Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 19 marca 2025 08:18
Data zakończenia: 19 marca 2025 08:26

Egzamin niezdany

Wynik: 12/40 punktów (30,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Które z metod szyfrowania wykorzystywanych w sieciach bezprzewodowych jest najsłabiej zabezpieczone przed łamaniem haseł?

A. WPA TKIP

B. WPA AES

C. WPA2

D. WEP

WEP, czyli Wired Equivalent Privacy, to protokół bezpieczeństwa, który pojawił się w 1997 roku jako część standardu IEEE 802.11. Jego głównym celem było zabezpieczenie sieci bezprzewodowych na poziomie, który byłby porównywalny z sieciami przewodowymi. Niestety, po czasie okazało się, że WEP ma sporo słabości. Największym problemem jest krótki klucz szyfrujący, który można łatwo złamać. Ataki statystyczne, jak np. atak IV, pozwalają napastnikom przechwycić dane i odszyfrować klucze, co sprawia, że WEP jest naprawdę łatwy do złamania. Jest sporo narzędzi, jak Aircrack-ng, które potrafią to zrobić w praktyce. Dlatego dzisiaj WEP uznaje się za przestarzały i nie powinno się go stosować w nowych sieciach. Lepiej skorzystać z nowszych standardów, jak WPA2, które korzystają z lepszych algorytmów szyfrowania, takich jak AES, co znacznie poprawia bezpieczeństwo.

Pytanie 2

Podczas próby zapisania danych na karcie SD wyświetla się komunikat "usuń ochronę przed zapisem lub użyj innego dysku". Zwykle przyczyną tego komunikatu jest

A. zbyt duża wielkość pliku, który ma być zapisany

B. brak wolnego miejsca na karcie pamięci

C. posiadanie uprawnień "tylko do odczytu" do plików na karcie SD

D. ustawienie mechanicznego przełącznika blokady zapisu na karcie w pozycji ON

Wybór odpowiedzi dotyczącej braku uprawnień "tylko do odczytu" do plików na karcie SD jako przyczyny pojawienia się komunikatu o błędzie jest błędny, ponieważ uprawnienia plików na karcie SD są zazwyczaj zarządzane przez system operacyjny, a nie przez mechanizm karty. Zazwyczaj karta SD jest formatowana w systemach plików, takich jak FAT32, które nie posiadają zaawansowanego systemu zarządzania uprawnieniami, jak NTFS. Dlatego też, niezależnie od ustawień systemowych, mechaniczny przełącznik blokady zapisu ma priorytet nad wszystkimi innymi ustawieniami, a jego aktywacja zawsze blokuje możliwość zapisu. Posiadanie zbyt dużego rozmiaru zapisywanego pliku może być problematyczne, ale nie jest bezpośrednią przyczyną wystąpienia komunikatu o usunięciu ochrony przed zapisem, ponieważ karta sama w sobie nie uniemożliwia zapisu pliku ze względu na jego rozmiar. Dodatkowo, brak miejsca na karcie pamięci również nie jest powodem takiego komunikatu, ponieważ system operacyjny z reguły informuje użytkownika o niskiej przestrzeni na dysku, a nie o konieczności usunięcia ochrony przed zapisem. Użytkownicy powinni zawsze najpierw sprawdzić mechaniczne zabezpieczenia kart SD i zrozumieć ich rolę w procesie zapisu danych, aby uniknąć nieporozumień i błędnych interpretacji komunikatów o błędach.

Pytanie 3

Podczas skanowania reprodukcji obrazu z magazynu, na skanie obrazu ukazały się regularne wzory, zwane morą. Jakiej funkcji skanera należy użyć, aby usunąć te wzory?

A. Skanowania według krzywej tonalnej

B. Rozdzielczości interpolowanej

C. Korekcji Gamma

D. Odrastrowywania

Korekcja gamma służy do regulacji jasności i kontrastu obrazu, a nie do eliminacji efektów moiré. Choć jej zastosowanie może poprawić ogólny wygląd skanu, nie rozwiązuje problemu interferencji rastrów. Z kolei rozdzielczość interpolowana odnosi się do techniki zwiększania liczby pikseli w obrazie dla uzyskania wyższej jakości, co również nie wpływa na usunięcie wzorów moiré. Interpolacja nie zmienia struktury oryginalnego obrazu, a jedynie dodaje dodatkowe dane na podstawie istniejących pikseli, co może nawet pogorszyć efekty moiré. Skanowanie według krzywej tonalnej polega na dostosowaniu wartości tonalnych w obrazie, co również nie ma związku z problemem rastrów. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków obejmują mylenie podstawowych funkcji obróbczych skanera oraz niewłaściwe zrozumienie, czym jest efekt moiré. Użytkownicy często mylą różne techniki przetwarzania obrazu, nie zdając sobie sprawy, że każda z nich ma swoje specyficzne zastosowanie, które nie zawsze jest związane z problemem, który chcą rozwiązać.

Pytanie 4

Jakie urządzenia wyznaczają granice domeny rozgłoszeniowej?

A. przełączniki

B. huby

C. rutery

D. wzmacniacze sygnału

Rutery są mega ważne, jeśli chodzi o granice domeny rozgłoszeniowej w sieciach komputerowych. Ich główne zadanie to przepychanie pakietów danych między różnymi sieciami, co jest niezbędne, żeby dobrze segregować ruch rozgłoszeniowy. Gdy pakiety rozgłoszeniowe trafiają do rutera, to on nie puszcza ich dalej do innych sieci. Dzięki temu zasięg rozgłosu ogranicza się tylko do danej domeny. Rutery działają według różnych protokołów IP, które mówią, jak te dane mają być przesyłane w sieci. Dzięki ruterom można nie tylko lepiej zarządzać ruchem, ale też podnieść bezpieczeństwo sieci przez segmentację. Na przykład w dużych firmach różne działy mogą mieć swoje własne sieci, a ruter pomoże, żeby info nie szło gdzie nie trzeba. Takie rozdzielenie poprawia też wydajność sieci, bo eliminuje zbędny ruch rozgłoszeniowy, co jest całkiem zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu i zarządzaniu sieciami.

Pytanie 5

Karta do przechwytywania wideo, która została przedstawiona, będzie kompatybilna z płytą główną posiadającą port

A. PCI-e

B. AGP

C. eSATA

D. 1-Wire

Wybierając inne niż PCI-e odpowiedzi, można napotkać kilka błędnych założeń dotyczących kompatybilności i zastosowań technologii wideo. AGP, czyli Accelerated Graphics Port, był popularny w latach 90. i wczesnych 2000. jako port dla kart graficznych. AGP jest jednak przestarzałym standardem, który nie wspiera nowoczesnych urządzeń o wysokiej przepustowości, takich jak karty do przechwytywania wideo, co czyni go nieodpowiednim wyborem. Z kolei 1-Wire to protokół komunikacyjny używany głównie w prostych rozwiązaniach IoT, takich jak czujniki i identyfikatory, które nie wymagają przesyłania dużych ilości danych. Nie ma on zastosowania w kontekście przesyłania danych wideo, ponieważ jego przepustowość jest zbyt niska do takich celów. eSATA, będący zewnętrznym interfejsem SATA, służy głównie do podłączania dysków zewnętrznych i nie jest przeznaczony do obsługi kart rozszerzeń, takich jak karty graficzne czy karty przechwytujące wideo. eSATA oferuje połączenie o wysokiej przepustowości, ale jego zastosowanie jest ograniczone do magazynowania danych, a nie przesyłania strumieniowego. Wybór nieodpowiedniego interfejsu często wynika z niewiedzy na temat specyfiki użycia danych technologii i ich ograniczeń, co może skutkować brakiem kompatybilności sprzętowej i wydajnościowej w projektowaniu rozwiązań komputerowych.

Pytanie 6

Napięcie dostarczane przez płytę główną dla pamięci typu SDRAM DDR3 może wynosić

A. 2,5 V

B. 3,3 V

C. 1,5 V

D. 1,2 V

Prawidłową wartością zasilania dla pamięci typu SDRAM DDR3 jest 1,5 V. Ta specyfikacja jest wynikiem postępu technologicznego w dziedzinie pamięci komputerowych, w której dąży się do zmniejszenia zużycia energii, przy jednoczesnym zwiększeniu wydajności. DDR3, w porównaniu do swojego poprzednika DDR2, oferuje znacznie wyższe prędkości transferu danych, a także zmniejszoną wartość napięcia, co przekłada się na mniejsze zużycie energii i niższe wydzielanie ciepła. W praktyce, niższe napięcie zasilania pozwala na bardziej efektywne działanie systemów komputerowych, co jest istotne nie tylko w przypadku komputerów stacjonarnych, ale także urządzeń mobilnych, gdzie oszczędność energii jest kluczowa. Ponadto, stosowanie pamięci DDR3 w nowoczesnych komputerach stacjonarnych i laptopach jest zgodne z zaleceniami organizacji takich jak JEDEC, która ustanawia standardy dla pamięci DRAM. Warto również zauważyć, że pamięci DDR3 są często wykorzystywane w kontekście gier komputerowych i aplikacji wymagających dużej wydajności, gdzie stabilność i szybkość transferu danych mają kluczowe znaczenie.

Pytanie 7

Gdy użytkownik wpisuje w przeglądarkę internetową adres www.egzamin.pl, nie ma możliwości otwarcia strony WWW, natomiast wprowadzenie adresu 211.0.12.41 umożliwia dostęp do niej. Problem ten spowodowany jest brakiem skonfigurowanego serwera

A. DHCP

B. WWW

C. SQL

D. DNS

Odpowiedzi SQL, DHCP i WWW nie są właściwe w kontekście opisanej sytuacji. SQL, czyli Structured Query Language, to język zapytań używany do zarządzania danymi w relacyjnych bazach danych. Nie ma bezpośredniego związku z procesem rozpoznawania nazw domenowych. Problemy z dostępem do strony internetowej nie leżą w obszarze zarządzania bazami danych, chyba że zastosowanie SQL dotyczy problemów z pobieraniem treści z bazy, co nie jest przyczyną opisaną w pytaniu. DHCP, czyli Dynamic Host Configuration Protocol, służy do automatycznego przydzielania adresów IP urządzeniom w sieci lokalnej. Choć DHCP jest niezbędny do zapewnienia, że urządzenia mają dostęp do lokalnej sieci, nie odpowiada za tłumaczenie nazw domenowych na adresy IP. Dlatego, jeśli adres IP jest znany i dostęp do serwisu internetowego jest możliwy poprzez jego wpisanie, problem leży w systemie DNS, a nie w DHCP. WWW, czyli World Wide Web, odnosi się do całego systemu publikowania i organizacji treści w Internecie, ale nie jest zjawiskiem technicznym, które wpływa na rozpoznawanie adresów w sieci. Często pomyłka wynika z mylenia terminów technicznych i ich funkcji. Kluczowe jest zrozumienie roli systemu DNS w dostępie do zasobów internetowych oraz jego wpływu na funkcjonowanie sieci jako całości.

Pytanie 8

Jakie informacje zwraca polecenie netstat -a w systemie Microsoft Windows?

A. Tablicę trasowania

B. Statystykę odwiedzin stron internetowych

C. Wszystkie aktywne połączenia protokołu TCP

D. Aktualne parametry konfiguracyjne sieci TCP/IP

Wiele osób myli polecenie netstat z innymi narzędziami dostępnymi w systemie Windows, co prowadzi do nieporozumień odnośnie jego funkcjonalności. Informacje o statystyce odwiedzin stron internetowych, które mogłyby być pozyskiwane z przeglądarek, nie są bezpośrednio związane z netstat. Narzędzie to nie monitoruje aktywności przeglądarek ani nie zbiera danych na temat odwiedzanych witryn. Zamiast tego, jego głównym celem jest raportowanie aktywnych połączeń TCP oraz UDP, co ma zupełnie inny kontekst i zastosowanie. Ponadto, nie jest odpowiedzialne za wyświetlanie aktualnych parametrów konfiguracji sieci TCP/IP, takich jak adres IP, maska podsieci, czy brama domyślna. Te dane można uzyskać za pomocą komendy ipconfig, która dostarcza szczegółowych informacji o ustawieniu sieci. Podobnie, tablica trasowania, której elementy są używane do określenia, w jaki sposób dane są przesyłane przez sieć, jest dostępna poprzez polecenie route, a nie netstat. Typowe błędy myślowe obejmują zakładanie, że jedno narzędzie może zastępować inne, co jest dalekie od rzeczywistości w kontekście administracji sieci. Dlatego kluczowe jest, aby zrozumieć specyfikę każdego narzędzia i jego funkcjonalności w kontekście zarządzania sieciami.

Pytanie 9

Użycie polecenia net accounts w Wierszu poleceń systemu Windows, które ustawia maksymalny czas ważności hasła, wymaga zastosowania opcji

A. /MAXPWAGE

B. /EXPIRES

C. /TIMES

D. /FORCELOGOFF

Opcja /MAXPWAGE polecenia net accounts służy do ustawienia maksymalnego okresu ważności hasła w systemie Windows. Gdy administrator systemu ustala tę wartość, użytkownicy będą zmuszeni do zmiany swojego hasła po upływie określonej liczby dni, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa. Utrzymanie haseł w cyklu wymiany minimalizuje ryzyko nieautoryzowanego dostępu do konta, szczególnie w środowiskach, gdzie przechowywane są wrażliwe dane. Przykładowo, w organizacjach finansowych, gdzie ochrona danych jest kluczowa, administratorzy mogą ustawić wartość MAXPWAGE na 90 dni. Warto pamiętać, że wdrożenie polityki dotyczącej wymiany haseł powinno być częścią szerszej strategii ochrony danych, która obejmuje także inne elementy, takie jak edukacja użytkowników o silnych praktykach hasłowych oraz wdrożenie dwuskładnikowego uwierzytelniania. Zgodność z politykami bezpieczeństwa, takimi jak NIST SP 800-53, podkreśla znaczenie regularnej zmiany haseł jako kluczowego aspektu ochrony systemów informatycznych.

Pytanie 10

Które z kont nie jest standardowym w Windows XP?

A. admin

B. asystent

C. użytkownik gość

D. administrator

Wybór konta 'gość', 'pomocnik' lub 'administrator' jako nie-wbudowanego w systemie Windows XP jest niepoprawny, ponieważ wszystkie te konta są integralną częścią tego systemu operacyjnego. Konto 'gość' to konto z ograniczonymi uprawnieniami, które pozwala na dostęp do systemu bez konieczności posiadania pełnego konta użytkownika. Konto 'administrator' jest kluczowe, ponieważ zapewnia pełny dostęp do zasobów systemowych oraz możliwość zarządzania innymi kontami użytkowników. Konto 'pomocnik' jest wykorzystywane do wsparcia technicznego i również jest wbudowane. Błędem jest myślenie, że 'admin' to standardowe konto w Windows XP; w rzeczywistości, system stosuje termin 'administrator' maksymalnie. Tego rodzaju pomyłki mogą wynikać z nieznajomości dokumentacji technicznej lub faktu, że wiele osób korzysta z różnych wersji systemów operacyjnych, które mogą mieć różne domyślne konta użytkowników. W praktyce, zrozumienie struktury kont użytkowników w systemie operacyjnym jest kluczowe dla administratorów, aby móc efektywnie zabezpieczać system oraz zarządzać dostępem do zasobów. Dlatego ważne jest, aby zdobywać wiedzę na temat uprawnień użytkowników i najlepszych praktyk w zakresie zarządzania kontami, co w znaczący sposób wpływa na bezpieczeństwo i stabilność całego środowiska IT.

Pytanie 11

Serwis serwerowy, który pozwala na udostępnianie usług drukowania w systemie Linux oraz plików dla stacji roboczych Windows, to

A. CUPS

B. Vsftpd

C. Samba

D. Postfix

Vsftpd, Postfix i CUPS to narzędzia, które posiadają różne funkcje i zastosowania, ale żadna z nich nie jest odpowiednia do zadania opisanego w pytaniu. Vsftpd jest serwerem FTP, który służy do przesyłania plików przez protokół FTP. Jest to bardzo wydajne i bezpieczne narzędzie do takiej wymiany, ale nie oferuje wsparcia dla udostępniania zasobów sieciowych między systemami Linux a Windows. Z drugiej strony, Postfix to system pocztowy, który zarządza przesyłaniem wiadomości email. Oferuje funkcje takie jak filtrowanie poczty i zarządzanie adresami, ale również nie ma związków z udostępnianiem plików czy drukarek. CUPS, choć jest systemem do zarządzania drukowaniem w systemach Unix i Linux, nie oferuje wsparcia dla udostępniania tych usług w kontekście stacji roboczych Windows. Użytkownicy mogą zainstalować sterowniki CUPS oraz skonfigurować drukarki, ale aby umożliwić dostęp do tych drukarek z systemu Windows, potrzebna jest dodatkowa konfiguracja oraz często integracja z Sambą. Typowym błędem w myśleniu jest utożsamianie różnych narzędzi do zarządzania zasobami z funkcjami, które nie są ze sobą bezpośrednio powiązane, co prowadzi do mylnych wniosków na temat ich możliwości i zastosowania. W kontekście zintegrowanych środowisk IT, kluczowe jest zrozumienie, jakie narzędzia są odpowiednie do konkretnego zadania oraz jakie protokoły i standardy zapewniają ich efektywne działanie.

Pytanie 12

Które z urządzeń nie powinno być serwisowane podczas korzystania z urządzeń antystatycznych?

A. Dysk twardy.

B. Zasilacz.

C. Modem.

D. Pamięć.

Wybór modemu, pamięci lub dysku twardego jako urządzenia, które można naprawiać podczas korzystania z urządzeń antystatycznych, jest błędny z kilku powodów. Modem, jako urządzenie do komunikacji sieciowej, nie wiąże się bezpośrednio z zagrożeniem porażeniem prądem, jednak niewłaściwe podejście w czasie naprawy może prowadzić do uszkodzeń wynikających z wyładowań elektrostatycznych. Pamięć, szczególnie RAM, to komponenty, które są niezwykle wrażliwe na ładunki elektrostatyczne; ich naprawa lub wymiana bez użycia odpowiednich środków ochrony antystatycznej może prowadzić do ich uszkodzenia. Użytkownicy często nie zdają sobie sprawy z tego, że elektrostatyka ma zdolność do uszkadzania chipów, co może skutkować całkowitą utratą danych lub koniecznością wymiany kosztownych komponentów. Dysk twardy z kolei, szczególnie w wersjach mechanicznych, jest podatny na uszkodzenia związane z wstrząsami oraz działaniem elektrostatycznym, co może prowadzić do utraty danych. W praktyce, błędne jest przekonanie, że każdy komponent można naprawiać w trakcie korzystania z antystatycznych środków ochrony. Kluczowe jest, aby przed przystąpieniem do jakiejkolwiek naprawy wyłączyć urządzenie oraz odłączyć je od zasilania, a następnie użyć odpowiednich praktyk antystatycznych, aby zminimalizować ryzyko uszkodzeń oraz zachować integralność podzespołów.

Pytanie 13

W systemie serwerowym Windows widoczny jest zakres adresów IPv4. Ikona umieszczona obok jego nazwy sugeruje, że

A. pula adresów w tym zakresie została wyczerpana całkowicie

B. ten zakres jest aktywny

C. ten zakres jest nieaktywny

D. pula adresów w tym zakresie jest prawie w pełni wyczerpana

Ikona przy zakresie adresów IPv4 wskazuje, że zakres ten jest nieaktywny co oznacza że serwer DHCP nie będzie przydzielał adresów IP z tej puli. W praktyce może to być spowodowane celowym wyłączeniem zakresu na czas konserwacji lub konfiguracji serwera. Wyłączenie zakresu może być również stosowane w przypadku przekształcania struktury sieci gdzie zmienia się schemat adresacji IP. Wyłączenie to pozwala na tymczasowe wstrzymanie wydawania adresów co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania sieciami komputerowymi. W systemie Windows Server zarządzanie zakresami DHCP powinno odbywać się z zachowaniem wysokiej precyzji co minimalizuje ryzyko błędów sieciowych. Standardy branżowe zalecają regularne audyty konfiguracji w tym przegląd aktywności zakresów aby zapewnić niezawodność działania usług sieciowych. Aktywacja lub deaktywacja zakresów powinna być zawsze dokumentowana co ułatwia późniejsze analizy i ewentualne rozwiązywanie problemów. Właściwie zarządzane zakresy adresów to fundament stabilnej infrastruktury IT.

Pytanie 14

Jakie zadanie realizuje układ oznaczony strzałką na diagramie karty graficznej?

A. Oblicza kolory każdego wyświetlanego piksela

B. Realizuje obliczenia oświetlenia, uwzględniając lokalizację źródła światła

C. Określa widoczność oraz nakładanie się obiektów na ekranie

D. Oblicza wygląd i położenie wielokątów, z których zbudowany jest obiekt

Rozważając inne opcje odpowiedzi łatwo zauważyć że każda z nich odnosi się do innych funkcji karty graficznej które nie są bezpośrednio związane z silnikiem geometrycznym. Pierwsza opcja dotycząca obliczania kolorów każdego piksela odnosi się do etapu rasteryzacji i cieniowania co jest zadaniem bardziej związanym z jednostką shaderów a nie z obliczeniami geometrycznymi. Współczesne karty graficzne używają programowalnych shaderów do zaawansowanego przetwarzania koloru i efektów świetlnych co wymaga odrębnych obliczeń niż te prowadzone przez silnik geometryczny. Kolejna opcja mówi o ustalaniu widoczności i przesłanianiu obiektów co jest częścią procesu znanego jako Z-buffering lub test głębokości. To zadanie zajmuje się porządkowaniem pikseli według ich odległości od widza ale nie jest wykonywane przez silnik geometryczny. Ostatecznie trzecia opcja dotycząca kalkulacji oświetlenia w kontekście położenia światła odnosi się do obliczeń związanych z modelem oświetlenia co jest zadaniem shaderów fragmentów lub pixel shaderów. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla prawidłowego funkcjonowania i optymalizacji procesów graficznych w aplikacjach 3D gdzie każde z tych zadań wymaga specjalistycznych zasobów i technik obliczeniowych. Chociaż wszystkie te procesy współdziałają w generowaniu finalnego obrazu ich rozdzielenie i zrozumienie indywidualnych funkcji jest kluczowe w projektowaniu wydajnych systemów graficznych.

Pytanie 15

Narzędzie służące do przechwytywania oraz ewentualnej analizy ruchu w sieci to

A. keylogger

B. spyware

C. sniffer

D. viewer

Odpowiedzi "viewer", "spyware" oraz "keyloger" są błędne, ponieważ reprezentują różne technologie, które nie są bezpośrednio związane z przechwytywaniem i analizą ruchu sieciowego. Viewer to ogólny termin, który odnosi się do oprogramowania służącego do wyświetlania zawartości plików lub dokumentów, co nie ma nic wspólnego z monitorowaniem ruchu sieciowego. Z kolei spyware to rodzaj złośliwego oprogramowania, które zbiera informacje o użytkowniku bez jego wiedzy, ale jego funkcjonalność nie polega na analizie ruchu sieciowego, lecz na inwigilacji i gromadzeniu danych osobowych. Keyloger to kolejny przykład oprogramowania, które rejestruje naciśnięcia klawiszy na klawiaturze, co również nie jest związane z monitoringiem ruchu w sieci. Luki w zrozumieniu tych terminów mogą prowadzić do mylnych wniosków na temat technologii związanych z bezpieczeństwem sieci. Wiele osób myli funkcje tych narzędzi, co może skutkować niewłaściwą oceną ryzyka związanego z bezpieczeństwem informacji. Kluczowe jest zrozumienie różnicy między tymi pojęciami i ich zastosowaniem w kontekście ochrony danych.

Pytanie 16

Jak prezentuje się adres IP 192.168.1.12 w formacie binarnym?

A. 11000001.10111000.00000011.00001110

B. 11000010.10101100.00000111.00001101

C. 11000100.10101010.00000101.00001001

D. 11000000.10101000.00000001.00001100

Adres IP 192.168.1.12 w zapisie binarnym przyjmuje postać 11000000.10101000.00000001.00001100. Każda z czterech grup oddzielonych kropkami reprezentuje jeden oktet adresu IP, który jest liczbą całkowitą z zakresu od 0 do 255. W przypadku 192.168.1.12, konwersja poszczególnych wartości na zapis binarny polega na przekształceniu ich na system dwójkowy. Wartości oktetów, odpowiednio: 192 (11000000), 168 (10101000), 1 (00000001), 12 (00001100), tworzą kompletny zapis binarny. Wiedza na temat konwersji adresów IP jest kluczowa w kontekście sieci komputerowych, gdzie adresacja IP jest niezbędna do identyfikacji urządzeń w sieci. Umożliwia to efektywne zarządzanie ruchem sieciowym oraz zapewnia odpowiednie zasady routingu. W praktyce, znajomość zapisu binarnego adresów IP jest niezbędna dla administratorów sieci, którzy często muszą diagnozować problemy związane z połączeniami oraz konfigurować urządzenia sieciowe zgodnie z zasadami klasycznej architektury TCP/IP.

Pytanie 17

Oprogramowanie, które regularnie przerywa działanie przez pokazanie komunikatu o konieczności uiszczenia opłaty, co prowadzi do zniknięcia tego komunikatu, jest dystrybuowane na podstawie licencji

A. greenware

B. nagware

C. careware

D. crippleware

Wybór crippleware, careware lub greenware jako odpowiedzi na pytanie o oprogramowanie przerywające działanie w celu wymuszenia zapłaty jest niepoprawny z kilku powodów. Crippleware odnosi się do oprogramowania, które ma ograniczone funkcje, ale nie wymusza płatności poprzez uciążliwe przypomnienia. Oznacza to, że użytkownik może korzystać z podstawowych funkcji, jednak pełne możliwości są zablokowane. Careware to z kolei model, w którym programiści oferują oprogramowanie za darmo, ale zachęcają użytkowników do wsparcia ich pracy, często w formie darowizn lub pomocy charytatywnej, co nie ma nic wspólnego z wymuszaniem płatności poprzez przerywanie działania programu. Greenware to termin używany do opisania oprogramowania, które promuje ochronę środowiska, ale również nie odnosi się do modelu płatności. Typowym błędem myślowym jest myślenie, że wszystkie te terminy dotyczą formy wymuszenia płatności, gdyż każdy z nich odnosi się do innego modelu licencjonowania. Zrozumienie różnic między tymi pojęciami jest kluczowe dla poprawnego klasyfikowania oprogramowania w zależności od jego funkcji i sposobu dystrybucji. Aby uniknąć takich nieporozumień, warto zaznajomić się z definicjami oraz zastosowaniami poszczególnych rodzajów oprogramowania, co przyczyni się do lepszego zrozumienia rynku oprogramowania oraz możliwości, jakie oferują różne modele licencyjne.

Pytanie 18

Jakie urządzenie sieciowe zostało przedstawione na diagramie sieciowym?

A. modem

B. przełącznik

C. ruter

D. koncentrator

Ruter jest urządzeniem sieciowym kluczowym dla łączenia różnych sieci komputerowych. Jego główną funkcją jest przekazywanie pakietów danych pomiędzy sieciami, na przykład pomiędzy siecią lokalną (LAN) a rozległą siecią (WAN). Dzięki zastosowaniu protokołów routingu, takich jak OSPF czy BGP, ruter optymalnie wybiera ścieżki, którymi dane powinny podróżować, co ma ogromne znaczenie dla efektywności i szybkości działania sieci. Ruter również zarządza tablicami routingu, które zawierają informacje o możliwych trasach w sieci, co pozwala na dynamiczne reagowanie na zmiany w topologii sieci. Praktyczne zastosowanie ruterów obejmuje zarówno sieci domowe, gdzie umożliwiają dostęp do Internetu, jak i skomplikowane sieci korporacyjne, gdzie optymalizują ruch danych pomiędzy wieloma oddziałami firmy. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, ruter często współpracuje z innymi urządzeniami sieciowymi, takimi jak przełączniki czy firewalle, by zapewnić kompleksową ochronę i zarządzanie ruchem w sieci. Dzięki zaawansowanym funkcjom, takim jak NAT czy QoS, ruter umożliwia również zarządzanie przepustowością i bezpieczeństwem danych, co jest kluczowe w nowoczesnych środowiskach IT.

Pytanie 19

Podaj właściwe przyporządkowanie usługi z warstwy aplikacji oraz standardowego numeru portu, na którym ta usługa działa?

A. SMTP - 80

B. IMAP - 8080

C. DHCP - 161

D. DNS - 53

Odpowiedzi wskazujące na inne usługi są nieprawidłowe z kilku powodów. Przykładowo, SMTP, czyli Simple Mail Transfer Protocol, służy do przesyłania wiadomości e-mail i standardowo działa na porcie 25, a nie 80. Port 80 jest zarezerwowany dla HTTP, co oznacza, że jest używany do przesyłania danych stron internetowych. W przypadku DHCP, to Dynamic Host Configuration Protocol, jego standardowy port to 67 dla serwera i 68 dla klienta, a nie 161, który jest zarezerwowany dla SNMP (Simple Network Management Protocol). IMAP, czyli Internet Message Access Protocol, używa portu 143 lub 993 w przypadku zabezpieczonej komunikacji SSL/TLS. Wybierając błędne odpowiedzi, można doświadczyć typowych pułapek myślowych, takich jak mylenie portów przypisanych do różnych protokołów lub nieznajomość standardów RFC, które dokładnie definiują te ustawienia. Zrozumienie, które porty są przypisane do konkretnych protokołów, jest kluczowe dla prawidłowej konfiguracji sieci oraz bezpieczeństwa, a mylenie tych wartości prowadzi do problemów z komunikacją w sieci oraz zwiększa ryzyko wystąpienia luk bezpieczeństwa.

Pytanie 20

Licencja CAL (Client Access License) uprawnia użytkownika do

A. przenoszenia programu na zewnętrzne nośniki

B. korzystania z usług oferowanych przez serwer

C. modyfikacji kodu aplikacji

D. nielimitowanego użytkowania programu

Każda z alternatywnych odpowiedzi na pytanie o licencję CAL zawiera nieporozumienia, które mogą prowadzić do niewłaściwego zrozumienia roli tej licencji w kontekście zarządzania oprogramowaniem. Zmiana kodu programu nie jest związana z licencją CAL, ponieważ ten rodzaj licencji jedynie daje prawo do dostępu, a nie do modyfikacji oprogramowania. Modyfikowanie kodu aplikacji wymaga posiadania odpowiednich uprawnień i licencji źródłowych, co jest całkowicie odmiennym procesem. Twierdzenie, że licencja CAL pozwala na używanie programu bezterminowo, również jest nieprawdziwe, ponieważ licencje CAL mogą mieć różne okresy obowiązywania, a ich warunki mogą się różnić w zależności od dostawcy oprogramowania. Co więcej, kopiowanie programu na nośniki zewnętrzne nie jest dozwolone w ramach licencji CAL; większość licencji ogranicza możliwość przenoszenia oprogramowania, aby chronić przed jego nieautoryzowanym używaniem. Typowym błędem jest myślenie o CAL w kontekście pełnych praw do oprogramowania, podczas gdy w rzeczywistości jest to licencja ograniczona do określonych zadań, takich jak dostęp do serwera, co jest kluczowe dla przestrzegania przepisów dotyczących licencjonowania oprogramowania.

Pytanie 21

Jakie polecenie w systemie Linux umożliwia wyświetlenie zawartości katalogu?

A. pwd

B. cd

C. rpm

D. ls

Polecenie 'ls' w systemie Linux jest podstawowym narzędziem służącym do wyświetlania zawartości katalogu. Jego nazwa pochodzi od angielskiego słowa 'list', co dokładnie odzwierciedla funkcję, jaką pełni. Używając tego polecenia, użytkownik może szybko zobaczyć pliki i podkatalogi znajdujące się w bieżącym katalogu. Przykładowe zastosowania obejmują użycie 'ls -l', co daje szczegółowy widok na pliki, w tym ich uprawnienia, właścicieli i rozmiary. Użycie 'ls -a' pozwala na zobaczenie również plików ukrytych, które zaczynają się od kropki. Często korzysta się również z opcji sortowania, na przykład 'ls -t', które sortuje pliki według daty modyfikacji. Stosowanie tego polecenia jest zgodne z dobrymi praktykami systemu Unix/Linux, gdzie dostęp do informacji o systemie jest kluczowy dla efektywnego zarządzania danymi i administracji serwerami. Warto dodać, że 'ls' jest niezwykle efektywne, ponieważ działa nie tylko na lokalnych systemach plików, ale również na zdalnych systemach plików zamontowanych w systemie, co czyni je uniwersalnym narzędziem dla administratorów i programistów.

Pytanie 22

Która norma określa parametry transmisji dla komponentów kategorii 5e?

A. EIA/TIA 607

B. TIA/EIA-568-B-1

C. CSA T527

D. TIA/EIA-568-B-2

Norma TIA/EIA-568-B-2 jest kluczowym dokumentem w zakresie specyfikacji parametrów transmisyjnych komponentów kategorii 5e, które są powszechnie stosowane w sieciach lokalnych. Ta norma definiuje wymagania dotyczące wydajności, w tym poziomy tłumienia, zniekształcenia sygnału oraz inne istotne parametry, które wpływają na jakość i stabilność przesyłania danych. Przykładowo, komponenty kategorii 5e są zaprojektowane z myślą o transmisji danych z prędkością do 1 Gbps na dystansie do 100 metrów, co czyni je odpowiednimi do zastosowań w biurach i domach. TIA/EIA-568-B-2 wprowadza również wytyczne dotyczące instalacji, co pozwala na stworzenie wydajnych i niezawodnych sieci. Stosowanie tej normy jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co zapewnia wysoką jakość usług i minimalizację problemów związanych z transmisją. Zrozumienie i wdrożenie wymagań tej normy jest kluczowe dla inżynierów i techników zajmujących się projektowaniem oraz implementacją infrastruktury sieciowej.

Pytanie 23

Element oznaczony cyfrą 1 na diagramie blokowym karty graficznej?

A. konwertuje sygnał cyfrowy na analogowy

B. zawiera matrycę znaków w trybie tekstowym

C. generuje sygnał RGB na wyjściu karty graficznej

D. przechowuje dane wyświetlane w trybie graficznym

W niepoprawnych odpowiedziach znajdują się pewne nieporozumienia dotyczące funkcjonowania elementów karty graficznej. Generowanie sygnału RGB na wyjście karty graficznej jest odpowiedzialnością generatora sygnałów który przetwarza dane wideo na sygnał odpowiedni dla monitorów. Jest to kluczowy proces w trybie graficznym gdzie informacje o kolorze i jasności każdego piksela muszą być dokładnie przetworzone aby uzyskać poprawny obraz. Przechowywanie danych wyświetlanych w trybie graficznym odnosi się do pamięci wideo gdzie wszystkie informacje o obrazie są przechowywane zanim zostaną przekazane do przetworzenia przez GPU. Pamięć wideo jest kluczowym komponentem w zarządzaniu dużymi ilościami danych graficznych szczególnie w aplikacjach wymagających wysokiej rozdzielczości. Zamiana sygnału cyfrowego na sygnał analogowy dotyczy przetworników DAC (Digital-to-Analog Converter) które są używane w starszych systemach z analogowymi wyjściami wideo. Nowoczesne systemy używają głównie cyfrowych interfejsów takich jak HDMI czy DisplayPort eliminując potrzebę konwersji na sygnał analogowy. Rozumienie ról poszczególnych elementów jest kluczowe dla projektowania i diagnozowania systemów graficznych w nowoczesnym sprzęcie komputerowym.

Pytanie 24

W modelu RGB, kolor w systemie szesnastkowym przedstawia się w ten sposób: ABCDEF. Wartość natężenia koloru niebieskiego w tym zapisie odpowiada liczbie dziesiętnej

A. 205

B. 186

C. 239

D. 171

Odpowiedzi 171, 186 i 205 wynikają z nieprecyzyjnego zrozumienia sposobu konwersji zapisu szesnastkowego na dziesiętny, co może prowadzić do poważnych błędów w obliczeniach. Typowym błędem jest niewłaściwe odczytanie wartości zawartych w ostatnich dwóch znakach zapisu szesnastkowego. Wartości szesnastkowe są złożone z cyfr od 0 do 9 oraz liter od A do F, gdzie A, B, C, D, E i F odpowiadają kolejno wartościom dziesiętnym 10, 11, 12, 13, 14 i 15. W przypadku koloru ABCDEF, ostatnie dwa znaki EF powinny być przeliczone na wartość dziesiętną, co prowadzi do obliczeń, że E = 14 i F = 15. Przeliczając 'EF' na system dziesiętny, otrzymujemy 14 * 16^1 + 15 * 16^0 = 224 + 15 = 239. Jeżeli ktoś obliczy natężenie koloru niebieskiego jako 171, 186 lub 205, może to wynikać z błędów w zrozumieniu hierarchii wartości w systemie szesnastkowym lub pomyłek obliczeniowych, na przykład ignorując, że każda cyfra w zapisie szesnastkowym ma przypisaną odpowiednią wagę w zależności od jej pozycji. Rozpoznawanie i unikanie tych typowych pułapek jest kluczowe dla skutecznego operowania w dziedzinie przetwarzania kolorów i grafiki komputerowej, gdzie precyzyjne określenie kolorów może znacząco wpłynąć na estetykę i funkcjonalność projektów.

Pytanie 25

Jakie jest nominalne wyjście mocy (ciągłe) zasilacza o parametrach przedstawionych w tabeli?

Napięcie wyjściowe	+5 V	+3.3 V	+12 V1	+12 V2	-12 V	+5 VSB
Prąd wyjściowy	18,0 A	22,0 A	18,0 A	17,0 A	0,3 A	2,5 A
Moc wyjściowa	120 W	336 W	3,6 W	12,5 W

A. 472,1 W

B. 576,0 W

C. 336,0 W

D. 456,0 W

Wybór innych odpowiedzi może wynikać z błędnych obliczeń albo tego, że nie wzięto pod uwagę wszystkich parametrów zasilacza. Przykładowo, jeśli ktoś podaje moc 336,0 W, to pewnie zsumował tylko część napięć albo pominął prąd dla jakiegoś napięcia, co prowadzi do niższej wartości. Inny błąd to złe pomnożenie napięcia przez prąd, co może spowodować, że wynik wyjdzie za wysoki. Mnożenie prądu dla -12 V jest problematyczne, bo tam prąd jest ujemny, więc to może wprowadzać w błąd; moc w zasilaczu powinna być traktowana tak, by sumować wartości dodatnie, a nie robić prostą sumę. Często ludzie też nie biorą pod uwagę, że zasilacz z różnymi napięciami może mieć wspólne linie zasilające, co znowu wpływa na końcową moc. Właściwe zaprojektowanie zasilacza wymaga zrozumienia, jak działają różne napięcia i co one znaczą dla całkowitej mocy wyjściowej. Błędy w obliczeniach często pojawiają się przez nieodpowiednie odczytywanie danych technicznych, niezrozumienie jednostek miary czy brak umiejętności łączenia wyników z różnych napięć. Kiedy budujesz coś elektronicznego, musisz brać pod uwagę nie tylko nominalne wartości, ale też ich tolerancje i szczytowe obciążenia, bo to jest ważne dla stabilności i bezpieczeństwa systemu.

Pytanie 26

Z analizy oznaczenia pamięci DDR3 PC3-16000 można wywnioskować, że ta pamięć:

A. działa z częstotliwością 16000 MHz

B. posiada przepustowość 16 GB/s

C. charakteryzuje się przepustowością 160 GB/s

D. działa z częstotliwością 160 MHz

Mówiąc szczerze, przypisanie pamięci DDR3 PC3-16000 do częstotliwości 160 MHz to spore nieporozumienie. To oznaczenie dotyczy przepustowości, a nie częstotliwości, która jest znacznie wyższa, zwykle od 800 do 1600 MHz. Ważne, żeby zrozumieć, że pamięć DDR (czyli Double Data Rate) przesyła dane na obu zboczach sygnału zegarowego, co sprawia, że efektywnie mamy do czynienia z podwojoną prędkością. Więc dla PC3-16000, odpowiednia frekwencja wynosi 2000 MHz (16 GB/s podzielone przez 8, bo w 1 GB mamy 8 bajtów). A co do tej 160 GB/s, to też jest błąd, bo pamięć DDR3 nie ma takich możliwości. Takie nieporozumienia mogą wynikać z nieznajomości jednostek miary i zasad działania pamięci. Dobrze zrozumieć te oznaczenia, kiedy budujemy systemy komputerowe, żeby uniknąć nieodpowiednich konfiguracji, które mogą pogorszyć wydajność albo wprowadzić problemy z kompatybilnością.

Pytanie 27

Który port stosowany jest przez protokół FTP (File Transfer Protocol) do przesyłania danych?

A. 69

B. 53

C. 20

D. 25

Porty 25, 53 i 69 nie są wykorzystywane do transmisji danych w protokole FTP, co może być mylące dla osób początkujących w obszarze sieci komputerowych. Port 25 jest standardowo używany przez protokół SMTP (Simple Mail Transfer Protocol), który służy do wysyłania wiadomości e-mail. W wyniku tego, wiele osób może błędnie kojarzyć ten port z funkcjami transferu danych, jednak w rzeczywistości jego przeznaczeniem jest obsługa poczty elektronicznej. Port 53 jest przypisany do protokołu DNS (Domain Name System), który odpowiada za tłumaczenie nazw domen na adresy IP. Zrozumienie tego, że porty są przypisane do różnych protokołów oraz ich specyficznych funkcji, jest kluczowe dla efektywnej pracy z siecią. Port 69, z drugiej strony, jest używany przez TFTP (Trivial File Transfer Protocol), który jest uproszczoną wersją FTP, ale nie obsługuje pełnej funkcjonalności, jaką oferuje FTP, takiej jak autoryzacja czy transfer w trybie binarnym. Pomieszanie tych portów może prowadzić do błędów w konfigurowaniu serwerów i aplikacji, co z kolei negatywnie wpływa na przepływ danych i bezpieczeństwo systemów. Dlatego istotne jest, aby mieć świadomość, które porty są przypisane do odpowiednich protokołów, aby uniknąć błędów w zarządzaniu siecią.

Pytanie 28

Komunikat o błędzie KB/Interface, wyświetlany na monitorze komputera podczas BIOS POST firmy AMI, wskazuje na problem

A. rozdzielczości karty graficznej

B. baterii CMOS

C. pamięci GRAM

D. sterownika klawiatury

Wybrana przez Ciebie odpowiedź dotycząca baterii CMOS, pamięci RAM czy rozdzielczości karty graficznej jest nietrafiona, bo nie odnosi się do problemu z komunikatem KB/Interface error. Bateria CMOS jest ważna, bo przechowuje ustawienia BIOS-u, jak czas czy konfiguracje, ale nie zajmuje się rozpoznawaniem urządzeń, takich jak klawiatura. Jej uszkodzenie może spowodować problemy z ustawieniami, ale nie spowoduje błędu odnośnie klawiatury. Pamięć RAM działa w tle, kiedy system już działa i jej problemy dają inne błędy, a nie te związane z BIOS-em. Rozdzielczość karty graficznej mówi tylko o tym, jak obraz wygląda na monitorze. Dlatego to wcale nie wpływa na działanie klawiatury. Warto zrozumieć te różnice, bo to klucz do prawidłowej diagnostyki sprzętu. Często popełniamy błąd, myśląc, że usterki jednego elementu mają związki z innym, co prowadzi do pomyłek przy rozwiązywaniu problemów. Dobrze jest znać funkcje poszczególnych części komputera, żeby łatwiej diagnozować i naprawiać usterek.

Pytanie 29

Jaki protokół jest stosowany wyłącznie w sieciach lokalnych, gdzie działają komputery z systemami operacyjnymi firmy Microsoft?

A. IPX/SPX

B. AppleTalk

C. NetBEUI

D. TCP/IP

TCP/IP to rodzina protokołów komunikacyjnych, która jest standardem de facto dla komunikacji w sieciach komputerowych na całym świecie. Choć TCP/IP jest stosowany w sieciach lokalnych, jego zastosowanie wykracza daleko poza środowiska Microsoftu, obejmując również systemy operacyjne innych producentów, takie jak Linux czy macOS. Może to prowadzić do błędnych wniosków, iż TCP/IP mogłoby być używane wyłącznie w kontekście systemów Microsoft, co jest nieprawdziwe, gdyż jest on uniwersalnym rozwiązaniem do komunikacji między różnorodnymi urządzeniami w różnych środowiskach. IPX/SPX jest protokołem stworzonym przez firmę Novell, typowo używanym w sieciach NetWare, i podobnie jak TCP/IP, nie jest ograniczony do systemów operacyjnych Microsoft. AppleTalk to protokół stworzony specjalnie dla komputerów Apple, również nie mający związku z Microsoft. Każdy z tych protokołów ma swoje unikalne zastosowania i funkcje, które czynią je mniej odpowiednimi dla ograniczonego środowiska Windows. Uznawanie ich za jedyne opcje dla sieci lokalnych z systemami Microsoft prowadzi do nieporozumień dotyczących architektury sieci oraz wyboru odpowiednich protokołów w zależności od wymagań użytkowników. Kluczowe jest rozumienie specyfiki i zastosowań różnych protokołów oraz ich miejsca w strukturze sieciowej.

Pytanie 30

Który procesor będzie działał z płytą główną o zaprezentowanej specyfikacji?

A. Procesor Podstawka Taktowanie Athlon 64 FX AM2 160 MHz

B. Procesor Podstawka Taktowanie Intel Celeron 1150 3000 MHz

C. Procesor Podstawka Taktowanie Intel Core i7 1151 1150 MHz

D. Procesor Podstawka Taktowanie AMD FX1150n AM3+ 3900 MHz

Wybór procesora Intel Celeron z podstawką 1150 i taktowaniem 3000 MHz jest poprawny, ponieważ płyta główna, której specyfikacja została podana, obsługuje procesory dedykowane dla gniazda LGA 1150. Standard gniazda 1150 zapewnia zgodność z różnymi modelami procesorów Intel, które są zaprojektowane z myślą o architekturze Haswell i Haswell Refresh. W praktyce oznacza to, że użytkownicy mogą czerpać korzyści z lepszej wydajności i efektywności energetycznej, co jest szczególnie istotne w przypadku zastosowań biurowych i domowych. Dodatkowo, pamięć RAM DDR3 o częstotliwości 1333 i 1600 MHz jest zgodna z tą płytą główną, co oznacza, że użytkownik może zbudować stabilny system, który będzie odpowiednio wykorzystywał dostępne zasoby. Warto zauważyć, że podczas wyboru procesora istotne jest również uwzględnienie takich parametrów jak liczba rdzeni, wątki oraz architektura, co wpływa na ogólną wydajność systemu.

Pytanie 31

Który z poniższych mechanizmów zagwarantuje najwyższy poziom ochrony w sieciach bezprzewodowych opartych na standardzie 802.11n?

A. WPA

B. WPA2

C. WEP

D. Autoryzacja

WPA2 (Wi-Fi Protected Access 2) jest bardziej zaawansowanym protokołem bezpieczeństwa, który opiera się na standardzie IEEE 802.11i. Oferuje silniejsze szyfrowanie danych dzięki zastosowaniu algorytmu AES (Advanced Encryption Standard), co sprawia, że jest znacznie bardziej odporny na ataki niż wcześniejsze protokoły, jak WEP czy WPA. WEP (Wired Equivalent Privacy) jest przestarzałym standardem, który zapewnia minimalny poziom ochrony i jest podatny na różne ataki, takie jak ataki na klucz. WPA, będący poprawioną wersją WEP, również nie oferuje wystarczającego poziomu zabezpieczeń, ponieważ opiera się na TKIP (Temporal Key Integrity Protocol), który, choć lepszy od WEP, nadal zawiera luki. Zastosowanie WPA2 jest kluczowe w środowiskach, gdzie bezpieczeństwo danych jest priorytetem, takich jak sieci korporacyjne czy publiczne punkty dostępu. W praktyce, organizacje często wykorzystują WPA2-Enterprise, który dodatkowo integruje uwierzytelnianie oparte na serwerach RADIUS, co zwiększa bezpieczeństwo poprzez wprowadzenie indywidualnych poświadczeń dla użytkowników. Wybierając WPA2, można mieć pewność, że dane przesyłane w sieci bezprzewodowej są odpowiednio chronione, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie bezpieczeństwa sieci.

Pytanie 32

W systemie Linux do obsługi tablic partycji można zastosować komendę

A. fdisk

B. lspci

C. free

D. iostat

Użycie poleceń takich jak 'free', 'lspci' oraz 'iostat' w kontekście zarządzania tablicami partycji prowadzi do nieporozumień związanych z ich rzeczywistym przeznaczeniem. 'free' jest narzędziem pokazującym ilość używanej i dostępnej pamięci RAM w systemie, co jest istotne w kontekście monitorowania wydajności pamięci, a nie zarządzania partycjami. Często użytkownicy mylą potrzeby związane z pamięcią z kwestiami zarządzania dyskami, co może prowadzić do błędnych decyzji w konfiguracji systemu. 'lspci', z kolei, jest wykorzystywane do wyświetlania listy urządzeń podłączonych do magistrali PCI, co nie ma żadnego związku z partycjami dyskowymi. Użytkownicy mogą czasami myśleć, że 'lspci' dostarcza informacji o dyskach, jednak jego zastosowanie jest zupełnie inne, ograniczające się do sprzętu podłączonego do systemu. Polecenie 'iostat' służy do monitorowania statystyk wejścia/wyjścia systemu, co, choć może być użyteczne przy analizy wydajności dysków, nie pozwala na modyfikację ich struktury. Tego rodzaju nieporozumienia mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania zasobami systemowymi oraz do utraty danych, jeżeli użytkownik spróbuje zastosować niewłaściwe narzędzie do zarządzania partycjami. Kluczowe jest, aby przed podjęciem działań na systemie zrozumieć rolę poszczególnych poleceń oraz ich zastosowanie w kontekście administracyjnym. Właściwe zrozumienie funkcji narzędzi pozwala na sprawniejsze i bezpieczniejsze zarządzanie systemem operacyjnym.

Pytanie 33

Który z portów na zaprezentowanej płycie głównej umożliwia podłączenie zewnętrznego dysku przez interfejs e-SATA?

A. 4

B. 2

C. 3

D. 1

Możliwe, że wybór innych portów niż e-SATA do podłączenia dysku wynika z braku znajomości, jak to wszystko działa. Port 1 to typowy USB, który z jednej strony jest bardzo uniwersalny i potrafi nawet zasilać różne urządzenia, ale ma swoje ograniczenia. USB, zwłaszcza starsze wersje, nie dorównują prędkości e-SATA. Port 3 to raczej złącze audio, a to do przesyłania sygnałów dźwiękowych, więc do dysków się nie nadaje. Z kolei port 4 to prawdopodobnie RJ-45, które służy do sieci. Ethernet jest spoko do przesyłania danych w sieci, ale do dysków to się już nie nadaje. Zamieszanie przy wyborze portów pokazuje, że warto znać specyfikacje i funkcje tych złączy. Takie podstawy są niesamowicie ważne w IT, żeby móc dobrze skonfigurować sprzęt. Im lepiej znamy porty, tym lepiej wykorzystujemy to, co mamy dostępne na sprzęcie.

Pytanie 34

Jakie oprogramowanie chroni komputer przed niechcianym softwarem pochodzącym z sieci?

A. Protokół SSL

B. Program sniffer

C. Protokół HTTPS

D. Program antywirusowy

Protokół SSL (Secure Sockets Layer) jest technologią zabezpieczającą komunikację w Internecie, ale nie jest to narzędzie do ochrony komputera przed złośliwym oprogramowaniem. SSL szyfruje dane przesyłane między przeglądarką a serwerem, co zabezpiecza informacje, takie jak hasła czy dane osobowe przed przechwyceniem. Jednakże, nie chroni on przed wirusami ani innymi zagrożeniami, które mogą być dostarczane na komputer w formie plików lub aplikacji. Program sniffer to narzędzie używane do monitorowania i analizy ruchu sieciowego, które może być wykorzystane zarówno do legalnych, jak i nielegalnych celów. Sniffer nie ma na celu ochrony przed złośliwym oprogramowaniem; zamiast tego, może nawet ułatwiać ataki na systemy, gdyż pozwala na zbieranie danych o przesyłanym ruchu. Protokół HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure) to rozszerzenie HTTP, które wykorzystuje SSL do zabezpieczania komunikacji, ale, podobnie jak SSL, nie zabezpiecza lokalnego systemu przed wirusami. Korzystanie z HTTPS zapewnia pewność, że dane są szyfrowane podczas przesyłania, ale nie zapobiega przed infekcją złośliwym oprogramowaniem, gdyż nie kontroluje, co dzieje się na komputerze użytkownika. Dlatego kluczowe jest stosowanie programów antywirusowych jako podstawowego elementu zabezpieczającego przed zagrożeniami z Internetu.

Pytanie 35

Która z usług umożliwia centralne zarządzanie identyfikacjami, uprawnieniami oraz zasobami w sieci?

A. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)

B. NFS (Network File System)

C. WDS (Windows Deployment Services)

D. AD (Active Directory)

WDS (Windows Deployment Services) to usługa służąca do zdalnego wdrażania systemów operacyjnych w sieciach komputerowych, co nie ma związku z zarządzaniem tożsamościami czy uprawnieniami użytkowników. Jej głównym celem jest uproszczenie procesu instalacji systemu Windows na wielu komputerach jednocześnie, jednak nie oferuje funkcji związanych z zarządzaniem użytkownikami ani ich dostępem do zasobów. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest protokołem odpowiedzialnym za automatyczne przydzielanie adresów IP oraz innych informacji konfiguracyjnych urządzeniom w sieci, co również nie dotyczy zarządzania tożsamościami. DHCP nie ma możliwości kontrolowania uprawnień użytkowników ani zarządzania ich dostępem do danych. NFS (Network File System) z kolei to protokół umożliwiający zdalny dostęp do plików na systemach Unix/Linux. Chociaż ułatwia on współdzielenie plików w sieci, to nie ma funkcjonalności związanych z centralnym zarządzaniem tożsamościami czy uprawnieniami. Typowym błędem w rozumieniu tych kwestii jest mylenie zadań i funkcji różnych technologii w sieciach komputerowych. Każda z wymienionych usług ma swoje specyficzne zastosowania, ale żadna z nich nie pełni roli, jaką odgrywa Active Directory w kontekście zarządzania tożsamościami i uprawnieniami.

Pytanie 36

Podanie nieprawidłowych napięć do płyty głównej może skutkować

A. pojawieniem się błędów w pamięci RAM

B. uruchomieniem jednostki centralnej z kolorowymi pasami i kreskami na wyświetlaczu

C. brakiem możliwości instalacji aplikacji

D. puchnięciem kondensatorów, zawieszaniem się procesora oraz nieoczekiwanymi restartami

W przypadku błędnych odpowiedzi kluczowe jest zrozumienie, że żadna z nich nie odzwierciedla prawidłowych skutków dostarczania nieprawidłowych napięć do płyty głównej. Wystąpienie błędów pamięci RAM może być efektem innych problemów, takich jak uszkodzenia fizyczne modułów pamięci, niewłaściwe ustawienia BIOS-u czy problemy z kompatybilnością, a niekoniecznie bezpośrednio związane z napięciem dostarczanym do płyty. Ponadto, uruchomienie jednostki centralnej z kolorowymi pasami i kreskami na ekranie zazwyczaj wskazuje na problemy z kartą graficzną lub jej połączeniem, a nie na skutki nieprawidłowego zasilania. Brak możliwości instalacji oprogramowania natomiast nie jest związany z parametrami zasilania, lecz z innymi kwestiami, takimi jak problemy z dyskiem twardym, systemem operacyjnym lub wymaganiami aplikacji. Typowe myślenie, które prowadzi do tych błędnych wniosków, to uproszczenie problemu poprzez przypisanie winy jedynie do zasilania, ignorując złożoność interakcji między komponentami systemu. Dobre praktyki w zakresie diagnostyki sprzętowej wymagają szerokiego podejścia oraz analizy całego ekosystemu komponentów, aby zidentyfikować źródło problemów.

Pytanie 37

Urządzenie warstwy dystrybucji, które umożliwia komunikację pomiędzy różnymi sieciami, to

A. routerem

B. koncentratorem

C. przełącznikiem

D. serwerem

Serwer, przełącznik i koncentrator to urządzenia, które pełnią różne funkcje w infrastrukturze sieciowej, ale nie są one odpowiednie do realizacji połączeń między oddzielnymi sieciami w taki sposób, jak robi to router. Serwer jest komputerem, który udostępnia usługi lub zasoby w sieci. Może pełnić rolę przechowalni danych, aplikacji czy stron internetowych, ale nie spełnia roli kierownika ruchu między sieciami. Przełącznik operuje na drugiej warstwie modelu OSI i służy do łączenia urządzeń w ramach tej samej sieci lokalnej (LAN). Przełączniki zajmują się przekazywaniem danych wewnątrz tej samej sieci i nie podejmują decyzji dotyczących trasowania między różnymi sieciami. Koncentrator z kolei jest urządzeniem pasywnym, które odbiera sygnały od jednego urządzenia i przekazuje je do wszystkich innych podłączonych do niego urządzeń w sieci. Nie jest w stanie analizować ani kierować ruchu, co czyni go mało efektywnym w porównaniu do współczesnych przełączników. Błędem jest mylenie tych urządzeń z routerem, który pełni kluczową rolę w komunikacji między sieciami, zapewniając odpowiednie zarządzanie ruchem i trasowaniem danych.

Pytanie 38

Atak DDoS (ang. Disributed Denial of Service) na serwer doprowadzi do

A. zmiany pakietów przesyłanych przez sieć

B. przechwytywania pakietów sieciowych

C. zbierania danych o atakowanej sieci

D. przeciążenia aplikacji serwującej określone dane

Zrozumienie ataków typu DDoS wymaga znajomości ich charakterystyki oraz celów. Atak DDoS nie polega na podmianie pakietów przesyłanych przez sieć, co sugeruje pierwsza niepoprawna odpowiedź. Podmiana pakietów, znana jako atak typu Man-in-the-Middle, wymaga dostępu do transmisji danych i jest zupełnie innym rodzajem zagrożenia, które nie ma nic wspólnego z DDoS. Podobnie, przechwytywanie pakietów, co sugeruje kolejna odpowiedź, również nie jest związane z DDoS. Ataki te koncentrują się na przytłoczeniu zasobów serwera, a nie na manipulacji danymi w transmisji. Stosowanie technik przechwytywania danych w kontekście DDoS jest mylne, ponieważ kluczowym celem DDoS jest spowodowanie niedostępności usługi, a nie analizowanie jej ruchu. Zbieranie informacji na temat atakowanej sieci, co sugeruje jeszcze jedna odpowiedź, jest bardziej związane z atakami typu reconnaissance, które mają na celu zrozumienie struktury sieci i potencjalnych słabości, aby później przeprowadzić skuteczniejszy atak. W rzeczywistości, ataki DDoS skupiają się na zasypywaniu serwera żądaniami, a nie na analizie czy manipulacji danymi. Te błędne koncepcje mogą prowadzić do niewłaściwego planowania obrony przed zagrożeniami, co podkreśla znaczenie edukacji w zakresie bezpieczeństwa IT.

Pytanie 39

Jak skrót wskazuje na rozległą sieć komputerową, która obejmuje swoim zasięgiem miasto?

A. WAN

B. MAN

C. LAN

D. PAN

Wybór WAN (Wide Area Network) wskazuje na mylne zrozumienie zasięgu sieci. WAN definiuje sieci, które obejmują duże terytoria, takie jak całe kraje lub kontynenty, a nie konkretne obszary miejskie. Aplikacje takie jak wirtualne sieci prywatne (VPN) mogą działać w ramach WAN, jednak nie odpowiadają na wymagania dotyczące zasięgu miejskiego, które są kluczowe dla definicji MAN. PAN (Personal Area Network) odnosi się do minimalnych zasięgów, zazwyczaj obejmujących obszar od kilku centymetrów do kilku metrów, co czyni go zastosowaniem do połączeń między osobistymi urządzeniami, takimi jak smartfony i laptopy, ale nie nadaje się do opisu sieci miejskich. LAN (Local Area Network) natomiast, charakteryzuje się ograniczonym zasięgiem, zwykle w ramach pojedynczego budynku lub kampusu, i nie jest wystarczająco rozbudowany, aby odpowiadać na potrzeby dużej sieci miejskiej. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji i zasięgów różnych typów sieci komputerowych, co prowadzi do niewłaściwego stosowania terminologii oraz koncepcji związanych z infrastrukturą sieciową.

Pytanie 40

W doborze zasilacza do komputera kluczowe znaczenie

A. ma łączna moc wszystkich komponentów komputera

B. ma rodzaj procesora

C. mają parametry zainstalowanego systemu operacyjnego

D. współczynnik kształtu obudowy

Wybór odpowiedniego zasilacza komputerowego jest kluczowy dla stabilności i wydajności całego systemu. Najważniejszym czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę, jest łączna moc wszystkich podzespołów komputera, ponieważ zasilacz musi dostarczać wystarczającą ilość energii, aby zasilić każdy komponent. Niewłaściwa moc zasilacza może prowadzić do niestabilności systemu, losowych restartów, a nawet uszkodzeń sprzętu. Standardowo, całkowita moc wszystkich podzespołów powinna być zsumowana, a następnie dodane około 20-30% zapasu mocy, aby zapewnić bezpieczną i stabilną pracę. Na przykład, jeśli złożone komponenty wymagają 400 W, warto zaopatrzyć się w zasilacz o mocy co najmniej 500 W. Przy wyborze zasilacza warto także zwrócić uwagę na jego efektywność, co najlepiej określa certyfikacja 80 PLUS, która zapewnia, że zasilacz działa z wysoką efektywnością energetyczną. Dobrze zbilansowany zasilacz to fundament niezawodnego komputera, szczególnie w przypadku systemów gamingowych i stacji roboczych wymagających dużej mocy.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej