Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Asystentka stomatologiczna
  • Kwalifikacja: MED.01 - Asystowanie lekarzowi dentyście i utrzymanie gabinetu w gotowości do pracy
  • Data rozpoczęcia: 17 maja 2025 15:49
  • Data zakończenia: 17 maja 2025 16:13

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Środki wykorzystywane do zatrzymywania krwawienia w jamie ustnej zaliczane są do kategorii

A. dewitalizacyjnych
B. hemostatycznych
C. odontotropowych
D. cytotoksycznych
Preparaty służące do tamowania krwawienia w jamie ustnej rzeczywiście należą do środków hemostatycznych. Hemostatyki działają poprzez przyspieszenie procesu krzepnięcia krwi, co jest kluczowe w sytuacjach, gdy występuje krwawienie, na przykład po zabiegach stomatologicznych, urazach czy chirurgii jamy ustnej. Przykładami takich preparatów są gazy hemostatyczne, żele czy proszki, które zawierają substancje aktywne, takie jak kwas traneksamowy czy adrenalinę, które wspomagają proces koagulacji. Dobrą praktyką w stomatologii jest stosowanie takich środków, aby zminimalizować ryzyko postępującej utraty krwi i zapewnić pacjentowi komfort. Zgodnie z wytycznymi dotyczących postępowania w przypadkach krwawienia, stosowanie hemostatyków powinno być rozważane jako integralny element planu terapeutycznego oraz monitorowania pacjenta po zabiegu. Ich użycie nie tylko wpływa na przebieg rekonwalescencji, ale także na ogólną satysfakcję pacjenta z przeprowadzonego leczenia.

Pytanie 2

Jakiego typu próchnica powstaje w okolicy wypełnienia lub po jego utracie?

A. Niezwykła
B. Początkowa
C. Okrągła
D. Wtórna
Próchnica wtórna, czyli ta która powstaje wokół wypełnień, to dość powszechny problem. Zazwyczaj zdarza się, gdy wypełnienie jest uszkodzone lub po prostu zaczyna się psuć. W takich miejscach lubi gromadzić się płytka bakteryjna i resztki jedzenia, więc regularne kontroli u dentysty są kluczowe. Wiesz, jak to jest – jeśli nie zajmiesz się higieną jamy ustnej, to po pewnym czasie może się okazać, że wokół wypełnienia zaczyna powstawać ubytek, a to na pewno nie jest to, co chcielibyśmy mieć. Dlatego warto dbać o zęby, a szczególnie o te wypełnione. Mycie zębów, w tym przestrzeni międzyzębowych, to bardzo ważna sprawa. Często mówi się o edukacji pacjentów o profilaktyce, bo to naprawdę istotne, żeby utrzymać zęby w dobrym stanie.

Pytanie 3

Dzieci, które mają zgryz otwarty oraz oddychają przez usta, powinny wykonywać ćwiczenia

A. pochylania głowy do tyłu
B. gryzienia drewnianej łopatki
C. z użyciem płytek przedsionkowych
D. przy zastosowaniu równi pochyłej
Odpowiedź 'za pomocą płytek przedsionkowych' jest prawidłowa, ponieważ płytki przedsionkowe są skutecznym narzędziem w terapii ortodontycznej, szczególnie w przypadku dzieci z zgryzem otwartym i problemem oddychania przez usta. Płytki te wspierają prawidłowe ustawienie języka, co jest kluczowe dla rozwoju szczęk oraz uzębienia. Działają poprzez stymulację odpowiednich mięśni jamy ustnej, co sprzyja właściwemu rozwojowi zgryzu oraz poprawie funkcji oddechowych. Regularne stosowanie płytek przedsionkowych może przyczynić się do zmniejszenia objawów zgryzu otwartego, a także wspomóc dzieci w nabywaniu nawyku oddychania przez nos. W praktyce zaleca się ich stosowanie przez określony czas każdego dnia, aby osiągnąć pożądane efekty. Kluczowe jest, aby terapia była nadzorowana przez specjalistów, takich jak ortodonci, którzy dostosują intensywność oraz czas noszenia płytek do indywidualnych potrzeb dziecka, co jest zgodne ze standardami dobrych praktyk w ortodoncji.

Pytanie 4

Zużyte wypełnienia amalgamatowe (odpady amalgamatowe) powinny być przechowywane w naczyniu szczelnie zamkniętym

A. z podchlorynem sodowym
B. z roztworem Belladonny
C. z wodą utlenioną
D. z wodą destylowaną
Odpowiedź "z roztworem Belladonny" jest prawidłowa, ponieważ ten związek ma właściwości, które umożliwiają efektywne przechowywanie odpadów amalgamatowych. Roztwór Belladonny, zawierający składniki takie jak atropina, może działać jako środek konserwujący, minimalizując degradację materiałów oraz zmniejszając ryzyko uwalniania toksycznych substancji do otoczenia. Przechowywanie odpadów amalgamatowych w szczelnych naczyniach z tym roztworem jest zgodne z normami ochrony środowiska oraz zaleceniami stowarzyszeń dentystycznych, które podkreślają konieczność odpowiedzialnego zarządzania odpadami medycznymi. W praktyce, takie podejście nie tylko chroni zdrowie ludzi, ale również zmniejsza negatywny wpływ na środowisko. Przykładem może być stosowanie tego roztworu w gabinetach stomatologicznych, gdzie odpady amalgamatowe muszą być traktowane jako materiały niebezpieczne i odpowiednio zabezpieczone do transportu i utylizacji.

Pytanie 5

Po rozpakowaniu opakowania papierowo-foliowego, asystentka powinna wrzucić je do worka oznaczonego kodem

A. 18 01 04
B. 18 01 02
C. 18 01 01
D. 18 01 03
Odpowiedź 18 01 04 jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do odpadów opakowaniowych, które są uznawane za odpady komunalne, w tym przypadku z opakowań papierowo-foliowych. Zgodnie z klasyfikacją odpadów, odpady te są sklasyfikowane jako odpady z tworzyw sztucznych oraz odpady papierowe, dlatego ich właściwe składowanie i segregacja są kluczowe dla ochrony środowiska. W praktyce, odpady te powinny być zbierane w workach oznaczonych kodem 18 01 04, co ułatwia ich dalszą obróbkę i recykling. Przykładem dobrych praktyk w zakresie segregacji odpadów jest stosowanie systemu selektywnej zbiórki, który wspiera efektywne zarządzanie odpadami, a także przyczynia się do zredukowania ilości odpadów trafiających na wysypiska. Prawidłowa segregacja nie tylko wpływa na efektywność recyklingu, ale również na polepszenie ogólnej jakości środowiska.

Pytanie 6

Z jakiej odległości od ust pacjenta powinien być podawany nakładacz zarówno w metodzie jednoosobowej, jak i dwuosobowej?

A. 5-8 cm
B. 30-35 cm
C. 10-15 cm
D. 20-25 cm
Odpowiedź 20-25 cm jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z zasadami ergonomii i bezpieczeństwa w stomatologii, nakładacz powinien być podawany w odległości umożliwiającej łatwe i precyzyjne wykonanie procedury, jednocześnie minimalizując ryzyko kontuzji lub nieprzyjemnych sytuacji dla pacjenta. Utrzymanie tej odległości zapewnia odpowiednią widoczność dla obu rąk podczas przekazywania instrumentów, co jest kluczowe w przypadku stosowania metod jednoręcznych i oburęcznych. Przykładowo, w przypadku stosowania jednoręcznego nakładacza, lekarz może skupić się na precyzyjnym umiejscowieniu narzędzia w jamie ustnej pacjenta, co zwiększa komfort i bezpieczeństwo pacjenta. Z kolei w metodzie oburęcznej, zachowanie odpowiedniej odległości pozwala na synchronizację ruchów i optymalne wykorzystanie obu rąk, co może być szczególnie ważne w sytuacjach wymagających szybkiej reakcji. W praktyce, przestrzeganie tej odległości jest również zgodne z wytycznymi towarzystw stomatologicznych oraz standardami bezpieczeństwa, co dodatkowo potwierdza trafność tej odpowiedzi.

Pytanie 7

Aby przeprowadzić zabieg wypełniania kanałów korzeniowych zęba, należy przygotować odpowiednią igłę

A. Druxa, upychadło kanałowe i poszerzacze kanałowe
B. Lentulo, miazgociągi oraz upychadło kanałowe
C. Millera, poszerzacze kanałowe oraz upychadło kulkowe
D. Lentulo i upychadło do ćwieków gutaperkowych
Odpowiedź wskazująca na zastosowanie igły Lentulo oraz upychadła do ćwieków gutaperkowych jest prawidłowa, ponieważ te narzędzia są kluczowe w procesie wypełniania kanałów korzeniowych. Igła Lentulo, dzięki swojej spiralnej budowie, umożliwia precyzyjne i efektywne wprowadzenie materiału wypełniającego, jakim jest gutaperka, do kanałów korzeniowych. Umożliwia to równomierne pokrycie ścianek kanału, co jest niezbędne dla prawidłowego uszczelnienia i zapobiegania późniejszym infekcjom. Upychadło do ćwieków gutaperkowych z kolei służy do dokładnego wprowadzenia i dociśnięcia ćwieków do miejsca, co zapewnia ich stabilność oraz szczelność wypełnienia. W zgodzie z obowiązującymi standardami, właściwe przygotowanie narzędzi i ich zastosowanie w praktyce stomatologicznej jest kluczowe dla sukcesu całego zabiegu. W sytuacjach klinicznych, skuteczność tych narzędzi potwierdzają liczne badania, które wskazują na ich wpływ na długoterminowe wyniki leczenia endodontycznego.

Pytanie 8

Cement ZnO z eugenolem powinien być przygotowywany na

A. gładkiej powierzchni szklanej płytki z użyciem plastikowej szpatułki
B. płytkach papierowych przy pomocy szpatułki z plastiku lub metalowej
C. matowej powierzchni szklanej płytki przy użyciu metalowej szpatułki
D. płytkach papierowych za pomocą szpatułki kościanej
Cement ZnO z eugenolem jest materiałem stosowanym w stomatologii, który wykazuje korzystne właściwości, takie jak biokompatybilność i zdolność do tworzenia trwałej wiązki z tkankami. Zarabianie cementu na matowej powierzchni płytki szklanej za pomocą metalowej szpatułki jest zalecane, ponieważ zapewnia równomierne rozprowadzenie składników oraz optymalną konsystencję mieszanki. Matowa powierzchnia zmniejsza ryzyko ślizgania się materiału, co pozwala na lepszą kontrolę nad procesem mieszania. Metalowa szpatułka umożliwia uzyskanie gładkiej i jednorodnej konsystencji, co jest kluczowe dla właściwości mechanicznych cementu po stwardnieniu. W praktyce, technika ta jest zgodna z zaleceniami wielu protokołów stomatologicznych, które podkreślają znaczenie precyzyjnego przygotowania materiałów w celu osiągnięcia ich optymalnych właściwości. Przykładowo, zastosowanie tej metody pozwala na zminimalizowanie porowatości cementu, co przekłada się na lepszą odporność na działanie czynników zewnętrznych i dłuższą żywotność wypełnień stomatologicznych.

Pytanie 9

Jakie zęby mleczne znajdują się w sektorze IV?

A. 83, 82, 81, 71, 72, 73
B. 55, 54
C. 53, 52, 51, 61, 62, 63
D. 75, 74
Wybór odpowiedzi dotyczących innych zębów mlecznych, takich jak 55, 54, 83, 82, 81, 71, 72, 73 czy 53, 52, 51, 61, 62, 63, nie jest właściwy, ponieważ nie odnosi się do definicji sektora IV w kontekście zębów mlecznych. Zęby mleczne są klasyfikowane zgodnie z systemem numeracji, w którym każde zęby mają przypisany unikalny numer. W przypadku odpowiedzi 55, 54, mamy do czynienia z górnymi zębami przednimi, które w rzeczywistości należą do innego sektora (górnego), co pokazuje brak zrozumienia struktury jamy ustnej. Odpowiedzi związane z numerami 83, 82, 81, 71, 72, 73 dotyczą zębów trzonowych, które są zlokalizowane w górnej części jamy ustnej po stronie prawej i lewej, co również nie pasuje do klasyfikacji sektora IV. Wybór zębów 53, 52, 51, 61, 62, 63 obejmuje górne zęby mleczne, co jest również nieprawidłowe, ponieważ sektor IV powinien odnosić się do dolnych zębów trzonowych. Tego typu pomyłki mogą wynikać z ogólnego niezrozumienia lokalizacji i klasyfikacji zębów w jamie ustnej, co jest kluczowe w praktyce stomatologicznej. Prawidłowa identyfikacja zębów w numeracji jest podstawą skutecznej komunikacji ze specjalistami w dziedzinie stomatologii oraz w przypadku planowania leczenia.

Pytanie 10

Każdy pojemnik oraz worek na odpady medyczne powinien mieć wyraźne oznakowanie identyfikacyjne zawierające

A. wyłącznie imię i nazwisko producenta odpadu
B. m.in. adres zamieszkania lub siedzibę producenta odpadu
C. okres przechowywania odpadów
D. jedynie godzinę zamknięcia
Odpowiedź wskazująca na konieczność umieszczenia adresu zamieszkania lub siedziby wytwórcy odpadu w oznakowaniu pojemników i worków z odpadami medycznymi jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami prawa oraz standardami branżowymi, takie oznakowanie jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i odpowiedniego zarządzania odpadami niebezpiecznymi. Przykładowo, w Polsce regulacje dotyczące gospodarki odpadami medycznymi zawarte są w Ustawie o odpadach oraz w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia. Oznakowanie to ma na celu identyfikację wytwórcy, co jest istotne w kontekście odpowiedzialności za prawidłowe postępowanie z odpadami, a także w celu ich ewentualnego śledzenia w przypadku niewłaściwego gospodarowania. Ponadto, umiejscowienie takich informacji na pojemnikach sprzyja szybkiemu lokalizowaniu źródła i rodzaju odpadów, co jest niezbędne w sytuacjach awaryjnych. W praktyce, stosowanie odpowiednich oznaczeń pozwala na lepsze zarządzanie procesem segregacji i transportu odpadów medycznych, co wpływa na ochronę zdrowia publicznego oraz środowiska.

Pytanie 11

Po połączeniu 1960 ml wody oraz 40 ml rozpoczynającego środka dezynfekcyjnego, jakie będzie stężenie powstałego roztworu?

A. 0,5%
B. 2,0%
C. 1,0%
D. 1,5%
Odpowiedź 2,0% jest poprawna, ponieważ stężenie roztworu oblicza się jako stosunek objętości koncentratu do całkowitej objętości roztworu. W naszym przypadku mamy 40 ml koncentratu i 1960 ml wody, co daje łącznie 2000 ml roztworu. Stężenie obliczamy według wzoru: (objętość koncentratu / całkowita objętość roztworu) * 100%. Podstawiając wartości, otrzymujemy (40 ml / 2000 ml) * 100% = 2%. Takie obliczenia są szczególnie istotne w przemyśle chemicznym oraz przy produkcji środków dezynfekcyjnych, gdzie precyzyjne proporcje składników mają kluczowe znaczenie dla efektywności działania produktu. Zastosowanie tej wiedzy pozwala na właściwe przygotowanie roztworów, co jest niezbędne w kontekście przestrzegania norm sanitarnych oraz jakościowych, a także w skutecznej dezynfekcji powierzchni w różnych środowiskach, od medycyny po przemysł spożywczy.

Pytanie 12

Matka z 7-letnim dzieckiem zgłosiła się do gabinetu stomatologicznego w celu zalakowania bruzd. Jaki materiał powinien być przygotowany do przeprowadzenia tej procedury?

A. Wodorotlenek wapnia
B. Cement fosforanowy
C. Dentynę wodną
D. Lak szczelinowy
Lak szczelinowy to taki fajny materiał, który stosuje się w stomatologii dziecięcej do zabezpieczania bruzd zębów. Jego głównym celem jest ochrona przed próchnicą, co jest super ważne, zwłaszcza dla dzieciaków. To, co go wyróżnia, to odporność na kwasy oraz elastyczność, dzięki czemu idealnie pasuje do szczelin w zębach trzonowych i przedtrzonowych. Proces lakowania polega na nałożeniu go na ząb, co tworzy rodzaj ochronnej bariery przed bakteriami i resztkami jedzenia. Dzieci często mają problemy z utrzymaniem higieny w buzi, a lak szczelinowy może im bardzo pomóc. Myślę, że to naprawdę ważny krok w profilaktyce stomatologicznej. Zgodnie z tym, co mówi Polskie Towarzystwo Stomatologiczne, najlepiej jest lakować zęby po pojawieniu się zębów stałych, bo wtedy są lepiej chronione. To mało inwazyjny i bezpieczny zabieg, który w dodatku może być w różnych kolorach, co na pewno zachęca dzieci do dbania o swoje zęby. Wizyty w gabinecie stomatologicznym przestają być takim strasznym przeżyciem.

Pytanie 13

Po zastosowaniu znieczulenia przewodowego, igłę należy umieścić w pojemniku o twardej strukturze, oznaczonym kodem

A. 18 01 02
B. 18 01 03
C. 18 01 01
D. 18 01 04
Odpowiedź 18 01 03 jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z Międzynarodową Klasyfikacją Odpadów (w skrócie: MKO), kod ten odnosi się do odpadów medycznych, w tym igieł i innych ostrych przedmiotów. Kategoria ta jest kluczowa dla zapewnienia właściwego zarządzania odpadami szpitalnymi oraz minimalizacji ryzyka zakażeń i urazów. Przechowywanie zużytych igieł w twardościennych pojemnikach oznaczonych odpowiednim kodem jest wymogiem wynikającym z przepisów mających na celu ochronę zdrowia publicznego i ochronę środowiska. Przykładowo, w wielu placówkach zdrowia stosuje się specjalne pojemniki na odpady, które są nie tylko odporne na przebicia, ale również dostosowane do utylizacji niebezpiecznych odpadów. W praktyce oznaczenie pojemników kodem 18 01 03 zapewnia odpowiednie klasyfikowanie tych odpadów, co jest istotne dla późniejszego procesu ich zbiórki oraz utylizacji, zgodnie z normami ISO 14001 dotyczącymi zarządzania środowiskiem.

Pytanie 14

W trakcie zabiegu asystentka, dzięki prawidłowemu podparciu stóp, zapewnia stabilność ciała oraz właściwą pozycję, w której jej linia wzroku znajduje się

A. od 10 do 15 cm poniżej linii wzroku operatora
B. od 15 do 25 cm poniżej linii wzroku operatora
C. od 15 do 20 cm powyżej linii wzroku operatora
D. od 10 do 15 cm powyżej linii wzroku operatora
Prawidłowa odpowiedź dotycząca utrzymania odpowiedniej pozycji asystentki podczas zabiegu, wskazująca, że jej linia wzroku powinna znajdować się od 15 do 20 cm powyżej linii wzroku operatora, jest podstawą zapewnienia ergonomii oraz efektywności pracy. Utrzymanie odpowiedniej pozycji ciała jest kluczowe dla zapobiegania kontuzjom oraz zmęczeniu, zwłaszcza przy długotrwałych interwencjach. W praktyce oznacza to, że asystentka powinna stać na odpowiedniej wysokości platformie lub podwyższeniu, co pozwoli jej na swobodne monitorowanie działań operatora bez konieczności nadmiernego zginania karku lub ciała. Taka pozycja sprzyja lepszemu widokowi na pole zabiegowe, co jest istotne podczas wykonywania precyzyjnych zadań, takich jak przekazywanie narzędzi czy asystowanie w operacjach chirurgicznych. Standardy ergonomiczne w medycynie zalecają również regularne przerwy oraz aktywność fizyczną, aby zminimalizować ryzyko dyskomfortu i urazów, co dodatkowo podkreśla znaczenie utrzymania właściwej postawy w miejscu pracy.

Pytanie 15

Jakie oznaczenie w systemie FDI odnosi się do zębów stałych w zakresie drugiego sekstantu?

A. 43÷33
B. 13÷23
C. 18÷14
D. 48÷44
Wybór odpowiedzi 18÷14, 43÷33 lub 48÷44 jest wynikiem nieporozumienia dotyczącego oznaczeń w systemie FDI. Odpowiedzi te wskazują na inne zęby, które nie są zaliczane do drugiego sekstanta. Odpowiedź 18÷14 odnosi się do zębów trzonowych dolnych, co jest niezgodne z definicją sekstanta, jako że obejmuje inne zęby, niż te, które są identyfikowane w prawidłowym zakresie. Odpowiedź 43÷33 wskazuje na zęby w dolnym łuku zębowym, podczas gdy pytanie dotyczy górnego łuku zębowego. Ostatecznie, odpowiedź 48÷44 również odnosi się do innych zębów, ponownie w dolnym łuku, co nie pasuje do kontekstu pytania. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do tych nieprawidłowych wyborów, obejmują mylenie ćwiartek oraz nieprecyzyjne zrozumienie systemu FDI i jego zastosowania w praktyce stomatologicznej. Dlatego znajomość systemu oznaczeń jest kluczowa dla efektywnej komunikacji w środowisku medycznym oraz dla poprawnego diagnozowania i planowania leczenia. Stomatolodzy muszą być w stanie skutecznie interpretować i stosować te standardy, aby zapewnić optymalną opiekę nad pacjentami.

Pytanie 16

W celu przygotowania masy silikonowej do pobrania wycisku przed podkładem protezy akrylowej, należy zastosować

A. szkło i drewnianą szpatułkę
B. wstrząsarkę stomatologiczną wraz z kapsułką
C. blok papieru oraz metalową szpatułkę
D. gumową miskę oraz plastikową łopatkę
Wybór bloczka papierowego i szpatułki metalowej do przygotowania wyciskowej masy silikonowej jest zgodny z najlepszymi praktykami w stomatologii. Bloczek papierowy zapewnia odpowiednią powierzchnię do mieszania materiałów, co pozwala na uzyskanie jednorodnej konsystencji masy, nie wpływając na jej właściwości chemiczne. Szpatułka metalowa jest preferowana ze względu na swoją trwałość oraz łatwość w czyszczeniu, co jest istotne w kontekście zachowania higieny. Dodatkowo, metalowa szpatułka umożliwia precyzyjne przenoszenie masy na formę, co jest niezbędne do uzyskania dokładnych odwzorowań anatomicznych. Przykładowo, przy przygotowywaniu wycisku w celu podścielenia protezy akrylowej, właściwe wymieszanie masy silikonowej ma kluczowe znaczenie dla jej właściwości, takich jak elastyczność i zdolność do adaptacji do kształtu podłoża. Właściwe techniki mieszania i aplikacji masy wpływają na komfort pacjenta oraz efektywność terapii protetycznej.

Pytanie 17

Ile mililitrów koncentratu środka dezynfekcyjnego powinno się zastosować, aby otrzymać 1,5 litra roztworu wodnego o stężeniu 0,5%?

A. 5 ml
B. 12,5 ml
C. 15 ml
D. 7,5 ml
Aby uzyskać 1,5 litra roztworu wodnego o stężeniu 0,5%, niezbędne jest obliczenie, ile mililitrów koncentratu środka dezynfekcyjnego należy dodać. Stężenie 0,5% oznacza, że na każde 100 ml roztworu przypada 0,5 ml substancji czynnej. W przypadku 1,5 litra (czyli 1500 ml) roztworu, obliczenia przedstawiają się następująco: 1500 ml x 0,5 ml/100 ml = 7,5 ml. To oznacza, że do przygotowania 1,5 litra roztworu o wymaganym stężeniu należy użyć 7,5 ml koncentratu. W praktyce jest to istotne w kontekście przygotowywania roztworów dezynfekcyjnych, który powinien być zgodny z zaleceniami producentów oraz standardami sanitarnymi. Zachowanie precyzyjnych proporcji podczas przygotowywania roztworów jest kluczowe, aby zapewnić skuteczne działanie środka dezynfekcyjnego. Zbyt niskie stężenie może prowadzić do nieefektywności, podczas gdy zbyt wysokie może być szkodliwe dla powierzchni lub ludzi.

Pytanie 18

Jaką klasę Blacka mają ubytki w ślepym otworze siekaczy górnych bocznych?

A. IV
B. III
C. I
D. II
Wybór odpowiedzi II, III lub IV wynika z nieporozumienia dotyczącego klasyfikacji ubytków według Blacka. Klasa II odnosi się do ubytków, które występują na powierzchniach stycznych zębów tylnych, co nie ma zastosowania w przypadku siekaczy górnych bocznych. Klasa III dotyczy ubytków na powierzchniach stycznych zębów przednich, jednak przy głębszych i szerszych uszkodzeniach, które sięgają miazgi, można mówić o klasie IV, co w przypadku otworów ślepych siekaczy górnych bocznych nie jest adekwatne. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich wybór, obejmują mylenie lokalizacji ubytków i ich związku z klasyfikacją. Kluczowe jest zrozumienie, że klasyfikacja Blacka skupia się na głębokości oraz lokalizacji ubytków, co ma istotne znaczenie w doborze odpowiednich metod leczenia i materiałów. Każda klasa wskazuje na inny stopień uszkodzenia zęba, a ich prawidłowe rozpoznanie ma kluczowe znaczenie dla skuteczności przeprowadzanej terapii.

Pytanie 19

Zmiana I w tzw. zasadzie pięciu zmian według Paula odnosi się do

A. zmiany wysokości pacjenta w stosunku do podłogi
B. otwarcia ust pacjenta
C. zmiany lokalizacji lekarza
D. zmiany pozycji głowy pacjenta
Zmiana pozycji lekarza to super ważna sprawa w kontekście tzw. zasady pięciu zmian według Paula. Chodzi tu o to, żeby lekarz mógł lepiej pracować i żeby pacjent czuł się komfortowo w trakcie różnych zabiegów. Jak dobrze to ogarniemy, to na pewno wpłynie na jakość opieki zdrowotnej. Na przykład, kiedy lekarz zmienia swoje miejsce, z którego robi zabieg, ma lepszą widoczność i łatwiejszy dostęp do pacjenta. Dodatkowo, takie podejście zmniejsza obciążenie dla jego mięśni i stawów. W medycynie i zarządzaniu zdrowiem poleca się takie zmiany, bo pomagają uniknąć urazów i poprawiają wydajność pracy. Odpowiednia pozycja ciała lekarza podczas zabiegów jest bardzo ważna dla jego zdrowia, ale też dla jakości opieki nad pacjentami. Warto dodać, że jak lekarz ma dobrze przemyślaną pozycję, to pacjent może czuć się lepiej, a przecież to ważny element współczesnej medycyny, opierającej się na dowodach i dobrych praktykach.

Pytanie 20

Urządzenie wykorzystywane do lokalizacji wierzchołka korzenia to

A. suwmiarka
B. koferdam
C. endometr
D. dozymetr
Endometr jest specjalistycznym narzędziem stomatologicznym służącym do lokalizacji wierzchołka korzenia zęba. Jest to niezwykle ważny element w endodoncji, który pozwala na precyzyjne określenie miejsca, w którym kończy się korzeń zęba, co jest kluczowe w procesie leczenia kanałowego. Właściwe zlokalizowanie wierzchołka korzenia przyczynia się do skutecznego usunięcia miazgi z kanałów, a także do zapobiegania przyszłym infekcjom. Endometr działa na zasadzie pomiaru oporu elektrycznego pomiędzy elektrodami umieszczonymi w narzędziu a tkankami zęba, co umożliwia dokładną ocenę głębokości wnikania narzędzia. W praktyce, efektywne wykorzystanie endometru znacznie zwiększa sukces leczenia endodontycznego, ponieważ pozwala na minimalizację ryzyka perforacji korzenia oraz zapewnia lepszą kontrolę nad procesem oczyszczania kanałów. Warto zaznaczyć, że stosowanie endometru wpisuje się w wytyczne dotyczące najlepszych praktyk endodontycznych, które zalecają dokładność i precyzję w każdym aspekcie leczenia.

Pytanie 21

Aby zapewnić bezpieczne zamknięcie, worki na odpady medyczne powinny być wypełniane maksymalnie do ich

A. 2/3 pojemności
B. 1/3 pojemności
C. 1/2 pojemności
D. 3/4 pojemności
Odpowiedź wskazująca na napełnianie worków na odpady medyczne do 2/3 ich objętości jest poprawna, ponieważ zgodnie z wytycznymi dotyczącymi zarządzania odpadami medycznymi, takie postępowanie zapewnia bezpieczeństwo podczas transportu i utylizacji tych odpadów. Wypełnienie worków jedynie do dwóch trzecich objętości pozwala na ich łatwe i bezpieczne zamknięcie, co minimalizuje ryzyko przypadkowego otwarcia oraz rozprzestrzenienia się niebezpiecznych materiałów. Przykładowo, w instytucjach medycznych takich jak szpitale, odpady w postaci użytych igieł, materiałów zakaźnych czy chemikaliów są klasyfikowane jako niebezpieczne, dlatego należy zachować szczególne środki ostrożności. Praktyczne zastosowanie tej zasady polega na zapewnieniu, że podczas transportu do miejsca utylizacji odpady są zabezpieczone, co jest zgodne z regulacjami prawnymi i normami BHP. W wielu krajach, w tym w Polsce, normy takie jak PN-EN 840 odnoszą się do wymagań dotyczących pojemników na odpady, co podkreśla znaczenie właściwego zarządzania i segregacji odpadów medycznych.

Pytanie 22

Ultradźwięki powinny być wykorzystane podczas procedury eliminacji

A. korzeni złamanych zębów
B. twardych złogów nazębnych
C. przebarwień szkliwa
D. miękkich nalotów
Ultradźwięki są stosowane w stomatologii głównie do usuwania twardych złogów nazębnych, takich jak kamień nazębny. Technika ta opiera się na wykorzystaniu wysokoczęstotliwościowych fal dźwiękowych, które powodują drgania narzędzia ultradźwiękowego, co skutkuje efektywnym rozbijaniem i usuwaniem twardych osadów. W przeciwieństwie do tradycyjnych metod, ultradźwięki minimalizują uszkodzenia otaczających tkanek miękkich, co czyni je bezpieczniejszym i bardziej komfortowym rozwiązaniem dla pacjentów. W praktyce, podczas zabiegu, stomatolog może precyzyjnie skierować końcówkę ultradźwiękową na złogi, co pozwala na skuteczne ich usunięcie bez nadmiernego nacisku. Ponadto, technologia ultradźwiękowa jest również wykorzystywana do dezynfekcji oraz wstępnego preparowania powierzchni zębów przed nałożeniem materiałów stomatologicznych. Standardy branżowe zalecają użycie ultradźwięków w celu zwiększenia efektywności zabiegów higienizacji jamy ustnej oraz poprawy komfortu pacjentów.

Pytanie 23

Aby uzyskać wycisk orientacyjny, należy wykorzystać masę wyciskową

A. alginatową
B. stentsową
C. polieterową
D. silikonową
Masa wyciskowa alginatowa to naprawdę popularny wybór w stomatologii, zwłaszcza do wycisków orientacyjnych. Ma kilka fajnych cech fizykochemicznych. Alginat jest super elastyczny i świetnie odwzorowuje detale, co jest ważne, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z bardziej skomplikowanymi kształtami. W gabinecie to naprawdę łatwy materiał w użyciu, dosyć szybko twardnieje i dobrze trzyma wymiary, co jest ważne, gdy później coś z tego robimy. Jeżeli chodzi o wyciski orientacyjne, to alginat świetnie utrzymuje proporcje, więc daje nam dokładny obraz jamy ustnej. No i warto wspomnieć, że jest biokompatybilny oraz łatwo go usunąć, jak już się skurczy, co w klinicznej pracy może być na wagę złota. W zasadzie, alginaty poleca się do tymczasowych wycisków i form do odlewów, więc naprawdę można na nich polegać.

Pytanie 24

U pacjenta na fotelu stomatologicznym wystąpiło zatrzymanie krążenia. Asystentka stomatologiczna, współpracując z dentystą, powinna bezzwłocznie

A. wykonać uciski klatki piersiowej na fotelu ustawionym w pozycji Trendelenburga
B. przenieść pacjenta na podłogę, uciskać klatkę piersiową i wykonywać oddechy ratownicze wg procedur
C. ustawić pacjenta w bezpiecznej pozycji, a następnie przeprowadzić pośredni masaż serca i oddechy według ustalonego schematu
D. wykonać wdechy ratownicze, a następnie przenieść pacjenta na podłogę i prowadzić pośredni masaż serca
Podjęcie działań w sytuacji zatrzymania krążenia na fotelu stomatologicznym wymaga szczególnej uwagi i znajomości właściwych procedur. Propozycje, takie jak stosowanie wdechów ratowniczych bez wcześniejszego przeniesienia pacjenta na podłogę, są niewłaściwe. Wdechy w sytuacji zatrzymania krążenia należy stosować dopiero po zapewnieniu odpowiednich warunków do wykonywania ucisków klatki piersiowej, które są kluczowe dla przywrócenia krążenia. Utrzymywanie pacjenta na fotelu stomatologicznym w pozycji Trendelenburga utrudnia dostęp do klatki piersiowej, co znacznie obniża efektywność resuscytacji. Ułożenie pacjenta w pozycji bezpiecznej również nie jest adekwatne w przypadku braku oznak życia; należy natychmiast przystąpić do resuscytacji. Wykonywanie ucisków klatki piersiowej oraz oddechów ratunkowych powinno być przeprowadzane w odpowiedniej, stabilnej pozycji, co wymaga przeniesienia pacjenta na twardą powierzchnię. Dobrze przeszkoleni ratownicy wiedzą, że kluczowe jest szybkie przystąpienie do działań ratujących życie oraz przestrzeganie ustalonych wytycznych, co jest niezbędne dla zwiększenia szans na przeżycie poszkodowanego. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do konsekwencji zdrowotnych dla pacjenta oraz obniża skuteczność resuscytacji.

Pytanie 25

Aby określić wysokość zwarcia centralnego, jakie materiały należy przygotować?

A. frez, masa do wycisku czynnościowego, nożyk
B. nożyk, wzorniki zgryzowe, palnik
C. wosk, lusterko, nożyczki
D. masa alginatowa, łyżka wyciskowa, palnik
Wybór nożyka, wzorników zgryzowych i palnika to dobra decyzja, bo te narzędzia są naprawdę istotne w protetyce. Nożyk przydaje się do precyzyjnego cięcia, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z woskiem lub innymi materiałami wyciskowymi. Dzięki temu można świetnie dopasować elementy protetyczne. Z kolei wzorniki zgryzowe pomagają w ustaleniu, jak zęby górne pasują do dolnych, co jest mega ważne, żeby wszystko dobrze funkcjonowało. A palnik? To ułatwia podgrzewanie wosku, co znaczy, że można go łatwo formować w taki sposób, jak tego potrzebuje pacjent. Jak widać, korzystanie z tych narzędzi to jak najbardziej zgodne z zasadami stomatologii, a efekty są widoczne, bo pacjenci mają lepiej dopasowane protezy i super estetykę uśmiechu. Dzięki wzornikom zgryzowym stomatolog może naprawdę dokładnie określić wysokość zwarcia, co ma ogromne znaczenie dla funkcji żucia.

Pytanie 26

Do której kategorii Blacka zaliczają się defekty na powierzchniach kontaktowych zębów przednich, które nie obejmują kąta siecznego?

A. II
B. IV
C. I
D. III
Odpowiedź III jest prawidłowa, ponieważ klasa III według klasyfikacji Blacka dotyczy ubytków zlokalizowanych na powierzchniach stycznych zębów przednich, które nie obejmują kąta siecznego. Klasyfikacja ta jest szeroko stosowana w stomatologii, aby systematyzować rodzaje ubytków i ich leczenie. Przykładem może być ubytek na powierzchni stycznej zęba siekacza, który może wynikać z próchnicy, co skutkuje koniecznością zastosowania materiałów kompozytowych lub amalgamatowych w celu jego odbudowy. W praktyce stomatologicznej, znajomość tej klasyfikacji jest kluczowa, aby odpowiednio zaplanować leczenie oraz zastosować właściwe techniki odbudowy zęba. Klasa III również wskazuje na potrzebę zachowania estetyki, ponieważ zęby przednie są widoczne podczas mówienia i uśmiechania się, co sprawia, że dobór odpowiednich materiałów i technik ma istotne znaczenie.

Pytanie 27

Dokumentacja dotycząca kontroli pakietu, która potwierdza poprawny przebieg procesu sterylizacji, powinna być przechowywana przez

A. 20 lat
B. 15 lat
C. 10 lat
D. 8 lat
Dokumentacja dotycząca kontroli pakietu musi być trzymana przez 10 lat, bo tak mówią przepisy różnych organizacji zajmujących się zdrowiem i bezpieczeństwem pacjentów. To ważne, bo pozwala na przejrzystość i odpowiedzialność w tym, co robimy w medycynie. Posiadanie takiej dokumentacji na tyle lat pozwala na analizowanie sytuacji, co jest przydatne, gdyby coś poszło nie tak albo gdyby powstały jakieś spory. Na przykład, jeśli pacjent zgłasza problemy po zabiegu, to dokumentacja może pomóc ustalić, czy procedury sterylizacji były dobrze wykonane. W wielu miejscach, jak szpitale czy laboratoria, trzymają się norm ISO 13485, które podkreślają znaczenie prowadzenia dokumentacji w systemach zarządzania jakością. Dlatego ten 10-letni okres przechowywania jest bardzo ważny, żeby zabezpieczyć pacjentów i placówki przed ewentualnymi problemami prawnymi oraz być w zgodzie z regulacjami w branży.

Pytanie 28

Który z podanych materiałów posiada właściwości odontotropowe?

A. Cement polikarboksylowy
B. Cement wodorotlenkowo-wapniowy
C. Cement cynkowo-siarczanowy
D. Cement fosforanowy
Cement wodorotlenkowo-wapniowy to naprawdę fajny materiał, szczególnie w stomatologii. Działa na zęby, bo wspiera ich rozwój i mineralizację, co jest super ważne, gdy mamy do czynienia z ubytkami. Używa się go jako podkład albo wypełnienie, jak chcemy leczyć zęby albo zajmujemy się terapią endodontyczną. Ten cement uwalnia jony wapnia i wodorotlenkowe, co naprawdę pomaga w remineralizacji zębiny oraz pobudza miazgę zębową do działania. Przykładem, gdzie się go używa, są ubytki próchnicowe - jego działanie wspomaga zdrowienie zębów. A, co ciekawe, materiały te są zgodne z normami, jak ISO 4049, co potwierdza, że są dobrze opracowane. Użycie cementu wodorotlenkowo-wapniowego w praktyce stomatologicznej to świetny wybór, bo faktycznie wspiera procesy naprawcze w tkankach zębowych i to jest ważne w leczeniu.

Pytanie 29

Jakim chwytem powinno się trzymać kleszczyki ślinochronu przy montażu klamer?

A. Piórowym zmodyfikowanym
B. Dłoniowo-kciukowym
C. Dłoniowo-kciukowym odwróconym
D. Pisarskim
Dłoniowo-kciukowy odwrócony chwyt kleszczyków ślinochronu jest uznawany za najbardziej efektywny sposób ich trzymania podczas zakładania klamer. Ta technika pozwala na precyzyjne i stabilne uchwycenie elementów, co jest kluczowe w przypadku pracy z delikatnymi strukturami stomatologicznymi. Przykładowo, przy zakładaniu klamry na ząb, chwyt ten umożliwia kontrolowanie kleszczyków z maksymalną siłą, jednocześnie minimalizując ryzyko uszkodzenia otaczających tkanek. W praktyce, stosując ten chwyt, stomatolodzy są w stanie lepiej zarządzać narzędziami, co prowadzi do zwiększenia efektywności zabiegów oraz poprawy komfortu pacjenta. Warto zaznaczyć, że zgodnie z obowiązującymi standardami klinicznymi, dłoń w tym uchwycie jest ustawiona w sposób, który sprzyja ergonomicznemu podejściu do pracy, co jest istotne w kontekście zapobiegania zmęczeniu rąk. Dodatkowo, umiejętność posługiwania się tym chwytem jest podstawą w nauczaniu technik chirurgicznych w stomatologii, co podkreśla znaczenie praktycznych umiejętności w tej dziedzinie.

Pytanie 30

Wskaż substancje (leki), które nie są używane w endodoncji?

A. Largal Ultra, File Eze
B. AH-26, AH-Plus
C. Dexadent, Metronidazol
D. Optosil, Impregnum
Wszystkie materiały, które wybrałeś w pozostałych odpowiedziach, są stosowane w endodoncji, co może prowadzić do niejasności co do ich roli. AH-26 i AH-Plus to znane uszczelniacze do wypełniania kanałów korzeniowych, a ich biokompatybilność jest mega ważna dla długotrwałej szczelności. Dexadent to lek na stany zapalne, a Metronidazol to antybiotyk, który można użyć w przypadku infekcji w leczeniu kanałowym, ale powiem ci szczerze, powinien być stosowany ostrożnie, bo trzeba zawsze ocenić stan pacjenta, żeby nie stosować niepotrzebnej antybiotykoterapii. Largal Ultra i File Eze to także materiały, które można wykorzystać w endodoncji jako środki pomocnicze. Często myli się różne kategorie materiałów i ich użycie, co prowadzi do złych decyzji w terapii endodontycznej. Ważne jest, żeby znać właściwości materiałów i wiedzieć, jak je zastosować w danej sytuacji klinicznej. Edukacja i ciągłe doskonalenie w tej dziedzinie są tutaj kluczowe.

Pytanie 31

Na etykiecie leku używanego w klinice stomatologicznej przez personel medyczny nie jest wymagane umieszczenie informacji

A. o stężeniu preparatu
B. o nazwie handlowej preparatu
C. o cenie detalicznej
D. o dacie ważności
Informacja o cenie detalicznej leku nie jest wymagana na opakowaniu w kontekście stosowania go w gabinecie stomatologicznym. Praktyka ta wynika z przepisów prawa oraz standardów dotyczących przechowywania i podawania leków w placówkach medycznych. W przypadku leków stosowanych w stomatologii, istotne są informacje dotyczące stężenia produktu, nazwy fabrycznej oraz terminu ważności, które są kluczowe dla bezpieczeństwa pacjentów i skuteczności terapii. Na przykład, znajomość stężenia środka znieczulającego lub materiału stomatologicznego jest niezbędna do właściwego dawkowania i uniknięcia powikłań. Termin ważności pozwala ocenić, czy dany lek jest nadal skuteczny i bezpieczny do użycia. W praktyce, personel medyczny powinien być dobrze zaznajomiony z tymi informacjami, aby móc skutecznie i bezpiecznie świadczyć usługi stomatologiczne.

Pytanie 32

Aby uzyskać 2 litry 2% roztworu środka dezynfekcyjnego do narzędzi, jakie składniki są potrzebne?

A. 40 ml koncentratu i 1960 ml wody
B. 40 ml koncentratu i 2000 ml wody
C. 20 ml koncentratu i 1960 ml wody
D. 40 ml koncentratu i 2040 ml wody
Aby przygotować 2 litry 2% roztworu środka do dezynfekcji, kluczowe jest zrozumienie proporcji składników. 2% roztwór oznacza, że w 100 ml takiego roztworu powinno znajdować się 2 ml substancji czynnej. W przypadku 2 litrów, co równa się 2000 ml, potrzebujemy zatem 2% z tej objętości, co daje 40 ml koncentratu. Resztę objętości, czyli 1960 ml, uzupełniamy wodą. Przygotowując roztwory dezynfekcyjne, należy przestrzegać zasad bezpieczeństwa oraz dobrych praktyk, takich jak dokładne odmierzanie składników. W praktyce, stosowanie właściwych proporcji jest kluczowe dla zapewnienia skuteczności środka dezynfekcyjnego, co jest istotne w kontekście zapewnienia higieny w szpitalach, laboratoriach oraz w przemyśle. Użycie zbyt małej ilości koncentratu może prowadzić do nieskutecznej dezynfekcji, co może mieć poważne konsekwencje zdrowotne. Dlatego warto znać te podstawowe kalkulacje oraz mieć praktyczne umiejętności ich stosowania.

Pytanie 33

Masowa profilaktyka fluorkowa polega na zapobieganiu

A. egzogenemu.
B. kontaktowemu.
C. czynnemu.
D. biernemu.
Profilaktyka fluorkowa masowa odnosi się do biernych metod zapobiegania próchnicy poprzez systematyczne wprowadzanie fluoru do środowiska, w którym żyje populacja. W przeciwieństwie do czynnych metod, które wymagają bezpośredniego działania na jednostkę, profilaktyka bierna obejmuje działania, które nie wymagają aktywnego współudziału osób, np. fluorowanie wody pitnej. Badania wykazują, że masowe fluorowanie jest jedną z najskuteczniejszych strategii w walce z próchnicą, co zostało potwierdzone przez liczne standardy zdrowia publicznego, takie jak zalecenia Światowej Organizacji Zdrowia. Przykłady zastosowania obejmują programy fluorowania wody w miastach, co znacząco redukuje wskaźniki próchnicy w populacji. Warto również zauważyć, że bierne metody są szczególnie skuteczne w populacjach, gdzie dostęp do opieki stomatologicznej jest ograniczony, co czyni je kluczowymi w kontekście zdrowia publicznego.

Pytanie 34

Jakie kroki powinna podjąć asystentka stomatologiczna po zabiegu, aby przygotować prostnicę do procesów sterylizacji?

A. Naoliwić, oczyścić końcówkę, zapakować w pakiet papierowo-foliowy
B. Przetrzeć końcówkę środkiem dezynfekującym, naoliwić, zapakować w pakiet papierowo-foliowy
C. Oczyścić końcówkę środkiem dezynfekującym, zmyć gazikiem nasączonym wodą destylowaną, naoliwić, zapakować w pakiet papierowo-foliowy
D. Przetrzeć gazikiem nasączonym wodą destylowaną, zapakować w pakiet papierowo-foliowy
Wybór niepoprawnej odpowiedzi wynika z kilku błędnych założeń dotyczących procedur dezynfekcji i sterylizacji w kontekście asystentki stomatologicznej. Przykłady odpowiedzi, które sugerują przetarcie gazikiem z wodą destylowaną, zamiast najpierw użycia preparatu dezynfekcyjnego, mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Oczyszczenie narzędzi chirurgicznych lub stomatologicznych jest kluczowym etapem, a pominięcie właściwego środka dezynfekcyjnego przed myciem może skutkować pozostawieniem patogenów, co narazi pacjentów na ryzyko zakażeń. Inne opcje, które sugerują naoliwienie sprzętu przed jego dokładnym oczyszczeniem, są również problematyczne. Naoliwienie bez wcześniejszego usunięcia zanieczyszczeń może prowadzić do trwałego wnikania zanieczyszczeń w mechanizmy urządzenia, co może obniżyć jego efektywność oraz trwałość. Ostatecznie, odpowiedzi, które pomijają kluczowe etapy, takie jak pakowanie w pakiet papierowo-foliowy, zaprzeczają standardom ochrony zdrowia, które wymagają odpowiednich metod pakowania dla zapewnienia skutecznej sterylizacji. Takie błędne podejścia pokazują brak zrozumienia dla procedur higienicznych, co jest niezbędne w pracy w gabinecie stomatologicznym, gdzie bezpieczeństwo pacjentów jest priorytetem. Bez odpowiedniej dezynfekcji, naoliwienia i właściwego pakowania narzędzi, ryzyko wystąpienia infekcji i innych komplikacji zdrowotnych znacznie wzrasta.

Pytanie 35

Aby uzyskać chemoutwardzalny materiał kompozytowy, należy zastosować

A. metalową łopatkę oraz bloczek papierowy
B. plastikową łopatkę i bloczek papierowy
C. plastikową łopatkę i szklaną płytkę
D. metalową łopatkę oraz szklaną płytkę
Plastikowa łopatka i bloczek papierowy są optymalnym wyborem do przygotowania chemoutwardzalnego materiału kompozytowego ze względu na ich właściwości chemiczne i fizyczne. Plastikowa łopatka, w przeciwieństwie do metalowej, nie reaguje z materiałami chemicznymi, co minimalizuje ryzyko kontaminacji oraz pozwala na precyzyjne wymieszanie składników kompozytu. Bloczek papierowy jest idealny do wchłaniania nadmiaru substancji, co ułatwia kontrolę nad procesem przygotowania. W praktyce, zastosowanie tych narzędzi pozwala na osiągnięcie jednorodnej konsystencji materiału, co jest kluczowe dla jego późniejszych właściwości mechanicznych. W wielu branżach, takich jak budownictwo, motoryzacja czy lotnictwo, standardy obowiązujące w produkcji kompozytów wymagają stosowania odpowiednich narzędzi, co zapewnia bezpieczeństwo i jakość finalnych wyrobów. Przykładowo, w procesie produkcji elementów kompozytowych dla sektora motoryzacyjnego, stosowanie niewłaściwych narzędzi może prowadzić do defektów, które wpłyną na trwałość i wydajność pojazdu.

Pytanie 36

Określ sposób przygotowania preparatu wodorotlenkowo-wapniowego do bezpośredniego pokrycia miazgi.

A. Na płytkę szklaną należy wysypać proszek wodorotlenkowo-wapniowy, dolać wodę destylowaną i wymieszać łopatką
B. Na papierek należy wysypać proszek wodorotlenkowo-wapniowy, dolać wodę destylowaną i wymieszać sterylną łopatką
C. Na sterylną płytkę szklaną należy wysypać proszek wodorotlenkowo-wapniowy, dodać sól fizjologiczną i wymieszać sterylną łopatką
D. Na płytkę Petriego należy wysypać proszek wodorotlenkowo-wapniowy, dodać sól fizjologiczną i wymieszać łopatką
Poprawna odpowiedź dotyczy prawidłowego przygotowania preparatu wodorotlenkowo-wapniowego, który jest kluczowym materiałem stosowanym w endodoncji do bezpośredniego pokrycia miazgi zębowej. Wodorotlenek wapnia charakteryzuje się wysokim pH, co sprzyja odbudowie miazgi i działa antybakteryjnie. Wybór sterylnej płytki szklanej jako podłoża do przygotowania mieszanki jest istotny, ponieważ zapewnia aseptyczne warunki, minimalizując ryzyko zakażeń. Dodanie soli fizjologicznej umożliwia uzyskanie odpowiedniej konsystencji preparatu, co jest kluczowe dla skuteczności zabiegu. W praktyce dentystycznej, preparat ten stosuje się nie tylko w przypadku bezpośredniego pokrycia miazgi, ale również przy leczeniu perforacji korony czy w przypadku miażdżycy miazgi. Dobrze przygotowany wodorotlenek wapnia jest niezbędny dla sukcesu terapii endodontycznej i powinien być stosowany zgodnie z najlepszymi praktykami, aby zapewnić maksymalną efektywność i bezpieczeństwo zabiegu.

Pytanie 37

W systemie numeracji zębów FDI trzeci kwadrant jamy ustnej obejmuje zęby

A. 63 oraz 64
B. 83 oraz 85
C. 73 oraz 83
D. 35 oraz 34
Wybór odpowiedzi odzwierciedlający zęby 83 i 85, 63 i 64 oraz 73 i 83, jest błędny, ponieważ te numery zębów odnoszą się do innych kwadrantów w systemie FDI. Zęby 83 i 85 to zęby po prawej stronie dolnej, natomiast 63 i 64 to zęby po prawej stronie górnej. Kwadrant trzeci jamy ustnej obejmuje zęby po lewej stronie dolnej, co oznacza, że poprawne oznaczenia to właśnie 34 i 35. Typowym błędem myślowym jest wynikająca z nieznajomości struktury oznaczeń FDI, co prowadzi do mylenia lokalizacji zębów w jamie ustnej. W stomatologii, zrozumienie systemu oznaczania zębów jest kluczowym elementem, który wpływa na skuteczność leczenia. Brak precyzyjnego identyfikowania zębów może prowadzić do błędów w diagnostyce oraz planowaniu leczenia. Ponadto, podczas dokumentacji medycznej, nieprawidłowe oznaczanie zębów może skutkować poważnymi błędami, co wpływa na bezpieczeństwo pacjentów. Dlatego znajomość i poprawne stosowanie systemu FDI jest istotnym aspektem praktyki stomatologicznej, a błędne odpowiedzi wynikają zazwyczaj z pomyłek w interpretacji oznaczeń. Ważne jest, aby każdy profesjonalista w dziedzinie stomatologii inwestował czas w naukę i zrozumienie tego systemu, aby unikać takich nieporozumień.

Pytanie 38

Zjawisko prowadzące do ubytków niepochodzenia próchnicowego, które objawia się utratą tkanek wskutek kontaktu zębów przeciwstawnych podczas spożywania twardych pokarmów, to

A. abfrakcja
B. demastykacja
C. erozja
D. atrycja
Wybór odpowiedzi nieprawidłowych jest wynikiem mylenia pojęć związanych z procesem utraty tkanek zębowych. Erozja to proces chemiczny, w którym szkliwo zębów ulega degradacji wskutek działania kwasów, co zazwyczaj ma miejsce przy nadmiernym spożyciu napojów gazowanych lub kwaśnych owoców. Z kolei atrycja odnosi się do naturalnego ścierania tkanek zębowych, które zachodzi w wyniku zgryzu i stosowania zębów, co jest powszechne u osób, które mają zgrzytanie zębów. Abfrakcja natomiast to fenomen, w którym dochodzi do utraty tkanek zębowych w wyniku działania sił mechanicznych, które powodują mikroskalowe urazy w obszarze szyjki zęba. Zrozumienie tych różnych procesów jest kluczowe dla prawidłowej diagnozy i leczenia problemów zębów. Każdy z tych mechanizmów wymaga innego podejścia terapeutycznego, więc mylenie ich może prowadzić do błędnych decyzji w zakresie leczenia. Przykładowo, w przypadku erozji konieczne może być wprowadzenie zmian w diecie, podczas gdy przy atrycji zaleca się stosowanie nakładek ochronnych. Lekarze stomatolodzy powinni być świadomi tych różnic, aby skutecznie wspierać pacjentów i przeciwdziałać problemom zdrowotnym zębów.

Pytanie 39

Dowód efektywności przenikania pary wodnej w głęboko umieszczonych wsadach realizowany jest z wykorzystaniem testu

A. Bowie&Dick'a
B. Helix
C. TAS
D. Browne TST
Test Helix jest uznawany za standardowy sposób oceny skuteczności penetracji pary wodnej we wnętrzu wgłębionych wsadów. Test ten polega na umieszczeniu wsadu w autoklawie oraz zainstalowaniu w nim wskaźników biologicznych, co pozwala na potwierdzenie, że para wodna dotarła do wszystkich części wsadu. Dzięki temu testowi można wykazać, że proces sterylizacji jest skuteczny, a wszystkie obszary wsadu zostały odpowiednio wysterylizowane. W praktyce, test Helix jest często stosowany w szpitalnych procedurach sterylizacji instrumentów chirurgicznych, gdzie dokładność i skuteczność są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa pacjentów. Standardy branżowe, takie jak ISO 17665, podkreślają znaczenie testów walidacyjnych, w tym testów Helix, aby zapewnić, że sterylizacja jest przeprowadzana w sposób zgodny z wymaganiami jakości.

Pytanie 40

Jakie leki hemostatyczne zaleca się stosować po ekstrakcji zęba?

A. Racestypine sol
B. Spongostan Dental
C. Endosolv R
D. File Eze
Spongostan Dental jest hemostatykiem stosowanym w stomatologii, szczególnie po ekstrakcjach zębów. Jego główną zaletą jest zdolność do szybkiego zatrzymywania krwawienia poprzez tworzenie skrzepu, co jest kluczowe w kontekście procedur chirurgicznych w jamie ustnej. Spongostan Dental składa się z błonnika kolagenowego, co przyspiesza proces gojenia się ran oraz minimalizuje ryzyko powikłań związanych z krwawieniem. W praktyce, stosuje się go bezpośrednio w miejscu usunięcia zęba, co pozwala na szybsze zamknięcie ran i ograniczenie bólu pacjenta. Współczesne standardy opieki stomatologicznej podkreślają znaczenie używania skutecznych hemostatyków, takich jak Spongostan Dental, w celu zapewnienia maksymalnego komfortu pacjentowi oraz poprawy wyników terapeutycznych. Warto również zaznaczyć, że przygotowanie i umiejętność stosowania takich materiałów są niezbędną częścią edukacji stomatologicznej, co potwierdzają liczne publikacje naukowe i wytyczne kliniczne.