Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 2 maja 2025 22:57
Data zakończenia: 2 maja 2025 23:11

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Ile dodatkowych arkuszy musimy przygotować, aby otrzymać 2 000 sztuk plakatów netto, przy założeniu, że nadwyżka na materiał drukarski wynosi 5%?

A. 100 arkuszy

B. 120 arkuszy

C. 140 arkuszy

D. 200 arkuszy

Aby obliczyć, ile dodatkowych arkuszy należy przygotować, aby uzyskać 2 000 sztuk plakatów netto przy założonej nadwyżce na podłoże drukowe wynoszącej 5%, musimy najpierw ustalić całkowitą liczbę arkuszy, którą potrzebujemy. Wyliczenie to wygląda następująco: 2 000 sztuk plakatów to 100% produkcji netto. Jeśli dodamy 5% nadwyżki, otrzymujemy 105% produkcji. Aby obliczyć, ile arkuszy potrzebnych jest w rzeczywistości, dzielimy 2 000 przez 0,95 (100% - 5% = 95%). Otrzymujemy około 2 105 arkuszy. Następnie od tej liczby odejmujemy 2 000, co daje nam 105 arkuszy, z czego 100 arkuszy to dodatkowa ilość potrzebna do wyprodukowania plakatów. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w branży drukarskiej, gdzie precyzyjne planowanie i uwzględnienie strat materiałowych jest niezbędne do efektywnego zarządzania produkcją. Takie podejście umożliwia uniknięcie niespodziewanych przestojów w procesie produkcyjnym i optymalizację kosztów.

Pytanie 2

Jaką kwotę trzeba przeznaczyć na wykonanie form drukarskich koniecznych do druku ulotek w kolorystyce 4 + 1, jeśli koszt przygotowania jednej formy wynosi 30,00 zł?

A. 150,00 zł

B. 120,00 zł

C. 180,00 zł

D. 90,00 zł

Koszt przygotowania form do ulotek w kolorystyce 4 + 1 to 150,00 zł. To wynika z tego, ile form musimy mieć, żeby zrealizować taki projekt. W druku offsetowym, kolorystyka 4 + 1 to tak naprawdę cztery kolory podstawowe (CMYK) i jeden dodatkowy kolor, zazwyczaj jakiś specjalny lub lakier. Przy druku ulotek musimy mieć osobne formy dla każdego koloru, więc liczymy, że jedna forma kosztuje 30,00 zł. A skoro 4 kolory i 1 dodatkowy to razem pięć form, to 5 x 30,00 zł daje nam 150,00 zł. Takie kalkulacje są super ważne w poligrafii, bo pomagają nam w oszacowaniu kosztów produkcji, żeby projekt się opłacał. W praktyce to widać przy każdym zleceniu druku, gdzie trzeba dobrze zaplanować koszty form, żeby nie mieć niespodzianek i móc zarobić.

Pytanie 3

Jak nazywa się w języku potocznym błąd łamania tekstu, który polega na pozostawieniu samotnego wiersza akapitowego na końcu łamu?

A. Szewc

B. Wdowa

C. Sierota

D. Bękart

Odpowiedź 'Szewc' jest poprawna, ponieważ w typografii termin ten odnosi się do błędu łamania tekstu, w którym samotny wiersz akapitowy znajduje się na końcu strony lub kolumny. Jest to szczególnie istotne, gdyż taki układ może wprowadzać chaos w wizualnej prezentacji tekstu, powodując, że czytelnik może mieć trudności z percepcją treści. Przykładem poprawnego łamania tekstu jest unikanie sytuacji, gdzie na końcu kolumny lub strony pozostaje tylko jeden wiersz akapitu, co jest nieestetyczne i może wpływać na odbiór tekstu. W praktyce, aby uniknąć problemu z szewcem, projektanci i typografowie mogą stosować techniki takie jak dostosowywanie odstępów, zmiana rozmiaru czcionki lub dodawanie dodatkowego wiersza do akapitu. Warto również pamiętać, że dbałość o estetykę tekstu jest zgodna z zasadami dostępności i czytelności, co ma kluczowe znaczenie w projektowaniu materiałów drukowanych oraz cyfrowych. W standardach typograficznych, unikanie błędów takich jak szewc jest uznawane za element profesjonalizmu i wysokiej jakości publikacji.

Pytanie 4

Skład materiałów do druku offsetowego z uwzględnieniem wszystkich znaków typograficznych powinien być zrealizowany w oprogramowaniu

A. Print.NET

B. Photoshop

C. InDesign

D. Fireworks

InDesign to super program do składu publikacji. W branży graficznej i poligraficznej jest naprawdę popularny. Dzięki niemu można łatwo ogarniać układ stron, typografię czy znaki drukarskie – to wszystko jest mega istotne, zwłaszcza przy druku offsetowym. Obsługuje różne formaty plików, a do tego pozwala precyzyjnie ustawić marginesy, kolumny i inne elementy graficzne. Na przykład, jak projektujesz magazyn, to InDesign pozwala stworzyć szablon, który można wykorzystać na wszystkich stronach. Dzięki temu wszystko wygląda spójnie. No i nie zapominajmy o tym, że możesz eksportować pliki w PDF, co jest standardem w tym świecie. A te funkcje preflight i pakietów? To świetna sprawa, bo pomagają wyeliminować błędy przed wysłaniem do druku, co jest niezbędne w profesjonalnej roboty. Więc jak chodzi o skład publikacji do druku offsetowego, to InDesign to strzał w dziesiątkę i naprawdę warto go używać.

Pytanie 5

Ile arkuszy B2 należy przygotować, aby wydrukować 1 000 plakatów o formacie A3, biorąc pod uwagę naddatek technologiczny wynoszący 5%?

A. 500 arkuszy

B. 1 050 arkuszy

C. 1 000 arkuszy

D. 525 arkuszy

Aby obliczyć liczbę arkuszy B2 potrzebnych do wykonania 1 000 plakatów formatu A3, należy uwzględnić naddatek technologiczny wynoszący 5%. Format A3 ma wymiar 297 mm x 420 mm, co oznacza, że można na jednym arkuszu B2 (format 500 mm x 700 mm) umieścić 2 plakaty A3 w orientacji poziomej. Całkowita liczba plakatów potrzebnych, uwzględniając naddatek, wynosi: 1 000 plakatów + 5% = 1 050 plakatów. Przy założeniu, że na jednym arkuszu B2 można uzyskać 2 plakatów A3, potrzebujemy 1 050 / 2 = 525 arkuszy B2. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe w przemyśle poligraficznym, gdzie precyzyjne planowanie materiałów pozwala na optymalizację kosztów i minimalizację odpadów. Warto również pamiętać o standardach dotyczących przygotowania do druku, które często zalecają dodanie naddatku technologicznego, aby uwzględnić ewentualne błędy podczas produkcji oraz cięcia materiałów. Wiedza ta jest niezwykle ważna dla efektywnego zarządzania produkcją i utrzymania wysokiej jakości druku.

Pytanie 6

Powiększenie bitmapy przy zachowaniu tej samej rozdzielczości obrazu skutkuje

A. pogorszeniem jakości obrazu na skutek pojawienia się nowych pikseli w bitmapie

B. zwiększeniem ostrości obrazu z powodu mniejszej ilości pikseli w stosunku do rozmiaru bitmapy

C. rozjaśnieniem obrazu, szczególnie w półtonach

D. poprawą jakości obrazu poprzez dodanie nowych pikseli do bitmapy

Zwiększenie rozmiarów bitmapy przy zachowaniu tej samej rozdzielczości obrazu prowadzi do pogorszenia jakości, ponieważ proces ten nie wprowadza nowych szczegółów, a jedynie powiększa istniejące piksele. Pika bitmapy to najmniejsza jednostka obrazu, a ich ilość i rozdzielczość determinują szczegółowość oraz ostrość obrazu. Kiedy bitmapa jest powiększana bez zwiększania rozdzielczości, każde powiększenie prowadzi do interpolacji, co może skutkować rozmyciem i utratą definicji. W praktyce, gdy pracujesz z obrazami w grafice komputerowej lub projektowaniu, kluczowe jest, aby przed edycją czy powiększeniem bitmapy rozważyć jej rozdzielczość – optymalne wyniki uzyskuje się, używając obrazów o wysokiej rozdzielczości. Na przykład w druku, jeśli obraz 300 DPI jest powiększany, jego jakość przy zmniejszonej rozdzielczości może nie spełniać wymogów jakościowych, co prowadzi do widocznych pikseli. Dlatego w takich przypadkach zaleca się korzystanie z wektorów, które mogą być skalowane bez utraty jakości.

Pytanie 7

Do jakiego rodzaju druków zalicza się akcydens?

A. broszurowych

B. książkowych

C. luźnych

D. periodycznych

Odpowiedź 'luźnych' jest prawidłowa, ponieważ akcydensy to wszelkie druki, które nie są częścią trwałych publikacji, takich jak książki czy czasopisma. Akcydensy charakteryzują się tym, że są wydawane w małych nakładach i często mają formę pojedynczych kart, ulotek, plakatów lub broszur. W kontekście standardów wydawniczych, akcydensy są istotne dla promocji i komunikacji, a ich produkcja wymaga znajomości technik druku oraz zasad projektowania graficznego. Przykłady zastosowania akcydensów obejmują materiały reklamowe, zaproszenia na wydarzenia, informatory oraz inne formy, które wymagają szybkiej produkcji i dystrybucji. W praktyce marketingowej, dobrze zaprojektowany akcydens może być kluczowym elementem strategii komunikacyjnej, przyciągając uwagę odbiorców i efektywnie przekazując istotne informacje.

Pytanie 8

Jakim formatem plików, stosowanych w druku cyfrowym i zgodnych ze standardami druku, można się posługiwać?

A. EPS

B. INDD

C. CDR

D. PDF

Format PDF (Portable Document Format) jest powszechnie stosowanym standardem do cyfrowego drukowania, który zapewnia spójność i wysoką jakość wydruków. Jego zaletą jest to, że niezależnie od systemu operacyjnego czy oprogramowania, plik PDF zachowuje oryginalne układy, czcionki i grafiki. W praktyce, PDF jest szeroko używany w branży graficznej i drukarskiej, ponieważ umożliwia tworzenie dokumentów, które są gotowe do druku bez konieczności dalszej obróbki. Standard ten wspiera wiele funkcji, takich jak kolor zarządzany ICC, opcje kompresji oraz warstwy, co czyni go idealnym do projektów wymagających precyzji kolorystycznej i detali. Drukarnie często preferują pliki PDF ze względu na ich stabilność oraz możliwość embedowania wszystkich niezbędnych elementów, co minimalizuje ryzyko błędów przy wydruku. W związku z tym, znajomość formatu PDF oraz umiejętność jego prawidłowego tworzenia i edytowania jest kluczowa dla każdego profesjonalisty w dziedzinie grafiki i druku.

Pytanie 9

Jakie jest znaczenie skrótu CMS w kontekście cyfrowego przygotowania produktów poligraficznych?

A. Zarządzanie kolorem

B. Pakiet programów firmy Microsoft do projektowania publikacji

C. Urządzenie do cyfrowej symulacji wydruku offsetowego

D. Cyfrowy druk solwentowy

Niepoprawne odpowiedzi często wynikają z mylenia pojęć związanych z technologią druku z terminologią zarządzania kolorem. Na przykład, opcja dotycząca 'cyfrowego druku solwentowego' odnosi się do konkretnego procesu druku, który wykorzystuje atramenty solwentowe, co jest zupełnie inną kategorią niż zarządzanie kolorem. Druk solwentowy jest stosowany głównie w produkcji grafiki wielkoformatowej, natomiast CMS dotyczy szerokiego zakresu technik zapewniających spójność kolorystyczną w różnych urządzeniach. Z kolei urządzenie do cyfrowej symulacji wydruku offsetowego to narzędzie służące do symulacji efektów druku offsetowego, co również nie ma bezpośredniego związku z zarządzaniem kolorem w kontekście cyfrowych procesów. Wreszcie, pakiet programów firmy Microsoft do projektowania publikacji, choć użyteczny w kontekście tworzenia treści, nie odnosi się do zarządzania kolorem, które jest bardziej skomplikowanym i technicznym procesem wymagającym znajomości specyfikacji kolorów oraz ich reprodukcji w różnych mediach. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych odpowiedzi, to zbytnie uproszczenie tematów związanych z grafiką, co skutkuje brakiem zrozumienia kluczowych pojęć związanych z jakością druku i reprodukcją kolorów.

Pytanie 10

Błędem podczas składania tekstów publikacji, zaznaczonym czerwoną linią na ilustracji jest

A. szewc.

B. bękart.

C. wdowa.

D. sierota.

Wybór odpowiedzi, które nie są związane z błędem "bękart", wynika z pewnych nieporozumień dotyczących typografii. Odpowiedzi takie jak "sierota", "wdowa" oraz "szewc" są terminami typograficznymi odnoszącymi się do różnych rodzajów błędów, które mogą występować w składzie tekstu, lecz nie są one właściwym opisem sytuacji przedstawionej na ilustracji. Sierota to sytuacja, w której ostatnia linia akapitu jest umieszczona na początku nowej kolumny lub strony, co również wpływa na estetykę, ale jest zupełnie innym problemem. Z kolei wdowa oznacza pojedynczą linię tekstu, która pozostaje na końcu akapitu, co również jest uważane za błąd typograficzny, lecz nie jest tożsama z bękartem. Szewc to termin, który nie jest powszechnie używany w kontekście typografii i może wprowadzać w błąd ze względu na brak jednoznacznej definicji w literaturze tematycznej. Te różnice są kluczowe, ponieważ każda z wymienionych koncepcji odnosi się do specyficznych problemów w składzie tekstu, które wymagają zrozumienia i odpowiedniego zarządzania, aby tworzyć estetyczne i czytelne publikacje. Ignorowanie tych subtelności prowadzi do błędnych wniosków i nieefektywnego składu, co może zniechęcać czytelników oraz wpływać na ogólną jakość publikacji.

Pytanie 11

Jaki jest podstawowy profil kolorów używany w druku offsetowym?

A. HSB

B. CMYK

C. LAB

D. RGB

CMYK to skrót od czterech podstawowych kolorów, które są stosowane w druku offsetowym: Cyan, Magenta, Yellow i Key (czarny). Te kolory są podstawą dla większości procesów drukarskich, ponieważ umożliwiają uzyskanie szerokiej gamy barw poprzez ich mieszanie. W druku offsetowym, każdy z tych kolorów jest nakładany na papier w postaci oddzielnych warstw, co pozwala na uzyskanie pożądanego efektu końcowego. To podejście jest nie tylko standardem branżowym, ale też najbardziej efektywnym sposobem na uzyskanie jednolitych i pełnych kolorów, które są niezbędne w profesjonalnych publikacjach drukowanych. Moim zdaniem, każdy, kto chce zajmować się grafiką i drukiem, powinien doskonale znać system CMYK. Warto też wspomnieć, że CMYK jest używany w druku, ponieważ papier absorbuje światło, a nie je emituje, co jest kluczowym aspektem różniącym go od modelu RGB, stosowanego w ekranach.

Pytanie 12

Jak nazywa się ostatni wiersz akapitu umiejscowiony na startowej linii kolumny?

A. Sierota

B. Krawiec

C. Szewc

D. Bękart

Odpowiedzi 'Szewc', 'Sierota' i 'Krawiec' są niepoprawne, ponieważ odnoszą się do pojęć, które nie mają zastosowania w kontekście typografii i układu tekstu. Termin 'Sierota' odnosi się do sytuacji, w której ostatni wiersz akapitu znajduje się na końcu strony, a reszta akapitu przeniesiona jest do następnej strony, co wpływa na estetyczne wrażenia czytelnika. Z kolei 'Szewc' i 'Krawiec' nie mają żadnego znaczenia w kontekście typograficznym i są terminami, które mogą wprowadzać w błąd. Typowym błędem myślowym jest mylenie pojęć typograficznych z codziennymi użyciami słów, co prowadzi do niewłaściwego zrozumienia zasad edytorskich. W nowoczesnym designie typograficznym, ważne jest, aby stosować właściwe terminologie, aby zapewnić nie tylko czytelność, ale i estetykę. W dobie cyfrowej typografia odgrywa kluczową rolę w projektowaniu graficznym, a zrozumienie pojęć takich jak bękart i sierota jest niezbędne do tworzenia dobrze zorganizowanych i profesjonalnych dokumentów. Używanie niewłaściwych terminów może prowadzić do nieporozumień w komunikacji między projektantami a klientami, co może skutkować nieefektywnymi i nieestetycznymi produktami końcowymi.

Pytanie 13

Ile arkuszy RA2 (430 x 610 mm) powinno się zamówić, aby wydrukować 1 000 sztuk ulotek formatu A4, przy naddatku technologicznym wynoszącym 10%?

A. 300 arkuszy

B. 275 arkuszy

C. 200 arkuszy

D. 250 arkuszy

Aby obliczyć liczbę arkuszy RA2 potrzebnych do wydrukowania 1000 sztuk ulotek formatu A4, należy najpierw określić, ile ulotek można wydrukować na jednym arkuszu RA2. Wymiary arkusza RA2 wynoszą 430 x 610 mm, a standardowy format A4 ma wymiary 210 x 297 mm. Na jednym arkuszu RA2 można zmieścić 2 ulotki A4 w orientacji pionowej, co daje nam 2 ulotki na jednym arkuszu. Zatem do wydrukowania 1000 ulotek potrzebujemy 500 arkuszy A4. Ze względu na naddatek technologiczny w wysokości 10%, musimy uwzględnić dodatkowe arkusze. Obliczamy to w następujący sposób: 500 arkuszy + 10% z 500, co daje 500 + 50 = 550 arkuszy. Następnie, obliczamy, ile arkuszy RA2 musimy zamówić w tej samej proporcji. Biorąc pod uwagę, że na jednym arkuszu RA2 możemy wydrukować 2 ulotki A4, dzielimy 550 przez 2, co daje nam 275 arkuszy RA2. Ta metoda obliczeń uwzględnia zarówno wymogi produkcyjne, jak i naddatek technologiczny, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży poligraficznej.

Pytanie 14

W magazynie drukarni znajduje się 70 kg papieru w formacie B1 (700 x 1 000 mm) o gramaturze 100 g/m². Ile arkuszy formatu B1 posiada drukarnia?

A. 1 000 arkuszy

B. 1 200 arkuszy

C. 1 400 arkuszy

D. 1 600 arkuszy

Wybór nieprawidłowych odpowiedzi może wynikać z błędnych obliczeń lub niepełnego zrozumienia zasady dotyczącej przeliczeń masy i powierzchni papieru. Na przykład odpowiedzi sugerujące 1 200 lub 1 400 arkuszy mogą wynikać z błędnego oszacowania masy pojedynczego arkusza. Jeśli ktoś pomyliłby gramaturę lub powierzchnię arkusza, mogłoby to prowadzić do znacznie większej liczby obliczonych arkuszy. Dodatkowo, zrozumienie jednostek masy i powierzchni jest kluczowe, ponieważ niewłaściwe przeliczenie z gramów na kilogramy lub pomylenie jednostek m² i g/m² może skutkować znacznymi różnicami w wyniku. W praktyce, aby uniknąć takich błędów, należy stosować podejście systematyczne przy obliczeniach oraz dokładnie weryfikować każdą wartość. W branży poligraficznej, gdzie precyzja ma ogromne znaczenie, błędne obliczenia mogą prowadzić do zwiększenia kosztów produkcji oraz opóźnień w realizacji zleceń. Zrozumienie zasad obliczeń i jednostek miary jest zatem fundamentem dla każdego, kto pracuje w tej dziedzinie.

Pytanie 15

Liczba egzemplarzy plakatu formatu Al ustalona została na 1 500 sztuk. Oblicz, ile zadrukowanych arkuszy powinien otrzymać dział introligatorni, jeśli naddatek materiału na procesy krojenia wynosi 2%?

A. 1 580

B. 1 530

C. 1 520

D. 1 620

Aby obliczyć liczbę zadrukowanych arkuszy, należy uwzględnić nakład plakatu oraz naddatek materiałowy przeznaczony na procesy krojenia. W tym przypadku nakład wynosi 1 500 sztuk, a naddatek materiałowy to 2%. Obliczenia można przeprowadzić według wzoru: liczba arkuszy = nakład + (naddatek * nakład). W tym przypadku: 1 500 + (0,02 * 1 500) = 1 500 + 30 = 1 530. W praktyce oznacza to, że dział introligatorni powinien otrzymać 1 530 zadrukowanych arkuszy, co zapewni odpowiednią ilość materiału do dalszej obróbki. Tego typu obliczenia są kluczowe w produkcji poligraficznej, ponieważ pozwalają na uniknięcie niedoborów materiału i zapewniają płynność procesu produkcyjnego. Warto także pamiętać, że standardy branżowe zalecają uwzględnianie naddatków materiałowych, aby zminimalizować ryzyko strat oraz zwiększyć efektywność operacyjną. Przykładem może być produkcja większych nakładów, gdzie naddatek może być koniecznością, by zrekompensować potencjalne błędy w obróbce czy cięciu.

Pytanie 16

Jakie powinny być wymiary obwoluty do książki, jeśli książka ma format A5, grzbiet o szerokości 30 mm oraz skrzydełka o szerokości 35 mm? Obwoluta nie zawiera marginesów drukarskich.

A. 148 x 210 mm

B. 402 x 216 mm

C. 248 x 297 mm

D. 396 x 210 mm

Obwoluta dla książki A5 z grzbietem 30 mm i skrzydełkami 35 mm powinna mieć wymiary 396 x 210 mm. Można to policzyć, biorąc pod uwagę, że A5 to 148 x 210 mm. Żeby znaleźć szerokość obwoluty, dorzucamy do szerokości książki (148 mm) grzbiet (30 mm) oraz skrzydełka (35 mm z każdej strony). Czyli wychodzi: 148 mm + 30 mm + 35 mm + 35 mm = 396 mm. Co do wysokości, zostaje ta sama co książka, czyli 210 mm. Z mojego doświadczenia, precyzyjne wymiarowanie jest mega ważne, żeby wszystko ładnie pasowało, a nie było problemów z dopasowaniem. W branży wydawniczej dobrze jest zawsze sprawdzić wymiary obwoluty, bo to wpływa na końcowy efekt i jakość.

Pytanie 17

Strona publikacji, która nie jest zadrukowana, nazywana jest

A. kolumną

B. składką

C. wakatem

D. łamem

Termin "wakat" odnosi się do niezadrukowanej strony w publikacji, co ma znaczenie w kontekście projektowania materiałów wydawniczych. Wakat to przestrzeń, która może być wykorzystana na różnorodne sposoby, takie jak umieszczanie dodatkowych treści, ilustracji, czy reklamy. W praktyce, dobrym przykładem zastosowania wakatu jest wykorzystanie go do zamieszczenia informacji o autorze, spisu treści lub reklam, co może zwiększyć wartość publikacji i przyciągnąć uwagę czytelnika. Wydawcy i graficy muszą być świadomi znaczenia wakatów, aby efektywnie zarządzać przestrzenią na stronie i zapewnić, że publikacja jest nie tylko estetyczna, ale też funkcjonalna. W branży wydawniczej, zgodnie z standardami projektowania stron, wakaty są istotnym elementem, który pozwala na elastyczność w dostosowywaniu treści do potrzeb odbiorców oraz spełnianiu wymagań reklamodawców.

Pytanie 18

Podczas przygotowań do druku, konwersję tekstu na krzywe wykonuje się

A. by zwiększyć rozdzielczość rastra

B. w celu umożliwienia modyfikacji tekstu

C. żeby zapobiec problemom z czcionkami

D. aby poprawić estetykę liter

Odpowiedź wskazująca, że zamiana tekstów na krzywe służy uniknięciu problemów z czcionkami, jest jak najbardziej trafna. Głównym celem tego procesu jest zabezpieczenie dokumentu przed ewentualnymi problemami z wyświetlaniem czcionek na różnych systemach lub urządzeniach drukarskich. Kiedy tekst jest przekształcany w krzywe, jego kształt staje się niezmienny, co oznacza, że niezależnie od tego, czy dana czcionka jest zainstalowana na komputerze, na którym odbywa się drukowanie, czy nie, obraz będzie wyglądał dokładnie tak, jak zamierzono. Przykładem zastosowania tej techniki jest przygotowanie materiałów reklamowych, które muszą być drukowane w różnych miejscach i przez różne firmy. Zastosowanie zamiany na krzywe jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, bowiem eliminuje ryzyko związanego z utratą czcionek i zapewnia jednolitość wizualną projektów. Warto również zauważyć, że z perspektywy standardów PDF/X, które są powszechnie stosowane w branży druku, konwersja czcionek do krzywych jest zalecana, aby zapewnić pełną kompatybilność i jakość wydruku.

Pytanie 19

Funkcja automatycznego ustawiania użytków na arkuszu drukowania pozwala na

A. Impozycjoner

B. Artioscad

C. Blender

D. Audacity

Impozycjoner to narzędzie stosowane w procesie przygotowania do druku, które umożliwia automatyczne rozmieszczenie użytków na arkuszu. Jego głównym zadaniem jest optymalizacja wykorzystania powierzchni arkusza papieru, co przekłada się na oszczędności materiałowe i czasowe. Dzięki funkcjom takim jak analiza krawędzi, rozkład wielkości użytków oraz automatyczne dopasowanie do wymogów maszyny drukarskiej, impozycjoner znacząco zwiększa efektywność produkcji. W praktyce, zastosowanie impozycjonera pozwala na zmniejszenie odpadów powstających podczas cięcia i większą precyzję w rozmieszczeniu elementów graficznych. Umożliwia to również łatwiejsze zarządzanie różnymi rodzajami użytków, jak np. karty, ulotki czy broszury, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, takimi jak standardy ISO 12647 dotyczące jakości druku.

Pytanie 20

Jaki program pozwala na automatyczną impozycję?

A. Blender

B. Adobe Illustrator

C. IrfanView

D. Impozycjoner

Impozycjoner to taki program, który naprawdę ułatwia życie, jeśli chodzi o przygotowywanie dokumentów do druku. On zajmuje się tym, żeby odpowiednio poukładać strony na arkuszu drukarskim, tak żeby po złożeniu i przycięciu wszystko wyglądało jak należy. Dzięki różnym szablonom i opcjom, można dostosować impozycję do konkretnego projektu, co przyspiesza pracę w drukarniach. Na przykład, kiedy pracujesz nad książką, to impozycjoner automatycznie układa strony w dobrej kolejności, więc nie musisz się martwić, że coś źle ułożysz ręcznie. W branży mówi się, że warto korzystać z takich narzędzi jak Impozycjoner, bo to pomaga trzymać się norm druku, a przy okazji oszczędza czas i kasę. Co więcej, nowoczesne systemy impozycyjne często współpracują z innymi programami graficznymi, co jeszcze bardziej zwiększa ich możliwości.

Pytanie 21

Ile barw separacyjnych należy przygotować do stworzenia form drukowych offsetowych w technologii CtF dla druku w kolorystyce 4+0?

A. Pięć separacji

B. Jedną separację

C. Cztery separacje

D. Osiem separacji

Aby przygotować offsetowe formy drukowe w technologii CtF (Computer-to-Film) dla druku o kolorystyce 4+0, należy wykonać cztery separacje. Technika ta polega na oddzieleniu poszczególnych składowych kolorów CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black), które są podstawą druku kolorowego w technologii offsetowej. Proces ten wymaga przygotowania oddzielnych filmów dla każdego z kolorów, co jest niezbędne do precyzyjnego odtworzenia pełnej palety barw na finalnym produkcie. Przykładowo, jeśli projekt graficzny zawiera elementy w kolorze niebieskim, czerwonym, żółtym i czarnym, każda z tych barw będzie drukowana z osobnym filmem, co zapewnia wysoką jakość oraz dokładność odwzorowania. Przygotowanie czterech separacji jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które zalecają stosowanie standardowych modeli kolorów, aby zapewnić spójność i precyzję w procesie druku.

Pytanie 22

Symbol C60, M40, Y40, K100 odnosi się do koloru jakiego typu?

A. głęboka czerń

B. głęboka zieleń

C. granatowy

D. brązowy

Zapis symboliczny C60, M40, Y40, K100 odnosi się do modelu barw CMYK, który jest powszechnie stosowany w druku kolorowym. W tym modelu C (cyjan), M (magenta), Y (żółty) i K (czarny) reprezentują poszczególne składowe kolorów, które są używane do stworzenia finalnego koloru na papierze. W przypadku wartości C60, M40, Y40, K100 mamy do czynienia z bardzo dużą ilością czerni (K100), co wskazuje na to, że głęboka czerń jest dominującym kolorem. Taki zapis jest niezwykle ważny w branży poligraficznej, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest kluczowe dla jakości druku. W praktyce, gdy projektant przygotowuje grafikę do druku, musi uwzględnić te wartości, aby zapewnić oczekiwany efekt wizualny na końcowym produkcie. Przykładowo, zastosowanie głębokiej czerni w projektowaniu materiałów reklamowych, takich jak plakaty czy broszury, pozwala na uzyskanie kontrastu i głębi, które przyciągają wzrok odbiorców, a także na efektywne przedstawienie tekstu na tle kolorowym.

Pytanie 23

Aby zredukować efekt mory, kąty rastra dla kolorów w modelu CMYK zwykle różnią się o

A. 20°

B. 45°

C. 30°

D. 10°

Wybór niewłaściwych kątów rastra może prowadzić do powstawania mory, co jest szczególnie problematyczne w druku kolorowym. Kąty rastra dla różnych kolorów w technice CMYK muszą być starannie dobrane, aby uniknąć sytuacji, w której rastry nakładają się w sposób, który wywołuje interferencje optyczne. Odpowiedzi sugerujące kąty takie jak 20°, 45° czy 10° są niepoprawne, ponieważ nie odpowiadają standardowym praktykom w branży. Zastosowanie 20° na przykład, nie zapewnia wystarczającego rozróżnienia pomiędzy rastrami, co sprzyja powstawaniu wzorów mory na wydrukach. Z kolei kąt 45° jest często używany w różnych kontekstach, ale w przypadku druku CMYK nie jest to standardowa praktyka, ponieważ nie tworzy tak skutecznego rozdzielenia rastra jak 30°. Wybór kąta 10° jest również niewłaściwy, ponieważ jest zbyt bliski do siebie dla innych kątów, co może prowadzić do problemów z jakością. Takie błędne podejście może wynikać z niedostatecznego zrozumienia zjawisk związanych z optyką oraz nieznajomości standardów branżowych, co prowadzi do nieefektywnego zniwelowania mory oraz obniżenia jakości finalnych wydruków. Dlatego ważne jest, aby przy opracowywaniu projektów graficznych i przygotowywaniu do druku, kierować się sprawdzonymi praktykami oraz zaleceniami specjalistów w dziedzinie druku.

Pytanie 24

Typ grafiki komputerowej, w którym linie proste, krzywe oraz skomplikowane kształty geometryczne są definiowane za pomocą równań matematycznych, to grafika

A. wektorowa i obiektowa

B. rastrowa i wektorowa

C. ruchoma i bitmapowa

D. interaktywna i rastrowa

Odpowiedź 'wektorowa i obiektowa' jest poprawna, ponieważ grafika wektorowa polega na opisywaniu obrazów za pomocą linii prostych, krzywych i złożonych figur geometrycznych, które są definiowane matematycznie. W przeciwieństwie do grafiki rastrowej, która składa się z pikseli, grafika wektorowa zachowuje jakość obrazu przy skalowaniu, co czyni ją idealną do tworzenia logo, ikon oraz ilustracji, które mogą być wyświetlane w różnych rozmiarach bez utraty ostrości. Techniki wykorzystywane w grafice wektorowej obejmują krzywe Béziera, które umożliwiają tworzenie płynnych kształtów i złożonych form. Grafika obiektowa, z kolei, odnosi się do modelowania obiektów 3D w przestrzeni, gdzie obiekty są definiowane przez ich właściwości i zachowania, co pozwala na realistyczne renderowanie i animację. Przykłady zastosowania grafiki wektorowej można znaleźć w aplikacjach takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW. W branży kreatywnej, grafika wektorowa jest często wykorzystywana do projektowania materiałów marketingowych, takich jak ulotki i plakaty, które wymagają wysokiej jakości wydruku.

Pytanie 25

Jakie oprogramowanie z pakietu Adobe pozwala na automatyczne zarządzanie zdjęciami oraz ich katalogowanie?

A. Bridge

B. Acrobat

C. Widget Browser

D. Media Encoder

Wybór Acrobat, Widget Browser czy Media Encoder jako odpowiedzi na pytanie o narzędzie do zarządzania zdjęciami i ich katalogowania może wynikać z nieporozumienia co do funkcji poszczególnych aplikacji z pakietu Adobe. Acrobat to program skoncentrowany na tworzeniu i edycji plików PDF, co sprawia, że nie posiada funkcji dedykowanych do zarządzania obrazami. Ponadto, nie jest przystosowany do katalogowania zdjęć, a jego główną rolą jest prezentacja i udostępnianie dokumentów. Widget Browser jest narzędziem stosowanym w kontekście programowania i tworzenia aplikacji, a nie do pracy z plikami multimedialnymi, co czyni go nieadekwatnym wyborem w kontekście tego pytania. Media Encoder z kolei jest dedykowany do kodowania i konwersji plików wideo i audio, a nie do zarządzania i katalogowania zdjęć. Często popełniane błędy polegają na myleniu funkcji tych programów i przeoczeniu ich specyficznych zastosowań. Warto zrozumieć, że skuteczne zarządzanie obrazami wymaga narzędzia, które oferuje dedykowane funkcje do organizacji, przeszukiwania i sortowania multimediów, co czyni Adobe Bridge jedynym odpowiednim rozwiązaniem w tej grupie.

Pytanie 26

Podczas tworzenia projektu graficznego, który ma być użyty do naświetlania form drukowych offsetowych, stosuje się nadruk elementów

A. wszystkich barw o nasyceniu koloru powyżej 50

B. przeznaczonych do lakierowania wybiórczego

C. koloru czarnego

D. o co najmniej dwóch składowych kolorystycznych

Odpowiedź, że nadruk w projekcie graficznym do naświetlania form drukowych offsetowych powinien być koloru czarnego, jest zgodna z powszechnie akceptowanymi standardami w branży poligraficznej. Kolor czarny stosuje się w procesie naświetlania nie tylko ze względu na jego doskonałe właściwości kryjące, ale również dlatego, że jest to kolor, który najłatwiej odwzorować w technologii druku offsetowego. W praktyce oznacza to, że czarny nadruk doskonale współgra z innymi kolorami, a także zapewnia odpowiedni kontrast, co jest kluczowe dla czytelności i estetyki końcowego produktu. Przykładowo, w projektach, gdzie wykorzystuje się czcionki lub elementy graficzne, czarny kolor zapewnia wyrazistość, co jest istotne w materiałach reklamowych czy publikacjach drukowanych. Dodatkowo, w procesie przygotowania do druku, czarny kolor może być używany jako kolor bazowy, który następnie podlega zadrukowi innymi kolorami według modelu CMYK, co znacząco ułatwia uzyskanie pożądanych efektów wizualnych.

Pytanie 27

Jaki rodzaj oprogramowania powinien być użyty, by przenieść maszynopis książki do formy edytowalnej oraz umożliwić dalsze skład i łamanie tekstu?

A. OCR

B. GCR

C. ACR

D. CCR

Niewłaściwe odpowiedzi odnoszą się do różnych rodzajów technologii, które nie są przystosowane do konwersji tekstów z maszynopisów na formę edytowalną. ACR (Automatyczne Rozpoznawanie Znaków) jest pojęciem ogólnym, które może mylić z OCR, ale w rzeczywistości odnosi się do bardziej zaawansowanych systemów, które mogą nie być dostosowane do konwersji tekstów drukowanych. GCR (Rozpoznawanie Znaków Graficznych) jest technologią wykorzystywaną do rozpoznawania i interpretacji symboli graficznych, a nie tekstu, co czyni ją nieodpowiednią w kontekście przetwarzania maszynopisu książki. CCR (Rozpoznawanie Znaków Kodu) ma z kolei zastosowanie w skanowaniu kodów kreskowych i QR, co nie ma nic wspólnego z konwersją dokumentów tekstowych. Powszechnym błędem jest mylenie różnych technologii związanych z przetwarzaniem obrazu, co prowadzi do nieporozumień w wyborze odpowiedniego narzędzia do konkretnego zadania. Kluczowe jest zrozumienie, że OCR jest specyficznie zaprojektowane do konwersji tekstów, co odróżnia je od innych technologii, które mają inne zastosowania. W przypadku przekształcania maszynopisów, należy korzystać z oprogramowania, które specjalizuje się w rozpoznawaniu znaków, a nie z narzędzi przeznaczonych do zadań niezgodnych z tym celem.

Pytanie 28

Zjawisko "paskowania druku", które pojawia się podczas drukowania w dużych formatach, można zminimalizować przez

A. zmniejszenie szybkości drukowania

B. zwiększenie wilgotności podłoża

C. zmianę używanych farb

D. obniżenie kontrastu druku

Zmniejszenie prędkości drukowania jest kluczowym aspektem w minimalizowaniu zjawiska paskowania druku w procesie drukowania wielkoformatowego. Paskowanie druku to problem, który pojawia się, gdy na wydrukowanej powierzchni występują widoczne pasy, co może negatywnie wpływać na jakość finalnego produktu. Zmniejszając prędkość drukowania, umożliwiamy głowicom drukującym bardziej precyzyjne dozowanie atramentu oraz lepsze mieszanie kolorów. Takie podejście pozwala na uzyskanie równomiernej aplikacji atramentu na podłożu, co jest istotne dla zachowania jednolitości kolorów i szczegółowości druku. W praktyce, wiele profesjonalnych drukarni zaleca dostosowanie prędkości w zależności od typu materiału oraz rodzaju wykorzystywanych farb. Dostosowanie parametrów drukowania zgodnie z zaleceniami producentów sprzętu i materiałów eksploatacyjnych, oraz przeprowadzanie regularnych testów jakości, są kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości druku. Warto również pamiętać, że w przypadku skomplikowanych grafik lub dużych powierzchni kolorowych, obniżenie prędkości to często najlepszy sposób na zminimalizowanie ryzyka wystąpienia paskowania, co potwierdzają liczne badania branżowe.

Pytanie 29

Która metoda drukowania nie jest wykorzystywana do produkcji płyt CD?

A. Sitodruk

B. Wklęsłodruk

C. Druk cyfrowy

D. Offset

Wklęsłodruk, znany też jako gravure, to technika druku, która nie nadaje się do produkcji płyt CD. Płyty CD zazwyczaj drukuje się technologiami takimi jak sitodruk, offset czy druk cyfrowy. Wklęsłodruk lepiej sprawdza się w dużych nakładach, głównie w przemyśle opakowaniowym. Używamy go do druku na różnych materiałach, jak folie czy papiery samoprzylepne, gdzie ważna jest jakość szczegółów. Jeśli chodzi o płyty CD, to druk musi być naprawdę precyzyjny i dostosowany do podłoża, dlatego techniki sitodruku, offsetu i druku cyfrowego są bardziej praktyczne. Na przykład, druk cyfrowy pozwala na personalizację projektów na każdej płycie, co jest super, zwłaszcza przy limitowanych edycjach albumów. Stąd wklęsłodruk nie wchodzi w grę w tej dziedzinie.

Pytanie 30

Wymiary początkowe plakatu to 483 mm x 683 mm, natomiast spad wynosi 3 mm. Jakie będą wymiary gotowego produktu?

A. 483 mm x 680 mm

B. 483 mm x 686 mm

C. 477 mm x 677 mm

D. 486 mm x 686 mm

Odpowiedź 477 mm x 677 mm jest poprawna, ponieważ aby obliczyć format gotowego wyrobu, musimy uwzględnić spad, który wynosi 3 mm z każdej strony. Oznacza to, że do szerokości i wysokości plakatu należy odjąć 6 mm (3 mm z każdej strony). W przypadku podanego formatu brutto plakatu 483 mm x 683 mm, obliczenia przedstawiają się następująco: 483 mm - 6 mm = 477 mm oraz 683 mm - 6 mm = 677 mm. Ostateczny format gotowego wyrobu wynosi 477 mm x 677 mm. W praktyce, uwzględnienie spadu jest kluczowe w procesie przygotowania grafiki do druku, ponieważ pozwala uniknąć niepożądanych białych krawędzi, które mogą pojawić się w wyniku niewłaściwego przycięcia. W branży poligraficznej standardem jest stosowanie spadów, aby zapewnić, że kolory i grafiki będą sięgały krawędzi gotowego produktu. Prawidłowe przygotowanie materiałów do druku zgodnie z takimi zasadami jest niezbędne dla jakości finalnego wyrobu oraz satysfakcji klienta.

Pytanie 31

Jaką właściwość ma podłoże formatu A0?

A. Dłuższy bok ma długość 1 m

B. Krótszy bok ma długość 1 m

C. Powierzchnia to 1 m2

D. Przekątna wynosi 1 m

Wszystkie podane odpowiedzi, poza właściwą, bazują na niepoprawnych interpretacjach charakterystyki formatu A0. Przekątna o długości 1 m jest złym podejściem, ponieważ nie oddaje rzeczywistych wymiarów papieru. W systemie A, format A0 nie jest definiowany przez długość przekątnej, ale przez konkretną powierzchnię i wymiary boków. Z kolei stwierdzenie, że krótszy bok ma długość 1 m, jest błędne. W formacie A0 krótszy bok wynosi 841 mm (około 0,841 m), co oznacza, że nie może być równy 1 m. Dłuższy bok w formacie A0 ma 1189 mm (około 1,189 m), co również podważa tezę o dłuższym boku wynoszącym 1 m. Mylnie rozpatrywana jest również powierzchnia, gdzie format A0 rzeczywiście ma powierzchnię 1 m², ale nie można jej utożsamiać z długościami boków. Takie zamieszanie w zrozumieniu formatu może prowadzić do znacznych błędów w praktycznych zastosowaniach, zwłaszcza w branży drukarskiej czy projektowej, gdzie precyzyjne wymiary mają kluczowe znaczenie dla jakości końcowego produktu. Dlatego istotna jest znajomość standardów takich jak ISO 216, aby unikać nieporozumień i błędów w zamówieniach oraz produkcji materiałów.

Pytanie 32

"Copyright" umieszcza się na stronie książki, która nazywana jest stroną

A. redakcyjną

B. tytułową

C. przytytułową

D. przedtytułową

Odpowiedź "redakcyjna" jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do strony, na której znajdują się informacje dotyczące praw autorskich, wydawcy i edytora. Strona redakcyjna książki zazwyczaj zawiera dane o prawach autorskich, nazwiska redaktorów, informacje o wydaniu oraz inne szczegóły dotyczące publikacji. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest konieczność umieszczania informacji o prawach autorskich na stronie redakcyjnej, aby chronić twórczość przed nieautoryzowanym wykorzystaniem. Zgodnie z międzynarodowymi standardami, takimi jak Berne Convention for the Protection of Literary and Artistic Works, każdy autor ma prawo do ochrony swoich dzieł, a umieszczanie stosownej informacji na stronie redakcyjnej jest jedną z praktyk, które wspierają to prawo. Warto zaznaczyć, że strona redakcyjna jest integralną częścią książki, gdyż nie tylko informuje czytelników o prawach, ale również łatwo identyfikuje źródło publikacji, co ma istotne znaczenie w kontekście badań i cytowania.

Pytanie 33

W kontekście cyfrowego przygotowania do druku, zalewki dla wektorowych elementów publikacji ustala się podczas

A. przygotowania tekstów w edytorze

B. obróbki bitmap

C. naświetlania formy drukowej

D. przygotowywania pliku postscriptowego

Odpowiedź dotycząca przygotowywania pliku postscriptowego jest prawidłowa, ponieważ to na etapie tworzenia plików PostScript definiuje się zalewki wektorowych elementów w publikacjach. Pliki te są standardem w prepressie i stanowią istotny krok w procesie przygotowania do druku. Zalewki, czyli obszary kolorów, które mają być nałożone na obiekty wektorowe, są precyzyjnie opisywane w kodzie PostScript, co pozwala na ich odpowiednie renderowanie podczas procesu druku. W praktyce, zastosowanie zalewki wpływa na jakość wydruku, a także na jego estetykę. Na przykład, w przypadku grafik wektorowych, takich jak logotypy, właściwe zdefiniowanie zalewki może zapobiec problemom z krawędziami i przejrzystością kolorów. Standardy branżowe, takie jak PDF/X, również opierają się na odpowiednim przygotowaniu plików PostScript w kontekście druku, co czyni tę wiedzę kluczową dla profesjonalistów zajmujących się grafiką i drukiem.

Pytanie 34

Który z podanych programów jest używany do przygotowywania broszury o charakterze tekstowym?

A. Microsoft Office Excel

B. Adobe InDesign

C. Corel Photo-Paint

D. Adobe Illustrator

Adobe InDesign jest profesjonalnym narzędziem stworzonym do składu i łamania tekstu, co czyni go idealnym wyborem do tworzenia broszur o charakterze tekstowym. Program ten oferuje zaawansowane opcje układania tekstu, takie jak style akapitów i znaków, co pozwala na łatwe zarządzanie formatowaniem w całej publikacji. Przykładem zastosowania InDesign może być projektowanie broszury reklamowej dla wydarzenia, gdzie istotne jest zachowanie spójności typograficznej oraz estetyki wizualnej. Użytkownicy mogą także korzystać z narzędzi do tworzenia siatek oraz rozkładania elementów graficznych, co usprawnia proces pracy i pozwala na tworzenie złożonych układów. InDesign wspiera również standardy branżowe, takie jak PDF/X, co zapewnia wysoką jakość druku. Dzięki integracji z innymi produktami Adobe, takimi jak Photoshop czy Illustrator, użytkownicy mogą łatwo importować grafikę i obrazy, co czyni InDesign wszechstronnym narzędziem do profesjonalnego składu publikacji.

Pytanie 35

Który program z zestawu Adobe umożliwia zautomatyzowane katalogowanie oraz zarządzanie zdjęciami?

A. Bridge

B. Flash

C. Media Encoder

D. Dreamweaver

Wybór odpowiedzi spośród programów takich jak Dreamweaver, Flash czy Media Encoder może prowadzić do nieporozumień dotyczących funkcji i zastosowań każdego z nich. Dreamweaver to narzędzie zaprojektowane do tworzenia i edytowania stron internetowych, w tym kodowania HTML, CSS oraz integracji z PHP. Jego głównym celem jest wsparcie w projektowaniu interfejsów oraz zarządzaniu treścią internetową, co nie ma związku z administrowaniem zdjęciami. Flash, z kolei, był wykorzystywany do tworzenia animacji oraz aplikacji internetowych, ale w kontekście zarządzania obrazami jest zupełnie nieadekwatny, a jego wsparcie technologiczne zostało zakończone. Media Encoder służy do konwersji plików multimedialnych oraz kodowania wideo, a jego funkcjonalności nie obejmują katalogowania zdjęć. Dlatego wybór tych programów do zadań związanych z organizowaniem fotografii jest błędny, ponieważ każdy z nich jest dedykowany innym zadaniom, co pokazuje, jak ważne jest rozumienie specyfiki każdego z narzędzi w kontekście ich przeznaczenia oraz funkcji. Właściwe podejście do wyboru narzędzia zależy od jego przeznaczenia, co jest kluczowe w pracy z mediami cyfrowymi.

Pytanie 36

Oblicz masę netto papieru w formacie B1 (700 x 1 000 mm) o gramaturze 135 g/m2, potrzebną do wydrukowania 8 000 materiałów w formacie B4?

A. 96,4 kg

B. 94,5 kg

C. 92,5 kg

D. 98,6 kg

Odpowiedź 94,5 kg jest prawidłowa, ponieważ do obliczenia masy netto papieru potrzebujemy znać powierzchnię wydruku oraz gramaturę papieru. Format B4 ma wymiary 250 x 353 mm, co daje 0,088 m2 na jeden arkusz. Przy 8000 akcydensach, całkowita powierzchnia potrzebnego papieru wynosi 8000 * 0,088 m2 = 704 m2. Następnie, przy gramaturze 135 g/m2, musimy pomnożyć tę powierzchnię przez gramaturę: 704 m2 * 135 g/m2 = 95040 g, co w przeliczeniu daje 95,04 kg. Jednak należy uwzględnić, że papier jest sprzedawany w formatach arkuszowych, a B1 ma wymiary 700 x 1000 mm, co daje 0,7 m2. Ostatecznie, aby uzyskać masę netto, należy obliczyć, ile arkuszy B1 potrzeba, co zmienia wyniki na 94,5 kg. Wiedza o gramaturze i formatach papieru jest kluczowa w branży poligraficznej, co pozwala na dokładne planowanie kosztów i materiałów.

Pytanie 37

Jakie są wymiary formatu A6?

A. 210 x 297 mm

B. 176 x 250 mm

C. 148 x 210 mm

D. 105 x 148 mm

Odpowiedź 105 x 148 mm jest zgodna z definicją formatu A6, który jest częścią międzynarodowego systemu formatów papieru ISO 216. Format A6 jest połową formatu A5, a A5 jest połową formatu A4, co oznacza, że każdorazowe dzielenie formatu na pół prowadzi do kolejnych rozmiarów w serii A. Przyjmuje się, że standardowe formaty papieru A są powszechnie stosowane w druku oraz biurach na całym świecie, co ułatwia ich zastosowanie w różnych projektach. Format A6 jest często używany do produkcji pocztówek, broszur oraz małych książek, co czyni go praktycznym wyborem w branży wydawniczej. Jego popularność wynika z optymalnych proporcji względem wielkości, co umożliwia efektywne wykorzystanie papieru w druku oraz łatwe przechowywanie. Dzięki takiej standaryzacji użytkownicy mogą mieć pewność, że każdy arkusz A6 będzie pasował do odpowiednich kopert i innych materiałów biurowych. Dodatkowo, stosowanie standardowych formatów sprzyja bardziej ekologicznym praktykom, ponieważ pozwala na minimalizację odpadów papierowych.

Pytanie 38

Jaką liczbę arkuszy trzeba uwzględnić jako 6% zapasu technologicznego, jeśli wiadomo, że do wydrukowania nakładu potrzebne jest 6 000 arkuszy?

A. 180 sztuk

B. 360 sztuk

C. 240 sztuk

D. 320 sztuk

Aby obliczyć naddatek technologiczny w wysokości 6% na wydrukowanie nakładu wynoszącego 6000 arkuszy, zastosujemy prostą formułę matematyczną. Należy najpierw obliczyć 6% z liczby 6000, co daje nam 360 arkuszy (6000 * 0,06 = 360). Naddatek technologiczny jest kluczowym elementem w procesie drukowania, ponieważ obejmuje straty materiałowe oraz ewentualne błędy w produkcji. W praktyce, zawsze należy uwzględniać taki naddatek, aby zapewnić, że końcowy nakład będzie kompletny, a także aby zminimalizować ryzyko braku wystarczającej ilości materiału. Dobrą praktyką w branży poligraficznej jest dodawanie naddatków do różnych procesów, takich jak cięcie czy sortowanie, aby mieć pewność, że nawet w przypadku nieprzewidzianych okoliczności, posiadamy wystarczającą ilość materiałów. Dlatego zaplanowanie i obliczenie naddatku technologicznego jest fundamentalne dla efektywności procesu produkcyjnego oraz jakości końcowego produktu.

Pytanie 39

Jakie oznaczenie jest właściwe dla formatu publikacji o wymiarach 250 x 350 mm?

A. B3

B. B4

C. A3

D. A4

Odpowiedzi A4, B3 oraz A3 są błędne z kilku powodów. Format A4, o wymiarach 210 x 297 mm, jest jednym z najbardziej popularnych formatów stosowanych w biurach i codziennych dokumentach. Jego rozmiar czyni go idealnym do druku standardowych arkuszy papieru, ale nie pasuje do wymiarów 250 x 350 mm, co czyni go niewłaściwym wyborem dla czasopisma o tak dużych wymiarach. Format B3, z wymiarami 250 x 353 mm, jest bliski, ale nadal nie jest odpowiedni, ponieważ różnica w wysokości sprawia, że nie spełnia wymogu podanego w pytaniu. Z kolei format A3, który ma wymiary 297 x 420 mm, jest znacznie większy niż wymagany format, co również wyklucza go z możliwości odpowiedzi. Wybór błędnych odpowiedzi często wynika z mylnego rozumienia różnic między formatami A i B, które różnią się nie tylko wymiarami, ale także przeznaczeniem. Standardy te są zaprojektowane w taki sposób, aby każde następne większe format miał dwukrotnie większą powierzchnię od swojego poprzednika w danej serii. Dlatego zrozumienie tych różnic oraz ich praktycznego zastosowania w branży jest kluczowe dla produkcji materiałów drukowanych o odpowiednich wymiarach.

Pytanie 40

Podaj wymiary brutto plakatu, gdy format netto wynosi A2, a spady mają długość 3 mm?

A. 426 x 600 mm

B. 423 x 597 mm

C. 297 x 420 mm

D. 600 x 847 mm

Odpowiedzi, które nie uwzględniają wartości spadów przy obliczaniu wymiarów brutto plakatu, mogą prowadzić do licznych problemów w procesie druku. Przykładowo, 600 x 847 mm znacznie przekracza wymiary formatu A2, co jest nieadekwatne do kontekstu pytania. Odpowiedź 423 x 597 mm jest również błędna, ponieważ nie uwzględnia odpowiednich spadów, a przy tym wymiary netto formatu A2 są inne. W przypadku 297 x 420 mm, mamy do czynienia z wymiarem formatu A3, który również nie odpowiada założonemu formatowi A2. Z kolei 426 x 600 mm, chociaż wydaje się bliskie, nie uwzględnia poprawnie obliczeń spadów, co prowadzi do nieprawidłowego wymiarowania. Typowym błędem jest ignorowanie konieczności dodania spadów do wymiarów netto, co w praktyce może prowadzić do problemów z przycinaniem i wykończeniem gotowego produktu. Osoby zajmujące się projektowaniem graficznym muszą znać zasady obliczania wymiarów brutto, aby uniknąć sytuacji, w których gotowy produkt nie spełnia wymagań jakościowych, co może skutkować dodatkowymi kosztami i czasem na korekty w produkcji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej