Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 17 marca 2025 16:53
Data zakończenia: 17 marca 2025 17:15

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Produkty mięsne z wołowiny po zjedzeniu stanowią źródło pełnowartościowego białka, witamin z grupy B, substancji ekstrakcyjnych oraz

A. żelaza

B. błonnika

C. wapnia

D. glukozy

Glukoza, wapń i błonnik to składniki, które raczej nie mają nic wspólnego z mięsem wołowym. Glukoza to głównie cukier, źródło energii, ale w mięsie jej nie ma, bo to białko zwierzęce. Dobrze jest wiedzieć, że jeśli chodzi o energię, to glukoza pochodzi głównie z węglowodanów, jak zboża, owoce, warzywa. Wapń za to jest minerałem, który znajdziemy głównie w mleku i produktach mlecznych, jak sery czy jogurty. W mięsie wołowym praktycznie go nie ma. Co do błonnika, to on jest roślinny i pomaga w trawieniu, a jego źródła to pełnoziarniste zboża, owoce i warzywa, a nie mięso. Wskazówki dietetyczne mówią, żeby błonnik był w odpowiednich ilościach w diecie, ale mięso nie dostarczy nam tego składnika. Tak że, mogąc mylić te pojęcia, można dojść do dziwnych wniosków o diecie i jej wartościach odżywczych. Zrozumienie, jak różne składniki odżywcze działają, jest istotne dla zdrowego stylu życia.

Pytanie 2

Ile porcji deseru można przygotować z 5 opakowań lodów o wadze jednostkowej 1,5 kg, jeśli do przygotowania jednej porcji potrzeba 100 g lodów?

A. 50 porcji

B. 30 porcji

C. 75 porcji

D. 15 porcji

W analizie niepoprawnych odpowiedzi pojawia się pewna nieścisłość w zrozumieniu proporcji i jednostek miary. Na przykład, odpowiedź sugerująca 30 porcji może wynikać z błędnego przeliczenia masy lodów, np. zastosowania założenia, że jedna porcja to 250 g zamiast 100 g, co prowadzi do mylnego wniosku. Z kolei odpowiedź wskazująca na 50 porcji może opierać się na błędnym założeniu co do całkowitej masy lodów, kiedy użytkownik mógłby pomylić kilogramy z gramami, co jest typowym błędem w obliczeniach. Odpowiedź 15 porcji może wynikać z całkowitego nieporozumienia dotyczącego proporcji zadań, co wskazuje na brak zrozumienia jednostek oraz ich przeliczeń. Tego rodzaju błędy są powszechne wśród osób, które nie mają doświadczenia w precyzyjnych obliczeniach, np. w kuchni profesjonalnej, gdzie każdy gram ma znaczenie. Kluczowym elementem jest zrozumienie, że dokładne proporcje nie tylko wpływają na jakość potraw, ale również na ich koszt, co jest kluczowe w każdej działalności gastronomicznej. Dlatego, aby uniknąć takich błędów, ważne jest posługiwanie się odpowiednimi narzędziami pomiarowymi i regularne ćwiczenie umiejętności przeliczania jednostek.

Pytanie 3

Podczas przyrządzania potrawy kawałek jedzenia dostał się do dróg oddechowych kucharza, co spowodowało atak kaszlu i nagłe duszenie. Poszkodowany potrafi wykonywać wdechy i wydechy. Jaką pomoc powinno się mu udzielić?

A. sprowokować do wymiotów

B. gwałtownie ucisnąć na przeponie

C. energicznie potrząsnąć nim oraz unieść jego ręce do góry

D. silnie uderzyć płaską dłonią w plecy pomiędzy łopatkami

Udzielenie pierwszej pomocy w przypadku zadławienia się pokarmem polega na zastosowaniu odpowiedniej techniki, która ma na celu usunięcie przeszkody z dróg oddechowych poszkodowanego. W tym przypadku, gdy poszkodowany jest w stanie wykonywać wdechy i wydechy, co oznacza, że nie ma całkowitego zadławienia, najlepszym rozwiązaniem jest silne uderzenie płaską dłonią w plecy między łopatkami. Ta metoda, zgodna z wytycznymi Europejskiej Rady Resuscytacji (ERC), pozwala na wykorzystanie siły grawitacji oraz ruchu powietrza w drogach oddechowych, co może pomóc w wydobyciu zatoru. Przykładowo, w sytuacjach, gdy dziecko się zadławi, odpowiednia pomoc również polega na zastosowaniu podobnej techniki, zmieniając jedynie pozycję ciała. Osoba udzielająca pomocy powinna stać za poszkodowanym, pochylać go lekko do przodu i wykonać kilka zdecydowanych, ale kontrolowanych uderzeń. Praktyka ta jest nie tylko skuteczna, ale również stanowi standardową procedurę w takich przypadkach, co jest potwierdzone szerokimi badaniami i zaleceniami medycznymi.

Pytanie 4

Jakiego rodzaju mięso powinno się wykorzystać do przygotowania potrawy boeuf Stroganow?

A. Polędwicę

B. Szponder

C. Rozbratel

D. Zrazową

Polędwica wołowa jest kluczowym składnikiem potrawy boeuf Stroganow, ze względu na swoje walory smakowe oraz teksturę. Ten rodzaj mięsa, pochodzący z części grzbietowej bydła, charakteryzuje się niską zawartością tkanki łącznej, co czyni go wyjątkowo miękkim i soczystym. W potrawach takich jak boeuf Stroganow, gdzie mięso jest krojone na cienkie paski i smażone krótko, polędwica zapewnia idealną konsystencję oraz smak. Dobre praktyki kulinarne sugerują, aby nie gotować polędwicy zbyt długo, aby nie straciła swojej delikatności. W połączeniu z sosem przygotowanym na bazie śmietany, musztardy i grzybów, polędwica staje się centralnym punktem tego dania, które jest uznawane za klasykę kuchni rosyjskiej. Ponadto, stosowanie polędwicy w boeuf Stroganow jest zgodne z tradycją i standardami kulinarnymi, które podkreślają jakość składników oraz ich odpowiednie przygotowanie.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Jakie urządzenie do pieczenia umożliwia skrócenie czasu obróbki oraz osiągnięcie wyższej efektywności?

A. Piec konwekcyjno-parowy

B. Piekarnik

C. Kombiwar

D. Piec konwekcyjny

Kombiwar to urządzenie, które łączy funkcje piekarnika i frytkownicy, jednak jego konstrukcja nie pozwala na osiągnięcie takiej samej wydajności jak piec konwekcyjno-parowy. Chociaż kombiwar również wykorzystuje konwekcję, jego ograniczenia dotyczą objętości oraz efektywności rozprowadzenia ciepła. W praktyce, pieczenie w kombiwarze może trwać dłużej, ponieważ efektywność wentylacji jest mniejsza w porównaniu do pieców konwekcyjnych czy konwekcyjno-parowych. Piec konwekcyjny, mimo że oferuje lepszą cyrkulację powietrza niż tradycyjny piekarnik, nie wykorzystuje pary, co ogranicza jego zdolność do przygotowywania wilgotnych i soczystych potraw. Z kolei tradycyjny piekarnik, choć wszechstronny, często wymaga dłuższego czasu pieczenia i nie zapewnia tak równomiernego rozkładu temperatury jak piec konwekcyjno-parowy. W związku z tym można zauważyć, że wybór odpowiedniego urządzenia do pieczenia powinien być uzależniony od specyfiki potraw oraz oczekiwań dotyczących jakości i wydajności obróbki cieplnej.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Ile gramów mąki jest potrzebne do przygotowania ciasta na 40 porcji, jeśli do 4 porcji używa się 170 g mąki?

A. 1,70 kg

B. 6,80 kg

C. 4,00 kg

D. 17,00 kg

Obliczenie ilości mąki potrzebnej do przygotowania ciasta na 40 porcji potrawy opiera się na prostych proporcjach. Wiemy, że na 4 porcje potrzeba 170 g mąki. Aby obliczyć, ile mąki jest potrzebne na 40 porcji, należy zastosować regułę trzech. Przede wszystkim ustalamy, ile mąki przypada na jedną porcję, dzieląc 170 g przez 4, co daje 42,5 g mąki na porcję. Następnie mnożymy tę wartość przez 40: 42,5 g * 40 = 1700 g, co równa się 1,70 kg. Takie podejście jest zgodne z normami kulinarnymi, które sugerują, że przy zwiększaniu liczby porcji należy zachować proporcje, aby uzyskać jednolity smak i teksturę potrawy. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być przygotowywanie większych ilości jedzenia na imprezy lub w restauracjach, gdzie precyzyjne obliczenia są kluczowe do utrzymania spójności i jakości potraw. Zrozumienie proporcji i ich zastosowanie w praktyce jest niezbędne w każdym kuchennym kunszcie.

Pytanie 9

Kiedy smażysz na elektrycznej patelni, jakie wyposażenie powinien mieć pracownik?

A. fartuch gumowy

B. obuwie gumowe

C. osłonę na twarz

D. rękawice odporne na wysoką temperaturę

Rękawice termiczne są kluczowym elementem wyposażenia pracownika podczas smażenia na patelni elektrycznej. Ich głównym zadaniem jest ochrona rąk przed wysokimi temperaturami, co jest niezbędne w środowisku kuchennym, gdzie wystawienie na działanie gorących powierzchni lub oleju może prowadzić do poważnych poparzeń. Standardy bezpieczeństwa w kuchni, takie jak te określone przez OSHA (Occupational Safety and Health Administration), podkreślają konieczność stosowania odpowiednich środków ochrony osobistej, aby minimalizować ryzyko urazów. Rękawice termiczne powinny być wykonane z materiałów odpornych na ciepło, takich jak aramid czy silikon, co zapewnia nie tylko ochronę, ale także pozwala na pewny chwyt gorących naczyń. Przykładem praktycznego zastosowania rękawic termicznych może być przenoszenie gorących patelni z kuchenki do piekarnika lub obracanie smażonego jedzenia bez ryzyka poparzenia.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

W diecie o niskiej strawności zaleca się konsumowanie jajek

A. nadziewane.

B. ugotowane na twardo.

C. ugotowane na miękko.

D. smażone.

Jaja sadzone, faszerowane czy gotowane na twardo to raczej nie najlepszy wybór, jeśli chodzi o lekkostrawną dietę. Jaja sadzone robimy na tłuszczu, co sprawia, że potrawa jest bardziej kaloryczna i może obciążać żołądek, szczególnie u osób z wrażliwym układem pokarmowym. Na dodatek, smażenie w wysokiej temperaturze może sprawić, że białko będzie trudniejsze do strawienia, co jest sprzeczne z zasadami lekkostrawnej diety. Faszerowane jaja często mają dodatkowe składniki, takie jak majonez czy tłuste sery, które nie tylko są kaloryczne, ale mogą też być ciężkostrawne. Z kolei jaja gotowane na twardo, przez długi czas gotowania, sprawiają, że białko staje się zwarty i trudniejsze do strawienia. Twarde jaja, podobnie jak te sadzone, mogą powodować uczucie ciężkości, dlatego nie są zalecane dla osób z problemami trawiennymi. Myśląc o tym, jak przygotować jaja, warto kierować się zasadami zdrowego odżywiania i dopasować jedzenie do swoich indywidualnych potrzeb.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Wskaż grupę ryb składającą się wyłącznie z ryb morskich?

A. Tuńczyk i pstrąg

B. Sola i lin

C. Dorsz i okoń

D. Śledź i halibut

Zestaw z halibutem to dobra odpowiedź, bo obie ryby są morskie. Dorsz to ryba morska, a okoń może być w wodach słodkich i morskich, więc ten zestaw nie jest jasny. Jeżeli chodzi o tuńczyka i pstrąga, tuńczyk jest morski, a pstrąg to słodkowodny, więc to też odpada. W przypadku soli i lina, znów mamy sól morską, ale lin to słodkowodny, co czyni ten zestaw błędnym. Ogólnie, ryby morskie jak halibut są naprawdę fajne jeśli chodzi o smak i wartości odżywcze, a ich jedzenie jest zgodne ze zdrowym żywieniem. Warto dbać o to, skąd pochodzą ryby, żeby nie zagrażać przyszłości tych gatunków. Z mojego doświadczenia dobrze jest wybierać ryby z zrównoważonych połowów, bo mamy wtedy pewność, że będą dostępne i będą miały mniejszy wpływ na środowisko. Zgodnie z zaleceniami FAO, dobrze jest unikać tych zagrożonych gatunków i stawiać na te, które są dobrze zarządzane.

Pytanie 14

Podczas przygotowywania dań z jajek z zastosowaniem obróbki cieplnej, można uniknąć zatruć pokarmowych?

A. pałeczką okrężnicy

B. laseczką jadu kiełbasianego

C. pałeczką Salmonelli

D. gronkowcem złocistym

Obróbka termiczna jaj ma kluczowe znaczenie w eliminacji patogenów, w tym pałeczki Salmonelli, która jest jedną z głównych przyczyn zatrucień pokarmowych związanych z konsumpcją jaj. Wysoka temperatura, jaką stosuje się podczas gotowania, smażenia czy pieczenia, skutecznie zabija te niebezpieczne mikroorganizmy. Na przykład, gotowanie jaj na twardo przez co najmniej 10 minut zapewnia, że wewnętrzny żółtko osiągnie temperaturę wystarczającą do inaktywacji Salmonelli. Dobre praktyki kulinarne, takie jak unikanie kontaktu surowych jaj z innymi produktami spożywczymi oraz dokładne mycie rąk i narzędzi kuchennych po pracy z surowymi jajami, również odgrywają ważną rolę w zapobieganiu zatruciom pokarmowym. Warto również pamiętać, że korzystanie z jaj pochodzących z zaufanych źródeł, które przestrzegają norm bezpieczeństwa żywności, dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo konsumpcji. Dlatego, stosując obróbkę termiczną, nie tylko eliminujemy patogeny, ale także zapewniamy sobie i naszym bliskim zdrowe i bezpieczne posiłki.

Pytanie 15

Ziarno prosa przekształca się w kaszę

A. kuskus

B. pęczak

C. manna

D. jaglaną

Kuskus, pęczak i manna to rodzaje zbóż, ale pochodzą z innych źródeł, co prowadzi do powszechnych nieporozumień. Kuskus wytwarzany jest z semoliny, czyli drobno mielonej pszenicy durum, co sprawia, że jego właściwości i zastosowania są zupełnie inne niż kaszy jaglanej. Pęczak, z kolei, to kasza uzyskiwana z jęczmienia, który również nie ma związku z prosem. Manna to produkt powstający z pszenicy, zawierający głównie skrobię, co odróżnia go od kaszy jaglanej, która ma znacznie wyższą zawartość błonnika i białka. Ważne jest zrozumienie, że każdy z tych produktów ma swoje unikalne właściwości odżywcze i kulinarne, co powinno być brane pod uwagę przy planowaniu posiłków. Bliskie mylenie różnych rodzajów zbóż często wynika z braku wiedzy o ich pochodzeniu i przetwarzaniu, co w efekcie może prowadzić do nieprawidłowych wyborów żywieniowych. Warto zwrócić uwagę na różne metody przygotowania tych kasz, ich smak oraz wartości odżywcze, aby lepiej dopasować je do swoich potrzeb dietetycznych i kulinarnych.

Pytanie 16

Aby przygotować 7 porcji polędwicy flambirowanej, wykorzystano 350 ml koniaku. Ile koniaku będzie potrzebne do zrobienia 21 porcji polędwicy flambirowanej?

A. 1,05 l

B. 0,150 l

C. 1,50 l

D. 0,105 l

Podczas analizy odpowiedzi, które nie są poprawne, warto zauważyć, że wiele z nich wynika z błędnych obliczeń lub nieprawidłowego rozumienia proporcji. Na przykład, jeśli ktoś wybrał 1,50 l, mogło to wynikać z pomylenia jednostek miary lub z błędnego założenia, że ilość koniaku wzrasta w prostszej proporcji. W rzeczywistości, dla 21 porcji, prawidłowe przeliczenie wymaga zastosowania właściwego mnożnika, który w tym przypadku wynosi 3 (ponieważ 21 to 3 razy 7). Inne odpowiedzi, takie jak 0,150 l czy 0,105 l, mogą być wynikiem zamiany jednostek lub mylnego obliczenia ilości koniaku potrzebnego na jedną porcję. Takie pomyłki często wynikają z nieprawidłowego podejścia do podziału całości na części. Kluczowym aspektem w nauce kulinarnej jest zrozumienie, jak proporcje wpływają na jakość i bezpieczeństwo przygotowywanych potraw. Niepoprawne obliczenia mogą prowadzić do nieadekwatnej ilości składników, co może wpłynąć na smak i konsystencję potrawy. W gastronomii szczególnie istotne jest przestrzeganie zasad i dobrych praktyk, które pomagają w optymalizacji wyników kulinarnych, a także w zapewnieniu bezpieczeństwa w trakcie gotowania, zwłaszcza w przypadku używania ognia.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Oblicz zapotrzebowanie na 20 porcji makaronu jako dodatek do drugiego dania, zakładając, że na jedną porcję przypada 150 gramów ugotowanego makaronu, a jego masa po ugotowaniu wzrasta 2,5-krotnie.

A. 3000 g

B. 1200 g

C. 300 g

D. 120 g

Aby obliczyć zapotrzebowanie na makaron jako dodatek do drugiego dania, musimy wziąć pod uwagę zarówno wagę gotowego makaronu, jak i jego przeliczenie na surowy produkt. W tym przypadku, jedna porcja makaronu to 150 gramów ugotowanego produktu. Dla 20 porcji, łączna masa ugotowanego makaronu wynosi 20 x 150 g, co daje 3000 g. Jednak trzeba uwzględnić fakt, że makaron podczas gotowania zwiększa swoją masę 2,5-krotnie. Dlatego, aby obliczyć masę surowego makaronu potrzebnego do uzyskania 3000 g ugotowanego, należy podzielić tę wartość przez 2,5. Wykonując to obliczenie, otrzymujemy 3000 g / 2,5 = 1200 g. Zastosowanie tej metody pozwala na precyzyjne planowanie zakupów w gastronomii oraz minimalizowanie strat związanych z gotowaniem. Praktyka ta jest zgodna z zasadami efektywności i kontroli kosztów w branży kulinarnej, co jest kluczowe dla sukcesu każdej działalności gastronomicznej.

Pytanie 19

Na etykiecie serka śmietankowego znajduje się informacja "Najlepiej spożyć przed końcem 31 lipca 2011 r." Kiedy produkt ten powinien być wydany z magazynu i wykorzystany do?

A. 29 lipca 2011 roku

B. 31 lipca 2011 roku

C. 30 lipca 2011 roku

D. 1 sierpnia 2011 roku

Odpowiedź "31 lipca 2011 roku" jest poprawna, ponieważ oznaczenie "Najlepiej spożyć przed końcem" wskazuje na termin, do którego produkt zachowuje swoje najlepsze walory smakowe i odżywcze. Oznacza to, że produkt można spożywać do końca dnia 31 lipca, co oznacza, że ma on jeszcze pełną jakość do tego dnia. W praktyce oznacza to, że produkt powinien być wykorzystany w ostatnim dniu podanym na etykiecie. Ważne jest, aby pamiętać, że to oznaczenie jest jedynie sugestią co do jakości, a nie bezwzględnym terminem przydatności do spożycia. Na przykład, w przypadku serków śmietankowych, ich krótki okres przydatności do spożycia sprawia, że kluczowe jest stosowanie się do wskazówek producenta w celu zapewnienia bezpieczeństwa żywności. Przykładowo, w restauracjach i cateringach, często planuje się wykorzystanie produktów w dniu ich daty ważności, a następnie odpowiednio zarządza ich zapasami, aby uniknąć marnotrawstwa. W tym przypadku, podjęcie decyzji o wydaniu sery na 31 lipca 2011 roku, zgodnie z zapisami na opakowaniu, jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu żywnością.

Pytanie 20

Zupa z liściastych warzyw, w szczególności z kapusty, będąca popularna w rosyjskiej kuchni, to

A. szczi

B. ucha

C. rossolnik

D. soljanka

Szczi to tradycyjna zupa rosyjska, która jest głównie przygotowywana na bazie kapusty, z dodatkiem innych warzyw liściastych, takich jak marchew, cebula oraz ziemniaki. Właściwie przygotowane szczi powinno być gotowane na bulionie mięsnym lub warzywnym, co nadaje potrawie bogaty smak. Kluczowym elementem tej zupy jest kapusta, która nadaje jej charakterystyczny aromat i konsystencję. Szczi jest często podawane z kwaśną śmietaną, co dodatkowo wzbogaca smak i ułatwia trawienie. W kuchni rosyjskiej szczi ma swoje korzenie w kuchni chłopskiej, co czyni ją potrawą sycącą i odżywczą. Można spotkać różne warianty szczi, które różnią się składnikami w zależności od regionu. Na przykład, w północnych regionach Rosji często dodaje się ryby, a w innych miejscach można spotkać wersje z mięsem. Ta zupa jest doskonałym przykładem posiłku, który łączy tradycję z różnorodnością dań regionalnych. Warto zwrócić uwagę na proces przygotowania i dobór składników, aby uzyskać autentyczny smak szczi, zgodny z rosyjskimi standardami kulinarnymi.

Pytanie 21

Przygotowując "rybę po polsku", należy oczyszczoną rybę

A. gotować pod przykryciem w bulionie z warzyw do miękkości

B. pokroić na równe kawałki, obsmażyć i powoli dusić z warzywami

C. gotować w wywarze zakwaszonym octem

D. umieścić w zimnej wodzie i doprowadzić do wrzenia

Te odpowiedzi jak 'włożyć do zimnej wody i doprowadzić do wrzenia', 'podzielić na równe porcje, obsmażyć i wolno dusić z warzywami' czy 'gotować w wywarze zakwaszonym octem' mają sporo błędnych założeń. Włożenie ryby do zimnej wody i podgrzewanie jej może sprawić, że straci składniki odżywcze, a konsystencja może być kiepska - skórka zrobi się gumowata, a mięso wysuszone. Nagle podgrzewanie nie sprzyja też równomiernej teksturze. Co do podziału ryby na porcje i ich obsmażania, to w niektórych przepisach to ma sens, ale w 'rybie po polsku' to nie jest typowe i może sprawić, że mięso będzie suche, bo smażenie wymaga więcej tłuszczu i wyższej temperatury. A gotowanie ryby w zakwaszonym octem to już w ogóle nietypowe - może to zdominować naturalny smak ryby i dodać nieprzyjemnych aromatów. W polskiej kuchni wolimy delikatne smaki, które najlepiej wydobywa się gotując w warzywnym wywarze, a nie stosując tak agresywne metody.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Mleko pasteryzowane powinno być przechowywane w jakiej temperaturze?

A. +8 °C

B. 0 °C

C. -18 °C

D. +18 °C

Mleko spożywcze pasteryzowane powinno być przechowywane w temperaturze nieprzekraczającej +8 °C, co jest zgodne z zaleceniami instytucji zajmujących się bezpieczeństwem żywności. Pasteryzacja to proces, który ma na celu zniszczenie patogenów i przedłużenie trwałości mleka poprzez podgrzewanie go do określonej temperatury, a następnie szybkie schłodzenie. Aby zachować walory smakowe i odżywcze mleka, ważne jest, aby przestrzegać zalecanej temperatury przechowywania. W praktyce, przechowywanie mleka w lodówce, w której temperatura wynosi około +4 °C, zapewnia optymalne warunki do utrzymania jego świeżości. Mleko spożywcze pasteryzowane, jeśli nie jest przechowywane w odpowiednich warunkach, może stać się pożywką dla bakterii, co prowadzi do jego szybszego psucia się. Dlatego istotne jest, aby zwracać uwagę na temperaturę, a także na daty ważności oraz warunki transportu, co wpływa na jakość produktu.

Pytanie 24

Oliwę należy przechowywać w warunkach, gdzie temperatura wynosi

A. od 6 do 9°C

B. od 20 do 25°C

C. od 10 do 18°C

D. od 0 do 4°C

Oliwę z oliwek najlepiej trzymać w tempie od 10 do 18°C, bo dzięki temu zachowuje ona swoje właściwości i wartości odżywcze. Jak za bardzo podniesiemy temperaturę, na przykład do 20-25°C, to oliwa zaczyna się psuć, a jej smak i zapach mogą być gorsze. Co więcej, przy niższych temperaturach, poniżej 10°C, oliwa może robić się mętna i wytrącać osady – to nie jest coś, co chcemy. Dlatego warto trzymać się tych wskazówek dotyczących przechowywania. W profesjonalnych kuchniach oliwę trzyma się w ciemnych butelkach i z dala od światła, żeby też nie przyspieszać psucia. Bycie uważnym na warunki przechowywania naprawdę pomaga zachować smak i zdrowotne właściwości oliwy z oliwek.

Pytanie 25

Jakie mięso wykorzystuje się do przygotowania befsztyku po angielsku?

A. z rostbefu

B. z polędwicy wołowej

C. z combru

D. z mostka cielęcego

Polędwica wołowa to prawdziwy hit, jeśli mówimy o befsztykach! Jest super delikatna i soczysta, co sprawia, że idealnie nadaje się do tego dania. To mięsień, który nie pracuje zbyt intensywnie, dlatego ma mało tkanki łącznej i tłuszczu, co przekłada się na to, że po prostu rozpływa się w ustach. Można ją przygotować na różne sposoby, najczęściej grillując, smażąc na patelni albo piekąc w piekarniku. Kluczowa jest wysoka temperatura, bo wtedy befsztyk zyskuje chrupiącą skórkę, a wnętrze pozostaje soczyste. Warto mieć na uwadze, że polędwica to ulubienica wielu szefów kuchni, bo można ją podać na wiele różnych sposobów – od klasycznego z ziemniakami i warzywami, po bardziej wyszukane dania z sosami. Naprawdę warto postawić na jakość mięsa, zwłaszcza przy daniach mięsnych, bo to robi różnicę!

Pytanie 26

Resztki mięsa, które powstają podczas przygotowywania tradycyjnej sztufady, powinny być wykorzystane do zrobienia

A. boeuf Stroganowa

B. pieczeni rzymskiej

C. kotletów pożarskich

D. sznycla po wiedeńsku

Odpowiedzi, które wskazują na inne potrawy, nie są poprawne w kontekście wykorzystania okrawków mięsa powstałych podczas formowania sztufady. Sznycel po wiedeńsku to danie, które polega na panierowaniu kotleta i jego smażeniu na złoto, co nie ma związku z okrawkami. Ta metoda przygotowania wymaga stosunkowo dużych kawałków mięsa, a nie resztek. Boeuf Stroganowa to potrawa, która również bazuje na kawałkach mięsa wołowego, duszonych w sosie, co czyni tę odpowiedź nieodpowiednią, gdyż nie wykorzystuje okrawków. Kotlety pożarskie, choć mogą być przygotowane z mielonego mięsa, nie koncentrują się na resztkach, ale raczej na pełnowartościowym składniku. W kontekście przygotowywania potraw w kuchni, kluczowe jest rozumienie, że niektóre metody wymagają użycia całego kawałka mięsa, a nie resztek. Prawidłowe planowanie oraz wykorzystanie surowców w kuchni to istotna umiejętność, która pozwala na uniknięcie marnotrawstwa. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że odpowiedzi niebazujące na praktycznym wykorzystaniu resztek mięsa są nieadekwatne i nie wspierają celów efektywnego gotowania.

Pytanie 27

Zastosowanie mąki o niskiej zawartości glutenu do przygotowania ciasta parzonego prowadzi do

A. opadania korpusów ciastek podczas pieczenia

B. rozlewania się ciasta i braku utrzymania nadanego kształtu

C. zaparzenia ciasta

D. intensywnego zrumienienia i pękania korpusów ciastek

Użycie mąki o słabym glutenie do sporządzania ciasta parzonego jest niewłaściwe, ponieważ taki rodzaj mąki ma niską zawartość białka, co skutkuje brakiem odpowiedniej struktury ciasta. Gluten, będący białkiem w mące, jest kluczowy dla utrzymania kształtu ciasta i nadania mu elastyczności. W przypadku ciasta parzonego, które jest poddawane działaniu gorącej wody lub mleka, odpowiednia mąka powinna mieć wysoki poziom glutenu, by ciasto mogło dobrze leżeć na blasze oraz zachować formę podczas pieczenia. Przykładem mąki, która dobrze się sprawdzi w tym przypadku, jest mąka pszenna typ 450 lub 550, która zapewnia odpowiednią elastyczność i wytrzymałość. Kiedy ciasto parzone zostanie przygotowane z mąki o niskim glutenie, jego struktura nie jest w stanie utrzymać nadanego kształtu, co prowadzi do jego rozlewania się i utraty formy. Dobrą praktyką jest zawsze dobierać mąkę odpowiednią do typu ciasta, co zwiększa szanse na uzyskanie pożądanego efektu w końcowym produkcie, zgodnie z zaleceniami branżowymi.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Zasady systemu HACCP sprowadzają się do

A. organizowania miejsca pracy według standardów ergonomii

B. nadzoru nad wyznaczonymi punktami krytycznymi w danym procesie technologicznym

C. zapewnienia wymagań zdrowotnych dla pracowników branży gastronomicznej

D. akceptacji stworzonych przepisów kulinarnych

Odpowiedź, którą wybrałeś, to kluczowy element systemu HACCP. To właśnie ten system pomaga nam zidentyfikować, ocenić i kontrolować punkty krytyczne w produkcji żywności. Dzięki temu możemy zapewnić bezpieczeństwo jedzenia, co jest naprawdę ważne. Np. mamy różne standardy, jak ISO 22000, które pomagają w tym procesie. Kontrola punktów krytycznych polega m.in. na tym, żeby monitorować temperatury, czas obróbki żywności czy zagrożenia mikrobiologiczne. W produkcji mięsa na przykład, temperatura przechowywania jest kluczowa, bo zbyt wysoka może sprzyjać rozwojowi szkodliwych bakterii. Wdrożenie HACCP to także ciągłe szkolenie pracowników i audyty, żeby wszystko było zgodne z zasadami. Krótko mówiąc, dobre zarządzanie punktami krytycznymi pomaga zminimalizować ryzyko związane z bezpieczeństwem żywności, co jest super ważne dla zdrowia klientów i reputacji firmy.

Pytanie 30

Gdy podczas przygotowywania potrawy nad patelnią zaczyna wydobywać się dym, podrażniający błony śluzowe nosa oraz oczu, oznacza to, że tłuszcz przeszedł

A. topnienie.

B. rozkład.

C. zemulgowanie.

D. jełczenie.

Wybór odpowiedzi związanych z topnieniem, zemulgowaniem, czy jełczeniem jest niepoprawny, ponieważ każde z tych zjawisk zachodzi w zupełnie innych warunkach oraz ma odmienny charakter chemiczny i fizyczny. Topnienie to proces, w którym substancja stała zmienia się w ciecz pod wpływem temperatury. W kontekście smażenia tłuszczy, topnienie może zachodzić przy niskich temperaturach, zanim tłuszcz zacznie się rozkładać. Dzięki zrozumieniu tego procesu, kucharze mogą skutecznie zarządzać temperaturą i wybierać odpowiedni tłuszcz. Zemulgowanie odnosi się do stabilizacji mieszanki cieczy, takich jak olej i woda, co jest całkowicie innym procesem, często wykorzystywanym w przygotowywaniu sosów i emulsji, jak majonez. Natomiast jełczenie to proces utleniania, który zachodzi, gdy tłuszcze są narażone na działanie powietrza, światła i ciepła przez dłuższy czas, co prowadzi do pogorszenia smaku i jakości, ale nie jest związane z dymieniem. Zrozumienie różnic między tymi zjawiskami jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości potraw, co jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi. Ignorowanie tych różnic może prowadzić do nieprawidłowych wniosków i niezdrowych praktyk w kuchni.

Pytanie 31

Posypanie ugotowanej marchwi mąką pszenną z dodatkiem cukru i jej ponowne zagotowanie to metoda zagęszczania przez

A. glazurowanie

B. oprószanie

C. zacieranie

D. zasmażanie

Techniki jak zacieranie, glazurowanie i zasmażanie są zupełnie inne od oprószania. Zacieranie polega na mieszaniu składników stałych i płynnych, co daje jednolitą masę. Nie dodaje się tu mąki, tylko używa się jej do uzyskania spójnej konsystencji. Glazurowanie polega na pokrywaniu potrawy błyszczącą warstwą, zazwyczaj czegoś słodkiego, co ma na celu ładnie wyglądającą prezentację. To nie ma nic wspólnego z zagęszczaniem. Zasmażanie to natomiast sytuacja, gdzie mąka jest najpierw podgrzewana w tłuszczu, a potem zagęszcza potrawy. Wiele osób może się pomylić, myśląc, że te techniki są do siebie podobne, ale każda z nich ma swoje konkretne zastosowanie. Ważne jest, aby znać te różnice, bo źle zastosowane techniki mogą dać niezbyt zadowalające efekty. Błędem jest myślenie, że wszystkie metody zagęszczania są takie same, co wprowadza zamieszanie w gotowaniu.

Pytanie 32

Jakie ryzyko może wynikać z jedzenia chleba ze pleśnią?

A. Zatrucie pestycydami

B. Zatrucie akroleiną

C. Zatrucie mykotoksynami

D. Zatrucie solaniną

Spożycie chleba porażonego pleśnią może prowadzić do zatrucia mykotoksynami, które są toksycznymi substancjami produkowanymi przez niektóre rodzaje pleśni, takie jak Aspergillus, Penicillium czy Fusarium. Mykotoksyny mogą powodować szereg poważnych problemów zdrowotnych, w tym uszkodzenia wątroby, nerek, a także obniżenie odporności organizmu. W przemyśle spożywczym istotne jest przestrzeganie standardów jakości, aby unikać kontaminacji produktów. Wiele krajów posiada regulacje dotyczące maksymalnych poziomów mykotoksyn w żywności, które mają na celu ochronę konsumentów. Przykładem może być unijna dyrektywa dotycząca mykotoksyn w paszach i żywności, która wymaga regularnych kontroli i testowania produktów w celu zapewnienia ich bezpieczeństwa. W praktyce, aby zminimalizować ryzyko, ważne jest przechowywanie chleba w odpowiednich warunkach, unikanie wilgoci oraz monitorowanie daty przydatności do spożycia, co pozwala na wykrycie i eliminację potencjalnie niebezpiecznych produktów.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Przygotowywanie mąki powinno być wykorzystywane do tworzenia ciasta

A. kruchego

B. biszkoptowego

C. ptysiowego

D. zbijanego

Zarówno ciasto zbijane, biszkoptowe, jak i kruche różnią się zasadniczo od ciasta ptysiowego, co negatywnie wpływa na ich proces przygotowania oraz zastosowanie zaparzonej mąki. Ciasto zbijane, na przykład, jest przygotowywane z dodatkiem tłuszczu, który nie wymaga wcześniejszego zaparzenia składników. Jego struktura jest gęsta i ciężka, co nie sprzyja powstawaniu lekkich wypieków. Z kolei biszkoptowe polega na ubiciu jajek z cukrem, co pozwala na uzyskanie odpowiedniej objętości i lekkości, ale nie wymaga użycia mąki zaparzonej, a raczej suchej, co wpływa na różnice w końcowej teksturze. Z kolei ciasto kruche opiera się na połączeniu mąki, tłuszczu oraz cukru w celu uzyskania twardej, kruchej struktury, co również wyklucza możliwość zastosowania zaparzonej mąki. Właściwości ciast są determinowane nie tylko składnikami, ale także metodami ich przygotowania. Użycie niewłaściwej techniki, jak w przypadku ciast, które nie korzystają z zaparzonej mąki, prowadzi do błędów w konsystencji i jakości wypieków. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że różne ciasta wymagają specyficznych metod przygotowania, a ich nieprawidłowe łączenie może prowadzić do niezadowalających rezultatów.

Pytanie 35

W diecie o lekkiej strawności dopuszczalne jest używanie łagodnych ziół w ograniczonej ilości. Do tych ziół należy

A. papryka

B. pieprz

C. ocet

D. wanilia

Odpowiedzi takie jak pieprz, papryka i ocet są niewłaściwe w kontekście diety lekkostrawnej z kilku powodów. Pieprz, ze względu na swoją ostrość, może podrażniać błonę śluzową żołądka, prowadząc do dyskomfortu, co jest niepożądane w diecie osób z problemami trawiennymi. Ostrość pieprzu może powodować refluks czy zgagę, co czyni go nieodpowiednim wyborem. Papryka również, szczególnie w formie ostrej, może być zbyt intensywna dla wrażliwego żołądka. Nawet łagodna papryka w nadmiarze może powodować dyskomfort trawienny ze względu na wysoką zawartość substancji drażniących. Z kolei ocet, mimo że jest popularnym składnikiem, może mieć działanie kwasotwórcze, co jest niekorzystne dla osób z problemami żołądkowymi. Dieta lekkostrawna kładzie nacisk na łatwostrawne i nieobciążające potrawy, a stosowanie przypraw takich jak pieprz, papryka czy ocet może zaburzać tę równowagę. Przy doborze przypraw w diecie należy więc kierować się ich właściwościami i potencjalnym wpływem na układ pokarmowy, aby zapewnić komfort i zdrowie. Właściwe zrozumienie tych aspektów jest kluczowe w planowaniu posiłków zgodnych z zasadami zdrowego odżywiania.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

Którą z wymienionych grup artykułów spożywczych można składować w magazynie w idealnych warunkach z dostępem do światła naturalnego?

A. Tłuszcze.

B. Sery.

C. Kasze.

D. Kiszonki.

Kasze są produktami zbożowymi, które można przechowywać w optymalnych warunkach z dostępem światła naturalnego. Światło nie wpływa na jakość kaszy, gdyż jest to materiał odporny na działanie promieni słonecznych, które mogłyby zmieniać właściwości innych produktów, jak na przykład tłuszcze czy sery. W przypadku kasz, ważne jest, aby były one przechowywane w suchych, chłodnych miejscach, z minimalną wilgotnością, co sprzyja ich dłuższej trwałości. Zastosowanie kasz w diecie jest szerokie – stanowią one doskonałe źródło błonnika, witamin z grupy B oraz minerałów. Poza tym, kasze mają długi okres przydatności do spożycia, co czyni je idealnym produktem do dłuższego przechowywania. Warto również zwrócić uwagę na standardy przechowywania żywności, które podkreślają znaczenie odpowiednich warunków dla zachowania świeżości i wartości odżywczych produktów. Dobre praktyki w magazynowaniu zalecają regularne sprawdzanie stanu przechowywanych kasz oraz zapewnienie odpowiedniej wentylacji, co zminimalizuje ryzyko pleśni i psucia się produktu.

Pytanie 38

Jak długo maksymalnie można przechowywać mąkę pszenna w kuchennym magazynie podręcznym?

A. 8 tygodni

B. 4 tygodnie

C. 4 dni

D. 8 dni

Trzymanie mąki pszennej krócej niż 4 tygodnie, jak sugerują inne opcje, może być mylące, bo to wpływa na to, co myślimy o jej trwałości. Odpowiedzi jak 4 dni czy 8 dni są chyba bardziej na wyrost, bo mąka, jeśli jest dobrze przechowywana, to może spokojnie przetrwać ten czas. Chociaż nie powinniśmy jej używać po 4 tygodniach, bo to może obniżyć jakość dania. Często ludzie nie zdają sobie sprawy, jak bardzo na trwałość mąki wpływają warunki panujące w kuchni, jak temperatura czy wilgotność. Mąka też ma to do siebie, że może wchodzić w reakcję z innymi produktami, co też może być problemem. Więc jeśli przechowujecie mąkę dłużej niż te 4 tygodnie w złych warunkach, to może to nie tylko popsuć jej właściwości, ale też zaszkodzić zdrowiu. Dlatego warto trzymać się zasad dotyczących przechowywania i kontrolować, co mamy w zapasach.

Pytanie 39

Aby zredukować hałas, wyrównać powierzchnię i zabezpieczyć blaty stołów w lokalach gastronomicznych, konieczne jest posiadanie

A. napperony

B. moltony

C. skirtingi

D. laufry

Wybór skirtingów, napperonów lub laufr jako alternatyw dla moltonów wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące ich zastosowania w kontekście obiektów zbiorowego żywienia. Skirtingi, które są zazwyczaj używane do maskowania krawędzi stołów i lad, nie pełnią funkcji wyciszenia ani ochrony powierzchni, co sprawia, że ich zastosowanie w tej roli jest niewłaściwe. Ich główną rolą jest estetyka oraz zapewnienie schludności, co jest istotne, ale nie wystarcza w przypadku ochrony blatów. Napperony, z kolei, są małymi serwetkami, które mogą poprawić wygląd stołu, ale ich funkcjonalność ogranicza się głównie do estetyki i nie zapewniają wystarczającej ochrony ani wyciszenia. Laufry, będące często elementami dekoracyjnymi, również nie spełniają wymogów związanych z wyciszeniem i zabezpieczeniem blatów. Takie pomyłki są typowe w branży gastronomicznej, gdzie zrozumienie właściwych funkcji i zastosowań poszczególnych elementów wyposażenia może być kluczowe dla efektywnego zarządzania przestrzenią oraz podnoszenia komfortu użytkowników. Warto zatem dokładnie przemyśleć, które materiały są rzeczywiście odpowiednie do specyficznych potrzeb obiektu, aby unikać wydatków na nieefektywne rozwiązania.

Pytanie 40

Jaką metodę obróbki cieplnej uznaje się za najbardziej optymalną w dietetyce?

A. gotowanie w wodzie lub na parze

B. tradycyjne pieczenie

C. smażenie na tłuszczu

D. duszenie po wcześniejszym obsmażeniu

Gotowanie w wodzie lub na parze to jedna z najzdrowszych metod obróbki cieplnej, która pozwala zachować wartości odżywcze produktów. Proces ten umożliwia minimalizację strat witamin i minerałów, które mogą występować podczas innych metod, takich jak smażenie. W trakcie gotowania w wodzie czy na parze, substancje odżywcze w jedzeniu są zachowane w większym stopniu, ponieważ nie są one narażone na działanie wysokiej temperatury oraz tłuszczu. Przykłady zastosowania tej metody obejmują przygotowywanie warzyw na parze, ryb, a także gotowanie kasz czy ryżu. Warto także zauważyć, że gotowanie na parze pozwala na uzyskanie delikatniejszych i smaczniejszych potraw, ponieważ jedzenie nie wchodzi w bezpośredni kontakt z wodą, co pozwala na lepsze zachowanie aromatu i tekstury. Ta metoda jest zgodna z zaleceniami wielu organizacji zdrowotnych, które promują zdrowe nawyki żywieniowe i wskazują na korzyści płynące z ograniczenia tłuszczu w diecie, co jest szczególnie istotne w kontekście zapobiegania otyłości i chorobom sercowo-naczyniowym.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej