Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik logistyk
  • Kwalifikacja: SPL.01 - Obsługa magazynów
  • Data rozpoczęcia: 15 maja 2025 12:22
  • Data zakończenia: 15 maja 2025 12:33

Egzamin niezdany

Wynik: 8/40 punktów (20,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Właściwością składowania rzędowego w systemach regałowych jest

A. utrudniony dostęp do każdej jednostki i niepełne wykorzystanie powierzchni
B. konieczność stosowania zasady FIFO oraz efektywne wykorzystanie powierzchni
C. trudniejsze wdrożenie zasady FIFO oraz efektywne wykorzystanie powierzchni
D. bezpośredni dostęp do każdej jednostki i niepełne wykorzystanie powierzchni
Jak wiesz, w składowaniu rzędowym w regałach półkowych najważniejsze jest to, żeby mieć dostęp do każdej jednostki. Dzięki temu można szybko znaleźć i pobrać towar, co w dużych magazynach jest super przydatne. To rozwiązanie naprawdę dobrze się sprawdza, zwłaszcza gdy mamy sporo różnych produktów, bo pomaga w zarządzaniu stanami magazynowymi i przyspiesza kompletację zamówień. Ale z drugiej strony, musisz pamiętać, że składowanie rzędowe może nie wykorzystać całej powierzchni magazynu, bo regały nie zawsze mają dużo poziomych przestrzeni. Dlatego warto pomyśleć o optymalizacji układu regałów, zwłaszcza w zależności od rotacji towarów. Przykładowo, możesz grupować szybko rotujące produkty w łatwo dostępnych miejscach. To znacznie poprawia efektywność i obniża koszty operacyjne.

Pytanie 2

Tabela przedstawia wartość przesyłek doręczonych przez przedsiębiorstwo kurierskie w roku 2011. W analizie statystycznej zjawiska posłużono się wskaźnikiem

Rodzaj przesyłkiWartość przesyłki w złUdział w %
zwykłe57 50057,5
ekspresowe42 50042,5
Razem100 000100,0

A. dyspersji.
B. dynamiki.
C. korelacji.
D. struktury.
Odpowiedź "struktury" jest poprawna, ponieważ wskaźnik struktury pozwala na analizę udziału poszczególnych składników w całości. W kontekście przedstawionej tabeli, wskaźnik ten ilustruje, jak różne rodzaje przesyłek wpływają na całkowitą wartość dostaw. W praktyce, wskaźnik struktury jest szczególnie przydatny w analizach rynkowych, gdzie przedsiębiorstwa starają się określić, jakie kategorie produktów lub usług generują największy przychód. Analizując udział procentowy, menedżerowie mogą podejmować decyzje o alokacji zasobów, marketingu czy strategiach sprzedażowych. Wskaźnik struktury jest zgodny z normami analizy statystycznej i wspiera procesy decyzyjne, umożliwiając firmom skuteczne reagowanie na zmiany w preferencjach klientów. Dzięki zastosowaniu wskaźnika struktury, przedsiębiorstwa mogą identyfikować trendy oraz wprowadzać innowacje w ofercie, co jest kluczowe w dynamicznie zmieniającym się otoczeniu rynkowym.

Pytanie 3

System komputerowy stworzony do zarządzania zasobami dystrybucji to system

A. ERP
B. WMS
C. DRP
D. MRP
WMS (Warehouse Management System) to system zarządzania magazynem, który koncentruje się na operacjach wewnętrznych w obrębie magazynu, takich jak przyjmowanie towarów, ich przechowywanie oraz realizacja zamówień. Zastosowanie WMS nie obejmuje jednak planowania zasobów dystrybucji w szerszym sensie, ponieważ jego funkcjonalności są ograniczone do działań w obrębie magazynu, a nie do całego procesu dystrybucji. MRP (Material Requirements Planning) jest systemem używanym do planowania materiałów potrzebnych do produkcji, gdzie kluczowymi zadaniami są ustalanie ilości surowców i planowanie ich dostaw. MRP koncentruje się głównie na procesach produkcyjnych, a nie na zarządzaniu dystrybucją, co sprawia, że nie jest odpowiedni dla pytania. ERP (Enterprise Resource Planning) to szersza kategoria oprogramowania, która integruje różne procesy biznesowe w firmie, ale sama w sobie nie zajmuje się bezpośrednio planowaniem dystrybucji. Często mylone są funkcje ERP z DRP, co może prowadzić do nieporozumień, ponieważ ERP obejmuje wiele aspektów działalności, ale nie jest specjalistycznym narzędziem do planowania zasobów dystrybucji. Takie nieprecyzyjne myślenie może wynikać z braku zrozumienia różnic pomiędzy różnymi systemami oraz ich specyficznych funkcjonalności, co jest istotne w skutecznym zarządzaniu łańcuchem dostaw.

Pytanie 4

Stosowanie optymalnej wielkości zamówienia prowadzi do

A. wzrostu jednostkowego kosztu składowania
B. zwiększenia kosztów obsługi powierzchni magazynowej
C. minimalizacji wydatków na uzupełnianie oraz przechowywanie zapasów w magazynie
D. minimalizacji odpadów powstałych w procesie produkcji
Stosowanie ekonomicznej wielkości zamówienia, czyli EOQ, jest super ważne, bo pomaga zredukować koszty związane z zarządzaniem zapasami. Jeśli zaznaczyłeś poprawną odpowiedź, to już wiesz, że dzięki EOQ można skuteczniej planować zakupy. To znaczy, że firmy zamawiają rzadziej, co z kolei obniża koszty transportu. W praktyce, mówiąc krótko, to pozwala na lepsze zarządzanie tym, co mamy w magazynie. Na przykład, sklep detaliczny może obliczyć, ile dokładnie powinien zamówić różnych produktów. Dzięki temu unika nadmiaru zapasów, które mogą się przeterminować. No i w efekcie, wszystko to prowadzi do oszczędności. W końcu, dobry system zarządzania zapasami to klucz do tego, by firma była konkurencyjna. Z mojego doświadczenia, im lepiej się to ogarnia, tym mniej problemów później w prowadzeniu interesu.

Pytanie 5

W magazynie stosowana jest zasada wydawania towarów FEFO, co oznacza

A. pierwsze traci ważność, pierwsze wyszło
B. ostatnie przyszło, pierwsze wyszło
C. ostatnie przyszło, ostatnie wyszło
D. pierwsze przyszło, pierwsze wyszło
Odpowiedź ,pierwsze traci ważność, pierwsze wyszło' opisuje zasadę FEFO (First Expired, First Out), która jest kluczowa w zarządzaniu zapasami, zwłaszcza w branżach, gdzie daty ważności produktów odgrywają istotną rolę, jak przemysł spożywczy czy farmaceutyczny. Zasada ta polega na tym, że produkty, które mają najkrótszy okres ważności, są wydawane jako pierwsze. Dzięki zastosowaniu tej zasady przedsiębiorstwa mogą minimalizować straty związane z przestarzałymi towarami, co wpływa na efektywność operacyjną i ekonomikę magazynowania. Przykładem może być supermarket, który organizuje swoje półki w taki sposób, aby najstarsze daty ważności były na przedzie, co ułatwia klientom wybór i zwiększa rotację produktów. W praktyce oznacza to, że zarządzanie zapasami powinno być ściśle powiązane z monitorowaniem dat ważności oraz odpowiednią organizacją przestrzeni magazynowej, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 6

Złożono zamówienie na 160 sztuk długopisów. Cena brutto za jeden długopis wynosi 3 zł, a rabat udzielony na całe zamówienie to 15%. Podaj kwotę, na którą zostanie wystawiona faktura.

A. 380 zł
B. 208 zł
C. 320 zł
D. 408 zł
Aby obliczyć kwotę na jaką zostanie wystawiona faktura za zamówione długopisy, należy najpierw ustalić całkowity koszt zamówienia bez rabatu. Cena brutto jednego długopisu wynosi 3 zł, a zamówiono 160 sztuk. Możemy więc obliczyć całkowity koszt: 3 zł x 160 = 480 zł. Następnie, w celu uwzględnienia rabatu, musimy obliczyć jego wysokość. Rabat wynosi 15% z 480 zł, co obliczamy jako 0,15 x 480 zł = 72 zł. Teraz odejmujemy rabat od całkowitego kosztu: 480 zł - 72 zł = 408 zł. Poprawna odpowiedź to 408 zł, co pokazuje, jak ważne jest uwzględnianie rabatów w procesie zamówień i fakturowania. W praktyce, umiejętność obliczania wartości zamówienia po rabatach jest kluczowa dla utrzymania kontroli nad budżetem i finansami firmy. Wiele organizacji korzysta z systemów ERP, które automatyzują te obliczenia, co pozwala na oszczędność czasu i minimalizuje ryzyko błędów ludzkich.

Pytanie 7

Rozładunek 160 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) wymaga użycia dwóch wózków widłowych. Jaki będzie całkowity koszt rozładunku ładunku, jeżeli wózek X odbierze 40 pjł a wózek Y odbierze 120 pjł?

Koszty wynajęcia wózka i jego obsługi
Wózek Xkoszt: 0,40 zł/pjł + operator: 18,00 zł/h; czas rozładunku jednej pjł: 3 minuty
Wózek Ykoszt: 0,75 zł/pjł + operator: 25,00 zł/h; czas rozładunku jednej pjł: 1 minuta

A. 149,00 zł
B. 106,00 zł
C. 86,00 zł
D. 192,00 zł
Dobra robota! Poprawna odpowiedź wynika z tego, że dobrze policzyłeś całkowity koszt rozładunku obu wózków. Wózek X, który zajmuje się 40 paletami, kosztuje 52 zł, a wózek Y, który ma do obsługi 120 pjł, kosztuje 140 zł. Jak je dodasz, wychodzi 192 zł. To jest ważne w logistyce, bo pomaga ogarniać koszty. Kiedy planujesz rozładunek, musisz pamiętać o różnych rzeczach, na przykład o czasie pracy wózków, jak szybko pracują operatorzy i jakie mogą być dodatkowe koszty przy obsłudze ładunku. Zrozumienie tych rzeczy może ułatwić optymalizację procesów i sprawić, że planowanie w magazynie lub transporcie będzie lepsze. W branży logistycznej precyzyjne obliczenia są kluczowe, bo to wpływa na decyzje finansowe i zarządzanie zasobami.

Pytanie 8

Jakie są rodzaje odpadów?

A. komunalne, niebezpieczne, surowcowe
B. przemysłowe, komunalne, niebezpieczne
C. przemysłowe, komunalne, bezpieczne
D. przemysłowe, niebezpieczne, naturalne
Podział odpadów, jak przedstawiono w niepoprawnych odpowiedziach, może prowadzić do nieporozumień dotyczących klasyfikacji i zarządzania nimi. Na przykład, odpady niebezpieczne i przemysłowe są często mylone, jednak ich definicje są różne. Odpady przemysłowe obejmują wszelkie materiały powstałe w wyniku działalności produkcyjnej, co nie zawsze oznacza, że są one niebezpieczne. W rzeczywistości, odpady przemysłowe mogą być zarówno niebezpieczne, jak i neutralne, a odpowiednia ich klasyfikacja jest kluczowa dla procesu ich utylizacji. Z kolei odpady naturalne, jak sugeruje jedna z odpowiedzi, nie stanowią odrębnej kategorii w ramach regulacji dotyczących gospodarki odpadami. Często myślenie o odpadach jako o jednolitej masie prowadzi do błędnych wniosków i niewłaściwych praktyk dotyczących ich segregacji i recyklingu. W obliczu rosnących wymagań w zakresie ochrony środowiska, takich jak dyrektywy unijne dotyczące gospodarki o obiegu zamkniętym, kluczowe jest, aby wszyscy uczestnicy procesu zarządzania odpadami, w tym przedsiębiorstwa i jednostki samorządu terytorialnego, rozumieli właściwe kategorie odpadów oraz ich konsekwencje dla środowiska.

Pytanie 9

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli ustal, który dostawca nie zrealizował dostawy w uzgodnionym terminie.

DostawcaData otrzymania zamówieniaUzgodniony termin realizacji dostawyData realizacji dostawy
A.01.06.2016 r.7 dni05.06.2016 r.
B.12.05.2016 r.5 dni16.05.2016 r.
C.24.06.2016 r.14 dni09.07.2016 r.
D.25.05.2016 r.8 dni31.05.2016 r.

A. D.
B. C.
C. B.
D. A.
Analizując odpowiedzi, można zauważyć częste błędy w rozumieniu zasady wyznaczania terminów dostaw. Wybór innych dostawców (A, B, D) jako tych, którzy nie dotrzymali terminów, może wynikać z nieprawidłowego podejścia do analizy dostarczonych danych. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że każde zamówienie ma określony harmonogram realizacji, który musi być dokładnie przestrzegany. W przypadku wyboru niewłaściwych odpowiedzi, można stwierdzić, że brak jest umiejętności analitycznych niezbędnych do porównania uzgodnionego terminu z faktycznym czasem realizacji. Osoby, które wybierają błędne odpowiedzi, mogą mylnie zakładać, że każdy dostawca, który zrealizował dostawę, był odpowiedni, nie uwzględniając precyzyjnych dat. Często zdarza się także, że nie dostrzegają oni znaczenia jednej doby opóźnienia, co w kontekście branży transportowej może mieć poważne konsekwencje. Ostatecznie, zrozumienie procesów logistycznych oraz umiejętność interpretacji danych jest kluczowe, aby podejmować racjonalne decyzje w zakresie wyboru dostawców.

Pytanie 10

Następnym krokiem w procesie magazynowym po zebraniu i przygotowaniu paczki jest?

A. przemieszczenie do strefy składowania
B. zarządzanie poziomem zapasów
C. transport do ramp wysyłkowych
D. przyjęcie oraz kontrola wartościowa
Wybór odpowiedzi związanych z innymi etapami procesu magazynowego może prowadzić do nieporozumień dotyczących odpowiedniej kolejności działań w logistyce. Na przykład, sterowanie poziomem zapasów jest działaniem, które odbywa się w innym kontekście, dotyczącym zarządzania zapasami, a nie bezpośrednio związanym z transportem gotowych przesyłek. Przyjęcie i kontrola wartościowa są czynnościami związanymi z odbiorem towarów, a nie ich wysyłką, co sprawia, że te odpowiedzi nie są właściwe dla omawianego etapu. Z kolei przemieszczenie do strefy składowania odnosi się do procesu, w którym towary są umieszczane w odpowiednich miejscach w magazynie po ich przyjęciu, co jest wcześniejszym działaniem w porównaniu do transportu do ramp wysyłkowych. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wyboru tych odpowiedzi, to niepełne zrozumienie procesu logistycznego oraz brak znajomości sekwencji działań w łańcuchu dostaw. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy etap ma swój określony cel i wpływa na ogólną efektywność operacyjną magazynu, co podkreśla znaczenie stosowania dobrych praktyk w zarządzaniu logistyką.

Pytanie 11

Zapas elementów instalacji gazowej, montowanej na specjalne życzenie klienta w warsztacie samochodowym, powinien być zamawiany według systemu

A. partia na partię.
B. stałej dostawy.
C. ciągłego przeglądu.
D. min-max.
Zastosowanie systemu min-max nie jest idealnym rozwiązaniem w przypadku zamawiania podzespołów na życzenie klienta, ponieważ opiera się na ustaleniu minimalnego i maksymalnego poziomu zapasów, co może prowadzić do nadmiernych stanów magazynowych i nieefektywnego gospodarowania zasobami. Metoda stałej dostawy również nie spełnia oczekiwań, gdyż zakłada regularne dostawy niezależnie od realnych potrzeb, co w dłuższym okresie może zwiększać koszty i ryzyko przestarzałości części. Podejście ciągłego przeglądu, choć bardziej elastyczne, wciąż nie odpowiada na dynamiczne zmiany w zapotrzebowaniu na podzespoły, które są często unikalne dla specyficznych modyfikacji pojazdów. Kluczowe jest zrozumienie, że w branży motoryzacyjnej zapotrzebowanie na części często zmienia się w wyniku indywidualnych specyfikacji klientów oraz różnych trendów rynkowych. Dlatego też, przyjmowanie statycznych modeli zamówień prowadzi do typowych błędów myślowych, związanych z założeniem, że potrzeby klientów są stałe. W praktyce jednak, każda modyfikacja czy modernizacja pojazdu wymaga dostosowania procesu zamawiania, co najlepiej realizuje się przez system partii na partię, pozwalający na precyzyjne dopasowanie dostaw do aktualnych wymagań rynku.

Pytanie 12

Do zadań realizowanych w obszarze kompletacji zalicza się

A. pobieranie grup towarowych według zamówień
B. wyładunek dostawy ze środków transportu zewnętrznego
C. zapewnienie ochrony dostawy zareklamowanej
D. weryfikacja dokumentów dostawy
Sprawdzanie dokumentów dostawy, zapewnienie ochrony dostawy zareklamowanej oraz wyładunek dostawy ze środków transportu zewnętrznego to działania, które nie mieszczą się w definicji strefy kompletacji. Sprawdzanie dokumentów dostawy to proces związany z weryfikacją zgodności towarów z danymi zawartymi w dokumentach transportowych. Choć jest to istotny krok w łańcuchu dostaw, nie jest to część kompletacji, lecz raczej etap odbioru towaru. Ochrona dostawy zareklamowanej odnosi się do działań mających na celu zabezpieczenie towarów, które są przedmiotem reklamacji, co również nie jest częścią procesu kompletacji, lecz działań posprzedażowych. Wyładunek dostawy ze środków transportu jest procesem logistycznym, który ma miejsce przed rozpoczęciem kompletacji. Właściwe zrozumienie tych procesów jest kluczowe, aby uniknąć pomyłek w klasyfikacji działań. Częstym błędem jest utożsamianie różnych funkcji w magazynie, co prowadzi do nieporozumień i obniża efektywność operacyjną. Kluczowe jest, aby znać różnice między tymi zadaniami, co pozwala na poprawne zarządzanie procesami i lepszą organizację pracy w magazynie.

Pytanie 13

Pierwsze trzy cyfry w standardzie EAN-13 odnoszą się do

A. numeru artykułu
B. prefiksu kraju
C. numeru producenta
D. cyfry kontrolnej
Rozważając inne odpowiedzi, warto zauważyć, że numer towaru nie jest reprezentowany przez pierwsze trzy cyfry kodu EAN-13. Numer towaru jest zazwyczaj umieszczony po prefiksie kraju i jest specyficzny dla danego produktu, co oznacza, że może się różnić w zależności od producenta. Również, przypisanie cyfr kontrolnych do pierwszych trzech pozycji kodu EAN-13 jest błędne. Cyfra kontrolna to ostatnia cyfra w kodzie, która służy do weryfikacji poprawności całego numeru. Jest obliczana na podstawie algorytmu, który uwzględnia pozostałe cyfry kodu, a więc nie może być przypisana do prefiksu kraju. Zrozumienie struktury kodu EAN-13 oraz jego elementów jest istotne, aby właściwie interpretować kody, które są szeroko stosowane w handlu. Dodatkowo, pomyłki w rozumieniu funkcji poszczególnych części kodu mogą prowadzić do błędów w zamówieniach, logistyce i zarządzaniu zapasami, co w efekcie wpływa na skuteczność operacyjną firmy. Dlatego kluczowe jest posiadanie wiedzy na temat funkcji każdego segmentu kodu EAN-13, aby zapewnić sprawne funkcjonowanie przedsiębiorstwa.

Pytanie 14

Bezpośrednie przesyłanie informacji - dokumentów handlowych w formie elektronicznych komunikatów pomiędzy różnymi partnerami: dostawcami, producentami, odbiorcami oraz bankami - realizuje system

A. ERP
B. EDI
C. WWW
D. WMS
EDI, czyli Elektroniczna Wymiana Danych, to kluczowy system, który umożliwia bezpośrednią wymianę informacji między różnymi partnerami biznesowymi w formie elektronicznych komunikatów. Dzięki EDI, dokumenty handlowe, takie jak zamówienia, faktury czy potwierdzenia dostaw, mogą być przesyłane w sposób zautomatyzowany, co znacząco zwiększa efektywność procesów biznesowych. EDI opiera się na ustalonych standardach, takich jak UN/EDIFACT, ANSI X12 czy XML, które zapewniają kompatybilność między różnymi systemami informatycznymi. Przykładem praktycznego zastosowania EDI jest zautomatyzowany proces zamawiania towarów, gdzie dostawcy i odbiorcy mogą szybko i dokładnie wymieniać informacje, co minimalizuje ryzyko błędów ludzkich oraz przyspiesza czas realizacji zamówień. Firmy stosujące EDI często zauważają znaczące oszczędności kosztów operacyjnych oraz poprawę relacji z partnerami dzięki lepszej komunikacji. W obliczu rosnącej globalizacji i potrzeby szybkiej reakcji na zmiany rynkowe, EDI staje się nieodzownym elementem współczesnego biznesu.

Pytanie 15

Magazyn stosuje opłatę za usługę co-packingu w wysokości 24,50 zł netto za jedną paletową jednostkę ładunkową (pjł). Ile wynosi całkowity koszt usługi pakowania 34 pjł, jeśli naliczany jest 23% VAT?

A. 899,64 zł
B. 833,00 zł
C. 641,41 zł
D. 1 024,59 zł
Podczas analizy błędnych odpowiedzi, występują różne typowe nieporozumienia związane z obliczeniami finansowymi. Wiele osób może skupić się na samym koszcie netto, zapominając o uwzględnieniu podatku VAT, co prowadzi do zaniżenia całkowitych kosztów usługi. Przykładowo, niektórzy mogą błędnie dodać stałą wartość VAT do każdej jednostki ładunkowej, co jest błędnym podejściem, gdyż VAT powinien być obliczany na podstawie całkowitego kosztu netto, a nie jednostkowego. Innym typowym błędem jest pomylenie jednostek miar lub nieprawidłowe obliczenie liczby pjł, co może prowadzić do całkowicie mylnych wyników. Aby uniknąć takich błędów, warto stosować systematyczne podejście do obliczeń, w którym każdy krok jest dokładnie dokumentowany i weryfikowany. W dodatku, zastosowanie narzędzi do automatyzacji obliczeń, takich jak arkusze kalkulacyjne, może znacznie zredukować ryzyko pomyłek. Warto również zrozumieć, że poprawne obliczenie kosztów usług magazynowych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami firmy oraz podejmowania strategicznych decyzji dotyczących outsourcingu i współpracy z firmami świadczącymi usługi co-packingu.

Pytanie 16

Na palecie EUR o wymiarach 1200 x 800 x 144 mm (dł. x szer. x wys.) umieszczono ładunek o podstawie 1 200 x 840 mm (dł. x szer.). Jaka jest powierzchnia potrzebna do umieszczenia obok siebie, bez luzów manipulacyjnych, dwóch takich jednostek ładunkowych?

A. 0,960 m2
B. 1,008 m2
C. 1,920 m2
D. 2,016 m2
Możliwe odpowiedzi, które nie są poprawne, często wynikają z nieporozumień dotyczących obliczeń powierzchni lub niewłaściwego uwzględnienia wymagań dotyczących składowania. W przypadku odpowiedzi, które sugerują 0,960 m2 lub 1,920 m2, istnieje tendencyjność do zrozumienia wymagań obliczeniowych jako dotyczących tylko pojedynczej palety lub nieprawidłowego zsumowania wymiarów. Na przykład, wybierając 0,960 m2, można błędnie przyjąć, że jest to całkowita powierzchnia zajmowana przez dwie palety, co jest niezgodne z rzeczywistością, ponieważ taka wartość dotyczy tylko jednej jednostki ładunkowej. Z kolei wybór 1,920 m2 jako odpowiedzi na wymaganą powierzchnię dwójnika, pomija fakt, że rzeczywiste składowanie wymaga uwzględnienia dodatkowej przestrzeni dla efektywnego manewrowania i operacji logistycznych. W praktyce, wiele organizacji logistycznych i magazynowych stosuje różnorodne techniki, by optymalizować przestrzeń, w tym zasady dotyczące zachowania odległości między jednostkami ładunkowymi. Zrozumienie tej zasady jest podstawą dla efektywnego zarządzania przestrzenią, co jest kluczowe w kontekście optymalizacji kosztów składowania oraz poprawy efektywności operacyjnej.

Pytanie 17

W jakiej funkcji dystrybucji dochodzi do nawiązywania relacji handlowych z klientami?

A. Związanej z realizacją transakcji kupna sprzedaży
B. Potransakcyjnej
C. Przedtransakcyjnej
D. Organizacyjnej dystrybucji
Odpowiedzi takie jak 'Potransakcyjnej', 'Organizacyjnej dystrybucji' czy 'Związanej z realizacją transakcji kupna sprzedaży' zawierają istotne nieporozumienia dotyczące funkcji dystrybucji i ich miejsc w cyklu sprzedażowym. Funkcja potransakcyjna koncentruje się głównie na działaniach podejmowanych po finalizacji transakcji, takich jak obsługa posprzedażowa, zarządzanie relacjami z klientem oraz analiza wyników sprzedażowych. Obejmuje to działania mające na celu utrzymanie klientów oraz skuteczne rozwiązywanie problemów, które mogą wystąpić po zakupie. Z kolei organizacyjna dystrybucja dotyczy aspektów zarządzania siecią dystrybucji, w tym wyboru kanałów dystrybucji oraz organizacji procesów logistycznych. To podejście jest kluczowe, ale nie odnosi się bezpośrednio do nawiązywania kontaktów z klientami przed dokonaniem transakcji. Natomiast odpowiedź związana z realizacją transakcji kupna sprzedaży koncentruje się na samym procesie sprzedaży i jego aspektach technicznych, które są istotne, ale również nie obejmują etapu budowania relacji z potencjalnymi klientami. Przypisanie tych odpowiedzi do funkcji, która dotyczy nawiązywania kontaktów handlowych, pokazuje typowy błąd w zrozumieniu różnych etapów cyklu sprzedaży oraz znaczenia aktywności przedtransakcyjnych w strategii marketingowej i sprzedażowej firmy.

Pytanie 18

Jeśli nośność gniazda regałowego wynosi 2 700 kg, a gniazdo to jest zaprojektowane do składowania 3 paletowych jednostek ładunkowych (pjł), to średnia masa brutto jednej pjł umieszczonej w tym gnieździe nie może być wyższa niż

A. 0,09 t
B. 0,90 t
C. 0,27 t
D. 0,81 t
Wybór innych odpowiedzi, takich jak 0,27 t, 0,81 t czy 0,09 t, oparty jest na błędnym zrozumieniu zasad obliczania średniej masy brutto dla jednostek ładunkowych. Odpowiedź 0,27 t sugeruje, że z całkowitej nośności 2 700 kg oblicza się zbyt niską wartość, co nie uwzględnia faktu, że przy trzech pjł średnia masa powinna wynosić 0,90 t. Takie myślenie może wynikać z błędnej interpretacji podziału masy lub z założenia, że jednostki ładunkowe nie muszą być równomiernie rozłożone, co jest niezgodne z rzeczywistością magazynową. Z kolei odpowiedź 0,81 t, choć bliska poprawnej, nie uwzględnia całkowitej nośności, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Natomiast odpowiedź 0,09 t jest rażąco niska, co może wynikać z całkowitego zignorowania zasad obliczeń, w tym pominięcia faktu, że 2 700 kg należy podzielić przez 3. W praktyce, zrozumienie tych obliczeń jest kluczowe dla efektywnego i bezpiecznego zarządzania zapasami oraz przestrzenią magazynową. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak przeciążenie regałów, co stwarza zagrożenie dla pracowników oraz może skutkować uszkodzeniem towarów. Dlatego tak ważne jest, aby każdy pracownik związany z logistyką miał solidne podstawy w zakresie obliczeń masy jednostek ładunkowych.

Pytanie 19

Jaką czynność wykonuje się w obszarze kompletacji?

A. Gwarantowanie ochrony reklamowanej dostawy
B. Wyładunek dostawy z pojazdów transportowych zewnętrznych
C. Weryfikacja dokumentów dostawy zewnętrznej
D. Pobieranie grup towarów zgodnie z zamówieniami
W odpowiedziach takich jak sprawdzanie dokumentów dostawy zewnętrznej, zapewnianie ochrony zareklamowanej dostawy czy wyładowywanie dostawy ze środków transportu zewnętrznego, można dostrzec typowe nieporozumienia dotyczące funkcji strefy kompletacji. Sprawdzanie dokumentów dostawy zewnętrznej jest procesem wykonywanym zazwyczaj na etapie przyjęcia towarów, a nie podczas kompletacji, co oznacza, że dotyczy innego etapu procesu logistycznego. W tym przypadku kluczowym zagadnieniem jest weryfikacja zgodności zamówień z dokumentacją dostawczą oraz stanem faktycznym towarów, co jest istotne dla zapewnienia jakości i efektywności operacyjnej, ale nie jest to czynność przypisana do strefy kompletacji. Zapewnianie ochrony zareklamowanej dostawy odnosi się do działań związanych z obsługą reklamacji i nie ma związku z bezpośrednim procesem pobierania towarów. Z kolei wyładowywanie dostawy ze środków transportu to proces logistyczny, który ma miejsce przed zorganizowaniem towarów w magazynie, a nie w momencie ich pobierania do realizacji zamówień. Te błędne podejścia mogą wynikać z niepełnego zrozumienia struktury procesów magazynowych oraz ich logicznego przebiegu, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 20

W firmie transportowej w ciągu miesiąca przetransportowano 200 ton ładunku na łączną odległość 2 000 km. Jaka jest cena za 1 tonokilometr (tkm), jeżeli koszty transportu wyniosły 40 tys. zł?

A. 0,05 km/zł
B. 20 zł/km
C. 10 tkm/zł
D. 0,10 zł/tkm
Wybór jednej z niepoprawnych odpowiedzi często wynika z nieporozumienia dotyczącego definicji kosztów transportu oraz jednostek miary. Odpowiedź 10 tkm/zł sugeruje, że koszt jednostkowy jest w odwrotnej relacji do tonokilometrów, co nie jest zgodne z zasadami ekonomii transportu. Koszt tonokilometra powinien być wyrażony w jednostkach walutowych na tonokilometr, a nie jako ilość tonokilometrów na złotówki. Odpowiedź 0,05 km/zł nie ma sensu w kontekście kosztów transportowych, ponieważ łączy niewłaściwe jednostki miary: kilometr i złotówkę, co prowadzi do nieczytelnych i niepraktycznych konkluzji. Z kolei 20 zł/km to całkowicie błędne podejście, które może sugerować pomyłkę w obliczeniach kosztów transportu. Właściwe zarządzanie kosztami w logistyce wymaga zrozumienia, jak analizować dane i interpretować wyniki w kontekście efektywności operacyjnej. Typowym błędem jest mylenie kosztów jednostkowych z całkowitymi kosztami przewozu, co prowadzi do błędnych wniosków o rentowności lub efektywności transportu. Dobrą praktyką jest regularne przeglądanie wskaźników kosztowych oraz ich porównywanie z branżowymi standardami, co umożliwia identyfikację obszarów do poprawy.

Pytanie 21

Jak dużo czasu trzeba poświęcić na rozładunek jednego samochodu, który przewozi 34 paletowe jednostki ładunkowe (pjł) przy użyciu dwóch wózków widłowych, jeśli cykl podstawowy związany z rozładunkiem jednej pjł wózkiem wynosi 1,5 min, a podjechanie samochodu pod rampę oraz przygotowanie go do rozładunku zajmie 10,5 minut?

A. 60,0 minut
B. 36,0 minut
C. 25,5 minut
D. 61,5 minut
Jeśli nie wskazałeś 36 minut, to pewnie w obliczeniach się coś pomieszało. Na przykład odpowiedź 25,5 minut odnosi się tylko do samego rozładunku palet, a nie uwzględnia czasu przygotowania samochodu. Czasami mylone jest także to, że niektóre obliczenia dotyczą wszystkich jednostek, a nie uwzględniają pracy dwóch wózków jednocześnie. Jeszcze inna sprawa to pominięcie podziału czasu na dwa wózki, co może sprawić, że całkowity czas wyjdzie za wysoki. W logistyce ważne jest, by zawsze myśleć o wszystkich etapach operacji i umiejętnie zarządzać czasem przygotowania i rozładunku. Błędne obliczenia mogą prowadzić do opóźnień w łańcuchu dostaw, a to nie jest na rękę, gdy chcemy działać efektywnie. Kluczem jest przemyślane planowanie operacji oraz dokładne kalkulowanie czasu pracy zasobów.

Pytanie 22

Ile maksymalnie warstw kartonów o wymiarach: długość 400 mm, szerokość 200 mm, wysokość 300 mm może zawierać paletowa jednostka ładunkowa (pjł) umieszczona na palecie EUR, jeśli ładunek ma być transportowany w pozycji pionowej, a wysokość pjł nie może być większa niż 1 800 mm?

A. 8 warstw
B. 5 warstw
C. 4 warstwy
D. 6 warstw
Wybór innych opcji nie uwzględnia kluczowych zasad dotyczących wymagań transportowych oraz praktycznego podejścia do budowania jednostek ładunkowych. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 4, 6 lub 8 warstw, zawierają błędne założenia co do maksymalnej wysokości, którą można osiągnąć w danym przypadku. Warto zauważyć, że nawet jeśli technicznie można by umieścić 6 warstw w wysokości 1800 mm (300 mm x 6 = 1800 mm), w praktyce takie podejście może prowadzić do ryzykownych sytuacji związanych z bezpieczeństwem ładunku, ponieważ każda warstwa wymaga odpowiedniego zabezpieczenia, co może być trudne do osiągnięcia przy pełnym załadunku. Z kolei wybór 4 warstw jest zbyt konserwatywny i nie wykorzystuje w pełni dostępnej przestrzeni, co prowadzi do nieefektywności. Z kolei przy 8 warstwach ryzyko przewrócenia się jednostki ładunkowej znacznie wzrasta, co jest sprzeczne z zasadami efektywnego zarządzania ładunkiem. Dlatego kluczowe jest, aby przy określaniu liczby warstw kierować się nie tylko wymiarami, ale również praktycznymi aspektami stabilizacji, co jest zgodne z normami branżowymi oraz praktykami zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 23

Na którym rysunku przedstawiono przenośnik rolkowy?

Ilustracja do pytania
A. D.
B. A.
C. C.
D. B.
Analizując pozostałe rysunki, można zauważyć, że wiele z nich przedstawia różne typy przenośników, które mają inne zastosowania i zasady działania. Na przykład, rysunek A ukazuje przenośnik taśmowy, który składa się z elastycznej taśmy, na której transportowane są materiały. Choć przenośniki taśmowe są szeroko stosowane w różnych branżach, ich mechanizm działania różni się od przenośników rolkowych. Przenośnik taśmowy jest idealny do transportu drobnych lub sypkich materiałów, podczas gdy przenośniki rolkowe są bardziej efektywne przy przesuwaniu cięższych przedmiotów. Rysunek B ilustruje przenośnik ślimakowy, który jest wykorzystywany głównie do transportu materiałów w formie proszku lub granulek w pionie. Typowe błędy myślowe w tym kontekście obejmują mylenie zastosowań przenośników, co może prowadzić do niewłaściwego doboru systemu transportowego. Rysunek D natomiast przedstawia przenośnik łańcuchowy, który jest zaprojektowany do transportu elementów w trudnych warunkach, ale również nie spełnia funkcji przenośnika rolkowego. Każdy z tych typów przenośników ma swoje unikalne cechy i specyfikacje, które są dostosowane do określonych zadań transportowych, dlatego kluczowe jest, aby dobierać odpowiednie technologie transportowe w zależności od wymagań procesu.

Pytanie 24

W magazynie zaplanowano umiejscowić 12 jednorodnych rzędów regałowych, z czego w każdym rzędzie znajduje się 2 identyczne regały. Ile miejsc paletowych powinien dysponować jeden regał, jeśli magazyn ma być przystosowany do przechowywania 2 160 paletowych jednostek ładunkowych (pjł)?

A. 180 miejsc paletowych
B. 45 miejsc paletowych
C. 360 miejsc paletowych
D. 90 miejsc paletowych
W przypadku rozważania pozostałych odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na błędy w obliczeniach i logicznym myśleniu. Odpowiedzi takie jak 180, 45 czy 360 miejsc paletowych są wynikiem nieprawidłowych założeń odnośnie do liczby regałów lub niepoprawnych operacji matematycznych. Odpowiedź 180 mogłaby sugerować, że przyjęto inną liczbę regałów, jednak po dokładnym zbadaniu danych, wynika, że liczba regałów jest stała i wynosi 24. Z kolei wskazanie 45 miejsc paletowych może wynikać z niepoprawnego podziału łącznej liczby palet przez zbyt dużą lub zbyt małą wartość regałów, co prowadzi do błędnych konkluzji. Odpowiedź 360 także jest myląca; może pochodzić z błędnego założenia, że każdy regał pomieści więcej niż 90 palet, co jest niezgodne z podanymi danymi. Typowe błędy myślowe w takich zadaniach to brak zrozumienia struktury magazynu oraz nieprawidłowe stosowanie wzorów matematycznych. Kluczowe jest, aby podczas rozwiązywania podobnych problemów zwrócić szczególną uwagę na wszystkie elementy, które wpływają na ostateczny wynik, a także korzystać ze sprawdzonych metod analizy danych, takich jak diagramy przepływu czy modelowanie 3D, które mogą pomóc w wizualizacji przestrzeni i zrozumieniu układu regałów.

Pytanie 25

Kanał dystrybucyjny, w którym uczestnicy nie są związani stałymi umowami i działają na różnych poziomach, to kanał

A. konwencjonalny
B. administrowany
C. zintegrowany
D. kontaktowy
Wybór kanału dystrybucji zintegrowanego sugeruje, że uczestnicy są powiązani w ramach jednego systemu, co jest sprzeczne z koncepcją kanału konwencjonalnego. W kanale zintegrowanym występuje bliska współpraca pomiędzy producentami a detalistami, co często prowadzi do długoterminowych kontraktów i współdzielenia informacji. Taki model może ograniczać elastyczność i możliwości negocjacyjne, ponieważ uczestnicy są silnie związani umowami. Z kolei kanał kontaktowy często odnosi się do relacji opartych na bezpośrednich interakcjach, co również nie odpowiada na pytanie o niezależnych uczestników. Wracając do kanału administrowanego, ten model operacyjny zakłada, że jedna wiodąca firma narzuca warunki innym uczestnikom, co również jest sprzeczne z ideą niezależności. Często mylnie interpretowane są relacje pomiędzy uczestnikami, gdzie sądzimy, że każdy rodzaj współpracy musi być formalny. Kluczowym błędem jest mylenie elastyczności z brakiem struktury; kanał konwencjonalny zyskuje na wartości właśnie dzięki swojej zdolności do adaptacji na zmieniającym się rynku, a także przyciąga różnorodne podejścia do dystrybucji, co jest pozytywne w kontekście konkurencji. Zrozumienie tych różnic jest niezbędne do skutecznego zarządzania kanałami dystrybucji oraz do podejmowania świadomych decyzji marketingowych.

Pytanie 26

Zbiór działań organizacyjnych, wykonawczych oraz handlowych mających na celu transport ładunków z miejsc nadania do miejsc odbioru przy użyciu odpowiednich środków transportowych, to

A. system przewozowy
B. działania wykonawcze
C. działania organizacyjne
D. proces transportowy
Czynności organizacyjne, jak sama nazwa wskazuje, dotyczą aspektów związanych z planowaniem i koordynowaniem działań, ale nie obejmują one całości działań związanych z transportem. Odpowiedź ta nie oddaje pełnego zakresu działań, które są niezbędne do realizacji transportu, które obejmują zarówno organizację, jak i wykonawstwo. Z kolei system transportowy to termin, który odnosi się do wszystkich zasobów i infrastruktury wykorzystywanej w transporcie, takich jak środki transportu, trasy i infrastruktura, a więc nie odnosi się bezpośrednio do sekwencji działań. Zamiast tego, proces transportowy koncentruje się na konkretnych działaniach realizowanych w celu dostarczenia ładunku. Czynności wykonawcze odnoszą się do działań praktycznych, które mają miejsce podczas transportu, jednakże nie obejmują one aspektów planowania i zarządzania, które są kluczowe w procesie transportowym. Typowym błędem myślowym jest zatem rozdzielanie tych pojęć, co prowadzi do zamieszania i nieporozumień w kontekście efektywnego zarządzania transportem. Rozumienie relacji między tymi pojęciami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania procesami logistycznymi w przedsiębiorstwie.

Pytanie 27

Jaką minimalną pojemność magazynu w paletowych jednostkach ładunkowych (pjł) należy zapewnić, jeśli przechowywane są następujące towary: makaron w ilości 33 pjł, ryż w ilości 74 pjł oraz mąka w ilości 36 pjł?

A. 143 pjł
B. 140 pjł
C. 144 pjł
D. 141 pjł
Wybór innej pojemności magazynu, jak 141 pjł, 140 pjł czy 144 pjł, może sugerować, że mogłeś nie do końca zrozumieć, co trzeba zrobić. Czasem zdarza się, że ludzie pomijają niektóre jednostki lub źle je dodają, co prowadzi do błędnych wyników. Dlatego w praktyce ważne jest, żeby dokładnie śledzić stan zapasów, bo to pozwala unikać takich błędów. Regularne aktualizowanie danych o towarach też jest kluczowe. Pamiętaj, że każda jednostka powinna być dokładnie zarejestrowana i weryfikowana. Przy planowaniu przestrzeni magazynowej warto też brać pod uwagę zmiany w zapotrzebowaniu i różne czynniki, jak dostawcy czy sezonowość produktów. Dobre zarządzanie zapasami pomaga lepiej wykorzystać dostępną przestrzeń i obniżyć koszty magazynowania.

Pytanie 28

Tabela zawiera wyniki z przeprowadzonej przez przedsiębiorstwo analizy rynku dostawców. Oceny przedsiębiorstw dokonano według przyjętych kryteriów. Ustal liczbę punktów przyznanych każdemu z nich.

Kryterium ocenyOcena ogólna – ważona / w pkt/
Dostawca IDostawca II
Cena3532
Jakość3317
Terminy dostaw1518
Dodatkowe usługi1711

A. dostawca I - wsk. 72 dostawca II - wsk. 87.
B. dostawca I - wsk. 100 dostawca II - wsk. 82.
C. dostawca I - wsk. 82 dostawca II - wsk. 78.
D. dostawca I - wsk. 100 dostawca II - wsk. 100.
Wielu uczestników testu może źle interpretować wyniki analizy dostawców, co prowadzi do różnych pomyłek w przypisywaniu punktów. Często błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowego sumowania wartości lub z niezrozumienia, jak różne kryteria powinny być ważone. Na przykład, w odpowiedziach wskazujących 100 punktów dla dostawcy I, użytkownicy mogą pomylić się, zakładając, że wszyscy dostawcy zasługują na maksymalną ocenę, co jest mało realistyczne. To podejście nie uwzględnia różnic w jakości usług lub produktów oraz nie bierze pod uwagę negatywnych aspektów, które mogą wpływać na końcową ocenę. Ważne jest, aby pamiętać, że ocena dostawcy powinna być oparta na obiektywnych kryteriach, które dokładnie odzwierciedlają ich rzeczywistą wydajność. W praktyce, każdy błąd w przypisaniu punktów może wynikać również z braku zrozumienia koncepcji ważenia kryteriów w ocenie, co jest istotnym elementem w procesie podejmowania decyzji. Uczestnicy powinni być świadomi, że przeszłe wyniki mogą nie odzwierciedlać aktualnej sytuacji na rynku, dlatego regularna aktualizacja kryteriów oceny i ich wag jest kluczowa dla uzyskania rzetelnych danych.

Pytanie 29

System RFID do automatycznej identyfikacji rozpoznaje ładunki przy użyciu metod

A. radiowych
B. biometrycznych
C. magnetycznych
D. optycznych
Odpowiedzi oparte na technikach optycznych, biometrycznych i magnetycznych nie są odpowiednie w kontekście systemów automatycznej identyfikacji RFID. Techniki optyczne, takie jak skanery kodów kreskowych, polegają na odczytywaniu danych z widocznych znaków, co wymaga bezpośredniej linii wzroku i nie jest w stanie działać w trudnych warunkach, takich jak pył, brud czy niekorzystne oświetlenie. Biometria odnosi się do identyfikacji osób na podstawie unikalnych cech, takich jak odciski palców czy skanowanie twarzy, co jest zupełnie innym podejściem, nie mającym zastosowania w identyfikacji ładunków. Z kolei techniki magnetyczne, takie jak kody magnetyczne, zazwyczaj wymagają kontaktu fizycznego z czytnikiem, co ogranicza ich zastosowanie w dynamicznych środowiskach logistycznych. Nieporozumienia te mogą wynikać z braku znajomości specyfiki technologii RFID oraz różnicy w ich zastosowaniach w porównaniu do innych systemów identyfikacji. Kluczowe jest zrozumienie, że RFID działa w oparciu o fale radiowe, co pozwala na identyfikację obiektów bez potrzeby bezpośredniego kontaktu, co jest jedną z jego głównych zalet w kontekście zarządzania towarami.

Pytanie 30

Przedsiębiorstwo otrzymało zamówienie na 750 par spodni. Na podstawie struktury wyrobu gotowego ustal zapotrzebowanie netto na materiały, jeżeli w magazynie znajduje się 200 par spodni, 100 opakowań guzików po 10 szt., 100 szpulek nici po 500 mb oraz 500 suwaków.

Ilustracja do pytania
A. 825 mb tkaniny o szer. 1,5 m; 450 guzików; 340 szpulek nici po 500 mb oraz 50 suwaków.
B. 900 mb tkaniny o szer. 1,5 m; 750 guzików; 600 szpulek nici po 500 mb oraz 750 suwaków.
C. 660 mb tkaniny o szer. 1,5 m; 550 guzików oraz 550 suwaków.
D. 660 mb tkaniny o szer. 1,5 m; 340 szpulek nici po 500 mb oraz 50 suwaków.
Poprawna odpowiedź uwzględnia dokładne obliczenia zapotrzebowania netto na materiały potrzebne do produkcji 750 par spodni. Aby prawidłowo oszacować zapotrzebowanie, należy zidentyfikować całkowite wymagania materiałowe dla planowanej produkcji oraz skorygować je o dostępne zasoby. W przypadku tkaniny, przyjmując standardową normę zużycia wynoszącą 0,88 mb na parę spodni, dla 750 par potrzebujemy 660 mb tkaniny. Co do nici, przy standardowej normie wynoszącej 0,45 szpulek na parę, potrzebujemy 340 szpulek nici, co jest zgodne z dostępną ilością w magazynie. Dodatkowo, zapotrzebowanie na suwaki wynoszące 50 sztuk jest również uzasadnione, biorąc pod uwagę, że w magazynie znajduje się 500 suwków, co jest wystarczające. Ważne jest, aby w procesie ustalania zapotrzebowania na materiały brać pod uwagę zarówno normy produkcyjne, jak i dostępne zasoby, co jest kluczowe w zarządzaniu produkcją.

Pytanie 31

Ile miejsc pracy trzeba zorganizować, aby w ciągu 30 minut wyprodukować 25% z 600 sztuk komponentów, jeśli czas produkcji jednego komponentu wynosi 1 minutę?

A. 3 miejsca pracy
B. 4 miejsca pracy
C. 5 miejsc pracy
D. 1 miejsce pracy
Wybierając inną odpowiedź, można popełnić kilka typowych błędów, które prowadzą do nieprawidłowych wniosków. Na przykład, wybór 3 stanowisk roboczych może wydawać się logiczny, szczególnie jeśli ktoś zakłada, że mniejsze zasoby wystarczą do osiągnięcia celu. Jednakże, jeśli każde z tych stanowisk produkuje tylko 30 komponentów przez 30 minut, w sumie otrzymujemy jedynie 90 komponentów, co jest niewystarczające, aby osiągnąć wymagane 150. Podobnie, 4 stanowiska również nie spełniłyby celu, ponieważ mogłyby wytworzyć tylko 120 komponentów, co również jest poniżej wymaganego poziomu. Ponadto, wybór 1 stanowiska jest skrajnie nieefektywny, gdyż produkcja 150 komponentów zajmie 150 minut, co znacznie przekracza dostępny czas 30 minut. Te błędne założenia mogą wynikać z braku zrozumienia zasady działania procesów produkcyjnych oraz efektywności pracy zespołu. Kluczowym elementem w planowaniu produkcji jest zrozumienie, że pojemność produkcyjna jest głównym czynnikiem wpływającym na czas realizacji zleceń. W praktyce, zastosowanie odpowiednich metod analitycznych oraz symulacji procesów jest istotnym krokiem w podejmowaniu decyzji, co pozwala na lepsze zarządzanie zasobami i optymalizację procesów produkcyjnych.

Pytanie 32

Na rysunku przedstawiono

Ilustracja do pytania
A. czytnik kart SIM.
B. drukarkę etykiet RFID.
C. smartfon magazynowy.
D. terminal kodów kreskowych.
Wybór odpowiedzi, która nie odnosi się do terminala kodów kreskowych, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące roli i funkcji różnych urządzeń w kontekście zarządzania zapasami. Smartfon magazynowy, mimo że może być używany do skanowania kodów kreskowych, nie jest dedykowanym urządzeniem do tego celu. Jego możliwości są ograniczone w porównaniu do terminali, które są specjalnie zaprojektowane do intensywnego użytkowania w środowisku magazynowym. Nieodpowiednie jest także utożsamianie urządzenia z czytnikiem kart SIM, który służy zupełnie innym celom - umożliwia komunikację i autoryzację w sieciach komórkowych. Drukarka etykiet RFID, z kolei, jest technologią, która wykorzystuje fale radiowe do identyfikacji obiektów, co również nie znajduje odzwierciedlenia w przedstawionym na zdjęciu urządzeniu. Często w takich sytuacjach pojawia się błąd myślowy polegający na analogowym porównywaniu różnych technologii, co prowadzi do mylnych konkluzji. Aby skutecznie zarządzać zapasami, warto znać różnice między tymi urządzeniami oraz ich zastosowania, co pozwoli na lepsze wykorzystanie technologii w codziennych operacjach magazynowych. Poznanie specyfiki terminali kodów kreskowych oraz ich przewag nad innymi urządzeniami pozwoli na optymalizację procesów logistycznych w firmach.

Pytanie 33

Działania niezgodne z zasadami BHP związane z ręcznym przenoszeniem obciążenia o masie przekraczającej ustalone limity, mogą prowadzić do kontuzji, z których najcięższe to kontuzje

A. kończyn górnych
B. kończyn dolnych
C. głowy
D. kręgosłupa
Podczas przemieszczenia ciężarów, ryzyko urazów jest związane z wieloma częściami ciała, w tym kończynami górnymi, dolnymi czy głową. Wiele osób może błędnie sądzić, że kontuzje kończyn górnych, takich jak skręcenia czy złamania, są najpoważniejsze w wyniku nieprawidłowego podnoszenia ciężarów. Chociaż urazy kończyn górnych mogą być bolesne i wpływać na zdolność do wykonywania prac manualnych, nie są one tak poważne jak urazy kręgosłupa. Podobnie, urazy kończyn dolnych, takie jak zwichnięcia stawów, mogą prowadzić do problemów z mobilnością, ale ich wpływ na codzienne funkcjonowanie jest zazwyczaj mniej dramatyczny w porównaniu do trwałych uszkodzeń strukturalnych kręgosłupa. Kontuzje głowy, choć również niebezpieczne, są rzadziej związane z ręcznym przemieszczaniem ciężarów. Kluczowe jest zrozumienie, że kręgosłup, jako centralna oś ciała, odgrywa fundamentalną rolę w jego stabilności i funkcjonowaniu. Dlatego jakiekolwiek uszkodzenia kręgosłupa mogą prowadzić do długotrwałych konsekwencji zdrowotnych, w tym przewlekłego bólu i ograniczeń ruchowych, co czyni je najpoważniejszymi z potencjalnych urazów w kontekście niewłaściwego podnoszenia ciężarów. Aby uniknąć takich urazów, ważne jest przestrzeganie zasad BHP oraz stosowanie ergonomicznych technik podczas podnoszenia i przenoszenia ciężarów.

Pytanie 34

Producent makaronu przechowuje mąkę w swoim magazynie?

A. wyrobów gotowych
B. materiałów
C. półproduktów
D. części zamiennych
Wybór odpowiedzi dotyczących półproduktów, części zamiennych, czy wyrobów gotowych jest nieadekwatny ze względu na ich definicje i zastosowania w cyklu produkcyjnym. Półprodukty to już przetworzony materiał, który wymaga dalszej obróbki w procesie produkcji, co jest sprzeczne z przechowywaniem surowca, jakim jest mąka. Części zamienne odnoszą się do komponentów maszyn i urządzeń, a ich przechowywanie nie ma związku z surowcami stosowanymi w produkcji żywności. Wyroby gotowe to finalny produkt, który został już wytworzony i skierowany do dystrybucji, co jest kolejnym krokiem po wykorzystaniu materiałów, takich jak mąka. Błędne postrzeganie tych pojęć często prowadzi do mylnych wniosków o tym, jakie zasoby są niezbędne na etapie produkcji. Aby poprawnie zrozumieć cykl produkcji, ważne jest rozróżnienie pomiędzy różnymi rodzajami zasobów i ich rolą w procesie. Przyjęcie niewłaściwych kategorii materiałów może wpłynąć na efektywność operacyjną, jakość produktów, a także spełnianie norm oraz oczekiwań klientów.

Pytanie 35

Do nieprzerwanej obserwacji oraz monitorowania aktualnej lokalizacji przesyłki w łańcuchu dostaw umożliwia

A. pick-to-light
B. technologia RFID
C. system HCCP
D. technologia kodów kreskowych
Wybór technologii pick-to-light, systemu HCCP oraz technologii kodów kreskowych jako odpowiedzi na pytanie o ciągłą obserwację i kontrolę pozycji przesyłki w łańcuchu dostaw pokazuje typowe nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowań tych systemów. Pick-to-light to system wspomagający procesy kompletacji zamówień, który korzysta z sygnalizacji świetlnej, aby wskazać operatorowi, które produkty powinny zostać zebrane. Chociaż zwiększa efektywność pracy, nie umożliwia on monitorowania lokalizacji przesyłek w czasie rzeczywistym, co jest kluczowe dla zarządzania łańcuchem dostaw. System HCCP (Hazard Analysis and Critical Control Points) koncentruje się na zapewnieniu bezpieczeństwa żywności, a jego zastosowanie nie ma związku z kontrolą przesyłek w łańcuchu dostaw. Wreszcie, technologia kodów kreskowych, choć popularna i użyteczna w wielu aplikacjach, wymaga ręcznego skanowania do identyfikacji produktów, co ogranicza szybkość i efektywność operacji w porównaniu do RFID. Te błędne wybory mogą wynikać z braku zrozumienia różnic między technologiami identyfikacji i ich zastosowaniem w logistyce. Kluczowe jest zrozumienie, że technologia RFID zautomatyzowuje procesy i umożliwia monitorowanie w czasie rzeczywistym, co jest niezastąpione w nowoczesnym zarządzaniu łańcuchem dostaw.

Pytanie 36

Które towary zostały dostarczone niezgodnie z przedstawionym fragmentem wewnętrznej instrukcji przyjmowania towarów spożywczych do magazynu?

Fragment wewnętrznej instrukcji przyjmowania towarów spożywczych do magazynu
INSTRUKCJA PRZYJMOWANIA
TOWARÓW SPOŻYWCZYCH DO MAGAZYNU
Podczas dostawy towarów należy skontrolować:
  1. temperaturę panującą w środku transportu;
    • od 0°C do +4°C dla żywności wymagającej przechowywania w warunkach chłodniczych,
    • poniżej -18°C dla żywności mrożonej,
    • maksymalnie do 20°C dla żywności nie wymagającej przechowywania w obniżonych temperaturach;
  2. stan opakowania (np.: zamknięte, nieuszkodzone, itd.);
  3. oznakowanie produktu:
    • nazwę artykułu spożywczego,
    • datę minimalnej trwałości lub termin przydatności do spożycia,
    • sposób przygotowania lub stosowania,
    • dane identyfikujące (producent, miejsce produkcji),
    • zawartość netto lub liczbę sztuk w opakowaniu,
    • warunki przechowywania (...)
Po sprawdzeniu wszystkich warunków należy wypełnić kartę przyjęcia towaru.
Nazwa towaruPrawidłowe oznakowanie produktu*Temperatura panująca w środku transportuRodzaj opakowaniaStan opakowania
LodyTAK/NIE-20°Ckartonzamknięte i nieuszkodzone
JabłkaTAK/NIE+3,5°Cskrzynianieuszkodzone
JogurtyTAK/NIE-2,5°Ckartonzamknięte i nieuszkodzone
MarmoladaTAK/NIE+14°Czgrzewkanieuszkodzone
* niepotrzebne skreślić

A. Jabłka.
B. Marmolada.
C. Lody.
D. Jogurty.
Wybór jabłek, marmolady lub lodów jako odpowiedzi wskazuje na błędne zrozumienie zasad dotyczących transportu i przyjmowania towarów spożywczych. W przypadku jabłek, ich transport nie wymaga ściśle określonych warunków temperaturowych, co jest zgodne z szerokimi zasadami przechowywania owoców. Owoce mogą być przewożone w różnych warunkach, przy zachowaniu odpowiednich standardów, które nie są tak rygorystyczne jak w przypadku produktów mleczarskich. Marmolada, jako produkt przetworzony, również nie podlega tym samym restrykcjom. Błędem jest zatem myślenie, że te produkty są porównywalne z jogurtami w kontekście przechowywania. Natomiast lody, chociaż wymagają niskiej temperatury transportu, były dostarczone w zgodzie z instrukcją, co podkreśla znaczenie różnic w wymaganiach dla różnych kategorii produktów spożywczych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania magazynem i minimalizowania strat. W branży żywnościowej, znajomość specyfikacji dotyczących transportu różnych towarów jest niezbędna, aby uniknąć błędów, które mogą prowadzić do niezgodności z normami i standardami bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 37

Zintegrowane zarządzanie przepływem towarów obejmuje trzy kluczowe etapy - obszary funkcjonowania przedsiębiorstwa produkcyjnego?

A. zaopatrzenie, produkcja, dystrybucja
B. zaopatrzenie, produkcja, transport
C. produkcja, transport, ekologia
D. produkcja, dystrybucja, transport
W analizie błędnych odpowiedzi zauważamy powszechny problem polegający na niepełnym zrozumieniu kluczowych faz zintegrowanego zarządzania przepływami rzeczowymi. Odpowiedź sugerująca jedynie transport jako jeden z elementów zarządzania pomija najważniejszy aspekt, jakim jest zaopatrzenie. Transport jest oczywiście istotny, ale nie funkcjonuje w próżni – jego skuteczność zależy od wcześniejszego procesu zaopatrzenia oraz produkcji. Brak wzmianki o tych dwóch elementach prowadzi do niekompletnego obrazu całego cyklu dostaw. Ponadto, koncepcja uwzględniająca tylko produkcję i transport pomija fakt, że dystrybucja jest niezbędna, aby finalne produkty dotarły do odbiorców, co jest kluczowe w strategii zaspokajania potrzeb klientów. Transport sam w sobie nie jest celem, a jedynie narzędziem w całym procesie łańcucha dostaw. Z kolei odpowiedzi łączące tylko produkcję i ekologię nie uwzględniają praktycznych aspektów operacyjnych i ignorują potrzebę zarządzania zasobami i dystrybucją, co prowadzi do nieefektywności. W praktyce, zintegrowane zarządzanie wymaga synergii pomiędzy wszystkimi fazami, co jest zgodne z podejściem Lean Management, który kładzie nacisk na eliminację strat w każdym z etapów procesu.

Pytanie 38

Jednolity Dokument Administracyjny (SAD) tworzy się w formie

A. polisy ubezpieczeniowej na towary.
B. kontraktu.
C. zgłoszenia celnego.
D. umowy sprzedaży.
Zarówno umowa kupna-sprzedaży, kontrakt, jak i polisa na ubezpieczenie towarów to dokumenty, które pełnią różne funkcje w obrocie gospodarczym, lecz nie są odpowiednimi formami zgłoszenia celnego. Umowa kupna-sprzedaży to dokument, który reguluje warunki transakcji między sprzedawcą a kupującym, jednak nie jest on bezpośrednio związany z procedurami celnymi, które wymagają szczegółowych informacji o towarach wprowadzanych do obrotu. Kontrakt, podobnie jak umowa kupna-sprzedaży, ma zastosowanie w kontekście regulacji handlowych i nie spełnia wymogów formalnych dla zgłoszenia celnego. Polisa na ubezpieczenie towarów jest dokumentem zapewniającym ochronę przed ryzykiem utraty lub uszkodzenia towarów, a więc ma zupełnie inną funkcję, nie mającą zastosowania w kontekście procedur celnych. W związku z tym, mylenie tych dokumentów z Jednolitym Dokumentem Administracyjnym może prowadzić do istotnych błędów w obrocie handlowym, a co za tym idzie, do problemów prawnych oraz finansowych. Kluczowe jest zrozumienie, że SAD pełni unikalną rolę w systemie celnym i powinien być traktowany jako dokument niezbędny do realizacji formalności związanych z importem i eksportem towarów.

Pytanie 39

Podczas załadunku samochodu pracownik doznał kontuzji z podejrzeniem uszkodzenia kręgosłupa. Jakie działania należy podjąć w celu udzielenia pierwszej pomocy poszkodowanemu przed przybyciem karetki?

A. umieszczeniu na brzuchu
B. zapewnieniu poszkodowanemu pozycji siedzącej
C. umieszczeniu na prawym boku
D. położeniu na płasko na plecach, na twardej powierzchni
Ułożenie poszkodowanego na prawym boku jest niewłaściwe, ponieważ w przypadku urazów kręgosłupa, każdy ruch ciała, który zmienia pozycję kręgosłupa, może prowadzić do poważniejszych uszkodzeń rdzenia kręgowego. Pozycja ta, choć w niektórych przypadkach może pomóc w udrożnieniu dróg oddechowych, nie zabezpiecza kręgosłupa przed dodatkowymi urazami. Ułożenie na brzuchu również jest nieodpowiednie, ponieważ powoduje nacisk na kręgosłup i może pogorszyć stan poszkodowanego, a także zwiększa ryzyko uszkodzenia narządów wewnętrznych. Z kolei zapewnienie pozycji siedzącej nie tylko nie jest zalecane, ale wręcz może być niebezpieczne, ponieważ w tej pozycji kręgosłup nie jest stabilny i istnieje ryzyko, że poszkodowany może stracić równowagę, co w sytuacji urazu kręgosłupa może prowadzić do poważnych konsekwencji. Dlatego kluczowe jest, aby w takich sytuacjach zawsze przyjmować sprawdzone i bezpieczne metody, które zgodne są z zasadami pierwszej pomocy, mając na uwadze dobro poszkodowanego i minimalizowanie ryzyka jego stanu.

Pytanie 40

Rodzaj składowania, który umożliwia natychmiastowy dostęp do każdej jednostki ładunkowej w magazynie, określa się mianem składowania

A. pośrednim
B. rzędowym
C. bezpośrednim
D. blokowego
W kontekście składowania, odpowiedzi takie jak składowanie blokowe, pośrednie oraz bezpośrednie, choć mogą być mylące, nie oddają charakteru systemu, który zapewnia bezpośredni dostęp do towarów. Składowanie blokowe, które polega na grupowaniu jednostek ładunkowych w większe bloki, ogranicza dostępność poszczególnych elementów, co może prowadzić do wydłużenia czasu potrzebnego na odnalezienie i wydanie towaru. W takim systemie, aby uzyskać dostęp do określonego produktu, często konieczne jest usunięcie innych jednostek, co może wprowadzać chaos i komplikacje w procesie zarządzania magazynem. Z kolei składowanie pośrednie, które opiera się na wykorzystaniu różnych form transportu lub regałów, również nie zapewnia bezpośredniego dostępu do towarów, co ogranicza efektywność operacyjną. Natomiast składowanie bezpośrednie, chociaż brzmi podobnie do rzędowego, odnosi się do metod, które pozwalają na składowanie towarów w sposób, który nie zapewnia ich łatwego zlokalizowania lub wydania. Osoby udzielające tych odpowiedzi mogą mieć na myśli różne metody składowania, ale kluczowym elementem jest zrozumienie, że składowanie rzędowe wyróżnia się bezpośrednim dostępem do wszystkich jednostek, co czyni je bardziej praktycznym w kontekście współczesnych potrzeb logistycznych.