Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 19 maja 2025 23:35
Data zakończenia: 19 maja 2025 23:52

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zgodnie z normą TIA/EIA-568-B.1 kabel UTP 5e z przeplotem powstaje poprzez zamianę lokalizacji w wtyczce 8P8C następujących par żył (odpowiednio według kolorów):

A. biało-pomarańczowy i pomarańczowy z biało-zielonym i zielonym

B. biało-pomarańczowy i pomarańczowy z biało-brązowym i brązowym

C. biało-zielony i zielony z biało-brązowym i brązowym

D. biało-zielony i zielony z biało-niebieskim i niebieskim

Zgodnie z normą TIA/EIA-568-B.1, poprawna zamiana par przewodów w wtyczce 8P8C polega na wymianie miejscami przewodów biało-pomarańczowego i pomarańczowego z przewodami biało-zielonym i zielonym. Taki schemat ułożenia kabli zapewnia odpowiednią separację sygnałów oraz minimalizuje zakłócenia elektromagnetyczne, co jest istotne dla utrzymania wysokiej jakości transmisji danych w sieciach lokalnych. W praktyce, prawidłowe zakończenie kabli UTP 5e z przeplotem jest kluczowe dla uzyskiwania maksymalnej wydajności sieci, zwłaszcza w zastosowaniach wymagających dużej przepustowości, takich jak transmisja wideo w czasie rzeczywistym czy przesył danych w chmurze. Poprawne ułożenie przewodów zgodnie z normami branżowymi przyczynia się do stabilności i niezawodności połączeń, a tym samym do wydajności całej infrastruktury sieciowej. Dzięki temu, instalacje mogą spełniać wymagania dotyczące jakości usług (QoS) oraz minimalizować ryzyko wystąpienia błędów transmisji.

Pytanie 2

Jak w systemie Windows Professional można ustalić czas działania drukarki oraz jej uprawnienia do drukowania?

A. katalog wydruku

B. ustawienia drukowania

C. parametry drukarki

D. dzielenie wydruku

Zrozumienie roli, jaką odgrywają różne elementy konfiguracji drukarek w systemie Windows, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania drukiem. Wydaje się, że odpowiedzi takie jak "kolejka wydruku" czy "preferencje drukowania" mogą być logicznymi wyborami, jednak nie są one właściwe w kontekście pytania. Kolejka wydruku odnosi się do zarządzania dokumentami oczekującymi na wydruk, a nie do ustawiania godzin pracy drukarki czy uprawnień. Choć kolejka jest istotnym elementem w procesie drukowania, nie daje możliwości zmiany ustawień czasowych ani przydzielania dostępów użytkownikom. Podobnie, preferencje drukowania dotyczą głównie ustawień specyficznych dla dokumentów, takich jak jakość druku czy format, ale nie obejmują one zarządzania dostępnością drukarki. Z kolei "udostępnianie wydruku" ma na celu umożliwienie innym użytkownikom dostępu do drukarki w sieci, ale nie pozwala na konfigurację jej pracy w określonych godzinach. Typowym błędem jest mylenie różnych poziomów konfiguracji – właściwości drukarki to miejsce, gdzie można precyzyjnie ustawić te parametry. Wiedza o tym, jak odpowiednio zarządzać dostępem i czasem pracy drukarki, jest niezbędna dla optymalizacji i bezpieczeństwa procesów drukowania, co jest szczególnie ważne w środowisku biurowym, gdzie wiele osób korzysta z tych samych zasobów.

Pytanie 3

Aby sprawdzić dysk twardy w systemie Linux na obecność uszkodzonych sektorów, użytkownik może zastosować program

A. chkdisk

B. fsck

C. scandisk

D. defrag

Program fsck, czyli "file system consistency check", jest narzędziem używanym w systemach Unix i Linux do sprawdzania integralności systemu plików oraz naprawy ewentualnych błędów. Główną funkcjonalnością fsck jest analiza dysku twardego w celu zidentyfikowania uszkodzonych sektorów, błędów w strukturze danych oraz problemów z metadanymi. Przykładem jego zastosowania może być uruchomienie polecenia 'fsck /dev/sda1', które sprawdzi system plików znajdujący się na partycji sda1. Warto pamiętać, że korzystanie z fsck w trakcie działania systemu lub z zamontowanymi systemami plików może prowadzić do dodatkowych problemów, dlatego zaleca się uruchamianie go w trybie ratunkowym lub po odmontowaniu partycji. Stosując fsck, użytkownicy mogą zapewnić stabilność i bezpieczeństwo danych na dysku twardym, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania systemami IT.

Pytanie 4

Określ rezultat wykonania zamieszczonego polecenia

net user Test /expires:12/09/20

A. Sprawdzona data ostatniego logowania do konta Test

B. Wymuszenie zmiany hasła na koncie Test w wskazanym terminie

C. Ustawiony czas aktywacji konta Test

D. Ustawiona data wygaśnięcia konta Test

Polecenie 'net user Test /expires:12/09/20' odnosi się do zarządzania kontami użytkowników w systemach Windows. W tym przypadku kluczowym elementem jest przełącznik '/expires', który określa datę wygaśnięcia konta użytkownika o nazwie 'Test'. Jest to praktyczne narzędzie w administracji systemami, pozwalające na automatyczne dezaktywowanie konta po określonym czasie, co może być przydatne w kontekście kontroli dostępu i bezpieczeństwa. Na przykład, w środowiskach korporacyjnych często stosuje się tymczasowe konta dla zewnętrznych konsultantów czy pracowników sezonowych, które powinny wygasać po zakończeniu ich okresu pracy. Ustalanie daty wygaśnięcia pozwala na uniknięcie sytuacji, w których dostęp do zasobów pozostaje niepotrzebnie otwarty dla osób, które już nie potrzebują dostępu. To także zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania dostępem i bezpieczeństwa danych, które zalecają minimalizowanie ryzyka poprzez ograniczanie aktywnych kont użytkowników do tych, które są faktycznie potrzebne. Poprawne ustawienie daty wygaśnięcia konta jest kluczowym elementem polityki zarządzania tożsamością i dostępem IAM w wielu organizacjach.

Pytanie 5

W systemie Linux, jak można znaleźć wszystkie pliki z rozszerzeniem txt, które znajdują się w katalogu /home/user i rozpoczynają się na literę a, b lub c?

A. ls /home/user/a?b?c?.txt

B. ls /home/user/[!abc]*.txt

C. ls /home/user/[a-c]*.txt

D. ls /home/user/abc*.txt

Odpowiedź 'ls /home/user/[a-c]*.txt' jest poprawna, ponieważ wykorzystuje wyrażenie regularne do określenia, że chcemy wyszukiwać pliki w katalogu /home/user, które zaczynają się na literę a, b lub c i mają rozszerzenie .txt. W systemach Unix/Linux, użycie nawiasów kwadratowych pozwala na definiowanie zbioru znaków, co w tym przypadku oznacza, że interesują nas pliki, których nazwy rozpoczynają się od wskazanych liter. Użycie znaku '*' na końcu oznacza, że wszystkie znaki po literze a, b lub c są akceptowane, co pozwala na wyszukiwanie dowolnych plików. Jest to przykład dobrych praktyk w posługiwaniu się powłoką Linux, gdzie umiejętność efektywnego wyszukiwania plików i folderów jest kluczowa dla zarządzania systemem. Przykładowe zastosowanie tego polecenia w codziennej pracy może obejmować wyszukiwanie dokumentów tekstowych, skryptów czy plików konfiguracyjnych, co znacznie przyspiesza proces organizacji i przetwarzania danych w systemie. Dodatkowo, znajomość wyrażeń regularnych jest niezbędna do automatyzacji zadań i pisania skryptów powłoki.

Pytanie 6

Jakie polecenie w systemie operacyjnym Linux umożliwia sprawdzenie bieżącej konfiguracji interfejsu sieciowego na komputerze?

A. ifconfig

B. ping

C. tracert

D. ipconfig

Polecenie 'ifconfig' jest kluczowym narzędziem w systemie Linux, które pozwala na wyświetlenie aktualnej konfiguracji interfejsów sieciowych. Umożliwia ono administratorom i użytkownikom systemów operacyjnych monitorowanie i zarządzanie ustawieniami sieciowymi, takimi jak adresy IP, maski podsieci, adresy MAC oraz statystyki przesyłu danych. Przykładowo, wpisanie komendy 'ifconfig' w terminalu wyświetli listę wszystkich dostępnych interfejsów sieciowych oraz ich aktualne parametry, co jest nieocenione w diagnostyce problemów z połączeniem. Dodatkowo, 'ifconfig' może być używane do konfigurowania interfejsów, na przykład do przypisywania nowych adresów IP, co jest częstą praktyką w zarządzaniu serwerami i urządzeniami sieciowymi. Warto zaznaczyć, że w nowszych dystrybucjach Linuxa zaleca się korzystanie z narzędzia 'ip', które oferuje szersze możliwości zarządzania siecią, zwiększając elastyczność i efektywność konfiguracji.

Pytanie 7

Czym jest OTDR?

A. tester kabli miedzianych.

B. spawarka.

C. urządzenie światłowodowe dla przełącznika.

D. reflektometr.

OTDR, czyli Optical Time Domain Reflectometer, to zaawansowane urządzenie służące do pomiaru i diagnostyki włókien optycznych. Jego główną funkcją jest wykrywanie i lokalizowanie strat sygnału oraz niedoskonałości w instalacjach światłowodowych. OTDR działa na zasadzie wysyłania impulsów światła przez włókno optyczne i analizowania powracającego sygnału, co pozwala na określenie odległości do miejsca wystąpienia problemu. Przykładowe zastosowanie OTDR obejmuje inspekcję i konserwację sieci telekomunikacyjnych oraz monitorowanie jakości połączeń światłowodowych. W branży telekomunikacyjnej, zgodnie z normami ITU-T G.650, OTDR jest niezbędnym narzędziem do zapewnienia optymalnej wydajności sieci. Dzięki precyzyjnym pomiarom użytkownik może szybko identyfikować problematyczne odcinki, co znacząco przyspiesza proces naprawy oraz minimalizuje przestoje w sieci. Warto również zwrócić uwagę, że wiele nowoczesnych OTDR oferuje funkcje automatycznej analizy danych, co ułatwia diagnozowanie oraz dokumentowanie wyników pomiarów.

Pytanie 8

Które z poniższych stwierdzeń jest prawdziwe w odniesieniu do przedstawionej konfiguracji serwisu DHCP w systemie Linux?

A. Karcie sieciowej urządzenia main przypisany zostanie adres IP 39:12:86:07:55:00

B. System przekształci adres IP 192.168.221.102 na nazwę main

C. Komputery działające w sieci będą miały adres IP z zakresu 176.16.20.50 ÷ 176.16.20.250

D. Komputery uzyskają adres IP z zakresu 176.16.20.251 ÷ 255.255.255.0

Wybór pierwszej odpowiedzi, która sugeruje, że system zamieni adres IP 192.168.221.102 na nazwę 'main', jest błędny, ponieważ adres IP podany w tej odpowiedzi nie znajduje się w zdefiniowanym zakresie DHCP. Konfiguracja DHCP przedstawiona w pytaniu obejmuje zakres od 176.16.20.50 do 176.16.20.250, co oznacza, że jakiekolwiek inne adresy IP, takie jak 192.168.221.102, są poza zasięgiem serwera DHCP i nie mogą być przypisane do żadnego hosta w tej konfiguracji. Tego rodzaju zamiana nazw na podstawie adresu IP jest związana z systemem DNS, a nie DHCP, co prowadzi do typowego błędu myślowego, w którym myli się funkcje tych dwóch systemów. Z kolei odpowiedź dotycząca adresu 176.16.20.251 jest również myląca, gdyż przekracza zdefiniowany zakres DHCP, co jest sprzeczne z zasadami działania tej usługi. Wreszcie, przypisywanie adresu MAC do adresu IP, co sugeruje trzecia odpowiedź, jest niepoprawne, ponieważ adres MAC jest adresem sprzętowym, a nie adresem IP, a przekazanie adresu MAC jako adresu IP nie ma sensu w kontekście konfiguracji DHCP. Adres MAC jest wykorzystywany do identyfikacji urządzenia w sieci, podczas gdy adres IP jest przypisywany do komunikacji w ramach tej sieci.

Pytanie 9

Który z wymienionych komponentów jest częścią mechanizmu drukarki igłowej?

A. Lustro

B. Traktor

C. Soczewka

D. Filtr ozonowy

Lustro, soczewka oraz filtr ozonowy to elementy, które nie mają zastosowania w drukarkach igłowych. Lustro jest komponentem używanym w urządzeniach optycznych, takich jak skanery czy projektory, gdzie konieczne jest skierowanie światła w odpowiednią stronę. W kontekście drukowania nie pełni żadnej funkcji, ponieważ proces druku nie korzysta z optyki w sposób, w jaki wykorzystuje ją np. skanowanie. Soczewka również jest związana z optyką, zapewniając ogniskowanie światła i obrazowanie, co jest istotne w technologii skanowania lub fotografii, ale nie w typowym procesie drukowania, szczególnie w technologii igłowej. Filtr ozonowy ma na celu redukcję emisji ozonu, który może być szkodliwy dla zdrowia, jednak również nie jest częścią mechanizmu drukarki igłowej. Często zdarza się, że osoby mylą różne technologie i nie rozumieją, że w przypadku drukarek igłowych najważniejsze są mechanizmy fizyczne, które odpowiadają za bezpośrednie generowanie druku na papierze. Używanie nieodpowiednich terminów lub koncepcji może prowadzić do nieporozumień i w efekcie do podejmowania błędnych decyzji związanych z wyborem sprzętu do drukowania. Kluczowe jest, aby w pełni zrozumieć funkcję poszczególnych elementów mechanicznych, aby poprawnie oceniać, co wpływa na jakość i wydajność druku.

Pytanie 10

Zaprezentowany diagram ilustruje zasadę funkcjonowania

A. myszy optycznej

B. skanera płaskiego

C. cyfrowego aparatu fotograficznego

D. drukarki termosublimacyjnej

Mysz optyczna korzysta z zaawansowanej technologii optycznej bazującej na diodach LED i czujnikach obrazowych takich jak matryce CMOS lub CCD aby precyzyjnie śledzić ruch. Podstawową zasadą działania myszy optycznej jest emitowanie światła przez diodę LED które odbija się od powierzchni i wraca przez soczewki do sensora optycznego. Sensor przetwarza odbite światło na obraz który następnie jest analizowany przez układ DSP w celu określenia kierunku i prędkości ruchu myszy. Cały proces odbywa się w czasie rzeczywistym co zapewnia płynność i precyzję działania. Praktyczne zastosowanie tej technologii można zaobserwować w szerokim wachlarzu urządzeń od komputerów osobistych po specjalistyczne zastosowania w grach komputerowych gdzie precyzja i szybkość reakcji są kluczowe. Standardowe praktyki branżowe obejmują stosowanie matryc o wyższej rozdzielczości aby zwiększyć precyzję śledzenia oraz wykorzystywanie bardziej zaawansowanych algorytmów do poprawy dokładności działania co jest szczególnie ważne na powierzchniach o niskiej jakości optycznej. Dzięki temu mysz optyczna jest niezawodnym narzędziem w codziennej pracy i rozrywce.

Pytanie 11

W systemie Linux plik posiada uprawnienia ustawione na 765. Grupa przypisana do tego pliku ma możliwość

A. odczytu i zapisu

B. odczytu, zapisu oraz wykonania

C. tylko odczytu

D. odczytu i wykonania

Odpowiedź "odczytać i zapisać" jest prawidłowa, ponieważ w systemie Linux uprawnienia plików są reprezentowane przez trzy grupy: właściciela, grupę oraz pozostałych użytkowników. Liczba 765 w systemie uprawnień oznacza, że właściciel ma pełne uprawnienia (7 - odczyt, zapis, wykonanie), grupa ma uprawnienia do odczytu i zapisu (6 - odczyt, zapis, brak wykonania), a pozostałych użytkowników mają tylko prawo do wykonania (5 - odczyt, brak zapisu, wykonanie). Dlatego grupa przypisana do pliku może jedynie odczytywać oraz zapisywać plik, ale nie może go wykonać. Przykładem zastosowania takich uprawnień może być plik konfiguracyjny, gdzie administrator chciałby, aby członkowie grupy mogli go edytować, ale nie uruchamiać. Dobre praktyki wskazują, że należy starannie dobierać uprawnienia, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu oraz zapewnić odpowiednią kontrolę nad danymi. Utrzymywanie właściwych uprawnień plików jest kluczowe dla bezpieczeństwa systemu.

Pytanie 12

Na ilustracji pokazano wtyczkę taśmy kabel)

A. SAS

B. ATA

C. SATA

D. SCSI

ATA znane jako Advanced Technology Attachment to standard interfejsu komunikacyjnego stosowany w komputerach osobistych do podłączania dysków twardych i napędów optycznych. Charakteryzuje się 40-stykowym złączem typu taśma co widać na załączonym obrazku. Interfejs ATA jest najczęściej kojarzony z jego wersją Parallel ATA (PATA) która była szeroko stosowana w komputerach stacjonarnych i laptopach w latach 90. i wczesnych 2000. Pomimo że PATA zostało zastąpione przez nowsze interfejsy jak SATA nadal jest istotnym elementem historii technologii komputerowej. Dobrym przykładem aplikacji interfejsu ATA jest wykorzystanie go w starszych systemach gdzie wymagana jest wymiana lub modernizacja dysków twardych bez konieczności przejścia na nowsze standardy. W praktyce interfejs ATA jest łatwy w obsłudze i instalacji co czyni go odpowiednim dla mniej zaawansowanych użytkowników. Zgodność z wcześniejszymi wersjami oraz szerokie wsparcie programowe to jedne z jego zalet. Standard ATA jest zgodny z systemami operacyjnymi takimi jak Windows Linux i MacOS co jest ważnym aspektem przy wyborze komponentów komputerowych. ATA pozwala na osiągnięcie transferu danych do 133 MB/s co było wystarczające w czasach jego świetności. Choć obecnie rzadziej używany jest ważnym elementem edukacyjnym w zrozumieniu rozwoju technologii połączeń dyskowych.

Pytanie 13

Który z protokołów nie działa w warstwie aplikacji modelu ISO/OSI?

A. FTP

B. DNS

C. HTTP

D. IP

Protokół IP (Internet Protocol) funkcjonuje w warstwie sieciowej modelu ISO/OSI, a nie w warstwie aplikacji. Warstwa aplikacji jest odpowiedzialna za interakcję z aplikacjami użytkownika oraz za przesyłanie danych, co realizują protokoły takie jak FTP (File Transfer Protocol), DNS (Domain Name System) oraz HTTP (HyperText Transfer Protocol). IP natomiast zajmuje się routowaniem pakietów danych pomiędzy urządzeniami w sieci, co jest kluczowe dla efektywnej wymiany informacji. W praktyce, protokół IP jest fundamentem działania Internetu, umożliwiając komunikację między różnymi sieciami oraz urządzeniami. Standardy takie jak IPv4 i IPv6 definiują sposób adresowania i przesyłania danych, co jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania usług sieciowych. Znajomość tych protokołów oraz ich umiejscowienia w modelu OSI pozwala na lepsze zrozumienie, jak różne technologie współdziałają w kreowaniu złożonych systemów sieciowych.

Pytanie 14

Jakie właściwości posiada topologia fizyczna sieci opisana w ramce?

jedna transmisja w danym momencie
wszystkie urządzenia podłączone do sieci nasłuchują podczas transmisji i odbierają jedynie pakiety zaadresowane do nich
trudno zlokalizować uszkodzenie kabla
sieć może przestać działać po uszkodzeniu kabla głównego w dowolnym punkcie

A. Rozgłaszająca

B. Siatka

C. Magistrala

D. Gwiazda

Topologia magistrali charakteryzuje się jedną wspólną linią transmisyjną, do której podłączone są wszystkie urządzenia sieciowe. Każde urządzenie nasłuchuje transmisji odbywających się na magistrali i odbiera jedynie pakiety adresowane do niego. Istnieje możliwość wystąpienia kolizji, gdy dwa urządzenia próbują nadawać jednocześnie, co wymaga mechanizmów zarządzania dostępem jak CSMA/CD. W przypadku uszkodzenia kabla głównego cała sieć może przestać działać, a lokalizacja uszkodzeń jest trudna, co jest jedną z wad tej topologii. W praktyce topologia magistrali była stosowana w starszych standardach sieciowych jak Ethernet 10Base-2. Dobrą praktyką jest używanie terminatorów na końcach kabla, aby zapobiec odbiciom sygnału. Choć obecnie rzadziej stosowana, koncepcja magistrali jest podstawą zrozumienia rozwoju innych topologii sieciowych. Magistrala jest efektywna kosztowo przy niewielkiej liczbie urządzeń, jednak wraz ze wzrostem liczby urządzeń zwiększa się ryzyko kolizji i spadku wydajności, co ogranicza jej skalowalność. Współcześnie, technologie oparte na tej koncepcji są w dużej mierze zastąpione przez bardziej niezawodne i skalowalne topologie jak gwiazda czy siatka.

Pytanie 15

Jak nazywa się serwer Windows, na którym zainstalowano usługę Active Directory?

A. kontrolerem domeny

B. serwerem plików

C. serwerem DHCP

D. serwerem WWW

Serwer plików, serwer DHCP oraz serwer WWW to różne typy serwerów, które pełnią odmienną rolę w infrastrukturze IT, co często bywa mylone przez osoby początkujące. Serwer plików to jednostka dedykowana przechowywaniu i udostępnianiu plików użytkownikom w sieci, ale nie zarządza on użytkownikami ani ich autoryzacją. Rola serwera plików koncentruje się na efektywnym zarządzaniu danymi oraz ich bezpieczeństwem, a nie na uwierzytelnianiu. Z kolei serwer DHCP jest odpowiedzialny za dynamiczne przydzielanie adresów IP klientom w sieci, co jest kluczowe dla zarządzania adresacją IP, ale nie ma wpływu na dostępność zasobów w sieci ani na zarządzanie użytkownikami. Serwer WWW obsługuje żądania stron internetowych i udostępnia zawartości w sieci, ale również nie zajmuje się zarządzaniem kontami użytkowników ani bezpieczeństwem dostępu do zasobów. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do takich nieprawidłowych wniosków, jest zrozumienie funkcji serwerów jako jednoznacznych lub niezdolnych do pełnienia wielu ról. W rzeczywistości, kontroler domeny jest niezbędnym elementem infrastruktury, który nie tylko zarządza dostępem do zasobów, ale również zapewnia bezpieczeństwo sieci w organizacji, co czyni go kluczowym dla prawidłowego funkcjonowania systemów informatycznych w każdej nowoczesnej firmie.

Pytanie 16

Funkcja diff w systemie Linux pozwala na

A. porównanie danych z dwóch plików

B. archiwizację danych

C. wyszukiwanie danych w pliku

D. kompresję danych

Pomysł, że polecenie 'diff' służy do kompresji danych, archiwizacji czy wyszukiwania informacji w plikach, jest błędny i oparty na nieporozumieniach dotyczących funkcjonalności narzędzi dostępnych w systemie Linux. Kompresja danych odnosi się do procesu, w którym dane są zmniejszane pod względem objętości, co jest realizowane przez inne narzędzia, takie jak 'gzip' czy 'bzip2', które implementują różne algorytmy kompresji. Z kolei archiwizacja danych wiąże się z gromadzeniem wielu plików w pojedynczym pliku archiwum, co również nie jest funkcją 'diff'. Narzędzia takie jak 'tar' są w tym przypadku bardziej odpowiednie. W odniesieniu do wyszukiwania danych, systemy operacyjne Linux oferują komendy jak 'grep', które umożliwiają przeszukiwanie plików pod kątem określonych wzorców, co nie ma związku z funkcją 'diff'. Najczęstszym błędem myślowym jest utożsamianie różnych narzędzi z ich ogólną funkcjonalnością, co prowadzi do mylnych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że każde narzędzie w systemie Linux ma swoje specyficzne zastosowanie, a ich wybór powinien być dostosowany do potrzeb konkretnego zadania.

Pytanie 17

Aby uniknąć różnic w kolorystyce pomiędzy zeskanowanymi zdjęciami na wyświetlaczu komputera a ich oryginałami, konieczne jest przeprowadzenie

A. interpolację skanera

B. kadrowanie skanera

C. modelowanie skanera

D. kalibrację skanera

Kalibracja skanera to proces, w którym dostosowuje się parametry urządzenia, aby osiągnąć maksymalną zgodność kolorystyczną między zeskanowanymi obrazami a oryginałami. Proces ten jest niezbędny, ponieważ różnice w kolorach mogą wynikać z różnic w oprogramowaniu, sprzęcie, a także z ustawień skanera. Kalibracja polega na wykorzystaniu wzorców kolorystycznych, które pozwalają na dokładne odwzorowanie barw. Przykładem zastosowania kalibracji może być sytuacja, gdy grafika drukarska musi być zgodna z jej cyfrowym odpowiednikiem. Aby to osiągnąć, operator skanera wykonuje kalibrację na podstawie znanych standardów kolorów, takich jak sRGB czy Adobe RGB, co zapewnia spójność i powtarzalność kolorów. Ponadto, regularna kalibracja jest zalecana jako dobra praktyka w branży, aby zminimalizować błędy kolorystyczne, które mogą wystąpić z biegiem czasu.

Pytanie 18

Gniazdo LGA umieszczone na płycie głównej komputera stacjonarnego pozwala na zamontowanie procesora

A. Intel Pentium II Xeon

B. Athlon 64 X2

C. Intel Core i5

D. AMD Sempron

Odpowiedź 'Intel Core i5' jest poprawna, ponieważ procesory z tej serii są zaprojektowane z myślą o gniazdach LGA, które są standardem dla wielu współczesnych płyt głównych Intela. Gniazda LGA, w tym LGA 1151 i LGA 1200, obsługują różne generacje procesorów Intel Core, co pozwala na łatwą wymianę lub modernizację sprzętu. Przykładowo, użytkownicy, którzy chcą zwiększyć wydajność swoich komputerów do gier lub pracy z grafiką, mogą zainstalować procesor Intel Core i5, co zapewnia im odpowiednią moc obliczeniową oraz wsparcie dla technologii, takich jak Turbo Boost, co pozwala na automatyczne zwiększenie wydajności w zależności od obciążenia. To gniazdo jest również zgodne ze standardami branżowymi, co gwarantuje wysoką jakość i stabilność połączenia. W praktyce, wybór odpowiedniego procesora do gniazda LGA jest kluczowy dla zbudowania efektywnego systemu komputerowego, który spełnia wymagania użytkownika, zarówno w codziennych zastosowaniach, jak i w bardziej zaawansowanych scenariuszach.

Pytanie 19

W systemie Windows informacje o aktualnym użytkowniku komputera są przechowywane w gałęzi rejestru o skróconej nazwie:

A. HKCU

B. HKCC

C. HKLM

D. HKCR

Odpowiedź HKCU, czyli HKEY_CURRENT_USER, odnosi się do gałęzi rejestru w systemie Windows, która przechowuje ustawienia i konfiguracje związane z aktualnie zalogowanym użytkownikiem. Ta gałąź rejestru zawiera informacje na temat preferencji, takich jak ustawienia pulpitu, konfiguracje aplikacji oraz inne personalizacje dla danego użytkownika. Przykładem praktycznego zastosowania wiedzy o HKCU może być modyfikacja ustawień systemu Windows, aby zmienić domyślny folder dla pobieranych plików, co można zrobić poprzez edytowanie odpowiednich wpisów w tej gałęzi rejestru. W kontekście dobrych praktyk administracyjnych ważne jest, aby zarządzać zmianami w rejestrze ostrożnie, wykonując kopie zapasowe przed wprowadzeniem jakichkolwiek modyfikacji, aby zapobiec ewentualnym problemom. Wiedza na temat rejestru systemowego i jego gałęzi, takich jak HKCU, jest kluczowa dla administratorów systemów operacyjnych oraz programistów, którzy tworzą aplikacje wymagające interakcji z systemem Windows.

Pytanie 20

Najwyższą prędkość transmisji danych w sieciach bezprzewodowych zapewnia standard

A. 802.11 g

B. 802.11 n

C. 802.11 b

D. 802.11 a

Standard 802.11 n, znany również jako Wi-Fi 4, wprowadza szereg zaawansowanych technologii, które znacznie zwiększają prędkość transmisji danych w sieciach bezprzewodowych. W porównaniu do wcześniejszych standardów, takich jak 802.11 a, b i g, 802.11 n może osiągać prędkości do 600 Mb/s, co jest wynikiem zastosowania technologii MIMO (Multiple Input Multiple Output), która umożliwia równoległe przesyłanie danych poprzez wiele anten. To oznacza, że w praktyce, użytkownicy korzystający z 802.11 n mogą doświadczać znacznie szybszego ładowania stron internetowych, płynniejszego strumieniowania wideo w jakości HD oraz bardziej stabilnych połączeń w sieciach domowych i biurowych. Dodatkowo, 802.11 n działa zarówno w paśmie 2,4 GHz, jak i 5 GHz, co oznacza większą elastyczność i mniejsze zakłócenia w porównaniu do starszych standardów. W związku z tym, wdrożenie standardu 802.11 n w infrastrukturze sieciowej jest zgodne z dobrą praktyką branżową, pozwalając na efektywniejsze wykorzystanie dostępnych pasm oraz zapewnienie lepszej jakości usług dla użytkowników.

Pytanie 21

Jednym z programów stosowanych do tworzenia kopii zapasowych partycji oraz dysków jest

A. CrystalDiskInfo

B. Gparted

C. Norton Ghost

D. Diskpart

Diskpart to narzędzie systemowe wbudowane w systemy operacyjne Windows, które służy do zarządzania partycjami dysków, ale nie ma możliwości tworzenia kopii zapasowych ani obrazów. Diskpart pozwala na wykonywanie operacji takich jak tworzenie, usuwanie czy formatowanie partycji, jednak nie oferuje funkcji klonowania, co jest kluczowe w kontekście tworzenia kopii zapasowych. Gparted to natomiast narzędzie graficzne dla systemów Linux, umożliwiające zarządzanie partycjami, ale także nie jest przeznaczone do tworzenia kopii dysków. Z kolei CrystalDiskInfo to aplikacja monitorująca stan dysków twardych, dostarczająca informacji o ich kondycji, temperaturze i parametrach S.M.A.R.T., ale nie posiada funkcji tworzenia kopii dysków. Często mylone jest pojęcie zarządzania partycjami z tworzeniem kopii zapasowych, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowe jest zrozumienie, że aby skutecznie zabezpieczyć dane, nie wystarczy jedynie zarządzać strukturą dyskową; niezbędne są odpowiednie narzędzia, które oferują funkcjonalności klonowania i tworzenia obrazów. W kontekście backupów, zastosowanie dedykowanych aplikacji, takich jak Norton Ghost, jest standardową praktyką w branży IT, co potwierdza znaczenie wyboru odpowiednich narzędzi do konkretnych zadań.

Pytanie 22

Zanim przystąpisz do modernizacji komputerów osobistych oraz serwerów, polegającej na dodaniu nowych modułów pamięci RAM, powinieneś zweryfikować

A. typ pamięci RAM, maksymalną pojemność oraz ilość modułów, które obsługuje płyta główna

B. pojemność i typ interfejsu twardego dysku oraz rodzaj gniazda zainstalowanej pamięci RAM

C. gniazdo interfejsu karty graficznej oraz moc zainstalowanego źródła zasilania

D. markę pamięci RAM oraz zewnętrzne interfejsy zamontowane na płycie głównej

Wybór właściwej odpowiedzi jest kluczowy, ponieważ przed modernizacją komputerów osobistych oraz serwerów ważne jest, aby upewnić się, że nowa pamięć RAM jest kompatybilna z płytą główną. Należy zwrócić uwagę na model pamięci RAM, maksymalną pojemność, jaką płyta główna może obsłużyć oraz liczbę modułów pamięci, które mogą być zainstalowane jednocześnie. Na przykład, jeśli płyta główna obsługuje maksymalnie 32 GB pamięci RAM w czterech gniazdach, a my chcemy zainstalować cztery moduły po 16 GB, to taka modyfikacja nie będzie możliwa. Niektóre płyty główne mogą również wspierać różne typy pamięci, takie jak DDR3, DDR4 lub DDR5, co dodatkowo wpływa na wybór odpowiednich modułów. Przykładowo, wprowadzając nowe moduły pamięci, które są niekompatybilne z istniejącymi, można napotkać problemy z bootowaniem systemu, błędy pamięci, a nawet uszkodzenie komponentów. Dlatego ważne jest, aby przed zakupem nowych modułów dokładnie sprawdzić specyfikacje płyty głównej, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży komputerowej.

Pytanie 23

Elementem, który jest odpowiedzialny za utrwalanie tonera na kartce podczas drukowania z drukarki laserowej, jest

A. elektroda ładująca

B. listwa czyszcząca

C. bęben światłoczuły

D. wałek grzewczy

Bęben światłoczuły nie jest elementem, który odpowiada za utrwalanie tonera, lecz za jego naniesienie na papier w procesie drukowania. To on jest odpowiedzialny za naświetlanie i ładowanie elektryczne, które przyciąga toner do odpowiednich miejsc na papierze. Zrozumienie roli bębna jest kluczowe, ponieważ niewłaściwe przypisanie mu funkcji utwardzania może prowadzić do poważnych nieporozumień w zakresie funkcjonowania drukarek laserowych. Elektroda ładująca to kolejny element, który ma na celu naładowanie bębna, aby toner mógł być prawidłowo przyciągany. Ostatnim z wymienionych elementów, listwa czyszcząca, jest z kolei odpowiedzialna za usuwanie resztek tonera z bębna, co jest niezbędne do zapewnienia jakości kolejnych wydruków. Wiele osób myli te elementy, co prowadzi do błędnych wniosków na temat działania drukarek laserowych. Kluczowe jest, aby pamiętać, że każdy z tych komponentów ma swoją specyficzną rolę w całym procesie drukowania, a ich właściwe funkcjonowanie jest niezbędne do uzyskania najwyższej jakości wydruków. Znajomość tych zasady pozwala uniknąć frustracji związanej z problemami w druku oraz zapewnia długotrwałe użytkowanie urządzeń.

Pytanie 24

Zanim zainstalujesz sterownik dla urządzenia peryferyjnego, system operacyjny Windows powinien weryfikować, czy sterownik ma ważny podpis

A. zaufany

B. kryptograficzny

C. elektroniczny

D. cyfrowy

Odpowiedź 'cyfrowy' jest poprawna, ponieważ system operacyjny Windows przed instalacją sterownika urządzenia peryferyjnego sprawdza, czy sterownik posiada cyfrowy podpis. Cyfrowy podpis to forma zabezpieczeń, która wykorzystuje kryptografię do potwierdzenia, że dane, takie jak oprogramowanie, pochodzą od zaufanego źródła i nie zostały zmodyfikowane w trakcie przesyłania. Podpis cyfrowy jest kluczowym elementem w zapewnieniu integralności i autentyczności oprogramowania. W praktyce, zastosowanie cyfrowych podpisów w sterownikach zapobiega instalacji potencjalnie złośliwego oprogramowania i chroni użytkowników przed zagrożeniami bezpieczeństwa. Warto zaznaczyć, że Microsoft wprowadził obowiązek stosowania cyfrowych podpisów dla sterowników od Windows Vista, co podkreśla znaczenie tego mechanizmu w systemach operacyjnych. Ponadto, organizacje przestrzegające standardów takich jak ISO/IEC 27001, które dotyczą zarządzania bezpieczeństwem informacji, również kładą duży nacisk na używanie takich technologii, aby chronić dane i infrastrukturę IT.

Pytanie 25

Na wyświetlaczu drukarki wyświetlił się komunikat "PAPER JAM". W celu usunięcia problemu, najpierw należy

A. zamontować podajnik papieru w urządzeniu

B. wymienić kartridż z tuszem

C. zidentyfikować miejsce zacięcia papieru w drukarce

D. umieścić papier w podajniku

Mówienie, żeby załadować papier do podajnika, kiedy masz komunikat o zacięciu, nie jest dobre. Jak drukarka mówi, że jest zacięcie, to znaczy, że coś blokuje transport papieru, a dodawanie nowego papieru do podajnika bez sprawdzenia, co się stało, może tylko pogorszyć sprawę i znów będą problemy z wydrukiem. Wymiana tuszu czy tonera też nic nie da w tym przypadku, bo zacięcie dotyczy wyłącznie papieru, a nie materiału drukującego. Często ludzie myślą, że brak papieru w podajniku to przyczyna zacięcia, co prowadzi do złych decyzji. Użytkownicy mogą też nie wiedzieć, że zacięcia mogą być spowodowane złym formatem lub jakością papieru, co jest kolejną rzeczą, którą warto wziąć pod uwagę. Ważne jest, aby najpierw znaleźć źródło problemu, zanim podejmie się jakieś kroki naprawcze.

Pytanie 26

Skaner antywirusowy zidentyfikował niechciane oprogramowanie. Z opisu wynika, że jest to dialer, który pozostawiony w systemie

A. uzyska pełną kontrolę nad komputerem

B. połączy się z płatnymi numerami telefonicznymi przy użyciu modemu

C. zainfekuje załączniki wiadomości email

D. zaatakuje sektor rozruchowy dysku

Dialer to rodzaj złośliwego oprogramowania, które jest zaprojektowane do nawiązywania połączeń z płatnymi numerami telefonicznymi, często ukrytymi przed użytkownikami. Po zainstalowaniu w systemie, dialer wykorzystuje modem do dzwonienia na te numery, co generuje znaczne koszty dla użytkownika. W praktyce, dialery mogą być dostarczane w postaci aplikacji, które użytkownik instaluje, często myląc je z legalnym oprogramowaniem. W związku z tym, istotne jest, aby użytkownicy regularnie aktualizowali swoje oprogramowanie antywirusowe oraz stosowali filtry połączeń, aby zminimalizować ryzyko związane z złośliwym oprogramowaniem. Zgodnie z najlepszymi praktykami, warto również ograniczyć instalację oprogramowania tylko z zaufanych źródeł oraz być czujnym na wszelkie nieznane aplikacje w systemie, co pozwala na skuteczniejsze zabezpieczenie się przed dialerami i innymi zagrożeniami.

Pytanie 27

Polecenie to zostało wydane przez Administratora systemu operacyjnego w trakcie ręcznej konfiguracji sieciowego interfejsu. Wynikiem wykonania tego polecenia jest ```netsh interface ip set address name="Glowna" static 151.10.10.2 255.255.0.0 151.10.0.1```

A. przypisanie adresu 151.10.0.1 jako domyślnej bramy

B. dezaktywacja interfejsu

C. ustawienie maski 24-bitowej

D. aktywacja dynamicznego przypisywania adresów IP

Polecenie wydane za pomocą komendy 'netsh interface ip set address name="Glowna" static 151.10.10.2 255.255.0.0 151.10.0.1' ustawia adres IP oraz maskę podsieci dla interfejsu o nazwie 'Glowna'. W tym przypadku adres '151.10.0.1' został określony jako brama domyślna, co jest kluczowe w kontekście routingu. Brama domyślna jest to adres IP routera, przez który urządzenie komunikuje się z innymi sieciami, w tym z internetem. Ustawienie bramy domyślnej jest niezbędne, aby urządzenie mogło wysyłać pakiety do adresów spoza swojej lokalnej podsieci. Dobre praktyki dotyczące konfiguracji sieci zalecają, aby brama domyślna była zawsze odpowiednio skonfigurowana, co zapewnia prawidłowe funkcjonowanie komunikacji w sieci. Przykładem praktycznego zastosowania tej komendy może być sytuacja, gdy administrator sieci konfiguruje nowe urządzenie, które musi uzyskać dostęp do zewnętrznych zasobów. Bez poprawnie ustawionej bramy domyślnej, urządzenie nie będzie mogło komunikować się z innymi sieciami.

Pytanie 28

Pierwszym krokiem koniecznym do ochrony rutera przed nieautoryzowanym dostępem do jego panelu konfiguracyjnego jest

A. zmiana nazwy loginu oraz hasła domyślnego konta administratora

B. włączenie szyfrowania z zastosowaniem klucza WEP

C. zmiana standardowej nazwy sieci (SSID) na unikalną

D. aktywacja filtrowania adresów MAC

Włączenie WEP do szyfrowania raczej nie pomoże w ochronie rutera. Ten standard jest już stary i łatwy do złamania. Naprawdę, ataki na WEP są łatwe i nie daje to dobrego poziomu zabezpieczeń. Dzisiaj lepiej używać WPA2 lub WPA3, bo są bezpieczniejsze dzięki nowoczesnym technologiom szyfrowania. Zmiana domyślnej nazwy sieci (SSID) to też ważna sprawa, ale sama w sobie nie zabezpiecza dostępu do panelu. Choć zmieniając nazwę, możesz utrudnić życie nieproszonym gościom, nie zatrzyma to ich przed dostępem do urządzenia. Filtrowanie adresów MAC to kolejna opcja, ale nawet to nie jest stuprocentowo pewne, bo adresy MAC można podrobić. Mimo że wszystkie te metody mogą poprawić bezpieczeństwo, kluczowe znów jest zmienienie haseł administracyjnych, to na pewno jest podstawowa zasada.

Pytanie 29

Wartość liczby BACA w systemie heksadecymalnym to liczba

A. 47821(10)

B. 1100101010111010(2)

C. 135316(8)

D. 1011101011001010(2)

Odpowiedź 1011101011001010(2) jest naprawdę trafna! Liczba BACA w systemie heksadecymalnym faktycznie odpowiada 47821 w dziesiątkowym. Fajnie, że wiesz, jak to przeliczyć na binarny. Każda cyfra w heksadecymalnym to cztery bity – no wiesz, B to 11, A to 10, C to 12, a A znowu to 10. Kiedy przekształcisz to na bity, wychodzi: B = 1011, A = 1010, C = 1100, i jeszcze raz A = 1010. Łącząc to wszystko, dostajesz 1011101011001010. Te konwersje są mega ważne w programowaniu, bo różne systemy liczbowe pomagają w lepszym zarządzaniu danymi. Na przykład, komputery często używają heksadecymalnego i binarnego do zapisywania adresów w pamięci czy kolorów w grafice. Jak dla mnie, świetna robota!

Pytanie 30

Oprogramowanie, które jest dodatkiem do systemu Windows i ma na celu ochronę przed oprogramowaniem szpiegującym oraz innymi niechcianymi elementami, to

A. Windows Defender

B. Windows Embedded

C. Windows Home Server

D. Windows Azure

Windows Home Server, Windows Azure oraz Windows Embedded to inne komponenty systemu Windows, które pełnią różne funkcje, lecz nie są narzędziami dedykowanymi do ochrony przed oprogramowaniem szpiegującym. Windows Home Server był rozwiązaniem skoncentrowanym na zarządzaniu plikami w domowych sieciach, umożliwiającym centralne przechowywanie i udostępnianie danych, co sprawia, że nie zawierał w sobie funkcji zabezpieczających przed szkodliwym oprogramowaniem. W przypadku Windows Azure, jest to platforma chmurowa oferująca usługi obliczeniowe i hostingowe, skupiona na dostarczaniu zasobów w chmurze, a nie na lokalnej ochronie systemu. To podejście do ochrony nie jest zgodne z zaleceniami branżowymi, które sugerują, aby użytkownicy korzystali z dedykowanych narzędzi zabezpieczających. Windows Embedded to z kolei system operacyjny przeznaczony dla urządzeń wbudowanych, takich jak sprzęt przemysłowy, gdzie nie ma na celu zapewnienia ochrony przed złośliwym oprogramowaniem w tradycyjnym sensie. Wybór tych rozwiązań zamiast Windows Defender może prowadzić do poważnych luk w zabezpieczeniach, co stwarza ryzyko infekcji i utraty danych. Kluczowe jest zrozumienie różnicy między funkcjami poszczególnych produktów, co może zapobiec podejmowaniu błędnych decyzji w zakresie zabezpieczeń komputerowych.

Pytanie 31

Jakie urządzenie pozwoli na podłączenie drukarki, która nie jest wyposażona w kartę sieciową, do lokalnej sieci komputerowej?

A. Serwer wydruku

B. Hhub

C. Punkt dostępu

D. Regenerator

Koncentrator, regenerator i punkt dostępu to urządzenia, które pełnią różne funkcje w sieciach komputerowych, ale nie są odpowiednie do podłączania drukarek bez karty sieciowej. Koncentrator, będący prostym urządzeniem sieciowym, działa jako punkt zbiegu dla wielu połączeń, ale nie ma zdolności do zarządzania danymi ani do komunikacji z urządzeniami peryferyjnymi, takimi jak drukarki. Regenerator, z kolei, służy do wzmacniania sygnału w sieciach, wydłużając zasięg, ale nie oferuje funkcji, które pozwalałyby na łączenie urządzeń bezpośrednio z lokalną siecią. Punkt dostępu to urządzenie, które umożliwia urządzeniom bezprzewodowym dostęp do sieci przewodowej, ale nie jest w stanie zarządzać zadaniami drukowania ani komunikować się z drukarką, która nie jest przystosowana do pracy w sieci. Te błędne koncepcje mogą wynikać z mylenia funkcji różnych urządzeń w sieci. W praktyce, aby umożliwić drukowanie z wielu komputerów do drukarki bez karty sieciowej, niezbędny jest serwer wydruku, który dostarcza odpowiednią funkcjonalność i elastyczność w zarządzaniu drukowaniem.

Pytanie 32

Licencja oprogramowania open source oraz wolnego, to rodzaj licencji

A. Adware

B. OEM

C. Trial

D. GNU GPL

GNU General Public License, czyli GNU GPL, to naprawdę znana licencja, jeśli chodzi o wolne i otwarte oprogramowanie. Daje ludziom możliwość korzystania, modyfikowania i dzielenia się oprogramowaniem, co jest mega ważne dla rozwoju projektów, które każdy może ogarnąć. Dobrym przykładem jest system operacyjny Linux, który jest w całości na tej licencji. Dzięki temu, programiści mogą robić swoje poprawki, dostosowywać system pod siebie czy nawet wymyślać nowe aplikacje korzystając z istniejących rozwiązań. Licencja GNU GPL zachęca do współpracy i dzielenia się doświadczeniem w technicznym świecie, co znacznie przyspiesza rozwój nowych pomysłów. Co więcej, ta licencja chroni użytkowników przed tym, że twórcy zamkną kod źródłowy, co daje im większą wolność w korzystaniu z programów. Generalnie, stosowanie licencji wolnego oprogramowania sprzyja zaufaniu i transparentności wśród użytkowników i deweloperów.

Pytanie 33

W projekcie sieci komputerowej przewiduje się użycie fizycznych adresów kart sieciowych. Która warstwa modelu ISO/OSI odnosi się do tych adresów w komunikacji?

A. Prezentacji

B. Sesji

C. Transportowa

D. Łącza danych

Odpowiedź 'Łącza danych' jest poprawna, ponieważ warstwa łącza danych w modelu OSI odpowiada za bezpośrednią komunikację między urządzeniami w sieci lokalnej oraz za adresację sprzętową. W tej warstwie wykorzystywane są adresy MAC (Media Access Control), które są unikalnymi identyfikatorami przypisanymi do kart sieciowych. Warstwa ta zapewnia prawidłowe przesyłanie danych przez medium transmisyjne, zarządza dostępem do medium oraz wykrywa i koryguje błędy. Przykładem zastosowania tej warstwy jest Ethernet, który jest najpowszechniej stosowanym standardem w sieciach lokalnych. Ethernet wykorzystuje adresy MAC do kierowania ramkami danych do odpowiednich urządzeń, co pozwala na efektywne zarządzanie komunikacją w sieci. Dodatkowo, w kontekście standardów, protokoły takie jak IEEE 802.3 definiują zasady działania warstwy łącza danych. Zrozumienie tej warstwy jest kluczowe dla projektowania i implementacji sieci, co ma bezpośredni wpływ na wydajność i bezpieczeństwo komunikacji.

Pytanie 34

Komputer, którego serwis ma być wykonany u klienta, nie odpowiada na naciśnięcie przycisku POWER. Jakie powinno być pierwsze zadanie w planie działań związanych z identyfikacją i naprawą tej awarii?

A. opracowanie kosztorysu naprawy

B. sprawdzenie, czy zasilanie w gniazdku sieciowym jest prawidłowe

C. przygotowanie rewersu serwisowego

D. odłączenie wszystkich komponentów, które nie są potrzebne do działania komputera

Sprawdzenie zasilania w gniazdku sieciowym jest kluczowym krokiem w procesie diagnozy problemów z komputerem, który nie reaguje na wciśnięcie przycisku POWER. W praktyce, wiele usterek sprzętowych związanych jest z brakiem zasilania, co może wynikać z różnych przyczyn, takich jak uszkodzenie kabla zasilającego, problem z gniazdkiem sieciowym lub awaria listwy zasilającej. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, przed przystąpieniem do bardziej skomplikowanych działań naprawczych, należy upewnić się, że urządzenie jest prawidłowo zasilane. Na przykład, jeśli gniazdko nie dostarcza energii, może to być spowodowane przepalonym bezpiecznikiem lub uszkodzonym przewodem zasilającym. W takich przypadkach, zanim przejdziemy do demontażu urządzenia, sprawdzenie zasilania jest szybką i efektywną metodą na wyeliminowanie najprostszych przyczyn problemu. Dodatkowo, w przypadku sprzętu biurowego, często wykorzystuje się multimetry do pomiaru napięcia w gniazdku, co pozwala na szybką identyfikację problemu. Przestrzeganie procedur diagnostycznych, takich jak ta, jest niezbędne dla efektywnego rozwiązywania problemów i minimalizowania przestojów sprzętowych.

Pytanie 35

Jaki protokół jest używany przez komendę ping?

A. FTP

B. SMTP

C. ICMP

D. IPX

Wybór protokołu IPX jest błędny, ponieważ jest to protokół używany głównie w sieciach Novell NetWare, a nie w standardowych implementacjach TCP/IP. IPX nie obsługuje komunikacji między urządzeniami w Internecie, co czyni go nieodpowiednim dla testowania łączności, jak ma to miejsce w przypadku polecenia ping. FTP, z kolei, to protokół służący do transferu plików, a jego działanie jest całkowicie niezwiązane z testowaniem łączności w sieci. SMTP, czyli Simple Mail Transfer Protocol, jest protokołem używanym do przesyłania wiadomości e-mail, co również nie ma związku z monitorowaniem dostępności hostów w sieci. Często mylące jest to, że chociaż wszystkie wymienione protokoły funkcjonują w ramach szerszego modelu TCP/IP, każdy z nich ma swoje specyficzne zastosowanie. Kluczowym błędem jest zrozumienie, że protokół wykorzystywany w ping musi być odpowiedzialny za wymianę komunikatów kontrolnych, a ICMP jest jedynym protokołem przeznaczonym do tego celu. Dlatego, aby skutecznie diagnozować problemy sieciowe, istotne jest zrozumienie różnicy między protokołami transportowymi, a protokołami kontrolnymi, co jest kluczowe dla zarządzania i utrzymania zdrowia infrastruktury sieciowej.

Pytanie 36

Jak nazywa się kod kontrolny, który służy do wykrywania błędów oraz potwierdzania poprawności danych odbieranych przez stację końcową?

A. CAT

B. IRC

C. CRC

D. CNC

Odpowiedzi IRC, CAT i CNC w ogóle nie odnoszą się do kodów CRC, co może być mylące. IRC to po prostu protokół do czatowania w internecie, a nie coś, co zajmuje się sprawdzaniem błędów. W IRC nie ma mechanizmów, które by weryfikowały integralność danych, więc to się zupełnie nie zgadza z koncepcją CRC. Z kolei CAT dotyczy tomografii komputerowej, a to też nie ma nic wspólnego z kontrolą danych. Może to wynikać z podobieństw w nazwach, ale w praktyce nie obejmują one detekcji błędów. No a CNC, to technologia do kontrolowania maszyn przez komputery, która w ogóle nie zajmuje się sprawdzaniem danych, a raczej kierowaniem procesami produkcyjnymi. Czasami ludzie mylą te pojęcia, co sprawia, że odpowiedzi są nieprecyzyjne. Ważne jest, żeby zrozumieć, czym różnią się te terminy i jak działa CRC, jeśli chce się ogarnąć temat zabezpieczania danych.

Pytanie 37

Aby w systemie Linux wykonać kopię zapasową określonych plików, należy wprowadzić w terminalu polecenie programu

A. gdb

B. cal

C. tar

D. set

Program tar (tape archive) jest szeroko stosowanym narzędziem w systemach Unix i Linux do tworzenia archiwów i kopii zapasowych. Jego główną funkcjonalnością jest możliwość zbierania wielu plików i katalogów w jeden plik archiwum, co ułatwia ich przechowywanie i przenoszenie. Tar umożliwia również kompresję archiwów, co pozwala na oszczędność miejsca na dysku. Przykładem użycia może być polecenie 'tar -czvf backup.tar.gz /ścieżka/do/katalogu', które tworzy skompresowane archiwum gzip z wybranego katalogu. Tar obsługuje wiele opcji, które pozwalają na precyzyjne zarządzanie kopiami zapasowymi, takie jak opcje do wykluczania plików, dodawania nowych plików do istniejącego archiwum czy wypakowywania plików. W branży IT standardem jest regularne tworzenie kopii zapasowych, co jest kluczowe dla ochrony danych przed ich utratą. Wykorzystanie tar w praktyce jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania danymi i ich zabezpieczania.

Pytanie 38

W sieci o adresie 192.168.20.0 użyto maski podsieci 255.255.255.248. Jak wiele adresów IP będzie dostępnych dla urządzeń?

A. 1022

B. 510

C. 14

D. 6

Odpowiedź 6 jest poprawna ze względu na zastosowanie maski podsieci 255.255.255.248, co oznacza, że używamy 3 bitów do identyfikacji hostów w danej podsieci. Maska ta pozwala na utworzenie 2^3 = 8 adresów IP w danej podsieci. Jednakże, z tych 8 adresów, jeden jest zarezerwowany jako adres sieciowy (192.168.20.0), a drugi jako adres rozgłoszeniowy (192.168.20.7). Zatem, liczba dostępnych adresów IP dla urządzeń w tej podsieci wynosi 8 - 2 = 6. Dla praktyki, taka konfiguracja jest często stosowana w małych sieciach, gdzie potrzebujemy ograniczonej liczby adresów IP dla urządzeń, a jednocześnie zachowujemy prostotę zarządzania i bezpieczeństwo. Warto zauważyć, że zgodnie z zasadami IPv4, efektywne planowanie adresów IP jest kluczowe dla optymalizacji wydajności sieci. W praktyce, wykorzystanie maski 255.255.255.248 jest dobrym przykładem na to, jak można zminimalizować marnotrawstwo adresów IP w małych sieciach.

Pytanie 39

Który kolor żyły nie występuje w kablu typu skrętka?

A. biało-zielony

B. biało-pomarańczowy

C. biało-niebieski

D. biało-żółty

Odpowiedź 'biało-żółty' jest poprawna, ponieważ w standardzie okablowania skrętkowego, takim jak T568A i T568B, nie przewidziano koloru biało-żółtego dla żył. Standardowe kolory dla par kolorowych to: biało-niebieski, biało-pomarańczowy, biało-zielony i biało-brązowy. W praktyce oznacza to, że dla instalacji sieciowych, w których stosuje się kable skrętkowe, tak jak w przypadku sieci lokalnych (LAN), nie ma żyły oznaczonej kolorem biało-żółtym, co jest kluczowe dla właściwego podłączenia i identyfikacji żył. Prawidłowe oznaczenie kolorów żył w kablu jest niezbędne do zapewnienia maksymalnej wydajności i funkcjonalności sieci. Przykładowo, w instalacjach Ethernetowych, niewłaściwe oznaczenie żył może prowadzić do problemów z przesyłaniem danych oraz zakłóceń w komunikacji. Stosowanie właściwych kolorów żył zgodnie z normami branżowymi, jak ANSI/TIA/EIA-568, jest zatem kluczowym elementem skutecznego okablowania.

Pytanie 40

Aby zweryfikować mapę połączeń kabla UTP Cat 5e w sieci lokalnej, konieczne jest wykorzystanie

A. reflektometru optycznego OTDR

B. analizatora protokołów sieciowych

C. testera okablowania

D. reflektometru kablowego TDR

Tester okablowania to takie urządzenie, które pozwala sprawdzić, czy wszystko jest w porządku z połączeniami w kablach UTP, zwłaszcza tych typowych dla Cat 5e. Jego głównym zadaniem jest upewnienie się, że żyły są połączone, że nie ma błędów, no i żeby wskazać różne problemy, jak zwarcia czy przerwy. Na przykład, kiedy podczas zakupu nowej sieci lokalnej coś nie działa jak powinno, to tester okablowania pomoże szybko znaleźć przyczynę. Po zakończeniu instalacji technik może go użyć, aby zobaczyć, czy kabel jest dobrze podłączony i czy wszystko trzyma standardy TIA/EIA-568, które mówią, jak powinny być zainstalowane kable w budynkach. Regularne korzystanie z takiego testera to klucz do tego, żeby sieć działała sprawnie, co jest ważne dla aplikacji, które potrzebują stabilnego połączenia. Dlatego, mówiąc o lokalnych sieciach komputerowych, tester okablowania to narzędzie, które każdy inżynier zajmujący się tym powinien mieć pod ręką.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej