Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 19:23
  • Data zakończenia: 21 maja 2025 19:43

Egzamin niezdany

Wynik: 10/40 punktów (25,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W systemie operacyjnym pojawił się problem z driverem TWAIN, który może uniemożliwiać prawidłowe funkcjonowanie

A. plotera
B. klawiatury
C. skanera
D. drukarki
Sterownik TWAIN jest standardem, który umożliwia komunikację pomiędzy komputerem a urządzeniami skanującymi, takimi jak skanery. Kiedy występuje błąd związany z tym sterownikiem, może to prowadzić do problemów z poprawnym funkcjonowaniem skanera, co objawia się na przykład brakiem możliwości skanowania dokumentów lub niewłaściwym przetwarzaniem obrazów. W praktyce, aby rozwiązać problemy związane z błędami sterownika TWAIN, często zaleca się zaktualizowanie sterowników urządzenia do najnowszej wersji dostępnej na stronie producenta. Ponadto, warto sprawdzić, czy inne aplikacje, które korzystają z funkcji skanowania, mają dostęp do skanera, co może wpływać na jego wydajność. Zastosowanie standardów TWAIN jest szerokie; na przykład w biurach, gdzie skanery są powszechnie używane do digitalizacji dokumentów, zgodność z tym standardem pozwala na łatwiejszą integrację z różnorodnymi aplikacjami. Dobre praktyki obejmują regularne aktualizacje oprogramowania oraz monitorowanie stanu sprzętu, co pomoże uniknąć problemów w przyszłości.

Pytanie 2

Na dołączonym obrazku ukazano proces

Ilustracja do pytania
A. kompresji danych
B. kasowania danych
C. fuzji danych
D. kompilacji danych
Kompresja danych to proces polegający na zmniejszaniu objętości danych poprzez zastosowanie algorytmów, które eliminują zbędne informacje lub optymalizują ich strukturę. Na załączonym obrazku widzimy interfejs programu 7-Zip, który jest jednym z popularniejszych narzędzi służących do kompresji plików. Proces ten ma na celu zwiększenie efektywności przechowywania i przesyłania danych, co jest szczególnie istotne w przypadku dużych plików lub ograniczonej przestrzeni dyskowej. Kompresja może być stratna lub bezstratna; w przypadku zastosowań, gdzie istotne jest zachowanie integralności danych, najczęściej wybiera się metody bezstratne. W kontekście standardów branżowych, formaty takie jak ZIP, RAR czy 7Z są powszechnie stosowane i wspierane przez większość systemów operacyjnych. Praktyczne zastosowania kompresji danych obejmują archiwizację, redukcję kosztów transferu danych oraz szybsze ładowanie stron internetowych. Kluczowym aspektem jest również znajomość różnicy między metodami kompresji i umiejętność wyboru odpowiedniej w zależności od potrzeb i ograniczeń technologicznych. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują regularne aktualizowanie narzędzi kompresji oraz świadomość potencjalnych zagrożeń związanych z dekompresją podejrzanych lub nieznanych plików. Kompresja danych odgrywa istotną rolę w informatyce i telekomunikacji, będąc nieodłącznym elementem optymalizacji przepływu informacji.

Pytanie 3

Czym jest postcardware?

A. rodzajem wirusa komputerowego
B. formą licencji oprogramowania
C. typem usługi poczty elektronicznej
D. typem karty sieciowej
Postcardware to termin odnoszący się do specyficznego rodzaju licencji oprogramowania, który jest stosunkowo rzadki, ale istotny w kontekście marketingu i dystrybucji produktów cyfrowych. W ramach tej licencji, użytkownicy mogą korzystać z oprogramowania za darmo, pod warunkiem, że wyślą pocztówkę do autora lub dostawcy oprogramowania, co stanowi formę komunikacji zwrotnej lub podziękowania. Tego rodzaju licencje są często wykorzystywane przez programistów indywidualnych lub małe firmy, które chcą promować swoje produkty, a jednocześnie uzyskać informacje zwrotne od użytkowników. Przykładem może być prosty program graficzny, który można pobrać bezpłatnie, ale jego producent oczekuje, że użytkownicy przynajmniej raz skontaktują się z nim, aby wyrazić swoje opinie. Postcardware jest związane z praktykami freeware, ale różni się od nich tym, że wymaga aktywnego działania ze strony użytkownika, co może również zwiększyć zaangażowanie i lojalność w stosunku do produktu. Warto zwrócić uwagę, że chociaż postcardware nie jest szczególnie powszechnym modelem licencyjnym, ilustruje różnorodność podejść do dystrybucji oprogramowania, które mogą być dostosowane do potrzeb deweloperów i użytkowników.

Pytanie 4

Jaki jest maksymalny transfer danych napędu CD przy prędkości x42?

A. 6000 KiB/s
B. 3600 KiB/s
C. 6300 KiB/s
D. 2400 KiB/s
Wybór innej wartości transferu danych może wynikać z nieporozumienia dotyczącego obliczeń związanych z prędkością odczytu napędu CD. Napędy te operują na określonym standardzie transferu, gdzie prędkość x1 to 150 KiB/s. Dlatego, błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieprawidłowych założeń przy mnożeniu lub błędnego rozumienia, czym jest prędkość przesyłu. Na przykład, odpowiedzi 2400 KiB/s i 3600 KiB/s byłyby poprawne dla znacznie niższych prędkości odczytu, takich jak x16 czy x24, co sugeruje brak znajomości standardowych prędkości transferu napędów optycznych. Natomiast 6000 KiB/s, mimo że jest bliższe poprawnej odpowiedzi, nie uwzględnia rzeczywistej wydajności dla x42. Dlatego, jeśli ktoś przyjąłby, że prędkość ta jest liniowa i pomnożyłby 150 KiB/s tylko przez 40, popełniłby błąd, nie zdając sobie sprawy z tego, że przy x42 rzeczywista wydajność przekracza 6000 KiB/s. Zrozumienie tej zależności jest kluczowe, aby uniknąć pomyłek oraz stosować się do standardów przesyłania danych w branży technologii informacyjnej.

Pytanie 5

Dokument służący do zaprezentowania oferty cenowej dla inwestora dotyczącej wykonania robót instalacyjnych sieci komputerowej, to

A. spis prac
B. specyfikacja techniczna
C. kosztorys ofertowy
D. kosztorys ukryty
Kosztorys ofertowy jest dokumentem, którego celem jest przedstawienie inwestorowi oferty cenowej na wykonanie określonych robót, w tym przypadku instalatorskich sieci komputerowej. W przeciwieństwie do innych dokumentów, takich jak przedmiar robót czy specyfikacja techniczna, kosztorys ofertowy łączy w sobie zarówno szczegółową wycenę, jak i opis zakresu prac, co czyni go kluczowym narzędziem w procesie przetargowym. Kosztorys ofertowy powinien zawierać nie tylko ceny jednostkowe i całkowite, ale również informacje o zastosowanych materiałach, technologii wykonania oraz harmonogramie prac. Przykładem zastosowania kosztorysu ofertowego w praktyce może być sytuacja, w której wykonawca przygotowuje ofertę na budowę infrastruktury sieciowej w nowym biurowcu. W takim przypadku dokładne oszacowanie kosztów oraz przedstawienie szczegółów realizacji może zdecydować o przyznaniu zlecenia. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, kosztorys ofertowy powinien być sporządzony zgodnie z obowiązującymi normami, takimi jak PN-ISO 9001, co zapewni jego przejrzystość i profesjonalizm.

Pytanie 6

Karta dźwiękowa, która może odtworzyć plik w formacie MP3, powinna być zaopatrzona w układ

A. GPU
B. ALU
C. RTC
D. DAC
Odpowiedzi GPU, ALU i RTC nie są właściwe w kontekście odtwarzania plików MP3, ponieważ nie pełnią one roli konwerterów cyfrowo-analogowych. GPU (Graphics Processing Unit) jest układem odpowiedzialnym za przetwarzanie grafiki i obrazów, co jest zupełnie niezwiązane z przetwarzaniem dźwięku. Jego głównym zadaniem jest renderowanie obrazów w grach i aplikacjach multimedialnych, co nie ma zastosowania w kontekście odtwarzania audio. ALU (Arithmetic Logic Unit) to jednostka arytmetyczno-logiczna, która wykonuje operacje matematyczne i logiczne, a nie zajmuje się konwersją sygnałów audio. Choć ALU jest kluczowa w procesorach, jej rola nie obejmuje przetwarzania dźwięku w formie analogowej. RTC (Real-Time Clock) jest układem zegarowym, który śledzi czas i datę, co również nie ma zastosowania w kontekście odtwarzania dźwięku. Powszechnym błędem jest mylenie tych układów z funkcjami związanymi z dźwiękiem, co wynika z braku zrozumienia ich podstawowych ról w architekturze komputerowej. W przypadku dźwięku kluczowe jest zrozumienie, że konwersja sygnałów cyfrowych na analogowe, którą zapewnia DAC, jest niezbędna do prawidłowego odtwarzania muzyki i innych dźwięków.

Pytanie 7

Zgodnie z normą 802.3u technologia sieci FastEthernet 100Base-FX stosuje

A. kabel UTP Kat. 5
B. światłowód wielomodowy
C. kabel UTP Kat. 6
D. światłowód jednomodowy
Zarówno przewód UTP Kat. 5, jak i Kat. 6 nie są zdefiniowane w kontekście standardu 802.3u, ponieważ ten standard dotyczy technologii światłowodowej. UTP (Unshielded Twisted Pair) to kategoria kabli, które są wykorzystywane w standardach Ethernet o prędkości do 1 Gbps, jednak nie w zastosowaniach światłowodowych. Odpowiedzi te zatem opierają się na mylnym założeniu, że wszystkie sieci Ethernet można budować wyłącznie w oparciu o przewody miedziane, podczas gdy standard 802.3u wyraźnie wprowadza osobną specyfikację dla światłowodów. Jak wskazuje standard, 100Base-FX to technologia, która wymaga światłowodu do osiągnięcia wymaganej przepustowości i zasięgu, co nie może być zapewnione przez przewody UTP. Dodatkowo, odpowiedzi związane z światłowodem jednomodowym również są nieprawidłowe, ponieważ ten typ światłowodu jest bardziej odpowiedni do aplikacji wymagających dużych odległości, a nie typowych biurowych połączeń, które są obsługiwane przez światłowody wielomodowe. Wybór niewłaściwego medium transmisyjnego może prowadzić do problemów z wydajnością i niezawodnością w sieci, co często wynika z braku zrozumienia fizycznych właściwości różnych typów kabli i ich zastosowań w różnych standardach sieciowych.

Pytanie 8

Gdy użytkownik zauważy, że ważne pliki zniknęły z dysku twardego, powinien

A. zabezpieczyć dysk przed zapisaniem nowych danych
B. wykonać defragmentację tego dysku
C. zainstalować oprogramowanie diagnostyczne
D. przeprowadzić test S.M.A.R.T. na tym dysku
Podjęcie działań takich jak przeprowadzenie testu S.M.A.R.T., defragmentacja dysku czy instalacja programów diagnostycznych nie jest odpowiednie w sytuacji utraty plików. Test S.M.A.R.T. (Self-Monitoring, Analysis, and Reporting Technology) ma na celu monitorowanie stanu technicznego dysku twardego, ale nie jest narzędziem do odzyskiwania danych. Pomimo że może wskazać na potencjalne problemy z dyskiem, nie zatrzyma procesu zapisu danych, który może prowadzić do ich nadpisania. Defragmentacja, z kolei, jest operacją mającą na celu uporządkowanie fragmentów plików na dysku, co w sytuacji utraty danych jest zupełnie nieodpowiednie. W trakcie defragmentacji również może dojść do nadpisania obszarów pamięci, gdzie znajdowały się utracone pliki. Zainstalowanie programów diagnostycznych, choć może być przydatne w długofalowym monitorowaniu stanu dysku, również nie jest działaniem, które powinno się podjąć natychmiast po zauważeniu utraty danych. Właściwe podejście w takiej sytuacji polega na minimalizacji ryzyka nadpisania danych, co wymaga natychmiastowego zaprzestania wszelkich operacji zapisu, a nie ich monitorowania czy reorganizacji. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do trwałej utraty ważnych informacji, co potwierdzają standardy najlepszych praktyk w zakresie odzyskiwania danych.

Pytanie 9

Jakie polecenie systemu Windows przedstawione jest na ilustracji?

Ilustracja do pytania
A. netsatat
B. net view
C. getmac
D. route
Polecenie netstat w systemie Windows służy do wyświetlania aktywnych połączeń sieciowych, tablic routingu oraz statystyk protokołów. Narzędzie to jest niezwykle użyteczne w analizie bieżących połączeń TCP/IP oraz diagnozowaniu problemów z siecią, takich jak nieautoryzowane połączenia czy problemy z konfiguracją sieci. Jednakże nie dostarcza ono informacji o adresach fizycznych MAC, które są kluczowe w identyfikacji urządzeń w sieci lokalnej. Polecenie route pozwala na wyświetlanie i modyfikację tablicy routingu, co jest istotne w zarządzaniu ruchem sieciowym i kierowaniem pakietów do odpowiednich interfejsów sieciowych. Mimo że jest to ważne narzędzie w kontekście zarządzania siecią, nie dostarcza ono informacji o nazwach transportu ani adresach fizycznych, co odróżnia je od funkcji polecenia getmac. Natomiast polecenie net view umożliwia wyświetlanie komputerów i urządzeń w danej grupie roboczej lub domenie, co jest użyteczne przy zarządzaniu zasobami sieciowymi i identyfikacji udostępnianych zasobów. Jednak jego zastosowanie jest zupełnie odmienne od analizy interfejsów sieciowych poprzez ich adresy fizyczne. Typowym błędnym podejściem jest mylenie funkcji tych narzędzi ze względu na kontekst sieciowy, w jakim operują. Każde z tych poleceń pełni specyficzną rolę w zarządzaniu i diagnostyce sieci, a zrozumienie ich różnic funkcjonalnych jest kluczowe dla efektywnego rozwiązywania problemów w środowisku IT.

Pytanie 10

Jakiego protokołu używa się do ściągania wiadomości e-mail z serwera pocztowego na komputer użytkownika?

A. SMTP
B. HTTP
C. FTP
D. POP3
Wybór innych protokołów, takich jak HTTP, FTP czy SMTP, do pobierania wiadomości e-mail, opiera się na niepełnym zrozumieniu ich funkcji i zastosowań. Protokół HTTP (Hypertext Transfer Protocol) jest głównie używany do przesyłania stron internetowych oraz danych w sieci. Jego struktura i mechanizmy nie są dostosowane do obsługi wiadomości e-mail. Z kolei FTP (File Transfer Protocol) służy do transferu plików pomiędzy komputerami w sieci, ale nie zajmuje się bezpośrednio obsługą poczty elektronicznej; nie jest to odpowiedni wybór do pobierania wiadomości e-mail. Protokół SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) jest z kolei używany do wysyłania wiadomości e-mail, a nie ich odbierania. SMTP działa na zasadzie przesyłania wiadomości z klienta do serwera oraz pomiędzy serwerami pocztowymi, co czyni go kluczowym w procesie wysyłania e-maili, ale nie w ich odbieraniu. Typowym błędem w myśleniu o tych protokołach jest mylenie ich ról w ekosystemie komunikacji e-mailowej. Użytkownicy często nie zdają sobie sprawy, że każdy z tych protokołów ma swoje specyficzne zastosowanie i że do odbierania wiadomości e-mail konieczne jest użycie odpowiednich standardów, takich jak POP3 lub IMAP. Wiedza na temat funkcji poszczególnych protokołów jest kluczowa dla prawidłowej konfiguracji i użytkowania systemów pocztowych.

Pytanie 11

Który symbol przedstawia przełącznik?

Ilustracja do pytania
A. Rys. C
B. Rys. A
C. Rys. B
D. Rys. D
Symbol przedstawiony na Rys. D oznacza przełącznik w kontekście sieci komputerowej. Przełącznik to urządzenie sieciowe, które działa na poziomie warstwy 2 modelu OSI. Jego głównym zadaniem jest łączenie segmentów sieci i kierowanie pakietów danych do odpowiednich urządzeń końcowych na podstawie adresów MAC. Dzięki temu przełączniki zwiększają efektywność i wydajność sieci, kierując ruch tylko do portów, do których jest to potrzebne, a nie do wszystkich jak ma to miejsce w przypadku koncentratorów. Jest to istotne w kontekście skalowalności i bezpieczeństwa, gdyż zmniejsza niepotrzebny ruch i kolizje. Przełączniki są często wykorzystywane w dużych organizacjach do budowy lokalnych sieci komputerowych (LAN). Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, przełączniki są kluczowymi elementami w architekturze sieciowej, które wspierają zarządzanie pasmem i zapewniają nieprzerwaną komunikację. Dodatkowo mogą wspierać funkcje takie jak VLAN, co umożliwia logiczne podzielenie sieci na mniejsze segmenty dla lepszego zarządzania.

Pytanie 12

Ilustracja pokazuje panel ustawień bezprzewodowego urządzenia dostępowego, który umożliwia

Ilustracja do pytania
A. przypisanie adresów MAC do kart sieciowych
B. ustawienie nazwy hosta
C. określenie maski podsieci
D. konfigurację serwera DHCP
Konfiguracja serwera DHCP na panelu konfiguracyjnym bezprzewodowego urządzenia dostępowego jest kluczowym krokiem w zarządzaniu siecią. DHCP, czyli Dynamic Host Configuration Protocol, automatycznie przydziela adresy IP urządzeniom w sieci, co upraszcza procesy administracyjne i zmniejsza ryzyko konfliktów adresów IP. W panelu konfiguracyjnym można ustawić początkowy adres IP, co pozwala na zdefiniowanie zakresu adresów, które będą przydzielane klientom. Można też określić maksymalną liczbę użytkowników DHCP, co zapewnia kontrolę nad zasobami sieciowymi. Ustawienia te są kluczowe w sieciach zarówno domowych, jak i korporacyjnych, gdzie automatyzacja przydzielania adresów IP oszczędza czas administratorów. Dobre praktyki zalecają również ustawienie czasu dzierżawy, co wpływa na to, jak długo dany adres IP pozostaje przypisany do urządzenia. Praktyczne zastosowanie tego polega na unikaniu ręcznego przydzielania adresów IP, co w przypadku dużych sieci jest czasochłonne i podatne na błędy. Serwery DHCP są integralnym elementem nowoczesnych sieci, a ich konfiguracja według najlepszych praktyk zwiększa efektywność i niezawodność połączeń sieciowych

Pytanie 13

Funkcję S.M.A.R.T. w twardym dysku, która jest odpowiedzialna za nadzorowanie i wczesne ostrzeganie o możliwych awariach, można uruchomić poprzez

A. rejestr systemowy
B. interfejs sterowania
C. komendę chkdsk
D. BIOS płyty głównej
Wykorzystanie rejestru systemu, panelu sterowania czy polecenia chkdsk do aktywacji funkcji S.M.A.R.T. jest mylne, ponieważ te metody nie mają możliwości bezpośredniego włączenia tej technologii monitorującej. Rejestr systemu jest bazą danych używaną przez system operacyjny do przechowywania ustawień i opcji konfiguracyjnych, ale nie ma w nim opcji dotyczących zarządzania funkcjami sprzętowymi, takimi jak S.M.A.R.T. Panel sterowania jest narzędziem do zarządzania ustawieniami systemu operacyjnego, a nie sprzętu, więc nie można tam znaleźć opcji aktywacji S.M.A.R.T. Chkdsk, z kolei, jest narzędziem do sprawdzania i naprawiania systemu plików oraz struktury dysku, ale również nie jest przeznaczone do zarządzania funkcjami monitorującymi dysków. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków to przekonanie, że operacje systemowe i software'owe mają dostęp do poziomu sprzętowego w celu aktywacji funkcji, które faktycznie wymagają zmian na poziomie BIOS-u. Zrozumienie, że S.M.A.R.T. jest funkcją sprzętową, która wymaga odpowiednich ustawień w BIOS-ie, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i zabezpieczania danych.

Pytanie 14

Każdy następny router IP na ścieżce pakietu

A. podnosi wartość TTL przesyłanego pakietu o dwa
B. zwiększa wartość TTL przesyłanego pakietu o jeden
C. obniża wartość TTL przesyłanego pakietu o dwa
D. zmniejsza wartość TTL przekazywanego pakietu o jeden
Odpowiedź, że każdy kolejny router zmniejsza wartość TTL (Time to Live) pakietu o jeden, jest poprawna i opiera się na standardach protokołu IP. TTL jest polem w nagłówku pakietu, które określa maksymalną liczbę skoków (routerów), jakie pakiet może przejść w sieci, zanim zostanie odrzucony. Każdy router, który odbiera pakiet, zmniejsza jego TTL o jeden przed dalszym przekazaniem. Przykładowo, jeśli pakiet wychodzi z hosta z TTL ustawionym na 64, to po przetworzeniu przez pierwszy router jego wartość będzie wynosić 63, po drugim 62, i tak dalej. Taka praktyka zapewnia, że pakiety nie krążą w sieci w nieskończoność w przypadku wystąpienia pętli routingu, co mogłoby prowadzić do przeciążenia sieci. Zmniejszanie TTL jest kluczowe w zarządzaniu ruchem sieciowym oraz w diagnostyce, co widać w narzędziach takich jak traceroute, które pokazują ścieżkę pakietów przez sieć, opierając się na wartościach TTL.

Pytanie 15

Określ właściwą sekwencję działań potrzebnych do zamontowania procesora w gnieździe LGA na nowej płycie głównej, która jest odłączona od zasilania?

A. 5, 7, 6, 1, 4, 3, 2
B. 5, 2, 3, 4, 1, 6, 7
C. 5, 6, 1, 7, 2, 3, 4
D. 5, 1, 7, 3, 6, 2, 4
Wybór błędnych kolejności czynności prowadzi do potencjalnych problemów z działaniem procesora oraz stabilnością całego systemu. Przykładem jest rozpoczęcie od montażu układu chłodzącego przed umiejscowieniem procesora, co jest niewłaściwe, ponieważ może prowadzić do uszkodzenia procesora. W niektórych odpowiedziach sugeruje się także nałożenie pasty termoprzewodzącej przed zamknięciem klapki gniazda, co jest niezgodne z prawidłowym podejściem, ponieważ pasta powinna być aplikowana bezpośrednio na procesor lub jego górną część przed montażem układu chłodzącego. Dodatkowo, niektóre odpowiedzi zakładają podłączenie układu chłodzącego przed jego montażem, co nie tylko jest technicznie nieprawidłowe, ale także stwarza ryzyko uszkodzenia elementów elektrycznych. Ważne jest również, aby pamiętać, że każdy krok w procesie montażu musi być realizowany w odpowiedniej kolejności, aby zapewnić efektywne chłodzenie procesora oraz minimalizować ryzyko błędów, które mogą prowadzić do awarii sprzętu. Gdy procesor jest zamontowany niewłaściwie, może to skutkować różnymi problemami, od przegrzewania się po uszkodzenia sprzętowe, co podkreśla znaczenie przestrzegania odpowiednich procedur montażowych.

Pytanie 16

Który z wymienionych składników stanowi element pasywny w sieci?

A. Karta sieciowa
B. Wzmacniak
C. Panel krosowy
D. Przełącznik
Wzmacniak, przełącznik oraz karta sieciowa to elementy aktywne, które mają kluczowe znaczenie w przetwarzaniu sygnału oraz zarządzaniu danymi w sieci komputerowej. Wzmacniak, na przykład, służy do zwiększenia siły sygnału, co jest istotne w przypadku długich połączeń, gdzie utrata sygnału może prowadzić do zakłóceń lub przerw w komunikacji. Zastosowanie wzmacniaków jest najczęściej widoczne w sieciach, gdzie wymagane jest przesyłanie sygnału na większe odległości, na przykład w systemach telekomunikacyjnych. Przełącznik natomiast jest urządzeniem, które łączy różne segmenty sieci i decyduje, jak dane są przesyłane między nimi. Umożliwia on efektywne zarządzanie ruchem danych, co jest niezbędne w sieciach lokalnych, gdzie wiele urządzeń komunikuje się jednocześnie. Karta sieciowa, jako interfejs między komputerem a siecią, odpowiada za odbieranie i wysyłanie danych, a także przetwarzanie sygnałów. Wszystkie te urządzenia wykonują aktywne funkcje, co odróżnia je od elementów pasywnych, takich jak panel krosowy. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji pasywnych z aktywnymi, co może prowadzić do niewłaściwego doboru komponentów w projektach sieciowych. Zrozumienie różnicy między tymi dwoma rodzajami elementów jest kluczowe dla każdego specjalisty zajmującego się infrastrukturą sieciową.

Pytanie 17

Administrator Active Directory w domenie firma.local pragnie skonfigurować profil mobilny dla wszystkich użytkowników. Profil ma być zapisywany na serwerze serwer1, w folderze pliki, udostępnionym w sieci jako dane$. Który z parametrów w ustawieniach profilu użytkownika spełnia te wymagania?

A. firma.localdane\%username%
B. firma.localpliki\%username%
C. serwer1pliki\%username%
D. serwer1dane$\%username%
Wybór niepoprawnej ścieżki do profilu mobilnego może prowadzić do szeregu problemów związanych z dostępnością i organizacją danych użytkowników. Odpowiedzi, które nie zawierają znaku dolara '$', takie jak 'firma.localdane\%username%' oraz 'firma.localpliki\%username%', wskazują na lokalizację, która nie jest udostępniona w sieci, co w praktyce uniemożliwia użytkownikom zdalny dostęp do ich profili mobilnych. W Active Directory, aby zrealizować funkcjonalność profilów mobilnych, ścieżka musi prowadzić do folderu zdalnego, co jest fundamentalną zasadą w zarządzaniu danymi użytkowników. Dodatkowo, odpowiedź 'serwer1pliki\%username%' nie odnosi się do użycia folderu udostępnionego, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania profilu mobilnego. W kontekście zabezpieczeń, ukryte foldery, takie jak 'dane$', są preferowane, gdyż ograniczają przypadkowy dostęp do nich, co jest zgodne z zasadą minimalnych uprawnień. Osoby podejmujące decyzje o konfiguracji profili mobilnych powinny zrozumieć, że każda nieprawidłowo skonfigurowana ścieżka może prowadzić do utraty danych, nieprzewidzianych problemów z synchronizacją oraz frustracji użytkowników, co skutkuje obniżeniem wydajności pracy i problemami z dostępem do danych.

Pytanie 18

Aby zrealizować transfer danych pomiędzy siecią w pracowni a siecią ogólnoszkolną, która ma inną adresację IP, należy zastosować

A. przełącznik
B. koncentrator
C. punkt dostępowy
D. ruter
Przełącznik, koncentrator i punkt dostępowy mają różne funkcje w architekturze sieciowej, które nie obejmują bezpośrednio wymiany danych pomiędzy sieciami o różnych adresach IP. Przełącznik działa na warstwie drugiej modelu OSI, co oznacza, że przesyła ramki na podstawie adresów MAC, a nie adresów IP. Jego zadaniem jest łączenie urządzeń w obrębie tej samej sieci lokalnej (LAN), co oznacza, że nie ma on możliwości komunikacji z innymi sieciami, które mają różne zakresy adresowe. Koncentrator, będący prostym urządzeniem do łączenia wielu urządzeń w sieci, w ogóle nie przetwarza danych, a jedynie je retransmituje, co zdecydowanie nie jest wystarczające w przypadku potrzeby wymiany danych pomiędzy różnymi sieciami. Z kolei punkt dostępowy to urządzenie, które umożliwia bezprzewodowe połączenie z siecią, ale również nie ma zdolności do routingu między różnymi adresami IP. W praktyce, osoby myślące, że te urządzenia mogą zastąpić ruter, mogą napotkać trudności w realizacji zadań związanych z integracją różnych sieci, co prowadzi do problemów z komunikacją oraz dostępem do zasobów. Kluczowe jest zrozumienie, że do wymiany danych pomiędzy różnymi sieciami niezbędny jest ruter, który wykonuje bardziej złożone operacje na poziomie adresacji IP, co jest nieosiągalne dla wspomnianych urządzeń.

Pytanie 19

W sieciach komputerowych miarą prędkości przesyłu danych jest

A. ips
B. bps
C. byte
D. dpi
Odpowiedzi 'byte', 'dpi' oraz 'ips' są niepoprawne, ponieważ nie odnoszą się do jednostki używanej do pomiaru szybkości transmisji danych w sieciach komputerowych. Byte to jednostka miary danych, która odpowiada 8 bitom, lecz sama w sobie nie wskazuje na szybkość transmisji. Często używa się jej do określania wielkości plików, co może prowadzić do mylnej interpretacji w kontekście prędkości przesyłu, gdyż nie określa, jak szybko dane mogą być przesyłane. DPI (dots per inch) to jednostka miary stosowana głównie w kontekście rozdzielczości obrazów i wydruków, a nie w transmisji danych. Z kolei IPS (inches per second) jest miarą prędkości, której używa się w kontekście ruchu fizycznego, np. w skanerach optycznych. Takie pomyłki mogą wynikać z braku zrozumienia, że różne dziedziny technologii używają swoich specyficznych jednostek miar, które nie są zamienne. Kluczowe jest zrozumienie, że bps jako jednostka szybkiej transmisji danych jest fundamentalna w projektowaniu i ocenie wydajności sieci komputerowych, a nie wszystkie jednostki są ze sobą powiązane w tym kontekście. Zrozumienie różnic między tymi jednostkami jest niezbędne dla każdego, kto zajmuje się technologią sieciową lub informatyką.

Pytanie 20

Jaki skrót odpowiada poniższej masce podsieci: 255.255.248.0?

A. /21
B. /24
C. /22
D. /23
Skrócony zapis /21 odpowiada masce podsieci 255.255.248.0, co oznacza, że pierwsze 21 bitów adresu IP jest zarezerwowanych dla identyfikacji podsieci, a pozostałe 11 bitów dla hostów w tej podsieci. Taka konfiguracja pozwala na skonfigurowanie do 2046 hostów (2^11 - 2, ponieważ musimy odjąć adres sieci oraz adres rozgłoszeniowy). W praktyce, maski podsieci są kluczowe dla efektywnego zarządzania adresacją w sieciach komputerowych. Umożliwiają one podział dużych sieci na mniejsze, bardziej zarządzalne segmenty, co zwiększa bezpieczeństwo oraz efektywność transmisji danych. W kontekście standardów sieciowych, stosowanie maski /21 jest powszechnie spotykane w większych przedsiębiorstwach, gdzie istnieje potrzeba podziału sieci na mniejsze grupy robocze. Warto również zauważyć, że każda zmiana maski podsieci wpływa na rozkład adresów IP, co czyni umiejętność ich odpowiedniego stosowania niezbędną w pracy administratora sieci.

Pytanie 21

Aby przywrócić dane z sformatowanego dysku twardego, konieczne jest zastosowanie programu

A. CD Recovery Toolbox Free
B. Acronis True Image
C. RECUVA
D. CDTrack Rescue
Odzyskiwanie danych z sformatowanego dysku twardego wymaga specjalistycznych narzędzi i programów, jednak nie wszystkie z wymienionych opcji są odpowiednie w tym kontekście. CDTrack Rescue to program, który koncentruje się na odzyskiwaniu danych z uszkodzonych nośników CD i DVD, a nie na dyskach twardych, co czyni go nieodpowiednim w tym przypadku. Acronis True Image jest narzędziem, które służy głównie do tworzenia obrazów dysków oraz kopii zapasowych, a jego funkcjonalność nie obejmuje bezpośredniego odzyskiwania danych z sformatowanych dysków. Choć może być użyteczne w kontekście ochrony danych, to nie jest najlepszym wyborem przy odzyskiwaniu danych po formatowaniu. Z kolei CD Recovery Toolbox Free koncentruje się na odzyskiwaniu danych z nośników CD i DVD, co również nie odnosi się do problematyki dysków twardych. Często błędne rozumienie ról tych programów wynika z braku wiedzy na temat ich specyfikacji i zastosowań. Kluczowe w wyborze odpowiedniego narzędzia jest zrozumienie, że każdy program ma swoje unikalne funkcje i ograniczenia, a skuteczne odzyskiwanie danych wymaga zastosowania narzędzi zaprojektowanych specjalnie do danego rodzaju nośnika oraz sytuacji, w jakiej się znajdujemy.

Pytanie 22

Jakie polecenie w systemie Windows należy wpisać w miejsce kropek, aby uzyskać dane przedstawione na załączonym obrazku?

Ilustracja do pytania
A. net user Gość
B. net config Gość
C. net statistics Gość
D. net accounts Gość
Polecenie net user Gość w systemie Windows służy do wyświetlania informacji o koncie użytkownika Gość. To polecenie należy do narzędzi wiersza polecenia pozwalających na zarządzanie użytkownikami i grupami. Dzięki niemu administratorzy mogą uzyskać szczegółowe informacje o konfiguracji konta takie jak pełna nazwa wpis komentarza czy kiedy hasło było ostatnio ustawiane. Znajomość tego polecenia jest kluczowa zwłaszcza w kontekście administracji systemami Windows gdzie zarządzanie kontami użytkowników jest codzienną praktyką. Net user umożliwia również edytowanie ustawień konta takich jak zmiana hasła lub daty wygaśnięcia co jest istotne dla utrzymania bezpieczeństwa systemu. Praktycznym zastosowaniem może być szybkie sprawdzenie czy konto nie posiada nieprawidłowych ustawień które mogłyby wpłynąć na bezpieczeństwo. Dobre praktyki w IT sugerują regularne audyty kont użytkowników co można osiągnąć właśnie poprzez użycie polecenia net user. Jest to narzędzie niezastąpione w pracy administratora systemów operacyjnych pozwalające na szybką analizę i zarządzanie kontami użytkowników.

Pytanie 23

Jaki jest rezultat realizacji którego polecenia w systemie operacyjnym z rodziny Windows, przedstawiony na poniższym rysunku?

Ilustracja do pytania
A. net view
B. arp -a
C. net session
D. route print
Polecenie route print w systemach Windows służy do wyświetlania tabeli routingu sieciowego dla protokołów IPv4 i IPv6. Tabela routingu to kluczowy element w zarządzaniu przepływem danych w sieci komputerowej ponieważ definiuje zasady przesyłania pakietów między różnymi segmentami sieci. W przypadku tej komendy użytkownik otrzymuje szczegółowe informacje o dostępnych trasach sieciowych interfejsach oraz metrykach które określają priorytet trasy. Taka analiza jest niezbędna w przypadku diagnozowania problemów z połączeniami sieciowymi konfigurowania statycznych tras lub optymalizacji ruchu sieciowego. Użytkownik może także za pomocą wyników z route print zidentyfikować błędne lub nieefektywne trasy które mogą prowadzić do problemów z łącznością. Dobre praktyki w zarządzaniu sieciowym sugerują regularne przeglądanie i optymalizację tabeli routingu aby zapewnić najlepszą wydajność sieci co jest szczególnie istotne w dużych i złożonych środowiskach korporacyjnych gdzie optymalizacja ścieżek przesyłu danych może znacząco wpływać na efektywność operacyjną.

Pytanie 24

Liczba FAFC w systemie heksadecymalnym odpowiada wartości liczbowej

A. 175376 (8)
B. 1111101011011101 (2)
C. 1111101011111100 (2)
D. 64256(10)
Odpowiedzi niepoprawne wynikają z błędnego rozumienia konwersji między systemami liczbowymi. W przypadku pierwszej z błędnych odpowiedzi, 64256(10), konwersja z systemu heksadecymalnego na dziesiętny jest niepoprawna, ponieważ liczba FAFC w systemie heksadecymalnym to 64268 w systemie dziesiętnym, a nie 64256. Druga odpowiedź, 175376(8), wskazuje na system ósemkowy, co wprowadza jeszcze większe zamieszanie. Heksadecymalna liczba FAFC nie ma swojej reprezentacji w systemie ósemkowym, ponieważ systemy te są oparte na różnych podstawach. Z kolei liczby podane w systemie binarnym (1111101011011101 i 1111101011111100) również mogą wprowadzać w błąd. Chociaż jedna z nich jest bliska, to nie jest poprawna reprezentacja liczby FAFC. Głównym błędem w tych odpowiedziach jest nieuwzględnienie, jak różne systemy liczbowe konwertują się nawzajem. Często mylący jest również proces przeliczania między systemami, gdzie zapomnienie o odpowiednich podstawach (szesnastkowej, dziesiętnej, ósemkowej czy binarnej) prowadzi do niepoprawnych wniosków. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe, aby uniknąć podobnych pomyłek w przyszłości.

Pytanie 25

Do przechowywania fragmentów dużych plików programów i danych, które nie mieszczą się w pamięci, wykorzystuje się

A. schowek systemowy
B. plik stronicowania
C. edytor rejestru
D. menadżer zadań

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Plik stronicowania jest kluczowym elementem zarządzania pamięcią w systemach operacyjnych, który umożliwia przechowywanie części plików programów i danych, które nie mieszczą się w pamięci RAM. Jest to technika, która pozwala na efektywne wykorzystanie dostępnej pamięci, ponieważ zamiast załadować cały program do pamięci, system operacyjny może załadować tylko niezbędne fragmenty, a resztę przechowywać na dysku twardym. Dzięki temu, aplikacje mogą działać płynnie nawet przy ograniczonej pamięci RAM. Przykładowo, w systemie Windows plik stronicowania nazywany jest plikiem stronicowania (pagefile.sys) i znajduje się na partycji systemowej. Użytkownik może dostosować jego rozmiar w ustawieniach systemu, co jest dobrą praktyką w przypadku uruchomienia wymagających aplikacji. Warto również dodać, że plik stronicowania jest stosowany w kontekście technologii wirtualizacji, gdzie również odgrywa rolę w zarządzaniu zasobami. Standardy dotyczące zarządzania pamięcią, takie jak te określone przez ISO/IEC, podkreślają znaczenie efektywnego wykorzystania pamięci fizycznej i wirtualnej.

Pytanie 26

W systemie Linux zarządzanie parametrami transmisji w sieciach bezprzewodowych jest możliwe dzięki

A. iwconfig
B. winipcfg
C. ifconfig
D. ipconfig

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'iwconfig' jest prawidłowa, ponieważ jest to narzędzie w systemie Linux służące do zarządzania interfejsami bezprzewodowymi. Umożliwia ono użytkownikom m.in. konfigurowanie parametrów takich jak SSID (nazwa sieci), tryb operacyjny, kanał transmisji oraz tryb zabezpieczeń. Przykładowo, aby połączyć się z określoną siecią bezprzewodową, użytkownik może użyć polecenia 'iwconfig wlan0 essid "nazwa_sieci"', co ustawia SSID dla interfejsu wlan0. Ponadto, 'iwconfig' pozwala na monitorowanie siły sygnału oraz jakości połączenia, co jest kluczowe w kontekście optymalizacji rozwiązań sieciowych w różnych środowiskach. Narzędzie to jest zgodne ze standardem IEEE 802.11 i jest powszechnie stosowane w administracji systemami i sieciami, co czyni je niezbędnym dla każdego administratora IT pracującego z urządzeniami bezprzewodowymi.

Pytanie 27

Ile kolizji domenowych występuje w sieci przedstawionej na ilustracji?

Ilustracja do pytania
A. 1
B. 6
C. 5
D. 4

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W prezentowanej sieci występują cztery domeny kolizyjne co jest wynikiem użycia switcha i huba. Switch tworzy oddzielną domenę kolizyjną dla każdego podłączonego urządzenia dzięki czemu każde z tych urządzeń może jednocześnie przesyłać dane bez ryzyka kolizji. W tym przypadku switch tworzy trzy oddzielne domeny kolizyjne dla każdego z trzech podłączonych komputerów. Z drugiej strony hub nie rozdziela ruchu w osobne domeny kolizyjne co oznacza że wszystkie urządzenia podłączone do huba znajdują się w jednej wspólnej domenie kolizyjnej. Tak więc cała lewa strona sieci podłączona do huba stanowi jedną domenę kolizyjną. Zatem suma domen kolizyjnych po obu stronach daje cztery. W praktyce takie ułożenie sieci jest mniej efektywne w porównaniu do pełnego użycia switchy dlatego w nowoczesnych sieciach coraz rzadziej stosuje się huby na rzecz bardziej zaawansowanych przełączników które minimalizują ryzyko kolizji oraz zwiększają przepustowość sieci zgodnie z obowiązującymi standardami i dobrymi praktykami w branży sieciowej.

Pytanie 28

Rozmiar pliku wynosi 2kB. Jaką wartość to reprezentuje?

A. 2000 bitów
B. 16384 bity
C. 2048 bitów
D. 16000 bitów

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 16000 bitów jest prawidłowa, ponieważ 1 kilobajt (kB) to 1024 bajty, a każdy bajt składa się z 8 bitów. Dlatego, aby przeliczyć kilobajty na bity, należy wykonać następujące obliczenia: 2 kB * 1024 bajtów/kB * 8 bitów/bajt = 16 384 bity. W kontekście przechowywania danych i zarządzania pamięcią, przeliczenia te są kluczowe dla programistów i specjalistów IT, gdyż wpływają na wydajność systemów komputerowych oraz efektywność przesyłania danych. Zrozumienie tych jednostek jest również istotne w kontekście standardów takich jak SI (jednostki miar) oraz ANSI (American National Standards Institute), które definiują normy dotyczące rozmiarów i jednostek danych. W praktyce, znajomość przeliczeń między bajtami a bitami jest niezbędna przy projektowaniu baz danych, a także w komunikacji sieciowej, gdzie transfery danych są często mierzone w bitach na sekundę (bps).

Pytanie 29

Co należy zrobić, aby chronić dane przesyłane w sieci przed działaniem sniffera?

A. Skanowanie komputerów za pomocą programu antywirusowego
B. Szyfrowanie danych w sieci
C. Użycie antydialera
D. Zmiana hasła konta

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Szyfrowanie danych w sieci jest kluczowym mechanizmem ochrony informacji przesyłanych pomiędzy urządzeniami. Dzięki zastosowaniu algorytmów szyfrujących, takie jak AES (Advanced Encryption Standard) czy TLS (Transport Layer Security), dane stają się nieczytelne dla osób, które mogą próbować je przechwycić za pomocą snifferów. W praktyce, szyfrowanie danych zapewnia poufność komunikacji, co jest szczególnie istotne w kontekście transmisji informacji wrażliwych, takich jak hasła czy dane osobowe. Przykładem zastosowania szyfrowania jest korzystanie z HTTPS podczas przeglądania stron internetowych, co zapewnia, że wszelkie dane przesyłane pomiędzy przeglądarką a serwerem są chronione przed nieautoryzowanym dostępem. Warto również pamiętać, że szyfrowanie nie tylko zabezpiecza dane w trakcie ich przesyłania, ale również może być stosowane do ochrony danych w spoczynku, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa danych.

Pytanie 30

Aby uzyskać więcej wolnego miejsca na dysku bez tracenia danych, co należy zrobić?

A. weryfikację dysku
B. kopię zapasową dysku
C. oczyszczanie dysku
D. defragmentację dysku

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Oczyszczanie dysku to proces, który pozwala na zwolnienie miejsca na nośniku danych, eliminując zbędne pliki, takie jak tymczasowe pliki systemowe, pliki dziennika, a także inne elementy, które nie są już potrzebne. Używając narzędzi takich jak 'Oczyszczanie dysku' w systemie Windows, użytkownicy mogą szybko zidentyfikować pliki, które można usunąć, co skutkuje poprawą wydajności systemu oraz większą ilością dostępnego miejsca. Przykładem zastosowania oczyszczania dysku może być sytuacja, gdy system operacyjny zaczyna zgłaszać niedobór miejsca na dysku, co może powodować spowolnienie działania aplikacji. Regularne oczyszczanie dysku jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania systemami, które zalecają utrzymywanie porządku na dysku i usuwanie zbędnych danych, co nie tylko zwiększa wydajność, ale także wpływa na długowieczność sprzętu. Dodatkowo, oczyszczanie dysku przyczynia się do lepszej organizacji danych, co jest niezbędne w kontekście złożonych operacji IT.

Pytanie 31

Jakie jest odpowiednik maski 255.255.252.0 w postaci prefiksu?

A. /25
B. /23
C. /24
D. /22

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiednik maski 255.255.252.0 to prefiks /22, co oznacza, że pierwsze 22 bity adresów IP są używane do identyfikacji sieci, a pozostałe bity są przeznaczone dla hostów w tej sieci. Maskę sieciową można zrozumieć jako sposób na podział większej przestrzeni adresowej na mniejsze podsieci, co jest kluczowe w zarządzaniu adresowaniem IP i efektywnym wykorzystaniu dostępnych adresów. Maska 255.255.252.0 pozwala na utworzenie 4 096 adresów IP w danej podsieci (2^(32-22)), z czego 4 094 mogą być używane dla hostów, co czyni ją bardzo użyteczną w dużych sieciach. W praktyce, taka maska może być stosowana w organizacjach, które potrzebują większej liczby adresów w ramach jednej sieci, na przykład w firmach z dużymi działami IT. Standardy, takie jak RFC 4632, podkreślają znaczenie używania odpowiednich masek podsieci dla optymalizacji routingu oraz zarządzania adresami w sieci. Zrozumienie tego zagadnienia jest kluczowe dla każdego specjalisty zajmującego się sieciami komputerowymi.

Pytanie 32

Gdzie w systemie Linux umieszczane są pliki specjalne urządzeń, które są tworzone podczas instalacji sterowników?

A. /var
B. /dev
C. /sbin
D. /proc

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Katalog /dev w Linuxie to takie miejsce, gdzie trzymamy pliki specjalne, które reprezentują różne urządzenia w systemie. Jak się instaluje sterowniki, to te pliki się tworzą, żeby system mógł rozmawiać z hardware'em. Na przykład, plik /dev/sda to pierwszy dysk twardy w systemie. To dość ciekawe, jak w Unixie wszystko traktuje się jak plik - nawet urządzenia. Warto regularnie sprawdzać, co w /dev siedzi, żeby być pewnym, że wszystko działa jak należy. A w systemach takich jak systemd pliki w tym katalogu mogą się tworzyć lub znikać samoczynnie, więc warto mieć to na oku.

Pytanie 33

Protokół, który pozwala urządzeniom na uzyskanie od serwera informacji konfiguracyjnych, takich jak adres IP bramy sieciowej, to

A. RTP
B. NFS
C. DHCP
D. HTTPS

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
DHCP, czyli Dynamic Host Configuration Protocol, to protokół sieciowy, który automatycznie przypisuje adresy IP oraz inne istotne dane konfiguracyjne hostom w sieci. Dzięki jego zastosowaniu, administratorzy nie muszą ręcznie konfigurować każdego urządzenia podłączonego do sieci, co znacznie przyspiesza proces integracji nowych urządzeń. DHCP pozwala na dynamiczne przypisywanie adresów IP w oparciu o z góry zdefiniowany zakres adresów oraz polityki zarządzania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu sieciami. Protokół ten działa na zasadzie wymiany komunikatów między klientem a serwerem, co pozwala na uzyskanie takich informacji jak adres IP bramy sieciowej, maska podsieci czy serwery DNS. Przykładem zastosowania DHCP jest biuro, gdzie wiele komputerów i urządzeń mobilnych łączy się z siecią, a serwer DHCP automatycznie przydziela im odpowiednie adresy IP, co minimalizuje ryzyko konfliktów adresów oraz błędów w konfiguracji.

Pytanie 34

Jakie jest adres rozgłoszeniowy w podsieci o adresie IPv4 192.168.160.0/21?

A. 192.168.160.254
B. 192.168.167.255
C. 192.168.7.255
D. 192.168.255.254

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Adres rozgłoszeniowy (broadcast address) w podsieci jest kluczowym elementem, który umożliwia komunikację z wszystkimi hostami w danej podsieci. Dla podsieci o adresie IPv4 192.168.160.0/21, maska podsieci wynosi 255.255.248.0, co oznacza, że ​​pierwsze 21 bitów jest używane do identyfikacji podsieci, a pozostałe bity dla hostów. Zakres adresów hostów w tej podsieci wynosi od 192.168.160.1 do 192.168.167.254. Adres rozgłoszeniowy jest zawsze ostatnim adresem w danym zakresie, co w tym przypadku daje 192.168.167.255. Użytkownicy w sieci mogą używać adresu rozgłoszeniowego do wysyłania pakietów do wszystkich urządzeń w danej podsieci jednocześnie, co jest szczególnie przydatne w aplikacjach takich jak DHCP czy ARP. Zrozumienie, jak obliczać adres rozgłoszeniowy, jest kluczowe dla projektowania i zarządzania wydajnymi oraz skalowalnymi sieciami według najlepszych praktyk branżowych.

Pytanie 35

W którym miejscu w edytorze tekstu należy wprowadzić tekst lub ciąg znaków, który ma być widoczny na wszystkich stronach dokumentu?

A. W polu tekstowym
B. W przypisach końcowych
C. W nagłówku lub stopce
D. W przypisach dolnych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wprowadzenie informacji lub ciągów znaków, które mają pojawiać się na wszystkich stronach dokumentu, odbywa się w nagłówku lub stopce. Nagłówek to obszar, który znajduje się na górze każdej strony, natomiast stopka znajduje się na dole. Umożliwia to umieszczanie takich elementów jak numer strony, tytuł dokumentu czy nazwisko autora w sposób automatyczny, co jest nie tylko estetyczne, ale również praktyczne. Przykładem zastosowania nagłówków i stopek może być wprowadzenie numeracji stron w długich dokumentach, takich jak raporty, prace dyplomowe czy publikacje. Używanie nagłówków i stopek jest zgodne z zasadami dobrego projektowania dokumentów, co sprawia, że są one bardziej czytelne i zorganizowane. Warto również zaznaczyć, że różne edytory tekstu, takie jak Microsoft Word czy Google Docs, oferują łatwe narzędzia do edytowania tych obszarów, co pozwala na łatwe dostosowanie treści do potrzeb użytkownika. Taka funkcjonalność jest kluczowa dla profesjonalnych dokumentów, gdzie spójność i estetyka mają ogromne znaczenie.

Pytanie 36

Aby uruchomić edytor rejestru w systemie Windows, należy skorzystać z narzędzia

A. msconfig
B. ipconfig
C. cmd
D. regedit

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'regedit' jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie służące do uruchamiania edytora rejestru w systemie Windows. Edytor rejestru to kluczowe narzędzie, które umożliwia użytkownikom i administratorom systemu modyfikowanie ustawień systemowych oraz konfiguracji aplikacji poprzez bezpośredni dostęp do baz danych rejestru. Rejestr systemowy przechowuje informacje o systemie operacyjnym, zainstalowanych programach, preferencjach użytkownika i wielu innych elementach niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania systemu. Użycie edytora rejestru powinno być jednak przeprowadzane z ostrożnością, ponieważ niewłaściwe zmiany mogą prowadzić do niestabilności systemu. Przykładowe zastosowanie to dodawanie lub modyfikowanie kluczy rejestru w celu dostosowania ustawień systemowych lub rozwiązywania problemów z oprogramowaniem. Warto również pamiętać o tworzeniu kopii zapasowych rejestru przed wprowadzeniem jakichkolwiek zmian, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania systemem.

Pytanie 37

Użytkownik laptopa z systemem Windows 7 widzi dostępne sieci Wi-Fi, jak przedstawiono na ilustracji. Przy konfiguracji połączenia z siecią Z1 musi wprowadzić

Ilustracja do pytania
A. rodzaj zabezpieczeń
B. adres MAC
C. klucz zabezpieczeń
D. SSID sieci

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Żeby połączyć się z fajną, zabezpieczoną siecią bezprzewodową, taką jak Z1, trzeba podać klucz zabezpieczeń, czyli hasło. Ono jest jakby tarczą, która chroni nas przed niechcianym dostępem. Klucz zabezpieczeń to jedna z najważniejszych rzeczy w protokołach bezpieczeństwa, przykładowo WPA2, który teraz jest standardem dla sieci Wi-Fi. W praktyce to hasło szyfruje dane, które przesyłasz między swoim urządzeniem a punktem dostępowym. Dzięki temu nikt nie może nic podsłuchać. Dlatego dobrze jest mieć odpowiednio skonfigurowany klucz zabezpieczeń – to najlepsza praktyka w dbaniu o bezpieczeństwo sieci i wymóg wielu audytów w firmach. Podając prawidłowy klucz, możesz korzystać z różnych zasobów, jak Internet czy drukarki w sieci. Fajnie jest, gdy klucze są silne, czyli mają duże i małe litery, liczby i symbole – wtedy trudniej je złamać. No i warto pamiętać, żeby czasami zmieniać ten klucz, bo to dodatkowo zwiększa zabezpieczenia.

Pytanie 38

Program do odzyskiwania danych, stosowany w warunkach domowych, umożliwia przywrócenie danych z dysku twardego w sytuacji

A. zamoczenia dysku
B. niezamierzonego skasowania danych
C. problemu z elektroniką dysku
D. awarii silnika dysku

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odzyskiwanie danych z dysku twardego w warunkach domowych jest najskuteczniejsze w przypadku przypadkowego usunięcia danych. W takich sytuacjach, gdy pliki zostały usunięte z systemu operacyjnego, ale nie zostały nadpisane, programy typu recovery mogą skanować dysk w poszukiwaniu utraconych plików. Używają one technik takich jak analiza systemu plików czy skanowanie sektora po sektorze. Przykłady popularnych programów do odzyskiwania danych obejmują Recuva, EaseUS Data Recovery Wizard oraz Stellar Data Recovery. Ważne jest, aby nie zapisywać nowych danych na dysku, z którego chcemy odzyskać pliki, ponieważ może to spowodować nadpisanie usuniętych danych. W przypadku przypadkowego usunięcia postępowanie zgodnie z zasadami dobrych praktyk, takimi jak regularne tworzenie kopii zapasowych i korzystanie z oprogramowania do monitorowania stanu zdrowia dysku, może znacznie zwiększyć szanse na skuteczne odzyskanie danych.

Pytanie 39

Która z wymienionych czynności konserwacyjnych związana jest wyłącznie z drukarką laserową?

A. Usunięcie zabrudzeń z zespołu czyszczącego głowice
B. Oczyszczenie traktora
C. Czyszczenie prowadnic karetki
D. Czyszczenie luster i soczewek

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Czyszczenie luster i soczewek to naprawdę ważna sprawa, jeśli chodzi o dbanie o drukarki laserowe. Te elementy są kluczowe, bo to one odpowiadają za kierowanie lasera, co wpływa na to, jak dobrze wydruk wygląda. Z czasem mogą się na nich gromadzić różne zanieczyszczenia, co może sprawić, że obraz będzie mniej wyraźny. Dlatego warto regularnie je czyścić, najlepiej stosując się do zaleceń producentów, jak na przykład ISO 9001. Używanie odpowiednich środków czyszczących i narzędzi jest istotne, bo chcemy uniknąć uszkodzenia tych delikatnych powierzchni. Ciekawe jest też to, że niektóre drukarki laserowe mają systemy, które monitorują stan optyki, co znacznie ułatwia dbanie o sprzęt.

Pytanie 40

Jaką funkcję serwera trzeba dodać w systemach z rodziny Windows Server, aby było możliwe utworzenie nowej witryny FTP?

A. IIS
B. RRAS
C. DHCP
D. SSH

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby utworzyć nową witrynę FTP w systemach z rodziny Windows Server, należy dodać rolę serwera IIS (Internet Information Services). IIS to zaawansowane oprogramowanie serwera webowego, które obsługuje protokół FTP oraz wiele innych funkcji związanych z hostowaniem stron internetowych. Po zainstalowaniu roli IIS, administratorzy mogą skonfigurować i zarządzać serwerem FTP, co umożliwia przesyłanie plików pomiędzy klientami a serwerem. Przykładem zastosowania tej technologii jest możliwość udostępniania zasobów dla zewnętrznych partnerów lub wewnętrznych użytkowników w firmie, co przyspiesza wymianę danych. Ponadto, IIS oferuje różnorodne opcje zabezpieczeń, takie jak autoryzacja użytkowników i szyfrowanie połączeń, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie ochrony danych. Warto również zauważyć, że konfiguracja FTP w IIS jest dokumentowana w oficjalnych materiałach Microsoft, co ułatwia administratorom wdrożenie oraz późniejsze zarządzanie serwerem FTP.