Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 19 maja 2025 11:51
Data zakończenia: 19 maja 2025 12:31

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jeżeli fotograf planuje realizację zdjęć katalogowych produktów na materiałach negatywowych przeznaczonych do światła żarowego, to asystent fotograficzny powinien przygotować oświetlenie

A. błyskowe, statywy oświetleniowe, blendę srebrną i złotą

B. halogenowe, statywy oświetleniowe, stół bezcieniowy

C. halogenowe, statywy oświetleniowe, blendę srebrną i złotą

D. błyskowe, statywy oświetleniowe, stół bezcieniowy

Odpowiedź dotycząca użycia lamp halogenowych, statywów oświetleniowych oraz stołu bezcieniowego jest prawidłowa, ponieważ lampy halogenowe emitują światło o ciepłej temperaturze barwowej, które jest idealne do fotografii katalogowej wykonywanej w warunkach oświetlenia żarowego. W przypadku materiałów negatywowych, które są wrażliwe na różne spektra światła, halogeny zapewniają stabilność kolorystyczną i głębię detali, co jest kluczowe w prezentacji produktów. Stół bezcieniowy z kolei umożliwia równomierne oświetlenie przedmiotów, eliminując niepożądane cienie, co jest istotne w przypadku fotografii produktów, gdzie detale muszą być wyraźnie widoczne. Użycie statywów oświetleniowych jest również niezbędne do stabilizacji źródeł światła, co pozwala na precyzyjne kontrolowanie kierunku i intensywności oświetlenia. Praktyczne przykłady zastosowania to m.in. sesje zdjęciowe odzieży, biżuterii czy elektroniki, gdzie jakość oświetlenia ma kluczowe znaczenie dla odbioru wizualnego. Właściwe przygotowanie sprzętu oświetleniowego zgodnie z powyższymi zasadami jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej.

Pytanie 2

W systemie E-TTL przedbłysk ma na celu

A. aktywowaniu funkcji redukcji efektu czerwonych oczu

B. nawigowaniu automatycznej ostrości w ciemnym otoczeniu

C. oceny energii błysku niezbędnej do odpowiedniego oświetlenia fotografowanego przedmiotu

D. usunięcia nadmiaru ładunku elektrycznego zgromadzonego na kondensatorach lampy błyskowej

W kontekście działania systemu E-TTL, niektóre z odpowiedzi mogą wprowadzać w błąd, prowadząc do nieporozumień w zakresie funkcji przedbłysku. Na przykład, stwierdzenie, że przedbłysk służy do uruchomienia funkcji redukcji czerwonych oczu, jest mylne. Redukcja czerwonych oczu jest zazwyczaj realizowana poprzez emitowanie serii krótkich błysków, co ma na celu zmniejszenie odblasku światła od siatkówki oka. Jednak nie jest to rola przedbłysku w technologii E-TTL, gdzie jego głównym zadaniem jest pomiar i dostosowanie energii błysku. Kolejny błąd polega na myleniu przedbłysku z funkcją automatycznej ostrości w ciemnym pomieszczeniu. Choć niektóre lampy błyskowe mogą posiadać dodatkowe funkcje, takie jak lampy pomocnicze do ustawiania ostrości, przedbłysk E-TTL nie jest bezpośrednio związany z tą funkcjonalnością. Wreszcie, błędne jest przekonanie, że przedbłysk jest używany do rozładowania nadmiernego ładunku elektrycznego na kondensatorach lampy. Proces ładowania i rozładowania kondensatorów to odrębne zagadnienie, które nie ma związku z pomiarem oświetlenia. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla pełnego wykorzystania potencjału technologii E-TTL oraz innych nowoczesnych rozwiązań w dziedzinie fotografii.

Pytanie 3

Aby uzyskać wydruk w formacie 10 x 15 cm przy rozdzielczości 300 dpi, zdjęcie o wymiarach 20 x 30 cm powinno być zeskanowane z minimalną rozdzielczością

A. 300 ppi

B. 75 ppi

C. 600 ppi

D. 150 ppi

Wybór rozdzielczości 75 ppi jest niewłaściwy, ponieważ ta wartość jest zbyt niska do uzyskania wydruku o wysokiej jakości. Przy tej rozdzielczości zdjęcie będzie miało zaledwie 600 x 900 pikseli, co zdecydowanie nie wystarczy, aby spełnić standardy druku w wysokiej rozdzielczości. Niska rozdzielczość prowadzi do utraty szczegółów oraz nieostrości, co jest szczególnie widoczne po wydruku, gdzie każdy detal jest bardziej zauważalny. Z kolei wybór 300 ppi jako minimalnej rozdzielczości skanowania jest błędny, ponieważ taka rozdzielczość nie uwzględnia rozmiaru skanowanego zdjęcia. Rozdzielczość skanowania powinna być odpowiednio dostosowana do wymagań wydruku, a rozdzielczość 300 ppi jest zarezerwowana dla wydruków z oryginalnych, wysokiej jakości zdjęć. Zastosowanie 600 ppi jest również przesadzone, ponieważ generuje pliki o ogromnych rozmiarach, co nie jest konieczne do druku w formacie 10 x 15 cm. Wybierając odpowiednią rozdzielczość skanowania, warto również zrozumieć, że rozdzielczość musi być zgodna z wymogami druku i nie powinna być ani zbyt niska, ani zbyt wysoka. Typowym błędem jest zatem nie przemyślenie relacji między rozmiarami obrazu a wymaganą rozdzielczością, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania zasobów i niezadowalających rezultatów w finalnym wydruku.

Pytanie 4

Technika Tethered Shooting w fotografii studyjnej oznacza

A. fotografowanie z wykorzystaniem wyzwalaczy czasowych

B. korzystanie ze statywów z głowicą umożliwiającą precyzyjny ruch w trzech osiach

C. podłączenie aparatu bezpośrednio do komputera w celu natychmiastowego przesyłania zdjęć

D. synchronizację wielu lamp studyjnych za pomocą systemu radiowego

Podłączanie aparatu do komputera w technice Tethered Shooting nie jest tożsame z innymi metodami, które mogą wydawać się podobne, ale mają zupełnie inne zastosowanie. Synchronizacja lamp studyjnych za pomocą systemu radiowego to technika, która pozwala na zdalne sterowanie oświetleniem, co jest przydatne w sytuacjach, gdy fotograf chce uzyskać różnorodne efekty świetlne bez potrzeby manualnego dostosowywania każdej lampy. Jednak nie zapewnia ona możliwości bezpośredniego podglądania i przesyłania zdjęć, co jest kluczowe w Tethered Shooting. Korzystanie ze statywów z głowicą umożliwiającą precyzyjny ruch w trzech osiach, choć niezwykle przydatne, dotyczy głównie stabilizacji i precyzji w ustawieniu aparatu, a nie interakcji z komputerem. Z drugiej strony, fotografowanie z wykorzystaniem wyzwalaczy czasowych to zupełnie inna kwestia, mylona często z Tethered Shooting. Wyzwalacze czasowe służą do automatyzacji robienia zdjęć w określonych odstępach, co nie wiąże się z natychmiastowym przesyłaniem obrazów na komputer. Warto zrozumieć, że każda z tych technik ma swoje miejsce w fotografii, jednak tylko Tethered Shooting łączy aparat i komputer w sposób, który wpływa na sposób pracy fotografa i jakość końcowego produktu.

Pytanie 5

Stała ogniskowa obiektywu standardowego dla aparatu pełnoklatkowego wynosi

A. 35 mm

B. 24 mm

C. 80 mm

D. 50 mm

Stała ogniskowa obiektywu standardowego dla aparatu pełnoklatkowego wynosi 50 mm, co czyni go najczęściej używanym obiektywem w fotografii. Jest to wartość, która odpowiada długości ogniskowej, przy której kąt widzenia zbliżony jest do kątów widzenia ludzkiego oka. Dzięki temu zdjęcia wykonane przy użyciu obiektywu 50 mm mają naturalny i realistyczny wygląd. W praktyce obiektyw ten jest wszechstronny, idealny do portretów, zdjęć ulicznych oraz fotografii codziennych. Oferuje on płytką głębię ostrości, co pozwala na ładne rozmycie tła, a także świetnie sprawdza się w słabym oświetleniu, ze względu na dużą maksymalną przysłonę. Warto wspomnieć, że obiektywy 50 mm są często stosowane jako tzw. "obiektywy podstawowe" w zestawie fotograficznym, ponieważ są zarówno przystępne cenowo, jak i wysokiej jakości. Z perspektywy standardów branżowych, 50 mm jest uważany za klasę obiektywów, które zaczynają edukację w zakresie optyki fotograficznej.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Podczas kopiowania metodą subtraktywną z negatywu kolorowego na papier fotograficzny barwny wykorzystano korekcję 70 00 30, co spowodowało, że próbna kopia miała dominującą barwę żółtą. W jaki sposób można zlikwidować tę dominację, stosując filtr?

A. purpurowy o większej gęstości

B. żółty o większej gęstości

C. niebieskozielony o mniejszej gęstości

D. żółty i purpurowy o mniejszej gęstości

Zastosowanie innych filtrów, takich jak purpurowy o większej gęstości, czy niebieskozielony o mniejszej gęstości, nie przyniesie oczekiwanych rezultatów w kontekście eliminacji dominującego żółtego koloru. Purpurowy filtr absorbuje zielone światło, co może jedynie nasilić odczucie żółtej dominacji, ponieważ żółty składa się z czerwonego i zielonego, a dodanie purpury nie rozwiązuje problemu, a wręcz może go pogłębić. Niebieskozielony filtr, choć teoretycznie mógłby zneutralizować niektóre odcienie, w praktyce w przypadku dominującej żółtej barwy jego działanie byłoby znacznie mniej efektywne, ponieważ nie jest w stanie w wystarczającym stopniu pochłonąć żółtych tonów. Ponadto, zastosowanie filtrów o mniejszej gęstości może prowadzić do braku efektywności w procesie korekcji kolorów, co jest sprzeczne z zasadami skutecznej obróbki fotograficznej. Typowym błędem w takim podejściu jest niedocenienie efektywności filtrów kolorowych, które powinny być stosowane w odpowiedniej gęstości, aby mogły skutecznie neutralizować dominujące kolory. W praktyce, niewłaściwy dobór filtrów prowadzi do nieadekwatnych rezultatów i może znacząco wpłynąć na jakość końcowego produktu, co jest nieakceptowalne w profesjonalnym kontekście fotograficznym. Zatem kluczowe jest zrozumienie, że w przypadku dominujących kolorów zawsze należy stosować filtry o odpowiedniej gęstości, aby uzyskać pożądane efekty.

Pytanie 8

Jaki akronim dotyczy standardu kart pamięci?

A. HDD

B. SD

C. FDD

D. PC

Akronim SD odnosi się do standardu kart pamięci Secure Digital, który został wprowadzony w 1999 roku i zyskał ogromną popularność w różnych urządzeniach elektronicznych, takich jak aparaty fotograficzne, smartfony, tablety oraz odtwarzacze multimedialne. Karty SD oferują różne pojemności, w tym SD, SDHC (High Capacity) i SDXC (eXtended Capacity), które umożliwiają przechowywanie od kilku megabajtów do nawet 2 terabajtów danych. Karty te charakteryzują się wysoką prędkością transferu danych, co czyni je idealnymi do przechowywania plików multimedialnych, takich jak zdjęcia o wysokiej rozdzielczości oraz filmy w jakości 4K. Dodatkowo standard SD definiuje również różne klasy szybkości, co pozwala użytkownikom na dobór odpowiednich kart do ich specyficznych potrzeb, na przykład do nagrywania wideo lub sportów akcji. Jest to kluczowe w kontekście nowoczesnych zastosowań, gdzie wydajność sprzętu ma bezpośredni wpływ na jakość zarejestrowanych materiałów.

Pytanie 9

Kiedy wykonujemy fotografie w pomieszczeniach, w jakim celu stosuje się odbicie światła od sufitu za pomocą lampy błyskowej?

A. by przyciemnić cienie w obiektach znajdujących się we wnętrzu.

B. w celu modyfikacji temperatury barwowej dostępnych źródeł światła.

C. aby wyrównać kontrast oświetlenia naturalnego.

D. żeby zwiększyć kontrast oświetlenia fotografowanej sceny.

Odbijanie światła lampy błyskowej od sufitu to technika, która ma na celu wyrównanie kontrastu oświetlenia zastanego, co jest szczególnie istotne w fotografii wnętrz. W praktyce, gdy wykonujemy zdjęcia w pomieszczeniach, często spotykamy się z nierównomiernym oświetleniem, gdzie niektóre obszary są zbyt jasne, a inne zbyt ciemne. Odbicie światła od sufitu pomaga zmiękczyć i rozproszyć światło, co przyczynia się do bardziej naturalnego i harmonijnego wyglądu zdjęcia. Ta technika jest szczególnie cenna, gdy fotografujemy w pomieszczeniach z dużymi oknami, gdzie światło zewnętrzne może tworzyć mocne kontrasty. Dobrą praktyką jest stosowanie jasnych, matowych sufitów, które lepiej odbijają światło, w przeciwieństwie do sufitów ciemnych, które mogą pochłaniać światło. W rezultacie, zdjęcia z taką techniką oświetleniową mają bardziej jednolity wygląd, co jest pożądane w profesjonalnej fotografii wnętrz. Warto również pamiętać, że użycie lampy błyskowej w ten sposób pozwala na uzyskanie lepszej jakości kolorów, ponieważ naturalne światło i sztuczne oświetlenie są lepiej zharmonizowane.

Pytanie 10

Jaki rodzaj planu zdjęciowego przedstawia postać ludzką od wysokości nieco powyżej kolan do tuż nad głową?

A. Cały.

B. Ogromny.

C. Zbliżony.

D. Amerykański

Odpowiedź 'Amerykański' jest poprawna, ponieważ ten rodzaj planu zdjęciowego, znany również jako plan amerykański, obejmuje postać ludzką od wysokości nieco powyżej kolan do miejsca tuż nad głową. Jest to popularny format w filmie oraz telewizji, ponieważ umożliwia uchwycenie zarówno gestów oraz mimiki postaci, jak i ich otoczenia. W praktyce plan amerykański jest często stosowany w scenach dialogowych, gdzie ważne jest, aby widzowie mogli zobaczyć zarówno wyraz twarzy aktora, jak i reakcje innych postaci. Dobrą praktyką jest umieszczenie kamery na wysokości wzroku, co pozwala na naturalne przedstawienie interakcji między postaciami. Użycie tego planu jest zgodne z zasadami kompozycji i kadrowania w sztuce filmowej, co wspiera narrację wizualną. Pozwala również na uzyskanie dynamiki w scenach akcji, co jest istotne w kontekście produkcji filmowych i telewizyjnych.

Pytanie 11

Jakie zadanie wiąże się z przygotowaniem fotografii do druku?

A. Konfiguracja trybu kwadrychromii

B. Redukcja głębi bitowej obrazu cyfrowego oraz zarchiwizowanie pliku graficznego z użyciem algorytmu kompresji stratnej

C. Wybór trybu koloru indeksowanego oraz rozdzielczości 72 ppi

D. Dostosowanie rozmiaru obrazu cyfrowego do formatu papieru fotograficznego

Dopasowanie wielkości obrazu cyfrowego do rozmiaru papieru fotograficznego jest kluczowym krokiem w procesie przygotowania zdjęcia do wydruku. Odpowiednie ustawienie wymiarów obrazu zapewnia, że drukowane zdjęcie będzie miało pożądany format i nie straci na jakości ani na kompozycji. W praktyce, jeśli obraz jest zbyt mały, wydruk może ujawnić pikselację, co negatywnie wpływa na odbiór wizualny. Z drugiej strony, zbyt duża wielkość obrazu może prowadzić do niepożądanych przycięć lub deformacji. Profesjonalne podejście zakłada także, że przed przystąpieniem do wydruku należy rozważyć różnorodne formaty papieru, takie jak A4, A3 czy papier fotograficzny o specyficznych wymiarach, a także uwzględnić marginesy i przestrzeń na ewentualne ramki. Warto również zwrócić uwagę na ustawienia DPI (punktów na cal), które powinny wynosić przynajmniej 300 ppi dla zdjęć o wysokiej jakości. Standardy te są przyjęte w branży fotograficznej, co zapewnia optymalne rezultaty podczas druku.

Pytanie 12

W jakim formacie powinien być zapisany zeskanowany obraz, aby mógł być poddany dalszej obróbce?

A. JPEG

B. TIFF

C. RAW

D. PDF

Wybierając inne formaty, można napotkać liczne ograniczenia, które czynią je nieodpowiednimi do dalszej obróbki skanowanych obrazów. JPEG, chociaż popularny ze względu na korzystną kompresję, jest formatem stratnym. Oznacza to, że podczas zapisu plików w tym formacie dochodzi do utraty danych, co może znacząco wpłynąć na jakość obrazu, zwłaszcza w przypadku wielokrotnej edycji. Kompresja stosowana w JPEG może prowadzić do pojawienia się artefaktów, co czyni go mało użytecznym w profesjonalnych zastosowaniach, gdzie każda jakość detalu ma znaczenie. PDF, choć przydatny do dokumentacji i prezentacji, nie jest idealnym formatem do przechowywania obrazów do edycji, ponieważ może ograniczać dostęp do oryginalnych danych graficznych, a także nie zapewnia optymalnej jakości kolorów. Natomiast RAW, mimo że jest formatem bezstratnym, zazwyczaj wymaga specjalistycznego oprogramowania do obróbki i nie jest powszechnie używany w przypadkach skanowania dokumentów. Użycie niewłaściwego formatu może prowadzić do problemów z jakością, utratą szczegółów oraz ograniczonymi możliwościami edycyjnymi, co stanowi istotne błędne podejście w kontekście efektywnej obróbki skanowanych materiałów.

Pytanie 13

Aby uzyskać równomierne i poprawiające wygląd oświetlenie twarzy modelki podczas sesji zdjęciowej w studio, co należy wykorzystać?

A. softbox i blendy

B. soczewkę Fresnela

C. stożkowy tubus

D. wrota

Softbox i blendy są niezwykle skutecznymi narzędziami do uzyskania równomiernego i przyjemnego oświetlenia w fotografii studyjnej. Softbox działa poprzez rozproszenie światła, co eliminuje ostre cienie i tworzy delikatne, naturalnie wyglądające oświetlenie, które jest szczególnie korzystne dla portretów. Użycie blendy pomaga odbić światło i skierować je w odpowiednie miejsca, co pozwala na dodatkowe modelowanie światła oraz podkreślenie rysów twarzy modelki. Dobrze ustawione blendy mogą również zredukować kontrasty i dostosować temperaturę barwową światła, co jest kluczowe w kontekście zachowania naturalnych tonów skóry. W praktyce, aby uzyskać optymalne rezultaty, warto umieścić softbox pod kątem 45 stopni w stosunku do modelki, a blendy używać na przeciwnym boku, co pomoże zbalansować światło i cienie. Taka konfiguracja jest zalecana w branży, aby zapewnić wysoką jakość zdjęć, która spełnia standardy profesjonalnej fotografii portretowej.

Pytanie 14

Aby zwiększyć głębię ostrości w tych samych warunkach oświetleniowych, które są ustalone przez czas ekspozycji 1/125 s oraz wartość przysłony f/5,6, jakie parametry powinny być ustawione w aparacie?

A. 1/30 s i f/8

B. 1/60 s i f/8

C. 1/15 s i f/11

D. 1/250 s i f/4

Jak nie wyszło, to trzeba trochę pomyśleć o tym, jak zmiany w przysłonie i czasie naświetlania wpływają na zdjęcia. Na przykład, wybór przysłony f/4 to zły pomysł, bo to daje mniejszą głębię ostrości niż f/5,6. Mniejszy czas naświetlania, jak 1/30 s, może spowodować, że zdjęcie będzie poruszone, zwłaszcza przy długich ogniskowych, gdzie stabilność to klucz. A zmiana przysłony na f/11, jak ktoś sugerował, może też wprowadzać problemy, bo zjawisko dyfrakcji może pogorszyć ostrość. Wydaje się, że niektórzy myślą, że im większa przysłona, tym lepiej, ale to nie do końca prawda. Ważne jest, żeby pamiętać o równowadze między tymi parametrami oraz o świetle i obiektywie, których się używa. Dobrze mieć to na uwadze, bo to rzeczy, które mogą mieć duży wpływ na efekt końcowy.

Pytanie 15

Podczas robienia zdjęć portretowych w plenerze ustalono następujące parametry ekspozycji: wartość przysłony 8 oraz czas naświetlania 1/125 s. Jakie parametry ekspozycji powinny być zastosowane w tych warunkach oświetleniowych, aby uzyskać jak najmniejszą głębię ostrości obrazu?

A. f/4 i 1/250 s

B. f/4 i 1/125 s

C. f/5,6 i 1/125 s

D. f/5,6 i 1/250 s

Kiedy analizy dokonujemy na podstawie dostępnych opcji, istotne jest zrozumienie, jak różne ustawienia przysłony oraz czasu naświetlania wpływają na głębię ostrości. Przykłady f/4 i 1/250 s lub f/4 i 1/125 s oznaczają, że używamy większej wartości przysłony, co skutkuje mniejszym rozmyciem tła i większą głębią ostrości. Zastosowanie f/4 skutkuje szerszym otwarciem przysłony niż f/5,6, co w teorii zwiększa głębię ostrości, a nie ją zmniejsza, co jest sprzeczne z zamierzonym efektem w portretach. Ponadto, odpowiadając na pytanie, nie wystarczy jedynie skupić się na jednym parametrze. W przypadku odpowiedzi z f/5,6 i 1/125 s, czas naświetlania 1/125 s jest zbyt długi w kontekście użycia szerszej przysłony, co może prowadzić do prześwietlenia obrazu w jasnych warunkach oświetleniowych. Zatem, popełniając błąd w ocenie, można nie tylko wybrać niewłaściwą wartość przysłony, ale także nie dostosować czasu naświetlania w odpowiedni sposób, co może skutkować niepożądanym efektem na końcowym zdjęciu. Kluczowym aspektem jest tutaj umiejętność zrozumienia, jak różne wartości przysłony wpływają na obraz i jak dostosować je do warunków, by uzyskać zamierzony efekt artystyczny.

Pytanie 16

Wskaż elementy dodatkowe do lamp studyjnych, które nie są przeznaczone do rozpraszania światła?

A. Strumiennica

B. Plaster miodu

C. Parasol

D. Soft Box

Soft Box, parasol i plaster miodu to akcesoria, które mają na celu rozpraszanie światła, co sprawia, że są często mylone z innymi elementami w systemie oświetleniowym. Soft Box działa na zasadzie rozpraszania światła poprzez dużą powierzchnię, co pozwala na uzyskanie miękkiego i równomiernego oświetlenia, idealnego do portretów czy fotografii produktowej. Parasol również pełni podobną funkcję, ale jego konstrukcja umożliwia dalsze rozpraszanie światła, a także zwiększa jego zasięg. Plaster miodu to akcesorium, które może być używane w połączeniu z lampami studyjnymi, aby kontrolować rozpraszanie i kierunek światła, ale wciąż jest narzędziem, które współpracuje z rozpraszaniem, a nie jego eliminacją. Mylenie tych akcesoriów z strumiennicą wynika z nieporozumienia dotyczącego ich zastosowania. Kluczem do prawidłowego wykorzystania oświetlenia w fotografii czy filmie jest zrozumienie różnicy między akcesoriami rozpraszającymi a tymi, które skupiają światło. Właściwe dobranie narzędzi do konkretnych zadań oświetleniowych jest fundamentem profesjonalnego podejścia, co podkreśla istotność edukacji w tym zakresie. Ostatecznie, nieprawidłowe przypisanie roli strumiennicy do grupy akcesoriów rozpraszających może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania źródeł światła i ograniczonej kreatywności w pracy z obrazem.

Pytanie 17

Obiektyw, którego ogniskowa jest znacznie dłuższa niż przekątna matrycy, a kąt widzenia jest mniejszy od zakresu widzenia ludzkiego oka, nazywamy obiektywem

A. standardowym

B. zmiennoogniskowym

C. wąskokątnym

D. szerokokątnym

Obiektyw standardowy, choć powszechnie wykorzystywany w fotografii, ma długość ogniskowej, która jest zbliżona do przekątnej matrycy, co skutkuje kątem widzenia bliskim kątowi widzenia ludzkiego oka. Wybór nieodpowiedniego obiektywu, jak standardowy, w sytuacjach wymagających zbliżenia, może prowadzić do słabej jakości obrazu oraz zniekształceń. Z kolei obiektywy szerokokątne charakteryzują się krótką ogniskową, co pozwala na uchwycenie szerokiego kąta widzenia, ale nie nadają się do szczegółowego uchwycenia odległych obiektów. W praktyce, użycie obiektywu szerokokątnego w fotografii makro lub portretowej może prowadzić do zniekształceń i niekorzystnych efektów wizualnych. Obiektywy zmiennoogniskowe, chociaż funkcjonalne, nie są również odpowiednie do zadania, które wymaga obiektywu wąskokątnego, ponieważ ich konstrukcja pozwala na zmianę ogniskowej w szerszym zakresie, co wpływa na kąt widzenia. Wybór odpowiedniego obiektywu jest kluczowy w fotografii; zrozumienie tych różnic pozwala uzyskać pożądane efekty artystyczne oraz techniczne w różnych dziedzinach fotografii.

Pytanie 18

Oświetlenie w stylu Rembrandta sugeruje, że na portrecie modela

A. na twarzy nie występują żadne cienie

B. obie strony twarzy są równomiernie oświetlone

C. widać cienie pod oczami

D. na policzku można dostrzec światło w kształcie trójkąta

Oświetlenie rembrandtowskie to technika oświetleniowa, która charakteryzuje się tworzeniem na twarzy modela charakterystycznego trójkątnego obszaru światła, zazwyczaj na policzku. To oświetlenie uzyskuje się poprzez umieszczenie źródła światła pod kątem około 45 stopni względem modela, co pozwala na uzyskanie głębi i wymiaru w portrecie. Dobrą praktyką w fotografii portretowej jest stosowanie tej techniki do podkreślenia rysów twarzy oraz nadania jej bardziej dramatycznego wyglądu. Oświetlenie rembrandtowskie jest często stosowane w fotografii studyjnej, jak również w warunkach naturalnych, gdzie można wykorzystać światło słoneczne. Zastosowanie tej techniki daje wrażenie trójwymiarowości i jest zgodne z zasadami klasycznej kompozycji, które podkreślają walory estetyczne portretu. Przykłady zastosowania można zobaczyć w pracach takich artystów jak Rembrandt van Rijn, po którym technika ta została nazwana, ale również w nowoczesnej fotografii, gdzie jest ceniona za swoje walory estetyczne oraz emocjonalne.

Pytanie 19

Metoda, która polega na częściowym lub całkowitym przekształceniu obrazu negatywnego w pozytywowy na skutek intensywnego i krótkiego naświetlenia, nosi nazwę

A. solaryzacja

B. guma

C. cyjanotypia

D. bromolej

Solaryzacja to taka ciekawa technika w fotografii, która pozwala na trochę odwrócenie obrazu negatywowego, żeby uzyskać pozytywowy. Działa to dzięki intensywnemu, choć krótkotrwałemu naświetleniu. W praktyce jest często używana w artystycznej fotografii, bo pozwala na osiąganie naprawdę nieprzewidywalnych efektów wizualnych. Z tego, co widziałem, to w XX wieku ta technika była bardzo popularna wśród fotografów awangardowych, którzy chcieli pokazać coś nowego i oryginalnego. Na przykład w portretach solaryzacja może dać super kontrasty i ciekawe tekstury, co nadaje głębi i dramatyzmu. Generalnie rzecz biorąc, solaryzacja to narzędzie do tworzenia unikalnych dzieł, które naprawdę mogą wyróżniać się w portfolio artysty czy na wystawach. Ale trzeba pamiętać, że z nią trzeba uważać, bo jak za mocno naświetlisz, to efekty mogą być zupełnie inne, niż przewidywałeś, więc lepiej się trochę zastanowić przed używaniem tej techniki.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Określ minimalną ilość ujęć tego samego obiektu, koniecznych do wykonania fotografii w technice High Dynamic Range.

A. 0÷2 ujęć

B. 4÷5 ujęć

C. 5÷6 ujęć

D. 2÷3 ujęć

Odpowiedzi sugerujące, że do wykonania zdjęcia w technice High Dynamic Range wystarczy 0÷2 ujęć lub 4÷5 ujęć, są błędne, ponieważ nie uwzględniają podstawowych zasad działania tej techniki. W przypadku HDR, kluczowym elementem jest uchwycenie różnorodnych zakresów tonalnych, co jest niemożliwe przy tak ograniczonej liczbie ujęć. Wybierając 0÷2 ujęcia, zakładamy, że jedno zdjęcie może zaspokoić wszystkie potrzeby tonalne, co jest rzadko możliwe w praktyce, zwłaszcza w scenach z dużym kontrastem. Z kolei odpowiedź 4÷5 ujęć, choć zbliża się do rzeczywistości, jest nadmierna i nieefektywna. W większości przypadków, wystarczą dwa do trzech zdjęć, aby uzyskać jakość, która w pełni wykorzystuje technologię HDR. Typowe błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami mogą wynikać z braku zrozumienia, jak istotne jest uchwycenie różnych detali w różnych warunkach oświetleniowych. Osoby, które uważają, że jedno zdjęcie wystarczy, mogą mylić HDR z podstawowym programowaniem ekspozycji, co prowadzi do nieporozumień co do celów, jakie stawia sobie technika HDR, której istotą jest uzyskanie harmonijnego połączenia tonalnego poprzez odpowiednie zestawienie kilku zdjęć.

Pytanie 22

Jakiego koloru tło powinno być użyte, aby osiągnąć maksymalną różnicę w jasności na kolorowym obrazie między tłem a fotografowanym czerwonym jabłkiem?

A. Niebieskie

B. Białe

C. Purpurowe

D. Zielone

Zielone tło, mimo że może wydawać się atrakcyjne, nie jest najlepszym wyborem do uzyskania wyraźnej różnicy jasności. W przypadku czerwonego jabłka, zielony kolor znajduje się blisko spektrum czerwieni, co prowadzi do efektu zmniejszonego kontrastu. Kolor zielony, będąc komplementarnym do czerwonego, powoduje, że czerwony obiekt traci na intensywności, przez co może wydawać się mniej wyraźny. Purpurowe tło również nie jest optymalne, ponieważ purpura jest kolorem o dużej długości fali, co sprawia, że kontrast z czerwonym jabłkiem nie jest wystarczający, a efekt wizualny może być nieco przytłumiony. Podobnie, niebieskie tło, chociaż różni się od czerwonego, nie zapewnia wystarczającej jasności, ponieważ niebieski i czerwony są kolorami o niższej jasności, co prowadzi do ich zbliżenia w percepcji. W rzeczywistości, nieoptymalny wybór tła może skutkować rozmyciem szczegółów oraz utratą głębi obrazu, co jest częstym problemem w fotografii, gdy nie zwraca się uwagi na zasady kontrastu kolorystycznego. W kontekście praktycznych zastosowań, ważne jest, aby zwracać uwagę na korespondencje kolorystyczne, ponieważ mogą one znacząco wpłynąć na odbiór wizualny i komunikację wizualną, co jest kluczowe w marketingu i designie.

Pytanie 23

Układ RGBW w najnowszych matrycach cyfrowych oznacza

A. ustawienie filtrów RGB w układzie warstwowym

B. dodanie białego subpiksela do standardowego układu RGB

C. zastosowanie wzmocnienia sygnału RGB o Wave-function

D. zmianę kolejności rejestracji kolorów na RGB-Warm

Układ RGBW jest nowoczesnym rozwiązaniem stosowanym w matrycach cyfrowych, które polega na dodaniu białego subpiksela do tradycyjnego układu RGB, składającego się z czerwonego, zielonego i niebieskiego koloru. Wprowadzenie białego subpiksela ma na celu poprawę jakości obrazu oraz efektywności energetycznej. Dzięki dodatkowej białej diodzie, możliwe jest uzyskanie jaśniejszych i bardziej zróżnicowanych odcieni bieli, co jest szczególnie istotne w kontekście wyświetlaczy LED i OLED. Efektem takiego rozwiązania jest zwiększona wydajność wyświetlania jasnych obrazów, co przekłada się na oszczędności energii, ponieważ białe subpiksele mogą być używane zamiast mieszania kolorów RGB dla uzyskania jaśniejszego światła. Przy projektowaniu nowoczesnych ekranów, taki układ zyskuje na znaczeniu, szczególnie w kontekście standardów HDR (High Dynamic Range), gdzie odwzorowanie szczegółów w jasnych partiach obrazu jest kluczowe. W praktyce, wiele telewizorów i monitorów wykorzystuje ten układ, aby oferować lepszą jakość obrazu i bardziej naturalne kolory.

Pytanie 24

Narzędzie "Content-Aware Fill" w programie Adobe Photoshop służy do

A. zamiany kolorów w wybranych obszarach obrazu

B. automatycznej korekcji balansu bieli w całym obrazie

C. inteligentnego wypełniania zaznaczonych obszarów na podstawie otaczającej zawartości

D. wykrywania i usuwania szumów cyfrowych

Właściwie zrozumienie różnych narzędzi w Adobe Photoshop jest kluczowe dla efektywnej pracy z obrazami. Niepoprawne odpowiedzi wskazują na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji poszczególnych narzędzi. Na przykład, automatyczna korekcja balansu bieli w całym obrazie, co mogłoby sugerować jedna z odpowiedzi, nie ma nic wspólnego z "Content-Aware Fill". Balans bieli dotyczy właściwego odwzorowania kolorów w różnych warunkach oświetleniowych i jest realizowany za pomocą narzędzi takich jak "Adjustments". Warto zauważyć, że balans bieli to kluczowy element w edycji zdjęć, ale nie ma on związku z wypełnianiem obszarów, co jest główną funkcją analizowanego narzędzia. Innym błędnym podejściem jest wykrywanie i usuwanie szumów cyfrowych, co również nie jest domeną "Content-Aware Fill". Szumy często są naturalnymi artefaktami w obrazach, zwłaszcza w słabym oświetleniu, i wymagają innych technik, jak na przykład użycie narzędzi do redukcji szumów. Przeciwdziałanie szumom jest istotne, ale powinno być realizowane na etapie obróbki, a nie poprzez wypełnianie obszarów. Ostatnia z odpowiedzi, dotycząca zamiany kolorów w wybranych obszarach obrazu, również przynależy do innego zestawu narzędzi, które są stosowane do modyfikacji kolorów, jak warstwy lub maski. Każda z tych funkcji ma swoje unikalne zastosowanie i zrozumienie ich przeznaczenia jest kluczowe dla skutecznej pracy z grafiką komputerową.

Pytanie 25

Do wykonania zdjęcia z efektem malowania światłem należy zastosować

A. długi czas naświetlania i statyw

B. krótki czas naświetlania i lampa błyskowa

C. bardzo krótki czas naświetlania i niskie ISO

D. średni czas naświetlania i silne oświetlenie

Zastosowanie krótkiego czasu naświetlania i lampy błyskowej do uzyskania efektu malowania światłem jest fundamentalnie nieprawidłowe. Krótkie czasy naświetlania, choć świetne do zatrzymywania ruchu, nie pozwalają na zarejestrowanie ruchu źródła światła w czasie, co jest kluczowe dla uzyskania efektu malowania światłem. Lampa błyskowa, będąc intensywnym i krótkotrwałym źródłem światła, nie może być użyta do malowania światłem, ponieważ jej błysk trwa zbyt krótko, by uchwycić zamierzony efekt. Użycie średniego czasu naświetlania i silnego oświetlenia również nie prowadzi do zamierzonego rezultatu. Silne światło w połączeniu z średnim czasem naświetlania może skutkować prześwietleniem obrazu, co całkowicie uniemożliwi rejestrację subtelnych detali świetlnych. Z kolei bardzo krótki czas naświetlania w połączeniu z niskim ISO jest równie nieefektywny, ponieważ nie umożliwia uzyskania wystarczającej ilości światła w obrazie, co prowadzi do ciemnych lub niedoświetlonych zdjęć. W fotografii kluczowe jest zrozumienie, jakie parametry wpływają na wynik końcowy, a niewłaściwe ustawienia mogą zniweczyć nawet najbardziej kreatywne pomysły.

Pytanie 26

Uzyskanie podkreślenia detalu obiektu za pomocą wąskiego, punktowego strumienia światła można osiągnąć stosując jako modyfikator oświetlenia

A. czaszy

B. stożkowego tubusu

C. dyfuzora

D. parasola

Użycie stożkowego tubusu jest naprawdę super do podkreślenia detali na obiektach. Dzięki niemu światło jest bardziej skupione i trafia dokładnie tam, gdzie ma. To oznacza, że możemy świetnie oświetlić rzeczy, które są istotne, jak tekstury czy jakieś drobne detale architektury, a nawet biżuterię. W praktyce, takie tubusy często zobaczysz w fotografii produktowej, podczas sesji portretowych i różnych artystycznych projektów, bo pozwalają na naprawdę kontrolowane oświetlenie. W branży to jest mega ważne, bo dobra jakość światła to klucz do sukcesu dla fotografów. Dlatego stożkowe tubusy są prawdziwym must-have w ich zestawach.

Pytanie 27

Aby poprawnie uchwycić detale w cieniach i światłach na zdjęciu, należy skorzystać z techniki łączenia kilku ekspozycji, znanej jako

A. HDR

B. ISO Bracketing

C. Timelapse

D. Cross-processing

ISO Bracketing polega na robieniu serii zdjęć z różnymi ustawieniami czułości ISO, co może wpływać na szum w zdjęciu, ale nie bezpośrednio na uchwycenie szczegółów w cieniach i światłach. Jest to technika, która bardziej nadaje się do testowania tego, jak różne wartości ISO wpływają na jakość zdjęcia, a nie do poprawy zakresu dynamicznego samego obrazu. Cross-processing to technika stosowana w fotografii analogowej, polegająca na wywoływaniu filmu w chemikaliach przeznaczonych dla innego rodzaju filmu. Daje to zazwyczaj nietypowe kolory i kontrasty, ale nie poprawia detali w cieniach i światłach w sposób, w jaki robi to HDR. W kontekście cyfrowym, jest to raczej kwestia postprodukcji, a nie balansowania ekspozycji. Timelapse to technika polegająca na robieniu serii zdjęć w regularnych odstępach czasu, które następnie są odtwarzane w szybszym tempie, by pokazać procesy zachodzące powoli, jak np. ruch chmur czy kwitnienie roślin. Nie ma ona związku z poprawą zakresu dynamicznego ani szczegółowością cieni i świateł na pojedynczym obrazie. Wykorzystanie Timelapse służy do innych celów kreatywnych i dokumentacyjnych niż poprawa jakości samego zdjęcia w zakresie dynamicznym.

Pytanie 28

Aby zredukować efekt zamglenia przy fotografowaniu pejzaży w technice czarno-białej, powinno się użyć filtru

A. polaryzacyjny

B. szary

C. niebieski

D. ciemnożółty

Stosowanie filtra szarego w celu zniwelowania efektu zamglenia jest niewłaściwym podejściem, ponieważ filtr szary nie wprowadza znaczących różnic w kolorze, a jego główną rolą jest równomierne przyciemnienie całej sceny. Nie wpływa on jednak na kontrast i nie pozwala na selektywne tłumienie niepożądanych długości fal światła, co jest kluczowe w przypadku zamglenia. Z kolei filtr niebieski jest używany do zwiększenia kontrastu nieba w zdjęciach kolorowych, ale w fotografii czarno-białej nie przynosi korzyści w kontekście zniwelowania zamglenia, ponieważ nie redukuje odcieni szarości w obszarach zamglonych. Natomiast filtr polaryzacyjny, mimo że może pomóc w redukcji odblasków i zwiększeniu nasycenia kolorów, nie jest skuteczny w eliminacji efektu zamglenia, gdyż działa na innej zasadzie, głównie na redukcji odblasków z powierzchni wody i szkła. W przypadku zamglenia kluczowe jest dobieranie filtrów, które mają wpływ na różnice w odcieniach szarości, co skutkuje uzyskaniem wyraźnych i kontrastowych zdjęć. Osoby, które nie są świadome działania tych filtrów, mogą wprowadzać w błąd i nie osiągać zamierzonego efektu w fotografii.

Pytanie 29

Jakie główne zalety ma technika fotografowania w formacie RAW?

A. szybszy zapis na karcie pamięci i automatyczna korekcja perspektywy

B. brak konieczności obróbki zdjęć i lepsze odwzorowanie kolorów

C. mniejszy rozmiar plików i automatyczna korekcja kolorów

D. większa elastyczność w postprodukcji i lepsze zachowanie szczegółów

Wybór niewłaściwych odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia specyfiki formatu RAW oraz porównania go z innymi formatami. Na przykład, mniejsze rozmiary plików są typowe dla formatów skompresowanych, takich jak JPEG, które są bardziej odpowiednie do szybkiego udostępniania i przechowywania, ale w zamian tracą jakość obrazu. Automatyczna korekcja kolorów również nie jest właściwą cechą RAW; fotografie w tym formacie zazwyczaj wymagają ręcznej obróbki, aby uzyskać satysfakcjonujący efekt końcowy. To właśnie w elastyczności edycji, a nie automatyzacji, tkwi siła RAW. Odpowiedź o szybszym zapisie na karcie pamięci jest myląca, gdyż pliki RAW z reguły są większe i wymagają więcej czasu na zapis. Z kolei automatyczna korekcja perspektywy, zastosowana w wielu programach graficznych, nie jest właściwością formatu RAW, lecz efektem postprodukcji. To zrozumienie kluczowych różnic między formatami oraz ich przeznaczeniem jest niezbędne dla fotografa, który chce maksymalnie wykorzystać możliwości swoich zdjęć. Wybierając format, warto kierować się specyfiką pracy i zamierzonym efektem końcowym, co pozwala uniknąć typowych błędów myślowych i wybierać odpowiednie narzędzia w oparciu o konkretne potrzeby.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

W profesjonalnej fotografii cyfrowej kalibracja obiektywu (lens calibration) służy do

A. zrównoważenia ekspozycji na brzegach kadru

B. dostosowania temperatury barwowej obiektywu do matrycy aparatu

C. skorygowania potencjalnych błędów front-focus lub back-focus systemu autofokusa

D. eliminacji aberracji sferycznej w obiektywach szerokokątnych

Kalibracja obiektywu jest kluczowym procesem w profesjonalnej fotografii cyfrowej, który pozwala na skorygowanie błędów autofokusa, takich jak front-focus i back-focus. Front-focus oznacza, że aparat ustawia ostrość przed planowanym obiektem, podczas gdy back-focus powoduje, że ostrość jest ustawiana za obiektem. Obie sytuacje mogą prowadzić do nieostrości zdjęć, co jest szczególnie niepożądane w przypadku zdjęć portretowych czy makro, gdzie precyzyjna ostrość jest kluczowa. Proces kalibracji polega na przeprowadzeniu testów z użyciem specjalnych narzędzi, takich jak tabele kalibracyjne, które pomagają określić, w jaki sposób aparat i obiektyw współpracują ze sobą. W praktyce, kalibracja może być realizowana zarówno w moim warsztacie, jak i w profesjonalnym serwisie. Warto pamiętać, że kalibracja obiektywu powinna być przeprowadzana regularnie, zwłaszcza po każdej zmianie obiektywu lub w przypadku podejrzenia problemów z autofokusem. Dbanie o ten aspekt pozwala na uzyskanie maksymalnej jakości zdjęć oraz wykorzystanie pełnego potencjału zarówno aparatu, jak i obiektywu.

Pytanie 32

Jaka jest minimalna odległość przedmiotowa (x) od fotografowanego obiektu, w której powinien być umieszczony aparat z obiektywem o ogniskowej f, aby uzyskany obraz optyczny był rzeczywisty, odwrócony oraz dwukrotnie pomniejszony?

A. x < f

B. x > 2f

C. x = 2f

D. x = f

Umieszczenie aparatu w odległości mniejszej niż ogniskowa, jak w przypadku x < f, prowadzi do powstania obrazu wirtualnego. Taki obraz nie jest widoczny na filmie czy matrycy aparatu, co czyni tę odpowiedź nieprawidłową. W przypadku odległości równej ogniskowej (x = f) również uzyskujemy obraz wirtualny, a nie rzeczywisty. Obiekt znajdujący się blisko ogniskowej jest trudny do uchwycenia w kontekście fotografii, ponieważ efekt końcowy jest nieodpowiedni dla standardowych zastosowań, takich jak portrety czy krajobrazy, gdzie wymagane są obrazy rzeczywiste. Z kolei, przy wyborze x = 2f obraz jest rzeczywiście uzyskiwany, ale nie jest pomniejszony; jest w skali 1:1, co nie spełnia wymagań dotyczących uzyskania obrazu dwukrotnie pomniejszonego. Typowym błędem w myśleniu jest mylenie odległości ogniskowej z odległością, w jakiej aparat powinien być umieszczony, co prowadzi do nieporozumień w zakresie podstawowych zasad optyki foto. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jak ogniskowa wpływa na powstawanie obrazu oraz odpowiednie dobranie odległości do celu fotografowania, co jest fundamentalne w profesjonalnej praktyce fotograficznej.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Jakim symbolem oznaczany jest w lustrzankach tryb robienia zdjęć z preselekcją przysłony?

A. A

B. P

C. Tv

D. M

Odpowiedź A jest prawidłowa, ponieważ oznacza tryb fotografowania z preselekcją przesłony (Aperture Priority) w lustrzankach. W tym trybie użytkownik ustawia wartość przesłony, a aparat automatycznie dobiera odpowiednią wartość czasu naświetlania, aby uzyskać prawidłową ekspozycję. Jest to szczególnie użyteczne w sytuacjach, gdzie chcemy kontrolować głębię ostrości zdjęcia, na przykład przy fotografowaniu portretów, gdzie często chcemy uzyskać efekt rozmytego tła. Umożliwia to artystyczne podejście do kompozycji zdjęcia oraz lepsze uwydatnienie tematu fotografii. Utrzymanie odpowiedniej przesłony jest kluczowe w wielu scenariuszach, takich jak krajobrazy czy fotografie makro, gdzie precyzyjna kontrola nad głębią ostrości pozwala uzyskać pożądany efekt wizualny. W praktyce, przestawienie aparatu na tryb A i odpowiednie ustawienie wartości f-stop, pozwala na dynamiczną i twórczą kontrolę nad zdjęciami.

Pytanie 35

Obrazy uzyskuje się poprzez naświetlenie obiektu promieniowaniem X w

A. makrografii

B. rentgenografii

C. mikrografii

D. spektrografii

Rentgenografia to technika obrazowania, która wykorzystuje promieniowanie X do uzyskiwania obrazów wnętrza obiektów lub ciał. W tej metodzie, promieniowanie X przenika przez obiekt i jest częściowo absorbowane, co prowadzi do powstania obrazu na detektorze. Rentgenografia ma szerokie zastosowanie w medycynie do diagnostyki chorób, jak również w przemyśle do inspekcji materiałów i struktur. Przykładem zastosowania rentgenografii medycznej jest wykonywanie zdjęć rentgenowskich w celu identyfikacji złamań kości lub wykrywania zmian patologicznych w tkankach. W przemyśle rentgenografia służy do wykrywania wad w materiałach, takich jak pęknięcia, wtrącenia czy korozja. Dzięki rozwojowi technologii cyfrowej, rentgenografia stała się bardziej precyzyjna i dostarcza lepszej jakości obrazów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w diagnostyce i inspekcji materiałowej.

Pytanie 36

Najnowszy standard kart pamięci CFexpress Type B oferuje maksymalną prędkość transferu do

A. 800 MB/s

B. 2000 MB/s

C. 5000 MB/s

D. 300 MB/s

CFexpress Type B to nowoczesny standard kart pamięci, który znacząco poprawia wydajność transferu danych. Oferuje maksymalną prędkość transferu do 2000 MB/s, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla profesjonalistów pracujących z dużymi plikami, takimi jak zdjęcia w wysokiej rozdzielczości czy filmy 4K i 8K. Dzięki tej prędkości, użytkownicy mogą szybko przesyłać dane z karty do komputera lub bezpośrednio do oprogramowania do edycji, co znacznie przyspiesza proces pracy. Karty CFexpress Type B są szczególnie popularne w branży filmowej oraz fotograficznej, gdzie szybkość i niezawodność są kluczowe. Warto również zwrócić uwagę, że standard ten wspiera protokoły NVMe, co dodatkowo zwiększa jego efektywność. Kiedy porównamy to z wcześniejszymi standardami, takimi jak CompactFlash czy SD, różnice w prędkości są znaczące, co czyni CFexpress Type B przyszłością w dziedzinie kart pamięci.

Pytanie 37

Charakterystycznym elementem oświetlenia przy użyciu światła miękko rysującego jest osiągnięcie efektu

A. małego kontrastu i delikatnego cienia

B. wyraźnego kontrastu i ostrych konturów cienia

C. wąskiego, intensywnego, wyraźnie zarysowanego cienia

D. mocnych, głębokich cieni oraz jasnych świateł

Oświetlenie, które ma mocny, głęboki cień i jasne światła, jak w jednym z błędnych wyborów, nie pasuje do opisu miękkiego oświetlenia. Takie światło, co generuje wyraźne kontrasty i ostre krawędzie, lepiej sprawdza się w technikach z użyciem lamp błyskowych bez żadnych modyfikacji. To może tworzyć wyraźne cienie i uwydatniać detale, co czasem działa w fotografii produktowej lub architektonicznej. Ale w portretach, gdzie chodzi o naturalność i delikatność, to nie jest za bardzo pożądane. Ostry cień może dawać nieprzyjemne efekty wizualne, a ostre cienie podkreślają niedoskonałości skóry. Dlatego tak ważne jest, by dobrze dobierać źródła światła i ich modyfikatory, żeby uzyskać zamierzony efekt. Warto znać te zasady, żeby unikać typowych błędów związanych z oświetleniem.

Pytanie 38

Jaki jest czas synchronizacji otwarcia migawki z lampą błyskową w studio?

A. 1/30 s

B. 1/500 s

C. 1/125 s

D. 1/1600 s

Czas synchronizacji otwarcia migawki z lampą błyskową studyjną wynoszący 1/125 s jest standardem w fotografii, który zapewnia optymalne warunki do uzyskania prawidłowego naświetlenia zdjęcia. W momencie, gdy migawka jest otwarta, lampa błyskowa emituje błysk światła, co pozwala na oświetlenie obiektu fotografowanego. Ustalony czas synchronizacji 1/125 s jest wynikiem obliczeń mających na celu maksymalizację efektywności lampy błyskowej, przy jednoczesnym minimalizowaniu ryzyka powstania niedoświetlonych lub prześwietlonych obszarów zdjęcia. W praktyce oznacza to, że w przypadku dłuższych czasów otwarcia migawki, takich jak 1/30 s czy 1/500 s, lampa błyskowa może nie zadziałać w pełni, co prowadzi do niewłaściwego naświetlenia. Użycie 1/1600 s skutkuje tym, że lampa błyskowa może nie zdążyć wyemitować światła w tym krótkim czasie, co skutkuje ciemnym zdjęciem. W studiu fotograficznym, gdzie oświetlenie jest kluczowe, przestrzeganie tego standardu pozwala na uzyskanie profesjonalnych rezultatów i jest powszechnie uznawane za najlepszą praktykę.

Pytanie 39

Aby wyostrzyć detale obrazu w programie Adobe Photoshop, należy użyć polecenia

A. Maska warstwy

B. Błyszczące krawędzie

C. Maska wyostrzająca

D. Posteryzacja krawędzi

Maska wyostrzająca to jedno z najskuteczniejszych narzędzi w programie Adobe Photoshop, które pozwala na zwiększenie ostrości obrazu poprzez poprawę kontrastu krawędzi. Wyostrzanie obrazu polega na wydobyciu detali, co jest kluczowe w przypadku zdjęć, które mają być publikowane lub drukowane. Proces ten opiera się na zwiększeniu różnicy pomiędzy pikselami o zbliżonych kolorach, co sprawia, że krawędzie stają się bardziej wyraźne. W praktyce, kiedy używasz maski wyostrzającej, możesz regulować parametry takie jak promień, ilość oraz próg, co pozwala na precyzyjne dostrojenie efektu do specyfiki danego obrazu. Przykładowo, w przypadku fotografii architektury, wyostrzanie może pomóc w uwydatnieniu szczegółów budynków i elementów konstrukcyjnych, co przyciąga uwagę widza. Ważne jest, aby pamiętać, że zbyt mocne wyostrzanie może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak powstawanie halo wokół krawędzi, dlatego istotne jest stosowanie tego narzędzia z rozwagą i w odpowiednich warunkach.

Pytanie 40

Najbardziej efektywną metodą usuwania kurzu z matrycy aparatu cyfrowego jest

A. użycie odkurzacza z małą końcówką do usunięcia największych cząstek

B. użycie sprężonego powietrza z puszki pod wysokim ciśnieniem

C. czyszczenie za pomocą specjalnych patyczków sensorowych i płynu do czyszczenia

D. przecieranie matrycy suchą szmatką z mikrofibry

Użycie sprężonego powietrza z puszki do czyszczenia matrycy jest pomysłem, który na pierwszy rzut oka może wydawać się efektywny, ale w rzeczywistości niesie ze sobą wiele ryzyk. Sprężone powietrze może wprowadzić cząsteczki wilgoci lub oleju, które są często obecne w takich produktach, a to może doprowadzić do poważnych uszkodzeń matrycy. Ponadto, siła powietrza może również spowodować, że drobne zanieczyszczenia zostaną wdmuchnięte głębiej w mechanizmy aparatu, co może skutkować jeszcze większymi problemami podczas pracy sprzętu. Takie podejście nie jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie konserwacji aparatów, które zalecają użycie narzędzi stworzonych specjalnie do tego celu. Przecieranie matrycy suchą szmatką z mikrofibry, choć wydaje się bezpieczne, może w rzeczywistości prowadzić do zarysowań, ponieważ każdy, nawet najdrobniejszy pyłek, może działać jak papier ścierny. Użycie odkurzacza z małą końcówką również nie jest zalecane, ponieważ odkurzacze mogą generować ładunki elektrostatyczne, co skutkuje przyciąganiem kurzu do matrycy. W zasadzie, czyszczenie matrycy powinno być przeprowadzane w sposób przemyślany i kontrolowany, z wykorzystaniem odpowiednich narzędzi i materiałów, by zachować kondycję sprzętu oraz zapewnić jakość zdjęć.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej