Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 24 maja 2025 23:13
Data zakończenia: 24 maja 2025 23:31

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby poprawić bezpieczeństwo prywatnych danych sesji na stronie internetowej, zaleca się dezaktywację w ustawieniach przeglądarki

A. blokady działania skryptów

B. funkcji zapisywania haseł

C. blokady okienek wyskakujących

D. informowania o wygasłych certyfikatach

Funkcja zapamiętywania haseł w przeglądarkach to rzeczywiście wygodne rozwiązanie, ale może być dość ryzykowne dla naszej prywatności. Kiedy przeglądarka zapamiętuje hasła, zazwyczaj są one w jakiejś formie zabezpieczone, ale w przypadku, gdy ktoś dostanie się do naszego komputera, te hasła da się odszyfrować. Jak się okazuje, jeżeli ktoś fizycznie dostaje się do naszego sprzętu, to bez problemu może przejąć kontrolę nad naszymi zapisanymi danymi, w tym hasłami. Teraz, kiedy patrzymy na różne badania, widać, że ataki phishingowe mogą być skuteczniejsze, jeżeli użytkownicy polegają na funkcjach zapamiętywania haseł, ponieważ stają się mniej ostrożni w stosunku do prób kradzieży danych. Dlatego moim zdaniem warto pomyśleć o korzystaniu z menedżerów haseł – one oferują znacznie lepsze zabezpieczenia. A do tego dobrze byłoby wprowadzić podwójną autoryzację przy ważniejszych kontach. To wszystko przypomina mi o potrzebie świadomego zarządzania swoimi danymi, na przykład regularnie zmieniając hasła i nie zapisując ich w przeglądarkach. To jest zgodne z tym, co mówią standardy bezpieczeństwa, jak NIST Special Publication 800-63.

Pytanie 2

Jakie zastosowanie ma oprogramowanie Microsoft Hyper-V?

A. wirtualizacji rzeczywistych komputerów

B. łączenia się z innym hostem zdalnie

C. znajdowania zasobów w sieci

D. rozpoznawania komputera w sieci

Microsoft Hyper-V to naprawdę fajna platforma do wirtualizacji. Dzięki niej można na jednym fizycznym komputerze uruchomić kilka systemów operacyjnych, co jest super przydatne. To pozwala na lepsze wykorzystanie zasobów sprzętowych, co przekłada się na mniejsze koszty i większą elastyczność w IT. Na przykład, deweloperzy mogą stworzyć środowisko testowe, gdzie bawią się różnymi systemami i aplikacjami, nie martwiąc się o dodatkowy sprzęt. Hyper-V wspiera standardy jak Open Virtualization Format (OVF), co ułatwia przenoszenie wirtualnych maszyn między różnymi platformami. Co więcej, Hyper-V ma też świetne funkcje, jak live migration, co oznacza, że można przenieść maszyny wirtualne między serwerami bez żadnych przestojów. To jest naprawdę ważne w miejscach, gdzie liczy się ciągłość działania. Moim zdaniem, Hyper-V wprowadza wiele dobrego w zarządzaniu infrastrukturą, ułatwiając m.in. konsolidację serwerów, co z kolei pozwala na mniejsze zużycie energii.

Pytanie 3

Który z wymienionych adresów należy do klasy C?

A. 176.18.5.26

B. 125.9.3.234

C. 154.0.12.50

D. 196.74.6.29

Adres IP 196.74.6.29 należy do klasy C, co można stwierdzić na podstawie pierwszego oktetu, który mieści się w przedziale od 192 do 223. Klasyfikacja adresów IP opiera się na ich pierwszym oktetcie, co decyduje o przyporządkowaniu do odpowiedniej klasy. Adresy klasy C są głównie używane w sieciach lokalnych i umożliwiają obsługę małych i średnich przedsiębiorstw. Typowy zakres adresów IP w klasie C umożliwia stworzenie do 254 unikalnych adresów w danej podsieci, co czyni je praktycznym wyborem dla organizacji, które nie potrzebują dużej liczby adresów IP. W kontekście praktycznym, adresy klasy C są często używane w konfiguracji routerów oraz w sieciach komputerowych, gdzie ważne jest utrzymanie porządku i efektywności w zarządzaniu adresami. Warto zwrócić uwagę na standardy takie jak CIDR (Classless Inter-Domain Routing), które pozwalają na bardziej elastyczne zarządzanie adresami IP, ale podstawowa klasyfikacja wciąż ma swoje zastosowania.

Pytanie 4

Wykonane polecenia, uruchomione w interfejsie CLI rutera marki CISCO, spowodują ```Router#configure terminal Router(config)#interface FastEthernet 0/0 Router(config-if)#ip address 10.0.0.1 255.255.255.0 Router(config-if)#ip nat inside```

A. konfiguracja interfejsu zewnętrznego z adresem 10.0.0.1/24 dla NAT

B. pozwolenie na ruch z sieci o adresie 10.0.0.1

C. zdefiniowanie zakresu adresów wewnętrznych 10.0.0.1 ÷ 255.255.255.0

D. konfiguracja interfejsu wewnętrznego z adresem 10.0.0.1/24 dla NAT

Ustawienie interfejsu wewnętrznego o adresie 10.0.0.1/24 dla technologii NAT jest poprawnym działaniem, ponieważ komenda 'ip nat inside' wskazuje na to, że dany interfejs jest przeznaczony do komunikacji wewnętrznej w sieci NAT. Adres 10.0.0.1 z maską 255.255.255.0 oznacza, że jest to adres przypisany do interfejsu FastEthernet 0/0, który jest częścią prywatnej sieci, zgodnie z definicją adresów prywatnych w standardzie RFC 1918. Działanie to jest fundamentalne w konfiguracji NAT, ponieważ pozwala na translację adresów prywatnych na publiczne, umożliwiając urządzeniom w sieci lokalnej dostęp do internetu. Dzięki temu, urządzenia mogą łączyć się z zewnętrznymi sieciami, ukrywając swoje prywatne adresy IP, co zwiększa bezpieczeństwo oraz oszczędza ograniczoną pulę adresów publicznych. Przykładem zastosowania tej konfiguracji jest mała firma, która posiada lokalną sieć komputerową, gdzie wszystkie urządzenia komunikują się z internetem poprzez jeden adres publiczny, co jest kluczowym aspektem w zarządzaniu i bezpieczeństwie sieci.

Pytanie 5

W jakim protokole komunikacyjnym adres nadawcy ma długość 128 bitów?

A. IPv4

B. DNS

C. UDP

D. IPv6

IPv6, czyli Internet Protocol wersja 6, wprowadza nowe możliwości w zakresie adresowania, w tym znaczące zwiększenie przestrzeni adresowej. Adres źródłowy w IPv6 składa się z 128 bitów, co pozwala na tworzenie znacznie większej liczby unikalnych adresów IP niż w przypadku IPv4, który używa 32 bitów. Przykładowo, dzięki IPv6 można przypisać unikalny adres do każdego urządzenia w sieci, co jest kluczowe w kontekście rosnącej liczby urządzeń podłączonych do Internetu w ramach koncepcji Internetu Rzeczy (IoT). Ponadto, IPv6 wprowadza uproszczenia w procesie routingu i lepsze zarządzanie siecią, dzięki czemu operatorzy mogą skuteczniej zarządzać ruchem internetowym. Adresy IPv6 często zapisywane są w formacie szesnastkowym, co ułatwia ich zrozumienie i wykorzystanie w różnych aplikacjach sieciowych, zgodnie z aktualnymi standardami branżowymi, takimi jak RFC 8200.

Pytanie 6

Pamięć, która działa jako pośrednik pomiędzy pamięcią operacyjną a procesorem o dużej prędkości, to

A. ROM

B. SSD

C. FDD

D. CACHE

Wybór odpowiedzi takiej jak SSD, FDD czy ROM odzwierciedla pewne nieporozumienia dotyczące roli różnych typów pamięci w systemach komputerowych. Rozpocznijmy od SSD (Solid State Drive), które są urządzeniami przechowującymi dane z wykorzystaniem pamięci flash. Chociaż SSD charakteryzują się dużą szybkością dostępu i są powszechnie stosowane jako nośniki danych, nie pełnią one funkcji bufora pomiędzy pamięcią operacyjną a procesorem. Są bardziej porównywalne z tradycyjnymi dyskami twardymi (HDD) jako miejsce do przechowywania danych na dłuższą metę. FDD (Floppy Disk Drive) to technologia przestarzała, która służyła do transferu danych, ale ze względu na swoje ograniczenia w szybkości i pojemności, nie może być porównywana do nowoczesnych rozwiązań pamięciowych. ROM (Read-Only Memory) to rodzaj pamięci, która jest wykorzystywana do przechowywania danych, które nie zmieniają się w trakcie działania systemu, takich jak firmware. Jednak nie ma ona zdolności do dynamicznego buforowania, co czyni ją nieodpowiednią w kontekście pomocy procesorowi w szybkim dostępie do często używanych danych. W praktyce, błędem jest myślenie, że urządzenia te mogą zastąpić pamięć CACHE, gdyż ich funkcje i zastosowania są diametralnie różne, co podkreśla kluczowe znaczenie rozróżnienia między różnymi typami pamięci w architekturze komputerowej.

Pytanie 7

Jakie właściwości topologii fizycznej sieci zostały przedstawione w poniższej ramce?

A. Gwiazdy

B. Rozgłaszania

C. Magistrali

D. Siatki

Zrozumienie błędnych odpowiedzi wymaga analizy każdej z topologii. Topologia rozgłaszania, chociaż może wydawać się podobna, polega na tym, że dane są rozsyłane do wszystkich urządzeń w sieci, co jest nieco inne od opisanego mechanizmu nasłuchiwania tylko na dane adresowane do konkretnego urządzenia. Ponadto, w przypadku topologii gwiazdy, każde urządzenie jest podłączone do centralnego przełącznika lub koncentratora, co umożliwia komunikację równoległą i eliminację problemów z jednoczesnymi transmisjami, a także upraszcza lokalizację ewentualnych uszkodzeń. W topologii siatki urządzenia są połączone ze sobą w sposób, który zapewnia dużą redundancję i niezawodność, co jest przeciwieństwem słabej odporności na awarie, jaką charakteryzuje się topologia magistrali. Przykłady myślowych błędów, które mogą prowadzić do takich nieprawidłowych wniosków, obejmują mylenie ogólnych zasad komunikacji w sieciach z konkretnymi mechanizmami działania. Wiedza na temat różnych topologii sieciowych oraz ich zastosowań w praktyce jest kluczowa dla projektowania efektywnych i niezawodnych systemów komunikacyjnych, co jest szczególnie ważne w kontekście obecnych standardów sieciowych oraz ich implementacji w nowoczesnych infrastrukturach IT.

Pytanie 8

Która z podanych właściwości kabla koncentrycznego RG-58 sprawia, że obecnie nie jest on używany do tworzenia lokalnych sieci komputerowych?

A. Maksymalna odległość między punktami wynosząca 185 m

B. Koszt narzędzi do instalacji i łączenia kabli

C. Maksymalna prędkość przesyłania danych 10Mb/s

D. Brak opcji zakupu dodatkowych urządzeń sieciowych

Maksymalna odległość pomiędzy stacjami wynosząca 185 m nie jest kluczowym czynnikiem decydującym o ograniczeniach kabla RG-58 w kontekście lokalnych sieci komputerowych. Choć rzeczywiście ta odległość może stanowić wyzwanie dla niektórych zastosowań, wiele nowoczesnych technologii, takich jak Ethernet, pozwala na większe dystanse. Na przykład, standardy przewodowe, takie jak Cat6, mogą obsługiwać odległości do 100 m przy pełnej prędkości. W rzeczywistości, w przypadku zastosowań, które wymagają dużych odległości, technologia światłowodowa jest preferowana ze względu na jej zdolność do przesyłania sygnałów na znacznie większe odległości bez strat jakości. Podobnie, cena narzędzi do montażu i łączenia przewodów nie jest czynnikiem decydującym o wyborze technologii, ponieważ koszty instalacji mogą być porównywalne w różnych systemach, a kluczowe są parametry techniczne, takie jak prędkość i jakość transmisji. Brak możliwości zakupu dodatkowych urządzeń sieciowych również nie jest istotnym problemem, ponieważ RG-58 był szeroko stosowany w przeszłości i istniały systemy wsparcia. Wnioskując, istotnym powodem, dla którego RG-58 nie jest obecnie preferowany, jest niska maksymalna prędkość transmisji danych, która jest nieodpowiednia dla współczesnych wymagań sieciowych.

Pytanie 9

Aby połączyć projektor multimedialny z komputerem, złącze, którego NIEDOZWOLONO użyć to

A. USB

B. SATA

C. D-SUB

D. HDMI

Złącza HDMI, USB i D-SUB są standardami, które można używać do podłączania projektorów multimedialnych, co może prowadzić do błędnych wniosków na temat funkcji złącza SATA. HDMI jest najbardziej uniwersalnym złączem, które przesyła zarówno obraz, jak i dźwięk w wysokiej jakości. Jego popularność wynika z faktu, że obsługuje wysoką rozdzielczość oraz dodatkowe funkcje, takie jak ARC (Audio Return Channel) czy CEC (Consumer Electronics Control), co czyni je idealnym wyborem do projektorów. Z kolei USB, które kiedyś służyło głównie do przesyłania danych lub zasilania, zyskuje na znaczeniu w kontekście przesyłania sygnału wideo, szczególnie dzięki nowoczesnym projektorom, które potrafią współpracować z urządzeniami mobilnymi. D-SUB, mimo że jest starszym standardem, jest nadal powszechnie stosowane w szkołach i biurach, gdzie starsze urządzenia wymagają tego typu połączeń. Myślenie, że SATA może być używane w tym kontekście, wynika z nieporozumienia dotyczącego funkcji tego złącza. SATA nie jest zaprojektowane do przesyłania sygnału wideo; zamiast tego, skupia się na transferze danych pomiędzy dyskami a płytą główną. Zrozumienie przeznaczenia różnych typów złącz jest kluczowe, aby uniknąć takich pomyłek i uzyskać odpowiednią jakość obrazu, która jest niezbędna do efektywnego korzystania z projektora multimedialnego.

Pytanie 10

fps (ang. frames per second) odnosi się bezpośrednio do

A. skuteczności transferu informacji na magistrali systemowej

B. płynności wyświetlania dynamicznych obrazów

C. efektywności układów pamięci RAM

D. szybkości przesyłania danych do dysku w standardzie SATA

FPS, czyli frames per second, jest terminem stosowanym do mierzenia liczby klatek wyświetlanych w ciągu jednej sekundy w kontekście ruchomych obrazów, takich jak filmy czy gry komputerowe. Wysoka liczba FPS wpływa bezpośrednio na płynność i jakość wizualną wyświetlanego materiału. Na przykład, w grach komputerowych, osiągnięcie co najmniej 60 FPS jest często uważane za standard, aby zapewnić komfortowe doświadczenie użytkownika, a wartości powyżej 120 FPS mogą znacząco poprawić responsywność gry. W kontekście standardów branżowych, technologie takie jak DirectX i OpenGL optymalizują wyświetlanie klatek, co uwzględnia zarówno hardware, jak i software. Z kolei w filmach, standard 24 FPS jest tradycyjnie stosowany, aby uzyskać efekt kinowy, podczas gdy wyższe wartości, takie jak 48 FPS, są używane w nowoczesnych produkcjach dla uzyskania większej szczegółowości i płynności. Dlatego też, zrozumienie pojęcia FPS jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się produkcją wideo lub projektowaniem gier.

Pytanie 11

W wierszu poleceń systemu Windows polecenie md jest używane do

A. przechodzenia do katalogu nadrzędnego

B. zmiany nazwy pliku

C. tworzenia katalogu

D. tworzenia pliku

Polecenie 'md' (make directory) w systemie Windows jest używane do tworzenia nowych katalogów. Działa ono w wierszu poleceń, co pozwala na szybkie i efektywne porządkowanie plików oraz struktury folderów w systemie. Przykładowo, aby utworzyć nowy katalog o nazwie 'projekty', należy wpisać 'md projekty', co skutkuje stworzeniem katalogu w bieżącej lokalizacji. Stosowanie polecenia 'md' jest istotne w kontekście organizacji pracy, zwłaszcza w sytuacjach, gdzie zarządzanie dużą ilością plików staje się kluczowe. W praktyce, programiści oraz administratorzy systemów często wykorzystują to polecenie jako część skryptów automatyzacyjnych, co pozwala na efektywne przygotowywanie środowiska roboczego. Dobre praktyki zakładają także stosowanie logicznych i zrozumiałych nazw katalogów, co ułatwia późniejsze odnajdywanie i zarządzanie danymi. Zapewnienie odpowiedniej struktury katalogów jest fundamentem organizacji danych w każdym systemie operacyjnym.

Pytanie 12

Jakie narzędzie służy do delikatnego wyginania blachy obudowy komputera oraz przykręcania śruby montażowej w miejscach trudno dostępnych?

A. A

B. B

C. D

D. C

Odpowiedź D jest prawidłowa ponieważ przedstawia kombinerki płaskie które są narzędziem doskonale nadającym się do lekkiego odgięcia blachy obudowy komputera oraz zamocowania śruby montażowej w trudno dostępnych miejscach. Kombinerki płaskie posiadają wąskie szczęki co pozwala na precyzyjne operowanie w ciasnych przestrzeniach. W przypadku obudów komputerowych takie narzędzie jest przydatne gdy konieczne jest dostosowanie kształtu blachy bez ryzyka jej uszkodzenia. Dobrą praktyką w branży IT jest stosowanie narzędzi które nie tylko ułatwiają pracę ale również minimalizują ryzyko uszkodzenia komponentów. Kombinerki płaskie często wykonane są ze stali nierdzewnej co zapewnia ich trwałość oraz odporność na korozję. Przy montażu i demontażu komponentów komputerowych konieczna jest delikatność i precyzja dlatego kombinerki płaskie są popularnym wyborem wśród specjalistów. Ich zastosowanie obejmuje nie tylko branżę informatyczną ale również szeroki zakres innych dziedzin w których precyzyjne manipulacje są kluczowe.

Pytanie 13

Które stwierdzenie odnoszące się do ruterów jest prawdziwe?

A. Działają w warstwie łącza danych

B. Podejmują decyzje o przesyłaniu danych na podstawie adresów MAC

C. Podejmują decyzje o przesyłaniu danych na podstawie adresów IP

D. Działają w warstwie transportowej

Ruterzy są urządzeniami, które pełnią kluczową rolę w przesyłaniu danych w sieciach komputerowych, ale ich działanie nie jest związane z warstwą transportową ani z warstwą łącza danych, jak sugerują niepoprawne odpowiedzi. Warstwa transportowa, zgodnie z modelem OSI, obejmuje protokoły takie jak TCP i UDP, które odpowiedzialne są za zapewnienie niezawodności transmisji danych oraz zarządzanie przepływem. Rutery nie podejmują decyzji w tej warstwie, lecz koncentrują się na warstwie sieciowej, gdzie operują na adresach IP. Z kolei warstwa łącza danych, obejmująca protokoły takie jak Ethernet, zajmuje się przesyłaniem danych w obrębie pojedynczej sieci lokalnej. Odpowiedzi koncentrujące się na adresach MAC są mylące, ponieważ rutery nie wykorzystują tych adresów, które są używane głównie w ramach lokalnych sieci do komunikacji między urządzeniami. Ruterzy działają w oparciu o protokoły routingu, które operują na wyższej warstwie adresowania, co jest niezbędne do efektywnego kierowania pakietów przez różne sieci. Typowym błędem myślowym jest mieszanie funkcji różnych warstw modelu OSI, co prowadzi do nieporozumień na temat roli ruterów. Aby poprawnie zrozumieć działanie sieci komputerowych, ważne jest, aby mieć na uwadze, jak różne warstwy komunikują się ze sobą oraz jakie protokoły są odpowiedzialne za konkretne zadania.

Pytanie 14

Program firewall nie zapewnia ochrony przed

A. atakami generującymi zwiększony ruch w sieci

B. szpiegowaniem oraz kradzieżą poufnych informacji użytkownika

C. wirusami rozprzestrzeniającymi się za pomocą poczty elektronicznej

D. uzyskaniem dostępu do komputera przez hakerów

Wiele osób myśli, że firewalle załatwiają wszystko, ale to nie do końca tak działa. Często mylą je z programami antywirusowymi. Firewalle pilnują, żeby nikt nie wchodził do systemu bez pozwolenia i czasem blokują dziwny ruch w sieci, ale nie potrafią prześwietlić plików z e-maili pod kątem wirusów. Są różne rodzaje ataków, jak DDoS, które firewalle mogą ograniczać, ale wirusy z e-maili mogą przebić się przez nie. Nawet przy włączonym firewallu hakerzy mogą zyskać dostęp, jeśli wykorzystają jakieś luki w oprogramowaniu lub zainstalują złośliwe oprogramowanie poprzez załączniki. A wykradanie danych to też coś, czym zajmuje się złośliwe oprogramowanie – i firewall tego nie zablokuje. Dlatego najlepiej połączyć firewalle z programami antywirusowymi i na bieżąco aktualizować wszystko, co mamy, a także uczyć się, jak rozpoznawać zagrożenia.

Pytanie 15

Po podłączeniu działającej klawiatury do jednego z portów USB nie ma możliwości wybrania awaryjnego trybu uruchamiania systemu Windows. Mimo to klawiatura działa prawidłowo po uruchomieniu systemu w standardowym trybie. Co to sugeruje?

A. wadliwe porty USB

B. nieprawidłowe ustawienia BOIS-u

C. uszkodzony kontroler klawiatury

D. uszkodzony zasilacz

Niepoprawne ustawienia BIOS-u mogą prowadzić do problemów z rozpoznawaniem urządzeń peryferyjnych, takich jak klawiatury, w trakcie uruchamiania systemu. W przypadku awaryjnego trybu uruchamiania, system potrzebuje odpowiednich ustawień, aby poprawnie zainicjować urządzenia. Użytkownicy mogą sprawdzić ustawienia BIOS-u, aby upewnić się, że opcja pozwalająca na użycie USB jest włączona, a także że klawiatura jest poprawnie zidentyfikowana jako urządzenie startowe. Przykładowo, w BIOS-ie można znaleźć opcje takie jak 'USB Legacy Support', które powinny być aktywowane, aby umożliwić działanie klawiatury w trybie awaryjnym. Dobrą praktyką jest również aktualizacja BIOS-u do najnowszej wersji, co często rozwiązuje problemy kompatybilności z nowoczesnymi urządzeniami. Ponadto, warto zrozumieć, że wiele systemów operacyjnych wymaga odpowiednich ustawień w BIOS-ie, aby zainicjować urządzenia USB podczas uruchamiania, co może być kluczowe dla rozwiązywania problemów podczas bootowania.

Pytanie 16

Jak nazywa się kod kontrolny, który służy do wykrywania błędów oraz potwierdzania poprawności danych odbieranych przez stację końcową?

A. IRC

B. CRC

C. CNC

D. CAT

Odpowiedzi IRC, CAT i CNC w ogóle nie odnoszą się do kodów CRC, co może być mylące. IRC to po prostu protokół do czatowania w internecie, a nie coś, co zajmuje się sprawdzaniem błędów. W IRC nie ma mechanizmów, które by weryfikowały integralność danych, więc to się zupełnie nie zgadza z koncepcją CRC. Z kolei CAT dotyczy tomografii komputerowej, a to też nie ma nic wspólnego z kontrolą danych. Może to wynikać z podobieństw w nazwach, ale w praktyce nie obejmują one detekcji błędów. No a CNC, to technologia do kontrolowania maszyn przez komputery, która w ogóle nie zajmuje się sprawdzaniem danych, a raczej kierowaniem procesami produkcyjnymi. Czasami ludzie mylą te pojęcia, co sprawia, że odpowiedzi są nieprecyzyjne. Ważne jest, żeby zrozumieć, czym różnią się te terminy i jak działa CRC, jeśli chce się ogarnąć temat zabezpieczania danych.

Pytanie 17

Narzędzie chroniące przed nieautoryzowanym dostępem do lokalnej sieci, to

A. analizator pakietów

B. analizator sieciowy

C. zapora sieciowa

D. oprogramowanie antywirusowe

Zapora sieciowa, znana również jako firewall, to kluczowe narzędzie zabezpieczające, które kontroluje ruch sieciowy między zewnętrznym światem a lokalną siecią. Działa poprzez definiowanie reguł, które decydują, które pakiety danych mają być zablokowane, a które przepuszczone. Zapory sieciowe mogą być sprzętowe lub programowe, a ich zastosowanie jest szerokie, od ochrony małych sieci domowych po zabezpieczenie dużych infrastruktur korporacyjnych. Na przykład, w przypadku organizacji, zapora sieciowa może chronić wrażliwe dane przed nieautoryzowanym dostępem, blokując połączenia z nieznanych adresów IP lub ograniczając dostęp do określonych portów. Dobrze skonfigurowana zapora jest zgodna ze standardami branżowymi, takimi jak ISO/IEC 27001, które podkreślają znaczenie zarządzania bezpieczeństwem informacji. Współczesne zapory często wykorzystują technologie takie jak inspekcja głębokich pakietów (DPI) oraz analitykę behawioralną, co zwiększa ich efektywność w wykrywaniu i zapobieganiu zagrożeniom.

Pytanie 18

Jakie urządzenie stosuje technikę polegającą na wykrywaniu zmian w pojemności elektrycznej podczas manipulacji kursorem na monitorze?

A. mysz

B. trackpoint

C. touchpad

D. joystik

Touchpad to urządzenie wejściowe, które wykorzystuje metodę detekcji zmian pojemności elektrycznej, aby zareagować na ruch palca użytkownika. W dotykowych panelach, takich jak touchpad, pod powierzchnią znajdują się czujniki, które monitorują zmiany w polu elektrycznym, gdy palec zbliża się do powierzchni. Działa to na zasadzie pomiaru pojemności elektrycznej, co pozwala na precyzyjne określenie pozycji dotyku. Takie rozwiązanie znajduje zastosowanie w laptopach, tabletach oraz niektórych smartfonach. Z perspektywy ergonomii i interakcji użytkownika, touchpady oferują łatwość nawigacji i możliwość wykonywania gestów, co poprawia komfort pracy. Przykładowo, przesunięcie palcem w górę może zastąpić przewijanie strony, a wykonanie podwójnego stuknięcia może działać jak kliknięcie. W kontekście standardów branżowych, touchpady muszą spełniać określone normy jakości w zakresie detekcji dotyku oraz responsywności, co wpływa na ich popularność w nowoczesnych urządzeniach komputerowych.

Pytanie 19

Który z poniższych programów nie jest wykorzystywany do zdalnego administrowania komputerami w sieci?

A. Virtualbox

B. UltraVNC

C. Rdesktop

D. Team Viewer

VirtualBox to oprogramowanie do wirtualizacji, które pozwala na tworzenie i zarządzanie maszynami wirtualnymi na lokalnym komputerze. W przeciwieństwie do Rdesktop, UltraVNC i TeamViewer, które służą do zdalnego zarządzania komputerami poprzez interfejs graficzny, VirtualBox nie umożliwia zdalnego dostępu do istniejącego systemu operacyjnego. Zamiast tego, VirtualBox pozwala na uruchamianie różnych systemów operacyjnych w wirtualnym środowisku, co jest przydatne w testowaniu aplikacji, szkoleń oraz jako środowisko deweloperskie. Użytkownicy mogą korzystać z VirtualBox do uruchamiania systemów operacyjnych, które nie są zainstalowane na ich głównym komputerze, co pozwala na elastyczność w pracy z różnymi platformami. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie wirtualizacji i izolacji aplikacji.

Pytanie 20

Rozmiar pliku wynosi 2kB. Jaką wartość to reprezentuje?

A. 16384 bity

B. 16000 bitów

C. 2048 bitów

D. 2000 bitów

Odpowiedzi 2000 bitów oraz 2048 bitów są nieprawidłowe, ponieważ nie opierają się na standardowym przeliczeniu jednostek danych. Odpowiedź 2000 bitów wynika z błędnego zrozumienia koncepcji kilobajta, ponieważ ktoś może błędnie przyjąć, że 1 kB to 1000 bajtów zamiast właściwych 1024 bajtów. Z kolei 2048 bitów wynika z mylenia przeliczenia bajtów z bitami, gdyż nie uwzględnia się, że 1 kB to 1024 bajty, a każdy bajt to 8 bitów. Zatem tak naprawdę 2048 bitów odpowiada 256 bajtom, co nie ma związku z podanym rozmiarem 2 kB. Odpowiedź 16000 bitów również jest błędna, gdyż nie uwzględnia poprawnych przeliczeń, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Błędy te mogą wynikać z nieaktualnej wiedzy na temat jednostek miary, które są kluczowe w informatyce i technologii komputerowej. Właściwe zrozumienie i przeliczenie bajtów i bitów jest niezbędne do efektywnej pracy z danymi, a także do zrozumienia, jak różne jednostki wpływają na wydajność systemów komputerowych. W praktyce, programiści i inżynierowie IT muszą być świadomi tych przeliczeń, aby podejmować właściwe decyzje dotyczące architektury systemów oraz optymalizacji transferów danych.

Pytanie 21

Który z pakietów powinien być zainstalowany na serwerze Linux, aby komputery z systemem Windows mogły udostępniać pliki oraz drukarki z tego serwera?

A. Vsftpd

B. Proftpd

C. Samba

D. Wine

Samba to pakiet oprogramowania, który implementuje protokoły SMB (Server Message Block) i CIFS (Common Internet File System), umożliwiając współdzielenie plików i drukarek między systemami Linux a Windows. Jest to kluczowe narzędzie w środowiskach mieszanych, gdzie użytkownicy z różnych systemów operacyjnych muszą mieć dostęp do tych samych zasobów. Dzięki Samba, stacje robocze z systemem Windows mogą z łatwością uzyskiwać dostęp do katalogów i plików przechowywanych na serwerze Linux, co jest niezbędne w biurach oraz w dużych organizacjach. Przykładowo, jeśli w firmie znajdują się dokumenty przechowywane na serwerze Linux, Samba pozwala na ich przeglądanie i edytowanie z poziomu komputerów z Windows bez potrzeby korzystania z dodatkowych narzędzi. Dodatkowo, Samba obsługuje autoryzację użytkowników oraz różne poziomy dostępu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania sieciami i zapewnia bezpieczeństwo danych. Warto również zaznaczyć, że Samba umożliwia integrację z Active Directory, co jest standardowym rozwiązaniem w wielu środowiskach korporacyjnych.

Pytanie 22

Na dysku należy umieścić 100 tysięcy oddzielnych plików, z których każdy ma rozmiar 2570 bajtów. W takim przypadku, zapisane pliki będą zajmować najmniej miejsca na dysku z jednostką alokacji wynoszącą

A. 4096 bajtów

B. 8192 bajty

C. 2048 bajtów

D. 3072 bajty

Wybór jednostki alokacji ma kluczowe znaczenie dla efektywności przechowywania danych. W przypadku jednostek alokacji wynoszących 8192 bajty, 4096 bajtów oraz 2048 bajtów pojawiają się poważne problemy związane z marnotrawstwem przestrzeni dyskowej. Zastosowanie 8192 bajtów oznacza, że każdy plik o rozmiarze 2570 bajtów zajmie pełne 8192 bajty, co prowadzi do ogromnego marnotrawstwa, ponieważ dla każdego pliku pozostaje aż 5622 bajty niewykorzystanego miejsca. Taka duża jednostka alokacji jest niepraktyczna, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z dużą liczbą małych plików. Z kolei jednostka o wielkości 4096 bajtów również nie rozwiązuje problemu, ponieważ każdy plik nadal zajmie 4096 bajtów, co zwiększa marnotrawstwo, zostawiając 1526 bajtów niewykorzystanych. Zastosowanie jednostki 2048 bajtów, chociaż może wydawać się korzystne z perspektywy redukcji marnotrawstwa, w rzeczywistości prowadzi do problemu, gdzie na każdym pliku pozostanie 522 bajty nieprzydzielonej przestrzeni. W praktyce, w środowiskach, gdzie zarządza się dużą ilością małych plików, jak na przykład w systemach plików dla aplikacji webowych lub w bazach danych, wykorzystanie większej jednostki alokacji niż 3072 bajty staje się nieopłacalne. Kluczowym błędem jest pomijanie wpływu jednostki alokacji na całkowitą efektywność przechowywania, co może prowadzić do znacznych kosztów związanych z infrastrukturą dyskową oraz spadku wydajności operacyjnej.

Pytanie 23

Jak wygląda liczba 257 w systemie dziesiętnym?

A. F0 w systemie szesnastkowym

B. 1000 0000 w systemie binarnym

C. 1 0000 0001 w systemie binarnym

D. FF w systemie szesnastkowym

Wybór odpowiedzi FF szesnastkowo oraz F0 szesnastkowo jest błędny, ponieważ nie odpowiada on poprawnej konwersji liczby 257 na system szesnastkowy. Liczba 257 w systemie szesnastkowym zapisywana jest jako 101, co oznacza, że błędnie zinterpretowano wartość, a podane odpowiedzi wprowadziły w błąd. Wartość FF odpowiada liczbie 255, natomiast F0 to wartość 240, co pokazuje typowy błąd w zrozumieniu systemu szesnastkowego. Osoby mogące wprowadzać się w błąd przy konwersji mogą pomylić bazę systemu, co prowadzi do błędnych wyników. Przykład ten podkreśla znaczenie umiejętności przekształcania liczb z jednego systemu do drugiego oraz znajomości wartości poszczególnych cyfr w różnych systemach liczbowych. Również odpowiedź 1 0000 0001 w systemie dwójkowym, co wydaje się poprawne, jest skonstruowana z nieprawidłowym zrozumieniem wartości bitów, które odpowiadają liczbie 257, gdyż w systemie binarnym to 1 0000 0001, co powinno być odnotowane. Takie błędy mogą wynikać z nieprecyzyjnego obliczania lub braku zrozumienia koncepcji potęg liczby 2, co jest kluczowe przy konwersji między systemami liczbowymi. W związku z tym ważne jest, aby przed przystąpieniem do konwersji zweryfikować zasady konwersji oraz wartości poszczególnych cyfr w każdym systemie liczbowym, co jest fundamentalne w programowaniu i inżynierii komputerowej.

Pytanie 24

Jakiego numeru kodu należy użyć w komendzie do zmiany uprawnień folderu w systemie Linux, aby właściciel miał dostęp do zapisu i odczytu, grupa miała prawo do odczytu i wykonania, a pozostali użytkownicy mogli jedynie odczytywać zawartość?

A. 123

B. 751

C. 765

D. 654

Wybierając inne kombinacje, takie jak 751, 765 czy 123, popełniamy fundamentalny błąd w zrozumieniu struktury uprawnień w systemie Linux. Na przykład, odpowiedź 751 przyznaje właścicielowi pełne uprawnienia (7), grupie dostęp jedynie do wykonania (5) oraz pozwala innym użytkownikom na wykonanie (1), co w praktyce może prowadzić do nieautoryzowanego dostępu przez użytkowników spoza grupy. To podejście zagraża bezpieczeństwu danych. Odpowiedź 765 zwiększa uprawnienia grupy do zapisu (6), co jest niewłaściwe w kontekście podanego pytania, gdzie grupa powinna mieć jedynie odczyt i wykonanie. Z kolei odpowiedź 123 przyznaje uprawnienia tylko do wykonania dla wszystkich kategorii użytkowników, co jest ekstremalnie restrykcyjne i niepraktyczne, ponieważ nie pozwala na odczyt ani zapis, co z pewnością uniemożliwi większość standardowych operacji na plikach. Typowe błędy myślowe w tym przypadku wynikają z braku zrozumienia hierarchii uprawnień oraz ich praktycznego zastosowania w codziennej pracy z systemem. Rozumienie, jak prawidłowo przydzielać uprawnienia, jest kluczowe dla zapewnienia zarówno użyteczności, jak i bezpieczeństwa systemu operacyjnego.

Pytanie 25

Do czego służy oprogramowanie Microsoft Hyper-V?

A. lokalizacji zasobów w sieci

B. wirtualizacji komputerów fizycznych

C. zdalnego łączenia z innymi hostami

D. identyfikacji komputerów w sieci

Oprogramowanie Microsoft Hyper-V służy przede wszystkim do wirtualizacji fizycznych komputerów, co oznacza, że umożliwia uruchamianie wielu wirtualnych maszyn na jednym fizycznym serwerze. Dzięki Hyper-V można tworzyć, zarządzać i izolować różne środowiska wirtualne, co znacznie zwiększa efektywność wykorzystania zasobów sprzętowych. Przykładem zastosowania Hyper-V może być firma, która potrzebuje testować różne aplikacje na różnych systemach operacyjnych. Dzięki wirtualizacji, można zainstalować wiele systemów operacyjnych na jednej maszynie fizycznej, co zmniejsza koszty zakupu sprzętu oraz uproszcza zarządzanie infrastrukturą IT. Ponadto, Hyper-V wspiera standardy takie jak Virtual Machine Monitoring (VMM) oraz oferuje funkcje, takie jak żywe migracje maszyn wirtualnych, co pozwala na przenoszenie maszyn bez przerywania ich pracy. To oprogramowanie jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak wykorzystanie wirtualizacji do zwiększenia elastyczności i dostępności zasobów IT.

Pytanie 26

Jakie elementy wspierają okablowanie pionowe w sieci LAN?

A. Gniazdo użytkownika oraz pośredni punkt dystrybucyjny

B. Główny punkt dystrybucyjny w połączeniu z gniazdem użytkownika

C. Dwa pośrednie punkty użytkowników

D. Główny punkt dystrybucyjny wraz z pośrednimi punktami dystrybucyjnymi

Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że koncepcje w nich zawarte nie oddają pełnego obrazu okablowania pionowego w sieciach LAN. Na przykład, połączenie gniazda abonenckiego z pośrednim punktem rozdzielczym nie jest wystarczające, aby zdefiniować okablowanie pionowe, ponieważ nie uwzględnia głównego punktu rozdzielczego, który jest kluczowy dla całej struktury sieci. W rzeczywistości gniazda abonenckie znajdują się na końcu systemu okablowania, a ich funkcja ogranicza się do dostarczania sygnału do urządzeń użytkowników. Podobnie, połączenie dwóch pośrednich punktów abonenckich pomija istotny element, czyli główny punkt rozdzielczy, który pełni rolę centralnego zarządzania sygnałem. W kontekście standardów okablowania, niezbędne jest rozróżnienie między punktami abonenckimi a punktami rozdzielczymi, aby zapewnić odpowiednie poziomy sygnału i niezawodność połączeń. Brak uwzględnienia głównego punktu rozdzielczego może prowadzić do problemów z wydajnością i trudności w zarządzaniu infrastrukturą sieciową, co negatywnie wpływa na ogólną jakość usługi. Zrozumienie roli głównego punktu rozdzielczego w architekturze okablowania pionowego jest więc kluczowe dla projektowania efektywnych i niezawodnych sieci LAN.

Pytanie 27

Tester strukturalnego okablowania umożliwia weryfikację

A. mapy połączeń

B. liczby komputerów w sieci

C. ilości przełączników w sieci

D. obciążenia ruchu w sieci

Tester okablowania strukturalnego to coś w rodzaju detektywa w sieci. Sprawdza, jak różne elementy, jak kable, gniazda czy przełączniki, są połączone. Dzięki temu można znaleźć błędy, takie jak przerwy czy zbyt duże tłumienie sygnału. Wyobraź sobie, że zakładasz nową sieć. Po zrobieniu wszystkiego, dobrze jest użyć testera, żeby upewnić się, że wszystko działa jak należy i nic się nie rozłącza. W końcu, jeśli coś jest źle podłączone, sieć może kuleć. Sprawdzanie mapy połączeń to podstawa, bo błędy mogą prowadzić do kłopotów z prędkością i dostępnością internetu. Regularne testowanie to też dobry sposób, żeby mieć pewność, że wszystko działa jak trzeba i że gdzieś tam nie ma jakichś żmudnych problemów, które mogłyby namieszać w infrastrukturze informatycznej.

Pytanie 28

Który adres IP jest powiązany z nazwą mnemoniczna localhost?

A. 127.0.0.1

B. 192.168.1.1

C. 192.168.1.0

D. 192.168.1.255

Adres IP 127.0.0.1 jest powszechnie znany jako adres IP dla localhost, co oznacza, że odnosi się do samego komputera, na którym jest używany. Jest to adres w specjalnej puli adresów IP zarezerwowanej dla tzw. „loopback”, co oznacza, że wszystkie dane wysyłane na ten adres są od razu odbierane przez ten sam komputer. Zastosowanie tego adresu jest kluczowe w wielu scenariuszach, np. podczas testowania aplikacji lokalnych bez potrzeby dostępu do sieci zewnętrznej. W praktyce programiści i administratorzy sieci często używają 127.0.0.1 do uruchamiania serwerów lokalnych, takich jak serwery WWW czy bazy danych, aby sprawdzić ich działanie przed wdrożeniem na serwery produkcyjne. Adres ten jest zgodny z protokołem IPv4, a jego istnienie jest określone w standardzie IETF RFC 791. Dobra praktyka polega na korzystaniu z localhost w dokumentacji i podczas testów, co ułatwia debugowanie aplikacji oraz zapewnia izolację od potencjalnych problemów z siecią zewnętrzną.

Pytanie 29

W schemacie logicznym struktury okablowania, zgodnie z polską terminologią zawartą w normie PN-EN 50174, cechą kondygnacyjnego punktu dystrybucyjnego jest to, że

A. łączy okablowanie obiektu i centralny punkt dystrybucji.

B. obejmuje zasięgiem cały obiekt.

C. łączy okablowanie pionowe i międzylokalowe.

D. obejmuje zasięgiem całe piętro obiektu.

Kondygnacyjny punkt dystrybucyjny to naprawdę ważny element w systemie okablowania strukturalnego. Mówiąc prosto, to coś, co obsługuje całe piętro w budynku. Jego główna funkcja to rozdzielanie sygnałów i zasilania na danym poziomie, co pomaga nam zarządzać urządzeniami podłączonymi do sieci. W biurowcach, na każdym piętrze znajdziesz różne urządzenia, jak komputery czy drukarki, a te punkty dystrybucyjne sprawiają, że można je łatwo podłączyć do głównego systemu. Dzięki temu mamy lepszą organizację i więcej miejsca w pomieszczeniach technicznych. Dobrze jest też od czasu do czasu zrobić audyt całej infrastruktury, żeby upewnić się, że wszystko działa jak należy i żeby dostosować system do zmieniających się potrzeb użytkowników. Jak dobrze zaplanujemy te punkty, to nasza sieć będzie wydajniejsza i bardziej elastyczna, co jest super ważne w takich dynamicznych warunkach pracy.

Pytanie 30

Jaki adres IP w systemie dziesiętnym odpowiada adresowi IP 10101010.00001111.10100000.11111100 zapisanemu w systemie binarnym?

A. 170.14.160.252

B. 171.15.159.252

C. 170.15.160.252

D. 171.14.159.252

Wybór błędnych odpowiedzi opiera się na nieprawidłowej interpretacji wartości binarnych lub ich konwersji na system dziesiętny. Często w takich sytuacjach można się spotkać z typowymi błędami, takimi jak zignorowanie sposobu, w jaki oblicza się wartość oktetów. Na przykład, niektóre odpowiedzi mogą sugerować, że błędnie zinterpretowano oktet 00001111 jako 14 zamiast 15, co prowadzi do nieprawidłowego wyniku. Ponadto, istnieje ryzyko pomylenia wartości oktetów, co może prowadzić do całkowicie innego adresu IP. Warto pamiętać, że każdy oktet w adresie IP reprezentuje wartość od 0 do 255 i powinien być przeliczany z uwzględnieniem podstawy 2. Błędy te są powszechne, zwłaszcza w przypadku osób, które nie są dobrze zaznajomione z systemami liczbowymi. Zrozumienie, jak przeliczać wartości binarne na dziesiętne, jest kluczowe w kontekście sieci komputerowych. Umożliwia to nie tylko poprawną konfigurację urządzeń, ale także zrozumienie, jak różne części sieci komunikują się ze sobą. Dlatego ważne jest, aby systematycznie ćwiczyć te umiejętności oraz odnosić się do standardów takich jak RFC 791, które definiuje internetowy protokół IP.

Pytanie 31

Na schemacie przedstawionej płyty głównej zasilanie powinno być podłączone do gniazda oznaczonego numerem

A. 5

B. 3

C. 7

D. 6

Złącze numer 6 to faktycznie najlepsze miejsce do podłączenia zasilania na płycie głównej. Z reguły złącza zasilające są umieszczane w okolicy krawędzi, co zdecydowanie ułatwia dostęp i porządkowanie kabli w obudowie. Wiesz, że to wszystko jest zgodne z normami ATX? Te standardy mówią nie tylko o typach złączy, ale też o ich rozmieszczeniu. To złącze, które jest oznaczone jako ATX 24-pin, jest kluczowe, bo to dzięki niemu płyta główna dostaje odpowiednie napięcia do działania, od procesora po pamięć RAM czy karty rozszerzeń. Jeśli wszystko dobrze podłączysz, komputer działa stabilnie i nie grozi mu uszkodzenie. Pamiętaj, żeby na etapie montażu skupić się na prawidłowym wpięciu wtyczek z zasilacza – to nie tylko wpływa na porządek w środku komputera, ale także na jego wydajność i bezpieczeństwo. A tak przy okazji, dobrym pomysłem jest, żeby ogarnąć te kable, bo lepsza organizacja poprawia przepływ powietrza, co zdecydowanie wpływa na chłodzenie. Rekomenduję używanie opasek zaciskowych i innych gadżetów do kabli, bo dzięki temu łatwiej będzie utrzymać porządek.

Pytanie 32

W systemie operacyjnym wystąpił problem z sterownikiem TWAIN, co może wpływać na nieprawidłowe działanie

A. skanera

B. drukarki

C. klawiatury

D. plotera

Zarówno ploter, jak i drukarka są urządzeniami, które nie korzystają z interfejsu TWAIN w taki sposób, jak skanery. Ploter jest urządzeniem przeznaczonym głównie do rysowania, a jego komunikacja z komputerem odbywa się zazwyczaj przez inne protokoły, takie jak HP-GL. W przypadku drukarki, komunikacja również opiera się na różnorodnych protokołach, takich jak PCL czy PostScript. Problemy ze sterownikami drukarek lub ploterów mogą być związane z ich własnymi dedykowanymi sterownikami, a nie z TWAIN. Klawiatura natomiast jest urządzeniem wejściowym, które nie wymaga sterowników TWAIN w ogóle, ponieważ przekazuje dane do systemu operacyjnego na zupełnie innej zasadzie. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich mylnych wniosków obejmują niepełne zrozumienie roli, jaką odgrywają różne interfejsy w komunikacji z urządzeniami peryferyjnymi. Użytkownicy mogą błędnie zakładać, że problemy ze sterownikami mogą dotyczyć wszystkich urządzeń peryferyjnych, co prowadzi do zamieszania i frustracji. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy typ urządzenia korzysta z odmiennych standardów i protokołów komunikacyjnych, co podkreśla znaczenie dokładnej diagnozy problemów w kontekście konkretnego urządzenia.

Pytanie 33

Aby jednocześnie zmienić tło pulpitu, kolory okien, dźwięki oraz wygaszacz ekranu na komputerze z systemem Windows, należy użyć

A. planu zasilania

B. centrum ułatwień dostępu

C. kompozycji

D. schematów dźwiękowych

Odpowiedzi takie jak centrum ułatwień dostępu, schematy dźwiękowe czy plan zasilania nie są odpowiednie w kontekście jednoczesnej zmiany interfejsu użytkownika. Centrum ułatwień dostępu ma na celu wsparcie osób z niepełnosprawnościami, oferując narzędzia do modyfikacji systemu, ale nie jest dedykowane do masowej zmiany estetyki czy dźwięków. Schematy dźwiękowe odnoszą się jedynie do konfiguracji dźwięków związanych z różnymi wydarzeniami w systemie, co nie obejmuje zmiany tła pulpitu ani wygaszacza ekranu. Plan zasilania z kolei dotyczy ustawień zarządzania energią komputera, które wpływają głównie na wydajność systemu i trwałość baterii w urządzeniach przenośnych, nie mając bezpośredniego wpływu na wygląd interfejsu czy dźwięki. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że te elementy są ze sobą powiązane, jednak każda z wymienionych opcji ma swoje specyficzne zastosowanie i nie pozwala na kompleksową zmianę wyglądu oraz dźwięku systemu Windows. Praktyka ta pokazuje typowy błąd myślowy, polegający na łączeniu funkcji, które mają różne cele i zastosowania, co może prowadzić do frustracji w poszukiwaniu efektywnej personalizacji systemu.

Pytanie 34

Wykonanie polecenia net localgroup w systemie Windows spowoduje

A. defragmentację plików

B. stworzenie dowolnej grupy użytkowników

C. zademonstrowanie lokalnych grup użytkowników zdefiniowanych w systemie

D. skompresowanie wszystkich plików

Polecenie 'net localgroup' w systemie Windows służy do zarządzania lokalnymi grupami użytkowników. Po jego wykonaniu w wierszu poleceń, system wyświetla listę wszystkich zdefiniowanych lokalnych grup użytkowników, co jest istotne dla administratorów systemu. Dzięki tej komendzie można szybko zweryfikować, jakie grupy są dostępne, co jest przydatne w kontekście zarządzania uprawnieniami i dostępem do zasobów. Na przykład, jeśli administrator chce przyznać określone uprawnienia grupie użytkowników, musi najpierw zweryfikować, jakie grupy istnieją w systemie. Użycie 'net localgroup' pozwala na efektywne planowanie takich działań. Dobrą praktyką jest regularne przeglądanie grup użytkowników, aby zapewnić, że dostęp do danych i zasobów jest odpowiednio kontrolowany, co zwiększa bezpieczeństwo systemu. Zrozumienie działania tego polecenia jest kluczowe dla skutecznego zarządzania systemem operacyjnym Windows.

Pytanie 35

Pomiar strukturalnego okablowania metodą Permanent Link polega na

A. pomiarze od gniazda z jednym kablem krosowym

B. żadna z wymienionych odpowiedzi nie jest prawidłowa

C. pomiarze z gniazda do gniazda

D. pomiarze z użyciem 2 kabli krosowych

Pomiar od gniazda z jednym kablem krosowym nie jest właściwym podejściem do metody Permanent Link. Główna zasada tej metody polega na tym, że pomiar powinien obejmować pełną trasę sygnału od gniazda do gniazda, co oznacza, że wszystkie elementy, w tym kable stałe, muszą być uwzględnione. Użycie jednego kabla krosowego wprowadza dodatkową zmienną, która może zafałszować wyniki pomiaru. Zmiany w topologii sieci, takie jak wprowadzenie krosowania, mogą prowadzić do zmniejszenia jakości sygnału, co jest szczególnie istotne w kontekście standardów dotyczących wydajności. Innym często popełnianym błędem jest pomiar z użyciem dwóch kabli krosowych, co również nie jest zgodne z definicją Permanent Link. W tym przypadku pomiar jest przeprowadzany przez dwa różne kable, co wpływa na dokładność oceny i może prowadzić do błędnych wniosków na temat jakości instalacji. Warto pamiętać, że standardy okablowania, takie jak ISO/IEC 11801, zaznaczają, jak ważne jest, aby pomiary były przeprowadzane w warunkach zbliżonych do rzeczywistych, co oznacza eliminację elementów, które mogłyby wpływać na wyniki, takich jak dodatkowe krosowania. Przy nieprawidłowych pomiarach, instalatorzy mogą nie zauważyć problemów, które mogą wystąpić podczas eksploatacji sieci, co w dłuższym okresie może prowadzić do poważnych awarii i problemów z wydajnością sieci.

Pytanie 36

Aby osiągnąć optymalną prędkość przesyłu danych, gdy domowy ruter działa w paśmie 5 GHz, do laptopa należy zainstalować kartę sieciową bezprzewodową obsługującą standard

A. 802.11n

B. 802.11a

C. 802.11b

D. 802.11g

Odpowiedzi takie jak 802.11b, 802.11g i 802.11a są nieodpowiednie w kontekście uzyskiwania maksymalnej prędkości przepływu danych w sieci bezprzewodowej działającej na paśmie 5 GHz. Standard 802.11b, działający na paśmie 2,4 GHz, oferuje maksymalną prędkość przesyłu danych do 11 Mbps, co jest znacznie niższe od możliwości nowszych standardów. Wybór 802.11g, który również operuje w paśmie 2,4 GHz, pozwala na osiągnięcie prędkości do 54 Mbps, lecz nadal nie dorównuje wydajności 802.11n. Z kolei standard 802.11a, działający w paśmie 5 GHz, mimo że oferuje wyższe prędkości do 54 Mbps, nie obsługuje technologii MIMO, co ogranicza jego wydajność w porównaniu do 802.11n. Typowym błędem myślowym jest mylenie wyższej częstotliwości z wyższą przepustowością, co prowadzi do wniosku, że 802.11a jest lepszym wyborem bez uwzględnienia technologii MIMO. W praktyce, 802.11n, działając zarówno w paśmie 2,4 GHz, jak i 5 GHz, zapewnia lepszą elastyczność i wydajność, co czyni go najlepszym rozwiązaniem dla nowoczesnych zastosowań sieciowych.

Pytanie 37

Narzędziem służącym do tworzenia logicznych podziałów na dysku twardym w systemie GNU/Linux jest

A. truncate

B. fdisk

C. format

D. convert

Odpowiedź 'fdisk' jest prawidłowa, ponieważ jest to narzędzie w systemie GNU/Linux używane do partycjonowania dysków twardych. Umożliwia ono tworzenie, usuwanie oraz modyfikację partycji na dysku, co jest kluczowe w zarządzaniu przestrzenią dyskową. Fdisk operuje na poziomie systemu plików, co pozwala użytkownikowi na dokładne dostosowanie struktury dysku do jego potrzeb. Przykładem zastosowania fdisk może być sytuacja, gdy administrator systemu chce podzielić nowo podłączony dysk twardy na kilka partycji, aby utworzyć osobne obszary dla różnych systemów operacyjnych lub danych. W praktyce korzystanie z fdisk wymaga pewnej ostrożności, ponieważ błędne operacje mogą prowadzić do utraty danych. Dlatego ważne jest, aby przed przystąpieniem do pracy z tym narzędziem zrobić kopię zapasową danych. Narzędzie to jest zgodne z wieloma standardami branżowymi i jest szeroko stosowane w administracji systemami Linux, co czyni je niezbędnym dla każdego, kto zarządza infrastrukturą IT.

Pytanie 38

Która z grup w systemie Windows Serwer dysponuje najmniejszymi uprawnieniami?

A. Administratorzy

B. Użytkownicy

C. Operatorzy kont

D. Wszyscy

Odpowiedzi wskazujące na grupy "Operatorzy kont", "Użytkownicy" oraz "Administratorzy" nie są poprawne, ponieważ każda z tych grup ma przypisane znacznie większe uprawnienia niż grupa "Wszyscy". Operatorzy kont mają możliwość zarządzania kontami użytkowników i mogą wykonywać określone operacje administracyjne, co czyni ich rolę bardziej odpowiedzialną i pozwala na potencjalne wprowadzenie zmian w systemie. Użytkownicy, w zależności od przypisanych uprawnień, mogą mieć dostęp do różnych zasobów i aplikacji, co również przekłada się na szerszy zakres uprawnień w porównaniu do grupy "Wszyscy". Administratorzy, z kolei, mają pełne uprawnienia do zarządzania systemem, co oznacza, że mogą wprowadzać zmiany w konfiguracji systemowej, instalować oprogramowanie oraz zarządzać bezpieczeństwem sieci. Często mylnie zakłada się, że wszystkie grupy użytkowników mają podobny poziom uprawnień, co może prowadzić do nieprawidłowego zarządzania dostępem i ryzyka związane z bezpieczeństwem. Właściwe zrozumienie ról i uprawnień przydzielanych grupom użytkowników jest kluczowe dla ochrony zasobów systemowych. W związku z tym, dla zapewnienia skutecznej polityki bezpieczeństwa, należy dokładnie przemyśleć przypisanie odpowiednich ról i uprawnień na podstawie zasad bezpieczeństwa oraz dobrych praktyk branżowych.

Pytanie 39

W systemie operacyjnym pojawił się problem z driverem TWAIN, który może uniemożliwiać prawidłowe funkcjonowanie

A. plotera

B. drukarki

C. skanera

D. klawiatury

Można zauważyć, że wiele osób mylnie łączy błędy sterowników TWAIN z innymi urządzeniami, takimi jak drukarki, klawiatury czy plotery. Sterowniki TWAIN są specyficznie zaprojektowane do współpracy z urządzeniami skanującymi, co oznacza, że błędy związane z tym interfejsem nie mają wpływu na funkcjonowanie drukarek, które korzystają z zupełnie innych protokołów i sterowników, takich jak PCL lub PostScript. W przypadku klawiatur, są one zarządzane przez system operacyjny poprzez inne mechanizmy, a ich problemy najczęściej wynikają z błędów sprzętowych lub konfliktów z oprogramowaniem, a nie z błędów sterownika TWAIN. Plotery z kolei, choć również mogą potrzebować sterowników, różnią się w swojej funkcji i nie wymagają interfejsu TWAIN do działania. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich niepoprawnych wniosków, to brak zrozumienia, jak różne typy urządzeń komunikują się z systemem operacyjnym oraz jakie są zasady działania poszczególnych sterowników. Edukacja w zakresie funkcji i zastosowań różnych standardów, takich jak TWAIN, a także umiejętność rozróżniania ich zastosowania, jest kluczowa dla efektywnej pracy z urządzeniami peryferyjnymi.

Pytanie 40

Router w sieci LAN posiada przypisany adres IP 192.168.50.1. Został skonfigurowany w taki sposób, że przydziela komputerom wszystkie dostępne adresy IP w sieci 192.168.50.0 z maską 255.255.255.0. Jaka jest maksymalna liczba komputerów, które mogą działać w tej sieci?

A. 256

B. 255

C. 253

D. 254

Odpowiedzi 254, 256 oraz 255 są nieprawidłowe z powodu nieprawidłowego rozumienia zasad adresacji IP i zarządzania przestrzenią adresową w sieciach lokalnych. W przypadku adresu IP 192.168.50.1 z maską 255.255.255.0, sieć ma zakres adresów od 192.168.50.0 do 192.168.50.255. Adres 192.168.50.0 jest adresem sieci, a 192.168.50.255 jest adresem rozgłoszeniowym, co oznacza, że nie mogą być one przydzielane urządzeniom w sieci. Przyjmując, że całkowita liczba adresów w tej podsieci wynosi 256 (od 0 do 255), musimy pamiętać o tych dwóch zarezerwowanych adresach, co pozostawia 254 adresy do dyspozycji. Jednak maksymalna liczba komputerów, które mogą jednocześnie korzystać z tej sieci to 253. Odpowiedź 254 jest błędna, ponieważ sugeruje, że można przydzielić również adres rozgłoszeniowy, co w praktyce jest niemożliwe. Odpowiedzi 256 oraz 255 są również wynikiem błędnych założeń, ponieważ nie uwzględniają zasady rezerwacji adresów w sieciach IP. Przy projektowaniu i zarządzaniu siecią lokalną, zgodność z normami adresacji oraz zrozumienie mechanizmów przydzielania adresów IP jest kluczowe dla zapewnienia stabilności i wydajności sieci.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej