Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 19:31
  • Data zakończenia: 21 maja 2025 19:43

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Aby chronić systemy sieciowe przed zewnętrznymi atakami, należy zastosować

A. zapory sieciowej
B. protokół SSH
C. serwer DHCP
D. narzędzie do zarządzania połączeniami
Zapora sieciowa, czyli firewall, to mega ważny element w zabezpieczaniu sieci. Jej główna robota to monitorowanie i kontrolowanie, co właściwie się dzieje w ruchu sieciowym, zgodnie z ustalonymi zasadami. Dzięki niej możemy zablokować nieautoryzowane dostępy i odrzucać niebezpieczne połączenia. To znacznie zmniejsza ryzyko ataków hakerskich czy wirusów. Przykładem może być to, jak firma używa zapory na granicy swojej sieci, żeby chronić swoje zasoby przed zagrożeniami z Internetu. W praktyce zapory mogą być sprzętowe albo programowe, a ich ustawienia powinny być zgodne z najlepszymi praktykami w branży, jak zasada minimalnych uprawnień, co oznacza, że dostęp mają tylko ci, którzy naprawdę go potrzebują. Różne standardy, na przykład ISO/IEC 27001, podkreślają, jak ważne jest zarządzanie bezpieczeństwem danych, w tym stosowanie zapór w szerszej strategii ochrony informacji.

Pytanie 2

Jakim protokołem komunikacyjnym, który gwarantuje niezawodne przesyłanie danych, jest protokół

A. TCP
B. IPX
C. ARP
D. UDP
Protokół TCP (Transmission Control Protocol) jest jednym z podstawowych protokołów w zestawie protokołów stosowanych w Internecie i zapewnia niezawodne, uporządkowane dostarczanie strumieni danych pomiędzy urządzeniami. Kluczową cechą TCP jest jego mechanizm kontroli przepływu i retransmisji, który pozwala na wykrywanie i korekcję błędów w przesyłanych danych. Dzięki temu, w przypadku utraty pakietu, protokół TCP automatycznie go retransmituje, co znacząco zwiększa niezawodność komunikacji. TCP jest wykorzystywany w wielu aplikacjach, gdzie wymagane jest pewne dostarczenie danych, takich jak przeglądarki internetowe (HTTP/HTTPS), protokoły poczty elektronicznej (SMTP, IMAP) oraz protokoły transferu plików (FTP). W kontekście standardów branżowych, TCP współpracuje z protokołem IP (Internet Protocol) w tzw. modelu TCP/IP, który jest fundamentem współczesnej komunikacji sieciowej. W praktyce, zastosowanie TCP jest powszechne tam, gdzie ważne jest, aby wszystkie dane dotarły w całości i w odpowiedniej kolejności, co czyni go wyborem standardowym w wielu krytycznych aplikacjach.

Pytanie 3

Uruchomienie systemu Windows jest niemożliwe z powodu awarii oprogramowania. W celu przeprowadzenia jak najmniej inwazyjnej diagnostyki i usunięcia tej usterki, zaleca się

A. przeprowadzenie diagnostyki komponentów
B. przeprowadzenie wymiany komponentów
C. wykonanie reinstalacji systemu Windows
D. uruchomienie komputera w trybie awaryjnym
Wykonanie diagnostyki podzespołów, wymiana podzespołów oraz reinstalacja systemu Windows to podejścia, które mogą być stosowane w przypadku problemów z działaniem komputera, ale nie są najlepszymi pierwszymi krokami w sytuacji, gdy system operacyjny Windows nie uruchamia się z powodu usterki programowej. Diagnostyka podzespołów, mimo że może pomóc w identyfikacji problemów sprzętowych, nie odnosi się bezpośrednio do kwestii awarii systemu operacyjnego. Jeśli problem leży w oprogramowaniu, sprawdzanie sprzętu może prowadzić do marnowania czasu oraz zasobów, a co gorsza, może zniekształcić obraz sytuacji. Wymiana podzespołów jest działaniem radykalnym, które powinno być stosowane tylko wówczas, gdy istnieje pewność, że uszkodzenie dotyczy hardware'u. Reinstalacja systemu Windows, chociaż skuteczna w przywracaniu funkcjonalności, jest metodą inwazyjną, która prowadzi do utraty danych oraz wymaga ponownej konfiguracji systemu. Takie podejścia mogą być szkodliwe, zwłaszcza w kontekście standardów zarządzania awariami, które zalecają najpierw zminimalizowanie ryzyka poprzez diagnostykę i naprawę oprogramowania, zanim przystąpi się do bardziej drastycznych działań. Kluczowym błędem myślowym jest przypuszczenie, że problemy z systemem operacyjnym zawsze wymagają interwencji sprzętowej lub radykalnej reinstalacji, co nie tylko jest nieefektywne, ale może również prowadzić do dalszych komplikacji.

Pytanie 4

Jakie polecenie w systemie Windows powinno być użyte do obserwacji listy bieżących połączeń karty sieciowej w komputerze?

A. Telnet
B. Ipconfig
C. Ping
D. Netstat
Polecenie 'Netstat' (z ang. network statistics) jest narzędziem w systemie Windows, które pozwala na monitorowanie aktywnych połączeń sieciowych oraz portów używanych przez różne aplikacje. Dzięki 'Netstat' użytkownicy mogą uzyskać szczegółowe informacje na temat aktualnych połączeń, w tym adresów IP, portów oraz stanów połączeń (np. 'ESTABLISHED', 'LISTENING'). To narzędzie jest szczególnie przydatne w analizie ruchu sieciowego oraz w identyfikacji potencjalnych problemów z połączeniem, a także w zabezpieczaniu systemu przed nieautoryzowanym dostępem. Praktycznie, administratorzy sieci mogą używać 'Netstat' do monitorowania, które aplikacje komunikują się z siecią i jakie porty są otwarte, co jest kluczowe w zarządzaniu bezpieczeństwem. W kontekście standardów branżowych, regularne monitorowanie połączeń z wykorzystaniem 'Netstat' może być częścią polityki bezpieczeństwa oraz audytów sieciowych. Warto również zaznaczyć, że 'Netstat' ma różne parametry, które pozwalają na dostosowanie wyjścia do potrzeb użytkownika, na przykład 'netstat -a' wyświetli wszystkie połączenia i porty nasłuchujące, co jest niezwykle informatywne.

Pytanie 5

Jakie narzędzie wykorzystuje się do połączenia pigtaila z włóknami światłowodowymi?

A. przedłużacz kategorii 5e z zestawem pasywnych kabli obsługujących prędkość 100 Mb/s
B. spawarka światłowodowa, łącząca włókna przy użyciu łuku elektrycznego
C. narzędzie do zaciskania wtyków RJ45, posiadające odpowiednie gniazdo dla kabla
D. stacja lutownicza, która stosuje mikroprocesor do kontrolowania temperatury
Spawarka światłowodowa jest narzędziem dedykowanym do łączenia pigtaili z włóknami kabli światłowodowych. Proces spawania polega na łączeniu włókien optycznych za pomocą łuku elektrycznego, co zapewnia bardzo niską stratę sygnału oraz wysoką jakość połączenia. Jest to kluczowy element instalacji światłowodowych, ponieważ odpowiednie połączenie włókien ma zasadnicze znaczenie dla efektywności przesyłania danych. W praktyce spawarki światłowodowe są wykorzystywane zarówno w instalacjach telekomunikacyjnych, jak i w sieciach lokalnych (LAN). Dobre praktyki w branży wskazują, że spawanie powinno być przeprowadzane przez wyspecjalizowany personel, który jest przeszkolony w tym zakresie, aby zminimalizować ryzyko błędów i strat sygnału. Ponadto, zgodnie z normami branżowymi, połączenia światłowodowe powinny być regularnie testowane pod kątem jakości sygnału, co pozwala upewnić się, że instalacja działa zgodnie z oczekiwaniami. Warto również wspomnieć, że spawarki światłowodowe są często wyposażone w funkcje automatycznej analizy włókien, co dodatkowo zwiększa ich dokładność i niezawodność.

Pytanie 6

Na zdjęciu pokazano złącza

Ilustracja do pytania
A. DisplayPort
B. Firewire (IEEE 1394)
C. HDMI
D. USB
Firewire znany także jako IEEE 1394 to interfejs do przesyłania danych, który był szczególnie popularny w zastosowaniach multimedialnych takich jak przesyłanie wideo i dźwięku. Złącza te są rozpoznawane po charakterystycznym kształcie i występują w wersjach 4-pinowej oraz 6-pinowej. IEEE 1394 oferuje wysoką przepustowość do 800 Mbps co było istotne w czasach przed wprowadzeniem USB 3.0 i Thunderbolt. W praktyce Firewire był często używany w połączeniach kamer cyfrowych rejestratorów audio oraz zewnętrznych dysków twardych. W przeciwieństwie do USB Firewire pozwala na bezpośrednie połączenia pomiędzy urządzeniami typu peer-to-peer bez potrzeby użycia komputera jako pośrednika. Standard ten zyskał popularność w branży filmowej i muzycznej gdzie wymagane były szybkie i niezawodne transfery danych. Mimo że obecnie jest mniej powszechny jego złącza i specyfikacje są nadal stosowane w niektórych profesjonalnych urządzeniach audio-wizualnych. Znajomość tego standardu może być przydatna dla osób pracujących z archiwalnym sprzętem lub w specjalistycznych dziedzinach.

Pytanie 7

Zamianę uszkodzonych kondensatorów w karcie graficznej umożliwi

A. żywica epoksydowa
B. klej cyjanoakrylowy
C. wkrętak krzyżowy i opaska zaciskowa
D. lutownica z cyną i kalafonią
Wymiana uszkodzonych kondensatorów w karcie graficznej wymaga użycia lutownicy z cyną i kalafonią, ponieważ te narzędzia oraz materiały są kluczowe w procesie lutowania. Lutownica pozwala na podgrzanie styków kondensatora, co umożliwia usunięcie starego elementu i przylutowanie nowego. Cyna, będąca stopem metali, ma odpowiednią temperaturę topnienia, co sprawia, że jest idealnym materiałem do lutowania w elektronice. Kalafonia, z kolei, działa jako topnik, który poprawia przyczepność lutu oraz zapobiega utlenianiu powierzchni lutowanych, co jest istotne dla zapewnienia mocnych i trwałych połączeń. Przykładem praktycznym zastosowania tych narzędzi jest serwisowanie kart graficznych, gdzie kondensatory często ulegają uszkodzeniu na skutek przeciążenia lub starzenia się. Standardy branżowe, takie jak IPC-A-610, podkreślają znaczenie wysokiej jakości lutowania w celu zapewnienia niezawodności urządzeń elektronicznych. Właściwe techniki lutowania nie tylko przedłużają żywotność komponentów, ale również poprawiają ogólną wydajność urządzenia. Dlatego znajomość obsługi lutownicy oraz umiejętność lutowania to niezbędne umiejętności w naprawach elektronicznych.

Pytanie 8

Jaką klasę adresów IP reprezentuje publiczny adres 130.140.0.0?

A. Należy do klasy C
B. Należy do klasy A
C. Należy do klasy B
D. Należy do klasy D
Adres IP 130.140.0.0 należy do klasy B, ponieważ pierwsze bity tego adresu zaczynają się od 10. W klasyfikacji adresów IP, klasa B obejmuje adresy od 128.0.0.0 do 191.255.255.255. Adresy klasy B są przeznaczone głównie dla średnich i dużych organizacji, które potrzebują większej liczby adresów IP niż te oferowane przez klasę A, ale mniej niż te w klasie C. Adresy klasy B mają maskę podsieci 255.255.0.0, co pozwala na utworzenie wielu podsieci z szeroką liczbą hostów. Przykładowo, organizacja mogąca wykorzystać adres klasy B mogłaby być uczelnią z wieloma wydziałami, gdzie każdy wydział potrzebuje swoich własnych zasobów sieciowych. Użycie adresów klasy B jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu infrastrukturą sieciową i planowaniu adresacji, co ułatwia zarządzanie komunikacją oraz bezpieczeństwem sieci.

Pytanie 9

ACPI to interfejs, który pozwala na

A. zarządzanie konfiguracją oraz energią dostarczaną do różnych urządzeń komputera
B. konwersję sygnału analogowego na cyfrowy
C. przesył danych między dyskiem twardym a napędem optycznym
D. przeprowadzenie testu weryfikującego działanie podstawowych komponentów komputera, takich jak procesor
Odpowiedź dotycząca zarządzania konfiguracją i energią dostarczaną do poszczególnych urządzeń komputera jest prawidłowa, ponieważ ACPI (Advanced Configuration and Power Interface) to standard opracowany w celu zarządzania energią w komputerach osobistych oraz urządzeniach mobilnych. ACPI umożliwia systemowi operacyjnemu kontrolowanie stanu zasilania różnych komponentów, takich jak procesory, pamięci, karty graficzne oraz urządzenia peryferyjne. Dzięki ACPI system operacyjny może dynamicznie dostosowywać zużycie energii w czasie rzeczywistym, co wpływa na zwiększenie efektywności energetycznej oraz wydłużenie czasu pracy na baterii w urządzeniach mobilnych. Przykładem zastosowania ACPI jest możliwość przechodzenia komputera w różne stany zasilania, takie jak S0 (pełne działanie), S3 (uśpienie) czy S4 (hibernacja). Takie mechanizmy są zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania energią w nowoczesnych systemach komputerowych, co wspiera zarówno oszczędność energii, jak i dbałość o środowisko.

Pytanie 10

W strukturze sieciowej zaleca się umiejscowienie jednego punktu abonenckiego na powierzchni wynoszącej

A. 10m^2
B. 30m^2
C. 20m^2
D. 5m^2
W sieci strukturalnej, umieszczenie jednego punktu abonenckiego na powierzchni 10m² jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi efektywności i wydajności sieci. Takie podejście pozwala na optymalne wykorzystanie infrastruktury, zapewniając jednocześnie odpowiednią jakość usług dla użytkowników końcowych. W praktyce, zagęszczenie punktów abonenckich na mniejszej powierzchni, takiej jak 10m², umożliwia szybszy dostęp do szerokopasmowego internetu i lepszą jakość transmisji danych. Warto zauważyć, że standardy branżowe, takie jak te określone przez ITU (Międzynarodową Unię Telekomunikacyjną) oraz lokalne regulacje, rekomendują podobne wartości w kontekście planowania sieci. Przykładowo, w większych miastach, gdzie gęstość zaludnienia jest wysoka, efektywne rozmieszczenie punktów abonenckich na mniejszych powierzchniach jest kluczem do zaspokojenia rosnącego zapotrzebowania na usługi telekomunikacyjne. Warto również wspomnieć, że zmiany w zachowaniach użytkowników, takie jak większe korzystanie z usług strumieniowych, dodatkowo uzasadniają potrzebę takiego rozmieszczenia, aby zminimalizować opóźnienia i zwiększyć przepustowość sieci.

Pytanie 11

Do przechowywania fragmentów dużych plików programów i danych, które nie mieszczą się w pamięci, wykorzystuje się

A. edytor rejestru
B. plik stronicowania
C. schowek systemowy
D. menadżer zadań
Plik stronicowania jest kluczowym elementem zarządzania pamięcią w systemach operacyjnych, który umożliwia przechowywanie części plików programów i danych, które nie mieszczą się w pamięci RAM. Jest to technika, która pozwala na efektywne wykorzystanie dostępnej pamięci, ponieważ zamiast załadować cały program do pamięci, system operacyjny może załadować tylko niezbędne fragmenty, a resztę przechowywać na dysku twardym. Dzięki temu, aplikacje mogą działać płynnie nawet przy ograniczonej pamięci RAM. Przykładowo, w systemie Windows plik stronicowania nazywany jest plikiem stronicowania (pagefile.sys) i znajduje się na partycji systemowej. Użytkownik może dostosować jego rozmiar w ustawieniach systemu, co jest dobrą praktyką w przypadku uruchomienia wymagających aplikacji. Warto również dodać, że plik stronicowania jest stosowany w kontekście technologii wirtualizacji, gdzie również odgrywa rolę w zarządzaniu zasobami. Standardy dotyczące zarządzania pamięcią, takie jak te określone przez ISO/IEC, podkreślają znaczenie efektywnego wykorzystania pamięci fizycznej i wirtualnej.

Pytanie 12

Liczba 205(10) w zapisie szesnastkowym wynosi

A. DD
B. CD
C. DC
D. CC
Odpowiedź CD (12) jest w porządku, bo w systemie szesnastkowym używamy cyfr od 0 do 9 oraz liter A do F. A na przykład A to 10, B to 11, a C to 12. Jak przeliczasz 205 z dziesiętnego na szesnastkowy, to dzielisz przez 16. Po pierwszym dzieleniu 205 przez 16 dostajesz 12 jako iloraz i 13 jako resztę. A ta reszta 13 to w szesnastkowym D, a iloraz 12 to C. Więc 205(10) zapisujesz jako CD(16). Wiedza o takich konwersjach jest mega ważna w informatyce, zwłaszcza jak chodzi o programowanie, bo często potrzeba operować na różnych systemach liczbowych. Na przykład, w HTML kolory zapisujemy w systemie szesnastkowym, co pokazuje, jak istotne są prawidłowe konwersje.

Pytanie 13

Który z parametrów w ustawieniach punktu dostępowego jest odpowiedzialny za login używany podczas próby połączenia z bezprzewodowym punktem dostępu?

Ilustracja do pytania
A. Wireless Network Name
B. Channel Width
C. Transmission Rate
D. Wireless Channel
Wireless Network Name znany również jako SSID (Service Set Identifier) jest nazwą identyfikującą sieć bezprzewodową użytkownika. Podczas próby połączenia z punktem dostępowym urządzenie musi znać nazwę SSID aby odnaleźć i połączyć się z odpowiednią siecią. SSID pełni funkcję loginu w tym sensie że identyfikuje sieć wśród wielu innych dostępnych sieci bezprzewodowych. Użytkownicy mogą ustawić widoczność SSID co oznacza że sieć może być publicznie widoczna lub ukryta. Ukrywanie SSID jest jedną z metod zwiększania bezpieczeństwa sieci choć nie jest wystarczającym środkiem ochrony. Identyfikacja sieci przez SSID jest standardową praktyką w konfiguracji sieci Wi-Fi i jest zgodna z protokołami IEEE 802.11. Dobre praktyki obejmują stosowanie unikalnych i nieoczywistych nazw SSID aby ułatwić własną identyfikację sieci i jednocześnie utrudnić potencjalnym atakującym odgadnięcie domyślnej nazwy lub producenta sprzętu. Zrozumienie roli SSID jest kluczowe dla podstawowej konfiguracji i zarządzania siecią bezprzewodową.

Pytanie 14

Lokalny komputer posiada adres 192.168.0.5. Po otwarciu strony internetowej z tego urządzenia, która rozpoznaje adresy w sieci, wyświetla się informacja, że jego adres to 195.182.130.24. Co to oznacza?

A. adres został przetłumaczony przez translację NAT.
B. serwer DHCP zmienił adres podczas przesyłania żądania.
C. serwer WWW dostrzega inny komputer w sieci.
D. inny komputer podszył się pod adres lokalnego komputera.
Adres 195.182.130.24 jest wynikiem działania translacji NAT (Network Address Translation), która jest powszechnie stosowana w celu zarządzania i ukrywania lokalnych adresów IP w sieciach. NAT pozwala wielu urządzeniom w lokalnej sieci na korzystanie z jednego zewnętrznego adresu IP do komunikacji z Internetem. Gdy komputer o adresie 192.168.0.5 wysyła zapytanie do serwera WWW, router NAT zamienia lokalny adres IP na jego zewnętrzny odpowiednik, w tym przypadku 195.182.130.24. Dzięki temu, odpowiedzi od serwera są kierowane na adres NAT, a router z powrotem przekazuje je do odpowiedniego urządzenia w sieci lokalnej. Jest to kluczowa technika nie tylko ze względu na oszczędność adresów IP, ale także dla zwiększenia bezpieczeństwa, ponieważ ukrywa adresy lokalne przed zewnętrznymi podmiotami. W praktyce, NAT jest standardem w większości domowych routerów, co umożliwia bezpieczne i efektywne użycie Internetu przez wiele urządzeń jednocześnie.

Pytanie 15

Aby uzyskać więcej wolnego miejsca na dysku bez tracenia danych, co należy zrobić?

A. kopię zapasową dysku
B. oczyszczanie dysku
C. weryfikację dysku
D. defragmentację dysku
Oczyszczanie dysku to proces, który pozwala na zwolnienie miejsca na nośniku danych, eliminując zbędne pliki, takie jak tymczasowe pliki systemowe, pliki dziennika, a także inne elementy, które nie są już potrzebne. Używając narzędzi takich jak 'Oczyszczanie dysku' w systemie Windows, użytkownicy mogą szybko zidentyfikować pliki, które można usunąć, co skutkuje poprawą wydajności systemu oraz większą ilością dostępnego miejsca. Przykładem zastosowania oczyszczania dysku może być sytuacja, gdy system operacyjny zaczyna zgłaszać niedobór miejsca na dysku, co może powodować spowolnienie działania aplikacji. Regularne oczyszczanie dysku jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania systemami, które zalecają utrzymywanie porządku na dysku i usuwanie zbędnych danych, co nie tylko zwiększa wydajność, ale także wpływa na długowieczność sprzętu. Dodatkowo, oczyszczanie dysku przyczynia się do lepszej organizacji danych, co jest niezbędne w kontekście złożonych operacji IT.

Pytanie 16

Główną czynnością serwisową w drukarce igłowej jest zmiana pojemnika

A. z fluidem
B. z atramentem
C. z taśmą
D. z tonerem
Odpowiedź "z taśmą" jest poprawna, ponieważ drukarki igłowe wykorzystują taśmy barwiące do nanoszenia obrazu na papier. W przeciwieństwie do drukarek atramentowych, które stosują wkłady z atramentem, drukarki igłowe polegają na mechanizmie, w którym igły przebijają taśmę, przenosząc barwnik na papier. Wymiana taśmy jest kluczowym zadaniem eksploatacyjnym, które należy regularnie przeprowadzać, aby zapewnić ciągłość pracy urządzenia oraz wysoką jakość wydruków. Warto zauważyć, że taśmy barwiące są stosunkowo tanie i łatwe do wymiany, co czyni je praktycznym wyborem w wielu środowiskach biurowych. Dobre praktyki sugerują, aby regularnie kontrolować stan taśmy i wymieniać ją, gdy zaczyna ona wykazywać oznaki zużycia, takie jak blaknięcie wydruków. Zapewnia to nie tylko lepszą jakość, ale również wydłuża żywotność samej drukarki, co jest zgodne z powszechnie przyjętymi standardami eksploatacji sprzętu biurowego.

Pytanie 17

W systemie Linux do obserwacji aktywnych procesów wykorzystuje się polecenie

A. free
B. watch
C. ps
D. df
Polecenie 'ps' (process status) jest kluczowym narzędziem w systemach operacyjnych Unix i Linux, używanym do monitorowania bieżących procesów. Dzięki niemu można uzyskać szczegółowy wgląd w działające aplikacje, ich identyfikatory procesów (PID), status oraz zużycie zasobów. Typowe zastosowanie polecenia 'ps' obejmuje analizy wydajności systemu, diagnozowanie problemów oraz zarządzanie procesami. Na przykład, używając polecenia 'ps aux', użytkownik może zobaczyć wszelkie uruchomione procesy, ich właścicieli oraz wykorzystanie CPU i pamięci. To narzędzie jest zgodne z dobrymi praktykami, które zalecają monitorowanie stanu systemu w celu optymalizacji jego działania. Rekomendowane jest również łączenie 'ps' z innymi poleceniami, na przykład 'grep', aby filtrować interesujące nas procesy, co zdecydowanie zwiększa efektywność zarządzania systemem.

Pytanie 18

Jak nazywa się złącze wykorzystywane w sieciach komputerowych, pokazane na zamieszczonym obrazie?

Ilustracja do pytania
A. ST
B. LC
C. FC
D. BNC
LC jest złączem światłowodowym, często stosowanym w nowoczesnych sieciach optycznych. Złącze LC oferuje kompaktową konstrukcję, co pozwala zwiększyć gęstość złączy w patch panelach. Jego zastosowanie dotyczy głównie transmisji danych w centrach danych oraz dużych instalacjach sieciowych, gdzie kluczowa jest wydajność i szybkość przesyłu informacji. Natomiast złącze ST to również typ złącza światłowodowego, charakteryzujący się cylindrycznym wyglądem i mechanizmem zatrzaskowym. Złącza ST stosowane są w instalacjach sieciowych, gdzie kluczowa jest niezawodność i łatwość obsługi. Złącze FC jest kolejnym typem światłowodowego złącza stosowanego w telekomunikacji, szczególnie tam, gdzie wymagane są bardzo stabilne połączenia optyczne. Jego gwintowana konstrukcja zapewnia pewne połączenie w aplikacjach wymagających dużej precyzji. Każde z tych złączy ma swoje specyficzne zastosowania, które różnią się od złącz BNC stosowanych w kablach koncentrycznych. Wybór nieodpowiedniego złącza może prowadzić do problemów z kompatybilnością sprzętu oraz nieefektywnej transmisji sygnału, co podkreśla znaczenie właściwego rozpoznania i użycia złącz w kontekście ich specyficznych funkcji i standardów branżowych. Błędne przypisanie złącza światłowodowego do zastosowań kabli koncentrycznych może wynikać z niedostatecznej znajomości różnic w technologii przesyłu danych oraz fizycznej konstrukcji złącz. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla projektowania i utrzymania nowoczesnych systemów sieciowych, które muszą spełniać coraz wyższe wymagania w zakresie szybkości i niezawodności transmisji danych.

Pytanie 19

Który z poniższych adresów IPv4 należy do klasy C?

A. 191.168.0.2
B. 168.192.0.1
C. 220.191.0.3
D. 240.220.0.4
Adres IPv4 220.191.0.3 należy do klasy C, ponieważ jego pierwszy oktet mieści się w przedziale od 192 do 223. Klasa C jest szczególnie istotna w kontekście routingu w Internecie, ponieważ pozwala na wykorzystanie dużej liczby adresów IP dla mniejszych sieci. Klasyfikacja adresów IP opiera się na pierwszym oktetcie, co jest zgodne z konwencjami ustalonymi przez IANA (Internet Assigned Numbers Authority). W praktyce, sieci klasy C są często wykorzystywane przez małe i średnie przedsiębiorstwa oraz w sytuacjach, gdy organizacje potrzebują odrębnych podsieci dla różnych działów. Warto zauważyć, że adresy klasy C są zwykle przypisywane w formacie CIDR (Classless Inter-Domain Routing), co pozwala na bardziej elastyczne zarządzanie przestrzenią adresową. Przykładem praktycznego zastosowania adresu klasy C może być budowanie lokalnej sieci komputerowej w firmie, gdzie router jest skonfigurowany do obsługi sieci 192.168.1.0/24, co pozwala na przydzielenie 254 unikalnych adresów IP. Zrozumienie klasyfikacji adresów IP jest kluczowe dla każdego, kto pracuje z sieciami komputerowymi.

Pytanie 20

Która z poniższych opcji nie jest usługą katalogową?

A. Oracle baseDirectory
B. Active Directory
C. Novell eDirectory
D. OpenLDAP
Oracle baseDirectory rzeczywiście nie jest usługą katalogową, a raczej odnosi się do bazy danych, która nie ma charakterystyki katalogu, jak w przypadku OpenLDAP, Novell eDirectory czy Active Directory. Usługi katalogowe są projektowane do przechowywania, przeszukiwania i zarządzania danymi o użytkownikach, grupach i zasobach w sieci. Przykładem zastosowania takich usług jest centralne zarządzanie użytkownikami w organizacji, co ułatwia kontrolowanie dostępu do zasobów oraz ich autoryzację. Przykładowo, Active Directory jest powszechnie wykorzystywane w środowisku Windows do zarządzania tożsamościami i dostępem, co pozwala na efektywniejszą administrację siecią. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, usługi katalogowe powinny być wykorzystywane wszędzie tam, gdzie istnieje potrzeba scentralizowanego zarządzania tożsamościami, co przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa i efektywności operacyjnej.

Pytanie 21

Jaka liczba hostów może być podłączona w sieci o adresie 192.168.1.128/29?

A. 6 hostów
B. 8 hostów
C. 12 hostów
D. 16 hostów
Żeby dobrze zrozumieć liczbę hostów w sieci, trzeba znać zasady adresacji IP i maskowania podsieci. W przypadku 192.168.1.128/29 maksymalnie możesz mieć 8 adresów. Jeśli wybierasz 12, 16 czy nawet 8 hostów, to możesz źle rozumieć, jak się oblicza dostępne adresy. Często zapomina się o tym, że w każdej podsieci musisz zarezerwować jeden adres dla samej sieci, a drugi na rozgłoszenie. Jak wybierasz 8 hostów, to nie pamiętasz, że dwa adresy są zajęte, co tak naprawdę daje ci 6 dostępnych. A jak myślisz, że masz 12 czy 16 hostów, to tak, jakbyś widział więcej adresów, niż w ogóle możesz mieć przy tej masce, co nie jest możliwe. Ważne jest, by wiedzieć, że liczba hostów to 2^(liczba bitów hosta) - 2. To odejmowanie dwóch adresów jest kluczowe. Umiejętność prawidłowego obliczania liczby hostów jest super ważna w pracy sieciowca oraz w projektowaniu sieci, ma to spore znaczenie dla efektywności i bezpieczeństwa.

Pytanie 22

Symbol okablowania przedstawiony na diagramie odnosi się do kabla

Ilustracja do pytania
A. ethernetowego krosowanego
B. szeregowego
C. ethernetowego prostego
D. światłowodowego
Ethernetowy kabel krosowany, znany również jako kabel crossover, jest używany do łączenia urządzeń sieciowych o podobnym typie, takich jak przełączniki czy komputery. Jest niezbędny, gdy dwa urządzenia mają identyczne funkcje portów transmisyjnych i odbiorczych. W przypadku połączenia dwóch przełączników, kabel krosowany zapewnia, że sygnał przesyłany z jednego urządzenia trafia do odpowiedniego portu odbiorczego drugiego urządzenia. Kabel krosowany różni się od kabla prostego tym, że niektóre przewody wewnątrz kabla są zamienione miejscami; najczęściej piny 1 i 3 oraz 2 i 6. Taki układ umożliwia bezpośrednią komunikację między podobnymi urządzeniami bez potrzeby dodatkowych konfiguracji. Współczesne urządzenia sieciowe często obsługują automatyczne przełączanie MDI/MDI-X, co pozwala na użycie kabla prostego zamiast krosowanego, jednak znajomość zasady działania kabli krosowanych pozostaje ważna. Praktyczne zastosowanie kabli krosowanych obejmuje tymczasowe połączenia sieciowe, testy sieciowe oraz przypadki, gdy starsze urządzenia nie obsługują automatycznego przełączania.

Pytanie 23

Jakie polecenie w systemie Linux pozwala na wyświetlenie informacji o bieżącej godzinie, czasie pracy systemu oraz liczbie użytkowników zalogowanych do systemu?

A. chmod
B. uptime
C. echo
D. history
Polecenie 'uptime' w systemie Linux jest niezwykle przydatnym narzędziem, które dostarcza informacji dotyczących czasu działania systemu, aktualnej godziny oraz liczby zalogowanych użytkowników. Gdy uruchomimy to polecenie, uzyskamy wynik w formie tekstu, który zawiera czas, przez jaki system był aktywny, godziny oraz minutę, a także liczbę użytkowników aktualnie zalogowanych do systemu. Na przykład, wywołanie polecenia 'uptime' może zwrócić wynik jak '16:05:43 up 5 days, 2:12, 3 users', co oznacza, że system działa od pięciu dni. To narzędzie jest szczególnie ważne w kontekście monitorowania wydajności serwerów oraz diagnozowania problemów z obciążeniem systemu. Warto również podkreślić, że informacje uzyskane z polecenia 'uptime' mogą być przydatne w kontekście praktyk DevOps, gdzie ciągłość działania usług jest kluczowa dla zapewnienia dostępności i niezawodności aplikacji. Regularne korzystanie z tego polecenia pozwala administratorom na szybkie ocenienie stabilności systemu i wykrycie potencjalnych problemów związanych z wydajnością.

Pytanie 24

Interfejs graficzny systemu Windows, który wyróżnia się przezroczystością przypominającą szkło oraz delikatnymi animacjami okien, nazywa się

A. Aero
B. Royale
C. Gnome
D. Luna
Aero to interfejs wizualny zaprezentowany po raz pierwszy w systemie Windows Vista, który charakteryzuje się efektami przezroczystości oraz animacjami okien. Jego design przypomina wygląd szkła, co nie tylko wpływa na estetykę, ale także na użyteczność systemu. Aero wprowadza takie elementy jak przezroczyste tła, zaokrąglone rogi okien oraz subtelne efekty cieni. Dzięki tym cechom, użytkownicy mogą lepiej koncentrować się na zadaniach, ponieważ interfejs jest bardziej przyjazny dla oka. Przykładem zastosowania Aero jest możliwość zmiany wyglądu paska zadań oraz okien aplikacji, co pozwala na większą personalizację i dostosowanie środowiska pracy do indywidualnych preferencji. Z perspektywy dobrych praktyk, korzystanie z takich efektów jak przezroczystość powinno być stosowane z umiarem, aby nie wpływać negatywnie na wydajność systemu, szczególnie na starszych maszynach. Aero stał się standardem wizualnym, który został rozwinięty w późniejszych wersjach systemu Windows, ukazując dążenie do estetyki i funkcjonalności.

Pytanie 25

Jaką kwotę trzeba będzie przeznaczyć na zakup kabla UTP kat.5e do zbudowania sieci komputerowej składającej się z 6 stanowisk, gdzie średnia odległość każdego stanowiska od przełącznika wynosi 9 m? Należy uwzględnić 1 m zapasu dla każdej linii kablowej, a cena za 1 metr kabla to 1,50 zł?

A. 90,00 zł
B. 150,00 zł
C. 60,00 zł
D. 120,00 zł
Koszt zakupu kabla UTP kat.5e dla sieci złożonej z 6 stanowisk komputerowych, przy średniej odległości każdego stanowiska od przełącznika wynoszącej 9 m oraz uwzględnieniu 1 m zapasu, oblicza się w następujący sposób: dla 6 stanowisk potrzebujemy 6 linii kablowych, z których każda będzie miała długość 10 m (9 m + 1 m zapasu). Łączna długość kabla wynosi więc 60 m (6 x 10 m). Jeśli cena za 1 metr kabla wynosi 1,50 zł, to całkowity koszt zakupu wyniesie 90,00 zł (60 m x 1,50 zł). Użycie kabla kat.5e jest zgodne z aktualnymi standardami sieciowymi, które zalecają stosowanie odpowiednich kategorii kabli w zależności od przewidywanej prędkości transmisji danych. Przykładem może być zastosowanie UTP kat.5e w sieciach LAN, gdzie może wspierać prędkości do 1 Gbps na długości do 100 m, co jest wystarczające dla większości biur czy małych przedsiębiorstw. Warto również pamiętać, aby stosować odpowiednie złącza oraz dbać o jakość instalacji, co ma kluczowe znaczenie dla stabilności i efektywności przesyłu danych.

Pytanie 26

Który z początkowych znaków w nazwie pliku w systemie Windows wskazuje na plik tymczasowy?

A. #
B. ~
C. &
D. *
Poprawna odpowiedź to znak tyldy (~), który w systemie Windows oznacza plik tymczasowy. Pliki tymczasowe są tworzone przez różne aplikacje w celu przechowywania danych tymczasowych, co pozwala na efektywniejsze zarządzanie pamięcią i przyspiesza procesy obliczeniowe. Znak ~ jest powszechnie stosowany w systemach operacyjnych do oznaczania plików, które mogą być używane przez aplikacje, ale nie są przeznaczone do trwałego przechowywania. Przykładem zastosowania plików tymczasowych może być edytor tekstu, który tworzy plik tymczasowy podczas edytowania dokumentu, co pozwala na przywrócenie danych w przypadku awarii programu. Stosowanie plików tymczasowych zgodnie z dobrą praktyką informatyczną zwiększa wydajność systemu oraz zabezpiecza przed utratą danych. Wiedza na temat plików tymczasowych jest istotna dla administratorów systemów, którzy chcą optymalizować działanie serwerów i stacji roboczych. Zrozumienie roli, jaką odgrywają pliki tymczasowe, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania danymi i zasobami w środowiskach komputerowych.

Pytanie 27

Który z wymienionych składników zalicza się do elementów pasywnych sieci?

A. Amplifier.
B. Patch panel.
C. Network card.
D. Switch.
Panel krosowy to taki element sieci, który można uznać za pasywny, bo nie wymaga zasilania i nie przetwarza sygnałów. Jego główną rolą jest porządkowanie i zarządzanie kablami w infrastrukturze sieciowej. To bardzo przydatne, zwłaszcza w dużych sieciach, gdzie kable potrafią się plątać. W standardzie TIA/EIA-568, mówiąc krótko, normie dotyczącej okablowania, panele krosowe są kluczowe, by wszystko było uporządkowane i łatwe w zarządzaniu. Można je spotkać na przykład w biurach, gdzie komputery są podłączone do centralnych przełączników. Dzięki tym panelom administratorzy mogą szybko zmieniać połączenia bez potrzeby przerabiania całej instalacji kablowej, co daje dużą elastyczność i ułatwia późniejsze rozbudowy. Z mojego doświadczenia, to naprawdę pomaga w diagnozowaniu problemów w sieci, a to przekłada się na jej lepszą niezawodność.

Pytanie 28

Aby uzyskać optymalną wydajność, karta sieciowa w komputerze stosuje transmisję szeregową.

A. asynchroniczną Simplex
B. synchroniczną Half duplex
C. asynchroniczną Full duplex
D. synchroniczną Simplex
Odpowiedź 'asynchroniczna Full duplex' jest prawidłowa, ponieważ oznacza, że karta sieciowa może jednocześnie wysyłać i odbierać dane, co jest kluczowe dla uzyskania maksymalnej wydajności w komunikacji sieciowej. Asynchroniczne pełne dupleksy są powszechnie stosowane w nowoczesnych sieciach komputerowych, ponieważ umożliwiają bardziej efektywne wykorzystanie dostępnej przepustowości. W praktyce oznacza to, że podczas przesyłania danych można równocześnie odbierać nowe informacje, co znacząco przyspiesza komunikację. Na przykład, wiele nowoczesnych kart sieciowych Ethernet obsługuje tryb Full duplex, co pozwala na jednoczesne przesyłanie i odbieranie ramek danych bez kolizji, co jest zgodne z normami IEEE 802.3. Dodatkowo, asynchroniczny transfer danych jest elastyczny, co sprawia, że nadaje się do różnorodnych zastosowań, od prostych lokalnych sieci po złożone struktury w chmurze. Wdrożenie tej technologii przyczynia się do poprawy wydajności sieci, co z kolei wpływa na lepszą jakość usług oraz doświadczenie użytkowników.

Pytanie 29

Jakie narzędzie służy do delikatnego wyginania blachy obudowy komputera oraz przykręcania śruby montażowej w miejscach trudno dostępnych?

Ilustracja do pytania
A. B
B. C
C. A
D. D
Wybór narzędzia do wykonywania specyficznych zadań związanych z montażem i demontażem komponentów komputerowych wymaga zrozumienia ich funkcji i zastosowań. Niektóre narzędzia mogą wydawać się uniwersalne jednak ich konkretne zastosowania mogą się różnić. Narzędzie oznaczone jako A to nożyce do blachy które są zaprojektowane do cięcia a nie do precyzyjnego odgięcia czy manipulacji blachą. Ich użycie w kontekście pracy z delikatnymi komponentami komputerowymi mogłoby prowadzić do niezamierzonych uszkodzeń. Narzędzie B to kombinerki uniwersalne które są bardziej wszechstronne ale ich szerokie szczęki mogą nie być idealne do pracy w ciasnych przestrzeniach czy przy małych precyzyjnych zadaniach montażowych. C z kolei to obcinaczki do prętów które są przeznaczone do cięcia grubych i twardych materiałów takich jak kable czy pręty i nie nadają się do subtelnych manipulacji wymaganych przy montażu komputerów. Błędne podejście do doboru narzędzi wynika z braku zrozumienia ich specyficznych zastosowań i znaczenia dopasowania narzędzia do zadania co jest kluczowe w profesjonalnym podejściu do pracy technicznej. Właściwe narzędzie jakim są kombinerki płaskie pozwala na precyzyjne działanie co jest niezbędne w pracy z elektroniką gdzie nawet najmniejsze odkształcenie czy nadmierny nacisk mogą prowadzić do trwałych uszkodzeń komponentów.

Pytanie 30

W systemie Windows 7 aby skopiować folder c:\test wraz z jego podfolderami na dysk zewnętrzny f:\, należy zastosować polecenie

A. copy f:\test c:\test /E
B. copy c:\test f:\test /E
C. xcopy c:\test f:\test /E
D. xcopy f:\test c:\test /E
Wybór odpowiedzi, które opierają się na poleceniu 'copy', jest błędny, ponieważ to narzędzie nie ma możliwości rekurencyjnego kopiowania całych katalogów wraz z ich podkatalogami. Użycie 'copy c:\test f:\test /E' nie zadziała, ponieważ 'copy' jest przeznaczone do kopiowania pojedynczych plików lub grup plików, ale nie obsługuje struktur katalogów. Dlatego opcja '/E' w tym kontekście nie ma sensu, ponieważ nie jest to poprawna flaga dla tego polecenia. Dodatkowo, próba zastosowania 'copy f:\test c:\test /E' również nie będzie skuteczna, ponieważ obie lokalizacje są odwrotne od zamierzonego działania - kopiowanie katalogu z dysku przenośnego do miejsca lokalnego. W odniesieniu do standardów branżowych i dobrych praktyk, zaleca się korzystanie z narzędzi, które są specjalnie dostosowane do złożonych operacji na systemach plików, co czyni xcopy bardziej odpowiednim wyborem w tym przypadku. Zrozumienie różnicy między tymi dwoma poleceniami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania plikami w systemach Windows.

Pytanie 31

Z jakiej puli adresowej usługa APIPA przypisuje adres IP dla komputera z systemem Windows, jeśli w sieci nie funkcjonuje serwer DHCP?

A. 10.10.0.0 ÷ 10.10.255.255
B. 169.254.0.1 ÷ 169.254.255.254
C. 240.0.0.0 ÷ 255.255.255.255
D. 172.16.0.0 ÷ 172.31.255.255
Usługa APIPA (Automatic Private IP Addressing) jest używana przez systemy operacyjne Windows, gdy nie mogą one uzyskać adresu IP z serwera DHCP. Adresy IP przydzielane przez APIPA mieszczą się w zakresie 169.254.0.1 do 169.254.255.254. Te adresy są zarezerwowane przez IANA (Internet Assigned Numbers Authority) i są przeznaczone do automatycznego przydzielania, co oznacza, że mogą być używane w lokalnych sieciach bez potrzeby konfiguracji serwera DHCP. Przykładowo, jeśli komputer w sieci nie znajdzie serwera DHCP, automatycznie przydzieli sobie adres IP z tego zakresu, co pozwala na komunikację z innymi urządzeniami, które również mogłyby używać APIPA. Jest to szczególnie przydatne w małych sieciach, gdzie nie ma potrzeby skomplikowanej konfiguracji lub gdy serwer DHCP jest tymczasowo niedostępny. Dzięki takiemu mechanizmowi, urządzenia mogą dalej komunikować się w obrębie tej samej sieci lokalnej, co jest kluczowe dla funkcjonowania aplikacji i usług wymagających komunikacji sieciowej.

Pytanie 32

Która kopia w procesie archiwizacji plików pozostawia oznaczenie archiwizacji?

A. Normalna
B. Różnicowa
C. Całościowa
D. Przyrostowa
Kopia całościowa to sposób na archiwizację, który zapisuje wszystko w systemie, niezależnie od tego, czy coś było zmieniane od ostatniego backupu. Choć taka metoda wydaje się najbezpieczniejsza, to jednak nie jest ona najlepsza pod względem wykorzystania przestrzeni na dysku i czasu potrzebnego na robić ją. Jak się robi za dużo kopii całościowych, to potem można mieć sporo problemów z zarządzaniem i przechowywaniem tych wszystkich danych. Często ludzie używają terminu kopia normalna zamiennie z kopią całościową, co powoduje zamieszanie. W rzeczywistości kopia normalna to nie jest dobry termin w kontekście archiwizacji, bo nie odnosi się do konkretnej metody, ale bardziej ogólnej koncepcji robienia backupów. Kopia przyrostowa to coś innego, bo zapisuje tylko te pliki, które były zmieniane od ostatniego backupu, co sprawia, że ta metoda wydaje się lepsza od pełnej, ale nie dodaje znaczników archiwizacji dla plików z wcześniejszych backupów. Więc często ludzie myślą, że wszystkie metody działają tak samo, a to nieprawda; każda z nich ma swoje własne zastosowanie i ograniczenia, które trzeba przemyśleć, wybierając, jak zabezpieczyć dane.

Pytanie 33

W systemie Windows do wyświetlenia treści pliku tekstowego służy polecenie

A. type.
B. more.
C. echo.
D. cat.
Choć polecenia 'more', 'cat', i 'echo' mogą wydawać się logicznymi alternatywami w kontekście wyświetlania zawartości plików tekstowych, każde z nich ma różne zastosowania i funkcjonalności. 'More' jest poleceniem, które wyświetla zawartość pliku strona po stronie, co jest przydatne w przypadku dużych plików, ale nie jest zaprojektowane do prostego wyświetlania zawartości. Użytkownicy mogą mylnie myśleć, że jest to bezpośredni zamiennik polecenia 'type', jednak jego głównym celem jest umożliwienie przewijania zawartości. 'Cat', z kolei, jest poleceniem z systemu Unix/Linux, które nie jest dostępne w systemie Windows; dlatego jego wybór w kontekście tego pytania jest nieprawidłowy. Założenie, że 'cat' można użyć w Windows, świadczy o braku znajomości różnic między systemami operacyjnymi. Natomiast 'echo' służy do wyświetlania tekstu lub zmiennych na ekranie, a nie do odczytywania zawartości plików, co czyni tę odpowiedź błędną. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do tych niepoprawnych odpowiedzi, jest utożsamianie funkcji wyświetlania z różnymi kontekstami użycia poleceń w różnych systemach operacyjnych. Kluczowe jest zrozumienie specyfiki poleceń i ich przeznaczenia, ponieważ każdy z tych elementów ma swoje miejsce i zastosowanie w odpowiednich środowiskach.

Pytanie 34

Jakie jest maksymalne dozwolone promień gięcia przy układaniu kabla U/UTP kat.5E?

A. dwie średnice kabla
B. sześć średnic kabla
C. osiem średnic kabla
D. cztery średnice kabla
Dopuszczalny promień zgięcia dla kabla U/UTP kat. 5E wynoszący osiem średnic kabla jest zgodny z zaleceniami branżowymi, które kładą nacisk na minimalizowanie uszkodzeń mechanicznych i gwarantowanie optymalnej wydajności transmisji sygnału. W praktyce oznacza to, że podczas instalacji kabli sieciowych, należy dbać o to, aby nie były one narażone na zbyt ciasne zgięcia, co mogłoby prowadzić do degradacji sygnału, wzrostu tłumienia, a nawet uszkodzenia strukturalnego kabla. Przykładem zastosowania tej zasady jest instalacja kabli w szafach rackowych, gdzie muszą one być odpowiednio prowadzone, aby zapewnić ich długotrwałą funkcjonalność. Ponadto, przestrzeganie standardów takich jak ANSI/TIA-568-C.2, które szczegółowo opisują wymagania dotyczące instalacji i wydajności kabli, jest kluczowe dla uzyskania niezawodnych połączeń sieciowych. Prawidłowe zgięcia kabli wpływają również na ich odporność na zakłócenia elektromagnetyczne, co jest szczególnie ważne w środowiskach z dużą ilością urządzeń elektronicznych.

Pytanie 35

Do wykonywania spawów włókien światłowodowych nie jest konieczne:

A. pigtail
B. cleaver
C. zaciskarka
D. stripper
Zaciskarka nie jest narzędziem wymaganym w procesie spawania włókien światłowodowych. Włókna światłowodowe są łączone głównie za pomocą technik spawania, które wymagają precyzyjnego dopasowania końcówek włókien. Kluczowe narzędzia do tego procesu to cleaver, który służy do precyzyjnego cięcia włókien na odpowiednią długość i kąt, oraz stripper, który usuwa osłonę z włókna, umożliwiając dostęp do rdzenia. Pigtail z kolei to krótki kawałek włókna światłowodowego z zakończonymi końcówkami, który często jest używany w instalacjach do łączenia z urządzeniami. Zaciskarka jest narzędziem używanym w przypadku kabli elektrycznych, a nie w kontekście spawania włókien, co czyni ją zbędnym elementem tego procesu. Wiedza o narzędziach i ich zastosowaniach jest kluczowa, aby zapewnić prawidłowe wykonanie połączeń światłowodowych, co jest zgodne z normami branżowymi, jak na przykład IEC 61300-3-34.

Pytanie 36

Na ilustracji widać panel ustawień bezprzewodowego punktu dostępu, który pozwala na

Ilustracja do pytania
A. konfigurację serwera DHCP
B. przypisanie adresów MAC kart sieciowych
C. przypisanie maski podsieci
D. nadanie nazwy hosta
Przypisywanie adresów MAC do kart sieciowych to nie jest coś, co robimy bezpośrednio w panelu konfiguracyjnym DHCP. Adresy MAC to te unikalne numery, które każde urządzenie ma na stałe i tak naprawdę nie trzeba ich konfigurować w DHCP. Zwykle używamy ich do filtrowania dostępu do sieci lub przydzielania stałych adresów IP przez rezerwacje w DHCP. Maska podsieci to też ważny element, ale którą ustalamy na poziomie całej sieci lub w routerze, a nie bezpośrednio w DHCP, chociaż DHCP może podawać te informacje klientom. Nadawanie nazwy hosta to kolejna rzecz, która nie ma związku z DHCP, bo to zarządzamy lokalnie na urządzeniu lub przez system DNS. Jakby nie było, panel DHCP koncentruje się głównie na przydzielaniu adresów IP i paru powiązanych rzeczy. Często myli się DHCP z DNS czy filtrowaniem adresów MAC, bo te wszystkie rzeczy muszą współpracować, ale mają różne rolę w całej sieci. DHCP ułatwia dynamiczne zarządzanie adresami IP, ale inne aspekty wymagają już innego podejścia i narzędzi.

Pytanie 37

Jaka jest podstawowa funkcja protokołu SMTP?

A. Wysyłanie wiadomości e-mail
B. Przeglądanie stron WWW
C. Przesyłanie plików
D. Odbieranie wiadomości e-mail
Protokół SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) jest jednym z kluczowych protokołów w świecie komunikacji e-mail. Jego podstawowym zadaniem jest wysyłanie wiadomości e-mail z jednego serwera na drugi. SMTP działa na zasadzie modelu klient-serwer, gdzie klient SMTP wysyła wiadomość do serwera SMTP odbiorcy. Protokół ten operuje na porcie 25, chociaż w niektórych przypadkach może być używany port 587 dla połączeń z autoryzacją. SMTP jest szeroko stosowany, ponieważ zapewnia niezawodność i zgodność między różnymi systemami pocztowymi. Warto zauważyć, że SMTP jest odpowiedzialny tylko za wysyłanie wiadomości, a nie za ich odbieranie. Odbieranie wiadomości jest zadaniem innych protokołów, takich jak POP3 czy IMAP. SMTP jest niezbędny w każdym systemie poczty elektronicznej i jest zgodny z wieloma standardami branżowymi, co czyni go uniwersalnym rozwiązaniem w dziedzinie komunikacji elektronicznej. Przykładowo, gdy wysyłasz e-mail z aplikacji pocztowej, używasz SMTP do przekazania wiadomości na serwer odbiorcy.

Pytanie 38

W drukarce laserowej do stabilizacji druku na papierze używane są

A. bęben transferowy
B. promienie lasera
C. rozgrzane wałki
D. głowice piezoelektryczne
Promienie lasera, bęben transferowy oraz głowice piezoelektryczne to technologie, które mogą być mylone z procesem utrwalania w drukarkach laserowych, jednak nie mają one kluczowego wpływu na ten etap. Promienie lasera są używane do naświetlania bębna światłoczułego, co jest pierwszym krokiem w procesie tworzenia obrazu na papierze, ale nie mają one bezpośredniego związku z utrwalaniem wydruku. Proces ten opiera się na zastosowaniu toneru, który następnie musi zostać utrwalony. Bęben transferowy również nie jest odpowiedzialny za utrwalanie, a raczej za przenoszenie obrazu z bębna światłoczułego na papier. Głowice piezoelektryczne są stosowane w drukarkach atramentowych i nie mają zastosowania w drukarkach laserowych. Często błędnie zakłada się, że wszystkie technologie związane z drukiem są ze sobą powiązane, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z tych technologii pełni swoją rolę na różnych etapach procesu druku, a nie można ich mylić z fazą utrwalania. Dla efektywnego działania drukarki laserowej konieczne jest zrozumienie specyfiki pracy tych urządzeń oraz umiejętność identyfikacji ich poszczególnych elementów i procesów.

Pytanie 39

Który z poniższych protokołów funkcjonuje w warstwie aplikacji?

A. TCP
B. UDP
C. FTP
D. ARP
UDP (User Datagram Protocol), ARP (Address Resolution Protocol) oraz TCP (Transmission Control Protocol) są protokołami, które działają w warstwie transportowej i warstwie linku, a nie w warstwie aplikacji. UDP jest protokołem bezpołączeniowym, co oznacza, że nie ustanawia połączenia przed wysłaniem danych, co może prowadzić do utraty pakietów, ale jest wydajny w aplikacjach, gdzie szybkość jest kluczowa, takich jak transmisje wideo czy gry online. Z kolei TCP jest protokołem połączeniowym, który zapewnia niezawodne przesyłanie danych poprzez potwierdzenia i retransmisję w przypadku utraty pakietów, co czyni go idealnym dla aplikacji wymagających dokładności, jak przeglądanie stron internetowych czy poczta elektroniczna. ARP z kolei jest protokołem warstwy linku, odpowiedzialnym za mapowanie adresów IP na adresy MAC w lokalnej sieci, co jest kluczowe dla komunikacji w sieciach Ethernet. Typowym błędem myślowym jest mylenie warstw modelu OSI i przypisywanie protokołów do niewłaściwych warstw, co może prowadzić do nieporozumień w kontekście ich funkcji i zastosowania. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego projektowania i wdrażania rozwiązań sieciowych oraz dla bezproblemowej komunikacji między różnymi systemami.

Pytanie 40

Która z grup w systemie Windows Server ma najniższe uprawnienia?

A. Wszyscy
B. Operatorzy kont
C. Użytkownicy
D. Administratorzy
Wybór odpowiedzi, która wskazuje na inną grupę użytkowników, często wynika z niepełnego zrozumienia struktury uprawnień w systemie Windows Server oraz roli każdej z wymienionych grup. Na przykład, grupa 'Użytkownicy' posiada pewne uprawnienia, które pozwalają im na wykonywanie bardziej zaawansowanych działań, takich jak tworzenie nowych plików czy modyfikowanie ustawień na lokalnym poziomie. Z kolei grupa 'Administratorzy' ma pełny dostęp do systemu, co czyni ją jedną z najbardziej uprzywilejowanych grup. Operatorzy kont, choć mają pewne uprawnienia do zarządzania użytkownikami, nie są tak ograniczeni jak grupa 'Wszyscy'. Często błędne wnioski wynikają z mylenia terminologii oraz z braku świadomości na temat znaczenia zasad bezpieczeństwa w kontekście uprawnień. Użytkownicy, którzy mają zrozumienie zasad działania systemu, wiedzą, że im więcej uprawnień ma grupa, tym większe ryzyko nieautoryzowanego dostępu do krytycznych zasobów. Dlatego właśnie kluczowe jest, aby znać różnice między tymi grupami i stosować zasadę najmniejszych uprawnień, aby minimalizować potencjalne zagrożenia.