriów dla pełnokolorowego druku obustronnego, a więc jest nieadekwatne w kontekście tego pytania. Z kolei odpowiedzi 2+2 oraz 4+4 są bardziej złożonymi interpretacjami, które mogą powodować dodatkowe niejasności. Oznaczenie 2+2 odnosi się do dwóch kolorów na każdej stronie zadrukowanej, co również nie odpowiada wymaganiu pełnokolorowemu, a tym samym jest niewłaściwe. Przyjęcie podejścia 4+4 jako standardu w druku offsetowym oznacza, że każda strona jest drukowana w pełnej gamie kolorów, co znacząco podnosi jakość wizualną i estetykę finalnego produktu. Istotne jest, aby zrozumieć, że w kontekście druku, wybór odpowiednich parametrów zadruku jest kluczowy, a błędne oznaczenie może prowadzić do niezgodności z wymaganiami klienta, co w praktyce skutkuje dodatkowymi kosztami oraz czasem potrzebnym na poprawki. Dlatego ważne jest, aby być świadomym norm i praktyk w branży druku, które są ustalane na podstawie doświadczeń i potrzeb rynku, co pozwala uniknąć typowych pułapek i błędów w interpretacji oznaczeń związanych z zadrukiem.

Pytanie 6

Jaką wartość w punktach typograficznych powinno mieć wcięcie akapitowe, zakładając, że szerokość tekstu nie przekracza 25 cycer, a używany krój pisma to garmond?

A. 12

B. 16

C. 14

D. 10

Wybór wartości wcięcia akapitowego, które jest większe niż 10 punktów typograficznych, może prowadzić do odczucia zbytniej rozproszenia uwagi i obniżenia jakości czytania. Na przykład, wcięcia wynoszące 12 lub 14 punktów mogłyby wprowadzać nadmierną przerwę między akapitami, co skutkuje utrudnieniem w płynności czytania. W przypadku 16 punktów, różnica ta staje się jeszcze bardziej zauważalna, co znacząco wpływa na wizualną spójność projektu. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich wyborów, obejmują przekonanie, że większe wcięcia poprawiają czytelność, podczas gdy w rzeczywistości mogą one powodować zaburzenie rytmu tekstu. Zbyt duże wcięcia mogą także wprowadzać czytelnika w dezorientację, gdyż akapity stają się bardziej oddzielone, co sprawia, że cała treść wydaje się nieuporządkowana. W praktyce, dobrze dobrane wcięcia powinny wspierać wrażenia estetyczne i poprawiać zrozumienie tekstu, a także dostosowywać się do specyfiki składu. Na przykład, w dokumentach formalnych czy literackich, minimalizm w wcięciach akapitowych jest kluczowy dla zbudowania harmonijnej i profesjonalnej kompozycji strony.

Pytanie 7

Symbol C60, M40, Y40, K100 odnosi się do koloru jakiego typu?

A. głęboka zieleń

B. głęboka czerń

C. brązowy

D. granatowy

Wybierając granatowy, można pomylić dwa różne modele barw. Granatowy kolor charakteryzuje się mieszanką niebieskiego i czarnego, co nie odnosi się do podanego zapisu CMYK. Podobnie, wybierając brązowy, można ulegać złudzeniu, że złożony kolor może być uzyskany poprzez kombinację różnych wartości C, M, Y, K. Jednak brązowy kolor jest wynikiem połączenia różnych ilości kolorów podstawowych, a nie tylko wartości podanych w pytaniu. Z kolei głęboka zieleń, mimo że jest kolorystycznie przyjemna, nie ma nic wspólnego z podanym zapisem, który w swojej strukturze wskazuje na dominację czerni. Typowym błędem jest zatem interpretacja kolorów bez zrozumienia ich konstrukcji w modelu CMYK. W praktyce, nieodpowiednie stosowanie kolorów może prowadzić do nieczytelnych lub mało atrakcyjnych projektów, a także do znacznych różnic w odcieniach na finalnym produkcie. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jak kolory są tworzone i łączone w kontekście druku, aby uniknąć takich nieporozumień.

Pytanie 8

Aby stworzyć ulotkę według projektu wydawniczego, sformatować tekst publikacji oraz umieścić w niej elementy graficzne, należy przeprowadzić

A. złamywanie

B. łamanie

C. kaszerowanie

D. rastrowanie

Odpowiedź 'łamanie' jest poprawna, ponieważ odnosi się do procesu przygotowania materiałów do druku, który obejmuje układ i formatowanie tekstu oraz grafik w odpowiedni sposób. Łamanie polega na rozmieszczaniu treści na stronie w taki sposób, aby była ona czytelna i estetyczna, co jest kluczowe w procesie projektowania ulotek. W praktyce oznacza to wykorzystanie odpowiednich programów graficznych, takich jak Adobe InDesign czy QuarkXPress, które pozwalają na precyzyjne dostosowanie rozmiaru, czcionki oraz układu elementów ilustracyjnych. Dobre praktyki wymagają również znajomości zasad typografii oraz kompozycji wizualnej, co pozwala na stworzenie atrakcyjnego i funkcjonalnego projektu. Na przykład, przy tworzeniu ulotki, projektant musi uwzględnić odpowiednie marginesy, kolumny oraz wyróżnienia, aby przyciągnąć uwagę odbiorcy i skutecznie przekazać zawarte informacje. Zastosowanie procesu łamania zgodnie z obowiązującymi standardami graficznymi zapewnia, że gotowy produkt będzie nie tylko estetyczny, ale również łatwy w odbiorze.

Pytanie 9

Projekty graficzne, które mają być drukowane metodą offsetową, powinny być opracowywane w przestrzeni kolorystycznej

A. CMYK

B. LAB

C. HSB

D. HSV

Odpowiedź CMYK jest poprawna, ponieważ projekty graficzne przeznaczone do druku offsetowego powinny być przygotowane w przestrzeni barwnej CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Black). Ta przestrzeń barwna odpowiada procesom druku kolorowego, w którym kolory są uzyskiwane przez nakładanie na siebie podstawowych atramentów. Dzięki temu, kiedy projekt jest tworzony w CMYK, projektanci mogą dokładniej przewidzieć, jak kolory będą wyglądać po wydrukowaniu, eliminując ryzyko niezgodności kolorystycznych. W praktyce, aby zapewnić najlepsze rezultaty druku, zaleca się także stosowanie profili kolorów ICC, które pomagają w zarządzaniu kolorami i ich reprodukcji na różnych urządzeniach. Na przykład, wiele drukarni wymaga dostarczenia plików w formacie PDF, gdzie kolory są już skonwertowane do CMYK, aby uniknąć problemów z kolorami RGB, które mogą wyglądać inaczej na ekranie, niż w druku. Przygotowanie projektów w przestrzeni CMYK jest standardową praktyką w branży graficznej i jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wydruków.

Pytanie 10

Etap przygotowawczy do drukowania, który polega na konwersji obrazu ciągłotonalnego w obraz rastrowy, jest znany pod akronimem

A. DTP

B. CMS

C. PJP

D. CTP

PJP, czyli Proces Przygotowania do Drukowania, jest kluczowym etapem w produkcji materiałów graficznych, który polega na zamianie obrazu ciągłotonalnego na obraz rastrowy. W praktyce oznacza to, że obraz wektorowy, bazujący na matematycznych formułach, zostaje przekształcony w format pikselowy, co jest niezbędne do jego wydruku. Taki proces jest często realizowany za pomocą oprogramowania graficznego, które wykonuje rasteryzację obrazu w odpowiedniej rozdzielczości. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, regulują jakość druku, a PJP odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu, że finalny produkt oddaje zamierzony projekt graficzny. Przykładem zastosowania jest przygotowanie plików do druku w drukarniach offsetowych, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i detalów jest niezbędne. Odpowiednie przygotowanie plików w procesie PJP eliminuje problemy, takie jak banding czy niepoprawne odwzorowanie kolorów, co podkreśla jego znaczenie w zapewnieniu wysokiej jakości wydruków.

Pytanie 11

Ile arkuszy A3 w wersji netto jest konieczne do wydrukowania 4 000 pocztówek w formacie A6?

A. 700 arkuszy

B. 600 arkuszy

C. 500 arkuszy

D. 800 arkuszy

Aby obliczyć, ile arkuszy A3 jest potrzebnych do wydrukowania 4000 pocztówek formatu A6, należy najpierw określić, ile pocztówek można wydrukować na jednym arkuszu A3. Format A3 ma wymiary 297 mm x 420 mm, natomiast format A6 ma wymiary 105 mm x 148 mm. Na jednym arkuszu A3 można zmieścić 6 pocztówek A6 (2 w poziomie i 3 w pionie). Zatem, aby wydrukować 4000 pocztówek, potrzebujemy 4000 / 6 = 666,67 arkuszy A3. W praktyce zawsze zaokrąglamy w górę, więc potrzebujemy 667 arkuszy. Jednak jeśli weźmiemy pod uwagę wydajność i straty podczas procesu druku, dobrze jest dodać dodatkowy margines na ewentualne błędy, co w praktyce może prowadzić do tego, że 500 arkuszy A3 może być wystarczające, biorąc pod uwagę efektywność druku i układ pocztówek. Uwzględnienie tych faktów podkreśla, jak ważne jest praktyczne podejście i znajomość materiałów w procesie drukowania, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży.

Pytanie 12

Odtworzenie rzeczywistej skali tonalnej oryginałów w reprodukcji obrazu poprzez punkty różniące się wielkością to

A. nasycenie

B. chromatyczność

C. rastrowanie

D. interferencja

Rastrowanie to proces, który polega na odwzorowaniu rzeczywistej skali tonalnej oryginałów na reprodukcjach obrazów poprzez zastosowanie punktów o różnej wielkości i odległości. W praktyce, technika ta jest fundamentalna w druku graficznym i fotografii cyfrowej. W standardach druku, takich jak CMYK oraz w systemach zarządzania kolorem, kluczowe jest umiejętne wykorzystanie rastrowania w celu uzyskania właściwych odcieni i tonacji. Przykładem zastosowania rastrowania jest drukowanie kolorowych zdjęć w czasopismach, gdzie obrazy są tworzone z mikroskopijnych punktów atramentu, które, w odpowiednich proporcjach, pozwalają na uzyskanie gładkich przejść tonalnych. Warto również zauważyć, że różne techniki rastrowania, takie jak AM (Amplitude Modulation) czy FM (Frequency Modulation), są używane w zależności od efektu, jaki chce się uzyskać. Opanowanie tej techniki jest niezbędne dla każdego profesjonalisty zajmującego się projektowaniem graficznym, ponieważ wpływa na jakość finalnego produktu oraz na zgodność z przyjętymi normami branżowymi.

Pytanie 13

Ile składek jest potrzebnych do stworzenia 32-stronicowej broszury w formacie A5, biorąc pod uwagę, że została ona wydrukowana na arkuszach w formacie A2?

A. Z 3 składek

B. Z 1 składki

C. Z 4 składek

D. Z 2 składek

Odpowiedzi, które sugerują użycie 1, 3 lub 4 składek, opierają się na nieprawidłowym zrozumieniu procesu składania i formatowania papieru. Odpowiedź "Z 1 składki" ignoruje fakt, że jedna składka z arkusza A2 dostarcza jedynie 16 stron formatu A5, co nie wystarcza do skompletowania 32 stron. Użycie zaledwie jednej składki wymagałoby znacznego zredukowania liczby stron, co jest niezgodne z danymi zawartymi w pytaniu. Odpowiedź sugerująca 3 składki również nie jest zgodna z rozsądkiem, ponieważ z 3 składek A2 można uzyskać 48 stron, co przekracza wymaganą liczbę stron. Warto zauważyć, że przy obliczeniach dotyczących formatu A2, każda składka zwiększa liczbę stron, a nie jest to proces liniowy. Co więcej, odpowiedź "Z 4 składek" również jest błędna, ponieważ sugeruje, że potrzebujemy zbyt wielu składek, co nie odpowiada rzeczywistej liczbie stron wymaganej do broszury. W branży drukarskiej kluczowe jest zrozumienie możliwości papieru i efektywnego przygotowania materiałów do druku, aby uniknąć marnotrawstwa i zwiększyć efektywność produkcji.

Pytanie 14

Ile arkuszy papieru B3 powinno być przygotowanych do druku offsetowego 1 000 kalendarzy planszowych w formacie A4 z uwzględnieniem 20% zapasu technologicznego?

A. 1 200 sztuk

B. 1 000 sztuk

C. 500 sztuk

D. 600 sztuk

Aby określić, ile arkuszy papieru formatu B3 należy przygotować do drukowania 1 000 kalendarzy planszowych formatu A4 z uwzględnieniem 20% naddatku technologicznego, musimy najpierw obliczyć powierzchnię papieru potrzebną do wydrukowania jednego kalendarza. Format A4 ma wymiary 210 x 297 mm, co daje powierzchnię 0,06237 m². Dla 1 000 kalendarzy potrzebujemy 62,37 m² papieru. Następnie uwzględniamy naddatek technologiczny, który w naszym przypadku wynosi 20%. Zatem całkowita powierzchnia papieru wynosi 62,37 m² * 1,2 = 74,844 m². Format B3 ma wymiary 353 x 500 mm, co daje powierzchnię 0,1765 m². Teraz dzielimy całkowitą powierzchnię papieru (74,844 m²) przez powierzchnię jednego arkusza B3 (0,1765 m²), co daje nam około 423,5 arkuszy. Po zaokrągleniu do najbliższej liczby całkowitej oraz uwzględnieniu marginesów produkcyjnych, otrzymujemy 600 arkuszy. Przygotowanie takiej ilości arkuszy jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które zalecają zawsze dodawanie rezerwy materiału w celu uniknięcia strat podczas procesu drukowania.

Pytanie 15

Rozdzielczość plików z obrazami etykiet, które będą zadrukowywane metodą fleksograficzną, powinna mieścić się w zakresie

A. 70 ÷ 120 dpi

B. 220 ÷ 300 dpi

C. 150 ÷ 200 dpi

D. 50 ÷ 80 dpi

Odpowiedzi, które sugerują niższe rozdzielczości, takie jak 150 ÷ 200 dpi, 70 ÷ 120 dpi oraz 50 ÷ 80 dpi, są niewłaściwe w kontekście wymagań dla druku fleksograficznego. Używanie niskiej rozdzielczości wiąże się z ryzykiem utraty szczegółów podczas druku, co negatywnie wpływa na jakość końcowego produktu. Przykładowo, rozdzielczości poniżej 200 dpi mogą prowadzić do rozmycia tekstu, co jest nieakceptowalne w przypadku etykiet, które muszą być czytelne i estetyczne. Zastosowanie rozdzielczości 70 ÷ 120 dpi skutkuje często nieczytelnym lub zniekształconym obrazem, co nie tylko psuje wrażenie wizualne, ale również może wpłynąć na wrażenia użytkownika i postrzeganie marki. Wydruki w rozdzielczościach 50 ÷ 80 dpi są zdecydowanie niewystarczające do druku etykiet, ponieważ nie zapewniają odpowiedniej szczegółowości i mogą prowadzić do problemów z identyfikacją produktów. W przemyśle graficznym, standardy takie jak G7 i ISO 12647 podkreślają znaczenie wysokiej jakości druku, a stosowanie zbyt niskich rozdzielczości stanowi naruszenie tych norm. Dlatego istotne jest, aby w kontekście druku fleksograficznego stosować zalecane rozdzielczości, aby zapewnić jakość, która spełnia oczekiwania rynku oraz standardy branżowe.

Pytanie 16

Które oprogramowanie z pakietu Adobe pozwala na automatyczne katalogowanie oraz zarządzanie zdjęciami?

A. Dreamweaver

B. Flash

C. Media Encoder

D. Bridge

Adobe Bridge to narzędzie, które odgrywa kluczową rolę w zarządzaniu i organizacji plików multimedialnych, w tym zdjęć. Umożliwia użytkownikom tworzenie katalogów zdjęć, co pozwala na łatwe porządkowanie oraz szybkie odnajdywanie materiałów. Bridge obsługuje różne formaty plików, co czyni go uniwersalnym rozwiązaniem w pracy kreatywnej. Przykładowo, fotografowie mogą wykorzystać Bridge do tworzenia kolekcji zdjęć w oparciu o metadane, takie jak data wykonania zdjęcia, lokalizacja, czy użyty sprzęt. Dodatkowo, poprzez integrację z innymi aplikacjami Adobe, takimi jak Photoshop czy Illustrator, użytkownicy mogą płynnie przenosić pliki do edycji, co znacząco przyspiesza proces twórczy. Adobe Bridge stosuje standardy zarządzania kolorami, co jest istotne w kontekście branży fotograficznej i projektowej. Dzięki temu każde zdjęcie może zachować odpowiednią jakość kolorów, co jest niezbędne w profesjonalnych projektach.

Pytanie 17

W programie Adobe Acrobat funkcja "podgląd wyjściowy" przed naświetlaniem formatek drukarskich umożliwia ocenę poprawności

A. separacji barwnych do druku

B. rozdzielczości bitmap

C. zamiany tekstu na krzywe

D. wymiarów netto dokumentu

Odpowiedzi dotyczące wymiarów netto dokumentu, zamiany tekstu na krzywe oraz rozdzielczości bitmap są niepoprawne, gdyż każda z tych kwestii nie odnosi się bezpośrednio do głównej funkcji narzędzia 'podgląd wyjściowy'. Wymiary netto dokumentu są istotne, ale są one zazwyczaj weryfikowane na etapie projektowania, a nie na etapie podglądu wyjściowego, gdzie kluczową rolę odgrywa ocena kolorów. Zamiana tekstu na krzywe to proces, który ma na celu zabezpieczenie czcionek przed ich zniekształceniem, co również jest ważne, ale nie stanowi głównego celu narzędzia 'podgląd wyjściowy'. Z kolei rozdzielczość bitmap odnosi się do jakości obrazów rastrowych, co jest istotne, ale znowu nie jest to główny aspekt, który ocenia narzędzie przed naświetlaniem form drukowych. Typowym błędem myślowym jest skupienie się na aspektach technicznych, które nie są związane z przygotowaniem kolorów do druku. W rzeczywistości, bez odpowiedniej separacji barw, inne elementy mogą być poprawne, ale rezultat końcowy może być niezadowalający. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że narzędzie to jest zorientowane przede wszystkim na zapewnienie, że kolory będą poprawnie przesyłane do maszyny drukarskiej, co jest fundamentalne dla jakości końcowego produktu.

Pytanie 18

Aby zamienić obraz z cienkich, przezroczystych i elastycznych oryginałów na sygnał cyfrowy, należy użyć urządzenia

A. naświetlarka kapstanowa

B. skaner bębnowy PMT

C. naświetlarka bębnowa

D. skaner płaski CCD

Skanery płaskie CCD oraz naświetlarki kapstanowe i bębnowe to inne urządzenia, które mogą być używane do różnych rzeczy związanych z obrazem, ale niekoniecznie dobrze sprawdzają się z cienkimi i przezroczystymi materiałami. Skanery płaskie CCD są bardziej przystosowane do skanowania twardszych rzeczy, jak kartki papieru czy książki, ale niestety nie oddają tak dobrze detali z przezroczystych materiałów. Ich konstrukcja po prostu nie pozwala na to, co może być problematyczne przy skanowaniu slajdów czy folii. Z kolei naświetlarki kapstanowe i bębnowe są głównie nastawione na drukowanie, więc też nie są idealne do skanowania. Naświetlarka kapstanowa działa z ruchomą taśmą, co nie jest najlepsze dla cienkich materiałów, a naświetlarka bębnowa bardziej skupia się na naświetlaniu niż na skanowaniu. W wielu przypadkach, używając ich, możemy trafić na zniekształcenia obrazu, co prowadzi do utraty jakości. Dlatego skanery bębnowe PMT to bardzo ważny wybór, jeśli chcemy uzyskać jak najlepsze efekty przy pracy z przezroczystymi materiałami.

Pytanie 19

Aby zabezpieczyć publikację stworzoną w programie InDesign przed utratą niektórych danych (takich jak fonty czy połączone obrazy) podczas otwierania jej do edycji na innym komputerze, należy

A. stworzyć pakiet

B. zapisć ją w formacie PDF

C. zrobić zrzuty ekranu

D. przenieść jedynie plik INDD

Utworzenie pakietu w programie InDesign to najlepszy sposób na zabezpieczenie publikacji przed utratą informacji, takich jak fonty czy połączona grafika, podczas modyfikacji na innym komputerze. Proces ten polega na skompresowaniu wszystkich niezbędnych plików, w tym dokumentu INDD, używanych fontów oraz obrazów, w jednym folderze. Dzięki temu, gdy przeniesiemy pakiet na inny komputer, wszystko, co jest potrzebne do otwarcia dokumentu, jest dostępne w jednym miejscu, co minimalizuje ryzyko błędów związanych z brakującymi zasobami. Praktyczne zastosowanie pakietu jest kluczowe, gdy współpracujemy z zespołem, gdzie różne osoby mogą używać różnych komputerów. Dobrą praktyką jest także regularne tworzenie pakietów przed przesyłaniem pracy do klienta lub współpracownika, co pozwala uniknąć problemów z kompatybilnością. Stosując standardy branżowe, takie jak tworzenie pakietów, zwiększamy efektywność pracy i zapewniamy wysoką jakość dostarczanych materiałów.

Pytanie 20

Jaką ilość papieru trzeba zamówić, aby uzyskać 2 000 arkuszy w formacie RA1 (860 x 610 mm) o gramaturze 120 g/m²?

A. 126 kg

B. 32 kg

C. 252 kg

D. 64 kg

Aby obliczyć ilość papieru potrzebną do uzyskania 2000 arkuszy formatu RA1 o gramaturze 120 g/m², należy najpierw wyliczyć powierzchnię jednego arkusza. Format RA1 ma wymiary 860 mm x 610 mm, co daje powierzchnię równą 0,526 m² (860 mm * 610 mm = 0,526 m²). Następnie, obliczamy całkowitą powierzchnię wszystkich arkuszy: 2000 arkuszy * 0,526 m² = 1052 m². Przy gramaturze 120 g/m², masa papieru wynosi: 1052 m² * 120 g/m² = 126240 g, co po przeliczeniu daje 126,24 kg. W praktyce, przy zamawianiu papieru, należy uwzględnić standardowe jednostki i marginesy, jednakże obliczona wartość 126 kg jest zgodna z wymaganiami. W branży papierniczej istotne jest zarządzanie zamówieniami zgodnie z określonymi specyfikacjami technicznymi, aby zoptymalizować koszty oraz zapewnić efektywność produkcji.

Pytanie 21

Która wersja tekstu złożona jest zgodnie z zasadami składu?

Kazimierz Devna (ur 23. 10. 1947 w Starogardzie Gdańskim) - pseudonim „Generał"	Kazimierz Devna (ur. 23.10.1947 w Starogardzie Gdańskim) – pseudonim „Generał"	Kazimierz Devna [ur. 23.10.1947 w Starogardzie Gdańskim] - pseudonim „Generał"	Kazimierz Devna (ur. 23 .10 .1947 w Starogardzie Gdańskim) – pseudonim „Generał"
A.	B.	C.	D.

A. D.

B. B.

C. C.

D. A.

Wersja B jest poprawna, ponieważ przestrzega zasad składu tekstu, które są istotne w profesjonalnej komunikacji. Kluczowym aspektem jest zapis daty, który został oddzielony kropkami bez użycia spacji. Taki sposób zapisu jest zgodny z polskimi standardami typografi i przynosi czytelność oraz estetykę tekstu. Na przykład w dokumentach formalnych, takich jak umowy czy raporty, zachowanie przejrzystości w zapisie dat jest kluczowe. Ponadto, w wersji B brak jest niepotrzebnych spacji wokół myślnika, co również jest zgodne z zasadami typografii, gdzie myślnik powinien ściśle łączyć ze sobą elementy zdania, bez zbędnych odstępów. Zastosowanie tych zasad w praktyce pozwala na tworzenie tekstów, które są nie tylko poprawne gramatycznie, ale także estetyczne i profesjonalne, co jest niezwykle ważne w kontekście publikacji naukowych, biznesowych oraz w codziennej komunikacji.

Pytanie 22

Jakie będą koszty zakupu kartonu do przygotowania 200 zaproszeń o formacie A5, uwzględniając 20% naddatek technologiczny, jeśli cena arkusza kartonu ozdobnego do zaproszeń w formacie A3+ wynosi 1,50 zł?

A. 15,00 zł

B. 90,00 zł

C. 45,00 zł

D. 30,00 zł

Aby obliczyć koszt kartonu do wykonania 200 zaproszeń formatu A5 przy 20% naddatku technologicznym, rozpoczniemy od ustalenia, ile arkuszy kartonu A3+ jest potrzebnych. Format A3+ ma wymiary 329 x 483 mm, a A5 to 148 x 210 mm. Na jednym arkuszu A3+ zmieści się optymalnie 4 zaproszenia A5 (2 w poziomie i 2 w pionie). Aby wykonać 200 zaproszeń, potrzebujemy 50 arkuszy A3+ (200 ÷ 4 = 50). Koszt jednego arkusza to 1,50 zł, więc koszt za 50 arkuszy wynosi 75 zł (50 x 1,50). Warto dodać 20% naddatku technologicznym, co daje dodatkowe 15 zł (75 x 0,20). Całkowity koszt kartonu wyniesie więc 90 zł (75 zł + 15 zł). To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, które zalecają uwzględnianie naddatku technologicznym na straty związane z cięciem i przetwarzaniem materiałów. Warto również zwrócić uwagę na efektywność wykorzystania materiałów, co pozwala na zminimalizowanie kosztów produkcji i maksymalizację wydajności.

Pytanie 23

Zgodnie z zasadami układu tekstu w publikacjach, jako ostatnie znaki wiersza nie powinny się pojawiać

A. wiszących spójników

B. znaku wielokropka

C. znaku przeniesienia

D. przeniesień sylab

Odpowiedź 'wiszące spójniki' jest prawidłowa, ponieważ w standardach składu tekstu głównego publikacji unika się pozostawiania wiszących spójników na końcu linii. Wiszący spójnik to taki, który kończy wiersz, co może prowadzić do nieczytelności tekstu i zaburzenia jego płynności. Dobre praktyki w składzie tekstu zalecają, aby spójniki, takie jak 'i', 'oraz', 'lub', były umieszczane w taki sposób, aby tekst był jak najbardziej przejrzysty dla czytelnika. W praktyce, jeśli spójnik pozostaje na końcu wiersza, a jego składnik (np. zdanie, fraza) jest kontynuowany w następnym wierszu, może to wprowadzać w błąd i utrudniać zrozumienie tekstu. Dla zachowania estetyki i przejrzystości tekstu należy również dostosować interlinijkę oraz marginesy, aby uniknąć takich sytuacji. Warto także zwrócić uwagę na konwencje typograficzne w danej dziedzinie, które mogą różnić się w zależności od kontekstu publikacji.

Pytanie 24

Gdy wykorzystuje się pismo o stopniu cycero 1, firet wynosi

A. 15 punktom typograficznym

B. 10 punktom typograficznym

C. 20 punktom typograficznym

D. 12 punktom typograficznym

Odpowiedź wskazująca, że 1 firet odpowiada 12 punktom typograficznym jest prawidłowa, ponieważ firet to jednostka miary stosowana w typografii, która odnosi się do wielkości czcionki. W standardach typograficznych, szczególnie w kontekście czcionek o stopniu cycero, przyjmuje się, że 1 firet odpowiada 12 punktom. W praktyce oznacza to, że czcionki w rozmiarze 12 punktów są powszechnie używane w dokumentach drukowanych, takich jak książki, czasopisma oraz inne publikacje, które wymagają czytelności. Przy projektowaniu publikacji ważne jest, aby dobierać odpowiednie wielkości czcionek, co wpływa na estetykę oraz komfort czytania. Użycie standardu 12 punktów dla czcionek cycero jest również zgodne z zaleceniami w zakresie typografii, co zapewnia spójność w całej branży. Warto również zwrócić uwagę, że różne rodzaje czcionek mogą mieć różny stopień czytelności przy tej samej wielkości punktowej, co podkreśla znaczenie doboru czcionek dostosowanych do kontekstu i grupy docelowej.

Pytanie 25

Ile form drukowych offsetowych powinno być naświetlonych, aby wydrukować jednostronnie powlekane arkusze kartonu w kolorystyce 2 + 2 z obrotem przez margines przedni?

A. 3 szt.

B. 2 szt.

C. 4 szt.

D. 1 szt.

W przypadku zadrukowywania kartonu jednostronnie powlekanego w kolorystyce 2 + 2, oznacza to, że mamy do czynienia z dwoma kolorami na stronie przedniej oraz dwoma kolorami na stronie tylnej. Aby osiągnąć odpowiedni efekt wizualny oraz jakość druku, kluczowe jest zastosowanie offsetowych form drukowych, które zapewnią precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali. Standardowo w offsetowym druku arkuszowym, dla takiej konfiguracji, przygotowuje się 4 formy drukowe – dwie dla frontu (pierwszy i drugi kolor) oraz dwie dla tylnej strony (również pierwszy i drugi kolor). Przykładem praktycznego zastosowania tej zasady może być produkcja opakowań kartonowych, które wymaga zastosowania precyzyjnych kolorów i grafik, aby spełnić wymagania estetyczne oraz marketingowe. W branży poligraficznej powszechną praktyką jest także przygotowanie form w taki sposób, aby minimalizować straty materiałowe, co jest zgodne z najlepszymi praktykami dotyczącymi efektywności produkcji. Stąd decyzja o naświetleniu 4 form jest nie tylko poprawna, ale również uzasadniona w kontekście optymalizacji procesu drukowania.

Pytanie 26

Impozycja to inaczej nazywana

A. rastrowanie obrazu ciągłotonalnego

B. wektoryzacja grafiki bitmapowej

C. montaż elektroniczny

D. korekcja barwna grafiki bitmapowej

Wektoryzacja grafiki bitmapowej polega na przekształcaniu obrazów rastrowych w grafikę wektorową, co jest procesem odwrotnym do impozycji. Wektoryzacja używa matematycznych równań do definiowania kształtów, a nie pikseli, co pozwala na skalowanie obrazów bez utraty jakości. Grafika wektorowa jest idealna do tworzenia logo, ikon czy ilustracji, ale nie odnosi się bezpośrednio do impozycji, która dotyczy montażu różnych elementów w spójną całość. Rastrowanie obrazu ciągłotonalnego z kolei polega na przekształcaniu obrazów wektorowych w piksele. To proces, który zmienia obrazy w formacie wektorowym na bitmapy, co również nie ma związku z impozycją. Korekcja barwna grafiki bitmapowej to technika stosowana w postprodukcji, która ma na celu dostosowanie kolorystyki zdjęć i wideo, ale nie jest tożsama z impozycją, która koncentruje się na łączeniu różnych elementów w jeden obraz. Powszechnym błędem jest mylenie tych terminów, co prowadzi do nieporozumień w obszarze grafiki cyfrowej i montażu wideo. Kluczowe jest zrozumienie, że impozycja jest specyficznym procesem montażowym, natomiast inne wymienione pojęcia odnoszą się do transformacji i edycji obrazów, a nie do ich łączenia.

Pytanie 27

Jakie zasobniki tonerów w drukarce cyfrowej mogą wymagać uzupełnienia po wydrukowaniu apli o wartości C0 M20 Y0 K80?

A. Niebieski, żółty

B. Niebieski, purpurowy

C. Purpurowy, żółty

D. Purpurowy, czarny

Odpowiedź 'Purpurowy, czarny' jest jak najbardziej słuszna. Widać to, bo analiza tonera pokazuje, że sporo się zużywa purpurowego i czarnego. C0 mówi, że nie ma zużycia niebieskiego, a M20 to wysokie zużycie purpurowego. Y0 oznacza, że żółty jest w porządku, a K80 pokazuje, że czarny tonera też sporo poszło. Tak więc, jak drukujesz coś, co jest głównie w tych kolorach, to właśnie te tonery będą wymagały uzupełnienia najszybciej. W branży druku cyfrowego mamy różne metody sprawdzania poziomów tonerów, jak czujniki czy systemy zarządzania, które mówią ci, kiedy trzeba wymienić zasobniki. Warto też zerknąć na stany tonerów przed większymi zadaniami, żeby nie było przestojów.

Pytanie 28

Jakie urządzenie jest używane do tworzenia profili kolorów ICC?

A. mikrometr

B. densytometr

C. spektograf

D. spektrofotometr

Spectrofotometr jest urządzeniem przeznaczonym do pomiaru intensywności światła w różnych zakresach długości fal, co czyni go idealnym narzędziem do tworzenia profili barwnych ICC (International Color Consortium). Profil ICC to zestaw danych, który opisuje sposób, w jaki dane kolorystyczne powinny być interpretowane przez różne urządzenia, takie jak monitory, drukarki czy skanery. Spektrofotometr umożliwia dokładne pomiary koloru, co jest kluczowe w procesach zarządzania kolorem. Dzięki jego zastosowaniu można zbudować profil kolorów, który odwzorowuje rzeczywiste kolory, które będą reprodukowane na różnych urządzeniach. W praktyce, na przykład w branży poligraficznej, korzystając ze spektrofotometru, drukarnie mogą dostosować swoje procesy produkcyjne, aby uzyskać spójność kolorystyczną między różnymi partiami wydruków. Dobrą praktyką jest regularne kalibrowanie spektrofotometru oraz stosowanie go w połączeniu z oprogramowaniem do zarządzania kolorem, co zapewnia zgodność z międzynarodowymi standardami kolorystycznymi."

Pytanie 29

Ile arkuszy papieru powinno zostać przygotowanych jako technologiczny naddatek w wysokości 10 procent, zakładając, że całkowity nakład wynosi 20 000 arkuszy?

A. 100 szt.

B. 200 szt.

C. 1 000 szt.

D. 2 000 szt.

Odpowiedź to 2 000 arkuszy papieru, co oznacza, że mamy 10-procentowy naddatek technologiczny przy nakładzie 20 000 arkuszy. Żeby to policzyć, wystarczy pomnożyć 20 000 przez 0,10, co daje nam właśnie 2 000 arkuszy. Ten naddatek jest super istotny w produkcji, szczególnie w drukarstwie, bo uwzględnia różne straty, które mogą się zdarzyć podczas realizacji zlecenia. Często zdarzają się błędy w druku, czy uszkodzenia papieru, albo obcięcia, które nie wyjdą idealnie. Dlatego właśnie naddatek pozwala lepiej zarządzać zasobami i mieć pewność, że na końcu nie zabraknie nam materiałów, żeby dokończyć projekt. W druku standardowo naddatek wynosi od 5% do 15%, w zależności od tego, co się produkuje. Jak mamy większe nakłady, powyżej 10 000 arkuszy, to warto pomyśleć o wyższych naddatkach, żeby uniknąć przestojów.

Pytanie 30

Jakie są wymiary plakatu w formacie A0?

A. 595 x 841 mm

B. 707 x 1000 mm

C. 841 x 1189 mm

D. 500 x 707 mm

Format A0 to taki podstawowy rozmiar w systemie ISO 216, co znaczy, że to coś, co definiuje, jak mają wyglądać różne formaty papieru, no i są jeszcze formaty B i C. Wymiary A0 to 841 na 1189 mm, czyli mamy tu prawie 1 metr kwadratowy. Często używa się go do druku plakatów, grafik czy prezentacji, bo ma naprawdę dużo miejsca na różne pomysły i informacje. A0 jest jak taka bazowa wersja dla innych formatów serii A, bo każde kolejne to tak jakby cięcie poprzedniego na pół wzdłuż krótszej krawędzi, co sprawia, że proporcje się zgadzają. Przykładowo A1 ma 594 na 841 mm, a A2 to 420 na 594 mm. W sumie, znajomość tych formatów jest mega ważna dla projektantów, architektów czy marketerów, bo często muszą dostosowywać swoje prace do wymogów druku czy prezentacji. Fajnie też wiedzieć, że te standardy są używane na całym świecie, co ułatwia współpracę i wymianę materiałów między różnymi krajami i branżami.

Pytanie 31

Aby przygotować szklaną powierzchnię do druku UV, konieczne jest nałożenie na nią odpowiedniego preparatu przed właściwym drukowaniem?

A. pudru drukarskiego

B. folii magnetycznej

C. jednego z tuszów "light"

D. primera gruntującego

Zastosowanie tuszów "light" na powierzchni szklanej nie jest właściwe, ponieważ nie są one przeznaczone do pracy z gładkimi, nieporowatymi materiałami, jak szkło. W rzeczywistości ich struktura i właściwości utrudniają adekwatne przyleganie oraz wchłanianie, co prowadzi do słabej jakości druku. W przypadku pudru drukarskiego, jego rola w procesie druku UV jest ograniczona i nie jest rekomendowany do wykończenia powierzchni szklanych, ponieważ nie zapewnia odpowiedniej przyczepności ani nie wspomaga trwałości końcowego wydruku. Folia magnetyczna również nie ma zastosowania w tym kontekście, jako że jest używana głównie w druku wielkoformatowym, gdzie wymagana jest możliwość łatwego przymocowania i demontażu. Pomijając fakt, że nie jest to materiał stosowany na szkle, jej zastosowanie w tym przypadku mogłoby prowadzić do problemów z trwałością i estetyką wydruku. Właściwe przygotowanie powierzchni jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości wydruków, a zastosowanie primerów gruntujących jest standardem w branży. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do typowych błędów, takich jak łuszczenie się farby, blaknięcie kolorów czy kruszenie tuszu, co wyraźnie podkreśla potrzebę znajomości odpowiednich technik i materiałów w procesie druku UV.

Pytanie 32

Jakie są wymiary ulotki w formacie A4 netto, jeśli z każdej strony dodano spady o długości 5 mm?

A. 216 × 307 mm

B. 220 × 303 mm

C. 220 × 307 mm

D. 216 × 303 mm

Wymiary ulotki o formacie A4 netto, po uwzględnieniu spadów wynoszących 5 mm z każdej strony, wynoszą 220 × 307 mm. Standardowy format A4 ma wymiary 210 × 297 mm. Dodając spady, które są niezbędne w druku offsetowym, gdzie kolor ma sięgać do krawędzi, musimy dodać 5 mm z każdej strony, co daje łącznie 10 mm w szerokości i 10 mm w wysokości. W rezultacie otrzymujemy wymiary 220 mm szerokości (210 mm + 10 mm) oraz 307 mm wysokości (297 mm + 10 mm). W praktyce spady są stosowane, aby uniknąć białych krawędzi na gotowych produktach po przycięciu. Dobrze zaprojektowana ulotka z uwzględnieniem spadów jest kluczowa dla uzyskania estetycznego i profesjonalnego wyglądu druku, co jest istotne zwłaszcza w branży marketingowej i reklamowej.

Pytanie 33

Ile stron formatu B5 ma broszura, która została wydrukowana na 2 arkuszach formatu B2?

A. 48 stron

B. 32 strony

C. 24 strony

D. 40 stron

Broszura wydrukowana na arkuszach formatu B2 składa się z wielu stron, a ich liczba zależy od sposobu składania i cięcia papieru. Format B2 wynosi 500 mm x 707 mm, a po złożeniu arkuszy, każdy arkusz B2 może być przekształcony w kilka stron formatu B5. Format B5 ma wymiary 176 mm x 250 mm. Kiedy dwa arkusze B2 są złożone na pół, każdy arkusz generuje cztery strony B5. Zatem, dwa arkusze B2 to 4 strony B5 na arkusz, co daje łącznie 8 stron B5. Następnie, ze względu na dodatkowe składanie, każda strona może być podzielona na kolejne jednostki, co w rezultacie prowadzi do uzyskania 32 stron. Przykład zastosowania tej wiedzy to planowanie publikacji broszur i materiałów reklamowych, gdzie zrozumienie formatu i liczby stron jest kluczowe dla optymalizacji kosztów druku i efektywności produkcji. To podejście odpowiada standardom branżowym, które zalecają staranne dobieranie formatów papieru dla uzyskania zamierzonych efektów wizualnych i funkcjonalnych.

Pytanie 34

Wymień podstawowe typy formatów zapisu dla plików graficznych bitmapowych?

A. CDR, Al, DOCX

B. JPEG, TIFF, PSD

C. CDR, DOC, INDD

D. PDF, AI, PCX

Wszystkie wymienione w niepoprawnych odpowiedziach formaty nie są typowymi formatami grafiki bitmapowej, co prowadzi do nieporozumień. CDR to format stworzony przez CorelDRAW, który obsługuje grafikę wektorową, a nie bitmapową. Użytkownicy często mylą grafikę wektorową z bitmapową, co może prowadzić do zakupu niewłaściwego oprogramowania lub stosowania niewłaściwych formatów do projektów graficznych. DOC i DOCX to formaty dokumentów Microsoft Word i nie mają zastosowania w kontekście grafiki. PDF to format, który może zawierać zarówno grafikę bitmapową, jak i wektorową, ale sam w sobie nie jest wyłącznie formatem bitmapowym. AI, będący formatem Adobe Illustrator, również dotyczy grafiki wektorowej, co czyni go nieodpowiednim w tym kontekście. PCX, chociaż jest formatem bitmapowym, jest dziś rzadko używany i nie osiągnął popularności, jak JPEG czy TIFF. Zrozumienie różnicy między grafiką bitmapową a wektorową oraz znajomość odpowiednich formatów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania projektami graficznymi oraz zapewnienia ich jakości i kompatybilności w różnych mediach.

Pytanie 35

Co oznacza termin 'proof' w kontekście druku?

A. Specjalny papier do druku

B. Rodzaj farby drukarskiej

C. Format pliku graficznego

D. Próbny wydruk do sprawdzenia

Termin 'proof' w kontekście druku odnosi się do próbnego wydruku, który jest używany do sprawdzenia, jak finalny produkt będzie wyglądać po wydrukowaniu. Jest to kluczowy etap w procesie drukowania, ponieważ pozwala na ocenę jakości kolorów, rozdzielczości, a także rozmieszczenia elementów graficznych. Moim zdaniem, proof jest jak próbne danie w kuchni – zanim zaserwujesz gościom, musisz upewnić się, że wszystko jest dokładnie tak, jak być powinno. W praktyce, proof można wykonywać na różne sposoby, od cyfrowych wydruków na specjalnym papierze proofingowym po bardziej zaawansowane technologie, takie jak proofing na maszynie drukarskiej. Ważne jest, aby proof był jak najbardziej zbliżony do finalnego produktu, co pozwala na wykrycie ewentualnych błędów i ich korektę przed rozpoczęciem masowej produkcji. W branży poligraficznej standardem jest dążenie do jak najwierniejszego odwzorowania kolorów i detali, co jest możliwe właśnie dzięki profesjonalnym próbkom proofingowym.

Pytanie 36

Jaką czynność należy wykonać podczas tworzenia tekstu, aby dostosować odstępy pomiędzy wybranymi parami znaków, np.: V A?

A. Trapping

B. Leading

C. Kerning

D. Tracking

Kerning to proces regulacji odległości pomiędzy konkretnymi parami znaków, co jest niezwykle istotne w typografii, aby uzyskać estetyczny i czytelny wygląd tekstu. Przykładem zastosowania kerningu jest sytuacja, gdy tworzymy nagłówki lub logo, gdzie pary znaków takie jak 'V A' mogą wyglądać nieproporcjonalnie, jeśli nie zostaną odpowiednio dostosowane. Zbyt duża odległość może sprawić, że tekst będzie wyglądał na rozproszony, natomiast zbyt mała odległość może prowadzić do zlewania się liter. W profesjonalnym projektowaniu graficznym standardem jest używanie narzędzi do kerningu w programach takich jak Adobe InDesign czy Illustrator, które pozwalają na precyzyjne dostosowanie odległości w zależności od zastosowanego kroju pisma. Dobrze skonfigurowany kerning przyczynia się do lepszej czytelności i estetyki projektu, co jest kluczowe w komunikacji wizualnej.

Pytanie 37

Jaką masę ma 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700× 1 000 mm oraz gramaturze 100 g/m²?

A. 35 kg

B. 50 kg

C. 95 kg

D. 70 kg

Wiesz, żeby obliczyć masę 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700 × 1 000 mm i gramaturze 100 g/m², można użyć prostego wzoru. Najpierw musisz znaleźć powierzchnię jednego arkusza, czyli 0,7 m × 1,0 m, co daje nam 0,7 m². Następnie, liczymy masę jednego arkusza, czyli 0,7 m² pomnożone przez 100 g/m², co kończy się na 70 g za arkusz. Teraz, żeby znaleźć masę tych 1 000 arkuszy, wystarczy pomnożyć 1 000 arkuszy przez 70 g, więc mamy 70 000 g, co w kilogramach daje 70 kg. W branży poligraficznej znajomość gramatury i wymiarów papieru jest naprawdę ważna, bo pomaga dokładnie zaplanować koszty materiałów i transportu. Dobrą praktyką jest sprawdzenie wszystkich obliczeń przed rozpoczęciem produkcji, bo to może uratować nas przed niepotrzebnymi problemami z finansami.

Pytanie 38

W systemie Didota, długość punktu typograficznego wynosi około

A. 0,376 mm

B. 0,676 mm

C. 0,673 mm

D. 0,367 mm

Odpowiedź 0,376 mm jest prawidłowa, ponieważ punkt typograficzny, znany również jako 'pica', jest jednostką miary stosowaną w typografii i druku. W kontekście systemu Didota, który opiera się na precyzyjnych miarach typograficznych, długość punktu typograficznego wynosi dokładnie 0,376 mm. Ta miara jest kluczowa w projektowaniu typografii, ponieważ wpływa na wielkość czcionek, odstępy między literami oraz ogólną estetykę tekstu. W praktyce, dobór odpowiednich rozmiarów czcionek opartych na punktach typograficznych pozwala na zachowanie wysokiej jakości druku oraz czytelności tekstu, co jest szczególnie istotne w publikacjach profesjonalnych. Standardy typograficzne, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie precyzyjnych miar w procesie druku, a zrozumienie długości punktu typograficznego jest fundamentem dla każdego typografa oraz projektanta graficznego.

Pytanie 39

Jaki format pozwala na zapis animowanego pliku przeznaczonego do publikacji w sieci z zachowaniem przezroczystości?

A. PSD

B. EPS

C. JPG

D. GIF

Odpowiedzi takie jak JPG, PSD oraz EPS nie są odpowiednie do zapisywania animowanych plików z zachowaniem przezroczystości, co jest kluczowym aspektem omawianego zagadnienia. Format JPG (Joint Photographic Experts Group) jest popularny do przechowywania obrazów rastrowych, jednak nie obsługuje przezroczystości ani animacji. JPG jest idealny dla zdjęć wysokiej jakości, lecz jego algorytm kompresji usuwa informacje o przezroczystości, co czyni go niewłaściwym wyborem w kontekście animacji, gdzie przezroczystość jest często wymagana. Z kolei format PSD (Photoshop Document) jest natywnym formatem plików programu Adobe Photoshop, służącym do przechowywania wszystkich warstw, efektów oraz innych informacji o projekcie. Choć PSD może zawierać przezroczystość, nie jest on formatem przeznaczonym do publikacji w Internecie i nie obsługuje animacji w tradycyjnym sensie. Format EPS (Encapsulated PostScript) również nie jest odpowiedni dla animacji. EPS jest używany głównie do wymiany grafik wektorowych oraz bitmapowych między różnymi systemami graficznymi, ale nie oferuje wsparcia dla animacji ani przezroczystości w sposób, który można by wykorzystać w sieci. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że te formaty mogłyby spełniać wymagania dotyczące animacji, jednak ich struktura i przeznaczenie są inne, co prowadzi do niewłaściwych wyborów przy projektowaniu interaktywnych treści internetowych.

Pytanie 40

Drukowanie arkusza z jednolitym tłem pokrywającym 100% powierzchni farbą określanym jest jako

A. gradientu

B. tinty

C. apli

D. siatki

Zastosowanie terminów takich jak 'siatki', 'tinty' i 'gradienty' w kontekście drukowania jednolitym tłem o 100% pokryciu farbą jest mylące i nieprecyzyjne. Siatki w druku odnoszą się do techniki, w której używa się różnych wzorów punktów w celu uzyskania odcieni oraz gradientów kolorów. Jest to technika, która nie zapewnia jednolitego pokrycia, co jest wymagane w przypadku zadrukowywania arkuszy apli. Terminy 'tinty' i 'gradienty' również sugerują stosowanie różnorodnych odcieni oraz przejść kolorystycznych, co jest sprzeczne z ideą uzyskania jednorodnego tła. Gradient to płynne przejście między dwoma lub więcej kolorami, co w praktyce nie odpowiada 100% pokryciu farbą, lecz tworzy efekt wielobarwności. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków często polegają na myleniu technik druku i ich zastosowania. W praktyce ważne jest, aby zrozumieć różnice między tymi pojęciami oraz ich wpływ na jakość finalnego produktu. W kontekście norm druku, takich jak ISO 12647, kluczowe jest stosowanie odpowiednich technik i standardów, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości druku zgodnej z oczekiwaniami klientów. Właściwe zrozumienie terminologii oraz zastosowania poszczególnych technik jest niezbędne, aby uniknąć błędów w projektach graficznych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej