Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 2 kwietnia 2025 13:06
Data zakończenia: 2 kwietnia 2025 13:14

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Brak dostępu kota do jedzenia, zabawy lub możliwości swobodnego przemieszczania się po swoim obszarze nie prowadzi do jego

A. złości

B. zadowolenia

C. frustracji

D. przygnębienia

Pozbawienie kota jedzenia, zabawy czy możliwości swobodnego poruszania się po swoim terytorium nie wywołuje u niego zadowolenia, ponieważ koty są zwierzętami o określonych potrzebach behawioralnych i fizjologicznych, które muszą być zaspokajane, aby mogły żyć zdrowo i harmonijnie. Koty, jako zwierzęta terytorialne, potrzebują przestrzeni do eksploracji oraz aktywności, aby utrzymać równowagę psychiczną. Odpowiednie dostarczanie bodźców, takich jak zabawki, interakcja z opiekunem oraz możliwość przemieszczania się w obrębie swojego terytorium są kluczowe dla ich dobrostanu. W kontekście praktyki weterynaryjnej czy behawioralnej uznaje się, że brak takich elementów prowadzi do frustracji, stresu, a w dłuższym okresie może skutkować problemami zdrowotnymi lub behawioralnymi. Dobre praktyki w opiece nad kotami obejmują zapewnienie im przestrzeni do zabawy oraz regularnych interakcji z opiekunem, co przyczynia się do ich zadowolenia oraz zdrowia ogólnego.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Który organ nadzoruje, czy gospodarstwo realizuje produkcję zwierzęcą zgodnie ze Zwykłą Dobrą Praktyką Rolniczą?

A. Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa

B. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi

C. Departament Ochrony Środowiska

D. Inspekcja Weterynaryjna

Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR) jest kluczowym organem odpowiedzialnym za kontrolę przestrzegania Zwykłej Dobrej Praktyki Rolniczej w gospodarstwach zajmujących się produkcją zwierzęcą. Jej zadania obejmują monitorowanie przestrzegania przepisów dotyczących dobrostanu zwierząt, ochrony środowiska oraz jakości produktów rolnych. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest konieczność prowadzenia dokumentacji dotyczącej zdrowia zwierząt, co ARiMR weryfikuje podczas kontroli. Zwykła Dobra Praktyka Rolnicza to zbiór zasad, które mają na celu zapewnienie efektywnej produkcji przy jednoczesnej ochronie środowiska i dobrostanu zwierząt. ARiMR wykorzystuje te standardy w swojej działalności, co pozwala na promowanie zrównoważonego rozwoju w rolnictwie. Wiedza na temat roli ARiMR jest istotna dla każdego rolnika, ponieważ pozwala na odpowiednie przygotowanie się do kontroli i wdrożenie najlepszych praktyk w gospodarstwie, co przekłada się na jakość produktów i zgodność z obowiązującymi przepisami.

Pytanie 4

Trzeci palec jest najbardziej odległą częścią kończyn

A. kotów

B. owiec

C. koni

D. psów

Odpowiedź "koni" jest trafna, bo ten trzeci palec to ich najdalszy palec, który nazywamy kopytem. Konie to zwierzęta, które muszą biegać szybko, więc ich kończyny zmieniły się w trakcie ewolucji, przez co mają tylko jeden palec. To jest fajne, bo dzięki temu lepiej przystosowują się do życia tam, gdzie szybkość i wytrzymałość są kluczowe. Warto wiedzieć, jak zbudowane są kończyny koni, bo to ma ogromne znaczenie w weterynarii i hodowli. Dobre zadbanie o kopyta jest niezbędne, żeby konie były zdrowe i mogły dobrze sprawować się w sporcie czy na farmie. Znajomość anatomii ich palców pomaga też unikać kontuzji, takich jak kulawizny czy różne problemy z kopytami.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

W kiszonce z kukurydzy o dobrej jakości, jak powinien wyglądać stosunek kwasu mlekowego do octowego?

A. 3:1

B. 2:1

C. 1:1

D. 1:3

Odpowiedź 3:1 jest całkiem dobra, bo w procesie fermentacji kiszonek z kukurydzy idealnie wychodzi taki właśnie stosunek kwasu mlekowego do octowego. Kwas mlekowy to główny produkt tej fermentacji, który produkują bakterie kwasu mlekowego, zamieniając cukry z kukurydzy na kwas. Wysoka zawartość tego kwasu sprawia, że kiszonka ma fajny smak, dłużej się trzyma i jest bardziej stabilna. A do tego, pomaga w zwalczaniu niechcianych mikroorganizmów. Kwas octowy powstaje w mniejszych ilościach i jego rola to głównie regulacja pH, co też jest ważne dla zachowania świeżości. Te odpowiednie proporcje kwasów sprawiają, że kiszonka ma przyjemny, lekko kwaśny smak, który lubi sporo ludzi. Dobrym przykładem zastosowania tej teorii jest produkcja kiszonek, w której kontroluje się warunki fermentacji, żeby uzyskać najlepszy smak i jakość. Zgodność z tymi zasadami jest mega istotna, żeby produkować bezpieczną i wysokiej jakości żywność.

Pytanie 9

W intensywnym chowie stosuje się przycinanie dziobów.

A. kur.

B. gęsi.

C. kaczek.

D. perliczek.

Przycinanie dziobów kur jest praktyką stosowaną w chowie intensywnym, mającą na celu ochronę ptaków przed urazami oraz zapobieganie agresji i kanibalizmowi. Dzioby kur są przycinane, aby ograniczyć ich zdolność do zadawania ran innym osobnikom oraz sobie samym. W intensywnym chowie, gdzie zwierzęta są często trzymane w ciasnych warunkach, może dojść do stresu i rywalizacji o przestrzeń oraz zasoby. Praktyka ta jest regulowana przez różne standardy dobrostanu zwierząt, które podkreślają konieczność minimalizacji cierpienia i stresu. Przycinanie dziobów powinno być przeprowadzane przez wykwalifikowany personel, a technika powinna być dostosowana do wieku i gatunku ptaka, aby zminimalizować ból i dyskomfort. W przypadku ptaków młodych, najczęściej stosuje się przycinanie do 10 dni życia, co zapewnia szybsze gojenie się ran. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują również monitorowanie zachowań ptaków po zabiegu, aby upewnić się, że nie dochodzi do niepożądanych komplikacji.

Pytanie 10

Elementy mieszanek treściwych, które mają za zadanie łączenie toksycznych metabolitów oraz mykotoksyn produkowanych przez niepożądane mikroorganizmy, to

A. przeciwutleniacze

B. prebiotyki

C. detoksykanty

D. enzymy

Detoksykanty to składniki mieszanek treściwych, które odgrywają kluczową rolę w procesie wiązania toksycznych metabolitów oraz mykotoksyn produkowanych przez szkodliwe mikroorganizmy. Substancje te działają poprzez adsorpcję toksyn w przewodzie pokarmowym, co znacząco ogranicza ich wchłanianie do organizmu. Przykłady detoksykantów obejmują związki takie jak węgiel aktywowany, bentonit czy różne naturalne substancje roślinne. W praktyce wykorzystuje się je w suplementach diety, które mają na celu wsparcie detoksykacji organizmu oraz ochronę przed skutkami narażenia na szkodliwe substancje. Stosowanie detoksykantów jest zgodne z dobrymi praktykami w dziedzinie zdrowia publicznego oraz ochrony żywności, jako że efektywnie wspomagają one eliminację szkodliwych związków i poprawiają ogólny stan zdrowia. Warto zaznaczyć, że detoksykanty powinny być stosowane w sposób przemyślany, z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb organizmu oraz w konsultacji z specjalistą.

Pytanie 11

Największa retencja azotu występuje w organizmach zwierząt

A. młodych i rosnących

B. chorych

C. w słabej kondycji

D. starych

Odpowiedź "młodych i rosnących" jest prawidłowa, ponieważ organizmy w fazie wzrostu mają wyższe zapotrzebowanie na azot, który jest kluczowym składnikiem białek, enzymów i kwasów nukleinowych. W okresie intensywnego wzrostu, zwierzęta potrzebują większej ilości aminokwasów, co przekłada się na zwiększoną retencję azotu. W praktyce, dotyczy to szczególnie młodych zwierząt, które rozwijają swoją masę mięśniową i organów. Dobrym przykładem są zwierzęta hodowlane, takie jak cielęta czy prosięta, które w pierwszym okresie życia wymagają diety bogatej w białko, aby zapewnić właściwy rozwój. Właściwe zarządzanie retencją azotu jest również istotne z punktu widzenia ochrony środowiska, ponieważ nadmiar azotu w systemach hodowlanych może prowadzić do zanieczyszczenia wód gruntowych, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami zrównoważonego rolnictwa. Znalezienie równowagi między wydajnością produkcyjną a ochroną środowiska to kluczowy aspekt współczesnej hodowli zwierząt.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Gdzie znajduje się żwacz?

A. w centralnej części jamy brzusznej tuż za przeponą

B. w całej lewej stronie jamy brzusznej

C. w całej prawej stronie jamy brzusznej

D. w rejonie lędźwiowym jamy brzusznej

Podczas analizy błędnych odpowiedzi dotyczących lokalizacji żwacza można zauważyć kilka typowych nieporozumień. Wskazanie, że żwacz znajduje się w okolicy lędźwiowej jamy brzusznej, jest mylące, ponieważ ta lokalizacja odnosi się do innych struktur anatomicznych, takich jak nerki czy mięśnie lędźwiowe. Te narządy mają zupełnie różne funkcje, a ich położenie w anatomii nie pokrywa się z lokalizacją żwacza. Co więcej, stwierdzenie, że żwacz zajmuje całą prawą połowę jamy brzusznej, jest również nieprawidłowe, ponieważ prawą stronę jamy brzusznej zajmują inne narządy, takie jak wątroba i żołądek. Dodatkowo, zlokalizowanie żwacza w środku jamy brzusznej za przeponą nie uwzględnia faktu, że żwacz jest zlokalizowany bardziej z lewej strony, co jest istotnym aspektem w kontekście rozróżnienia pomiędzy różnymi strukturami anatomicznymi. Błędy te mogą wynikać z ogólnych nieporozumień dotyczących anatomii jamy brzusznej oraz z braku precyzyjnej wiedzy na temat układu pokarmowego. Dobrze jest pamiętać, że wiedza anatomiczna jest fundamentem w medycynie i weterynarii, a błędne wyobrażenia mogą prowadzić do niewłaściwych diagnoz i decyzji terapeutycznych.

Pytanie 14

Loszki białych ras osiągają dojrzałość płciową, gdy mają

A. 12-13 miesięcy i wagę 130-140 kg

B. 7-9 miesięcy i wagę 100-120 kg

C. 10-11 miesięcy i wagę 125-135 kg

D. 4-6 miesięcy i wagę 70-90 kg

Odpowiedź 7-9 miesięcy i wagę 100-120 kg jest uznawana za poprawną, ponieważ to właśnie w tym okresie loszki ras białych osiągają dojrzałość płciową i są gotowe do rozrodu. W praktyce, dojrzałość ta jest związana nie tylko z wiekiem, ale również z odpowiednią wagą, co odzwierciedla się w ich zdolności do reprodukcji. Dobrym praktyką w hodowli jest monitorowanie zarówno wieku, jak i wagi loszek, aby zapewnić ich optymalne zdrowie i wydajność w produkcji. Warto również pamiętać, że odpowiednia dieta, dostęp do ruchu oraz warunki bytowe mają kluczowe znaczenie w osiąganiu przez loszki dojrzałości płciowej. W przypadku ras białych, ich genotyp oraz metody hodowli mogą wpływać na czas osiągnięcia dojrzałości, co potwierdzają badania zootechniczne. Świadomość hodowcy na temat tych kwestii ma istotny wpływ na efektywność produkcji trzody chlewnej oraz dobrostan zwierząt.

Pytanie 15

Krycie naturalne, w którym buhaj przebywa na stałe z grupą krów, to krycie

A. dozorowane

B. wolne

C. haremowe

D. dzikie

Krycie haremowe to technika, w której jeden buhaj przebywa w stałym towarzystwie grupy krów. Jest to metoda szeroko stosowana w hodowli bydła, szczególnie w celu optymalizacji reprodukcji. Takie podejście pozwala na naturalne krycie krów, co sprzyja lepszemu rozwojowi genetycznemu stada. Kluczowym aspektem krycia haremowego jest zapewnienie, że buhaj nie tylko jest zdrowy, ale również ma odpowiednie cechy genetyczne, które przekaże potomstwu. Dzięki tej metodzie można zwiększyć efektywność rozmnażania, co jest korzystne zarówno ekonomicznie, jak i pod względem jakości mięsa oraz mleka. W praktyce, hodowcy powinni monitorować zachowania zarówno buhaja, jak i krów, aby zapewnić, że proces krycia przebiega pomyślnie. Dobre praktyki obejmują regularne sprawdzanie cykli rujowych krów oraz odpowiednie zarządzanie grupą, co zwiększa szanse na udane krycie i zdrowe potomstwo.

Pytanie 16

Koza została skutecznie pokryta 15 października. Kiedy przewiduje się termin porodu?

A. 15 lutego

B. 15 stycznia

C. 15 marca

D. 15 lipca

Odpowiedź 15 marca jest jak najbardziej okej, bo ciąża kozy trwa około 150 dni, czyli jakieś pięć miesięcy. Jeśli liczymy od 15 października, dodajemy te 150 dni i wychodzi nam właśnie 15 marca jako dzień porodu. W hodowli kóz dobrze jest znać dokładny termin porodu, bo można wtedy lepiej zapewnić opiekę nad zwierzęciem i przygotować wszystko, jak jedzenie, miejsce na poród czy opiekę nad maluchami. Zrozumienie, jak działa cykl reprodukcyjny w hodowli, ma ogromne znaczenie dla każdego hodowcy i pozwala lepiej zarządzać zdrowiem zwierząt oraz całym stadem, zgodnie z tym, co zalecają najlepsi w branży.

Pytanie 17

Jaja do inkubacji powinny być

A. jak największe

B. wyczyszczone

C. świeże

D. w kształcie kulistym

Świeżość jaj wylęgowych jest kluczowym czynnikiem wpływającym na ich zdolność do wylęgu. Jaja, które są świeże, mają wyższe prawdopodobieństwo, że będą zawierały zdrowe zarodki oraz będą miały lepsze parametry wylęgowe. W praktyce, świeżość jaj oznacza, że powinny być one zebrane w ciągu ostatnich kilku dni, najlepiej nieprzekraczających tygodnia. Warto również zwrócić uwagę na warunki przechowywania, które powinny być kontrolowane pod kątem temperatury i wilgotności, aby zminimalizować ryzyko degradacji jakości. W przypadku wylęgu drobiu, standardy branżowe, takie jak te ustalane przez Międzynarodową Organizację Pracy (ILO) oraz inne agencje, rekomendują stosowanie jaj zbieranych w świeżym stanie, które są dokładnie klasyfikowane i monitorowane. Właściwe zarządzanie świeżością jaj ma bezpośredni wpływ na efektywność hodowli oraz zdrowie przyszłych ptaków. Dlatego też, utrzymanie wysokich standardów świeżości jest kluczowe dla sukcesu w produkcji drobiu i zapewnienia jakości mięsa oraz jaj.

Pytanie 18

Zgodnie z "Normami żywienia" zapotrzebowanie kur niosek wynosi: 16,5% białka ogólnego oraz 2700 kcal energii metabolicznej na 1 kg paszy pełnowartościowej. Kura zjada dziennie od 100 do 120 g paszy. Jaką minimalną ilość białka spożywa stado składające się z 50 kur?

A. 825

B. 6000

C. 5000

D. 990

Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że wiele z nich wynika z nieprawidłowego przeliczenia lub zrozumienia podstawowych zasad dotyczących żywienia kur niosek. Przykładowo, odpowiedzi takie jak 990 g czy 6000 g mogą wynikać z błędnych założeń dotyczących ilości paszy pobieranej przez kurę. W przypadku 990 g, możliwym błędem jest pomylenie procentowej zawartości białka z całkowitą masą białka wymagającą na jedną kurę. Z kolei odpowiedź 6000 g może być wynikiem nieprzemyślanego zwiększenia liczby kur lub ilości paszy, ignorując rzeczywiste normy żywieniowe. Odpowiedź 5000 g również ukazuje błędne podejście do obliczeń, gdzie pominięto kluczowe informacje dotyczące procentów białka w paszy. Typowymi błędami w tego typu zadaniach są nieprawidłowe założenia dotyczące ilości pobieranej paszy oraz mylenie masy paszy z masą białka. Odpowiednie zrozumienie i poprawne obliczenia są kluczowe w zapewnieniu zdrowego żywienia kur, co wpływa na ich wydajność oraz jakość produkcji jaj. Właściwe podejście do takich obliczeń jest fundamentem efektywnego zarządzania stadem i powinno stanowić istotny element każdego programu żywieniowego.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Kiedy krowy mogą zostać ponownie poddane inseminacji po wycieleniu?

A. w drugiej rui

B. gdy wykazują słabe objawy rui

C. w pierwszej rui

D. w trzeciej rui

Wybór drugiej rui jako momentu do ponownej inseminacji krów po wycieleniu jest zgodny z zaleceniami weterynaryjnymi oraz najlepszymi praktykami hodowlanymi. Królowe, które urodziły, przechodzą przez okres laktacji, a ich cykl rujowy zaczyna się zazwyczaj od 18 do 24 dni po wycieleniu. W tym czasie organizm krowy regeneruje się, a hormony zaczynają się stabilizować, co umożliwia prawidłowe owulacje. Inseminacja w drugiej rui zwiększa szanse na skuteczne zapłodnienie, ponieważ krowy są w lepszej kondycji zdrowotnej, a ich organizm jest bardziej gotowy na ciążę. Przykładowo, w praktyce hodowlanej wielu producentów mleka stosuje tę metodę, aby zapewnić optymalny interwał między wycieleniami, co w efekcie prowadzi do zwiększenia wydajności mlecznej oraz lepszego zarządzania stadem. Warto również zauważyć, że nieprzestrzeganie tego zalecenia może skutkować dłuższymi przerwami między wycieleniami, co negatywnie wpływa na rentowność gospodarstwa.

Pytanie 23

Aby wyeliminować zagrożenia w pomieszczeniach inwentarskich, takie jak muchy, meszki czy komary, należy wykonać zabieg

A. dezaktywacji

B. dezynsekcji

C. deratyzacji

D. dezynfekcji

Dezynsekcja to proces eliminacji owadów, takich jak muchy, meszki i komary, które mogą stanowić poważne zagrożenie w pomieszczeniach inwentarskich. Odpowiednie działania w zakresie dezynsekcji są kluczowe dla zapewnienia zdrowia zwierząt, bezpieczeństwa żywności oraz ochrony przed chorobami przenoszonymi przez owady. W praktyce, dezynsekcja może obejmować wykorzystanie środków chemicznych, pułapek oraz metod fizycznych, takich jak wentylacja czy odpowiednie zabezpieczenie pomieszczeń. Standardy branżowe, takie jak te określone przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) oraz lokalne normy sanitarno-epidemiologiczne, wskazują na konieczność regularnego przeprowadzania dezynsekcji w miejscach, gdzie przebywają zwierzęta lub jest przechowywana żywność. Przykładowo, stosowanie insektycydów musi być zgodne z zaleceniami producenta oraz być przeprowadzane przez wykwalifikowany personel, aby zapewnić skuteczność i bezpieczeństwo procesu. Wiedza na temat biologii owadów oraz ich cyklu rozwojowego pozwala na bardziej efektywne planowanie zabiegów dezynsekcyjnych.

Pytanie 24

Jak długo użytkowane są krowy w stawie podstawowym, jeśli wynosi to 5 lat? Ile krów trzeba corocznie wyeliminować z stada liczącego 80 osobników?

A. 80

B. 40

C. 8

D. 16

Poprawna odpowiedź to 16 krów, co wynika z faktu, że okres użytkowania krów w stadzie podstawowym wynosi 5 lat. Aby obliczyć liczbę krów, które należy corocznie wybrakować w stadzie liczącym 80 krów, należy podzielić całkowitą liczbę krów przez okres użytkowania. W tym przypadku: 80 krów / 5 lat = 16 krów rocznie. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe w zarządzaniu stadem, gdyż pozwala na planowanie rotacji zwierząt, co wpływa na zdrowie stada oraz jego wydajność. W branży hodowlanej, regularne wybrakowywanie krów, które osiągnęły wiek użytkowy, zgodnie z normami i zaleceniami, minimalizuje ryzyko chorób i poprawia ogólne parametry produkcyjne. Dzięki temu, można także skupić się na utrzymaniu młodszych, bardziej wydajnych zwierząt w stadzie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli bydła, takimi jak programy zarządzania zdrowiem zwierząt oraz optymalizacja genetyki stada.

Pytanie 25

Przed przystąpieniem do zabiegu sztucznego unasienniania lochy, jaką należy osiągnąć temperaturę w kąpieli wodnej dla blistra z nasieniem knura?

A. 40-42°C

B. 36-38°C

C. 32-34°C

D. 15-17°C

Podgrzewanie blistrera z nasieniem knura do temperatury 36-38°C jest kluczowe dla zapewnienia optymalnych warunków przechowywania i transportu nasienia. W tej temperaturze komórki plemnikowe zachowują swoją żywotność oraz zdolność do zapłodnienia, co ma bezpośredni wpływ na efektywność zabiegu sztucznego unasienniania. Zbyt niska temperatura, jak 15-17°C, może prowadzić do spowolnienia metabolizmu plemników i obniżenia ich aktywności, co z kolei zmniejsza szanse na sukces zapłodnienia. Z kolei zbyt wysoka temperatura, na przykład 40-42°C, może spowodować uszkodzenia komórek plemnikowych, co prowadzi do ich śmierci i stwarza ryzyko niepowodzenia w inseminacji. W praktyce, podczas przygotowania nasienia, ważne jest monitorowanie temperatury i jej stabilizacja, aby zachować jak najwyższą jakość biologiczną nasienia do momentu jego zastosowania. Warto również stosować odpowiednie urządzenia, takie jak termometry oraz kąpiele wodne, które umożliwiają precyzyjne podgrzewanie nasienia zgodnie z zaleceniami. W przypadku zabiegów sztucznego unasienniania, zachowanie tych standardów jest niezbędne, aby maksymalizować wskaźniki ciąż i zdrowie loch.

Pytanie 26

Aby polepszyć właściwości jakościowe wołowiny pochodzącej z hodowli krów mlecznych, stosuje się krzyżowanie towarowe krów mlecznych z buhajami ras mięsnych. Do takiego krzyżowania zazwyczaj wybiera się buhaja rasy

A. Angler

B. Jersey

C. Ayrshire

D. Hereford

Krzyżowanie krów mlecznych z buhajami ras mięsnych, takimi jak Hereford, ma na celu poprawę cech jakościowych mięsa, co jest kluczowe w produkcji wołowiny. Rasa Hereford jest znana ze swojej efektywności w produkcji mięsa o wysokiej jakości, co wynika z jej doskonałego przyrostu masy oraz korzystnego stosunku mięsa do kości. Praktyczne zastosowanie krzyżowania z buhajem Hereford polega na uzyskaniu potomstwa, które łączy cechy mleczne krów z walorami mięsnymi Hereforda. Dzięki temu uzyskuje się cielęta, które są bardziej odporne na choroby, lepiej przyrastają, a także mają wyższy wskaźnik jakości mięsa. W wielu krajach, takich jak Stany Zjednoczone czy Australia, krzyżowanie to stało się standardową praktyką w hodowli bydła, co przyczynia się do wzrostu rentowności gospodarstw poprzez zwiększenie jakości produkowanej wołowiny oraz poprawę efektywności ekonomicznej. Włączenie buhaja Hereford do programu hodowlanego jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, gdzie kluczowe jest łączenie cech różnych ras, aby maksymalizować korzyści zarówno ekonomiczne, jak i produkcyjne.

Pytanie 27

Wskaż wyróżniającą się cechę anatomiczną budowy prącia knura?

A. Prącie ma formę korkociągu

B. Cewka moczowa otwiera się na końcu prącia

C. Wyrostek cewki moczowej jest delikatnie wystający

D. Prącie ma długość około 100 cm

Prącie knura charakteryzuje się unikalnym kształtem korkociągu, co jest istotnym elementem jego budowy anatomicznej. Taki kształt sprzyja skutecznej inseminacji samic, umożliwiając lepsze dopasowanie do anatomii narządów rozrodczych lochy. Kształt prącia ma również znaczenie podczas kopulacji, ponieważ pozwala na efektywne umiejscowienie w cewce moczowej samicy. W praktyce, hodowcy świń muszą być świadomi tych różnic anatomicznych, aby właściwie ocenić kondycję zdrowotną zwierzęcia oraz jego zdolności reprodukcyjne. Właściwe zrozumienie budowy anatomicznej prącia knura jest także kluczowe w kontekście inseminacji sztucznej, gdzie precyzyjne umiejscowienie nasienia w drogach rodnych lochy ma istotny wpływ na efektywność rozrodu. Dodatkowo, wiedza na temat anatomicznych aspektów prącia knura jest istotna w kontekście diagnostyki weterynaryjnej, gdzie takie cechy mogą wskazywać na potencjalne problemy zdrowotne, które mogą wpłynąć na płodność.

Pytanie 28

Pierwszy zabieg sztucznego unasienniania jałówek rasy holsztyńsko-fryzyjskiej przeprowadza się po osiągnięciu masy ciała

A. 450 kg i kondycji 4,50 - 5,0 punktów BCS

B. 300 kg i kondycji 2,25 - 2,5 punktów BCS

C. 400 kg i kondycji 3,25 - 3,5 punktów BCS

D. 500 kg i kondycji 3,75 - 4,0 punktów BCS

Odpowiedzi sugerujące, że do pierwszego zabiegu sztucznego unasienniania wymagane są inne niż podane parametry masy ciała i kondycji BCS, mogą wskazywać na pewne nieporozumienia związane z dojrzałością płciową i zdrowiem jałówek. Na przykład, 300 kg masy ciała jest zbyt niską wartością dla jałówek rasy holsztyńsko-fryzyjskiej, które osiągają dojrzałość płciową w momencie, gdy masa ciała wynosi około 400 kg. Przygotowanie do inseminacji przed uzyskaniem odpowiedniej masy ciała może skutkować niską skutecznością inseminacji oraz problemami zdrowotnymi w przyszłości. Również podane wartości kondycji BCS na poziomie 2,25 - 2,5 są niewystarczające; taki wynik wskazuje na zbyt niską kondycję, co może prowadzić do problemów z reprodukcją. Z kolei 450 kg masy ciała i kondycja 4,50 - 5,0 mogą być zbyt wysokie, co w praktyce prowadzi do ryzyka nadwagi, a w konsekwencji do problemów z płodnością. Właściwe podejście do przygotowania jałówki do inseminacji powinno uwzględniać zarówno odpowiednią masę ciała, jak i kondycję, aby zapewnić jej zdrowie i zdolność do reprodukcji. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie masy ciała i kondycji, co pozwala na dostosowanie żywienia oraz prowadzenie odpowiednich działań hodowlanych.

Pytanie 29

Chwyt Heimlicha to metoda udzielania pierwszej pomocy w przypadku

A. zwichnięcia

B. złamania

C. zadławienia

D. krwawienia

Chwyt Heimlicha to technika pierwszej pomocy stosowana w przypadku zadławienia, która polega na wywołaniu ciśnienia w jamie brzusznej w celu usunięcia przeszkody blokującej drogi oddechowe. Praktyka ta jest powszechnie uznawana za skuteczną metodę ratunkową w sytuacjach, gdy osoba nie jest w stanie oddychać z powodu zablokowania dróg oddechowych, na przykład przez kawałek jedzenia. Wykonanie chwytu polega na umieszczeniu dłoni w okolicy nadbrzusza osoby poszkodowanej i wykonaniu serii szybkich, skierowanych ku górze ucisków, co ma na celu wytworzenie ciśnienia, które wypchnie obiekt z dróg oddechowych. Tę metodę należy stosować z ostrożnością, unikając nadmiernego ucisku, ponieważ może to prowadzić do obrażeń wewnętrznych. Zgodnie z wytycznymi American Heart Association oraz innych instytucji zajmujących się ochroną zdrowia, chwyt Heimlicha może być stosowany zarówno u dorosłych, jak i dzieci, z pewnymi modyfikacjami. Kluczowe jest, aby osoby udzielające pomocy były odpowiednio przeszkolone, aby skutecznie reagować w nagłych przypadkach.

Pytanie 30

Używanie ziemniaków zazieleniałych lub skiełkowanych w diecie świń jest zabronione z powodu ich toksycznego działania

A. ligniny

B. solaniny

C. metioniny

D. fitazy

Zazielenione lub skiełkowane ziemniaki zawierają substancję chemiczną znaną jako solanina, która jest toksyczna dla zwierząt, w tym świń. Solanina jest glikoalkaloidem, który powstaje w ziemniakach w wyniku działania światła na skrobię, co prowadzi do jej konwersji w toksyczne związki. Wysokie stężenia solaniny mogą powodować objawy zatrucia, takie jak wymioty, biegunka, problemy z układem nerwowym oraz silny ból brzucha. Ponadto, jej obecność w diecie trzody chlewnej może prowadzić do pogorszenia ogólnego stanu zdrowia zwierząt oraz obniżenia ich wydajności produkcyjnej. Dlatego zaleca się, aby przed podaniem ziemniaków świń należy upewnić się, że są one wolne od skiełkowania i zazielenienia. Praktyki rolnicze obejmują świadome wybieranie odmian ziemniaków o niskiej zawartości solaniny oraz stosowanie przechowywania, które ogranicza ekspozycję na światło, co zapobiega powstawaniu szkodliwych substancji.

Pytanie 31

Czas karencji po użyciu antybiotyku w gospodarstwie ekologicznym ulega wydłużeniu

A. dwukrotnie

B. pięciokrotnie

C. czterokrotnie

D. trzykrotnie

Odpowiedź "dwukrotnie" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z regulacjami dotyczącymi produkcji ekologicznej, okres karencji po zastosowaniu antybiotyków w gospodarstwie ekologicznym wynosi co najmniej dwukrotność standardowego okresu karencji. Przykładowo, jeśli standardowy okres karencji dla danego antybiotyku wynosi 7 dni, w produkcji ekologicznej będzie to 14 dni. Wydłużenie okresu karencji ma na celu zapewnienie, że pozostałości substancji czynnych nie trafią do żywności, co jest kluczowe dla zachowania standardów ekologicznych oraz bezpieczeństwa zdrowotnego konsumentów. Zastosowanie antybiotyków w gospodarstwie ekologicznym powinno być również bardzo ograniczone, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. Dlatego rolnicy ekologiczni są zobowiązani do stosowania alternatywnych metod leczenia i zarządzania zdrowiem zwierząt, minimalizując tym samym potrzebę stosowania antybiotyków.

Pytanie 32

Obecność jakiego składnika w pożywieniu wpływa na rozwój przedżołądków u cieląt?

A. probiotyków

B. białka

C. żelaza

D. włókna

Włókno pokarmowe odgrywa kluczową rolę w rozwoju przedżołądków u cieląt, ponieważ stymuluje ich rozwój i funkcjonowanie. Przedżołądki, do których zalicza się żwacz, czepiec i księgi, są odpowiedzialne za fermentację i trawienie pokarmu roślinnego, co jest istotne dla zdrowia i wzrostu zwierząt. Wprowadzenie włókna do diety cieląt pobudza ich naturalne zachowania żerowania, co z kolei prowadzi do zwiększonej produkcji śliny, niezbędnej do neutralizacji kwasów w żwaczu. Standardy żywienia wskazują, że odpowiednia ilość włókna w diecie cieląt powinna wynosić co najmniej 15-20% suchej masy. Przykłady źródeł włókna to siano, kiszonka z traw i pasze objętościowe, które powinny być wprowadzane do diety cieląt już od 3-4 tygodnia życia, aby zapewnić prawidłowy rozwój ich układu pokarmowego. Dbanie o odpowiednią ilość włókna w diecie nie tylko wspiera rozwój przedżołądków, ale także wpływa na ogólny stan zdrowia zwierząt, w tym na ich odporność na choroby, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli bydła.

Pytanie 33

W żywieniu stosowane są jednostki wartości energetycznej pasz JPM oraz JPŻ

A. bydła.

B. kotów.

C. świń.

D. koni.

Jednostki wartości energetycznej pasz JPM (jednostki paszowe mega) oraz JPŻ (jednostki paszowe żywieniowe) są kluczowe w żywieniu bydła, ponieważ pomagają w precyzyjnym obliczaniu zapotrzebowania energetycznego tych zwierząt. W przypadku bydła, szczególnie bydła mięsnego i mlecznego, odpowiednie dobieranie paszy o określonej wartości energetycznej jest niezbędne dla zapewnienia ich zdrowia oraz optymalizacji produkcji. Na przykład, pasze dla bydła mlecznego muszą być dostosowane do ich wysokiego zapotrzebowania na energię w okresie laktacji, co można osiągnąć poprzez stosowanie pasz o wysokiej wartości JPM i JPŻ. Ważne jest, aby stosować te wartości w kontekście zaleceń żywieniowych oraz norm produkcyjnych, takich jak normy opracowywane przez Komitet Żywienia Zwierząt Polskiej Akademii Nauk, co zapewnia efektywność produkcji oraz zdrowie zwierząt. Ponadto, znajomość jednostek JPM i JPŻ umożliwia także lepsze zarządzanie kosztami pasz, co jest kluczowe dla rentowności produkcji zwierzęcej.

Pytanie 34

Zielona, młoda i wilgotna koniczyna, spożywana przez bydło na pusty żołądek, może prowadzić do

A. kolek

B. tężyczki

C. zaparć

D. wzdęć

Odpowiedzi, takie jak tężyczka, kolki, czy zaparcia, są zbieżne z problemami zdrowotnymi bydła, ale nie odzwierciedlają bezpośrednio skutków spożywania młodej mokrej zielonki z koniczyny. Tężyczka to schorzenie związane z zaburzeniami mineralnymi i elektrolitowymi, często wynikające z niedoboru wapnia, a nie bezpośrednio z diety wysokobiałkowej czy bogatej w węglowodany. Kolki, które mogą wystąpić w wyniku nieprawidłowego trawienia, są często związane z zatorami lub innymi schorzeniami układu pokarmowego, a nie z nadmiernym spożyciem mokrej zielonki. Zapowiedzi zaparcia odnosi się do stanu, w którym nie następuje regularne wydalanie kału, co może być spowodowane różnymi czynnikami, w tym brakiem błonnika w diecie, a nie jest typowym skutkiem spożywania koniczyny. Problemy związane z tymi odpowiedziami wynikają z niepełnego zrozumienia procesów trawiennych i wpływu diety na zdrowie bydła. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że różne schorzenia mają różne przyczyny, a wzdęcia są wynikiem specyficznego procesu fermentacji, który występuje przy spożyciu określonej paszy, szczególnie w sytuacjach, gdy bydło jest na czczo.

Pytanie 35

Aby zapewnić dobrostan kurcząt w ich pierwszym tygodniu życia, temperatura w miejscu ich przebywania powinna wynosić

A. 32°C

B. 22°C

C. 20°C

D. 38°C

Odpowiedzi 38°C, 22°C i 20°C są nieodpowiednie, ponieważ każda z nich nie spełnia wymagań dotyczących optymalnej temperatury dla kurcząt w pierwszym tygodniu życia. Utrzymanie temperatury na poziomie 38°C może prowadzić do przegrzania ptaków, co skutkuje stresem cieplnym. Objawy tego stanu to zwiększone picie, osłabienie, a nawet śmierć w skrajnych przypadkach. Kurczęta w tym wieku nie potrafią jeszcze efektywnie regulować swojej temperatury ciała, dlatego zbyt wysoka temperatura jest dla nich niebezpieczna. Z drugiej strony, temperatura 22°C jest niewystarczająca dla ptaków tak młodych, co może prowadzić do hipotermii. Objawy hipotermii to osłabienie, niechęć do jedzenia oraz zwiększona podatność na choroby. Odpowiedź 20°C jest jeszcze bardziej nieodpowiednia, ponieważ jest znacznie poniżej zalecanych wartości. W młodym wieku kurczęta powinny mieć dostęp do odpowiednich warunków termicznych, które zapewniają ich wzrost i rozwój. Prawidłowe podejście do zarządzania temperaturą w pierwszych dniach życia kurcząt ma kluczowe znaczenie dla ich dobrostanu, a niewłaściwe ustawienia termalne mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych w przyszłości.

Pytanie 36

W fermentowanej masie do produkcji kwasu mlekowego w ilości zapewniającej prawidłowy proces fermentacji konieczna jest odpowiednia ilość

A. witamin

B. tłuszczy

C. węglowodanów

D. białka

Wybór witamin jako kluczowego składnika w procesie zakiszania jest nieodpowiedni, ponieważ witaminy nie są bezpośrednim źródłem energii dla bakterii mleczarskich. Chociaż witaminy są istotne dla zdrowia zwierząt i mogą wspierać ogólny metabolizm, nie mają roli w produkcji kwasu mlekowego, co jest kluczowe dla skutecznego procesu fermentacji. Podobnie, tłuszcze, mimo że są ważnym źródłem energii w diecie zwierząt, nie uczestniczą w fermentacji mlekowej w takim samym stopniu jak węglowodany. Ich obecność w masie zakiszanej może wręcz hamować proces fermentacji, ponieważ bakterie mleczarskie preferują fermentację glukozy i innych cukrów prostych. Białko, z kolei, jest istotnym makroskładnikiem, jednak nie jest bezpośrednio zaangażowane w produkcję kwasu mlekowego. Zbyt wysoka zawartość białka w zakiszanej masie może prowadzić do powstawania amoniaku, co jest niepożądane i może wpłynąć na jakość zakiszonego produktu. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do tych nieprawidłowych wniosków, często opierają się na mylnym przekonaniu, że wszystkie składniki odżywcze mają równą wagę w procesach fermentacyjnych, co jest dużym uproszczeniem. Rzeczywistość jest taka, że węglowodany są kluczowym czynnikiem determinującym efektywną fermentację w procesie zakiszania.

Pytanie 37

Gdzie uchodzi przewód żółciowy?

A. do dwunastnicy

B. do jelita biodrowego

C. do odbytnicy

D. do jelita ślepego

Prawidłowe funkcjonowanie układu pokarmowego wymaga zrozumienia roli poszczególnych elementów, w tym przewodu żółciowego, który jest odpowiedzialny za transport żółci do dwunastnicy. Odpowiedzi sugerujące, że przewód żółciowy uchodzi do jelita biodrowego, odbytnicy czy jelita ślepego są mylące i wynikają z nieporozumienia dotyczącego anatomii układu pokarmowego. Jelito biodrowe, będące częścią jelita cienkiego, nie odgrywa roli w transporcie żółci, a jego funkcja polega głównie na absorpcji składników odżywczych. Odbytnica to końcowy odcinek jelita grubego, który ma za zadanie magazynowanie i wydalanie kału, co jest zupełnie inną funkcją niż transport żółci. Z kolei jelito ślepe, jako pierwszy odcinek jelita grubego, również nie ma związku z przewodem żółciowym. Błędne przypisanie funkcji przewodu żółciowego do tych struktur może prowadzić do nieporozumień w diagnostyce i leczeniu chorób układu pokarmowego. Kluczowe jest, aby spojrzeć na przewód żółciowy jako integralną część procesu trawiennego, skupiając się na jego bezpośrednim połączeniu z dwunastnicą, co ma istotne znaczenie dla efektywności trawienia oraz absorpcji żywności.

Pytanie 38

Częstotliwość rui u owiec wynosi średnio co ile dni?

A. 28 dni

B. 10 dni

C. 21 dni

D. 17 dni

Ruja u owiec, znana również jako rujący cykl, powtarza się średnio co 17 dni, co jest kluczową informacją dla hodowców i specjalistów zajmujących się zarządzaniem stadem. Cykl ten jest istotny dla reprodukcji owiec, ponieważ indywidualne samice są w stanie zapłodnić się tylko w określonym oknie czasowym, które trwa od 24 do 36 godzin. Zrozumienie tego cyklu jest niezbędne, aby zoptymalizować proces krycia i zwiększyć wydajność rozmnażania. Hodowcy często stosują techniki monitorowania ruji, takie jak śledzenie zachowań samic czy używanie specjalnych urządzeń do detekcji rui. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy może obejmować planowanie krycia w odpowiednich terminach, co prowadzi do lepszego zarządzania stadem oraz zwiększenia efektywności produkcji mleka i mięsa. Dostępność i znajomość cyklu rui jest również powiązana z dobrymi praktykami hodowlanymi, które koncentrują się na zdrowiu i dobrostanie zwierząt.

Pytanie 39

Po zakończeniu pierwszego okresu nieśności oraz w trakcie przepierzania u kur często obserwuje się zjawisko wzajemnego wydziobywania piór, szczególnie w rejonie kloaki, ogona i szyi. Na podstawie tych symptomów można ocenić, że mamy do czynienia

A. z kanibalizmem

B. z nerwowością

C. z koprofagią

D. z pterofagią

Prawidłowa odpowiedź to pterofagia, która odnosi się do zachowań związanych z wydziobywaniem piór przez ptaki. Zjawisko to jest szczególnie powszechne u kur, zwłaszcza w okresach stresowych, takich jak po zakończeniu pierwszego okresu nieśności. Wydziobywanie piór może prowadzić do poważnych uszkodzeń skóry oraz obniżenia stanu zdrowia ptaków, co ma wpływ na ich wydajność i dobrostan. W hodowli drobiu ważne jest, aby identyfikować i minimalizować czynniki stresowe, takie jak przeludnienie, niewłaściwe warunki środowiskowe czy brak odpowiednich źródeł białka. Praktyczne przykłady obejmują zapewnienie ptakom odpowiednich warunków bytowych, takich jak przestrzenne klatki oraz dostęp do świeżej paszy i wody. Warto również stosować programy szkoleniowe dla pracowników hodowli, które podnoszą ich świadomość na temat dobrostanu zwierząt oraz skutków pterofagii. Zastosowanie tych praktyk nie tylko poprawi zdrowie kur, ale także przyczyni się do zwiększenia efektywności produkcji drobiarskiej.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej