Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik architektury krajobrazu
- Kwalifikacja: OGR.04 - Organizacja prac związanych z budową oraz konserwacją obiektów małej architektury krajobrazu
- Data rozpoczęcia: 10 marca 2025 09:51
- Data zakończenia: 10 marca 2025 10:24
Egzamin zdany!
Wynik: 26/40 punktów (65,0%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Określ, która właściwość będzie kluczowa w trakcie inwentaryzacji nawierzchni w celu wyznaczenia obszaru do renowacji?
A. Typ materiału
B. Proporcja powierzchni z defektami
C. Odcień warstwy ścieralnej
D. Rodzaj podbudowy
Procent powierzchni z ubytkami jest kluczowym wskaźnikiem przy inwentaryzacji nawierzchni, ponieważ pozwala na ocenę stanu technicznego drogi czy innej infrastruktury. W praktyce, jeżeli procent powierzchni z ubytkami przekracza określony próg, np. 10%, może to sugerować potrzebę wprowadzenia działań remontowych. Taki pomiar jest zgodny z dobrymi praktykami w zarządzaniu infrastrukturą drogową, które rekomendują regularne monitorowanie stanu nawierzchni, aby minimalizować koszty związane z późniejszymi naprawami. Dodatkowo, w dokumentacji dotyczącej utrzymania dróg, przyjmuje się, że analiza ubytków powinna obejmować nie tylko ich procent, ale również ich lokalizację, głębokość, a także wpływ na bezpieczeństwo użytkowników. Zastosowanie narzędzi takich jak skanery laserowe czy drony do oceny nawierzchni może znacznie ułatwić precyzyjne określenie stanu nawierzchni i zaplanowanie odpowiednich działań remontowych.
Pytanie 3
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 4
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 5
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 6
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 7
Aby zamontować papę na drewnianej konstrukcji dachu altany, konieczne jest użycie młotka
A. ślusarskiego
B. brukarskiego
C. dekarskiego
D. ciesielskiego
Młotek dekarski jest narzędziem specjalistycznym, które zostało zaprojektowane z myślą o pracy z materiałami takimi jak papa. Jego konstrukcja umożliwia precyzyjne i skuteczne przybijanie gwoździ, co jest kluczowe podczas montażu pokryć dachowych. Dobrze dobrany młotek dekarski ma cięższy łeb, co pozwala na większą siłę uderzenia przy mniejszych ruchach nadgarstka, co z kolei minimalizuje zmęczenie podczas długotrwałej pracy. Przykładem zastosowania młotka dekarskiego jest przybijanie gwoździ mocujących papę do konstrukcji dachu altany, co zapewnia szczelność i trwałość pokrycia. W branży dekarskiej panują określone normy, które zalecają używanie odpowiednich narzędzi do konkretnych zadań, aby uniknąć uszkodzeń materiału i zagwarantować bezpieczeństwo pracy. Młotek dekarski nie tylko ułatwia pracę, ale również zmniejsza ryzyko błędów, które mogą wystąpić przy użyciu niewłaściwego narzędzia.
Pytanie 8
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 9
Aby wypełnić szczeliny w przepuszczalnej nawierzchni pieszej z kostki granitowej, należy użyć
A. wyłącznie piasku
B. mieszanki grysu z cementem
C. mieszanki tłucznia z piaskiem
D. wyłącznie cementu
Twój wybór "tylko piasek" to naprawdę dobra opcja. Piasek ma super właściwości, bo świetnie wypełnia szczeliny w kostce granitowej. Dzięki niemu woda może swobodnie przepływać, co jest ważne, żeby nie tworzyły się kałuże. Jak ktoś zrobi to dobrze, to nawierzchnia będzie miała lepszy drenaż, co znaczy, że unikniemy problemów z erozją. W praktyce, kiedy budujemy ścieżki w parkach czy ogrodach, piasek sprawdza się świetnie, bo nadaje elastyczność i ładny wygląd, a do tego wspomaga naturalne odprowadzanie wody. I pamiętaj, żeby co jakiś czas uzupełniać piasek w szczelinach, bo to pomaga w utrzymaniu nawierzchni w dobrej kondycji. Warto też zwrócić uwagę, że według norm budowlanych, trzeba używać piasku wg PN-EN 12620, żeby mieć pewność, że jakość materiałów będzie na dobrym poziomie.
Pytanie 10
Aby poprawić parametry gruntu na ściskanie, w nowoczesnych materiałach wspierających budowę nawierzchni, konieczne jest zastosowanie
A. georusztu
B. geodrenu
C. geowłókniny
D. geotkaniny
Wybór geotkaniny, geowłókniny lub geodrenu w tej konkretnej kwestii może prowadzić do nieefektywnych rozwiązań. Geotkaniny są używane głównie jako materiał filtracyjny, który nie ma właściwości wzmacniających grunt. Ich głównym zadaniem jest separacja warstw gruntowych, co może być przydatne, ale nie wpływa na nośność gruntu. Z kolei geowłókniny są stosowane do drenażu oraz filtrowania, co również nie prowadzi do poprawy parametrów ściskania. Użycie ich w roli wzmocnienia gruntu jest mylnym podejściem, które może skutkować nieodpowiednią stabilizacją nawierzchni i zwiększonym ryzykiem uszkodzeń. Geodren ma na celu odprowadzanie wody z gruntu, co jest istotne w kontekście zarządzania wodami gruntowymi, ale nie przyczynia się do zwiększenia nośności podłoża. Często spotykanym błędem jest mylenie funkcji tych materiałów, co prowadzi do niewłaściwego doboru technologii i materiałów w projektach budowlanych. Właściwy dobór materiałów geosyntetycznych, zgodny z ich funkcjonalnością oraz cechami mechanicznymi, jest kluczowy dla sukcesu projektu inżynieryjnego."
Pytanie 11
Aby określić w terenie punkt na wskazanej wysokości, należy zastosować
A. taśmę mierniczą oraz szpilki geodezyjne
B. kątomierz i trzy tyczki
C. niwelator i łaty mierniczej
D. tyczki oraz dalmierz
Aby wyznaczyć punkt na określonej wysokości w terenie, kluczowym narzędziem jest niwelator oraz łata miernicza. Niwelator pozwala na precyzyjne ustalenie różnic wysokości między punktami, co jest niezbędne w pracach geodezyjnych, budowlanych oraz w inżynierii lądowej. Łata miernicza, która jest używana w połączeniu z niwelatorem, umożliwia odczyt wysokości na danym punkcie. Przykładowo, w praktyce inżynieryjnej, podczas budowy dróg czy mostów, istotne jest, aby punkty referencyjne były dokładnie wyznaczone w kontekście ich wysokości, co wpływa na stabilność i funkcjonalność konstrukcji. Standardy branżowe, takie jak PN-EN 16181, określają wymagania dotyczące pomiarów geodezyjnych, w tym procedurę niwelacji. Dlatego użycie niwelatora i łaty mierniczej stanowi podstawowy element praktyki pomiarowej, zapewniając wysoką dokładność i niezawodność wyników.
Pytanie 12
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 13
Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaż skałę, która jest najmniej przydatna do produkcji materiałów przeznaczonych do budowy nawierzchni na placach miejskich.
| Nazwy skał | Ścieralność na tarczy Boehhmego [cm] (uśredniona dla polskich złóż) | |
|---|---|---|
| A. | Sjenit | 0,23 - 0,25 |
| B. | Granit | 0,16 - 0,24 |
| C. | Marmur | 0,39 - 0,65 |
| D. | Piaskowiec | 0,87 - 1,94 |
A. B.
B. A.
C. C.
D. D.
Wybór odpowiedzi A, B lub C wskazuje na pewne nieporozumienie dotyczące znaczenia ścieralności skał w kontekście ich zastosowania w budowie nawierzchni. Każda z tych skał, mimo że może mieć swoje właściwości, nie została oceniona pod kątem ich odporności na ścieranie w takim stopniu, jak piaskowiec. Na przykład, odpowiedzi A, B i C mogą odnosić się do skał o niższej ścieralności, co czyni je bardziej odpowiednimi do budowy nawierzchni. To zrozumienie jednak pomija kluczowy aspekt – to właśnie wysoka wartość ścieralności piaskowca czyni go najmniej przydatnym materiałem. Typowym błędem myślowym jest opieranie się na ogólnych właściwościach skał, bez analizy ich specyficznej wydajności w wymagających warunkach, takich jak intensywny ruch pieszy lub samochodowy. Dlatego ważne jest, aby w każdej decyzji dotyczącej wyboru materiału uwzględniać zarówno jego właściwości mechaniczne, jak i kontekst zastosowania. Praktyki branżowe sugerują, że wybór materiałów powinien być oparty na badaniach ścieralności oraz normach, które określają minimalne wymagania dla materiałów przeznaczonych do budowy nawierzchni. Świadomość tych kryteriów jest kluczowa dla zapewnienia trwałości i funkcjonalności infrastruktury miejskiej.
Pytanie 14
Bariera usytuowana na bulwarze
A. dzieli pasy ruchu
B. zapewnia ochronę od strony wody
C. pełni funkcję estetyczną
D. oddziela zieleń od chodnika
Balustrada zlokalizowana na bulwarze pełni kluczową funkcję ochronną, szczególnie w kontekście bezpieczeństwa osób znajdujących się w pobliżu wody. Tego rodzaju konstrukcje są projektowane zgodnie z normami budowlanymi i standardami bezpieczeństwa, które określają wysokość, materiały i wytrzymałość balustrad. Przykładowo, balustrady na bulwarach nadmorskich muszą wytrzymać działanie sił wiatru oraz potencjalne uderzenia fal. W praktyce, odpowiednio zaprojektowane balustrady nie tylko zapobiegają przypadkowemu upadkowi ludzi do wody, lecz również mogą stanowić element estetyczny, który harmonizuje z otoczeniem. Dobrze zaprojektowana balustrada poprawia komfort użytkowników, zapewniając im poczucie bezpieczeństwa podczas spacerów wzdłuż brzegu. Dodatkowo, balustrady mogą być wykonane z materiałów odpornych na korozję, co jest kluczowe w warunkach nadmorskich, gdzie wilgoć i sól mogą przyspieszać proces degradacji materiałów.
Pytanie 15
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 16
W obszarze przeznaczonym do sadzenia drzew należy przeprowadzić zagęszczenie ziemi poprzez
A. wałowanie za pomocą powietrza
B. ugniatanie przy pomocy desek
C. mechaniczne ubijanie
D. nawadnianie wodą
Wybór innych metod zagęszczania gruntu, takich jak ubijanie mechaniczne, wałowanie pneumatyczne czy ugniatanie deskami, wiąże się z fundamentalnymi błędami w podejściu do poprawy struktury gleby na terenach przeznaczonych pod sadzenie drzew. Ubijanie mechaniczne, mimo że pozwala na zwiększenie gęstości gruntu, może prowadzić do jego zbyt dużego zagęszczenia, co skutkuje zubożeniem aeracji i ograniczeniem dostępu powietrza do korzeni drzew. Taki stan rzeczy negatywnie wpływa na ich rozwój, prowadząc do problemów z pobieraniem wody i substancji odżywczych. Wałowanie pneumatyczne, z drugiej strony, jest metodą stosowaną głównie w budownictwie drogowym, a nie jest zalecane na terenach nasadzeniowych, gdzie zbyt duże ciśnienie może uszkodzić delikatny system korzeniowy roślin. Ugniatanie deskami, choć może być postrzegane jako rozwiązanie tymczasowe, również nie dostarcza odpowiedniej wilgotności i struktury gruntu, co jest kluczowe dla zdrowego wzrostu drzew. Skuteczność każdej z tych metod jest ograniczona przez ich nieodpowiednie zastosowanie w kontekście biologicznym i ekologicznym, co podkreśla znaczenie stosowania odpowiednich praktyk przy zagęszczaniu gruntu do nasadzeń. Z tego względu, konieczne jest wdrażanie strategii, które nie tylko poprawiają gęstość gruntu, ale także wspierają jego właściwości fizyczne i chemiczne, takie jak zdolność do retencji wody oraz aerację.
Pytanie 17
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 18
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 19
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 20
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 21
Jaka jest typowa sekwencja działań przy budowie panelowego ogrodzenia metalowego?
A. Wykonanie wykopu, zalanie wykopu mieszanką betonową, mocowanie paneli ogrodzeniowych, ustawienie słupków
B. Wykonanie wykopu, ustawienie słupków, mocowanie paneli ogrodzeniowych, zalanie wykopu mieszanką betonową
C. Wykonanie wykopu, ustawienie słupków, zalanie wykopu mieszanką betonową, mocowanie paneli ogrodzeniowych
D. Wykonanie wykopu, wylanie fundamentu, ustawienie słupków, mocowanie paneli ogrodzeniowych
Poprawna odpowiedź wskazuje na typową kolejność prac przy budowie metalowego ogrodzenia panelowego. Pierwszym krokiem jest wykonanie wykopu, co pozwala na przygotowanie fundamentu dla słupków. Ustawienie słupków jest kluczowe, ponieważ to one stanowią główną podporę dla całej konstrukcji. Następnie, zalanie wykopu mieszanką betonową zapewnia stabilność i trwałość umocowania słupków, co jest zgodne z zaleceniami branżowymi dotyczącymi fundamentacji ogrodzeń. Ostatecznym etapem jest mocowanie paneli ogrodzeniowych, co łączy wszystkie elementy w funkcjonalną całość. Taka sekwencja działań nie tylko zwiększa wytrzymałość ogrodzenia, ale także ułatwia jego montaż oraz późniejsze ewentualne prace konserwacyjne. Przykładem zastosowania tej metody jest budowa ogrodzeń w obiektach przemysłowych, gdzie stabilność i odporność na warunki atmosferyczne są kluczowe dla bezpieczeństwa i estetyki otoczenia.
Pytanie 22
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 23
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 24
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 25
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 26
Jakiego rodzaju zabezpieczenie brzegu zaleca się do budowy zbiornika wodnego w parku naturalnym?
A. Kiszki faszynowe.
B. Siatkowe walce.
C. Narzut z kamieni.
D. Płyty z betonu.
Walce siatkowe, narzut kamienny i płyty betonowe to takie metody, co mogą się sprawdzać w różnych projektach, ale nie bardzo nadają się do zabezpieczenia brzegów zbiorników wodnych w parkach. Walce siatkowe mogą dawać jakiś poziom ochrony, ale nie są wystarczająco skuteczne, a ich użycie może prowadzić do erozji gleby. Narzut kamienny może wyglądać solidnie, ale w parkach naturalistycznych może być postrzegany jako coś, co psuje krajobraz i utrudnia migrację zwierzaków. Płyty betonowe są z kolei dość twarde i nieprzepuszczalne, co może powodować problemy z wodami gruntowymi i ograniczać różnorodność biologiczną. Chociaż są trwałe i odporne na różne warunki, ich negatywny wpływ na środowisko sprawia, że nie są dobrym wyborem w takich miejscach. Wydaje mi się, że błędem jest myślenie, że twarde materiały zawsze będą lepsze do zabezpieczania brzegów, podczas gdy naturalne rozwiązania, jak kiszki faszynowe, naprawdę dają lepsze efekty w ochronie środowiska.
Pytanie 27
Odnowienie zabytku lub jego fragmentu na podstawie zachowanych rysunków, zdjęć, pozostałości, opowieści czy form pochodnych, to
A. rekonstrukcja
B. restauracja
C. rewitalizacja
D. rekompozycja
Rekonstrukcja to proces odtworzenia zabytku lub jego części w oparciu o dostępne źródła, takie jak plany, fotografie, szczątki czy przekazy ustne. Jest to jedno z kluczowych podejść w konserwacji i restauracji dzieł architektonicznych i sztuki, mające na celu przywrócenie oryginalnego wyglądu i funkcji obiektu. W rekonstrukcji istotne jest zastosowanie rzetelnych badań oraz analiz, aby zapewnić jak największą zgodność z historycznymi wartościami obiektu. W praktyce, rekonstrukcja może obejmować takie działania, jak odbudowa zniszczonych fragmentów budynków, a także ich wewnętrzne i zewnętrzne elementy, bazując na wiedzy z zakresu historii architektury i materiałoznawstwa. Przykładami mogą być rekonstrukcje zabytkowych rynków, kościołów czy zamków, które nie tylko przywracają historyczne znaczenie miejsca, ale również przyciągają turystów oraz edukują społeczeństwo na temat dziedzictwa kulturowego. Zgodnie z międzynarodowymi standardami, takimi jak zasady dostępne w dokumencie "Zasady Waszyngtońskie", każdy projekt rekonstrukcji powinien brać pod uwagę kontekst historyczny, społeczny oraz przestrzenny obiektu.
Pytanie 28
Jakiego rodzaju lakier powinno się zastosować do pokrycia drewnianego podestu w ogrodzie przydomowym?
A. Innowacyjny, jednoskładnikowy lakier przeznaczony do ochronno-dekoracyjnego wykończenia podłóg z różnych rodzajów drewna oraz korka w pomieszczeniach.
B. Jednoskładnikowy lakier stworzony do wykończenia podłóg z drewna i materiałów drewnopochodnych w mieszkalnych pomieszczeniach oraz obiektach użyteczności publicznej.
C. Lakier do lakierowania drewnianych podłóg, parkietów, boazerii i elementów wyposażenia wnętrz w obiektach użyteczności publicznej.
D. Lakier przeznaczony do malowania drewna lub materiałów drewnopochodnych stosowanych na zewnątrz i wewnątrz pomieszczeń
Lakier przeznaczony do malowania drewna lub materiałów drewnopochodnych eksploatowanych na zewnątrz i wewnątrz pomieszczeń to najlepszy wybór do polakierowania drewnianego podestu w ogródku przydomowym, ponieważ zapewnia on odpowiednią ochronę przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi, takimi jak wilgoć, promieniowanie UV oraz zmiany temperatury. Tego typu lakier jest formułowany tak, aby tworzył elastyczną powłokę odporną na pękanie i łuszczenie, co jest szczególnie istotne w przypadku elementów narażonych na zmienne warunki atmosferyczne. Dzięki zastosowaniu takiego lakieru, podest nie tylko zyska estetyczny wygląd, ale także wydłuży swoją żywotność oraz ułatwi konserwację. Na przykład, lakier taki można aplikować na tarasy, altany czy meble ogrodowe, co podkreśla jego wszechstronność. Warto także pamiętać, że przed nałożeniem lakieru, drewniana powierzchnia powinna być odpowiednio przygotowana, co obejmuje szlifowanie oraz oczyszczanie, aby zapewnić dobrą przyczepność i trwałość powłoki. Wybierając lakier do zastosowań zewnętrznych, należy zwrócić uwagę na jego odporność na działanie grzybów i pleśni, co jest kolejnym atutem omawianego produktu.
Pytanie 29
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 30
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 31
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 32
Jakiego typu nawierzchnię należy zalecić do stworzenia ścieżki rowerowej w Parku Narodowym, aby była zgodna z otaczającym krajobrazem?
A. Betonową
B. Poliuretanową
C. Asfaltową
D. Żwirową
Żwirowa nawierzchnia jest idealnym rozwiązaniem dla ścieżek rowerowych w Parkach Narodowych, gdyż harmonizuje z naturalnym krajobrazem. Jest to materiał, który doskonale wpasowuje się w otoczenie, co pozwala ograniczyć wpływ na lokalne ekosystemy. Żwir jest materiałem przepuszczalnym, co sprzyja naturalnemu odprowadzaniu wody deszczowej, minimalizując ryzyko erozji gleby oraz powstawania kałuż. Odpowiednia struktura nawierzchni żwirowej zapewnia także dobrą przyczepność, co jest kluczowe dla rowerzystów, a jej elastyczność pozwala na łatwe dostosowanie do ukształtowania terenu. Przykłady zastosowania to ścieżki w rezerwatach przyrody, które zostały zaprojektowane w taki sposób, aby zminimalizować ingerencję w środowisko. Na takich trasach stosuje się standardy branżowe, które zalecają użycie materiałów lokalnych i ekologicznych, co wpływa na ochronę bioróżnorodności oraz estetykę miejsca. Dodatkowo, żwirowe nawierzchnie mogą być łatwo naprawiane i konserwowane, co czyni je praktycznym wyborem na długoterminowe użytkowanie.
Pytanie 33
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 34
Jaką domieszkę powinno się dodać do mieszanki betonowej, aby uzyskać beton odporny na wodę, przeznaczony do budowy oczka wodnego?
A. Przyspieszającą wiązanie
B. Opóźniającą wiązanie
C. Uszczelniającą
D. Barwiącą
Uszczelniająca domieszka jest kluczowym elementem w procesie produkcji wodoszczelnego betonu, szczególnie w zastosowaniach takich jak budowa oczek wodnych. Te specjalistyczne domieszki mają na celu zmniejszenie porowatości betonu, co skutkuje zwiększoną odpornością na przenikanie wody. Przykładem mogą być preparaty na bazie polimerów, które wnikają w mikropory betonu, tworząc barierę, która skutecznie zapobiega przedostawaniu się wody. Zgodnie z normami budowlanymi, takimi jak PN-EN 206, wodoszczelność betonu jest kluczowym wymogiem w projektach, gdzie kontakt z wodą jest nieunikniony. Dobre praktyki inżynieryjne sugerują korzystanie z uszczelniających domieszek, które nie tylko poprawiają wodoszczelność, ale również wzmacniają strukturę betonu. W przypadku budowy oczka wodnego, istotne jest również odpowiednie dobranie klasy betonu, aby zapewnić trwałość i zabezpieczenie przed erozją.
Pytanie 35
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 36
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 37
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 38
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 39
Podczas konstruowania murowanego murka oporowego o wysokości 1,00 m trzeba pamiętać, aby kąt nachylenia ściany frontowej w stronę skarpy wynosił
A. od 30% do 35%
B. od 4% do 8%
C. od 10% do 15%
D. od 1% do 3%
Wybór nachylenia ściany licowej ku skarpie poniżej 10% jest niewłaściwy z punktu widzenia inżynierii lądowej. Odpowiedzi wskazujące nachylenie od 4% do 8% oraz od 1% do 3% zaniżają wymogi stabilności konstrukcji. Taki kąt nachylenia prowadzi do zwiększonego ryzyka osunięcia się mas ziemnych, co może skutkować poważnymi uszkodzeniami murków. Z kolei nachylenie od 30% do 35% jest zbyt strome, co może prowadzić do destabilizacji konstrukcji. W praktyce inżynieryjnej, siły działające na murek oporowy powinny być rozpatrywane w kontekście ich wpływu na stabilność. Niedostateczne nachylenie powoduje, że murek nie jest w stanie skutecznie odprowadzać wody gruntowej, co prowadzi do zwiększonego ciśnienia hydrostatycznego na jego dolnej części. Z kolei zbyt strome nachylenie może być niepraktyczne z uwagi na trudności w wykonaniu oraz na estetykę. Niewłaściwe podejście do nachylenia murka oporowego może prowadzić do poważnych problemów, w tym do kosztownych napraw. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych błędnych kątów nie spełnia wymogów projektowych, co w konsekwencji może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji w użytkowaniu obiektu.
Pytanie 40
Którego działania nie wymaga pielęgnacja nawierzchni żwirowej?
A. Wałowania
B. Betonowania
C. Odchwaszczania
D. Wyrównywania
Betonowanie nie jest zabiegiem wymaganym przy konserwacji nawierzchni żwirowej, ponieważ żwir stanowi naturalny materiał, który nie potrzebuje dodatkowej sztywności czy trwałości, jaką oferuje beton. Nawierzchnie żwirowe są często wykorzystywane w zastosowaniach, gdzie istotne są aspekty związane z odprowadzaniem wody oraz zmniejszeniem erozji. Wałowanie, wyrównywanie i odchwaszczanie są kluczowymi czynnościami, które pomagają utrzymać odpowiednią strukturę oraz estetykę nawierzchni żwirowej. Wałowanie pomaga w zagęszczeniu materiału, co zapobiega powstawaniu nierówności. Wyrównywanie jest istotne dla zapewnienia odpowiedniego odprowadzania wody, natomiast odchwaszczanie pozwala na utrzymanie czystości powierzchni, co jest ważne dla estetyki oraz funkcjonalności materiału. W praktyce, odpowiednia konserwacja nawierzchni żwirowej przekłada się na dłuższą żywotność oraz minimalizację kosztów napraw. Odrzucając betonowanie, możemy wykorzystać zalety żwiru w sposób optymalny.