Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 12 marca 2025 10:54
  • Data zakończenia: 12 marca 2025 11:18

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaką długość ma maska sieci dla adresów z klasy B?

A. 24 bity
B. 12 bitów
C. 16 bitów
D. 8 bitów
Odpowiedź 16 bitów jest prawidłowa, ponieważ w klasie B adresy IP mają zdefiniowaną długość maski sieci wynoszącą 255.255.0.0, co odpowiada 16 bitom przeznaczonym na identyfikację sieci. Klasa B jest używana w dużych sieciach, gdzie liczba hostów w sieci jest znaczna. Zastosowanie tej długości maski pozwala na podział dużych przestrzeni adresowych, co jest istotne w kontekście efektywnego zarządzania adresami IP. W praktyce, adresy IP klasy B są często wykorzystywane w organizacjach oraz instytucjach posiadających wiele urządzeń w sieci. Przykładem zastosowania jest zbudowanie infrastruktury dla korporacji, gdzie adresy przypisane do różnych działów mogą być zarządzane w ramach tej samej sieci. Warto również zauważyć, że w standardach TCP/IP, klasy adresowe są klasyfikowane w sposób, który wspiera różnorodne scenariusze sieciowe, a znajomość długości maski jest kluczowa dla administratorów sieci.

Pytanie 2

Na ilustracji pokazano część efektu działania programu przeznaczonego do testowania sieci. Sugeruje to użycie polecenia diagnostycznego w sieci

Ilustracja do pytania
A. tracert
B. netstat
C. route
D. arp
Netstat jest narzędziem służącym do monitorowania połączeń sieciowych na danym urządzeniu. Wyświetla szczegółowe informacje o aktualnych połączeniach TCP/IP takich jak adresy IP lokalne i zdalne oraz stan połączeń np. ESTABLISHED czy TIME_WAIT. Jest to nieocenione narzędzie diagnostyczne w administracji siecią pozwalające na szybkie identyfikowanie problemów z połączeniami lub nieautoryzowanymi połączeniami wychodzącymi. Praktyczne zastosowanie netstat obejmuje analizę ruchu sieciowego w celu wykrywania potencjalnych ataków czy też monitorowanie połączeń otwartych przez aplikacje serwerowe. Netstat wspiera również administratorów w zarządzaniu zasobami sieciowymi zgodnie z dobrymi praktykami bezpieczeństwa informatycznego pozwalając na szybkie wykrywanie nieprawidłowości w ruchu sieciowym. Warto również zauważyć że netstat jest dostępny na różnych systemach operacyjnych co czyni go uniwersalnym narzędziem w arsenale każdego specjalisty IT. Jego stosowanie zgodne z dobrymi praktykami zaleca regularne monitorowanie logów w celu utrzymania bezpieczeństwa i stabilności sieci.

Pytanie 3

Na ilustracji przedstawiono symbol urządzenia cyfrowego

Ilustracja do pytania
A. demultipleksera priorytetowego
B. multipleksera priorytetowego
C. kodera priorytetowego
D. dekodera priorytetowego
Dekoder priorytetu, multiplekser priorytetu oraz demultiplekser priorytetu pełnią różne funkcje w systemach cyfrowych, które nie pasują do opisu kodera priorytetu. Dekoder priorytetu w rzeczywistości nie jest standardowym elementem układów cyfrowych. Dekoder ogólnie przekształca kod wejściowy na unikalny sygnał wyjściowy, ale nie jest stosowany do priorytetyzacji sygnałów. Multiplekser priorytetu łączy wiele wejść w jedno wyjście, wybierając jedno z wejść na podstawie sygnału sterującego, ale nie jest związany z hierarchią priorytetów. Jego funkcja to selekcja kanału, a nie ustalanie priorytetu. W przypadku demultipleksera priorytetu mamy do czynienia z procesem odwrotnym do multipleksera gdzie jeden sygnał wejściowy jest kierowany na jedno z wielu wyjść, ponownie bez uwzględnienia priorytetu. Błędne przypisanie funkcji może wynikać z braku zrozumienia, że priorytetyzacja jest specyficzna dla zastosowań, które wymagają rozstrzygania konfliktów między równoczesnymi żądaniami systemowymi co jest istotne w kontekście przerwań sprzętowych i zarządzania zasobami w systemach komputerowych. Zrozumienie różnic między tymi elementami jest kluczowe dla projektowania wydajnych układów cyfrowych zgodnie z najlepszymi praktykami inżynierskimi.

Pytanie 4

Które z poniższych stwierdzeń odnosi się do sieci P2P – peer to peer?

A. Wymaga istnienia centralnego serwera z odpowiednim oprogramowaniem
B. Komputer w tej sieci może jednocześnie działać jako serwer i klient
C. Udostępnia jedynie zasoby na dysku
D. Jest to sieć zorganizowana w strukturę hierarchiczną
Sieci P2P (peer to peer) charakteryzują się tym, że każdy komputer w sieci może pełnić zarówno rolę klienta, jak i serwera. W praktyce oznacza to, że użytkownicy mogą zarówno udostępniać swoje zasoby, jak i korzystać z zasobów innych użytkowników. Przykładem zastosowania tej architektury jest popularny system wymiany plików BitTorrent, w którym każdy uczestnik pobiera fragmenty pliku od innych użytkowników, jednocześnie dzieląc się swoimi fragmentami z innymi. Ta decentralizacja przyczynia się do większej efektywności oraz odporności na awarie, ponieważ nie ma jednego punktu, którego awaria mogłaby zakłócić cały system. Dzięki temu P2P jest często wykorzystywane w aplikacjach takich jak gry online, komunikatory, a także w systemach blockchain. Z praktycznego punktu widzenia, wykorzystanie modelu P2P pozwala na zwiększenie przepustowości sieci oraz lepsze wykorzystanie posiadanych zasobów, co jest zgodne z nowoczesnymi standardami zarządzania sieciami.

Pytanie 5

Aby stworzyć nowego użytkownika o nazwie egzamin z hasłem qwerty w systemie Windows XP, należy wykorzystać polecenie

A. useradd egzamin qwerty /add
B. net user egzamin qwerty /add
C. adduser egzamin qwerty /add
D. user net egzamin qwerty /add
Polecenie 'net user egzamin qwerty /add' jest poprawne, ponieważ 'net user' to właściwe narzędzie do zarządzania kontami użytkowników w systemie Windows XP. Użycie tego polecenia pozwala administratorom szybko i efektywnie dodawać nowe konta użytkowników. W skład polecenia wchodzi: 'egzamin' jako nazwa nowego użytkownika oraz 'qwerty' jako hasło, które użytkownik będzie używał do logowania. Praktyczne zastosowanie tego polecenia obejmuje sytuacje, w których administratorzy muszą szybko dodać wielu użytkowników do systemu, na przykład w instytucjach edukacyjnych lub w większych firmach. Ważne jest, aby pamiętać o stosowaniu dobrych praktyk związanych z bezpieczeństwem, takich jak tworzenie silnych haseł oraz regularne monitorowanie kont użytkowników. Używanie polecenia 'net user' jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu systemem, ponieważ zapewnia spójność i łatwość w administracji użytkownikami. Dodatkowo, to polecenie jest częścią standardowych narzędzi systemowych, co czyni je łatwo dostępnym dla każdego administratora.

Pytanie 6

Aby uniknąć różnic w kolorystyce pomiędzy zeskanowanymi zdjęciami na wyświetlaczu komputera a ich oryginałami, konieczne jest przeprowadzenie

A. modelowanie skanera
B. interpolację skanera
C. kalibrację skanera
D. kadrowanie skanera
Kalibracja skanera to proces, w którym dostosowuje się parametry urządzenia, aby osiągnąć maksymalną zgodność kolorystyczną między zeskanowanymi obrazami a oryginałami. Proces ten jest niezbędny, ponieważ różnice w kolorach mogą wynikać z różnic w oprogramowaniu, sprzęcie, a także z ustawień skanera. Kalibracja polega na wykorzystaniu wzorców kolorystycznych, które pozwalają na dokładne odwzorowanie barw. Przykładem zastosowania kalibracji może być sytuacja, gdy grafika drukarska musi być zgodna z jej cyfrowym odpowiednikiem. Aby to osiągnąć, operator skanera wykonuje kalibrację na podstawie znanych standardów kolorów, takich jak sRGB czy Adobe RGB, co zapewnia spójność i powtarzalność kolorów. Ponadto, regularna kalibracja jest zalecana jako dobra praktyka w branży, aby zminimalizować błędy kolorystyczne, które mogą wystąpić z biegiem czasu.

Pytanie 7

Które z urządzeń używanych w sieciach komputerowych nie modyfikuje liczby kolizyjnych domen?

A. Hub.
B. Switch.
C. Router.
D. Serwer.
Serwer w sieci komputerowej pełni rolę hosta, który przechowuje i udostępnia zasoby oraz usługi dla innych urządzeń, ale nie jest odpowiedzialny za przesyłanie danych między nimi tak, jak robią to przełączniki czy routery. W kontekście domen kolizyjnych, serwer nie wpływa na ich liczbę, ponieważ sam nie uczestniczy w procesie przesyłania danych w warstwie łącza danych, gdzie kolizje mogą występować. Przykładowo, serwery mogą być wykorzystywane do hostowania aplikacji internetowych czy baz danych, ale ich działanie nie zmienia topologii sieci ani nie wpływa na ilość kolizji w sieci. W praktyce, stosowanie serwerów w architekturze klient-serwer pozwala na efektywne zarządzanie danymi i zasobami, a ich rola w sieci koncentruje się na przetwarzaniu i udostępnianiu informacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu sieci i architekturze IT.

Pytanie 8

Jaką sumę należy zapłacić za wymianę karty graficznej w komputerze, jeżeli cena karty wynosi 250 zł, a czas wymiany przez pracownika serwisu to 80 minut, przy czym każda rozpoczęta godzina pracy kosztuje 50 zł?

A. 400 zł
B. 250 zł
C. 300 zł
D. 350 zł
Koszt wymiany karty graficznej w komputerze wynosi 350 zł, ponieważ obejmuje zarówno cenę samej karty, jak i koszt robocizny. Karta graficzna kosztuje 250 zł, a wymiana zajmuje 80 minut. W branży usług informatycznych standardowo każda rozpoczęta roboczogodzina jest liczona przez serwis, co oznacza, że 80 minut pracy (1 godzina i 20 minut) jest zaokrąglane do 2 godzin. Koszt robocizny wynosi więc 100 zł (2 godziny x 50 zł za godzinę). Łączny koszt wymiany to 250 zł (cena karty) + 100 zł (koszt robocizny) = 350 zł. Warto zwrócić uwagę, że w praktyce, koszt wymiany komponentów w komputerze powinien zawsze uwzględniać zarówno ceny części, jak i robocizny, co jest standardem w większości serwisów komputerowych.

Pytanie 9

Aby zapobiec uszkodzeniu układów scalonych, podczas konserwacji sprzętu komputerowego należy używać

A. okularów ochronnych
B. opaski antystatycznej
C. rękawiczek gumowych
D. rękawiczek skórzanych
Opaska antystatyczna jest kluczowym elementem ochrony podczas naprawy sprzętu komputerowego, ponieważ zapobiega gromadzeniu się ładunków elektrycznych na ciele technika. Te ładunki mogą być niebezpieczne dla wrażliwych układów scalonych, które mogą ulec uszkodzeniu w wyniku wyładowania elektrostatycznego (ESD). Używanie opaski antystatycznej pozwala na odprowadzenie tych ładunków do ziemi, minimalizując ryzyko uszkodzenia komponentów. W praktyce, technicy powinni zawsze zakładać opaskę przed rozpoczęciem pracy z elektroniką, szczególnie w przypadku wymiany lub naprawy podzespołów, takich jak procesory, pamięci RAM czy karty graficzne. Dobre praktyki branżowe zalecają również, aby miejsce pracy było odpowiednio uziemione, co zwiększa efektywność działania opaski. Dodatkowo, stosowanie opasek antystatycznych jest zgodne z normami ochrony przed ESD, takimi jak ANSI/ESD S20.20, które określają wymogi dla stanowisk roboczych zajmujących się elektroniką. Stosowanie ich w codziennej pracy przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa i niezawodności naprawianego sprzętu.

Pytanie 10

Jakie informacje o wykorzystywaniu pamięci wirtualnej można uzyskać, analizując zawartość pliku w systemie Linux?

A. /etc/inittab
B. xload
C. pagefile.sys
D. /proc/vmstat
Odpowiedzi xload, /etc/inittab oraz pagefile.sys nie są związane z bezpośrednim monitorowaniem statystyk użycia pamięci wirtualnej w systemie Linux. xload to narzędzie graficzne, które wizualizuje obciążenie CPU oraz pamięci, ale nie dostarcza szczegółowych danych na temat pamięci wirtualnej. Narzędzie to wspiera użytkowników w ogólnym monitorowaniu wydajności, jednak jego funkcjonalność jest ograniczona i nie zastępuje analizy danych z plików systemowych. Plik /etc/inittab jest plikiem konfiguracyjnym, który nie ma związku z pamięcią operacyjną ani wirtualną. Zawiera informacje na temat poziomów uruchamiania i procesów startowych, co czyni go zupełnie nieprzydatnym w kontekście analizy pamięci. Natomiast pagefile.sys to plik wymiany używany w systemach Windows, a nie w Linuxie. Tego typu błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego architektury systemów operacyjnych i ich specyficznych plików konfiguracyjnych. W praktyce, korzystanie z narzędzi i plików związanych z danym systemem operacyjnym jest kluczowe przy monitorowaniu i zarządzaniu pamięcią; każda platforma ma swoje unikalne zasoby, które należy znać i umieć wykorzystać.

Pytanie 11

W standardzie Ethernet 100BaseTX do przesyłania danych używane są żyły kabla UTP podłączone do pinów

Ilustracja do pytania
A. 4, 5, 6, 7
B. 1, 2, 3, 4
C. 1, 2, 3, 6
D. 1, 2, 5, 6
W sieci Ethernet 100BaseTX wykorzystywane są cztery piny w złączu RJ-45 do przesyłania i odbierania danych. Wśród dostępnych odpowiedzi niektóre zawierają błędne kombinacje pinów. Na przykład piny 4, 5, 6 i 7 nie są używane w standardzie Ethernet 100BaseTX do transmisji danych, co może wynikać z mylnego zrozumienia, że wszystkie piny w kablu są aktywne lub że inne standardy mogą używać innych konfiguracji pinów. Piny 1, 2, 5 i 6 również nie są poprawną konfiguracją, ponieważ mimo iż zawierają dwa właściwe piny (1 i 2), to piny 5 i 6 są błędnie zgrupowane. Tego typu błędy są często wynikiem nieznajomości specyfikacji technicznych i standardów sieciowych, takich jak EIA/TIA-568A i 568B, które precyzyjnie określają, które pary przewodów mają być używane do transmisji danych. Ważne jest, aby zawsze odnosić się do oficjalnej dokumentacji, która wskazuje właściwe parowanie przewodów, aby zapewnić prawidłowe działanie sieci i uniknąć zakłóceń sygnału czy problemów z łącznością, które mogą wynikać z nieprawidłowego okablowania. Prawidłowa konfiguracja wpływa na jakość i stabilność połączeń, dlatego też każdy technik sieciowy powinien być świadomy tych standardów i ich praktycznego zastosowania w codziennej pracy z sieciami komputerowymi.

Pytanie 12

Jakie informacje można uzyskać za pomocą programu Wireshark?

A. Ruch pakietów sieciowych.
B. Zwarcie przewodów.
C. Przerwy w okablowaniu.
D. Połączenia par przewodów.
Wireshark jest narzędziem służącym do analizy ruchu sieciowego, które umożliwia przechwytywanie, analizowanie i wizualizowanie danych przesyłanych w sieci komputerowej. Dzięki Wireshark można obserwować ruch pakietów sieciowych w czasie rzeczywistym, co jest nieocenione w diagnostyce problemów związanych z wydajnością sieci, bezpieczeństwem, a także w analizie protokołów komunikacyjnych. Przykłady zastosowania obejmują monitorowanie przesyłania danych w protokołach takich jak TCP/IP, UDP, HTTP, co pozwala na identyfikację nietypowych wzorców ruchu, takich jak ataki DDoS czy nieautoryzowane przesyłanie danych. Wireshark jest także używany w edukacji, aby zrozumieć, jak działają różne protokoły sieciowe oraz w badaniach naukowych, gdzie analiza danych sieciowych jest kluczowa. Umożliwia to inżynierom sieciowym i specjalistom ds. bezpieczeństwa podejmowanie świadomych decyzji na podstawie zebranych danych oraz zgodność z najlepszymi praktykami branżowymi takimi jak ITIL czy ISO/IEC 27001.

Pytanie 13

W standardzie Ethernet 100Base-TX do przesyłania danych używane są żyły kabla UTP przypisane do pinów

A. 4,5,6,7
B. 1,2,5,6
C. 1,2,3,4
D. 1,2,3,6
Wybór odpowiedzi, która nie obejmuje pinów 1, 2, 3 i 6, jest błędny z kilku powodów. Po pierwsze, w kablu UTP wykorzystywanym w standardzie 100Base-TX, tylko te konkretne piny są przypisane do przesyłania i odbierania danych. Piny 4 i 5, które pojawiają się w niektórych odpowiedziach, są przeznaczone do innych zastosowań, takich jak pomocnicze zasilanie w standardzie PoE (Power over Ethernet) lub nie są używane w 100Base-TX, co prowadzi do nieporozumień. W kontekście sieci Ethernet, ważne jest posiadanie dokładnej wiedzy na temat tego, jak są skonstruowane różne standardy i jakie mają zastosowania. Wybór niewłaściwych pinów może skutkować nieprawidłową komunikacją i obniżoną wydajnością sieci. Ponadto, stosowanie błędnych żył może prowadzić do zakłóceń sygnału, co w praktyce przekłada się na problemy z transmisją danych, takie jak opóźnienia, utrata pakietów czy całkowita utrata połączenia. Wiedza na temat standardów Ethernet, takich jak 100Base-TX, jest kluczowa dla każdego profesjonalisty zajmującego się ustawianiem lub zarządzaniem sieciami komputerowymi. Prawidłowe podłączenia żył w kablu Ethernet wpływają nie tylko na jego funkcjonalność, ale również na stabilność i jakość całego systemu sieciowego.

Pytanie 14

W klasycznym adresowaniu, adres IP 74.100.7.8 przyporządkowany jest do

A. klasy C
B. klasy B
C. klasy A
D. klasy D
Adres IP 74.100.7.8 należy do klasy A, ponieważ pierwsza okteta (74) mieści się w zakresie od 1 do 126. Klasa A jest zarezerwowana dla dużych sieci i pozwala na przydzielenie znacznej liczby adresów IP, co czyni ją idealną dla organizacji, które potrzebują dużej liczby hostów. W adresowaniu klasowym, pierwsza okteta definiuje klasę adresu: klasa A (1-126), klasa B (128-191), klasa C (192-223), klasa D (224-239) i klasa E (240-255). Przykładowo, organizacje takie jak duże korporacje czy dostawcy usług internetowych często korzystają z klasy A, aby przydzielić adresy IP dla swoich serwerów i urządzeń. Znajomość klasyfikacji adresów IP jest istotna w kontekście routingu i zarządzania sieciami, gdyż pozwala na efektywne planowanie i wdrażanie architektury sieciowej, a także na minimalizację problemów związanych z konfliktem adresów. Klasa A wspiera również możliwość zastosowania CIDR (Classless Inter-Domain Routing), co umożliwia bardziej elastyczne zarządzanie przestrzenią adresową.

Pytanie 15

W systemie Windows mechanizm ostrzegający przed uruchamianiem nieznanych aplikacji oraz plików pobranych z Internetu funkcjonuje dzięki

A. zaporze systemu Windows
B. Windows Ink
C. Windows SmartScreen
D. Windows Update
Windows SmartScreen to funkcja zabezpieczeń w systemie Windows, która ma na celu ochronę użytkowników przed uruchamianiem potencjalnie niebezpiecznych aplikacji i plików pobranych z Internetu. Działa ona poprzez analizowanie plików w czasie rzeczywistym i porównywanie ich z bazą danych znanych zagrożeń. Gdy użytkownik próbuje uruchomić program, SmartScreen ocenia ryzyko, a w przypadku zidentyfikowania zagrożenia wyświetla alert ostrzegawczy. Jest to niezwykle przydatne w codziennym użytkowaniu, szczególnie w kontekście wzrastającej liczby cyberataków i złośliwego oprogramowania. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której użytkownik pobiera plik z mniej znanej strony internetowej i przed jego uruchomieniem SmartScreen informuje o potencjalnym ryzyku, co pozwala na podjęcie świadomej decyzji o dalszym działaniu. Warto podkreślić, że ta funkcjonalność jest częścią zalecanych praktyk w zakresie zarządzania bezpieczeństwem IT, które sugerują stosowanie wielowarstwowych metod ochrony, w tym ograniczenie uruchamiania nieznanych aplikacji. Włączenie SmartScreen w systemie Windows jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie minimalizacji ryzyka związanego z cyberzagrożeniami.

Pytanie 16

Aby uporządkować dane pliku na dysku twardym, zapisane w klastrach, które nie sąsiadują ze sobą, tak aby znajdowały się w sąsiadujących klastrach, należy przeprowadzić

A. oczyszczanie dysku
B. defragmentację dysku
C. program scandisk
D. program chkdsk
Defragmentacja dysku to proces, który reorganizuje dane na dysku twardym w taki sposób, aby pliki zajmowały sąsiadujące ze sobą klastrów, co znacząco zwiększa wydajność systemu. W miarę jak pliki są tworzone, modyfikowane i usuwane, mogą one być zapisywane w różnych, niesąsiadujących ze sobą lokalizacjach. To prowadzi do fragmentacji, co z kolei powoduje, że głowica dysku musi przemieszczać się w różne miejsca, aby odczytać pełny plik. Defragmentacja eliminuje ten problem, co skutkuje szybszym dostępem do danych. Przykładowo, regularne przeprowadzanie defragmentacji na komputerach z systemem Windows, zwłaszcza na dyskach HDD, może poprawić czas ładowania aplikacji i systemu operacyjnego, jak również zwiększyć ogólną responsywność laptopa lub komputera stacjonarnego. Warto pamiętać, że w przypadku dysków SSD defragmentacja nie jest zalecana z powodu innej architektury działania, która nie wymaga reorganizacji danych w celu poprawy wydajności. Zamiast tego, w SSD stosuje się technologię TRIM, która zarządza danymi w inny sposób.

Pytanie 17

IMAP jest protokołem do

A. synchronizacji czasu z serwerami
B. nadzoru nad urządzeniami sieciowymi
C. odbierania wiadomości e-mail
D. wysyłania wiadomości e-mail
Ludzie często mylą IMAP z innymi protokołami, na przykład tymi do monitorowania sieci czy do wysyłania maili. Monitorowanie urządzeń w sieci zazwyczaj dzieje się za pomocą czegoś takiego jak SNMP, które zbiera info o stanie sprzętu. Często administratorzy używają tego do sprawdzania, jak działają routery czy przełączniki, co po prostu pomaga w utrzymaniu całej infrastruktury. A synchronizacja czasu? Zwykle to robią serwery NTP, żeby urządzenia miały poprawny czas. Wysyłanie maili z kolei odbywa się przez SMTP, który transportuje wiadomości od nadawcy do odbiorcy. IMAP i SMTP to kompletnie różne rzeczy, bo IMAP skupia się na odbiorze i zarządzaniu wiadomościami. Czasami ludzie nie rozumieją, jakie zadania mają różne protokoły, i stąd biorą się błędy w odpowiedziach.

Pytanie 18

NAT64 (Network Address Translation 64) to proces, który dokonuje mapowania adresów

A. prywatne na adresy publiczne
B. MAC na adresy IPv4
C. IPv4 na adresy MAC
D. IPv4 na adresy IPv6
NAT64 jest technologią translacji adresów, która umożliwia komunikację między sieciami IPv4 i IPv6, co jest niezbędne w dobie przechodzenia na nowy protokół. NAT64 realizuje mapowanie adresów IPv4 na adresy IPv6, co pozwala na wykorzystanie istniejącej infrastruktury IPv4 w środowisku IPv6. Przykładem zastosowania NAT64 może być sytuacja, gdy organizacja posiada zasoby dostępne tylko w IPv4, ale użytkownicy korzystają z sieci IPv6. Umożliwiając dostęp do tych zasobów, NAT64 przyczynia się do płynnej migracji i współistnienia obu protokołów. Technologia ta jest zgodna z wytycznymi IETF, które podkreślają znaczenie interoperacyjności między różnymi protokołami. Ponadto, NAT64 współpracuje z mechanizmem DNS64, który mapuje zapytania DNS IPv6 na odpowiednie adresy IPv4, co stanowi ważny element ekosystemu sieciowego. Dzięki NAT64 administratorzy sieci mogą efektywnie zarządzać przejściem z IPv4 na IPv6, co jest kluczowe w kontekście globalnego wyczerpywania się adresów IPv4.

Pytanie 19

Jakie polecenie w systemie Linux pozwala na dodanie istniejącego użytkownika nowak do grupy technikum?

A. usergroup -g technikum nowak
B. useradd -g technikum nowak
C. usermod -g technikum nowak
D. grups -g technikum nowak
Niestety, żadna z pozostałych opcji nie jest prawidłowa i każda z nich zawiera merytoryczne błędy. Polecenie "grups -g technikum nowak" nie istnieje w systemie Linux. Istnieje polecenie "groups", ale jego funkcja polega na wyświetlaniu grup, do których należy dany użytkownik, a nie na przypisywaniu go do grupy. Wykorzystanie "useradd -g technikum nowak" jest również błędne, ponieważ polecenie "useradd" jest stosowane do tworzenia nowych kont użytkowników, a nie do modyfikacji istniejących. Opcja "-g" w tym przypadku również odnosiłaby się do przypisania nowego użytkownika do grupy, co nie jest zgodne z zamierzeniem pytania. "usergroup -g technikum nowak" jest całkowicie niepoprawne, ponieważ "usergroup" nie jest standardowym poleceniem w systemach Linux. W praktyce, pomylenie tych poleceń można przypisać do braku zrozumienia funkcji dostępnych narzędzi do zarządzania użytkownikami oraz odpowiednich opcji, które można im nadać. Kluczowe jest, aby administratorzy systemów poznali dokumentację i standardy poleceń w Linuxie, aby skutecznie zarządzać użytkownikami i ich uprawnieniami oraz uniknąć błędów, które mogą prowadzić do problemów z bezpieczeństwem i dostępem do zasobów.

Pytanie 20

Która operacja może skutkować nieodwracalną utratą danych w przypadku awarii systemu plików?

A. przeskanowanie programem antywirusowym
B. formatowanie dysku
C. wykonanie skanowania scandiskiem
D. uruchomienie systemu operacyjnego
Formatowanie dysku to proces, który polega na przygotowaniu nośnika danych do przechowywania informacji poprzez usunięcie wszystkich obecnych danych na dysku oraz stworzenie nowego systemu plików. W przypadku uszkodzenia systemu plików, formatowanie jest jedną z nielicznych czynności, która całkowicie eliminuje dane, pozostawiając nośnik pustym. Przykładem zastosowania formatowania może być sytuacja, gdy dysk twardy jest uszkodzony i wymaga ponownego użycia. Standardowe procedury w branży IT zalecają przechowywanie kopii zapasowych danych przed formatowaniem, aby uniknąć nieodwracalnej utraty informacji. Warto pamiętać, że proces ten powinien być przeprowadzany z uwagą i zrozumieniem, ponieważ po formatowaniu odzyskanie danych może być niemożliwe, co czyni tę operację krytyczną w zarządzaniu danymi. Dobre praktyki w zakresie zarządzania danymi obejmują dokonanie szczegółowej oceny przed podjęciem decyzji o formatowaniu oraz użycie narzędzi do odzyskiwania danych, które mogą pomóc w sytuacjach awaryjnych, zanim podejmiemy takie kroki.

Pytanie 21

Pierwszą usługą, która jest instalowana na serwerze, to usługa domenowa w Active Directory. W trakcie instalacji kreator automatycznie poprosi o zainstalowanie usługi serwera.

A. DHCP
B. FTP
C. DNS
D. WEB
FTP (File Transfer Protocol) jest protokołem służącym do przesyłania plików w sieci, a jego zastosowanie dotyczy głównie transferu danych pomiędzy serwerami a klientami. FTP nie pełni roli usługi domenowej, dlatego nie jest wymagany podczas instalacji Active Directory. Podobnie, usługa WEB, odnosząca się do hostowania stron internetowych, jest niezwiązana z zarządzaniem domenami w Active Directory, a jej funkcjonalność nie obejmuje rozwiązywania nazw ani adresów w sieci. Z kolei DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest usługą odpowiedzialną za automatyczne przydzielanie adresów IP urządzeniom w sieci, ale nie jest tożsama z funkcją DNS. Często błędnym myśleniem jest mylenie tych usług, gdyż wszystkie mają swoje specyficzne zastosowania w infrastrukturze sieciowej, ale każda z nich pełni inną rolę. W praktyce, nieprawidłowe przypisanie tych usług do procesu instalacji Active Directory może prowadzić do wielu problemów, takich jak błędne przypisanie adresów IP, trudności w komunikacji między urządzeniami oraz problemy z dostępem do zasobów sieciowych. Ostatecznie, zrozumienie różnic między tymi usługami oraz ich odpowiednim zastosowaniem w kontekście Active Directory jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania infrastruktury IT.

Pytanie 22

Topologia fizyczna sieci, w której wykorzystywane są fale radiowe jako medium transmisyjne, nosi nazwę topologii

A. magistrali
B. CSMA/CD
C. pierścienia
D. ad-hoc
Topologia ad-hoc odnosi się do sieci bezprzewodowych, w których urządzenia mogą komunikować się ze sobą bez potrzeby centralnego punktu dostępu. W takim modelu, każdy węzeł w sieci pełni rolę zarówno nadawcy, jak i odbiorcy, co pozwala na dynamiczne tworzenie połączeń. Przykładem zastosowania topologii ad-hoc są sieci w sytuacjach kryzysowych, gdzie nie ma możliwości zbudowania infrastruktury, jak w przypadku naturalnych katastrof. Dodatkowo, sieci te są często wykorzystywane w połączeniach peer-to-peer, gdzie użytkownicy współdzielą pliki bez centralnego serwera. Topologia ad-hoc jest zgodna z różnymi standardami, takimi jak IEEE 802.11, co zapewnia interoperacyjność urządzeń w sieciach bezprzewodowych. Zastosowania obejmują również gry wieloosobowe, gdzie gracze mogą łączyć się bez potrzeby stabilnej sieci. W kontekście praktyki, ważne jest, aby zrozumieć, że w sieciach ad-hoc istnieje większe ryzyko zakłóceń oraz problemy z bezpieczeństwem, które należy skutecznie zarządzać.

Pytanie 23

Jakie urządzenie powinno być zainstalowane w serwerze, aby umożliwić automatyczne archiwizowanie danych na taśmach magnetycznych?

A. Blue Ray
B. Streamer
C. Napęd DVD
D. Dysk SSD
Streamer to urządzenie, które służy do archiwizacji danych na taśmach magnetycznych. Jest on w stanie przechowywać duże ilości danych, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla organizacji potrzebujących długoterminowego przechowywania informacji. Streamery wykorzystują taśmy magnetyczne jako nośnik danych, co pozwala na efektywne zarządzanie przestrzenią dyskową oraz obniżenie kosztów przechowywania w porównaniu do tradycyjnych dysków twardych. W praktyce, streamer jest często używany w centrach danych oraz przez firmy zajmujące się backupem, gdzie wymagana jest niezawodność oraz możliwość archiwizacji ogromnych ilości danych. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, regularne archiwizowanie danych na taśmach magnetycznych pomaga w ochronie przed ich utratą oraz umożliwia łatwy dostęp do historycznych wersji danych, co jest kluczowe w przypadku audytów czy przepisów prawnych dotyczących przechowywania danych.

Pytanie 24

Jakie medium transmisyjne powinno być użyte do połączenia dwóch punktów dystrybucyjnych oddalonych od siebie o 600m?

A. Skrętkę UTP
B. Światłowód
C. Przewód koncentryczny
D. Skrętkę STP
Światłowód jest najodpowiedniejszym medium transmisyjnym do połączenia dwóch punktów dystrybucyjnych oddalonych od siebie o 600 metrów z kilku powodów. Przede wszystkim, światłowody oferują znacznie większą przepustowość w porównaniu do tradycyjnych przewodów miedzianych, co czyni je idealnym rozwiązaniem w sytuacjach wymagających przesyłania dużych ilości danych. Dodatkowo, światłowody charakteryzują się niską tłumiennością, co oznacza, że sygnał może być przesyłany na dużą odległość bez znacznych strat jakości. W przypadku zastosowań komercyjnych, takich jak sieci lokalne (LAN) czy połączenia między budynkami, światłowody są standardem, który wspiera rozwój infrastruktury telekomunikacyjnej. Przykładem zastosowania światłowodów może być łączenie oddziałów firm w różnych lokalizacjach, gdzie stabilność i prędkość połączenia są kluczowe dla efektywnej pracy. Ponadto, korzystanie ze światłowodów obniża ryzyko zakłóceń elektromagnetycznych, co jest istotne w środowiskach o dużym natężeniu zakłóceń, takich jak centra danych. Wybór światłowodu jako medium transmisyjnego jest zgodny z najlepszymi praktykami branżowymi, co potwierdzają standardy takie jak ISO/IEC 11801, które zalecają jego wykorzystanie w nowoczesnych instalacjach sieciowych.

Pytanie 25

Na ilustracji ukazany jest tylny panel stacji roboczej. Strzałką wskazano port

Ilustracja do pytania
A. DisplayPort
B. HDMI
C. eSATA
D. USB 3.0
Oznaczony port na rysunku to DisplayPort który jest szeroko stosowanym złączem cyfrowym w nowoczesnych komputerach i urządzeniach multimedialnych. DisplayPort został zaprojektowany przez VESA (Video Electronics Standards Association) jako standard do przesyłania sygnałów audio i wideo z komputera do monitora. Wyróżnia się wysoką przepustowością co umożliwia przesyłanie obrazu w rozdzielczościach 4K i wyższych oraz obsługę technologii HDR. DisplayPort wspiera również przesyłanie wielokanałowego dźwięku cyfrowego co czyni go idealnym rozwiązaniem dla zaawansowanych zastosowań multimedialnych. W kontekście praktycznym DisplayPort umożliwia podłączenie wielu monitorów do jednego źródła wideo dzięki technologii Daisy Chain co jest korzystne w środowiskach pracy wymagających rozszerzonego pulpitu. Dodatkowo złącze to jest kompatybilne z innymi interfejsami takimi jak HDMI dzięki adapterom co zwiększa jego uniwersalność. Warto zauważyć że w porównaniu z innymi portami wideo DisplayPort oferuje bardziej niezawodną blokadę mechaniczną zapobiegającą przypadkowemu odłączeniu kabla co jest szczególnie ważne w środowiskach korporacyjnych. Zrozumienie funkcjonalności i zastosowań DisplayPort jest kluczowe dla specjalistów IT i inżynierów systemowych którzy muszą zapewnić optymalną jakość obrazu i dźwięku w swoich projektach.

Pytanie 26

Wskaż standard protokołu wykorzystywanego do kablowego połączenia dwóch urządzeń

A. IrDA
B. IEEE 802.15.1
C. WiMAX
D. IEEE 1394
Słuchaj, IEEE 1394, znany bardziej jako FireWire, to taki standard, który pozwala na podłączenie dwóch urządzeń bez zbędnych komplikacji. Ma naprawdę szybki transfer danych, co sprawia, że świetnie się sprawdza, gdy trzeba przesyłać dużą ilość informacji, na przykład przy strumieniowym wideo czy w przypadku podpinania zewnętrznych dysków twardych. Fajna sprawa jest taka, że można podłączyć do niego kilka urządzeń na raz, więc można tworzyć całe łańcuchy bez dodatkowych koncentratorów. W filmie i muzyce, gdzie jakość ma znaczenie, FireWire to często wybór nr 1. Co więcej, obsługuje zarówno przesyłanie danych, jak i zasilanie, więc to naprawdę wszechstronny standard. Choć teraz USB jest bardziej popularne, to jednak FireWire nadal ma swoje miejsce, zwłaszcza tam, gdzie wydajność jest kluczowa. Dobrze jest znać ten standard, jeśli planujesz pracować w dziedzinach związanych z multimediami.

Pytanie 27

Jakie polecenie jest wykorzystywane do odzyskiwania struktury kluczy rejestru z kopii zapasowej w systemie Windows?

A. reg import
B. reg load
C. reg add
D. reg restore
Polecenie reg restore jest używane do przywracania struktury kluczy rejestru z kopii zapasowej w systemie Windows. Umożliwia ono użytkownikowi przywrócenie stanu rejestru z wcześniej zapisanej kopii, co jest kluczowe w sytuacjach, gdy system operacyjny działa nieprawidłowo z powodu uszkodzonego lub niepoprawnego klucza rejestru. Dobrą praktyką jest regularne tworzenie kopii zapasowych rejestru, co pozwala na szybkie przywrócenie jego stanu bez potrzeby reinstalacji systemu. Przykład zastosowania polecenia reg restore to sytuacja, w której po zainstalowaniu nowego oprogramowania występują problemy ze stabilnością systemu. Wówczas użytkownik może przywrócić rejestr do stanu sprzed instalacji, co często rozwiązuje problem. Dodatkowo, ważne jest, aby stosować polecenie z odpowiednimi uprawnieniami administracyjnymi, gdyż modyfikacje rejestru mogą wpływać na działanie całego systemu operacyjnego oraz zainstalowanych aplikacji.

Pytanie 28

Jednym ze sposobów na ograniczenie dostępu do sieci bezprzewodowej dla nieuprawnionych osób jest

A. zmiana standardu szyfrowania z WPA na WEP
B. wyłączenie rozgłaszania SSID
C. zmiana częstotliwości nadawania sygnału
D. dezaktywacja szyfrowania
Wyłączenie rozgłaszania identyfikatora sieci (SSID) jest skutecznym sposobem na zwiększenie bezpieczeństwa sieci bezprzewodowej. SSID to nazwa, która identyfikuje sieć Wi-Fi, a jej rozgłaszanie pozwala urządzeniom w okolicy na łatwe wykrycie i połączenie się z nią. Kiedy rozgłaszanie jest wyłączone, SSID nie jest widoczny dla użytkowników, co sprawia, że dostęp do sieci staje się trudniejszy dla niepowołanych osób. Użytkownicy muszą znać dokładną nazwę sieci, aby się z nią połączyć, co może zniechęcić potencjalnych intruzów. Warto jednak podkreślić, że ta metoda nie jest wystarczająca jako jedyne zabezpieczenie. Przykładowo, użycie silnego szyfrowania WPA2 lub WPA3 i silnych haseł jest nadal kluczowe. W praktyce, wyłączenie rozgłaszania SSID powinno być częścią większej strategii bezpieczeństwa, która obejmuje regularną aktualizację oprogramowania sprzętowego routera oraz monitorowanie połączeń sieciowych. Tego rodzaju podejścia są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie zabezpieczeń sieciowych.

Pytanie 29

Do umożliwienia komunikacji pomiędzy sieciami VLAN, wykorzystuje się

A. Punkt dostępowy
B. Router
C. Koncentrator
D. Modem
Router jest urządzeniem, które umożliwia komunikację między różnymi sieciami, w tym sieciami VLAN. VLAN, czyli Virtual Local Area Network, to technologia, która pozwala na segregację ruchu sieciowego w obrębie tej samej fizycznej sieci. Aby dane mogły być wymieniane między różnymi VLAN-ami, konieczne jest użycie routera, który zajmuje się przesyłaniem pakietów danych między tymi odrębnymi segmentami sieci. Router jest w stanie analizować adresy IP oraz inne informacje w nagłówkach pakietów, co pozwala na ich prawidłowe kierowanie. Przykładowo, w dużych organizacjach, gdzie różne działy mogą mieć swoje VLAN-y (np. dział finansowy i IT), router umożliwia tym działom wymianę informacji, przy jednoczesnym zachowaniu bezpieczeństwa i segregacji danych. Stosowanie routerów w kontekście VLAN-ów jest zgodne z dobrą praktyką w projektowaniu rozbudowanych architektur sieciowych, co podkreśla znaczenie tych urządzeń w zwiększaniu efektywności i bezpieczeństwa komunikacji sieciowej.

Pytanie 30

Która norma odnosi się do okablowania strukturalnego?

A. TDC-061-0506-S
B. BN-76/8984-09
C. EIA/TIA 568A
D. ZN-96/TP
Odpowiedź EIA/TIA 568A jest poprawna, ponieważ jest to standard stworzony przez Electronic Industries Alliance i Telecommunications Industry Association, który definiuje wymagania dotyczące okablowania strukturalnego w instalacjach telekomunikacyjnych. Standard ten określa szczegółowe kroki dotyczące projektowania, instalacji oraz testowania okablowania sieciowego, co jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej wydajności i niezawodności systemów komunikacyjnych. Przykładem zastosowania normy EIA/TIA 568A jest jej implementacja w biurach oraz budynkach komercyjnych, gdzie zapewnia ona właściwe połączenia dla różnych aplikacji, takich jak VoIP, transmisja danych czy systemy zabezpieczeń. Ponadto, standard ten kładzie nacisk na odpowiednie zastosowanie kabli krosowych oraz strukturę okablowania, co pozwala na łatwe skalowanie i modyfikację sieci w miarę potrzeb. Warto również podkreślić, że stosowanie standardów EIA/TIA 568A jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co przyczynia się do zmniejszenia kosztów eksploatacyjnych oraz zwiększenia efektywności operacyjnej.

Pytanie 31

W systemie Linux przypisano uprawnienia do katalogu w formie ciągu znaków rwx--x--x. Jaką wartość liczbową te uprawnienia reprezentują?

A. 543
B. 777
C. 621
D. 711
Odpowiedź 711 jest poprawna, ponieważ prawa dostępu do folderu w systemie Linux są reprezentowane przez trzy grupy trzech znaków: rwx, --x oraz --x. Każda z grup oznacza prawa dla właściciela, grupy oraz innych użytkowników. Wartości numeryczne przypisane do tych praw są następujące: 'r' (read - odczyt) ma wartość 4, 'w' (write - zapis) ma wartość 2, a 'x' (execute - wykonanie) ma wartość 1. Zatem, dla właściciela, który ma pełne prawa (rwx), obliczamy 4+2+1, co daje 7. Dla grupy oraz innych użytkowników, którzy mają tylko prawo do wykonania (x), obliczamy 0+0+1, co daje 1. Łącząc te wartości, mamy 711. Ustalanie praw dostępu jest kluczowym elementem bezpieczeństwa w systemach Unix/Linux i jest zgodne z zasadami zarządzania dostępem. Przykładowo, jeśli folder zawiera skrypty, umożliwiając wykonanie ich tylko przez właściciela, zminimalizujemy ryzyko nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 32

Program w wierszu poleceń systemu Windows, który pozwala na konwersję tablicy partycji z GPT na MBR, to

A. bcdedit
B. diskpart
C. cipher
D. gparted
Odpowiedź 'diskpart' jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie wiersza poleceń w systemie Windows, które pozwala na zarządzanie wolumenami dysków oraz partycjami. W przypadku konwersji tablicy partycji GPT na MBR, 'diskpart' oferuje odpowiednie polecenia, takie jak 'convert mbr', które umożliwiają przekształcenie struktury partycji. GPT (GUID Partition Table) jest nowoczesnym sposobem organizacji danych na dysku, który oferuje wiele zalet w porównaniu do starszej metody MBR (Master Boot Record), jednak w niektórych sytuacjach, na przykład w przypadku starszych systemów operacyjnych, może być konieczna konwersja na MBR. Praktyczne zastosowanie 'diskpart' wymaga uruchomienia go z uprawnieniami administratora, a użytkownik powinien być ostrożny, ponieważ niewłaściwe użycie tego narzędzia może prowadzić do utraty danych. Standardowe praktyki bezpieczeństwa zalecają tworzenie kopii zapasowych przed przeprowadzaniem takich operacji. 'Diskpart' jest szeroko stosowany w administracji systemami oraz w sytuacjach, gdy zachodzi konieczność dostosowania struktury partycji do wymagań oprogramowania lub sprzętu.

Pytanie 33

Jakie polecenie powinno się wykorzystać do zainstalowania pakietów Pythona w systemie Ubuntu z oficjalnego repozytorium?

A. pacman -S install python3.6
B. apt-get install python3.6
C. yum install python3.6
D. zypper install python3.6
Odpowiedź 'apt-get install python3.6' jest poprawna, ponieważ 'apt-get' to narzędzie do zarządzania pakietami w systemach opartych na Debianie, takich jak Ubuntu. Użycie tego polecenia pozwala na instalację pakietów z oficjalnych repozytoriów, co jest zalecanym i bezpiecznym sposobem na dodawanie oprogramowania. 'apt-get' automatycznie rozwiązuje zależności między pakietami, co jest kluczowe dla prawidłowego działania aplikacji. Na przykład, aby zainstalować Python 3.6, wystarczy wpisać 'sudo apt-get install python3.6' w terminalu, co rozpocznie proces pobierania oraz instalacji Pythona. Dobrą praktyką jest również regularne aktualizowanie listy dostępnych pakietów za pomocą 'sudo apt-get update', aby mieć pewność, że instalowane oprogramowanie jest najnowsze i zawiera wszystkie poprawki bezpieczeństwa. Używając 'apt-get', można również zainstalować inne pakiety, takie jak biblioteki do obsługi Pythona, co znacząco zwiększa możliwości programistyczne.

Pytanie 34

Na ilustracji zobrazowano okno ustawień rutera. Wprowadzone parametry sugerują, że

Ilustracja do pytania
A. na komputerze z adresem MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 skonfigurowano adres IP 192.168.17.30 przy użyciu Panelu Sterowania
B. komputer z adresem MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 oraz adresem IP 192.168.17.30 został usunięty z sieci
C. komputer z adresem MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 oraz adresem IP 192.168.17.30 nie będzie w stanie połączyć się z urządzeniami w tej sieci
D. komputerowi o adresie MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 usługa DHCP rutera przydzieli adres IP 192.168.17.30
Prawidłowa odpowiedź wskazuje na to że usługa DHCP rutera została skonfigurowana w taki sposób aby przypisywać komputerowi o adresie MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 stały adres IP 192.168.17.30. Tego typu konfiguracja jest znana jako rezerwacja DHCP i pozwala na przypisanie określonego adresu IP do konkretnego urządzenia w sieci co jest użyteczne w przypadku gdy chcemy zapewnić urządzeniu zawsze ten sam adres IP bez konieczności ręcznej konfiguracji na każdym urządzeniu. Przykładowo serwery drukarki czy inne urządzenia wymagające stałego adresu IP mogą korzystać z tej funkcji aby zapewnić stabilne i przewidywalne działanie w sieci. Rezerwacja IP jest kluczowym elementem zarządzania siecią pozwalającym na lepszą kontrolę nad alokacją zasobów sieciowych oraz uniknięcie konfliktów IP. Jest to szczególnie ważne w środowiskach biznesowych gdzie stabilność sieci ma bezpośredni wpływ na ciągłość operacyjną przedsiębiorstwa. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi rezerwacja DHCP jest preferowanym rozwiązaniem w porównaniu do ręcznego przypisywania adresów IP na urządzeniach co minimalizuje ryzyko błędów konfiguracyjnych.

Pytanie 35

Najłatwiej zidentyfikować błędy systemu operacyjnego Windows wynikające z konfliktów sprzętowych, takich jak przydzielanie pamięci, przerwań IRQ oraz kanałów DMA, przy użyciu narzędzia

A. chkdsk
B. menedżer urządzeń
C. przystawka Sprawdź dysk
D. edytor rejestru
Menedżer urządzeń to narzędzie systemowe w Windows, które umożliwia monitorowanie i zarządzanie sprzętem zainstalowanym w komputerze. Umożliwia identyfikację urządzeń oraz ich statusu, co jest kluczowe w przypadku konfliktów zasobów, takich jak przydział pamięci, przerwań IRQ czy kanałów DMA. Kiedy występuje konflikt, Menedżer urządzeń często oznacza problematyczne urządzenia żółtym znakiem zapytania lub wykrzyknikiem, co pozwala na szybką identyfikację i rozwiązanie problemu. Na przykład, jeśli dwa urządzenia próbują korzystać z tego samego przerwania, Menedżer urządzeń pozwoli na zmianę ustawień, aby rozwiązać konflikt. W praktyce, używanie Menedżera urządzeń zgodnie z zaleceniami producentów sprzętu może zapobiec wielu problemom, a jego znajomość jest kluczowa dla administratorów systemów. Dobrymi praktykami są regularne sprawdzanie Menedżera urządzeń oraz aktualizacja sterowników, co może pomóc w uniknięciu konfliktów zasobów.

Pytanie 36

Na przedstawionej grafice wskazano strzałkami funkcje przycisków umieszczonych na obudowie projektora multimedialnego. Dzięki tym przyciskom można

Ilustracja do pytania
A. przełączać źródła sygnału
B. dostosowywać odwzorowanie przestrzeni kolorów
C. regulować zniekształcony obraz
D. zmieniać intensywność jasności obrazu
Projektory multimedialne są wyposażone w przyciski do regulacji geometrii obrazu umożliwiające dostosowanie zniekształceń spowodowanych kątem projekcji. Często używaną funkcją w tym kontekście jest korekcja trapezowa która pozwala na eliminację efektów zniekształcenia trapezowego gdy projektor nie jest umieszczony idealnie prostopadle do ekranu. Przykładem może być sytuacja w której projektor musi być umieszczony nieco wyżej lub niżej względem środka ekranu a obraz nie jest właściwie wyświetlany. Użytkownik może użyć przycisków na obudowie aby dostosować kształt obrazu tak aby był zgodny z rzeczywistymi proporcjami. Regulacja zniekształceń jest kluczowym elementem poprawy jakości prezentacji zwłaszcza gdy zachodzi konieczność pracy w różnych lokalizacjach o odmiennych warunkach projekcji. Dobre praktyki polegają na ustawieniu projektora w możliwie najbardziej optymalnej pozycji już na etapie instalacji aby minimalizować potrzebę korekt. Jednak w sytuacjach gdy idealne ustawienie projektora jest niemożliwe funkcja regulacji zniekształceń pozwala na uzyskanie zadowalającego efektu wizualnego co jest zgodne z profesjonalnymi standardami branżowymi zapewniając wysoką jakość prezentacji wizualnych

Pytanie 37

Adres projektowanej sieci należy do klasy C. Sieć została podzielona na 4 podsieci, z 62 urządzeniami w każdej z nich. Która z poniżej wymienionych masek jest adekwatna do tego zadania?

A. 255.255.255.128
B. 255.255.255.192
C. 255.255.255.240
D. 255.255.255.224
Maska 255.255.255.192 sprawdza się świetnie, gdy chcemy podzielić sieć klasy C na cztery podsieci, w których każda ma mieć do 62 urządzeń. W skrócie – w CIDR zapiszemy to jako /26. Dzięki tej masce tworzymy 4 podsieci, a każda z nich wspiera maksymalnie 62 hosty. Liczba 192 w czwartej oktawie oznacza, że zarezerwowaliśmy 2 bity na identyfikację podsieci, więc mamy 2^2, co daje nam właśnie 4 podsieci. Zostało 6 bitów w ostatnim oknie, więc możemy użyć 2^6 - 2 = 62 adresy hostów, bo musimy odjąć te dwa adresy – jeden dla sieci, a drugi na rozgłoszenie. Wydaje mi się, że w projektowaniu sieci ważne jest, żeby dobrze znać i stosować te maski, bo to ułatwia zarządzanie adresami IP i planowanie, jak będziemy rozbudowywać sieć w przyszłości. Użycie maski /26 to naprawdę dobra praktyka, bo pozwala na elastyczne zarządzanie ruchem i organizację sprzętu w sensowne grupy.

Pytanie 38

W jakim gnieździe powinien być umieszczony procesor INTEL CORE i3-4350- 3.60 GHz, x2/4, 4MB, 54W, HD 4600, BOX, s-1150?

Ilustracja do pytania
A. Odpowiedź B
B. Odpowiedź D
C. Odpowiedź C
D. Odpowiedź A
Instalacja procesora w niewłaściwym gnieździe może prowadzić do poważnych problemów technicznych takich jak uszkodzenie procesora lub płyty głównej. Gniazda na płycie głównej są projektowane do pracy z określonymi typami procesorów co oznacza że ich pinout oraz mechanizm zapięcia są dostosowane do konkretnego typu. Jeśli procesor Intel Core i3-4350 zostałby zainstalowany w innym gnieździe niż LGA 1150 na przykład w gniazdach C lub D mogłoby to spowodować nieprawidłowe połączenia elektryczne co z kolei prowadzi do awarii sprzętu. Zrozumienie kompatybilności procesorów i gniazd jest kluczowe dla budowy i utrzymania wydajnego systemu komputerowego. Częstym błędem jest zakładanie że wszystkie gniazda obsługują wszystkie procesory co może być mylące zwłaszcza w kontekście podobnych wizualnie gniazd. Ponadto poszczególne gniazda mogą różnić się nie tylko pod względem fizycznym ale także technologicznym wspierając różne funkcje procesorów takie jak zintegrowane grafiki czy różne poziomy wydajności energetycznej. Dlatego też należy zawsze upewnić się że procesor i gniazdo są zgodne zarówno pod względem fizycznym jak i funkcjonalnym co zapewnia długotrwałą stabilność i wydajność systemu. Poprawne zrozumienie tych aspektów minimalizuje ryzyko wystąpienia problemów technicznych oraz zapewnia optymalną wydajność i niezawodność sprzętu komputerowego. Przy wyborze komponentów komputerowych zawsze warto kierować się specyfikacjami producenta oraz dobrymi praktykami branżowymi co pozwala na uniknięcie kosztownych błędów i zapewnienie maksymalnej efektywności operacyjnej systemu. Właściwe dostosowanie komponentów jest kluczowe dla ich harmonijnej współpracy oraz pełnego wykorzystania możliwości sprzętu co jest szczególnie istotne w kontekście profesjonalnych zastosowań komputerowych gdzie niezawodność i szybkość działania mają priorytetowe znaczenie. Dlatego też każda decyzja dotycząca konfiguracji sprzętowej powinna być dokładnie przemyślana i oparta na rzetelnej wiedzy technicznej oraz standardach branżowych.

Pytanie 39

Aby sprawdzić dysk twardy w systemie Linux na obecność uszkodzonych sektorów, użytkownik może zastosować program

A. chkdisk
B. scandisk
C. defrag
D. fsck
W kontekście sprawdzania dysku twardego pod kątem uszkodzonych sektorów, kluczowe jest zrozumienie, które narzędzia są przeznaczone do takich zadań. Odpowiedzi takie jak chkdisk, defrag i scandisk są narzędziami, które są specyficzne dla systemów Windows. Chkdisk, na przykład, jest używany w systemie Windows do sprawdzania błędów systemu plików i naprawiania ich, ale nie jest dostępny ani nie działa w systemach Linux. Podobnie, defrag (defragmentacja) jest narzędziem optymalizacyjnym, które porządkuje dane na dysku, aby poprawić wydajność, ale nie sprawdza integralności systemu plików ani uszkodzonych sektorów. Scandisk również odnosi się do narzędzia Windows, które jest zbliżone do chkdisk, a jego funkcjonalność nie jest dostępna w systemach Linux. Użytkownicy często mylą te narzędzia z fsck, myśląc, że są one uniwersalne, co prowadzi do nieporozumień. Właściwe podejście do zarządzania dyskami w systemie Linux wymaga użycia dedykowanych narzędzi, takich jak fsck, które są dostosowane do specyfiki systemów plików w tych środowiskach, co jest zgodne z zaleceniami branżowymi dotyczącymi zarządzania danymi i bezpieczeństwa systemów.

Pytanie 40

Informacje ogólne dotyczące zdarzeń systemowych w systemie Linux są zapisywane w

A. bibliotece RemoteApp
B. pliku messages
C. rejestrze systemowym
D. programie perfmon
Wybór innych odpowiedzi opiera się na nieporozumieniu dotyczącym zarządzania logami w systemach Linux oraz ich architekturze. Plik messages, znajdujący się w katalogu /var/log, jest kluczowym elementem dla diagnostyki systemu, z kolei program perfmon, choć użyteczny w kontekście monitorowania wydajności, skupia się głównie na analizie wydajności i nie jest przeznaczony do przechowywania ogólnych zdarzeń systemowych. Nie ma również odpowiednika rejestru systemowego, znanego z systemów Windows, ponieważ Linux wykorzystuje inne mechanizmy do rejestrowania i zarządzania dziennikami. Z kolei biblioteka RemoteApp odnosi się do zdalnego dostępu do aplikacji na systemie Windows i nie ma zastosowania w kontekście logów systemowych Linux. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie różnych mechanizmów rejestrowania i monitorowania systemu, co prowadzi do pogubienia się w narzędziach dostępnych w różnych systemach operacyjnych. Warto zrozumieć, że w Linuxie logi są zarządzane przez demon syslog, który agreguje informacje z wielu źródeł oraz umożliwia ich dalsze przetwarzanie, co jest standardowym podejściem w branży IT.