Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 5 maja 2025 14:54
Data zakończenia: 5 maja 2025 15:08

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zaprezentowany diagram ilustruje zasadę funkcjonowania skanera

A. 3D

B. bębnowego

C. płaskiego

D. ręcznego

Skanery 3D to naprawdę ciekawe urządzenia. Działają na zasadzie analizy odbitego światła lub lasera z obiektu, co pozwala stworzyć jego cyfrowy model w 3D. Fajnie, że skanowanie opiera się na triangulacji – projektor rzuca wzór na obiekt, a kamera wychwytuje zmiany, co daje doskonały obraz kształtu. Można je wykorzystać w wielu dziedzinach, od inżynierii odwrotnej po sztukę i medycynę. Dzięki nim można tworzyć precyzyjne modele protetyczne czy nawet wizualizacje, które pomagają w zrozumieniu struktur anatomicznych. W przemyśle też odgrywają dużą rolę, bo pozwalają na kontrolę jakości produktów i poprawiają efektywność produkcji. Dodatkowo, te zaawansowane algorytmy przetwarzania obrazu sprawiają, że generowanie modeli 3D jest szybkie i zgodne z trendami współczesnej technologii, jak Industry 4.0. Warto też dodać, że można je zintegrować z innymi systemami CAD, co czyni proces projektowy jeszcze bardziej efektywnym.

Pytanie 2

Po podłączeniu działającej klawiatury do któregokolwiek z portów USB nie ma możliwości wyboru awaryjnego trybu uruchamiania systemu Windows. Jednakże, klawiatura funkcjonuje prawidłowo po uruchomieniu systemu w standardowym trybie. Co to sugeruje?

A. uszkodzony zasilacz

B. uszkodzone porty USB

C. uszkodzony kontroler klawiatury

D. niepoprawne ustawienia BIOS-u

Niepoprawne ustawienia BIOS-u mogą być przyczyną problemów z rozpoznawaniem urządzeń peryferyjnych, takich jak klawiatura, w trybie awaryjnym systemu Windows. Ustawienia BIOS-u odpowiadają za inicjalizację sprzętu przed załadowaniem systemu operacyjnego. Jeśli opcje dotyczące USB lub klawiatury są nieprawidłowo skonfigurowane, to system nie będzie w stanie zidentyfikować klawiatury w trybie awaryjnym. Przykładowo, opcja związana z włączeniem wsparcia dla USB może być wyłączona, co skutkuje brakiem możliwości używania klawiatury w trakcie uruchamiania. W praktyce, aby rozwiązać ten problem, użytkownik powinien wejść do BIOS-u (zazwyczaj przy pomocy klawisza DEL, F2 lub F10 tuż po włączeniu komputera) i sprawdzić, czy ustawienia dotyczące USB są aktywne. W zależności od płyty głównej, może być również konieczne włączenie opcji „Legacy USB Support”, która umożliwia wykrycie starszych urządzeń USB. Dbanie o poprawne ustawienia BIOS-u jest kluczowe, aby zapewnić prawidłowe działanie systemu operacyjnego w różnych trybach.

Pytanie 3

Do kategorii oprogramowania określanego mianem malware (ang. malicious software) nie zalicza się oprogramowania typu

A. keylogger

B. computer aided manufacturing

C. scumware

D. exploit

Każda z pozostałych opcji odnosi się do oprogramowania szkodliwego, co może prowadzić do nieporozumień w rozpoznawaniu zagrożeń w cyberprzestrzeni. Oprogramowanie scumware jest formą malware, która zbiera niechciane informacje od użytkowników, często bez ich wiedzy, co może prowadzić do naruszenia prywatności. Z kolei keylogger to rodzaj spyware, który rejestruje naciśnięcia klawiszy, umożliwiając hakerom kradzież haseł i innych poufnych danych. Exploit to technika wykorzystywana do atakowania luk w oprogramowaniu, co pozwala na zdobycie nieautoryzowanego dostępu do systemów. Wybór tych odpowiedzi może wynikać z nieznajomości klasyfikacji oprogramowania lub mylenia różnych typów aplikacji. Kluczowe jest zrozumienie, że malware jest narzędziem przestępczym, które ma na celu wyrządzenie szkody, podczas gdy oprogramowanie takie jak CAM działa w przeciwnym kierunku, wspierając rozwój i efektywność produkcji. Zrozumienie tej różnicy jest istotne dla skutecznego zarządzania bezpieczeństwem informatycznym oraz wdrażania odpowiednich środków ochrony w organizacjach.

Pytanie 4

Co umożliwia połączenie trunk dwóch przełączników?

A. zwiększenie przepustowości połączenia poprzez użycie dodatkowego portu

B. ustawienie agregacji portów, co zwiększa przepustowość między przełącznikami

C. przesyłanie ramek z różnych wirtualnych sieci lokalnych w jednym łączu

D. zablokowanie wszystkich zbędnych połączeń na danym porcie

Połączenie typu trunk między przełącznikami pozwala na przesyłanie ramek z wielu wirtualnych sieci lokalnych (VLAN) przez jedno łącze. Standard IEEE 802.1Q definiuje sposób oznaczania ramek Ethernetowych, które muszą być przesyłane do różnych VLAN-ów. Dzięki temu rozwiązaniu można zredukować liczbę potrzebnych fizycznych połączeń między przełącznikami, co zwiększa efektywność wykorzystania infrastruktury sieciowej. Przykładowo, w dużych środowiskach, takich jak biura korporacyjne, trunking jest niezbędny do zapewnienia komunikacji pomiędzy różnymi działami, które korzystają z różnych VLAN-ów. W praktyce, trunking umożliwia także lepsze zarządzanie ruchem sieciowym i segregację danych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa i wydajności sieci. Zastosowanie trunkingów jest kluczowe w architekturze sieciowej, zwłaszcza w kontekście rozwiązań opartych na wirtualizacji, gdzie wiele VLAN-ów może współistnieć w tym samym środowisku fizycznym.

Pytanie 5

W systemie Linux wykonanie komendy passwd Ala spowoduje

A. wyświetlenie członków grupy Ala

B. pokazanie ścieżki do katalogu Ala

C. zmianę hasła użytkownika Ala

D. stworzenie konta użytkownika Ala

Użycie polecenia 'passwd Ala' w systemie Linux ma na celu ustawienie hasła dla użytkownika o nazwie 'Ala'. To polecenie jest standardowym sposobem zarządzania hasłami użytkowników na systemach zgodnych z unixowym stylem. Podczas jego wykonania, administrator systemu lub użytkownik z odpowiednimi uprawnieniami zostanie poproszony o podanie nowego hasła oraz, w niektórych przypadkach, o potwierdzenie go. Ustawienie silnego hasła jest kluczowe dla bezpieczeństwa systemu, ponieważ chroni dane użytkownika przed nieautoryzowanym dostępem. Przykładowo, w organizacjach, gdzie dostęp do danych wrażliwych jest normą, regularne zmiany haseł i ich odpowiednia konfiguracja są częścią polityki bezpieczeństwa. Dobre praktyki sugerują również stosowanie haseł składających się z kombinacji liter, cyfr oraz znaków specjalnych, co zwiększa ich odporność na ataki brute force. Warto również pamiętać, że w systemie Linux polecenie 'passwd' może być stosowane zarówno do zmiany hasła własnego użytkownika, jak i do zarządzania hasłami innych użytkowników, co podkreśla jego uniwersalność i znaczenie w kontekście administracji systemem.

Pytanie 6

Wskaż właściwą formę maski

A. 255.255.255.228

B. 255.255.255.192

C. 255.255.255.96

D. 255.255.255.64

Maska podsieci 255.255.255.192 jest poprawną postacią maski, ponieważ jest zgodna ze standardami IPv4 i prawidłowo definiuje podział sieci na podsieci. Maska ta, w zapisie binarnym, wygląda następująco: 11111111.11111111.11111111.11000000. Oznacza to, że pierwsze 26 bitów jest zarezerwowanych dla adresu sieciowego, a pozostałe 6 bitów dla adresów hostów. Dzięki temu możemy utworzyć 4 podsieci (2^2) z grupy adresów, co daje nam możliwość przypisania do 64 adresów hostów w każdej z nich (2^6). Taka konstrukcja jest szczególnie przydatna w dużych organizacjach, gdzie istnieje potrzeba segmentacji sieci w celu zwiększenia bezpieczeństwa i efektywności zarządzania. Używanie odpowiednich masek podsieci pozwala również na lepsze wykorzystanie dostępnej puli adresów IP, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie projektowania sieci. Warto również wspomnieć, że w kontekście routingu, użycie poprawnych masek podsieci umożliwia routerom efektywne kierowanie ruchu, co jest kluczowe dla utrzymania wydajności sieci.

Pytanie 7

Aby skopiować folder c:\test wraz ze wszystkimi podfolderami na przenośny dysk f:\ w systemie Windows 7, jakie polecenie należy zastosować?

A. copy f:\test c:\test /E

B. copy c:\test f:\test /E

C. xcopy c:\test f:\test /E

D. xcopy f:\test c:\test /E

W przypadku odpowiedzi 'copy c:\test f:\test /E', należy zauważyć, że polecenie 'copy' nie obsługuje kopiowania katalogów z ich zawartością. Narzędzie to jest przeznaczone do kopiowania pojedynczych plików, a próba użycia go do kopiowania folderów z podkatalogami zakończy się błędem. Użytkownicy często mylą funkcjonalności 'copy' i 'xcopy', co prowadzi do nieporozumień. W przypadku opcji 'copy f:\test c:\test /E', zamiana miejscami źródła i celu prowadzi do niepoprawnego rozumienia, że kopiujemy z nośnika na lokalny dysk, co jest w tym kontekście zupełnie niewłaściwe. Odpowiedzi takie jak 'xcopy f:\test c:\test /E' również nie są adekwatne, ponieważ odwracają kierunek kopiowania, co jest sprzeczne z zamierzonym celem skopiowania danych na dysk przenośny. Typowym błędem myślowym jest założenie, że każda opcja kopiowania danych w systemie Windows będzie działać analogicznie, co nie jest prawdą. Zrozumienie różnic w funkcjonalności i zastosowaniu odpowiednich narzędzi jest kluczowe dla efektywnej pracy z systemem operacyjnym, szczególnie w kontekście zarządzania danymi i użycia odpowiednich poleceń dla zadawanych czynności.

Pytanie 8

Która norma w Polsce definiuje zasady dotyczące okablowania strukturalnego?

A. ISO/IEC 11801

B. PN-EN 50173

C. EIA/TIA 568-A

D. TSB-67

Norma PN-EN 50173 jest kluczowym dokumentem określającym wymagania dotyczące okablowania strukturalnego w budynkach. Stanowi ona podstawę dla projektowania, instalacji oraz użytkowania systemów okablowania, które muszą spełniać wysokie standardy jakości oraz wydajności. Zawiera wytyczne dotyczące różnych typów systemów okablowania, w tym transmisji danych, głosu oraz obrazu. Przykładem zastosowania normy PN-EN 50173 może być projektowanie sieci lokalnych w biurowcach, gdzie ważne jest, aby system okablowania był zgodny z wymaganiami dotyczącymi przepustowości i elastyczności w rozbudowie infrastruktury. Dodatkowo, norma ta uwzględnia aspekty związane z bezpieczeństwem, takie jak odporność na zakłócenia elektromagnetyczne, co jest niezwykle istotne w dobie rosnącej liczby urządzeń elektronicznych. Stosowanie PN-EN 50173 zapewnia, że zainstalowane systemy będą miały długą żywotność oraz będą w stanie efektywnie obsługiwać rosnące potrzeby użytkowników.

Pytanie 9

Które z kont nie jest standardowym w Windows XP?

A. użytkownik gość

B. admin

C. administrator

D. asystent

Wybór konta 'gość', 'pomocnik' lub 'administrator' jako nie-wbudowanego w systemie Windows XP jest niepoprawny, ponieważ wszystkie te konta są integralną częścią tego systemu operacyjnego. Konto 'gość' to konto z ograniczonymi uprawnieniami, które pozwala na dostęp do systemu bez konieczności posiadania pełnego konta użytkownika. Konto 'administrator' jest kluczowe, ponieważ zapewnia pełny dostęp do zasobów systemowych oraz możliwość zarządzania innymi kontami użytkowników. Konto 'pomocnik' jest wykorzystywane do wsparcia technicznego i również jest wbudowane. Błędem jest myślenie, że 'admin' to standardowe konto w Windows XP; w rzeczywistości, system stosuje termin 'administrator' maksymalnie. Tego rodzaju pomyłki mogą wynikać z nieznajomości dokumentacji technicznej lub faktu, że wiele osób korzysta z różnych wersji systemów operacyjnych, które mogą mieć różne domyślne konta użytkowników. W praktyce, zrozumienie struktury kont użytkowników w systemie operacyjnym jest kluczowe dla administratorów, aby móc efektywnie zabezpieczać system oraz zarządzać dostępem do zasobów. Dlatego ważne jest, aby zdobywać wiedzę na temat uprawnień użytkowników i najlepszych praktyk w zakresie zarządzania kontami, co w znaczący sposób wpływa na bezpieczeństwo i stabilność całego środowiska IT.

Pytanie 10

Który z wewnętrznych protokołów routingu bazuje na metodzie wektora odległości?

A. OSPF

B. BGP

C. RIP

D. IS-IS

OSPF (Open Shortest Path First) i IS-IS (Intermediate System to Intermediate System) to protokoły oparte na linkach, a nie na wektorze odległości. OSPF wykorzystuje algorytm Dijkstry do obliczenia najkrótszej ścieżki w sieci, co pozwala na bardziej efektywne zarządzanie dużymi i złożonymi topologiami. OSPF dzieli sieć na obszary, co pozwala na łatwiejszą skalowalność i segmentację. IS-IS, z kolei, jest podobny do OSPF, ale często stosowany w większych środowiskach, takich jak sieci dostawców usług internetowych. W przeciwieństwie do RIP, który operuje w czasie rzeczywistym, OSPF i IS-IS dokonują aktualizacji tras na podstawie zmian w topologii, co pozwala na szybsze dostosowanie się do zmieniających się warunków sieciowych. BGP (Border Gateway Protocol) jest protokołem routingu międzydomenowego, który różni się znacznie od protokołów wewnętrznych, ponieważ jego głównym celem jest wymiana informacji o trasach pomiędzy różnymi systemami autonomicznymi. Typowym błędem jest mylenie charakterystyki protokołów rutingowych, co prowadzi do nieprawidłowego dobierania rozwiązań w zależności od kontekstu sieciowego. W praktyce, zrozumienie różnic między tymi protokołami jest kluczowe dla skutecznego projektowania i zarządzania sieciami.

Pytanie 11

Które z poniższych urządzeń jest przykładem urządzenia peryferyjnego wejściowego?

A. Monitor

B. Drukarka

C. Projektor

D. Klawiatura

Urządzenie peryferyjne wejściowe to sprzęt, który służy do wprowadzania danych do systemu komputerowego. Klawiatura jest doskonałym przykładem takiego urządzenia. Umożliwia użytkownikowi wprowadzanie danych tekstowych, poleceń oraz interakcji z oprogramowaniem. Jest niezbędna w wielu zastosowaniach, od codziennego użytku po profesjonalne programowanie. Klawiatury mogą mieć różne układy i funkcje, w tym klawiatury numeryczne, multimedialne, czy mechaniczne, które są popularne wśród graczy i programistów. Klawiatura jest jednym z najważniejszych narzędzi w arsenale każdego użytkownika komputera. Wprowadza dane w sposób precyzyjny i szybki, co jest kluczowe w świecie informatyki. Przy projektowaniu interfejsów użytkownika oraz oprogramowania, uwzględnia się ergonomię i funkcjonalność klawiatur, co odzwierciedla ich znaczenie w codziennym użytkowaniu komputerów. W kontekście administracji systemów komputerowych, klawiatura jest fundamentalna, umożliwiając zarządzanie systemem, wprowadzanie poleceń i konfigurację urządzeń.

Pytanie 12

W systemie Windows, który obsługuje przydziały dyskowe, użytkownik o nazwie Gość

A. może być członkiem jedynie grupy o nazwie Goście

B. nie może być członkiem żadnej grupy

C. może być członkiem grup lokalnych oraz grup globalnych

D. może być członkiem jedynie grupy globalnej

Odpowiedzi sugerujące, że użytkownik Gość może należeć tylko do grupy o nazwie Goście, do grupy globalnej lub nie może należeć do żadnej grupy, opierają się na niepełnym zrozumieniu zasad działania systemów operacyjnych Windows oraz zarządzania użytkownikami. Użytkownik Gość, będący standardowym kontem w systemach Windows, ma ograniczone uprawnienia, ale nie jest to równoznaczne z niemożnością przynależności do grup. Stwierdzenie, że użytkownik może należeć tylko do grupy Goście, nie uwzględnia faktu, że w systemach Windows możliwe jest dodawanie użytkowników do lokalnych grup, co jest istotne dla przydzielania określonych uprawnień w obrębie danego komputera. Z kolei stwierdzenie, że użytkownik może należeć tylko do grupy globalnej, jest mylne, ponieważ grupy globalne są zazwyczaj używane do zarządzania dostępem do zasobów w całej organizacji, co nie wyklucza przynależności do grup lokalnych. Utrata możliwości przynależności do grup lokalnych w przypadku użytkownika Gość ograniczałaby jego funkcjonalność i dostęp do lokalnych zasobów. Ponadto, przekonanie, że użytkownik Gość nie może należeć do żadnej grupy, jest fundamentalnie błędne, ponieważ użytkownicy w systemach Windows zawsze muszą być przypisani do co najmniej jednej grupy, aby mogli uzyskać odpowiednie uprawnienia. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania użytkownikami oraz zagrożeń dla bezpieczeństwa, gdyż niewłaściwe przypisanie uprawnień może skutkować nieautoryzowanym dostępem do danych.

Pytanie 13

Który z podanych adresów protokołu IPv4 jest adresem klasy D?

A. 191.12.0.18

B. 128.1.0.8

C. 239.255.203.1

D. 10.0.3.5

Adres 239.255.203.1 należy do klasy D, która jest zarezerwowana dla multicastu w protokole IPv4. Klasa D obejmuje adresy od 224.0.0.0 do 239.255.255.255, co oznacza, że wszystkie adresy w tym zakresie są przeznaczone do przesyłania danych do grupy odbiorców, a nie do pojedynczego hosta. Przykłady zastosowania adresów klasy D obejmują transmisje wideo na żywo, gdzie wiele urządzeń może odbierać ten sam strumień danych, co pozwala na efektywne wykorzystanie pasma sieciowego. Multicast jest szczególnie użyteczny w aplikacjach takich jak IPTV, konferencje online oraz różne usługi strumieniowe, gdzie kluczowe jest dotarcie z tymi samymi danymi do wielu użytkowników jednocześnie. Standardy, takie jak RFC 4604, szczegółowo opisują funkcjonowanie multicastu oraz jego implementację w sieciach komputerowych, podkreślając wagę zarządzania adresowaniem i ruchem multicastowym dla optymalnej wydajności sieci.

Pytanie 14

W jakim oprogramowaniu trzeba zmienić konfigurację, aby użytkownik mógł wybrać z listy i uruchomić jeden z różnych systemów operacyjnych zainstalowanych na swoim komputerze?

A. GEDIT

B. QEMU

C. CMD

D. GRUB

GRUB, czyli Grand Unified Bootloader, to jeden z najpopularniejszych bootloaderów używanych w systemach operacyjnych, zwłaszcza w środowisku Linux. Jego główną funkcją jest umożliwienie użytkownikowi wyboru pomiędzy różnymi systemami operacyjnymi zainstalowanymi na tym samym komputerze. GRUB działa na poziomie rozruchu, co oznacza, że uruchamia się jako pierwszy, jeszcze przed załadowaniem jakiegokolwiek systemu operacyjnego. Użytkownik może w prosty sposób skonfigurować plik konfiguracyjny GRUB-a, aby dodać, usunąć lub zmienić kolejność dostępnych systemów operacyjnych. Przykładowo, jeśli masz zainstalowane zarówno Windows, jak i Ubuntu, GRUB pozwoli Ci na wybranie, który z tych systemów chcesz uruchomić. Korzystanie z GRUB-a jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania złożonymi środowiskami IT, gdzie często występuje potrzeba uruchamiania różnych systemów operacyjnych na tym samym sprzęcie. Dzięki GRUB-owi, proces rozruchu staje się elastyczny i dostosowany do potrzeb użytkownika, co jest kluczowe w środowiskach serwerowych oraz w zastosowaniach deweloperskich.

Pytanie 15

W cenniku usług informatycznych znajdują się poniższe wpisy. Jaki będzie koszt dojazdu serwisanta do klienta, który mieszka poza miastem, w odległości 15km od siedziby firmy?

Dojazd do klienta na terenie miasta – 25 zł netto

Dojazd do klienta poza miastem – 2 zł netto za każdy km odległości od siedziby firmy liczony w obie strony.

A. 60 zł + VAT

B. 30 zł

C. 25 zł + 2 zł za każdy km poza granicami miasta

D. 30 zł + VAT

Błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowej interpretacji zasad kalkulacji kosztów dojazdu zawartych w cenniku. Jednym z typowych błędów jest nieuwzględnienie że koszt 2 zł za kilometr dotyczy odległości liczonej w obie strony. Oznacza to że jeśli klient mieszka 15 km od siedziby firmy serwisant faktycznie pokonuje 30 km (15 km tam i 15 km z powrotem) co daje łączny koszt 60 zł netto. Niektóre z odpowiedzi mogą sugerować że koszt 25 zł lub 30 zł netto obejmuje pełen koszt dojazdu ale nie uwzględniają one specyfiki rozliczeń poza miastem które zakładają dodatkową opłatę za każdy kilometr. Błędne podejście polega na traktowaniu opłaty za dojazd w obrębie miasta jako wystarczającego wyznacznika kosztów co jest niepoprawne gdy klient mieszka poza jego granicami. Myślenie że stawki miejskie mogą być stosowane do większych odległości prowadzi do niedoszacowania faktycznego kosztu usług. Zrozumienie tych zasad jest istotne zarówno dla serwisantów jak i dla klientów umożliwiając obu stronom dokładne planowanie logistyczne i finansowe.

Pytanie 16

Sieci lokalne o architekturze klient-serwer cechują się tym, że

A. istnieje jeden dedykowany komputer, który udostępnia zasoby w sieci.

B. wszystkie komputery w sieci mają równorzędny status.

C. wszystkie komputery klienckie mogą korzystać z zasobów innych komputerów.

D. żaden z komputerów nie pełni funkcji dominującej w stosunku do innych.

Sieci lokalne typu klient-serwer są zorganizowane wokół centralnego komputera, który pełni rolę serwera, udostępniając zasoby, takie jak pliki, aplikacje i usługi. Klienci, czyli pozostałe komputery w sieci, korzystają z tych zasobów. Taki model jest korzystny, gdyż umożliwia efektywne zarządzanie zasobami oraz centralizację kontroli dostępu. Przykładem zastosowania tego modelu są firmy, które wdrażają serwery plików, pozwalające pracownikom na wspólny dostęp do dokumentów oraz aplikacji. Dodatkowo, w kontekście standardów branżowych, model klient-serwer wspiera takie rozwiązania jak Active Directory w systemach Windows, które zarządzają tożsamościami użytkowników i autoryzacją dostępu. Przy założeniu pełnej funkcjonalności, serwer może obsługiwać wiele jednoczesnych połączeń, co jest kluczowe w środowiskach o dużym natężeniu ruchu. Właściwe wdrożenie tego modelu zwiększa bezpieczeństwo, wydajność oraz ułatwia administrację siecią.

Pytanie 17

Zastosowanie symulacji stanów logicznych w obwodach cyfrowych pozwala na

A. sonometr

B. kalibrator

C. impulsator

D. sonda logiczna

Impulsator to narzędzie, które pozwala na symulowanie stanów logicznych obwodów cyfrowych poprzez generowanie odpowiednich sygnałów elektrycznych. Jest niezwykle przydatny w procesie testowania oraz diagnozowania układów cyfrowych. W praktyce, impulsator może być wykorzystywany do wprowadzania sygnałów testowych do obwodów, co umożliwia inżynierom weryfikację funkcji logicznych i stanów wyjściowych. Dzięki niemu można symulować różne stany logiczne, takie jak '0' i '1', co jest kluczowe w analizie zachowania obwodów. Użycie impulsatora jest zgodne z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi, które zalecają testowanie układów przed ich wdrożeniem w systemach produkcyjnych. Dodatkowo, w kontekście standardów branżowych, impulsatory powinny być zgodne z normami IEEE, co zapewnia ich niezawodność oraz powtarzalność wyników. Samo testowanie układów cyfrowych za pomocą impulsatorów jest często wykorzystywane w laboratoriach, gdzie inżynierowie mogą w sposób kontrolowany badać odpowiedzi układów na różne kombinacje sygnałów, co przyczynia się do optymalizacji projektów i zwiększenia ich efektywności.

Pytanie 18

Rezultat wykonania komendy ls -l w systemie Linux ilustruje poniższy rysunek

A. rys. b

B. rys.

C. rys. c

D. rys. d

Polecenie ls -l w systemie Linux jest używane do wyświetlania szczegółowych informacji o plikach i katalogach w bieżącym katalogu. Wyświetla dane takie jak uprawnienia do plików, liczba dowiązań, właściciel pliku, grupa właściciela, rozmiar pliku, data i czas ostatniej modyfikacji oraz nazwę pliku. Rysunek D przedstawia wynik tego polecenia ze szczegółowymi informacjami dla trzech plików: asso.txt lan.txt i utk.txt. Warto zwrócić uwagę na kolumny opisujące uprawnienia do plików które mają format rw-r--r-- oznaczający że właściciel pliku ma prawo do odczytu i zapisu grupa ma prawo do odczytu a pozostali użytkownicy również mają prawo do odczytu. Liczba '1' obok uprawnień oznacza liczbę dowiązań do pliku. Właścicielem i grupą wszystkich plików jest użytkownik Egzamin. Daty modyfikacji plików są różne co świadczy o ich ostatnich zmianach w różnych godzinach. Przykłady zastosowania tego polecenia obejmują zarządzanie uprawnieniami i kontrolę plików w systemie oraz audyty bezpieczeństwa.

Pytanie 19

Na ilustracji zaprezentowano porty, które są częścią karty

A. faksmodemowej

B. telewizyjnej

C. dźwiękowej

D. sieciowej

Odpowiedzi na pytanie sugerują różne typy kart, które można spotkać w komputerach, jednak każda z nich pełni odmienną funkcję. Karta faksmodemowa jest urządzeniem umożliwiającym przesyłanie danych przez linię telefoniczną i używa portów RJ-11, które są znacznie mniejsze od gniazd RJ-45 stosowanych w kartach sieciowych. Modemy coraz rzadziej spotykamy we współczesnych komputerach, głównie ze względu na rozwój szerokopasmowego dostępu do internetu. Karta dźwiękowa natomiast posiada różne złącza, takie jak porty mini-jack czy RCA, które służą do podłączania mikrofonu, słuchawek oraz głośników. Karty dźwiękowe odpowiadają za przetwarzanie i generowanie dźwięku, co jest niezbędne w aplikacjach multimedialnych, ale nie jest związane z komunikacją sieciową. Karta telewizyjna, używana do odbioru sygnału TV, wyposażona jest w gniazda antenowe i ewentualnie porty do podłączenia dekoderów. Umożliwia oglądanie telewizji na komputerze i rejestrację programów, co również nie ma związku z funkcjami sieciowymi. Błędne przypisanie tych funkcji wynika najczęściej z mylenia fizycznych cech gniazd oraz ich funkcji, dlatego ważne jest, aby rozumieć różnice w zastosowaniach i budowie każdego z tych urządzeń. Kluczowe jest dokładne rozpoznanie typów złączy i ich przeznaczenia w kontekście ich fizycznych i funkcjonalnych specyfikacji, aby poprawnie identyfikować sprzęt komputerowy i jego aplikacje w praktyce IT.

Pytanie 20

Jakie cyfry należy wprowadzić na klawiaturze telefonu podłączonego do bramki VoIP po wcześniejszym wpisaniu *** aby ustalić adres bramy domyślnej sieci?

Parametr	Informacja	Opcje
Aby wejść w tryb konfiguracji należy wprowadzić *** po podniesieniu słuchawki.
Tabela przedstawia wszystkie parametry oraz ich opis
Menu główne po wprowadzeniu ***	Wejście w tryb programowania	- następna opcja + powrót do menu głównego Należy wybrać parametr 01-05, 07, 12-17, 47 lub 99
01	„DHCP" lub „statyczny IP"	Używając cyfry „9" przełączanie pomiędzy : statycznym i dynamicznym adresem.
02	Statyczny adres IP	Zostanie wyemitowany komunikat z adresem IP Należy wprowadzić nowy adres 12 cyfrowy za pomocą klawiatury numerycznej.
03	Maska podsieci + adres	Tak samo jak w przypadku 02
04	Brama domyślna + adres	Tak samo jak w przypadku 02
05	Adres serwera DNS	Tak samo jak w przypadku 02

A. 01

B. 04

C. 03

D. 02

Wybór błędnej odpowiedzi wynika z niepełnego zrozumienia procesu konfigurowania urządzeń sieciowych VoIP. Każdy z parametrów dostępnych w tabeli przedstawia inny aspekt konfiguracji. Wprowadzenie błędnej cyfry może wynikać z mylnego przekonania, że adres IP, maska podsieci czy DNS są kluczowe przy pierwszym kroku konfiguracji. Jednakże brama domyślna pełni unikalną funkcję, umożliwiającą komunikację z innymi sieciami. Brak jej poprawnego skonfigurowania prowadzi do problemów z routingiem i potencjalnym brakiem dostępu do zasobów zewnętrznych. Wiele osób mylnie zakłada, że wszystkie etapy konfiguracji są równoważne, jednak to właśnie brama domyślna jest niezbędna do prawidłowego działania sieci. Typowym błędem jest także niewłaściwe zrozumienie różnicy między statycznym a dynamicznym przypisywaniem adresów w kontekście bramy domyślnej. W rzeczywistości, brama domyślna jest skonfigurowana jako niezmienny punkt sieciowy, który prowadzi wszystkie pakiety poza lokalną podsieć. Zrozumienie tego mechanizmu jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i rozwiązywania problemów sieciowych w profesjonalnych środowiskach IT.

Pytanie 21

Informacje, które zostały pokazane na wydruku, uzyskano w wyniku wykonania

A. traceroute -src

B. route change

C. netstat -r

D. ipconfig /all

Route change to polecenie używane do modyfikacji istniejących tras w tabeli routingu. Jest to narzędzie administracyjne, które pozwala na ręczne dodawanie, usuwanie lub zmienianie tras, ale nie służy do ich wyświetlania. W kontekście tego pytania, polecenie route change nie generuje wyjścia pokazującego pełną tabelę routingu, która została przedstawiona na wydruku. Użycie tego polecenia wymaga głębokiego zrozumienia struktury sieci oraz może prowadzić do błędów w konfiguracji, jeśli nie jest stosowane z należytą uwagą. Z kolei ipconfig /all to polecenie, które dostarcza szczegółowych informacji o konfiguracji interfejsów sieciowych w systemie, w tym adresów IP, masek podsieci, bram domyślnych i serwerów DNS. Choć ipconfig /all jest niezwykle użyteczne w diagnozowaniu problemów sieciowych poprzez dostarczanie rozbudowanego zestawu danych, nie wyświetla tabeli routingu, co jest wymagane w tym przypadku. Traceroute -src, podobnie jak klasyczne traceroute, służy do śledzenia ścieżki, jaką przechodzą pakiety do określonego adresu docelowego. Umożliwia analizę opóźnień i diagnostykę problemów z trasowaniem pakietów w sieci. Jednak traceroute -src nie służy do bezpośredniego wyświetlania tabeli routingu, dlatego jego zastosowanie w kontekście tego pytania jest nieodpowiednie. Każde z tych poleceń ma specyficzne zastosowanie i znajomość ich działania oraz kontekstu użycia jest kluczowa dla efektywnego zarządzania i diagnozowania sieci komputerowych.

Pytanie 22

Jakie polecenie powinien zastosować użytkownik systemu Linux, aby wydobyć zawartość archiwum o nazwie dane.tar?

A. gunzip –r dane.tar

B. tar –cvf dane.tar

C. tar –xvf dane.tar

D. gzip –r dane.tar

Wybór polecenia 'tar –cvf dane.tar' jest nieprawidłowy, ponieważ ta komenda służy do tworzenia nowego archiwum, a nie do jego ekstrakcji. Opcje 'c' i 'v' oraz 'f' wskazują, odpowiednio, że mamy do czynienia z tworzeniem archiwum (create), wyświetlaniem postępu oraz wskazaniem pliku archiwum. Użycie 'cvf' oznacza, że zamierzamy skompresować pliki i zapisać je do nowego archiwum, co jest zupełnie inną operacją niż wydobycie danych z istniejącego archiwum. Z tego powodu, takie podejście prowadzi do pomyłek, szczególnie w kontekście zarządzania plikami oraz automatyzacji zadań w skryptach. Podobnie, wybór 'gunzip –r dane.tar' jest błędny, ponieważ 'gunzip' jest narzędziem przeznaczonym do dekompresji plików, ale działa głównie z plikami skompresowanymi w formacie gzip (.gz), a nie archiwami tar. Wreszcie, polecenie 'gzip –r dane.tar' również jest niepoprawne, ponieważ 'gzip' nie obsługuje archiwów tar, lecz tylko kompresję plików. W praktyce, nieprawidłowe zrozumienie zastosowania tych narzędzi może prowadzić do nieefektywnego zarządzania danymi i frustracji w pracy, dlatego istotne jest, aby przed użyciem polecenia dobrze zrozumieć jego funkcjonalności i konteksty zastosowania.

Pytanie 23

Użycie skrętki kategorii 6 (CAT 6) o długości 20 metrów w sieci LAN wskazuje na jej maksymalną przepustowość wynoszącą

A. 100 Gb/s

B. 10 Gb/s

C. 100 Mb/s

D. 10 Mb/s

Skrętka kategorii 6 (CAT 6) jest powszechnie stosowana w sieciach lokalnych (LAN) i wspiera transmisję danych z maksymalną przepustowością do 10 Gb/s na dystansie do 55 metrów. W przypadku długości 20 metrów, zastosowanie takiego kabla w sieci LAN gwarantuje, że parametry transmisji będą na poziomie umożliwiającym wykorzystanie pełnych możliwości tej technologii. Skrętki CAT 6 charakteryzują się lepszą izolacją oraz większą odpornością na zakłócenia elektromagnetyczne w porównaniu do wcześniejszych standardów, takich jak CAT 5e. Praktyczne zastosowanie takiego kabla obejmuje budowy sieci w biurach, gdzie wymagana jest wysoka przepustowość do przesyłania dużych plików, streamingu wideo w wysokiej rozdzielczości oraz do łączenia serwerów w centrach danych. Zgodnie z normami TIA/EIA-568, użycie kabli CAT 6 jest zalecane w nowoczesnych instalacjach sieciowych, co zapewnia ich przyszłościowość i możliwość rozbudowy systemu bez potrzeby wymiany infrastruktury.

Pytanie 24

Jest to najnowsza edycja klienta wieloplatformowego, docenianego przez użytkowników na całym świecie, serwera wirtualnej sieci prywatnej, umożliwiającego nawiązanie połączenia między hostem a komputerem lokalnym, obsługującego uwierzytelnianie z wykorzystaniem kluczy, certyfikatów, nazwy użytkownika oraz hasła, a także, w wersji dla Windows, dodatkowych zakładek. Który z programów został wcześniej opisany?

A. TinghtVNC

B. OpenVPN

C. Putty

D. Ethereal

TightVNC to oprogramowanie do zdalnego dostępu, które umożliwia użytkownikom zdalne sterowanie komputerami, ale nie jest to rozwiązanie VPN. Koncentruje się głównie na udostępnianiu pulpitu, a nie na zapewnieniu bezpiecznego tunelowania danych, co jest kluczowe w kontekście opisanego pytania. Putty z kolei to klient SSH, który służy do bezpiecznej komunikacji z serwerami, lecz także nie obsługuje protokołu VPN ani nie zapewnia funkcji związanych z wirtualnymi sieciami prywatnymi. Używany głównie do zdalnego logowania i transferu plików, nie spełnia warunków dotyczących konfigurowania sieci lokalnych i zarządzania połączeniami VPN. Ethereal, znany teraz jako Wireshark, to narzędzie do analizy ruchu sieciowego, a nie klient VPN. Jego głównym celem jest przechwytywanie i analizowanie pakietów danych w czasie rzeczywistym, co jest zupełnie innym zastosowaniem niż to, które oferuje OpenVPN. Typowym błędem jest mylenie funkcji i zastosowań tych narzędzi, co prowadzi do niewłaściwych wniosków. Aby prawidłowo zrozumieć temat, należy zwrócić uwagę na to, że OpenVPN jako rozwiązanie VPN skupia się na szyfrowaniu i tunelowaniu, co odróżnia go od narzędzi do zdalnego dostępu czy analizy ruchu.

Pytanie 25

Aby skutecznie zabezpieczyć system operacyjny przed atakami złośliwego oprogramowania, po zainstalowaniu programu antywirusowego konieczne jest

A. aktualizowanie oprogramowania i baz wirusów oraz regularne skanowanie systemu

B. zainstalowanie dodatkowego programu antywirusowego dla zwiększenia bezpieczeństwa

C. niedostarczanie swojego hasła dostępowego oraz wykonywanie defragmentacji dysków twardych

D. wykupienie licencji na oprogramowanie antywirusowe i korzystanie z programu chkdsk

Program antywirusowy jest kluczowym elementem ochrony systemu operacyjnego przed złośliwym oprogramowaniem. Po jego zainstalowaniu, niezwykle istotne jest regularne aktualizowanie zarówno samego programu, jak i baz wirusów. Aktualizacje dostarczają najnowsze definicje wirusów oraz poprawki, które mogą eliminować luki bezpieczeństwa. Bez tych aktualizacji, program może nie być w stanie zidentyfikować najnowszych zagrożeń. Ponadto, regularne skanowanie systemu pozwala na wczesne wykrywanie i neutralizowanie potencjalnych zagrożeń, co jest częścią proaktywnej strategii bezpieczeństwa. Dobrym przykładem jest korzystanie z harmonogramu zadań w systemach operacyjnych, co pozwala na automatyczne uruchamianie skanowania w wyznaczonych odstępach czasu. W ramach branżowych standardów ochrony danych, takich jak ISO/IEC 27001, regularne aktualizacje i skanowanie są zalecane jako najlepsze praktyki, które mogą znacznie zredukować ryzyko infekcji złośliwym oprogramowaniem i zachować integralność systemu.

Pytanie 26

W systemie Linux do obsługi tablic partycji można zastosować komendę

A. free

B. fdisk

C. iostat

D. lspci

Polecenie 'fdisk' w systemie Linux jest narzędziem służącym do zarządzania tablicami partycji, co czyni je kluczowym w kontekście administracji systemu. 'fdisk' pozwala na tworzenie, usuwanie oraz modyfikowanie partycji na dyskach fizycznych. Przykładowo, administratorzy mogą używać tego narzędzia do dodawania nowej partycji, co jest szczególnie przydatne w przypadku rozbudowy systemu lub instalacji nowych systemów operacyjnych obok istniejących. W praktyce, korzystając z 'fdisk', można wprowadzać zmiany w układzie dysku w sposób interaktywny, uzyskując jednocześnie informację zwrotną o stanie partycji. Dobre praktyki sugerują, aby przed jakimikolwiek zmianami wykonać kopię zapasową danych znajdujących się na dysku, gdyż operacje na partycjach mogą prowadzić do utraty danych. Warto także zapoznać się z dokumentacją oraz z użyciem opcji '-l', aby uzyskać listę dostępnych dysków i ich partycji. Ponadto, 'fdisk' jest standardowym narzędziem w wielu dystrybucjach Linuxa, co czyni go uniwersalnym i niezbędnym w arsenale administratora systemów.

Pytanie 27

Schemat blokowy karty dźwiękowej jest przedstawiony na rysunku. Jaką rolę odgrywa układ oznaczony numerem 1?

A. Zwiększa sygnał wejściowy

B. Konwertuje sygnał cyfrowy na analogowy

C. Zwiększa sygnał wyjściowy

D. Konwertuje sygnał analogowy na cyfrowy

Układ oznaczony cyfrą 1 na schemacie odpowiada za zamianę sygnału analogowego na cyfrowy co jest kluczowym procesem w pracy karty dźwiękowej. Proces ten umożliwia komputerowi przetwarzanie i analizowanie dźwięków. Dzięki konwersji analogowo-cyfrowej można przechowywać dźwięk w postaci cyfrowej co pozwala na jego edycję miksowanie oraz przesyłanie w formie cyfrowej. W praktyce układy ADC (Analog to Digital Converter) są szeroko stosowane w urządzeniach audio takich jak mikrofony cyfrowe rejestratory dźwięku oraz systemy nagłośnieniowe. Konwersja ta jest zgodna z międzynarodowymi standardami audio takimi jak PCM (Pulse Code Modulation) co zapewnia wysoką jakość dźwięku. W kontekście karty dźwiękowej ADC odgrywa istotną rolę w interfejsach MIDI umożliwiając współpracę z instrumentami muzycznymi. Zrozumienie procesu konwersji analogowo-cyfrowej jest kluczowe dla inżynierów dźwięku i techników audio gdyż wpływa na jakość i precyzję przetwarzanego dźwięku.

Pytanie 28

Co robi polecenie Gpresult?

A. prezentuje wynikowy zbiór zasad dla użytkownika lub komputera

B. modyfikuje konfigurację zasad grupy

C. pokazuje szczegóły dotyczące kontrolera

D. resetuje domyślne zasady grup dla kontrolera

Odpowiedź 'wyświetla wynikowy zestaw zasad dla użytkownika lub komputera' jest poprawna, ponieważ polecenie Gpresult jest narzędziem systemowym w systemach Windows, które umożliwia administratorom uzyskanie szczegółowych informacji na temat zasad grupy, które zostały zastosowane do konkretnego użytkownika lub komputera. Gpresult pozwala na identyfikację, które zasady grupy są aktywne, a także ich priorytety oraz źródła. To narzędzie jest niezwykle przydatne w kontekście rozwiązywania problemów z zasobami i dostępem do polityk bezpieczeństwa w organizacjach. Przykładowo, administratorzy mogą używać Gpresult do weryfikacji, czy nowe zasady grupy zostały poprawnie zastosowane po ich wprowadzeniu, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i zgodności z regulacjami. Good practices sugerują, aby regularnie sprawdzać wyniki zasad grupy, aby upewnić się, że wszyscy użytkownicy i komputery są zgodni z aktualnymi politykami.

Pytanie 29

Schemat ilustruje fizyczną strukturę

A. magistrali

B. szyny

C. drzewa

D. gwiazdy

Topologia gwiazdy jest jedną z najczęściej stosowanych topologii sieci komputerowych ze względu na swoją efektywność i łatwość zarządzania. W tej topologii wszystkie urządzenia sieciowe są podłączone do centralnego punktu, którym zazwyczaj jest switch lub hub. Dzięki temu w przypadku awarii jednego z kabli lub urządzeń tylko ten jeden komponent zostaje odcięty od sieci, co znacząco zwiększa niezawodność całego systemu. Topologia gwiazdy jest łatwa w rozbudowie ponieważ wystarczy dodać nowy kabel do huba lub switcha aby podłączyć dodatkowe urządzenie. Jest to popularne rozwiązanie w lokalnych sieciach komputerowych (LAN) zwłaszcza w biurach i instytucjach ze względu na prostotę instalacji i administrowania. W praktyce stosowanie topologii gwiazdy pozwala na centralne zarządzanie ruchem sieciowym co może być realizowane za pomocą odpowiedniego oprogramowania na switchu. Dzięki temu administratorzy mogą monitorować i optymalizować przepustowość sieci oraz zarządzać bezpieczeństwem danymi przesyłanymi między urządzeniami. Topologia gwiazdy odpowiada także obecnym standardom sieciowym jak Ethernet co dodatkowo ułatwia jej wdrażanie w nowoczesnych infrastrukturach sieciowych.

Pytanie 30

Wykonanie polecenia net localgroup w systemie Windows skutkuje

A. kompresowaniem wszystkich plików

B. prezentowaniem lokalnych grup użytkowników zdefiniowanych w systemie

C. defragmentowaniem plików

D. tworzeniem dowolnej grupy użytkowników

Polecenie 'net localgroup' w systemie Windows jest narzędziem wiersza poleceń, które pozwala na zarządzanie lokalnymi grupami użytkowników na danym urządzeniu. Używając tego polecenia, administratorzy mogą wyświetlać listę wszystkich zdefiniowanych w systemie lokalnych grup użytkowników, co jest istotne dla zarządzania dostępem do zasobów i zapewnienia bezpieczeństwa systemu. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której administrator chce zweryfikować, jakie grupy użytkowników istnieją w systemie przed dodaniem nowego użytkownika do odpowiedniej grupy. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania użytkownikami i grupami w systemach Windows, umożliwia kontrolę nad uprawnieniami i dostosowanie ustawień bezpieczeństwa. Zrozumienie działania polecenia 'net localgroup' pozwala również na lepsze planowanie i audyt polityki bezpieczeństwa w organizacji.

Pytanie 31

Aby na Pasku zadań pojawiły się ikony z załączonego obrazu, trzeba w systemie Windows ustawić

A. funkcję Pokaż pulpit

B. obszar Action Center

C. funkcję Snap i Peek

D. obszar powiadomień

Funkcja Snap i Peek są bardziej związane z zarządzaniem oknami i widocznością pulpitu w systemie Windows. Snap pozwala na szybkie rozmieszczanie okien na ekranie poprzez przeciąganie ich do krawędzi, co zwiększa produktywność poprzez lepszą organizację przestrzeni roboczej. Z kolei Peek umożliwia szybkie podejrzenie pulpitu poprzez ukrycie wszystkich otwartych okien. Mimo że są to przydatne funkcje, nie mają bezpośredniego wpływu na konfigurację ikon w obszarze powiadomień. Pokaż pulpit to funkcja, która minimalizuje wszystkie otwarte okna, umożliwiając szybki wgląd w elementy na pulpicie, ale nie ma związku z ikonami na pasku zadań. Action Center, obecnie znane jako Centrum akcji, jest miejscem, gdzie użytkownik otrzymuje powiadomienia systemowe i z aplikacji oraz dostęp do szybkich ustawień, jednak nie jest miejscem konfiguracji ikon obszaru powiadomień. Typowe błędy myślowe w tym kontekście mogą wynikać z braku znajomości poszczególnych funkcji i ich roli w systemie, co prowadzi do nieprawidłowego przypisywania ich do zarządzania ikonami na pasku zadań. Właściwa wiedza na temat funkcji systemu operacyjnego jest kluczowa dla efektywnego zarządzania środowiskiem pracy i poprawnego rozumienia interfejsu użytkownika w kontekście zadań administracyjnych.

Pytanie 32

Mechanizm, który pozwala na podłączenie urządzeń peryferyjnych do systemu komputerowego, w którym każde urządzenie jest identyfikowane przez przypisany mu numer, to

A. CrossFire

B. Plug and Play

C. BootLoader

D. Hot Swap

Wybór odpowiedzi CrossFire jest błędny, ponieważ odnosi się do technologii firmy AMD, która pozwala na łączenie kilku kart graficznych w celu zwiększenia wydajności. To rozwiązanie jest zatem związane z wydajnością grafiki i nie ma zastosowania do identyfikacji i konfiguracji urządzeń peryferyjnych. Z kolei Hot Swap dotyczy możliwości wymiany komponentów systemu, takich jak dyski twarde, bez potrzeby wyłączania zasilania. Choć to podejście zwiększa wygodę operacyjną w kontekście serwerów czy urządzeń sieciowych, nie jest ono związane z automatycznym rozpoznawaniem urządzeń. BootLoader z kolei jest programem uruchamiającym system operacyjny na komputerze, a jego funkcja nie ma nic wspólnego z podłączaniem urządzeń peryferyjnych. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wyborów to mylenie różnych mechanizmów i ich funkcji. Warto zauważyć, że prawidłowe rozpoznanie urządzeń poprzez mechanizm Plug and Play oszczędza czas użytkowników, eliminując konieczność ręcznego instalowania sterowników, co jest kluczowe w szybko zmieniającym się świecie technologii. Zrozumienie różnicy między tymi terminami jest istotne dla każdego, kto chce efektywnie zarządzać sprzętem komputerowym.

Pytanie 33

Jakie jest kluczowe zadanie protokołu ICMP?

A. Szyfrowanie zdalnych połączeń

B. Kontrola transmisji w sieci

C. Automatyczna konfiguracja adresów hostów

D. Przesyłanie e-maili

Odpowiedzi wskazujące na automatyczną adresację hostów, szyfrowanie połączeń zdalnych oraz transfer poczty elektronicznej są niepoprawne i pokazują nieporozumienie dotyczące funkcji ICMP. Protokół ICMP nie zajmuje się przypisywaniem adresów IP hostom ani ich automatyzowaniem, co jest zadaniem protokołu DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol). DHCP jest odpowiedzialny za zarządzanie dynamiczną adresacją w sieci, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania dużymi sieciami. Ponadto, ICMP nie ma nic wspólnego z szyfrowaniem połączeń zdalnych, które jest realizowane przez inne protokoły, takie jak SSL/TLS, zapewniające bezpieczeństwo danych przesyłanych przez internet. Transfer poczty elektronicznej, z kolei, jest obsługiwany przez protokoły takie jak SMTP (Simple Mail Transfer Protocol), które są w pełni dedykowane do wymiany wiadomości e-mail. Ważne jest, aby dostrzegać różnice między tymi protokołami a ICMP, które skupia się na diagnostyce i kontroli transmisji, a nie na przesyłaniu danych czy zapewnianiu bezpieczeństwa. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, to mylenie funkcji protokołów w ekosystemie TCP/IP oraz nieznajomość ich specyfikacji i przeznaczenia. Zrozumienie roli ICMP w kontekście Sieci jest fundamentalne dla efektywnego zarządzania i rozwiązywania problemów w infrastrukturze internetowej.

Pytanie 34

Jakim standardem posługuje się komunikacja między skanerem a aplikacją graficzną?

A. TWAIN

B. SCAN

C. USB

D. OPC

Wybór odpowiedzi USB może prowadzić do nieporozumienia, ponieważ jest to interfejs komunikacyjny, a nie standard komunikacji specyficzny dla skanowania. USB (Universal Serial Bus) służy do podłączania urządzeń zewnętrznych, takich jak skanery do komputerów, jednak nie definiuje, jak te urządzenia wymieniają dane z programem graficznym. Podobnie opcja OPC (OLE for Process Control) dotyczy standardu komunikacyjnego w automatyce przemysłowej, a nie skanowania obrazów. Użycie OPC w kontekście komunikacji między skanerem a oprogramowaniem graficznym jest mylące, ponieważ nie ma związku z wymianą danych obrazowych. Odpowiedź SCAN nie jest uznawana za standard komunikacyjny w żadnym sensie. Może sugerować proces skanowania, lecz brakuje jej kontekstu i definicji. Takie wybory mogą wynikać z mylnego założenia, że każdy interfejs lub termin związany ze skanowaniem jest standardem komunikacyjnym. Prawidłowe zrozumienie standardów komunikacyjnych, takich jak TWAIN, jest kluczowe dla efektywnego korzystania z technologii skanowania, a znajomość różnicy pomiędzy interfejsami a standardami może znacząco wpłynąć na efektywność działań związanych z przetwarzaniem obrazów.

Pytanie 35

W systemie Linux istnieją takie prawa dostępu do konkretnego pliku rwxr--r--. Jakie polecenie użyjemy, aby zmienić je na rwxrwx---?

A. chmod 755 nazwapliku

B. chmod 770 nazwapliku

C. chmod 221 nazwapliku

D. chmod 544 nazwapliku

Odpowiedź 'chmod 770 nazwapliku' jest poprawna, ponieważ zmienia prawa dostępu do pliku zgodnie z zamierzonymi ustawieniami. Początkowe prawa dostępu 'rwxr--r--' oznaczają, że właściciel pliku ma pełne prawa (czytanie, pisanie, wykonywanie), grupa użytkowników ma prawo tylko do odczytu, a pozostali użytkownicy nie mają żadnych praw. Nowe prawa 'rwxrwx---' przydzielają pełne prawa również dla grupy użytkowników, co jest istotne w kontekście współdzielenia plików w zespołach. W praktyce, aby przyznać członkom grupy możliwość zarówno odczytu, jak i zapisu do pliku, należy zastosować polecenie chmod w odpowiedniej formie. Standardowe praktyki w zarządzaniu uprawnieniami w systemie Linux polegają na minimalizacji przydzielanych uprawnień, co zwiększa bezpieczeństwo systemu. Rekomenduje się również regularne audyty ustawień uprawnień w celu zapewnienia, że pliki są chronione przed nieautoryzowanym dostępem.

Pytanie 36

Aby skonfigurować wolumin RAID 5 na serwerze, wymagane jest minimum

A. 2 dyski

B. 5 dysków

C. 4 dyski

D. 3 dyski

Aby utworzyć wolumin RAID 5, potrzebne są co najmniej trzy dyski twarde. RAID 5 to jeden z popularnych poziomów macierzy, który zapewnia równowagę między wydajnością, pojemnością a redundancją. W przypadku RAID 5, dane są dzielone na bloki, a dodatkowe informacje parzystości są rozkładane równomiernie na wszystkich dyskach. Dzięki temu, nawet przy awarii jednego dysku, dane mogą być zrekonstruowane. W praktyce oznacza to, że RAID 5 jest często stosowany w środowiskach serwerowych, gdzie ważna jest zarówno dostępność danych, jak i ich ochrona przed utratą. Warto zauważyć, że przy użyciu trzech dysków, jedna czwarta pojemności jest przeznaczona na informacje parzystości, co oznacza, że rzeczywista dostępna pojemność jest mniejsza o pojemność jednego z dysków. Przy projektowaniu systemów pamięci masowej z RAID 5 należy również brać pod uwagę dobrą praktykę, jaką jest regularne tworzenie kopii zapasowych, aby zapewnić dodatkową warstwę ochrony danych.

Pytanie 37

Skaner antywirusowy zidentyfikował niechciane oprogramowanie. Z opisu wynika, że jest to dialer, który pozostawiony w systemie

A. uzyska pełną kontrolę nad komputerem

B. zainfekuje załączniki wiadomości email

C. połączy się z płatnymi numerami telefonicznymi przy użyciu modemu

D. zaatakuje sektor rozruchowy dysku

Dialer to rodzaj złośliwego oprogramowania, które jest zaprojektowane do nawiązywania połączeń z płatnymi numerami telefonicznymi, często ukrytymi przed użytkownikami. Po zainstalowaniu w systemie, dialer wykorzystuje modem do dzwonienia na te numery, co generuje znaczne koszty dla użytkownika. W praktyce, dialery mogą być dostarczane w postaci aplikacji, które użytkownik instaluje, często myląc je z legalnym oprogramowaniem. W związku z tym, istotne jest, aby użytkownicy regularnie aktualizowali swoje oprogramowanie antywirusowe oraz stosowali filtry połączeń, aby zminimalizować ryzyko związane z złośliwym oprogramowaniem. Zgodnie z najlepszymi praktykami, warto również ograniczyć instalację oprogramowania tylko z zaufanych źródeł oraz być czujnym na wszelkie nieznane aplikacje w systemie, co pozwala na skuteczniejsze zabezpieczenie się przed dialerami i innymi zagrożeniami.

Pytanie 38

Oprogramowanie, które wymaga zatwierdzenia na wyświetlanie reklam lub zakupu pełnej licencji, aby usunąć reklamy, jest dystrybuowane na licencji

A. Freeware

B. Adware

C. Trial

D. GNU GPL

Adware to rodzaj oprogramowania, które można używać za darmo, ale w zamian użytkownicy muszą znosić reklamy. Zazwyczaj zanim zaczniemy korzystać z takich aplikacji, musimy zgodzić się na to, że reklamy będą się pokazywać, lub wykupić pełną wersję, żeby ich uniknąć. Przykłady adware to różne przeglądarki internetowe, które wyświetlają banery reklamowe albo inne programy, które dołączają reklamy do aplikacji. Z technicznego punktu widzenia, adware może być sposobem na zarabianie na oprogramowaniu, co jest dość powszechne w tej branży. Warto jednak pamiętać, że niektóre formy adware mogą zbierać nasze dane osobowe bez naszej zgody, więc trzeba być ostrożnym. Fajnie jest, gdy twórcy oprogramowania jasno informują, jak wykorzystują nasze dane i dają możliwość rezygnacji z reklam, bo to buduje zaufanie i przejrzystość.

Pytanie 39

Jaką minimalną rozdzielczość powinna wspierać karta graficzna, aby możliwe było odtwarzanie materiału wideo w trybie Full HD na 23-calowym monitorze?

A. 1920×1080

B. 2048×1152

C. 2560×1440

D. 1600×900

Odpowiedź 1920x1080 jest poprawna, ponieważ jest to standardowa rozdzielczość dla materiałów wideo w trybie Full HD, znana również jako 1080p. Oznacza to, że obraz wyświetlany na monitorze ma 1920 pikseli w poziomie i 1080 pikseli w pionie. Taka rozdzielczość zapewnia wysoką jakość obrazu, co jest szczególnie istotne podczas oglądania filmów, gier lub transmisji sportowych, gdzie detale są kluczowe. Wiele kart graficznych, zarówno z wyższej, jak i średniej półki, obsługuje tę rozdzielczość, co czyni ją powszechnie dostępną. Umożliwia to uzyskanie płynnego obrazu oraz dobrą widoczność szczegółów, co jest zgodne z wymaganiami większości treści multimedialnych dostępnych obecnie na rynku. Przykładowo, większość platform streamingowych, takich jak Netflix czy YouTube, udostępnia materiały wideo w standardzie Full HD, co czyni tę rozdzielczość kluczowym wymogiem dla użytkowników chcących cieszyć się wysoką jakością obrazu na monitorze.

Pytanie 40

Który z protokołów służy do weryfikacji poprawności połączenia między dwoma hostami?

A. RARP (Reverse Address Resolution Protocol)

B. RIP (Routing Information Protocol)

C. ICMP (Internet Control Message Protocol)

D. UDP (User Datagram Protocol)

ICMP (Internet Control Message Protocol) jest protokołem, który odgrywa kluczową rolę w zarządzaniu i diagnostyce sieci komputerowych. Umożliwia on hostom na wymianę komunikatów o błędach oraz informacji dotyczących stanu połączenia. Protokół ten jest wykorzystywany przede wszystkim w takich operacjach jak ping, który sprawdza, czy dany host jest osiągalny w sieci, a także mierzy czas odpowiedzi. ICMP wysyła komunikaty typu echo request i echo reply, co pozwala administratorom sieci na monitorowanie dostępności urządzeń oraz wydajności połączeń. Zastosowanie ICMP jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu sieciami, ponieważ umożliwia szybką identyfikację problemów z połączeniem, co z kolei pozwala na szybsze podejmowanie działań naprawczych. W kontekście standardów, ICMP jest częścią protokołu IP i działa w warstwie sieci, co czyni go fundamentalnym elementem architektury Internetu. Warto również zaznaczyć, że ICMP ma zastosowanie w różnych narzędziach diagnostycznych, takich jak traceroute, co umożliwia analizę i optymalizację tras w sieci.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej