Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 24 kwietnia 2025 11:04
  • Data zakończenia: 24 kwietnia 2025 11:13

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W podejściu archiwizacji danych określanym jako Dziadek – Ojciec – Syn na poziomie Dziadek wykonuje się kopię danych na koniec

A. miesiąca
B. roku
C. tygodnia
D. dnia
Wybór odpowiedzi związanych z rokiem, dniem lub tygodniem wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące strategii archiwizacji danych. Archiwizacja na poziomie Dziadek, który często obejmuje dłuższy okres przechowywania danych, nie może być ograniczona do krótkich interwałów czasowych, takich jak dzień czy tydzień. Często myśląc o archiwizacji, można pomylić aspekty dotyczące częstotliwości tworzenia kopii zapasowych z długością przechowywania danych. Na przykład, archiwizacja danych co tydzień może prowadzić do zbyt częstego nadpisywania informacji, co w kontekście długoterminowego przechowywania może być niewystarczające. Z kolei archiwizacja roczna, choć może wydawać się solidną praktyką, nie zapewnia odpowiedniej elastyczności w odpowiedzi na zmieniające się potrzeby firmy czy ryzyka utraty danych. Takie podejścia mogą również prowadzić do nieaktualnych informacji, które nie są na bieżąco odzwierciedlane w archiwum. Warto zauważyć, że wiele organizacji korzysta z zasady „3-2-1” w odniesieniu do kopii zapasowych: trzy kopie danych, na dwóch różnych nośnikach, z jedną kopią przechowywaną offline. Oznacza to, że archiwizacja miesięczna jest bardziej odpowiednia w kontekście strategii Dziadek, a inne odpowiedzi mogą prowadzić do braku efektywności w obszarze zarządzania danymi.

Pytanie 2

Jak należy postąpić z wiadomością e-mail od nieznanej osoby, która zawiera podejrzany załącznik?

A. Nie otwierać wiadomości, od razu ją usunąć
B. Otworzyć załącznik, a jeśli znajduje się w nim wirus, natychmiast go zamknąć
C. Otworzyć wiadomość i odpowiedzieć, pytając o zawartość załącznika
D. Otworzyć załącznik i zapisać go na dysku, a następnie przeskanować plik programem antywirusowym
Usuwanie wiadomości od nieznanych nadawców, zwłaszcza tych, które zawierają niepewne załączniki, to kluczowy element w utrzymaniu bezpieczeństwa w sieci. Wiele złośliwego oprogramowania jest rozprzestrzenianych poprzez phishing, gdzie cyberprzestępcy podszywają się pod znane źródła w celu wyłudzenia danych osobowych lub zainstalowania wirusów na komputerach użytkowników. Kluczową zasadą bezpieczeństwa jest unikanie interakcji z wiadomościami, które budzą wątpliwości co do ich autentyczności. Na przykład, jeśli otrzymasz e-mail od nieznanego nadawcy z załącznikiem, który nie został wcześniej zapowiedziany, najlepiej jest go natychmiast usunąć. Standardy bezpieczeństwa IT, takie jak te określone przez NIST (National Institute of Standards and Technology), podkreślają znaczenie weryfikacji źródła wiadomości oraz unikania podejrzanych linków i plików. Działania te pomagają minimalizować ryzyko infekcji złośliwym oprogramowaniem i utratą danych. Warto również zainwestować w oprogramowanie antywirusowe oraz edukację na temat rozpoznawania zagrożeń. Przyjmowanie proaktywnego podejścia do bezpieczeństwa informacji jest niezbędne w dzisiejszym, technologicznym świecie.

Pytanie 3

Rodzaj systemu plików, który w systemie Windows pozwala na kompresję danych oraz przydzielanie uprawnień do plików i folderów, to

A. FAT32
B. EXT
C. NTFS
D. FAT
NTFS (New Technology File System) to zaawansowany system plików wprowadzony w systemie Windows NT, który oferuje nie tylko możliwość organizacji danych, ale również szereg funkcji, takich jak kompresja danych oraz zarządzanie uprawnieniami. Kompresja danych w NTFS pozwala na oszczędność miejsca na dysku, co jest istotne w przypadku ograniczonej przestrzeni pamięci. Użytkownicy mogą decydować, które pliki i foldery mają być kompresowane, a system automatycznie zarządza procesem, co sprawia, że jest to rozwiązanie wygodne i efektywne. Dodatkowo, NTFS wprowadza zaawansowane mechanizmy kontroli dostępu, które umożliwiają definiowanie szczegółowych uprawnień dla poszczególnych użytkowników i grup. Dzięki temu administratorzy mogą precyzyjnie kontrolować, kto ma dostęp do danych i w jakim zakresie, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa informacji. W praktyce użycie NTFS jest standardem w środowiskach profesjonalnych, gdzie bezpieczeństwo i efektywność zarządzania danymi mają kluczowe znaczenie.

Pytanie 4

W systemie Windows Professional aby ustawić czas dostępności dla drukarki, należy skorzystać z zakładki

A. Zabezpieczenia w Właściwościach drukarki
B. Ustawienia w Preferencjach drukowania
C. Zaawansowane w Właściwościach drukarki
D. Konfiguracja w Preferencjach drukowania
Odpowiedzi sugerujące zakładki 'Zabezpieczenia', 'Konfiguracja' lub 'Ustawienia' w Preferencjach drukowania są niepoprawne, ponieważ nie dotyczą one właściwego konfigurowania czasu dostępności drukarki. Zakładka 'Zabezpieczenia' koncentruje się na kontrolowaniu dostępu do drukarki, co zapewnia, że tylko upoważnieni użytkownicy mogą korzystać z urządzenia, ale nie ma ona wpływu na harmonogram dostępności. 'Konfiguracja' i 'Ustawienia' w Preferencjach drukowania obejmują aspekty związane z jakością wydruku, wyborem papieru czy ustawieniami kolorów, co również nie dotyczy regulacji dostępności. Użytkownicy często mylnie kojarzą te zakładki z zarządzaniem drukarką, co prowadzi do błędnych wniosków. W rzeczywistości, aby efektywnie zarządzać drukowaniem w organizacji, należy skupić się na właściwej konfiguracji dostępności, co nie jest możliwe w ramach zaproponowanych odpowiedzi. Kluczowe jest zrozumienie, że zarządzanie drukiem to nie tylko ustawienie parametrów wydruku, ale również zapewnienie, że urządzenia są dostępne w odpowiednich momentach, co jest osiągane poprzez właściwe użycie zakładki 'Zaawansowane'. Dlatego zaleca się dokładne zapoznanie się z każdą z zakładek w Właściwościach drukarki, aby lepiej rozumieć, jakie funkcje są dostępne i jak można je wykorzystać w codziennej pracy.

Pytanie 5

Na ilustracji ukazano fragment dokumentacji technicznej płyty głównej GA-K8NF-9-RH rev. 2.x. Z informacji wynika, że maksymalna liczba kart rozszerzeń, które można zainstalować (pomijając złącza USB), wynosi

Ilustracja do pytania
A. 3
B. 2
C. 6
D. 5
Wybór innych odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia specyfikacji złączy rozszerzeń dostępnych na płycie głównej GA-K8NF-9-RH rev. 2.x. Analizując dokumentację techniczną, należy zwrócić uwagę na różnorodność i ilość dostępnych złączy. Przykładowo, złącza PCI Express x1 oraz PCI 2.3 są kluczowe dla rozszerzalności systemu i mogą być pominięte przy błędnej interpretacji danych technicznych. Złącze PCI Express x16 jest istotne dla kart graficznych, ale ograniczenie się wyłącznie do tego typu złączy prowadzi do niedoszacowania liczby możliwych kart rozszerzeń. Złącza PCI Express x1 są z kolei kluczowe dla montażu mniejszych kart rozszerzeń takich jak karty sieciowe czy moduły pamięci dodatkowej. Zrozumienie i poprawna interpretacja ilości i typów złączy jest niezbędna w celu pełnego wykorzystania możliwości płyty głównej. Często popełnianym błędem jest skupienie się wyłącznie na nowoczesnych złączach, takich jak PCI Express, przy jednoczesnym pominięciu starszych standardów, które nadal mogą być użyteczne w wielu konfiguracjach. Takie podejście ogranicza zrozumienie pełnego potencjału sprzętowego i może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących możliwości rozbudowy systemu. Praktyczne podejście do analizy płyty głównej obejmuje również uwzględnienie potrzeb i możliwości przyszłej rozbudowy, co jest kluczowe dla długoterminowej użyteczności sprzętu.

Pytanie 6

Wysyłanie żetonu (ang. token) występuje w sieci o fizycznej strukturze

A. pierścienia
B. gwiazdy
C. siatki
D. magistrali
Przekazywanie żetonu w sieci pierścieniowej to naprawdę ważna sprawa. W takim układzie każdy węzeł łączy się z dwoma innymi i tworzy zamkniętą pętlę. Dzięki temu dane mogą płynąć w określonym kierunku, co redukuje ryzyko kolizji i pozwala na sprawniejszą transmisję. Na przykład, w sieciach lokalnych (LAN) używa się protokołów jak Token Ring, gdzie żeton krąży między węzłami. Tylko ten, kto ma żeton, może wysłać dane, co fajnie zwiększa kontrolę nad dostępem do medium. Plus, taka architektura pozwala lepiej zarządzać pasmem i zmniejszać opóźnienia w przesyłaniu danych. Moim zdaniem, to podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w budowaniu złożonych sieci komputerowych, gdzie liczy się stabilność i efektywność.

Pytanie 7

Po podłączeniu działającej klawiatury do jednego z portów USB nie ma możliwości wybrania awaryjnego trybu uruchamiania systemu Windows. Mimo to klawiatura działa prawidłowo po uruchomieniu systemu w standardowym trybie. Co to sugeruje?

A. uszkodzony zasilacz
B. nieprawidłowe ustawienia BOIS-u
C. uszkodzony kontroler klawiatury
D. wadliwe porty USB
Kiedy użytkownik nie może wybrać awaryjnego trybu uruchomienia systemu Windows za pomocą klawiatury podłączonej do portu USB, istnieje kilka możliwych przyczyn. Rozważając uszkodzony zasilacz, należy pamiętać, że jego awaria zazwyczaj wpływa na stabilność całego systemu, co objawia się nie tylko problemami z klawiaturą, ale również z innymi komponentami. Zasilacz, który dostarcza niewłaściwe napięcie lub nie jest w stanie utrzymać odpowiedniego obciążenia, może prowadzić do ogólnego braku wydajności, jednak nie jest to typowa przyczyna problemów z uruchamianiem w trybie awaryjnym. Ustawienia portów USB również są mało prawdopodobnym źródłem błędu, ponieważ jeśli porty byłyby uszkodzone, klawiatura z pewnością nie działałaby w normalnym trybie, a tym bardziej nie byłaby w stanie zainicjować bootowania. Uszkodzony kontroler klawiatury również nie jest odpowiednią odpowiedzią, ponieważ kontroler odpowiedzialny za komunikację między klawiaturą a komputerem powinien działać niezależnie od trybu, w którym system się uruchamia, a jego uszkodzenie zazwyczaj wykluczałoby działanie urządzenia w jakimkolwiek kontekście. Takie myślenie prowadzi do błędnych wniosków, które nie uwzględniają złożoności działania sprzętu i oprogramowania. Należy skupić się na ustawieniach BIOS-u, które mają kluczowe znaczenie dla rozpoznawania urządzeń podczas uruchamiania systemu, co jest niezbędne do właściwego działania klawiatury w trybie awaryjnym.

Pytanie 8

Autor oprogramowania zamieszczonego powyżej udziela zgody na jego nieodpłatne wykorzystywanie wyłącznie w przypadku

A. zaakceptowania limitu czasowego podczas instalacji
B. przekazania przelewu w wysokości 1$ na konto autora
C. uiszczenia dobrowolnej darowizny na cele charytatywne
D. przesłania tradycyjnej kartki pocztowej do twórcy
Wybór opcji, żeby wysłać pieniądze na cele charytatywne, to pomyłka. W przypadku postcardware chodzi o wysyłanie kartek pocztowych, nie pieniędzy. Takie coś może prowadzić do zamieszania w tym, co autorzy naprawdę chcą. Wpłacanie kasy często oznacza kupienie licencji, a to kłóci się z ideą tej formy wsparcia. Czasami w open source chodzi po prostu o uznanie, a nie o hajs, żeby nie zepsuć idei projektów. Jakakolwiek opcja związana z ograniczeniem czasowym na instalację jest też błędna, bo nie ma związku między czasem a uznaniem dla twórcy. Co do wysłania przelewu za 1$, to też nie tak, bo to sugeruje, że trzeba płacić, a przecież chodzi o bardziej osobisty sposób wsparcia, a nie o kasę. Takie błędy mogą osłabić wartości społeczności open source, gdzie najważniejsze jest wsparcie i współpraca.

Pytanie 9

Adres IP serwera, na którym znajduje się domena www.wp.pl to 212.77.98.9. Jakie mogą być przyczyny sytuacji przedstawionej na zrzucie ekranu?

C:\>ping 212.77.98.9

Pinging 212.77.98.9 with 32 bytes of data:
Reply from 212.77.98.9: bytes=32 time=7ms TTL=55
Reply from 212.77.98.9: bytes=32 time=7ms TTL=55
Reply from 212.77.98.9: bytes=32 time=8ms TTL=55
Reply from 212.77.98.9: bytes=32 time=7ms TTL=55

Ping statistics for 212.77.98.9:
    Packets: Sent = 4, Received = 4, Lost = 0 (0% loss),
Approximate round trip times in milli-seconds:
    Minimum = 7ms, Maximum = 11ms, Average = 8ms

C:\>ping wp.pl
Ping request could not find host wp.pl. Please
check the name and try again.

A. Stacja robocza oraz domena www.wp.pl nie są w tej samej sieci
B. Domena www.wp.pl jest niedostępna w sieci
C. Nie istnieje żaden serwer w sieci o adresie IP 212.77.98.9
D. Błędny adres serwera DNS lub brak połączenia z serwerem DNS
Prawidłowa odpowiedź wskazuje na problem z serwerem DNS, co jest częstym powodem niedostępności domeny internetowej mimo poprawnego działania sieci. Serwery DNS są odpowiedzialne za tłumaczenie nazw domenowych na adresy IP. Warto zauważyć, że w załączonym zrzucie ekranowym pingowanie bezpośredniego adresu IP 212.77.98.9 zakończyło się powodzeniem, co oznacza, że serwer odpowiada prawidłowo. Problem pojawia się przy próbie użycia nazwy domeny wp.pl, co sugeruje, że nazwa nie może zostać zamieniona na adres IP przez serwer DNS. W praktyce może to oznaczać, że serwer DNS skonfigurowany na komputerze nie działa poprawnie lub jest nieosiągalny. Aby rozwiązać ten problem, można sprawdzić konfigurację serwera DNS w ustawieniach sieciowych lub spróbować ręcznie ustawić alternatywny serwer DNS, na przykład publiczny DNS Google o adresie IP 8.8.8.8. Dobrymi praktykami jest monitorowanie dostępności i działania używanych serwerów DNS oraz zapewnienie ich redundancji, aby uniknąć takich problemów w przyszłości.

Pytanie 10

Urządzenie, które pozwala na połączenie hostów w jednej sieci z hostami w różnych sieciach, to

A. firewall.
B. hub.
C. router.
D. switch.
Hub to urządzenie, które działa na poziomie fizycznym modelu OSI i nie ma zdolności do trasowania danych pomiędzy różnymi sieciami. Hub przekazuje dane do wszystkich portów, co prowadzi do nieefektywnego zarządzania pasmem i braku kontroli nad ruchem. Switch, z drugiej strony, operuje na poziomie drugiej warstwy modelu OSI, co pozwala mu na inteligentne przesyłanie danych tylko do określonych urządzeń w sieci lokalnej, jednak także nie ma możliwości łączenia różnych sieci. Firewall, choć jest istotnym elementem bezpieczeństwa w sieciach komputerowych, również nie pełni roli routera. Jego funkcją jest monitorowanie i kontrolowanie ruchu sieciowego zgodnie z określonymi regułami, a nie routowanie pakietów między różnymi sieciami. Często pojawiające się błędne założenie to mylenie funkcji tych urządzeń, co może prowadzić do nieporozumień przy projektowaniu i wdrażaniu architektury sieciowej. Właściwe zrozumienie różnic między routerem, switchem, hubem i firewallem jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania infrastrukturą sieciową, a także dla zapewnienia jej bezpieczeństwa oraz wydajności.

Pytanie 11

Prawo osobiste twórcy do oprogramowania komputerowego

A. obowiązuje przez 70 lat od daty pierwszej publikacji
B. obowiązuje tylko przez życie jego autora
C. nigdy nie traci ważności
D. obowiązuje przez 50 lat od daty pierwszej publikacji
Autorskie prawo osobiste twórcy do programu komputerowego jest prawem, które nigdy nie wygasa. Oznacza to, że twórca zachowuje swoje prawa do uznania autorstwa dzieła oraz prawo do sprzeciwiania się jego zmianom, które mogłyby zaszkodzić jego honorowi lub reputacji. W praktyce przekłada się to na możliwość ochrony kreatywnych idei i wartości artystycznych, nawet po upływie długiego czasu od momentu stworzenia programu. Autorskie prawo osobiste jest szczególnie istotne w branży technologicznej i informatycznej, gdzie oryginalność i innowacyjność są kluczowe. Przykładem zastosowania tych praw może być sytuacja, gdy programista tworzy nowatorskie oprogramowanie i chce zapewnić sobie prawo do jego autorstwa, co jest ważne nie tylko z perspektywy osobistej, ale także w kontekście reputacji firmy. Zgodnie z praktykami branżowymi każdy twórca powinien dbać o swoje prawa osobiste, aby móc w pełni korzystać z owoców swojej pracy.

Pytanie 12

Czym jest NAS?

A. technologia pozwalająca na podłączenie zasobów dyskowych do sieci komputerowej
B. dynamiczny protokół przydzielania adresów DNS
C. serwer do synchronizacji czasu
D. protokół używany do tworzenia połączenia VPN
Widzę, że jest kilka nieporozumień odnośnie technologii NAS. Po pierwsze, nazywanie NAS dynamicznym protokołem przyznawania adresów DNS to spory błąd. DNS, czyli Domain Name System, zajmuje się tłumaczeniem nazw domen na adresy IP, a to nie ma nic wspólnego z przechowywaniem danych. Kolejna sprawa to pomylenie NAS z serwerem synchronizacji czasu. Czas w sieciach najczęściej synchronizuje się dzięki protokołowi NTP, a nie przez technologię przechowywania danych. Czasem ludzie myślą, że NAS może zestawiać połączenie VPN, ale to też nie jest prawda. VPN to coś zupełnie innego, co zapewnia bezpieczne połączenia w Internecie. Nieporozumienia w tej kwestii biorą się z mylenia różnorodnych protokołów i technologii. Ważne, żeby zrozumieć, że NAS to architektura, która umożliwia współdzielenie przestrzeni dyskowej w sieci. Jeśli tego nie zrozumiesz, możesz podjąć złe decyzje przy wyborze rozwiązań IT.

Pytanie 13

Jakiego portu używa protokół FTP (File transfer Protocol)?

A. 20
B. 69
C. 25
D. 53
Protokół FTP (File Transfer Protocol) wykorzystuje port 20 do przesyłania danych. Jest to standardowy port, który został przypisany przez IANA (Internet Assigned Numbers Authority) i jest używany w trybie aktywnym FTP. W tym trybie, gdy klient nawiązuje połączenie z serwerem FTP, dane są przesyłane z serwera do klienta przez port 20. Jest to kluczowe w kontekście transferu plików, ponieważ zapewnia dedykowane połączenie do przesyłania zawartości, co pozwala na efektywne wykorzystanie zasobów sieciowych. Przykładem zastosowania protokołu FTP jest przesyłanie dużych plików między serwerami, co często odbywa się w firmach zajmujących się hostingiem lub w procesach backupu danych. Warto również zauważyć, że obok portu 20, protokół FTP korzysta z portu 21 do nawiązywania połączenia sterującego. Zrozumienie tych portów i ich funkcji jest kluczowe dla administratorów sieci oraz specjalistów IT, aby efektywnie zarządzać transferem danych i zabezpieczać komunikację w sieciach komputerowych.

Pytanie 14

Narzędzie pokazane na ilustracji służy do

Ilustracja do pytania
A. weryfikacji poprawności połączenia
B. zaciskania wtyków RJ45
C. ściągania izolacji z kabla
D. instalacji przewodów w złączach LSA
Narzędzie na rysunku nie służy do ściągania izolacji z kabla ponieważ tego typu narzędzia, nazywane stripperami, mają charakterystyczne ostrza i mechanizm, który umożliwia delikatne usunięcie izolacji zewnętrznej bez uszkadzania żył wewnętrznych. Punch down tool natomiast wcale nie zdejmuje izolacji lecz wciska przewody bezpośrednio do złącza, co czyni ten proces bardziej efektywnym w kontekście instalacji sieciowych. Sprawdzanie poprawności połączenia również nie jest funkcją punch down tool. Do tego celu wykorzystuje się testery sieci, które mogą wykryć błędy w połączeniach, takie jak nieciągłości czy nieprawidłowe połączenia. Testerzy sieci potrafią zweryfikować prawidłowość pinoutu oraz zapewnić, że instalacja spełnia odpowiednie standardy. Zaciskanie wtyków RJ45 to kolejna czynność, która wymaga specjalnego narzędzia, znanego jako crimping tool. Ten typ narzędzia jest używany do umieszczania przewodów w złączach RJ45, co jest kluczowe przy tworzeniu kabli patchcord. Punch down tool nie posiada odpowiedniej konstrukcji ani mechanizmu do zaciskania wtyków, które wymagają precyzyjnego umieszczenia i zaciśnięcia przewodów w odpowiednim układzie. Błędne zrozumienie zastosowań tych narzędzi może prowadzić do niewłaściwego wykonania instalacji, co z kolei wpływa na jakość i niezawodność połączeń sieciowych. Odpowiednie narzędzia dobiera się zawsze w kontekście ich specyficznych zastosowań, co jest kluczowe dla utrzymania standardów i jakości w branży telekomunikacyjnej.

Pytanie 15

Która z wymienionych technologii pamięci RAM wykorzystuje oba zbocza sygnału zegarowego do przesyłania danych?

A. SIMM
B. DDR
C. SDR
D. SIPP
Odpowiedzi, które nie wskazują na pamięć DDR, bazują na zrozumieniu standardów pamięci RAM, ale nie uwzględniają kluczowej różnicy w sposobie przesyłania danych. SIMM (Single In-line Memory Module) i SIPP (Single In-line Pin Package) są starszymi technologiami, które nie obsługują podwójnej wydajności przesyłu danych. SIMM wykorzystuje pojedyncze zbocze sygnału zegarowego, co ogranicza jego efektywność w porównaniu do nowszych rozwiązań. Z kolei SIPP to technologia, która w praktyce nie jest już stosowana w nowoczesnych systemach komputerowych, ponieważ została zastąpiona przez bardziej wydajne rozwiązania jak DIMM. SDR (Single Data Rate) również nie wykorzystuje podwójnego przesyłania danych, co czyni ją mniej efektywną od DDR. SDR przesyła dane tylko na wznoszących zboczu sygnału zegarowego, co ogranicza jego przepustowość. To błędne założenie, że wszystkie standardy pamięci RAM mogą oferować podobne osiągi, prowadzi do nieefektywnego doboru komponentów w systemach komputerowych. Dlatego w kontekście wydajności i przyszłości zastosowań technologii pamięci, DDR stanowi zdecydowanie lepszy wybór.

Pytanie 16

Czym jest skrót MAN w kontekście sieci?

A. rozległą
B. miejską
C. lokalną
D. bezprzewodową
Skrót MAN, czyli Metropolitan Area Network, odnosi się do sieci miejskiej, która jest projektowana w celu łączenia różnych lokalnych sieci komputerowych w danym obszarze geograficznym, jak na przykład miasto. Sieci MAN są zazwyczaj większe niż sieci lokalne (LAN), ale mniejsze od sieci rozległych (WAN). Stosowane są w celu zapewnienia szybkiej i efektywnej komunikacji między instytucjami, biurami i innymi obiektami w obrębie miasta. Zastosowanie sieci MAN obejmuje różnorodne usługi, takie jak transmisja danych, telekomunikacja oraz dostęp do Internetu. Dzięki zastosowaniu technologii, takich jak Ethernet lub fiber optics, sieci MAN oferują dużą przepustowość i niskie opóźnienia. Wzorzec budowy MAN ułatwia implementację rozwiązań zgodnych z normami IEEE 802.16, co zapewnia efektywność i standaryzację w komunikacji w obrębie miasta.

Pytanie 17

W systemie Windows można zweryfikować parametry karty graficznej, używając następującego polecenia

A. dxdiag
B. cliconfig
C. graphics
D. color
Wybierając inne opcje jak 'color', 'graphics' czy 'cliconfig', nie trafiasz zbytnio w sedno, ponieważ to nie są dobre polecenia do sprawdzania karty graficznej. Opcja 'color' w ogóle nie odnosi się do diagnostyki sprzętu w Windowsie, więc to nie zadziała. 'Graphics' też nie jest poleceniem, które można użyć samodzielnie; to bardziej ogólne pojęcie. Co do 'cliconfig', to narzędzie związane z ustawieniami baz danych, a nie z diagnostyką. Używanie tych złych poleceń może być frustrujące, bo nie przynosi oczekiwanych rezultatów. Wiele osób myli różne terminy, co sprawia, że wybierają niewłaściwe narzędzia. Dlatego ważne jest, żeby zrozumieć, co się używa i do czego to służy, żeby lepiej radzić sobie z problemami w systemie.

Pytanie 18

Według specyfikacji JEDEC standardowe napięcie zasilania modułów RAM DDR3L o niskim napięciu wynosi

A. 1,65 V
B. 1,20 V
C. 1,50 V
D. 1,35 V
Moduły RAM DDR3L są stworzone zgodnie z wytycznymi JEDEC, które sugerują, że napięcie powinno wynosić 1,35 V. To znacznie mniej niż w tradycyjnych modułach DDR3, które potrzebują 1,5 V. Zmniejszenie napięcia do 1,35 V w DDR3L pomaga oszczędzać energię i zmniejszać ciepło, co jest mega ważne zwłaszcza w laptopach i smartfonach, gdzie zarządzanie energią to kluczowy temat. Spotykamy DDR3L w nowoczesnych laptopach, które przy tym korzystają z tej architektury pamięci, żeby zwiększyć wydajność, a przy tym mniej ciągnąć z prądu. W praktyce, DDR3L przydaje się wszędzie tam, gdzie potrzeba dużej mocy przy małym zużyciu energii, co wpisuje się w trend na bardziej eko technologie. Dodatkowo DDR3L pozwala na dłuższe działanie na baterii w urządzeniach mobilnych i poprawia ogólną wydajność systemu.

Pytanie 19

Jaką usługę obsługuje port 3389?

A. RDP (Remote Desktop Protocol)
B. DNS (DomainName System)
C. TFTP (Trivial File Transfer Protocol)
D. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)
DNS (Domain Name System) to system, który tłumaczy nazwy domen na adresy IP, co jest niezbędne do funkcjonowania Internetu. Działa on na porcie 53, a nie 3389, co czyni go niewłaściwą odpowiedzią na zadane pytanie. Użytkownicy mogą często mylić funkcję DNS z innymi protokołami sieciowymi, co prowadzi do błędnych wniosków. TFTP (Trivial File Transfer Protocol) jest prostym protokołem transferu plików, który działa na porcie 69. Z kolei DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) przydziela dynamicznie adresy IP urządzeniom w sieci, a jego standardowy port to 67 dla serwerów i 68 dla klientów. W związku z tym, błędne przypisanie portu 3389 do tych protokołów może wynikać z nieporozumienia dotyczącego różnych funkcji, które pełnią. Istotne jest zrozumienie, że każdy z tych protokołów ma swoje specyficzne zastosowania i porty, co jest kluczowe dla skutecznej konfiguracji i zarządzania sieciami komputerowymi. Aby uniknąć takich błędów, warto zapoznać się z dokumentacją techniczną oraz standardami branżowymi, które precyzyjnie określają, jakie porty są używane przez różne usługi i protokoły.

Pytanie 20

Jaki protokół służy komputerom do informowania rutera o przynależności do konkretnej grupy multicastowej?

A. OSPF
B. RIP
C. IGMP
D. UDP
OSP, czyli Open Shortest Path First, to protokół routingu, który nie ma związku z zarządzaniem członkostwem w grupach rozgłoszeniowych. Jego podstawowym zadaniem jest wymiana informacji o trasach między routerami w obrębie tej samej sieci autonomicznej. Z kolei UDP, czyli User Datagram Protocol, jest protokołem transportowym, który nie zarządza grupami multicastowymi, lecz służy do przesyłania datagramów bez nawiązywania połączenia, co powoduje, że jest bardziej podatny na utratę pakietów. RIP, czyli Routing Information Protocol, to również protokół routingu, który koncentruje się na wyznaczaniu najkrótszych ścieżek w sieci, ale nie ma zdolności do zarządzania członkostwem w grupach multicastowych. Często błędne odpowiedzi wynikają z mylnego rozumienia roli różnych protokołów w komunikacji sieciowej. Użytkownicy mogą myśleć, że protokoły takie jak OSPF, UDP czy RIP są w stanie obsługiwać funkcje multicastowe, co prowadzi do nieporozumień. Ważne jest zrozumienie, że IGMP jest jedynym protokołem zaprojektowanym specjalnie w celu zarządzania członkostwem w grupach rozgłoszeniowych, co czyni go niezbędnym do skutecznego przesyłania danych multicastowych.

Pytanie 21

Podaj polecenie w systemie Windows Server, które umożliwia usunięcie jednostki organizacyjnej z katalogu.

A. dsrm
B. redircmp
C. adprep
D. dsadd
Polecenie 'dsrm' (Directory Service Remove) to narzędzie w systemie Windows Server służące do usuwania obiektów z katalogu Active Directory, w tym jednostek organizacyjnych (OU). Użycie tego polecenia jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania Active Directory, ponieważ pozwala na efektywne i bezpieczne eliminowanie niepotrzebnych obiektów. Aby usunąć jednostkę organizacyjną, administrator może użyć polecenia w konsoli PowerShell, na przykład: 'dsrm "OU=exampleOU,DC=domain,DC=com"'. Warto również zauważyć, że przed wykonaniem operacji usunięcia zaleca się przeprowadzenie analizy obiektów zależnych, aby uniknąć usunięcia istotnych zasobów, co może negatywnie wpłynąć na struktury zarządzające. W praktyce, 'dsrm' jest często stosowane w skryptach automatyzujących zarządzanie Active Directory, co podkreśla jego znaczenie w codziennych operacjach administracyjnych.

Pytanie 22

Aby połączyć projektor multimedialny z komputerem, nie można zastosować złącza

A. USB
B. HDMI
C. SATA
D. D-SUB
Wybór D-SUB, HDMI lub USB zamiast SATA wykazuje typowe nieporozumienia związane z zastosowaniem poszczególnych złączy w technologii AV. D-SUB, znany również jako VGA, był szeroko stosowany w monitorach oraz projektorach, umożliwiając przesyłanie sygnału wideo w formacie analogowym. Choć obecnie coraz rzadziej stosowane w nowoczesnych urządzeniach, D-SUB nadal znajduje zastosowanie w niektórych starszych projektorach. HDMI to współczesny standard, który łączy sygnał wideo oraz audio w jednym kablu, co czyni go niezwykle funkcjonalnym w przypadku projektorów multimedialnych, umożliwiając obsługę wysokiej rozdzielczości. Użycie USB do podłączenia projektora również jest popularne, zwłaszcza w kontekście przesyłania danych z zewnętrznych pamięci lub do zasilania projektora. Wskazane błędy w myśleniu wynikają z mylnego przekonania, że każde złącze może być używane do wszelkiego rodzaju transmisji. Prawidłowe podejście polega na dostosowaniu rodzaju złącza do specyfikacji technicznych urządzenia oraz jego przeznaczenia. Zastosowanie SATA, które jest złączem dedykowanym do komunikacji z dyskami, do łączenia projektora z komputerem, jest błędne, ponieważ nie obsługuje przesyłania sygnału wideo. Tego typu zamieszanie może prowadzić do problemów z jakością obrazu lub całkowitym brakiem sygnału, co w praktyce jest niewłaściwym rozwiązaniem w kontekście technologii audiowizualnych.

Pytanie 23

Jaką maskę powinno się zastosować, aby podzielić sieć z adresem 192.168.1.0 na 4 podsieci?

A. 255.255.225.192
B. 255.255.255.128
C. 255.255.255.0
D. 255.255.255.224
Aby podzielić sieć o adresie 192.168.1.0 na 4 podsieci, konieczne jest zwiększenie liczby bitów używanych do identyfikacji podsieci. Adres 192.168.1.0 jest adresem klasy C, co oznacza, że początkowa maska podsieci to 255.255.255.0 (lub /24). W tym przypadku, aby uzyskać 4 podsieci, musimy wygenerować 2 dodatkowe bity do identyfikacji podsieci, co daje nam 2^2 = 4 możliwe podsieci. Nowa maska podsieci będzie zatem wynosić 255.255.255.252 (lub /26). Jednak w dostępnych odpowiedziach poprawna maska to 255.255.255.192 (lub /26), a nie 255.255.225.192, co jest błędem w treści pytania. Stąd, po dodaniu dwóch bitów, mamy 64 adresy na każdą podsieć, z czego 62 można przypisać urządzeniom (przy założeniu, że 2 adresy są zarezerwowane na adres rozgłoszeniowy i adres sieci). Przykładowe podsieci to: 192.168.1.0/26, 192.168.1.64/26, 192.168.1.128/26 oraz 192.168.1.192/26.

Pytanie 24

Aby podłączyć dysk z interfejsem SAS, należy użyć kabla przedstawionego na diagramie

Ilustracja do pytania
A. rys. C
B. rys. A
C. rys. D
D. rys. B
Na rysunku A widać kabel USB, który jest używany do podłączania różnych urządzeń, takich jak klawiatury i myszki, oraz niektórych zewnętrznych dysków twardych. Niestety, to nie jest odpowiedni kabel do podłączenia dysków z interfejsem SAS. USB jest uniwersalnym interfejsem, ale jego prędkość jest znacznie mniejsza niż to, co potrzebne w profesjonalnych zastosowaniach, jak SAS. Rysunek B pokazuje kabel IDE, który to już dość stary standard do podłączania starszych dysków twardych. IDE ma dużo wolniejszy transfer danych i nie pasuje do nowoczesnych interfejsów, takich jak SAS. Na rysunku C jest kabel HDMI, który służy do przesyłania sygnału wideo i audio, zupełnie inna bajka w porównaniu do dysków twardych. Użycie takiego kabla w tym kontekście to spory błąd. Często mylimy funkcje różnych kabli, co prowadzi do złych wyborów technologicznych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, żeby architektura systemu działała efektywnie i zapewniała dobrą wydajność w IT. Ludzie zajmujący się infrastrukturą IT powinni znać te standardy, żeby utrzymać kompatybilność i niezawodność swoich systemów.

Pytanie 25

Użycie skrętki kategorii 6 (CAT 6) o długości 20 metrów w sieci LAN wskazuje na jej maksymalną przepustowość wynoszącą

A. 10 Gb/s
B. 100 Gb/s
C. 10 Mb/s
D. 100 Mb/s
Skrętka kategorii 6 (CAT 6) jest powszechnie stosowana w sieciach lokalnych (LAN) i wspiera transmisję danych z maksymalną przepustowością do 10 Gb/s na dystansie do 55 metrów. W przypadku długości 20 metrów, zastosowanie takiego kabla w sieci LAN gwarantuje, że parametry transmisji będą na poziomie umożliwiającym wykorzystanie pełnych możliwości tej technologii. Skrętki CAT 6 charakteryzują się lepszą izolacją oraz większą odpornością na zakłócenia elektromagnetyczne w porównaniu do wcześniejszych standardów, takich jak CAT 5e. Praktyczne zastosowanie takiego kabla obejmuje budowy sieci w biurach, gdzie wymagana jest wysoka przepustowość do przesyłania dużych plików, streamingu wideo w wysokiej rozdzielczości oraz do łączenia serwerów w centrach danych. Zgodnie z normami TIA/EIA-568, użycie kabli CAT 6 jest zalecane w nowoczesnych instalacjach sieciowych, co zapewnia ich przyszłościowość i możliwość rozbudowy systemu bez potrzeby wymiany infrastruktury.

Pytanie 26

Tester strukturalnego okablowania umożliwia weryfikację

A. mapy połączeń
B. obciążenia ruchu sieciowego
C. liczby przełączników w sieci
D. liczby komputerów w sieci
Wybranie odpowiedzi dotyczącej liczby przełączników w sieci to raczej mylne zrozumienie tego, co robi tester okablowania. Właściwie, tester nie zlicza urządzeń takich jak przełączniki, a skupia się na tym, jak dobrze działają połączenia i czy są jakieś problemy w kablach. Podobnie jest z odpowiedzią o liczbie komputerów w sieci – tester wcale tego nie robi, bo nie mierzy obecności urządzeń końcowych, a raczej bada sygnał w kablach. Tutaj warto pamiętać, że obciążenie sieci to inna sprawa, wymagająca innych narzędzi, jak analizatory ruchu. Zazwyczaj to zarządcy sieci monitorują ruch, a nie tester okablowania, który nie ma takich funkcji. Często ludzie mylą testerów z urządzeniami do monitorowania ruchu, co może prowadzić do błędnych wniosków. Testerzy okablowania są do diagnozowania fizycznych problemów z instalacją, a nie do oceny wydajności całej sieci. To ważne, żeby rozumieć tę różnicę, gdy mówimy o zarządzaniu siecią.

Pytanie 27

Aby bezpośrednio połączyć dwa komputery w przewodowej sieci LAN, należy zastosować

A. kabel sieciowy cross-over i po jednej karcie sieciowej w każdym z komputerów
B. kabel sieciowy patch-cord bez krosowania oraz kabel Centronics
C. kabel światłowodowy i jedną kartę sieciową w jednym z komputerów
D. kabel USB i po jednej karcie sieciowej w każdym z komputerów
Kabel światłowodowy, choć jest doskonałym medium do przesyłania danych na dużych odległościach z wysoką przepustowością, nie jest odpowiedni do bezpośredniego połączenia dwóch komputerów bez dodatkowych komponentów, takich jak media konwertery, które mogą zniwelować różnice w formacie sygnału. Z kolei odpowiedzi, które sugerują użycie kabla USB, są błędne, ponieważ standardowe połączenie USB nie jest przeznaczone do bezpośrednich połączeń sieciowych pomiędzy komputerami, chyba że użyjemy specjalnych adapterów, co znacznie komplikuje proces. W przypadku kabla patch-cord, jest to kabel prosty, przeznaczony głównie do łączenia urządzeń z aktywnymi komponentami sieciowymi, takimi jak routery czy switche, ale nie do bezpośredniego połączenia dwóch komputerów. Zrozumienie, jakie kable i urządzenia są odpowiednie do konkretnych zastosowań sieciowych, jest kluczowe dla efektywnego projektowania i budowy sieci. Błędem jest również ignorowanie zasadności użycia odpowiednich standardów kabli, co może prowadzić do problemów z komunikacją i wydajnością sieci.

Pytanie 28

W dokumentacji technicznej wydajność głośnika połączonego z komputerem wyraża się w jednostce:

A. W
B. J
C. kHz
D. dB
Podane odpowiedzi, czyli W (wat), J (dżul) i kHz (kiloherc), w ogóle nie nadają się do pomiaru efektywności głośników. Wat to miara mocy elektrycznej, ona mówi, ile energii głośnik zużywa, ale nie mówi nic o tym, jak głośno gra. Dżul to jednostka energii, też nie wspomoże nas w ocenie głośności, więc odpada. Kiloherc z kolei mierzy częstotliwość dźwięku, więc też się nie nadaje do oceniania efektywności głośnika. Te odpowiedzi pokazują typowe błędy w rozumieniu pomiarów akustycznych. Często ludzie mylą moc z efektywnością, myśląc, że więcej mocy to więcej głośności, a w rzeczywistości, to zależy od efektywności głośnika, która jest wyrażana w dB. Ważne jest, żeby znać te różnice, szczególnie gdy się pracuje w audio, bo to pozwala lepiej ocenić sprzęt, a nie tylko patrzeć na jego moc nominalną.

Pytanie 29

Użytkownicy w sieciach bezprzewodowych mogą być uwierzytelniani zdalnie przy pomocy usługi

A. RADIUS
B. HTTPS
C. IMAP
D. NNTP
RADIUS, czyli Remote Authentication Dial-In User Service, to fajny protokół, który naprawdę ułatwia życie, jeśli chodzi o zabezpieczanie dostępu użytkowników w różnych sieciach, zarówno bezprzewodowych, jak i tradycyjnych. Dzięki RADIUS można centralnie zarządzać tym, kto ma dostęp do sieci, co jest mega ważne, gdy mamy do czynienia z wieloma użytkownikami. Co ciekawe, RADIUS obsługuje różne metody uwierzytelniania, jak PEAP czy EAP-TLS, co daje dużą elastyczność w dostosowywaniu zabezpieczeń do potrzeb organizacji. Przykład zastosowania RADIUS to kontrolery dostępu w punktach Wi-Fi, gdzie użytkownicy są sprawdzani na bieżąco przed przyznaniem im dostępu do sieci. W praktyce, wdrożenie tego protokołu sprawia, że można lepiej zarządzać dostępem, monitorować aktywność i być na bieżąco z regulacjami. A jak wiadomo, są standardy, jak RFC 2865, które określają, jak RADIUS powinien działać, co czyni go sprawdzonym rozwiązaniem w świecie IT.

Pytanie 30

Aby poprawić niezawodność i efektywność przesyłu danych na serwerze, należy

A. przechowywać dane na innym dysku niż ten z systemem
B. stworzyć punkt przywracania systemu
C. zainstalować macierz dyskową RAID1
D. ustawić automatyczne tworzenie kopii zapasowych
Chociaż wszystkie wymienione odpowiedzi mogą przyczynić się do ogólnej niezawodności systemu, to jednak nie są one wystarczające w kontekście zwiększenia zarówno niezawodności, jak i wydajności transmisji danych na serwerze. Utworzenie punktu przywracania systemu jest rozwiązaniem, które może pomóc w przypadku awarii systemu operacyjnego, ale nie zabezpiecza danych przed utratą, gdyż nie chroni przed uszkodzeniem sprzętu lub utratą danych na poziomie dysku. Przechowywanie danych na innym dysku niż systemowy może zwiększyć wydajność w niektórych sytuacjach, jednak sama separacja danych nie zapewnia ochrony ani redundancji. Ponadto, konfiguracja automatycznych kopii zapasowych jest kluczowym elementem strategii ochrony danych, lecz nie jest rozwiązaniem na bieżące problemy z dostępnością i wydajnością, ponieważ sama kopia zapasowa nie chroni przed utratą danych w czasie rzeczywistym. Często błędne myślenie opiera się na przekonaniu, że wystarczy mieć kopię danych, aby zapewnić ich bezpieczeństwo, co jest niewłaściwe w przypadku krytycznych aplikacji wymagających ciągłej dostępności. Dlatego, choć wszystkie te opcje są użyteczne, to żadna z nich nie dostarcza takiego poziomu niezawodności i wydajności, jak macierz RAID1, która jest uznawana za standard wśród rozwiązań do ochrony danych w środowiskach serwerowych.

Pytanie 31

Jakie informacje można uzyskać za pomocą programu Wireshark?

A. Połączenia par przewodów.
B. Zwarcie przewodów.
C. Przerwy w okablowaniu.
D. Ruch pakietów sieciowych.
Zarówno zwarcie przewodów, przerwy w okablowaniu, jak i połączenia par przewodów są zagadnieniami związanymi z fizyczną warstwą infrastruktury sieciowej, a nie z analizą danych przesyłanych w sieci. Zwarcie przewodów i przerwy w okablowaniu są problemami, które mogą wystąpić w wyniku uszkodzeń fizycznych, co prowadzi do zakłóceń w przesyłaniu sygnałów. Takie problemy najczęściej wymagają interwencji techników zajmujących się utrzymaniem infrastruktury sieciowej, a nie analizy oprogramowaniem takim jak Wireshark. Połączenia par przewodów, z kolei, dotyczą kwestii technicznych związanych z kategoryzacją i standardami okablowania, jak np. kable kategorii 5e czy 6, które są używane do transmisji danych w sieciach Ethernet. Wireshark nie jest w stanie zdiagnozować tych problemów, ponieważ nie działa na poziomie fizycznym, lecz na poziomie warstwy sieciowej i transportowej modelu OSI. Ruch sieciowy, czyli dane przesyłane pomiędzy różnymi urządzeniami w sieci, może być analizowany tylko po tym, jak sygnały fizyczne zostały poprawnie przesłane, co wymaga jednoczesnego działającego okablowania i urządzeń. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć różnicę między fizycznymi problemami okablowania a analizą ruchu sieciowego, co pozwala uniknąć mylnych koncepcji dotyczących działania narzędzi takich jak Wireshark.

Pytanie 32

Na rysunku poniżej przedstawiono ustawienia zapory ogniowej w ruterze TL-WR340G. Jakie zasady dotyczące konfiguracji zapory zostały zastosowane?

Ilustracja do pytania
A. Zapora jest aktywna, włączone jest filtrowanie adresów IP, reguła filtrowania adresów IP ustawiona na opcję "zezwalaj pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie", filtrowanie domen jest wyłączone
B. Zapora jest aktywna, włączone jest filtrowanie adresów IP, reguła filtrowania adresów IP ustawiona na opcję "odmów pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie", filtrowanie domen wyłączone
C. Zapora jest aktywna, wyłączone jest filtrowanie adresów IP, reguła filtrowania adresów IP ustawiona na opcję "odmów pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie", filtrowanie domen aktywne
D. Zapora jest nieaktywna, filtrowanie adresów IP oraz domen jest wyłączone, reguła filtrowania adresów IP ustawiona na opcję "zezwalaj pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie", filtrowanie domen aktywne
Odpowiedź numer 3 jest poprawna ponieważ na załączonym rysunku zapora ogniowa w ruterze TL-WR340G jest włączona co oznacza że urządzenie jest zabezpieczone przed nieautoryzowanym dostępem z zewnątrz. Włączone jest filtrowanie adresów IP co pozwala na kontrolowanie jakie adresy IP mogą się łączyć z siecią dzięki czemu można ograniczyć lub całkowicie zablokować dostęp dla niepożądanych adresów. Reguła filtrowania ustawiona jest na zezwalanie pakietom nieokreślonym innymi regułami co jest przydatne w sytuacjach gdzie sieć musi być otwarta na nowe nieznane wcześniej połączenia ale wymaga to równocześnie staranności przy definiowaniu reguł aby nie dopuścić do sytuacji gdy niepożądany ruch uzyska dostęp. Filtrowanie domen jest wyłączone co oznacza że ruch jest filtrowany tylko na poziomie adresów IP a nie nazw domen co może być wystarczające w przypadku gdy infrastruktura sieciowa nie wymaga dodatkowej warstwy filtracji opierającej się na domenach. Taka konfiguracja jest często stosowana w małych firmach i domowych sieciach gdzie priorytetem jest łatwość administracji przy jednoczesnym zachowaniu podstawowej ochrony sieci.

Pytanie 33

Numer 22 umieszczony w adresie http://www.adres_serwera.pl:22 wskazuje na

A. numer sekwencyjny pakietu przesyłającego dane
B. PID procesu działającego na serwerze
C. port, różny od standardowego numeru dla danej usługi
D. program, do którego wysyłane jest zapytanie
Odpowiedzi sugerujące, że liczba 22 w adresie URL odnosi się do aplikacji, sekwencyjnego pakietu lub PID procesu, są błędne, ponieważ mylą fundamentalne pojęcia związane z protokołami i komunikacją sieciową. Porty są kluczowymi elementami architektury sieciowej, które umożliwiają lokalizację konkretnych usług na serwerze, a nie identyfikację aplikacji. Zrozumienie, że port to punkt końcowy komunikacji, jest niezbędne, aby pojąć, jak różne aplikacje mogą współdzielić ten sam adres IP, ale korzystać z różnych portów. Z kolei sekwencyjne pakiety danych to termin używany w kontekście transportu danych, gdzie nadawane są pakiety w określonej kolejności, ale nie mają bezpośredniego związku z numeracją portów. Na końcu, PID (Process ID) odnosi się do identyfikacji procesów działających na serwerze, ale nie jest używane w kontekście adresów URL. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych elementów architektury sieciowej, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla właściwego zarządzania sieciami i zabezpieczeniami.

Pytanie 34

Aby przywrócić dane, które zostały usunięte za pomocą kombinacji klawiszy Shift + Delete, co należy zrobić?

A. użyć kombinacji klawiszy Shift+Insert
B. odzyskać je z folderu plików tymczasowych
C. odzyskać je z systemowego kosza
D. skorzystać z oprogramowania do odzyskiwania danych
Odzyskiwanie danych usuniętych za pomocą Shift + Delete nie jest możliwe poprzez standardowe metody, takie jak przywracanie z kosza systemowego. Kosz stanowi tymczasowe miejsce przechowywania usuniętych plików, jednak w przypadku użycia kombinacji klawiszy Shift + Delete pliki te omijają kosz i są usuwane bezpośrednio z systemu. Ponadto, usunięcie danych nie oznacza, że są one trwale zniszczone; zamiast tego, system operacyjny oznacza miejsce na dysku jako dostępne do nadpisania. Metoda odzyskiwania danych z katalogu plików tymczasowych również jest niewłaściwa, ponieważ dane usunięte przez Shift + Delete nie trafiają do katalogu tymczasowego. Użycie kombinacji klawiszy Shift + Insert w kontekście odzyskiwania danych jest zupełnie mylącym podejściem, bowiem ta kombinacja jest stosowana do wklejania danych, a nie ich odzyskiwania. Często pojawiającym się błędem myślowym jest przekonanie, że usunięte pliki można łatwo przywrócić za pomocą prostych działań, co prowadzi do nieprzygotowania na sytuacje utraty danych. Właściwym podejściem jest stosowanie oprogramowania do odzyskiwania danych, które stosuje zaawansowane algorytmy do skanowania nośników w celu odkrycia i przywrócenia utraconych plików, a także wdrożenie regularnych kopii zapasowych, aby zminimalizować ryzyko ich utraty.

Pytanie 35

W komputerze o parametrach przedstawionych w tabeli konieczna jest wymiana karty graficznej na kartę GeForce GTX 1070 Ti Titanium 8G DDR5, PCI EX-x16 3.0, 256b, 1683 MHz/1607 MHz, Power consumption 180W, 3x DP, 2x HDMI, recommended power supply 500W, DirectX 12, OpenGL 4.5. W związku z tym należy również zaktualizować

PodzespółParametryPobór mocy [W]
Procesor Intel i5Cores: 6, Threads: 6, 2.8 GHz, Tryb Turbo: 4.0 GHz, s-115130
Moduł pamięci DDR3Taktowanie: 1600 MHz, 8 GB (1x8 GB), CL 96
Monitor LCDPowłoka: matowa, LED, VGA x1, HDMI x1, DP x140
Mysz i klawiaturaprzewodowa, interfejs: USB2
Płyta główna2x PCI Ex-x16 3.0, D-Sub x1, USB 2.0 x2, RJ-45 x1, USB 3.1 gen 1 x4, DP x1, PS/2 x1, DDR3, s-1151, 4xDDR4 (Max: 64 GB)35
Karta graficzna3x DP, 1x DVI-D, 1x HDMI, 2 GB GDDR3150
Dysk twardy 7200 obr/min1 TB, SATA III (6 Gb/s), 64 MB16
ZasilaczMoc: 300W---

A. płyty głównej
B. karty sieciowej
C. zasilacza
D. procesora
Wybierając odpowiedzi, które wskazują na inne komponenty jak karta sieciowa czy płyta główna, widać, że nie do końca rozumiesz, co jest ważne przy wymianie karty graficznej. Karta sieciowa to ważny element, ale nie wpływa na pobór mocy przy wymianie karty graficznej, bo niet trzeba jej zmieniać, ani nie obciąża zasilacza. Jeżeli chodzi o płytę główną, to zmiana nie jest potrzebna, jeśli gniazda są zgodne z nową kartą. Sama płyta nie zwiększa poboru mocy, a jej wymiana to dodatkowe koszty i kłopoty. Procesora wcale nie musisz zmieniać; pobór jego mocy jest o wiele niższy od nowej karty. Warto pamiętać, że przy modernizacji graficznej kluczowy jest zasilacz, który musi być dobrze dopasowany do nowego sprzętu. Wybór złego zasilacza może skończyć się niestabilnością systemu, a nawet uszkodzeniem. Dlatego trzeba dokładnie obliczyć zapotrzebowanie na moc i dopasować zasilacz, co w tych odpowiedziach nie zostało w ogóle uwzględnione.

Pytanie 36

Aby połączyć dwa przełączniki oddalone o 200 m i osiągnąć minimalną przepustowość 200 Mbit/s, jakie rozwiązanie należy zastosować?

A. światłowód
B. skrętkę UTP
C. kabel koncentryczny 50 Ω
D. skrętkę STP
Skrętka UTP, STP i kabel koncentryczny 50 Ω mają sporo ograniczeń, przez co nie nadają się do łączenia dwóch przełączników na 200 m przy wymaganiu 200 Mbit/s. Skrętka UTP jest popularna w sieciach, ale jej maksymalny zasięg to 100 m. Kiedy wyjdzie się poza ten limit, jakość sygnału się pogarsza, co może prowadzić do utraty danych i opóźnień. Skrętka STP, która trochę lepiej znosi zakłócenia, też nie da rady, bo ma podobne ograniczenia. Użycie tych kabli w takiej sytuacji na pewno spowoduje problemy z niezawodnością połączenia. A kabel koncentryczny 50 Ω to już trochę staroć. Używa się go głównie w telekomunikacji, a w nowoczesnych sieciach LAN nie sprawdzi się, bo potrzebujemy dużo większych prędkości. Wybierając złe medium do transmisji, można się naprawdę zdenerwować i ponieść dodatkowe koszty związane z utrzymaniem sieci. Ważne jest, żeby zrozumieć, że obecne aplikacje potrzebują nie tylko odpowiedniej przepustowości, ale także stabilności i jakości połączenia, a to najlepiej zapewnia światłowód.

Pytanie 37

Które z poniższych twierdzeń nie odnosi się do pamięci cache L1?

A. Jej szybkość pracy odpowiada częstotliwości procesora
B. Jest pamięcią typu SRAM
C. Posiada dłuższy czas dostępu niż pamięć RAM
D. Znajduje się wewnątrz procesora
Pojęcie pamięci cache L1 często jest mylone z pamięcią RAM przez osoby, które nie rozumieją różnic w architekturze komputerowej. W rzeczywistości, pamięć cache L1 jest znacznie szybsza niż pamięć RAM, co wynika z jej lokalizacji i technologii, z jakiej jest zbudowana. Pamięć L1 jest zintegrowana w obrębie rdzenia procesora, co minimalizuje opóźnienia w dostępie do danych. Użytkownicy mogą błędnie sądzić, że pamięć L1, będąc częścią hierarchii pamięci, jest równie wolna jak pamięć RAM, co prowadzi do niewłaściwych wniosków. Ponadto, pamięć L1 działa na zasadzie SRAM, która jest znacznie szybsza i bardziej efektywna energetycznie w porównaniu do DRAM stosowanego w pamięci RAM. Ta różnica w technologii ma kluczowe znaczenie, ponieważ SRAM jest w stanie przechowywać dane przez dłuższy czas bez potrzeby odświeżania, co jest wymagane dla DRAM. W rezultacie, pomiar czasu dostępu do pamięci L1 jest znacznie korzystniejszy, co z kolei ma bezpośredni wpływ na wydajność aplikacji i całego systemu komputerowego. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla każdej osoby pracującej w dziedzinie informatyki, inżynierii komputerowej lub technologii, która chce efektywnie projektować i optymalizować systemy komputerowe.

Pytanie 38

Który z poniższych protokołów reprezentuje protokół warstwy aplikacji w modelu ISO/OSI?

A. FTP
B. UDP
C. ICMP
D. ARP
FTP, czyli File Transfer Protocol, jest jednym z protokołów warstwy aplikacji w modelu ISO/OSI, który służy do transferu plików pomiędzy komputerami w sieci. Protokół ten umożliwia użytkownikom przesyłanie, pobieranie oraz zarządzanie plikami na zdalnym serwerze. FTP operuje na bazie architektury klient-serwer, gdzie klient wysyła żądania do serwera, który odpowiada na nie, wykonując odpowiednie operacje na plikach. Przykładem zastosowania FTP jest przesyłanie dużych zbiorów danych z lokalnej maszyny na serwer hostingowy, co jest kluczowe w przypadku publikacji stron internetowych. Dodatkowo, FTP wspiera różne metody uwierzytelniania, co zwiększa bezpieczeństwo danych. W praktyce wiele narzędzi, takich jak FileZilla, wykorzystuje FTP do umożliwienia użytkownikom łatwego i intuicyjnego transferu plików. Warto również zauważyć, że istnieją bezpieczniejsze warianty FTP, takie jak FTPS czy SFTP, które szyfrują dane w trakcie transferu, co jest zgodne z dobrymi praktykami ochrony danych w sieci.

Pytanie 39

Zaprezentowane narzędzie jest wykorzystywane do

Ilustracja do pytania
A. zaciskania wtyków RJ11 oraz RJ45
B. lokalizacji uszkodzeń włókien światłowodowych
C. zdejmowania izolacji okablowania
D. spawania przewodów światłowodowych
Narzędzie przedstawione na zdjęciu to lokalizator uszkodzeń włókien światłowodowych. Jest to urządzenie, które emituje widoczne światło laserowe poprzez włókna światłowodowe w celu identyfikacji miejsc uszkodzeń lub pęknięć. W praktyce, gdy światłowód jest uszkodzony światło laserowe wycieka przez uszkodzenie co ułatwia technikom zlokalizowanie problemu. Lokalizatory uszkodzeń są nieocenionym narzędziem w szybkim diagnozowaniu i naprawie sieci optycznych minimalizując czas przestoju. Są zgodne z dobrymi praktykami branżowymi w zakresie utrzymania infrastruktury telekomunikacyjnej. Często stosuje się je podczas instalacji konserwacji oraz testów sieci optycznych. Zastosowanie tego typu urządzenia pozwala na szybkie i efektywne wykrycie źródła problemu co jest istotne w środowisku, w którym niezawodność i szybkość działania są kluczowe. Praca z lokalizatorem wymaga jednak ostrożności ze względu na intensywność światła laserowego która może być szkodliwa dla oczu dlatego zaleca się przestrzeganie zasad bezpieczeństwa.

Pytanie 40

Urządzenie peryferyjne pokazane na ilustracji to skaner biometryczny, który do autoryzacji wykorzystuje

Ilustracja do pytania
A. linie papilarne
B. brzmienie głosu
C. kształt dłoni
D. rysowanie twarzy
Skanery biometryczne z wykorzystaniem linii papilarnych to naprawdę ciekawe urządzenia, które grają ważną rolę, zwłaszcza jeśli chodzi o bezpieczeństwo i potwierdzanie tożsamości. W zasadzie działają na zasadzie rozpoznawania unikalnych wzorów twoich odcisków, co sprawia, że są one jedyne w swoim rodzaju. Takie skanery są super bezpieczne, dlatego nadają się do różnych zastosowań, na przykład do logowania się do komputerów, korzystania z bankomatów czy dostępu do zamkniętych pomieszczeń. Muszę przyznać, że skanowanie odcisków palców jest ekspresowe i nie sprawia większych problemów, co jest dużą zaletą w porównaniu do innych metod biometrycznych. Do tego istnieją normy, jak ISO/IEC 19794-2, które określają, jak zapisuje się dane o liniach papilarnych, co ułatwia współpracę różnych systemów. Jeśli chodzi o wprowadzanie tych skanerów do firm czy instytucji, robi się to zgodnie z najlepszymi praktykami, takimi jak regularne aktualizacje oprogramowania i szkolenie pracowników w zakresie zabezpieczeń.