Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 20 maja 2025 11:38
Data zakończenia: 20 maja 2025 12:07

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Co oznacza oznaczenie kabla skrętkowego S/FTP?

A. Każda para osłonięta folią

B. Skrętka bez ekranu

C. Ekran wykonany z folii i siatki dla 4 par

D. Każda para osłonięta folią i 4 pary razem w ekranie z siatki

Wybór innych odpowiedzi wskazuje na nieporozumienia dotyczące struktury i funkcji kabli skrętkowych. Odpowiedzi sugerujące, że każda para jest ekranowana, ale nie uwzględniają wspólnego ekranu dla wszystkich par, są niekompletne. Kable S/FTP są zaprojektowane w taki sposób, aby zapewnić maksymalną ochronę przed zakłóceniami, co nie jest wystarczająco uwzględnione w opcjach, które mówią jedynie o pojedynczym ekranowaniu par. Ponadto, odpowiedzi, które nie uwzględniają folii jako materiału ekranującego (np. ekran z siatki na 4 parach), mogą prowadzić do nieporozumień co do zastosowania i efektywności tych technologii. Kable bez ekranowania (jak w przypadku skrętki nieekranowanej) są znacznie bardziej podatne na zakłócenia elektromagnetyczne, co sprawia, że ich zastosowanie w środowisku o wysokiej interferencji jest niewłaściwe. Typowym błędem jest założenie, że ekranowanie folią jest zbędne, podczas gdy w praktyce stanowi ono kluczowy element w zapewnieniu wysokiej jakości sygnału w sieciach komputerowych. Właściwe zrozumienie konstrukcji kabli i ich zastosowania jest niezbędne do efektywnego projektowania i implementacji systemów sieciowych.

Pytanie 2

Ile adresów można przypisać urządzeniom działającym w sieci o adresie IP 192.168.20.0/26?

A. 30

B. 126

C. 62

D. 4

Wybór błędnych odpowiedzi może wynikać z mylnych obliczeń dotyczących liczby adresów IP w danej sieci. Na przykład liczba 4 sugeruje, że ktoś może błędnie zakładać, że można przydzielić tylko kilka adresów, co jest niezgodne z zasadą maskowania podsieci. Tego typu podejście prowadzi do zrozumienia, że w każdej podsieci musimy brać pod uwagę nie tylko adresy dostępne dla urządzeń, ale także adres sieciowy oraz adres rozgłoszeniowy, które nie mogą być używane jako przypisane adresy IP. Z kolei odpowiedź 30 może być wynikiem niewłaściwego liczenia, które nie uwzględnia wszystkich dostępnych adresów w podsieci. Możliwe, że ktoś odjął więcej adresów niż jest to wymagane. Podobnie, liczba 126 nie ma uzasadnienia w kontekście podanej maski /26, co sugeruje brak zrozumienia, jak działa podział adresów IP w sieciach. W rzeczywistości tylko w większych podsieciach można przydzielić taką liczbę adresów, ale nie przy masce /26. Prawidłowe zrozumienie zasad podziału sieci oraz obliczeń związanych z adresowaniem IP jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami. Błędy te mogą prowadzić do nieefektywnego wykorzystania dostępnych adresów IP oraz problemów z ich przydzielaniem, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu sieciami.

Pytanie 3

Aby zrealizować aktualizację zainstalowanego systemu operacyjnego Linux Ubuntu, należy wykonać polecenie

A. system update

B. yum upgrade

C. kernel update

D. apt-get upgrade

Niepoprawne odpowiedzi na to pytanie wskazują na brak znajomości podstawowych komend używanych w systemach Linux, zwłaszcza w dystrybucjach opartych na Debianie, takich jak Ubuntu. Polecenie 'yum upgrade' jest narzędziem przeznaczonym do systemów opartych na Red Hat, takich jak Fedora czy CentOS. Użycie 'yum' w Ubuntu nie przyniesie oczekiwanych rezultatów, ponieważ Ubuntu nie rozpoznaje tego menedżera pakietów. Innym błędnym podejściem są odpowiedzi takie jak 'kernel update' czy 'system update', które nie są rzeczywistymi poleceniami w systemie Ubuntu. Zamiast tego, użytkownicy powinni być świadomi, że aktualizacja jądra systemu wymaga specjalnych komend i jest bardziej złożonym procesem, który powinien być przeprowadzany ostrożnie. 'System update' nie jest natomiast standardowym poleceniem w żadnym z menedżerów pakietów, co prowadzi do nieporozumień w zakresie zarządzania oprogramowaniem. Często użytkownicy popełniają błędy wynikające z mylenia różnych systemów zarządzania pakietami, co może prowadzić do frustracji i problemów z aktualizacjami. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że każda dystrybucja ma swoje unikalne narzędzia do zarządzania pakietami i ich właściwe stosowanie jest niezbędne dla utrzymania systemu w dobrym stanie.

Pytanie 4

W trakcie instalacji oraz konfiguracji serwera DHCP w systemach z rodziny Windows Server, można wprowadzić zastrzeżenia dla adresów, które będą definiować

A. adresy początkowy i końcowy puli serwera DHCP

B. konkretne adresy IP przypisane urządzeniom na podstawie ich adresu MAC

C. adresy IP, które będą przydzielane w ramach zakresu DHCP dopiero po ich zatwierdzeniu

D. adresy MAC, które nie zostaną przypisane w obrębie zakresu DHCP

Zastrzeżenia adresów w serwerze DHCP to sposób na przypisywanie konkretnych adresów IP do urządzeń, a robi się to na podstawie adresów MAC, które są unikalne dla każdego urządzenia. To jest ważne, bo dzięki temu administratorzy mogą mieć pewność, że na przykład drukarki czy serwery zawsze dostają ten sam adres IP. To może być kluczowe w pracy, bo jak coś często używasz, to lepiej, żeby to zawsze działało na tym samym adresie. Żeby dodać takie zastrzeżenie, administrator musi wprowadzić w konsoli MAC urządzenia i adres IP, który ma być przypisany. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami, bo zmniejsza ryzyko konfliktów IP i ułatwia zarządzanie siecią. Ważne standardy, jak RFC 2131, określają, jak działa DHCP, a zastrzeżenia adresów to jedna z najlepszych metod na efektywne wykorzystanie tego protokołu.

Pytanie 5

Wskaż technologię stosowaną do dostarczania Internetu, która jest połączona z usługą telewizji kablowej, w której światłowód oraz kabel koncentryczny pełnią rolę medium transmisyjnego.

A. PLC

B. xDSL

C. GPRS

D. HFC

Odpowiedzi takie jak PLC, xDSL czy GPRS nie są odpowiednie w kontekście pytania o technologię HFC. PLC, czyli Power Line Communication, wykorzystuje istniejące linie energetyczne do przesyłania danych, co ogranicza jego zastosowanie do krótkich odległości i często wiąże się z problemami z zakłóceniami sygnału. Technologia ta nie jest w stanie efektywnie dostarczać zarówno internetu, jak i telewizji kablowej w porównaniu do HFC. Z kolei xDSL (Digital Subscriber Line) to rodzina technologii, które wykorzystują linie telefoniczne do przesyłania danych. Chociaż xDSL jest popularne w kontekście dostępu do internetu, jego zdolności do transmisji sygnału telewizyjnego są ograniczone, a jakość sygnału może znacząco spadać w zależności od odległości od centrali. GPRS, czyli General Packet Radio Service, to technologia stosowana w sieciach komórkowych, która również nie jest odpowiednia w kontekście dostarczania telewizji kablowej. GPRS oferuje niski poziom przepustowości, co czyni je mniej efektywnym do przesyłania strumieniowego treści wideo. Stąd błędne koncepcje związane z wyborem odpowiedzi wynikają z niepełnego zrozumienia różnic pomiędzy tymi technologiami a HFC, a także ich zastosowań w praktyce.

Pytanie 6

Jak nazywa się jednostka przeprowadzająca obliczenia stałoprzecinkowe?

A. ALU

B. RPU

C. FPU

D. AND

ALU, czyli jednostka arytmetyczno-logiczna, jest kluczowym komponentem w architekturze komputerowej, odpowiedzialnym za wykonywanie operacji matematycznych oraz logicznych. W kontekście obliczeń stałoprzecinkowych, ALU wykonuje operacje takie jak dodawanie, odejmowanie, mnożenie oraz dzielenie na liczbach całkowitych, co jest istotne w aplikacjach wymagających dużej wydajności obliczeniowej, jak grafika komputerowa czy przetwarzanie sygnałów. ALU jest integralną częścią CPU, a jej efektywność ma znaczący wpływ na ogólne osiągi systemu. Dobrą praktyką w projektowaniu systemów jest optymalizacja działania ALU poprzez zastosowanie technologii takich jak pipelining, co pozwala na równoległe wykonywanie wielu operacji. Ponadto, ALU może współpracować z innymi jednostkami, takimi jak FPU (jednostka zmiennoprzecinkowa) dla bardziej złożonych obliczeń, co ilustruje elastyczność i wszechstronność tej jednostki w różnych zastosowaniach obliczeniowych.

Pytanie 7

Który z poniższych adresów stanowi adres rozgłoszeniowy dla sieci 172.16.64.0/26?

A. 172.16.64.63

B. 172.16.64.192

C. 172.16.64.0

D. 172.16.64.255

Adres 172.16.64.0 jest adresem sieci, co oznacza, że nie można go przypisać żadnemu z urządzeń w tej sieci. Adres ten jest kluczowy w strukturze sieciowej, ponieważ identyfikuje całą podsieć, a jego zrozumienie jest niezbędne dla administratorów sieci. Adres 172.16.64.192 jest z kolei adresem, który leży poza zakresem tej podsieci, ponieważ przy masce /26, adresy przypisane do tej sieci kończą się na 172.16.64.63. Ponadto, adres 172.16.64.255 również nie jest poprawny, ponieważ jest to adres rozgłoszeniowy dla sieci 172.16.64.0/24, a nie /26, co wskazuje na błąd w podstawowym rozumieniu maski podsieci. Typowym błędem jest mylenie adresów rozgłoszeniowych z adresami przypisanymi hostom, co może prowadzić do problemów z komunikacją w sieci. Ważne jest, aby dobrze rozumieć podział sieci i sposób identyfikacji adresów IP, co jest kluczowe w kontekście projektowania i zarządzania infrastrukturą IT. Dlatego też znajomość zasad przydzielania adresów IP oraz umiejętność korzystania z narzędzi do obliczania adresów podsieci są niezbędne dla efektywnego zarządzania siecią.

Pytanie 8

Aby użytkownik laptopa z systemem Windows 7 lub nowszym mógł korzystać z drukarki przez sieć WiFi, musi zainstalować drukarkę na porcie

A. LPT3

B. COM3

C. Nul

D. WSD

Wybór portów Nul, LPT3 i COM3 do instalacji drukarki w systemie Windows jest nieprawidłowy z kilku powodów. Port Nul to wirtualny port, który nie może być używany do komunikacji z urządzeniem zewnętrznym, a jego funkcja polega głównie na przekierowywaniu danych do 'nikąd', co czyni go bezużytecznym w kontekście drukowania. Porty LPT3 oraz COM3 są portami równoległymi i szeregowymi, odpowiednio, które w przeszłości były używane do podłączenia drukarek, ale w dobie nowoczesnych technologii, takich jak USB i WiFi, ich zastosowanie stało się bardzo ograniczone. Współczesne drukarki zazwyczaj nie są wyposażone w złącza równoległe, a ich podłączenie przez port szeregowy wymaga specjalnych kabli i adapterów, co wprowadza dodatkowe komplikacje. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że starsze standardy komunikacji są wciąż aktualne w kontekście nowoczesnych urządzeń. Przy wyborze odpowiedniego portu do podłączenia drukarki niezbędne jest zrozumienie nowoczesnych protokołów komunikacyjnych oraz ich zastosowania w klasycznych systemach operacyjnych, co pozwoli uniknąć frustracji i problemów z konfiguracją.

Pytanie 9

Protokół transportowy bezpołączeniowy to

A. UDP

B. TCP

C. SSH

D. ARP

UDP, czyli User Datagram Protocol, to bezpołączeniowy protokół warstwy transportowej, co oznacza, że nie nawiązuje bezpośredniego połączenia przed wysłaniem danych. Jego główną zaletą jest szybkość, ponieważ nie wymaga procesu nawiązywania ani zrywania połączenia, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla aplikacji wymagających niskiej latencji, jak np. strumieniowanie wideo, gry online czy VoIP. W przypadku UDP, dane są przesyłane w postaci datagramów, co oznacza, że mogą być one tracone, a odbiorca nie jest informowany o ich utracie. W praktyce oznacza to, że aplikacje muszą same dbać o zarządzanie błędami oraz retransmisję w razie potrzeby. Warto również zauważyć, że UDP jest protokołem, który nie zapewnia mechanizmów kontroli przepływu ani zabezpieczeń, co czyni go bardziej podatnym na ataki, ale i zdecydowanie szybszym w porównaniu do TCP, które wprowadza dodatkowe opóźnienia związane z nawiązywaniem połączeń oraz retransmisją utraconych pakietów. Użycie UDP jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie komunikacji sieciowej, szczególnie w aplikacjach, które muszą działać w czasie rzeczywistym.

Pytanie 10

Jest to najnowsza edycja klienta wieloplatformowego, docenianego przez użytkowników na całym świecie, serwera wirtualnej sieci prywatnej, umożliwiającego nawiązanie połączenia między hostem a komputerem lokalnym, obsługującego uwierzytelnianie z wykorzystaniem kluczy, certyfikatów, nazwy użytkownika oraz hasła, a także, w wersji dla Windows, dodatkowych zakładek. Który z programów został wcześniej opisany?

A. TinghtVNC

B. Ethereal

C. Putty

D. OpenVPN

TightVNC to oprogramowanie do zdalnego dostępu, które umożliwia użytkownikom zdalne sterowanie komputerami, ale nie jest to rozwiązanie VPN. Koncentruje się głównie na udostępnianiu pulpitu, a nie na zapewnieniu bezpiecznego tunelowania danych, co jest kluczowe w kontekście opisanego pytania. Putty z kolei to klient SSH, który służy do bezpiecznej komunikacji z serwerami, lecz także nie obsługuje protokołu VPN ani nie zapewnia funkcji związanych z wirtualnymi sieciami prywatnymi. Używany głównie do zdalnego logowania i transferu plików, nie spełnia warunków dotyczących konfigurowania sieci lokalnych i zarządzania połączeniami VPN. Ethereal, znany teraz jako Wireshark, to narzędzie do analizy ruchu sieciowego, a nie klient VPN. Jego głównym celem jest przechwytywanie i analizowanie pakietów danych w czasie rzeczywistym, co jest zupełnie innym zastosowaniem niż to, które oferuje OpenVPN. Typowym błędem jest mylenie funkcji i zastosowań tych narzędzi, co prowadzi do niewłaściwych wniosków. Aby prawidłowo zrozumieć temat, należy zwrócić uwagę na to, że OpenVPN jako rozwiązanie VPN skupia się na szyfrowaniu i tunelowaniu, co odróżnia go od narzędzi do zdalnego dostępu czy analizy ruchu.

Pytanie 11

Jaką maksymalną liczbę podstawowych partycji na dysku twardym z tablicą MBR można utworzyć za pomocą narzędzia Zarządzanie dyskami dostępnego w systemie Windows?

A. 1

B. 2

C. 3

D. 4

Odpowiedzi 1, 2 i 3 są niepoprawne, ponieważ opierają się na błędnych założeniach dotyczących struktury tablicy MBR i możliwości zarządzania partycjami. W przypadku opcji pierwszej, twierdzenie, że można utworzyć jedynie jedną partycję podstawową, jest błędne, ponieważ MBR został zaprojektowany z myślą o umożliwieniu tworzenia czterech partycji podstawowych. Dla odpowiedzi drugiej, pomylenie możliwości utworzenia dwóch partycji z rzeczywistością sugeruje, że użytkownik nie rozumie podstawowych zasad działania MBR i jego struktury. Z kolei odpowiedź trzecia, która sugeruje, że można utworzyć trzy partycje podstawowe, również nie uwzględnia maksymalnego limitu czterech partycji. Takie błędne interpretacje często wynikają z niepełnego zrozumienia tematu i nieznajomości specyfiki działania systemów operacyjnych oraz sposobów przydzielania przestrzeni dyskowej. Warto również zauważyć, że w przypadku systemu MBR, partycje mogą być wykorzystywane nie tylko do przechowywania danych, ale także do instalacji różnych systemów operacyjnych, co czyni je kluczowym elementem w zarządzaniu dyskami. Dlatego znajomość limitów i funkcji MBR jest istotna dla osób zajmujących się administracją systemami oraz dbających o efektywność wykorzystania przestrzeni dyskowej.

Pytanie 12

Który protokół umożliwia rozproszoną wymianę i ściąganie plików?

A. HTTPS

B. BitTorrent

C. Radius

D. FTP

BitTorrent to protokół, który umożliwia rozproszone wysyłanie i pobieranie plików poprzez wykorzystanie technologii peer-to-peer (P2P). W przeciwieństwie do tradycyjnych metod transferu danych, takich jak FTP, w których pliki są pobierane z jednego centralnego serwera, BitTorrent dzieli pliki na mniejsze fragmenty, które mogą być pobierane i przesyłane przez wielu użytkowników jednocześnie. Przykładem zastosowania BitTorrent jest dystrybucja dużych plików multimedialnych, takich jak filmy czy gry komputerowe, co znacząco zmniejsza obciążenie serwerów i przyspiesza proces pobierania. W praktyce użytkownicy pobierają pliki z różnych źródeł, co zwiększa efektywność oraz szybkość transferu. BitTorrent jest uznawany za standard w dziedzinie rozproszonego przesyłania danych, a także stosowany w wielu aplikacjach, takich jak uTorrent czy BitTorrent Client, które są popularne wśród użytkowników chcących dzielić się plikami w sposób szybki i efektywny.

Pytanie 13

Jak określa się w systemie Windows profil użytkownika, który jest tworzony przy pierwszym logowaniu do komputera i zapisywany na lokalnym dysku twardym, a wszelkie jego modyfikacje dotyczą tylko tego konkretnego komputera?

A. Przenośny

B. Obowiązkowy

C. Czasowy

D. Lokalny

Odpowiedź "Lokalny" jest poprawna, ponieważ w systemie Windows profil lokalny użytkownika jest tworzony podczas pierwszego logowania do komputera. Profil ten przechowuje wszystkie ustawienia, pliki i konfiguracje specyficzne dla danego użytkownika, a jego zmiany są ograniczone do komputera, na którym został utworzony. Oznacza to, że jeśli użytkownik zaloguje się na innym komputerze, nie będą miały zastosowania żadne z jego lokalnych ustawień. Przykładem zastosowania profilu lokalnego jest sytuacja, w której użytkownik instaluje oprogramowanie lub ustawia preferencje systemowe – wszystkie te zmiany są przechowywane w folderze profilu lokalnego na dysku twardym. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami zabezpieczeń, ponieważ ogranicza dostęp do danych użytkownika na poziomie lokalnym, co może być istotne w środowiskach wieloużytkownikowych. Dodatkowo, lokalne profile użytkowników są często wykorzystywane w organizacjach, gdzie każdy pracownik ma swoje indywidualne ustawienia, co pozwala na większą elastyczność w zarządzaniu stacjami roboczymi.

Pytanie 14

Użytkownik o nazwie Gość należy do grupy o nazwie Goście. Grupa Goście jest częścią grupy Wszyscy. Jakie ma uprawnienia użytkownik Gość w folderze test1?

A. Użytkownik Gość posiada tylko uprawnienia zapisu do folderu test1

B. Użytkownik Gość ma pełne uprawnienia do folderu test1

C. Użytkownik Gość ma uprawnienia tylko do odczytu folderu test1

D. Użytkownik Gość nie ma uprawnień do folderu test1

W zrozumieniu zarządzania uprawnieniami kluczowe jest pojęcie dziedziczenia i wykluczania uprawnień. Często błędnie zakłada się, że jeśli użytkownik należy do kilku grup, to uprawnienia się sumują. W rzeczywistości, jeżeli jedna z grup ma wyraźnie odmówione uprawnienia, to użytkownik, nawet należąc do innej grupy z odpowiednimi uprawnieniami, będzie miał ograniczony dostęp. W kontekście pytania, odpowiedź sugerująca, że Gość ma pełne uprawnienia jest niepoprawna, ponieważ nawet jeśli grupa Wszyscy ma przypisane uprawnienia odczytu, zapis czy pełną kontrolę, to grupa Goście może mieć te uprawnienia wykluczone, co ma pierwszeństwo przed innymi przypisaniami. Kolejnym błędem jest założenie, że użytkownik Gość ma uprawnienia zapisu czy odczytu, ponieważ brak wyraźnego przyznania tych uprawnień dla grupy Goście, w połączeniu z wykluczeniami, oznacza brak dostępu. Typowym błędem myślowym jest również nieprawidłowe zrozumienie mechanizmu odmowy uprawnień, który w systemach takich jak NTFS jest stosowany jako nadrzędny. Podstawowym założeniem jest, że odmowy mają zawsze pierwszeństwo przed zezwoleniami, co jest fundamentalne dla zrozumienia zarządzania uprawnieniami w sieciowych systemach operacyjnych. To podejście minimalizuje ryzyko przypadkowego przyznania zbyt szerokiego dostępu i umożliwia precyzyjne kontrolowanie uprawnień użytkowników w skomplikowanych środowiskach IT.

Pytanie 15

Wykonanie na komputerze z systemem Windows kolejno poleceń ```ipconfig /release``` oraz ```ipconfig /renew``` umożliwi zweryfikowanie, czy usługa w sieci funkcjonuje poprawnie

A. serwera DNS

B. serwera DHCP

C. Active Directory

D. rutingu

Active Directory to nie jest to samo co przydzielanie adresów IP w sieci. To taka usługa katalogowa, która zajmuje się zarządzaniem użytkownikami, komputerami i grupami, a także uwierzytelnianiem. Więc wniosek, że ipconfig /release czy ipconfig /renew mogą mieć coś wspólnego z Active Directory, to błąd. Te polecenia są bardziej związane z IP. Co do DNS, to ono tłumaczy nazwy domen na adresy IP, ale problemy z DNS nie mają bezpośredniego związku z tymi poleceniami. A routing, to jeszcze inna bajka, bo tu chodzi o to, jak przesyła się dane przez sieć, co wymaga rozważenia wielu elementów. Dobrze jest zrozumieć te różnice, bo to może pomóc w lepszym zarządzaniu sieciami i rozwiązywaniu problemów.

Pytanie 16

Element wskazany cyfrą 1 na diagramie karty dźwiękowej?

A. eliminuje szumy w linii, stosując krótkie próbki szumu

B. przekształca sygnał audio na sygnał wideo

C. eliminates sound from multiple sources

D. generuje dźwięk o odpowiedniej długości, wykorzystując krótkie próbki dźwięku

Odpowiedź dotycząca zamiany sygnału audio na sygnał wideo jest błędna, ponieważ karta dźwiękowa jest odpowiedzialna za przetwarzanie sygnałów audio, a nie wideo. Proces zamiany audio na wideo nie ma zastosowania w kontekście kart dźwiękowych i jest zarezerwowany dla innej klasy urządzeń, takich jak karty graficzne czy konwertery multimedialne. Usuwanie dźwięku pochodzącego z kilku źródeł również nie jest główną funkcją karty dźwiękowej. Karty te mogą miksować dźwięki z różnych źródeł, ale nie eliminują ich. Usuwanie dźwięku najczęściej dotyczy technologii redukcji szumów i filtrów zastosowanych w oprogramowaniu lub specjalistycznych urządzeniach audio. Eliminacja szumów na linii przy użyciu krótkich próbek szumu to technika stosowana w zaawansowanych algorytmach redukcji szumów, jednak karta dźwiękowa z reguły nie realizuje tego zadania bezpośrednio. W kontekście sprzętowym, eliminacja szumów wymaga dodatkowych procesów i układów, które mogą być wspierane przez oprogramowanie. Błędy te wynikają często z nieporozumienia co do funkcji i charakterystyki kart dźwiękowych, które są projektowane głównie do przetwarzania i generowania dźwięków, a nie przetwarzania wieloformatowego czy eliminacji sygnałów.

Pytanie 17

Jakie urządzenie umożliwia zwiększenie zasięgu sieci bezprzewodowej?

A. Wzmacniacz sygnału

B. Konwerter mediów

C. Modem VDSL

D. Przełącznik zarządzalny

Wzmacniacz sygnału to urządzenie, które działa na zasadzie odbierania i retransmisji sygnału bezprzewodowego, co pozwala na zwiększenie zasięgu sieci Wi-Fi. Działa to w praktyce poprzez wzmocnienie sygnału, który w przeciwnym razie mógłby być zbyt słaby, aby dotrzeć do odległych miejsc w budynku lub na zewnątrz. Stosowanie wzmacniaczy sygnału jest szczególnie przydatne w dużych domach, biurach czy obiektach przemysłowych, gdzie występują przeszkody, takie jak ściany czy meble, które mogą tłumić sygnał. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, przed zakupem wzmacniacza warto przeprowadzić pomiar zasięgu istniejącej sieci, aby odpowiednio dobrać lokalizację wzmacniacza, co zapewni maksymalną efektywność. Wzmacniacze sygnału są również często wykorzystywane w sytuacjach, gdy istnieje potrzeba pokrycia zasięgiem rozległych terenów, takich jak parki, ogrody czy kompleksy sportowe.

Pytanie 18

Jakie materiały są używane w kolorowej drukarce laserowej?

A. pamięć wydruku

B. przetwornik CMOS

C. podajnik papieru

D. kartridż z tonerem

Odpowiedzi takie jak przetwornik CMOS czy podajnik papieru naprawdę nie są materiałami eksploatacyjnymi w kontekście drukarek laserowych. Przetwornik CMOS to układ elektroniczny, który zamienia światło na sygnał elektryczny, więc używamy go w kamerach, ale nie przy drukowaniu. Podajnik papieru to część, która przynosi papier do drukarki, ale to nie to, co nam potrzebne przy jakości wydruku, bo on sam w sobie się nie zużywa. To tylko element konstrukcyjny, który sprawia, że papier jest prawidłowo załadowany. Pamięć wydruku z kolei dotyczy wewnętrznej pamięci drukarki, gdzie trzymane są dane do wydruku, ale to też nie jest materiał eksploatacyjny. Te różnice w rozumieniu, co robią różne części drukarki, mogą prowadzić do błędnych wniosków. Fajnie byłoby zrozumieć, jak działają materiały eksploatacyjne, bo to pomoże lepiej zarządzać kosztami i jakością wydruków. Wybieranie odpowiednich rzeczy, jak kartridż z tonerem, jest naprawdę kluczowe dla efektywności drukarki.

Pytanie 19

Aby zweryfikować schemat połączeń kabla UTP Cat 5e w sieci lokalnej, należy zastosować

A. analizatora protokołów sieciowych

B. testera okablowania

C. reflektometr kablowy TDR

D. reflektometr optyczny OTDR

Tester okablowania jest narzędziem służącym do sprawdzania poprawności podłączeń kabli sieciowych, w tym kabla UTP Cat 5e. Działa na zasadzie pomiaru ciągłości przewodów, identyfikacji biegunów oraz pomiaru parametrów elektrycznych, takich jak tłumienie, impedancja czy przesłuch. Dzięki testerom okablowania można szybko zlokalizować błędy, takie jak zwarcia, przerwy w przewodach czy niewłaściwe podłączenia. W praktyce, zastosowanie testera okablowania jest kluczowe podczas instalacji i konserwacji sieci komputerowych, zapewniając, że każde połączenie jest zgodne z normami, takimi jak TIA/EIA-568. W przypadku sieci UTP Cat 5e, tester pozwala również na weryfikację, czy kabel spełnia wymagania dotyczące przepustowości do 1 Gbps oraz zapewnia odpowiednią jakość sygnału na odległości do 100 metrów. Dobrą praktyką jest przeprowadzanie testów po zakończeniu instalacji oraz okresowe sprawdzanie stanu kabli, co umożliwia wczesne wykrywanie potencjalnych problemów.

Pytanie 20

Liczbie 16 bitowej 0011110010101110 wyrażonej w systemie binarnym odpowiada w systemie szesnastkowym liczba

A. 3CAE

B. 3DAE

C. 3DFE

D. 3CBE

Aby zrozumieć, dlaczego inne odpowiedzi są nieprawidłowe, należy rozważyć, na czym polega konwersja między systemami liczbowymi. Odpowiedzi takie jak 3DFE, 3CBE i 3DAE wynikają z niewłaściwego przeliczenia bitów binarnych na wartości szesnastkowe. Często występuje problem z właściwym grupowaniem bitów – zamiast podzielić liczbę binarną na cztery bity, osoby przeliczające mogą czasami mylnie grupować je w sposób niepoprawny, co prowadzi do błędnych wartości. Na przykład, 3DFE może wyniknąć z pomyłki w interpretacji grupy 10 (A) i 1110 (E), co w rezultacie prowadzi do nieodpowiedniego przeliczenia, a zatem błędnej reprezentacji. Kolejnym typowym błędem jest mylenie wartości binarnych dla cyfr szesnastkowych. Na przykład, 3CBE mogłoby powstać z błędnego przeliczenia 1100 (C) na 1011 (B) lub z niewłaściwego rozumienia wartości 1110 (E) jako innej liczby. Aby skutecznie unikać takich błędów, kluczowe jest przestrzeganie standardów konwersji oraz dbałość o szczegóły, a także regularne ćwiczenie przeliczania w obu kierunkach – z binarnego na szesnastkowy i odwrotnie. W praktyce, umiejętność dokładnego przeliczania jest niezbędna w wielu zadaniach inżynieryjnych, w tym w tworzeniu algorytmów oraz w analizach danych, co czyni tę wiedzę niezwykle cenną w wielu dziedzinach informatyki.

Pytanie 21

Element na karcie graficznej, który ma za zadanie przekształcenie cyfrowego sygnału wytwarzanego przez kartę na analogowy sygnał, zdolny do wyświetlenia na monitorze to

A. RAMDAC

B. multiplekser

C. RAMBUS

D. głowica FM

Odpowiedź RAMDAC (RAM Digital-to-Analog Converter) jest poprawna, ponieważ ten układ jest odpowiedzialny za konwersję cyfrowego sygnału graficznego generowanego przez kartę graficzną na analogowy sygnał wideo, który może być wyświetlany przez monitor. RAMDAC odgrywa kluczową rolę w procesie renderowania obrazu, umożliwiając wyświetlanie grafiki w wysokiej jakości na monitorach analogowych, takich jak CRT. Dzięki RAMDAC, informacje o kolorach i pikselach są przetwarzane i przekształcane w sygnały analogowe, co pozwala na prawidłowe wyświetlenie obrazu. W praktyce zastosowanie RAMDAC jest szczególnie istotne w starszych systemach komputerowych, gdzie monitory analogowe były standardem. Chociaż dzisiejsze technologie przechodzą na cyfrowe interfejsy, takich jak HDMI czy DisplayPort, zrozumienie funkcji RAMDAC jest ważne dla osób interesujących się historią rozwoju technologii graficznych oraz dla tych, którzy pracują z różnorodnymi rozwiązaniami wyświetlania obrazu. Warto również zauważyć, że zrozumienie procesów konwersji sygnału jest fundamentem dla wielu zastosowań w branży technologicznej, w tym w inżynierii oprogramowania oraz projektowaniu systemów wideo.

Pytanie 22

Jednym z metod ograniczenia dostępu do sieci bezprzewodowej dla osób nieuprawnionych jest

A. zmiana standardu zabezpieczeń z WPA na WEP

B. zmiana częstotliwości przesyłania sygnału

C. dezaktywacja szyfrowania

D. zatrzymanie rozgłaszania identyfikatora sieci

Wyłączenie rozgłaszania identyfikatora sieci (SSID) jest jednym z najskuteczniejszych sposobów na zwiększenie bezpieczeństwa sieci bezprzewodowych. Gdy SSID jest ukryty, potencjalni intruzi nie są w stanie łatwo wykryć dostępnych sieci w swoim otoczeniu, co znacznie utrudnia im podjęcie próby nieautoryzowanego dostępu. Praktycznie oznacza to, że tylko osoby, które znają nazwę sieci, będą mogły się do niej połączyć, co skutecznie ogranicza ryzyko ataków. Warto pamiętać, że mimo iż ukrycie SSID nie jest metodą, która zapewnia pełną ochronę (gdyż można wykryć ukryte sieci za pomocą odpowiednich narzędzi), stanowi ono dodatkową warstwę zabezpieczeń. W kontekście standardów bezpieczeństwa, zaleca się stosowanie tej praktyki obok innych form ochrony, takich jak silne szyfrowanie (np. WPA3) oraz regularne aktualizacje oprogramowania routera, co razem buduje solidną tarczę przed niepożądanym dostępem do sieci.

Pytanie 23

Technik serwisowy, po przeprowadzeniu testu na serwerze NetWare, otrzymał informację, że obiekt dysponuje prawem

A. dodawania swoich atrybutów

B. porównania swoich atrybutów

C. odczytywania swoich atrybutów

D. dodawania lub usuwania swoich atrybutów

Analizując dostępne opcje uprawnień, ważne jest zrozumienie różnic między nimi. Prawo porównania swoich właściwości odnosi się do możliwości sprawdzenia zgodności różnych atrybutów, co jest użyteczne w kontekście walidacji danych, ale nie pozwala na ich modyfikację. Czytanie swoich właściwości natomiast dotyczy uprawnienia do przeglądania danych, co jest podstawowym poziomem dostępu, umożliwiającym użytkownikowi wgląd w swoje ustawienia bez możliwości ich zmiany. Uprawnienie do dodawania swoich właściwości bez komponentu usuwania sugeruje jednostronne działanie, które może prowadzić do gromadzenia nadmiarowych, nieaktualnych danych, co stoi w sprzeczności z zasadami efektywnego zarządzania danymi w katalogu. Typowym błędem podczas wyboru uprawnień jest nieuwzględnianie pełnego cyklu zarządzania atrybutami, który obejmuje zarówno tworzenie, jak i usuwanie niepotrzebnych danych, co jest kluczowe dla utrzymania porządku i użyteczności systemów informatycznych. Właściwe zrozumienie różnorodności praw dostępu i ich zastosowań jest fundamentalne dla efektywnego zarządzania zasobami w środowisku IT, co wymaga nie tylko technicznej wiedzy, ale także strategicznego podejścia do administrowania danymi w organizacji.

Pytanie 24

W sieciach bezprzewodowych Ad-Hoc (Independent Basic Service Set) wykorzystywana jest fizyczna struktura

A. gwiazdy

B. magistrali

C. siatki

D. pierścienia

W analizie sieci bezprzewodowych Ad-Hoc, ważne jest zrozumienie, jak różne topologie wpływają na działanie sieci. Topologia pierścienia, choć interesująca w kontekście tradycyjnych sieci przewodowych, nie jest efektywna w przypadku sieci bezprzewodowych Ad-Hoc. W topologii pierścienia każde urządzenie jest połączone z dwoma sąsiadami, co w sytuacjach zaników sygnału lub awarii jednego z węzłów, prowadzi do problemów z komunikacją w całej sieci. Podobnie, topologia magistrali, gdzie wszystkie urządzenia są podłączone do jednego kabla, nie jest odpowiednia dla sieci Ad-Hoc. Tego rodzaju architektura nie wspiera elastyczności i mobilności, które są kluczowe dla takich rozwiązań. Topologia gwiazdy, z kolei, wymaga centralnego punktu dostępowego, co stoi w sprzeczności z ideą Ad-Hoc, która opiera się na bezpośredniej komunikacji między urządzeniami. Użytkownicy mogą mylić dostępność w takich sieciach z ich strukturą, co prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowym błędem jest założenie, że tradycyjne modele topologii mogą być bezpośrednio stosowane w dynamicznych sieciach bezprzewodowych, co prowadzi do nieefektywności w projektowaniu i implementacji systemów sieciowych.

Pytanie 25

Która usługa pozwala na zdalne logowanie do komputerów, wykonywanie poleceń systemowych oraz zarządzanie siecią?

A. TELNET

B. NNTP

C. IMAP

D. DNS

TELNET to protokół komunikacyjny, który umożliwia zdalne logowanie do systemów komputerowych i wykonywanie poleceń systemowych w trybie tekstowym. Umożliwia to zarządzanie zdalnymi serwerami i komputerami tak, jakby użytkownik był bezpośrednio zalogowany na lokalnej maszynie. TELNET działa na zasadzie klient-serwer, gdzie klient łączy się z serwerem za pomocą portu 23. Przykładowe zastosowania TELNET obejmują zdalne administrowanie serwerami, konfigurację urządzeń sieciowych oraz diagnostykę problemów z siecią. Mimo że TELNET był powszechnie używany, obecnie zaleca się korzystanie z bardziej bezpiecznych rozwiązań, takich jak SSH, ze względu na brak szyfrowania danych, co naraża na przechwycenie informacji przez osoby trzecie. W praktyce administratorzy systemów często wykorzystują TELNET w zamkniętych sieciach, gdzie bezpieczeństwo danych nie jest tak krytyczne, ale w otoczeniach internetowych powinno się unikać jego użycia na rzecz bezpieczniejszych protokołów.

Pytanie 26

Z powodu uszkodzenia kabla typu skrętka utracono dostęp między przełącznikiem a stacją roboczą. Który instrument pomiarowy powinno się wykorzystać, aby zidentyfikować i naprawić problem bez wymiany całego kabla?

A. Miernik mocy

B. Reflektometr TDR

C. Multimetr

D. Analizator widma

Wybór multimetra jako urządzenia do wykrywania problemów w kablu typu skrętka może prowadzić do nieporozumień. Multimetr jest narzędziem ogólnym, które mierzy napięcie, prąd i opór, ale nie jest przystosowany do lokalizowania uszkodzeń w kablach telekomunikacyjnych. W przypadku uszkodzenia kabel skrętki może wykazywać zmienność w oporze, ale multimetr nie dostarczy informacji na temat lokalizacji problemu. Z kolei miernik mocy, który służy do pomiaru poziomów sygnału w sieciach optycznych i radiowych, nie ma zastosowania w przypadku kabli miedzianych, takich jak skrętka, ponieważ nie mierzy on integralności sygnału w sensie lokalizacji uszkodzeń. Analizator widma, choć potrafi analizować częstotliwości sygnału, również nie jest odpowiednim narzędziem do namierzania fizycznych usterek w kablach. Jego zastosowanie skupia się na ocenie jakości sygnału i wykrywaniu zakłóceń, ale nie dostarcza informacji o miejscu uszkodzenia. Wybierając niewłaściwe urządzenie, można narazić się na niepotrzebne opóźnienia w przywracaniu pełnej funkcjonalności sieci, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami zarządzania infrastrukturą sieciową, które zalecają szybkie i precyzyjne diagnostyki.

Pytanie 27

Adware to rodzaj oprogramowania

A. płatnego po upływie ustalonego okresu próbnego

B. darmowego z wplecionymi reklamami

C. płatnego w formie dobrowolnego wsparcia

D. darmowego bez żadnych ograniczeń

Adware to taki typ oprogramowania, które często dostajemy za darmo, ale z jednym haczykiem – pojawiają się reklamy. Główna zasada adware to zarabianie na tych reklamach, które można spotkać w różnych miejscach, jak przeglądarki czy aplikacje mobilne. Ludzie często się na to decydują, bo w zamian za reklamy dostają coś, co jest fajne i darmowe. Na przykład, są aplikacje do odtwarzania muzyki, które można ściągnąć za darmo, ale musimy się liczyć z tym, że co chwila wyskakuje jakaś reklama. Ważne, żebyśmy wiedzieli, że korzystając z adware, możemy mieć problemy z prywatnością, bo takie programy często zbierają nasze dane. Dlatego warto znać różne rodzaje oprogramowania, a zwłaszcza adware, żeby być bezpiecznym w sieci i podejmować mądre decyzje przy instalowaniu aplikacji.

Pytanie 28

Jaką minimalną ilość pamięci RAM powinien mieć komputer, aby zainstalować 32-bitowy system operacyjny Windows 7 i móc efektywnie korzystać z trybu graficznego?

A. 1GB

B. 512MB

C. 256MB

D. 2GB

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia wymagań dotyczących pamięci RAM dla systemów operacyjnych. Odpowiedzi takie jak 256MB lub 512MB są zdecydowanie zbyt niskie dla współczesnych systemów, w tym Windows 7. Te wartości mogą być wystarczające dla bardzo podstawowych operacji w dawnych systemach operacyjnych, jednak Windows 7 wymaga znacznie więcej zasobów, aby móc efektywnie obsługiwać interfejs graficzny oraz podstawowe funkcje wielozadaniowości. Ponadto, użytkownicy mogą mylnie sądzić, że niższa pamięć RAM wystarczy do uruchamiania prostych aplikacji, co jest błędnym podejściem, ponieważ współczesne oprogramowanie, nawet te z podstawowymi funkcjami, potrafi zająć znaczną ilość pamięci. Przykładowo, nawet przeglądarki internetowe mogą wykorzystywać znaczne ilości pamięci RAM, a brak wystarczającej ilości pamięci prowadzi do spowolnienia działania systemu i aplikacji. Dlatego kluczowe jest, aby przy wyborze odpowiedniego sprzętu kierować się nie tylko minimalnymi wymaganiami, ale również tendencjami w rozwoju oprogramowania oraz standardami branżowymi, które wymagają coraz większej wydajności sprzętowej.

Pytanie 29

Znak handlowy dla produktów certyfikowanych według standardów IEEE 802.11 to

A. LTE

B. DSL

C. Wi-Fi

D. GSM

Odpowiedź 'Wi-Fi' jest prawidłowa, ponieważ jest to oznaczenie dla technologii bezprzewodowej opartej na standardach IEEE 802.11. Standardy te definiują metody transmisji danych w sieciach lokalnych, co umożliwia urządzeniom takim jak laptopy, smartfony i tablety łączność z Internetem bez użycia kabli. Wi-Fi stało się powszechnym rozwiązaniem w domach, biurach oraz miejscach publicznych, dzięki czemu użytkownicy mogą korzystać z szerokopasmowego dostępu do sieci bez potrzeby fizycznego podłączenia do routera. Warto również zauważyć, że Wi-Fi wspiera różne pasma częstotliwości, takie jak 2.4 GHz i 5 GHz, co pozwala na zwiększenie szybkości transferu danych oraz zmniejszenie zakłóceń. Standardy IEEE 802.11 są regularnie aktualizowane, co zapewnia rozwój technologii i adaptację do rosnących potrzeb użytkowników. Przykładowo, najnowsze standardy, takie jak Wi-Fi 6 (802.11ax), oferują znacznie wyższą wydajność i lepsze zarządzanie ruchem sieciowym w porównaniu do wcześniejszych wersji.

Pytanie 30

Aby wymienić uszkodzony moduł pamięci RAM, najpierw trzeba

A. zdemontować uszkodzony moduł pamięci

B. wyłączyć monitor ekranowy

C. otworzyć obudowę komputera

D. odłączyć zasilanie komputera

Odłączenie zasilania komputera przed rozpoczęciem jakiejkolwiek pracy związanej z wymianą modułu pamięci RAM jest kluczowym krokiem w zapewnieniu bezpieczeństwa zarówno użytkownika, jak i sprzętu. Praca z elektroniką pod napięciem może być niebezpieczna i prowadzić do uszkodzenia komponentów, a nawet porażenia prądem. Standardy bezpieczeństwa, takie jak te opisane w normach IEC 60950-1 dotyczących bezpieczeństwa urządzeń IT, podkreślają znaczenie odłączania zasilania przed przeprowadzaniem serwisu. Przykładem praktycznego zastosowania tej zasady jest sytuacja, gdy nieodłączony komputer zostaje przez przypadek włączony podczas pracy, co może prowadzić do zwarcia lub uszkodzenia płyty głównej. Użytkownicy powinni również upewnić się, że wszystkie kondensatory na płycie głównej zostały rozładowane, co można osiągnąć przez przytrzymanie przycisku zasilania przez kilka sekund po odłączeniu zasilania. Zrozumienie tych procedur jest kluczowe dla bezpiecznej i efektywnej konserwacji sprzętu komputerowego.

Pytanie 31

Jakie złącze, które pozwala na podłączenie monitora, znajduje się na karcie graficznej pokazanej na ilustracji?

A. DVI-A, S-VIDEO, DP

B. DVI-D (Single Link), DP, HDMI

C. DVI-I, HDMI, S-VIDEO

D. DVI-D (Dual Link), HDMI, DP

Odpowiedź DVI-D (Dual Link) HDMI DP jest trafna. Na karcie graficznej, którą widzimy, są te złącza, a to są te, które najczęściej spotkasz w nowoczesnych monitorach. DVI-D (Dual Link) to cyfrowe złącze, które pozwala na wyższe rozdzielczości, nawet do 2560x1600 pikseli. To jest mega ważne w branży, gdzie jakość obrazu się liczy. HDMI za to to uniwersalne złącze, które przesyła zarówno obraz, jak i dźwięk, więc sprawdza się świetnie w zastosowaniach multimedialnych. To standard, który znajdziesz w telewizorach, monitorach, a nawet projektorach. A DisplayPort, czyli DP, to nowoczesne złącze, które również obsługuje dźwięk oraz dodatkowe funkcje, jak łączenie kilku monitorów. Co ciekawe, DP jest szybsze od HDMI, co jest ważne, gdy mówimy o ultra wysokich rozdzielczościach. Dlatego te złącza - DVI-D (Dual Link), HDMI i DP - dają dużą elastyczność w podłączaniu różnych monitorów i są zgodne z tym, co się aktualnie dzieje w technologiach IT.

Pytanie 32

Który z protokołów służy do weryfikacji poprawności połączenia pomiędzy dwoma hostami?

A. RARP (ReverseA ddress Resolution Protocol)

B. RIP (Routing Information Protocol)

C. ICMP (Internet Control Message Protocol)

D. UDP (User DatagramProtocol)

UDP (User Datagram Protocol) jest protokołem transportowym, który umożliwia przesyłanie danych w sposób niepołączeniowy. Chociaż pozwala na szybkie przesyłanie informacji, nie oferuje mechanizmów sprawdzania poprawności połączenia ani potwierdzania odbioru danych. Użytkownicy mogą zakładać, że UDP jest odpowiedni do diagnostyki sieci, jednak w rzeczywistości nie dostarcza on informacji o stanie połączenia ani o błędach w transmisji. Z drugiej strony, RIP (Routing Information Protocol) jest protokołem używanym do wymiany informacji o trasach w sieciach komputerowych, a jego głównym celem jest ustalenie najlepszej drogi do przesyłania danych. Nie jest on zaprojektowany do sprawdzania osiągalności hostów ani ich komunikacji. RARP (Reverse Address Resolution Protocol) z kolei służy do tłumaczenia adresów IP na adresy MAC, co jest całkowicie inną funkcją i nie ma związku z diagnozowaniem połączeń. Typowe błędy myślowe prowadzące do błędnych odpowiedzi często związane są z nieodróżnieniem funkcji protokołów transportowych i kontrolnych. Użytkownicy mogą mylić UDP z ICMP, nie dostrzegając, że ICMP jest odpowiedzialny za operacje kontrolne, a UDP za przesył danych. Właściwe zrozumienie ról poszczególnych protokołów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i diagnozowania problemów w sieciach komputerowych.

Pytanie 33

W jakiej fizycznej topologii sieci komputerowej każdy węzeł ma łączność fizyczną z każdym innym węzłem w sieci?

A. Częściowej siatki

B. Podwójnego pierścienia

C. Pełnej siatki

D. Rozszerzonej gwiazdy

Topologie sieciowe, takie jak podwójny pierścień, częściowa siatka oraz rozszerzona gwiazda, nie oferują takiej samej niezawodności i elastyczności jak pełna siatka. Podwójny pierścień polega na połączeniu węzłów w dwa zamknięte kręgi, co wprowadza ryzyko awarii w przypadku uszkodzenia jednego z połączeń. W tej konfiguracji, jeżeli jedno z połączeń ulegnie awarii, komunikacja może zostać przerwana, co w przypadku krytycznych aplikacji jest nieakceptowalne. Częściowa siatka z kolei oznacza, że nie wszystkie węzły są połączone ze sobą, co wprowadza dodatkowe punkty awarii, zwłaszcza jeżeli węzeł kluczowy, pełniący rolę pośrednika, ulegnie uszkodzeniu. W sieciach opartych na rozszerzonej gwieździe, węzły są połączone poprzez centralny przełącznik lub router, co czyni je bardziej podatnymi na awarie centralnego elementu. W praktyce, organizacje, które wybierają te topologie, mogą napotykać problemy z wydajnością i ciągłością działania. Dlatego, podczas projektowania sieci, należy dokładnie rozważyć możliwości pełnej siatki, aby uniknąć potencjalnych problemów związanych z awariami i zapewnić niezawodność komunikacji.

Pytanie 34

Jaką usługę obsługuje port 3389?

A. TFTP (Trivial File Transfer Protocol)

B. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)

C. DNS (DomainName System)

D. RDP (Remote Desktop Protocol)

DNS (Domain Name System) to system, który tłumaczy nazwy domen na adresy IP, co jest niezbędne do funkcjonowania Internetu. Działa on na porcie 53, a nie 3389, co czyni go niewłaściwą odpowiedzią na zadane pytanie. Użytkownicy mogą często mylić funkcję DNS z innymi protokołami sieciowymi, co prowadzi do błędnych wniosków. TFTP (Trivial File Transfer Protocol) jest prostym protokołem transferu plików, który działa na porcie 69. Z kolei DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) przydziela dynamicznie adresy IP urządzeniom w sieci, a jego standardowy port to 67 dla serwerów i 68 dla klientów. W związku z tym, błędne przypisanie portu 3389 do tych protokołów może wynikać z nieporozumienia dotyczącego różnych funkcji, które pełnią. Istotne jest zrozumienie, że każdy z tych protokołów ma swoje specyficzne zastosowania i porty, co jest kluczowe dla skutecznej konfiguracji i zarządzania sieciami komputerowymi. Aby uniknąć takich błędów, warto zapoznać się z dokumentacją techniczną oraz standardami branżowymi, które precyzyjnie określają, jakie porty są używane przez różne usługi i protokoły.

Pytanie 35

Jakiej funkcji powinno się użyć, aby utworzyć kopię zapasową rejestru systemowego w programie regedit?

A. Skopiuj nazwę klucza

B. Załaduj gałąź rejestru

C. Importuj

D. Eksportuj

Odpowiedź 'Eksportuj' jest poprawna, ponieważ jest to funkcja w edytorze rejestru systemowego (regedit), która pozwala na utworzenie kopii zapasowej konkretnego klucza rejestru lub całej gałęzi rejestru. Proces eksportowania polega na zapisaniu wybranego klucza do pliku z rozszerzeniem .reg, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania systemem, pozwalając na łatwe przywrócenie ustawień rejestru w razie potrzeby. Aby wykonać eksport, najpierw należy zaznaczyć odpowiedni klucz lub gałąź, następnie wybiera się opcję 'Eksportuj' z menu 'Plik'. Po zapisaniu pliku można go otworzyć w dowolnym edytorze tekstowym, co ułatwia przeglądanie czy też edytowanie jego zawartości przed ewentualnym importem. Taki sposób tworzenia kopii zapasowej jest szczególnie przydatny przed wprowadzeniem istotnych zmian w rejestrze, co pozwala na minimalizację ryzyka uszkodzenia systemu. Warto również pamiętać, aby regularnie tworzyć kopie zapasowe rejestru, co jest standardem w dobrych praktykach administracji systemów.

Pytanie 36

Jakie jest znaczenie jednostki dpi, która występuje w specyfikacjach skanerów i drukarek?

A. Punkty na milimetr

B. Punkty na centymetr

C. Gęstość optyczna

D. Punkty na cal

Jednostka dpi (dots per inch), czyli punkty na cal, jest kluczowym parametrem w specyfikacjach skanerów i drukarek, który określa rozdzielczość urządzenia. Im wyższa wartość dpi, tym większa liczba punktów może być umieszczona na jednym calu obszaru druku lub skanowania, co przekłada się na wyższą jakość obrazu. Na przykład, drukarka o rozdzielczości 600 dpi potrafi nanieść 600 punktów na cal, co skutkuje ostrzejszymi i bardziej szczegółowymi obrazami w porównaniu do urządzenia z rozdzielczością 300 dpi. Zastosowanie wysokiej rozdzielczości jest szczególnie istotne w druku materiałów reklamowych, fotografii oraz wszędzie tam, gdzie wymagane są detale. W praktyce, przy wyborze urządzenia, warto zwrócić uwagę na jego rozdzielczość, aby dostosować ją do potrzeb – na przykład, do druku zdjęć zaleca się użycie urządzeń z rozdzielczością co najmniej 300 dpi, natomiast do wydruków tekstu wystarczające mogą być urządzenia z niższą rozdzielczością. W branży graficznej stosuje się również standardowe rozdzielczości, takie jak 300 dpi dla wydruków, które są używane w druku offsetowym oraz 600 dpi dla skanowania, co potwierdza znaczenie dpi jako standardu branżowego.

Pytanie 37

Jakie urządzenie peryferyjne komputera służy do wycinania, drukowania oraz frezowania?

A. Drukarka

B. Ploter

C. Skaner

D. Wizualizer

Ploter to naprawdę fajne urządzenie, które jest super przydatne w branżach, gdzie trzeba precyzyjnie ciąć, drukować albo frezować. Działa to na zasadzie tworzenia rysunków i różnych dokumentów technicznych, używając specjalnych materiałów, jak papier, folie czy kompozyty. Fajnie, że ploter radzi sobie z grafiką wektorową, co pozwala uzyskać świetną jakość detali. Można go zobaczyć w akcji, na przykład przy projektach architektonicznych, gdzie tworzy się dokładne plany, czy w reklamie, gdzie produkuje się banery i szyldy. W porównaniu do zwykłych drukarek, ploter ma znacznie więcej możliwości, zarówno jeśli chodzi o materiały, jak i techniki cięcia. Dlatego jest w zasadzie niezastąpiony w produkcji. Pamiętaj, żeby zawsze korzystać z niego zgodnie z zaleceniami, bo to zapewnia najlepszą jakość i precyzję wydruku.

Pytanie 38

Jaką usługę serwerową wykorzystuje się do automatycznej konfiguracji interfejsów sieciowych urządzeń klienckich?

A. ICMP (Internet Control Message Protocol)

B. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)

C. RIP (Routing Information Protocol)

D. SIP (Session Initiation Protocol)

DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) to protokół, który automatyzuje proces przypisywania adresów IP i innych ustawień sieciowych stacjom klienckim w sieci. Dzięki DHCP, administratorzy sieci mogą zdalnie zarządzać konfiguracją interfejsów sieciowych, co znacznie upraszcza proces wprowadzania nowych urządzeń do sieci oraz minimalizuje ryzyko błędów, jakie mogą wystąpić przy ręcznym przypisywaniu adresów IP. Protokół ten pozwala na dynamiczne przydzielanie adresów IP z puli dostępnych adresów, co jest szczególnie przydatne w środowiskach z wieloma urządzeniami mobilnymi lub w sytuacji, gdy liczba urządzeń w sieci zmienia się często. Przykładem zastosowania DHCP może być biuro, gdzie pracownicy przynoszą swoje laptopy i smartfony, a serwer DHCP automatycznie przydziela im odpowiednie adresy IP oraz inne ustawienia, takie jak brama domyślna czy serwery DNS. Stosowanie DHCP jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania siecią, co pozwala na efektywne i bezpieczne zarządzanie infrastrukturą sieciową.

Pytanie 39

Sekwencja 172.16.0.1, która reprezentuje adres IP komputera, jest zapisana w systemie

A. dwójkowym

B. dziesiętnym

C. szesnastkowym

D. ósemkowym

Adres IP 172.16.0.1 jest zapisany w systemie dziesiętnym, co oznacza, że każda z czterech sekcji adresu (zwanych oktetami) jest wyrażona jako liczba całkowita w systemie dziesiętnym, mieszczącym się w zakresie od 0 do 255. System dziesiętny jest najczęściej stosowanym sposobem reprezentacji adresów IP przez ludzi, ponieważ jest prostszy do zrozumienia w porównaniu do systemów binarnych, ósemkowych czy szesnastkowych. Przykładowo, adres IP 192.168.1.1 w systemie binarnym to 11000000.10101000.00000001.00000001, co może być trudniejsze do zapamiętania i używania w praktyce. W administracji sieciowej oraz podczas konfigurowania urządzeń sieciowych, znajomość adresów IP w systemie dziesiętnym jest kluczowa, gdyż ułatwia komunikację oraz identyfikację sieci. Standardy takie jak RFC 791 definiują klasyfikację adresów IP oraz ich format, co potwierdza znaczenie systemu dziesiętnego w kontekście zarządzania adresacją IP.

Pytanie 40

Urządzenie peryferyjne, które jest kontrolowane przez komputer i wykorzystywane do obsługi dużych, płaskich powierzchni, a do produkcji druków odpornych na czynniki zewnętrzne używa farb rozpuszczalnikowych, to ploter

A. tnący

B. piaskowy

C. kreślący

D. solwentowy

Wybór odpowiedzi tnący, kreślący czy piaskowy jest niepoprawny z kilku kluczowych powodów. Ploter tnący, mimo że jest urządzeniem peryferyjnym wspomaganym przez komputer, nie wykorzystuje farb na bazie rozpuszczalników, lecz raczej noże do cięcia materiałów samoprzylepnych, folii czy papieru. Takie urządzenia są przydatne w tworzeniu etykiet, naklejek czy wycinaniu różnych kształtów, ale nie służą do drukowania, co czyni je nieodpowiednimi w kontekście omawianego pytania. Z kolei ploter kreślący, choć również może być kontrolowany przez komputer, stosuje technologię rysowania i nie korzysta z farb, a z narzędzi do kreślenia, takich jak markery czy pióra. To wyraźnie różni go od ploterów solwentowych, które łączą technologię druku oraz wysoką odporność na warunki atmosferyczne. Ostatnią odpowiedzią jest ploter piaskowy, który służy do obróbki materiałów poprzez piaskowanie i nie jest związany z technologią druku w konwencjonalnym rozumieniu. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych typów ploterów tylko na podstawie ich przynależności do grupy urządzeń peryferyjnych. Każdy z tych ploterów ma swoją specyfikę i zastosowanie, które nie są wzajemnie wymienne, co jest istotne przy wyborze odpowiedniego urządzenia do danego zadania.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej