Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik stylista
  • Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
  • Data rozpoczęcia: 26 marca 2025 06:48
  • Data zakończenia: 26 marca 2025 07:08

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakiego typu noża nie można wykorzystać w krajarkach do dzielenia nakładu na sekcje?

A. Z nożem pionowym
B. Z nożem tarczowym
C. Z nożem wielokątnym
D. Z nożem taśmowym
Wybór krajarki z nożem pionowym, tarczowym lub wielokątnym do rozkroju nakładu na sekcje jest zrozumiałą pomyłką, jednak nie uwzględnia kluczowych różnic w konstrukcji i przeznaczeniu tych narzędzi. Noże pionowe są powszechnie używane w pracy z materiałami, które wymagają precyzyjnego cięcia w różnych kierunkach. W kontekście rozkroju nakładu, ich zdolność do wykonywania cięć wzdłużnych i poprzecznych czyni je idealnym wyborem, dzięki czemu można z łatwością dostosować głębokość cięcia i uzyskać równomierne sekcje. Z kolei noże tarczowe, charakteryzujące się dużą prędkością obrotową, umożliwiają szybkie i efektywne cięcie, co jest szczególnie istotne w produkcji masowej. Ich zdolność do cięcia przez różne materiały sprawia, że są niezwykle wszechstronne. W przypadku noży wielokątnych, ich zastosowanie w krajarkach jest ograniczone do specyficznych aplikacji, gdzie wymagane jest cięcie o określonym kształcie. Powszechnym błędem przy wyborze narzędzi tnących jest ignorowanie specyfiki materiału oraz wymagań produkcyjnych, co prowadzi do niewłaściwych decyzji. Kluczowe jest, aby przed podjęciem decyzji o wyborze narzędzia tnącego, dokładnie zrozumieć jego właściwości oraz zastosowanie w kontekście specyficznych wymagań produkcyjnych.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 3

Jakie maszyny powinny być wykorzystane w procesie szycia sukienki damskiej z bawełny?

A. Overlock i stębnówkę
B. Stębnówkę oraz podszywarkę
C. Stębnówkę oraz zygzakówkę
D. Fastrygówkę i stębnówkę
Wybór fastrygówki i stębnówki, stębnówki i podszywarki czy stębnówki i zygzakówki w procesie szycia sukienki z bawełny może prowadzić do licznych nieprawidłowości i obniżenia jakości finalnego produktu. Fastrygówka, choć może być używana do tymczasowego łączenia materiałów, nie zapewnia odpowiedniej trwałości szwów, co jest kluczowe w przypadku odzieży noszonej na co dzień. Jej zastosowanie może prowadzić do rozprucia szwów, co jest nieakceptowalne w produkcie finalnym. W przypadku podszywarki, która jest stosowana głównie do wykańczania krawędzi, jej użycie może być ograniczone, gdyż nie daje takiej wszechstronności jak overlock, który łączy funkcję obrębienia i szycia w jednym. Zygzakówka, choć jest przydatna w niektórych zastosowaniach, nie jest odpowiednia do szycia głównych szwów, ponieważ tworzy mniej stabilne połączenia niż stębnówka. Takie błędne podejścia wynikają z braku znajomości technologii szycia oraz zasad, które rządzą branżą odzieżową. Używanie niewłaściwych maszyn może prowadzić do obniżenia jakości wykończenia oraz trwałości odzieży, co jest niezgodne z obowiązującymi standardami produkcji w branży modowej.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 5

Odzież wodoodporną dla rybaków oraz żeglarzy należy produkować z materiałów

A. dzianinowych
B. włókninowych
C. plecionych
D. powlekanych
Odzież wodoodporna dla rybaków i żeglarzy powinna być wykonana z materiałów powlekanych, ponieważ te materiały charakteryzują się wysoką odpornością na wodę oraz zapewniają ochronę przed wilgocią. Powlekane tkaniny, takie jak poliester czy nylon, są pokrywane warstwą poliuretanu lub PVC, co znacząco zwiększa ich właściwości wodoodporne. Przykładem zastosowania takich materiałów są kurtki i spodnie używane podczas deszczu lub w trudnych warunkach atmosferycznych. W branży odzieży roboczej oraz outdoorowej, materiały te są zgodne z normami EN 343, które określają wymagania dotyczące ochrony przed deszczem. Dzięki zastosowaniu powlekanych tkanin, odzież nie tylko chroni użytkownika przed wodą, ale także zapewnia odpowiednią oddychalność, co jest kluczowe podczas długotrwałego użytkowania. Dobre praktyki branżowe wskazują również na konieczność stosowania materiałów z dodatkowymi właściwościami, takimi jak odporność na uszkodzenia mechaniczne, co zwiększa trwałość odzieży w trudnych warunkach pracy.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 7

Jaką wartość ma dodatek konstrukcyjny (luz odzieżowy) w obwodzie klatki piersiowej (opx) odzieży damskiej przeznaczonej na górną część ciała, gdy jest on największy dla

A. bluzki
B. płaszcza
C. żakietu
D. sukni
Płaszcze charakteryzują się największym dodatkiem konstrukcyjnym, czyli luzem odzieżowym, w obwodzie klatki piersiowej, co wynika z ich funkcji oraz konstrukcji. Dodatkowy luz w płaszczu jest niezbędny, aby umożliwić swobodne ruchy, szczególnie gdy nosimy pod nim inne warstwy odzieży, takie jak swetry czy kamizelki. Zgodnie z normami branżowymi, takie jak PN-EN 13402, które definiują wymiary odzieży, płaszcze powinny zapewniać przestrzeń na ruch ramion, co dodatkowo podkreśla znaczenie odpowiedniego dodatku konstrukcyjnego. Zastosowanie większego luzu w płaszczach jest również związane z ich projektowaniem, które często obejmuje elementy warstwowe i różne materiały, które mogą wpływać na komfort noszenia. W praktyce, projektanci mody często wprowadzają dodatkowe rozwiązania, takie jak rozcięcia czy luźniejsze rękawy, aby jeszcze bardziej poprawić funkcjonalność oraz estetykę odzieży wierzchniej.

Pytanie 8

Do produkcji płaszczy przeciwdeszczowych wykorzystuje się materiały odzieżowe z powłoką

A. przeciwwiatrową
B. niemnącą
C. wodoodporną
D. antyelektrostatyczną
Odpowiedź 'wodoodpornym' jest prawidłowa, ponieważ płaszcze przeciwdeszczowe muszą być wykonane z materiałów, które skutecznie zapobiegają przenikaniu wody. Materiały wodoodporne, takie jak Gore-Tex czy PVC, są zaprojektowane tak, aby tworzyć barierę przed deszczem, a jednocześnie pozwalać na odprowadzenie wilgoci z wnętrza, co jest kluczowe w zapewnieniu komfortu użytkownika. Stosowanie takich materiałów jest zgodne z normami ochrony osobistej, które wymagają, aby odzież robocza w trudnych warunkach atmosferycznych była nie tylko odporna na wodę, ale także funkcjonalna. W praktyce, płaszcze wykonane z materiałów wodoodpornych są często używane przez osoby pracujące na zewnątrz, na przykład w budownictwie, ratownictwie czy w turystyce, gdzie nieprzewidywalność pogody może być wyzwaniem. Dzięki odpowiedniemu wykończeniu, użytkownicy mają pewność, że pozostaną suchi i komfortowi, co jest kluczowe dla ich bezpieczeństwa i wydajności w pracy.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 17

Ocena ogólnej estetyki odzieży, właściwego rozmieszczenia dziurek oraz staranności prasowania to elementy weryfikacji

A. gotowego wyrobu odzieżowego
B. międzyoperacyjnej
C. form i wykrojów
D. wykonania elementów odzieży
Sprawdzanie ogólnej estetyki ubioru, prawidłowego rozmieszczenia dziurek oraz staranności prasowania to kluczowe elementy kontroli gotowego wyrobu odzieżowego. W kontekście produkcji odzieży, gotowy wyrób odnosi się do finalnych produktów, które są przeznaczone do sprzedaży. Kontrola jakości na tym etapie zapewnia, że wszystkie elementy, takie jak odpowiednie wykończenie szwów, symetria wzorów oraz ogólna estetyka, spełniają standardy branżowe. Przykładem może być analiza odzieży pod kątem zgodności z wymaganiami klientów dotyczącymi estetyki, co obejmuje zarówno techniczne aspekty wykonania, jak i wizualne wrażenia. Przykładowo, w wysokiej jakości odzieży formalnej, bardzo ważne jest, aby dziurki na guziki były precyzyjnie rozmieszczone, co wpływa na całościowy wygląd garnituru. W kontekście standardów, organizacje takie jak ISO (Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna) dostarczają wytycznych dotyczących kontroli jakości produktów odzieżowych, co pomaga w zapewnieniu, że gotowe wyroby są zgodne z oczekiwaniami rynku.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 19

Aby obliczyć normę zużycia materiału o szerokości 0,90 m potrzebnego do uszycia płaszcza damskiego typu dyplomatka dla klientki o wymiarach 174/86/112, co powinno być uwzględnione?

A. dwie długości rękawa, dwie długości płaszcza, 20% dodatku na szwy oraz podwinięcia
B. dwie długości rękawa, dwie długości płaszcza, 10% dodatku na szwy oraz podwinięcia
C. długość rękawa, dwie długości płaszcza, 20% dodatku na szwy oraz podwinięcia
D. długość rękawa, długość płaszcza, 10% dodatku na szwy oraz podwinięcia
Odpowiedź dotycząca obliczenia normy zużycia materiału do uszycia płaszcza damskiego typu dyplomatka jest prawidłowa, ponieważ uwzględnia kluczowe elementy konstrukcyjne. Przy projektowaniu odzieży, szczególnie w przypadku płaszczy, istotne jest zastosowanie dwóch długości rękawa oraz dwóch długości płaszcza, co zapewnia pełny fason i odpowiednie dopasowanie do sylwetki klientki. Dodatkowo, dodatek na szwy i podwinięcia jest niezbędny, aby materiał był wystarczająco długi, co jest standardem w branży odzieżowej. 10% dodatku na szwy to również praktyka, która uwzględnia ewentualne błędy podczas szycia oraz niewielkie różnice w wymiarach, co zapewnia, że finalny produkt będzie estetyczny oraz funkcjonalny. W przypadku braku odpowiednich dodatków materiałowych, istnieje ryzyko, że gotowy płaszcz nie będzie odpowiednio wykończony, a szwy mogą być zbyt napięte, co wpłynie negatywnie na komfort noszenia. Przykładem może być sytuacja, gdy materiał nie został prawidłowo obliczony, co prowadzi do nieestetycznych wykończeń oraz może powodować deformacje płaszcza.

Pytanie 20

Jakie włókna są najczęściej mieszane w produkcji tkanin przeznaczonych na garniturowe spodnie?

A. Poliesterowe z wełną
B. Torlenu z bawełną
C. Poliakrylonitrylowe z lnem
D. Argon z wiskozą
Poliesterowe tkaniny w połączeniu z wełną są powszechnie stosowane do produkcji spodni garniturowych ze względu na swoje wyjątkowe właściwości. Poliester zapewnia trwałość, odporność na zagniecenia oraz łatwość w pielęgnacji, co jest niezwykle istotne w kontekście odzieży formalnej. Wełna natomiast dodaje tkaninie naturalnych właściwości, takich jak oddychalność i termoregulacja, co zapewnia komfort noszenia w różnych warunkach atmosferycznych. Połączenie tych dwóch włókien tworzy materiał, który nie tylko dobrze wygląda, ale jest też funkcjonalny i praktyczny. Tkaniny z tej mieszanki są często wykorzystywane w modzie męskiej, a także w garniturach na specjalne okazje, ponieważ ich elegancki wygląd oraz właściwości użytkowe odpowiadają wymaganiom współczesnych standardów odzieżowych. Warto zaznaczyć, że przy produkcji takich tkanin często korzysta się z nowoczesnych technologii, które zwiększają ich odporność na plamy oraz ułatwiają pranie, co czyni je jeszcze bardziej atrakcyjnymi dla konsumentów.

Pytanie 21

Co powoduje powstawanie nieregularnego ściegu stębnowego podczas szycia na maszynie?

A. Uszkodzona dziura w płytce ściegowej
B. Pozostałości nici górnej w chwytaczu
C. Nieodpowiednie zamocowanie igły w uchwycie
D. Błędny transport materiału
Często, gdy ścieg stębnowy wychodzi nieregularnie, to znaczy, że coś poszło nie tak z transportem materiału. Kiedy szyjemy na maszynie, to materiał jest przesuwany przez specjalny mechanizm, w skład którego wchodzą zębatki i stopka dociskowa. Jak materiał nie jest dobrze przesuwany, to mogą się pojawić problemy, jak zbyt luźne albo napięte szwy. Na przykład, jeśli szyjemy z materiałów o różnej grubości, to cienki materiał może się przesuwać łatwiej niż gruby, co prowadzi do nierówności. Dlatego warto dostosować ustawienia maszyny i użyć odpowiedniej stopy dociskowej - to sprawdzona zasada szycia. Również, korzystanie z materiałów od zaufanych dostawców daje lepsze wyniki. A, nie zapomnij o regularnym serwisowaniu maszyny! To naprawdę ważne, żeby wszystko działało sprawnie i żeby ściegi były równe.

Pytanie 22

Kołnierz szalowy do damskiej bluzki jest modelowany na podstawie

A. wykreślonego kąta prostego
B. krzywej podkroju szyi tyłu
C. krzywej podkroju szyi przodu
D. formy tyłu i przodu
W przypadku pozostałych odpowiedzi, krzywa podkroju szyi tyłu, forma tyłu i przodu oraz wykreślony kąt prosty nie są odpowiednie do modelowania kołnierza szalowego. Krzywa podkroju szyi tyłu ma znaczenie jedynie w kontekście ogólnego dopasowania odzieży, ale nie wpływa na specyfikację kształtu kołnierza szalowego, który jest bardziej uzależniony od krzywej podkroju szyi przodu. Forma tyłu i przodu jest istotna w szerszym kontekście krawiectwa, jednak zastosowanie jej jako punktu odniesienia dla kołnierza szalowego może prowadzić do nieodpowiednich proporcji i kształtów. Kołnierz szalowy, jako element wykończeniowy, wymaga szczególnego podejścia opartego na krzywej przodu, co zapewnia jego naturalne układanie się na ciele. Wykreślony kąt prosty, z kolei, jest narzędziem używanym w różnych aspektach konstrukcji odzieży, ale nie odnosi się bezpośrednio do kształtowania kołnierzy. Często popełnianym błędem jest mylenie tych elementów i przypisywanie im równorzędnej roli w procesie projektowania. W praktyce, stosowanie niewłaściwych punktów odniesienia skutkuje nie tylko estetycznymi, ale również funkcjonalnymi wadami odzieży, co podkreśla znaczenie precyzyjnego podejścia do modelowania kołnierzy w kontekście krawiectwa.

Pytanie 23

Jaką maszynę można wykorzystać do tymczasowego łączenia wkładów nośnych w przednich częściach marynarek męskich?

A. Ryglówkę
B. Pikówkę
C. Zygzakówkę
D. Fastrygówkę
Fastrygówka to maszyna, która jest naprawdę przydatna w przemyśle odzieżowym. Używamy jej do tymczasowego łączenia różnych elementów odzieży, co daje nam możliwość dokładnego dopasowania i kontroli kształtu. Jak chodzi o przody marynarek męskich, to fastrygówka jest kluczowa, bo pozwala na delikatne zszycie tkanin. To ważne, bo zanim krawiec zdecyduje się na ostateczne zszycie, może precyzyjnie poprawić wszelkie niedociągnięcia. W praktyce często korzysta się z fastrygówki w miejscach, gdzie musimy zwrócić szczególną uwagę, jak klapy, ramiona czy guziki. Dobrze zrobiona fastryga zmniejsza ryzyko zniekształceń materiału i pozwala na lepsze wykończenie. W branży odzieżowej powszechnie uznaje się, że stosowanie fastrygówki na początku szycia naprawdę zwiększa jakość i efektywność produkcji.

Pytanie 24

W przemyśle produkcja wykrojów odzieżowych odbywa się na podstawie

A. rysunków modelowych wyrobów
B. wymagań, jakie powinny spełniać użyte materiały
C. rysunków układów szablonów
D. wymagań technicznych, jakie muszą spełnić wyroby
Rysunki modelowe wyrobów, choć istotne w procesie projektowania, nie są właściwym podstawowym dokumentem do produkcji wykrojów. Te rysunki służą głównie do przedstawienia ogólnej koncepcji produktu, ale nie zawierają szczegółów niezbędnych do dokładnego krojenia materiału. Wiele osób myli te dwa pojęcia, co prowadzi do nieporozumień i błędów w procesie produkcyjnym. Wymagania, które powinny spełnić zastosowane materiały, są również ważne, jednak są one bardziej związane z właściwościami tkanin, a nie z techniką wykroju. Na przykład, wybór materiału wpływa na decyzje dotyczące układu wzorów, ale nie zastępuje potrzeby precyzyjnych szablonów. Z kolei wymagania techniczne, które powinny spełnić wyroby, są ważne w kontekście finalnej jakości produktu, ale także nie są bezpośrednio związane z procesem wykroju. Właściwe podejście do produkcji wykrojów opiera się na zrozumieniu, że każdy z tych elementów pełni inną rolę w cyklu produkcyjnym. Ignorowanie tego podziału może prowadzić do nieefektywności i zwiększenia kosztów produkcji, co jest powszechnym błędem w branży odzieżowej.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 28

Jak określa się etap prasowania, który dotyczy prasowania poszczególnych części wyrobu odzieżowego w trakcie procesu jego produkcji w szwalni?

A. Wstępne
B. Końcowe
C. Obróbkowe
D. Międzyoperacyjne
Odpowiedź 'międzyoperacyjne' jest prawidłowa, ponieważ ten etap prasowania odnosi się do procesu, w którym elementy wyrobu odzieżowego są prasowane w trakcie jego produkcji, a nie na końcu procesu lub przed rozpoczęciem szycia. Prasowanie międzyoperacyjne ma kluczowe znaczenie w zapewnieniu wysokiej jakości wyrobu finalnego, ponieważ pozwala na eliminację zagnieceń i dostosowanie kształtu poszczególnych elementów odzieży już na etapie ich łączenia. Taki sposób prasowania jest stosowany na różnych etapach produkcji, gdyż umożliwia lepsze dopasowanie tkanin, co jest szczególnie istotne w przypadku skomplikowanych konstrukcji odzieżowych. W praktyce, tego typu prasowanie może być wykonywane automatycznie za pomocą pras mechanicznych, co znacząco zwiększa efektywność produkcji oraz jakość końcowego wyrobu. W branży odzieżowej stosowanie prasowania międzyoperacyjnego jest zgodne z najlepszymi praktykami, które zakładają, że odpowiednia obróbka materiałów w trakcie szycia przekłada się na mniejsze straty materiałowe oraz lepsze osiągi produkcyjne.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 33

Jaką grupę pomiarów ciała stanowią pomiary realizowane w dowolnym kierunku szerokości lub długości na krzywych liniach?

A. Obwodów
B. Łuków
C. Wysokości
D. Długości
Pomiary ciała, które są dokonywane w dowolnym kierunku szerokości lub długości po liniach krzywych, zaliczają się do pomiarów łuków. Pomiary te są szczególnie istotne w różnych dziedzinach, takich jak inżynieria, architektura, a także medycyna, gdzie precyzyjne określenie wymiarów obiektów o nieregularnych kształtach jest kluczowe. Przykładem zastosowania pomiarów łuków może być projektowanie odzieży, gdzie krzywe sylwetki muszą być dokładnie zmierzone, aby osiągnąć idealne dopasowanie. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują wykorzystanie zaawansowanych technik skanowania 3D, które umożliwiają uzyskanie dokładnych danych dotyczących kształtu ciała danej osoby. W kontekście architektury, pomiary łuków są niezbędne przy projektowaniu konstrukcji o krzywych liniach, takich jak łuki mostów czy okna. Odpowiednie standardy, jak ISO 3348 dotyczące pomiarów krzywoliniowych, dostarczają wytycznych, które pomagają w uzyskiwaniu precyzyjnych rezultatów. Podsumowując, pomiary łuków mają kluczowe znaczenie w praktycznych zastosowaniach, które wymagają dokładności i precyzji w pomiarach nieregularnych form.

Pytanie 34

Linia boku na ukazanej siatce konstrukcyjnej spódnicy podstawowej powstaje w wyniku poprowadzenia linii

Ilustracja do pytania
A. poziomej przez punkt T
B. poziomej przez punkt D
C. pionowej przez punkt B1
D. pionowej przez punkt B2
Wybór innych odpowiedzi może wynikać z błędnego zrozumienia podstawowych zasad konstrukcji wykrojów w odzieży. Odpowiedzi dotyczące linii poziomych przez punkty T i D są nieprawidłowe, ponieważ poziome linie nie są stosowane do definiowania linii boku spódnicy podstawowej. Linia boku, która jest kluczowym elementem konstrukcji odzieży, wyznacza kształt i dopasowanie spódnicy. Wykorzystanie linii poziomych w tym kontekście może prowadzić do błędów w wymiarach, co w efekcie negatywnie wpływa na końcowy produkt. Linia pozioma nie uwzględnia zmiany kierunku, jaka zachodzi w przypadku kształtu ciała, co jest kluczowe dla uzyskania właściwego dopasowania. Dodatkowo, wybór pionowej linii przez punkt B2 zamiast B1 nie uwzględnia specyficznego umiejscowienia boku spódnicy, przez co może prowadzić do nieprawidłowych proporcji oraz nieestetycznych efektów wizualnych. Typowym błędem jest także nieznajomość zasady, że linie pionowe odzwierciedlają naturalne kontury sylwetki, co jest fundamentalne w każdym projekcie odzieżowym. Wiedza na temat właściwego wykroju jest niezbędna dla każdego, kto tworzy odzież, i jej brak może prowadzić do niezadowolenia klientów z finalnego produktu.

Pytanie 35

Efekt marszczenia (zsuwania) zszywanych warstw komponentów odzieży podczas wykonywania szwu można uzyskać na maszynie szwalniczej stębnowej z systemem transportu

A. stopkowym
B. igłowym
C. różnicowym
D. ząbkowym
Maszyny szwalnicze są wyposażone w różne systemy transportu, które mają różne zastosowania i efekty na końcowy produkt. W przypadku stopkowego transportu, który polega na unieruchomieniu materiału za pomocą stopki presującej, nie jest możliwe uzyskanie pożądanego marszczenia, ponieważ wszystkie warstwy tkaniny są zbyt mocno przytrzymywane. To prowadzi do płaskiego wykończenia, co jest nieodpowiednie w przypadku projektów wymagających marszczenia. Z kolei transport ząbkowy pozwala na przesuwanie materiału, ale nie reguluje różnicy prędkości, co ogranicza jego możliwości w zakresie marszczenia. W praktyce, maszyny z takim transportem są stosowane głównie do szycia prostych szwów, gdzie estetyka marszczeń nie jest kluczowym wymogiem. Na rynku odzieżowym, gdzie detale i wykończenia są na pierwszym miejscu, ząbkowy system transportu często nie spełnia oczekiwań projektantów. Istnieje także transport igłowy, który w zasadzie polega na ruchu igły w górę i w dół, co nie ma wpływu na równomierne marszczenie materiału. Ten system jest bardziej zorientowany na wykonywanie ścisłych szwów, a nie na tworzenie efektów strukturalnych. W rezultacie wybór nieodpowiedniego systemu transportu może prowadzić do niezadowalających efektów końcowych i zwiększać koszty produkcji związane z poprawkami i odrzuceniem odzieży z powodu niskiej jakości wykończenia.

Pytanie 36

Jakie wymiary są kluczowe do wyliczenia zużycia materiału o szerokości 140 cm, przeznaczonego na kostium damski?

A. Długość spódnicy, obwód klatki piersiowej, obwód bioder
B. Długość spódnicy, długość żakietu, długość rękawa
C. Długość spódnicy, długość żakietu, obwód bioder
D. Obwód klatki piersiowej, długość żakietu, obwód bioder
Odpowiedzi, które nie uwzględniają długości rękawa, bądź zamiast tego proponują obwody ciała, wykazują zrozumienie, ale niepełne, co do wymagań związanych z obliczeniami materiałowymi. Przykładowo, obwody bioder czy klatki piersiowej są istotne przy projektowaniu odzieży, jednak nie determinują one samodzielnie, ile materiału będzie wymagane do wykonania konkretnego elementu. W przypadku kostiumów, wymiary te są uwzględniane głównie dla zapewnienia odpowiedniego dopasowania, a zarazem nie wpływają bezpośrednio na długość tkaniny potrzebnej do uszycia. Typowym błędem w myśleniu jest zakładanie, że obwody ciała są wystarczające do określenia zużycia materiału; w rzeczywistości kluczowe jest zrozumienie, że każdy element odzieży ma swoje unikalne wymiary, które muszą być brane pod uwagę. Również, pomijanie długości rękawa w kontekście obliczeń materiałowych prowadzi do niewłaściwej kalkulacji, co może skutkować nieodpowiednim wykorzystaniem tkaniny. Dlatego, w procesie tworzenia odzieży, podstawowe jest zrozumienie, jakie wymiary mają realny wpływ na zużycie materiału i jak są one ze sobą powiązane, co jest zgodne z zasadami efektywnego projektowania w branży odzieżowej.

Pytanie 37

W firmie zajmującej się szyciem odzieży wykrój elementów odzieżowych najczęściej uzyskuje się

A. z materiałów w rozłożeniu
B. z nakładów wielowarstwowych utworzonych za pomocą warstwowarek
C. z materiałów w złożeniu
D. z nakładów formowanych w automatycznych systemach rozkroju
Pomimo różnych podejść do rozkroju materiałów, metody takie jak wykroje z materiałów w złożeniu czy w rozłożeniu nie są optymalne w kontekście współczesnych zakładów konfekcyjnych. Wykroje z materiałów w złożeniu, polegające na rozkrojeniu kilku warstw materiału, mogą wydawać się atrakcyjne, ale w praktyce prowadzą do trudności w zachowaniu jednolitości i jakości wykrojów. Często pojawiają się problemy z naciągnięciem materiału oraz różnicami w grubości, co wpływa na jakość produktu końcowego. Z kolei rozkładanie materiałów w rozłożeniu, które zakłada, że każdy fragment materiału będzie wycinany osobno, wiąże się z większymi stratami materiałowymi i dłuższym czasem produkcji, co jest nieefektywne. Ponadto, podejście to nie uwzględnia współczesnych trendów w automatyzacji i optymalizacji procesów, które przyczyniają się do zwiększenia efektywności produkcji. Nakłady formowane w automatycznych systemach rozkroju również mogą wydawać się nowoczesnym rozwiązaniem, jednak ich skuteczność zależy w dużej mierze od precyzyjnych ustawień i kalibracji urządzeń. Bez odpowiedniej wiedzy i umiejętności obsługi, takie podejścia mogą prowadzić do większych odpadów i błędów w produkcji. Dlatego kluczowe jest, aby zakłady konfekcyjne inwestowały w nowoczesne technologie, takie jak warstwowarki, które zapewniają lepszą jakość, mniejsze straty materiałowe i większą efektywność procesów produkcyjnych.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 39

Klientka o wymiarach 164/72/96 zamówiła uszycie spódnicy podstawowej o długości 50 cm. Jaki będzie koszt wykonania spódnicy z tkaniny o szerokości 150 cm, gładkiej wełnianej, pobranej z magazynu, jeśli cena za 1 metr tkaniny wynosi 40,00 zł, a koszt robocizny to 70,00 zł (koszt robocizny obejmuje także wydatki na dodatki krawieckie użyte przy szyciu)?

A. 92,00 zł
B. 121,00 zł
C. 114,00 zł
D. 110,00 zł
W analizie kosztów uszycia spódnicy kluczowe jest zrozumienie, jak oblicza się całkowity koszt produkcji. Wiele osób popełnia błąd w obliczeniach przez niewłaściwe założenia dotyczące zużycia tkaniny. W tym przypadku, jeśli ktoś obliczy koszt tkaniny na podstawie zbyt dużej ilości, może dojść do zawyżenia całkowitego kosztu. Na przykład, przyjęcie, że potrzebne jest 1 metr tkaniny, zamiast 0,5 m, prowadzi do kosztu tkaniny wynoszącego 40,00 zł, co znacząco podnosi całkowity koszt do 110,00 zł przy dodaniu robocizny. Kolejnym typowym błędem jest nieprawidłowe uwzględnienie kosztu robocizny. Niekiedy, w niektórych odpowiedziach, można spotkać się z próbą pominięcia rzeczywistego kosztu robocizny lub jego niedoszacowaniem, co jest błędne, ponieważ w branży odzieżowej to właśnie robocizna często stanowi znaczną część całkowitych kosztów. Niezrozumienie, że robocizna w tym przypadku wynosi 70,00 zł, może prowadzić do niedoszacowania całkowitego kosztu. Ważne jest, aby przy kosztorysowaniu brać pod uwagę wszystkie składowe, w tym ewentualne dodatkowe materiały, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi. Doskonałe zrozumienie procesów kosztorysowania jest niezbędne do skutecznego zarządzania finansami w działalności krawieckiej.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.