Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 09:20
Data zakończenia: 21 maja 2025 09:27

Egzamin zdany!

Wynik: 34/40 punktów (85,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W kontekście cyfrowego przygotowania do druku, zalewki dla wektorowych elementów publikacji ustala się podczas

A. przygotowania tekstów w edytorze

B. naświetlania formy drukowej

C. obróbki bitmap

D. przygotowywania pliku postscriptowego

Odpowiedź dotycząca przygotowywania pliku postscriptowego jest prawidłowa, ponieważ to na etapie tworzenia plików PostScript definiuje się zalewki wektorowych elementów w publikacjach. Pliki te są standardem w prepressie i stanowią istotny krok w procesie przygotowania do druku. Zalewki, czyli obszary kolorów, które mają być nałożone na obiekty wektorowe, są precyzyjnie opisywane w kodzie PostScript, co pozwala na ich odpowiednie renderowanie podczas procesu druku. W praktyce, zastosowanie zalewki wpływa na jakość wydruku, a także na jego estetykę. Na przykład, w przypadku grafik wektorowych, takich jak logotypy, właściwe zdefiniowanie zalewki może zapobiec problemom z krawędziami i przejrzystością kolorów. Standardy branżowe, takie jak PDF/X, również opierają się na odpowiednim przygotowaniu plików PostScript w kontekście druku, co czyni tę wiedzę kluczową dla profesjonalistów zajmujących się grafiką i drukiem.

Pytanie 2

Jaki znak należy umieścić pomiędzy członami słowa "polsko-angielski"?

A. Półpauzę

B. Dywiz

C. Myślnik

D. Minus

Wybór dywizu jako znaku oddzielającego człony w wyrazie "polsko-angielski" jest zgodny z polskimi normami ortograficznymi. Dywiz jest używany do tworzenia wyrazów złożonych, które składają się z dwóch lub więcej członów, z których każdy zachowuje swoją tożsamość. Stosowanie dywizu w kontekście przymiotników i nazw krajów jest powszechną praktyką, co można zaobserwować w wielu słownikach oraz publikacjach. Dzięki zastosowaniu dywizu, wyraz "polsko-angielski" stanowi spójną całość, wskazując na związek pomiędzy Polską a Anglią. Przykładem poprawnego użycia dywizu w innych kontekstach może być termin "franco-rosyjski" lub "turko-arabski", co również ilustruje, jak dywiz łączy różne kultury czy języki. Warto zwrócić uwagę, że niepoprawne jest użycie myślnika, ponieważ myślnik ma inne znaczenie i stosuje się go do wydzielania wtrąceń lub zaznaczania pauz w zdaniu. Znajomość tych zasad ortograficznych jest istotna dla poprawnej komunikacji w języku polskim, co podkreśla profesjonalizm w pisaniu tekstów oraz tworzeniu formalnych dokumentów.

Pytanie 3

Jaką barwę uzyskamy, łącząc składowe CMYK: C100, M96, Y20, K7?

A. zieloną

B. żółtą

C. czerwoną

D. granatową

Połączenie składowych CMYK: C100, M96, Y20, K7 rzeczywiście prowadzi do uzyskania koloru granatowego. W systemie kolorów CMYK, C oznacza cyjan, M magentę, Y żółty, a K czarny. W tym przypadku wysoka wartość magenty (96) oraz cyjanu (100) dominują nad niską zawartością żółtego (20) i czarnego (7), co skutkuje kolorem o tonacji granatowej. Zrozumienie składowych CMYK jest kluczowe w grafice komputerowej oraz druku, gdzie precyzyjne mieszanie kolorów przekłada się na jakość finalnego produktu. W praktyce, takie mieszanie kolorów jest używane w materiałach drukowanych, jak broszury, plakaty czy opakowania, gdzie barwy muszą być zgodne z zamierzonym projektem. Dla projektantów istotne jest także testowanie i kalibrowanie drukarek, aby uzyskać optymalne wyniki kolorystyczne, zgodne z przyjętymi standardami branżowymi, takim jak ISO 12647. Takie praktyki pozwalają na osiąganie spójności kolorystycznej w druku komercyjnym i poprawiają efektywność procesów produkcyjnych.

Pytanie 4

Jak powinien być przedstawiony zapis kolorów na karcie technicznej, gdy na pierwszej stronie broszury zastosuje się zielononiebieski, purpurowy, czarny oraz dwa kolory Pantone, a na drugiej czarny, żółty i jeden kolor Pantone?

A. (3 + 2) + (2 + 1)

B. 3 + 2

C. (3 + 2) + P(2 + 1)

D. 5 + 3

Odpowiedzi, które nie wskazują na łączną liczbę kolorów w ulotce, zawierają błędy w interpretacji zadania. Przykładowo, odpowiedź 3 + 2 sugeruje, że na każdej stronie ulotki są oddzielnie liczone kolory bez uwzględnienia ich sumy. Odpowiedzi takie ignorują fakt, że w kontekście projektowania graficznego ważne jest, aby prezentować pełne zestawienie kolorów użytych w finalnym materiale, co może prowadzić do nieporozumień podczas druku. W odpowiedzi (3 + 2) + P(2 + 1), pojawia się mylna koncepcja, że kolory Pantone powinny być liczone oddzielnie od innych kolorów, co narusza zasady konsolidacji kolorów w specyfikacjach technicznych. Kolory Pantone są standardowym zestawem kolorów, które powinny być zawsze właściwie zintegrowane w końcowym zestawieniu kolorów, a ich liczba powinna wchodzić w skład całości. Typowym błędem myślowym jest mylne rozdzielanie kolorów i traktowanie ich jako niezależnych elementów, co niezgodne jest z praktykami w branży poligraficznej, gdzie całkowita liczba kolorów ma kluczowe znaczenie dla jakości i zgodności projektu z jego zamierzeniem. Na etapie projektowania ulotki, ważne jest, aby projektanci zrozumieli, że wszystkie kolory używane w druku muszą być dokumentowane w sposób spójny i kompleksowy, aby uniknąć komplikacji w procesie produkcji.

Pytanie 5

Skład materiałów do druku offsetowego z uwzględnieniem wszystkich znaków typograficznych powinien być zrealizowany w oprogramowaniu

A. InDesign

B. Fireworks

C. Print.NET

D. Photoshop

InDesign to super program do składu publikacji. W branży graficznej i poligraficznej jest naprawdę popularny. Dzięki niemu można łatwo ogarniać układ stron, typografię czy znaki drukarskie – to wszystko jest mega istotne, zwłaszcza przy druku offsetowym. Obsługuje różne formaty plików, a do tego pozwala precyzyjnie ustawić marginesy, kolumny i inne elementy graficzne. Na przykład, jak projektujesz magazyn, to InDesign pozwala stworzyć szablon, który można wykorzystać na wszystkich stronach. Dzięki temu wszystko wygląda spójnie. No i nie zapominajmy o tym, że możesz eksportować pliki w PDF, co jest standardem w tym świecie. A te funkcje preflight i pakietów? To świetna sprawa, bo pomagają wyeliminować błędy przed wysłaniem do druku, co jest niezbędne w profesjonalnej roboty. Więc jak chodzi o skład publikacji do druku offsetowego, to InDesign to strzał w dziesiątkę i naprawdę warto go używać.

Pytanie 6

Aby zabezpieczyć publikację stworzoną w programie InDesign przed utratą niektórych danych (takich jak fonty czy połączone obrazy) podczas otwierania jej do edycji na innym komputerze, należy

A. zapisć ją w formacie PDF

B. stworzyć pakiet

C. zrobić zrzuty ekranu

D. przenieść jedynie plik INDD

Utworzenie pakietu w programie InDesign to najlepszy sposób na zabezpieczenie publikacji przed utratą informacji, takich jak fonty czy połączona grafika, podczas modyfikacji na innym komputerze. Proces ten polega na skompresowaniu wszystkich niezbędnych plików, w tym dokumentu INDD, używanych fontów oraz obrazów, w jednym folderze. Dzięki temu, gdy przeniesiemy pakiet na inny komputer, wszystko, co jest potrzebne do otwarcia dokumentu, jest dostępne w jednym miejscu, co minimalizuje ryzyko błędów związanych z brakującymi zasobami. Praktyczne zastosowanie pakietu jest kluczowe, gdy współpracujemy z zespołem, gdzie różne osoby mogą używać różnych komputerów. Dobrą praktyką jest także regularne tworzenie pakietów przed przesyłaniem pracy do klienta lub współpracownika, co pozwala uniknąć problemów z kompatybilnością. Stosując standardy branżowe, takie jak tworzenie pakietów, zwiększamy efektywność pracy i zapewniamy wysoką jakość dostarczanych materiałów.

Pytanie 7

Podczas tworzenia projektu graficznego, który ma być użyty do naświetlania form drukowych offsetowych, stosuje się nadruk elementów

A. koloru czarnego

B. przeznaczonych do lakierowania wybiórczego

C. o co najmniej dwóch składowych kolorystycznych

D. wszystkich barw o nasyceniu koloru powyżej 50

Odpowiedź, że nadruk w projekcie graficznym do naświetlania form drukowych offsetowych powinien być koloru czarnego, jest zgodna z powszechnie akceptowanymi standardami w branży poligraficznej. Kolor czarny stosuje się w procesie naświetlania nie tylko ze względu na jego doskonałe właściwości kryjące, ale również dlatego, że jest to kolor, który najłatwiej odwzorować w technologii druku offsetowego. W praktyce oznacza to, że czarny nadruk doskonale współgra z innymi kolorami, a także zapewnia odpowiedni kontrast, co jest kluczowe dla czytelności i estetyki końcowego produktu. Przykładowo, w projektach, gdzie wykorzystuje się czcionki lub elementy graficzne, czarny kolor zapewnia wyrazistość, co jest istotne w materiałach reklamowych czy publikacjach drukowanych. Dodatkowo, w procesie przygotowania do druku, czarny kolor może być używany jako kolor bazowy, który następnie podlega zadrukowi innymi kolorami według modelu CMYK, co znacząco ułatwia uzyskanie pożądanych efektów wizualnych.

Pytanie 8

Jaką techniką można zadrukować powierzchnie kuliste?

A. tampondrukowa

B. rotograwiurowa

C. fleksograficzna

D. typooffsetowa

Tampondruk to metoda druku, która wykorzystuje elastyczny stempel (tampon) do przenoszenia farby na nierówne lub kuliste powierzchnie. Dzięki swojej elastyczności tampon dostosowuje się do kształtu podłoża, co czyni go idealnym rozwiązaniem do zadruku przedmiotów o skomplikowanej geometrii, takich jak piłki, kubki czy części samochodowe. Proces ten jest szczególnie popularny w branży reklamowej, gdzie często stosuje się go do zadruku gadżetów reklamowych. Tampondruk umożliwia uzyskanie wyrazistych i szczegółowych wydruków, co jest istotne w kontekście marketingowym. Przykładowo, w przemyśle kosmetycznym wykorzystuje się go do znakowania opakowań, takich jak butelki perfum, które mają nietypowe kształty. Dodatkowo, technika ta jest stosunkowo efektywna kosztowo przy niskich nakładach, a także pozwala na szybkie zmiany w projektach graficznych, co czyni ją elastyczną metodą w produkcji. Pożądana precyzja oraz jakość nadruku w tampondruku są zgodne z najwyższymi standardami przemysłowymi, co potwierdza jego powszechne zastosowanie.

Pytanie 9

Aby uzyskać granatowy kolor na wydruku, należy w przestrzeni barw CMYK połączyć składowe w następujących proporcjach

A. C=0%, M=100%, Y=100% i K=0%

B. C=100%, M=80%, Y=0% i K=30%

C. C=100%, M=0%, Y=100% i K=0%

D. C=0%, M=0%, Y=100% i K=100%

Odpowiedź C=100%, M=80%, Y=0% i K=30% jest poprawna, ponieważ w przestrzeni barw CMYK, aby uzyskać granatowy kolor, kluczowym elementem jest zastosowanie dużej ilości koloru cyjan (C) oraz magenty (M), przy minimalnym udziale żółtego (Y) i czarnego (K). Wartości te, gdyż C=100% oznacza pełne nasycenie koloru cyjan, a M=80% dodaje głębi i ciemności, co jest istotne w uzyskiwaniu intensywnych odcieni granatu. Przykładem zastosowania tej kombinacji mogą być projekty graficzne i druki marketingowe, gdzie granatowy kolor symbolizuje profesjonalizm i zaufanie. W standardzie ISO 12647-2, który reguluje kolory w druku, podano, że stosowanie odpowiednich proporcji składowych CMYK jest kluczowe dla uzyskania zamierzonych efektów kolorystycznych. Dobrą praktyką jest także testowanie wydruków na różnych papierach, ponieważ ich faktura i białość mogą wpływać na ostateczny efekt kolorystyczny.

Pytanie 10

W jakim oprogramowaniu można stworzyć gazetkę reklamową do interaktywnego wyświetlania?

A. IrfanView

B. Adobe InDesign

C. Puzzle Flow

D. Corel Painter

Adobe InDesign jest profesjonalnym oprogramowaniem do składu publikacji, które jest szeroko stosowane w branży graficznej i marketingowej. Umożliwia tworzenie złożonych układów graficznych, które są idealne do gazet reklamowych, broszur, magazynów i innych materiałów drukowanych oraz cyfrowych. Dzięki funkcjom takim jak obsługa warstw, precyzyjne narzędzia do tworzenia typografii i możliwość integracji z innymi programami Adobe, InDesign pozwala na projektowanie interaktywnych dokumentów. Na przykład, użytkownicy mogą dodawać hiperłącza, przyciski oraz multimedia, co zwiększa zaangażowanie odbiorców. Ponadto, InDesign wspiera standardy eksportu, takie jak PDF/X, co zapewnia wysoką jakość wydruku i zgodność z wymaganiami drukarni. W kontekście projektowania gazetki reklamowej, InDesign umożliwia również łatwe zarządzanie stylami i szablonami, co przyspiesza proces tworzenia oraz zapewnia spójność wizualną. Warto także zwrócić uwagę na możliwość publikacji w formacie EPUB, co pozwala na dystrybucję treści w formie interaktywnych dokumentów na różnych platformach.

Pytanie 11

Jakie jest porównanie kosztu jednostkowego wydruku ulotki w maszynie 4-kolorowej o kolorystyce 4 + 4 metodą odwracania przez margines boczny do jednostkowego kosztu drukowania z 8 form drukowych?

A. większy lub równy 1

B. równy 1

C. mniejszy od 1

D. większy od 1

Stosunek kosztu jednostkowego wydrukowania ulotki na maszynie 4-kolorowej metodą odwracania przez margines boczny do kosztu drukowania z 8 form drukowych jest mniejszy od 1, ponieważ metoda ta pozwala na wykorzystanie mniejszych nakładów na materiały eksploatacyjne oraz optymalizację procesu drukowania. W technice druku offsetowego, gdzie stosuje się zasadę odwracania przez margines, uzyskuje się lepsze wykorzystanie farby, a także zmniejsza się ilość odpadów. Przykładowo, w przypadku druku ulotek w dużych nakładach, wykorzystując maszyny 4-kolorowe, można zredukować liczby form oraz kosztów związanych z ich produkcją, co w rezultacie wpływa na niższy koszt jednostkowy. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie efektywności procesów produkcyjnych, a optymalizacja technik druku jest kluczowa dla uzyskania konkurencyjnych cen w branży poligraficznej. Dlatego też, techniki, które minimalizują koszty przy zachowaniu wysokiej jakości, są niezwykle ważne.

Pytanie 12

Jakie będą całkowite wydatki związane z drukowaniem banera o wymiarach 3 × 10 m, jeśli wydajność plotera wynosi 20 m²/h, cena druku za 1 m² materiału wynosi 5 zł, a koszt pracy operatora wynosi 60 zł/h?

A. 240 zł

B. 300 zł

C. 180 zł

D. 160 zł

Aby obliczyć całkowity koszt wydrukowania banera o wymiarach 3 × 10 m, należy najpierw obliczyć powierzchnię banera, która wynosi 3 m × 10 m = 30 m². Następnie, znając cenę zadruku 1 m² podłoża, która wynosi 5 zł, można obliczyć koszt materiałów: 30 m² × 5 zł/m² = 150 zł. Kolejnym krokiem jest obliczenie czasu, jaki zajmie operatorowi wydrukowanie banera. Przy wydajności plotera wynoszącej 20 m²/h, czas potrzebny na wydruk wynosi: 30 m² ÷ 20 m²/h = 1,5 h. Koszt pracy operatora, przy stawce 60 zł/h, wyniesie: 1,5 h × 60 zł/h = 90 zł. Całkowity koszt to suma kosztów materiałów i pracy: 150 zł + 90 zł = 240 zł. Praktyczne przykłady zastosowania tej kalkulacji można znaleźć w branży reklamowej, gdzie precyzyjne obliczenia kosztów są kluczowe dla ustalania ofert i wyceny usług. Zastosowanie tych zasad pozwala na efektywne zarządzanie budżetami projektów reklamowych i podejmowanie świadomych decyzji finansowych.

Pytanie 13

Czym są elementy, które bezpośrednio pozwalają na modyfikację kształtu obiektów wektorowych?

A. obrys, ścieżki przycinania

B. warstwy, grupy ścieżek

C. wypełnienia, grupy ścieżek

D. punkty kontrolne, ścieżki

Punkty kontrolne oraz ścieżki to kluczowe elementy w grafice wektorowej, które umożliwiają bezpośrednią manipulację kształtem obiektów. Punkty kontrolne są to specyficzne punkty na krawędziach obiektu, które służą do modyfikacji jego kształtu, dzięki czemu można łatwo tworzyć bardziej złożone formy. Ścieżki natomiast to linie, które łączą te punkty kontrolne, definiując granice obiektu. Przykładem zastosowania jest program Adobe Illustrator, w którym poprzez przesuwanie punktów kontrolnych można dynamicznie zmieniać kształt obiektu, co jest istotne w projektowaniu grafiki, ilustracji czy logotypów. Zrozumienie tych elementów jest niezbędne dla każdego grafika, ponieważ pozwala na efektywne dostosowanie projektów do wymagań klientów oraz zmieniających się trendów wizualnych. Warto również zaznaczyć, że standardy takie jak SVG (Scalable Vector Graphics) opierają się na tych podstawowych zasadach, umożliwiając tworzenie elastycznych i skalowalnych grafik, które są niezwykle ważne w web designie i aplikacjach mobilnych.

Pytanie 14

Apla, definiowana jako powierzchnia o całkowitym pokryciu, jest płaszczyzną, która ma pokrycie

A. 100% koloru

B. 50% koloru

C. 75% koloru

D. 25% koloru

Apla, definiowana jako pole o pełnym stopniu pokrycia powierzchni, oznacza, że 100% danego obszaru jest pokryte kolorem. W praktyce oznacza to, że przy malowaniu, wykańczaniu czy też projektowaniu wizualnym, powinno się dążyć do uzyskania jednolitego koloru, co jest kluczowe w wielu branżach, takich jak architektura, grafika komputerowa czy przemysł meblarski. Na przykład w przypadku malowania ścian, pełne pokrycie kolorem zapewnia, że powierzchnia jest jednolita i estetyczna, co jest istotne z punktu widzenia zarówno funkcjonalności, jak i estetyki. W standardach jakości malowania, takich jak ISO 12944 dotyczące ochrony antykorozyjnej, uzyskanie 100% pokrycia jest kluczowe dla zapewnienia długotrwałej ochrony i estetyki powierzchni. Warto również pamiętać, że proces przygotowania powierzchni oraz dobór odpowiednich materiałów mają istotny wpływ na osiągnięcie tego rezultatu.

Pytanie 15

Interlinia oznacza przestrzeń między sąsiadującymi

A. wierszami

B. łamami

C. wyrazami

D. kolumnami

Interlinia odnosi się do odległości pomiędzy kolejnymi wierszami tekstu, co jest kluczowym elementem w typografii i projektowaniu dokumentów. Właściwe ustawienie interlinii ma istotny wpływ na czytelność tekstu oraz ogólny wygląd dokumentu. Zbyt mała interlinia może prowadzić do wrażenia zagracenia, podczas gdy zbyt duża może rozpraszać uwagę czytelnika. Zazwyczaj przyjmuje się, że interlinia powinna wynosić od 1,15 do 1,5 wysokości czcionki, aby zapewnić optymalny komfort czytania. Przykładowo, w pracy akademickiej, często zaleca się stosowanie podwójnej interlinii, aby ułatwić dodawanie uwag i komentarzy. Użycie właściwej interlinii jest szczególnie ważne w dokumentach formalnych, takich jak CV czy raporty, gdzie estetyka i przejrzystość są kluczowe.

Pytanie 16

Które z poniższych działań jest niezbędne przy przygotowywaniu pliku do druku cyfrowego zawierającego dużą ilość tekstu?

A. Zmniejszenie rozdzielczości pliku do 72 dpi

B. Konwersja wszystkich elementów graficznych na bitmapy

C. Eksport pliku do formatu GIF

D. Zamiana czcionek na krzywe

Zamiana czcionek na krzywe to jedna z najpewniejszych metod, aby zapewnić poprawne wyświetlanie tekstu w pliku przygotowanym do druku cyfrowego, zwłaszcza gdy projekt zawiera dużo tekstu. Dzięki temu tekst przekształca się w niezależne od fontów obiekty wektorowe, które nie wymagają obecności oryginalnych czcionek na komputerze drukarni. To eliminuje ryzyko podmiany kroju pisma lub pojawiania się tzw. "krzaczków" w przypadku braku fontu. Nawet jeśli drukarnia posiada większość popularnych fontów, drobna różnica w wersji lub zestawie znaków może popsuć wrażenie – szczególnie przy dużej ilości tekstu, gdzie konsekwencje są trudne do wychwycenia przed drukiem. Branżowy standard przewiduje zamianę na krzywe zwłaszcza tam, gdzie zależy nam na perfekcyjnej zgodności typografii, np. w plakatach, ulotkach, wizytówkach, a tym bardziej w publikacjach z dużą ilością treści. Moim zdaniem, to w praktyce minimalizuje ryzyko błędów i pozwala zachować pełną kontrolę nad wyglądem tekstu. Dodatkowo, pliki zawierające tekst zamieniony na krzywe są bardziej uniwersalne i mniej podatne na nieprzewidziane zmiany na etapie produkcji. Szczerze, nie znam drukarni, która nie preferowałaby takiego podejścia – to po prostu dobra praktyka i duże ułatwienie w pracy.

Pytanie 17

Ile arkuszy drukarskich typu BI jest potrzebnych do wydania 160-stronicowej książki w formacie B5?

A. 10

B. 5

C. 16

D. 20

Wybór innej liczby arkuszy drukarskich w kontekście tego pytania często wynika z nieprawidłowego zrozumienia, jak funkcjonuje proces druku w kontekście formatu arkuszy i stron. Na przykład, wybór 10 arkuszy może sugerować, że respondent zakłada, iż każdy arkusz drukarski mógłby pomieścić jedynie 16 stron, co jest sprzeczne z zasadami. W rzeczywistości, arkusze formatu BI są projektowane w taki sposób, aby maksymalizować liczbę stron, które można na nich wydrukować. W przypadku formatu B5, na jednym arkuszu można uzyskać 4 strony. Wybór 20 arkuszy sugeruje jeszcze większe nieporozumienie, ponieważ to oznaczałoby, że na każdym arkuszu umieszczane byłyby tylko 8 stron, co znów nie jest optymalne. Często zdarza się, że osoby rozwiązujące takie pytania nie uwzględniają specyfiki procesu druku, co prowadzi do błędnych wniosków. Istotne jest, aby pamiętać, że w druku książek, przy wyborze odpowiedniego formatu arkuszy i liczby stron, kluczową rolę odgrywa zrozumienie układów druku oraz zasadniczych zasad produkcji, aby efektywnie wykorzystać surowce i zminimalizować marnotrawstwo. Takie zagadnienia są fundamentalne w branży poligraficznej i często są omawiane w kontekście standardów i dobrych praktyk, takich jak ISO 12647 dotyczące procesu druku.

Pytanie 18

Zgodnie z zasadami układu tekstu w publikacjach, jako ostatnie znaki wiersza nie powinny się pojawiać

A. wiszących spójników

B. znaku przeniesienia

C. przeniesień sylab

D. znaku wielokropka

Odpowiedź 'wiszące spójniki' jest prawidłowa, ponieważ w standardach składu tekstu głównego publikacji unika się pozostawiania wiszących spójników na końcu linii. Wiszący spójnik to taki, który kończy wiersz, co może prowadzić do nieczytelności tekstu i zaburzenia jego płynności. Dobre praktyki w składzie tekstu zalecają, aby spójniki, takie jak 'i', 'oraz', 'lub', były umieszczane w taki sposób, aby tekst był jak najbardziej przejrzysty dla czytelnika. W praktyce, jeśli spójnik pozostaje na końcu wiersza, a jego składnik (np. zdanie, fraza) jest kontynuowany w następnym wierszu, może to wprowadzać w błąd i utrudniać zrozumienie tekstu. Dla zachowania estetyki i przejrzystości tekstu należy również dostosować interlinijkę oraz marginesy, aby uniknąć takich sytuacji. Warto także zwrócić uwagę na konwencje typograficzne w danej dziedzinie, które mogą różnić się w zależności od kontekstu publikacji.

Pytanie 19

Broszura to publikacja nieperiodyczna, która zawiera ilość stron

A. od 8 do 68

B. od 2 do 128

C. od 4 do 64

D. od 4 do 48

Broszura jest klasyfikowana jako wydawnictwo nieperiodyczne, co oznacza, że nie jest publikowana cyklicznie, jak magazyny czy gazety. Definicja broszury wskazuje, że jej objętość powinna wynosić od 4 do 48 stron. Taki zakres jest zgodny z powszechnie akceptowanymi standardami w branży wydawniczej. Broszury są często używane do celów marketingowych, edukacyjnych lub informacyjnych, aby dostarczyć skondensowane informacje na temat produktu, usługi lub wydarzenia. Przykładowo, broszury mogą być bezużyteczne w kampaniach promocyjnych, gdzie kluczowe jest przedstawienie najważniejszych informacji w przystępnej formie. W kontekście dobrych praktyk, projektowanie broszur powinno uwzględniać atrakcyjną szatę graficzną, jasne komunikaty oraz odpowiednią ilość treści, aby nie przytłoczyć odbiorcy nadmiarem informacji. Oprócz tego, broszury mogą spełniać rolę materiałów pomocniczych w szkoleniach lub jako elementy wspierające sprzedaż, co podkreśla ich wartość w praktyce biznesowej.

Pytanie 20

Która metoda druku jest najbardziej odpowiednia do tworzenia etykiet termokurczliwych?

A. Ink-jet

B. Fleksograficzna

C. Offsetowa

D. Tampondrukowa

Fleksograficzna technika druku jest optymalna dla etykiet termokurczliwych ze względu na swoją wydajność oraz zdolność do pracy z różnorodnymi podłożami, w tym z materiałami termokurczliwymi. Proces fleksograficzny wykorzystuje elastyczne formy drukarskie, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości druku w dużych nakładach. Dzięki szybkości, z jaką można produkować etykiety, technika ta jest idealna do zastosowań przemysłowych, gdzie czas i efektywność kosztowa mają kluczowe znaczenie. Na przykład, w branży spożywczej czy kosmetycznej, etykiety muszą być drukowane szybko, aby sprostać rosnącemu popytowi. Dodatkowo, fleksografia pozwala na stosowanie atramentów wodnych, co jest korzystne z perspektywy ochrony środowiska. Standardy ISO 12647 oraz G7 są często stosowane w procesach fleksograficznych, co zapewnia spójność i jakość druku, co jest niezbędne w kontekście etykietowania produktów.

Pytanie 21

Aby wyprodukować 2 000 000 afiszy w formacie A3 o kolorystyce 4 + 0, co należy zastosować?

A. maszynę rotograwiurową z 4 kolorami w wersji zwojowej

B. maszynę typograficzną z 2 kolorami w wersji arkuszowej

C. maszynę offsetową z 2 kolorami w wersji zwojowej

D. maszynę offsetową z 6 kolorami w wersji arkuszowej

Wybór 4-kolorowej zwojowej maszyny rotograwiurowej do produkcji 2 000 000 afiszy formatu A3 w kolorystyce 4 + 0 jest właściwy z kilku powodów. Technologia rotograwiurowa jest doskonałym rozwiązaniem dla dużych nakładów, ponieważ pozwala na szybką i efektywną produkcję materiałów drukowanych. Maszyny te są przystosowane do pracy w dużych prędkościach i charakteryzują się wysoką jakością druku, co jest kluczowe przy produkcji afiszy, gdzie jakość kolorów oraz detali ma ogromne znaczenie. W przypadku druku 4 + 0, czyli pełnokolorowego zadruku jednostronnego, rotograwiura zapewnia doskonałą reprodukcję kolorów dzięki zastosowaniu systemu CMYK. Dodatkowo, maszyny zwojowe umożliwiają jednoczesne drukowanie na dużych rolkach papieru, co przekłada się na efektywność i zmniejszenie kosztów produkcji. W praktyce, takie rozwiązanie sprawdza się doskonale w branży reklamowej i wydawniczej, gdzie bardzo często realizowane są duże nakłady materiałów promocyjnych.

Pytanie 22

Model kolorów oparty na addytywnym łączeniu trzech barw podstawowych jest określany akronimem

A. CIE

B. HSL

C. RGB

D. HSB

Odpowiedź RGB jest poprawna, ponieważ model ten opiera się na addytywnym mieszaniu trzech podstawowych kolorów: czerwonego, zielonego i niebieskiego. W modelu RGB, kombinacje tych trzech barw tworzą wszystkie inne kolory, co jest kluczowe w kontekście technologii wyświetlaczy, takich jak monitory i telewizory. Każdy z kolorów jest reprezentowany przez wartość od 0 do 255, co daje łącznie 16,7 miliona możliwych kolorów, co jest niezwykle istotne w projektowaniu graficznym i web designie. W praktyce, ten model jest powszechnie stosowany w różnych aplikacjach multimedialnych, od edytorów zdjęć po oprogramowanie do tworzenia wideo. Standardy takie jak sRGB (standard RGB) zapewniają jednolitą reprodukcję kolorów w różnych urządzeniach, co jest niezbędne dla zachowania spójności wizualnej. Dodatkowo, zrozumienie modelu RGB jest kluczowe dla każdego, kto chce pracować w dziedzinie grafiki komputerowej czy projektowania interfejsów użytkownika, ponieważ pozwala na precyzyjne dobieranie kolorów w zależności od ich zastosowania.

Pytanie 23

Która spacja uniemożliwia łamanie tekstu w wyznaczonym miejscu wiersza?

A. Chuda

B. Włoskowa

C. Firetowa

D. Twarda

Twarda spacja, znana również jako spacja niełamliwa, to znak typograficzny, który zapobiega łamaniu tekstu w miejscu, gdzie została umieszczona. Jest to niezwykle istotne w kontekście formatowania tekstu, zwłaszcza w przypadku nagłówków, tytułów czy wyrażeń, które muszą pozostać razem, aby zachować ich sens. Na przykład, w przypadku nazwisk i imion, takich jak 'Jan Kowalski', użycie twardej spacji między nimi zapewnia, że podczas łamania wiersza oba części pozostaną w jednej linii. Twarda spacja jest powszechnie stosowana w edytorach tekstu oraz w językach znaczników, takich jak HTML, gdzie kod HTML używa encji do reprezentowania twardej spacji. Zastosowanie twardej spacji jest zgodne z zasadami dobrego formatowania tekstu, które podkreślają znaczenie zachowania spójności wizualnej i logicznej w prezentacji informacji. Warto zaznaczyć, że twarda spacja nie jest jedynym rodzajem spacji, ale jej umiejętne zastosowanie może znacznie poprawić jakość dokumentu oraz jego czytelność.

Pytanie 24

Do stworzenia projektu 3D kartonowego pojemnika na flakon perfum należy wykorzystać program

A. AutoCAD

B. Illustrator

C. Blender

D. WordPress

Ilustrator to oprogramowanie graficzne stworzone przez firmę Adobe, które jest powszechnie używane do projektowania wektorowego. W kontekście tworzenia projektu 3D kartonowego pudełka na flakon perfum, Illustrator oferuje szereg narzędzi, które umożliwiają projektantom precyzyjne rysowanie, tworzenie kształtów oraz dodawanie detali, co jest kluczowe w procesie wizualizacji produktu. Program pozwala na łatwe tworzenie siatek konstrukcyjnych, które są niezbędne do zaprojektowania dokładnych wymiarów pudełka. Możliwe jest również eksportowanie projektów do różnych formatów, co ułatwia współpracę z innymi aplikacjami i działami. Dodatkowo, Illustrator wspiera standardy branżowe, takie jak PDF i EPS, co jest korzystne w przygotowaniu dokumentacji do druku. Przykładem praktycznego zastosowania może być zaprojektowanie pudełka z uwzględnieniem otworów, perforacji czy innych wymagań estetycznych, które przyciągają uwagę klientów. Tego typu projekty są nie tylko funkcjonalne, ale także muszą być atrakcyjne wizualnie, co osiąga się dzięki możliwością, jakie daje Illustrator.

Pytanie 25

Jakie narzędzie graficzne jest przeznaczone do wizualizacji projektu opakowania w realistycznym kontekście?

A. Usebar

B. Mock-up

C. PostScript

D. Tutorial

Mock-up to narzędzie graficzne, które umożliwia tworzenie statycznych wizualizacji projektów opakowań w realistycznych kontekstach. Używanie mock-upów jest powszechne w branży projektowania graficznego oraz marketingu, ponieważ pozwala na prezentację koncepcji w sposób, który może być łatwo zrozumiany przez klientów i interesariuszy. Dzięki mock-upom można zobaczyć, jak projekt opakowania będzie wyglądał w rzeczywistości, co jest kluczowe w procesie podejmowania decyzji. Przykładowo, projektanci mogą wykorzystać mock-upy do zaprezentowania opakowania napoju na półce sklepowej, co daje lepsze wyobrażenie o jego atrakcyjności wizualnej i funkcjonalności. Mock-upy są także wykorzystywane w prezentacjach, materiałach promocyjnych oraz kampaniach marketingowych, co czyni je nieocenionym narzędziem w procesie wizualizacji. W branży kreatywnej standardem jest tworzenie mock-upów w oparciu o odpowiednie oprogramowanie, takie jak Adobe Photoshop czy Illustrator, co pomaga w uzyskaniu wysokiej jakości wizualizacji.

Pytanie 26

Ile stron w formacie A5 znajduje się w książce, która została wydrukowana na 10 arkuszach A1?

A. 320 stron

B. 352 strony

C. 336 stron

D. 288 stron

Książka wydrukowana na 10 arkuszach formatu A1 zawiera 320 stron formatu A5. Aby to zrozumieć, należy spojrzeć na proces druku i skład. Arkusz A1 ma wymiary 594 mm x 841 mm, co pozwala na podział go na mniejsze formaty. Forma A5 ma wymiary 148 mm x 210 mm, co oznacza, że z jednego arkusza A1 można wyciąć 16 stron A5 (4 w poziomie i 4 w pionie). Zatem, jeżeli mamy 10 arkuszy A1, to możemy uzyskać 10 * 16 = 160 stron A5. W przypadku druku obustronnego, liczba ta jest podwajana, co prowadzi nas do 320 stron. Taka wiedza jest niezbędna w branży poligraficznej oraz w projektowaniu publikacji, gdzie znajomość standardów wymiarów papieru i ich potencjalnych zastosowań jest kluczowa. Umożliwia to nie tylko efektywne planowanie produkcji, ale także optymalizację kosztów dzięki minimalizacji odpadów materiałowych.

Pytanie 27

Jaka będzie łączna kwota za skład 32 stron gazety, jeśli cena za skład jednej strony wynosi 70 złotych?

A. 2 240 zł

B. 2 420 zł

C. 2 780 zł

D. 2 600 zł

Żeby obliczyć koszt składu gazety na 32 stronach, wystarczy pomnożyć liczbę stron przez koszt składania jednej strony. W tym przypadku, koszt jednej strony to 70 zł, więc liczymy tak: 32 strony razy 70 zł, co daje nam 2240 zł. To prosty przykład z matematyki, ale bardzo ważny w finansach i prowadzeniu firmy, bo bez dobrych kalkulacji ciężko ogarnąć budżet. Dobra znajomość takich obliczeń przydaje się właścicielom wydawnictw, bo pozwala na prawidłowe zarządzanie kosztami produkcji gazet i innych materiałów. Umiejąc to dobrze policzyć, można lepiej ustalać ceny i oceniać, czy projekt przynosi zyski. Takie umiejętności przydają się także, gdy chodzi o planowanie wydatków i ocenę działań marketingowych.

Pytanie 28

Jakie są wymiary formatu A6?

A. 148 x 210 mm

B. 176 x 250 mm

C. 105 x 148 mm

D. 210 x 297 mm

Odpowiedź 105 x 148 mm jest zgodna z definicją formatu A6, który jest częścią międzynarodowego systemu formatów papieru ISO 216. Format A6 jest połową formatu A5, a A5 jest połową formatu A4, co oznacza, że każdorazowe dzielenie formatu na pół prowadzi do kolejnych rozmiarów w serii A. Przyjmuje się, że standardowe formaty papieru A są powszechnie stosowane w druku oraz biurach na całym świecie, co ułatwia ich zastosowanie w różnych projektach. Format A6 jest często używany do produkcji pocztówek, broszur oraz małych książek, co czyni go praktycznym wyborem w branży wydawniczej. Jego popularność wynika z optymalnych proporcji względem wielkości, co umożliwia efektywne wykorzystanie papieru w druku oraz łatwe przechowywanie. Dzięki takiej standaryzacji użytkownicy mogą mieć pewność, że każdy arkusz A6 będzie pasował do odpowiednich kopert i innych materiałów biurowych. Dodatkowo, stosowanie standardowych formatów sprzyja bardziej ekologicznym praktykom, ponieważ pozwala na minimalizację odpadów papierowych.

Pytanie 29

W trakcie łamania tekstu nie jest pomyłką

A. zachowanie "korytarza" w tekście

B. wyróżnienie słowa poprzez pogrubienie lub kursywę

C. pozostawienie "wdowy" lub "bękarta"

D. zmiana odstępu między wierszami w obrębie akapitu

Wyróżnienie wyrazu pogrubieniem lub kursywą jest techniką stosowaną w redakcji tekstu, która ma na celu podkreślenie istotnych elementów treści. Użycie pogrubienia lub kursywy zwiększa czytelność oraz ułatwia odbiór informacji przez czytelnika. Na przykład, w przypadku dokumentów technicznych, kluczowe terminy czy definicje często są wyróżniane, co pozwala na szybkie zrozumienie istoty tekstu. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi dobrych praktyk w typografii, stosowanie wyróżnień powinno być jednak zrównoważone, aby nie zakłócać naturalnego przepływu tekstu. Pamiętajmy, że nadmierne korzystanie z wyróżnień może prowadzić do efektu odwrotnego i wprowadzać chaos. W profesjonalnych dokumentach, takich jak raporty czy artykuły naukowe, wyróżnienia są stosowane w celu zwrócenia uwagi na kluczowe koncepcje, co niewątpliwie podnosi jakość i czytelność tekstu.

Pytanie 30

Jakie podłoże powinno być użyte do produkcji opakowania typu Bag-in-Box dla soku?

A. Tekturę laminowaną 700 g/m2

B. Folię matową PVC o gramaturze 180 g/m2

C. Karton powlekany 230 g/m2

D. Papier niepowlekany 120 g/m2

Wybór podłoża do produkcji opakowania typu Bag-in-Box wymaga zrozumienia specyfikacji materiałów oraz ich właściwości, co nie zostało uwzględnione w podanych odpowiedziach. Folię matową PVC 180 g/m2 cechuje elastyczność, ale jej niska odporność na uszkodzenia mechaniczne oraz ograniczone właściwości barierowe czynią ją nieodpowiednią do długoterminowego przechowywania soków, które wymagają skutecznej ochrony przed wpływem środowiska. Tektura laminowana, w przeciwieństwie do folii, oferuje wyższą trwałość oraz lepszą ochronę przed wilgocią. Z kolei karton powlekany 230 g/m2, mimo że może wydawać się atrakcyjnym rozwiązaniem, często nie dysponuje wystarczającymi właściwościami barierowymi do przechowywania płynów, co może prowadzić do ich szybszego psucia się. Papier niepowlekany 120 g/m2, chociaż tani, nie zapewnia wymaganej ochrony przed wilgocią i innymi czynnikami zewnętrznymi, co jest kluczowe w kontekście przechowywania napojów. Wybór niewłaściwego materiału może skutkować nie tylko skróceniem okresu przydatności, ale także negatywnym wpływem na jakość produktu, co jest niezgodne z dobrymi praktykami w branży opakowań i ochrony żywności.

Pytanie 31

Jakie podłoże jest używane do druku podczas wytwarzania kart lojalnościowych z paskiem magnetycznym, które pozwala na odczytanie zapisanych na nich danych?

A. Folię elektrostatyczną

B. Karton powlekany 180 g/m2

C. Tworzywo PCV

D. Papier niepowlekany spulchniony 100 g/m2

Tworzywo PCV jest materiałem o wysokiej wytrzymałości i elastyczności, co czyni je idealnym wyborem do produkcji kart lojalnościowych z paskiem magnetycznym. Posiada doskonałe właściwości mechaniczne i chemiczne, co zapewnia długotrwałość oraz odporność na uszkodzenia. W procesie produkcji kart, PCV jest zadrukowywane przy użyciu technologii druku cyfrowego lub offsetowego, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości grafiki oraz tekstu. Dzięki swojej gładkiej powierzchni, zadrukowane karty charakteryzują się wyraźnym i trwałym nadrukiem. Ponadto, PCV doskonale współpracuje z technologią zapisu i odczytu danych magnetycznych, co jest kluczowe w kontekście efektywnego działania pasków magnetycznych. Standardy ISO dla kart identyfikacyjnych, takie jak ISO/IEC 7810, podkreślają znaczenie stosowania materiałów takich jak PCV dla zapewnienia odpowiednich parametrów użytkowych. Przykłady zastosowania kart lojalnościowych z PCV obejmują programy lojalnościowe w sklepach detalicznych, gdzie klienci zbierają punkty, które mogą być wymieniane na nagrody oraz zniżki.

Pytanie 32

Jakie równanie wykorzystuje się do przybliżonego przeliczania miar typograficznych na metryczne?

A. liczba punktów = 3/9 x ilość milimetrów

B. liczba punktów = 9/3 x ilość milimetrów

C. liczba punktów = 8/3 x ilość milimetrów

D. liczba punktów = 3/8 x ilość milimetrów

Odpowiedź "liczba punktów = 3/8 x ilość milimetrów" jest prawidłowa, ponieważ w typografiach stosuje się klasyczną konwersję pomiędzy punktami a milimetrami. W typografii 1 punkt typograficzny odpowiada 0,3528 milimetra. Stąd przeliczenie, które wykonujemy, polega na obliczeniu, ile milimetrów zawiera dany wymiar w punktach. W praktyce, kiedy projektujemy dokumenty, ulotki czy inne materiały graficzne, bardzo istotne jest prawidłowe odwzorowanie wymiarów, aby zachować estetykę i czytelność. Używając tej konwersji, można łatwo przełączać się pomiędzy jednostkami, co jest szczególnie użyteczne w oprogramowaniu graficznym, które preferuje różne jednostki miary. Przykładem może być program Adobe InDesign, w którym można ustawić jednostki miary na punkty lub milimetry, co ułatwia pracę projektantom. Znajomość tej konwersji jest również niezbędna do zachowania odpowiednich marginesów i odległości między elementami w układzie, co jest kluczowe w projektowaniu materiałów drukowanych.

Pytanie 33

W skład systemu produkcyjnego nie wchodzi

A. archiwizacja

B. naświetlanie

C. skanowanie

D. konserwacja

Wszystkie wymienione odpowiedzi, poza konserwacją, są integralnymi elementami systemów produkcyjnych. Skanowanie odgrywa kluczową rolę w śledzeniu i identyfikacji produktów w całym procesie produkcyjnym, umożliwiając efektywne zarządzanie zapasami oraz zapewnienie jakości. W praktyce, skanowanie kodów QR lub kodów kreskowych jest powszechnie stosowane w magazynach, co pozwala na bieżące monitorowanie stanów magazynowych. Naświetlanie, z kolei, jest istotne w sektorach związanych z tworzeniem materiałów wizualnych, takimi jak reklama czy fotoreportaż. Proces ten jest niezbędny do przekształcania surowych materiałów w gotowe produkty, co czyni go kluczowym w łańcuchu produkcyjnym. Archiwizacja natomiast, choć nieco odmienna w charakterze, również odgrywa ważną rolę w kontekście przechowywania i organizacji danych produkcyjnych, co jest niezbędne dla późniejszego dostępu oraz audytów. Typowe błędy myślowe związane z wyborem niewłaściwych odpowiedzi mogą wynikać z niepełnego zrozumienia definicji systemów produkcyjnych oraz ich funkcji, co prowadzi do błędnych konkluzji na temat zakresu tych systemów.

Pytanie 34

Aby zrealizować zlecenie klienta, konieczne jest naświetlenie 8 form drukarskich. Koszt naświetlenia jednej formy drukarskiej to 40 zł. Jaką kwotę musi uiścić klient za wszystkie naświetlone formy drukarskie?

A. 420 zł

B. 480 zł

C. 360 zł

D. 320 zł

Poprawna odpowiedź wynosi 320 zł, co jest wynikiem pomnożenia liczby form drukowych przez koszt naświetlenia jednej formy. W tym przypadku mamy 8 form drukowych, każda warta 40 zł. Zatem 8 * 40 zł = 320 zł. Taka kalkulacja jest powszechnie stosowana w branży poligraficznej, gdzie precyzyjne obliczenia kosztów są kluczowe dla rentowności projektów. W praktyce, takie obliczenia mogą być wykorzystywane przy tworzeniu ofert dla klientów, pozwalając na jasne przedstawienie kosztów związanych z realizacją zamówienia. Ważne jest również, aby wziąć pod uwagę dodatkowe koszty, takie jak materiały czy robocizna, które mogą wpłynąć na łączny koszt projektu. Przykładem może być sytuacja, w której drukarnia oferuje zniżki przy większych zamówieniach, co również należy uwzględnić w finalnej kalkulacji.

Pytanie 35

Ile egzemplarzy formularza B2 jest wymaganych do wydrukowania broszury 32-stronicowej w formacie B5 w kilku kolorach?

A. 4 szt.

B. 8 szt.

C. 16 szt.

D. 12 szt.

Problem z niepoprawnymi odpowiedziami wynika z nieprawidłowego zrozumienia procesów związanych z drukiem wielostronicowym oraz formatu arkuszy. Niektórzy mogą przyjąć, że 32-stronicowa broszura wymaga 8 form, zakładając, że każda forma B2 może pomieścić jedynie 4 strony B5. Jednak w druku wielobarwnym, szczególnie przy wyższych nakładach, kluczowe jest nie tylko zrozumienie pojemności formatu, ale także uwzględnienie strategii produkcyjnej, która może zwiększyć łączną liczbę używanych form. Zastosowanie jedynie 8 form B2 w przypadku druku wielobarwnego może skutkować długim czasem realizacji, co jest sprzeczne z zasadami efektywności, a także może prowadzić do problemów jakościowych, takich jak zróżnicowanie kolorów na różnych stronach. Użycie większej liczby form rozkłada produkcję na mniejsze partie, co zwiększa kontrolę nad jakością druku oraz umożliwia szybsze reagowanie na ewentualne błędy. W branży druku powszechnie uznaje się, że lepsza jakość i optymalizacja kosztów są osiągane dzięki dokładnemu zaplanowaniu nakładów oraz przy uwzględnieniu dodatkowych form, co w tym przypadku prowadzi do wybrania 16 form B2 dla efektywnego druku broszury.

Pytanie 36

Jaką kwotę należy zapłacić za wydruk banera, który składa się z 2 pasów o wymiarach 300 x 150 cm każdy, jeśli cena za zadrukowanie 1 m² siatki mesh wynosi 30,00 zł?

A. 90,00 zł

B. 270,00 zł

C. 58,00 zł

D. 540,00 zł

Aby dowiedzieć się, ile kosztuje wydruk banera, najpierw trzeba obliczyć powierzchnię jednego pasa. Wymiary pasa to 300 cm na 150 cm, co razem daje 45000 cm². Jak przeliczymy to na metry kwadratowe, to wychodzi 4,5 m² (bo 1 m² to 10,000 cm²). Ponieważ mamy dwa pasy, to całkowita powierzchnia to 2 razy 4,5 m², czyli w sumie 9 m². A cena za zadrukowanie jednego metra kwadratowego siatki mesh to 30 zł, więc całkowity koszt to 9 m² razy 30 zł/m², co daje 270 zł. Tego rodzaju obliczenia są bardzo ważne w branży, bo dokładne pomiary i przeliczenia to podstawa, żeby dobrze oszacować koszty produkcji. Przy większych zamówieniach umiejętność dokładnego obliczania kosztów na podstawie powierzchni jest niezbędna, żeby uniknąć błędów i nieporozumień finansowych.

Pytanie 37

Wielkość wcięcia akapitowego jest uzależniona między innymi od

A. rozmiaru interlinii

B. typologii czcionki

C. wielkości czcionki

D. stylu czcionki

Stopień pisma, definiowany jako wysokość liter w danym kroju, wpływa na wielkość wcięcia akapitowego w sposób bezpośredni. W standardach typograficznych, większy stopień pisma wymaga proporcjonalnych zmian w wcięciu akapitowym, aby zapewnić odpowiednią równowagę wizualną tekstu. Przykładowo, w projektach wydawniczych, gdzie używa się większych liter, wcięcia akapitowe są zazwyczaj zwiększane, aby zachować czytelność i estetykę. W praktyce, podczas tworzenia dokumentów, należy brać pod uwagę nie tylko stopień pisma, ale i ogólny styl projektu. Dobrze zaplanowane wcięcia akapitowe poprawiają hierarchię tekstu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania graficznego. W zależności od kontekstu, na przykład w książkach czy artykułach naukowych, odpowiednie wcięcia mogą także wpływać na odbiór treści przez czytelników, co jest kluczowe w każdej formie publikacji.

Pytanie 38

Czwarta karta czwórki tytułowej powinna zawierać

A. znak oraz nazwę wydawnictwa

B. tytuł oraz podtytuł publikacji

C. numer ISBN

D. imię i nazwisko pisarza

Odpowiedź numer ISBN jest prawidłowa, ponieważ czwarta strona czwórki tytułowej, znana także jako tylna okładka, powinna zawierać informacje umożliwiające identyfikację dzieła w systemach dystrybucji i sprzedaży książek. Numer ISBN (International Standard Book Number) jest unikalnym identyfikatorem, który pozwala na dokładne zidentyfikowanie konkretnej publikacji, co jest kluczowe w kontekście zarządzania publikacjami oraz w handlu książkami. Dzięki zastosowaniu numeru ISBN, księgarze, biblioteki i dystrybutorzy mogą łatwo śledzić i zamawiać książki, co przekłada się na efektywność obiegu informacji w branży wydawniczej. Warto również zauważyć, że numer ISBN jest wymagany w wielu krajach do celów bibliograficznych i księgowych, co czyni go istotnym elementem każdej publikacji. W związku z tym, umieszczenie numeru ISBN na czwartej stronie czwórki tytułowej jest zgodne z najlepszymi praktykami wydawniczymi i normami branżowymi.

Pytanie 39

Ile arkuszy B2 należy przygotować, aby wydrukować 1 000 plakatów o formacie A3, biorąc pod uwagę naddatek technologiczny wynoszący 5%?

A. 500 arkuszy

B. 1 000 arkuszy

C. 525 arkuszy

D. 1 050 arkuszy

Aby obliczyć liczbę arkuszy B2 potrzebnych do wykonania 1 000 plakatów formatu A3, należy uwzględnić naddatek technologiczny wynoszący 5%. Format A3 ma wymiar 297 mm x 420 mm, co oznacza, że można na jednym arkuszu B2 (format 500 mm x 700 mm) umieścić 2 plakaty A3 w orientacji poziomej. Całkowita liczba plakatów potrzebnych, uwzględniając naddatek, wynosi: 1 000 plakatów + 5% = 1 050 plakatów. Przy założeniu, że na jednym arkuszu B2 można uzyskać 2 plakatów A3, potrzebujemy 1 050 / 2 = 525 arkuszy B2. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe w przemyśle poligraficznym, gdzie precyzyjne planowanie materiałów pozwala na optymalizację kosztów i minimalizację odpadów. Warto również pamiętać o standardach dotyczących przygotowania do druku, które często zalecają dodanie naddatku technologicznego, aby uwzględnić ewentualne błędy podczas produkcji oraz cięcia materiałów. Wiedza ta jest niezwykle ważna dla efektywnego zarządzania produkcją i utrzymania wysokiej jakości druku.

Pytanie 40

W pliku PDF składającym się z wielu warstw dla projektów z kolorowym tłem należy uwzględnić marginesy drukarskie o wartości

A. 2,0-5,0 mm

B. 10,0-12,0 mm

C. 6,0-7,5 mm

D. 0,5-1,5 mm

Wybranie innych spadów, jak 0,5-1,5 mm, 6,0-7,5 mm czy 10,0-12,0 mm, to nie najlepszy pomysł i może sprawić różne kłopoty przy drukowaniu. Spady 0,5-1,5 mm są zdecydowanie zbyt małe, więc można natrafić na białe krawędzie na gotowym produkcie. Przy cięciu materiału, nawet małe błędy mogą zniszczyć całość, zwłaszcza jak mamy do czynienia z kolorowymi tłami. Z drugiej strony, spady 6,0-7,5 mm czy 10,0-12,0 mm mogą być za duże, co wiąże się z marnowaniem materiałów i wyższymi kosztami. Kiedy masz do czynienia z małymi nakładami, to może to być nieopłacalne. Na dodatek, za duże spady mogą wprowadzić zamieszanie przy składaniu i obróbce, co zwiększa ryzyko błędów i opóźnień. Wybór odpowiednich spadów powinien być zawsze dostosowany do konkretnego projektu i standardów w branży, żeby wszystko działało sprawnie i żeby efekt był naprawdę dobry.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej