Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 02:10
Data zakończenia: 30 maja 2025 02:24

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby móc zakładać konta użytkowników, komputerów oraz innych obiektów i centralnie gromadzić o nich informacje, należy zainstalować rolę na serwerze Windows

A. usługi domenowe Active Directory

B. Active Directory Federation Service

C. usługi Domain Name System w usłudze Active Directory

D. usługi certyfikatów Active Directory

Usługi domenowe Active Directory (AD DS) są kluczowym elementem infrastruktury serwerowej w systemach Windows. Umożliwiają one centralne zarządzanie obiektami, takimi jak konta użytkowników i komputery, a także zapewniają mechanizmy autoryzacji i uwierzytelniania. Dzięki AD DS administratorzy mogą tworzyć i zarządzać użytkownikami oraz grupami, co jest niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa i organizacji w sieci. Na przykład, w firmach korzystających z Active Directory, administratorzy mogą przypisywać różne poziomy dostępu do zasobów w zależności od ról użytkowników, co ułatwia zarządzanie uprawnieniami. Z perspektywy dobrych praktyk, stosowanie AD DS jest zgodne z zasadą minimalnych uprawnień, co zwiększa bezpieczeństwo całej infrastruktury. Ponadto, AD DS wspiera replikację danych między kontrolerami domeny, co zapewnia dostępność i odporność na awarie w przypadku problemów z serwerem. Ostatecznie, rola ta jest fundamentem dla tworzenia i zarządzania złożonymi środowiskami IT, co czyni ją niezbędną w większości organizacji.

Pytanie 2

Aby utworzyć programową macierz RAID-1, potrzebne jest minimum

A. 3 dysków

B. 1 dysku podzielonego na dwie partycje

C. 2 dysków

D. 4 dysków

Wybór jednej partycji na pojedynczym dysku nie jest wystarczający do skonfigurowania RAID-1, ponieważ nie zapewnia redundancji ani bezpieczeństwa danych. RAID-1 wymaga co najmniej dwóch dysków, aby móc tworzyć kopie zapasowe danych w czasie rzeczywistym. Użycie czterech dysków w tym kontekście może prowadzić do błędnych wniosków, ponieważ nie tylko zwiększa to koszty, ale także nietrafnie zakłada, że większa liczba dysków jest wymagana do osiągnięcia podstawowej funkcji RAID-1, jaką jest mirroring. Podobnie, założenie, że trzy dyski są niezbędne, wskazuje na nieporozumienie dotyczące działania RAID, gdzie nadmiarowość nie jest podstawowym założeniem tego poziomu RAID. W praktyce, RAID-1 jest prostym i efektywnym rozwiązaniem, które skupia się na dwóch dyskach, eliminując potrzebę dodatkowych zasobów. Takie błędne rozumienie prowadzi do nieefektywnych inwestycji i skomplikowanej konfiguracji systemów, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami zarządzania danymi, które sugerują prostotę i efektywność w projektowaniu systemów pamięci masowej.

Pytanie 3

Jakie polecenie w systemie operacyjnym Windows służy do wyświetlenia konfiguracji interfejsów sieciowych?

A. ifconfig

B. tracert

C. ipconfig

D. hold

Odpowiedź 'ipconfig' jest prawidłowa, ponieważ jest to polecenie używane w systemach operacyjnych Windows do wyświetlania konfiguracji interfejsów sieciowych. Dzięki temu poleceniu użytkownik może uzyskać szczegółowe informacje na temat aktywnych połączeń sieciowych, takich jak adresy IP, maski podsieci oraz bramy domyślne. Jest to kluczowe narzędzie dla administratorów systemów oraz użytkowników, którzy chcą diagnozować problemy z siecią. Na przykład, używając polecenia 'ipconfig /all', można uzyskać szczegółowy widok wszystkich interfejsów sieciowych, w tym informacji o serwerach DNS i adresach MAC. Takie informacje są niezbędne w procesie rozwiązywania problemów oraz w konfiguracji złożonych sieci. W branży IT, znajomość narzędzi do zarządzania konfiguracją sieci jest uznawana za standardową umiejętność, co czyni 'ipconfig' jednym z podstawowych poleceń dla każdego specjalisty zajmującego się sieciami komputerowymi.

Pytanie 4

Czym charakteryzuje się technologia Hot swap?

A. umożliwienie automatycznego wgrywania sterowników po podłączeniu urządzenia

B. opcja podłączenia urządzenia do działającego komputera

C. równoczesne przesyłanie i odbieranie informacji

D. transfer danych wyłącznie w jednym kierunku, lecz z większą prędkością

Odpowiedzi, które mówią o automatycznym instalowaniu sterowników czy przesyłaniu danych w jednym kierunku, to trochę nieporozumienie. Wiadomo, że niektóre systemy mogą automatycznie instalować sterowniki, ale to nie jest to, o co chodzi w hot swap. Hot swap to tak naprawdę kwestia tylko fizycznego podłączania i odłączania sprzętu, a nie tego, jak się instalują sterowniki. Przesyłanie danych w jednym kierunku? Też nie, bo standardy takie jak USB czy SATA działają w obie strony. A co do jednoczesnego przesyłania i odbierania danych, to dotyczy protokołów komunikacyjnych jak TCP/IP, a nie hot swap. Wiele z tych błędów wynika z mylenia różnych kategorii technologicznych. Ważne jest, by rozumieć, że hot swap to temat fizyczny, a przesył danych i instalacja sterowników to już inna bajka. Warto to rozdzielić, żeby się nie pogubić.

Pytanie 5

Jaki jest adres rozgłoszeniowy w sieci, w której działa host z adresem IP 195.120.252.32 i maską podsieci 255.255.255.192?

A. 195.120.252.0

B. 195.120.252.255

C. 195.120.252.63

D. 195.120.255.255

Adres rozgłoszeniowy (broadcast) dla danej sieci jest kluczowym elementem w zarządzaniu ruchem w sieci IP. W przypadku adresu IP 195.120.252.32 z maską podsieci 255.255.255.192, musimy najpierw określić, w jakiej podsieci znajduje się ten adres. Maska 255.255.255.192 oznacza, że ostatnie 6 bitów jest używane do adresowania hostów, co daje nam 2^6 = 64 adresy w tej podsieci. Adresy te mieszczą się w przedziale od 195.120.252.0 do 195.120.252.63. Adres 195.120.252.0 jest adresem sieciowym, a 195.120.252.63 jest adresem rozgłoszeniowym. Adres rozgłoszeniowy jest używany do wysyłania pakietów do wszystkich urządzeń w danej podsieci, co jest przydatne w scenariuszach takich jak aktualizacje oprogramowania lub komunikaty systemowe. Zatem prawidłowy adres rozgłoszeniowy dla tej sieci to 195.120.252.63, co czyni tę odpowiedź poprawną.

Pytanie 6

W nagłówku ramki standardu IEEE 802.3, który należy do warstwy łącza danych, znajduje się

A. numer portu

B. adres MAC

C. parametr TTL

D. adres IPv4

W kontekście standardu IEEE 802.3, zrozumienie roli adresu MAC jest istotne, aby uniknąć powszechnych nieporozumień związanych z innymi elementami związanymi z sieciami komputerowymi. Adres IP, na przykład, jest używany na wyższej warstwie modelu OSI, czyli w warstwie sieciowej, a nie w warstwie łącza danych. Adres IP służy do lokalizowania urządzeń w szerszej sieci, takiej jak Internet, gdzie adresy MAC nie mają zastosowania poza lokalnym segmentem. Parametr TTL (Time To Live) odnosi się do liczby routerów, przez które pakiet może przejść, zanim zostanie odrzucony, co dotyczy głównie ruchu na warstwie sieciowej. Numer portu z kolei jest używany do identyfikacji konkretnych aplikacji lub usług w ramach protokołów transportowych, takich jak TCP czy UDP. Te elementy, choć istotne w kontekście komunikacji sieciowej, nie mają miejsca w nagłówku ramki IEEE 802.3. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych warstw modelu OSI oraz ich funkcji. Ważne jest, aby zapamiętać, że każda warstwa ma swoje unikalne zadania i używa specyficznych identyfikatorów, co pozwala na efektywne zarządzanie i routing danych w sieciach komputerowych.

Pytanie 7

Które z poniższych stwierdzeń odnosi się do sieci P2P – peer to peer?

A. Jest to sieć zorganizowana w strukturę hierarchiczną

B. Udostępnia jedynie zasoby na dysku

C. Wymaga istnienia centralnego serwera z odpowiednim oprogramowaniem

D. Komputer w tej sieci może jednocześnie działać jako serwer i klient

Sieci P2P (peer to peer) charakteryzują się tym, że każdy komputer w sieci może pełnić zarówno rolę klienta, jak i serwera. W praktyce oznacza to, że użytkownicy mogą zarówno udostępniać swoje zasoby, jak i korzystać z zasobów innych użytkowników. Przykładem zastosowania tej architektury jest popularny system wymiany plików BitTorrent, w którym każdy uczestnik pobiera fragmenty pliku od innych użytkowników, jednocześnie dzieląc się swoimi fragmentami z innymi. Ta decentralizacja przyczynia się do większej efektywności oraz odporności na awarie, ponieważ nie ma jednego punktu, którego awaria mogłaby zakłócić cały system. Dzięki temu P2P jest często wykorzystywane w aplikacjach takich jak gry online, komunikatory, a także w systemach blockchain. Z praktycznego punktu widzenia, wykorzystanie modelu P2P pozwala na zwiększenie przepustowości sieci oraz lepsze wykorzystanie posiadanych zasobów, co jest zgodne z nowoczesnymi standardami zarządzania sieciami.

Pytanie 8

Poprzez użycie opisanego urządzenia możliwe jest wykonanie diagnostyki działania

A. pamięci RAM

B. modułu DAC karty graficznej

C. interfejsu SATA

D. zasilacza ATX

Urządzenie przedstawione na zdjęciu to multimetr cyfrowy który jest niezbędnym narzędziem w diagnostyce zasilaczy ATX. Multimetr umożliwia pomiar napięcia prądu i oporu co jest kluczowe przy analizie poprawności działania zasilacza komputerowego. W kontekście zasilaczy ATX ważne jest aby zmierzyć napięcia na liniach 3.3V 5V i 12V aby upewnić się że mieszczą się w określonych przez standard ATX tolerancjach. Na przykład linia 12V powinna być w granicach 11.4V do 12.6V. Multimetr może pomóc również w wykryciu ewentualnych zwarć poprzez testowanie ciągłości obwodu. Ponadto zasilacze ATX muszą utrzymywać stabilność napięcia pod obciążeniem co można zweryfikować przy pomocy multimetru podłączając go podczas pracy. Normy takie jak ATX12V definiują wymagania i specyfikacje dla zasilaczy komputerowych a korzystanie z odpowiednich narzędzi pomiarowych umożliwia spełnienie tych standardów. Regularna diagnostyka z użyciem multimetru przyczynia się do utrzymania bezpieczeństwa i niezawodności systemów komputerowych.

Pytanie 9

Jakie jest zadanie programu Wireshark?

A. uniemożliwienie dostępu do komputera przez sieć

B. ochrona komputera przed wirusami

C. analiza wydajności komponentów komputera

D. obserwacja działań użytkowników sieci

Wireshark jest zaawansowanym narzędziem służącym do analizy ruchu sieciowego, które pozwala na monitorowanie i rejestrowanie wszystkich pakietów danych przesyłanych w sieci komputerowej. Dzięki temu administratorzy mogą dokładnie śledzić działania użytkowników, diagnozować problemy z siecią, a także analizować bezpieczeństwo. Przykładowo, Wireshark może być używany do identyfikacji nieautoryzowanych prób dostępu do zasobów sieciowych lub do wykrywania nieprawidłowości w komunikacji między urządzeniami. Program umożliwia wizualizację ruchu w czasie rzeczywistym oraz oferuje funkcje filtrowania, które pozwalają skupić się na interesujących nas danych. Działania te są zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania sieciami, gdzie ciągłe monitorowanie jest kluczowe dla zapewnienia ich bezpieczeństwa i wydajności. Wireshark jest również zgodny z wieloma standardami branżowymi, co czyni go narzędziem niezastąpionym dla inżynierów sieciowych i specjalistów z zakresu cyberbezpieczeństwa.

Pytanie 10

Który protokół jest wykorzystywany do konwersji między adresami IP publicznymi a prywatnymi?

A. NAT

B. SNMP

C. ARP

D. RARP

Niektóre z wymienionych protokołów, takie jak ARP (Address Resolution Protocol), SNMP (Simple Network Management Protocol) oraz RARP (Reverse Address Resolution Protocol), pełnią zupełnie inne funkcje w kontekście sieci komputerowych, co może prowadzić do nieporozumień w ich zastosowaniu. ARP jest używany do mapowania adresów IP na fizyczne adresy MAC, co jest niezbędne dla komunikacji w lokalnej sieci Ethernet. Tymczasem SNMP jest protokołem do zarządzania i monitorowania urządzeń w sieciach, a RARP służy do tłumaczenia adresów MAC na adresy IP. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego posługiwania się protokołami sieciowymi. Częstym błędem jest utożsamianie NAT z innymi protokołami, co wynika z mylnego przekonania, że wszystkie protokoły sieciowe dotyczą translacji adresów. W rzeczywistości NAT jest jedynym z wymienionych, którego zadaniem jest działanie jako most pomiędzy siecią lokalną a Internetem poprzez zmianę adresów IP. Aby uniknąć takich nieporozumień, warto zgłębić każdy z wymienionych protokołów oraz ich konkretne zastosowania w praktyce. Zrozumienie kontekstu, w którym każdy z tych protokołów funkcjonuje, oraz ich roli w sieci pomoże w uniknięciu błędnych wniosków przy rozwiązywaniu problemów związanych z adresowaniem i komunikacją w sieciach komputerowych.

Pytanie 11

Która z poniższych opcji nie jest usługą katalogową?

A. OpenLDAP

B. Active Directory

C. Novell eDirectory

D. Oracle baseDirectory

Wszystkie wymienione odpowiedzi, z wyjątkiem Oracle baseDirectory, są przykładami usług katalogowych, które pełnią kluczową rolę w zarządzaniu informacjami o użytkownikach i zasobach w sieciach komputerowych. OpenLDAP to otwarte oprogramowanie, które implementuje protokół LDAP (Lightweight Directory Access Protocol). LDAP jest standardowym sposobem przechowywania i wyszukiwania informacji w hierarchicznej bazie danych, co sprawia, że OpenLDAP jest szanowanym rozwiązaniem wśród administratorów systemów. Novell eDirectory to kolejna usługa katalogowa, która również korzysta z protokołu LDAP i oferuje funkcje z zakresu zarządzania tożsamościami oraz dostępem, szczególnie w złożonych środowiskach korporacyjnych. Active Directory, z kolei, jest najczęściej stosowane w produktach Microsoftu i umożliwia administratorom centralne zarządzanie użytkownikami, grupami i politykami dostępu w sieciach opartych na systemach Windows. Wiele osób może mylnie sądzić, że wszystkie wymienione usługi katalogowe są sobie równe i mogą być używane zamiennie, co jest błędem. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z usług katalogowych ma swoje unikalne cechy, zastosowania oraz protokoły, które determinują ich funkcjonalność. Rozpoznawanie różnicy między bazami danych a usługami katalogowymi jest istotne, aby uniknąć nieporozumień w zarządzaniu infrastrukturą IT oraz w projektowaniu architektury systemów, co może prowadzić do problemów operacyjnych w przyszłości.

Pytanie 12

Który z poniższych mechanizmów zapewni najwyższy stopień ochrony sieci bezprzewodowych w standardzie 802.11n?

A. WPA2 (Wi-Fi Protected Access II)

B. WPS (Wi-Fi Protected Setup)

C. WEP (Wired Equivalent Privacy)

D. WPA (Wi-Fi Protected Access)

WPA2 (Wi-Fi Protected Access II) jest najbardziej zaawansowanym mechanizmem zabezpieczeń dla sieci bezprzewodowych standardu 802.11n. Wprowadza on silne algorytmy szyfrowania oparty na AES (Advanced Encryption Standard), który jest znacznie bezpieczniejszy od starszych standardów, takich jak WEP czy WPA. Dzięki zastosowaniu protokołu 802.1X, WPA2 zapewnia także lepszą autoryzację użytkowników, co pozwala na bardziej kontrolowany dostęp do zasobów sieciowych. W praktyce, WPA2 jest standardem stosowanym w większości nowoczesnych routerów i punktów dostępowych, co czyni go de facto normą w zabezpieczaniu sieci bezprzewodowych. Przykładem zastosowania WPA2 jest jego użycie w sieciach domowych oraz biurowych, gdzie użytkownicy mogą korzystać z silnego szyfrowania, co minimalizuje ryzyko nieautoryzowanego dostępu czy podsłuchiwania przesyłanych danych. Warto również wspomnieć, że WPA2 obsługuje różne tryby pracy, w tym Personal i Enterprise, co pozwala na elastyczne dostosowanie zabezpieczeń do różnych środowisk i potrzeb organizacji.

Pytanie 13

Jest to najnowsza edycja klienta wieloplatformowego, docenianego przez użytkowników na całym świecie, serwera wirtualnej sieci prywatnej, umożliwiającego nawiązanie połączenia między hostem a komputerem lokalnym, obsługującego uwierzytelnianie z wykorzystaniem kluczy, certyfikatów, nazwy użytkownika oraz hasła, a także, w wersji dla Windows, dodatkowych zakładek. Który z programów został wcześniej opisany?

A. Ethereal

B. Putty

C. OpenVPN

D. TinghtVNC

OpenVPN to wiodący projekt oprogramowania typu open source, który zapewnia bezpieczne połączenia VPN (Virtual Private Network). Najnowsza wersja klienta OpenVPN wyposaża użytkowników w możliwość korzystania z silnych protokołów szyfrujących, co zapewnia wysoką ochronę danych przesyłanych pomiędzy hostem a komputerem lokalnym. Wspiera on autoryzację z użyciem kluczy publicznych oraz certyfikatów, a także umożliwia logowanie przy użyciu nazw użytkowników i haseł. Dzięki temu OpenVPN jest często stosowany w środowiskach korporacyjnych oraz przez osoby prywatne pragnące zwiększyć swoje bezpieczeństwo w Internecie. Użytkownicy mogą korzystać z dodatkowych funkcji, takich jak obsługa wielu protokołów oraz integracja z różnymi systemami operacyjnymi, co czyni go niezwykle elastycznym rozwiązaniem. Przykładowe zastosowanie obejmuje zdalny dostęp do zasobów firmowych, zabezpieczanie połączeń podczas korzystania z publicznych sieci Wi-Fi czy też obejście geoblokad. OpenVPN jest zgodny z najlepszymi praktykami branżowymi dotyczącymi bezpieczeństwa, co czyni go preferowanym wyborem dla wielu profesjonalistów.

Pytanie 14

Zakres adresów IPv4 od 224.0.0.0 do 239.255.255.255 jest przeznaczony do jakiego rodzaju transmisji?

A. unicast

B. multicast

C. anycast

D. broadcast

Wybór odpowiedzi związanej z innymi typami transmisji, takimi jak anycast, broadcast czy unicast, oparty jest na niewłaściwym zrozumieniu zasad funkcjonowania sieci komputerowych. Anycast to metoda, w której dane są przesyłane do najbliższego węzła w grupie serwerów, co w praktyce oznacza, że wysyłanie danych do jednej z wielu lokalizacji jest zależne od najlepszej trasy w danym momencie. W przypadku broadcastu dane są wysyłane do wszystkich urządzeń w danej sieci lokalnej, co nie tylko marnuje pasmo, ale także może prowadzić do problemów z wydajnością, gdyż każde urządzenie odbiera te same dane, niezależnie od potrzeby. Unicast natomiast to metoda, w której dane są przesyłane do pojedynczego, konkretnego odbiorcy. Podejścia te mają swoje zastosowania, ale w kontekście podanego zakresu adresów IPv4 nie są odpowiednie, ponieważ nie pozwalają na efektywne przesyłanie informacji do wielu użytkowników jednocześnie. Wybierając inną odpowiedź, można przeoczyć kluczowe cechy multicastu, takie jak efektywność w komunikacji grupowej oraz zastosowanie protokołów, które umożliwiają dynamiczne zarządzanie uczestnikami grupy. Rozumienie tych różnic jest istotne dla projektowania wydajnych systemów komunikacyjnych i sieciowych.

Pytanie 15

Aby zainstalować openSUSE oraz dostosować jego ustawienia, można skorzystać z narzędzia

A. YaST

B. Brasero

C. Gedit

D. Evolution

Gedit to edytor tekstu, który jest popularny w środowisku GNOME i służy przede wszystkim do tworzenia oraz edytowania plików tekstowych. Jego funkcje skupiają się na prostocie użytkowania i nie obejmują zaawansowanej konfiguracji systemów operacyjnych, co sprawia, że nie nadaje się do instalacji czy zarządzania openSUSE. Z kolei Brasero to aplikacja do nagrywania płyt CD/DVD, która nie ma żadnego powiązania z instalacją lub zarządzaniem systemem operacyjnym. Użycie Brasero w kontekście instalacji openSUSE jest mylnym podejściem, ponieważ ogranicza się do funkcji związanych z nośnikami optycznymi, a nie z administracją systemem. Evolution to klient pocztowy, który może być przydatny w zarządzaniu wiadomościami e-mail, ale również nie ma związku z instalacją openSUSE. Decyzja o użyciu tych narzędzi może wynikać z mylnego przekonania, że wszystkie aplikacje w systemie operacyjnym służą do jego zarządzania, co jest nieprawidłowe. Istotne jest, aby zrozumieć, że do konfiguracji i instalacji systemów operacyjnych należy korzystać z narzędzi stworzonych specjalnie w tym celu, takich jak YaST, które dostarczają niezbędnych możliwości oraz funkcji do efektywnej administracji.

Pytanie 16

W wierszu poleceń systemu Windows polecenie md jest używane do

A. tworzenia katalogu

B. przechodzenia do katalogu nadrzędnego

C. zmiany nazwy pliku

D. tworzenia pliku

Wybór odpowiedzi dotyczących zmiany nazwy pliku, tworzenia pliku lub przejścia do katalogu nadrzędnego wskazuje na pewne nieporozumienie dotyczące podstawowych funkcji dostępnych w wierszu poleceń systemu Windows. Polecenie 'ren' (rename) jest właściwym narzędziem do zmiany nazw plików, a polecenie 'copy con' lub 'echo' może być użyte do tworzenia nowych plików, co nie ma nic wspólnego z poleceniem 'md'. Ponadto, aby przejść do katalogu nadrzędnego, używa się polecenia 'cd ..', które umożliwia nawigację w hierarchii folderów. Istotne jest zrozumienie, że każde z tych poleceń ma swoje specyficzne zastosowanie i nie są one zamienne. Mylenie tych komend może prowadzić do chaosu w organizacji plików lub błędów w skryptach. Użytkownicy mogą również nie zdawać sobie sprawy, że programy, które zarządzają plikami (np. menedżery plików) oferują podobne funkcje, ale w bardziej wizualny sposób. Konsekwentne korzystanie z odpowiednich poleceń zgodnie z ich przeznaczeniem jest kluczowe dla sprawnego operowania w systemie operacyjnym oraz unikania frustracji związanej z brakiem organizacji danych.

Pytanie 17

Organizacja zajmująca się międzynarodową normalizacją, która stworzyła 7-warstwowy Model Referencyjny Połączonych Systemów Otwartych, to

A. ISO (International Organization for Standardization)

B. IEEE (Institute of Electrical and Electronics Engineers)

C. EN (European Norm)

D. TIA/EIA (Telecommunications Industry Association / Electronic Industries Association)

Odpowiedzi, które nie wskazują na ISO, mogą wydawać się atrakcyjne, jednak mają fundamentalne nieporozumienia związane z rolą różnych organizacji w kontekście norm i standardów. IEEE, na przykład, jest instytucją znaną przede wszystkim z opracowywania standardów w dziedzinie elektroniki i telekomunikacji, takich jak 802.11 dla sieci Wi-Fi, ale nie jest odpowiedzialna za model OSI. Również European Norm (EN) to zbiór norm opracowywanych na poziomie europejskim, które nie obejmują globalnych standardów jak te publikowane przez ISO. Z kolei TIA/EIA koncentruje się na normach dotyczących telekomunikacji i elektroniki, ale nie ma kompetencji do tworzenia ogólnych modeli referencyjnych, które są kluczowe dla interoperacyjności systemów. Te niepoprawne odpowiedzi mogą sugerować, że różne organizacje mają podobny zakres odpowiedzialności, co prowadzi do typowych błędów myślowych, takich jak mylenie celów i zadań instytucji oraz ich wpływu na standardy międzynarodowe. Zrozumienie, która organizacja odpowiada za konkretne modele i standardy, jest niezbędne dla każdego, kto chce zgłębić temat norm ISO i ich zastosowania w praktyce.

Pytanie 18

Okablowanie strukturalne klasyfikuje się jako część infrastruktury

A. pasywnej

B. aktywnej

C. dalekosiężnej

D. terytorialnej

Odpowiedzi określające okablowanie strukturalne jako część infrastruktury aktywnej, terytorialnej lub dalekosiężnej opierają się na mylnych założeniach dotyczących funkcji i charakterystyki tych elementów w systemach telekomunikacyjnych. Infrastruktura aktywna obejmuje urządzenia, które aktywnie przetwarzają i transmitują dane, takie jak routery czy przełączniki. W przeciwieństwie do tego, okablowanie strukturalne nie przetwarza sygnałów, lecz jedynie je przesyła, co klasyfikuje je jako część infrastruktury pasywnej. Z kolei infrastruktura terytorialna odnosi się do geograficznych aspektów budowy sieci, a nie do jej technicznych komponentów. W kontekście okablowania, pojęcie infrastruktury dalekosiężnej dotyczy sieci telekomunikacyjnych łączących różne lokalizacje, co również nie ma zastosowania do okablowania strukturalnego, które działa w obrębie jednego budynku czy kompleksu. Użytkownicy często mylą pojęcia związane z infrastrukturą sieciową, co prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że okablowanie strukturalne jako element infrastruktury pasywnej odgrywa fundamentalną rolę w zapewnieniu niezawodnej komunikacji, a jego projektowanie i instalacja muszą być zgodne z uznawanymi standardami branżowymi.

Pytanie 19

Do czego służy mediakonwerter?

A. do filtrowania stron internetowych

B. do konwersji sygnału optycznego na elektryczny i odwrotnie

C. do analizy zawartości w sieciach internetowych

D. do łączenia kabli skrętkowych kategorii 6 i 7

Mediakonwerter to urządzenie, które pełni kluczową rolę w transmisji danych w sieciach telekomunikacyjnych i systemach IT. Jego podstawowym zadaniem jest konwersja sygnału optycznego na elektryczny i odwrotnie, co jest niezbędne w nowoczesnych infrastrukturach sieciowych. W praktyce, mediakonwertery są używane do łączenia różnych typów mediów transmisyjnych, umożliwiając integrację sieci optycznych z sieciami miedzianymi. Przykładem zastosowania może być sytuacja, gdy istnieje potrzeba przesyłania danych z serwera, który obsługuje sygnał optyczny, do stacji roboczej, która wykorzystuje standardowe połączenie Ethernet. W takich przypadkach mediakonwerter pozwala na bezproblemowe przekazywanie informacji, wykorzystując różne standardy, takie jak IEEE 802.3 dla Ethernetu, a także standardy dla transmisji optycznej, takie jak SFP (Small Form-factor Pluggable). Warto również dodać, że mediakonwertery są często używane w telekomunikacji i w aplikacjach monitorowania wideo, gdzie przesył danych na dużych odległościach jest kluczowy dla jakości usług. Dzięki nim, organizacje mogą korzystać z zalet technologii optycznej, takich jak większa przepustowość i mniejsze zakłócenia, co przekłada się na lepszą efektywność operacyjną.

Pytanie 20

Użytkownik systemu Windows napotyka komunikaty o niewystarczającej pamięci wirtualnej. Jak można rozwiązać ten problem?

A. dodanie dodatkowej pamięci cache procesora

B. zwiększenie pamięci RAM

C. powiększenie rozmiaru pliku virtualfile.sys

D. dodanie nowego dysku

Zamontowanie dodatkowej pamięci cache procesora nie rozwiązuje problemu z pamięcią wirtualną, ponieważ pamięć cache i pamięć RAM pełnią różne funkcje w architekturze komputerowej. Cache procesora to szybka pamięć umieszczona bezpośrednio na procesorze lub blisko niego, która przechowuje najczęściej używane dane i instrukcje, aby przyspieszyć dostęp do nich. Zwiększenie pamięci cache może poprawić wydajność w niektórych zastosowaniach, ale nie wpłynie na ilość dostępnej pamięci RAM, która jest kluczowa dla działania aplikacji wymagających dużych zasobów. Zwiększenie rozmiaru pliku virtualfile.sys, odpowiedzialnego za pamięć wirtualną, może pomóc w zwiększeniu dostępnej pamięci, ale nie jest to tak efektywne jak zwiększenie fizycznej pamięci RAM, ponieważ operacje na dysku są znacznie wolniejsze niż operacje w pamięci. Montowanie dodatkowego dysku również nie rozwiązuje problemu z pamięcią wirtualną, gdyż choć można zwiększyć ilość przestrzeni na pliki wymiany, to nie zwiększa to ilości pamięci RAM, co jest kluczowe dla przetwarzania danych. Te podejścia są często zauważane jako próby ominięcia podstawowego problemu, czyli niewystarczającej fizycznej pamięci, co może prowadzić do frustracji użytkowników i dalszych problemów z wydajnością systemu.

Pytanie 21

Na którym obrazku przedstawiono panel krosowniczy?

A. rys. A

B. rys. C

C. rys. B

D. rys. D

Panel krosowniczy widoczny na rysunku B to kluczowy element infrastruktury sieciowej stosowany w centrach danych oraz serwerowniach. Jego główną funkcją jest organizowanie i zarządzanie połączeniami kablowymi. Umożliwia szybkie i łatwe przepinanie kabli bez konieczności zmiany fizycznych połączeń w urządzeniach aktywnych. Dzięki temu optymalizuje zarządzanie siecią i przyspiesza proces rozwiązywania problemów. Panele krosownicze są zgodne z wieloma standardami, takimi jak TIA/EIA-568, co zapewnia ich kompatybilność z różnymi systemami i urządzeniami sieciowymi. W praktyce ich zastosowanie pozwala na efektywne rozszerzanie sieci, redukcję zakłóceń oraz minimalizację błędów połączeń. Stosowanie paneli krosowniczych jest jedną z dobrych praktyk w projektowaniu infrastruktury IT, co wpływa na zwiększenie niezawodności i wydajności systemów. Panel ten ułatwia również przyszłą modernizację infrastruktury i jest nieodzowny w skalowalnych rozwiązaniach sieciowych.

Pytanie 22

Który z systemów operacyjnych przeznaczonych do sieci jest dostępny na zasadach licencji GNU?

A. OS X Server

B. Unix

C. Linux

D. Windows Server 2012

Linux jest systemem operacyjnym, który jest udostępniony na licencji GNU General Public License (GPL), co oznacza, że jego kod źródłowy jest publicznie dostępny i może być modyfikowany oraz rozpowszechniany. Licencja ta umożliwia każdemu użytkownikowi na używanie, modyfikowanie oraz dystrybucję oprogramowania, co sprzyja innowacjom i rozwojowi technologii. Dzięki temu Linux stał się podstawą dla wielu dystrybucji, takich jak Ubuntu, Fedora czy Debian, które są szeroko stosowane w różnych środowiskach, od komputerów osobistych, przez serwery, aż po urządzenia wbudowane. Przykładem zastosowania Linuxa w praktyce jest jego dominacja w środowiskach serwerowych, gdzie zapewnia stabilność, bezpieczeństwo oraz elastyczność. Wiele dużych firm oraz organizacji wybiera Linux ze względu na niski koszt licencji i możliwość dostosowania systemu do swoich specyficznych potrzeb, co czyni go idealnym wyborem w kontekście rozwoju technologii open-source.

Pytanie 23

Interfejs graficzny systemu Windows, który wyróżnia się przezroczystością przypominającą szkło oraz delikatnymi animacjami okien, nazywa się

A. Aero

B. Luna

C. Gnome

D. Royale

Luna to interfejs wizualny, który był dominującą estetyką w systemie Windows XP i charakteryzował się bardziej płaskim i kolorowym wyglądem. Mimo że Luna wprowadziła pewne poprawki w zakresie użyteczności i estetyki w porównaniu do wcześniejszych wersji, nie posiadała zaawansowanych efektów, takich jak przezroczystość. Wybierając Lunę, można wprowadzić pewne kolory i style, ale nie oferuje ona bogatej palety animacji ani efektów wizualnych, które są kluczowe w Aero. Royale to z kolei motyw wizualny stworzony dla Windows XP i nie jest on związany z przezroczystością ani animacjami. Był to bardziej estetyczny dodatek, który jednak nie wprowadził znaczących innowacji w porównaniu do Luna. Gnome, natomiast, to środowisko graficzne dla systemów Linux, które ma inne cele i charakterystyki, nie jest zatem powiązane z interfejsem Windows. Typowym błędem myślowym jest mylenie motywów wizualnych z interfejsami użytkownika; wielu użytkowników z rozczarowaniem odkrywa, że wybór niewłaściwego interfejsu nie dostarcza oczekiwanych efektów estetycznych i funkcjonalnych. Kluczowe jest rozpoznanie różnic między tymi systemami, aby optymalnie wykorzystać dostępne możliwości w danym środowisku operacyjnym.

Pytanie 24

NAT64 (Network Address Translation 64) to proces, który dokonuje mapowania adresów

A. MAC na adresy IPv4

B. prywatne na adresy publiczne

C. IPv4 na adresy MAC

D. IPv4 na adresy IPv6

Niezrozumienie funkcji NAT64 często prowadzi do mylnych interpretacji, zwłaszcza w kontekście mapowania adresów. Na przykład, pomylenie translacji adresów IPv4 na adresy MAC jest całkowicie błędne; adresy MAC odnoszą się do warstwy łącza danych w modelu OSI i nie są bezpośrednio związane z procesem translacji adresów IP. Adresy MAC są unikalnymi identyfikatorami sprzętowymi kart sieciowych, a NAT64 działa na poziomie wyżej, zajmując się adresami IP. Podobnie, próba przypisania translacji adresów MAC na adresy IPv4 wskazuje na brak zrozumienia, że te dwa typy adresów pełnią różne role w komunikacji sieciowej. Co więcej, mapowanie prywatnych adresów IP na publiczne również nie jest związane z NAT64, choć jest to proces, który może być realizowany przez inne techniki NAT, takie jak PAT (Port Address Translation). NAT64 jest zatem specyficznie skoncentrowany na integracji IPv4 i IPv6, a wszelkie inne koncepcje mogą prowadzić do zamieszania i nieefektywnego zarządzania adresacją w sieciach. Kluczowe jest, aby w pełni zrozumieć, jakie funkcje pełnią różne protokoły i mechanizmy, aby uniknąć typowych pułapek w analizie i implementacji rozwiązań sieciowych.

Pytanie 25

Aby zmienić profil na obowiązkowy, trzeba zmodyfikować rozszerzenie pliku ntuser.dat na

A. ntuser.sys

B. $ntuser.exe

C. ntuser.man

D. $ntuser.bat

Rozszerzenie pliku ntuser.sys nie jest związane z procesem tworzenia profili obowiązkowych. Rozszerzenie to nawiązuje do systemowych plików i sterowników w systemie Windows, ale nie ma związku z plikami profilów użytkownika. Próba zmiany rozszerzenia na ntuser.sys nie przyniesie zamierzonego efektu, ponieważ system nie rozpozna pliku jako profilu obowiązkowego. Z kolei $ntuser.bat to plik wsadowy, który mógłby zawierać skrypty do automatyzacji zadań, ale nie jest powiązany z konfiguracją profili użytkownika. Użytkownicy mogą mylnie przypuszczać, że zmiana rozszerzenia na .bat wykona pewne skrypty przy logowaniu, co nie jest intencją przy tworzeniu profili obowiązkowych. Rozszerzenie $ntuser.exe sugeruje plik wykonywalny, który jest uruchamiany jako program. Jednakże, pliki profilów użytkownika nie działają jako programy, a więc zmiana na .exe jest błędna i nie wpływa na sposób, w jaki system Windows zarządza profilami. W przypadku profili obowiązkowych, poprawne zrozumienie, że rozszerzenie .man jest kluczowe dla ich implementacji, zapobiega nieprawidłowym próbom modyfikacji, które mogą skutkować nieoczekiwanym zachowaniem systemu.

Pytanie 26

Na diagramie zaprezentowano strukturę

A. Gwiazdy

B. Magistrali

C. Siatki

D. Podwójnego pierścienia

Topologia siatki, znana też jako pełna siatka, to takie rozwiązanie, gdzie każdy węzeł w sieci jest podłączony do reszty. Dzięki temu, nawet jak jedno połączenie padnie, zawsze są inne drogi, żeby przesłać dane. To naprawdę zmniejsza ryzyko przerwy w komunikacji, co jest mega ważne w krytycznych sytuacjach. W praktyce, ta topologia sprawdza się w dużych sieciach, jak te wojskowe czy w dużych centrach danych, gdzie liczy się niezawodność i szybkość przesyłu. Standardy jak IEEE 802.1 są często używane w takich sieciach, bo oferują mechanizmy redundancji i zarządzania ruchem. Oczywiście, to wszystko wiąże się z wyższymi kosztami na start i w utrzymaniu, ale moim zdaniem, korzyści, jakie daje siatka, są tego warte. Niezawodność i elastyczność to ogromne atuty, które sprawiają, że topologia siatki jest wybierana w wielu przypadkach.

Pytanie 27

Ustawienia przedstawione na ilustracji odnoszą się do

A. Karty sieciowej

B. Drukarki

C. Modemu

D. Skanera

Ustawienia przedstawione na rysunku dotyczą modemu, co można zrozumieć poprzez analizę opcji związanych z portem COM oraz użyciem buforów FIFO. Modemy często korzystają z portów szeregowych COM do komunikacji z komputerem. Standard UART 16550 jest używany w komunikacji szeregowej i pozwala na wykorzystanie buforów FIFO, co zwiększa efektywność transmisji danych. Bufory FIFO umożliwiają gromadzenie danych w kolejce, co minimalizuje przerwy i zwiększa płynność transmisji. Dzięki temu modem może obsługiwać dane w bardziej zorganizowany sposób, co jest kluczowe dla stabilności połączenia. Użycie buforów FIFO oznacza większą odporność na zakłócenia i mniejsze ryzyko utraty danych. W kontekście praktycznym, umiejętność konfiguracji takich ustawień jest ważna dla zapewnienia optymalnej wydajności i niezawodności komunikacji modemowej. Dobre praktyki zakładają dobór odpowiednich wartości buforów w zależności od specyfiki połączenia i wymagań sieciowych, co jest kluczowe dla profesjonalnej konfiguracji urządzeń komunikacyjnych.

Pytanie 28

Aby wydobyć informacje znajdujące się w archiwum o nazwie dane.tar, osoba korzystająca z systemu Linux powinna zastosować komendę

A. gunzip –r dane.tar

B. gzip –r dane.tar

C. tar –cvf dane.tar

D. tar –xvf dane.tar

Wybór innych opcji może wydawać się zrozumiały, jednak każda z nich zawiera istotne błędy w kontekście operacji na archiwach. Polecenie 'gzip –r dane.tar' nie jest właściwe, ponieważ 'gzip' jest narzędziem do kompresji plików, a nie do rozpakowywania archiwów tar. Dodatkowo, flaga '-r' nie odnosi się do kompresji archiwum tar, a raczej do rekurencyjnego przetwarzania katalogów, co w przypadku archiwum tar nie ma zastosowania. Z kolei 'tar –cvf dane.tar' jest komendą do tworzenia archiwum, gdzie '-c' oznacza 'create' (utworzenie), co również nie jest zgodne z wymogiem wydobywania plików. Niepoprawne jest zatem stosowanie polecenia do archiwizowania, gdy celem jest ich wydobycie. Ostatecznie, 'gunzip –r dane.tar' również nie ma sensu, ponieważ 'gunzip' to narzędzie do dekompresji plików skompresowanych za pomocą 'gzip'. W tym kontekście, użycie '-r' w komendzie 'gunzip' jest nieodpowiednie, gdyż nie można dekompresować archiwum tar, które nie zostało wcześniej skompresowane za pomocą gzip. Warto pamiętać, że operacje na archiwach wymagają precyzyjnego zrozumienia stosowanej terminologii oraz funkcji poszczególnych poleceń, co jest kluczowe w administrowaniu systemami Linux.

Pytanie 29

Najczęstszym powodem rozmazywania się tonera na wydrukach z drukarki laserowej jest

A. Uszkodzenie rolek

B. Zacięcie papieru

C. Zanieczyszczenie wnętrza drukarki

D. Zbyt niska temperatura utrwalacza

Zacięcie papieru nie jest bezpośrednią przyczyną rozmazywania się tonera, chociaż może prowadzić do innych problemów z jakością druku. Zacięcia skutkują przerwaniem procesu drukowania i mogą spowodować, że niektóre strony będą niepełne lub z uszkodzeniami mechanicznymi, co w dłuższej perspektywie może wpływać na ogólną wydajność urządzenia. Zanieczyszczenie wnętrza drukarki to kolejny mit, który rzekomo prowadzi do rozmazywania tonera. Chociaż zanieczyszczone części mogą wpływać na jakość druku, ich wpływ na rozmazywanie tonera jest nieznaczny, a bardziej związany z innymi problemami, jak np. zacięcia, które mogą wystąpić na skutek zanieczyszczeń. Problemy z rolkami, takie jak ich uszkodzenie, mogą prowadzić do zacięć lub niewłaściwego podawania papieru, ale nie mają bezpośredniego związku z temperaturą utrwalacza. W praktyce, analizując te błędne koncepcje, łatwo zauważyć, że podstawowym błędem jest skupienie się na mechanicznych aspektach drukarki, a nie na kluczowym procesie, jakim jest utrwalanie tonera na papierze. Zrozumienie procesu działania drukarek laserowych oraz ich komponentów pozwala lepiej diagnozować problemy i ich przyczyny, co jest niezbędne dla prawidłowego użytkowania i konserwacji sprzętu.

Pytanie 30

Główny protokół stosowany do ustalania ścieżki i przesyłania nią pakietów danych w sieci komputerowej to

A. POP3

B. RIP

C. PPP

D. SSL

Odpowiedzi takie jak PPP, SSL i POP3 są związane z różnymi rzeczami w sieciach, ale nie zajmują się wyznaczaniem tras pakietów danych. PPP, czyli Point-to-Point Protocol, działa między dwoma węzłami, ale nie zarządza routingiem. SSL (Secure Sockets Layer) to protokół zabezpieczeń, który zapewnia bezpieczeństwo komunikacji przez internet, głównie na warstwie aplikacji, a do trasowania ma się nijak. POP3 (Post Office Protocol 3) jest używany do pobierania e-maili z serwera, więc też nie jest związany z routingiem. Zwykle mylimy różne warstwy modelu OSI, a każdy protokół ma swoją rolę. Rozumienie różnic między tymi protokołami jest bardzo ważne, żeby dobrze zarządzać sieciami komputerowymi i unikać nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 31

Jakie urządzenie sieciowe umożliwia połączenie lokalnej sieci LAN z rozległą siecią WAN?

A. Switch

B. Router

C. Repeater

D. Hub

Router to kluczowe urządzenie w sieciach komputerowych, które pełni rolę pośrednika pomiędzy różnymi sieciami, w tym lokalnymi (LAN) i rozległymi (WAN). Jego podstawową funkcją jest przesyłanie danych między tymi sieciami, co odbywa się poprzez analizowanie adresów IP pakietów danych i podejmowanie decyzji o najlepszej trasie do ich dostarczenia. Przykładem zastosowania routera jest łączenie domowej sieci lokalnej z Internetem, co umożliwia korzystanie z sieci globalnej na urządzeniach w sieci LAN. Routery często wyposażone są w dodatkowe funkcje, takie jak NAT (Network Address Translation), który pozwala na ukrywanie wielu urządzeń lokalnych za jednym publicznym adresem IP, co zwiększa bezpieczeństwo oraz optymalizuje wykorzystanie adresów IP. W branży IT, zgodnie z najlepszymi praktykami, routery są również używane do implementacji zasad QoS (Quality of Service), co pozwala na priorytetyzację ruchu sieciowego, co jest szczególnie ważne w przypadku aplikacji wymagających dużej przepustowości, takich jak wideokonferencje czy gry online."

Pytanie 32

Zanim przystąpimy do prac serwisowych dotyczących modyfikacji rejestru systemu Windows, konieczne jest wykonanie

A. oczyszczania dysku

B. czyszczenia rejestru

C. defragmentacji dysku

D. kopii rejestru

Wykonywanie kopii rejestru systemu Windows przed wprowadzeniem jakichkolwiek zmian jest kluczowym krokiem w procesie modyfikacji. Rejestr systemowy przechowuje krytyczne informacje dotyczące konfiguracji systemu operacyjnego oraz zainstalowanych aplikacji. Zmiany w rejestrze mogą prowadzić do poważnych problemów z systemem, w tym do jego niestabilności lub nawet unieruchomienia. Dlatego przed przystąpieniem do jakichkolwiek działań w tym obszarze, zawsze należy utworzyć kopię zapasową rejestru. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek problemów po dokonaniu zmian, użytkownik ma możliwość przywrócenia wcześniejszego stanu rejestru, co może uratować system przed koniecznością reinstalacji. Praktycznym przykładem jest użycie narzędzia 'Regedit', gdzie można łatwo eksportować całą zawartość rejestru do pliku .reg, który następnie można zaimportować w razie potrzeby. Ta procedura jest zgodna z najlepszymi praktykami zarządzania systemem i informatyki, podkreślając znaczenie zabezpieczenia danych przed dokonaniem istotnych zmian.

Pytanie 33

Jaką maksymalną długość kabla typu skrętka pomiędzy panelem krosowniczym a gniazdem abonenckim przewiduje norma PN-EN 50174-2?

A. 100 m

B. 50 m

C. 10 m

D. 90 m

Długości 10 m i 50 m są znacznie poniżej wymagań określonych w normach dla kabli skrętkowych, co może prowadzić do nieprawidłowych założeń dotyczących instalacji sieciowych. Krótsze kable mogą wydawać się bardziej efektywne, jednak w praktyce mogą ograniczać elastyczność układu sieci. Na przykład, w biurze zaprojektowanym na 10 m długości kabli, może być trudno dostosować rozmieszczenie stanowisk pracy, co prowadzi do zwiększenia kosztów związanych z rozbudową lub przelokowaniem instalacji. Z drugiej strony, długość 100 m przekracza dopuszczalne limity określone przez normę PN-EN 50174-2, co może skutkować degradacją sygnału i obniżeniem wydajności sieci. Długie kable mogą generować większe straty sygnału, co jest szczególnie zauważalne w sieciach działających na wyższych prędkościach, takich jak 1 Gbps czy nawet 10 Gbps. Przekroczenie dopuszczalnej długości może prowadzić do błędów w transmisji danych, co w wielu sytuacjach kończy się koniecznością przeprowadzenia kosztownych napraw lub modyfikacji instalacji. Właściwe zrozumienie długości segmentów kabli i ich wpływu na jakość sieci jest kluczowe dla efektywnego projektowania i wdrażania systemów okablowania strukturalnego.

Pytanie 34

Protokół używany do zarządzania urządzeniami w sieci to

A. Simple Mail Transfer Protocol (SMTP)

B. Internet Group Management Protocol (IGMP)

C. Simple Network Management Protocol (SNMP)

D. Intenet Control Message Protocol (ICMP)

Wybór odpowiedzi, która nie jest zgodna z definicją protokołu do zarządzania urządzeniami sieciowymi, wskazuje na niepełne zrozumienie funkcji i zastosowań protokołów sieciowych. Protokół Internet Control Message Protocol (ICMP) służy przede wszystkim do przesyłania komunikatów kontrolnych oraz diagnostycznych w sieci, takich jak ping, który sprawdza dostępność urządzeń. Nie ma on jednak mechanizmów zarządzania urządzeniami, co jest kluczowe dla SNMP. Z kolei Internet Group Management Protocol (IGMP) jest używany do zarządzania grupami multicastowymi w sieciach IP, co również nie dotyczy zarządzania urządzeniami. Z kolei Simple Mail Transfer Protocol (SMTP) to protokół do przesyłania wiadomości e-mail, a nie do zarządzania urządzeniami sieciowymi. Poprzez wybór tych odpowiedzi, można zauważyć typowy błąd polegający na myleniu protokołów związanych z różnymi aspektami funkcjonowania sieci. Ważne jest, aby zrozumieć, że każde z tych protokołów ma swoje unikalne zastosowanie i nie można ich stosować zamiennie. Właściwe zrozumienie, jakie protokoły są przeznaczone do zarządzania urządzeniami, a jakie do innych funkcji, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami i ich bezpieczeństwem.

Pytanie 35

Która z wymienionych właściwości kabla koncentrycznego RG-58 sprawia, że nie jest on obecnie używany do tworzenia lokalnych sieci komputerowych?

A. Maksymalna prędkość przesyłu danych 10 Mb/s

B. Maksymalna odległość między urządzeniami wynosząca 185 m

C. Brak możliwości nabycia dodatkowych urządzeń sieciowych

D. Koszt narzędzi do instalacji i łączenia kabli

Kabel koncentryczny RG-58 charakteryzuje się maksymalną prędkością transmisji danych wynoszącą 10 Mb/s, co jest niewystarczające w kontekście współczesnych potrzeb lokalnych sieci komputerowych. W dzisiejszych czasach, gdzie wymagana jest znacząco wyższa prędkość przesyłu danych, standardowe rozwiązania takie jak Ethernet wymagają przepustowości rzędu 100 Mb/s (Fast Ethernet) lub więcej, co sprawia, że RG-58 nie jest już adekwatnym rozwiązaniem. Przykładem może być sieć Gigabit Ethernet, która wymaga prędkości 1 Gb/s, co jest niemożliwe do osiągnięcia przy użyciu kabli koncentrycznych. Dodatkowo, stosując nowoczesne technologie, takie jak światłowody, można osiągnąć transfery danych na poziomie terabitów na sekundę. W związku z tym, ograniczenie prędkości transmisji w RG-58 jest kluczowym czynnikiem wpływającym na jego wykluczenie z nowoczesnych instalacji sieciowych oraz standardów branżowych, takich jak IEEE 802.3.

Pytanie 36

W metodzie dostępu do medium CSMA/CD (Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection) stacja, która planuje rozpocząć transmisję, nasłuchuje, czy w sieci występuje aktywność, a następnie

A. czeka na token umożliwiający rozpoczęcie nadawania

B. wysyła prośbę o zezwolenie na transmisję

C. oczekuje na ustalenie priorytetu transmisji przez koncentrator

D. po zauważeniu ruchu w sieci czeka, aż medium stanie się dostępne

W odpowiedzi na pytanie, poprawną opcją jest "po wykryciu ruchu w sieci czeka aż nośnik będzie wolny". Metoda CSMA/CD (Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection) operuje na zasadzie nasłuchiwania medium transmisyjnego przed rozpoczęciem nadawania. Gdy stacja chce wysłać dane, najpierw sprawdza, czy medium jest wolne, co oznacza, że nie zachodzi żaden ruch. Jeżeli medium jest zajęte, stacja nie rozpoczyna transmisji, lecz czeka, aż stanie się wolne. To podejście ma na celu minimalizację kolizji, które są kosztowne w kontekście wydajności sieci. Przykładami zastosowania tej metody mogą być starsze sieci Ethernet, które korzystały z kabli koncentrycznych, gdzie kolizje były powszechne. Dobre praktyki w projektowaniu sieci zalecają stosowanie CSMA/CD w środowiskach, gdzie równocześnie może nadawać wiele urządzeń, co jest kluczowe dla zapewnienia efektywności transmisji danych oraz ich integralności. Znajomość tej metodologii jest istotna, ponieważ pozwala na lepsze zrozumienie, jak funkcjonują różne typy sieci i jakie mechanizmy są wdrażane, aby zapewnić ich stabilność i wydajność.

Pytanie 37

Która z warstw modelu ISO/OSI ma związek z protokołem IP?

A. Warstwa fizyczna

B. Warstwa transportowa

C. Warstwa łączy danych

D. Warstwa sieciowa

Warstwa sieciowa w modelu ISO/OSI to dość istotny element, bo odpowiada za przesyłanie danych między różnymi sieciami. Ba, to właśnie tu działa protokół IP, który jest mega ważny w komunikacji w Internecie. Dzięki niemu każde urządzenie ma swój unikalny adres IP, co pozwala na prawidłowe kierowanie ruchu sieciowego. Przykładowo, jak wysyłasz e-maila, to protokół IP dzieli wiadomość na małe pakiety i prowadzi je przez różne węzły, aż dotrą do celu, czyli serwera pocztowego odbiorcy. No i warto dodać, że standardy jak RFC 791 dokładnie opisują, jak ten protokół działa, co czyni go kluczowym w sieciach. Zrozumienie tej warstwy oraz roli IP to podstawa, zwłaszcza jeśli ktoś chce pracować w IT i zajmować się projektowaniem sieci.

Pytanie 38

W systemie Linux narzędzie do śledzenia zużycia CPU, pamięci, procesów oraz obciążenia systemu z poziomu terminala to

A. pwd

B. top

C. passwd

D. dxdiag

Wybór odpowiedzi, które nie są związane z narzędziami monitorującymi, może prowadzić do nieporozumień dotyczących zarządzania systemem Linux. Odpowiedź 'pwd' to polecenie służące do wyświetlania bieżącej ścieżki roboczej w systemie plików, a nie do monitorowania zasobów systemowych. Gdy administratorzy próbują zrozumieć, jak działają procesy w systemie, powinni korzystać z narzędzi, które dostarczają informacji o ich stanie, a nie tych, które jedynie informują o lokalizacji w systemie plików. Z kolei 'dxdiag' jest narzędziem dostępnym w systemie Windows, które służy do zbierania informacji o sprzęcie i zainstalowanych sterownikach, a nie o monitorowaniu procesów czy obciążenia CPU w systemie Linux. Natomiast 'passwd' jest komendą używaną do zmiany haseł, co również nie ma związku z monitorowaniem systemu. Wybierając niewłaściwe narzędzia, użytkownicy mogą stracić czas na wykonanie błędnych operacji, co prowadzi do nieefektywności w pracy oraz może przyczynić się do problemów z bezpieczeństwem, gdyż brak monitoringu zasobów może ukrywać potencjalne problemy z wydajnością lub nadużywaniem zasobów. Właściwy wybór narzędzi do monitorowania jest kluczowy dla skutecznego zarządzania systemem, dlatego ważne jest, aby znać i korzystać z narzędzi dedykowanych do tych zadań.

Pytanie 39

Jaki rodzaj kabla powinien być użyty do połączenia komputera w obszarze podlegającym wpływom zakłóceń elektromagnetycznych?

A. FTP Cat 5e

B. UTP Cat 5e

C. UTP Cat 5

D. UTP Cat 6

Stosowanie kabli UTP Cat 5, Cat 6 czy Cat 5e w miejscach z zakłóceniami elektromagnetycznymi to dość ryzykowna sprawa z kilku powodów. Kable UTP są nieekranowane, co sprawia, że są bardziej narażone na różne zakłócenia. Jak w pobliżu są jakieś urządzenia, które generują zakłócenia, to UTP może nie dawać zadowalającej jakości sygnału. Choć UTP Cat 5 i Cat 5e mają lepsze parametry niż stare standardy, to jednak brak im dodatkowej ochrony przed zakłóceniami, przez co nie nadają się najlepiej w trudnych warunkach. Z kolei UTP Cat 6, mimo że jest bardziej nowoczesny, też nie ma ekranowania, więc znowu – może być podatny na zakłócenia. Dlatego używanie tych kabli tam, gdzie zakłócenia są na porządku dziennym, może prowadzić do większej liczby błędów w przesyłaniu danych i słabej wydajności sieci. A czasami nawet mogą wystąpić całkowite przerwy w komunikacji. Wybierając kabel, warto pamiętać, że lepsza ochrona przed zakłóceniami przekłada się na wyższą jakość i niezawodność połączenia, co jest bardzo ważne w wielu sytuacjach, od biur po przemysł.

Pytanie 40

Członkostwo komputera w danej sieci wirtualnej nie może być ustalane na podstawie

A. nazwa komputera w sieci lokalnej

B. adresu MAC karty sieciowej danego komputera

C. numeru portu w przełączniku

D. znacznika ramki Ethernet 802.1Q

Numer portu przełącznika jest kluczowym elementem w procesie przypisywania urządzeń do sieci wirtualnych. Każdy port przełącznika może być skonfigurowany tak, aby należał do określonego VLAN-u, co oznacza, że ruch z urządzenia podłączonego do tego portu będzie traktowany w kontekście danej sieci wirtualnej. W przypadku, gdy port jest przypisany do VLAN-u, wszystkie urządzenia podłączone do tego portu automatycznie dzielą zasoby sieciowe. Ponadto, znacznik ramki Ethernet 802.1Q jest standardem branżowym, który pozwala na obsługę wielu VLAN-ów na jednym fizycznym połączeniu. Dzięki temu, gdy ramka przechodzi przez przełącznik, znacznik 802.1Q umożliwia rozpoznanie, do którego VLAN-u powinna trafić, co pozwala na efektywną segregację ruchu i zwiększa bezpieczeństwo oraz wydajność sieci. Z kolei adres MAC karty sieciowej komputera identyfikuje urządzenie w warstwie łącza danych i jest używany przez przełączniki do kierowania ruchu w sieci. Różne adresy MAC są przypisywane do różnych interfejsów sieciowych, co również ma znaczenie w kontekście przynależności do VLAN-ów. Dlatego koncepcje bazujące na nazwie komputera w sieci lokalnej, które nie mają wpływu na techniczne aspekty przypisania do sieci wirtualnej, prowadzą do nieporozumień i błędów w rozumieniu funkcjonowania sieci komputerowych. W praktyce, zrozumienie, jak VLAN-y i porty przełączników współdziałają, jest kluczowe dla skutecznego projektowania i zarządzania nowoczesnymi sieciami.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej