Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 17 maja 2025 09:49
Data zakończenia: 17 maja 2025 10:12

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Dostosowując spódnicę z rozmiaru 170/96/100 do rozmiaru 170/92/96, ile należy zwężyć ją po bokach łącznie?

A. 2 cm

B. 4 cm

C. 1 cm

D. 3 cm

Aby przekształcić spódnicę z rozmiaru 170/96/100 na 170/92/96, należy zwęzić ją o 4 cm. Rozmiar 170/96/100 oznacza, że obwód bioder wynosi 100 cm, a w talii 96 cm. Nowy rozmiar 170/92/96 wskazuje na obwód bioder 96 cm i talii 92 cm. Różnica w obwodach bioder wynosi 4 cm (100 cm - 96 cm), co oznacza, że musimy zwęzić spódnicę o tę wartość, aby dostosować ją do nowego rozmiaru. W praktyce oznacza to, że każdy bok spódnicy należy zwęzić o 2 cm, aby uzyskać łączną redukcję 4 cm. Takie podejście jest zgodne z zasadami krawiectwa, gdzie dla uzyskania odpowiedniego dopasowania, zwężenia należy dokonywać równomiernie po obu stronach odzieży. Przykład zastosowania tej wiedzy można zobaczyć w warsztatach krawieckich, gdzie precyzyjne pomiary i odpowiednie dostosowania są kluczowe dla końcowego efektu. Upewnienie się, że spódnica dobrze przylega do sylwetki, zapewnia komfort noszenia oraz estetyczny wygląd.

Pytanie 2

Jakim ściegiem można w warunkach domowych przyszyć koronkę bawełnianą do dolnej krawędzi spódnicy?

A. Pokrywającym

B. Zygzakowym

C. Ryglowym

D. Krytym

Ścieg zygzakowy jest idealnym rozwiązaniem do doszywania koronki bawełnianej, ponieważ zapewnia elastyczność oraz trwałość połączenia. Dzięki swojej charakterystycznej formie, ścieg zygzakowy skutecznie zapobiega pruciu się materiałów, co jest szczególnie istotne w przypadku koronek, które często mają delikatne włókna. Przy zastosowaniu tego ściegu, koronkę można przyszyć w sposób, który nie tylko estetycznie wygląda, ale również zapewnia dużą odporność na uszkodzenia mechaniczne. Oprócz tego, ścieg zygzakowy jest stosunkowo prosty w wykonaniu, co sprawia, że jest popularnym wyborem wśród osób szyjących w warunkach domowych. Przykładowe zastosowanie obejmuje doszywanie koronek do dołu spódnic, bluzek czy sukienek, co pozwala na uzyskanie efektownego wykończenia. Warto też zauważyć, że w praktyce, dobór ściegu może być dopasowany do rodzaju tkaniny oraz efektu wizualnego, jaki chcemy uzyskać. W kontekście standardów szycia, ścieg zygzakowy jest zalecany do pracy z materiałami o różnej grubości, co czyni go wszechstronnym narzędziem w każdej pracowni krawieckiej.

Pytanie 3

Jakie urządzenie należy zastosować do finalnego prasowania damskich spodni?

A. agregatu prasowalniczego

B. wytwornicy pary

C. prasy płaskiej

D. manekina do prasowania

Zastosowanie prasy płaskiej w końcowym prasowaniu spodni damskich może wydawać się logiczne, jednak w rzeczywistości nie jest to najodpowiedniejsze podejście. Prasy płaskie są zaprojektowane do pracy z płaskimi powierzchniami i mogą nie być w stanie skutecznie układać formy odzieży, co prowadzi do zniekształceń. W przypadku spodni, szczególnie tych z bardziej skomplikowanymi detalami, takie podejście może skutkować nierównym prasowaniem i nieestetycznymi zagnieceniami. Wytwornica pary, chociaż jest narzędziem skutecznym w usuwaniu zagnieceń, nie zawsze zapewnia odpowiednie formowanie odzieży, co w przypadku spodni jest kluczowe dla ich finalnego wyglądu. Użycie agregatu prasowalniczego, z kolei, może być zbyt intensywne i sprawić, że tkanina straci swoją naturalną elastyczność oraz estetykę. Poprawne prasowanie odzieży wymaga zrozumienia charakterystyk materiału oraz zastosowania odpowiednich technik. Niezrozumienie tego może prowadzić do wyboru niewłaściwych narzędzi, co w rezultacie obniża jakość końcowego produktu i może wpłynąć na niezadowolenie klientów. W branży odzieżowej kluczowe jest stosowanie najlepszych praktyk, które uwzględniają zarówno techniczne aspekty prasowania, jak i estetykę wykończenia, co tylko potwierdza znaczenie manekinów w tym procesie.

Pytanie 4

Aby uniknąć przerywania nici górnej podczas szycia na stębnówce, należy między innymi

A. używać nici o odpowiedniej grubości i wytrzymałości

B. przewlekać nić przez prowadniki w sposób dowolny

C. nie polerować elementów roboczych maszyny

D. zwiększyć nacisk sprężynki kompensacyjnej

Stosowanie nici o odpowiedniej wytrzymałości i grubości jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego działania maszyny szyjącej, zwłaszcza podczas szycia na stębnówce. Nici, które są zbyt cienkie mogą łatwo pękać pod wpływem napięcia i obciążenia, co prowadzi do zrywania się górnej nici. Z kolei zbyt grube nici mogą nie mieścić się w uchwycie igły lub mogą powodować uszkodzenia materiału. W praktyce, dobór odpowiednich nici zależy od rodzaju materiału, który jest szyty oraz od wymagań projektu. W przypadku materiałów ciężkich, takich jak denim, zaleca się używanie grubych, wytrzymałych nici, natomiast do cienkich tkanin, takich jak jedwab, odpowiednie będą nici cienkie. Warto również zwrócić uwagę na producentów nici, którzy często oferują specyfikacje dotyczące ich zastosowania, co może być pomocne w doborze. Standardy branżowe, takie jak ISO 4916, określają parametry jakości nici i ich zastosowanie w różnych technikach szycia, co dodatkowo ułatwia dokonanie właściwego wyboru.

Pytanie 5

Który z symboli używanych w pomiarach krawieckich został opisany błędnie?

A. SyTy — łuk długości przodu do piersi

B. RvNv—- łuk długości kończyny górnej

C. opx — obwód klatki piersiowej

D. o0s— obwód szyi

W odpowiedziach opublikowanych w teście pojawia się szereg nieścisłości, które mogą prowadzić do błędnych wniosków o pomiarach stosowanych w krawiectwie. Na przykład, interpretacja symbolu 'opx' jako obwodu klatki piersiowej, mimo że jest to popularny pomiar, nie jest do końca jednoznaczna. Obwód klatki piersiowej jest zazwyczaj oznaczany innymi symbolami, a 'opx' może odnosić się do innych specyfikacji w zależności od kontekstu. Z kolei 'RvNv — łuk długości kończyny górnej' jest również pomiarowym symbolem, który może być mylony z innymi, szczególnie w przypadku, gdy nie zostały dokładnie określone standardy dotyczące jego użycia. Wiele osób, próbując zrozumieć oznaczenia w krawiectwie, może popełniać błąd poprzez nieznajomość terminologii oraz standardowych skrótów, co prowadzi do nieporozumień. Ostatecznie, 'o0s — obwód szyi' jest pomiarem, który również występuje, jednak jego symbolika nie jest powszechnie używana. Błędy w przypisaniu oznaczeń do określonych miar mogą wynikać z braku wiedzy na temat przyjętych praktyk, co podkreśla konieczność dokładnego studiowania literatury oraz dokumentacji technicznej w tej dziedzinie. Praktyczne zrozumienie pomiarów krawieckich jest kluczowe dla każdego, kto chce tworzyć odzież wysokiej jakości, dlatego ważne jest, aby korzystać z uznawanych w branży symboli i terminologii.

Pytanie 6

Aby wykonać przeróbkę rozszerzającą dół sukni princeski, trzeba przeciąć szwy na pionowej linii cięcia w dolnej części przodu i tyłu oraz wszyć

A. godety

B. wolant

C. baskinkę

D. kryzę

Godety to dodatkowe kawałki tkaniny wszywane w dolnej części sukni, które poszerzają jej dół i nadają jej lekkość oraz objętość. W przypadku sukni princeski, ich zastosowanie jest szczególnie istotne, ponieważ pozwala na uzyskanie efektownego rozkładu materiału wokół nóg, co jest kluczowe dla zachowania harmonijnego kształtu sukni. Aby wszyć godety, należy wcześniej rozpruć szwy na linii cięć pionowych w dolnej części przodu i tyłu sukni oraz odpowiednio je zaaranżować, aby zapewnić płynne przejście między oryginalnym materiałem a nowym elementem. Dobrą praktyką jest dobór godetów w tej samej lub zbliżonej kolorystyce oraz fakturze, co reszta sukni, aby uzyskać estetyczny efekt. Warto również pamiętać o odpowiednim wykończeniu brzegów godetów, aby zapobiec ich strzępieniu. Zastosowanie godetów jest zgodne z zasadami konstrukcji odzieży, a ich umiejętne wszycie może znacząco podnieść walory estetyczne oraz komfort noszenia sukni.

Pytanie 7

Jakiego typu stół krojczy powinien znajdować się w krojowni w firmie zajmującej się szyciem produktów z materiałów puszystych, aby zminimalizować problem przesuwania tkanin podczas krojenia?

A. Stół z poduszką powietrzną

B. Stół ruchomy z serwokaterem

C. Stół próżniowy

D. Stół krojczy zwykły

Rozważając inne opcje, stół krojczy zwykły nie jest w stanie zapewnić odpowiedniej stabilności tkanin puszystych, co skutkuje ich przesuwaniem się podczas procesu krojenia. Tkaniny te są sztywne i mają tendencję do przemieszczania się na gładkich powierzchniach, co prowadzi do nieprecyzyjnych cięć. Ponadto, stół z poduszką powietrzną, mimo że oferuje pewne wsparcie dla materiałów, nie generuje wystarczającej siły przyciągającej, co sprawia, że w praktyce może być mniej skuteczny w porównaniu do stołu próżniowego. Tego typu konstrukcje mogą być bardziej użyteczne dla lżejszych tkanin, gdzie potrzebna jest jedynie minimalna interakcja. Z kolei stół ruchomy z serwokaterem, który najczęściej służy do intensywnej produkcji, nie jest dostosowany do specyfiki tkanin puszystych, ponieważ jego konstrukcja może sprzyjać dalszemu przesuwaniu się materiału. Wybierając niewłaściwy typ stołu, ryzykujemy nie tylko jakość krojenia, ale również efektywność całego procesu produkcyjnego. Dobre praktyki w branży odzieżowej zalecają stosowanie stołów, które oferują maksymalną stabilność dla specyficznych rodzajów tkanin, co w przypadku tkanin puszystych zdecydowanie wskazuje na stół próżniowy, jako najbardziej efektywne rozwiązanie.

Pytanie 8

Przyczyną zniszczenia nitek tkaniny podczas szycia bluzki damskiej z naturalnego jedwabiu jest

A. zbyt mocny docisk stopki

B. niedostateczne naprężenie nici

C. nieprawidłowe ustawienie chwytacza

D. błędne umiejscowienie igły

Wybór za małego naprężenia nici, nieprawidłowego założenia igły lub złego ustawienia chwytacza jako przyczyn uszkodzenia nitek materiału nie uwzględnia kluczowych aspektów związanych z techniką szycia i właściwościami tkanin. Zbyt małe naprężenie nici może prowadzić do problemów z równomiernym prowadzeniem nici, co skutkuje ich splątaniem lub marszczeniem. Jednakże to nie jest bezpośrednią przyczyną uszkodzenia nitek. Kluczowe jest, że odpowiednia kontrola naprężenia nici jest istotna, ale w kontekście jedwabiu, jego delikatna struktura wymaga przede wszystkim odpowiedniego docisku stopki, a nie tylko regulacji napięcia. Z kolei błędne założenie igły może prowadzić do nieprawidłowego przechodzenia nici przez tkaninę, a w skrajnych przypadkach może to prowadzić do uszkodzenia igły, co stwarza ryzyko zranienia użytkownika. Złe ustawienie chwytacza może powodować problemy z zaciąganiem nici, ale również nie jest to bezpośrednia przyczyna uszkodzenia nitek materiału. W praktyce, te błędne założenia mogą prowadzić do frustracji w trakcie szycia, ale kluczowym elementem, który realnie wpływa na uszkodzenie delikatnych materiałów jest właśnie nadmierny docisk stopki. Warto pamiętać, że umiejętność dostosowania ustawień maszyny do specyfiki szytego materiału jest fundamentalna w kontekście produkcji odzieży wysokiej jakości.

Pytanie 9

Jakie z wymienionych urządzeń szwalniczych powinny być wykorzystane w procesie szycia klasycznych spodni z wełny?

A. Overlock, maszynę stębnową, ryglówkę

B. Maszynę łańcuszkową, dziurkarkę, podszywarkę

C. Maszynę łańcuszkową, fastrygówkę, overlock

D. Guzikarkę, maszynę stębnową, obrębiarkę

Wybór overlocka, maszyny stębnowej i ryglówki do konfekcjonowania klasycznych spodni wełnianych jest uzasadniony ich funkcjonalnością i zastosowaniem w branży odzieżowej. Overlock jest kluczowy do zabezpieczania krawędzi materiału, co zapobiega strzępieniu się tkaniny, a jednocześnie łączy ze sobą dwie warstwy materiału, co pozwala na uzyskanie estetycznego i trwałego szwu. Maszyna stębnowa służy do wykonania głównych szwów, które są niezbędne dla struktury i wytrzymałości spodni, takich jak szwy boczne czy szwy w nogawkach. Ryglówka natomiast, ze swoją specyfiką szycia, jest używana w miejscach narażonych na dużą eksploatację, takich jak pasy i zapięcia, co zapewnia dodatkowe wzmocnienie. Użycie tych maszyn jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży odzieżowej, gdzie dąży się do osiągnięcia wysokiej jakości wykończenia produktów. Dzięki temu, klasyczne spodnie wełniane nie tylko prezentują się atrakcyjnie, ale również są funkcjonalne i trwałe.

Pytanie 10

W jakich okolicznościach powinno się prasować damskie spodnie wełniane?

A. 110°C z użyciem pary lub przez mokrą zaparzaczkę

B. 150°C bez użycia pary i mokrej zaparzaczki

C. 200°C z użyciem pary lub przez mokrą zaparzaczkę

D. 200°C bez użycia pary i mokrej zaparzaczki

Wyprasowanie wełnianych spodni damskich w temperaturze 110°C z użyciem pary lub przez mokrą zaparzaczkę jest optymalnym podejściem do zachowania jakości i trwałości materiału. Wełna jest naturalnym włóknem, które wymaga starannego traktowania, aby uniknąć zniekształceń i uszkodzeń. Użycie pary pozwala na delikatne wygładzenie materiału, co minimalizuje ryzyko przypalenia lub skurczenia tkaniny. Dodatkowo, stosowanie mokrej zaparzaczki, czyli nawilżonej tkaniny umieszczonej pomiędzy żelazkiem a materiałem, tworzy dodatkową warstwę ochronną, która zapobiega bezpośredniemu kontaktowi wysokiej temperatury z włóknami. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami producentów odzieży wełnianej oraz standardami branżowymi, które podkreślają znaczenie ostrożnego obchodzenia się z wełną. Dla uzyskania najlepszego efektu, przed prasowaniem warto odwrócić spodnie na lewą stronę oraz sprawdzić etykietę, aby upewnić się, że wybrane ustawienia są zgodne z zaleceniami.

Pytanie 11

Podczas szycia męskiej marynarki użyto łatwego do prucia jednonitkowego ściegu maszynowego do

A. fastrygowania rękawów

B. odszywania kieszeni ciętej

C. montażu szwów bocznych

D. stębnowania krawędzi kołnierza

Fastrygowanie rękawów to technika, która polega na tymczasowym połączeniu elementów odzieży, w tym przypadku rękawów, za pomocą łatwo prującego ściegu maszynowego jednonitkowego. Tego typu ścieg charakteryzuje się prostotą i szybkością wykonania, co sprawia, że jest idealny do tymczasowego łączenia materiałów, zanim zostaną one na stałe zszyte. W praktyce, fastrygowanie umożliwia łatwe dopasowanie rękawów do armatury oraz sprawdzanie ich długości i dopasowania do sylwetki przed ostatecznym szyciem. Technika ta jest szczególnie istotna w kontekście szycia marynarek, ponieważ pozwala na korekty w trakcie procesu krawieckiego. W branży odzieżowej stosowanie łatwo prujących ściegów, takich jak ścieg jednonitkowy, jest zgodne z najlepszymi praktykami, które promują efektywność oraz jakość wykończenia odzieży. Dzięki temu, krawcowie mogą eliminować błędy w układzie elementów i modyfikować konstrukcje, co wpływa na finalną jakość produktu.

Pytanie 12

Przy obliczaniu kosztów materiałów oraz akcesoriów niezbędnych do uszycia damskiej spódnicy o długości 60 cm, która posiada podszewkę oraz zamek błyskawiczny, należy uwzględnić

A. 65 cm tkaniny zasadniczej, 60 cm podszewki oraz zamek rozdzielczy

B. 66 cm tkaniny zasadniczej, 60 cm podszewki i zamek błyskawiczny

C. 60 cm tkaniny zasadniczej, 50 cm podszewki i zamek błyskawiczny

D. 70 cm tkaniny zasadniczej, 55 cm podszewki oraz zamek rozdzielczy

Odpowiedź wskazująca na 66 cm tkaniny zasadniczej, 60 cm podszewki oraz zamek błyskawiczny jest prawidłowa, ponieważ idealnie odzwierciedla wymagania związane z uszyciem spódnicy damskiej o długości 60 cm. Przy obliczaniu ilości materiału, należy wziąć pod uwagę dodatkowe centymetry, które są potrzebne na zakładki, szwy oraz ewentualne korekty. W przypadku tkaniny zasadniczej, 66 cm to standardowy wymiar, który uwzględnia również zapas na szwy boczne i dolny, co jest zgodne z praktykami projektowania odzieży. Z kolei 60 cm podszewki jest wystarczające, aby odpowiednio wykończyć wnętrze spódnicy, a zamek błyskawiczny jest niezbędny dla funkcjonalności produktu. Przykładowo, w standardowych procedurach szycia, zaleca się posiadanie minimum 5 cm zapasu na dolnej krawędzi, co uzasadnia wybór 66 cm tkaniny. Dobrze zaplanowane obliczenia materiałowe są kluczowe dla efektywności produkcji oraz minimalizacji odpadów. W branży odzieżowej stosuje się również metody takie jak draperia, aby lepiej zobrazować proporcje materiału w stosunku do projektu.

Pytanie 13

Podczas obliczania normy zużycia materiału na damski żakiet oraz spódnicę, należy – oprócz szerokości i wzoru materiału oraz fasonu – wziąć pod uwagę

A. długość żakietu, długość rękawa, obwód bioder

B. długość spódnicy, obwód klatki piersiowej, obwód bioder

C. długość spódnicy, długość żakietu, długość rękawa

D. długość żakietu, obwód klatki piersiowej, obwód bioder

Niepoprawne odpowiedzi wskazują na zrozumienie, że obwody ciała, takie jak obwód klatki piersiowej czy obwód bioder, są oczywiście istotne, ale same w sobie nie wystarczą do dokładnego oszacowania normy zużycia materiału. Wymiar obwodu klatki piersiowej wpływa na to, jak materiał powinien być skrojony, ale to długość odzieży decyduje o ilości tkaniny. Na przykład, odpowiedzi zawierające jedynie długość spódnicy czy długość żakietu bez uwzględnienia długości rękawa nie biorą pod uwagę tego, że rękawy wymagają dodatkowego materiału, co wpływa na całkowite zużycie. Ponadto, niektóre odpowiedzi sugerują skupienie się na jednym elemencie ubioru, co jest błędnym podejściem, ponieważ w praktyce projektowania odzieży wszystkie te wymiary są ze sobą powiązane. Izolowanie długości poszczególnych elementów odzieży prowadzi do niepełnej analizy i może skutkować nieprawidłowym oszacowaniem materiałów, co może zwiększać koszty i prowadzić do problemów w produkcji. Warto zrozumieć kompleksowość procesu projektowania i szycia odzieży, gdzie każdy wymiar odgrywa istotną rolę w efektywnym wykorzystaniu materiałów.

Pytanie 14

Podaj funkcję plotera w przedsiębiorstwie odzieżowym, które dysponuje systemem komputerowego wsparcia dla przygotowania produkcji?

A. Do krojenia nakładu na sekcje

B. Do rozmieszczania szablonów

C. Do wydrukowania rysunku kompozycji szablonów

D. Do nakładania warstw materiału

Zastosowanie plotera w zakładzie odzieżowym jest kluczowe, lecz niektóre z przedstawionych odpowiedzi wskazują na nieporozumienia dotyczące jego funkcji. Warstwowanie materiału, które sugeruje użycie plotera, odnosi się do procesu przygotowania materiału do krojenia, a nie do wydruku rysunków układów szablonów. Ploter, będący urządzeniem zaprojektowanym do precyzyjnego drukowania wzorów i szablonów, nie jest stosowany do samodzielnego warstwowania materiału. Również układanie szablonów na materiale nie jest funkcją plotera, lecz zadaniem, które w dużej mierze polega na manualnym lub zautomatyzowanym umieszczaniu szablonów na tkaninie. Jest to proces, który wymaga odpowiedniego przygotowania materiału oraz znajomości technologii krojenia, a nie jedynie wydruku szablonów. Co więcej, rozkrawanie nakładu na sekcje to zaawansowany etap produkcji odzieżowej, który jest realizowany przy użyciu maszyn krojących, a nie ploterów. Typowym błędem myślowym jest założenie, że ploter wykonuje wszystkie zadania związane z przygotowaniem produkcji, podczas gdy jego rola jest znacznie bardziej specyficzna. W kontekście współczesnych trendów w przemyśle odzieżowym, kluczowe jest zrozumienie, że technologie wspomagające produkcję mają swoje specyficzne zastosowania, a każdy element procesu produkcyjnego ma swoją odrębną rolę.

Pytanie 15

Jaką maszynę specjalistyczną należy użyć do łączenia wkładów sztywnikowych z materiałem zasadniczym w przodach męskiej marynarki?

A. Pikówkę

B. Ryglówkę

C. Zygzakówkę

D. Stębnówkę

Pikówka, jako maszyna specjalna, jest idealna do łączenia wkładów sztywnikowych z tkaniną zasadniczą w przodach marynarki męskiej. Jej konstrukcja umożliwia precyzyjne i mocne przeszycia, co jest kluczowe w kontekście odzieży formalnej, gdzie estetyka i trwałość połączeń mają ogromne znaczenie. Pikówki są zaprojektowane tak, aby używać igieł o dużym rozmiarze, co pozwala na przyszywanie grubych materiałów bez ryzyka uszkodzenia tkaniny. Dzięki zastosowaniu odpowiednich nici, rodzaj ten maszyny pozwala na elastyczne i wytrzymałe przeszycia, co zwiększa komfort noszenia. Przykładowo, w procesie produkcji marynarek pikówka wykorzystuje specjalne stawki, które umożliwiają przeszycia wzdłuż krawędzi wkładów, co zapobiega ich przesuwaniu się i deformacji. W branży odzieżowej, stosowanie pikówki jest standardem, który zapewnia wysoką jakość i trwałość wyrobów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w modzie męskiej.

Pytanie 16

Aby właściwie przygotować wykroje odzieżowe na tkaninie rodzaju sztruks, formy powinny być ułożone

A. w dwóch kierunkach przy zachowaniu nitki prostej, nie wprowadzać naddatków na szwy i podwinięcia

B. w dwóch kierunkach, z dopuszczalnym odchyleniem od nitki osnowy, dodać do form naddatki na szwy i podwinięcia

C. w jednym kierunku, z dopuszczalnym odchyleniem od nitki osnowy, nie wprowadzać naddatków na szwy i podwinięcia

D. w jednym kierunku przy zachowaniu nitki prostej, dodać do form naddatki na szwy i podwinięcia

W każdej z niepoprawnych koncepcji występują istotne błędy, które mogą prowadzić do problemów w procesie szycia. Układanie form w dwóch kierunkach, jak sugerują niektóre odpowiedzi, ignoruje istotę struktury tkaniny sztruksowej, co może skutkować nieestetycznym wyglądem gotowego produktu. Taki sposób ułożenia form może spowodować, że włosie tkaniny będzie miało różny kierunek, co w efekcie wpłynie na wygląd i jakość odzieży. Ponadto, brak naddatków na szwy i podwinięcia jest poważnym błędem, ponieważ naddatki są niezbędne dla zapewnienia odpowiedniego wykończenia oraz komfortu noszenia odzieży. Bez nich, krawędzie mogą się strzępić, a odzież może stracić na trwałości. Kolejnym typowym błędem jest niedocenianie znaczenia nitki prostej, co może prowadzić do problemów montażowych i deformacji odzieży podczas jej użytkowania. Każdy element wykroju powinien być precyzyjnie zaplanowany, aby uniknąć niepożądanych efektów wizualnych oraz mechanicznych, co jest kluczowe w profesjonalnym rzemiośle krawieckim. Właściwe podejście do układania wykrojów ma fundamentalne znaczenie dla jakości i estetyki gotowych wyrobów odzieżowych.

Pytanie 17

Podczas szycia na maszynie do szycia stębnowego zauważono, że wiązanie ściegu jest widoczne na wierzchu zszywanych materiałów. Aby wyeliminować problem z wiązaniem ściegu, należy

A. ustawić większą siłę docisku stopki

B. dostosować ustawienie igły

C. wymienić zęby transportera

D. zmniejszyć napięcie nici górnej

Korygowanie ustawienia igły, wymiana ząbków transportera oraz zwiększanie siły docisku stopki to rozwiązania, które mogą wprowadzić w błąd i nie dostarczyć oczekiwanych rezultatów w przypadku problemów z widocznym wiązaniem ściegu. Ustawienie igły ma znaczenie dla samego procesu szycia, jednak jeśli ścieg jest widoczny na powierzchni materiału, problem zazwyczaj leży w napięciu nici, a nie w kierunku igły. Pojawiające się nieprawidłowości mogą sugerować inne kwestie, takie jak niewłaściwy dobór igły do materiału, ale nie są one kluczowe w tym przypadku. Wymiana ząbków transportera może być uzasadniona, gdy ząbki są uszkodzone lub zużyte, co prowadzi do problemów z transportem materiału, ale w większości przypadków nie ma to bezpośredniego wpływu na widoczność wiązania ściegu. Zwiększenie siły docisku stopki może prowadzić do jeszcze większego ściśnięcia materiału, co w rezultacie pogorszy widoczność wiązania, zamiast je zniwelować. Tego rodzaju działania mogą zaszkodzić jakości szycia, prowadząc do niepożądanych efektów, takich jak marszczenie czy deformacja tkanin. Kluczowym błędem jest więc mylenie symptomów z przyczynami i niewłaściwe podejście do rozwiązywania problemów, co skutkuje nieefektywnym procesem szycia i frustracją w trakcie pracy.

Pytanie 18

Jakiego typu podszewkę powinno się użyć do wykończenia wnętrza przednich części nogawek spodni, aby ochronić je przed wypychaniem?

A. Kolanówkę

B. Ubraniówkę

C. Rękawówkę

D. Kieszeniówkę

Odpowiedź "kolanówkę" jest poprawna, ponieważ jest to rodzaj podszewki, który skutecznie zabezpiecza przednie części nogawek spodni przed wypychaniem i uszkodzeniami. Kolanówka charakteryzuje się zwiększoną odpornością na ścieranie oraz wytrzymałością, co czyni ją idealnym wyborem w miejscach narażonych na intensywne użytkowanie, jak na przykład podczas klękania czy siedzenia. W praktyce, kolanówki są często stosowane w odzieży roboczej oraz sportowej, gdzie komfort i trwałość są kluczowe. Zastosowanie kolanówki w wykończeniu spodni wpływa na ich dłuższą żywotność oraz estetykę, ponieważ zmniejsza ryzyko deformacji materiału. Warto również zauważyć, że zgodnie z normami jakości odzieżowej, zastosowanie właściwych rodzajów podszewki w odzieży roboczej jest istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa i komfortu użytkowników. Dobrą praktyką jest również regularne sprawdzanie stanu podszewki oraz jej wymiana w razie zużycia, co pozwala na zachowanie wysokiej jakości odzieży przez dłuższy czas.

Pytanie 19

Wysokość talii ZTv określa się od dolnej części do miejsca

A. środkowej talii

B. tylnej talii

C. przedniej talii

D. bocznej talii

No wiesz, jak zaznaczasz inne odpowiedzi dotyczące wysokości talii ZTv, to pokazuje, że można mieć z tym problem. Chodzi o to, że wysokość talii nie mierzysz od tylnego, przedniego albo środkowego punktu, bo to prowadzi do niezbyt dokładnych wyników. Tylni punkt może być bardziej przesunięty w stronę kręgosłupa, co prowadzi do błędów w dopasowaniu, zwłaszcza jak ubierasz coś do ruchu. Przedni punkt też może być mylący przez różnice w postawach i preferencjach, co po prostu nie daje efektywnych rezultatów. Środkowy punkt jako takie odniesienie też nie oddaje rzeczywistych proporcji, co może skutkować tym, że materiał nie będzie się układał tak jak powinien. W branży odzieżowej trzeba trzymać się standardów pomiarowych, żeby wszystko miało ręce i nogi. Nieprecyzyjne pomiary to droga do frustracji klientów i problemów z zaufaniem do marki. Dlatego ważne jest, żeby ogarniać zasady pomiarowe zgodne z tym, co jest najlepsze w branży.

Pytanie 20

Zidentyfikuj typ kieszeni zastosowanej w męskiej koszuli pokazanej na ilustracji.

A. Kieszenie nakładane z kontrafałdą i patkami

B. Kieszenie cięte z dwiema wypustkami

C. Kieszenie wpuszczane z naszytymi plisami

D. Kieszenie nakładane półokrągłe z patkami

Odpowiedzi wskazujące na kieszenie nakładane z kontrafałdą i patkami, wpuszczane z naszytymi plisami, a także nakładane półokrągłe z patkami, odnoszą się do różnych rodzajów konstrukcji kieszeni, które są stosowane w odzieży, ale nie pasują do opisanego w pytaniu wzoru. Kieszenie nakładane z kontrafałdą i patkami charakteryzują się zewnętrzną aplikacją, która jest często bardziej wyrazista, co w przypadku męskiej koszuli może być mniej pożądane w kontekście formalności. Z kolei kieszenie wpuszczane z naszytymi plisami są bardziej złożone w wykonaniu, co często wiąże się z większym nakładem pracy i kosztami, ale niekoniecznie z estetyką oczekiwaną w męskich koszulach. Nieodpowiednie są również kieszenie nakładane półokrągłe, które mogą być uznawane za bardziej casualowe i mało formalne. Często mylnie zakłada się, że forma kieszeni nie wpływa na ogólną stylistykę ubioru, podczas gdy w rzeczywistości detale te mają ogromne znaczenie w kontekście wizerunku i zastosowania odzieży. Warto zwrócić uwagę, że dobór odpowiedniego rodzaju kieszeni powinien być zgodny z zamierzeniami projektowymi oraz kontekstem, w jakim odzież jest noszona.

Pytanie 21

Określ zużycie gładkiej tkaniny o szerokości 90 cm, z której uszyto spodnie damskie podstawowe dla klientki o wymiarach przedstawionych w tabeli.

Nazwa wymiaru	Wymiar
Obwód talii	74 cm
Obwód bioder	108 cm
Długość spodni	104 cm

A. 114,40 cm

B. 208,00 cm

C. 228,80 cm

D. 104,00 cm

Odpowiedzi, które zostały wybrane jako błędne, wynikają głównie z niepełnego uwzględnienia wymiarów oraz braku zrozumienia zasad obliczania zużycia tkaniny. W przypadku odpowiedzi takich jak 104,00 cm czy 114,40 cm, problem tkwi w nieuwzględnieniu długości nogawki jako podwójnej wartości, co jest standardem w krojeniu tkaniny na spodnie. To podejście nie bierze pod uwagę, że spodnie składają się z dwóch nogawek, co automatycznie podwaja długość wymaganej tkaniny. Co więcej, zapomnienie o dodatkach na szwy i zapasy również prowadzi do znaczącego niedoszacowania potrzebnej ilości materiału, co jest kluczowym błędem w procesie projektowania odzieży. Na przykład, obliczenie zużycia na poziomie 208,00 cm mogłoby być uzasadnione jedynie w przypadku braku dodatkowych elementów, jednak nawet wtedy nie obejmuje ono wymogu podzielenia długości nogawki przez dwa. Tego rodzaju błędy myślowe, jak pominięcie istotnych aspektów konstrukcyjnych odzieży, mogą prowadzić do niewłaściwego oszacowania zużycia materiału, co w konsekwencji wpływa na efektywność produkcji oraz koszty. Dlatego tak ważne jest, aby podczas obliczeń stosować się do branżowych standardów i dobrych praktyk, które gwarantują precyzyjne i wiarygodne wyniki.

Pytanie 22

Kołnierz leżący płasko na ramionach, okrągły i odsłaniający szyję, najczęściej stosowany w ubraniach dla dzieci, to jaki kołnierz?

A. koszulowy

B. napoleoński

C. marynarkowy

D. be-be

Kołnierz be-be jest specyficznym rodzajem kołnierza, który charakteryzuje się delikatnym, zaokrąglonym kształtem, idealnie leżącym na ramionach oraz odsłaniającym szyję. Jest to typowy element odzieży dziecięcej, często stosowany w sukienkach, bluzkach czy kombinezonach. Jego forma, która nie posiada ostro zakończonych krawędzi, sprawia, że jest on wygodny i bezpieczny dla dzieci. Kołnierz be-be jest często wybierany ze względu na estetykę i komfort noszenia, a także łatwość w zakładaniu i zdejmowaniu odzieży. W praktyce, stosuje się go nie tylko w modzie dziecięcej, ale także w odzieży niemowlęcej, gdzie miękkość i brak podrażnień są szczególnie istotne. Ponadto, w kontekście projektowania odzieży, kołnierz be-be może być łączony z różnymi wzorami tkanin, co pozwala na tworzenie zarówno klasycznych, jak i nowoczesnych stylizacji. W standardach projektowania odzieży dziecięcej uwzględnia się również bezpieczeństwo materiałów, co czyni kołnierz be-be odpowiednim wyborem ze względu na jego delikatną formę i komfort noszenia.

Pytanie 23

Dostosowanie do figury prostej sukni z zaszewkami piersiowymi, za luźnej na linii talii, obejmuje między innymi pogłębienie istniejących lub stworzenie nowych zaszewek

A. od linii ramienia z przodu i z tyłu

B. barkowych z tyłu

C. pionowych z przodu i z tyłu

D. od linii dekoltu z przodu

Odpowiedź dotycząca zaszewek pionowych w przodzie i tyle jest poprawna, ponieważ w przypadku prostej sukni z zaszewkami piersiowymi, której obwód w talii jest zbyt luźny, kluczowe jest umiejętne dopasowanie sylwetki poprzez zastosowanie zaszewek. Zaszewek pionowych w przodzie i tyle używa się, aby skoncentrować material na sylwetce, co pozwala na bardziej naturalne ułożenie tkaniny oraz lepsze podkreślenie linii ciała. Przykładem zastosowania tej techniki może być szycie sukni wieczorowej, gdzie istotne jest uzyskanie eleganckiego, dopasowanego wyglądu. Zaszewek pionowych stosuje się często w profesjonalnym krawiectwie, zgodnie z obowiązującymi standardami, które zalecają, aby każda odzież była zarówno estetyczna, jak i funkcjonalna. W praktyce, przed przystąpieniem do zaszywania, warto wykonać próbne przymiarki oraz dostosować głębokość zaszewek, aby uzyskać optymalny efekt. Takie podejście nie tylko poprawia komfort noszenia, ale także wpływa na ostateczny wygląd produktu.

Pytanie 24

W poziomie, w miejscu najszerszego zwężenia tułowia wykonujemy pomiar obwodu

A. pasa

B. bioder z uwzględnieniem wypukłości brzucha

C. szyi

D. klatki piersiowej przez piersi

Pomiar obwodu bioder, szyi czy klatki piersiowej w kontekście przewężenia tułowia nie jest zgodny z zasadami oceny antropometrycznej. Obwód bioder odnosi się do najszerszego miejsca w okolicy bioder, a nie do obszaru wąskiego, jakim jest pas. Jego pomiar jest istotny w kontekście oceny proporcji ciała, ale nie dostarcza informacji o dystrybucji tkanki tłuszczowej w obrębie brzucha. Podobnie, pomiar obwodu szyi jest użyteczny w ocenie ryzyka wystąpienia zespołu bezdechu sennego oraz w kontekście ogólnej oceny stanu zdrowia, ale nie odnosi się bezpośrednio do przewężenia tułowia. Z kolei obwód klatki piersiowej jest istotny w ocenie funkcji oddechowych oraz w kontekście zdrowia układu oddechowego, jednak również nie wiąże się z pomiarem w miejscu przewężenia tułowia. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych różnych pomiarów z obwodem pasa, co może prowadzić do nieprecyzyjnych wniosków dotyczących stanu zdrowia. Każdy z tych pomiarów ma swoją specyfikę i zastosowanie, dlatego kluczowe jest ich prawidłowe rozumienie oraz umiejętność odpowiedniego zastosowania w praktyce klinicznej oraz zdrowotnej.

Pytanie 25

Jaką metodę należy wykorzystać do łączenia elementów niemowlęcych śpioszków z welurowej dzianiny?

A. fastrygówkę

B. stębnówkę

C. zygzaki

D. overlock

Fastrygówka to technika, która polega na luźnym szyciu, najczęściej wykonywana ręcznie. Choć może być używana do tymczasowego łączenia elementów, nie jest wystarczająco mocna ani odporna na rozciąganie, co czyni ją niewłaściwą dla dzianin takich jak welur, które są elastyczne i potrzebują mocnego, trwałego szwu. Stębnówka, z kolei, to technika szycia prostego, która nie ma odpowiednich właściwości elastycznych, aby skutecznie łączyć dzianiny. Szwy stębnówki mogą łatwo pękać przy rozciąganiu materiału, co jest istotnym problemem w przypadku odzieży dziecięcej, gdzie komfort i wytrzymałość są kluczowe. Zygzakówka natomiast, mimo że również oferuje pewną elastyczność, nie jest tak skuteczna jak overlock w obrabianiu krawędzi tkanin, co jest istotne w przypadku materiałów, które mogą się strzępić. Wykonywanie szwów zygzakowych na dzianinach może prowadzić do niewłaściwego wykończenia, a tym samym wpływać na jakość produktu końcowego. W branży odzieżowej obowiązują standardy, które zalecają użycie overlocków przy szyciu tkanin elastycznych i dzianin, aby zapewnić nie tylko estetykę, ale i funkcjonalność odzieży, co jest kluczowe, zwłaszcza w produkcji odzieży dla niemowląt.

Pytanie 26

Obwód klatki piersiowej przez piersi oznaczany jest symbolem

A. obt

B. XcXc

C. XlXl

D. opx

Odpowiedź 'opx' jest poprawna, ponieważ jest to właściwy symbol stosowany w medycynie i anatomii do oznaczania obwodu klatki piersiowej przez piersi. Przykładowo, w praktyce klinicznej obwód klatki piersiowej mierzy się w celu oceny stanu zdrowia pacjentów oraz monitorowania postępów w leczeniu chorób płuc i serca. Zrozumienie tego pomiaru jest kluczowe dla diagnostyki, ponieważ zmiany w obwodzie klatki mogą wskazywać na różne patologie, takie jak rozedma płuc czy nieprawidłowości w budowie klatki piersiowej. Ponadto, zgodnie z wytycznymi WHO, obwód klatki piersiowej jest jednym z elementów oceny ogólnego stanu zdrowia pacjenta i może wpływać na decyzje terapeutyczne. Warto pamiętać, że precyzyjny pomiar tego obwodu jest niezbędny w kontekście różnorodnych badań naukowych oraz podczas prowadzenia dokumentacji medycznej. W związku z tym, posługiwanie się właściwym symbolicznie oznaczeniem jest kluczowe dla komunikacji w środowisku medycznym.

Pytanie 27

Jaką metodę obróbki parowo-cieplnej powinno się zastosować, aby utrwalić położenie szwu, który został przewinięty na jedną stronę?

A. Odparowanie

B. Dekatyzowanie

C. Zaprasowanie

D. Rozprasowanie

Zaprasowanie to mega ważny krok w obróbce tkanin, bo pomaga ustabilizować szwy i nadać materiałom ładny kształt oraz gładkość. W skrócie, używamy odpowiedniej temperatury i ciśnienia, żeby trwale zafiksować szwy i pozbyć się zagnieceń. Moim zdaniem, to kluczowy proces, bo jeśli go dobrze przeprowadzisz, odzież będzie nie tylko ładna, ale i funkcjonalna. Na przykład, jak szyjesz ubranie, zaprasowanie pomaga ułożyć szwy tak, żeby nie deformowały się podczas noszenia. W branży odzieżowej, naprawdę warto zaprasowywać szwy po każdym etapie szycia, bo to znacznie podnosi jakość końcowego produktu. Używaj do tego dobrych narzędzi, jak żelazka parowe, które równomiernie rozprowadzają ciepło i wilgoć – to klucz do sukcesu!

Pytanie 28

Która z podanych przyczyn nie prowadzi do złamania igły podczas szycia?

A. Nieprawidłowe umiejscowienie bębenka w mechanizmie chwytacza

B. Niewłaściwe nawinięcie nitki dolnej na szpuleczkę bębenka

C. Zbyt wysokie napięcie nitki górnej

D. Zbyt cienka igła

Nawinięcie nitki dolnej nie ma wpływu na łamanie igły przy szyciu. To, jak jest nawinięta nitka, bardziej decyduje o tym, jak maszyna działa i jaka jest jakość ściegu. Gdy nitka jest dobrze nawinięta, wszystko powinno działać płynnie, bez zacięć. Jeżeli jednak nitka jest nawinięta źle, to mogą być problemy z podawaniem nitki do igły, ale nie powinno to złamać igły. W standardach szycia, takich jak ISO 2076, mówi się, że dobre nawinięcie bębenka jest ważne, ale nie ma to wpływu na wytrzymałość igły. Dobrze jest co jakiś czas sprawdzać igły i dopasowywać je do materiału, żeby zminimalizować ryzyko złamań.

Pytanie 29

Szablon pojedynczy, symetryczny, dwukierunkowy obejmuje

A. szablony wszystkich elementów konstrukcji odzieżowej

B. połowy komponentów zestawu szablonów odzieżowych rozmieszczone w dwóch kierunkach

C. elementy zestawu szablonów odzieżowych w różnych rozmiarach

D. połowy komponentów zestawu szablonów odzieżowych

Wybór odpowiedzi oparty na połowach elementów kompletu szablonów wyrobu odzieżowego sugeruje niepełne zrozumienie koncepcji konstrukcji odzieżowej. Twierdzenie, że układ szablonów powinien obejmować jedynie części szablonów, jest nieadekwatne, ponieważ prowadzi do powstania braków w dokumentacji szablonów. W praktyce, projektowanie odzieży wymaga pełnych szablonów dla każdego elementu, co zapewnia, że każdy komponent jest właściwie zaplanowany i wykonany. Natomiast podejście polegające na używaniu szablonów różnych rozmiarów, chociaż istotne, pomija kluczowy element, jakim jest pełna struktura konstrukcyjna, która jest niezbędna dla spójności i jakości produkcji. Błędne jest również twierdzenie, że szablony elementów ułożone w dwóch kierunkach wystarczą, by zapewnić kompleksowość konstrukcji, ponieważ nie uwzględniają one różnorodności detali, które są kluczowe dla finalnego produktu. Każdy z tych błędnych wyborów ukazuje typowe pułapki myślowe, jakie mogą wystąpić, gdy nie docenia się znaczenia pełnych zestawów szablonów w procesie projektowania odzieży, co w konsekwencji prowadzi do obniżenia jakości oraz podwyższenia kosztów produkcji.

Pytanie 30

Schemat instruktażowy, wykorzystywany w dokumentacji odzieżowej, ilustruje

A. sposób realizacji konstrukcji formy odzieżowej

B. metodę obróbki technologicznej odzieży lub jej elementu

C. kształty oraz wymiary składników wyrobu odzieżowego

D. wymiary gotowego wyrobu odzieżowego

Wybór odpowiedzi dotyczącej wymiarów wyrobu odzieżowego gotowego, sposobu wykonania konstrukcji form, czy kształtów i wymiarów elementów wyrobu odzieżowego, choć mogą wydawać się logiczne, nie oddaje istoty rysunku instruktażowego. Rysunki te są zdecydowanie bardziej skoncentrowane na procesach technologicznych, które mają na celu zapewnienie, że produkt końcowy będzie spełniał określone standardy jakości i funkcjonalności. Rysunki przedstawiające wymiary gotowego wyrobu mogą być częścią innej dokumentacji, ale nie oddają pełnego obrazu procesu produkcji. Podobnie, rysunki dotyczące konstrukcji form również nie skupiają się na bezpośrednim procesie obróbki, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiednich parametrów jakościowych w końcowym produkcie. Warto zauważyć, że często w pracy nad odzieżą stosuje się różne metody obróbcze, które wymagają szczegółowych instrukcji. Niezrozumienie tych procesów może prowadzić do zastosowania niewłaściwych technik, które mogą negatywnie wpłynąć na trwałość i estetykę wyrobu. Dlatego ważne jest, aby zwracać uwagę na kontekst dokumentacji technicznej i jej zastosowanie w praktyce produkcyjnej. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych rodzajów dokumentacji i ich funkcji w procesie produkcji odzieży, co może prowadzić do nieporozumień i obniżenia jakości końcowego produktu.

Pytanie 31

Jakie z wymienionych środków ochrony osobistej stosuje się, aby zabezpieczyć krojczy przed skaleczeniem?

A. Podwieszenie przewodów elektrycznych nad stołami krojczymi

B. Izolacja kabli zasilających krajarkę

C. Ruchome osłony noża taśmowego

D. Sprawne systemy odpylające

Ruchome osłony noża taśmowego stanowią kluczowy element zabezpieczeń w procesach krojenia, które mają na celu minimalizowanie ryzyka skaleczeń. Te osłony są zaprojektowane w taki sposób, aby chronić operatorów przed bezpośrednim kontaktem z ostrym narzędziem, jakim jest nóż taśmowy. W praktyce, podczas pracy z urządzeniami kroczącymi, osłony te mogą dostosowywać się do grubości obrabianego materiału, co pozwala na efektywniejsze i bezpieczniejsze krojenie. Zastosowanie ruchomych osłon jest zgodne z normami bezpieczeństwa, takimi jak PN-EN ISO 13857, które dotyczą odległości dotyczących ochrony ciała w kontekście stref zagrożenia. W sytuacjach, gdy operatorzy są w pobliżu ruchomych części maszyny, osłony te działają jako bariera, zmniejszając ryzyko wypadków. Dodatkowo, ich zastosowanie jest rekomendowane w dobrych praktykach przemysłowych, które podkreślają znaczenie prewencji wobec zagrożeń mechanicznych. Wprowadzenie takich rozwiązań w zakładzie przemysłowym nie tylko zwiększa bezpieczeństwo pracy, ale także może poprawić efektywność operacyjną oraz morale pracowników.

Pytanie 32

Wskaż odpowiednią sekwencję wszystkich działań krawca przed przystąpieniem do przeróbki odzieży, zgodnie z wymaganiami klienta?

A. Dokonać pomiarów krawieckich, określić cel przeróbki, ustalić zakres prac, ustalić sposób przeróbki

B. Ustalić sposób przeróbki, dokonać pomiarów krawieckich, wykonać przeróbkę

C. Określić cel przeróbki, ustalić zakres prac, ustalić sposób przeróbki, dokonać pomiarów krawieckich

D. Dokonać pomiarów krawieckich, ustalić zakres prac, wykonać przeróbkę

Właściwa odpowiedź to "Określić cel przeróbki, ustalić zakres prac, ustalić sposób przeróbki, dokonać pomiarów krawieckich". Proces przeróbki odzieży wymaga staranności i przemyślenia w kolejności działań, aby zapewnić satysfakcjonujący efekt końcowy. Rozpoczęcie od określenia celu przeróbki jest kluczowe, ponieważ pozwala zrozumieć, jakie zmiany mają być wprowadzone, co wpływa na dalsze kroki. Następnie ustalenie zakresu prac pozwala na oszacowanie, jakie konkretne działania będą konieczne, co jest istotne dla planowania czasu i zasobów. Po tym kroku ustala się sposób przeróbki, co obejmuje techniki krawieckie i materiały, które będą używane. Na końcu, dokonanie pomiarów krawieckich jest niezbędne, aby zapewnić, że wszystkie późniejsze działania będą precyzyjne i dostosowane do wymagań klienta. Przykładem może być sytuacja, w której klient prosi o skrócenie spodni; krawiec musi najpierw ustalić, jak długi ma być końcowy produkt, zanim przejdzie do pomiarów i samej przeróbki, co jest standardem w branży odzieżowej, aby uniknąć pomyłek i niezadowolenia klienta.

Pytanie 33

Przy obliczaniu normy zużycia materiału o szerokości 140 cm, który ma być użyty do wykonania płaszcza kąpielowego z kapturem, należy uwzględnić takie wymiary jak: długość płaszcza oraz

A. długość rękawa i wysokość kaptura

B. wzrost i obwód bioder

C. długość rękawa oraz obwód klatki piersiowej

D. wzrost oraz obwód klatki piersiowej

Wybór odpowiedzi wskazującej na "wzrost i obwód klatki piersiowej" jako istotnych wymiarów do obliczania normy zużycia materiału na płaszcz kąpielowy jest mylący. Wzrost, choć ważny dla określenia ogólnego rozmiaru odzieży, nie wpływa bezpośrednio na zużycie materiału w kontekście konkretnego modelu płaszcza z kapturem. Obwód klatki piersiowej, mimo że jest istotny w kontekście dopasowania odzieży, nie uwzględnia specjalnych wymagań konstrukcyjnych, jakimi są długość rękawów czy wysokość kaptura. Dlatego nie można polegać wyłącznie na tych wymiarach, aby oszacować potrzebną ilość materiału. Podobnie, odpowiedzi wskazujące na "długość rękawa i obwód klatki piersiowej" lub "wzrost i obwód bioder" również są niewłaściwe, ponieważ obwód bioder nie ma znaczenia w przypadku płaszcza kąpielowego. Kluczowe jest, by w procesie projektowania brać pod uwagę specyfikę produktu oraz jego funkcjonalność. W branży odzieżowej niepoprawne podejście do obliczeń może prowadzić do błędów w produkcie, a w konsekwencji do niezadowolenia konsumentów oraz strat finansowych dla producentów. Właściwe określenie wymiarów nie tylko ułatwia proces produkcji, ale również wpływa na jakość i komfort gotowego wyrobu.

Pytanie 34

Jaką operację technologiczną powinno się wykonać przy użyciu maszyny specjalnej z mechanizmem wypychacza?

A. Pikowania klap marynarki

B. Odszycia dziurki odzieżowej

C. Stębnowania krawędzi przodu

D. Przyszycia guzików

Wybór innych operacji technologicznych, takich jak odszycia dziurki odzieżowej, przyszycia guzików czy stębnowania krawędzi przodu, wskazuje na niepełne zrozumienie roli maszyn specjalnych w procesie szycia. Odszycie dziurki odzieżowej wymaga precyzyjnego szycia, ale nie korzysta z mechanizmu wypychacza, ponieważ proces ten koncentruje się na wykonaniu otworów w materiale, co zazwyczaj realizuje się przy użyciu innych narzędzi, takich jak maszyny do szycia z odpowiednimi stopkami. Przyszycie guzików również nie jest zadaniem, które wymaga zastosowania maszyny z mechanizmem wypychacza; w tym przypadku, kluczowe jest dokładne umiejscowienie guzika, co można osiągnąć za pomocą innych bardziej standardowych podejść. Stębnowanie krawędzi przodu z kolei, choć istotne w kontekście estetyki, nie wymaga funkcji wypychania materiału, a bardziej skupić się na stabilnej i kontrolowanej aplikacji szwu wzdłuż krawędzi. W praktyce, dobór odpowiednich technologii i maszyn jest kluczowy, a mylenie ich funkcji prowadzi do błędów w produkcji. Zrozumienie specyfiki każdej operacji oraz zastosowania odpowiednich narzędzi jest fundamentem efektywnego i wysokiej jakości procesu szycia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży odzieżowej.

Pytanie 35

Osłona igły zainstalowana na maszynie stębnowej pełni podczas szycia rolę ochronną przed

A. odpryśnięciem uszkodzonej igły.

B. przygnieceniem dłoni.

C. wysuwaniem się igły z igielnicy.

D. przeszyciem palca.

Wybór odpowiedzi dotyczącej przygniecenia rąk jest mylny, ponieważ osłona igły nie ma na celu chronienia przed tym rodzajem zagrożenia. Osłona igły została zaprojektowana przede wszystkim, aby zminimalizować ryzyko kontaktu igły z palcami podczas szycia, ale nie chroni przed innymi formami urazów. W kontekście maszyn stębnowych, przygniecenie rąk może wystąpić w sytuacjach, gdy operator nie zachowuje ostrożności podczas obsługi maszyny lub nie przestrzega zasad bezpieczeństwa, jak na przykład w pobliżu ruchomych części. Kolejną nieprawidłową koncepcją jest sugestia, że osłona zabezpiecza przed odpryśnięciem złamanej igły. Złamanie igły to problem, który powinien być rozwiązany poprzez regularne kontrole stanu igieł i ich wymiany, a nie przez poleganie na osłonie. Ostatnia nieprawidłowa odpowiedź dotycząca wysuwania się igły z igielnicy również nie odnosi się do funkcji osłony. Właściwie zamocowana igła nie powinna wypadać z igielnicy, a wszelkie problemy z jej stabilnością powinny być rozwiązywane przez odpowiednie regulacje maszyny. Właściwa znajomość zasad działania maszyny oraz regularne konserwacje są kluczowe dla bezpiecznej i efektywnej pracy.

Pytanie 36

Jakie będzie zużycie tkaniny w kratę o szerokości 150 cm, przeznaczonej na płaszcz dla klientki o typowych wymiarach?

długość płaszcza	110 cm
długość rękawa	60 cm

A. 170 cm

B. 333 cm

C. 210 cm

D. 180 cm

Odpowiedzi 333 cm, 180 cm i 170 cm wskazują na różne błędne podejścia do obliczenia zużycia tkaniny na płaszcz. Odpowiedź 333 cm przekracza standardowe wymagania, co może sugerować nadmierne uwzględnienie zapasu materiału. W praktyce, dodawanie aż tak dużych ilości tkaniny jest nieekonomiczne i niezgodne z dobrymi praktykami. W przypadku 180 cm oraz 170 cm, odpowiedzi te mogą wynikać z błędnej interpretacji długości płaszcza czy rękawów lub pominięcia zapasu. Często zdarza się, że podczas obliczeń pomijane są istotne elementy, takie jak zapasy na szwy oraz ewentualne poprawki, co prowadzi do zaniżenia potrzebnej ilości materiału. Ważne jest, aby w każdym przypadku dokładnie analizować projekt, uwzględniając wszystkie aspekty, takie jak styl płaszcza, długość rękawów oraz sposób wykończenia. Dobrym podejściem jest także konsultacja z doświadczonym krawcem lub projektantem, którzy mogą dostarczyć cennych wskazówek dotyczących optymalnego zużycia tkaniny, co w efekcie pozwoli uniknąć zarówno marnotrawstwa materiału, jak i błędów konstrukcyjnych.

Pytanie 37

Który wymiar kontrolny powinien być pobrany z figury pochylonej, aby dostosować tylną część bluzki do sylwetki?

A. ZTv

B. SvTt

C. RvNv

D. PcPl

Odpowiedź SvTt jest prawidłowa, ponieważ oznacza 'szerokość w talii tył' i jest kluczowym wymiarem kontrolnym, który należy zdjąć z figury pochylonej, aby uzyskać odpowiednie dopasowanie formy tyłu bluzki do sylwetki. W procesie konstrukcji odzieży, szczególnie w przypadku bluzek, istotne jest, aby forma dobrze przylegała w najwęższej części sylwetki, co ma kluczowe znaczenie dla estetyki i komfortu noszenia. Przykładem zastosowania tego wymiaru może być sytuacja, gdy projektujemy bluzkę na zlecenie klienta o niestandardowych wymiarach. Dokładne zmierzenie SvTt pozwoli na stworzenie wykroju, który będzie uwzględniał indywidualne krągłości figury, co z kolei zapobiegnie ewentualnym problemom z nadmiarem materiału w okolicy talii. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, pomiar ten powinien być wykonywany na osobie w naturalnej pozycji, aby uzyskać jak najdokładniejsze wyniki. Ponadto, taki wymiar powinien być traktowany jako punkt wyjścia do dalszych modyfikacji, co jest niezbędne w przypadku odzieży szytej na miarę.

Pytanie 38

Co może powodować przerywanie się nici górnej w trakcie działania maszyny?

A. niewłaściwy docisk stopki

B. nieprawidłowo zamocowana igła

C. uszkodzone ząbki transportera

D. niewystarczające napięcie nici górnej

Wydaje mi się, że odpowiedź dotycząca zbyt małego napięcia nici górnej, docisku stopki i ząbków transportera pokazuje, że możesz nie do końca rozumieć, jak to wszystko działa. Jasne, zbyt małe napięcie nici górnej może wpłynąć na jakość szycia, ale nie jest to bezpośrednia przyczyna zrywania nici. Napięcie należy dostosować do materiału i grubości nici, ale to nie jest główny problem z zerwaniem. Z kolei docisk stopki, mimo że ma znaczenie dla transportu materiału, nie jest kluczowy, jeśli chodzi o problem z nićmi. Zniszczone ząbki transportera mogą utrudniać przesuwanie materiału, ale też nie są bezpośrednią przyczyną zerwania nici. Tak naprawdę wszystkie te elementy są ze sobą powiązane i ich złe ustawienie może prowadzić do różnych problemów. Najczęściej jednak winna jest igła.

Pytanie 39

Jakie parametry są właściwe do prasowania spodni wykonanych z lnu?

A. 150℃, bez użycia pary

B. 200℃, z użyciem pary

C. 150℃, z użyciem pary

D. 110℃, bez użycia pary

Prasowanie lnianych spodni w temperaturach niższych niż 200℃ lub bez użycia pary jest niewłaściwe. Użycie niskich temperatur, takich jak 110℃ czy 150℃, nie pozwala na skuteczne usunięcie zagnieceń, ponieważ włókna lnu wymagają wyższej temperatury, aby stały się wystarczająco elastyczne. Prasowanie w takich warunkach może prowadzić do sytuacji, w której nawet po długoterminowym prasowaniu, na tkaninie pozostałyby nieestetyczne zagniecenia. Dodatkowo, brak pary podczas prasowania lnu często prowadzi do jego sztywności, co może zniweczyć efekt końcowy. Niektórzy mogą błędnie sądzić, że prasowanie bez pary jest wystarczające, jednak w praktyce może to jedynie pogorszyć stan tkaniny. Ponadto, temperatura 150℃, chociaż wyższa od 110℃, wciąż nie jest wystarczająca dla większości lnianych tkanin, co zwiększa ryzyko ich uszkodzenia. Warto zatem, aby każdy, kto ma do czynienia z lnem, zrozumiał, jak istotne jest przestrzeganie zalecanych temperatur i technik prasowania, aby zapewnić najlepsze rezultaty i dbać o trwałość odzieży.

Pytanie 40

Kurtka przeciwdeszczowa z ortalionu to element odzieży zrealizowany

A. z materiału powlekanego

B. z włókniny przeszywanej

C. z dzianiny wełnianej

D. z tkaniny wełnianej

Kurtki przeciwdeszczowe, takie jak ortalionowe, nie są wykonywane z tkanin wełnianych ani dzianin wełnianych, ponieważ te materiały charakteryzują się innymi właściwościami, które nie są optymalne w przypadku odzieży ochronnej. Wełna, choć znana ze swojej izolacyjności i komfortu, nie jest wodoodporna i może wchłaniać wodę, co czyni ją nieodpowiednim wyborem dla odzieży noszonej w deszczu. Poza tym, dzianina wełniana, w przeciwieństwie do włókniny przeszywanej, nie zapewnia tak wysokiej wiatroszczelności ani odporności na przemakanie. Co więcej, materiał powlekany, choć ma zastosowanie w produkcji niektórych wodoodpornych ubrań, nie jest synonymem ortalionu oraz nie zawsze oferuje taką samej jakości oddychalność, co włóknina przeszywana. Wybór niewłaściwego materiału może prowadzić do dyskomfortu podczas noszenia, nadmiernego pocenia się lub nawet przechłodzenia organizmu. Dlatego tak ważne jest zrozumienie właściwości materiałów używanych w odzieży technicznej oraz ich wpływu na funkcjonalność i komfort użytkownika. W praktyce, stosowanie wełny czy dzianiny w kontekście odzieży przeciwdeszczowej może prowadzić do błędnych wniosków o ich skuteczności, co z kolei rujnuje zaufanie do produktu oraz do marki. Kluczowe jest, aby wybierać materiały zgodne z przeznaczeniem i wymaganiami odzieży outdoorowej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej