Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 19 kwietnia 2025 12:53
  • Data zakończenia: 19 kwietnia 2025 13:14

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Dwunastnica znajduje się pomiędzy

A. jelitem ślepym a okrężnicą
B. jelitem czczym a jelitem biodrowym
C. żołądkiem a jelitem cienkim
D. jelitem biodrowym a jelitem ślepym
Lokalizacja dwunastnicy jest kluczowym elementem zrozumienia anatomicznej struktury układu pokarmowego. Odpowiedzi, które sugerują, że dwunastnica znajduje się pomiędzy jelitem czczym a jelitem biodrowym, jelitem ślepym a okrężnicą, czy jelitem biodrowym a jelitem ślepym, opierają się na powszechnych nieporozumieniach dotyczących anatomii jelit. Jelito czcze jest częścią jelita cienkiego, które znajduje się za dwunastnicą, a jelito biodrowe oraz ślepe są częścią jelita grubego, które z kolei znajduje się dalej w kierunku odbytnicy. Położenie dwunastnicy między żołądkiem a jelitem cienkim jest fundamentalne dla właściwego zrozumienia procesów trawiennych. Często błędne odpowiedzi wynikają z nieznajomości sekwencji anatomicznej oraz funkcji poszczególnych odcinków jelita. Warto pamiętać, że dwunastnica odgrywa kluczową rolę w procesach trawienia i wchłaniania, a jej nieprawidłowe zrozumienie może prowadzić do błędów diagnostycznych w praktyce klinicznej. Niezrozumienie tej sekwencji anatomicznej można również przypisać ogólnemu braku wiedzy na temat fizjologii układu pokarmowego, co wpływa na zdolność do prawidłowego diagnozowania i leczenia schorzeń związanych z tym układem.

Pytanie 2

Po stracie swojego zwierzęcia rolnik zobowiązany jest do przechowywania jego danych w rejestrze bydła lub świń przez czas

A. 4 lat
B. 1 roku
C. 2 lat
D. 3 lat
Wybór okresu krótszego niż 3 lata dla przechowywania danych o utraconym zwierzęciu jest nieuzasadniony i wynika z niepełnego zrozumienia przepisów dotyczących rejestracji zwierząt. Odpowiedzi sugerujące 1 roku, 2 lat lub 4 lat nie uwzględniają wymogu utrzymania pełnej dokumentacji przez wymagany czas, co jest kluczowe dla efektywnego monitorowania zdrowia zwierząt i identyfikowalności. Skrócenie tego okresu do 1 lub 2 lat może prowadzić do sytuacji, w której niezbędne informacje o stanie zdrowia czy pochodzeniu zwierząt nie będą dostępne w razie potrzeby, co jest istotne w kontekście potencjalnych epidemii. Z kolei wydłużenie tego terminu do 4 lat może generować niepotrzebne obciążenie administracyjne, zwłaszcza w większych gospodarstwach. Należy pamiętać, że wszystkie decyzje dotyczące zarządzania stadem powinny być oparte na aktualnych regulacjach prawnych oraz najlepszych praktykach w branży, co podkreśla znaczenie odpowiednich okresów przechowywania danych w kontekście bioasekuracji i ochrony zdrowia publicznego.

Pytanie 3

Czego dotyczą pasze treściwe?

A. ziarna zbóż, zielonki, kiszonki
B. nasiona roślin strączkowych, makuchy, ziarna zbóż
C. śruty poekstrakcyjne, okopowe, śruty zbożowe
D. kiszonki, okopowe, siano
Analiza błędnych odpowiedzi wskazuje na powszechne nieporozumienia dotyczące klasyfikacji pasz treściwych. Wiele osób może utożsamiać pasze treściwe wyłącznie z ziołami, zielonkami czy kiszonkami, co jest nieporozumieniem. Zielonki i kiszonki, takie jak trawy czy buraki, są klasyfikowane jako pasze objętościowe, które mają inny skład i rolę w diecie zwierząt. Pasze objętościowe, choć również ważne, koncentrują się na dostarczaniu błonnika oraz są istotne dla zdrowia układu pokarmowego zwierząt, zwłaszcza przeżuwaczy. Ponadto, niektóre odpowiedzi sugerują obecność okopowych czy siana, które również nie są typowymi paszami treściwymi. Okopowe, jak ziemniaki czy marchew, są stosowane w dietach zwierząt, ale nie są klasyfikowane jako pasze treściwe w tradycyjnym znaczeniu, ponieważ ich zastosowanie jest bardziej specyficzne i ograniczone. Śruty poekstrakcyjne i śruty zbożowe, mimo że mogą dostarczać białka i energii, nie są wystarczające jako jedyny składnik paszy treściwej, co podkreśla znaczenie ich odpowiedniego mieszania z innymi komponentami. W rzeczywistości, właściwe zrozumienie różnicy między paszami treściwymi a objętościowymi jest kluczowe dla zapewnienia zbilansowanej diety zwierząt, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt.

Pytanie 4

Obróbka ziemniaków w celu ich wykorzystania w żywieniu świń polega na ich

A. melasowaniu
B. parowaniu
C. amoniakowaniu
D. zaparzaniu
Parowanie ziemniaków przed ich podaniem dla świń to naprawdę ważny proces. Chodzi o to, że dzięki parowaniu, ziemniaki stają się łatwiejsze do strawienia i mają lepsze wartości odżywcze. Podczas parowania białka się denaturują, a skrobia rozkłada, co sprawia, że organizm świń może lepiej je przyswoić. W sumie, to w zgodzie z najlepszymi praktykami w żywieniu zwierząt. Po odpowiednim ugotowaniu na parze, ziemniaki można z łatwością łączyć z innymi składnikami diety, co daje zróżnicowaną i pożywną paszę. A co więcej, parowane ziemniaki są mniej narażone na rozwój mikroorganizmów, co jest ważne dla bezpieczeństwa żywienia. Z mojego doświadczenia, warto też dodać, że parowanie lepiej zachowuje witaminy i minerały niż tradycyjne gotowanie, co jest istotne dla zdrowia świń. Dlatego parowanie to naprawdę dobra metoda, polecana przez specjalistów od zwierząt.

Pytanie 5

Kiedy krowy mogą zostać ponownie poddane inseminacji po wycieleniu?

A. gdy wykazują słabe objawy rui
B. w drugiej rui
C. w trzeciej rui
D. w pierwszej rui
Wybór drugiej rui jako momentu do ponownej inseminacji krów po wycieleniu jest zgodny z zaleceniami weterynaryjnymi oraz najlepszymi praktykami hodowlanymi. Królowe, które urodziły, przechodzą przez okres laktacji, a ich cykl rujowy zaczyna się zazwyczaj od 18 do 24 dni po wycieleniu. W tym czasie organizm krowy regeneruje się, a hormony zaczynają się stabilizować, co umożliwia prawidłowe owulacje. Inseminacja w drugiej rui zwiększa szanse na skuteczne zapłodnienie, ponieważ krowy są w lepszej kondycji zdrowotnej, a ich organizm jest bardziej gotowy na ciążę. Przykładowo, w praktyce hodowlanej wielu producentów mleka stosuje tę metodę, aby zapewnić optymalny interwał między wycieleniami, co w efekcie prowadzi do zwiększenia wydajności mlecznej oraz lepszego zarządzania stadem. Warto również zauważyć, że nieprzestrzeganie tego zalecenia może skutkować dłuższymi przerwami między wycieleniami, co negatywnie wpływa na rentowność gospodarstwa.

Pytanie 6

Co to jest produkt uboczny uzyskany podczas ekstrakcji oleju z nasion roślin oleistych, który znajduje zastosowanie w karmieniu zwierząt?

A. młóto
B. wywar
C. makuchy
D. otręby
Makuchy to produkt uboczny, który powstaje w procesie tłoczenia oleju z nasion roślin oleistych, takich jak soja, rzepak czy słonecznik. Po wyciśnięciu oleju pozostają resztki nasion, które stanowią makuchy. Są one bogate w białko i błonnik, co czyni je wartościowym składnikiem pasz dla zwierząt, zwłaszcza dla bydła i drobiu. Wprowadzanie makuchów do diety zwierząt ma na celu zwiększenie wartości odżywczej paszy oraz poprawienie jej struktury. Dobre praktyki w żywieniu zwierząt zalecają stosowanie makuchów, jednak ważne jest, aby ich ilość była dostosowana do potrzeb żywieniowych danego gatunku i kategorii zwierząt. Warto również zwrócić uwagę na jakość makuchów, aby uniknąć spożycia pestycydów czy mykotoksyn. W kontekście standardów, makuchy powinny być zbadane pod kątem wartości odżywczej i bezpieczeństwa, co jest kluczowe dla zapewnienia zdrowia zwierząt oraz efektywności produkcji zwierzęcej.

Pytanie 7

W mieszance stosowanej do żywienia prosiąt zawartość zakwaszacza wynosi 0,5%. Ile kilogramów zakwaszacza powinno się dodać do przygotowania 1 tony tej mieszanki?

A. 20 kg
B. 10 kg
C. 50 kg
D. 5 kg
Odpowiedź 5 kg jest poprawna, ponieważ obliczenie udziału zakwaszacza w mieszance polega na pomnożeniu całkowitej masy mieszanki przez procentowy udział zakwaszacza. W tym przypadku, aby obliczyć 0,5% z 1000 kg (1 tony), należy wykonać działanie: 1000 kg * 0,005 = 5 kg. Zakwaszacze są powszechnie stosowane w żywieniu zwierząt, w tym prosiąt, aby poprawić trawienie, zwiększyć przyswajalność składników odżywczych oraz wspierać zdrowie jelit. Dobre praktyki w hodowli zwierząt wskazują na znaczenie dodawania zakwaszaczy, co może przyczynić się do lepszego wzrostu i wydajności prosiąt. Regularne stosowanie takich dodatków pozwala na stabilizację pH w przewodzie pokarmowym, co wpływa na optymalizację mikroflory jelitowej. Dlatego zrozumienie odpowiednich proporcji i ich wpływu na zdrowie zwierząt jest kluczowe dla hodowców.

Pytanie 8

Knury rasy białej powinny być wykorzystywane do hodowli, gdy osiągną wiek około 10 miesięcy oraz adekwatną masę ciała

A. 130-150 kg
B. 110-130 kg
C. 90-110 kg
D. 150-170 kg
Wybór odpowiedzi 130-150 kg jako optymalnej masy ciała dla knurów ras białych do rozpłodu jest zgodny z zaleceniami hodowlanymi. Knury tej rasy powinny osiągnąć odpowiedni poziom masy ciała, aby zapewnić zdrowie i wydajność rozmnażania. W masie ciała 130-150 kg knury są zazwyczaj w pełni rozwinięte, co sprzyja ich zdolności do reprodukcji i zapewnia prawidłowy rozwój potomstwa. Zgodnie z najlepszymi praktykami w hodowli trzody chlewnej, knury, które nie osiągnęły tej masy, mogą mieć problemy z płodnością oraz jakością nasienia, co wpływa na sukces hodowlany. Odpowiednia masa ciała zmniejsza również ryzyko wystąpienia problemów zdrowotnych, takich jak otyłość czy choroby metaboliczne, które mogą wystąpić u knurów z nadwagą. W praktyce, hodowcy powinni regularnie monitorować rozwój swoich knurów, aby upewnić się, że osiągają one pożądane wartości masy ciała przed przystąpieniem do rozrodu. Dbanie o prawidłowe żywienie i warunki bytowe jest kluczowe dla osiągnięcia tego celu.

Pytanie 9

Niedobór żelaza w diecie może skutkować

A. niedoczynnością tarczycy
B. niedokrwistością
C. zaburzeniami krzepnięcia krwi
D. łamliwością kości
Niedobór żelaza w paszy prowadzi do niedokrwistości, znanej również jako anemia, co jest bezpośrednio związane z obniżonym poziomem hemoglobiny w krwi. Hemoglobina jest białkiem odpowiedzialnym za transport tlenu do komórek organizmu, a żelazo jest kluczowym składnikiem tego białka. W przypadku jego niedoboru organizm nie jest w stanie wytworzyć wystarczającej ilości hemoglobiny, co skutkuje zmniejszeniem pojemności transportowej krwi. Objawy niedokrwistości mogą obejmować zmęczenie, osłabienie, zawroty głowy oraz bladość skóry. W kontekście hodowli zwierząt, zapewnienie odpowiedniej ilości żelaza w paszy jest kluczowe, aby uniknąć problemów zdrowotnych oraz obniżonej efektywności produkcji. Stosowanie pasz wzbogaconych w żelazo oraz monitorowanie poziomu tego pierwiastka w diecie zwierząt jest zgodne z dobrymi praktykami w hodowli zwierząt, co pozwala na utrzymanie ich zdrowia i wydajności.

Pytanie 10

Lochy, które wychowują liczne mioty, często nie są w stanie spożyć wystarczającej ilości paszy. W związku z tym należy

A. karmić je częściej paszą objętościową
B. zmniejszać wielkość dawki i obniżać jej wartość odżywczą
C. karmić je 'do woli' paszą balastową
D. zmniejszać wielkość dawki, a zwiększać jej wartość odżywczą
Odpowiedzi wskazujące na karmienie loch paszą objętościową, zmniejszenie wartości pokarmowej dawki lub karmienie 'do woli' paszą balastową są niewłaściwe z kilku powodów. Po pierwsze, karmienie paszami objętościowymi, które często są mniej energetyczne, może prowadzić do niedoborów składników odżywczych, szczególnie w okresach zwiększonego zapotrzebowania, jakim jest laktacja. Zmniejszenie wartości pokarmowej kompletnych dawek pokarmowych jest wręcz nieodpowiednie, gdyż w tym okresie lochy potrzebują większej ilości energii i białka do produkcji mleka oraz wsparcia dla rozwijających się prosiąt. Karmienie 'do woli' paszami balastowymi, które często zawierają dużą ilość włókna, może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania składników odżywczych, co skutkuje problemami zdrowotnymi, takimi jak spadek kondycji zwierząt oraz obniżona wydajność mleczna. Typowy błąd myślowy polega na myleniu ilości paszy z jej jakością. Karmienie dużych ilości paszy nie gwarantuje dostarczenia wszystkich niezbędnych składników, co może prowadzić do niezdrowego rozwoju loch oraz ich potomstwa. Z tego powodu, odpowiednie podejście do żywienia loch powinno być oparte na analizie jakości paszy i dostosowaniu jej do rzeczywistych potrzeb zwierząt, co jest zgodne z aktualnymi standardami w branży zootechnicznej.

Pytanie 11

Pokrycie lochy rasy pbz knurem rasy pietrain można uznać za przykład

A. krzyżowania wsobnego
B. kojarzenia
C. krzyżowania towarowego
D. bastardyzacji
Krzyżowanie towarowe odnosi się do praktyki, w której zwierzęta różnych ras są krzyżowane w celu uzyskania potomstwa, które będzie miało określone cechy gospodarcze, takie jak lepsza wydajność, jakość mięsa czy odporność na choroby. W przypadku pokrycia lochy rasy pbz (Polska Biała Zwisłouchy) knurem rasy Pietrain, celem takiego krzyżowania jest uzyskanie potomstwa, które korzysta z zalet obu ras. Polska Biała Zwisłouchy jest znana z wysokiej wydajności w produkcji mięsa, a Pietrain z cech, takich jak szybki przyrost masy i dobrej jakości tusza. Takie podejście jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w hodowli, które promują wykorzystanie różnorodności genetycznej w celu osiągnięcia lepszych rezultatów produkcyjnych. Przykłady zastosowania krzyżowania towarowego to programy hodowlane, które koncentrują się na tworzeniu hybryd o lepszych parametrach produkcyjnych, co jest szczególnie istotne w intensywnych systemach produkcji zwierzęcej.

Pytanie 12

Gdzie występuje kość krucza?

A. u bydła
B. u kur
C. u psów
D. u koni
Kość krucza, znana także jako kość krucza ptasiej, występuje u kur i jest kluczowym elementem układu kostnego tych ptaków. Jest to specyficzna struktura, która pełni istotne funkcje związane z biomechaniką, umożliwiając ptakom efektywne poruszanie się oraz latanie. U kur, kość krucza jest szczególnie ważna w kontekście ich zdolności do skakania oraz poruszania skrzydłami. W praktyce, zrozumienie anatomii kości kruczej ma zastosowanie w hodowli kur, zwłaszcza w kontekście poprawy ich wydajności produkcyjnej oraz zdrowia. Dodatkowo, w badaniach naukowych i weterynaryjnych, kość krucza stanowi ważny punkt odniesienia w analizie rozwoju oraz ewolucji ptaków. W środowisku hodowlanym, znajomość anatomicznych aspektów kości kruczej pozwala na lepszą diagnostykę oraz leczenie schorzeń związanych z układem ruchu u kur.

Pytanie 13

System alkierzowy odnosi się do hodowli zwierząt

A. na ściółce.
B. latem na pastwisku, a zimą w obiekcie.
C. przez cały rok w obiekcie.
D. na uwięzi.
Odpowiedzi, które sugerują inne metody utrzymania zwierząt, nie do końca rozumieją, jak działa system alkierzowy. Utrzymywanie zwierząt na ściółce, mimo że czasami może być dobre, to nie pasuje do założeń tego systemu. Chodzi o to, żeby zwierzęta miały przez cały rok odpowiednią opiekę i stabilne środowisko, a to trudno osiągnąć, jak korzysta się z naturalnej ściółki. Dodatkowo, to może prowadzić do problemów z patogenami i większego ryzyka chorób. Utrzymywanie zwierząt latem na pastwisku, a zimą w budynku, też mija się z celem alkierzowym, bo zakłada sezonowe zmiany w ich miejscu pobytu. To może być stresujące dla zwierząt i wpłynąć na ich zdrowie oraz dietę. A trzymanie ich na uwięzi to już w ogóle nie wpisuje się w nowoczesne standardy hodowlane, które mówią, że zwierzęta powinny mieć odpowiednią przestrzeń do ruchu i interakcji. Taki sposób działania po prostu odbiera im swobodę i naturalne zachowawcze potrzeby.

Pytanie 14

Substancją przeciwutleniającą, stosowaną w karmach w celu zapobiegania jełczeniu tłuszczów, jest

A. witamina A
B. witamina D
C. witamina C
D. witamina B
Pojęcie antyoksydantów jest często mylone z innymi grupami witamin, co prowadzi do błędnych wniosków na temat ich zastosowania. Witamina A, znana przede wszystkim z roli w prawidłowym widzeniu i funkcjonowaniu układu odpornościowego, nie ma właściwości antyoksydacyjnych, które mogłyby skutecznie przeciwdziałać procesowi jełczenia tłuszczów. Jej głównym działaniem jest wspieranie zdrowia skóry i błon śluzowych. Witamina B to grupa witamin rozpuszczalnych w wodzie, która jest kluczowa dla metabolizmu energetycznego, ale nie działa jako antyoksydant w kontekście stabilizacji tłuszczy. Witamina D, odpowiedzialna za regulację gospodarki wapniowej, także nie pełni funkcji antyoksydacyjnych i nie wpływa na procesy jełczenia. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie witaminy mają podobne właściwości, co jest nieprawdziwe. W rzeczywistości każda witamina ma swoje unikatowe funkcje i zastosowania, a ich rola w diecie zwierząt hodowlanych jest ściśle określona przez badania naukowe i standardy branżowe. Zrozumienie różnic w działaniu tych substancji jest kluczowe dla skutecznego zarządzania dietą zwierząt oraz dla jakości produkowanych pasz.

Pytanie 15

Jakie czynniki wpływają na zapotrzebowanie bytowe krowy?

A. wydajność mleka
B. typ oraz rasa krowy
C. masa ciała krowy
D. zawartość tłuszczu w mleku
Zapotrzebowanie bytowe krowy, czyli ilość energii i składników odżywczych niezbędnych do utrzymania podstawowych funkcji życiowych, w dużej mierze zależy od masy ciała zwierzęcia. Większe krowy wymagają większej ilości energii, aby utrzymać swoje funkcje metaboliczne, co jest związane z ich większą powierzchnią ciała i masą mięśniową. Przykładem może być różnica w zapotrzebowaniu między krową o masie 500 kg a krową o masie 700 kg, gdzie ta druga potrzebuje więcej energii i składników odżywczych. W praktyce, hodowcy stosują tabele zapotrzebowania, które uwzględniają masę ciała, aby określić odpowiednią dietę dla krów, co jest kluczowe dla ich zdrowia i wydajności mlecznej. Dobrze zbilansowana dieta, oparta na masie ciała oraz potrzebach energetycznych, wpływa na kondycję zwierząt i ich zdolność do produkcji mleka, co jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się hodowlą zwierząt.

Pytanie 16

Księgi dotyczące zwierząt hodowlanych składają się z elementów

A. głównej i wstępnej
B. pierwszej i drugiej
C. głównej i załączników
D. wstępnej i końcowej
Odpowiedź, że księgi zwierząt hodowlanych mają część główną i wstępną, jest jak najbardziej słuszna. Wiesz, to wszystko jest uregulowane przez różne normy, na przykład Ustawę o ochronie zwierząt. W części głównej znajdziesz istotne info o zwierzakach, takie jak ich pochodzenie, wartość hodowlana i stan zdrowia. Z kolei ta wstępna część mówi o tym, po co w ogóle te księgi są prowadzone, jakie są zasady ich działania i co trzeba zrobić, żeby zwierzęta zostały zarejestrowane. Struktura tych ksiąg ma na celu ułatwienie zarządzania stadem, co jest mega ważne w hodowli. Jak się dobrze to robi, to później wszystko jest jasne i proste, co pomaga utrzymać jakość hodowli oraz przestrzegać przepisów. Warto pamiętać, że odpowiednia struktura ksiąg ma też znaczenie podczas audytów i inspekcji związanych z dobrostanem zwierząt.

Pytanie 17

Indeks selekcyjny jest najbardziej obiektywną i porównywalną miarą wartości hodowlanej buhajów. W Polsce dla bydła mlecznego stosuje się indeks

A. PROS
B. CMS
C. PF
D. TPI
Zarówno TPI (Total Performance Index), CMS (Cow Management System), jak i PROS (Profil Reprodukcyjny i Ocena Selektywna) to indeksy, które funkcjonują w różnych systemach hodowlanych, ale nie są bezpośrednio związane z polskim systemem oceny bydła mlecznego. TPI jest stosowany głównie w Stanach Zjednoczonych i koncentruje się na ogólnej wydajności i jakości mleka, ale nie uwzględnia specyfiki polskiego rynku ani lokalnych warunków hodowlanych. CMS, z drugiej strony, to narzędzie zarządzania, które pomaga hodowcom analizować dane dotyczące krów, ale nie jest indeksem selekcyjnym w sensie oceny wartości hodowlanej. PROS jest podejściem, które koncentruje się na profilowaniu reprodukcyjnym, lecz nie pełni roli wszechstronnego wskaźnika do porównywania buhajów. Używanie tych indeksów w kontekście polskiego bydła mlecznego może prowadzić do mylnych wniosków i niewłaściwych decyzji hodowlanych. Dlatego kluczowe jest stosowanie indeksu PF, który jest dopasowany do lokalnych warunków, co zapewnia bardziej precyzyjne i rzetelne informacje na temat wartości hodowlanej buhajów. Zrozumienie i umiejętność korzystania z odpowiednich narzędzi selekcyjnych jest fundamentem efektywnej hodowli bydła mlecznego, a ignorowanie lokalnych standardów może skutkować nieefektywnym doborem genetycznym i nieoptymalnymi wynikami produkcyjnymi.

Pytanie 18

Wartość naturalnego oświetlenia w obiektach inwentarskich ustala się jako proporcję powierzchni okien do powierzchni

A. sufitu
B. ścian
C. legowisk
D. podłogi
Poprawna odpowiedź to stosunek powierzchni okien do powierzchni podłogi. Zgodnie z normami budowlanymi i wymaganiami dotyczącymi oświetlenia naturalnego, kluczowym czynnikiem jest zapewnienie odpowiedniego poziomu oświetlenia, który jest niezbędny dla zdrowia i dobrostanu zwierząt. W budynkach inwentarskich, takim jak obory czy chlewnie, odpowiednia ilość światła dziennego ma zasadnicze znaczenie dla poprawy warunków życia zwierząt, co z kolei wpływa na ich wydajność i zdrowie. Wartości te są często regulowane przez normy, takie jak PN-EN 12464-1, które wskazują na minimalny poziom oświetlenia dla różnych typów pomieszczeń. Obliczenie powierzchni okien w stosunku do powierzchni podłogi umożliwia oszacowanie, czy dane pomieszczenie spełnia te normy. W praktyce, na przykład w oborach, zaleca się, aby powierzchnia okien wynosiła co najmniej 10% powierzchni podłogi, co pozwala na efektywne doświetlenie pomieszczenia przy jednoczesnym minimalizowaniu kosztów energii.

Pytanie 19

Czubki kopyt są skierowane do wewnątrz, co powoduje, że zewnętrzne ścianki kopyt znoszą większy ciężar niż te wewnętrzne, i to pod ostrzejszym kątem. Czasami tylko jedna noga może ujawniać tę deformację. Konie przy takiej postawie często w ruchu bilardują. Taki układ występuje często w przypadku tylnych nóg o kształcie krowim.

A. poprawna
B. krowia
C. zgodna
D. szpotawa
Postawa szpotawa, opisująca zjawisko, w którym kopyta koni są ustawione w taki sposób, że czubki kopyt wskazują do środka, prowadzi do większego obciążenia zewnętrznych ściank kopyt. W praktyce klinicznej rozpoznawanie postawy szpotawą jest kluczowe, ponieważ może wpływać na biomechanikę ruchu konia, co z kolei wpływa na jego wydajność i zdrowie. Tego typu postawa może prowadzić do problemów ze stawami oraz niewłaściwego rozkładu ciężaru ciała, co jest szczególnie istotne w kontekście sportów jeździeckich. Właściwe monitorowanie i korekcja postawy szpotawą powinny być realizowane przez wykwalifikowanych specjalistów, którzy mogą wdrożyć odpowiednie programy treningowe oraz skorygować obuwie, co pomoże zminimalizować ryzyko kontuzji. Dodatkowo, zrozumienie mechaniki ruchu koni z taką postawą jest istotne w kontekście ich ogólnego dobrostanu oraz długotrwałej wydajności.

Pytanie 20

Jakie urządzenie służy do pomiaru prędkości przepływu powietrza w pomieszczeniu inwentarskim?

A. higrometr
B. termometr
C. anemometr
D. wakuometr
Wakuometr to instrument używany do pomiaru ciśnienia w układzie pneumatycznym, a nie do oceny szybkości przepływu powietrza. Pomiar ciśnienia może dostarczyć informacji o różnicy ciśnień, lecz nie przekłada się bezpośrednio na prędkość przepływu powietrza, co jest kluczowe w kontekście potrzeb inwentarskich. Termometr, z kolei, służy do pomiaru temperatury, co może być pomocne w ocenie warunków środowiskowych, ale nie dostarcza danych dotyczących szybkości powietrza. Higrometr jest używany do pomiaru wilgotności powietrza, co ma znaczenie dla komfortu zwierząt, ale również nie odnosi się do prędkości przepływu. W kontekście pomieszczeń inwentarskich, zrozumienie różnicy między tymi urządzeniami jest kluczowe, aby nie popełniać błędów w doborze odpowiednich narzędzi do monitorowania warunków. Częstym błędem jest zakładanie, że pomiar ciśnienia lub temperatury może dostarczyć wystarczających informacji na temat przepływu powietrza. To prowadzi do nieefektywności w zarządzaniu mikroklimatem, co z kolei może negatywnie wpłynąć na zdrowie i wydajność zwierząt. Dlatego tak ważne jest użycie odpowiednich instrumentów pomiarowych, takich jak anemometry, w celu uzyskania precyzyjnych danych, które są niezbędne do podejmowania właściwych decyzji w zakresie wentylacji i utrzymania odpowiednich warunków w obiektach inwentarskich.

Pytanie 21

Czym jest mizdrowanie skóry?

A. oczyszczaniem skóry z pozostałości tłuszczu i innych zanieczyszczeń przy pomocy trocin.
B. kształtowaniem skóry na specjalnym narzędziu.
C. zachowaniem skóry przy użyciu chemikaliów.
D. pozbywaniem się z powierzchni skóry resztek tkanki łącznej, mięsnej oraz tłuszczowej.
Mizdrowanie skóry, definiowane jako proces usunięcia resztek tkanki łącznej, mięsnej i tłuszczu, jest kluczowym etapem w obróbce skóry, szczególnie w przemyśle garbarskim. Umożliwia ono uzyskanie materiału o wysokiej jakości, który może być następnie poddany dalszym procesom, takim jak garbowanie i wykańczanie. W praktyce, mizdrowanie polega na ręcznym lub mechanicznym usuwaniu zanieczyszczeń z powierzchni skóry, co pozwala na uzyskanie czystego i jednolitego surowca. Właściwe przeprowadzenie tego etapu jest niezbędne dla zachowania trwałości i estetyki końcowego produktu, ponieważ pozostałości organiczne mogą prowadzić do degradacji materiału. Dobrze przeprowadzone mizdrowanie przyczynia się do lepszej przyswajalności środków chemicznych używanych w kolejnych etapach obróbki, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Na przykład, w procesie garbowania, czysta skóra reaguje lepiej na środki chemiczne, co wpływa na jakość finalnego wyrobu. Wiedza na temat mizdrowania skóry jest nieoceniona dla specjalistów zajmujących się obróbką skóry, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie całym procesem produkcyjnym.

Pytanie 22

Zabieg trokarowania nie jest przeprowadzany

A. u bydła
B. u owiec
C. u świń
D. u kóz
Zabiegi trokarowania u bydła, owiec oraz kóz są stosowane w odpowiednich okolicznościach, co może wprowadzać w błąd osoby, które mylnie zakładają, że te zwierzęta nie mogą być poddawane tej procedurze. W rzeczywistości, trokarowanie jest techniką stosowaną w weterynarii do usuwania nadmiaru gromadzących się gazów lub płynów w jamie brzusznej, co może być szczególnie istotne w przypadku bydła, u którego wystąpienie wzdęć może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. W przypadku owiec, trokarowanie również może być konieczne w sytuacjach kryzysowych, a u kóz, choć rzadziej, sytuacje wymagające interwencji mogą się zdarzyć. Warto podkreślić, że każdy z tych gatunków ma swoje specyficzne wymagania i ryzyka związane z procedurą. W przypadku świń, ich budowa anatomiczna i sposób metabolizowania gazów sprawiają, że trokarowanie nie jest zalecane, a inne metody interwencji, takie jak leki przeciwdziałające wzdęciom, są preferowane. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowej diagnostyki i leczenia w praktyce weterynaryjnej, a także dla zapewnienia dobrostanu zwierząt. Wszelkie zabiegi powinny być przeprowadzane przez wykwalifikowany personel, który posiada odpowiednią wiedzę na temat anatomii i fizjologii zwierząt, aby uniknąć poważnych powikłań.

Pytanie 23

Która z wymienionych pasz ma właściwości mlekopędne?

A. Siemię lniane
B. Śruta żytnia
C. Ziemniaki parowane
D. Otręby pszenne
Otręby pszenne wykazują działanie mlekopędne, co czyni je cennym składnikiem diety kobiet karmiących. Zawierają one błonnik, który wspomaga perystaltykę jelit i przyczynia się do poprawy wchłaniania składników odżywczych. Dzięki temu mogą wspierać laktację, poprawiając zarówno ilość, jak i jakość mleka. W praktyce, otręby pszenne mogą być stosowane jako dodatek do różnych potraw, jak jogurty, musli czy wypieki, co ułatwia ich włączenie do codziennej diety. Rekomenduje się ich spożycie w umiarkowanych ilościach, aby uniknąć nadmiernego obciążenia układu pokarmowego. Warto również pamiętać, że ich wpływ na laktację może być wspierany przez odpowiednią podaż płynów oraz zrównoważoną dietę bogatą w inne składniki odżywcze. Ponadto, w przypadku jakichkolwiek wątpliwości, warto skonsultować się z lekarzem lub dietetykiem specjalizującym się w żywieniu matek karmiących. Zgodnie z wytycznymi organizacji zdrowotnych, włączenie otrębów pszennych do diety może być korzystne, jednak zawsze powinno odbywać się z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb organizmu.

Pytanie 24

Nawozy naturalne w formie płynnej (gnojowica, gnojówka) powinny być

A. regularnie wywożone na pola
B. przechowywane na płytach wspólnie z obornikiem
C. rozlewane na polach w zimowym okresie
D. przechowywane w szczelnych pojemnikach
Rozlewanie nawozów naturalnych na polach w okresie zimowym jest praktyką, która może prowadzić do poważnych problemów ekologicznych. W czasie zimy, gleba jest często zamarznięta, co ogranicza jej zdolność do wchłaniania nawozów. W efekcie, substancje odżywcze mogą zostać spłukane przez opady deszczu lub topniejący śnieg do zbiorników wodnych, co prowadzi do eutrofizacji wód. Eutrofizacja jest zjawiskiem, które powoduje nadmierny rozwój alg i degradację jakości wody, co ma negatywny wpływ na życie wodne. Przechowywanie nawozów na płytach razem z obornikiem natomiast, nie tylko utrudnia ich efektywne wykorzystanie, ale również zwiększa ryzyko emisji odorów i zanieczyszczeń do atmosfery. Niewłaściwe składowanie może prowadzić do rozwoju patogenów oraz szkodników, co jest sprzeczne z zasadami bioasekuracji w rolnictwie. Wywożenie nawozów regularnie na pola bez odpowiednich regulacji i analizy gleby może prowadzić do ich nadmiaru, co także może przyczynić się do zanieczyszczenia wód gruntowych. Dobre praktyki w zakresie zarządzania nawozami naturalnymi wskazują na konieczność ich przechowywania w odpowiednich warunkach, co zapewni nie tylko bezpieczeństwo ekologiczne, ale także efektywność produkcji rolniczej.

Pytanie 25

Oblicz zapotrzebowanie na sianokiszonkę dla gospodarstwa, które posiada 65 krów. Dzienna ilość sianokiszonki wynosi 15 kg na sztukę. Czas karmienia paszą trwa 200 dni. Rezerwa na pasze objętościowe stanowi 20%

A. 234 t
B. 975 kg
C. 195 t
D. 3 t
Aby obliczyć zapotrzebowanie na sianokiszonkę dla gospodarstwa hodującego 65 krów, należy uwzględnić dzienną dawkę sianokiszonki wynoszącą 15 kg na sztukę oraz okres żywienia paszą trwały przez 200 dni. Zatem dzienne zapotrzebowanie na sianokiszonkę dla całego stada wynosi: 65 krów * 15 kg = 975 kg dziennie. Następnie, aby obliczyć całkowite zapotrzebowanie na paszę na 200 dni, należy pomnożyć dzienne zapotrzebowanie przez liczbę dni: 975 kg * 200 dni = 195000 kg, co przekłada się na 195 ton. Jednakże, biorąc pod uwagę 20% rezerwę na pasze objętościowe, musimy zwiększyć tę wartość. Rezerwa 20% oznacza, że musimy dodać do całkowitego zapotrzebowania 20% tej wartości: 195000 kg * 0.2 = 39000 kg. Zatem całkowite zapotrzebowanie z rezerwą wynosi 195000 kg + 39000 kg = 234000 kg, co odpowiada 234 ton. Stosowanie rezerw w paszach objętościowych jest niezwykle istotne w hodowli bydła, ponieważ zapewnia bezpieczeństwo i ciągłość żywienia zwierząt, szczególnie w przypadku nieprzewidzianych okoliczności, takich jak zmiany w dostępności paszy czy jej jakość.

Pytanie 26

Sprzedaż zwierząt powinna być rozważona w sytuacji, gdy bilans pasz jest

A. zerowy
B. zrównoważony
C. dodatni
D. ujemny
Bilans pasz zrównoważony nie jest sytuacją, w której sprzedaż zwierząt byłaby uzasadniona. W takim przypadku ilość paszy jest dostosowana do potrzeb zwierząt, co oznacza, że nie ma konieczności podejmowania drastycznych decyzji, jak sprzedaż. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że zrównoważony bilans pasz oznacza, że stado nie potrzebuje żadnych zmian, co może prowadzić do stagnacji w zarządzaniu. Powinno się raczej dążyć do optymalizacji produkcji, co w dłuższej perspektywie może przynieść korzyści. Bilans zerowy, z drugiej strony, sugerowałby, że posiadane zasoby są dokładnie równe potrzebom, co nie uwzględnia zmienności w zapotrzebowaniu na pasze w różnych okresach, takich jak sezon laktacji czy wzrost młodych zwierząt. Dążenie do bilansu dodatniego nie oznacza również, że można zignorować konieczność dostosowania liczby zwierząt w stadzie do dostępnych zasobów. Zbyt duża liczba zwierząt w stosunku do dostępnej paszy prowadzi do niedożywienia, co z kolei skutkuje obniżeniem wydajności i zdrowia zwierząt. Optymalne zarządzanie stadem powinno opierać się na regularnej analizie bilansu pasz oraz elastyczności w podejmowaniu decyzji, co nie może być oparte na niewłaściwych założeniach dotyczących bilansu.

Pytanie 27

Rzeczywista płodność to ilość

A. żywych prosiąt w okresie do 21 dnia życia
B. prosiąt pozyskanych od jednej lochy w ciągu roku
C. komórek jajowych gotowych do zapłodnienia w trakcie owulacji
D. prosiąt żywych uzyskanych w miocie
Wybór niepoprawnych odpowiedzi wskazuje na szereg nieporozumień dotyczących definicji płodności rzeczywistej oraz jej pomiaru w kontekście hodowli trzody chlewnej. Odpowiedź sugerująca, że płodność rzeczywista to liczba prosiąt żywych w okresie do 21 dnia życia, myli się, gdyż nie uwzględnia całkowitej liczby prosiąt uzyskanych w miocie, a jedynie ich przetrwanie do konkretnego momentu. Tymczasem płodność rzeczywista ma na celu ocenę całkowitej wydajności reprodukcyjnej lochy, co oznacza, że wszystkie prosięta urodzone w miocie powinny być brane pod uwagę, a nie tylko te, które przeżyły do 21. dnia życia. Inna podana odpowiedź sugerująca liczbę prosiąt uzyskanych od jednej lochy w ciągu roku jest również mylna, ponieważ dotyczy rocznej produkcji, a płodność rzeczywista jest mierzona na poziomie miotu, co bardziej precyzyjnie oddaje efektywność pojedynczego porodu. Ostatnia odpowiedź odnosząca się do komórek jajowych zdolnych do zapłodnienia w czasie owulacji jest również błędna, ponieważ odnosi się do aspektów biologii reprodukcyjnej, a nie do miary płodności jako takiej. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest mylenie aspektów biologicznych z praktycznymi miarami wydajności w hodowli, co może prowadzić do niewłaściwych strategii zarządzania stadem oraz nieoptymalnych decyzji dotyczących reprodukcji.

Pytanie 28

Aby polepszyć właściwości jakościowe wołowiny pochodzącej z hodowli krów mlecznych, stosuje się krzyżowanie towarowe krów mlecznych z buhajami ras mięsnych. Do takiego krzyżowania zazwyczaj wybiera się buhaja rasy

A. Jersey
B. Angler
C. Ayrshire
D. Hereford
Krzyżowanie krów mlecznych z buhajami ras mięsnych, takimi jak Hereford, ma na celu poprawę cech jakościowych mięsa, co jest kluczowe w produkcji wołowiny. Rasa Hereford jest znana ze swojej efektywności w produkcji mięsa o wysokiej jakości, co wynika z jej doskonałego przyrostu masy oraz korzystnego stosunku mięsa do kości. Praktyczne zastosowanie krzyżowania z buhajem Hereford polega na uzyskaniu potomstwa, które łączy cechy mleczne krów z walorami mięsnymi Hereforda. Dzięki temu uzyskuje się cielęta, które są bardziej odporne na choroby, lepiej przyrastają, a także mają wyższy wskaźnik jakości mięsa. W wielu krajach, takich jak Stany Zjednoczone czy Australia, krzyżowanie to stało się standardową praktyką w hodowli bydła, co przyczynia się do wzrostu rentowności gospodarstw poprzez zwiększenie jakości produkowanej wołowiny oraz poprawę efektywności ekonomicznej. Włączenie buhaja Hereford do programu hodowlanego jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, gdzie kluczowe jest łączenie cech różnych ras, aby maksymalizować korzyści zarówno ekonomiczne, jak i produkcyjne.

Pytanie 29

Po przeprowadzeniu uboju gospodarczego tucznika przed jego sprzedażą, mięso musi być koniecznie zbadane na obecność

A. nicieni.
B. włośni.
C. owsików.
D. salmonelli.
Odpowiedź "włośni" jest prawidłowa, ponieważ przed sprzedażą mięsa wieprzowego, szczególnie tucznika, konieczne jest badanie na obecność włośni (Trichinella spiralis). Włośnica to poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego, związane z konsumpcją niedogotowanego mięsa zarażonych zwierząt. Badania na obecność włośni są standardem w branży mięsnej, co wynika z przepisów prawa oraz zasad dobrej praktyki w produkcji żywności. W instytucjach zajmujących się kontrolą jakości żywności, takich jak sanepid, przeprowadza się rygorystyczne analizy mięsa, aby zapewnić, że nie stanowi ono zagrożenia dla konsumentów. W przypadku pozytywnego wyniku badania na włośnie, mięso nie może być sprzedawane, co podkreśla znaczenie prewencji w zapobieganiu chorobom. Praktycznym przykładem może być wprowadzenie procedur kontrolnych w rzeźniach, które zapewniają regularne badania próbek mięsa na obecność włośni, co jest nie tylko wymogiem prawnym, ale również działania na rzecz ochrony zdrowia publicznego.

Pytanie 30

Terminowe usuwanie zawiązków rogów u cieląt polega na ich

A. wypalaniu
B. wycinaniu
C. wymrażaniu przy użyciu ciekłego azotu
D. wytrawianiu środkiem chemicznym
Usuwanie zawiązków rogów u cieląt metodą termiczną, czyli wypalanie, polega na zastosowaniu wysokotemperaturowego narzędzia, które powoduje koagulację tkanek w miejscu, gdzie zawiązki rogów się znajdują. Proces ten prowadzi do zniszczenia tkanki rogowej, co uniemożliwia dalszy rozwój rogów. Wypalanie zawiązków rogów to technika, która jest zgodna z zaleceniami weterynaryjnymi i stosowana szeroko w praktykach hodowlanych. Przykładowo, technika ta zapewnia minimalizację krwawienia i mało inwazyjny charakter, co sprzyja szybkiej regeneracji tkanek po zabiegu. Wypalanie jest również preferowane ze względu na mniejsze ryzyko zakażeń w porównaniu do bardziej inwazyjnych metod, takich jak wycinanie. Stosowanie tej metody powinno być przeprowadzane przez wykwalifikowany personel, w odpowiednich warunkach sanitarnych, co podkreśla znaczenie standardów branżowych w zapewnieniu dobrostanu zwierząt podczas takich zabiegów.

Pytanie 31

Jaką paszę dietetyczną wykorzystuje się w żywieniu koni?

A. mesz
B. słoma z żyta
C. kiszonka kukurydziana
D. żyto w formie ziaren
Mesz to specjalnie przygotowana pasza dietetyczna dla koni, która ma na celu wspieranie ich zdrowia i kondycji. Obejmuje ona mieszankę różnych składników, takich jak zboża, siemię lniane i dodatki witaminowo-mineralne, które dostarczają niezbędnych składników odżywczych. Mesz jest szczególnie zalecany dla koni w okresach intensywnego wysiłku fizycznego, rekonwalescencji lub w przypadku problemów trawiennych, ponieważ pomocniczo działa na układ pokarmowy, nawadnia organizm oraz wspiera procesy regeneracyjne. Stosowanie meszu powinno być zgodne z zaleceniami specjalistów w dziedzinie żywienia koni, aby zapewnić optymalny dobrostan zwierząt. Dodatkowo, w praktyce często łączy się go z innymi rodzajami pasz, aby dostarczyć koniom zróżnicowaną dietę, bogatą w białko, błonnik oraz niezbędne minerały, co jest zgodne z zasadami żywienia opartego na indywidualnych potrzebach danego konia.

Pytanie 32

Wpis do księgi hodowlanej loch następuje na podstawie wniosku

A. osoby upoważnionej przez prowadzącego księgi
B. zootechnika
C. pracownika ARiMR
D. hodowcy
Odpowiedź "hodowcy" jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi hodowli zwierząt, to hodowca jest osobą odpowiedzialną za zgłaszanie lochy do księgi hodowlanej. W praktyce oznacza to, że hodowca musi dostarczyć odpowiednie dokumenty oraz informacje dotyczące zwierzęcia, takie jak jego pochodzenie, status zdrowotny oraz dane dotyczące użytkowania w hodowli. Księga hodowlana jest kluczowym elementem w systemie zarządzania hodowlą, ponieważ pozwala na monitorowanie cech genetycznych zwierząt oraz prowadzenie odpowiednich działań selekcyjnych. Przykładem może być hodowla świń, gdzie właściwe prowadzenie księgi hodowlanej wpływa na jakość produkcji mięsnej oraz zdrowotność populacji. Warto również zaznaczyć, że zgodność z normami prowadzenia ksiąg hodowlanych jest istotna dla uzyskania certyfikatów jakości oraz wsparcia finansowego w ramach funduszy unijnych.

Pytanie 33

Słomkę z zamrożonym nasieniem byka należy niezwłocznie po wyjęciu z pojemnika podgrzać w ciepłej wodzie lub w elektrycznej rozmrażarce do nasienia, w temperaturze

A. 40°C
B. 42°C
C. 32°C
D. 37°C
Odpowiedź 37°C jest prawidłowa, ponieważ jest to temperatura, która najlepiej sprzyja procesowi rozmrażania komórek nasienia buhaja. Ogrzewanie nasienia do tej temperatury ma na celu maksymalne zachowanie jego żywotności i jakości. Standardowe procedury stosowane w inseminacji zwierząt gospodarskich wskazują na konieczność precyzyjnego kontrolowania temperatury, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia komórek plemnikowych. Jeżeli nasienie jest zbyt szybko rozmrażane lub poddawane zbyt wysokiej temperaturze, może dojść do uszkodzeń błony komórkowej plemników, co prowadzi do obniżenia ich zdolności do zapłodnienia. W praktyce, użycie kąpieli wodnej o stałej temperaturze 37°C przez kilka minut zapewnia optymalne warunki do rozmrażania, co potwierdzają liczne badania naukowe oraz standardy takie jak te opracowane przez Międzynarodową Federację Wymiany Geneticznej (IFAG).

Pytanie 34

Krowa została pomyślnie unasienniona 15 stycznia. Jaki jest przewidywany termin porodu?

A. 15 sierpnia
B. 1 września
C. 1 sierpnia
D. 15 października
Odpowiedź 15 października jest poprawna, ponieważ typowy cykl ciążowy krowy trwa około 280 dni, co przekłada się na 9 miesięcy. Licząc od daty unasiennienia, czyli 15 stycznia, dodajemy 280 dni, co daje nam termin porodu przypadający na 15 października. To podejście jest zgodne z praktykami weterynaryjnymi i hodowlanymi, które wskazują na konieczność monitorowania cyklu reprodukcyjnego zwierząt, aby przewidzieć datę porodu. Umożliwia to nie tylko odpowiednie przygotowanie się do przyjęcia nowego cielęcia, ale także zapewnia właściwą opiekę zdrowotną krowie w okresie ciąży. Warto również pamiętać, że różne czynniki, takie jak zdrowie matki i warunki hodowlane, mogą wpływać na dokładność przewidywania terminu porodu, stąd ważne jest, aby hodowcy posiadali doświadczenie oraz korzystali z narzędzi do monitorowania cykli płodowych zwierząt. Dobre praktyki w hodowli bydła mlecznego zakładają regularne konsultacje z lekarzem weterynarii w celu oceny stanu zdrowia i monitorowania ciąży."

Pytanie 35

Czym jest trymowanie u psów?

A. usuwanie kamienia nazębnego
B. pozbywanie się woskowiny i włosów z uszu
C. przycinanie pazurów
D. eliminowanie martwej sierści
Trymowanie u psów odnosi się do usuwania martwej sierści, co jest istotnym elementem pielęgnacji zwierząt. Regularne usuwanie martwego włosa ma kluczowe znaczenie dla zdrowia skóry i sierści psa, ponieważ pozwala na lepszą cyrkulację powietrza i zmniejsza ryzyko wystąpienia problemów dermatologicznych. W zależności od rasy psa, różne techniki trymowania mogą być stosowane, takie jak trymer ręczny, nożyczki czy maszynki do strzyżenia. Na przykład, w przypadku ras szorstkowłosych, takich jak Airedale Terrier, trymowanie jest nie tylko konieczne dla estetyki, ale także dla zdrowia, ponieważ zapobiega ona matowieniu sierści i infekcjom skórnym. Dobrą praktyką jest także konsultacja z groomerem, który pomoże określić, jak często powinno się przeprowadzać trymowanie, aby zapewnić psu komfort i zdrowie. Ponadto, regularne trymowanie może pomóc w identyfikowaniu ewentualnych problemów zdrowotnych, takich jak podrażnienia skóry czy pasożyty.

Pytanie 36

Jakie narzędzie wykorzystuje się do korekcji racic u bydła?

A. kleszczy czołowych
B. trokaru metalowego
C. peana prostego
D. kleszczy Burdizzo
Korekcja racic u bydła jest kluczowym zabiegiem weterynaryjnym, mającym na celu zapobieganie i leczenie schorzeń racic, takich jak zapalenie, wrastanie oraz inne deformacje. Kleszcze czołowe są narzędziem specjalistycznym, które umożliwiają precyzyjne i bezpieczne przycinanie nadmiaru rogu racicy, co jest istotne dla zachowania zdrowia zwierzęcia. Użycie kleszczy czołowych pozwala na dokładne dopasowanie siły nacisku oraz kontrolę nad kierunkiem cięcia, co jest niezbędne w przypadku wrażliwych tkanek. W praktyce weterynaryjnej, aby zapewnić optymalne warunki, przed zabiegiem zaleca się dokładne oczyszczenie i zdezynfekowanie racicy, co minimalizuje ryzyko infekcji. Ponadto, po korekcji warto przeprowadzić obserwację stanu zdrowia bydła, aby upewnić się, że nie występują żadne niepożądane objawy. Dobrą praktyką jest również regularne kontrolowanie stanu racic, co pozwala na wczesne wykrycie problemów i podjęcie odpowiednich działań.

Pytanie 37

W gospodarstwach ulokowanych na OSN konieczne jest magazynowanie nawozów naturalnych przez czas nie krótszy niż

A. 3 miesiące
B. 4 miesiące
C. 5 miesięcy
D. 6 miesięcy
Odpowiedź 3, czyli przechowywanie nawozów naturalnych przez co najmniej 6 miesięcy, jest zgodna z obowiązującymi normami, takie jak dyrektywy unijne dotyczące zarządzania nawozami w gospodarstwach rolnych. Kluczowym celem tego wymogu jest zminimalizowanie ryzyka zanieczyszczenia gleby i wód gruntowych oraz zapewnienie odpowiedniej jakości nawozów. Przechowywanie nawozów przez dłuższy okres pozwala na ich naturalne rozkładanie się, co zwiększa ich efektywność nawożenia i zmniejsza potencjalne emisje gazów cieplarnianych, takich jak amoniak. Przykładem dobrej praktyki jest stosowanie pojemników do przechowywania nawozów, które są dobrze wentylowane i chronione przed deszczem, co zapobiega ich wypłukiwaniu i zanieczyszczaniu środowiska. Długoterminowe przechowywanie nawozów również ułatwia ich późniejsze zastosowanie w odpowiednich warunkach, co jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju rolnictwa i ochrony bioróżnorodności.

Pytanie 38

Aby zabezpieczyć budynek inwentarski przed gryzoniami, postanowiono umieścić stacje deratyzacyjne co 20 m. Ile takich stacji należy zamontować w zewnętrznej części chlewni, której długość wynosi 72 m, a szerokość 18 m?

A. 16 stacji
B. 5 stacji
C. 9 stacji
D. 12 stacji
Prawidłowa odpowiedź wynika z obliczenia liczby stacji deratyzacyjnych potrzebnych do ochrony zewnętrznej strefy chlewni. W pierwszej kolejności obliczamy obwód strefy zewnętrznej chlewni, która ma długość 72 m i szerokość 18 m. W tym przypadku, aby określić, ile stacji należy ustawić wzdłuż obwodu, przyjmujemy, że stacje są rozmieszczone co 20 m. Obwód można obliczyć jako: 2 * (72 + 18) = 180 m. Następnie dzielimy całkowitą długość obwodu przez odległość pomiędzy stacjami: 180 m / 20 m = 9. Oznacza to, że aby skutecznie zabezpieczyć cały obszar przed gryzoniami, należy ustawić 9 stacji deratyzacyjnych. Jest to zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania szkodnikami, które zalecają rozmieszczanie stacji w regularnych odstępach, aby zapewnić efektywną kontrolę nad populacją gryzoni.

Pytanie 39

Opis dotyczy rasy świń, która jest średniej wielkości rasą mięsnych, charakteryzującą się późnym dojrzewaniem i szybkim wzrostem, ma czarne umaszczenie oraz biały pas, który jest różnej szerokości i biegnie przez łopatki, przednie kończyny oraz brzuch.

A. hampshire
B. złotnicka pstra
C. duroc
D. pietrain
Rasa hampshire to jedna z najbardziej rozpoznawalnych ras świń, szczególnie w kontekście produkcji mięsnej. Cechuje się charakterystycznym czarnym umaszczeniem z białym pasem, co jest jednym z jej najważniejszych wyróżników. Te świnie są klasyfikowane jako średniej wielkości, co sprawia, że są idealne do intensywnej produkcji mięsa. Późne dojrzewanie hampshire oznacza, że osiągają pełną wagę rzeźną po dłuższym czasie, jednak ich szybki przyrost masy ciała sprawia, że są efektywne w hodowli. W praktyce, hodowcy wykorzystują te cechy do produkcji wysokiej jakości mięsa, które ma dobre walory smakowe oraz korzystny stosunek mięsa do tłuszczu. Rasa ta dobrze radzi sobie w różnych systemach hodowlanych, a jej genotyp przyczynia się do poprawy wydajności innych ras, gdy jest stosowana w programach krzyżowania. Dodatkowo, hampshire jest ceniona za odporność na choroby oraz łatwość w utrzymaniu, co czyni ją popularnym wyborem wśród producentów świń na całym świecie.

Pytanie 40

Zgłoszenie zakupu cielęcia do ARiMR powinno nastąpić w jakim terminie?

A. 14 dni od daty zakupu
B. 30 dni od daty zakupu
C. 7 dni od daty zakupu
D. 3 dni od daty zakupu
Zgłoszenie zakupu cielęcia do Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR) w terminie 7 dni od daty zakupu jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa. Zgodnie z regulacjami dotyczącymi wsparcia rolników, termin ten ma na celu zapewnienie odpowiedniej dokumentacji i monitorowania obrotu zwierzętami, co jest kluczowe dla zdrowia publicznego i bioasekuracji. W praktyce, rolnik, który dokonuje zakupu cielęcia, powinien jak najszybciej zgłosić tę transakcję, aby uniknąć ewentualnych konsekwencji prawnych i finansowych, takich jak kary administracyjne. Ponadto, szybkie zgłoszenie zakupu umożliwia ARiMR śledzenie populacji zwierząt i ich zdrowia, co jest niezbędne do realizacji programów wsparcia i monitorowania chorób zwierzęcych. Warto także pamiętać, że zgłoszenie to może być realizowane elektronicznie, co usprawnia cały proces oraz zapewnia większą dokładność danych.